Livre, Chap. |
[1, 26] |
ἐστὶν
Ἀθηνᾶς
ἄγαλμα
ἐν
τῇ
|
νῦν |
ἀκροπόλει,
τότε
δὲ
ὀνομαζομένῃ
πόλει· |
[1, 37] |
τὴν
νῆσον
οἰκῆσαι
πρῶτον,
ἣ
|
νῦν |
ἀπ᾽
ἐκείνου
Κεφαλληνία
καλεῖται·
μετοικεῖν |
[1, 2] |
οὕτως.
Ἀκταῖον
λέγουσιν
ἐν
τῇ
|
νῦν |
Ἀττικῇ
βασιλεῦσαι
πρῶτον·
ἀποθανόντος
δὲ |
[1, 11] |
πόλει
τὸ
ὄνομα
ἔδωκε
τὸ
|
νῦν |
ἀφ᾽
αὑτοῦ·
καὶ
Ἀνδρομάχης
ἠκολούθει |
[1, 13] |
καὶ
Ἕλλασι<
ν>
δουλοσύναν
ἔπορον.
|
νῦν |
δὲ
Διὸς
ναῶ
ποτὶ
κίονας |
[1, 33] |
Νεμέσει
πτερὰ
ὥσπερ
Ἔρωτι
ποιοῦσι.
|
νῦν |
δὲ
ἤδη
δίειμι
ὁπόσα
ἐπὶ |
[1, 1] |
Γωβρύου.
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
τὸ
|
νῦν |
δή,
καθὰ
λέγουσιν,
Ἀλκαμένους
ἐστὶν |
[1, 11] |
Ἀνδρομάχης
ἠκολούθει
γάρ
οἱ
καὶ
|
νῦν |
ἐστιν
ἡρῷον
ἐν
τῇ
πόλει. |
[1, 10] |
κομίσας
ἔθαψεν,
ἔνθα
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἐστίν
οἱ
φανερὸς
ὁ
τάφος |
[1, 38] |
πρῶτος
ᾤκει
(Κρόκων,
ἔνθα
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
βασίλεια
καλεῖται
Κρόκωνος.
τοῦτον |
[1, 21] |
ἐφαίνετο
ἔχειν,
εἰώθασι
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ποιημάτων
καὶ
λόγων
τὸ |
[1, 8] |
τὴν
γῆν,
ἣν
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἔχουσιν,
ἀναφυγεῖν
ἠνάγκασεν
ἀπὸ
θαλάσσης. |
[1, 29] |
Σαρδὼ
καὶ
δευτέραν
ἐς
τὴν
|
νῦν |
Ἰωνίαν
ἐστράτευσαν
καὶ
τρίτον
δὴ |
[1, 29] |
τὰ
ἐς
τὰς
φυλὰς
αἳ
|
νῦν |
καθεστᾶσιν
εὑρέθη,
καὶ
ἱππεῦσιν
ἀποθανοῦσιν |
[1, 13] |
οὐ
μέγα
θαῦμα·
αἰχματαὶ
καὶ
|
νῦν |
καὶ
πάρος
Αἰακίδαι.
τούτους
μὲν |
[1, 41] |
ὑπὲρ
Χαιρωνείας·
πάλαι
γὰρ
τῆς
|
νῦν |
καλουμένης
Ἑλλάδος
βάρβαροι
τὰ
πολλὰ |
[1, 39] |
ἀξιωθείς·
Νίσαιά
τε
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
Μεγαρεῦσιν
ἐπίνειον
ἀπ᾽
αὐτοῦ
καλεῖται. |
[1, 42] |
ἄγαλμα)
ὃ
Καμβύσης
διέκοψε·
καὶ
|
νῦν |
ὁπόσον
ἐκ
κεφαλῆς
ἐς
μέσον |
[1, 18] |
ᾤκησε
τάφον
τοῦ
ναοῦ
τοῦ
|
νῦν |
οὐ
πολὺ
ἀφεστηκότα.
(Ἀδριανὸς
δὲ |
[1, 9] |
καὶ
Ἐφεσίων
ἄχρι
θαλάσσης
τὴν
|
νῦν |
πόλιν,
ἐπαγαγόμενος
ἐς
αὐτὴν
Λεβεδίους |