Livre, Chap. |
[1, 41] |
καὶ
γαμβρὸν
τοῖς
Διοσκούροις
Θησέα
|
εἶναι |
βουλόμενον
ἁρπασθεῖσαν
τὴν
Ἑλένην
διαφυλάξαι> |
[1, 28] |
Λακεδαιμονίους
ὑπερβαλέσθαι
φαίη
τὴν
ἔξοδον,
|
εἶναι |
γὰρ
δὴ
νόμον
αὐτοῖς
μὴ |
[1, 30] |
μόνος
εἶδε
μηδένα
τρόπον
εὐδαίμονα
|
εἶναι |
γενέσθαι
πλὴν
τοὺς
ἄλλους
φεύγοντα |
[1, 35] |
σφισιν
ἐναντιούμενος
ἀπέφαινον
ἐν
Γαδείροις
|
εἶναι |
Γηρυόνην,
οὗ
μνῆμα
μὲν
οὔ, |
[1, 2] |
Ἐριχθονίῳ
λέγουσιν
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδένα
|
εἶναι, |
γονέας
δὲ
Ἥφαιστον
καὶ
Γῆν. |
[1, 13] |
τὴν
ἀποκτείνασαν,
Δήμητρα
δέ
φασιν
|
εἶναι |
γυναικὶ
εἰκασμένην.
ταῦτα
ἐς
τὴν |
[1, 43] |
μνῆμα
ἔλεγον
τὸ
μὲν
Πυργοῦς
|
εἶναι |
γυναικὸς
Ἀλκάθου
πρὶν
ἢ
τὴν |
[1, 24] |
οἱ
γρῦπες,
ἀνιέναι
τὴν
γῆν·
|
εἶναι |
δὲ
Ἀριμασποὺς
μὲν
ἄνδρας
μονοφθάλμους |
[1, 43] |
οὐκέτι
ὑπὸ
ἑνὸς
ἐδόκει
σφίσιν,
|
εἶναι |
δὲ
ἄρχοντας
αἱρετοὺς
καὶ
ἀνὰ |
[1, 35] |
Ἀστέριον
ἐν
αὐτῇ
ταφῆναι
λέγουσιν,
|
εἶναι |
δὲ
Ἀστέριον
μὲν
Ἄνακτος,
Ἄνακτα |
[1, 35] |
Χρυσάορος
εἶναι
μὲν
τὸν
νεκρόν,
|
εἶναι |
δὲ
καὶ
τὸν
θρόνον·
καὶ |
[1, 39] |
φασιν
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
Κερκυόνος.
|
εἶναι |
δὲ
ὁ
Κερκυὼν
λέγεται
καὶ |
[1, 10] |
τὰ
τολμηθέντα
ὑπὸ
τῆς
γυναικός,
|
εἶναι |
δὲ
οὐδὲν
ἔτι
οἱ
πλέον |
[1, 14] |
δὲ
σφᾶς
(θυγατέρα(
ς)
Ἀμφικτύονος,
|
εἶναι |
δὲ
πατέρα
Τριπτολέμῳ
μὲν
Ρᾶρον, |
[1, 23] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
ναυτῶν
Σατυρίδας,
|
εἶναι |
δὲ
τοὺς
ἐνοικοῦντας
(καὶ)
καπυροὺς |
[1, 22] |
καθέστηκεν
ὁ
χρόνος
αἴτιος
ἀφανέσιν
|
εἶναι, |
Διομήδης
ἦν,
ὁ
μὲν
ἐν |
[1, 38] |
ἐς
τὴν
γῆν
Λακεδαιμόνιόν
τε
|
εἶναι |
δοκῶ
καὶ
Ζάρακα
ἐν
τῇ |
[1, 25] |
πόλεώς
τε
ἀξιώματι
καὶ
αὐτὸς
|
εἶναι |
δοκῶν
πολέμων
ἔμπειρος.
ὑπῆρχε
δέ |
[1, 29] |
ἀνδρείους
τὸ
μηδὲν
ἄνευ
Τύχης
|
εἶναι, |
εἰ
δὴ
Λακεδαιμόνιοι,
Κορινθίων
τότε |
[1, 28] |
νυκτὶ
καὶ
οὐ
τὴν
Ἀττικὴν
|
εἶναι. |
ἐνταῦθα
Δημοφῶντα
λέγουσιν
ἐκβοηθήσαντα,
οὐκ |
[1, 17] |
καὶ
παῖδα
οὐκ
ἔφη
Ποσειδῶνος
|
εἶναι, |
ἐπεὶ
οὐ>
δύνασθαι
τὴν
σφραγῖδα, |
[1, 41] |
παισὶ
τοῖς
ἐκ
Μεγάρας
τάφον
|
εἶναι |
καὶ
Ἀμφιτρύωνος
ἐν
Θήβαις.
ὁ |
[1, 3] |
ἀπὸ
ἥρωος
Κεράμου,
Διονύσου
τε
|
εἶναι |
καὶ
Ἀριάδνης
καὶ
τούτου
λεγομένου· |
[1, 38] |
ὀνομάζουσιν,
οἱ
μὲν
Ἑρμοῦ
παῖδα
|
εἶναι |
καὶ
Δαείρας
Ὠκεανοῦ
θυγατρὸς
λέγουσι, |
[1, 14] |
Ποσειδῶνος
καὶ
λίμνης
Τριτωνίδος
θυγατέρα
|
εἶναι |
καὶ
διὰ
τοῦτο
γλαυκοὺς
εἶναι |
[1, 23] |
ὃ
Καλλίου
τέ
φασιν
ἀνάθημα
|
εἶναι |
καὶ
ἔργον
Καλάμιδος.
(πλησίον
δέ |
[1, 43] |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
~(λέγουσι
δὲ
|
εἶναι |
καὶ
Ἰφιγενείας
ἡρῷον·
ἀποθανεῖν
γὰρ |
[1, 5] |
κατεστήσατο
δέκα
ἀντὶ
τεσσάρων
φυλὰς
|
εἶναι |
καὶ
μετέθετό
σφισι
τὰ
ὀνόματα |
[1, 29] |
τῇ
στήλῃ,
καταγνωσθεὶς
αἰχμάλωτος
ἐθελοντὴς
|
εἶναι |
καὶ
οὐκ
ἀνὴρ
πολέμῳ
πρέπων. |
[1, 38] |
Ρειτοὶ
Κόρης
ἱεροὶ
καὶ
Δήμητρος
|
εἶναι, |
καὶ
τοὺς
ἰχθῦς
ἐξ
αὐτῶν |
[1, 14] |
Ἀλόπην
ἔστ<
ιν>
εἰρημένα
Κερκυόνα
|
εἶναι |
καὶ
Τριπτόλεμον
ἀδελφούς,
τεκεῖν
δὲ |
[1, 42] |
φύλλα
οὐκ
ἔφη
φύειν
οὐδὲ
|
εἶναι |
καρπὸν
οὐδένα
ἀπ᾽
αὐτῆς
οὐδὲ |
[1, 1] |
τοῦ
Φαληροῖ
τοῦτό
σφισιν
ἐπίνειον
|
εἶναι |
κατεσκευάσατο·
καὶ
νεὼς
καὶ
ἐς |
[1, 42] |
καὶ
θάψαι
θυγατέρας
δὲ
αὐτὰς
|
εἶναι |
Κλήσωνος
τοῦ
Λέλεγος
καὶ
Λευκοθέαν |
[1, 18] |
πόδας.
τὰ
μὲν
δὴ
δύο
|
εἶναι |
Κρητικὰ
καὶ
Φαίδρας
ἀναθήματα
ἔλεγον |
[1, 15] |
λυμήνηται
καὶ
ὁ>
ἰός,
Λακεδαιμονίων
|
εἶναι |
λέγεται
τῶν
ἁλόντων
ἐν
τῇ |
[1, 40] |
ὀνομαζομένων
θεῶν
ἐστιν
ἀγάλματα
ἔργα
|
εἶναι |
λεγόμενα
Πραξιτέλους·
τὴν
δὲ
Ἄρτεμιν |
[1, 27] |
τῆς
Πολιάδος
Ἑρμῆς
ξύλου,
Κέκροπος
|
εἶναι |
λεγόμενον
ἀνάθημα,
ὑπὸ
κλάδων
μυρσίνης |
[1, 23] |
Ὑγείας
τε,
ἣν
Ἀσκληπιοῦ
παῖδα
|
εἶναι |
λέγουσι,
καὶ
Ἀθηνᾶς
ἐπίκλησιν
καὶ |
[1, 30] |
πόλει
βωμὸν
καλούμενον
Ἀντέρωτος
ἀνάθημα
|
εἶναι |
λέγουσι
μετοίκων,
ὅτι
Μέλης
Ἀθηναῖος |
[1, 38] |
Κέκροπος
Ἀγλαύρου
καὶ
Ἑρμοῦ
παῖδα
|
εἶναι |
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
οὐκ
Εὐμόλπου.
(ἔστι |
[1, 33] |
σαφὲς
προδηλώσας.
Ἑλένῃ
Νέμεσιν
μητέρα
|
εἶναι |
λέγουσιν
Ἕλληνες,
Λήδαν
δὲ
μαστὸν |
[1, 44] |
κατέστησεν
εὐρυχωρῆ
τε
καὶ
ἐπιτηδείαν
|
εἶναι. |
(λόγοι
δέ
εἰσιν
ἐς
τὰς |
[1, 9] |
ὑπῆρχέ
πως
ἢ
ἄλλου
πάρεργα
|
εἶναι |
λόγου.
τοῖς
μὲν
οὖν
ἀπ᾽ |
[1, 27] |
τε
πήχεος
μάλιστα,
φαμένη
διάκονος
|
εἶναι |
Λυσιμάχης,
ἔστι
δὲ
ἀγάλματα
μεγάλα |
[1, 27] |
ἵππου,
καὶ
ἀκινάκης
Μαρδονίου
λεγόμενος
|
εἶναι. |
Μασίστιον
μὲν
δὴ
τελευτήσαντα
ὑπὸ |
[1, 23] |
οὐκέτι
πλέουσιν,
ἐξενεχθῆναι.
νήσους
δὲ
|
εἶναι |
μὲν
ἔλεγεν
ἐρήμους
πολλάς,
ἐν |
[1, 40] |
δὲ
Σιθνίδας
νύμφας
λέγουσι
Μεγαρεῖς
|
εἶναι |
μέν
σφισιν
ἐπιχωρίας,
μιᾷ
δὲ |
[1, 35] |
τοὺς
πολλοὺς
Γηρυόνου
τοῦ
Χρυσάορος
|
εἶναι |
μὲν
τὸν
νεκρόν,
εἶναι
δὲ |
[1, 11] |
ὁρμητήριον
ἐφ᾽
αὑτὸν
οὐκ
ἐθέλων
|
εἶναι. |
μετὰ
δὲ
ἁλοῦσαν
Κόρκυραν
ὅσα |
[1, 14] |
Εὐβουλεῖ
καὶ
Τριπτολέμῳ
Δυσαύλην
πατέρα
|
εἶναι, |
μηνύσασι
δέ
σφισι
περὶ
τῆς |
[1, 18] |
νομίζουσιν
Εἰλείθυιαν
καὶ
παῖδα
Ἥρας
|
εἶναι· |
μόνοις
δὲ
Ἀθηναίοις
τῆς
Εἰλειθυίας |
[1, 33] |
τὸν
λίθον
εἰργάσατο
ἄγαλμα
μὲν
|
εἶναι |
Νεμέσεως,
τῇ
κεφαλῇ
δὲ
ἔπεστι |
[1, 32] |
ἐθελοντήν,
ἐπεὶ
ἄλλως
γε
οὐκ
|
εἶναι |
νίκην
σφίσιν·
ἐνταῦθα
Μακαρία
Δηιανείρας |
[1, 33] |
Ἑλένης
Δία
καὶ
οὐ
Τυνδάρεων
|
εἶναι |
νομίζουσι.
(ταῦτα
ἀκηκοὼς
Φειδίας
πεποίηκεν |
[1, 12] |
ἄλλο
τι
καὶ
οὐ
ζῷα
|
εἶναι |
νομίσαντας.
(ἐλέφαντα
γάρ,
ὅσος
μὲν |
[1, 38] |
τοῦ
ἀνέμου
καὶ
Ὠρειθυίας
φασὶν
|
εἶναι. |
Ὁμήρῳ
δὲ
ἐς
μὲν
τὸ |
[1, 14] |
Τριπτόλεμον
παῖδα
Ὠκεανοῦ
καὶ
Γῆς
|
εἶναι, |
Ὀρφέως
δέ,
οὐδὲ
ταῦτα
Ὀρφέως |
[1, 27] |
ὅσοι
τὰ
ἀρχαῖα
ἴσασιν,
Ἰμμάραδον
|
εἶναι |
παῖδα
Εὐμόλπου
τοῦτον
τὸν
ἀποθανόντα |
[1, 14] |
κατεστήσατο
Αἰγεύς,
αὑτῷ
τε
οὐκ
|
εἶναι |
παῖδας
νομίζων
οὐ
γάρ
πω |
[1, 23] |
ἐκτίσῃ,
πρὸς
τοὺς
στρατιώτας
οὐκ
|
εἶναι |
παρέχεσθαι
φρόνημα.
οὕτως
Ἀθηναῖοι
πάντως |
[1, 6] |
καὶ
τὸν
Ἀντίγονον
φοβερόν
σφισιν
|
εἶναι |
πᾶσιν
αὐξηθέντα.
(Ἀντίγονος
δὲ
τέως |
[1, 38] |
τοῖς
δέ
ἐστι
πεποιημένα
Ὤγυγον
|
εἶναι |
πατέρα
Ἐλευσῖνι·
οἱ
γὰρ
ἀρχαῖοι |
[1, 33] |
Αἰθίοπας
ἐπ᾽
αὐτῷ,
Νεμέσει
δὲ
|
εἶναι |
πατέρα
Ὠκεανόν.
(Ὠκεανῷ
γὰρ
οὐ |
[1, 20] |
καί
οἱ
καμόντι
οὐδὲν
ἔφασκεν
|
εἶναι |
πλέον,
εἰ
δὴ
καὶ
τὸν |
[1, 13] |
πρὸς
τῇ
νήσῳ
Σφακτηρίᾳ
κλοπὴν
|
εἶναι |
πολέμου
καὶ
οὐ
νίκην.
(πρώτης |
[1, 39] |
τοῖς
ἀπογόνοις,
Σκίρωνι
δὲ
ἡγεμονίαν
|
εἶναι |
πολέμου.
Μεγαρέα
δὲ
τὸν
Ποσειδῶνος |
[1, 44] |
λέγουσιν
ἐξ
Αἰγύπτου,
παῖδα
δὲ
|
εἶναι |
Ποσειδῶνος
καὶ
Λιβύης
τῆς
Ἐπάφου. |
[1, 2] |
τῷ
τοίχῳ
γράμμασιν
Ἀττικοῖς
ἔργα
|
εἶναι |
Πραξιτέλους.
τοῦ
ναοῦ
δὲ
οὐ |
[1, 19] |
Οὐρανίαν
Ἀφροδίτην
τῶν
καλουμένων
Μοιρῶν
|
εἶναι |
πρεσβυτάτην.
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
τῆς |
[1, 28] |
Ἀγρόλαν
καὶ
Ὑπέρβιον
τοὺς
οἰκοδομήσαντας
|
εἶναι> |
πυνθανόμενος
δὲ
οἵτινες
ἦσαν
οὐδὲν |
[1, 21] |
φήσει
σοφοὺς
ἐς
τὰς
τέχνας
|
εἶναι. |
Σαυρομάταις
γὰρ
οὔτε
αὐτοῖς
σίδηρός |
[1, 33] |
μὲν
ἤκουσα
οὐδέν,
ἀδελφοὺς
δὲ
|
εἶναι |
σφᾶς
Οἰνόης,
ἀφ᾽
ἧς
ἐστι |
[1, 27] |
πλεύσας
οὐ
γὰρ
ἐπείθετο
ἀναιτίους
|
εἶναι |
σφᾶς
τῆς
Ἀνδρόγεω
τελευτῆς
ἐς |
[1, 1] |
Ἰωνίᾳ
θεάς,
ἃς
καλοῦσι
Γενναΐδας,
|
εἶναι |
ταῖς
ἐπὶ
Κωλιάδι
τὰς
αὐτάς. |
[1, 33] |
καταφρονήσαντες
γὰρ
μηδέν>
σφισιν
ἐμποδὼν
|
εἶναι |
τὰς
Ἀθήνας
ἑλεῖν,
λίθον
Πάριον |
[1, 15] |
Σ>
κιωναίων
καὶ
τῶν
ἐπικούρων
|
εἶναι, |
τὰς
δὲ
ἐπαληλιμμένας
πίσσῃ,
μὴ |
[1, 12] |
συγγραφήν,
ἔχοντα
ἐπίγραμμα
ἔργων
ὑπομνήματα
|
εἶναι. |
ταῦτα
ἐπιλεγομένῳ
μοι
μάλιστα
ἐπῆλθε |
[1, 42] |
ὑπὸ
ἡλίου,
ῥίζας
δὲ
ὑπογαίους
|
εἶναι, |
ταύτας
δὲ
ὀρύσσειν
τοὺς
Αἰθίοπας |
[1, 43] |
δὲ
αὐτοὺς
τὴν
παρθένον
Ἰφιγένειαν
|
εἶναι |
τὴν
Ἀγαμέμνονος.
ἔχει
δὲ
παρὰ |
[1, 32] |
αὑτοῦ
καὶ
Θησέα
οὐκ
ἀδύνατον
|
εἶναι |
τιμωρεῖν·
ἀφικόμενοι
δὲ
οἱ
παῖδες |
[1, 4] |
οἱ
Περγαμηνοί,
Καβείρων
ἱεράν
φασιν
|
εἶναι |
τὸ
ἀρχαῖον·
αὐτοὶ
δὲ
Ἀρκάδες |
[1, 27] |
καὶ
αὐτίκα
ἐπιέναι
σπουδῇ,
λέοντα
|
εἶναι |
τὸ
δέρμα
ἡγούμενον.
(ὅδε
μὲν |
[1, 28] |
ταῖς
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
θριξὶν
|
εἶναι· |
τοῖς
δὲ
ἀγάλμασιν
οὔτε
τούτοις |
[1, 4] |
Ἀμάδοκον,
τὸν
δὲ
τρίτον
Πύρρον
|
εἶναι |
τὸν
Ἀχιλλέως·
ἐναγίζουσι
δὲ
ἀπὸ |
[1, 36] |
ὁ
θεὸς
ἔχρησεν
Ἀθηναίοις
Κυχρέα
|
εἶναι |
τὸν
ἥρωα.
(νῆσος
δὲ
πρὸ |
[1, 19] |
Ἀθηναῖοι
καὶ
ἄλλων
θεῶν
ἱερὸν
|
εἶναι |
τὸν
Ἰλισόν,
καὶ
Μουσῶν
βωμὸς |
[1, 3] |
δηλοῖ
δὲ
ἡ
γραφὴ
Θησέα
|
εἶναι |
τὸν
καταστήσαντα
Ἀθηναίοις
ἐξ
ἴσου |
[1, 6] |
ἀρχή.
(Πτολεμαῖον
Μακεδόνες
Φιλίππου
παῖδα
|
εἶναι |
τοῦ
Ἀμύντου,
λόγῳ
δὲ
Λάγου |
[1, 31] |
Ἑλλήνων
ἐς
Πρασιάς,
Ἀθηναίους
δὲ
|
εἶναι |
τοὺς
ἐς
Δῆλον
ἄγοντας·
τὰς |
[1, 42] |
δὲ
ἤδη
καὶ
Σέσωστριν
φαμένων
|
εἶναι |
(τοῦτο
ἄγαλμα)
ὃ
Καμβύσης
διέκοψε· |
[1, 43] |
ἀποθανεῖν,
γνώμῃ
δὲ
Ἀρτέμιδος
Ἑκάτην
|
εἶναι· |
τούτοις
δὲ
Ἡρόδοτος
ὁμολογοῦντα
ἔγραψε |
[1, 29] |
καὶ
βέλη
καὶ
τετρακοσίας
ναυμαχοῦσιν
|
εἶναι |
τριήρεις·
οἰκοδομήματα
δὲ
ἐπετέλεσε
μὲν |
[1, 27] |
πέτρᾳ
καὶ
ξίφος
θεῖναι
γνωρίσματα
|
εἶναι |
τῷ.
παιδὶ
καὶ
τὸν
μὲν |
[1, 42] |
οἱ
Θηβαῖοι
λέγουσι,
Φαμένωφα
δὲ
|
εἶναι |
τῶν
ἐγχωρίων
οὗ
τοῦτο
ἄγαλμα |
[1, 4] |
ἀρχαῖον·
αὐτοὶ
δὲ
Ἀρκάδες
ἐθέλουσιν
|
εἶναι |
τῶν
ὁμοῦ
Τηλέφῳ
διαβάντων
ἐς |
[1, 9] |
ἔργῳ
δι᾽
αὐτοῦ
Πτολεμαίῳ
θέλουσα
|
εἶναι |
φοβερωτέρα,
τέλος
δὲ
κατατρώσασα
οὓς |
[1, 19] |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
οἱ
πορφυρᾶς
|
εἶναι, |
χρῆναι
δὲ
αὐτὸν
τελευτᾶν
ἐπὶ |
[1, 14] |
εἶναι
καὶ
διὰ
τοῦτο
γλαυκοὺς
|
εἶναι |
ὥσπερ
καὶ
τῷ
Ποσειδῶνι
τοὺς> |