Livre, Chap.
[1, 44]	αἱ θαλάσσιαι διὰ παντὸς ἔνεισίν	οἱ.	αὐτὸς μὲν τοιοῦτός ἐστιν ὁ
[1, 15]	ἔσω τῆς μάχης φεύγοντές εἰσιν	οἱ	βάρβαροι καὶ ἐς τὸ ἕλος
[1, 32]	Εὐβοίᾳ· ταύτῃ τῆς Ἀττικῆς ἔσχον	οἱ	βάρβαροι καὶ μάχῃ τε ἐκρατήθησαν
[1, 32]	ἀπειρίᾳ τῶν ὁδῶν φεύγοντες ἐσπίπτουσιν	οἱ	βάρβαροι, καί σφισι τὸν φόνον
[1, 23]	ἀνθρώπων· εἰ δὲ καὶ Μυκαλησσίοις	οἱ	βάρβαροι μὴ πᾶσιν ἀποκτείναντες ἐπεξῆλθον,
[1, 15]	Ἕλληνές εἰσιν ᾑρηκότες Ἴλιον καὶ	οἱ	βασιλεῖς ἠθροισμένοι διὰ τὸ Αἴαντος
[1, 22]	αὐτοῦ μνῆμα Ἱππολύτῳ· τοῦ δέ	οἱ	βίου τὴν τελευτὴν συμβῆναι λέγουσιν
[1, 18]	τρία ὑπελίπετο, ἐπιπονώτατον μὲν ὅτι	οἱ	βιώσαντι ἔτη δυοῖν δέοντα ἑκατὸν
[1, 38]	πεποιημένα Ὤγυγον εἶναι πατέρα Ἐλευσῖνι·	οἱ	γὰρ ἀρχαῖοι τῶν λόγων ἅτε
[1, 22]	ἄξεσθαι Φαίδραν, οὐκ ἐθέλων εἴ	οἱ	γένοιντο παῖδες οὔτε ἄρχεσθαι τὸν
[1, 2]	ἀρχὴν θυγατρὶ συνοικῶν Ἀκταίου, καί	οἱ	γίνονται θυγατέρες μὲν Ἕρση καὶ
[1, 13]	ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων, ὥς	οἱ	γράμματα ἀπεδόθη, συναγαγὼν τοὺς ἐν
[1, 24]	τὸν δὲ χρυσόν, ὃν φυλάσσουσιν	οἱ	γρῦπες, ἀνιέναι τὴν γῆν· εἶναι
[1, 24]	θεοῦ καῦμα ἰσχυρὸν καθεῖλεν ἐπιλαβόν,	οἱ	δὲ αἰφνιδίῳ ῥίγει καταληφθέντες ἀπώλοντο.
[1, 9]	εὐνούχους τοιαῦτα ὑπ᾽ ἐκείνου παθόντας.	οἱ	δὲ Ἀλεξανδρεῖς ὥρμησαν μὲν ὡς
[1, 11]	ἑνὶ βασιλεῖ καὶ τὰ Ἠπειρωτῶν·	οἱ	δὲ Ἀλκέτου παῖδες, ὥς σφισι
[1, 29]	εἰσὶν οἱ τάφοι δι᾽ ἀνδραγαθίαν,	οἱ	δὲ ἄλλοι κατὰ τὴν ὁδὸν
[1, 28]	μὲν τοῦ συμπατηθέντος τοῖς προσήκουσιν,	οἱ	δὲ Ἀργείων φασὶ τῷ κοινῷ.
[1, 24]	ἐστίν οἱ νόμος οἴχεται φεύγων·	οἱ	δὲ ἅτε τὸν ἄνδρα ὃς
[1, 4]	ἐς τὴν Ἑλλάδα Γαλατῶν ἐσβολήν.	~(οἱ	δὲ Γαλάται οὗτοι νέμονται τῆς
[1, 4]	Ἕλληνας τρόπον τὸν εἰρημένον ἔσωζον,	οἱ	δὲ Γαλάται Πυλῶν τε ἐντὸς
[1, 33]	κόλπος ὃν περιοικοῦσιν Ἰχθυοφάγων ὀνομάζεται.	οἱ	δὲ δικαιότατοι Μερόην πόλιν καὶ
[1, 25]	Σικυὼν Τροιζὴν Ἠλεῖοι Φλιάσιοι Μεσσήνη,	οἱ	δὲ ἔξω τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ
[1, 13]	καὶ λείαν ἐλάσας μικρὸν ἡσύχαζεν.	οἱ	δὲ ἐς πολιορκίαν εὐτρεπίζοντο, πρότερον
[1, 21]	συστάδην τυπτόμενοι καὶ βληθέντες ἀνέχονται.	(οἱ	δὲ θώρακες οἱ λινοῖ μαχομένοις
[1, 33]	Νασαμῶνες γάρ, οὓς Ἄτλαντας Ἡρόδοτος,	οἱ	δὲ μέτρα φάμενοι γῆς εἰδέναι
[1, 7]	μέγα ἐγένετο ἐς σωτηρίαν Ἀθηναίοις.	οἱ	δέ οἱ παῖδες ἐγένοντο ἐξ
[1, 9]	θυγατέρα συνοικίσας ἀνάγκῃ τὸ πλέον·	οἱ	δὲ οὐκ Ἀγαθοκλέα, Λυσίμαχον δὲ
[1, 5]	ἐν Ἀθηνᾶς Αἰθυίας καλουμένῳ σκοπέλῳ·	(οἱ	δὲ παῖδες κατίασί τε ἐκ
[1, 38]	τεῖχος ἀργῶν λίθων θέας ἄξιον.	~(οἱ	δὲ Ρειτοὶ καλούμενοι ῥεῦμα μόνον
[1, 36]	Ἀθηναίων πλεύσας ἱκέτευεν ἀμῦναι Ρωμαίους·	οἱ	δέ σφισι δύναμιν καὶ στρατηγὸν
[1, 4]	ὡς ἐκυκλώθησαν ἀμυνόμενοι τοὺς βαρβάρους·	οἱ	δέ σφισιν ἐπὶ τῶν νεῶν
[1, 29]	ἄλλους καὶ παρὰ Ἀθηναίων μετεπέμποντο·	οἱ	δέ σφισιν ἐπιλέκτους ἄνδρας ἀποστέλλουσι
[1, 29]	τοῖς μὲν ἐπιθεμένοις τυραννοῦντι Λαχάρει,	οἱ	δὲ τοῦ Πειραιῶς κατάληψιν ἐβούλευσαν
[1, 33]	τὰ ἁγιώτατα ξόανα ἔχει πτερά·	οἱ	δὲ ὕστερον ἐπιφαίνεσθαι γὰρ τὴν
[1, 33]	καὶ τὴν ἡλίου τράπεζάν εἰσιν	οἱ	δεικνύντες, οὐδέ σφισιν ἔστιν οὔτε
[1, 27]	τὴν Σικυωνίαν ποιησάμενος ἀπόβασιν, ὥς	οἱ	δῃοῦντι τὴν γῆν ἐς μάχην
[1, 13]	φεύγουσιν ἐς τὴν πόλιν καί	οἱ	διαλύεται κατὰ τὸ εἰκὸς ἡ
[1, 21]	ἐν ἀγρῷ φυλάσσων σταφυλάς, καί	οἱ	Διόνυσον ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν·
[1, 21]	σφῶν τὸν ἡγούμενον ἰδεῖν ἐπιστάντα	οἱ	Διόνυσον κελεύειν τιμαῖς, ὅσαι καθεστήκασιν
[1, 31]	Μητρὸς θεῶν ἱερόν· Κεφαλῆσι δὲ	οἱ	Διόσκουροι νομίζονται μάλιστα, Μεγάλους γὰρ
[1, 28]	ἑστᾶσιν ὅσοι δίκας ὑπέχουσι καὶ	οἱ	διώκοντες, τὸν μὲν Ὕβρεως τὸν
[1, 29]	γὰρ τῶν ἐπ᾽ Ὄλυνθον ἐλθόντων	οἱ	δοκιμώτατοι καὶ Μελήσανδρος ἐς τὴν
[1, 20]	οὐ ταῦτα δὴ αἰτίαν γενέσθαι	οἱ	δοκῶ τῆς συμφορᾶς, Ἱκεσίου δὲ
[1, 23]	κατελθεῖν ἐς Ἀθήνας Θουκυδίδην, καί	οἱ	δολοφονηθέντι ὡς κατῄει μνῆμά ἐστιν
[1, 29]	τὴν πόλιν τοῦ θεοῦ σείσαντος	οἱ	εἵλωτες ἐς Ἰθώμην ἀπέστησαν, ἀφεστηκότων
[1, 26]	ἐν Ἐλευσῖνι γραφή· καὶ Φωκέων	οἱ	Ἐλάτειαν ἔχοντες χαλκοῦν Ὀλυμπιόδωρον ἐν
[1, 15]	τοὺς ἐσπίπτοντας ἐς ταύτας φονεύοντες	οἱ	Ἕλληνες. ἐνταῦθα καὶ Μαραθὼν γεγραμμένος
[1, 33]	γῆς εἰδέναι Λιξίτας καλοῦσι, Λιβύων	οἱ	ἔσχατοι πρὸς Ἄτλαντι οἰκοῦσι σπείροντες
[1, 17]	ὧν ἦν αὐτὸς εἰργασμένος· καί	οἱ	θάνατον Λυκομήδης διὰ ταῦτα ἐβούλευσεν.
[1, 24]	ἀρχαιότητα ἡκόντων, καὶ τάδε ἔστιν	οἱ	θεάσασθαι. κράνος ἐστὶν ἐπικείμενος ἀνὴρ
[1, 1]	ἀνελόντες· φαίνονται δὲ οἱ παῖδες	οἱ	Θεμιστοκλέους καὶ κατελθόντες καὶ γραφὴν
[1, 26]	Λευκοφρύνης, ἀνέθεσαν δὲ οἱ παῖδες	οἱ	Θεμιστοκλέους· Μάγνητες γάρ, ὧν ἦρχε
[1, 29]	καὶ ἱππεῦσιν ἀποθανοῦσιν ἡνίκα συνεπελάβοντο	οἱ	Θεσσαλοὶ τοῦ κινδύνου. (ἐνταῦθα καὶ
[1, 42]	Σούσων· ἀλλὰ γὰρ οὐ Μέμνονα	οἱ	Θηβαῖοι λέγουσι, Φαμένωφα δὲ εἶναι
[1, 3]	Μενεσθέως τελευτήσαντος καὶ ἐς τετάρτην	οἱ	Θησεῖδαι γενεὰν διέμειναν ἄρχοντες. εἰ
[1, 17]	ἐς Κρήτην, ἐρασθεὶς Περιβοίας, ὥς	οἱ	Θησεὺς μάλιστα ἠναντιοῦτο, καὶ ἄλλα
[1, 23]	προσέτι δὲ καὶ οἱ παῖδες	οἱ	Θησέως. (ἀνδριάντων δὲ ὅσοι μετὰ
[1, 23]	δὲ οὐ μόνον τὸ μάχιμον	οἱ	Θρᾷκες ἀλλὰ καὶ γυναῖκας ἐφόνευσαν
[1, 28]	ἀνελόμενος διαύλου νίκην Ὀλυμπικὴν καί	οἱ	θυγατέρα ὑπῆρξε γῆμαι Θεαγένους, ὃς
[1, 43]	ἠρώτα τρόπον τίνα εὐδαιμονήσουσι· καί	οἱ	καὶ ἄλλα ὁ θεὸς ἔχρησε
[1, 8]	τοῖς ἐπωνύμοις ἐποιησάμην, πλησίον δέ	οἱ	καὶ Ἀρσινόης τῆς ἀδελφῆς ἐστιν
[1, 44]	χώραν τῶν προσοίκων· δοκῶ δέ	οἱ	καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸ περίζωμα
[1, 11]	αὑτοῦ· καὶ Ἀνδρομάχης ἠκολούθει γάρ	οἱ	καὶ νῦν ἐστιν ἡρῷον ἐν
[1, 25]	δοκῶν πολέμων ἔμπειρος. ὑπῆρχε δέ	οἱ	καὶ πρὸς πάντας εὐεργεσία τοὺς
[1, 20]	ποτε Φρύνης αἰτούσης, ὅ τι	οἱ	κάλλιστον εἴη τῶν ἔργων, ὁμολογεῖν
[1, 20]	ἔθει διὰ θυρῶν ἔξω καί	οἱ	καμόντι οὐδὲν ἔφασκεν εἶναι πλέον,
[1, 35]	ἐκέλευε· πεντάθλου γὰρ παιδὸς εἶναί	οἱ	κατὰ δίσκον μάλιστα τὰ ἐπὶ
[1, 12]	ἁλώσεως ἐσῆλθε τῆς Ἰλίου, καί	οἱ	κατὰ ταὐτὰ ἤλπιζε χωρήσειν πολεμοῦντι·
[1, 24]	ἐστιν ἐν χιτῶνι ποδήρει καί	οἱ	κατὰ τὸ στέρνον ἡ κεφαλὴ
[1, 31]	τὴν θεωρίαν ἐκ Δήλου, γενομένης	οἱ	κατὰ τὸν πλοῦν τῆς τελευτῆς.
[1, 4]	εἶργον τοὺς βαρβάρους· ἀνευρόντες δὲ	οἱ	Κελτοὶ τὴν ἀτραπόν, ἣν καὶ
[1, 18]	μὴ Ροδίοις καὶ Ρωμαίοις εἰσὶν	οἱ	κολοσσοί, τὰ λοιπὰ ἀγάλματα ὁμοίως
[1, 19]	ἐπὶ ταύταις ἀποκαρείσαις· ὡς δὲ	οἱ	Κρῆτες ἦλθον ἐς τὴν γῆν,
[1, 27]	τιμωρίαν ἀνθρώπων ἀφεῖσθαι. καὶ τοῦτον	οἱ	Κρῆτες τὸν ταῦρον ἐς τὴν
[1, 8]	δὲ ἑστᾶσιν Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων	οἱ	κτείναντες Ἵππαρχον· αἰτία δὲ ἥτις
[1, 30]	ἔμελλεν ἔσεσθαί οἱ μαθητὴς ἐσπτῆναί	οἱ	κύκνον ἐς τὸν κόλπον εἶδεν
[1, 29]	ἐς Ἰθώμην ἀπέστησαν, ἀφεστηκότων δὲ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι βοηθοὺς καὶ ἄλλους καὶ
[1, 29]	Κίμωνα τὸν Μιλτιάδου. τούτους ἀποπέμπουσιν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι πρὸς ὑποψίαν· (Ἀθηναίοις δὲ
[1, 42]	μόνοι δέ εἰσιν Ἑλλήνων Μεγαρεῖς	οἱ	λέγοντες τὸν νεκρὸν τῆς Ἰνοῦς
[1, 23]	ὕστερον ἂν τὴν πόλιν ἀπέλαβον	οἱ	λειφθέντες. (τοσοῦτον μὲν παρέστη μοι
[1, 21]	βληθέντες ἀνέχονται. (οἱ δὲ θώρακες	οἱ	λινοῖ μαχομένοις μὲν οὐχ ὁμοίως
[1, 26]	ἡμέρᾳ καὶ νυκτὶ φαίνοντι. καί	οἱ	λίνου Καρπασίου θρυαλλὶς ἔνεστιν, ὃ
[1, 30]	νυκτὶ ἢ Πλάτων ἔμελλεν ἔσεσθαί	οἱ	μαθητὴς ἐσπτῆναί οἱ κύκνον ἐς
[1, 14]	Δηιόπην ἔχει τοῦ λόγου. (Ἑλλήνων	οἱ	μάλιστα ἀμφισβητοῦντες Ἀθηναίοις ἐς ἀρχαιότητα
[1, 32]	τῶν δαιμόνων ὀργή. σέβονται δὲ	οἱ	Μαραθώνιοι τούτους τε οἳ παρὰ
[1, 7]	ἀφεστηκέναι Μαρμαρίδας· εἰσὶ δὲ Λιβύων	οἱ	Μαρμαρίδαι τῶν νομάδων. καὶ τότε
[1, 15]	(τελευταῖον δὲ τῆς γραφῆς εἰσιν	οἱ	μαχεσάμενοι Μαραθῶνι· Βοιωτῶν δὲ οἱ
[1, 29]	δὲ ἐπ᾽ ἄλλῃ στήλῃ καὶ	οἱ	μαχεσάμενοι περὶ Θρᾴκην καὶ ἐν
[1, 41]	ἀλλὰ γὰρ τὸν ὄντα λόγον	οἱ	Μεγαρεῖς εἰδότες ἐπικρύπτουσιν, οὐ βουλόμενοι
[1, 40]	νομίζουσιν· ἡμέρα τε ὑπεφαίνετο καὶ	οἱ	Μεγαρεῖς ἐπῄεσαν, μαχόμενοι δὲ ὁπλῖται
[1, 39]	Κᾶρα τὸν Φορωνέως γενεᾷ λέγουσιν	οἱ	Μεγαρεῖς Λέλεγα ἀφικόμενον ἐξ Αἰγύπτου
[1, 41]	ὁ Τηρεύς, ὡς μὲν λέγουσιν	οἱ	Μεγαρεῖς, περὶ τὰς Παγὰς τὰς
[1, 42]	δὲ αὐτῷ τειχίζοντι, ὥς φασιν	οἱ	Μεγαρεῖς, συνεργάζεταί τε Ἀπόλλων καὶ
[1, 8]	ἐστὶν εἰρημένα. τῶν δὲ ἀνδριάντων	οἱ	μέν εἰσι Κριτίου τέχνη, τοὺς
[1, 7]	ἔρημον διὰ τοῦ ποταμοῦ. καὶ	οἱ	μὲν ἐνταῦθα ἀπώλοντο ὑπό τε
[1, 38]	ἀφ᾽ οὗ τὴν πόλιν ὀνομάζουσιν,	οἱ	μὲν Ἑρμοῦ παῖδα εἶναι καὶ
[1, 28]	ἐπὶ τούτῳ Δημοφῶντα ὑποσχεῖν δίκας	οἱ	μὲν τοῦ συμπατηθέντος τοῖς προσήκουσιν,
[1, 29]	ἐναντία ἠγωνίσαντο ἐν Χαιρωνείᾳ καὶ	οἱ	μετὰ Κλέωνος ἐς Ἀμφίπολιν στρατεύσαντες,
[1, 44]	ἔχουσα ἐμπεπηγότας ὀιστούς, ἐς ἣν	οἱ	Μῆδοί ποτε ἐτόξευον ἐν τῇ
[1, 6]	δὲ Λάγου νομίζουσι· τὴν γάρ	οἱ	μητέρα ἔχουσαν ἐν γαστρὶ δοθῆναι
[1, 31]	Ἀθηναίοις τὴν γῆν. ~(δῆμοι δὲ	οἱ	μικροὶ τῆς Ἀττικῆς, ὡς ἔτυχεν
[1, 17]	ἔτυχεν, ἀφέντι ἐς θάλασσαν ἀνασῶσαί	οἱ.	Μίνως μὲν λέγεται ταῦτα εἰπὼν
[1, 25]	δὲ δεινὸν γάρ τι ὑπῆν	οἱ	μῖσος ἐς τοὺς Ἀθηναίους ὁ
[1, 20]	ῥίψαι γενόμενον Ἥφαιστον, ὁ δέ	οἱ	μνησικακῶν πέμψαι δῶρον χρυσοῦν θρόνον
[1, 2]	ἀμφὶ Διόνυσον Ἄκρατος· πρόσωπόν ἐστίν	οἱ	μόνον ἐνῳκοδομημένον τοίχῳ. μετὰ δὲ
[1, 31]	πρότερον ἢ Κέκροψ ἐβασίλευσεν ὡς	οἱ	Μυρρινούσιοι λέγουσιν ἄρξαντος. (ἔστι δὲ
[1, 22]	ἄλλαι καὶ Ἀλκιβιάδης, (ἵππων δέ	οἱ	νίκης τῆς ἐν Νεμέᾳ ἐστὶ
[1, 24]	πέλεκυν ῥίψας οὕτω γάρ ἐστίν	οἱ	νόμος οἴχεται φεύγων· οἱ δὲ
[1, 22]	εἰπεῖν, εἴτε οἱ παῖδές εἰσιν	οἱ	Ξενοφῶντος εἴτε ἄλλως ἐς> εὐπρέπειαν
[1, 3]	ὑπὸ Ἡμέρας ἐρασθείσης ἁρπασθῆναι· καί	οἱ	παῖδα γενέσθαι Φαέθοντα, ὃν ὕστερον
[1, 14]	ἐξ Ἐλευσῖνος γῆμαι καὶ γενέσθαι	οἱ	παῖδας Εὐβουλέα καὶ Τριπτόλεμον. ὅδε
[1, 7]	ἐς σωτηρίαν Ἀθηναίοις. οἱ δέ	οἱ	παῖδες ἐγένοντο ἐξ Ἀρσινόης, οὐ
[1, 22]	οὐκ ἔχω σαφῶς εἰπεῖν, εἴτε	οἱ	παῖδές εἰσιν οἱ Ξενοφῶντος εἴτε
[1, 22]	χρόνῳ δὲ ὕστερον Πάλλας καὶ	οἱ	παῖδες ἐπανέστησαν Θησεῖ· τούτους κτείνας
[1, 44]	ἐστι Πραξιτέλους ποιήσαντος (Λητὼ καὶ	οἱ	παῖδες) ἔστι δὲ ἐν τῷ
[1, 32]	ἀδύνατον εἶναι τιμωρεῖν· ἀφικόμενοι δὲ	οἱ	παῖδες ἱκέται πρῶτον τότε Πελοποννησίοις
[1, 18]	ἀρχαῖον, αὐτοί τε ἑστῶτες καὶ	οἱ	παῖδες καθήμενοί σφισιν ἐφ᾽ ἵππων.
[1, 5]	τοῦ βασιλεύσαντος ἐν Μεγάροις συνεκπίπτουσιν	οἱ	παῖδες. καὶ Πανδίονα μὲν αὐτοῦ
[1, 1]	ἐκ Μαγνησίας ἀνελόντες· φαίνονται δὲ	οἱ	παῖδες οἱ Θεμιστοκλέους καὶ κατελθόντες
[1, 26]	ἔστηκεν ἐπίκλησιν Λευκοφρύνης, ἀνέθεσαν δὲ	οἱ	παῖδες οἱ Θεμιστοκλέους· Μάγνητες γάρ,
[1, 23]	ἐξ αὐτοῦ, προσέτι δὲ καὶ	οἱ	παῖδες οἱ Θησέως. (ἀνδριάντων δὲ
[1, 8]	Ἐνυοῦς ἄγαλμά ἐστιν, ἐποίησαν δὲ	οἱ	παῖδες οἱ Πραξιτέλους· περὶ δὲ
[1, 6]	Εὐρυδίκῃ τῇ Ἀντιπάτρου συνοικῶν ὄντων	οἱ	παίδων Βερενίκης ἐς ἔρωτα ἦλθεν,
[1, 9]	ἐλθὼν κινδύνου διέφυγεν, ὁ δέ	οἱ	παῖς Ἀγαθοκλῆς συστρατευόμενος τότε πρῶτον
[1, 11]	τῶν Ἑλένου χρησμῶν ᾤκησε. καί	οἱ	παῖς ἐκ μὲν Ἑρμιόνης ἐγένετο
[1, 5]	τῶν βαρβάρων τοῖς δεηθεῖσιν, ἔστιν	οἱ	πάντα γεγραμμένα Ἀθήνῃσιν ἐν τῷ
[1, 34]	κατέστη νομίζειν, ὕστερον δὲ καὶ	οἱ	πάντες Ἕλληνες ἥγηνται. καταλέξαι δὲ
[1, 22]	δοκῶν, ἀφεὶς αὑτὸν διαφθείρεται· καί	οἱ	παρὰ Ἀθηναίοις ἐστὶ καλούμενον ἡρῷον
[1, 14]	Ἡφαίστου. καὶ ὅτι μὲν ἄγαλμά	οἱ	παρέστηκεν Ἀθηνᾶς, οὐδὲν θαῦμα ἐποιούμην
[1, 27]	τοσοῦτον ἐκάκωσεν, ἐς ὃ συνεχωρήθη	οἱ	παρθένους ἐς Κρήτην ἑπτὰ καὶ
[1, 11]	Πύρρος τε ὁ Αἰακίδου καὶ	οἱ	πατέρες, ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Μολοσσόν.
[1, 40]	δὲ πᾶσι τὴν πεπρωμένην μόνῳ	οἱ	πείθεσθαι καὶ τὰς ὥρας τὸν
[1, 23]	δὲ τούτων, ἐπεὶ τυραννίδος ἐπαύθησαν	οἱ	Πεισιστρατίδαι, χαλκῆ λέαινα Ἀθηναίοις ἐστὶν
[1, 4]	Γαλάτας ἔχουσα. ἣν δὲ νέμονται	οἱ	Περγαμηνοί, Καβείρων ἱεράν φασιν εἶναι
[1, 4]	αὐτῆς ἐλεηλάτουν· χρόνῳ δὲ ὕστερον	οἱ	Πέργαμον ἔχοντες, πάλαι δὲ Τευθρανίαν
[1, 29]	μηνυθέντες ἀπώλοντο. (κεῖνται δὲ καὶ	οἱ	περὶ Κόρινθον πεσόντες· ἐδήλωσε δὲ
[1, 35]	τῶν Ἑλλήνων στόλον. (λέγουσι δὲ	οἱ	περὶ τὴν Σαλαμῖνα οἰκοῦντες ἀποθανόντος
[1, 11]	ἐν τῇ Τευθρανίᾳ κτείνει μονομαχήσαντά	οἱ	περὶ τῆς ἀρχῆς καὶ τῇ
[1, 29]	Συρακουσίων κρατήσαντες. ἐτάφησαν δὲ καὶ	οἱ	περὶ τὸν Ἑλλήσποντον ναυμαχήσαντες καὶ
[1, 26]	ἐς τὸ Μουσεῖον ἐσήλατο, καί	οἱ	πεσόντι ἐν τῇ μάχῃ τιμαὶ
[1, 28]	Πειραιῶς πρὸς θαλάσσῃ Φρεαττύς· ἐνταῦθα	οἱ	πεφευγότες, ἢν ἀπελθόντας ἕτερον ἐπιλάβῃ
[1, 15]	οἱ μαχεσάμενοι Μαραθῶνι· Βοιωτῶν δὲ	οἱ	Πλάταιαν ἔχοντες καὶ ὅσον ἦν
[1, 10]	γυναικός, εἶναι δὲ οὐδὲν ἔτι	οἱ	πλέον ἠρημωμένῳ φίλων ἐς τὸ
[1, 29]	ἐς Θεσσαλίαν Λεωσθένης ἤγαγε καὶ	οἱ	πλεύσαντες ἐς Κύπρον ὁμοῦ Κίμωνι,
[1, 6]	αὐτῆς ἐποιήσατο, καὶ ὡς ἦν	οἱ	πλησίον ἡ τελευτή, Πτολεμαῖον ἀπέλιπεν
[1, 12]	μὲν ἐς αὐτὸν εὐεργεσίας, ὅτι	οἱ	πολεμοῦντι τὸν πρὸς Κόρκυραν πόλεμον
[1, 10]	ἐκ τῆς γυναικὸς Ὀδρυσίδος ἐγεγόνει	οἱ,	πολλὰ Λυσάνδραν παραιτησάμενος ἀναιρεῖταί τε
[1, 1]	Ἀκραίας, νεώτατον δὲ ἣν Κνιδίαν	οἱ	πολλοί, Κνίδιοι δὲ αὐτοὶ καλοῦσιν
[1, 8]	Ξέρξου τοῖς Ἕλλησιν, ὡς Ἀθηναίων	οἱ	πολλοὶ λέγουσιν, ἔπραξε τὴν εἰρήνην·
[1, 12]	οἳ μηδὲ ἁλούσης Ἰλίου θάλασσαν	οἱ	πολλοὶ μηδὲ ἁλσὶν ἠπίσταντό πω
[1, 4]	μνῆμα ἐν ἀτιμίᾳ. (Γαλατῶν δὲ	οἱ	πολλοὶ ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν
[1, 42]	καθήμενον ἄγαλμα ἠχοῦν Μέμνονα ὀνομάζουσιν	οἱ	πολλοί, τοῦτον γάρ φασιν ἐξ
[1, 4]	ὡς ἐγγὺς Θερμοπυλῶν ἐγίνοντο, ἐνταῦθα	οἱ	πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων ἐς τὴν
[1, 19]	λόγος τρίχας ἐν τῇ κεφαλῇ	οἱ	πορφυρᾶς εἶναι, χρῆναι δὲ αὐτὸν
[1, 8]	ἐστιν, ἐποίησαν δὲ οἱ παῖδες	οἱ	Πραξιτέλους· περὶ δὲ τὸν ναὸν
[1, 12]	πόλεμον ναυσὶ συνήραντο, μάλιστα δὲ	οἱ	πρέσβεις τῶν Ταραντίνων ἀνέπεισαν τὸν
[1, 23]	ἔφασκεν· ὀφείλειν τε γὰρ καί	οἱ,	πρὶν ἂν ἐκτίσῃ, πρὸς τοὺς
[1, 29]	ἔπεισεν Ἀλκιβιάδης Λακεδαιμονίων ἀποστῆναι καὶ	οἱ	πρὶν ἐς Σικελίαν ἀφικέσθαι Δημοσθένην
[1, 1]	πλέουσιν ἐπιτηδειότερος ὁ Πειραιεὺς ἐφαίνετό	οἱ	προκεῖσθαι καὶ λιμένας τρεῖς ἀνθ᾽
[1, 5]	αὐτοῦ λέγεται νοσήσαντα ἀποθανεῖν, καί	οἱ	πρὸς θαλάσσῃ μνῆμά ἐστιν ἐν
[1, 24]	τῇ χειρί δόρυ ἔχει, καί	οἱ	πρὸς τοῖς ποσὶν ἀσπίς τε
[1, 6]	καὶ ναυσὶν ἔστειλεν, ὡς εἴ	οἱ	προσγένοιτο ἡ νῆσος ὁρμητηρίῳ χρήσεσθαι
[1, 44]	πρώτην μάχην πρὸς Γλισᾶντι ἀποθανόντα	οἱ	προσήκοντες ἐς Παγὰς τῆς Μεγαρίδος
[1, 1]	ἐς Θεμιστοκλέα Ἀθηναίοις καὶ ὡς	οἱ	προσήκοντες τὰ ὀστᾶ κομίσαιεν ἐκ
[1, 5]	καλουμένη, καὶ θύουσί τε ἐνταῦθα	οἱ	πρυτάνεις καί τινα καὶ ἀργύρου
[1, 11]	Πτολεμαῖον ἀναβαίνει τὸν Λάγου· καί	οἱ	Πτολεμαῖος γυναῖκά τ᾽ ἔδωκεν ἀδελφὴν
[1, 10]	ἦλθεν ἐκπεσεῖν Θρᾴκης, ἀμύναντος δέ	οἱ	Πύρρου τήν τε Θρᾴκην κατέσχε
[1, 38]	θάλασσαν κοιλοτέραν ἐμπίπτοντες. λέγονται δὲ	οἱ	Ρειτοὶ Κόρης ἱεροὶ καὶ Δήμητρος
[1, 6]	Αἰγυπτίους ἐλπίζων· ἀλλὰ αὐτοί τε	οἱ	Ρόδιοι τολμήματα καὶ ἐπιτεχνήσεις παρέσχοντο
[1, 20]	γενομένης δὲ μάχης πολλῷ περιῆσαν	οἱ	Ρωμαῖοι, καὶ φεύγοντας Ἀριστίωνα μὲν
[1, 7]	Ἀντίοχον παραβάντα ἃς ὁ πατήρ	οἱ	Σέλευκος ἐποιήσατο συνθήκας πρὸς Πτολεμαῖον,
[1, 17]	Σκῦρον τὴν νῆσον λαμπρῶς περιεῖπον	οἱ	Σκύριοι κατὰ γένους δόξαν καὶ
[1, 18]	ἐστιν, ἐν ᾧ νόμοι τε	οἱ	Σόλωνός εἰσι γεγραμμένοι καὶ θεῶν
[1, 6]	ἔτι τὴν φήμην αὐτῶν, καὶ	οἱ	συγγενόμενοι τοῖς βασιλεῦσιν ἐπὶ συγγραφῇ
[1, 29]	οἱ τελευτήσαντες (πολεμοῦντος Κασσάνδρου καὶ	οἱ	συμμαχήσαντές ποτε Ἀργείων. πραχθῆναι δὲ
[1, 35]	πλευρὰς οὐκ ἔχοντα διεστώσας, ἄλλά	οἱ	συμφυὲς ἦν ὅσον ἀπ᾽ ὤμων
[1, 29]	ὁδὸν ταύτην. κεῖνται δὲ καὶ	οἱ	σὺν Κίμωνι τὸ μέγα ἔργον
[1, 7]	Λυσιμάχου δὲ θυγατρός· τὴν δέ	οἱ	συνοικήσασαν ἀδελφὴν κατέλαβεν ἔτι πρότερον
[1, 4]	τε Δελφοὶ καὶ Φωκέων ἀντετάχθησαν	οἱ	τὰς πόλεις περὶ τὸν Παρνασσὸν
[1, 12]	Ἀχιλλέως ὢν ἀπόγονος. (ὡς δέ	οἱ	ταῦτα ἤρεσκε διέμελλε γὰρ ἐπ᾽
[1, 16]	Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου. (ὡς δέ	οἱ	ταῦτα προκεχωρήκει καὶ μετ᾽ ὀλίγον
[1, 31]	νομίζονται μάλιστα, Μεγάλους γὰρ σφᾶς	οἱ	ταύτῃ θεοὺς ὀνομάζουσιν. (ἐν δὲ
[1, 31]	Ἀμάρυνθος ἐν Εὐβοίᾳ· καὶ γὰρ	οἱ	ταύτῃ τιμῶσιν Ἀμαρυσίαν, ἑορτὴν δὲ
[1, 29]	τούτοις γὰρ κατὰ χώραν εἰσὶν	οἱ	τάφοι δι᾽ ἀνδραγαθίαν, οἱ δὲ
[1, 41]	ἐν τοῖς Μεγάροις αὐτοχειρίᾳ, καί	οἱ	τάφον αὐτίκα ἔχωσαν καὶ θύουσιν
[1, 29]	τοῦ Μαιάνδρου, ἐτάφησαν δὲ καὶ	οἱ	τελευτήσαντες (πολεμοῦντος Κασσάνδρου καὶ οἱ
[1, 14]	πρότερον ἀνῆκεν αὐτὸν πρὶν ἤ	οἱ	τεσσαρακοστὸν ἔτος γενέσθαι καθεύδοντι, καὶ
[1, 28]	Μαραθῶνα ἀποβάντων τέχνη Φειδίου καί	οἱ	τὴν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος μάχην>
[1, 37]	τὸ δὲ ἕτερον ἀνάθημα κειρομένου	οἱ	τὴν κόμην τοῦ παιδός ἐστι
[1, 39]	κομισθῆναι παρὰ τὴν μητέρα καί	οἱ	τὴν Μετάνειραν οὕτω πιστεῦσαι τοῦ
[1, 14]	καὶ ἄλλα οὐδὲν ὁμοίως καὶ	οἱ	τὴν πόλιν ἔχοντες. ~(ἰοῦσι δὲ
[1, 19]	κατὰ τὸν τοῦ Δελφινίου ναόν,	οἱ	τὴν στέγην οἰκοδομοῦντες ἤροντο σὺν
[1, 18]	Ἰάσονος ἐς Κόλχους πλεύσαντας· καί	οἱ	τῆς γραφῆς ἡ σπουδὴ μάλιστα
[1, 19]	ποδήρη καὶ πεπλεγμένης ἐς εὐπρεπές	οἱ	τῆς κόμης, ὡς ἐγίνετο κατὰ
[1, 32]	Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος, συμβάσης ὕστερόν	οἱ	τῆς τελευτῆς Πάρου τε ἁμαρτόντι
[1, 5]	δαίμονι ἔθρεψεν ὁ Πανδίων, οὐδέ	οἱ	τιμωροὶ παῖδες ἀπ᾽ αὐτῶν ἐλείφθησαν·
[1, 2]	τὸν> θεὸν ἐσήγαγε· συνεπελάβετο δέ	οἱ	τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον ἀναμνῆσαν
[1, 21]	Σειρῆνα τὴν νέαν τιμᾶν· καί	οἱ	τὸ ὄναρ ἐς> Σοφοκλέα καὶ
[1, 28]	ἔλεγε περὶ τὸ ὄρος ἐντυχόντα	οἱ	τὸ Παρθένιον φάναι τε ὡς
[1, 19]	ἀνὴρ Ἀθηναῖος Ἡρώδης ᾠκοδόμησε, καί	οἱ	τὸ πολὺ τῆς λιθοτομίας τῆς
[1, 25]	ὧν ἔγραψεν ἐρωτικὰ ποιήσας· καί	οἱ	τὸ σχῆμά ἐστιν οἷον ᾄδοντος
[1, 37]	τὴν θεὸν ἀντὶ τούτων δοῦναί	οἱ	τὸ φυτὸν τῆς συκῆς· μαρτυρεῖ
[1, 18]	ταῖς στοαῖς κατὰ τὰ αὐτὰ	οἱ	τοῖχοι. καὶ οἰκήματα ἐνταῦθά ἐστιν
[1, 24]	καὶ Γῆς ἄγαλμα ἱκετευούσης ὗσαί	οἱ	τὸν Δία, εἴτε αὐτοῖς ὄμβρου
[1, 29]	αὑτοῦ, καὶ Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων	οἱ	τὸν Πεισιστράτου παῖδα Ἵππαρχον ἀποκτείναντες,
[1, 20]	ἦν, ὃν πρότερον τούτων Μάγνητες	οἱ	τὸν Σίπυλον οἰκοῦντες σφᾶς ἐπεκδραμόντα
[1, 14]	καὶ δὴ καὶ Αἰσχύλος, ὥς	οἱ	τοῦ βίου προσεδοκᾶτο ἡ τελευτή,
[1, 43]	ὀπίσω τὸν στρατόν, αἴτια δέ	οἱ	τοῦ θανάτου γῆρας καὶ τὴν
[1, 2]	βασιλέα ἐλθὼν Ἀρχέλαον, ὁ δέ	οἱ	τοῦ θανάτου τρόπος πολλοῖς γάρ
[1, 41]	καὶ θάψαι αὐτὴν ἀποθανοῦσαν, καί	οἱ	τοῦ μνήματος σχῆμά ἐστιν Ἀμαζονικῇ
[1, 2]	οὗτος οὐκ ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων, ἀλλά	οἱ	τοῦ πατρὸς ζῶντος τελευτῆσαι συνέβη,
[1, 9]	Ἀλέξανδρον ἔπειθεν Αἰγυπτίους· (ἐναντιουμένου δέ	οἱ	τοῦ πλήθους, δεύτερα ἐς τὴν
[1, 24]	ἐστὶν ἐπικείμενος ἀνὴρ Κλεοίτου, καί	οἱ	τοὺς ὄνυχας ἀργυροῦς ἐνεποίησεν ὁ
[1, 15]	καὶ πύλη πλησίον· ἔπεστι δέ	οἱ	τρόπαιον Ἀθηναίων ἱππομαχίᾳ κρατησάντων Πλείσταρχον,
[1, 17]	ἐχομένου Θησέως στρατεύουσιν ἐς Ἄφιδναν	οἱ	Τυνδάρεω παῖδες καὶ τήν τε
[1, 42]	ἀκρόπολιν τηνικαῦτα δὲ ὁ πατήρ	οἱ	τῷ Ἀπόλλωνι ἐνέκαεν ἀπορρίπτει τὰ
[1, 24]	πεποίηται. μέσῳ μὲν οὖν ἐπίκειταί	οἱ	τῷ κράνει Σφιγγὸς εἰκών ἃ
[1, 8]	ἔσχεν ἀνεψιοῦ. μέγιστον δέ ἐστίν	οἱ	τῶν ἔργων· Γαλάτας γὰρ ἐς
[1, 6]	κινδύνου ξυμβάντος ἐν Ὀξυδράκαις μάλιστά	οἱ	τῶν ἑταίρων ἀμῦναι. τελευτήσαντος δὲ
[1, 35]	δὲ παρεχόμενον διαφόρους μορφάς, ἐνταῦθα	οἱ	τῶν Λυδῶν ἐξηγηταὶ τὸν ὄντα
[1, 35]	λέγουσιν ἐς τὴν ναῦν ἀποπλεόντων	οἱ	τῶν παίδων ἐς Αὐλίδα ἐπὶ
[1, 9]	Βερενίκην ἀνέθηκαν, ἣ μόνη γνησία	οἱ	τῶν παίδων ἦν. (μετὰ δὲ
[1, 20]	ἐθέλειν ὅ τι κάλλιστον αὐτῷ	οἱ	φαίνοιτο. ἐσδραμὼν οὖν οἰκέτης Φρύνης
[1, 10]	ἔνθα ἔτι καὶ νῦν ἐστίν	οἱ	φανερὸς ὁ τάφος Καρδίας τε
[1, 40]	Θεόκοσμον λέγουσιν ἐπιχώριον, συνεργάσασθαι δέ	οἱ	Φειδίαν. ὑπὲρ δὲ τῆς κεφαλῆς
[1, 43]	ἱεροῦ, καὶ ἔνθα ἂν ἐκπέσῃ	οἱ	φέροντι ὁ τρίπους, ἐνταῦθα Ἀπόλλωνος
[1, 5]	Μητιονίδαι τῆς ἀρχῆς ἐξελαύνουσι, καί	οἱ	φυγόντι ἐς Μέγαρα θυγατέρα γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005