Livre, Chap. |
[1, 9] |
εὗρε
τοῦ
θηρίου·
τά
τε
|
οὖν |
ἄλλα
ἤδη
διετέλει
θαυμάζων
καὶ |
[1, 9] |
πάρεργα
εἶναι
λόγου.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
ἀπ᾽
Αἰγύπτου
τιμῇ
τε
ἀληθεῖ |
[1, 17] |
(ἡ)
Λαπιθῶν
μάχη·
Θησεὺς
μὲν
|
οὖν |
ἀπεκτονώς
ἐστιν
ἤδη
Κένταυρον,
τοῖς |
[1, 29] |
Λυκείῳ
καλουμένῳ
γυμνάσιον.
ὅσα
μὲν
|
οὖν |
ἀργύρου
πεποιημένα
ἦν
καὶ
χρυσοῦ, |
[1, 22] |
καὶ
ἐμοῦ
προεῖχε.
τὰς
μὲν
|
οὖν |
εἰκόνας
τῶν
ἱππέων
οὐκ
ἔχω |
[1, 28] |
Αἴαντος
θάνατον
εἰργάσθαι.
τάδε
μὲν
|
οὖν |
εἰρήσθω
μοι
τῶνδε
ἕνεκα,
γνῶναι |
[1, 4] |
ἐκρέον
ἐς
τὴν
θάλασσαν.
μείζονα
|
οὖν |
εἶχον
οὗτοι
πόνον·
ἀναλαβόντες
γὰρ |
[1, 29] |
Περινθίαν
Φιλίππου
στρατῷ·
οὗτός
τε
|
οὖν |
ἐνταῦθα
τέθαπται
καὶ
Εὔβουλος
ὁ |
[1, 21] |
εἶδε
καρπὸν
χλωρὸν
ἔτι·
ταῖς
|
οὖν |
ἐπὶ
τῷ
καρπῷ
τῆς
πίτυος |
[1, 24] |
καὶ
χρησμοῦ
πεποίηται.
μέσῳ
μὲν
|
οὖν |
ἐπίκειταί
οἱ
τῷ
κράνει
Σφιγγὸς |
[1, 10] |
ἐξ
Ὀδρυσιάδος
γυναικός.
οὗτοί
τε
|
οὖν |
ἐς
Βαβυλῶνα
ἀναβεβηκότες
ἱκέτευον
Σέλευκον |
[1, 23] |
ἀφανεῖ
συνέβαινεν
ὀφείλειν
χρέα·
ἀναχωρήσας
|
οὖν |
ἐς
τὸν
Παιανιέα
δῆμον
ἐνταῦθα |
[1, 30] |
τῇ
Ὁμήρου
ποιήσει,
λέγουσι
δ᾽
|
οὖν |
καὶ
βωμὸς
Ποσειδῶνος
Ἱππίου
καὶ |
[1, 23] |
οὐκ
ἀπείρως
ἔχοντας,
βιασθῆναι
δ᾽
|
οὖν |
καὶ
τότε.
ταύτας
καλεῖσθαι
μὲν |
[1, 29] |
τριήρεις
πέντε
Ἀττικαὶ
παρεγένοντο·
ἔστιν
|
οὖν |
καὶ
τούτοις
ἐνταῦθα
τοῖς
ἀνδράσιν |
[1, 28] |
τοσοῦτο
δόξης
ἥκοντα.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
καλούμενον
παράβυστον
καὶ
τρίγωνον,
τὸ |
[1, 11] |
ὑπὸ
Κασσάνδρου
παθεῖν
νομισθείσης,
Αἰακίδην
|
(οὖν) |
κατ᾽
ἀρχὰς
μὲν
οὐδ᾽
αὐτοὶ |
[1, 31] |
Ἀρτέμιδος
καὶ
Λητοῦς.
τεκεῖν
μὲν
|
οὖν |
Λητὼ
τοὺς
παῖδας
ἐνταῦθα
οὔ |
[1, 11] |
κώμης
καὶ
Πακτύης.
~(τὰ
μὲν
|
οὖν |
Λυσιμάχου
τοιαῦτα
ἐγένετο·
Ἀθηναίοις
δὲ |
[1, 28] |
Μαραθῶνα
ἥξει
συμμαχήσων.
οὗτος
μὲν
|
οὖν |
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
ταύτῃ
τῇ |
[1, 35] |
δὲ
Γῆς
παῖδα·
ἔχει
δ᾽
|
οὖν |
ὁ
νεκρὸς
οὐδέν
τι
μεῖον |
[1, 20] |
κάλλιστον
αὐτῷ
οἱ
φαίνοιτο.
ἐσδραμὼν
|
οὖν |
οἰκέτης
Φρύνης
ἔφασκεν
οἴχεσθαι
Πραξιτέλει |
[1, 9] |
Δελφοῖς
καὶ
Ὀρχομενίους.
Πτολεμαῖον
μὲν
|
οὖν |
ὀλίγῳ
τούτων
ὕστερον
ἐπέλαβε
μοῖρα |
[1, 20] |
ἐς
τὸ
οἴκημα,
οὐ
μὲν
|
οὖν |
πάντα
γε
ἀφανισθῆναι·
(Πραξιτέλης
δὲ |
[1, 34] |
ἑλὼν
ἔδωκέ
σφισιν.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
πόλις
ἐστὶν
ἐπὶ
θαλάσσης
μέγα |
[1, 13] |
νεώτερος
δὲ
Κλεώνυμος.
Ἀκρότατον
μὲν
|
οὖν |
πρότερον
κατέλαβεν
ἡ
τελευτή·
Κλεομένους |
[1, 21] |
τῶν
ταύτῃ
βαρβάρων
εἰσί.
πρὸς
|
οὖν |
τὴν
ἀπορίαν
ταύτην
ἐξεύρηταί
σφισιν· |
[1, 42] |
θυγατρὶ
Ἀλκάθου
Περιβοίᾳ
συνῴκησεν·
Αἴαντα
|
οὖν |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
Ἀλκάθου
διαδεξάμενον |
[1, 25] |
εὐπορεῖν
μεγάλως
χρημάτων.
(Λαχάρην
μὲν
|
οὖν |
τούτων
ἕνεκα
κτείνουσιν
ἄνδρες
Κορωναῖοι· |
[1, 23] |
ἐς
τὴν
νῆσον·
ἐς
ταύτην
|
οὖν |
ὑβρίζειν
τοὺς
Σατύρους
οὐ
μόνον |
[1, 14] |
καθάπερ
βαρβάρων
Φρυξὶν
Αἰγύπτιοι.
λέγεται
|
οὖν |
ὡς
Δήμητρα
ἐς
Ἄργος
ἐλθοῦσαν |