Alphabétiquement     [«   »]
δασμὸν 1
Δασύλλιον 1
Δαυλίδος 1
δὲ 1187
δέ 104
δεδακρυμένην 1
δεδέσθαι 2
Fréquences     [«    »]
607 ἐς
412 τὴν
318 τὸ
1187 δὲ
1396 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre I

δὲ


Livre, Chap.
[1, 37]   ἐπελέξατο, οἶδεν λέγω. (μνημάτων  δὲ   μάλιστα ἐς μέγεθος καὶ
[1, 9]   δὲ αὐτὸν ἁλῶναι λέγουσιν, ἀνασωθῆναι  δὲ   Ἀγαθοκλέους τὰ πρὸς τὸν Γέτην
[1, 29]   τὰ ὀνόματα ἐγγραφῆναι στήλῃ· δηλοῖ  δὲ   ἀγαθοὺς σφᾶς ἐν τῷ πολέμῳ
[1, 32]   (Πεντελῆσι μὲν Ἀθηνᾶς, ἐν Ὑμηττῷ  δὲ   ἄγαλμά ἐστιν Ὑμηττίου Διός, βωμοὶ
[1, 14]   ἐπὶ Ἐριχθονίῳ ἐπιστάμενος λόγον· τὸ  δὲ   ἄγαλμα ὁρῶν τῆς Ἀθηνᾶς γλαυκοὺς
[1, 40]   ναός ἐστι θέας ἄξιος· τὸ  δὲ   ἄγαλμα οὐκ ἐξειργάσθη τοῦ Διός,
[1, 24]   μὲν πέρι τοσαῦτα εἰρήσθω· (τὸ  δὲ   ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς ὀρθόν ἐστιν
[1, 19]   καλουμένων Μοιρῶν εἶναι πρεσβυτάτην. τὸ  δὲ   ἄγαλμα τῆς Ἀφροδίτης τῆς> ἐν
[1, 1]   αὐτὸν ἐμπρῆσαι τὸν Γωβρύου. τὸ  δὲ   ἄγαλμα τὸ νῦν δή, καθὰ
[1, 18]   ἐπιχρύσῳ καὶ ἀλαβάστρῳ λίθῳ, πρὸς  δὲ   ἀγάλμασι κεκοσμημένα καὶ γραφαῖς· κατάκειται
[1, 28]   τῇ κεφαλῇ θριξὶν εἶναι· τοῖς  δὲ   ἀγάλμασιν οὔτε τούτοις ἔπεστιν οὐδὲν
[1, 27]   φαμένη διάκονος εἶναι Λυσιμάχης, ἔστι  δὲ   ἀγάλματα μεγάλα χαλκοῦ διεστῶτες ἄνδρες>
[1, 40]   ἐς τὸ ἔσχατον ἀσθενείας. τῷ  δὲ   ἀγάλματι τοῦ Διὸς πρόσωπον ἐλέφαντος
[1, 33]   ἵππῳ παρεστηκότα Ἱππέα ὄνομα· ἔστι  δὲ   Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος καὶ Πύρρος
[1, 44]   πεποίηται πολλὰ ἐξ αὐτοῦ. ἔστι  δὲ   ἄγαν λευκὸς καὶ ἄλλου λίθου
[1, 20]   τὴν ἐν τῇ Φωκίδι, ἀφικομένων  δὲ   ἀγγέλων ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἐς
[1, 38]   ἐστὶν οὐδὲν αὐτοῦ πεποιημένον, ἐπονομάζει  δὲ   ἀγήνορα ἐν τοῖς ἔπεσι τὸν
[1, 13]   μαχόμενος ἀπέθανεν ἐν Λέκτροις· Κλεομβρότου  δὲ   Ἀγησίπολις ἦν καὶ Κλεομένης, Ἀγησιπόλιδος
[1, 26]   Ἀθηνᾶν ἄγουσιν ἐν τιμῇ τὸ  δὲ   ἁγιώτατον ἐν κοινῷ πολλοῖς πρότερον
[1, 7]   τῇ Βερενίκῃ Μακεδόνος μέν, ἄλλως  δὲ   ἀγνώστου καὶ ἑνὸς τοῦ δήμου
[1, 35]   ἀπομνημονεύ< σ> ειν προδοσίαν. (ἔστι  δὲ   ἀγορᾶς τε ἔτι ἐρείπια καὶ
[1, 30]   πόλιν ἔχοντες καιομένας λαμπάδας· τὸ  δὲ   ἀγώνισμα ὁμοῦ τῷ δρόμῳ φυλάξαι
[1, 41]   συνέβη μαχομένας αὐτῶν ἀποθανεῖν, Ἱππολύτην  δὲ   ἀδελφὴν οὖσαν Ἀντιόπης καὶ τότε
[1, 7]   Αἰγυπτίοις μέντοι ὧν ἦρχε. δεύτερα  δὲ   ἀδελφὸν ἀπέκτεινεν Ἀργαῖον ἐπιβουλεύοντα, ὡς
[1, 16]   βαρβάρων ἦν παρὰ Σελεύκῳ· Πτολεμαῖος  δὲ   ἀδελφὸς μὲν Λυσάνδρας καὶ παρὰ
[1, 7]   Εὐρυδίκης, Κυπρίους ἀφιστάντα αἰσθόμενος. Μάγας  δὲ   ἀδελφὸς ὁμομήτριος Πτολεμαίου παρὰ Βερενίκης
[1, 14]   πρῶτον σπεῖραι καρπὸν ἥμερον. (ἔπη  δὲ   ᾄδεται Μουσαίου μέν, εἰ δὴ
[1, 39]   τοῖς προσήκουσιν ἀνελομένοις θάψαι· ἱκετεύσαντος  δὲ   Ἀδράστου Θησέα καὶ μάχης Ἀθηναίων
[1, 1]   μὲν σκῆπτρον καὶ Νίκην,  δὲ   Ἀθηνᾶ δόρυ. ἐνταῦθα Λεωσθένην, ὃς
[1, 19]   βαρβαρικῶν ἀπολέσαι τὰς πολλάς. ἐθέλουσι  δὲ   Ἀθηναῖοι καὶ ἄλλων θεῶν ἱερὸν
[1, 29]   δέκα ἄνδρες οὐ πλείους. (φασὶ  δὲ   Ἀθηναῖοι καὶ Ρωμαίοις ὅμορόν τινα
[1, 27]   Πολιάδος οἰκοῦσιν οὐ πόρρω, καλοῦσι  δὲ   Ἀθηναῖοι σφᾶς ἀρρηφόρους· αὗται χρόνον
[1, 35]   γενόμενον ὑπ᾽ αὐτῶν Ἀθηναῖον. Σαλαμινίους  δὲ   Ἀθηναῖοι τούτων ὕστερον πολλοῖς ἔτεσιν
[1, 32]   τὸ ἔργον ἦν ἀφανής· ἐρομένοις  δὲ   Ἀθηναίοις ἄλλο μὲν θεὸς
[1, 32]   οὐκ ἐκδόντος αἰτοῦντι Εὐρυσθεῖ. λέγουσι  δὲ   Ἀθηναίοις γενέσθαι χρησμὸν τῶν παίδων
[1, 21]   αὖθις Ἀδριανοῦ βασιλεύοντος ἤνθησαν· ~(εἰσὶ  δὲ   Ἀθηναίοις εἰκόνες ἐν τῷ θεάτρῳ
[1, 32]   ἐνταῦθα πρῶτον φανῆναι λέγοντες. ~(ὄρη  δὲ   Ἀθηναίοις ἐστὶ Πεντελικὸν ἔνθα λιθοτομίαι,
[1, 28]   ἐλθόντα ἐς Θήβας ἀγωνίσασθαι. (ἔστι  δὲ   Ἀθηναίοις καὶ ἄλλα δικαστήρια οὐκ
[1, 35]   καθεύδουσιν ἀναμένοντες δήλωσιν ὀνείρατος. ~(νῆσοι  δὲ   Ἀθηναίοις οὐ πόρρω τῆς χώρας
[1, 19]   μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσι· ποταμοὶ  δὲ   Ἀθηναίοις ῥέουσιν Ἰλισός τε καὶ
[1, 18]   καὶ παῖδα Ἥρας εἶναι· μόνοις  δὲ   Ἀθηναίοις τῆς Εἰλειθυίας κεκάλυπται τὰ
[1, 38]   πρὸς τὴν Ἀττικὴν ἦσαν· προσχωρησάντων  δὲ   Ἀθηναίοις τούτων, οὕτως ἤδη Βοιωτίας
[1, 14]   τῆς χώρας Μαραθῶνι ἔσχον. φρονῆσαι  δὲ   Ἀθηναίους ἐπὶ τῇ νίκῃ ταύτῃ
[1, 14]   Δήμητρος σπεῖραι τοὺς καρπούς· Χοιρίλῳ  δὲ   Ἀθηναίῳ δρᾶμα ποιήσαντι Ἀλόπην ἔστ<
[1, 13]   ἐξαρκέσαι φθορὰν τῶν Μήδων, τὸ  δὲ   Ἀθηναίων καὶ Δημοσθένους ἔργον πρὸς
[1, 5]   τρίτος Αἴας Τελαμῶνος, ἐκ  δὲ   Ἀθηναίων Λεώς· δοῦναι δὲ ἐπὶ
[1, 36]   καὶ Κυχρέως ἐστὶν ἱερόν. ναυμαχούντων  δὲ   Ἀθηναίων πρὸς Μήδους δράκοντα ἐν
[1, 8]   τοῦ Ἄρεως ἐποίησεν Ἀλκαμένης, τὴν  δὲ   Ἀθηνᾶν ἀνὴρ Πάριος, ὄνομα δὲ
[1, 27]   Τολμίδην τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα, ἔστι  δὲ   Ἀθηνᾶς ἀγάλματα (ἀρχαῖα· καί σφισιν
[1, 20]   εἴη τὸ> τεῖχος ἑαλωκός, τοῖς  δὲ   Ἀθήνας πολιορκήσασι Ταξίλον κεκρατῆσθαι μάχῃ
[1, 21]   ὁρᾶν καὶ κατηφῆ γυναῖκα. (ἰόντων  δὲ   Ἀθήνῃσιν ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ
[1, 44]   καὶ ἄλλου λίθου μαλακώτερος· κόγχοι  δὲ   αἱ θαλάσσιαι διὰ παντὸς ἔνεισίν
[1, 44]   πέτραις τοὺς ἐσβληθέντας ἁρπάζειν· εἰσὶ  δὲ   αἱ θαλάσσιαι πλὴν μεγέθους καὶ
[1, 25]   ἐς τὸ ἔργον ἤγειρον. (ἐγένοντο  δὲ   αἱ μετασχοῦσαι πόλεις Πελοποννησίων μὲν
[1, 13]   Πυθία προσέταξεν ἀποκτεῖναι Δελφοῖς, τῷ  δὲ   Αἰακίδου συνέβη τὰ ἐς τὴν
[1, 44]   Μεγαρεῦσι Παγαὶ πόλις, ἑτέρα  δὲ   Αἰγόσθενα ᾤκισται. ἰοῦσι δὲ ἐς
[1, 18]   μέν εἰσι Θασίου λίθου, δύο  δὲ   Αἰγυπτίου· χαλκαῖ δὲ ἑστᾶσι πρὸ
[1, 6]   ἅμα ἐκ τοῦ ποταμοῦ. Ἀντίγονος  δὲ   Αἴγυπτον μὲν αἱρήσειν ἐκ τῶν
[1, 6]   τὴν ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείαν· ἐξωσθεὶς  δὲ   Αἰγύπτου καὶ τὰ ἐς πόλεμον
[1, 43]   τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ Μήδου, τὸ  δὲ   Αἰσύμνιον καλούμενον μνῆμα ἦν καὶ
[1, 21]   ἔργον ἔχει τὸ Μαραθῶνι. ἔφη  δὲ   Αἰσχύλος μειράκιον ὢν καθεύδειν ἐν
[1, 24]   καῦμα ἰσχυρὸν καθεῖλεν ἐπιλαβόν, οἱ  δὲ   αἰφνιδίῳ ῥίγει καταληφθέντες ἀπώλοντο. ~(τοιαῦτα
[1, 29]   ἡρώων καὶ ἀνδρῶν τάφοι· ἐγγυτάτω  δὲ   Ἀκαδημία, χωρίον ποτὲ ἀνδρὸς ἰδιώτου,
[1, 34]   χέρνιβι χρῆσθαι νομίζοντες· νόσου  δὲ   ἀκεσθείσης ἀνδρὶ μαντεύματος γενομένου καθέστηκεν
[1, 19]   διὰ τοῦτο ἔχει τόξον. τὸ  δὲ   ἀκούσασι μὲν οὐχ ὁμοίως ἐπαγωγόν,
[1, 28]   τῶν ἀναθέντων καλουμένης Λημνίας. (τῇ  δὲ   ἀκροπόλει, πλὴν ὅσον Κίμων ᾠκοδόμησεν
[1, 2]   νῦν Ἀττικῇ βασιλεῦσαι πρῶτον· ἀποθανόντος  δὲ   Ἀκταίου Κέκροψ ἐκδέχεται τὴν ἀρχὴν
[1, 9]   τοιαῦτα ὑπ᾽ ἐκείνου παθόντας. οἱ  δὲ   Ἀλεξανδρεῖς ὥρμησαν μὲν ὡς ἀποκτενοῦντες
[1, 11]   τοῦ Ἀρύββου Πύρρος ἦν, Ὀλυμπιάδος  δὲ   Ἀλέξανδρος τῆς Νεοπτολέμου, Νεοπτολέμῳ δὲ
[1, 9]   ἀρίστοις ἦγεν ἐν τιμῇ. τελευτήσαντος  δὲ   Ἀλεξάνδρου Θρᾳκῶν ἐβασίλευεν Λυσίμαχος
[1, 12]   δύναμιν καθελὼν τὴν Ἰνδῶν, ἀποθανόντος  δὲ   Ἀλεξάνδρου καὶ ἄλλοι τῶν βασιλέων
[1, 25]   βασιλεύοντος καὶ ὕστερον Ἀλεξάνδρου· τελευτήσαντος  δὲ   Ἀλεξάνδρου Μακεδόνες μὲν βασιλεύειν εἵλοντο
[1, 16]   καὶ ἄνευ πυρὸς ἥφθη. τελευτήσαντος  δὲ   Ἀλεξάνδρου Σέλευκος Ἀντίγονον ἐς Βαβυλῶνα
[1, 6]   οἱ τῶν ἑταίρων ἀμῦναι. τελευτήσαντος  δὲ   Ἀλεξάνδρου τοῖς ἐς Ἀριδαῖον τὸν
[1, 11]   οὐ πολὺ τὸ χρεών· (Ἠπειρῶται  δὲ   Ἀλκέταν ἐπὶ βασιλείᾳ κατεδέξαντο, Ἀρύββου
[1, 11]   βασιλεῖ καὶ τὰ Ἠπειρωτῶν· οἱ  δὲ   Ἀλκέτου παῖδες, ὥς σφισι στασιάσασι
[1, 28]   Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ. δύο  δὲ   ἄλλα ἐστὶν ἀναθήματα, Περικλῆς
[1, 23]   ἐς Δελφοὺς ἀφικόμενον προσεῖπεν. ~(Ἕλληνες  δὲ   ἄλλα τε λέγουσι καὶ ἄνδρας
[1, 11]   πρὸς Αἰνείαν λέγεται μάχην· Ἀθηναίοις  δὲ   ἄλλα τε πολλὰ ἐλπίσασι καὶ
[1, 23]   μὲν ἔλεγεν ἐρήμους πολλάς, ἐν  δὲ   ἄλλαις οἰκεῖν ἄνδρας ἀγρίους· (ταύταις
[1, 19]   ὥρᾳ γάμου πλανᾶται μόνη· Θησεὺς  δὲ   ἄλλο μὲν αὐτοῖς ἐδήλωσεν οὐδέν,
[1, 27]   δὴ τὰ φερόμενα λείπουσιν, λαβοῦσαι  δὲ   ἄλλο τι κομίζουσιν ἐγκεκαλυμμένον· καὶ
[1, 29]   οἱ τάφοι δι᾽ ἀνδραγαθίαν, οἱ  δὲ   ἄλλοι κατὰ τὴν ὁδὸν κεῖνται
[1, 29]   κεραυνοὶ πέσοιεν ἐς αὐτούς. στρατηγοὶ  δὲ   ἄλλοι τε ἦσαν καὶ Λέαγρος,
[1, 18]   ἀγάλματα κεῖται καὶ Ἑστίας, ἀνδριάντες  δὲ   ἄλλοι τε καὶ Αὐτόλυκος
[1, 3]   οἳ βοηθήσοντες Λακεδαιμονίοις ἐπέμφθησαν. συνέγραψαν  δὲ   ἄλλοι τε καὶ Ξενοφῶν τὸν
[1, 17]   ἀπεκτονώς ἐστιν ἤδη Κένταυρον, τοῖς  δὲ   ἄλλοις ἐξ ἴσου καθέστηκεν ἔτι
[1, 18]   βοηθὸν ταῖς Λητοῦς ὠδῖσι, τοὺς  δὲ   ἄλλους παρ᾽ αὐτῶν φασι τῆς
[1, 8]   παραδόντων Ροδίων τὸ ὄνομα. τῶν  δὲ   ἄλλων μὲν Φιλάδελφός ἐστιν
[1, 23]   ἐς συγγραφὴν πρότερον ἥκοντα, πιστὰ  δὲ   ἄλλως Ἀθηναίων τοῖς πολλοῖς Ἱππίας
[1, 11]   καὶ ἀδελφὸν Αἰακίδου πρεσβύτερον, ἀκρατῆ  δὲ   ἄλλως θυμοῦ καὶ δι᾽ αὐτὸ
[1, 20]   παθεῖν γὰρ ἀνιαρὸν οὐδέν, τέχνῃ  δὲ   ἁλόντα ὁμολογεῖν τὰ κάλλιστα ὧν
[1, 11]   αὑτὸν οὐκ ἐθέλων εἶναι. μετὰ  δὲ   ἁλοῦσαν Κόρκυραν ὅσα μὲν Λυσιμάχῳ
[1, 30]   Οἰδίποδός τε καὶ Ἀδράστου. τὸ  δὲ   ἄλσος τοῦ Ποσειδῶνος καὶ τὸν
[1, 33]   οἰκοῦσι σπείροντες μὲν οὐδέν, ἀπὸ  δὲ   ἀμπέλων ζῶντες ἀγρίων. ποταμὸς δὲ
[1, 4]   τὰ πέρατα οὐ πλωίμῳ, παρέχεται  δὲ   ἄμπωτιν καὶ ῥαχίαν καὶ θηρία
[1, 34]   ὀρνίθων καὶ σπλάγχνα ἱερείων. (δοκῶ  δὲ   Ἀμφιάραον ὀνειράτων διακρίσει μάλιστα προ<
[1, 34]   ἐς Χαλκίδα Ἅρμα καλούμενον. θεὸν  δὲ   Ἀμφιάραον πρώτοις Ὠρωπίοις κατέστη νομίζειν,
[1, 34]   μάλιστα ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου. (λέγεται  δὲ   Ἀμφιαράῳ φεύγοντι ἐκ Θηβῶν διαστῆναι
[1, 2]   χώραν, πρότερον καλουμένην Ἀκταίαν. Κραναῷ  δὲ   Ἀμφικτύων ἐπαναστάς, θυγατέρα ὅμως ἔχων
[1, 34]   ποταμοῖς Ἀχελῴῳ καὶ Κηφισῷ. τῷ  δὲ   Ἀμφιλόχῳ καὶ παρ᾽ Ἀθηναίοις ἐστὶν
[1, 38]   ὕδωρ θάλασσά ἐστί σφισι· πείθοιτο  δὲ   ἄν τις καὶ ὡς ἀπὸ
[1, 14]   παρὰ σφίσιν ἱερὸν ἱδρύσασθαι. λέγουσι  δὲ   ἀνὰ τοὺς δήμους καὶ ἄλλα
[1, 11]   Ὀλυμπιάδος ἔχθος ἐδέχοντο Ἠπειρῶται, εὑρομένου  δὲ   ἀνὰ χρόνον παρὰ τούτων συγγνώμην
[1, 28]   διώκοντες, τὸν μὲν Ὕβρεως τὸν  δὲ   Ἀναιδείας αὐτῶν ὀνομάζουσι. (πλησίον δὲ
[1, 40]   χαλκοῦν Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Σωτείρας. φασὶ  δὲ   ἄνδρας τοῦ Μαρδονίου στρατοῦ καταδραμόντας
[1, 12]   καὶ ἄνδρας ὁπλίτας ἄγειν. ἔστι  δὲ   ἀνδράσι βιβλία οὐκ ἐπιφανέσιν ἐς
[1, 9]   Δρομιχαίτην καὶ Γέτας ἐστράτευσεν· οἷα  δὲ   ἀνδράσι συμβαλὼν οὐκ ἀπείροις πολέμων,
[1, 5]   ἐστὶν ἀγάλματα οὐ μεγάλα. ἀνωτέρω  δὲ   ἀνδριάντες ἑστήκασιν ἡρώων, ἀφ᾽ ὧν
[1, 8]   ἔπραξαν, ἑτέροις ἐστὶν εἰρημένα. τῶν  δὲ   ἀνδριάντων οἱ μέν εἰσι Κριτίου
[1, 42]   δὲ πάντα ὁμοίως πεποίηται. ἤκουσα  δὲ   ἀνδρὸς Κυπρίου διακρῖναι πόας ἐς
[1, 2]   οὐ τοὺς ἀφανεστάτους· ἐπ᾽ ἐμοῦ  δὲ   ἀνεῖτο Διονύσῳ. Διόνυσον δὲ τοῦτον
[1, 42]   ξύλα ἀπὸ τοῦ βωμοῦ· Ἀλκάθους  δὲ   ἀνήκοος ὢν ἔτι τῆς Ἰσχεπόλιδος
[1, 10]   βιασάμενος ἐς τὴν Ἤπειρον. (εἰώθασι  δὲ   ἀνθρώποις φύεσθαι δι᾽ ἔρωτα πολλαὶ
[1, 14]   ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης Οὐρανίας. πρώτοις  δὲ   ἀνθρώπων Ἀσσυρίοις κατέστη σέβεσθαι τὴν
[1, 30]   τῆς νίκης τῷ πρώτῳ, δευτέρῳ  δὲ   ἀντ᾽ αὐτοῦ μέτεστιν· εἰ δὲ
[1, 6]   ἦλθεν ἐπ᾽ ἄνδρα εὐεργέτην. (ἀποθανόντος  δὲ   Ἀντιγόνου Πτολεμαῖος Σύρους τε αὖθις
[1, 13]   τὸν ἐκεῖ πόλεμον ἥξοντα· μέλλοντος  δὲ   Ἀντιγόνου τὸν στρατὸν ἐξ Ἄργους
[1, 5]   καὶ Ἀλόπης θυγατρὸς Κερκυόνος, ἔστι  δὲ   Ἀντίοχος τῶν παίδων τῶν Ἡρακλέους,
[1, 7]   Πτολεμαῖον, ἐλαύνειν ἐπ᾽ Αἴγυπτον. ὡρμημένου  δὲ   Ἀντιόχου στρατεύειν, Πτολεμαῖος διέπεμψεν ἐς
[1, 35]   τι διαφόρως ἔχουσιν Αἰγυπτίων· ὁπόσα  δὲ   ἄξια ἐφαίνετο εἶναί μοι θέας,
[1, 20]   ἐφεστήκασι τρίποδες χαλκοῖ μέν, μνήμης  δὲ   ἄξια μάλιστα περιέχοντες εἰργασμένα. σάτυρος
[1, 9]   φαυλότητα, ἑκουσίως παρῶπταί σφισι, τὰ  δὲ   ἀξιόκτητα ἔχουσι καὶ τούτων. (τότε
[1, 1]   Θεμιστοκλῆς ἐστι γεγραμμένος. (θέας  δὲ   ἄξιον τῶν ἐν Πειραιεῖ μάλιστα
[1, 35]   τῆς πόλεως Λάδη νῆσος, ἀπερρώγασι  δὲ   ἀπ᾽ αὐτῆς νησῖδες· Ἀστερίου τὴν
[1, 7]   φραξάμενος ὑπέμενεν ἐπιόντας Κυρηναίους, Μάγᾳ  δὲ   ἀπαγγέλλεται καθ᾽ ὁδὸν ἀφεστηκέναι Μαρμαρίδας·
[1, 13]   Ἀγησίπολις ἦν καὶ Κλεομένης, Ἀγησιπόλιδος  δὲ   ἄπαιδος τελευτήσαντος Κλεομένης τὴν βασιλείαν
[1, 31]   τοὺς ἐς Δῆλον ἄγοντας· τὰς  δὲ   ἀπαρχὰς κεκρύφθαι μὲν ἐν καλάμῃ
[1, 32]   ὄντα μετοικίζεται βασιλεύοντα Τραχῖνος. ἐπεὶ  δὲ   ἀπελθόντος ἐξ ἀνθρώπων Ἡρακλέους ἐξῄτει
[1, 33]   τὰ πολλὰ αἰξὶν εἰκασμέναι. ~(Μαραθῶνος  δὲ   ἀπέχει τῇ μὲν Βραυρών, ἔνθα
[1, 32]   αὐτοῦ τοτὲ μὲν Ὄμβριον τοτὲ  δὲ   Ἀπήμιον καλοῦντες Δία. καὶ Ἀγχεσμὸς
[1, 33]   θαλάσσῃ τοῖς ἀνθρώποις εἰσί, μικρὸν  δὲ   ἀπὸ θαλάσσης ἄνω Νεμέσεώς ἐστιν
[1, 19]   Ἡρακλεῖ συνεπόνησε τῶν ἔργων. Λύκειον  δὲ   ἀπὸ μὲν Λύκου τοῦ Πανδίονος
[1, 27]   ὀκλαδίας ἐστὶ Δαιδάλου ποίημα, λάφυρα  δὲ   ἀπὸ Μήδων Μασιστίου θώραξ, ὃς
[1, 4]   Πύρρον εἶναι τὸν Ἀχιλλέως· ἐναγίζουσι  δὲ   ἀπὸ ταύτης Δελφοὶ τῆς συμμαχίας
[1, 17]   ἀγορᾶς ἀπέχοντι οὐ πολύ, Πτολεμαίου  δὲ   ἀπὸ τοῦ κατασκευασαμένου καλουμένῳ, λίθοι
[1, 28]   ἐλαχίστοις συνιόντων ἐς αὐτό, τὸ  δὲ   ἀπὸ τοῦ σχήματος ἔχει τὰ
[1, 39]   τε λόγοις καὶ θεωρήμασιν, ἀπέκρινε  δὲ   ἀπὸ τῶν πολλῶν ἐξ ἀρχῆς
[1, 2]   ἀγροικίᾳ καὶ ὄκνῳ πλάνης, Ὅμηρος  δὲ   ἀποδημήσας ἐπὶ μακρότατον καὶ τὴν
[1, 43]   Μεγαρεῦσι καὶ Ἄδραστος τιμάς· φασὶ  δὲ   ἀποθανεῖν παρὰ σφίσι καὶ τοῦτον,
[1, 2]   μὲν ὑπὸ Μολπαδίας τοξευθῆναι, Μολπαδίαν  δὲ   ἀποθανεῖν ὑπὸ Θησέως. καὶ μνῆμά
[1, 25]   καὶ τείχη μακρὰ ἔσχον. (Ἀντιπάτρου  δὲ   ἀποθανόντος Ὀλυμπιὰς διαβᾶσα ἐξ Ἠπείρου
[1, 13]   πρότερον κατέλαβεν τελευτή· Κλεομένους  δὲ   ἀποθανόντος ὕστερον ἐς ἀμφισβήτησιν κατέστη
[1, 30]   μουσικὸν γενέσθαι βασιλέα φασί, τελευτήσαντα  δὲ   Ἀπόλλωνος γνώμῃ μεταβαλεῖν λέγουσιν αὐτὸν
[1, 42]   ἄγαλμα ἡγοῦμαι τῆς Ἀθηνᾶς. (τοῦ  δὲ   Ἀπόλλωνος πλίνθου μὲν ἦν
[1, 6]   ἐς τὴν Θεσπρωτίδα ἤπειρον· Κυρήνης  δὲ   ἀποστάσης Μάγας Βερενίκης υἱὸς Πτολεμαίῳ
[1, 14]   Λακεδαιμονίοις ἐς αὐτὸν ποιήσας. (ἔτι  δὲ   ἀπωτέρω ναὸς Εὐκλείας, ἀνάθημα καὶ
[1, 16]   τοὺς νόμους Ἀθηναίοις γράψας, ὀλίγον  δὲ   ἀπωτέρω Σέλευκος, καὶ πρότερον
[1, 32]   ἰχθύων τῶν θαλασσίων πλήρης. ὀλίγον  δὲ   ἀπωτέρω τοῦ πεδίου Πανός ἐστιν
[1, 39]   τοῦ παιδὸς τὴν ἀνατροφήν. (ὀλίγῳ  δὲ   ἀπωτέρω τοῦ φρέατος ἱερὸν Μετανείρας
[1, 29]   Μῆδον ἐπολέμησαν πρὸς Αἰγινήτας. ἦν  δὲ   ἄρα καὶ δήμου δίκαιον βούλευμα,
[1, 2]   εἰρημένος ἐχέτω καθὰ λέγουσιν. (συνῆσαν  δὲ   ἄρα καὶ τότε τοῖς βασιλεῦσι
[1, 30]   τὸ ὑψηλότατον αὐτῆς ἀνελθόντα· Τιμαγόρας  δὲ   ἄρα καὶ ψυχῆς εἶχεν ἀφειδῶς
[1, 27]   ποταμῷ Τεθρίνι ταῦρος ἐλυμαίνετο. πάλαι  δὲ   ἄρα τὰ θηρία φοβερώτερα ἦν
[1, 15]   καὶ Θησεὺς Ἀμαζόσι μάχονται. μόναις  δὲ   ἄρα ταῖς γυναιξὶν οὐκ ἀφῄρει
[1, 43]   εἴα Κόροιβον Πυθία, τρίποδα  δὲ   ἀράμενον φέρειν ἐκέλευεν ἐκ τοῦ
[1, 43]   ποίμνης κύνες τῆς Κροτώπου, Ἀπόλλων  δὲ   Ἀργείοις ἐς τὴν πόλιν πέμπει
[1, 28]   τοῦ συμπατηθέντος τοῖς προσήκουσιν, οἱ  δὲ   Ἀργείων φασὶ τῷ κοινῷ. (ἐπὶ
[1, 28]   ἀνέθηκεν ἀποφυγὼν τὴν δίκην. τοὺς  δὲ   ἀργοὺς λίθους, ἐφ᾽ ὧν ἑστᾶσιν
[1, 28]   καὶ Ἄρειος πάγος. ἔστι  δὲ   Ἄρειος πάγος καλούμενος, ὅτι πρῶτος
[1, 29]   τὰ> ἐς τὰ δικαστήρια· ~(τοῦ  δὲ   Ἀρείου πάγου πλησίον δείκνυται ναῦς
[1, 24]   γρῦπες, ἀνιέναι τὴν γῆν· εἶναι  δὲ   Ἀριμασποὺς μὲν ἄνδρας μονοφθάλμους πάντας
[1, 12]   ὡς τὸ εἰκός, ἐτάραξεν. (ἅτε  δὲ   ἄριστα ἐπιστάμενος ὡς οὐκ ἀξιόμαχος
[1, 4]   φασιν εἶναι τὸ ἀρχαῖον· αὐτοὶ  δὲ   Ἀρκάδες ἐθέλουσιν εἶναι τῶν ὁμοῦ
[1, 37]   Ροδίου μετοικήσαντος ἐς Ἀθήνας, τὸ  δὲ   Ἅρπαλος Μακεδὼν ἐποίησεν, ὃς Ἀλέξανδρον
[1, 43]   γυναικῶν Ἰφιγένειαν οὐκ ἀποθανεῖν, γνώμῃ  δὲ   Ἀρτέμιδος Ἑκάτην εἶναι· τούτοις δὲ
[1, 40]   ὀπίσω παρὰ Μαρδόνιον ἐθέλειν, γνώμῃ  δὲ   Ἀρτέμιδος νύκτα τε ὁδοιποροῦσιν ἐπιγενέσθαι
[1, 40]   ἔργα εἶναι λεγόμενα Πραξιτέλους· τὴν  δὲ   Ἄρτεμιν αὐτὴν Στρογγυλίων ἐποίησε. (μετὰ
[1, 18]   τοῦ ναοῦ θέας ἄξιον. (ἔστι  δὲ   ἀρχαῖα ἐν τῷ περιβόλῳ Ζεὺς
[1, 18]   ἀναθήματα ἔλεγον αἱ γυναῖκες, τὸ  δὲ   ἀρχαιότατον Ἐρυσίχθονα ἐκ Δήλου κομίσαι.
[1, 8]   μέν εἰσι Κριτίου τέχνη, τοὺς  δὲ   ἀρχαίους ἐποίησεν Ἀντήνωρ· Ξέρξου δέ,
[1, 42]   Αἰγυπτίοις μάλιστα ἐοίκασι ξοάνοις, ὃν  δὲ   Ἀρχηγέτην ἐπονομάζουσιν, Αἰγινητικοῖς ἔργοις ἐστὶν
[1, 16]   ἀναιρεῖται ὑπὸ τῶν βαρβάρων· τὴν  δὲ   ἀρχὴν Ἀντίγονος ἀνεσώσατο Δημητρίου.
[1, 8]   Μακεδόσιν οὐκ ἀνήγαγεν Ἀρχίας.  δὲ   Ἀρχίας οὗτος Θούριος ὢν ἔργον
[1, 43]   ὑπὸ ἑνὸς ἐδόκει σφίσιν, εἶναι  δὲ   ἄρχοντας αἱρετοὺς καὶ ἀνὰ μέρος
[1, 40]   ναὸς οὐκ ἔχων ὄροφον. τοῦ  δὲ   Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα Βρύαξις καὶ
[1, 21]   Σικελίαν ἐκδιδράσκει παρὰ Κώκαλον. τοῦ  δὲ   Ἀσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔς τε
[1, 25]   ἐκδιδράσκει Λαχάρης ἐς Βοιωτούς, ἅτε  δὲ   ἀσπίδας ἐξ ἀκροπόλεως καθελὼν χρυσᾶς
[1, 14]   κατέστη σέβεσθαι τὴν Οὐρανίαν, μετὰ  δὲ   Ἀσσυρίους Κυπρίων Παφίοις καὶ Φοινίκων
[1, 35]   ἐν αὐτῇ ταφῆναι λέγουσιν, εἶναι  δὲ   Ἀστέριον μὲν Ἄνακτος, Ἄνακτα δὲ
[1, 24]   οἱ νόμος οἴχεται φεύγων· οἱ  δὲ   ἅτε τὸν ἄνδρα ὃς ἔδρασε
[1, 33]   ποιεῖν τὸν Νεῖλον Αἰγυπτίοις.  δὲ   Ἄτλας ὄρος> ὑψηλὸν μέν ἐστιν
[1, 8]   τῶν ἐς Λυσίμαχον παρενθήκη·  δὲ   Ἄτταλος Ἀττάλου μὲν παῖς ὤν,
[1, 27]   τὴν πόλιν ἐνέπρησεν Ἀθηναίοις, κατακαυθεῖσαν  δὲ   αὐθημερὸν ὅσον τε ἐπὶ δύο
[1, 25]   μῖσος ἐς τοὺς Ἀθηναίους  δὲ   αὖθις Λαχάρην προεστηκότα ἐς ἐκεῖνο
[1, 40]   πλησίον πέτραν στένειν βαλλομένην, τοὺς  δὲ   αὖθις τοξεύειν προθυμίᾳ πλέονι. (τέλος
[1, 42]   εὑρεῖν τε καὶ θάψαι θυγατέρας  δὲ   αὐτὰς εἶναι Κλήσωνος τοῦ Λέλεγος
[1, 31]   Ὑπερβορέων ἀπαρχὰς ἰέναι λέγεται, παραδιδόναι  δὲ   αὐτὰς Ὑπερβορέους μὲν Ἀριμασποῖς, Ἀριμασποὺς
[1, 2]   πλησίον ναός ἐστι Δήμητρος, ἀγάλματα  δὲ   αὐτή τε καὶ παῖς
[1, 14]   πάσης τῆς πόλεώς ἐστι, πηγὴ  δὲ   αὕτη μόνη. ναοὶ δὲ ὑπὲρ
[1, 23]   ἐς μνήμην τῆς γυναικός, παρὰ  δὲ   αὐτὴν ἄγαλμα Ἀφροδίτης, Καλλίου
[1, 39]   τῆς παιδὸς γραῒ εἰκασμένην· ἐντεῦθεν  δὲ   αὐτὴν ἅτε γυναῖκα Ἀργείαν ὑπὸ
[1, 14]   πλησίον δέ ἐστι κρήνη, καλοῦσι  δὲ   αὐτὴν Ἐννεάκρουνον, οὕτω κοσμηθεῖσαν ὑπὸ
[1, 43]   δὲ Ἰφινόης Ἀλκάθου θυγατρός· ἀποθανεῖν  δὲ   αὐτήν φασιν ἔτι παρθένον. καθέστηκε
[1, 20]   οὖν πάντα γε ἀφανισθῆναι· (Πραξιτέλης  δὲ   αὐτίκα ἔθει διὰ θυρῶν ἔξω
[1, 6]   ἀπέθανεν ὑπὸ τῶν σωματοφυλάκων. (Πτολεμαῖον  δὲ   αὐτίκα ἐς τὰ πράγματα
[1, 40]   Δήμητρος τὸ καλούμενον μέγαρον· ποιῆσαι  δὲ   αὐτὸ βασιλεύοντα Κᾶρα ἔλεγον. ~(ἐκ
[1, 40]   τέ ἐστι καὶ γύψου· ποιῆσαι  δὲ   αὐτὸ Θεόκοσμον λέγουσιν ἐπιχώριον, συνεργάσασθαι
[1, 42]   ὁδὸν Ἰνοῦς ἐστιν ἡρῷον, περὶ  δὲ   αὐτὸ θριγκὸς λίθων· πεφύκασι δὲ
[1, 20]   ἐποίησεν ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ. γραφαὶ  δὲ   αὐτόθι Διόνυσός ἐστιν ἀνάγων Ἥφαιστον
[1, 1]   ἣν Κνιδίαν οἱ πολλοί, Κνίδιοι  δὲ   αὐτοὶ καλοῦσιν Εὔπλοιαν. (ἔστι δὲ
[1, 40]   αὖθις τοξεύειν προθυμίᾳ πλέονι. (τέλος  δὲ   αὐτοῖς ἀναλωθῆναι τοὺς ὀιστοὺς ἐς
[1, 37]   τῆς γῆς τριήρη θέουσαν. γενομένοις  δὲ   αὐτοῖς κατὰ τὸ ποικίλον καλούμενον
[1, 9]   οἱ δὲ οὐκ Ἀγαθοκλέα, Λυσίμαχον  δὲ   αὐτὸν ἁλῶναι λέγουσιν, ἀνασωθῆναι δὲ
[1, 36]   Φαληρῷ τὸ ἀρχαῖον ἱερόν· πεσόντα  δὲ   αὐτὸν ἐν τῇ μάχῃ θάπτουσιν
[1, 39]   πρὸς Μίνω πόλεμον συνδιοίσοντα, πεσόντα  δὲ   αὐτὸν ἐν τῇ μάχῃ ταφῆναί
[1, 6]   αὐτὸν Πτολεμαῖον ἐπιδιαβάντα ἐνίκησε· φυγόντα  δὲ   αὐτὸν ἐς Αἴγυπτον Ἀντίγονός τε
[1, 24]   Κόλχους ὑπὸ τοῦ κριοῦ· θύσας  δὲ   αὐτὸν ὅτῳ δὴ θεῷ, ὡς
[1, 31]   ἔτι πρότερον εἴρηταί μοι· φυγόντα  δὲ   αὐτὸν σὺν τοῖς στασιώταις ἐς
[1, 19]   κεφαλῇ οἱ πορφυρᾶς εἶναι, χρῆναι  δὲ   αὐτὸν τελευτᾶν ἐπὶ ταύταις ἀποκαρείσαις·
[1, 37]   ἀπ᾽ ἐκείνου Κεφαλληνία καλεῖται· μετοικεῖν  δὲ   αὐτὸν τέως ἐν Θήβαις φεύγοντα
[1, 17]   παρὰ Δευκαλίωνα ἐς Κρήτην, ἐξενεχθέντα  δὲ   αὐτὸν ὑπὸ πνευμάτων ἐς Σκῦρον
[1, 36]   καὶ Πτολεμαῖον τὸν Αἰγύπτιον, ἔθνη  δὲ   αὐτόνομα Αἰτωλοὺς καὶ νησιωτῶν Ροδίους
[1, 24]   δὲ οὐ λέγουσι ποίῳ. τρὶς  δὲ   αὐτὸς ἤδη πάρνοπας ἐκ Σιπύλου
[1, 11]   ἡρῷον ἐν τῇ πόλει. Πίελος  δὲ   αὐτοῦ κατέμεινεν ἐν Ἠπείρῳ, καὶ
[1, 19]   στάδιόν ἐστι λευκοῦ λίθου. μέγεθος  δὲ   αὐτοῦ τῇδε ἄν τις μάλιστα
[1, 43]   θύειν παρθένῳ τοὺς ναυαγούς, φάναι  δὲ   αὐτοὺς τὴν παρθένον Ἰφιγένειαν εἶναι
[1, 13]   Πύρρος ἐτελεύτησεν, ἱερὸν Δήμητρος· (ἐν  δὲ   αὐτῷ καὶ Πύρρος τέθαπται.
[1, 8]   δὲ Ἀθηνᾶν ἀνὴρ Πάριος, ὄνομα  δὲ   αὐτῷ Λόκρος. ἐνταῦθα καὶ Ἐνυοῦς
[1, 29]   μέν ἐστιν οὗτος τάφος, ἐπὶ  δὲ   αὐτῷ Περικλέους τε καὶ Χαβρίου
[1, 32]   τῷ πεδίῳ Ἀθηναίων ἐστίν, ἐπὶ  δὲ   αὐτῷ στῆλαι τὰ ὀνόματα τῶν
[1, 42]   τὸν δασμὸν ἐς Κρήτην. τότε  δὲ   αὐτῷ τειχίζοντι, ὥς φασιν οἱ
[1, 40]   ἄγαλμα ἐκτελέσειν τοῦ Διός. (ἐν  δὲ   αὐτῷ τῷ ναῷ τριήρους ἀνάκειται
[1, 40]   εἶναι μέν σφισιν ἐπιχωρίας, μιᾷ  δὲ   αὐτῶν (θυγατρὶ) συγγενέσθαι Δία, Μέγαρόν
[1, 44]   Πανελληνίῳ Διὶ ἐν Αἰγίνῃ κομίσαντα  δὲ   ἀφεῖναι καὶ διὰ τοῦτο Ἀφέσιον
[1, 10]   ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Κασσάνδρου, ὡς  δὲ   ἀφίκετο, αὐτόν τε Ἀλέξανδρον φονεύσαντα
[1, 40]   μὲν Διονύσου ναὸς Νυκτελίου, πεποίηται  δὲ   Ἀφροδίτης Ἐπιστροφίας ἱερὸν καὶ Νυκτὸς
[1, 31]   οἱ Μυρρινούσιοι λέγουσιν ἄρξαντος. (ἔστι  δὲ   Ἀχαρναὶ δῆμος· οὗτοι θεῶν Ἀπόλλωνα
[1, 22]   Ναυπλίου βοηθοὺς ἐλθόντας Αἰγίσθῳ· τοῦ  δὲ   Ἀχιλλέως τάφου πλησίον μέλλουσά ἐστι
[1, 11]   ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Μολοσσόν. (ἦν  δὲ   ἄχρι μὲν Ἀλκέτου τοῦ Θαρύπου
[1, 2]   ποτὲ ἐπιδημίαν τοῦ θεοῦ. (τὴν  δὲ   βασιλείαν Ἀμφικτύων ἔσχεν οὕτως. Ἀκταῖον
[1, 42]   ἦν ἀρχαῖος ναός· ὕστερον  δὲ   βασιλεὺς ᾠκοδόμησεν Ἀδριανὸς λίθου λευκοῦ.
[1, 30]   αὐτὸν ἐς τὸν ὄρνιθα. ἐγὼ  δὲ   βασιλεῦσαι μὲν πείθομαι Λίγυσιν ἄνδρα
[1, 11]   καὶ στόλῳ κατήγαγεν Αἰγυπτίων. (Πύρρος  δὲ   βασιλεύσας πρώτοις ἐπέθετο Ἑλλήνων Κορκυραίοις,
[1, 25]   Κασσάνδρου παρεδόθη τῷ πλήθει. Κάσσανδρος  δὲ   βασιλεύσας τὰ δὲ ἐς Ἀθηναίους
[1, 16]   Ἀντίγονος ἀνεσώσατο Δημητρίου. (Σέλευκον  δὲ   βασιλέων ἐν τοῖς μάλιστα πείθομαι
[1, 6]   τοῦ πρὸς Εὐμένη πολέμου. τῶν  δὲ   βασιλέων τῶν καθελόντων Ἀντίγονον ἀνοσιώτατον
[1, 13]   καὶ τιτρώσκεται τὴν κεφαλήν. κεράμῳ  δὲ   βληθέντα ὑπὸ γυναικὸς τεθνάναι φασὶ
[1, 4]   τὴν Ἑλλάδα Γαλατῶν ἐσβολήν. ~(οἱ  δὲ   Γαλάται οὗτοι νέμονται τῆς Εὐρώπης
[1, 4]   τρόπον τὸν εἰρημένον ἔσωζον, οἱ  δὲ   Γαλάται Πυλῶν τε ἐντὸς ἦσαν
[1, 41]   Ἄφιδναν σὺν τοῖς Διοσκούροις· Μεγαρέα  δὲ   γάμον τε ὑποσχέσθαι θυγατρὸς καὶ
[1, 13]   πολέμου καὶ οὐ νίκην. (πρώτης  δὲ   γενομένης σφίσι συμφορᾶς ἐν Βοιωτοῖς,
[1, 34]   τὸ ὄνομα τῷ δήμῳ. ~(τὴν  δὲ   γῆν τὴν Ὠρωπίαν μεταξὺ τῆς
[1, 35]   δὲ Ἀστέριον μὲν Ἄνακτος, Ἄνακτα  δὲ   Γῆς παῖδα· ἔχει δ᾽ οὖν
[1, 4]   ἅπαντας κεχώρηκεν φήμη· τρία  δὲ   γνωριμώτατα ἐξείργασταί σφισι, τῆς τε
[1, 41]   μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσιν· ἐγὼ  δὲ   γράφειν μὲν ἐθέλω Μεγαρεῦσιν ὁμολογοῦντα,
[1, 4]   μὲν σκῦλα ἀπὸ Γαλατῶν, ἔστι  δὲ   γραφὴ τὸ ἔργον τὸ> πρὸς
[1, 2]   ἔχει μὲν ἱερὰ θεῶν, ἔχει  δὲ   γυμνάσιον Ἑρμοῦ καλούμενον· ἔστι δὲ
[1, 41]   ἐνταῦθα φανῆναι πρῶτον λέγουσιν· αἱ  δὲ   γυναῖκες ἐς μὲν Ἀθήνας ἀφίκοντο,
[1, 23]   φωνὴν μὲν οὐδεμίαν ἱέναι, ταῖς  δὲ   γυναιξὶν ἐπιχειρεῖν ταῖς ἐν τῇ
[1, 25]   πρὸς τὸ Ἑλληνικὸν διακείμενος· (Κάσσανδρος  δὲ   δεινὸν γάρ τι ὑπῆν οἱ
[1, 23]   ταῖς ἐν τῇ νηί· τέλος  δὲ   δείσαντας τοὺς ναύτας βάρβαρον γυναῖκα
[1, 15]   ἐνομίσθη θεὸς πρώτοις. τῶν μαχομένων  δὲ   δῆλοι μάλιστά εἰσιν ἐν τῇ
[1, 25]   αὐτόθι ἀνδρὶ ᾠκοδομήθη Σύρῳ. τότε  δὲ   Δημήτριος τειχίσας εἶχε· ~(χρόνῳ δὲ
[1, 6]   Φοίνικας εἷλεν ἐξ ἐπιδρομῆς, παραδοὺς  δὲ   Δημητρίῳ τῷ παιδί, ἡλικίαν μὲν
[1, 35]   δὲ ποταμὸς ὠνομάσθη· Ἡρακλέα  δὲ   διὰ τὴν παρ᾽ Ὀμφάλῃ ποτὲ
[1, 34]   καὶ τῶν παίδων Ἀμφιλόχου· Ἀλκμαίων  δὲ   διὰ τὸ ἐς Ἐριφύλην ἔργον
[1, 33]   τὴν Ἑλένης γυναῖκα λαβών· Ὀρέστης  δὲ   διὰ τὸ ἐς τὴν μητέρα
[1, 11]   Νεοπτολέμου τελευτήσαντος ἐν Λευκανοῖς, Ὀλυμπιάδος  δὲ   διὰ τὸν Ἀντιπάτρου φόβον ἐπανελθούσης
[1, 10]   τῷ παρόντι ἔχων ἐπιτηδείως. Δημητρίου  δὲ   διαβάντος ἐς τὴν Ἀσίαν καὶ
[1, 11]   Θύαμιν ποταμὸν χώραν ἔσχε, Πέργαμος  δὲ   διαβὰς ἐς τὴν Ἀσίαν Ἄρειον
[1, 23]   τε οὐ διὰ μακροῦ· τοῦ  δὲ   Διιτρέφους πλησίον τὰς γὰρ εἰκόνας
[1, 33]   ὃν περιοικοῦσιν Ἰχθυοφάγων ὀνομάζεται. οἱ  δὲ   δικαιότατοι Μερόην πόλιν καὶ πεδίον
[1, 43]   μὲν δὴ Πατρῷον καλοῦσιν· ἕτερον  δὲ   Διόνυσον Δασύλλιον ἐπονομάζοντες Εὐχήνορα τὸν
[1, 13]   Ἕλλασι< ν> δουλοσύναν ἔπορον. νῦν  δὲ   Διὸς ναῶ ποτὶ κίονας ὀρφανὰ
[1, 18]   μὲν δὴ λέγουσι πείθεσθαι, τὰς  δὲ   δύο ἀνοῖξαι γὰρ σφᾶς τὴν
[1, 34]   οὐδὲν ἐς συγγραφὴν παρεχομένη· ἀπέχει  δὲ   δώδεκα τῆς πόλεως σταδίους μάλιστα
[1, 41]   τὸν λεγόμενον γάμον συμπράξοντα. ὅστις  δὲ   ἐγενεαλόγησε, δῆλον ὡς πολλὴν τοῖς
[1, 10]   ἕνεκα Ἀγαθοκλεῖ ἐπιβουλεῦσαι λέγεται. ἤδη  δὲ   ἔγραψαν καὶ ὡς Ἀγαθοκλέους ἀφίκοιτο
[1, 9]   ἐμοί ἐστιν οὐ πιστά, Ἱερώνυμος  δὲ   ἔγραψε Καρδιανὸς Λυσίμαχον τὰς θήκας
[1, 41]   τὰς καλουμένας τῆς Μεγαρίδος, ὡς  δὲ   ἐγώ τε δοκῶ καὶ τεκμήρια
[1, 40]   ὀρεινὴν τραπέσθαι τῆς χώρας· πειρωμένους  δὲ   εἰ> στράτευμα ἐγγὺς εἴη πολέμιον
[1, 24]   αὐτὸν ὅτῳ δὴ θεῷ, ὡς  δὲ   εἰκάσαι τῷ Λαφυστίῳ καλουμένῳ παρὰ
[1, 21]   τὸ ἐπαγωγὸν Σειρῆνι εἰκάζειν. (τὴν  δὲ   εἰκόνα τὴν Αἰσχύλου πολλῷ τε
[1, 26]   τούτοις ἤμυνεν ἀποστᾶσι Κασσάνδρου. (τῆς  δὲ   εἰκόνος πλησίον τῆς Ὀλυμπιοδώρου χαλκοῦν
[1, 27]   παρακαταθήκην τὴν Αἰγέως φέροντα. τούτου  δὲ   εἰκὼν ἐν ἀκροπόλει πεποίηται τοῦ
[1, 11]   οὖν Λυσιμάχου τοιαῦτα ἐγένετο· Ἀθηναίοις  δὲ   εἰκών ἐστι καὶ Πύρρου. οὗτος
[1, 43]   ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος. ~(λέγουσι  δὲ   εἶναι καὶ Ἰφιγενείας ἡρῷον· ἀποθανεῖν
[1, 23]   ἣν οὐκέτι πλέουσιν, ἐξενεχθῆναι. νήσους  δὲ   εἶναι μὲν ἔλεγεν ἐρήμους πολλάς,
[1, 33]   γὰρ Αἰθίοπας ἐπ᾽ αὐτῷ, Νεμέσει  δὲ   εἶναι πατέρα Ὠκεανόν. (Ὠκεανῷ γὰρ
[1, 44]   βασιλεῦσαι λέγουσιν ἐξ Αἰγύπτου, παῖδα  δὲ   εἶναι Ποσειδῶνος καὶ Λιβύης τῆς
[1, 33]   ἄλλο μὲν ἤκουσα οὐδέν, ἀδελφοὺς  δὲ   εἶναι σφᾶς Οἰνόης, ἀφ᾽ ἧς
[1, 31]   διὰ Ἑλλήνων ἐς Πρασιάς, Ἀθηναίους  δὲ   εἶναι τοὺς ἐς Δῆλον ἄγοντας·
[1, 42]   Μέμνονα οἱ Θηβαῖοι λέγουσι, Φαμένωφα  δὲ   εἶναι τῶν ἐγχωρίων οὗ τοῦτο
[1, 14]   ἀλλ᾽ μὲν Κνώσσιος, Θάλητα  δὲ   εἶναί φησι Γορτύνιον Πολύμναστος Κολοφώνιος
[1, 29]   κατάληψιν ἐβούλευσαν Μακεδόνων φρουρούντων, πρὶν  δὲ   εἰργάσθαι τὸ ἔργον ὑπὸ τῶν
[1, 44]   ἐν τῇ κώμῃ ταύτῃ. (ἰοῦσι  δὲ   ἐκ Μεγάρων ἐς Κόρινθον ἄλλοι
[1, 37]   παιδός ἐστι τῷ Κηφισῷ· καθεστάναι  δὲ   ἐκ παλαιοῦ καὶ τοῖς πᾶσι
[1, 2]   ἐστι καὶ Μολπαδίας Ἀθηναίοις. (ἀνιόντων  δὲ   ἐκ Πειραιῶς ἐρείπια τῶν τειχῶν
[1, 44]   ὀνομαζομένη καὶ αὐτὴ Νίσαια· καταβᾶσι  δὲ   ἐκ τῆς ἀκροπόλεως μνῆμά ἐστι
[1, 44]   πρόσω μνῆμά ἐστιν Εὐρυσθέως· φεύγοντα  δὲ   ἐκ τῆς Ἀττικῆς μετὰ τὴν
[1, 12]   καὶ πλείστους ἔσχεν Ἀντίγονος, Πύρρῳ  δὲ   ἐκ τῆς μάχης ἐγεγόνει τῆς
[1, 33]   αὐτόθι ἐστὶν Ἀρτέμιδος ἀρχαῖον, τὸ  δὲ   ἐκ τῶν βαρβάρων οἵτινες κατὰ
[1, 7]   μητρὸς ἀξιωθεὶς ἐπιτροπεύειν Κυρήνην ἐγεγόνει  δὲ   ἐκ Φιλίππου τῇ Βερενίκῃ Μακεδόνος
[1, 18]   λοιπὰ ἀγάλματα ὁμοίως ἀπολείπεται, πεποίηται  δὲ   ἔκ τε ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ
[1, 24]   ἔρις ὑπὲρ τῆς γῆς· αὐτὸ  δὲ   ἔκ τε ἐλέφαντος τὸ ἄγαλμα
[1, 26]   μέλλοντος ἔτους ἀναμένουσιν ἡμέραν, ἔλαιον  δὲ   ἐκεῖνο τὸν μεταξὺ ἐπαρκεῖ χρόνον
[1, 9]   τε οἰκήτορας καὶ Κολοφωνίους, τὰς  δὲ   ἐκείνων ἀνελὼν πόλεις, ὡς Φοίνικα
[1, 6]   Σύρους καὶ Φοινίκην εἷλε, τοῦτο  δὲ   ἐκπεσόντα ὑπὸ Ἀντιγόνου καὶ φεύγοντα
[1, 16]   κατῆλθεν αὖθις ἐς Βαβυλῶνα, κατελθὼν  δὲ   ἐκράτησε μὲν τῆς Ἀντιγόνου στρατιᾶς
[1, 26]   θεῷ χρυσοῦν Καλλίμαχος ἐποίησεν· (ἐμπλήσαντες  δὲ   ἐλαίου τὸν λύχνον τὴν αὐτὴν
[1, 43]   ἐν τῇ Μεγαρέων ἀγορᾷ· γέγραπται  δὲ   ἐλεγεῖα τὰ ἐς Ψαμάθην καὶ
[1, 38]   Κιθαιρών ἐστιν ὅρος. προσεχώρησαν  δὲ   Ἐλευθερεῖς οὐ πολέμῳ βιασθέντες, ἀλλὰ
[1, 38]   τοῖς ἔπεσι τὸν Εὔμολπον. (γενομένης  δὲ   Ἐλευσινίοις μάχης πρὸς Ἀθηναίους ἀπέθανε
[1, 14]   ἔχει τὸ Ἀθήνῃσιν ἱερόν, καλούμενον  δὲ   Ἐλευσίνιον, ἐπέσχεν ὄψις ὀνείρατος·
[1, 38]   τὰ γένη τῶν ἡρώων. (ἐκ  δὲ   Ἐλευσῖνος τραπομένοις ἐπὶ Βοιωτῶν, ἐστὶν
[1, 43]   ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης ναός, ἄγαλμα  δὲ   ἐλέφαντος Ἀφροδίτη πεποιημένον Πρᾶξις ἐπίκλησιν.
[1, 12]   αὐτῶν ἐλέφαντι ἐποίησε κεκοσμημένας, θηρίου  δὲ   ἐλέφαντος μνήμην οὐδεμίαν ἐποιήσατο· θεασάμενος
[1, 44]   χρήσαντος ἐκοσμήθη λίθῳ κογχίτῃ. μόνοις  δὲ   Ἑλλήνων Μεγαρεῦσιν κογχίτης οὗτός
[1, 4]   πρὸς ταῖς Θερμοπύλαις ὄντος· αἴτιον  δὲ   ἐμοὶ δοκεῖν τὸ ὕδωρ ταύτῃ
[1, 29]   τότε ἐς τὴν Θρᾴκην. (ἔστι  δὲ   ἔμπροσθεν τοῦ μνήματος στήλη μαχομένους
[1, 22]   ἐστὶ καλούμενον ἡρῷον Αἰγέως. (ἔστι  δὲ   ἐν ἀριστερᾷ τῶν προπυλαίων οἴκημα
[1, 2]   δὲ γυμνάσιον Ἑρμοῦ καλούμενον· ἔστι  δὲ   ἐν αὐτῇ Πουλυτίωνος οἰκία, καθ᾽
[1, 21]   δὲ ἔπεστι καὶ τούτῳ· Ἀπόλλων  δὲ   ἐν αὐτῷ καὶ Ἄρτεμις τοὺς
[1, 44]   ἐκ τῆς ὁδοῦ ἀνευρεῖν. Ἀπόλλων  δὲ   ἐν αὐτῷ κεῖται θέας ἄξιος
[1, 3]   οἳ βουλεύουσιν ἐνιαυτὸν Ἀθηναίοις· Βουλαίου  δὲ   ἐν αὐτῷ κεῖται ξόανον Διὸς
[1, 21]   τὰς γραφὰς θέας ἄξιον· ἔστι  δὲ   ἐν αὐτῷ κρήνη, παρ᾽
[1, 41]   καὶ Ἀμφιτρύωνος ἐν Θήβαις.  δὲ   ἐν Δελφοῖς θεὸς ἔχρησε θάψαι
[1, 29]   ἤδη πού τις ὑπερεβάλετο· τὸ  δὲ   ἐν Δήλῳ πλοῖον οὐδένα πω
[1, 13]   τούτους μὲν δὴ ἐνταῦθα, τῷ  δὲ   ἐν Δωδώνῃ Διὶ Μακεδόνων ἀνέθηκεν
[1, 38]   Ἀθηναίοις ἐκομίσθη τὸ ἀρχαῖον· τὸ  δὲ   ἐν Ἐλευθεραῖς τὸ> ἐφ᾽ ἡμῶν
[1, 26]   καὶ ἐν πρυτανείῳ τιμαί, τοῦτο  δὲ   ἐν Ἐλευσῖνι γραφή· καὶ Φωκέων
[1, 18]   ἐπιφανέστατον μέν ἐστιν Ἀλεξανδρεῦσιν, ἀρχαιότατον  δὲ   ἐν Μέμφει· ἐς τοῦτο ἐσελθεῖν
[1, 31]   τούτῳ παρὰ Ἀθμονεῦσιν ἡγοῦμαι, τὴν  δὲ   ἐν Μυρρινοῦντι Κολαινίδα ἀπὸ Κολαίνου
[1, 31]   καὶ Σεμνῶν ὀνομαζομένων θεῶν· τὸ  δὲ   ἐν Μυρρινοῦντι ξόανόν ἐστι Κολαινίδος.
[1, 39]   περὶ σφῶν Μεγαρεῖς λέγουσι· Βοιωτοὶ  δὲ   ἐν Ὀγχηστῷ Μεγαρέα τὸν Ποσειδῶνος
[1, 30]   Ἀθηναίων πρῶτος Ἔρωτι ἀναθείη. τὸν  δὲ   ἐν πόλει βωμὸν καλούμενον Ἀντέρωτος
[1, 28]   κατὰ ταὐτὰ θνήσκειν μένοντα. τὸ  δὲ   ἐν πρυτανείῳ καλούμενον, ἔνθα τῷ
[1, 29]   Ἀσιανῆς ἠπείρου διαφθαρῆναι δηλοῖ, τοὺς  δὲ   ἐν Σικελίᾳ. (γεγραμμένοι δέ εἰσιν
[1, 17]   αὐτὸ τοὺς Χαλδαίους οἰκεῖν. ~(Ἀθηναίοις  δὲ   ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ ἄλλα
[1, 25]   μὲν αὐτοῖς συμβαίνοντα εἶδον· ἔστι  δὲ   ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀκροπόλει καὶ
[1, 36]   τὴν Ψυττάλειαν τῶν Ἑλλήνων. ἄγαλμα  δὲ   ἐν τῇ νήσῳ σὺν τέχνῃ
[1, 35]   καὶ ἐς τὴν Μεγαρικήν. πρῶτον  δὲ   (ἐν) τῇ νήσῳ τὸ ὄνομα>
[1, 32]   καὶ βωμὸς Σημαλέου Διός· ἔστι  δὲ   ἐν τῇ Πάρνηθι καὶ ἄλλος
[1, 40]   πόλεως οὐκ ἐθέλουσιν εἰδέναι. ~(ἔστι  δὲ   ἐν τῇ πόλει κρήνη, ἥν
[1, 27]   Πηνειὸν ἀπέθανεν ὑφ᾽ Ἡρακλέους. (τῶν  δὲ   ἐν Τροιζῆνι λόγων, οὓς ἐς
[1, 44]   (Λητὼ καὶ οἱ παῖδες) ἔστι  δὲ   ἐν τῷ γυμνασίῳ τῷ ἀρχαίῳ
[1, 32]   τὸ ὄνομα ἀφ᾽ αὑτῆς. (ἔστι  δὲ   ἐν τῷ Μαραθῶνι λίμνη τὰ
[1, 32]   σφᾶς ὡς τύχοιεν ἐσέβαλον. (ἔστι  δὲ   ἐν τῷ Μαραθῶνι πηγὴ καλουμένη
[1, 27]   ἐν Κνωσσῷ Λαβύρινθον οἰκῆσαι· τὸν  δὲ   ἐν τῷ Μαραθῶνι ταῦρον ὕστερον
[1, 27]   ἄλλων κατέστησεν ἐφ᾽ αὑτῷ. ~(κεῖται  δὲ   ἐν τῷ ναῷ τῆς Πολιάδος
[1, 20]   οὕτω τὸν Ἔρωτα αἱρεῖται· Διονύσῳ  δὲ   ἐν τῷ ναῷ τῷ πλησίον
[1, 32]   ἀνήγοντο ἀπώλεσαν τῶν νεῶν. τάφος  δὲ   ἐν τῷ πεδίῳ Ἀθηναίων ἐστίν,
[1, 17]   Διὸς ἐπὶ τῷ βάθρῳ. γέγραπται  δὲ   ἐν τῷ τοῦ Θησέως ἱερῷ
[1, 37]   μὲν οὐκ οἶδα ὁπόθεν, ἑταιροῦσαν  δὲ   ἔν τε Ἀθήναις καὶ ἐν
[1, 26]   ὡς Καλλίας μὲν ἀναθείη, ποιήσειε  δὲ   Ἔνδοιος. (ἔστι δὲ καὶ οἴκημα
[1, 42]   ἐν Αἰτωλίᾳ θηρίον συνεξαιρήσοντα. ἀποθανόντος  δὲ   ἐνταῦθα πρῶτος τεθνεῶτα ἐπύθετο
[1, 9]   θήκας ἦλθε τῶν βασιλέων. (τὰ  δὲ   ἐντεῦθεν ἐμοί ἐστιν οὐ πιστά,
[1, 42]   καὶ Δήμητρος ἱερὸν Θεσμοφόρου. κατιοῦσι  δὲ   ἐντεῦθεν Καλλιπόλιδος μνῆμά ἐστιν Ἀλκάθου
[1, 25]   τὸ Μουσεῖον καλούμενον τειχίσας. ἔστι  δὲ   ἐντὸς τοῦ περιβόλου τοῦ ἀρχαίου
[1, 38]   Τριπτολέμου καὶ βωμὸς δείκνυται· (τὰ  δὲ   ἐντὸς τοῦ τείχους τοῦ ἱεροῦ
[1, 35]   ἐρείπια καὶ ναὸς Αἴαντος, ἄγαλμα  δὲ   ἐξ ἐβένου ξύλου· διαμένουσι δὲ
[1, 9]   Πύρρον κατέστη τὸν Αἰακίδου· φυλάξας  δὲ   ἐξ Ἠπείρου ἀπιόντα, οἷα δὴ
[1, 10]   ἠκολούθησεν, υἱὸς μὲν Λυσιμάχου, γεγονὼς  δὲ   ἐξ Ὀδρυσιάδος γυναικός. οὗτοί τε
[1, 24]   ἐς αὐτοὺς καιομένους ὁρᾷ. κεῖνται  δὲ   ἑξῆς ἄλλαι τε εἰκόνες καὶ
[1, 29]   ἀπέκτεινεν Εὐρυβάτην βοηθοῦντα Αἰγινήταις. στρατὸν  δὲ   ἔξω τῆς Ἑλλάδος Ἀθηναῖοι τρίτον
[1, 25]   Τροιζὴν Ἠλεῖοι Φλιάσιοι Μεσσήνη, οἱ  δὲ   ἔξω τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ Λοκροὶ
[1, 44]   ποδῶν ὅμοιαι ταῖς χερσαίαις, πόδας  δὲ   ἐοικότας ἔχουσι ταῖς φώκαις. τούτων
[1, 29]   οὐκ ἀνὴρ πολέμῳ πρέπων. (εἰσὶ  δὲ   ἐπ᾽ ἄλλῃ στήλῃ καὶ οἱ
[1, 32]   Πάρνηθι καὶ ἄλλος βωμός, θύουσι  δὲ   ἐπ᾽ αὐτοῦ τοτὲ μὲν Ὄμβριον
[1, 42]   δὲ αὐτὸ θριγκὸς λίθων· πεφύκασι  δὲ   ἐπ᾽ αὐτῶ καὶ ἐλαῖαι. μόνοι
[1, 36]   ἕκαστον ἔτυχε ξόανα πεποιημένα. (ἰοῦσι  δὲ   ἐπ᾽ Ἐλευσῖνα ἐξ Ἀθηνῶν ἣν
[1, 29]   χωρίον ποτὲ ἀνδρὸς ἰδιώτου, γυμνάσιον  δὲ   ἐπ᾽ ἐμοῦ. κατιοῦσι δ᾽ ἐς
[1, 22]   οὐκ ἦν ἐπ᾽ ἐμοῦ, τὰ  δὲ   ἐπ᾽ ἐμοῦ τεχνιτῶν ἦν οὐ
[1, 15]   καὶ τῶν ἐπικούρων εἶναι, τὰς  δὲ   ἐπαληλιμμένας πίσσῃ, μὴ σφᾶς
[1, 36]   καλέσαι τὸν παῖδα. ~(ἐν Σαλαμῖνι  δὲ   ἐπάνειμι γὰρ ἐς τὸν προκείμενον
[1, 9]   Γέτην ὑπὲρ αὐτοῦ πράξαντος. ὡς  δὲ   ἐπανῆλθεν, Ἀγαθοκλεῖ Λυσάνδραν γυναῖκα ἠγάγετο,
[1, 21]   πέτραις ὑπὸ τὴν ἀκρόπολιν· τρίπους  δὲ   ἔπεστι καὶ τούτῳ· Ἀπόλλων δὲ
[1, 33]   μὲν εἶναι Νεμέσεως, τῇ κεφαλῇ  δὲ   ἔπεστι τῆς θεοῦ στέφανος ἐλάφους
[1, 35]   ἔλασσον καὶ τὰ φύλλα· γράμματα  δὲ   ἔπεστιν οἷα τοῖς ὑακίνθοις καὶ
[1, 29]   τετρακοσίας ναυμαχοῦσιν εἶναι τριήρεις· οἰκοδομήματα  δὲ   ἐπετέλεσε μὲν τὸ θέατρον ἑτέρων
[1, 25]   μὲν βασιλεύειν εἵλοντο Ἀριδαῖον, Ἀντιπάτρῳ  δὲ   ἐπετέτραπτο πᾶσα ἀρχή, καὶ
[1, 22]   Τιμαίνετος ἔγραψεν, ἐστὶ Μουσαῖος. ἐγὼ  δὲ   ἔπη μὲν ἐπελεξάμην, ἐν οἷς
[1, 36]   ἐς τὰ μάλιστα ἐναντιωθέντος· συμμάχους  δὲ   ἐπήγετο Κηφισόδωρος Ἀθηναίοις γενέσθαι βασιλεῖς
[1, 9]   τῶν περιοίκων ἐπολέμησεν Ὀδρύσαις, δεύτερα  δὲ   ἐπὶ Δρομιχαίτην καὶ Γέτας ἐστράτευσεν·
[1, 31]   Κόρης ἐστὶν ἱερόν, ἐν Ζωστῆρι  δὲ>   ἐπὶ θαλάσσης καὶ βωμὸς Ἀθηνᾶς
[1, 1]   τοῦ λιμένος ἐστὶν ἑτέρα τῆς  δὲ   ἐπὶ θαλάσσης στοᾶς ὄπισθεν ἑστᾶσι
[1, 18]   ἄλφιτα πυρῶν μέλιτι μίξαντες. (κεῖται  δὲ   ἐπὶ κίονος Ἰσοκράτους ἀνδριάς, ὃς
[1, 10]   ἰσθμῷ τῆς Θρᾳκίας χερρονήσου. ~(Λυσιμάχῳ  δὲ   ἐπὶ μὲν Ἀριδαίου βασιλεύοντος καὶ
[1, 6]   οὐδεμίαν ἔτι εἶχεν ἐλπίδα, Δημήτριον  δὲ   ἐπὶ Ροδίους στρατιᾷ πολλῇ καὶ
[1, 10]   Πύρρου καὶ Λυσιμάχου συμμαχία· γενομένου  δὲ   ἐπὶ Σελεύκῳ Δημητρίου Λυσιμάχῳ καὶ
[1, 5]   ἐκ δὲ Ἀθηναίων Λεώς· δοῦναι  δὲ   ἐπὶ σωτηρίᾳ λέγεται κοινῇ τὰς
[1, 42]   ἔφην ὑπὸ Θησέως ἀποθανεῖν. ᾠκοδόμηται  δὲ   ἐπὶ τῇ κορυφῇ τῆς ἀκροπόλεως
[1, 33]   τῆ δεξιᾷ δὲ φιάλην, Αἰθίοπες  δὲ   ἐπὶ τῇ φιάλῃ πεποίηνται. συμβαλέσθαι
[1, 29]   τὸ θέατρον ἑτέρων ὑπαρξαμένων, τὰ  δὲ   ἐπὶ τῆς αὐτοῦ πολιτείας
[1, 29]   Εὐβοίᾳ καὶ Χίῳ τελευτήσασι, τοὺς  δὲ   ἐπὶ τοῖς ἐσχάτοις τῆς Ἀσιανῆς
[1, 9]   δὲ οὐ δικαίως χαρίζεσθαι· τὰ  δὲ   ἐπὶ τοῖς τάφοις τῶν Ἠπειρωτῶν
[1, 28]   πλεῖστοι συνίασιν, ἡλιαίαν καλοῦσιν. ὁπόσα  δὲ   ἐπὶ τοῖς φονεῦσιν, ἔστιν ἄλλα·
[1, 38]   ἀπέθανε δὲ Ἰμμάραδος Εὐμόλπου· καταλύονται  δὲ   ἐπὶ τοῖσδε τὸν πόλεμον, ὡς
[1, 44]   ἐστιν Ἀφεσίου καλουμένου ναός· φασὶ  δὲ   ἐπὶ τοῦ συμβάντος ποτὲ τοῖς
[1, 40]   ἐλεγεῖα ποιήσαντα προτρέψαι σφᾶς, καταστῆναι  δὲ   ἐπὶ τούτοις ἐς> ἀμφισβήτησιν Ἀθηναῖοι,
[1, 44]   θεῖον αἴτιον οὐ γενέσθαι, βουλεῦσαι  δὲ   ἐπὶ τούτοις πᾶσιν Ἰνὼ μητρυιὰν
[1, 27]   ἐς αὐτόν ἐστι Τροιζηνίοις·  δὲ   ἐπὶ τούτῳ, κρηπῖδας Αἰγέα ὑπὸ
[1, 33]   αὐτῷ καὶ τεκούσης παῖδα. ἑξῆς  δὲ   ἐπὶ τῷ βάθρῳ καὶ Ἔποχος
[1, 10]   ἐς ἔρωτα Ἀρσινόη, ἀποτυγχάνουσα  δὲ   ἐπὶ τῷ βουλεῦσαι λέγουσιν Ἀγαθοκλεῖ
[1, 37]   τῶν καθ᾽ αὑτὸν ἄριστα> ἀγάλματα  δὲ   ἐπὶ τῷ ποταμῷ Μνησιμάχης, τὸ
[1, 2]   καὶ δᾷδα ἔχων Ἴακχος· γέγραπται  δὲ   ἐπὶ τῷ τοίχῳ γράμμασιν Ἀττικοῖς
[1, 29]   ὁμοῦ τοῖς ἀστοῖς Πλαταιεῖς· Νικίας  δὲ   ἐπὶ τῷδε παρείθη, γράφω δὲ
[1, 26]   Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ  δὲ   ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους
[1, 1]   καὶ Μουνυχίας ναὸς Ἀρτέμιδος,  δὲ   ἐπὶ Φαληρῷ, καθὰ καὶ πρότερον
[1, 19]   ταὐτὰ καὶ τοῖς Ἑρμαῖς, τὸ  δὲ   ἐπίγραμμα σημαίνει τὴν Οὐρανίαν Ἀφροδίτην
[1, 2]   ἄκρας ἔχει τῆς Χελώνης· τὸ  δὲ   ἐπίγραμμα τὸ ἐφ᾽ ἡμῶν τὴν
[1, 9]   ἀπόγονος Πτολεμαίου τοῦ Λάγου, τὴν  δὲ   ἐπίκλησιν ἔσχεν ἐπὶ χλευασμῷ. οὐ
[1, 38]   Κηφισῷ λῃστὴν Πολυπήμονα ὄνομα, Προκρούστην  δὲ   ἐπίκλησιν, Θησεὺς ἀπέκτεινεν. (Ἐλευσινίοις δὲ
[1, 8]   τὰ αὐτὰ Πτολεμαῖοί σφισιν, ἄλλη  δὲ   ἐπίκλησις ἄλλῳ· καὶ γὰρ Φιλομήτορα
[1, 13]   καὶ σταυροῖς τετειχισμένης ἰσχυροῖς, τὰ  δὲ   ἐπιμαχώτατα καὶ οἰκοδομήμασιν. (ὑπὸ δὲ
[1, 11]   ἀρχὴν οὐ κατεσκευασμένῳ βεβαίως. Πύρρος  δὲ   ἐπιόντων Μακεδόνων ἐς Αἴγυπτον παρὰ
[1, 6]   Μακεδόνων ἔθαπτεν ἐν Μέμφει, οἷα  δὲ   ἐπιστάμενος πολεμήσοντα Περδίκκαν Αἴγυπτον εἶχεν
[1, 16]   καὶ αὐτὸν ἀπέκτεινεν Ἀντίγονον, εἷλε  δὲ   ἐπιστρατεύσαντα ὕστερον Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου.
[1, 16]   Λυσιμάχειαν, λαθὼν Σέλευκον κτείνει, διαρπάσαι  δὲ   ἐπιτρέψας τὰ χρήματα τοῖς βασιλεῦσιν
[1, 12]   Δημήτριον τὰ θηρία αἰχμάλωτα· τότε  δὲ   ἐπιφανέντων αὐτῶν δεῖμα ἔλαβε Ρωμαίους
[1, 18]   τοῖς πᾶσιν ἱερὸν κοινόν, τὰ  δὲ   ἐπιφανέστατα ἑκατόν εἰσι κίονες Φρυγίου
[1, 22]   παῖδας φέρουσα ἐς Κρήτην, Θησεὺς  δὲ   ἔπλει γὰρ τόλμης τι ἔχων
[1, 37]   Ἀθηνᾶς τε καὶ Ἀπόλλωνος· Ἀπόλλωνι  δὲ   ἐποιήθη μόνῳ τὸ ἐξ ἀρχῆς.
[1, 29]   καὶ Λυκοῦργος Λυκόφρονος. (Λυκούργῳ  δὲ   ἐπορίσθη μὲν τάλαντα ἐς τὸ
[1, 5]   καὶ ταῦτά ἐστιν εἰρημένα. (τῶν  δὲ   ἐπωνύμων καλοῦσι γὰρ οὕτω σφᾶς
[1, 2]   Θερμώδοντι ἑλεῖν μὴ δύνασθαι, Θησέως  δὲ   ἐρασθεῖσαν Ἀντιόπην στρατεῦσαι γὰρ ἅμα
[1, 32]   ἐς σίμβλους καθείρξαντες ἔχουσιν· αἱ  δὲ   ἐργάζονταί τε ὡς ἔτυχον τῆς
[1, 23]   τὴν εἰκόνα ἐποίησε Κριτίας, Οἰνοβίῳ  δὲ   ἔργον ἐστὶν ἐς Θουκυδίδην τὸν
[1, 9]   αὐτὴ βασιλεύειν ἔπραξεν Αἰγυπτίων. τοῦ  δὲ   ἔργου φωραθέντος καὶ Ἀλεξάνδρου φόβῳ
[1, 9]   στρατηγὸν μὲν τῷ λόγῳ, τῷ  δὲ   ἔργῳ δι᾽ αὐτοῦ Πτολεμαίῳ θέλουσα
[1, 6]   Ὀξυάρτου γεγονότα καὶ Ἀλεξάνδρου, τῷ  δὲ   ἔργῳ Πτολεμαῖον ἐπεβούλευεν ἀφελέσθαι τὴν
[1, 28]   ἃς καλοῦσιν Ἀθηναῖοι Σεμνάς, Ἡσίοδος  δὲ   Ἐρινῦς ἐν Θεογονίᾳ. πρῶτος δέ
[1, 2]   καὶ τῶν συνεπαναστάντων ἐκπίπτει· πατέρα  δὲ   Ἐριχθονίῳ λέγουσιν ἀνθρώπων μὲν οὐδένα
[1, 2]   καὶ Ἄγλαυρος καὶ Πάνδροσος, υἱὸς  δὲ   Ἐρυσίχθων· οὗτος οὐκ ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων,
[1, 43]   Παρήγορον ὀνομάζουσιν, ἔργα Πραξιτέλους· Σκόπα  δὲ   Ἔρως καὶ Ἵμερος καὶ Πόθος,
[1, 25]   πλήθει. Κάσσανδρος δὲ βασιλεύσας τὰ  δὲ   ἐς Ἀθηναίους ἐπέξεισί μοι μόνα
[1, 6]   αἴτιος τὰ ἔθνη νεμηθῆναι. (αὐτὸς  δὲ   ἐς Αἴγυπτον διαβὰς Κλεομένην τε
[1, 25]   τῇ μὲν ἐς βοῦν, Καλλιστοῖ  δὲ   ἐς ἄρκτον. (πρὸς δὲ τῷ
[1, 6]   κοινῷ τῶν θεῶν ἱερῷ. ~(τὰ  δὲ   ἐς Ἄτταλον καὶ Πτολεμαῖον ἡλικίᾳ
[1, 18]   ἀγάλμασι κεκοσμημένα καὶ γραφαῖς· κατάκειται  δὲ   ἐς αὐτὰ βιβλία. καὶ γυμνάσιόν
[1, 35]   μὲν Πατρόκλου καλουμένη τὰ  δὲ   ἐς αὐτὴν ἤδη μοι δεδήλωται
[1, 26]   τότε δὲ ὀνομαζομένῃ πόλει· φήμη  δὲ   ἐς αὐτὸ ἔχει πεσεῖν ἐκ
[1, 42]   Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος· τὰ  δὲ   ἐς αὐτὸ Μεγαρέων μὲν παρεῖται
[1, 43]   Μεγαρεῦσι καὶ Κοροίβου τάφος· τὰ  δὲ   ἐς αὐτὸν ἔπη κοινὰ ὅμως
[1, 14]   Τριπτολέμου κείμενόν ἐστιν ἄγαλμα· τὰ  δὲ   ἐς αὐτὸν ὁποῖα λέγεται γράψω,
[1, 27]   καὶ Νάξον Ἀθηναίων κληρούχους, ἐσέβαλε  δὲ   ἐς Βοιωτοὺς στρατῷ· πορθήσας δὲ
[1, 27]   διὰ τοῦ Κορινθίου ἰσθμοῦ, φεύγει  δὲ   ἐς γῆν τὴν Ἀττικὴν καὶ
[1, 10]   φιλία διέμεινε πρὸς Μακεδόνας· περιελθούσης  δὲ   ἐς Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου τῆς
[1, 32]   ἀνδρῶν μαχομένων ἔστιν αἰσθέσθαι· καταστῆναι  δὲ   ἐς ἐναργῆ θέαν ἐπίτηδες μὲν
[1, 23]   οὐ πόρρω πυλῶν Μελιτίδων. (τὰ  δὲ   ἐς Ἑρμόλυκον τὸν παγκρατιαστὴν καὶ
[1, 9]   καλεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, πρότερον  δὲ   ἐς Κύπρον ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[1, 6]   κίνδυνον οὐ παντάπασιν ἐθάρρει· ἐπεὶ  δὲ   ἐς Λιβύην ἐπύθετο στρατεύειν Πτολεμαῖον
[1, 16]   παρέδωκεν Ἀντιόχῳ τῷ παιδί, αὐτὸς  δὲ   ἐς Μακεδονίαν ἠπείγετο. στρατιὰ μὲν
[1, 38]   καὶ Ὠρειθυίας φασὶν εἶναι. Ὁμήρῳ  δὲ   ἐς μὲν τὸ γένος ἐστὶν
[1, 6]   Αἴγυπτον εἶχεν ἐν φυλακῇ. Περδίκκας  δὲ   ἐς μὲν τὸ εὐπρεπὲς τῆς
[1, 38]   αὐτὸ ὕδατος πηγὴ ψυχροῦ· λέγεται  δὲ   ἐς μὲν τὸ σπήλαιον ὡς
[1, 6]   ἅμα ἐπολιόρκει (καὶ) Δημήτριος. Πτολεμαῖος  δὲ   ἐς πᾶν ἀφικόμενος κινδύνου διέσωσεν
[1, 14]   Ἐλευσίνιον, ἐπέσχεν ὄψις ὀνείρατος·  δὲ   ἐς πάντας ὅσιον γράφειν, ἐς
[1, 13]   λείαν ἐλάσας μικρὸν ἡσύχαζεν. οἱ  δὲ   ἐς πολιορκίαν εὐτρεπίζοντο, πρότερον ἔτι
[1, 12]   ἀνδρῶν καὶ γεράνων μάχης. (Πύρρον  δὲ   ἐς Σικελίαν ἀπήγαγε πρεσβεία Συρακουσίων·
[1, 22]   καὶ Δήμητρος ἱερὸν Χλόης· τὰ  δὲ   ἐς τὰς ἐπωνυμίας ἔστιν αὐτῶν
[1, 44]   ἑτέρα δὲ Αἰγόσθενα ᾤκισται. ἰοῦσι  δὲ   ἐς τὰς Παγὰς ἐκτραπομένοις ὀλίγον
[1, 27]   ἀφιᾶσιν ἤδη τὸ ἐντεῦθεν, ἑτέρας  δὲ   ἐς τὴν ἀκρόπολιν παρθένους ἄγουσιν
[1, 42]   τεθνεῶτα ἐπύθετο Καλλίπολις, ἀναδραμὼν  δὲ   ἐς τὴν ἀκρόπολιν τηνικαῦτα δὲ
[1, 4]   ὡς γῆν (τὴν) Τρῳάδα. ἐπάνειμι  δὲ   ἐς τὴν ἀρχὴν ὅθεν ἐξέβην
[1, 2]   Μῆδος εἴη λελωβημένος. ~(ἐσελθόντων  δὲ   ἐς τὴν πόλιν ἐστὶν Ἀντιόπης
[1, 2]   καὶ τὸν στρατιώτην ἐποίησεν. (ἐσελθόντων  δὲ   ἐς τὴν πόλιν οἰκοδόμημα ἐς
[1, 24]   τῷ κράνει Σφιγγὸς εἰκών  δὲ   ἐς τὴν Σφίγγα λέγεται, γράψω
[1, 18]   Ἐρυσίχθονα ἐκ Δήλου κομίσαι. (πρὶν  δὲ   ἐς τὸ ἱερὸν ἰέναι τοῦ
[1, 35]   Αἴαντος τὰ ὅπλα λέγουσι· τὸ  δὲ   ἐς τὸ μέγεθος αὐτοῦ Μυσὸς
[1, 26]   ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη, πρῶτος  δὲ   ἐς τὸ Μουσεῖον ἐσήλατο, καί
[1, 27]   τοῦτον γενέσθαι τὸν ἆθλον· ὡς  δὲ   ἐς τὸ πεδίον ἀφείθη τὸ
[1, 33]   τοὺς Νασαμῶνας αὐτοῦ γινώσκεται, τὰ  δὲ   ἐς τὸ πέλαγος οὐδένα πω
[1, 1]   ἐπὶ κορυφῇ τῆς ἄκρας. πλέοντι  δὲ   ἐς τὸ πρόσω Λαύριόν τέ
[1, 44]   Ἀπόλλωνός ἐστι καὶ Πανός. (προελθοῦσι  δὲ   ἐς τὸ πρόσω μνῆμά ἐστιν
[1, 25]   δυνάμεως τὰ Μακεδόνων ηὖξον. (τοὺς  δὲ   ἐς τὸ συμμαχικὸν ταχθέντας κατὰ
[1, 44]   πέτρας τῆς Μολουρίδος ἀφίησιν, ἐξενεχθέντος  δὲ   ἐς τὸν Κορινθίων ἰσθμὸν ὑπὸ
[1, 9]   τοῦ πατρὸς πεμφθῆναι πράξασα· τῆς  δὲ   ἐς τὸν παῖδα τῇ Κλεοπάτρᾳ
[1, 4]   νεότητος τὸν χρόνον τοῦτον. ὡς  δὲ   ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα κεραυνοί
[1, 23]   ἐπιφέρει τοῖς Φρυξὶν εὐήθειαν· λέγεται  δὲ   ἔς τε ἐκεῖνον τὸν ἵππον
[1, 13]   ἦλθεν ἐς τὴν γῆν. Πύρρου  δὲ   ἐσβαλόντος τέταρτον δὴ τότε στρατὸν
[1, 18]   λίθου, δύο δὲ Αἰγυπτίου· χαλκαῖ  δὲ   ἑστᾶσι πρὸ τῶν κιόνων ἃς
[1, 8]   ἐπῄνεσεν ᾆσμα ποιήσας. (οὐ πόρρω  δὲ   ἑστᾶσιν Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων οἱ
[1, 37]   τὰ πρὸς Πιτθέως συγγενῆ. τάφος  δὲ   ἔστι μὲν αὐτόθι Θεοδέκτου τοῦ
[1, 42]   λύρας ῥαγείσης χορδῆς. (Μεγαρεῦσι  δὲ   ἔστι μὲν βουλευτήριον, Τιμάλκου δὲ
[1, 20]   Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι. Σύλλᾳ  δὲ   ἔστι μὲν καὶ τὰ ἐς
[1, 4]   τὸν Ἄττην τεθάφθαι λέγουσι. (Περγαμηνοῖς  δὲ   ἔστι μὲν σκῦλα ἀπὸ Γαλατῶν,
[1, 38]   δὲ ἐπίκλησιν, Θησεὺς ἀπέκτεινεν. (Ἐλευσινίοις  δὲ   ἔστι μὲν Τριπτολέμου ναός, ἔστι
[1, 42]   τοῦ τείχους ἔμελλεν ἄρχεσθαι. (τῆς  δὲ   ἑστίας ἐγγὺς ταύτης ἐστὶ λίθος,
[1, 34]   καὶ ἡρώων ἀνεῖται γυναιξί, τρίτον  δὲ   Ἑστίας καὶ Ἑρμοῦ καὶ Ἀμφιαράου
[1, 33]   (Ὠκεανῷ γὰρ οὐ ποταμῷ, θαλάσσῃ  δὲ   ἐσχάτῃ τῆς ὑπὸ ἀνθρώπων πλεομένης
[1, 15]   ἀμφοτέρων ἐς τὸ ἔργον· τὸ  δὲ   ἔσω τῆς μάχης φεύγοντές εἰσιν
[1, 29]   τὸν δῆμον ἑκάστου λέγουσαι. πρῶτοι  δὲ   ἐτάφησαν οὓς ἐν Θρᾴκῃ ποτὲ
[1, 9]   καὶ Θηβαίοις ἐπολέμησεν ἀποστᾶσι, παραστησάμενος  δὲ   ἔτει τρίτῳ μετὰ τὴν ἀπόστασιν
[1, 2]   τις λόγος) ἐς δόξαν. (ἡ  δὲ   ἑτέρα τῶν στοῶν ἔχει μὲν
[1, 37]   ἐπὶ τῷ ποταμῷ Μνησιμάχης, τὸ  δὲ   ἕτερον ἀνάθημα κειρομένου οἱ τὴν
[1, 31]   ἣν Μεγάλην θεὸν ὀνομάζουσι· ναὸς  δὲ   ἕτερος ἔχει βωμοὺς Δήμητρος Ἀνησιδώρας
[1, 11]   ἐς τὸν Ἀριδαίου θάνατον, πολλῷ  δὲ   ἔτι ἀνοσιώτερα ἐς ἄνδρας Μακεδόνας,
[1, 37]   τοὺς Ἀλεξάνδρου φίλους ἀπέδρα, πρότερον  δὲ   ἔτι (Πυθ( ι) ονίκην ἔγημε,
[1, 26]   συντάξας ἐνίκα τοὺς Μακεδόνας. πρότερον  δὲ   ἔτι τούτων ἐσβαλόντος ἐς τὴν
[1, 22]   μέλλουσά ἐστι σφάζεσθαι Πολυξένη. Ὁμήρῳ  δὲ   εὖ μὲν παρείθη τόδε τὸ>
[1, 11]   Πύρρον τὸν Αἰακίδου κατάγουσιν· ἥκοντι  δὲ   εὐθὺς ἐπεστράτευε Κάσσανδρος, νέῳ τε
[1, 27]   τὸν μὲν Ἐρεχθέα καλοῦσι, τὸν  δὲ   Εὔμολπον· καίτοι λέληθέ γε οὐδὲ
[1, 38]   Παμμερόπην καὶ τρίτην Σαισάραν· τελευτήσαντος  δὲ   Εὐμόλπου Κήρυξ νεώτερος λείπεται τῶν
[1, 38]   οὐχ οἷός τε ἐγενόμην, τὸ  δὲ   Εὐμόλπου μνῆμα κατὰ ταὐτὰ Ἐλευσινίοις
[1, 2]   καὶ μνῆμα Εὐριπίδου κενόν· τέθαπται  δὲ   Εὐριπίδης ἐν Μακεδονίᾳ παρὰ τὸν
[1, 28]   τοῦ περιβόλου μνῆμα Οἰδίποδος, πολυπραγμονῶν  δὲ   εὕρισκον τὰ ὀστᾶ ἐκ Θηβῶν
[1, 23]   ἕνεκα ἐς λόγους ἦλθον. ἔφη  δὲ   Εὔφημος Κὰρ ἀνὴρ πλέων ἐς
[1, 12]   Καρχηδονίους ἠνάγκασεν ἀπαναστῆναι Συρακουσῶν. φρονήσας  δὲ   ἐφ᾽ αὑτῷ Καρχηδονίων, οἳ θαλάσσης
[1, 40]   ταύτης ἀρχαῖόν ἐστιν ἱερόν, εἰκόνες  δὲ   ἐφ᾽ ἡμῶν ἑστᾶσιν ἐν αὐτῷ
[1, 14]   ἐκ μηνίματος τῆς Οὐρανίας. τὸ  δὲ   ἐφ᾽ ἡμῶν ἔτι ἄγαλμα λίθου
[1, 24]   δὲ θηρία λέουσιν εἰκασμένα, πτερὰ  δὲ   ἔχειν καὶ στόμα ἀετοῦ. καὶ
[1, 32]   ἐς αὐτὸν ἔχρησεν οὐδέν, τιμᾶν  δὲ   Ἐχετλαῖον ἐκέλευσεν ἥρωα. πεποίηται δὲ
[1, 17]   τῶν ἐν Θεσπρωτίδι θέσθαι. τότε  δὲ   ἐχομένου Θησέως στρατεύουσιν ἐς Ἄφιδναν
[1, 39]   ὕστερον ἀπ᾽ ἐκείνου διδασκαλία· πρότερον  δὲ>   ἐχρῶντο μεγέθει μόνον καὶ ῥώμῃ
[1, 24]   γένοιτο αὕτη γυνὴ πρώτη· πρὶν  δὲ   γενέσθαι Πανδώραν οὐκ ἦν
[1, 6]   καταβαίνει ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον. πρὶν  δὲ   διαβῆναι πάλιν ἦγεν ὀπίσω
[1, 37]   Φυτάλου γένος ἔσχεν ἀγήρως. (πρὶν  δὲ   διαβῆναι τὸν Κηφισὸν Θεοδώρου
[1, 28]   Θεαγένους, ὃς Μεγάρων ἐτυράννησε. (χωρὶς  δὲ   ὅσα κατέλεξα δύο μὲν
[1, 12]   ἐλέφαντος μνήμην οὐδεμίαν ἐποιήσατο· θεασάμενος  δὲ   πεπυσμένος ἐμνημόνευσεν ἂν πολύ
[1, 32]   καὶ Διὸς ἄγαλμα Ἀγχεσμίου. (πρὶν  δὲ   τῶν νήσων ἐς ἀφήγησιν
[1, 3]   Δημοκρατία τε καὶ Δῆμος. δηλοῖ  δὲ   γραφὴ Θησέα εἶναι τὸν
[1, 15]   ἀρχὴν ἀδελφὸς ὢν ἐπετέτραπτο. αὕτη  δὲ   στοὰ πρῶτα μὲν Ἀθηναίους
[1, 4]   τὸν Κάλλιππον τοῦτον ἡγεῖσθαι. καταλαβόντες  δὲ   στενώτατον ἦν, τῆς ἐσόδου
[1, 39]   Νίσῳ καὶ τοῖς ἀπογόνοις, Σκίρωνι  δὲ   ἡγεμονίαν εἶναι πολέμου. Μεγαρέα δὲ
[1, 2]   Πειρίθου καὶ Θησέως ἁρπασθῆναι, Τροιζηνίῳ  δὲ   Ἡγίᾳ τοιάδε ἐς αὐτὴν πεποίηται·
[1, 20]   ἐνέπρησε Σύλλας Ἀθήνας ἑλών. αἰτία  δὲ   ἥδε τοῦ πολέμου. Μιθριδάτης ἐβασίλευε
[1, 7]   ἀλλήλων καὶ τοῦ λιμοῦ· (Μάγας  δὲ   ἤδη γυναῖκα ἔχων Ἀπάμην Ἀντιόχου
[1, 33]   πτερὰ ὥσπερ Ἔρωτι ποιοῦσι. νῦν  δὲ   ἤδη δίειμι ὁπόσα ἐπὶ τῷ
[1, 6]   παιδί, ἡλικίαν μὲν νέῳ φρονεῖν  δὲ   ἤδη δοκοῦντι, καταβαίνει ἐπὶ τὸν
[1, 42]   οὗ τοῦτο ἄγαλμα ἦν, ἤκουσα  δὲ   ἤδη καὶ Σέσωστριν φαμένων εἶναι
[1, 39]   τὰ ἐς συγγραφὴν ἀνήκοντα. (Ἐλευσῖνι  δὲ   ἤδη πλησιόχωρος ἡ> καλουμένη Μεγαρίς·
[1, 37]   ἐς Δήμητρα τὴν εὕρεσιν. ὅστις  δὲ   ἤδη τελετὴν Ἐλευσῖνι εἶδεν
[1, 6]   λοχήσας διέφθειρεν οὐ πολλούς. τότε  δὲ   ἥκοντα Ἀντίγονον οὐχ ὑπομείνας Πτολεμαῖος
[1, 43]   καὶ ταύτην ἐν Μεγάροις. ἐγὼ  δὲ   ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον ἐς
[1, 21]   ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν· ὡς  δὲ   ἦν ἡμέρα πείθεσθαι γὰρ ἐθέλειν
[1, 41]   βάρβαροι τὰ πολλὰ ᾤκησαν. ἐπεὶ  δὲ   ἦν καὶ Τηρεῖ τὰ ἐς
[1, 12]   τῶν πόλεων ἐποίουν ἀναστάτους,  δὲ   ἦν λοιπή, Συρακούσαις πολιορκοῦντες προσεκάθηντο.
[1, 38]   πρῶτον ἀπολύσαντα τῶν σπαργάνων. Ἐλευθερῶν  δὲ   ἦν μὲν ἔτι τοῦ τείχους,
[1, 36]   αἰχμάλωτον ἐς Ἰταλίαν ἀχθῆναι. Φίλιππος  δὲ   ἦν οὗτος Δημητρίου· πρῶτος
[1, 42]   δὲ ἔστι μὲν βουλευτήριον, Τιμάλκου  δὲ   ἦν ποτε ὡς λέγουσι τάφος,
[1, 1]   μετὰ δὲ τὸ Ἀκραίας, νεώτατον  δὲ   ἣν Κνιδίαν οἱ πολλοί, Κνίδιοι
[1, 13]   τὰ βιβλία ἀνεγίνωσκεν οὐδέν,  δὲ   ἥξειν συμμαχίαν ἔλεγε. ταχὺ δὲ
[1, 9]   Μακεδόνα θήκας νεκρῶν ἀνελεῖν. χωρὶς  δὲ   ἠπίστατο δή που καὶ Λυσίμαχος
[1, 30]   Ἑρμοῦ καὶ ἔνδον Ἀθηνᾶς, τὸν  δὲ   Ἡρακλέους ἐποίησαν· καὶ φυτόν ἐστιν
[1, 19]   ἐν ὀλίγοις θέας ἄξιον. (ἔστι  δὲ   Ἡρακλέους ἱερὸν καλούμενον Κυνόσαργες· καὶ
[1, 43]   δὲ Ἀρτέμιδος Ἑκάτην εἶναι· τούτοις  δὲ   Ἡρόδοτος ὁμολογοῦντα ἔγραψε Ταύρους τοὺς
[1, 38]   μηδὲ πυθέσθαι μετεῖναί σφισιν. Ἐλευσῖνα  δὲ   ἥρωα, ἀφ᾽ οὗ τὴν πόλιν
[1, 1]   Ἀνδρόγεω βωμὸς τοῦ Μίνω, καλεῖται  δὲ   Ἥρωος· Ἀνδρόγεω δὲ ὄντα ἴσασιν
[1, 34]   καὶ Ἀπόλλωνός ἐστι Παιῶνος, τὸ  δὲ   ἥρωσι καὶ ἡρώων ἀνεῖται γυναιξί,
[1, 43]   θεὸν ἦλθεν ἐς Δελφούς, ἐλθὼν  δὲ   ἠρώτα τρόπον τίνα εὐδαιμονήσουσι· καί
[1, 7]   λῃστὰς κατατρέχειν τὴν γῆν, οἳ  δὲ   ἦσαν δυνατώτεροι στρατιᾷ κατεῖργεν, ὥστε
[1, 43]   ἐστὶν Ἀστυκρατείας καὶ Μαντοῦς· θυγατέρες  δὲ   ἦσαν Πολυίδου τοῦ Κοιράνου τοῦ
[1, 43]   λόγον ὑπὸ Ἀρκάδων λεγόμενον, οἶδα  δὲ   Ἡσίοδον ποιήσαντα ἐν καταλόγῳ γυναικῶν
[1, 24]   ἀγάλματος ἐπειργασμένη Πανδώρας γένεσις. πεποίηται  δὲ   Ἡσιόδῳ τε καὶ ἄλλοις ὡς
[1, 8]   Ἀριστογείτων οἱ κτείναντες Ἵππαρχον· αἰτία  δὲ   ἥτις ἐγένετο καὶ τὸ ἔργον
[1, 2]   ἀνθρώπων μὲν οὐδένα εἶναι, γονέας  δὲ   Ἥφαιστον καὶ Γῆν. ~(τὸ δὲ
[1, 26]   μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος  δὲ   Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν
[1, 11]   ἦν Ἀλκέτας Θαρύπου. ἀπὸ  δὲ   Θαρύπου ἐς Πύρρον τὸν Ἀχιλλέως
[1, 37]   τῷ μεγάλῳ τῆς Ἀθηνᾶς· τέθαπται  δὲ   Θεμιστοκλῆς Πολιάρχου, τρίτος ἀπόγονος Θεμιστοκλέους
[1, 26]   ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα  δὲ   θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι
[1, 3]   καὶ Δῆμος ἔργον Λύσωνος. τοὺς  δὲ   θεσμοθέτας ἔγραψε Πρωτογένης Καύνιος, Ὀλβιάδης
[1, 5]   ὑπὲρ Σύρων ἐχειρώσατο ἀποστάντας· ὁπόσα  δὲ   θεῶν ἱερὰ τὰ μὲν ᾠκοδόμησεν
[1, 1]   ἐστι καὶ Διὸς ἀπωτέρω, βωμοὶ  δὲ   θεῶν τε ὀνομαζομένων Ἀγνώστων καὶ
[1, 25]   ἐς τὸ Αἰτωλικὸν συντελοῦντες· Βοιωτοὶ  δὲ   Θηβαίων ἠρημωμένην τὴν γῆν τὴν
[1, 24]   μονοφθάλμους πάντας ἐκ γενετῆς, γρῦπας  δὲ   θηρία λέουσιν εἰκασμένα, πτερὰ δὲ
[1, 9]   Θρᾷκας Ρωμαίων κατεστρέψατο ἀθρόους· Ρωμαίοις  δὲ   Θρᾴκη τε πᾶσά ἐστιν ὑποχείριος,
[1, 29]   σφισι ταύτῃ τοσαῦτά ἐστι, τάφοι  δὲ   Θρασυβούλου μὲν πρῶτον τοῦ Λύκου,
[1, 2]   ἐξεδέξατο, Ἀθηναίων δυνάμει προύχων. Κραναῷ  δὲ   θυγατέρας καὶ ἄλλας καὶ Ἀτθίδα
[1, 28]   Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐν σπηλαίῳ· Κρεούσῃ  δὲ   θυγατρὶ Ἐρεχθέως Ἀπόλλωνα ἐνταῦθα συγγενέσθαι
[1, 7]   Ἀρσινόης, οὐ τῆς ἀδελφῆς, Λυσιμάχου  δὲ   θυγατρός· τὴν δέ οἱ συνοικήσασαν
[1, 21]   τοὺς ἐνσχεθέντας ταῖς σειραῖς. (τοὺς  δὲ   θώρακας ποιοῦνται τὸν τρόπον τοῦτον.
[1, 21]   τυπτόμενοι καὶ βληθέντες ἀνέχονται. (οἱ  δὲ   θώρακες οἱ λινοῖ μαχομένοις μὲν
[1, 34]   μοῖρα Ἀφροδίτης καὶ Πανακείας, ἔτι  δὲ   Ἰασοῦς καὶ Ὑγείας καὶ Ἀθηνᾶς
[1, 29]   λόγου κατέστησαν ἐς πόλεμον, Ἀθηναῖοι  δὲ   ἰδίᾳ μετ᾽ Ἰολάου τε ἐς
[1, 14]   Ρᾶρον, Κερκυόνι δὲ Ποσειδῶνα. πρόσω  δὲ   ἰέναι με ὡρμημένον τοῦδε τοῦ
[1, 18]   παρὰ Πτολεμαίου θεὸν ἐσηγάγοντο. Αἰγυπτίοις  δὲ   ἱερὰ Σαράπιδος ἐπιφανέστατον μέν ἐστιν
[1, 38]   ἰδίᾳ τελεῖν τὴν τελετήν. τὰ  δὲ   ἱερὰ τοῖν θεοῖν Εὔμολπος καὶ
[1, 37]   ἀρχαῖα θέας μάλιστα ἄξιον. (ἔστι  δὲ   ἱερὸν ἐν κεῖται Δήμητρος
[1, 19]   Πανδίονος ἔχει τὸ ὄνομα, Ἀπόλλωνος  δὲ   ἱερὸν ἐξ ἀρχῆς τε εὐθὺς
[1, 14]   τῷ Ποσειδῶνι τοὺς> ὀφθαλμούς. (πλησίον  δὲ   ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης Οὐρανίας. πρώτοις
[1, 28]   δὲ Ἀναιδείας αὐτῶν ὀνομάζουσι. (πλησίον  δὲ   ἱερὸν θεῶν ἐστιν ἃς καλοῦσιν
[1, 18]   ὀστᾶ κομίσαντος ἐς Ἀθήνας· ~(τὸ  δὲ   ἱερὸν τῶν Διοσκούρων ἐστὶν ἀρχαῖον,
[1, 18]   ἂν τὸν Ἆπιν θάπτωσι. τοῦ  δὲ   ἱεροῦ τοῦ Σαράπιδος οὐ πόρρω
[1, 9]   ἀνελόντα τὰ ὀστᾶ ἐκρῖψαι.  δὲ   Ἱερώνυμος οὗτος ἔχει μὲν καὶ
[1, 9]   πρὸς ἀλλήλους γενέσθαι σφίσι. τῷ  δὲ   Ἱερωνύμῳ τάχα μέν που καὶ
[1, 19]   ἐκδιδοὺς ἐς τὸν Ἰλισόν.  δὲ   Ἰλισός ἐστιν οὗτος, ἔνθα παίζουσαν
[1, 38]   μὲν Ἐρεχθεὺς Ἀθηναίων βασιλεύς, ἀπέθανε  δὲ   Ἰμμάραδος Εὐμόλπου· καταλύονται δὲ ἐπὶ
[1, 38]   λέγουσιν, ἀλλ᾽ οὐκ Εὐμόλπου. (ἔστι  δὲ   Ἱπποθόωντος ἡρῷον, ἀφ᾽ οὗ τὴν
[1, 43]   τεκεῖν παῖδα ἐξ Ἀπόλλωνος, ἐχομένην  δὲ   ἰσχυρῶς τοῦ πατρὸς δείματι τὸν
[1, 43]   Μεγαρέως αὐτὸν λαβεῖν Εὐαίχμην, τὸ  δὲ   Ἰφινόης Ἀλκάθου θυγατρός· ἀποθανεῖν δὲ
[1, 34]   ὅστις ἦλθεν Ἀμφιαράῳ χρησόμενος· ἔστι  δὲ   καθάρσιον τῷ θεῷ θύειν, θύουσι
[1, 20]   Διόνυσον ὕβρισαν διδόντες δίκας, Ἀριάδνη  δὲ   καθεύδουσα καὶ Θησεὺς ἀναγόμενος καὶ
[1, 14]   οἷα ἐς θυσίαν ἀγόμενος, πεποίηται  δὲ   καθήμενος Ἐπιμενίδης Κνώσσιος, ὃν ἐλθόντα
[1, 31]   οἱ ταύτῃ τιμῶσιν Ἀμαρυσίαν, ἑορτὴν  δὲ   καὶ Ἀθηναῖοι τῆς Ἀμαρυσίας ἄγουσιν
[1, 40]   Σαλαμῖνα ναυμαχήσαντες πρὸς Ἀθηναίους· ὁμολογοῦσι  δὲ   καὶ Ἀθηναῖοι χρόνον τινὰ Μεγαρεῦσιν
[1, 9]   οὖσι γεγόνασιν αἱ δωρεαί, Φιλίππῳ  δὲ   καὶ Ἀλεξάνδρῳ κολακείᾳ μᾶλλον ἐς
[1, 44]   ἱερὸν Δήμητρός ἐστι Μαλοφόρου· λέγεται  δὲ   καὶ ἄλλα ἐς τὴν ἐπίκλησιν
[1, 42]   καὶ θρήνῳ ὅμοιον ᾄδουσιν. ~(ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλη Μεγαρεῦσιν ἀκρόπολις ἀπὸ
[1, 27]   ὁμοίως πλὴν τῆς πέτρας· (ἀνέθεσαν  δὲ   καὶ ἄλλο Θησέως ἔργον, καὶ
[1, 19]   ἄγαλμά ἐστιν Ἀπόλλωνος Πυθίου· ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν
[1, 33]   ἄλλος γε Νεῖλος. (εἰσὶ  δὲ   καὶ ἄλλοι πρόσοικοι Μαύροις Αἰθίοπες
[1, 7]   καταγαγὼν ἦν ἐκ Μέμφιδος· ἀπέκτεινε  δὲ   καὶ ἄλλον ἀδελφὸν γεγονότα ἐξ
[1, 29]   Ἀρτέμιδός εἰσιν ἐπικλήσεις αὗται, λεγόμενον  δὲ   καὶ ἄλλον ἐς αὐτὰς λόγον
[1, 1]   δὲ αὐτοὶ καλοῦσιν Εὔπλοιαν. (ἔστι  δὲ   καὶ ἄλλος Ἀθηναίοις μὲν
[1, 42]   μνῆμά ἐστιν Ἀλκάθου παιδός. ἐγένετο  δὲ   καὶ ἄλλος Ἀλκάθῳ πρεσβύτερος υἱὸς
[1, 5]   ἀνάγκην δίκης τὰς γυναῖκας. Πανδίονι  δὲ   καὶ ἄλλος ἀνδριάς ἐστιν ἐν
[1, 34]   οἱ πάντες Ἕλληνες ἥγηνται. καταλέξαι  δὲ   καὶ ἄλλους ἔχω γενομένους τότε
[1, 6]   ἔτι οὐχ ὁμοίως θαυμαζόμενος, διαβεβλημένος  δὲ   καὶ ἄλλως ἐς τοὺς Μακεδόνας,
[1, 28]   τὴν αἰτίαν ἐξεγένετο ἀπολύσασθαι, θύουσι  δὲ   καὶ ἄλλως ξένοι τε ὁμοίως
[1, 13]   βασιλέων, τοὺς δὲ χρήματα, Ἀντίγονον  δὲ   καὶ ἀμφότερα αἰτῶν· ἀφικομένων δὲ
[1, 34]   παρ᾽ Ἕλλησι τιμὰς ἔχουσι, τοῖς  δὲ   καὶ ἀνάκεινται πόλεις, Ἐλεοῦς ἐν
[1, 1]   Ἰάσονός φασιν ἐς Κόλχους. ἔστι  δὲ   καὶ Ἀνδρόγεω βωμὸς τοῦ Μίνω,
[1, 29]   γενέσθαι περὶ τοὺς δεσπότας. ἔστι  δὲ   καὶ ἀνδρῶν ὀνόματα ἄλλων, διάφορα
[1, 4]   καὶ Φιλίππου κακωθέντες πρότερον· καθεῖλε  δὲ   καὶ Ἀντίπατρος καὶ Κάσσανδρος ὕστερον
[1, 5]   Ἀθηναίοις ἐπώνυμοι τῶν ἀρχαίων· ὕστερον  δὲ   καὶ ἀπὸ τῶνδε φυλὰς ἔχουσιν,
[1, 29]   Κορινθίων τότε καὶ Ἀθηναίων, ἔτι  δὲ   καὶ Ἀργείων καὶ Βοιωτῶν κρατήσαντες,
[1, 11]   δὲ Ἀλέξανδρος τῆς Νεοπτολέμου, Νεοπτολέμῳ  δὲ   καὶ Ἀρύββᾳ πατὴρ ἦν Ἀλκέτας
[1, 34]   καθάρσιον τῷ θεῷ θύειν, θύουσι  δὲ   καὶ αὐτῷ καὶ πᾶσιν ὅσοις
[1, 24]   ἀργυροῦς ἐνεποίησεν Κλεοίτας· ἔστι  δὲ   καὶ Γῆς ἄγαλμα ἱκετευούσης ὗσαί
[1, 22]   ἦν οὐ τῶν ἀφανεστάτων. ἔστι  δὲ   καὶ Γῆς Κουροτρόφου καὶ Δήμητρος
[1, 20]   μίμησιν τῆς Ξέρξου λέγεται· ἐποιήθη  δὲ   καὶ δεύτερον, τὸ γὰρ ἀρχαῖον
[1, 42]   τὴν ἔβενον ἴσασιν εὑρίσκειν. (ἔστι  δὲ   καὶ Δήμητρος ἱερὸν Θεσμοφόρου. κατιοῦσι
[1, 8]   λέγουσιν, ἔπραξε τὴν εἰρήνην· ἔστι  δὲ   καὶ Δημοσθένης, ὃν ἐς Καλαυρείαν
[1, 4]   περὶ τὸν Παρνασσὸν οἰκοῦντες, ἀφίκετο  δὲ   καὶ δύναμις Αἰτωλῶν· τὸ γὰρ
[1, 11]   καὶ νεώτατος Πέργαμος. ἐγένετο  δὲ   καὶ Ἑλένῳ Κεστρῖνος· τούτῳ γὰρ
[1, 41]   λόγος ἤδη μοι· τιμὰς  δὲ   καὶ ἐν τῇ πόλει παρὰ
[1, 19]   ἐπ᾽ αὐτῷ ἐστιν Ἰλισιάδων· δείκνυται  δὲ   καὶ ἔνθα Πελοποννήσιοι Κόδρον τὸν
[1, 18]   γυμνάσιόν ἐστιν ἐπώνυμον Ἀδριανοῦ· κίονες  δὲ   καὶ ἐνταῦθα ἑκατὸν λιθοτομίας τῆς
[1, 28]   τε ὁμοίως καὶ ἀστοί. (ἔστι  δὲ   καὶ ἐντὸς τοῦ περιβόλου μνῆμα
[1, 36]   νησιωτῶν Ροδίους καὶ Κρῆτας. (ὡς  δὲ   καὶ ἐξ Αἰγύπτου καὶ Μυσίας
[1, 29]   ἐρέτας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων. (Ἀθηναίοις  δὲ   καὶ ἔξω πόλεως ἐν τοῖς
[1, 5]   μὲν ᾠκοδόμησεν ἐξ ἀρχῆς, τὰ  δὲ   καὶ ἐπεκόσμησεν ἀναθήμασι καὶ κατασκευαῖς
[1, 9]   ἐπὶ ἁλούσῃ Κολοφῶνι ὠδύρατο. Λυσίμαχος  δὲ   καὶ ἐς πόλεμον πρὸς Πύρρον
[1, 27]   ὡς ἱερὰ εἴη θεῶν, τὰ  δὲ   καὶ ἐς τιμωρίαν ἀνθρώπων ἀφεῖσθαι.
[1, 28]   καὶ φοινικιοῦν ἀπὸ χρωμάτων (τὸ  δὲ)   καὶ ἐς τόδε διαμεμένηκεν ὀνομάζεσθαι.
[1, 35]   δὲ ἐξ ἐβένου ξύλου· διαμένουσι  δὲ   καὶ ἐς τόδε τῷ Αἴαντι
[1, 3]   καὶ τραγῳδίαις πιστὰ ἡγουμένοις, λέγεται  δὲ   καὶ ἐς τὸν Θησέα, ὃς
[1, 13]   δὲ ἥξειν συμμαχίαν ἔλεγε. ταχὺ  δὲ   καὶ ἐς τοὺς Ρωμαίους ἦλθε
[1, 42]   σφισιν ἦλθεν ἐξ Ὀγχηστοῦ. δείκνυται  δὲ   καὶ ἑστία θεῶν Προδομέων καλουμένων·
[1, 43]   ἀρχαιότατον ἐν τῷ ναῷ· Πειθὼ  δὲ   καὶ ἑτέρα θεός, ἣν Παρήγορον
[1, 9]   ἀρχὴν τὴν Ἀντιγόνου συγκαθεῖλε. συνῴκισε  δὲ   καὶ Ἐφεσίων ἄχρι θαλάσσης τὴν
[1, 37]   δόξης κιθαρῳδῶν ἁπάντων ἦλθεν. ἔστι  δὲ   καὶ Ζεφύρου τε βωμὸς καὶ
[1, 29]   παῖς ἔργα ἀποδειξάμενοι λαμπρά. κεῖται  δὲ   καὶ Ζήνων ἐνταῦθα Μνασέου
[1, 29]   καὶ ναυσὶν αὐθημερὸν κρατήσαντες· (τέθαπται  δὲ   καὶ Κόνων καὶ Τιμόθεος, δεύτεροι
[1, 17]   καλουμένη καὶ ποταμὸς Ἀχέρων, ῥεῖ  δὲ   καὶ Κωκυτὸς ὕδωρ ἀτερπέστατον. Ὅμηρός
[1, 18]   μάχης ἀλγήσας ἐτελεύτησεν ἐθελοντής. κεῖνται  δὲ   καὶ λίθου Φρυγίου Πέρσαι χαλκοῦν
[1, 3]   ἔπαυσε< ν ἐκ> Δελφῶν. (ᾠκοδόμηται  δὲ   καὶ Μητρὸς θεῶν ἱερόν, ἣν
[1, 25]   ἀποθανόντα γήρᾳ ταφῆναι λέγουσιν· ὕστερον  δὲ   καὶ μνῆμα αὐτόθι ἀνδρὶ ᾠκοδομήθη
[1, 23]   τὴν ἅλωσιν τῶν ἀνθρώπων· εἰ  δὲ   καὶ Μυκαλησσίοις οἱ βάρβαροι μὴ
[1, 9]   Λάγου καὶ Εὐρυδίκης οὖσαν. (διέβη  δὲ   καὶ ναυσὶν ἐπὶ τὴν Ἀσίαν
[1, 21]   Σοφοκλέους ποίησιν ἐφαίνετο ἔχειν, εἰώθασι  δὲ   καὶ νῦν ἔτι ποιημάτων καὶ
[1, 23]   Τεῦκρος ὑπερκύπτουσιν ἐξ αὐτοῦ, προσέτι  δὲ   καὶ οἱ παῖδες οἱ Θησέως.
[1, 34]   πρώτοις Ὠρωπίοις κατέστη νομίζειν, ὕστερον  δὲ   καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες ἥγηνται.
[1, 29]   τῶν συνειδότων μηνυθέντες ἀπώλοντο. (κεῖνται  δὲ   καὶ οἱ περὶ Κόρινθον πεσόντες·
[1, 29]   ἀφικέσθαι Δημοσθένην Συρακουσίων κρατήσαντες. ἐτάφησαν  δὲ   καὶ οἱ περὶ τὸν Ἑλλήσποντον
[1, 29]   κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην. κεῖνται  δὲ   καὶ οἱ σὺν Κίμωνι τὸ
[1, 29]   ἀναπλεύσας διὰ τοῦ Μαιάνδρου, ἐτάφησαν  δὲ   καὶ οἱ τελευτήσαντες (πολεμοῦντος Κασσάνδρου
[1, 26]   ἀναθείη, ποιήσειε δὲ Ἔνδοιος. (ἔστι  δὲ   καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ
[1, 38]   μὲν ἔτι τοῦ τείχους, ἦν  δὲ   καὶ οἰκιῶν ἐρείπια· δήλη δὲ
[1, 25]   τε δύο πηχῶν ἕκαστον. ἕστηκε  δὲ   καὶ Ὀλυμπιόδωρος, μεγέθει τε ὧν
[1, 32]   ἄγαλμά ἐστιν Ὑμηττίου Διός, βωμοὶ  δὲ   καὶ Ὀμβρίου Διὸς καὶ Ἀπόλλωνός
[1, 2]   Ρόδιος καὶ Σολεὺς Ἄρατος. Ἡσίοδος  δὲ   καὶ Ὅμηρος συγγενέσθαι βασιλεῦσιν
[1, 14]   μὲν Ἀργείων ἐστὶ λόγος Ἀθηναῖοι  δὲ   καὶ ὅσοι παρὰ τούτοις ἴσασι
[1, 33]   ἐπισχεῖν αὐτῇ καὶ θρέψαι· πατέρα  δὲ   καὶ οὗτοι καὶ πάντες κατὰ
[1, 12]   Ἰονίου διαβὰς ἐπὶ Ρωμαίους· διέβη  δὲ   καὶ οὗτος ἐπαγαγομένων Ταραντίνων. τούτοις
[1, 5]   τῶν Θησέως παίδων Ἀκάμας. (Κέκροπα  δὲ   καὶ Πανδίονα εἶδον γὰρ καὶ
[1, 29]   καὶ Χαβρίου καὶ Φορμίωνος. (ἔστι  δὲ   καὶ πᾶσι μνῆμα Ἀθηναίοις ὁπόσοις
[1, 30]   τρίτος ἐστὶν κρατῶν· εἰ  δὲ   καὶ πᾶσιν ἀποσβεσθείη, οὐδείς ἐστιν
[1, 25]   ἐσῆλθεν Ἀθηναίοις, οἳ Μουνυχίαν, ὕστερον  δὲ   καὶ Πειραιᾶ καὶ τείχη μακρὰ
[1, 27]   σφισιν ἀπετάκη μὲν οὐδέν, μελάντερα  δὲ   καὶ πληγὴν ἐνεγκεῖν ἐστιν ἀσθενέστερα·
[1, 28]   κεῖται θεῶν τῶν ὑπογαίων. κεῖται  δὲ   καὶ Πλούτων καὶ Ἑρμῆς καὶ
[1, 9]   συμβαλὼν οὐκ ἀπείροις πολέμων, ἀριθμῷ  δὲ   καὶ πολὺ ὑπερβεβληκόσιν, αὐτὸς μὲν
[1, 32]   σημεῖα ἐν πέτραις σκηνῆς. ῥεῖ  δὲ   καὶ ποταμὸς ἐκ τῆς λίμνης,
[1, 22]   δὴ καὶ Πολύγνωτος ἔγραψεν. ἔγραψε  δὲ   καὶ πρὸς τῷ ποταμῷ ταῖς
[1, 6]   αὖθις καὶ Κύπρον εἷλε, κατήγαγε  δὲ   καὶ Πύρρον ἐς τὴν Θεσπρωτίδα
[1, 44]   ἐνίκα στάδιον δραμὼν γυμνός, φασὶ  δὲ   καὶ στρατηγοῦντα ὕστερον τὸν Ὄρσιππον
[1, 41]   Πανδίονος ἡρῴου μνῆμα Ἱππολύτης· γράψω  δὲ   καὶ τὰ ἐς αὐτὴν ὁποῖα
[1, 27]   τὸν ἐπὶ τῇ χώρᾳ· λέγουσι  δὲ   καὶ τάδε, κατακαυθῆναι μὲν τὴν
[1, 20]   ἀνάγων Ἥφαιστον ἐς οὐρανόν· λέγεται  δὲ   καὶ τάδε ὑπὸ Ἑλλήνων, ὡς
[1, 18]   ἱερὸν Ἀγλαύρου τέμενός ἐστιν. Ἀγλαύρῳ  δὲ   καὶ ταῖς ἀδελφαῖς Ἕρσῃ καὶ
[1, 18]   εἰσι κίονες Φρυγίου λίθου· πεποίηνται  δὲ   καὶ ταῖς στοαῖς κατὰ τὰ
[1, 42]   σφισιν ἐκπεσεῖν τῆς χώρας, Κλησὼ  δὲ   καὶ Ταυρόπολιν εὑρεῖν τε καὶ
[1, 24]   τῆς κεφαλῆς τοῦ Διός. ἔστι  δὲ   καὶ ταῦρος ἀνάθημα τῆς βουλῆς
[1, 13]   ἀνέθηκεν αὐτῶν τὰς ἀσπίδας. ἐπιγέγραπται  δὲ   καὶ ταύταις· αἵδε ποτ᾽ Ἀσίδα
[1, 42]   χειρῶν καὶ ἄκρων ποδῶν· ταῦτα  δὲ   καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντος.
[1, 24]   τὸν Ἴτυν ἀνέθηκεν Ἀλκαμένης. πεποίηται  δὲ   καὶ τὸ φυτὸν τῆς ἐλαίας
[1, 33]   ἀνθρώποις ὑβρισταῖς ἐστιν ἀπαραίτητος. δοκεῖ  δὲ   καὶ τοῖς ἀποβᾶσιν ἐς Μαραθῶνα
[1, 35]   εἶναι μὲν τὸν νεκρόν, εἶναι  δὲ   καὶ τὸν θρόνον· καὶ γὰρ
[1, 2]   ὅντινα μέν, οὐκ οἶδα, Πραξιτέλης  δὲ   καὶ τὸν ἵππον καὶ τὸν
[1, 13]   τὸ Ἄργος ἐληλύθει Πύρρος. κρατῶν  δὲ   καὶ τότε συνεσπίπτει τοῖς φεύγουσιν
[1, 20]   ἐς τὸ ἄστυ καταδιώκουσιν, Ἀρχέλαον  δὲ   καὶ τοὺς βαρβάρους ἐς τὸν
[1, 37]   τούτῳ τὸν ἄνδρα Θεμιστοκλέα, τελευτήσαντος  δὲ   καὶ τούτου Θεόφραστον τὸν παῖδα.
[1, 22]   ἐς τὴν διακονίαν τόλμημα. ἔστι  δὲ   καὶ Τροιζηνίοις Ἱππολύτου τάφος· ἔχει
[1, 32]   δὲ Ἐχετλαῖον ἐκέλευσεν ἥρωα. πεποίηται  δὲ   καὶ τρόπαιον λίθου λευκοῦ. τοὺς
[1, 5]   δωρεὰς πόλεσιν ἔδωκεν Ἑλληνίσι, τὰς  δὲ   καὶ τῶν βαρβάρων τοῖς δεηθεῖσιν,
[1, 29]   τοῖς ἀνδράσιν τάφος. Τολμίδου  δὲ   καὶ τῶν σὺν αὐτῷ δεδήλωται
[1, 41]   ἑτέρωθι τοῦ λόγου δηλώσω, τέθαπται  δὲ   καὶ Ὕλλος ἐν τοῖς Μεγάροις.
[1, 28]   καὶ ἐφ᾽ ὅτῳ κτείνειε. κριθῆναι  δὲ   καὶ ὕστερον Ὀρέστην λέγουσιν ἐπὶ
[1, 9]   ὑπὸ τῶν Γετῶν ἑάλω. Λυσίμαχος  δὲ   καὶ ὕστερον προσπταίσας μάχαις καὶ
[1, 13]   πᾶσα ἐς χάριν συγγράφειν. εἰ  δὲ   καὶ Φίλιστος αἰτίαν δικαίαν εἴληφεν,
[1, 28]   σχήματος ἔχει τὰ ὀνόματα· βατραχιοῦν  δὲ   καὶ φοινικιοῦν ἀπὸ χρωμάτων (τὸ
[1, 24]   καθ᾽ ἡμᾶς ἔτικτον γυναῖκες. (κεῖται  δὲ   καὶ Φρίξος Ἀθάμαντος ἐξενηνεγμένος
[1, 1]   καὶ Γενετυλλίδες ὀνομαζόμεναι θεαί· δοκῶ  δὲ   καὶ Φωκαεῦσι τοῖς ἐν Ἰωνίᾳ
[1, 2]   μὲν ἀνὰ πᾶν ἔτος, τὰς  δὲ   καὶ χρόνον διαλείποντες. καὶ πλησίον
[1, 30]   τοὺς ἄλλους φεύγοντα ἀνθρώπους. δείκνυται  δὲ   καὶ χῶρος καλούμενος κολωνὸς ἵππιος,
[1, 44]   μανέντα δρᾶσαι ταῦτα Ἀθάμαντα, λέγεται  δὲ   καὶ ὡς ἐς τὴν Ἰνὼ
[1, 29]   Ἠδωνοὶ φονεύουσιν ἀνέλπιστοι ἐπιθέμενοι· (λέγεται  δὲ   καὶ ὡς κεραυνοὶ πέσοιεν ἐς
[1, 10]   βουλεῦσαι λέγουσιν Ἀγαθοκλεῖ θάνατον. λέγουσι  δὲ   καὶ ὡς Λυσίμαχος αἴσθοιτο ὕστερον
[1, 41]   σὺν ὀλίγαις ἐς Μέγαρα, ἅτε  δὲ   κακῶς οὕτω πράξασαν τῷ στρατῷ
[1, 8]   ἀναδούμενος ταινίᾳ τὴν κόμην, ἀνδριάντες  δὲ   Καλάδης Ἀθηναίοις ὡς λέγεται νόμους
[1, 26]   ὄροφον ἀνασπᾷ τὴν ἀτμίδα.  δὲ   Καλλίμαχος ὁ> τὸν λύχνον ποιήσας,
[1, 3]   θεσμοθέτας ἔγραψε Πρωτογένης Καύνιος, Ὀλβιάδης  δὲ   Κάλλιππον, ὃς Ἀθηναίους ἐς Θερμοπύλας
[1, 28]   τῷ δικαίῳ τιμωρίαν ἀνθρώποις· ἔργον  δὲ   κάλλιστον καὶ δόξῃ φανερώτατον
[1, 3]   νεὼ τὸν μὲν Λεωχάρης, ὃν  δὲ   καλοῦσιν Ἀλεξίκακον Κάλαμις ἐποίησε. τὸ
[1, 24]   ἄγαλμα λέγουσι Φειδίαν ποιῆσαι· Παρνόπιον  δὲ   καλοῦσιν, ὅτι σφίσι παρνόπων βλαπτόντων
[1, 35]   ἐστιν Ἑλένη τῇ νήσῳ. (Σαλαμὶς  δὲ   κατὰ Ἐλευσῖνα κειμένη παρήκει καὶ
[1, 12]   πρὸς Ρωμαίους συνειστήκει πόλεμος· ἀδύνατοι  δὲ   κατὰ σφᾶς ὄντες ἀντισχεῖν, προϋπαρχούσης
[1, 37]   καὶ Ἴακχος πεποίηται. ᾠκοδόμηται  δὲ   κατὰ τὴν ὁδὸν ναὸς οὐ
[1, 1]   ἐπὶ Κωλιάδι τὰς αὐτάς. ἔστι  δὲ   κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐς
[1, 9]   Πτολεμαίῳ θέλουσα εἶναι φοβερωτέρα, τέλος  δὲ   κατατρώσασα οὓς μάλιστα τῶν εὐνούχων
[1, 39]   πάλην διαφθεῖραι πλὴν Θησέως, Θησεὺς  δὲ   κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ τὸ πλέον·
[1, 18]   νῦν οὐ πολὺ ἀφεστηκότα. (Ἀδριανὸς  δὲ   κατεσκευάσατο μὲν καὶ ἄλλα Ἀθηναίοις,
[1, 14]   Φοινίκων Κυθήριοι μαθόντες σέβουσιν· Ἀθηναίοις  δὲ   κατεστήσατο Αἰγεύς, αὑτῷ τε οὐκ
[1, 5]   ὀνόματα ἔσχον αἱ φυλαί· ὅστις  δὲ   κατεστήσατο δέκα ἀντὶ τεσσάρων φυλὰς
[1, 37]   καὶ Μήδοις ἐναντία ναυμαχήσαντος. τοὺς  δὲ   κατωτέρω τοῦ γένους πλὴν Ἀκεστίου
[1, 21]   τῶν ἐς δόξαν ἡκόντων. τραγῳδίας  δὲ   κεῖνται τῶν φανερῶν Εὐριπίδης καὶ
[1, 10]   Πέργαμον τὴν ὑπὲρ Καΐκου, πέμψας  δὲ   κήρυκα τά τε χρήματα καὶ
[1, 38]   ἐς αὐτὸν ἔχω λέγειν. (ῥεῖ  δὲ   Κηφισὸς πρὸς Ἐλευσῖνι βιαιότερον παρεχόμενος
[1, 13]   ἐγένετο, τοῦ δὲ Παυσανίας, τοῦ  δὲ   Κλεόμβροτος, ὃς ἐναντία Ἐπαμινώνδᾳ καὶ
[1, 13]   γίνονται πρεσβύτερος μὲν Ἀκρότατος, νεώτερος  δὲ   Κλεώνυμος. Ἀκρότατον μὲν οὖν πρότερον
[1, 34]   Ἀμφιάραον λέγουσιν ἤδη θεόν. Ἰοφῶν  δὲ   Κνώσσιος τῶν ἐξηγητῶν χρησμοὺς ἐν
[1, 40]   Γερανίαν τὸ ὄρος ὀνομασθῆναι. (τῆς  δὲ   κρήνης οὐ πόρρω ταύτης ἀρχαῖόν
[1, 39]   τοῦ Νίσου φασὶν ἀρχήν· τὸν  δὲ   Κρητικὸν πόλεμον καὶ τὴν ἐπὶ
[1, 28]   φασὶ τῷ κοινῷ. (ἐπὶ Δελφινίῳ  δὲ   κρίσις καθέστηκεν ἐργάσασθαι φόνον σὺν
[1, 38]   δήμου τοῦ Σκαμβωνιδῶν εἰσιν· ἐγὼ  δὲ   Κρόκωνος μὲν ἀνευρεῖν τάφον οὐχ
[1, 30]   τὸν κόλπον εἶδεν ὄνειρον· ἔστι  δὲ   κύκνῳ τῷ ὄρνιθι μουσικῆς δόξα,
[1, 6]   παῖδα εἶναι τοῦ Ἀμύντου, λόγῳ  δὲ   Λάγου νομίζουσι· τὴν γάρ οἱ
[1, 28]   Μήδων ἐς τὴν γῆν, ἐπανήκων  δὲ   Λακεδαιμονίους ὑπερβαλέσθαι φαίη τὴν ἔξοδον,
[1, 26]   ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα  δὲ   λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν
[1, 6]   γυναῖκα ὑπὸ Φιλίππου Λάγῳ. Πτολεμαῖον  δὲ   λέγουσιν ἄλλα τε ἐν τῇ
[1, 7]   καθ᾽ ὁδὸν ἀφεστηκέναι Μαρμαρίδας· εἰσὶ  δὲ   Λιβύων οἱ Μαρμαρίδαι τῶν νομάδων.
[1, 35]   βωμός ἐστιν ἐν Ἀθήναις. δείκνυται  δὲ   λίθος ἐν Σαλαμῖνι οὐ πόρρω
[1, 23]   ἐπίκλησιν καὶ ταύτης Ὑγείας. (ἔστι  δὲ   λίθος οὐ μέγας, ἀλλ᾽ ὅσον
[1, 21]   λεόντων ὀδόντες καὶ παρδάλεων. θώρακας  δὲ   λινοῦς ἰδεῖν ἔν τε ἄλλοις
[1, 35]   ἔστιν ὅπως ἂν ἔδοξεν. αὐτίκα  δὲ   λόγος ἦλθεν ἐς τοὺς πολλοὺς
[1, 25]   Φίλιππος τῶν πόλεων εἷλεν, Ἀθηναίοις  δὲ   λόγῳ συνθέμενος ἔργῳ σφᾶς μάλιστα
[1, 40]   πρόσωπον ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ, τὰ  δὲ   λοιπὰ πηλοῦ τέ ἐστι καὶ
[1, 42]   μέσον σῶμά ἐστιν ἀπερριμμένον, τὸ  δὲ   λοιπὸν κάθηταί τε καὶ ἀνὰ
[1, 9]   παρόντα χρήσιμον νομίζοντες ἀνέθηκαν. (ὁ  δὲ   Λυσίμαχος οὗτος γένος τε ἦν
[1, 26]   ἦν γένος μὲν Ἀθηναῖος, Δαιδάλου  δὲ   μαθητής, ὃς καὶ φεύγοντι Δαιδάλῳ
[1, 13]   τᾶς μεγαλαυχήτω σκῦλα Μακεδονίας. Πύρρῳ  δὲ   Μακεδόνας ἐς ἅπαν μὴ καταστρέψασθαι
[1, 13]   τὰς ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεις, αὐτὸς  δὲ   Μακεδονίας τε τῆς ἄνω καὶ
[1, 26]   Πειραιᾶ καὶ Μουνυχίαν ἀνασωσάμενος· ποιουμένων  δὲ   Μακεδόνων καταδρομὴν ἐς Ἐλευσῖνα Ἐλευσινίους
[1, 20]   τὸν Ἥφαιστον ἐθέλειν πείθεσθαι, Διόνυσος  δὲ   μάλιστα γὰρ ἐς τοῦτον πιστὰ
[1, 4]   κατὰ σφᾶς τῆς βοηθείας. (Ἀθηναῖοι  δὲ   μάλιστα μὲν τῶν Ἑλλήνων ἀπειρήκεσαν
[1, 13]   ἄνω καὶ Θεσσαλῶν ἐπεκράτησε. δηλοῖ  δὲ   μάλιστα τὸ μέγεθος τῆς μάχης
[1, 33]   μητέρα εἶναι λέγουσιν Ἕλληνες, Λήδαν  δὲ   μαστὸν ἐπισχεῖν αὐτῇ καὶ θρέψαι·
[1, 27]   τῶν Ἀθηναίων οἶδα ἱππέων· Μαρδονίου  δὲ   μαχεσαμένου Λακεδαιμονίοις ἐναντία καὶ ὑπὸ
[1, 20]   τοὺς Ρωμαίους ἐκπίπτουσιν ἐθελονταί. γενομένης  δὲ   μάχης πολλῷ περιῆσαν οἱ Ρωμαῖοι,
[1, 43]   χαλκοῦν Δία ἐποίησε Λύσιππος. (ἔστι  δὲ   Μεγαρεῦσι καὶ Κοροίβου τάφος· τὰ
[1, 39]   γένους παραχωρήσας Ἀθηναίων ἄρχειν, αὐτὸς  δὲ   Μεγάρων καὶ τῆς ἄχρι Κορίνθου
[1, 28]   ἐς τόδε διαμεμένηκεν ὀνομάζεσθαι. τὸ  δὲ   μέγιστον καὶ ἐς πλεῖστοι
[1, 44]   καλεῖται τὸ ἡρῷον. (ἐν Αἰγοσθένοις  δὲ   Μελάμποδος τοῦ Ἀμυθάονός ἐστιν ἱερὸν
[1, 29]   τὸν ἅπαντα οὖσι χρόνον. ὕστερον  δὲ   μελλούσης Ἀθηναίων ἐν Τανάγρᾳ γίνεσθαι
[1, 20]   καὶ τὸν Ἔρωτα ἐπέλαβε· Φρύνη  δὲ   μένειν θαρροῦντα ἐκέλευε· παθεῖν γὰρ
[1, 44]   καὶ Παλαίμονος ἱερὰν ἥγηντο· τὰς  δὲ   μετὰ ταύτην νομίζουσιν ἐναγεῖς, ὅτι
[1, 33]   γάρ, οὓς Ἄτλαντας Ἡρόδοτος, οἱ  δὲ   μέτρα φάμενοι γῆς εἰδέναι Λιξίτας
[1, 22]   προπυλαίων οἴκημα ἔχον γραφάς· ὁπόσαις  δὲ   μὴ καθέστηκεν χρόνος αἴτιος
[1, 30]   δὲ ἀντ᾽ αὐτοῦ μέτεστιν· εἰ  δὲ   μηδὲ τούτῳ καίοιτο, τρίτος
[1, 32]   καὶ τρόπαιον λίθου λευκοῦ. τοὺς  δὲ   Μήδους Ἀθηναῖοι μὲν θάψαι λέγουσιν
[1, 20]   οἱ δοκῶ τῆς συμφορᾶς, Ἱκεσίου  δὲ   μήνιμα, ὅτι καταφυγόντα ἐς τὸ
[1, 31]   Κόρης καὶ Δήμητρος ἱερόν, Ἀναγυρασίοις  δὲ   Μητρὸς θεῶν ἱερόν· Κεφαλῆσι δὲ
[1, 20]   μὲν δὴ πολιορκία καθειστήκει, Ταξίλος  δὲ   Μιθριδάτου στρατηγὸς ἐτύγχανε μὲν περικαθήμενος
[1, 17]   που διὰ τὸν χρόνον, τὰ  δὲ   Μίκων οὐ τὸν πάντα ἔγραψε
[1, 35]   ὑπὸ τῶν ἰατρῶν νόθας. ἔστι  δὲ   Μιλησίοις πρὸ τῆς πόλεως Λάδη
[1, 31]   γινώσκεσθαι δὲ ὑπ᾽ οὐδένων. ἔστι  δὲ   μνῆμα ἐπὶ Πρασιαῖς Ἐρυσίχθονος, ὡς
[1, 37]   αὐτόθι Θεοδέκτου τοῦ Φασηλίτου, ἔστι  δὲ   Μνησιθέου· τοῦτον λέγουσιν ἰατρόν τε
[1, 11]   Ἑρμιόνης ἐγένετο οὐδείς, ἐξ Ἀνδρομάχης  δὲ   Μολοσσὸς καὶ Πίελος καὶ νεώτατος
[1, 36]   πολλὰ ὑστέριζον αἱ βοήθειαι, Ρόδιοι  δὲ   μόναις ναυσὶν ἰσχύοντες πρὸς ὁπλίτας
[1, 30]   ὅτῳ καταλείπεται νίκη. ἔστι  δὲ   Μουσῶν τε βωμὸς καὶ ἕτερος
[1, 28]   ἐπειργασμένα λέγουσι τορεῦσαι Μῦν, τῷ  δὲ   Μυῒ ταῦτά τε καὶ τὰ
[1, 27]   Μίνω παῖδα Ἀνδρόγεων ἀπέκτεινε. Μίνως  δὲ   ναυσὶν ἐπ᾽ Ἀθήνας πλεύσας οὐ
[1, 4]   τὸ> πρὸς Γαλάτας ἔχουσα. ἣν  δὲ   νέμονται οἱ Περγαμηνοί, Καβείρων ἱεράν
[1, 25]   Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται, τοῦ  δὲ   Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν Ἀνακρέων
[1, 38]   παρὰ Ἀπόλλωνι μουσικήν φασιν, ἐγὼ  δὲ   ξένον μὲν ἀφικόμενον ἐς τὴν
[1, 25]   ἕνεκα κτείνουσιν ἄνδρες Κορωναῖοι· Δημήτριος  δὲ   Ἀντιγόνου τυράννων ἐλευθερώσας Ἀθηναίους
[1, 44]   ἐποίησεν ἀνδράσιν ὁδεύειν εὐζώνοις· Ἀδριανὸς  δὲ   βασιλεὺς καὶ οὕτως ὡς
[1, 34]   καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου. (παρέχεται  δὲ   βωμὸς μέρη· τὸ μὲν
[1, 13]   καὶ Μακεδόσι μεγάλως προσέπταισαν· τρίτος  δὲ   Δημητρίου πόλεμος κακὸν ἀνέλπιστον
[1, 23]   ὡς λέγουσιν Ταυρική. (ἵππος  δὲ   καλούμενος Δούριος ἀνάκειται χαλκοῦς.
[1, 39]   ὑπὸ τοῦ πατρὸς Κερκυόνος. εἶναι  δὲ   Κερκυὼν λέγεται καὶ τὰ
[1, 39]   τάφου τῆς Ἀλόπης ἀπέχων. λέγεται  δὲ   Κερκυὼν τοὺς καταστάντας ἐς
[1, 31]   ἀρχῆς ἐβασιλεύοντο τῆς Κέκροπος· ἔστι  δὲ   Κόλαινος ἀνδρὸς ὄνομα πρότερον
[1, 14]   τε καὶ τὴν Ἀθηναίων. Θάλης  δὲ   Λακεδαιμονίοις τὴν νόσον παύσας
[1, 8]   ἀπ᾽ αὐτῆς Ἀρσινοΐτης Αἰγυπτίοις. ~(ἀπαιτεῖ  δὲ   λόγος δηλῶσαι καὶ τὰ
[1, 9]   ἀξιόκτητα ἔχουσι καὶ τούτων. (τότε  δὲ   Λυσίμαχος πρώτοις τῶν περιοίκων
[1, 1]   μὲν ἀμφότερα τὰ ἀγάλματα, ἔχει  δὲ   μὲν σκῆπτρον καὶ Νίκην,
[1, 11]   καὶ Ρωμαίων λαβεῖν πεῖραν· Ἀλέξανδρος  δὲ   Νεοπτολέμου, γένους τε ὢν
[1, 42]   δὲ ἐς τὴν ἀκρόπολιν τηνικαῦτα  δὲ   πατήρ οἱ τῷ Ἀπόλλωνι
[1, 35]   Ὕλλος εἴη Γῆς, ἀπὸ τούτου  δὲ   ποταμὸς ὠνομάσθη· Ἡρακλέα δὲ
[1, 6]   τὴν ἀπόστασιν εἷλε Κυρήνην. εἰ  δὲ   Πτολεμαῖος οὗτος ἀληθεῖ λόγῳ
[1, 13]   ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν. ~(τότε  δὲ   Πύρρος, ὡς ἡττήθη, ταῖς
[1, 9]   Κολοφωνίων θρηνῆσαι τὴν ἅλωσιν. Ἑρμησιάναξ  δὲ   τὰ ἐλεγεῖα γράψας οὐκέτι
[1, 41]   Πρόκνην γήμαντος τὴν Πανδίονος. ἐβασίλευσε  δὲ   Τηρεύς, ὡς μὲν λέγουσιν
[1, 8]   ὕστερον Ἀθηναίοις Ἀντίοχος. (τοῦ θεάτρου  δὲ   καλοῦσιν Ὠιδεῖον ἀνδριάντες πρὸ
[1, 20]   ἐς τὴν οἰκοδομὴν ἀνηλώθη. ~(ἔστι  δὲ   ὁδὸς ἀπὸ τοῦ πρυταν< ε>
[1, 39]   πρὸς τῷ Κιθαιρῶνι οἰκισθεῖσα. ~(ἑτέρα  δὲ   ὁδὸς ἐξ Ἐλευσῖνος πρὸς Μέγαρα
[1, 31]   δὲ Μητρὸς θεῶν ἱερόν· Κεφαλῆσι  δὲ   οἱ Διόσκουροι νομίζονται μάλιστα, Μεγάλους
[1, 4]   Ἑλλάδα εἶργον τοὺς βαρβάρους· ἀνευρόντες  δὲ   οἱ Κελτοὶ τὴν ἀτραπόν, ἣν
[1, 19]   τελευτᾶν ἐπὶ ταύταις ἀποκαρείσαις· ὡς  δὲ   οἱ Κρῆτες ἦλθον ἐς τὴν
[1, 29]   εἵλωτες ἐς Ἰθώμην ἀπέστησαν, ἀφεστηκότων  δὲ   οἱ Λακεδαιμόνιοι βοηθοὺς καὶ ἄλλους
[1, 32]   ἐκ τῶν δαιμόνων ὀργή. σέβονται  δὲ   οἱ Μαραθώνιοι τούτους τε οἳ
[1, 31]   κακώσας Ἀθηναίοις τὴν γῆν. ~(δῆμοι  δὲ   οἱ μικροὶ τῆς Ἀττικῆς, ὡς
[1, 32]   οὐκ ἀδύνατον εἶναι τιμωρεῖν· ἀφικόμενοι  δὲ   οἱ παῖδες ἱκέται πρῶτον τότε
[1, 1]   κομίσαιεν ἐκ Μαγνησίας ἀνελόντες· φαίνονται  δὲ   οἱ παῖδες οἱ Θεμιστοκλέους καὶ
[1, 26]   ἄγαλμα ἔστηκεν ἐπίκλησιν Λευκοφρύνης, ἀνέθεσαν  δὲ   οἱ παῖδες οἱ Θεμιστοκλέους· Μάγνητες
[1, 8]   καὶ Ἐνυοῦς ἄγαλμά ἐστιν, ἐποίησαν  δὲ   οἱ παῖδες οἱ Πραξιτέλους· περὶ
[1, 35]   κοινὸν τῶν Ἑλλήνων στόλον. (λέγουσι  δὲ   οἱ περὶ τὴν Σαλαμῖνα οἰκοῦντες
[1, 15]   εἰσιν οἱ μαχεσάμενοι Μαραθῶνι· Βοιωτῶν  δὲ   οἱ Πλάταιαν ἔχοντες καὶ ὅσον
[1, 4]   τὸ μνῆμα ἐν ἀτιμίᾳ. (Γαλατῶν  δὲ   οἱ πολλοὶ ναυσὶν ἐς τὴν
[1, 12]   Κόρκυραν πόλεμον ναυσὶ συνήραντο, μάλιστα  δὲ   οἱ πρέσβεις τῶν Ταραντίνων ἀνέπεισαν
[1, 38]   ἐς θάλασσαν κοιλοτέραν ἐμπίπτοντες. λέγονται  δὲ   οἱ Ρειτοὶ Κόρης ἱεροὶ καὶ
[1, 41]   ἐς μὲν Ἀθήνας ἀφίκοντο, θρηνοῦσαι  δὲ   οἷα ἔπαθον καὶ οἷα ἀντέδρασαν
[1, 27]   ἐς ἅπαντα< ς> γνώριμα, γράψω  δὲ   οἷα συμβαίνει. παρθένοι δύο τοῦ
[1, 29]   καὶ ταῦτα ἐσύλησε τυραννήσας· τὰ  δὲ   οἰκοδομήματα καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι
[1, 28]   Ὑπέρβιον τοὺς οἰκοδομήσαντας εἶναι> πυνθανόμενος  δὲ   οἵτινες ἦσαν οὐδὲν ἄλλο ἐδυνάμην
[1, 37]   τύχην τοιαύτην συμβῆναι λέγουσι· προελθοῦσι  δὲ   ὀλίγον Λακίου τέμενός ἐστιν ἥρωος
[1, 38]   ἐς μίμησιν ἐκείνου πεποίηται. (ἀπωτέρω  δὲ   ὀλίγον σπήλαιόν ἐστιν οὐ μέγα,
[1, 18]   αὐτοὶ καὶ τρίπους. τοῦ  δὲ   Ὀλυμπίου Διὸς Δευκαλίωνα οἰκοδομῆσαι λέγουσι
[1, 12]   καὶ ὅσοι πλησιόχωροι τούτοις. δηλοῖ  δὲ   Ὅμηρος, ὃς βασιλεῦσι κλίνας μὲν
[1, 13]   λέγουσι καὶ Λυκέας ἐποίησε. διάφορα  δὲ   ὅμως ἐστὶ καὶ ταῦτα ὧν
[1, 25]   δῆμον ἤδη τῶν Ἀθηναίων, καθεῖλε  δὲ   ὅμως καὶ τὴν Λαχάρους τυραννίδα·
[1, 4]   πολλὰ ἐν ταῖς μάχαις, ἐξιέναι  δὲ   ὅμως ὥρμηντο ἐς τὰς Θερμοπύλας
[1, 34]   γ᾽ οὐδεὶς χρησμολόγος ἦν, ἀγαθοὶ  δὲ   ὀνείρατα ἐξηγήσασθαι καὶ διαγνῶναι πτήσεις
[1, 3]   καλοῦσιν Ἀλεξίκακον Κάλαμις ἐποίησε. τὸ  δὲ   ὄνομα τῷ θεῷ γενέσθαι λέγουσιν,
[1, 26]   ἐν τῇ νῦν ἀκροπόλει, τότε  δὲ   ὀνομαζομένῃ πόλει· φήμη δὲ ἐς
[1, 44]   τοιοῦτός ἐστιν λίθος· τὴν  δὲ   ὀνομαζομένην ἀπὸ Σκίρωνος καὶ ἐς
[1, 1]   Μίνω, καλεῖται δὲ Ἥρωος· Ἀνδρόγεω  δὲ   ὄντα ἴσασιν οἷς ἐστιν ἐπιμελὲς
[1, 32]   οὐκ ἔστιν ὅτῳ συνήνεγκεν, ἀνηκόῳ  δὲ   ὄντι καὶ ἄλλως συμβὰν οὐκ
[1, 24]   τὴν Ἀθηνᾶς ἔχει γένεσιν, τὰ  δὲ   ὄπισθεν Ποσειδῶνος πρὸς Ἀθηνᾶν
[1, 19]   Λυκίους ἀπ᾽ αὐτοῦ καλεῖσθαι. (ἔστι  δὲ   ὄπισθεν τοῦ Λυκ< ε> ίου
[1, 3]   μάλιστα ἀποδειξάμενος τὴν Ἀθηναίων. (στοὰ  δὲ   ὄπισθεν ᾠκοδόμηται γραφὰς ἔχουσα θεοὺς
[1, 40]   καὶ οἱ Μεγαρεῖς ἐπῄεσαν, μαχόμενοι  δὲ   ὁπλῖται πρὸς ἀνόπλους καὶ οὐδὲ
[1, 42]   μὲν παρεῖται τοῖς ἐξηγηταῖς, ἐγὼ  δὲ   ὁποῖα νομίζω γενέσθαι γράψω. Τελαμὼν
[1, 27]   κλάδων μυρσίνης οὐ σύνοπτον. ἀναθήματα  δὲ   ὁπόσα ἄξια λόγου, τῶν μὲν
[1, 41]   ἐθέλω Μεγαρεῦσιν ὁμολογοῦντα, οὐκ ἔχω  δὲ   ὅπως εὕρωμαι πάντα σφίσιν, ἀλλὰ
[1, 44]   τὸ ναυτικὸν τῶν Κρητῶν. (ἡ  δὲ   ὀρεινὴ τῆς Μεγαρίδος τῆς Βοιωτῶν
[1, 42]   ῥίζας δὲ ὑπογαίους εἶναι, ταύτας  δὲ   ὀρύσσειν τοὺς Αἰθίοπας καὶ ἄνδρας
[1, 23]   οἱ παῖδες οἱ Θησέως. (ἀνδριάντων  δὲ   ὅσοι μετὰ τὸν ἵππον ἑστήκασιν
[1, 20]   τὰ Μιθριδάτου θέλουσι μελέτω· ἐγὼ  δὲ   ὅσον ἐς τὴν ἅλωσιν τὴν
[1, 19]   θεὸς ἐνταῦθα ὠνομάσθη πρῶτον· λέγεται  δὲ   ὅτι καὶ Τερμίλαις, ἐς οὓς
[1, 18]   οὔποτε κατελύθη μαθητὰς ἔχειν, σωφρονέστατον  δὲ   ὅτι πολιτείας ἀπεχόμενος διέμεινε καὶ
[1, 18]   τὰ κοινὰ οὐ πολυπραγμονῶν, ἐλευθερώτατον  δὲ   ὅτι πρὸς τὴν ἀγγελίαν τῆς
[1, 9]   ἦν ἐς Λυσίμαχον ἐγκλήματα, μέγιστον  δὲ   ὅτι τὴν Καρδιανῶν πόλιν ἀνελὼν
[1, 29]   καὶ ὅν τρόπον ἐτελεύτησαν· ἴστω  δὲ   ὅτῳ φίλον κειμένους σφᾶς κατὰ
[1, 43]   Ἀργείοις φονεύει τὴν Ποινήν. φονεύσας  δὲ   οὐ γὰρ ἀνίει σφᾶς δεύτερα
[1, 13]   γυναικὸς τεθνάναι φασὶ Πύρρον· Ἀργεῖοι  δὲ   οὐ γυναῖκα τὴν ἀποκτείνασαν, Δήμητρα
[1, 9]   τῶν βασιλέων πλὴν Ἀντιγόνου, τούτῳ  δὲ   οὐ δικαίως χαρίζεσθαι· τὰ δὲ
[1, 24]   ὅτι μὲν ἀπέτρεψεν ἴσασι, τρόπῳ  δὲ   οὐ λέγουσι ποίῳ. τρὶς δὲ
[1, 23]   θαλάσσης Λιιτρέφης εἷλε. Μυκαλησσίων  δὲ   οὐ μόνον τὸ μάχιμον οἱ
[1, 20]   Μιθριδάτην θέσθαι Ρωμαίων ἐπίπροσθεν. ἀνέπεισε  δὲ   οὐ πάντας, ἀλλ᾽ ὅσον δῆμος
[1, 38]   θυγατρί συνοικῆσαι Σαισάρᾳ λέγουσι· λέγουσι  δὲ   οὐ πάντες, ἀλλ᾽ ὅσοι τοῦ
[1, 22]   ἀκρόπολίν ἐστιν ἔσοδος μία· ἑτέραν  δὲ   οὐ παρέχεται, πᾶσα ἀπότομος οὖσα
[1, 30]   δεύτερον τοῦτο λεγόμενον φανῆναι. (Ἀκαδημίας  δὲ   οὐ πόρρω Πλάτωνος μνῆμά ἐστιν,
[1, 2]   ἔργα εἶναι Πραξιτέλους. τοῦ ναοῦ  δὲ   οὐ πόρρω Ποσειδῶν ἐστιν ἐφ᾽
[1, 34]   πάντα ὑπὲρ αὐτῆς χρόνον, κτησάμενοι  δὲ   οὐ πρότερον βεβαίως πρὶν
[1, 5]   Αἰγεὺς πρεσβύτατος ὢν ἔσχεν. θυγατέρας  δὲ   οὐ σὺν ἀγαθῷ δαίμονι ἔθρεψεν
[1, 17]   τιμὰς Ἑλλήνων νέμουσιν Ἀθηναῖοι. τούτοις  δὲ   οὐ τὰ ἐς φιλανθρωπίαν μόνον
[1, 33]   δὲ ἀμπέλων ζῶντες ἀγρίων. ποταμὸς  δὲ   οὐδὲ τούτοις τοῖς Αἰθίοψιν οὐδὲ
[1, 29]   δὲ ἐπὶ τῷδε παρείθη, γράφω  δὲ   οὐδὲν διάφορα Φίλιστος, ὃς
[1, 10]   τολμηθέντα ὑπὸ τῆς γυναικός, εἶναι  δὲ   οὐδὲν ἔτι οἱ πλέον ἠρημωμένῳ
[1, 30]   δᾷδα ἔτι καιομένην ἐστίν, ἀποσβεσθείσης  δὲ   οὐδὲν ἔτι τῆς νίκης τῷ
[1, 37]   οὐ μέγας καλούμενος Κυαμίτου· σαφὲς  δὲ   οὐδὲν ἔχω λέγειν εἴτε πρῶτος
[1, 28]   τοῦ δήμου τοῦ Μαραθωνίων. ~(Κύλωνα  δὲ   οὐδὲν ἔχω σαφὲς εἰπεῖν ἐφ᾽
[1, 32]   ἀνθρώπου νεκρὸν γῇ κρύψαι, τάφον  δὲ   οὐδένα εὑρεῖν ἐδυνάμην· οὔτε γὰρ
[1, 11]   τὰ ἐς Λυσίμαχον ἔχοντα· (Ρωμαίοις  δὲ   οὐδένα Πύρρου πρότερον πολεμήσαντα ἴσμεν
[1, 9]   συνοικίσας ἀνάγκῃ τὸ πλέον· οἱ  δὲ   οὐκ Ἀγαθοκλέα, Λυσίμαχον δὲ αὐτὸν
[1, 29]   οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸς ὑποψίαν· (Ἀθηναίοις  δὲ   οὐκ ἀνεκτὰ ἐφαίνετο περιυβρίσθαι, καὶ
[1, 20]   ἄγεσθαι τὴν ἐπὶ θανάτῳ. (Σύλλου  δὲ   οὐκ ἀνιέντος ἐς Ἀθηναίους τοῦ
[1, 23]   ἄλλαις οἰκεῖν ἄνδρας ἀγρίους· (ταύταις  δὲ   οὐκ ἐθέλειν νήσοις προσίσχειν τοὺς
[1, 21]   αὐτῶν ἐμφερῆ δρακόντων φολίσιν· ὅστις  δὲ   οὐκ εἶδέ πω δράκοντα, πίτυός
[1, 22]   διὰ πάσης ἔχουσα τετρυπημένα· φῦναι  δὲ   οὐκ ἐξ ἀρχῆς αὐτὴν λέγουσιν,
[1, 15]   τῆς Ἀργεία; ἐναντία Λακεδαιμονίων· γέγραπται  δὲ   οὐκ ἐς ἀκμὴν ἀγῶνος οὐδὲ
[1, 23]   ἐπεί τε ἀπέθανεν Ἵππαρχος, λέγω  δὲ   οὐκ ἐς συγγραφὴν πρότερον ἥκοντα,
[1, 28]   ὄντας ἐς> Ἀκαρνανίαν μετοικῆσαι. (καταβᾶσι  δὲ   οὐκ ἐς τὴν κάτω πόλιν
[1, 33]   κατεδύοντο ἐς τὴν πηγήν. παρίστατο  δὲ   οὐκ ὀλίγοις τὸ ὕδωρ τοῦτο
[1, 44]   πᾶν ἔτος ἑορτὴν ἄγουσι. μαντεύεσθαι  δὲ   οὔτε δι᾽ ὀνειράτων αὐτὸν οὔτε
[1, 32]   τὸ ἔργον αὐταῖς ἐστιν, ἰδίᾳ  δὲ   οὔτε κηρὸν οὔτε μέλι ἀπ᾽
[1, 6]   ὑπὸ Πτολεμαίου μάχῃ κεκρατῆσθαι· Δημήτριος  δὲ   οὔτε παντάπασιν ἐξειστήκει Πτολεμαίῳ τῆς
[1, 23]   παρέμεινε μελέτη τῶν τόξων, δοκῶ  δὲ   οὔτε πρότερον ἐπίστασθαι σφᾶς πρὶν
[1, 13]   ἑλέσθαι τὰ ἐν χερσίν. Κλεώνυμος  δὲ   οὗτος, τὸν Πύρρον ἀπολιπόντα
[1, 29]   οἱ συμμαχήσαντές ποτε Ἀργείων. πραχθῆναι  δὲ   οὕτω σφίσι τὴν πρὸς Ἀργείους
[1, 30]   τὰ ἐς φιλοσοφίαν ἔσεσθαι· προεσήμαινε  δὲ   οὕτω. Σωκράτης τῇ προτέρᾳ νυκτὶ
[1, 39]   φωνὴν μεταβαλόντες Δωριεῖς γεγόνασι, κληθῆναι  δὲ   οὕτω τὴν πόλιν φασὶν ἐπὶ
[1, 29]   οἱ περὶ Κόρινθον πεσόντες· ἐδήλωσε  δὲ   οὐχ ἥκιστα θεὸς ἐνταῦθα
[1, 13]   Κλεομένης τὴν βασιλείαν ἔσχε. (Κλεομένει  δὲ   παῖδες γίνονται πρεσβύτερος μὲν Ἀκρότατος,
[1, 5]   Ἀθηνᾶς Αἰθυίας καλουμένῳ σκοπέλῳ· (οἱ  δὲ   παῖδες κατίασί τε ἐκ τῶν
[1, 39]   φρέαρ ἐστὶν Ἄνθιον καλούμενον. ἐποίησε  δὲ   Πάμφως ἐπὶ τούτῳ τῷ φρέατι
[1, 28]   κύκλον τῆς σελήνης γενέσθαι· τὸν  δὲ   Πᾶνα Φιλιππίδης ἔλεγε περὶ
[1, 42]   Αἰγινητικοῖς ἔργοις ἐστὶν ὅμοιος· ἐβένου  δὲ   πάντα ὁμοίως πεποίηται. ἤκουσα δὲ
[1, 26]   οὕτως ἀπὸ Μακεδόνων ἠλευθερώθησαν, Ἀθηναίων  δὲ   πάντων ἀγωνισαμένων ἀξίως λόγου Λεώκριτος
[1, 37]   ναυσὶν ἐς τὴν Εὐρώπην, ἀφικόμενος  δὲ   παρ᾽ Ἀθηναίους ὑπ᾽ αὐτῶν συνελήφθη,
[1, 27]   τοῦ λέοντος τὸ δέρμα, ἐσέλθοιεν  δὲ   παρ᾽ αὐτὸν ἄλλοι τε Τροιζηνίων
[1, 43]   Ἰφιγένειαν εἶναι τὴν Ἀγαμέμνονος. ἔχει  δὲ   παρὰ Μεγαρεῦσι καὶ Ἄδραστος τιμάς·
[1, 40]   πολέμῳ Σαλαμῖνα αὖθις ἔχειν. Μεγαρεῖς  δὲ   παρὰ σφῶν λέγουσιν ἄνδρας φυγάδας,
[1, 44]   καὶ Λιβύης τῆς Ἐπάφου. παρήκει  δὲ   παρὰ τὴν Νίσαιαν νῆσος οὐ
[1, 43]   δέ ἐστι τὸ φανερόν. Σάτυρος  δὲ   παρέστηκεν αὐτῷ Πραξιτέλους ἔργον Παρίου
[1, 42]   ἤχησε καὶ κιθάρα κρουσθεῖσα. (ἐμοὶ  δὲ   παρέσχε μὲν καὶ τοῦτο θαυμάσαι,
[1, 35]   οὗ μνῆμα μὲν οὔ, δένδρον  δὲ   παρεχόμενον διαφόρους μορφάς, ἐνταῦθα οἱ
[1, 40]   εἰσιν Ὧραι καὶ Μοῖραι· δῆλα  δὲ   πᾶσι τὴν πεπρωμένην μόνῳ οἱ
[1, 14]   σφᾶς (θυγατέρα( ς) Ἀμφικτύονος, εἶναι  δὲ   πατέρα Τριπτολέμῳ μὲν Ρᾶρον, Κερκυόνι
[1, 13]   ἡγησαμένου Πλειστοάναξ υἱὸς ἐγένετο, τοῦ  δὲ   Παυσανίας, τοῦ δὲ Κλεόμβροτος, ὃς
[1, 38]   ᾖσαν ἐς τὴν θεόν. τὸ  δὲ   πεδίον τὸ Ράριον σπαρῆναι πρῶτον
[1, 1]   ἅμα ἐκ θαλάσσης κατεῖργεν. (ὁ  δὲ   Πειραιεὺς δῆμος μὲν ἦν ἐκ
[1, 30]   Ἱππίου καὶ Ἀθηνᾶς Ἱππίας, ἡρῷον  δὲ   Πειρίθου καὶ Θησέως Οἰδίποδός τε
[1, 28]   ἐκ τῆς χώρας φεύγων,  δὲ   πέλεκυς παραυτίκα ἀφείθη κριθεὶς καὶ
[1, 36]   ἐστι καὶ τῷ ποταμῷ. (πλησίον  δὲ   πεποίηται Κηφισοδώρου μνῆμα δήμου προστάντος
[1, 34]   Ὑγείας καὶ Ἀθηνᾶς Παιωνίας· πέμπτη  δὲ   πεποίηται νύμφαις καὶ Πανὶ καὶ
[1, 27]   οὔτε ταῖς φερούσαις ἐπισταμέναις ἔστι  δὲ   περίβολος ἐν τῇ πόλει τῆς
[1, 9]   ἐκ Κύπρου ποιοῦνται βασιλέα. (Κλεοπάτραν  δὲ   περιῆλθεν δίκη τῆς Πτολεμαίου
[1, 34]   πολλοὺς ἐπαγωγὸν ἀκρατῶς εἶχε· χωρὶς  δὲ   πλὴν ὅσους ἐξ Ἀπόλλωνος μανῆναι
[1, 18]   σταδίων μάλιστα τεσσάρων ἐστίν, ἀνδριάντων  δὲ   πλήρης· ἀπὸ γὰρ πόλεως ἑκάστης
[1, 25]   ἐν μέθῃ γένοιτο ἀνθρώπου. γυναῖκας  δὲ   πλησίον Δεινομένης Ἰὼ τὴν Ἰνάχου
[1, 21]   τὸν Σίπυλον τὸ ὄρος·  δὲ   πλησίον μὲν πέτρα καὶ κρημνός
[1, 20]   τῆς Ἀριάδνης τὴν ἁρπαγήν. (ἔστι  δὲ   πλησίον τοῦ τε ἱεροῦ τοῦ
[1, 29]   καὶ παρθένοις κόσμον ἑκατόν, ἐς  δὲ   πόλεμον ὅπλα καὶ βέλη καὶ
[1, 40]   τούτοις ἐς> ἀμφισβήτησιν Ἀθηναῖοι, κρατήσαντες  δὲ   πολέμῳ Σαλαμῖνα αὖθις ἔχειν. Μεγαρεῖς
[1, 42]   μὲν καὶ τοῦτο θαυμάσαι, παρέσχε  δὲ   πολλῷ μάλιστα Αἰγυπτίων κολοσσός.
[1, 10]   ἐπῆρξε Νεστίων καὶ Μακεδόνων· τὸ  δὲ   πολὺ Μακεδονίας αὐτὸς Πύρρος κατεῖχε,
[1, 29]   Περικλῆς Ξανθίππου συνήγαγε, κατεσκεύασε  δὲ   πομπεῖα τῇ θεῷ καὶ Νίκας
[1, 14]   πατέρα Τριπτολέμῳ μὲν Ρᾶρον, Κερκυόνι  δὲ   Ποσειδῶνα. πρόσω δὲ ἰέναι με
[1, 31]   οἱ ταύτῃ θεοὺς ὀνομάζουσιν. (ἐν  δὲ   Πρασιεῦσιν Ἀπόλλωνός ἐστι ναός· ἐνταῦθα
[1, 41]   σφετέρου βασιλέως παῖδα Εὔιππον, τὸν  δὲ   πρεσβύτερον τῶν παίδων αὐτῷ Τίμαλκον
[1, 1]   μὲν ἦν ἐκ παλαιοῦ, πρότερον  δὲ   πρὶν Θεμιστοκλῆς Ἀθηναίοις ἦρξεν
[1, 28]   καὶ τοὺς παῖδας ἔκτεινε· πρότερον  δὲ   πρὶν Θησεὺς ἀφείθη, καθειστήκει
[1, 22]   ἰοῦσι Θέμιδος ναός ἐστι. κέχωσται  δὲ   πρὸ αὐτοῦ μνῆμα Ἱππολύτῳ· τοῦ
[1, 13]   Πύρρον ἐς τὴν χώραν. Λακεδαιμονίοις  δὲ   πρὸ μὲν τοῦ ἐν Λεύκτροις
[1, 36]   Κυχρέα εἶναι τὸν ἥρωα. (νῆσος  δὲ   πρὸ Σαλαμῖνός ἐστι καλουμένη Ψυττάλεια·
[1, 22]   καὶ τεῖχος ἔχουσα ἐχυρόν. τὰ  δὲ   προπύλαια λίθου λευκοῦ τὴν ὀροφὴν
[1, 38]   ἔστι μὲν Τριπτολέμου ναός, ἔστι  δὲ   Προπυλαίας Ἀρτέμιδος καὶ Ποσειδῶνος Πατρός,
[1, 22]   ἄλλως ἐς> εὐπρέπειαν πεποιημέναι· τῶν  δὲ   προπυλαίων ἐν δεξιᾷ Νίκης ἐστὶν
[1, 13]   τὸ εἰκὸς τάξις· (μαχομένων  δὲ   πρὸς ἱεροῖς ἤδη καὶ οἰκίαις
[1, 40]   ἐπὶ Δευκαλίωνός ποτε ἐπομβρίαν, ἐκφυγεῖν  δὲ   πρὸς τὰ ἄκρα τῆς Γερανίας,
[1, 15]   οἱ τὴν πόλιν ἔχοντες. ~(ἰοῦσι  δὲ   πρὸς τὴν στοάν, ἣν Ποικίλην
[1, 18]   ξύλοις καὶ σταυροῖς ἀποτειχίσαντας. (πλησίον  δὲ   πρυτανεῖόν ἐστιν, ἐν νόμοι
[1, 12]   τοὺς ἐλέφαντας ἐπαφήσων σφίσιν. ἐλέφαντας  δὲ   πρῶτος μὲν τῶν ἐκ τῆς
[1, 38]   ἀργῶν λίθων θέας ἄξιον. ~(οἱ  δὲ   Ρειτοὶ καλούμενοι ῥεῦμα μόνον παρέχονται
[1, 6]   συνήρατο ἐς τὸν πόλεμον. (Ἀντίγονος  δὲ   Ρόδου τε ἁμαρτὼν καὶ Αἰγύπτου
[1, 12]   εὐθὺς ἦν σφισι φανερός, γινομένης  δὲ   Ρωμαίων πρὸς Ταραντίνους συμβολῆς τότε
[1, 23]   Σατύρων προήκοντας ὀνομάζουσι Σιληνούς· περὶ  δὲ   Σατύρων, οἵτινές εἰσιν, ἑτέρου πλέον
[1, 31]   δὲ τιμῶσιν Ἀμαρυσίαν Ἄρτεμιν· (πυνθανόμενος  δὲ   σαφὲς οὐδὲν ἐς αὐτὰς ἐπισταμένους
[1, 16]   τὰ Μηδικὰ ὑπὸ Ξέρξου· τοῦτο  δὲ   Σελεύκειαν οἰκίσας ἐπὶ Τίγρητι ποταμῷ
[1, 40]   ῥεῖ καλούμενον Σιθνίδων νυμφῶν. τὰς  δὲ   Σιθνίδας νύμφας λέγουσι Μεγαρεῖς εἶναι
[1, 39]   Λέλεγος γενέσθαι Πύλαν, τοῦ Πύλα  δὲ>   Σκίρωνα· τοῦτον> συνοικῆσαι Πανδίονος θυγατρί,
[1, 21]   φανερῶν Εὐριπίδης καὶ Σοφοκλῆς. λέγεται  δὲ   Σοφοκλέους τελευτήσαντος ἐσβαλεῖν ἐς τὴν
[1, 1]   ἐγχώρια σαφέστερον ἄλλων ἐπίστασθαι. (ἀπέχει  δὲ   σταδίους εἴκοσιν ἄκρα Κωλιάς· ἐς
[1, 33]   ἐν ἑτέρῳ λόγῳ δηλώσω· (Μαραθῶνος  δὲ   σταδίους μάλιστα ἑξήκοντα ἀπέχει Ραμνοῦς
[1, 20]   βαρβάρους ἐς τὸν Πειραιᾶ· Μιθριδάτου  δὲ   στρατηγὸς καὶ οὗτος ἦν, ὃν
[1, 31]   ἐπισταμένους τοὺς ἐξηγητὰς εὗρον, αὐτὸς  δὲ   συμβάλλομαι τῇδε. ἔστιν Ἀμάρυνθος ἐν
[1, 27]   ἐν ἡλικίᾳ τὴν πόλιν. ἔστι  δὲ   συός τε θήρα, περὶ οὗ
[1, 26]   εἶχον αἱροῦνται στρατηγὸν Ὀλυμπιόδωρον.  δὲ   σφᾶς ἐπὶ τοὺς Μακεδόνας ἦγε
[1, 9]   ὡς ἀποκτενοῦντες τὸν Πτολεμαῖον, ὡς  δὲ   σφᾶς ἔφθασεν ἐπιβὰς νεώς, Ἀλέξανδρον
[1, 14]   εἶναι καὶ Τριπτόλεμον ἀδελφούς, τεκεῖν  δὲ   σφᾶς (θυγατέρα( ς) Ἀμφικτύονος, εἶναι
[1, 38]   θυγατέρες δρῶσιν αἱ Κελεοῦ, καλοῦσι  δὲ   σφᾶς Πάμφως τε κατὰ ταὐτὰ
[1, 17]   εἰπὼν ἀφεῖναι τὴν σφραγῖδα· Θησέα  δὲ   σφραγῖδά τε ἐκείνην ἔχοντα καὶ
[1, 24]   καὶ αὐτὸς κεῖται Κόνων· Πρόκνην  δὲ   τὰ ἐς τὸν παῖδα βεβουλευμένην
[1, 12]   παλαιοῦ δῆλοι πάντες εἰδότες· αὐτὰ  δὲ   τὰ θηρία, πρὶν διαβῆναι
[1, 32]   τοῦτο μὲν τοιοῦτόν ἐστιν, Ἀθηναίοις  δὲ   τὰ ὄρη καὶ θεῶν ἀγάλματα
[1, 24]   ναῷ σπουδαίων δαίμων ἐστίν. ὅστις  δὲ   τὰ σὺν τέχνῃ πεποιημένα ἐπίπροσθε
[1, 15]   καὶ τοῖς πᾶσιν Ἕλλησιν. ἐπὶ  δὲ   ταῖς Ἀμαζόσιν Ἕλληνές εἰσιν ᾑρηκότες
[1, 43]   αὐτήν φασιν ἔτι παρθένον. καθέστηκε  δὲ   ταῖς κόραις χοὰς πρὸς τὸ
[1, 44]   ἐτόξευον ἐν τῇ νυκτί. ἐν  δὲ   ταῖς Παγαῖς θέας ὑπελείπετο ἄξιον
[1, 20]   στρατοῦ μέρει πολιορκεῖν ἀφῆκεν, αὐτὸς  δὲ   Ταξίλῳ τὸ πολὺ τῆς δυνάμεως
[1, 8]   ἀναφυγεῖν ἠνάγκασεν ἀπὸ θαλάσσης. (μετὰ  δὲ   τὰς εἰκόνας τῶν ἐπωνύμων ἐστὶν
[1, 21]   ἐπιχωρίοις καὶ ἄλλως σιτοῦνται. συλλεξάμενοι  δὲ   τὰς ὁπλὰς ἐκκαθήραντές τε καὶ
[1, 10]   καὶ αὑτὸν ἐδίδου Σελεύκῳ. (Λυσίμαχος  δὲ   ταῦτα πάντα πυνθανόμενος ἔφθη διαβὰς
[1, 2]   καθῃρέθη τῶν τριάκοντα ὀνομαζομένων. εἰσὶ  δὲ   τάφοι κατὰ τὴν ὁδὸν γνωριμώτατοι
[1, 43]   ἔτι αἱ Μεγαρέων γυναῖκες. (εἰσὶ  δὲ   τάφοι Μεγαρεῦσιν ἐν τῇ πόλει·
[1, 2]   παρὰ τῇ γυναικὶ ποιητήν. ἔστι  δὲ   τάφος οὐ πόρρω τῶν πυλῶν,
[1, 44]   ἐστὶν Ἕλλησιν, ἰδὼν οἶδα. ~(Κοροίβου  δὲ   τέθαπται πλησίον Ὄρσιππος, ὃς περιεζωσμένων
[1, 41]   καὶ αὖθις Ἀλκάθουν Μεγαρέως. (φαίνεται  δὲ   τελευτήσαντος Νίσου καὶ τῶν πραγμάτων
[1, 4]   ὕστερον οἱ Πέργαμον ἔχοντες, πάλαι  δὲ   Τευθρανίαν καλουμένην, ἐς ταύτην Γαλάτας
[1, 6]   σφισιν εἶναι πᾶσιν αὐξηθέντα. (Ἀντίγονος  δὲ   τέως μὲν ἦν ἐν παρασκευῇ
[1, 3]   τὴν παρ᾽ Ἀθηναίων ἐλθοῦσαν· ἐν  δὲ   τῇ γραφῇ τῶν ἱππέων ἐστὶ
[1, 1]   καὶ Δῆμος, Λεωχάρους ἔργον. πρὸς  δὲ   τῇ θαλάσσῃ Κόνων ᾠκοδόμησεν Ἀφροδίτης
[1, 26]   οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει, λύχνον  δὲ   τῇ θεῷ χρυσοῦν Καλλίμαχος ἐποίησεν·
[1, 17]   ἱερὰ τοῦ θεοῦ φηγός· πρὸς  δὲ   τῇ Κιχύρῳ λίμνη τέ ἐστιν
[1, 21]   περὶ αὐτὴν αἰγὶς πεποίηται. ἐν  δὲ   τῇ κορυφῇ τοῦ θεάτρου σπήλαιόν
[1, 37]   Ἀκεστίου παρήσω τοὺς ἄλλους· Ἀκεστίῳ  δὲ   τῇ Ξενοκλέους τοῦ Σοφοκλέους τοῦ
[1, 24]   τε ὅσον τεσσάρων πηχῶν, ἐν  δὲ   τῇ χειρί δόρυ ἔχει, καί
[1, 22]   Λήμνῳ τὸ Φιλοκτήτου τόξον,  δὲ   τὴν Ἀθηνᾶν ἀφαιρούμενος ἐξ Ἰλίου.
[1, 22]   ἱερεῦσιν ἐλθόντα ἐς λόγους. (ἐς  δὲ   τὴν ἀκρόπολίν ἐστιν ἔσοδος μία·
[1, 39]   τοὺς νεκροὺς ἐνταῦθα ἔθαψε. Θηβαῖοι  δὲ   τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν λέγουσιν
[1, 41]   τῆς Νίσου τὴν πόλιν, διαδέξασθαι  δὲ   τὴν βασιλείαν γαμβρὸν Νίσου τε
[1, 13]   ἑλεῖν αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν, δῃώσας  δὲ   τὴν γῆν καὶ λείαν ἐλάσας
[1, 32]   βοσκήμασιν ὕδωρ ἐπιτήδειον παρεχόμενος, κατὰ  δὲ   τὴν ἐκβολὴν τὴν ἐς τὸ
[1, 13]   ὀρῶν, Κεραύνια ὀνομάζουσι. (μετὰ  δὲ   τὴν ἐν Ἰταλίᾳ πληγὴν ἀναπαύσας
[1, 42]   ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ξύλῳ. (κατὰ  δὲ   τὴν ἐς τὸ πρυτανεῖον ὁδὸν
[1, 22]   ἐς Δήμητρα ὕμνος Λυκομίδαις. (κατὰ  δὲ   τὴν ἔσοδον αὐτὴν ἤδη τὴν
[1, 43]   ποτὲ ἀπεκείροντο αἱ Δηλίων. (παρὰ  δὲ   τὴν ἔσοδον τὴν ἐς τὸ
[1, 11]   ἐς Θεσσαλίαν ὑπερεῖδεν ἀναχώρησιν, ἐς  δὲ   τὴν Ἤπειρον κατάρας ἐνταῦθα ἐκ
[1, 32]   ἐπὶ τούτῳ συμβῆναι λέγουσιν· ὑπὲρ  δὲ   τὴν λίμνην φάτναι εἰσὶ λίθου
[1, 19]   ἐν τῇ Μεγαρίδι πόλεις, ἐς  δὲ   τὴν Νίσαιαν καταφεύγοντα τὸν Νῖσον
[1, 22]   θριξὶν εἶχεν Φαίδρα. (Ἀφροδίτην  δὲ   τὴν Πάνδημον, ἐπεί τε Ἀθηναίους
[1, 29]   ἡλίσκετο αὑτὸν ἐπιχειρεῖν ἀποκτεῖναι, Νικίᾳ  δὲ   τὴν παράδοσιν ἐθελοντῇ γενέσθαι· τούτων
[1, 12]   τὴν ἀκτὴν ἔχοντας Ἰταλιωτῶν, ἐς  δὲ   τὴν Σικελίαν διαβὰς Καρχηδονίους ἠνάγκασεν
[1, 27]   καὶ τὴν Κυθηρίων νῆσον· ἐς  δὲ   τὴν Σικυωνίαν ποιησάμενος ἀπόβασιν, ὥς
[1, 13]   ἐς Ἰταλίαν βοηθείας διαμαρτίαν. κρατήσας  δὲ   τήν τε ἰδίαν παρασκευὴν Ἀντιγόνου
[1, 17]   λέγουσιν ἐκ τῆς θαλάσσης. (ἐς  δὲ   τὴν τελευτὴν τὴν Θησέως πολλὰ
[1, 29]   τὸ σαφὲς τῆς νίκης, ἐς  δὲ   τὴν ὑστεραίαν ὑπῆρξε κρατῆσαι Λακεδαιμονίοις
[1, 44]   ῥᾴων ἐστὶν ἀνὴρ γυμνὸς. (ἐκ  δὲ   τῆς ἀγορᾶς κατιοῦσι τῆς ὁδοῦ
[1, 27]   δύο βλαστῆσαι πήχεις. τῷ ναῷ  δὲ   τῆς Ἀθηνᾶς Πανδρόσου ναὸς συνεχής
[1, 41]   αὐτὸ βασιλεύοντα Κᾶρα ἔλεγον. ~(ἐκ  δὲ   τῆς ἀκροπόλεως κατιοῦσιν, πρὸς
[1, 27]   δὲ ἐς Βοιωτοὺς στρατῷ· πορθήσας  δὲ   τῆς γῆς τὴν πολλὴν καὶ
[1, 15]   ἄλλας τε καὶ Κασσάνδραν. (τελευταῖον  δὲ   τῆς γραφῆς εἰσιν οἱ μαχεσάμενοι
[1, 15]   τὸ ἕλος ὠθοῦντες ἀλλήλους, ἔσχαται  δὲ   τῆς γραφῆς νῆές τε αἱ
[1, 27]   φέρεσθαι Λακεδαιμόνιοι τὸν ἀκινάκην. (περὶ  δὲ   τῆς ἐλαίας οὐδὲν ἔχουσιν ἄλλο
[1, 27]   ἔχουσι παρὰ τῇ θεῷ, παραγενομένης  δὲ   τῆς ἑορτῆς δρῶσιν ἐν νυκτὶ
[1, 26]   καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ  δὲ   τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς
[1, 30]   ἐς ἡμᾶς ἔτι ἦν. ~(πρὸ  δὲ   τῆς ἐσόδου τῆς ἐς Ἀκαδημίαν
[1, 17]   δήσας εἶχεν ἐν Κιχύρῳ. (γῆς  δὲ   τῆς Θεσπρωτίδος ἔστι μέν που
[1, 40]   συνεργάσασθαι δέ οἱ Φειδίαν. ὑπὲρ  δὲ   τῆς κεφαλῆς τοῦ Διός εἰσιν
[1, 38]   ἐς αὐτὸ τοὺς παῖδας, περὶ  δὲ   τῆς πηγῆς τὸν ποιμένα εὑρόντα
[1, 20]   καὶ τοῦ θεάτρου κατασκεύασμα, ποιηθῆναι  δὲ   τῆς σκηνῆς αὐτὸ ἐς μίμησιν
[1, 3]   τοῖς ἐς τὰς γυναῖκας. (πλησίον  δὲ   τῆς στοᾶς Κόνων ἕστηκε καὶ
[1, 1]   τοὺς παῖδας ἔγραψεν Ἀρκεσίλαος. ἔστι  δὲ   τῆς στοᾶς τῆς μακρᾶς, ἔνθα
[1, 41]   Κιθαιρῶνι ὑπὸ Ἀλκάθου πείθομαι, Μεγαρέως  δὲ   Τίμαλκον παῖδα τίς μὲν ἐς
[1, 31]   Μυρρινοῦντι ξόανόν ἐστι Κολαινίδος. Ἀθμονεῖς  δὲ   τιμῶσιν Ἀμαρυσίαν Ἄρτεμιν· (πυνθανόμενος δὲ
[1, 33]   τὸ Ἀρτέμιδος ἀποβῆναι λέγουσι, καταλιποῦσαν  δὲ   τὸ ἄγαλμα ταύτῃ καὶ ἐς
[1, 14]   ἀκμὴ κατέστρεψεν ἐς τοῦτο· ἐς  δὲ   τὸ Ἀθήνῃσιν ἐσελθοῦσιν Ὠιδεῖον ἄλλα
[1, 1]   μὲν γὰρ ἀρχαιότατον Δωρίτιδος, μετὰ  δὲ   τὸ Ἀκραίας, νεώτατον δὲ ἣν
[1, 44]   ἐπίδειξιν παρείχετο πόλις· (ἐς  δὲ   τὸ ἐπίνειον, καλούμενον καὶ ἐς
[1, 33]   ἐπὶ τῇ φιάλῃ πεποίηνται. συμβαλέσθαι  δὲ   τὸ ἐς τοὺς Αἰθίοπας οὔτε
[1, 22]   τινα θέας ἡδονήν. ~(μετὰ  δὲ   τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ ταύτῃ
[1, 14]   καὶ ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχήσας·  δὲ   τό τε ὄνομα πατρόθεν καὶ
[1, 2]   οἱ μόνον ἐνῳκοδομημένον τοίχῳ. μετὰ  δὲ   τὸ τοῦ Διονύσου τέμενός ἐστιν
[1, 19]   ναῷ τὴν στέγην ἐποιοῦντο. (ἐς  δὲ   τὸ χωρίον, Κήπους ὀνομάζουσι,
[1, 26]   καὶ τὸ κατόρθωμα ἐπιγράψαντες. (Ὀλυμπιοδώρῳ  δὲ   τόδε μέν ἐστιν ἔργον μέγιστον
[1, 35]   ἐσῆλθον ἐς τὸν τάφον, ἐπὶ  δὲ   τοῖς λῃσταῖς ἐσῄεσαν ἤδη θεασόμενοι
[1, 16]   Λυσιμάχου παρ᾽ αὐτὸν πεφευγώς, ἄλλως  δὲ   τολμῆσαι πρόχειρος καὶ δι᾽ αὐτὸ
[1, 43]   μὲν Εὔιππον Μεγαρέως παῖδα, τεθάφθαι  δὲ   τὸν Ἀλκάθου λέγουσιν Ἰσχέπολιν. ἔστι
[1, 13]   Πριάμου καὶ Ἀπόλλωνος ἀπολέσθαι, Πύρρον  δὲ   τὸν Ἀχιλλέως Πυθία προσέταξεν
[1, 31]   τὸν πλοῦν τῆς τελευτῆς. (Κραναὸν  δὲ   τὸν βασιλεύσαντα Ἀθηναίων ὅτι μὲν
[1, 35]   τοὺς σὺν Τελαμῶνι ἐποικῆσαι· Φίλαιον  δὲ   τὸν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος παραδοῦναι
[1, 31]   παῖδας ἐνταῦθα οὔ φασι, λύσασθαι  δὲ   τὸν ζωστῆρα ὡς τεξομένην, καὶ
[1, 19]   Μελάνθου βασιλεύοντα Ἀθηναίων κτείνουσι. (διαβᾶσι  δὲ   τὸν Ἰλισὸν χωρίον Ἄγραι καλούμενον
[1, 14]   τοὺς ἐς αὐτὸ ἀποβάντας. (ὑπὲρ  δὲ   τὸν Κεραμεικὸν καὶ στοὰν τὴν
[1, 37]   Τροίας Ἀχιλλέως τὴν κόμην. (διαβᾶσι  δὲ   τὸν Κηφισὸν βωμός ἐστιν ἀρχαῖος
[1, 8]   οἱ παῖδες οἱ Πραξιτέλους· περὶ  δὲ   τὸν ναὸν ἑστᾶσιν Ἡρακλῆς καὶ
[1, 24]   τρόπον τὸν εἰρημένον δρῶσιν· ἐς  δὲ   τὸν ναὸν ὃν Παρθενῶνα ὀνομάζουσιν,
[1, 19]   ἑκατὸν λιθοτομίας τῆς Λιβύων. ~(μετὰ  δὲ   τὸν ναὸν τοῦ Διὸς τοῦ
[1, 39]   δὲ ἡγεμονίαν εἶναι πολέμου. Μεγαρέα  δὲ   τὸν Ποσειδῶνος θυγατρὶ Νίσου συνοικήσαντα
[1, 27]   προτεθέντων σφίσι μονομαχίας ἄθλων, περὶ  δὲ   τὸν ποταμὸν τὸν Πηνειὸν ἀπέθανεν
[1, 44]   καὶ αὐλητοῦ Σαμίου Τηλεφάνους· ποιῆσαι  δὲ   τὸν τάφον Κλεοπάτραν τὴν Φιλίππου
[1, 43]   ἦν καὶ τοῦτο ἡρώων. Ὑπερίονος  δὲ   τοῦ Ἀγαμέμνονος οὗτος γὰρ Μεγαρέων
[1, 36]   ἐπαυξηθῆναι μόνοις ἐπήρκεσεν Ἑλλήνων. (μετὰ  δὲ   τοῦ Ἀνθεμοκρίτου τὴν στήλην Μολοττοῦ
[1, 8]   δύο μὲν Ἀφροδίτης κεῖται, τὸ  δὲ   τοῦ Ἄρεως ἐποίησεν Ἀλκαμένης, τὴν
[1, 27]   τὸν ἀποθανόντα ὑπὸ Ἐρεχθέως. (ἐπὶ  δὲ   τοῦ βάθρου καὶ ἀνδριάντες εἰσὶ
[1, 16]   τεῖχος Βαβυλῶνος, (ὑπελ( ε) ίπετο  δὲ.   τοῦ Βὴλ τὸ ἱερὸν καὶ
[1, 8]   δήμου μήποτε καλῶς τελευτῆσαι. (τῆς  δὲ   τοῦ Δημοσθένους εἰκόνος πλησίον Ἄρεώς
[1, 43]   τὸ ἄγαλμα ἀναθεῖναι λέγουσι. (μετὰ  δὲ   τοῦ Διονύσου τὸ ἱερόν ἐστιν
[1, 40]   κληρούχους προδοῦναι Σαλαμῖνα Ἀθηναίοις. (μετὰ  δὲ   τοῦ Διὸς τὸ τέμενος ἐς
[1, 44]   ἐξ ἀρχῆς χῶμα γῆς, ὕστερον  δὲ   τοῦ θεοῦ χρήσαντος ἐκοσμήθη λίθῳ
[1, 41]   τοσόνδε ἔστω μνήμη· ἐκ τούτου  δὲ   τοῦ ἱεροῦ κατιοῦσι Πανδίονός ἐστιν
[1, 37]   ἔχει μοι τοῦ λόγου. ~(μετὰ  δὲ   τοῦ Κηφισοδώρου τὸ μνῆμα τέθαπται
[1, 24]   μοι τοῦ λόγου καθ᾽ ἑκάτερον  δὲ   τοῦ κράνους γρῦπές εἰσιν ἐπειργασμένοι.
[1, 8]   καλοῦσι καὶ Φιλάδελφον ἕτερον, τὸν  δὲ   τοῦ Λάγου Σωτῆρα παραδόντων Ροδίων
[1, 39]   ἐπὶ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ· Κλήσωνος  δὲ   τοῦ Λέλεγος γενέσθαι Πύλαν, τοῦ
[1, 40]   νέμειν ἐς τὸ δέον. ὄπισθε  δὲ   τοῦ ναοῦ κεῖται ξύλα ἡμίεργα·
[1, 3]   τὸν Ἀπόλλωνα Πατρῷον ἐπίκλησιν· πρὸ  δὲ   τοῦ νεὼ τὸν μὲν Λεωχάρης,
[1, 21]   (οὗτος μὲν ταῦτα ἔλεγεν· ἐπὶ  δὲ   τοῦ Νοτίου καλουμένου τείχους,
[1, 36]   ὅσον τετρακοσίους ἀποβῆναι λέγουσιν, ἡττωμένου  δὲ   τοῦ Ξέρξου ναυτικοῦ καὶ τούτους
[1, 31]   τοῖς Λαμπτρεῦσι Κραναοῦ μνῆμα. Ἴωνος  δὲ   τοῦ Ξούθου καὶ γὰρ οὗτος
[1, 44]   τὴν αὐτὴν ὑπὸ Θησέως. (ἐπὶ  δὲ   τοῦ ὄρους τῇ ἄκρᾳ Διός
[1, 29]   μὲν ἐπιθεμένοις τυραννοῦντι Λαχάρει, οἱ  δὲ   τοῦ Πειραιῶς κατάληψιν ἐβούλευσαν Μακεδόνων
[1, 28]   Καμβύσου παρέσχετο ἀκινάκης. ἔστι  δὲ   τοῦ Πειραιῶς πρὸς θαλάσσῃ Φρεαττύς·
[1, 43]   τὸν Ἀλκάθου λέγουσιν Ἰσχέπολιν. ἔστι  δὲ   τοῦ πρυτανείου πέτρα πλησίον· Ἀνακληθρίδα
[1, 25]   καὶ τὴν Λαχάρους τυραννίδα· ἁλισκομένου  δὲ   τοῦ τείχους ἐκδιδράσκει Λαχάρης ἐς
[1, 43]   καὶ τὰ ἔργα σφίσι. πλησίον  δὲ   τοῦ τῆς Ἀφροδίτης ναοῦ Τύχης
[1, 41]   ἐπὶ Ὀρέστου βασιλεύοντος. (οὐ πόρρω  δὲ   τοῦ Ὕλλου μνήματος Ἴσιδος ναὸς
[1, 6]   Πτολεμαῖος ἀνεχώρησεν ἐς Αἴγυπτον. (διελθόντος  δὲ   τοῦ χειμῶνος Δημήτριος πλεύσας ἐς
[1, 9]   οἱ τῶν παίδων ἦν. (μετὰ  δὲ   τοὺς Αἰγυπτίους Φίλιππός τε καὶ
[1, 29]   Λεύκτροις ἐς τοσοῦτον ἐκακώθησαν. μετὰ  δὲ   τοὺς ἀποθανόντας ἐν Κορίνθῳ στήλην
[1, 23]   ὑπὸ τῶν ναυτῶν Σατυρίδας, εἶναι  δὲ   τοὺς ἐνοικοῦντας (καὶ) καπυροὺς καὶ
[1, 26]   τὰ ἐς πόλεμον ἐλπίζων· ἐπεξελθόντας  δὲ   τοὺς Μακεδόνας μάχῃ τε ἐκράτησε
[1, 18]   τῶν θυγατέρων τῶν Λευκίππου, Μίκων  δὲ   τοὺς μετὰ Ἰάσονος ἐς Κόλχους
[1, 5]   πόλεμον οὐδένα ἑκούσιος κατέστη, Ἑβραίους  δὲ   τοὺς ὑπὲρ Σύρων ἐχειρώσατο ἀποστάντας·
[1, 37]   πόλιν ἀστοὺς ἐποιήσαντο Ἀθηναῖοι. μετὰ  δὲ   τοῦτο Ἀφροδίτης ναός ἐστι καὶ
[1, 26]   διαφυγεῖν τὸν Κασσάνδρου πόλεμον. Ὀλυμπιοδώρῳ  δὲ   τοῦτο μὲν ἐν Ἀθήναις εἰσὶν
[1, 38]   δὲ καὶ οἰκιῶν ἐρείπια· δήλη  δὲ   τούτοις ἐστὶ πόλις ὀλίγον ὑπὲρ
[1, 41]   Θησέα φησὶν αὐτὸν ἀπεῖναι; (Πίνδαρος  δὲ   τούτοις τε κατὰ ταὐτὰ ἐποίησε
[1, 2]   ἐμοῦ δὲ ἀνεῖτο Διονύσῳ. Διόνυσον  δὲ   τοῦτον καλοῦσι Μελπόμενον ἐπὶ λόγῳ
[1, 11]   τοὺς παῖδας ἐπαναστάντες ἔκτειναν. ἀποκτείναντες  δὲ   τοῦτον Πύρρον τὸν Αἰακίδου κατάγουσιν·
[1, 13]   δὲ ἐπιμαχώτατα καὶ οἰκοδομήμασιν. (ὑπὸ  δὲ   τοῦτον τὸν χρόνον καὶ τὴν
[1, 37]   ἀδελφὸν Σοφοκλέα εἶδε δᾳδουχοῦντα, ἐπὶ  δὲ   τούτῳ τὸν ἄνδρα Θεμιστοκλέα, τελευτήσαντος
[1, 23]   βούλευμα οὐδαμῶς ἀγνοῆσαι δοξάζων· ἀντὶ  δὲ   τούτων, ἐπεὶ τυραννίδος ἐπαύθησαν οἱ
[1, 34]   τῷ βωμῷ> τὰ ὀνόματα· προεξειργασμένων  δὲ   τούτων κριὸν θύσαντες καὶ τὸ
[1, 31]   Ἀριμασποῖς, Ἀριμασποὺς δ᾽ Ἰσσηδόσι, παρὰ  δὲ   τούτων Σκύθας ἐς Σινώπην κομίζειν,
[1, 4]   ἐλθεῖν, Ὑπέροχον καὶ Ἀμάδοκον, τὸν  δὲ   τρίτον Πύρρον εἶναι τὸν Ἀχιλλέως·
[1, 17]   καθέστηκεν ἔτι μάχη. (τοῦ  δὲ   τρίτου τῶν τοίχων γραφὴ
[1, 36]   μὲν Ἀρτέμιδός ἐστιν ἱερόν, τοῦτο  δὲ   τρόπαιον ἕστηκεν ἀπὸ τῆς νίκης
[1, 14]   ἐπισταμένη τῆς Κόρης διηγήσαιτο· ὕστερον  δὲ   Τροχίλον ἱεροφάντην φυγόντα ἐξ Ἄργους
[1, 33]   ἀγομένην παρὰ τὴν Νέμεσιν, πεποίηκε  δὲ   Τυνδάρεών τε καὶ τοὺς παῖδας
[1, 42]   κατέθηκεν ἐπὶ τὸν λίθον· ἢν  δὲ   τύχῃ βαλών τις ψηφῖδι, κατὰ
[1, 25]   ἐς τὸ θεῖον ἀφειδέστατον. Δημητρίῳ  δὲ   τῷ Ἀντιγόνου διαφορὰ μὲν ἦν
[1, 24]   Ἐριχθόνιος οὗτος δράκων. ἔστι  δὲ   τῷ βάθρῳ τοῦ ἀγάλματος ἐπειργασμένη
[1, 17]   (ὁ) Χρύσιππος Σολεύς. πρὸς  δὲ   τῷ γυμνασίῳ Θησέως ἐστὶν ἱερόν·
[1, 17]   σφίσι παρὸν τύχης χρηστῆς. (ἐν  δὲ   τῷ γυμνασίῳ τῆς ἀγορᾶς ἀπέχοντι
[1, 44]   θρέψαντας Δήμητρα ὀνομάσαι Μαλοφόρον, καταρρυῆναι  δὲ   τῷ ἱερῷ τὸν ὄροφον τεκμαίροιτο
[1, 43]   καὶ ἐνταῦθα ἀνεκάλεσεν αὐτήν. ἐοικότα  δὲ   τῷ λόγῳ δρῶσιν ἐς ἡμᾶς
[1, 15]   ἐς χεῖρας ἔτι συνιόντες. (ἐν  δὲ   τῷ μέσῳ τῶν τοίχων Ἀθηναῖοι
[1, 27]   παρθένους ἄγουσιν ἀντ᾽ αὐτῶν. (πρὸς  δὲ   τῷ ναῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἔστι
[1, 43]   ἐς Ἴλιον ἕπεσθαι πείσων. (ἐν  δὲ   τῷ πρυτανείῳ τεθάφθαι μὲν Εὔιππον
[1, 25]   Καλλιστοῖ δὲ ἐς ἄρκτον. (πρὸς  δὲ   τῷ τείχει τῷ Νοτίῳ γιγάντων,
[1, 3]   θεοὺς τοὺς> δώδεκα καλουμένους· ἐπὶ  δὲ   τῷ τοίχῳ τῷ πέραν Θησεύς
[1, 14]   Δήμητρος πεποίηται καὶ Κόρης, ἐν  δὲ   τῷ Τριπτολέμου κείμενόν ἐστιν ἄγαλμα·
[1, 13]   δὲ καὶ ἀμφότερα αἰτῶν· ἀφικομένων  δὲ   τῶν ἀγγέλων, ὥς οἱ γράμματα
[1, 33]   πήχεων ἦσαν οὐκ ἐλάσσους, προσιόντων  δὲ   τῶν ἀνθρώπων κατεδύοντο ἐς τὴν
[1, 39]   συνάψαι μάχην οὔ φασι. (μετὰ  δὲ   τῶν Ἀργείων τοὺς τάφους ἐστὶν
[1, 22]   ἐν τοῖς Ἀττικοῖς σημῆναι· ἔτι  δὲ   τῶν γραφῶν παρέντι τὸν παῖδα
[1, 18]   ἵππους ἔχει τοὺς Ἀκάστου. (ὑπὲρ  δὲ   τῶν Διοσκούρων τὸ ἱερὸν Ἀγλαύρου
[1, 35]   τοῖς ὑακίνθοις καὶ τούτῳ. λόγον  δὲ   τῶν μὲν Αἰολέων τῶν ὕστερον
[1, 4]   διαβάντων ἐς τὴν Ἀσίαν. πολέμων  δὲ   τῶν μὲν ἄλλων, εἰ δή
[1, 20]   ἐπεί τε ἐκαθέζετο δεδέσθαι, θεῶν  δὲ   τῶν μὲν ἄλλων οὐδενὶ τὸν
[1, 17]   Μενεσθέα ἐπὶ βασιλείᾳ κατήγαγον· (Μενεσθεὺς  δὲ   τῶν μὲν παίδων τῶν Θησέως
[1, 9]   Θρᾳκίου μοῖρα οὐ μεγάλη. Θρᾳκῶν  δὲ   τῶν πάντων οὐδένες πλείους εἰσὶ
[1, 33]   Ὠκεανὸς ἔχει τὴν Βρεττανῶν· Αἰθιόπων  δὲ   τῶν ὑπὲρ Συήνης ἐπὶ θάλασσαν
[1, 28]   ἀνέθεσαν τυραννίδα ὅμως βουλεύσαντα· τεκμαίρομαι  δὲ   τῶνδε ἕνεκα, ὅτι εἶδος κάλλιστος
[1, 33]   οὐδενὶ προσοικοῦσιν (ἢ) Ὠκεανῷ. (τὸ  δὲ   ὕδωρ τὸ ἐκ τοῦ Ἄτλαντος
[1, 35]   μὲν νεκρὸς Ὕλλου, παῖς  δὲ   Ὕλλος εἴη Γῆς, ἀπὸ τούτου
[1, 9]   ἐπέλαβε μοῖρα καθήκουσα· Ἀθηναῖοι  δὲ   ὑπ᾽ αὐτοῦ παθόντες εὖ πολλά
[1, 31]   μὲν ἐν καλάμῃ πυρῶν, γινώσκεσθαι  δὲ   ὑπ᾽ οὐδένων. ἔστι δὲ μνῆμα
[1, 44]   σφᾶς ἐς τὴν θάλασσαν. χελώνη  δὲ   ὑπενήχετο ταῖς πέτραις τοὺς ἐσβληθέντας
[1, 27]   εἶδον, φεύγοντάς φασιν οἴχεσθαι, Θησέα  δὲ   ὑπεξελθόντα οὐκ ἄγαν σὺν φόβῳ
[1, 35]   αὐτὴν ἤδη μοι δεδήλωται ἄλλη  δὲ   ὑπὲρ Σουνίου τὴν Ἀττικὴν ἐν
[1, 14]   πηγὴ δὲ αὕτη μόνη. ναοὶ  δὲ   ὑπὲρ τὴν κρήνην μὲν
[1, 26]   μόνον οὐκ ἔστιν ἁλώσιμον· φοῖνιξ  δὲ   ὑπὲρ τοῦ λύχνου χαλκοῦς ἀνήκων
[1, 14]   λέγουσιν ἐσελθόντα ἐς σπήλαιον·  δὲ   ὕπνος οὐ πρότερον ἀνῆκεν αὐτὸν
[1, 29]   ὃς Ἀθηναῖος μὲν ἦν, ἐκπεμφθεὶς  δὲ   ὑπὸ Ἀρσίτου σατράπου τῆς ἐφ᾽
[1, 13]   δὴ ταῦτα ἀκούοντες ἡσύχαζον, Πύρρος  δὲ   ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν περαιοῦται νύκτα
[1, 35]   ἐπὶ τοῖς γόνασιν ὀστᾶ, καλουμένας  δὲ   ὑπὸ τῶν ἰατρῶν μύλας. ἐγὼ
[1, 35]   ἐς τὰς ἐλαχίστας πλευράς, καλουμένας  δὲ   ὑπὸ τῶν ἰατρῶν νόθας. ἔστι
[1, 33]   κορυφαῖς ψαύειν τοῦ οὐρανοῦ, ἄβατον  δὲ   ὑπὸ ὕδατος καὶ δένδρων
[1, 42]   παράπαν αὐτὴν ὑπὸ ἡλίου, ῥίζας  δὲ   ὑπογαίους εἶναι, ταύτας δὲ ὀρύσσειν
[1, 24]   ἐξέωσε βίαιος ἐμπεσὼν ἄνεμος, τοὺς  δὲ   ὕσαντος τοῦ θεοῦ καῦμα ἰσχυρὸν
[1, 26]   δὲ Δημήτριος τειχίσας εἶχε· ~(χρόνῳ  δὲ   ὕστερον ἄνδρας ἐσῆλθεν οὐ πολλοὺς
[1, 39]   ἐπίνειον ἀπ᾽ αὐτοῦ καλεῖται. Κόδρου  δὲ   ὕστερον βασιλεύοντος στρατεύουσιν ἐπ᾽ Ἀθήνας
[1, 37]   Πρόκριδος τῆς γυναικὸς φόνον. δεκάτῃ  δὲ   ὕστερον γενεᾷ Χαλκῖνος καὶ Δαῖτος
[1, 8]   Τροιζῆνος νῆσον ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι, δεξάμενοι  δὲ   ὕστερον διώκουσιν αὖθις μετὰ τὴν
[1, 25]   ἦρξεν ἀποκτείνασα Ἀριδαῖον, οὐ πολλῷ  δὲ   ὕστερον ἐκπολιορκηθεῖσα ὑπὸ Κασσάνδρου παρεδόθη
[1, 33]   ἁγιώτατα ξόανα ἔχει πτερά· οἱ  δὲ   ὕστερον ἐπιφαίνεσθαι γὰρ τὴν θεὸν
[1, 21]   Δαίδαλος ἐς Κρήτην ἔφυγε, χρόνῳ  δὲ   ὕστερον ἐς Σικελίαν ἐκδιδράσκει παρὰ
[1, 20]   ἔχων ἐς Βοιωτοὺς ἀπαντᾷ. τρίτῃ  δὲ   ὕστερον ἡμέρᾳ τοῖς Ρωμαίοις ἦλθον
[1, 39]   γενέσθαι, πρότερον Νίσᾳ καλουμένῃ. (δωδεκάτῃ  δὲ   ὕστερον μετὰ Κᾶρα τὸν Φορωνέως
[1, 4]   τὰ παραθαλάσσια αὐτῆς ἐλεηλάτουν· χρόνῳ  δὲ   ὕστερον οἱ Πέργαμον ἔχοντες, πάλαι
[1, 22]   αὐτὸν καὶ βασιλεύσοντα Τροιζῆνος. χρόνῳ  δὲ   ὕστερον Πάλλας καὶ οἱ παῖδες
[1, 20]   ἐς τὸν ἀσκὸν ἔχοντα. Σύλλᾳ  δὲ   ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν νόσος,
[1, 40]   Μεγαρεῦσιν ἀποστῆναι τῆς νήσου, Σόλωνα  δὲ   ὕστερόν φασιν ἐλεγεῖα ποιήσαντα προτρέψαι
[1, 31]   Σκύθας ἐς Σινώπην κομίζειν, ἐντεῦθεν  δὲ   φέρεσθαι διὰ Ἑλλήνων ἐς Πρασιάς,
[1, 32]   σημεῖον ἦν ἰδεῖν, ἐς ὄρυγμα  δὲ   φέροντες σφᾶς ὡς τύχοιεν ἐσέβαλον.
[1, 44]   πᾶσιν Ἰνὼ μητρυιὰν οὖσαν· (τότε  δὲ   φεύγουσα ἐς θάλασσαν αὑτὴν καὶ
[1, 3]   Ἀθηναίοις ἐξ ἴσου πολιτεύεσθαι· κεχώρηκε  δὲ   φήμη καὶ ἄλλως ἐς τοὺς
[1, 33]   μὲν κλάδον μηλέας, τῆ δεξιᾷ  δὲ   φιάλην, Αἰθίοπες δὲ ἐπὶ τῇ
[1, 8]   Ἀττάλου μὲν παῖς ὤν, ἀδελφιδοῦς  δὲ   Φιλεταίρου, τὴν ἀρχὴν Εὐμένους παραδόντος
[1, 11]   μὴ κατελθεῖν ἐς Ἤπειρον. γενομένης  δὲ   Φιλίππου τε ἀδελφοῦ Κασσάνδρου καὶ
[1, 9]   τῆς ἀδελφῆς ἐστιν εἰκών. ~(ὁ  δὲ   Φιλομήτωρ καλούμενος ὄγδοος μέν ἐστιν
[1, 14]   ἔχουσιν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, παρὰ  δὲ   Φοινίκων Κυθήριοι μαθόντες σέβουσιν· Ἀθηναίοις
[1, 23]   Ἀσωπίχου γραψάντων ἑτέρων παρίημι· ἐς  δὲ   Φορμίωνα τοσόνδε ἔχω πλέον γράψαι.
[1, 16]   ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ. ~(ἀνδριάντες  δὲ   χαλκοῖ κεῖνται πρὸ μὲν τῆς
[1, 33]   Νίκης ἀγάλματα οὐ μεγάλα· ταῖς  δὲ   χερσὶν ἔχει τῇ μὲν κλάδον
[1, 38]   παῖδα ὄντα καὶ Χιόνης· τὴν  δὲ   Χιόνην Βορέου θυγατέρα τοῦ ἀνέμου
[1, 19]   Θησεὺς ἐς τὴν πόλιν· οἷα  δὲ   χιτῶνα ἔχοντος αὐτοῦ ποδήρη καὶ
[1, 37]   Ἀθηναίους ὑπ᾽ αὐτῶν συνελήφθη, διαφθείρας  δὲ   χρήμασιν ἄλλους τε καὶ τοὺς
[1, 13]   μὲν στρατιὰν τῶν βασιλέων, τοὺς  δὲ   χρήματα, Ἀντίγονον δὲ καὶ ἀμφότερα
[1, 24]   Ἀριμασποῖς τοῖς> ὑπὲρ Ἰσσηδόνων· τὸν  δὲ   χρυσόν, ὃν φυλάσσουσιν οἱ γρῦπες,
[1, 18]   καὶ ὕμνον ᾄδουσιν Ὠλῆνος. Κρῆτες  δὲ   χώρας τῆς Κνωσσίας ἐν Ἀμνισῷ
[1, 3]   δὲ Ἥφαιστον καὶ Γῆν. ~(τὸ  δὲ   χωρίον Κεραμεικὸς τὸ μὲν
[1, 18]   ἐς Θεσπρωτοὺς σταλῆναι λέγουσι. (πλησίον  δὲ   ᾠκοδόμητο ναὸς Εἰλειθυίας, ἣν ἐλθοῦσαν
[1, 17]   ἕως ὑφ᾽ Ἡρακλέους ἀναχθείη, πιθανώτατα  δὲ   ὧν ἤκουσα· Θησεὺς ἐς Θεσπρωτοὺς
[1, 20]   καὶ δήμου τὸ ταραχῶδες· Ἀθηναῖοι  δὲ   ὧν τις λόγος, παρὰ τοὺς
[1, 7]   μὲν ἐς Κυρήνην ἀπηλλάσσετο· Πτολεμαῖον  δὲ   ὡρμημένον διώκειν αἰτία τοιάδε ἐπέσχεν.
[1, 34]   ἀψευδέστατον τῶν ἐπ᾽ ἐμοῦ. (ἔστι  δὲ   Ὠρωπίοις πηγὴ πλησίον τοῦ ναοῦ,
[1, 3]   βασιλέως Ἀρταξέρξου δοθῆναι Κόνωνι· ἔπραξε  δὲ   ὡς Ἀθηναῖος καὶ τὸ ἀνέκαθεν
[1, 36]   τέχνῃ μέν ἐστιν οὐδέν, Πανὸς  δὲ   ὡς ἕκαστον ἔτυχε ξόανα πεποιημένα.
[1, 19]   ἱερὸν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Δελφινίου. λέγουσι  δὲ   ὡς ἐξειργασμένου τοῦ ναοῦ πλὴν
[1, 27]   κατεδίωξε πρὸς τὴν πόλιν. ὕστερον  δὲ   ὡς ἐπανῆλθεν ἐς Ἀθήνας, ἐσήγαγε
[1, 11]   ἐθελόντων ἕπεσθαι τῶν Ἠπειρωτῶν. (Ὀλυμπιάδος  δὲ   ὡς ἐπεκράτησεν ἀνόσια μὲν ἐργασαμένης
[1, 13]   ἥκοντες καὶ Μεσσηνίων σύμμαχοι· Πύρρος  δὲ   ὡς ἐπεκράτησεν, ὀλίγου μὲν ἦλθεν
[1, 20]   κεκρατῆσθαι μάχῃ περὶ Χαιρώνειαν. Σύλλας  δὲ   ὡς ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐπανῆλθε,
[1, 11]   ἀποθανόντος ἐν Δελφοῖς Πύρρου. (Ἑλένου  δὲ   ὡς ἐτελεύτα Μολοσσῷ τῷ Πύρρου
[1, 1]   δίκας τῆς Ἀνδρόγεω τελευτῆς. Θεμιστοκλῆς  δὲ   ὡς ἦρξε τοῖς τε γὰρ
[1, 27]   μὲν ἀνιέναι τὴν γῆν, τὰ  δὲ   ὡς ἱερὰ εἴη θεῶν, τὰ
[1, 19]   μὲν αὐτοῖς ἐδήλωσεν οὐδέν, ἀπολύσας  δὲ   ὡς λέγεται τῆς ἁμάξης τοὺς
[1, 32]   σφίσιν Ἡρακλέα θεὸν νομισθῆναι. (συνέβη  δὲ   ὡς λέγουσιν ἄνδρα ἐν τῇ
[1, 21]   καὶ βιαζόμενοι τὸν σίδηρον· θηρεύοντας  δὲ   ὠφελοῦσιν, ἐναποκλῶνται γάρ σφισι καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Gabriel Gasperazzo

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/11/2005