Livre, Chap. |
[1, 37] |
ἐπελέξατο,
οἶδεν
ὃ
λέγω.
(μνημάτων
|
δὲ |
ἃ
μάλιστα
ἐς
μέγεθος
καὶ |
[1, 9] |
δὲ
αὐτὸν
ἁλῶναι
λέγουσιν,
ἀνασωθῆναι
|
δὲ |
Ἀγαθοκλέους
τὰ
πρὸς
τὸν
Γέτην |
[1, 29] |
τὰ
ὀνόματα
ἐγγραφῆναι
στήλῃ·
δηλοῖ
|
δὲ |
ἀγαθοὺς
σφᾶς
ἐν
τῷ
πολέμῳ |
[1, 32] |
(Πεντελῆσι
μὲν
Ἀθηνᾶς,
ἐν
Ὑμηττῷ
|
δὲ |
ἄγαλμά
ἐστιν
Ὑμηττίου
Διός,
βωμοὶ |
[1, 14] |
ἐπὶ
Ἐριχθονίῳ
ἐπιστάμενος
λόγον·
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
ὁρῶν
τῆς
Ἀθηνᾶς
γλαυκοὺς |
[1, 40] |
ναός
ἐστι
θέας
ἄξιος·
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
οὐκ
ἐξειργάσθη
τοῦ
Διός, |
[1, 24] |
μὲν
πέρι
τοσαῦτα
εἰρήσθω·
(τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τῆς
Ἀθηνᾶς
ὀρθόν
ἐστιν |
[1, 19] |
καλουμένων
Μοιρῶν
εἶναι
πρεσβυτάτην.
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τῆς
Ἀφροδίτης
τῆς>
ἐν |
[1, 1] |
αὐτὸν
ἐμπρῆσαι
τὸν
Γωβρύου.
τὸ
|
δὲ |
ἄγαλμα
τὸ
νῦν
δή,
καθὰ |
[1, 18] |
ἐπιχρύσῳ
καὶ
ἀλαβάστρῳ
λίθῳ,
πρὸς
|
δὲ |
ἀγάλμασι
κεκοσμημένα
καὶ
γραφαῖς·
κατάκειται |
[1, 28] |
τῇ
κεφαλῇ
θριξὶν
εἶναι·
τοῖς
|
δὲ |
ἀγάλμασιν
οὔτε
τούτοις
ἔπεστιν
οὐδὲν |
[1, 27] |
φαμένη
διάκονος
εἶναι
Λυσιμάχης,
ἔστι
|
δὲ |
ἀγάλματα
μεγάλα
χαλκοῦ
διεστῶτες
ἄνδρες> |
[1, 40] |
ἐς
τὸ
ἔσχατον
ἀσθενείας.
τῷ
|
δὲ |
ἀγάλματι
τοῦ
Διὸς
πρόσωπον
ἐλέφαντος |
[1, 33] |
ἵππῳ
παρεστηκότα
Ἱππέα
ὄνομα·
ἔστι
|
δὲ |
Ἀγαμέμνων
καὶ
Μενέλαος
καὶ
Πύρρος |
[1, 44] |
πεποίηται
πολλὰ
ἐξ
αὐτοῦ.
ἔστι
|
δὲ |
ἄγαν
λευκὸς
καὶ
ἄλλου
λίθου |
[1, 20] |
τὴν
ἐν
τῇ
Φωκίδι,
ἀφικομένων
|
δὲ |
ἀγγέλων
ἀναστήσας
τὸν
στρατὸν
ἐς |
[1, 38] |
ἐστὶν
οὐδὲν
αὐτοῦ
πεποιημένον,
ἐπονομάζει
|
δὲ |
ἀγήνορα
ἐν
τοῖς
ἔπεσι
τὸν |
[1, 13] |
μαχόμενος
ἀπέθανεν
ἐν
Λέκτροις·
Κλεομβρότου
|
δὲ |
Ἀγησίπολις
ἦν
καὶ
Κλεομένης,
Ἀγησιπόλιδος |
[1, 26] |
Ἀθηνᾶν
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ
τὸ
|
δὲ |
ἁγιώτατον
ἐν
κοινῷ
πολλοῖς
πρότερον |
[1, 7] |
τῇ
Βερενίκῃ
Μακεδόνος
μέν,
ἄλλως
|
δὲ |
ἀγνώστου
καὶ
ἑνὸς
τοῦ
δήμου |
[1, 35] |
ἀπομνημονεύ<
σ>
ειν
προδοσίαν.
(ἔστι
|
δὲ |
ἀγορᾶς
τε
ἔτι
ἐρείπια
καὶ |
[1, 30] |
πόλιν
ἔχοντες
καιομένας
λαμπάδας·
τὸ
|
δὲ |
ἀγώνισμα
ὁμοῦ
τῷ
δρόμῳ
φυλάξαι |
[1, 41] |
συνέβη
μαχομένας
αὐτῶν
ἀποθανεῖν,
Ἱππολύτην
|
δὲ |
ἀδελφὴν
οὖσαν
Ἀντιόπης
καὶ
τότε |
[1, 7] |
Αἰγυπτίοις
μέντοι
ὧν
ἦρχε.
δεύτερα
|
δὲ |
ἀδελφὸν
ἀπέκτεινεν
Ἀργαῖον
ἐπιβουλεύοντα,
ὡς |
[1, 16] |
βαρβάρων
ἦν
παρὰ
Σελεύκῳ·
Πτολεμαῖος
|
δὲ |
ἀδελφὸς
μὲν
Λυσάνδρας
καὶ
παρὰ |
[1, 7] |
Εὐρυδίκης,
Κυπρίους
ἀφιστάντα
αἰσθόμενος.
Μάγας
|
δὲ |
ἀδελφὸς
ὁμομήτριος
Πτολεμαίου
παρὰ
Βερενίκης |
[1, 14] |
πρῶτον
σπεῖραι
καρπὸν
ἥμερον.
(ἔπη
|
δὲ |
ᾄδεται
Μουσαίου
μέν,
εἰ
δὴ |
[1, 39] |
τοῖς
προσήκουσιν
ἀνελομένοις
θάψαι·
ἱκετεύσαντος
|
δὲ |
Ἀδράστου
Θησέα
καὶ
μάχης
Ἀθηναίων |
[1, 1] |
μὲν
σκῆπτρον
καὶ
Νίκην,
ἡ
|
δὲ |
Ἀθηνᾶ
δόρυ.
ἐνταῦθα
Λεωσθένην,
ὃς |
[1, 19] |
βαρβαρικῶν
ἀπολέσαι
τὰς
πολλάς.
ἐθέλουσι
|
δὲ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
ἄλλων
θεῶν
ἱερὸν |
[1, 29] |
δέκα
ἄνδρες
οὐ
πλείους.
(φασὶ
|
δὲ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
Ρωμαίοις
ὅμορόν
τινα |
[1, 27] |
Πολιάδος
οἰκοῦσιν
οὐ
πόρρω,
καλοῦσι
|
δὲ |
Ἀθηναῖοι
σφᾶς
ἀρρηφόρους·
αὗται
χρόνον |
[1, 35] |
γενόμενον
ὑπ᾽
αὐτῶν
Ἀθηναῖον.
Σαλαμινίους
|
δὲ |
Ἀθηναῖοι
τούτων
ὕστερον
πολλοῖς
ἔτεσιν |
[1, 32] |
τὸ
ἔργον
ἦν
ἀφανής·
ἐρομένοις
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
ἄλλο
μὲν
ὁ
θεὸς |
[1, 32] |
οὐκ
ἐκδόντος
αἰτοῦντι
Εὐρυσθεῖ.
λέγουσι
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
γενέσθαι
χρησμὸν
τῶν
παίδων |
[1, 21] |
αὖθις
Ἀδριανοῦ
βασιλεύοντος
ἤνθησαν·
~(εἰσὶ
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
εἰκόνες
ἐν
τῷ
θεάτρῳ |
[1, 32] |
ἐνταῦθα
πρῶτον
φανῆναι
λέγοντες.
~(ὄρη
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
ἐστὶ
Πεντελικὸν
ἔνθα
λιθοτομίαι, |
[1, 28] |
ἐλθόντα
ἐς
Θήβας
ἀγωνίσασθαι.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
καὶ
ἄλλα
δικαστήρια
οὐκ |
[1, 35] |
καθεύδουσιν
ἀναμένοντες
δήλωσιν
ὀνείρατος.
~(νῆσοι
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
οὐ
πόρρω
τῆς
χώρας |
[1, 19] |
μὲν
οὕτω
γενέσθαι
λέγουσι·
ποταμοὶ
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
ῥέουσιν
Ἰλισός
τε
καὶ |
[1, 18] |
καὶ
παῖδα
Ἥρας
εἶναι·
μόνοις
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
τῆς
Εἰλειθυίας
κεκάλυπται
τὰ |
[1, 38] |
πρὸς
τὴν
Ἀττικὴν
ἦσαν·
προσχωρησάντων
|
δὲ |
Ἀθηναίοις
τούτων,
οὕτως
ἤδη
Βοιωτίας |
[1, 14] |
τῆς
χώρας
Μαραθῶνι
ἔσχον.
φρονῆσαι
|
δὲ |
Ἀθηναίους
ἐπὶ
τῇ
νίκῃ
ταύτῃ |
[1, 14] |
Δήμητρος
σπεῖραι
τοὺς
καρπούς·
Χοιρίλῳ
|
δὲ |
Ἀθηναίῳ
δρᾶμα
ποιήσαντι
Ἀλόπην
ἔστ< |
[1, 13] |
ἐξαρκέσαι
φθορὰν
τῶν
Μήδων,
τὸ
|
δὲ |
Ἀθηναίων
καὶ
Δημοσθένους
ἔργον
πρὸς |
[1, 5] |
τρίτος
Αἴας
ὁ
Τελαμῶνος,
ἐκ
|
δὲ |
Ἀθηναίων
Λεώς·
δοῦναι
δὲ
ἐπὶ |
[1, 36] |
καὶ
Κυχρέως
ἐστὶν
ἱερόν.
ναυμαχούντων
|
δὲ |
Ἀθηναίων
πρὸς
Μήδους
δράκοντα
ἐν |
[1, 8] |
τοῦ
Ἄρεως
ἐποίησεν
Ἀλκαμένης,
τὴν
|
δὲ |
Ἀθηνᾶν
ἀνὴρ
Πάριος,
ὄνομα
δὲ |
[1, 27] |
Τολμίδην
τοιαῦτα
ἐπυνθανόμην
ὄντα,
ἔστι
|
δὲ |
Ἀθηνᾶς
ἀγάλματα
(ἀρχαῖα·
καί
σφισιν |
[1, 20] |
εἴη
τὸ>
τεῖχος
ἑαλωκός,
τοῖς
|
δὲ |
Ἀθήνας
πολιορκήσασι
Ταξίλον
κεκρατῆσθαι
μάχῃ |
[1, 21] |
ὁρᾶν
καὶ
κατηφῆ
γυναῖκα.
(ἰόντων
|
δὲ |
Ἀθήνῃσιν
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀπὸ |
[1, 44] |
καὶ
ἄλλου
λίθου
μαλακώτερος·
κόγχοι
|
δὲ |
αἱ
θαλάσσιαι
διὰ
παντὸς
ἔνεισίν |
[1, 44] |
πέτραις
τοὺς
ἐσβληθέντας
ἁρπάζειν·
εἰσὶ
|
δὲ |
αἱ
θαλάσσιαι
πλὴν
μεγέθους
καὶ |
[1, 25] |
ἐς
τὸ
ἔργον
ἤγειρον.
(ἐγένοντο
|
δὲ |
αἱ
μετασχοῦσαι
πόλεις
Πελοποννησίων
μὲν |
[1, 13] |
Πυθία
προσέταξεν
ἀποκτεῖναι
Δελφοῖς,
τῷ
|
δὲ |
Αἰακίδου
συνέβη
τὰ
ἐς
τὴν |
[1, 44] |
ᾗ
Μεγαρεῦσι
Παγαὶ
πόλις,
ἑτέρα
|
δὲ |
Αἰγόσθενα
ᾤκισται.
ἰοῦσι
δὲ
ἐς |
[1, 18] |
μέν
εἰσι
Θασίου
λίθου,
δύο
|
δὲ |
Αἰγυπτίου·
χαλκαῖ
δὲ
ἑστᾶσι
πρὸ |
[1, 6] |
ἅμα
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ.
Ἀντίγονος
|
δὲ |
Αἴγυπτον
μὲν
αἱρήσειν
ἐκ
τῶν |
[1, 6] |
τὴν
ἐν
Αἰγύπτῳ
βασιλείαν·
ἐξωσθεὶς
|
δὲ |
Αἰγύπτου
καὶ
τὰ
ἐς
πόλεμον |
[1, 43] |
τὴν
ἐπιστρατείαν
τοῦ
Μήδου,
τὸ
|
δὲ |
Αἰσύμνιον
καλούμενον
μνῆμα
ἦν
καὶ |
[1, 21] |
ἔργον
ἔχει
τὸ
Μαραθῶνι.
ἔφη
|
δὲ |
Αἰσχύλος
μειράκιον
ὢν
καθεύδειν
ἐν |
[1, 24] |
καῦμα
ἰσχυρὸν
καθεῖλεν
ἐπιλαβόν,
οἱ
|
δὲ |
αἰφνιδίῳ
ῥίγει
καταληφθέντες
ἀπώλοντο.
~(τοιαῦτα |
[1, 29] |
ἡρώων
καὶ
ἀνδρῶν
τάφοι·
ἐγγυτάτω
|
δὲ |
Ἀκαδημία,
χωρίον
ποτὲ
ἀνδρὸς
ἰδιώτου, |
[1, 34] |
ἢ
χέρνιβι
χρῆσθαι
νομίζοντες·
νόσου
|
δὲ |
ἀκεσθείσης
ἀνδρὶ
μαντεύματος
γενομένου
καθέστηκεν |
[1, 19] |
διὰ
τοῦτο
ἔχει
τόξον.
τὸ
|
δὲ |
ἀκούσασι
μὲν
οὐχ
ὁμοίως
ἐπαγωγόν, |
[1, 28] |
τῶν
ἀναθέντων
καλουμένης
Λημνίας.
(τῇ
|
δὲ |
ἀκροπόλει,
πλὴν
ὅσον
Κίμων
ᾠκοδόμησεν |
[1, 2] |
νῦν
Ἀττικῇ
βασιλεῦσαι
πρῶτον·
ἀποθανόντος
|
δὲ |
Ἀκταίου
Κέκροψ
ἐκδέχεται
τὴν
ἀρχὴν |
[1, 9] |
τοιαῦτα
ὑπ᾽
ἐκείνου
παθόντας.
οἱ
|
δὲ |
Ἀλεξανδρεῖς
ὥρμησαν
μὲν
ὡς
ἀποκτενοῦντες |
[1, 11] |
τοῦ
Ἀρύββου
Πύρρος
ἦν,
Ὀλυμπιάδος
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
τῆς
Νεοπτολέμου,
Νεοπτολέμῳ
δὲ |
[1, 9] |
ἀρίστοις
ἦγεν
ἐν
τιμῇ.
τελευτήσαντος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
Θρᾳκῶν
ἐβασίλευεν
ὁ
Λυσίμαχος |
[1, 12] |
δύναμιν
καθελὼν
τὴν
Ἰνδῶν,
ἀποθανόντος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
ἄλλοι
τῶν
βασιλέων |
[1, 25] |
βασιλεύοντος
καὶ
ὕστερον
Ἀλεξάνδρου·
τελευτήσαντος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
Μακεδόνες
μὲν
βασιλεύειν
εἵλοντο |
[1, 16] |
καὶ
ἄνευ
πυρὸς
ἥφθη.
τελευτήσαντος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
Σέλευκος
Ἀντίγονον
ἐς
Βαβυλῶνα |
[1, 6] |
οἱ
τῶν
ἑταίρων
ἀμῦναι.
τελευτήσαντος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
τοῖς
ἐς
Ἀριδαῖον
τὸν |
[1, 11] |
οὐ
πολὺ
τὸ
χρεών·
(Ἠπειρῶται
|
δὲ |
Ἀλκέταν
ἐπὶ
βασιλείᾳ
κατεδέξαντο,
Ἀρύββου |
[1, 11] |
βασιλεῖ
καὶ
τὰ
Ἠπειρωτῶν·
οἱ
|
δὲ |
Ἀλκέτου
παῖδες,
ὥς
σφισι
στασιάσασι |
[1, 28] |
Χαλκιδέων
τῶν
ἐν
Εὐβοίᾳ.
δύο
|
δὲ |
ἄλλα
ἐστὶν
ἀναθήματα,
Περικλῆς
ὁ |
[1, 23] |
ἐς
Δελφοὺς
ἀφικόμενον
προσεῖπεν.
~(Ἕλληνες
|
δὲ |
ἄλλα
τε
λέγουσι
καὶ
ἄνδρας |
[1, 11] |
πρὸς
Αἰνείαν
λέγεται
μάχην·
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐλπίσασι
καὶ |
[1, 23] |
μὲν
ἔλεγεν
ἐρήμους
πολλάς,
ἐν
|
δὲ |
ἄλλαις
οἰκεῖν
ἄνδρας
ἀγρίους·
(ταύταις |
[1, 19] |
ὥρᾳ
γάμου
πλανᾶται
μόνη·
Θησεὺς
|
δὲ |
ἄλλο
μὲν
αὐτοῖς
ἐδήλωσεν
οὐδέν, |
[1, 27] |
δὴ
τὰ
φερόμενα
λείπουσιν,
λαβοῦσαι
|
δὲ |
ἄλλο
τι
κομίζουσιν
ἐγκεκαλυμμένον·
καὶ |
[1, 29] |
οἱ
τάφοι
δι᾽
ἀνδραγαθίαν,
οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
κεῖνται |
[1, 29] |
κεραυνοὶ
πέσοιεν
ἐς
αὐτούς.
στρατηγοὶ
|
δὲ |
ἄλλοι
τε
ἦσαν
καὶ
Λέαγρος, |
[1, 18] |
ἀγάλματα
κεῖται
καὶ
Ἑστίας,
ἀνδριάντες
|
δὲ |
ἄλλοι
τε
καὶ
Αὐτόλυκος
ὁ |
[1, 3] |
οἳ
βοηθήσοντες
Λακεδαιμονίοις
ἐπέμφθησαν.
συνέγραψαν
|
δὲ |
ἄλλοι
τε
καὶ
Ξενοφῶν
τὸν |
[1, 17] |
ἀπεκτονώς
ἐστιν
ἤδη
Κένταυρον,
τοῖς
|
δὲ |
ἄλλοις
ἐξ
ἴσου
καθέστηκεν
ἔτι |
[1, 18] |
βοηθὸν
ταῖς
Λητοῦς
ὠδῖσι,
τοὺς
|
δὲ |
ἄλλους
παρ᾽
αὐτῶν
φασι
τῆς |
[1, 8] |
παραδόντων
Ροδίων
τὸ
ὄνομα.
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
ὁ
μὲν
Φιλάδελφός
ἐστιν |
[1, 23] |
ἐς
συγγραφὴν
πρότερον
ἥκοντα,
πιστὰ
|
δὲ |
ἄλλως
Ἀθηναίων
τοῖς
πολλοῖς
Ἱππίας |
[1, 11] |
καὶ
ἀδελφὸν
Αἰακίδου
πρεσβύτερον,
ἀκρατῆ
|
δὲ |
ἄλλως
θυμοῦ
καὶ
δι᾽
αὐτὸ |
[1, 20] |
παθεῖν
γὰρ
ἀνιαρὸν
οὐδέν,
τέχνῃ
|
δὲ |
ἁλόντα
ὁμολογεῖν
τὰ
κάλλιστα
ὧν |
[1, 11] |
αὑτὸν
οὐκ
ἐθέλων
εἶναι.
μετὰ
|
δὲ |
ἁλοῦσαν
Κόρκυραν
ὅσα
μὲν
Λυσιμάχῳ |
[1, 30] |
Οἰδίποδός
τε
καὶ
Ἀδράστου.
τὸ
|
δὲ |
ἄλσος
τοῦ
Ποσειδῶνος
καὶ
τὸν |
[1, 33] |
οἰκοῦσι
σπείροντες
μὲν
οὐδέν,
ἀπὸ
|
δὲ |
ἀμπέλων
ζῶντες
ἀγρίων.
ποταμὸς
δὲ |
[1, 4] |
τὰ
πέρατα
οὐ
πλωίμῳ,
παρέχεται
|
δὲ |
ἄμπωτιν
καὶ
ῥαχίαν
καὶ
θηρία |
[1, 34] |
ὀρνίθων
καὶ
σπλάγχνα
ἱερείων.
(δοκῶ
|
δὲ |
Ἀμφιάραον
ὀνειράτων
διακρίσει
μάλιστα
προ< |
[1, 34] |
ἐς
Χαλκίδα
Ἅρμα
καλούμενον.
θεὸν
|
δὲ |
Ἀμφιάραον
πρώτοις
Ὠρωπίοις
κατέστη
νομίζειν, |
[1, 34] |
μάλιστα
ἱερὸν
τοῦ
Ἀμφιαράου.
(λέγεται
|
δὲ |
Ἀμφιαράῳ
φεύγοντι
ἐκ
Θηβῶν
διαστῆναι |
[1, 2] |
χώραν,
πρότερον
καλουμένην
Ἀκταίαν.
Κραναῷ
|
δὲ |
Ἀμφικτύων
ἐπαναστάς,
θυγατέρα
ὅμως
ἔχων |
[1, 34] |
ποταμοῖς
Ἀχελῴῳ
καὶ
Κηφισῷ.
τῷ
|
δὲ |
Ἀμφιλόχῳ
καὶ
παρ᾽
Ἀθηναίοις
ἐστὶν |
[1, 38] |
ὕδωρ
θάλασσά
ἐστί
σφισι·
πείθοιτο
|
δὲ |
ἄν
τις
καὶ
ὡς
ἀπὸ |
[1, 14] |
παρὰ
σφίσιν
ἱερὸν
ἱδρύσασθαι.
λέγουσι
|
δὲ |
ἀνὰ
τοὺς
δήμους
καὶ
ἄλλα |
[1, 11] |
Ὀλυμπιάδος
ἔχθος
ἐδέχοντο
Ἠπειρῶται,
εὑρομένου
|
δὲ |
ἀνὰ
χρόνον
παρὰ
τούτων
συγγνώμην |
[1, 28] |
διώκοντες,
τὸν
μὲν
Ὕβρεως
τὸν
|
δὲ |
Ἀναιδείας
αὐτῶν
ὀνομάζουσι.
(πλησίον
δὲ |
[1, 40] |
χαλκοῦν
Ἀρτέμιδος
ἐπίκλησιν
Σωτείρας.
φασὶ
|
δὲ |
ἄνδρας
τοῦ
Μαρδονίου
στρατοῦ
καταδραμόντας |
[1, 12] |
καὶ
ἄνδρας
ὁπλίτας
ἄγειν.
ἔστι
|
δὲ |
ἀνδράσι
βιβλία
οὐκ
ἐπιφανέσιν
ἐς |
[1, 9] |
Δρομιχαίτην
καὶ
Γέτας
ἐστράτευσεν·
οἷα
|
δὲ |
ἀνδράσι
συμβαλὼν
οὐκ
ἀπείροις
πολέμων, |
[1, 5] |
ἐστὶν
ἀγάλματα
οὐ
μεγάλα.
ἀνωτέρω
|
δὲ |
ἀνδριάντες
ἑστήκασιν
ἡρώων,
ἀφ᾽
ὧν |
[1, 8] |
ἔπραξαν,
ἑτέροις
ἐστὶν
εἰρημένα.
τῶν
|
δὲ |
ἀνδριάντων
οἱ
μέν
εἰσι
Κριτίου |
[1, 42] |
δὲ
πάντα
ὁμοίως
πεποίηται.
ἤκουσα
|
δὲ |
ἀνδρὸς
Κυπρίου
διακρῖναι
πόας
ἐς |
[1, 2] |
οὐ
τοὺς
ἀφανεστάτους·
ἐπ᾽
ἐμοῦ
|
δὲ |
ἀνεῖτο
Διονύσῳ.
Διόνυσον
δὲ
τοῦτον |
[1, 42] |
ξύλα
ἀπὸ
τοῦ
βωμοῦ·
Ἀλκάθους
|
δὲ |
ἀνήκοος
ὢν
ἔτι
τῆς
Ἰσχεπόλιδος |
[1, 10] |
βιασάμενος
ἐς
τὴν
Ἤπειρον.
(εἰώθασι
|
δὲ |
ἀνθρώποις
φύεσθαι
δι᾽
ἔρωτα
πολλαὶ |
[1, 14] |
ἱερόν
ἐστιν
Ἀφροδίτης
Οὐρανίας.
πρώτοις
|
δὲ |
ἀνθρώπων
Ἀσσυρίοις
κατέστη
σέβεσθαι
τὴν |
[1, 30] |
τῆς
νίκης
τῷ
πρώτῳ,
δευτέρῳ
|
δὲ |
ἀντ᾽
αὐτοῦ
μέτεστιν·
εἰ
δὲ |
[1, 6] |
ἦλθεν
ἐπ᾽
ἄνδρα
εὐεργέτην.
(ἀποθανόντος
|
δὲ |
Ἀντιγόνου
Πτολεμαῖος
Σύρους
τε
αὖθις |
[1, 13] |
τὸν
ἐκεῖ
πόλεμον
ἥξοντα·
μέλλοντος
|
δὲ |
Ἀντιγόνου
τὸν
στρατὸν
ἐξ
Ἄργους |
[1, 5] |
καὶ
Ἀλόπης
θυγατρὸς
Κερκυόνος,
ἔστι
|
δὲ |
Ἀντίοχος
τῶν
παίδων
τῶν
Ἡρακλέους, |
[1, 7] |
Πτολεμαῖον,
ἐλαύνειν
ἐπ᾽
Αἴγυπτον.
ὡρμημένου
|
δὲ |
Ἀντιόχου
στρατεύειν,
Πτολεμαῖος
διέπεμψεν
ἐς |
[1, 35] |
τι
διαφόρως
ἔχουσιν
Αἰγυπτίων·
ὁπόσα
|
δὲ |
ἄξια
ἐφαίνετο
εἶναί
μοι
θέας, |
[1, 20] |
ἐφεστήκασι
τρίποδες
χαλκοῖ
μέν,
μνήμης
|
δὲ |
ἄξια
μάλιστα
περιέχοντες
εἰργασμένα.
σάτυρος |
[1, 9] |
φαυλότητα,
ἑκουσίως
παρῶπταί
σφισι,
τὰ
|
δὲ |
ἀξιόκτητα
ἔχουσι
καὶ
τούτων.
(τότε |
[1, 1] |
ᾗ
Θεμιστοκλῆς
ἐστι
γεγραμμένος.
(θέας
|
δὲ |
ἄξιον
τῶν
ἐν
Πειραιεῖ
μάλιστα |
[1, 35] |
τῆς
πόλεως
Λάδη
νῆσος,
ἀπερρώγασι
|
δὲ |
ἀπ᾽
αὐτῆς
νησῖδες·
Ἀστερίου
τὴν |
[1, 7] |
φραξάμενος
ὑπέμενεν
ἐπιόντας
Κυρηναίους,
Μάγᾳ
|
δὲ |
ἀπαγγέλλεται
καθ᾽
ὁδὸν
ἀφεστηκέναι
Μαρμαρίδας· |
[1, 13] |
Ἀγησίπολις
ἦν
καὶ
Κλεομένης,
Ἀγησιπόλιδος
|
δὲ |
ἄπαιδος
τελευτήσαντος
Κλεομένης
τὴν
βασιλείαν |
[1, 31] |
τοὺς
ἐς
Δῆλον
ἄγοντας·
τὰς
|
δὲ |
ἀπαρχὰς
κεκρύφθαι
μὲν
ἐν
καλάμῃ |
[1, 32] |
ὄντα
μετοικίζεται
βασιλεύοντα
Τραχῖνος.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἀπελθόντος
ἐξ
ἀνθρώπων
Ἡρακλέους
ἐξῄτει |
[1, 33] |
τὰ
πολλὰ
αἰξὶν
εἰκασμέναι.
~(Μαραθῶνος
|
δὲ |
ἀπέχει
τῇ
μὲν
Βραυρών,
ἔνθα |
[1, 32] |
αὐτοῦ
τοτὲ
μὲν
Ὄμβριον
τοτὲ
|
δὲ |
Ἀπήμιον
καλοῦντες
Δία.
καὶ
Ἀγχεσμὸς |
[1, 33] |
θαλάσσῃ
τοῖς
ἀνθρώποις
εἰσί,
μικρὸν
|
δὲ |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἄνω
Νεμέσεώς
ἐστιν |
[1, 19] |
Ἡρακλεῖ
συνεπόνησε
τῶν
ἔργων.
Λύκειον
|
δὲ |
ἀπὸ
μὲν
Λύκου
τοῦ
Πανδίονος |
[1, 27] |
ὀκλαδίας
ἐστὶ
Δαιδάλου
ποίημα,
λάφυρα
|
δὲ |
ἀπὸ
Μήδων
Μασιστίου
θώραξ,
ὃς |
[1, 4] |
Πύρρον
εἶναι
τὸν
Ἀχιλλέως·
ἐναγίζουσι
|
δὲ |
ἀπὸ
ταύτης
Δελφοὶ
τῆς
συμμαχίας |
[1, 17] |
ἀγορᾶς
ἀπέχοντι
οὐ
πολύ,
Πτολεμαίου
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
κατασκευασαμένου
καλουμένῳ,
λίθοι |
[1, 28] |
ἐλαχίστοις
συνιόντων
ἐς
αὐτό,
τὸ
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
σχήματος
ἔχει
τὰ |
[1, 39] |
τε
λόγοις
καὶ
θεωρήμασιν,
ἀπέκρινε
|
δὲ |
ἀπὸ
τῶν
πολλῶν
ἐξ
ἀρχῆς |
[1, 2] |
ἀγροικίᾳ
καὶ
ὄκνῳ
πλάνης,
Ὅμηρος
|
δὲ |
ἀποδημήσας
ἐπὶ
μακρότατον
καὶ
τὴν |
[1, 43] |
Μεγαρεῦσι
καὶ
Ἄδραστος
τιμάς·
φασὶ
|
δὲ |
ἀποθανεῖν
παρὰ
σφίσι
καὶ
τοῦτον, |
[1, 2] |
μὲν
ὑπὸ
Μολπαδίας
τοξευθῆναι,
Μολπαδίαν
|
δὲ |
ἀποθανεῖν
ὑπὸ
Θησέως.
καὶ
μνῆμά |
[1, 25] |
καὶ
τείχη
μακρὰ
ἔσχον.
(Ἀντιπάτρου
|
δὲ |
ἀποθανόντος
Ὀλυμπιὰς
διαβᾶσα
ἐξ
Ἠπείρου |
[1, 13] |
πρότερον
κατέλαβεν
ἡ
τελευτή·
Κλεομένους
|
δὲ |
ἀποθανόντος
ὕστερον
ἐς
ἀμφισβήτησιν
κατέστη |
[1, 30] |
μουσικὸν
γενέσθαι
βασιλέα
φασί,
τελευτήσαντα
|
δὲ |
Ἀπόλλωνος
γνώμῃ
μεταβαλεῖν
λέγουσιν
αὐτὸν |
[1, 42] |
ἄγαλμα
ἡγοῦμαι
τῆς
Ἀθηνᾶς.
(τοῦ
|
δὲ |
Ἀπόλλωνος
πλίνθου
μὲν
ἦν
ὁ |
[1, 6] |
ἐς
τὴν
Θεσπρωτίδα
ἤπειρον·
Κυρήνης
|
δὲ |
ἀποστάσης
Μάγας
Βερενίκης
υἱὸς
Πτολεμαίῳ |
[1, 14] |
Λακεδαιμονίοις
ἐς
αὐτὸν
ποιήσας.
(ἔτι
|
δὲ |
ἀπωτέρω
ναὸς
Εὐκλείας,
ἀνάθημα
καὶ |
[1, 16] |
τοὺς
νόμους
Ἀθηναίοις
γράψας,
ὀλίγον
|
δὲ |
ἀπωτέρω
Σέλευκος,
ᾧ
καὶ
πρότερον |
[1, 32] |
ἰχθύων
τῶν
θαλασσίων
πλήρης.
ὀλίγον
|
δὲ |
ἀπωτέρω
τοῦ
πεδίου
Πανός
ἐστιν |
[1, 39] |
τοῦ
παιδὸς
τὴν
ἀνατροφήν.
(ὀλίγῳ
|
δὲ |
ἀπωτέρω
τοῦ
φρέατος
ἱερὸν
Μετανείρας |
[1, 29] |
Μῆδον
ἐπολέμησαν
πρὸς
Αἰγινήτας.
ἦν
|
δὲ |
ἄρα
καὶ
δήμου
δίκαιον
βούλευμα, |
[1, 2] |
εἰρημένος
ἐχέτω
καθὰ
λέγουσιν.
(συνῆσαν
|
δὲ |
ἄρα
καὶ
τότε
τοῖς
βασιλεῦσι |
[1, 30] |
τὸ
ὑψηλότατον
αὐτῆς
ἀνελθόντα·
Τιμαγόρας
|
δὲ |
ἄρα
καὶ
ψυχῆς
εἶχεν
ἀφειδῶς |
[1, 27] |
ποταμῷ
Τεθρίνι
ταῦρος
ἐλυμαίνετο.
πάλαι
|
δὲ |
ἄρα
τὰ
θηρία
φοβερώτερα
ἦν |
[1, 15] |
καὶ
Θησεὺς
Ἀμαζόσι
μάχονται.
μόναις
|
δὲ |
ἄρα
ταῖς
γυναιξὶν
οὐκ
ἀφῄρει |
[1, 43] |
εἴα
Κόροιβον
ἡ
Πυθία,
τρίποδα
|
δὲ |
ἀράμενον
φέρειν
ἐκέλευεν
ἐκ
τοῦ |
[1, 43] |
ποίμνης
κύνες
τῆς
Κροτώπου,
Ἀπόλλων
|
δὲ |
Ἀργείοις
ἐς
τὴν
πόλιν
πέμπει |
[1, 28] |
τοῦ
συμπατηθέντος
τοῖς
προσήκουσιν,
οἱ
|
δὲ |
Ἀργείων
φασὶ
τῷ
κοινῷ.
(ἐπὶ |
[1, 28] |
ἀνέθηκεν
ἀποφυγὼν
τὴν
δίκην.
τοὺς
|
δὲ |
ἀργοὺς
λίθους,
ἐφ᾽
ὧν
ἑστᾶσιν |
[1, 28] |
καὶ
ὁ
Ἄρειος
πάγος.
ἔστι
|
δὲ |
Ἄρειος
πάγος
καλούμενος,
ὅτι
πρῶτος |
[1, 29] |
τὰ>
ἐς
τὰ
δικαστήρια·
~(τοῦ
|
δὲ |
Ἀρείου
πάγου
πλησίον
δείκνυται
ναῦς |
[1, 24] |
γρῦπες,
ἀνιέναι
τὴν
γῆν·
εἶναι
|
δὲ |
Ἀριμασποὺς
μὲν
ἄνδρας
μονοφθάλμους
πάντας |
[1, 12] |
ὡς
τὸ
εἰκός,
ἐτάραξεν.
(ἅτε
|
δὲ |
ἄριστα
ἐπιστάμενος
ὡς
οὐκ
ἀξιόμαχος |
[1, 4] |
φασιν
εἶναι
τὸ
ἀρχαῖον·
αὐτοὶ
|
δὲ |
Ἀρκάδες
ἐθέλουσιν
εἶναι
τῶν
ὁμοῦ |
[1, 37] |
Ροδίου
μετοικήσαντος
ἐς
Ἀθήνας,
τὸ
|
δὲ |
Ἅρπαλος
Μακεδὼν
ἐποίησεν,
ὃς
Ἀλέξανδρον |
[1, 43] |
γυναικῶν
Ἰφιγένειαν
οὐκ
ἀποθανεῖν,
γνώμῃ
|
δὲ |
Ἀρτέμιδος
Ἑκάτην
εἶναι·
τούτοις
δὲ |
[1, 40] |
ὀπίσω
παρὰ
Μαρδόνιον
ἐθέλειν,
γνώμῃ
|
δὲ |
Ἀρτέμιδος
νύκτα
τε
ὁδοιποροῦσιν
ἐπιγενέσθαι |
[1, 40] |
ἔργα
εἶναι
λεγόμενα
Πραξιτέλους·
τὴν
|
δὲ |
Ἄρτεμιν
αὐτὴν
Στρογγυλίων
ἐποίησε.
(μετὰ |
[1, 18] |
τοῦ
ναοῦ
θέας
ἄξιον.
(ἔστι
|
δὲ |
ἀρχαῖα
ἐν
τῷ
περιβόλῳ
Ζεὺς |
[1, 18] |
ἀναθήματα
ἔλεγον
αἱ
γυναῖκες,
τὸ
|
δὲ |
ἀρχαιότατον
Ἐρυσίχθονα
ἐκ
Δήλου
κομίσαι. |
[1, 8] |
μέν
εἰσι
Κριτίου
τέχνη,
τοὺς
|
δὲ |
ἀρχαίους
ἐποίησεν
Ἀντήνωρ·
Ξέρξου
δέ, |
[1, 42] |
Αἰγυπτίοις
μάλιστα
ἐοίκασι
ξοάνοις,
ὃν
|
δὲ |
Ἀρχηγέτην
ἐπονομάζουσιν,
Αἰγινητικοῖς
ἔργοις
ἐστὶν |
[1, 16] |
ἀναιρεῖται
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων·
τὴν
|
δὲ |
ἀρχὴν
Ἀντίγονος
ἀνεσώσατο
ὁ
Δημητρίου. |
[1, 8] |
Μακεδόσιν
οὐκ
ἀνήγαγεν
Ἀρχίας.
ὁ
|
δὲ |
Ἀρχίας
οὗτος
Θούριος
ὢν
ἔργον |
[1, 43] |
ὑπὸ
ἑνὸς
ἐδόκει
σφίσιν,
εἶναι
|
δὲ |
ἄρχοντας
αἱρετοὺς
καὶ
ἀνὰ
μέρος |
[1, 40] |
ναὸς
οὐκ
ἔχων
ὄροφον.
τοῦ
|
δὲ |
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
ἄγαλμα
Βρύαξις
καὶ |
[1, 21] |
Σικελίαν
ἐκδιδράσκει
παρὰ
Κώκαλον.
τοῦ
|
δὲ |
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
ἱερὸν
ἔς
τε |
[1, 25] |
ἐκδιδράσκει
Λαχάρης
ἐς
Βοιωτούς,
ἅτε
|
δὲ |
ἀσπίδας
ἐξ
ἀκροπόλεως
καθελὼν
χρυσᾶς |
[1, 14] |
κατέστη
σέβεσθαι
τὴν
Οὐρανίαν,
μετὰ
|
δὲ |
Ἀσσυρίους
Κυπρίων
Παφίοις
καὶ
Φοινίκων |
[1, 35] |
ἐν
αὐτῇ
ταφῆναι
λέγουσιν,
εἶναι
|
δὲ |
Ἀστέριον
μὲν
Ἄνακτος,
Ἄνακτα
δὲ |
[1, 24] |
οἱ
νόμος
οἴχεται
φεύγων·
οἱ
|
δὲ |
ἅτε
τὸν
ἄνδρα
ὃς
ἔδρασε |
[1, 33] |
ποιεῖν
τὸν
Νεῖλον
Αἰγυπτίοις.
ὁ
|
δὲ |
Ἄτλας
ὄρος>
ὑψηλὸν
μέν
ἐστιν |
[1, 8] |
τῶν
ἐς
Λυσίμαχον
παρενθήκη·
ὁ
|
δὲ |
Ἄτταλος
Ἀττάλου
μὲν
παῖς
ὤν, |
[1, 27] |
τὴν
πόλιν
ἐνέπρησεν
Ἀθηναίοις,
κατακαυθεῖσαν
|
δὲ |
αὐθημερὸν
ὅσον
τε
ἐπὶ
δύο |
[1, 25] |
μῖσος
ἐς
τοὺς
Ἀθηναίους
ὁ
|
δὲ |
αὖθις
Λαχάρην
προεστηκότα
ἐς
ἐκεῖνο |
[1, 40] |
πλησίον
πέτραν
στένειν
βαλλομένην,
τοὺς
|
δὲ |
αὖθις
τοξεύειν
προθυμίᾳ
πλέονι.
(τέλος |
[1, 42] |
εὑρεῖν
τε
καὶ
θάψαι
θυγατέρας
|
δὲ |
αὐτὰς
εἶναι
Κλήσωνος
τοῦ
Λέλεγος |
[1, 31] |
Ὑπερβορέων
ἀπαρχὰς
ἰέναι
λέγεται,
παραδιδόναι
|
δὲ |
αὐτὰς
Ὑπερβορέους
μὲν
Ἀριμασποῖς,
Ἀριμασποὺς |
[1, 2] |
πλησίον
ναός
ἐστι
Δήμητρος,
ἀγάλματα
|
δὲ |
αὐτή
τε
καὶ
ἡ
παῖς |
[1, 14] |
πάσης
τῆς
πόλεώς
ἐστι,
πηγὴ
|
δὲ |
αὕτη
μόνη.
ναοὶ
δὲ
ὑπὲρ |
[1, 23] |
ἐς
μνήμην
τῆς
γυναικός,
παρὰ
|
δὲ |
αὐτὴν
ἄγαλμα
Ἀφροδίτης,
ὃ
Καλλίου |
[1, 39] |
τῆς
παιδὸς
γραῒ
εἰκασμένην·
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
αὐτὴν
ἅτε
γυναῖκα
Ἀργείαν
ὑπὸ |
[1, 14] |
πλησίον
δέ
ἐστι
κρήνη,
καλοῦσι
|
δὲ |
αὐτὴν
Ἐννεάκρουνον,
οὕτω
κοσμηθεῖσαν
ὑπὸ |
[1, 43] |
δὲ
Ἰφινόης
Ἀλκάθου
θυγατρός·
ἀποθανεῖν
|
δὲ |
αὐτήν
φασιν
ἔτι
παρθένον.
καθέστηκε |
[1, 20] |
οὖν
πάντα
γε
ἀφανισθῆναι·
(Πραξιτέλης
|
δὲ |
αὐτίκα
ἔθει
διὰ
θυρῶν
ἔξω |
[1, 6] |
ἀπέθανεν
ὑπὸ
τῶν
σωματοφυλάκων.
(Πτολεμαῖον
|
δὲ |
αὐτίκα
ἐς
τὰ
πράγματα
ὁ |
[1, 40] |
Δήμητρος
τὸ
καλούμενον
μέγαρον·
ποιῆσαι
|
δὲ |
αὐτὸ
βασιλεύοντα
Κᾶρα
ἔλεγον.
~(ἐκ |
[1, 40] |
τέ
ἐστι
καὶ
γύψου·
ποιῆσαι
|
δὲ |
αὐτὸ
Θεόκοσμον
λέγουσιν
ἐπιχώριον,
συνεργάσασθαι |
[1, 42] |
ὁδὸν
Ἰνοῦς
ἐστιν
ἡρῷον,
περὶ
|
δὲ |
αὐτὸ
θριγκὸς
λίθων·
πεφύκασι
δὲ |
[1, 20] |
ἐποίησεν
ἐλέφαντος
καὶ
χρυσοῦ.
γραφαὶ
|
δὲ |
αὐτόθι
Διόνυσός
ἐστιν
ἀνάγων
Ἥφαιστον |
[1, 1] |
ἣν
Κνιδίαν
οἱ
πολλοί,
Κνίδιοι
|
δὲ |
αὐτοὶ
καλοῦσιν
Εὔπλοιαν.
(ἔστι
δὲ |
[1, 40] |
αὖθις
τοξεύειν
προθυμίᾳ
πλέονι.
(τέλος
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἀναλωθῆναι
τοὺς
ὀιστοὺς
ἐς |
[1, 37] |
τῆς
γῆς
τριήρη
θέουσαν.
γενομένοις
|
δὲ |
αὐτοῖς
κατὰ
τὸ
ποικίλον
καλούμενον |
[1, 9] |
οἱ
δὲ
οὐκ
Ἀγαθοκλέα,
Λυσίμαχον
|
δὲ |
αὐτὸν
ἁλῶναι
λέγουσιν,
ἀνασωθῆναι
δὲ |
[1, 36] |
Φαληρῷ
τὸ
ἀρχαῖον
ἱερόν·
πεσόντα
|
δὲ |
αὐτὸν
ἐν
τῇ
μάχῃ
θάπτουσιν |
[1, 39] |
πρὸς
Μίνω
πόλεμον
συνδιοίσοντα,
πεσόντα
|
δὲ |
αὐτὸν
ἐν
τῇ
μάχῃ
ταφῆναί |
[1, 6] |
αὐτὸν
Πτολεμαῖον
ἐπιδιαβάντα
ἐνίκησε·
φυγόντα
|
δὲ |
αὐτὸν
ἐς
Αἴγυπτον
Ἀντίγονός
τε |
[1, 24] |
Κόλχους
ὑπὸ
τοῦ
κριοῦ·
θύσας
|
δὲ |
αὐτὸν
ὅτῳ
δὴ
θεῷ,
ὡς |
[1, 31] |
ἔτι
πρότερον
εἴρηταί
μοι·
φυγόντα
|
δὲ |
αὐτὸν
σὺν
τοῖς
στασιώταις
ἐς |
[1, 19] |
κεφαλῇ
οἱ
πορφυρᾶς
εἶναι,
χρῆναι
|
δὲ |
αὐτὸν
τελευτᾶν
ἐπὶ
ταύταις
ἀποκαρείσαις· |
[1, 37] |
ἀπ᾽
ἐκείνου
Κεφαλληνία
καλεῖται·
μετοικεῖν
|
δὲ |
αὐτὸν
τέως
ἐν
Θήβαις
φεύγοντα |
[1, 17] |
παρὰ
Δευκαλίωνα
ἐς
Κρήτην,
ἐξενεχθέντα
|
δὲ |
αὐτὸν
ὑπὸ
πνευμάτων
ἐς
Σκῦρον |
[1, 36] |
καὶ
Πτολεμαῖον
τὸν
Αἰγύπτιον,
ἔθνη
|
δὲ |
αὐτόνομα
Αἰτωλοὺς
καὶ
νησιωτῶν
Ροδίους |
[1, 24] |
δὲ
οὐ
λέγουσι
ποίῳ.
τρὶς
|
δὲ |
αὐτὸς
ἤδη
πάρνοπας
ἐκ
Σιπύλου |
[1, 11] |
ἡρῷον
ἐν
τῇ
πόλει.
Πίελος
|
δὲ |
αὐτοῦ
κατέμεινεν
ἐν
Ἠπείρῳ,
καὶ |
[1, 19] |
στάδιόν
ἐστι
λευκοῦ
λίθου.
μέγεθος
|
δὲ |
αὐτοῦ
τῇδε
ἄν
τις
μάλιστα |
[1, 43] |
θύειν
παρθένῳ
τοὺς
ναυαγούς,
φάναι
|
δὲ |
αὐτοὺς
τὴν
παρθένον
Ἰφιγένειαν
εἶναι |
[1, 13] |
Πύρρος
ἐτελεύτησεν,
ἱερὸν
Δήμητρος·
(ἐν
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
ὁ
Πύρρος
τέθαπται. |
[1, 8] |
δὲ
Ἀθηνᾶν
ἀνὴρ
Πάριος,
ὄνομα
|
δὲ |
αὐτῷ
Λόκρος.
ἐνταῦθα
καὶ
Ἐνυοῦς |
[1, 29] |
μέν
ἐστιν
οὗτος
τάφος,
ἐπὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
Περικλέους
τε
καὶ
Χαβρίου |
[1, 32] |
τῷ
πεδίῳ
Ἀθηναίων
ἐστίν,
ἐπὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
στῆλαι
τὰ
ὀνόματα
τῶν |
[1, 42] |
τὸν
δασμὸν
ἐς
Κρήτην.
τότε
|
δὲ |
αὐτῷ
τειχίζοντι,
ὥς
φασιν
οἱ |
[1, 40] |
ἄγαλμα
ἐκτελέσειν
τοῦ
Διός.
(ἐν
|
δὲ |
αὐτῷ
τῷ
ναῷ
τριήρους
ἀνάκειται |
[1, 40] |
εἶναι
μέν
σφισιν
ἐπιχωρίας,
μιᾷ
|
δὲ |
αὐτῶν
(θυγατρὶ)
συγγενέσθαι
Δία,
Μέγαρόν |
[1, 44] |
Πανελληνίῳ
Διὶ
ἐν
Αἰγίνῃ
κομίσαντα
|
δὲ |
ἀφεῖναι
καὶ
διὰ
τοῦτο
Ἀφέσιον |
[1, 10] |
ὑπὸ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Κασσάνδρου,
ὡς
|
δὲ |
ἀφίκετο,
αὐτόν
τε
Ἀλέξανδρον
φονεύσαντα |
[1, 40] |
μὲν
Διονύσου
ναὸς
Νυκτελίου,
πεποίηται
|
δὲ |
Ἀφροδίτης
Ἐπιστροφίας
ἱερὸν
καὶ
Νυκτὸς |
[1, 31] |
οἱ
Μυρρινούσιοι
λέγουσιν
ἄρξαντος.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἀχαρναὶ
δῆμος·
οὗτοι
θεῶν
Ἀπόλλωνα |
[1, 22] |
Ναυπλίου
βοηθοὺς
ἐλθόντας
Αἰγίσθῳ·
τοῦ
|
δὲ |
Ἀχιλλέως
τάφου
πλησίον
μέλλουσά
ἐστι |
[1, 11] |
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐς
Μολοσσόν.
(ἦν
|
δὲ |
ἄχρι
μὲν
Ἀλκέτου
τοῦ
Θαρύπου |
[1, 2] |
ποτὲ
ἐπιδημίαν
τοῦ
θεοῦ.
(τὴν
|
δὲ |
βασιλείαν
Ἀμφικτύων
ἔσχεν
οὕτως.
Ἀκταῖον |
[1, 42] |
ἦν
ὁ
ἀρχαῖος
ναός·
ὕστερον
|
δὲ |
βασιλεὺς
ᾠκοδόμησεν
Ἀδριανὸς
λίθου
λευκοῦ. |
[1, 30] |
αὐτὸν
ἐς
τὸν
ὄρνιθα.
ἐγὼ
|
δὲ |
βασιλεῦσαι
μὲν
πείθομαι
Λίγυσιν
ἄνδρα |
[1, 11] |
καὶ
στόλῳ
κατήγαγεν
Αἰγυπτίων.
(Πύρρος
|
δὲ |
βασιλεύσας
πρώτοις
ἐπέθετο
Ἑλλήνων
Κορκυραίοις, |
[1, 25] |
Κασσάνδρου
παρεδόθη
τῷ
πλήθει.
Κάσσανδρος
|
δὲ |
βασιλεύσας
τὰ
δὲ
ἐς
Ἀθηναίους |
[1, 16] |
Ἀντίγονος
ἀνεσώσατο
ὁ
Δημητρίου.
(Σέλευκον
|
δὲ |
βασιλέων
ἐν
τοῖς
μάλιστα
πείθομαι |
[1, 6] |
τοῦ
πρὸς
Εὐμένη
πολέμου.
τῶν
|
δὲ |
βασιλέων
τῶν
καθελόντων
Ἀντίγονον
ἀνοσιώτατον |
[1, 13] |
καὶ
τιτρώσκεται
τὴν
κεφαλήν.
κεράμῳ
|
δὲ |
βληθέντα
ὑπὸ
γυναικὸς
τεθνάναι
φασὶ |
[1, 4] |
τὴν
Ἑλλάδα
Γαλατῶν
ἐσβολήν.
~(οἱ
|
δὲ |
Γαλάται
οὗτοι
νέμονται
τῆς
Εὐρώπης |
[1, 4] |
τρόπον
τὸν
εἰρημένον
ἔσωζον,
οἱ
|
δὲ |
Γαλάται
Πυλῶν
τε
ἐντὸς
ἦσαν |
[1, 41] |
Ἄφιδναν
σὺν
τοῖς
Διοσκούροις·
Μεγαρέα
|
δὲ |
γάμον
τε
ὑποσχέσθαι
θυγατρὸς
καὶ |
[1, 13] |
πολέμου
καὶ
οὐ
νίκην.
(πρώτης
|
δὲ |
γενομένης
σφίσι
συμφορᾶς
ἐν
Βοιωτοῖς, |
[1, 34] |
τὸ
ὄνομα
τῷ
δήμῳ.
~(τὴν
|
δὲ |
γῆν
τὴν
Ὠρωπίαν
μεταξὺ
τῆς |
[1, 35] |
δὲ
Ἀστέριον
μὲν
Ἄνακτος,
Ἄνακτα
|
δὲ |
Γῆς
παῖδα·
ἔχει
δ᾽
οὖν |
[1, 4] |
ἅπαντας
κεχώρηκεν
ἡ
φήμη·
τρία
|
δὲ |
γνωριμώτατα
ἐξείργασταί
σφισι,
τῆς
τε |
[1, 41] |
μὲν
οὕτω
γενέσθαι
λέγουσιν·
ἐγὼ
|
δὲ |
γράφειν
μὲν
ἐθέλω
Μεγαρεῦσιν
ὁμολογοῦντα, |
[1, 4] |
μὲν
σκῦλα
ἀπὸ
Γαλατῶν,
ἔστι
|
δὲ |
γραφὴ
τὸ
ἔργον
τὸ>
πρὸς |
[1, 2] |
ἔχει
μὲν
ἱερὰ
θεῶν,
ἔχει
|
δὲ |
γυμνάσιον
Ἑρμοῦ
καλούμενον·
ἔστι
δὲ |
[1, 41] |
ἐνταῦθα
φανῆναι
πρῶτον
λέγουσιν·
αἱ
|
δὲ |
γυναῖκες
ἐς
μὲν
Ἀθήνας
ἀφίκοντο, |
[1, 23] |
φωνὴν
μὲν
οὐδεμίαν
ἱέναι,
ταῖς
|
δὲ |
γυναιξὶν
ἐπιχειρεῖν
ταῖς
ἐν
τῇ |
[1, 25] |
πρὸς
τὸ
Ἑλληνικὸν
διακείμενος·
(Κάσσανδρος
|
δὲ |
δεινὸν
γάρ
τι
ὑπῆν
οἱ |
[1, 23] |
ταῖς
ἐν
τῇ
νηί·
τέλος
|
δὲ |
δείσαντας
τοὺς
ναύτας
βάρβαρον
γυναῖκα |
[1, 15] |
ἐνομίσθη
θεὸς
πρώτοις.
τῶν
μαχομένων
|
δὲ |
δῆλοι
μάλιστά
εἰσιν
ἐν
τῇ |
[1, 25] |
αὐτόθι
ἀνδρὶ
ᾠκοδομήθη
Σύρῳ.
τότε
|
δὲ |
Δημήτριος
τειχίσας
εἶχε·
~(χρόνῳ
δὲ |
[1, 6] |
Φοίνικας
εἷλεν
ἐξ
ἐπιδρομῆς,
παραδοὺς
|
δὲ |
Δημητρίῳ
τῷ
παιδί,
ἡλικίαν
μὲν |
[1, 35] |
δὲ
ὁ
ποταμὸς
ὠνομάσθη·
Ἡρακλέα
|
δὲ |
διὰ
τὴν
παρ᾽
Ὀμφάλῃ
ποτὲ |
[1, 34] |
καὶ
τῶν
παίδων
Ἀμφιλόχου·
Ἀλκμαίων
|
δὲ |
διὰ
τὸ
ἐς
Ἐριφύλην
ἔργον |
[1, 33] |
τὴν
Ἑλένης
γυναῖκα
λαβών·
Ὀρέστης
|
δὲ |
διὰ
τὸ
ἐς
τὴν
μητέρα |
[1, 11] |
Νεοπτολέμου
τελευτήσαντος
ἐν
Λευκανοῖς,
Ὀλυμπιάδος
|
δὲ |
διὰ
τὸν
Ἀντιπάτρου
φόβον
ἐπανελθούσης |
[1, 10] |
τῷ
παρόντι
ἔχων
ἐπιτηδείως.
Δημητρίου
|
δὲ |
διαβάντος
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
καὶ |
[1, 11] |
Θύαμιν
ποταμὸν
χώραν
ἔσχε,
Πέργαμος
|
δὲ |
διαβὰς
ἐς
τὴν
Ἀσίαν
Ἄρειον |
[1, 23] |
τε
οὐ
διὰ
μακροῦ·
τοῦ
|
δὲ |
Διιτρέφους
πλησίον
τὰς
γὰρ
εἰκόνας |
[1, 33] |
ὃν
περιοικοῦσιν
Ἰχθυοφάγων
ὀνομάζεται.
οἱ
|
δὲ |
δικαιότατοι
Μερόην
πόλιν
καὶ
πεδίον |
[1, 43] |
μὲν
δὴ
Πατρῷον
καλοῦσιν·
ἕτερον
|
δὲ |
Διόνυσον
Δασύλλιον
ἐπονομάζοντες
Εὐχήνορα
τὸν |
[1, 13] |
Ἕλλασι<
ν>
δουλοσύναν
ἔπορον.
νῦν
|
δὲ |
Διὸς
ναῶ
ποτὶ
κίονας
ὀρφανὰ |
[1, 18] |
μὲν
δὴ
λέγουσι
πείθεσθαι,
τὰς
|
δὲ |
δύο
ἀνοῖξαι
γὰρ
σφᾶς
τὴν |
[1, 34] |
οὐδὲν
ἐς
συγγραφὴν
παρεχομένη·
ἀπέχει
|
δὲ |
δώδεκα
τῆς
πόλεως
σταδίους
μάλιστα |
[1, 41] |
τὸν
λεγόμενον
γάμον
συμπράξοντα.
ὅστις
|
δὲ |
ἐγενεαλόγησε,
δῆλον
ὡς
πολλὴν
τοῖς |
[1, 10] |
ἕνεκα
Ἀγαθοκλεῖ
ἐπιβουλεῦσαι
λέγεται.
ἤδη
|
δὲ |
ἔγραψαν
καὶ
ὡς
Ἀγαθοκλέους
ἀφίκοιτο |
[1, 9] |
ἐμοί
ἐστιν
οὐ
πιστά,
Ἱερώνυμος
|
δὲ |
ἔγραψε
Καρδιανὸς
Λυσίμαχον
τὰς
θήκας |
[1, 41] |
τὰς
καλουμένας
τῆς
Μεγαρίδος,
ὡς
|
δὲ |
ἐγώ
τε
δοκῶ
καὶ
τεκμήρια |
[1, 40] |
ὀρεινὴν
τραπέσθαι
τῆς
χώρας·
πειρωμένους
|
δὲ |
εἰ>
στράτευμα
ἐγγὺς
εἴη
πολέμιον |
[1, 24] |
αὐτὸν
ὅτῳ
δὴ
θεῷ,
ὡς
|
δὲ |
εἰκάσαι
τῷ
Λαφυστίῳ
καλουμένῳ
παρὰ |
[1, 21] |
τὸ
ἐπαγωγὸν
Σειρῆνι
εἰκάζειν.
(τὴν
|
δὲ |
εἰκόνα
τὴν
Αἰσχύλου
πολλῷ
τε |
[1, 26] |
τούτοις
ἤμυνεν
ἀποστᾶσι
Κασσάνδρου.
(τῆς
|
δὲ |
εἰκόνος
πλησίον
τῆς
Ὀλυμπιοδώρου
χαλκοῦν |
[1, 27] |
παρακαταθήκην
τὴν
Αἰγέως
φέροντα.
τούτου
|
δὲ |
εἰκὼν
ἐν
ἀκροπόλει
πεποίηται
τοῦ |
[1, 11] |
οὖν
Λυσιμάχου
τοιαῦτα
ἐγένετο·
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
εἰκών
ἐστι
καὶ
Πύρρου.
οὗτος |
[1, 43] |
ἄγειν
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
~(λέγουσι
|
δὲ |
εἶναι
καὶ
Ἰφιγενείας
ἡρῷον·
ἀποθανεῖν |
[1, 23] |
ἣν
οὐκέτι
πλέουσιν,
ἐξενεχθῆναι.
νήσους
|
δὲ |
εἶναι
μὲν
ἔλεγεν
ἐρήμους
πολλάς, |
[1, 33] |
γὰρ
Αἰθίοπας
ἐπ᾽
αὐτῷ,
Νεμέσει
|
δὲ |
εἶναι
πατέρα
Ὠκεανόν.
(Ὠκεανῷ
γὰρ |
[1, 44] |
βασιλεῦσαι
λέγουσιν
ἐξ
Αἰγύπτου,
παῖδα
|
δὲ |
εἶναι
Ποσειδῶνος
καὶ
Λιβύης
τῆς |
[1, 33] |
ἄλλο
μὲν
ἤκουσα
οὐδέν,
ἀδελφοὺς
|
δὲ |
εἶναι
σφᾶς
Οἰνόης,
ἀφ᾽
ἧς |
[1, 31] |
διὰ
Ἑλλήνων
ἐς
Πρασιάς,
Ἀθηναίους
|
δὲ |
εἶναι
τοὺς
ἐς
Δῆλον
ἄγοντας· |
[1, 42] |
Μέμνονα
οἱ
Θηβαῖοι
λέγουσι,
Φαμένωφα
|
δὲ |
εἶναι
τῶν
ἐγχωρίων
οὗ
τοῦτο |
[1, 14] |
ἀλλ᾽
ὁ
μὲν
Κνώσσιος,
Θάλητα
|
δὲ |
εἶναί
φησι
Γορτύνιον
Πολύμναστος
Κολοφώνιος |
[1, 29] |
κατάληψιν
ἐβούλευσαν
Μακεδόνων
φρουρούντων,
πρὶν
|
δὲ |
εἰργάσθαι
τὸ
ἔργον
ὑπὸ
τῶν |
[1, 44] |
ἐν
τῇ
κώμῃ
ταύτῃ.
(ἰοῦσι
|
δὲ |
ἐκ
Μεγάρων
ἐς
Κόρινθον
ἄλλοι |
[1, 37] |
παιδός
ἐστι
τῷ
Κηφισῷ·
καθεστάναι
|
δὲ |
ἐκ
παλαιοῦ
καὶ
τοῖς
πᾶσι |
[1, 2] |
ἐστι
καὶ
Μολπαδίας
Ἀθηναίοις.
(ἀνιόντων
|
δὲ |
ἐκ
Πειραιῶς
ἐρείπια
τῶν
τειχῶν |
[1, 44] |
ὀνομαζομένη
καὶ
αὐτὴ
Νίσαια·
καταβᾶσι
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
ἀκροπόλεως
μνῆμά
ἐστι |
[1, 44] |
πρόσω
μνῆμά
ἐστιν
Εὐρυσθέως·
φεύγοντα
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
Ἀττικῆς
μετὰ
τὴν |
[1, 12] |
καὶ
πλείστους
ἔσχεν
Ἀντίγονος,
Πύρρῳ
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
μάχης
ἐγεγόνει
τῆς |
[1, 33] |
αὐτόθι
ἐστὶν
Ἀρτέμιδος
ἀρχαῖον,
τὸ
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
βαρβάρων
οἵτινες
κατὰ |
[1, 7] |
μητρὸς
ἀξιωθεὶς
ἐπιτροπεύειν
Κυρήνην
ἐγεγόνει
|
δὲ |
ἐκ
Φιλίππου
τῇ
Βερενίκῃ
Μακεδόνος |
[1, 18] |
λοιπὰ
ἀγάλματα
ὁμοίως
ἀπολείπεται,
πεποίηται
|
δὲ |
ἔκ
τε
ἐλέφαντος
καὶ
χρυσοῦ |
[1, 24] |
ἔρις
ὑπὲρ
τῆς
γῆς·
αὐτὸ
|
δὲ |
ἔκ
τε
ἐλέφαντος
τὸ
ἄγαλμα |
[1, 26] |
μέλλοντος
ἔτους
ἀναμένουσιν
ἡμέραν,
ἔλαιον
|
δὲ |
ἐκεῖνο
τὸν
μεταξὺ
ἐπαρκεῖ
χρόνον |
[1, 9] |
τε
οἰκήτορας
καὶ
Κολοφωνίους,
τὰς
|
δὲ |
ἐκείνων
ἀνελὼν
πόλεις,
ὡς
Φοίνικα |
[1, 6] |
Σύρους
καὶ
Φοινίκην
εἷλε,
τοῦτο
|
δὲ |
ἐκπεσόντα
ὑπὸ
Ἀντιγόνου
καὶ
φεύγοντα |
[1, 16] |
κατῆλθεν
αὖθις
ἐς
Βαβυλῶνα,
κατελθὼν
|
δὲ |
ἐκράτησε
μὲν
τῆς
Ἀντιγόνου
στρατιᾶς |
[1, 26] |
θεῷ
χρυσοῦν
Καλλίμαχος
ἐποίησεν·
(ἐμπλήσαντες
|
δὲ |
ἐλαίου
τὸν
λύχνον
τὴν
αὐτὴν |
[1, 43] |
ἐν
τῇ
Μεγαρέων
ἀγορᾷ·
γέγραπται
|
δὲ |
ἐλεγεῖα
τὰ
ἐς
Ψαμάθην
καὶ |
[1, 38] |
ὁ
Κιθαιρών
ἐστιν
ὅρος.
προσεχώρησαν
|
δὲ |
Ἐλευθερεῖς
οὐ
πολέμῳ
βιασθέντες,
ἀλλὰ |
[1, 38] |
τοῖς
ἔπεσι
τὸν
Εὔμολπον.
(γενομένης
|
δὲ |
Ἐλευσινίοις
μάχης
πρὸς
Ἀθηναίους
ἀπέθανε |
[1, 14] |
ἔχει
τὸ
Ἀθήνῃσιν
ἱερόν,
καλούμενον
|
δὲ |
Ἐλευσίνιον,
ἐπέσχεν
ὄψις
ὀνείρατος·
ἃ |
[1, 38] |
τὰ
γένη
τῶν
ἡρώων.
(ἐκ
|
δὲ |
Ἐλευσῖνος
τραπομένοις
ἐπὶ
Βοιωτῶν,
ἐστὶν |
[1, 43] |
ἱερόν
ἐστιν
Ἀφροδίτης
ναός,
ἄγαλμα
|
δὲ |
ἐλέφαντος
Ἀφροδίτη
πεποιημένον
Πρᾶξις
ἐπίκλησιν. |
[1, 12] |
αὐτῶν
ἐλέφαντι
ἐποίησε
κεκοσμημένας,
θηρίου
|
δὲ |
ἐλέφαντος
μνήμην
οὐδεμίαν
ἐποιήσατο·
θεασάμενος |
[1, 44] |
χρήσαντος
ἐκοσμήθη
λίθῳ
κογχίτῃ.
μόνοις
|
δὲ |
Ἑλλήνων
Μεγαρεῦσιν
ὁ
κογχίτης
οὗτός |
[1, 4] |
πρὸς
ταῖς
Θερμοπύλαις
ὄντος·
αἴτιον
|
δὲ |
ἐμοὶ
δοκεῖν
τὸ
ὕδωρ
ταύτῃ |
[1, 29] |
τότε
ἐς
τὴν
Θρᾴκην.
(ἔστι
|
δὲ |
ἔμπροσθεν
τοῦ
μνήματος
στήλη
μαχομένους |
[1, 22] |
ἐστὶ
καλούμενον
ἡρῷον
Αἰγέως.
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
ἀριστερᾷ
τῶν
προπυλαίων
οἴκημα |
[1, 2] |
δὲ
γυμνάσιον
Ἑρμοῦ
καλούμενον·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῇ
Πουλυτίωνος
οἰκία,
καθ᾽ |
[1, 21] |
δὲ
ἔπεστι
καὶ
τούτῳ·
Ἀπόλλων
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
καὶ
Ἄρτεμις
τοὺς |
[1, 44] |
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
ἀνευρεῖν.
Ἀπόλλων
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
κεῖται
θέας
ἄξιος |
[1, 3] |
οἳ
βουλεύουσιν
ἐνιαυτὸν
Ἀθηναίοις·
Βουλαίου
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
κεῖται
ξόανον
Διὸς |
[1, 21] |
τὰς
γραφὰς
θέας
ἄξιον·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
κρήνη,
παρ᾽
ᾗ |
[1, 41] |
καὶ
Ἀμφιτρύωνος
ἐν
Θήβαις.
ὁ
|
δὲ |
ἐν
Δελφοῖς
θεὸς
ἔχρησε
θάψαι |
[1, 29] |
ἤδη
πού
τις
ὑπερεβάλετο·
τὸ
|
δὲ |
ἐν
Δήλῳ
πλοῖον
οὐδένα
πω |
[1, 13] |
τούτους
μὲν
δὴ
ἐνταῦθα,
τῷ
|
δὲ |
ἐν
Δωδώνῃ
Διὶ
Μακεδόνων
ἀνέθηκεν |
[1, 38] |
Ἀθηναίοις
ἐκομίσθη
τὸ
ἀρχαῖον·
τὸ
|
δὲ |
ἐν
Ἐλευθεραῖς
τὸ>
ἐφ᾽
ἡμῶν |
[1, 26] |
καὶ
ἐν
πρυτανείῳ
τιμαί,
τοῦτο
|
δὲ |
ἐν
Ἐλευσῖνι
γραφή·
καὶ
Φωκέων |
[1, 18] |
ἐπιφανέστατον
μέν
ἐστιν
Ἀλεξανδρεῦσιν,
ἀρχαιότατον
|
δὲ |
ἐν
Μέμφει·
ἐς
τοῦτο
ἐσελθεῖν |
[1, 31] |
τούτῳ
παρὰ
Ἀθμονεῦσιν
ἡγοῦμαι,
τὴν
|
δὲ |
ἐν
Μυρρινοῦντι
Κολαινίδα
ἀπὸ
Κολαίνου |
[1, 31] |
καὶ
Σεμνῶν
ὀνομαζομένων
θεῶν·
τὸ
|
δὲ |
ἐν
Μυρρινοῦντι
ξόανόν
ἐστι
Κολαινίδος. |
[1, 39] |
περὶ
σφῶν
Μεγαρεῖς
λέγουσι·
Βοιωτοὶ
|
δὲ |
ἐν
Ὀγχηστῷ
Μεγαρέα
τὸν
Ποσειδῶνος |
[1, 30] |
Ἀθηναίων
πρῶτος
Ἔρωτι
ἀναθείη.
τὸν
|
δὲ |
ἐν
πόλει
βωμὸν
καλούμενον
Ἀντέρωτος |
[1, 28] |
κατὰ
ταὐτὰ
θνήσκειν
μένοντα.
τὸ
|
δὲ |
ἐν
πρυτανείῳ
καλούμενον,
ἔνθα
τῷ |
[1, 29] |
Ἀσιανῆς
ἠπείρου
διαφθαρῆναι
δηλοῖ,
τοὺς
|
δὲ |
ἐν
Σικελίᾳ.
(γεγραμμένοι
δέ
εἰσιν |
[1, 17] |
αὐτὸ
τοὺς
Χαλδαίους
οἰκεῖν.
~(Ἀθηναίοις
|
δὲ |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
καὶ
ἄλλα |
[1, 25] |
μὲν
αὐτοῖς
συμβαίνοντα
εἶδον·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
Ἀθηναίων
ἀκροπόλει
καὶ |
[1, 36] |
τὴν
Ψυττάλειαν
τῶν
Ἑλλήνων.
ἄγαλμα
|
δὲ |
ἐν
τῇ
νήσῳ
σὺν
τέχνῃ |
[1, 35] |
καὶ
ἐς
τὴν
Μεγαρικήν.
πρῶτον
|
δὲ |
(ἐν)
τῇ
νήσῳ
τὸ
ὄνομα> |
[1, 32] |
καὶ
βωμὸς
Σημαλέου
Διός·
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
Πάρνηθι
καὶ
ἄλλος |
[1, 40] |
πόλεως
οὐκ
ἐθέλουσιν
εἰδέναι.
~(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῇ
πόλει
κρήνη,
ἥν |
[1, 27] |
Πηνειὸν
ἀπέθανεν
ὑφ᾽
Ἡρακλέους.
(τῶν
|
δὲ |
ἐν
Τροιζῆνι
λόγων,
οὓς
ἐς |
[1, 44] |
(Λητὼ
καὶ
οἱ
παῖδες)
ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
τῷ
ἀρχαίῳ |
[1, 32] |
τὸ
ὄνομα
ἀφ᾽
αὑτῆς.
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
Μαραθῶνι
λίμνη
τὰ |
[1, 32] |
σφᾶς
ὡς
τύχοιεν
ἐσέβαλον.
(ἔστι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
Μαραθῶνι
πηγὴ
καλουμένη |
[1, 27] |
ἐν
Κνωσσῷ
Λαβύρινθον
οἰκῆσαι·
τὸν
|
δὲ |
ἐν
τῷ
Μαραθῶνι
ταῦρον
ὕστερον |
[1, 27] |
ἄλλων
κατέστησεν
ἐφ᾽
αὑτῷ.
~(κεῖται
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ναῷ
τῆς
Πολιάδος |
[1, 20] |
οὕτω
τὸν
Ἔρωτα
αἱρεῖται·
Διονύσῳ
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ναῷ
τῷ
πλησίον |
[1, 32] |
ἀνήγοντο
ἀπώλεσαν
τῶν
νεῶν.
τάφος
|
δὲ |
ἐν
τῷ
πεδίῳ
Ἀθηναίων
ἐστίν, |
[1, 17] |
Διὸς
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ.
γέγραπται
|
δὲ |
ἐν
τῷ
τοῦ
Θησέως
ἱερῷ |
[1, 37] |
μὲν
οὐκ
οἶδα
ὁπόθεν,
ἑταιροῦσαν
|
δὲ |
ἔν
τε
Ἀθήναις
καὶ
ἐν |
[1, 26] |
ὡς
Καλλίας
μὲν
ἀναθείη,
ποιήσειε
|
δὲ |
Ἔνδοιος.
(ἔστι
δὲ
καὶ
οἴκημα |
[1, 42] |
ἐν
Αἰτωλίᾳ
θηρίον
συνεξαιρήσοντα.
ἀποθανόντος
|
δὲ |
ἐνταῦθα
πρῶτος
τεθνεῶτα
ἐπύθετο
ὁ |
[1, 9] |
θήκας
ἦλθε
τῶν
βασιλέων.
(τὰ
|
δὲ |
ἐντεῦθεν
ἐμοί
ἐστιν
οὐ
πιστά, |
[1, 42] |
καὶ
Δήμητρος
ἱερὸν
Θεσμοφόρου.
κατιοῦσι
|
δὲ |
ἐντεῦθεν
Καλλιπόλιδος
μνῆμά
ἐστιν
Ἀλκάθου |
[1, 25] |
τὸ
Μουσεῖον
καλούμενον
τειχίσας.
ἔστι
|
δὲ |
ἐντὸς
τοῦ
περιβόλου
τοῦ
ἀρχαίου |
[1, 38] |
Τριπτολέμου
καὶ
βωμὸς
δείκνυται·
(τὰ
|
δὲ |
ἐντὸς
τοῦ
τείχους
τοῦ
ἱεροῦ |
[1, 35] |
ἐρείπια
καὶ
ναὸς
Αἴαντος,
ἄγαλμα
|
δὲ |
ἐξ
ἐβένου
ξύλου·
διαμένουσι
δὲ |
[1, 9] |
Πύρρον
κατέστη
τὸν
Αἰακίδου·
φυλάξας
|
δὲ |
ἐξ
Ἠπείρου
ἀπιόντα,
οἷα
δὴ |
[1, 10] |
ἠκολούθησεν,
υἱὸς
μὲν
Λυσιμάχου,
γεγονὼς
|
δὲ |
ἐξ
Ὀδρυσιάδος
γυναικός.
οὗτοί
τε |
[1, 24] |
ἐς
αὐτοὺς
καιομένους
ὁρᾷ.
κεῖνται
|
δὲ |
ἑξῆς
ἄλλαι
τε
εἰκόνες
καὶ |
[1, 29] |
ἀπέκτεινεν
Εὐρυβάτην
βοηθοῦντα
Αἰγινήταις.
στρατὸν
|
δὲ |
ἔξω
τῆς
Ἑλλάδος
Ἀθηναῖοι
τρίτον |
[1, 25] |
Τροιζὴν
Ἠλεῖοι
Φλιάσιοι
Μεσσήνη,
οἱ
|
δὲ |
ἔξω
τοῦ
Κορινθίων
ἰσθμοῦ
Λοκροὶ |
[1, 44] |
ποδῶν
ὅμοιαι
ταῖς
χερσαίαις,
πόδας
|
δὲ |
ἐοικότας
ἔχουσι
ταῖς
φώκαις.
τούτων |
[1, 29] |
οὐκ
ἀνὴρ
πολέμῳ
πρέπων.
(εἰσὶ
|
δὲ |
ἐπ᾽
ἄλλῃ
στήλῃ
καὶ
οἱ |
[1, 32] |
Πάρνηθι
καὶ
ἄλλος
βωμός,
θύουσι
|
δὲ |
ἐπ᾽
αὐτοῦ
τοτὲ
μὲν
Ὄμβριον |
[1, 42] |
δὲ
αὐτὸ
θριγκὸς
λίθων·
πεφύκασι
|
δὲ |
ἐπ᾽
αὐτῶ
καὶ
ἐλαῖαι.
μόνοι |
[1, 36] |
ἕκαστον
ἔτυχε
ξόανα
πεποιημένα.
(ἰοῦσι
|
δὲ |
ἐπ᾽
Ἐλευσῖνα
ἐξ
Ἀθηνῶν
ἣν |
[1, 29] |
χωρίον
ποτὲ
ἀνδρὸς
ἰδιώτου,
γυμνάσιον
|
δὲ |
ἐπ᾽
ἐμοῦ.
κατιοῦσι
δ᾽
ἐς |
[1, 22] |
οὐκ
ἦν
ἐπ᾽
ἐμοῦ,
τὰ
|
δὲ |
ἐπ᾽
ἐμοῦ
τεχνιτῶν
ἦν
οὐ |
[1, 15] |
καὶ
τῶν
ἐπικούρων
εἶναι,
τὰς
|
δὲ |
ἐπαληλιμμένας
πίσσῃ,
μὴ
σφᾶς
ὅ |
[1, 36] |
καλέσαι
τὸν
παῖδα.
~(ἐν
Σαλαμῖνι
|
δὲ |
ἐπάνειμι
γὰρ
ἐς
τὸν
προκείμενον |
[1, 9] |
Γέτην
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πράξαντος.
ὡς
|
δὲ |
ἐπανῆλθεν,
Ἀγαθοκλεῖ
Λυσάνδραν
γυναῖκα
ἠγάγετο, |
[1, 21] |
πέτραις
ὑπὸ
τὴν
ἀκρόπολιν·
τρίπους
|
δὲ |
ἔπεστι
καὶ
τούτῳ·
Ἀπόλλων
δὲ |
[1, 33] |
μὲν
εἶναι
Νεμέσεως,
τῇ
κεφαλῇ
|
δὲ |
ἔπεστι
τῆς
θεοῦ
στέφανος
ἐλάφους |
[1, 35] |
ἔλασσον
καὶ
τὰ
φύλλα·
γράμματα
|
δὲ |
ἔπεστιν
οἷα
τοῖς
ὑακίνθοις
καὶ |
[1, 29] |
τετρακοσίας
ναυμαχοῦσιν
εἶναι
τριήρεις·
οἰκοδομήματα
|
δὲ |
ἐπετέλεσε
μὲν
τὸ
θέατρον
ἑτέρων |
[1, 25] |
μὲν
βασιλεύειν
εἵλοντο
Ἀριδαῖον,
Ἀντιπάτρῳ
|
δὲ |
ἐπετέτραπτο
ἡ
πᾶσα
ἀρχή,
καὶ |
[1, 22] |
Τιμαίνετος
ἔγραψεν,
ἐστὶ
Μουσαῖος.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἔπη
μὲν
ἐπελεξάμην,
ἐν
οἷς |
[1, 36] |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἐναντιωθέντος·
συμμάχους
|
δὲ |
ἐπήγετο
Κηφισόδωρος
Ἀθηναίοις
γενέσθαι
βασιλεῖς |
[1, 9] |
τῶν
περιοίκων
ἐπολέμησεν
Ὀδρύσαις,
δεύτερα
|
δὲ |
ἐπὶ
Δρομιχαίτην
καὶ
Γέτας
ἐστράτευσεν· |
[1, 31] |
Κόρης
ἐστὶν
ἱερόν,
ἐν
Ζωστῆρι
|
δὲ> |
ἐπὶ
θαλάσσης
καὶ
βωμὸς
Ἀθηνᾶς |
[1, 1] |
τοῦ
λιμένος
ἐστὶν
ἑτέρα
τῆς
|
δὲ |
ἐπὶ
θαλάσσης
στοᾶς
ὄπισθεν
ἑστᾶσι |
[1, 18] |
ἄλφιτα
πυρῶν
μέλιτι
μίξαντες.
(κεῖται
|
δὲ |
ἐπὶ
κίονος
Ἰσοκράτους
ἀνδριάς,
ὃς |
[1, 10] |
ἰσθμῷ
τῆς
Θρᾳκίας
χερρονήσου.
~(Λυσιμάχῳ
|
δὲ |
ἐπὶ
μὲν
Ἀριδαίου
βασιλεύοντος
καὶ |
[1, 6] |
οὐδεμίαν
ἔτι
εἶχεν
ἐλπίδα,
Δημήτριον
|
δὲ |
ἐπὶ
Ροδίους
στρατιᾷ
πολλῇ
καὶ |
[1, 10] |
Πύρρου
καὶ
Λυσιμάχου
συμμαχία·
γενομένου
|
δὲ |
ἐπὶ
Σελεύκῳ
Δημητρίου
Λυσιμάχῳ
καὶ |
[1, 5] |
ἐκ
δὲ
Ἀθηναίων
Λεώς·
δοῦναι
|
δὲ |
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
λέγεται
κοινῇ
τὰς |
[1, 42] |
ἔφην
ὑπὸ
Θησέως
ἀποθανεῖν.
ᾠκοδόμηται
|
δὲ |
ἐπὶ
τῇ
κορυφῇ
τῆς
ἀκροπόλεως |
[1, 33] |
τῆ
δεξιᾷ
δὲ
φιάλην,
Αἰθίοπες
|
δὲ |
ἐπὶ
τῇ
φιάλῃ
πεποίηνται.
συμβαλέσθαι |
[1, 29] |
τὸ
θέατρον
ἑτέρων
ὑπαρξαμένων,
τὰ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῆς
αὐτοῦ
πολιτείας
ἃ |
[1, 29] |
Εὐβοίᾳ
καὶ
Χίῳ
τελευτήσασι,
τοὺς
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῖς
ἐσχάτοις
τῆς
Ἀσιανῆς |
[1, 9] |
δὲ
οὐ
δικαίως
χαρίζεσθαι·
τὰ
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῖς
τάφοις
τῶν
Ἠπειρωτῶν |
[1, 28] |
πλεῖστοι
συνίασιν,
ἡλιαίαν
καλοῦσιν.
ὁπόσα
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῖς
φονεῦσιν,
ἔστιν
ἄλλα· |
[1, 38] |
ἀπέθανε
δὲ
Ἰμμάραδος
Εὐμόλπου·
καταλύονται
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῖσδε
τὸν
πόλεμον,
ὡς |
[1, 44] |
ἐστιν
Ἀφεσίου
καλουμένου
ναός·
φασὶ
|
δὲ |
ἐπὶ
τοῦ
συμβάντος
ποτὲ
τοῖς |
[1, 40] |
ἐλεγεῖα
ποιήσαντα
προτρέψαι
σφᾶς,
καταστῆναι
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
ἐς>
ἀμφισβήτησιν
Ἀθηναῖοι, |
[1, 44] |
θεῖον
αἴτιον
οὐ
γενέσθαι,
βουλεῦσαι
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
πᾶσιν
Ἰνὼ
μητρυιὰν |
[1, 27] |
ἐς
αὐτόν
ἐστι
Τροιζηνίοις·
ὁ
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτῳ,
κρηπῖδας
Αἰγέα
ὑπὸ |
[1, 33] |
αὐτῷ
καὶ
τεκούσης
παῖδα.
ἑξῆς
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
καὶ
Ἔποχος |
[1, 10] |
ἐς
ἔρωτα
ἡ
Ἀρσινόη,
ἀποτυγχάνουσα
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
βουλεῦσαι
λέγουσιν
Ἀγαθοκλεῖ |
[1, 37] |
τῶν
καθ᾽
αὑτὸν
ἄριστα>
ἀγάλματα
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
Μνησιμάχης,
τὸ |
[1, 2] |
καὶ
δᾷδα
ἔχων
Ἴακχος·
γέγραπται
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
τοίχῳ
γράμμασιν
Ἀττικοῖς |
[1, 29] |
ὁμοῦ
τοῖς
ἀστοῖς
Πλαταιεῖς·
Νικίας
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷδε
παρείθη,
γράφω
δὲ |
[1, 26] |
Βούτου,
τρίτος
δὲ
Ἡφαίστου·
γραφαὶ
|
δὲ |
ἐπὶ
τῶν
τοίχων
τοῦ
γένους |
[1, 1] |
καὶ
Μουνυχίας
ναὸς
Ἀρτέμιδος,
ὁ
|
δὲ |
ἐπὶ
Φαληρῷ,
καθὰ
καὶ
πρότερον |
[1, 19] |
ταὐτὰ
καὶ
τοῖς
Ἑρμαῖς,
τὸ
|
δὲ |
ἐπίγραμμα
σημαίνει
τὴν
Οὐρανίαν
Ἀφροδίτην |
[1, 2] |
ἄκρας
ἔχει
τῆς
Χελώνης·
τὸ
|
δὲ |
ἐπίγραμμα
τὸ
ἐφ᾽
ἡμῶν
τὴν |
[1, 9] |
ἀπόγονος
Πτολεμαίου
τοῦ
Λάγου,
τὴν
|
δὲ |
ἐπίκλησιν
ἔσχεν
ἐπὶ
χλευασμῷ.
οὐ |
[1, 38] |
Κηφισῷ
λῃστὴν
Πολυπήμονα
ὄνομα,
Προκρούστην
|
δὲ |
ἐπίκλησιν,
Θησεὺς
ἀπέκτεινεν.
(Ἐλευσινίοις
δὲ |
[1, 8] |
τὰ
αὐτὰ
Πτολεμαῖοί
σφισιν,
ἄλλη
|
δὲ |
ἐπίκλησις
ἄλλῳ·
καὶ
γὰρ
Φιλομήτορα |
[1, 13] |
καὶ
σταυροῖς
τετειχισμένης
ἰσχυροῖς,
τὰ
|
δὲ |
ἐπιμαχώτατα
καὶ
οἰκοδομήμασιν.
(ὑπὸ
δὲ |
[1, 11] |
ἀρχὴν
οὐ
κατεσκευασμένῳ
βεβαίως.
Πύρρος
|
δὲ |
ἐπιόντων
Μακεδόνων
ἐς
Αἴγυπτον
παρὰ |
[1, 6] |
Μακεδόνων
ἔθαπτεν
ἐν
Μέμφει,
οἷα
|
δὲ |
ἐπιστάμενος
πολεμήσοντα
Περδίκκαν
Αἴγυπτον
εἶχεν |
[1, 16] |
καὶ
αὐτὸν
ἀπέκτεινεν
Ἀντίγονον,
εἷλε
|
δὲ |
ἐπιστρατεύσαντα
ὕστερον
Δημήτριον
τὸν
Ἀντιγόνου. |
[1, 16] |
Λυσιμάχειαν,
λαθὼν
Σέλευκον
κτείνει,
διαρπάσαι
|
δὲ |
ἐπιτρέψας
τὰ
χρήματα
τοῖς
βασιλεῦσιν |
[1, 12] |
Δημήτριον
τὰ
θηρία
αἰχμάλωτα·
τότε
|
δὲ |
ἐπιφανέντων
αὐτῶν
δεῖμα
ἔλαβε
Ρωμαίους |
[1, 18] |
τοῖς
πᾶσιν
ἱερὸν
κοινόν,
τὰ
|
δὲ |
ἐπιφανέστατα
ἑκατόν
εἰσι
κίονες
Φρυγίου |
[1, 22] |
παῖδας
φέρουσα
ἐς
Κρήτην,
Θησεὺς
|
δὲ |
ἔπλει
γὰρ
τόλμης
τι
ἔχων |
[1, 37] |
Ἀθηνᾶς
τε
καὶ
Ἀπόλλωνος·
Ἀπόλλωνι
|
δὲ |
ἐποιήθη
μόνῳ
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς. |
[1, 29] |
καὶ
Λυκοῦργος
ὁ
Λυκόφρονος.
(Λυκούργῳ
|
δὲ |
ἐπορίσθη
μὲν
τάλαντα
ἐς
τὸ |
[1, 5] |
καὶ
ταῦτά
ἐστιν
εἰρημένα.
(τῶν
|
δὲ |
ἐπωνύμων
καλοῦσι
γὰρ
οὕτω
σφᾶς |
[1, 2] |
Θερμώδοντι
ἑλεῖν
μὴ
δύνασθαι,
Θησέως
|
δὲ |
ἐρασθεῖσαν
Ἀντιόπην
στρατεῦσαι
γὰρ
ἅμα |
[1, 32] |
ἐς
σίμβλους
καθείρξαντες
ἔχουσιν·
αἱ
|
δὲ |
ἐργάζονταί
τε
ὡς
ἔτυχον
τῆς |
[1, 23] |
τὴν
εἰκόνα
ἐποίησε
Κριτίας,
Οἰνοβίῳ
|
δὲ |
ἔργον
ἐστὶν
ἐς
Θουκυδίδην
τὸν |
[1, 9] |
αὐτὴ
βασιλεύειν
ἔπραξεν
Αἰγυπτίων.
τοῦ
|
δὲ |
ἔργου
φωραθέντος
καὶ
Ἀλεξάνδρου
φόβῳ |
[1, 9] |
στρατηγὸν
μὲν
τῷ
λόγῳ,
τῷ
|
δὲ |
ἔργῳ
δι᾽
αὐτοῦ
Πτολεμαίῳ
θέλουσα |
[1, 6] |
Ὀξυάρτου
γεγονότα
καὶ
Ἀλεξάνδρου,
τῷ
|
δὲ |
ἔργῳ
Πτολεμαῖον
ἐπεβούλευεν
ἀφελέσθαι
τὴν |
[1, 28] |
ἃς
καλοῦσιν
Ἀθηναῖοι
Σεμνάς,
Ἡσίοδος
|
δὲ |
Ἐρινῦς
ἐν
Θεογονίᾳ.
πρῶτος
δέ |
[1, 2] |
καὶ
τῶν
συνεπαναστάντων
ἐκπίπτει·
πατέρα
|
δὲ |
Ἐριχθονίῳ
λέγουσιν
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδένα |
[1, 2] |
καὶ
Ἄγλαυρος
καὶ
Πάνδροσος,
υἱὸς
|
δὲ |
Ἐρυσίχθων·
οὗτος
οὐκ
ἐβασίλευσεν
Ἀθηναίων, |
[1, 43] |
Παρήγορον
ὀνομάζουσιν,
ἔργα
Πραξιτέλους·
Σκόπα
|
δὲ |
Ἔρως
καὶ
Ἵμερος
καὶ
Πόθος, |
[1, 25] |
πλήθει.
Κάσσανδρος
δὲ
βασιλεύσας
τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἀθηναίους
ἐπέξεισί
μοι
μόνα |
[1, 6] |
αἴτιος
τὰ
ἔθνη
νεμηθῆναι.
(αὐτὸς
|
δὲ |
ἐς
Αἴγυπτον
διαβὰς
Κλεομένην
τε |
[1, 25] |
τῇ
μὲν
ἐς
βοῦν,
Καλλιστοῖ
|
δὲ |
ἐς
ἄρκτον.
(πρὸς
δὲ
τῷ |
[1, 6] |
κοινῷ
τῶν
θεῶν
ἱερῷ.
~(τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἄτταλον
καὶ
Πτολεμαῖον
ἡλικίᾳ |
[1, 18] |
ἀγάλμασι
κεκοσμημένα
καὶ
γραφαῖς·
κατάκειται
|
δὲ |
ἐς
αὐτὰ
βιβλία.
καὶ
γυμνάσιόν |
[1, 35] |
ἡ
μὲν
Πατρόκλου
καλουμένη
τὰ
|
δὲ |
ἐς
αὐτὴν
ἤδη
μοι
δεδήλωται |
[1, 26] |
τότε
δὲ
ὀνομαζομένῃ
πόλει·
φήμη
|
δὲ |
ἐς
αὐτὸ
ἔχει
πεσεῖν
ἐκ |
[1, 42] |
Νίκης
καὶ
ἄλλο
Αἰαντίδος·
τὰ
|
δὲ |
ἐς
αὐτὸ
Μεγαρέων
μὲν
παρεῖται |
[1, 43] |
Μεγαρεῦσι
καὶ
Κοροίβου
τάφος·
τὰ
|
δὲ |
ἐς
αὐτὸν
ἔπη
κοινὰ
ὅμως |
[1, 14] |
Τριπτολέμου
κείμενόν
ἐστιν
ἄγαλμα·
τὰ
|
δὲ |
ἐς
αὐτὸν
ὁποῖα
λέγεται
γράψω, |
[1, 27] |
καὶ
Νάξον
Ἀθηναίων
κληρούχους,
ἐσέβαλε
|
δὲ |
ἐς
Βοιωτοὺς
στρατῷ·
πορθήσας
δὲ |
[1, 27] |
διὰ
τοῦ
Κορινθίου
ἰσθμοῦ,
φεύγει
|
δὲ |
ἐς
γῆν
τὴν
Ἀττικὴν
καὶ |
[1, 10] |
φιλία
διέμεινε
πρὸς
Μακεδόνας·
περιελθούσης
|
δὲ |
ἐς
Δημήτριον
τὸν
Ἀντιγόνου
τῆς |
[1, 32] |
ἀνδρῶν
μαχομένων
ἔστιν
αἰσθέσθαι·
καταστῆναι
|
δὲ |
ἐς
ἐναργῆ
θέαν
ἐπίτηδες
μὲν |
[1, 23] |
οὐ
πόρρω
πυλῶν
Μελιτίδων.
(τὰ
|
δὲ |
ἐς
Ἑρμόλυκον
τὸν
παγκρατιαστὴν
καὶ |
[1, 9] |
καλεῖν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχήν,
πρότερον
|
δὲ |
ἐς
Κύπρον
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[1, 6] |
κίνδυνον
οὐ
παντάπασιν
ἐθάρρει·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐς
Λιβύην
ἐπύθετο
στρατεύειν
Πτολεμαῖον |
[1, 16] |
παρέδωκεν
Ἀντιόχῳ
τῷ
παιδί,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐς
Μακεδονίαν
ἠπείγετο.
στρατιὰ
μὲν |
[1, 38] |
καὶ
Ὠρειθυίας
φασὶν
εἶναι.
Ὁμήρῳ
|
δὲ |
ἐς
μὲν
τὸ
γένος
ἐστὶν |
[1, 6] |
Αἴγυπτον
εἶχεν
ἐν
φυλακῇ.
Περδίκκας
|
δὲ |
ἐς
μὲν
τὸ
εὐπρεπὲς
τῆς |
[1, 38] |
αὐτὸ
ὕδατος
πηγὴ
ψυχροῦ·
λέγεται
|
δὲ |
ἐς
μὲν
τὸ
σπήλαιον
ὡς |
[1, 6] |
ἅμα
ἐπολιόρκει
(καὶ)
Δημήτριος.
Πτολεμαῖος
|
δὲ |
ἐς
πᾶν
ἀφικόμενος
κινδύνου
διέσωσεν |
[1, 14] |
Ἐλευσίνιον,
ἐπέσχεν
ὄψις
ὀνείρατος·
ἃ
|
δὲ |
ἐς
πάντας
ὅσιον
γράφειν,
ἐς |
[1, 13] |
λείαν
ἐλάσας
μικρὸν
ἡσύχαζεν.
οἱ
|
δὲ |
ἐς
πολιορκίαν
εὐτρεπίζοντο,
πρότερον
ἔτι |
[1, 12] |
ἀνδρῶν
καὶ
γεράνων
μάχης.
(Πύρρον
|
δὲ |
ἐς
Σικελίαν
ἀπήγαγε
πρεσβεία
Συρακουσίων· |
[1, 22] |
καὶ
Δήμητρος
ἱερὸν
Χλόης·
τὰ
|
δὲ |
ἐς
τὰς
ἐπωνυμίας
ἔστιν
αὐτῶν |
[1, 44] |
ἑτέρα
δὲ
Αἰγόσθενα
ᾤκισται.
ἰοῦσι
|
δὲ |
ἐς
τὰς
Παγὰς
ἐκτραπομένοις
ὀλίγον |
[1, 27] |
ἀφιᾶσιν
ἤδη
τὸ
ἐντεῦθεν,
ἑτέρας
|
δὲ |
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν
παρθένους
ἄγουσιν |
[1, 42] |
τεθνεῶτα
ἐπύθετο
ὁ
Καλλίπολις,
ἀναδραμὼν
|
δὲ |
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν
τηνικαῦτα
δὲ |
[1, 4] |
ὡς
γῆν
(τὴν)
Τρῳάδα.
ἐπάνειμι
|
δὲ |
ἐς
τὴν
ἀρχὴν
ὅθεν
ἐξέβην |
[1, 2] |
ὁ
Μῆδος
εἴη
λελωβημένος.
~(ἐσελθόντων
|
δὲ |
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐστὶν
Ἀντιόπης |
[1, 2] |
καὶ
τὸν
στρατιώτην
ἐποίησεν.
(ἐσελθόντων
|
δὲ |
ἐς
τὴν
πόλιν
οἰκοδόμημα
ἐς |
[1, 24] |
τῷ
κράνει
Σφιγγὸς
εἰκών
ἃ
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Σφίγγα
λέγεται,
γράψω |
[1, 18] |
Ἐρυσίχθονα
ἐκ
Δήλου
κομίσαι.
(πρὶν
|
δὲ |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
ἰέναι
τοῦ |
[1, 35] |
Αἴαντος
τὰ
ὅπλα
λέγουσι·
τὸ
|
δὲ |
ἐς
τὸ
μέγεθος
αὐτοῦ
Μυσὸς |
[1, 26] |
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀνέβη,
πρῶτος
|
δὲ |
ἐς
τὸ
Μουσεῖον
ἐσήλατο,
καί |
[1, 27] |
τοῦτον
γενέσθαι
τὸν
ἆθλον·
ὡς
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πεδίον
ἀφείθη
τὸ |
[1, 33] |
τοὺς
Νασαμῶνας
αὐτοῦ
γινώσκεται,
τὰ
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πέλαγος
οὐδένα
πω |
[1, 1] |
ἐπὶ
κορυφῇ
τῆς
ἄκρας.
πλέοντι
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πρόσω
Λαύριόν
τέ |
[1, 44] |
Ἀπόλλωνός
ἐστι
καὶ
Πανός.
(προελθοῦσι
|
δὲ |
ἐς
τὸ
πρόσω
μνῆμά
ἐστιν |
[1, 25] |
δυνάμεως
τὰ
Μακεδόνων
ηὖξον.
(τοὺς
|
δὲ |
ἐς
τὸ
συμμαχικὸν
ταχθέντας
κατὰ |
[1, 44] |
πέτρας
τῆς
Μολουρίδος
ἀφίησιν,
ἐξενεχθέντος
|
δὲ |
ἐς
τὸν
Κορινθίων
ἰσθμὸν
ὑπὸ |
[1, 9] |
τοῦ
πατρὸς
πεμφθῆναι
πράξασα·
τῆς
|
δὲ |
ἐς
τὸν
παῖδα
τῇ
Κλεοπάτρᾳ |
[1, 4] |
νεότητος
τὸν
χρόνον
τοῦτον.
ὡς
|
δὲ |
ἐς
χεῖρας
συνῄεσαν,
ἐνταῦθα
κεραυνοί |
[1, 23] |
ἐπιφέρει
τοῖς
Φρυξὶν
εὐήθειαν·
λέγεται
|
δὲ |
ἔς
τε
ἐκεῖνον
τὸν
ἵππον |
[1, 13] |
ἦλθεν
ἐς
τὴν
γῆν.
Πύρρου
|
δὲ |
ἐσβαλόντος
τέταρτον
δὴ
τότε
στρατὸν |
[1, 18] |
λίθου,
δύο
δὲ
Αἰγυπτίου·
χαλκαῖ
|
δὲ |
ἑστᾶσι
πρὸ
τῶν
κιόνων
ἃς |
[1, 8] |
ἐπῄνεσεν
ᾆσμα
ποιήσας.
(οὐ
πόρρω
|
δὲ |
ἑστᾶσιν
Ἁρμόδιος
καὶ
Ἀριστογείτων
οἱ |
[1, 37] |
τὰ
πρὸς
Πιτθέως
συγγενῆ.
τάφος
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
αὐτόθι
Θεοδέκτου
τοῦ |
[1, 42] |
ἢ
λύρας
ῥαγείσης
χορδῆς.
(Μεγαρεῦσι
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
βουλευτήριον,
Τιμάλκου
δὲ |
[1, 20] |
Σύριον
Φερεκύδην
ἁλῶναι
πυνθάνομαι.
Σύλλᾳ
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
καὶ
τὰ
ἐς |
[1, 4] |
τὸν
Ἄττην
τεθάφθαι
λέγουσι.
(Περγαμηνοῖς
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
σκῦλα
ἀπὸ
Γαλατῶν, |
[1, 38] |
δὲ
ἐπίκλησιν,
Θησεὺς
ἀπέκτεινεν.
(Ἐλευσινίοις
|
δὲ |
ἔστι
μὲν
Τριπτολέμου
ναός,
ἔστι |
[1, 42] |
τοῦ
τείχους
ἔμελλεν
ἄρχεσθαι.
(τῆς
|
δὲ |
ἑστίας
ἐγγὺς
ταύτης
ἐστὶ
λίθος, |
[1, 34] |
καὶ
ἡρώων
ἀνεῖται
γυναιξί,
τρίτον
|
δὲ |
Ἑστίας
καὶ
Ἑρμοῦ
καὶ
Ἀμφιαράου |
[1, 33] |
(Ὠκεανῷ
γὰρ
οὐ
ποταμῷ,
θαλάσσῃ
|
δὲ |
ἐσχάτῃ
τῆς
ὑπὸ
ἀνθρώπων
πλεομένης |
[1, 15] |
ἀμφοτέρων
ἐς
τὸ
ἔργον·
τὸ
|
δὲ |
ἔσω
τῆς
μάχης
φεύγοντές
εἰσιν |
[1, 29] |
τὸν
δῆμον
ἑκάστου
λέγουσαι.
πρῶτοι
|
δὲ |
ἐτάφησαν
οὓς
ἐν
Θρᾴκῃ
ποτὲ |
[1, 9] |
καὶ
Θηβαίοις
ἐπολέμησεν
ἀποστᾶσι,
παραστησάμενος
|
δὲ |
ἔτει
τρίτῳ
μετὰ
τὴν
ἀπόστασιν |
[1, 2] |
τις
λόγος)
ἐς
δόξαν.
(ἡ
|
δὲ |
ἑτέρα
τῶν
στοῶν
ἔχει
μὲν |
[1, 37] |
ἐπὶ
τῷ
ποταμῷ
Μνησιμάχης,
τὸ
|
δὲ |
ἕτερον
ἀνάθημα
κειρομένου
οἱ
τὴν |
[1, 31] |
ἣν
Μεγάλην
θεὸν
ὀνομάζουσι·
ναὸς
|
δὲ |
ἕτερος
ἔχει
βωμοὺς
Δήμητρος
Ἀνησιδώρας |
[1, 11] |
ἐς
τὸν
Ἀριδαίου
θάνατον,
πολλῷ
|
δὲ |
ἔτι
ἀνοσιώτερα
ἐς
ἄνδρας
Μακεδόνας, |
[1, 37] |
τοὺς
Ἀλεξάνδρου
φίλους
ἀπέδρα,
πρότερον
|
δὲ |
ἔτι
(Πυθ(
ι)
ονίκην
ἔγημε, |
[1, 26] |
συντάξας
ἐνίκα
τοὺς
Μακεδόνας.
πρότερον
|
δὲ |
ἔτι
τούτων
ἐσβαλόντος
ἐς
τὴν |
[1, 22] |
μέλλουσά
ἐστι
σφάζεσθαι
Πολυξένη.
Ὁμήρῳ
|
δὲ |
εὖ
μὲν
παρείθη
τόδε
τὸ> |
[1, 11] |
Πύρρον
τὸν
Αἰακίδου
κατάγουσιν·
ἥκοντι
|
δὲ |
εὐθὺς
ἐπεστράτευε
Κάσσανδρος,
νέῳ
τε |
[1, 27] |
τὸν
μὲν
Ἐρεχθέα
καλοῦσι,
τὸν
|
δὲ |
Εὔμολπον·
καίτοι
λέληθέ
γε
οὐδὲ |
[1, 38] |
Παμμερόπην
καὶ
τρίτην
Σαισάραν·
τελευτήσαντος
|
δὲ |
Εὐμόλπου
Κήρυξ
νεώτερος
λείπεται
τῶν |
[1, 38] |
οὐχ
οἷός
τε
ἐγενόμην,
τὸ
|
δὲ |
Εὐμόλπου
μνῆμα
κατὰ
ταὐτὰ
Ἐλευσινίοις |
[1, 2] |
καὶ
μνῆμα
Εὐριπίδου
κενόν·
τέθαπται
|
δὲ |
Εὐριπίδης
ἐν
Μακεδονίᾳ
παρὰ
τὸν |
[1, 28] |
τοῦ
περιβόλου
μνῆμα
Οἰδίποδος,
πολυπραγμονῶν
|
δὲ |
εὕρισκον
τὰ
ὀστᾶ
ἐκ
Θηβῶν |
[1, 23] |
ἕνεκα
ἐς
λόγους
ἦλθον.
ἔφη
|
δὲ |
Εὔφημος
Κὰρ
ἀνὴρ
πλέων
ἐς |
[1, 12] |
Καρχηδονίους
ἠνάγκασεν
ἀπαναστῆναι
Συρακουσῶν.
φρονήσας
|
δὲ |
ἐφ᾽
αὑτῷ
Καρχηδονίων,
οἳ
θαλάσσης |
[1, 40] |
ταύτης
ἀρχαῖόν
ἐστιν
ἱερόν,
εἰκόνες
|
δὲ |
ἐφ᾽
ἡμῶν
ἑστᾶσιν
ἐν
αὐτῷ |
[1, 14] |
ἐκ
μηνίματος
τῆς
Οὐρανίας.
τὸ
|
δὲ |
ἐφ᾽
ἡμῶν
ἔτι
ἄγαλμα
λίθου |
[1, 24] |
δὲ
θηρία
λέουσιν
εἰκασμένα,
πτερὰ
|
δὲ |
ἔχειν
καὶ
στόμα
ἀετοῦ.
καὶ |
[1, 32] |
ἐς
αὐτὸν
ἔχρησεν
οὐδέν,
τιμᾶν
|
δὲ |
Ἐχετλαῖον
ἐκέλευσεν
ἥρωα.
πεποίηται
δὲ |
[1, 17] |
τῶν
ἐν
Θεσπρωτίδι
θέσθαι.
τότε
|
δὲ |
ἐχομένου
Θησέως
στρατεύουσιν
ἐς
Ἄφιδναν |
[1, 39] |
ὕστερον
ἀπ᾽
ἐκείνου
διδασκαλία·
πρότερον
|
δὲ> |
ἐχρῶντο
μεγέθει
μόνον
καὶ
ῥώμῃ |
[1, 24] |
γένοιτο
αὕτη
γυνὴ
πρώτη·
πρὶν
|
δὲ |
ἢ
γενέσθαι
Πανδώραν
οὐκ
ἦν |
[1, 6] |
καταβαίνει
ἐπὶ
τὸν
Ἑλλήσποντον.
πρὶν
|
δὲ |
ἢ
διαβῆναι
πάλιν
ἦγεν
ὀπίσω |
[1, 37] |
Φυτάλου
γένος
ἔσχεν
ἀγήρως.
(πρὶν
|
δὲ |
ἢ
διαβῆναι
τὸν
Κηφισὸν
Θεοδώρου |
[1, 28] |
Θεαγένους,
ὃς
Μεγάρων
ἐτυράννησε.
(χωρὶς
|
δὲ |
ἢ
ὅσα
κατέλεξα
δύο
μὲν |
[1, 12] |
ἐλέφαντος
μνήμην
οὐδεμίαν
ἐποιήσατο·
θεασάμενος
|
δὲ |
ἢ
πεπυσμένος
ἐμνημόνευσεν
ἂν
πολύ |
[1, 32] |
καὶ
Διὸς
ἄγαλμα
Ἀγχεσμίου.
(πρὶν
|
δὲ |
ἢ
τῶν
νήσων
ἐς
ἀφήγησιν |
[1, 3] |
Δημοκρατία
τε
καὶ
Δῆμος.
δηλοῖ
|
δὲ |
ἡ
γραφὴ
Θησέα
εἶναι
τὸν |
[1, 15] |
ἀρχὴν
ἀδελφὸς
ὢν
ἐπετέτραπτο.
αὕτη
|
δὲ |
ἡ
στοὰ
πρῶτα
μὲν
Ἀθηναίους |
[1, 4] |
τὸν
Κάλλιππον
τοῦτον
ἡγεῖσθαι.
καταλαβόντες
|
δὲ |
ᾗ
στενώτατον
ἦν,
τῆς
ἐσόδου |
[1, 39] |
Νίσῳ
καὶ
τοῖς
ἀπογόνοις,
Σκίρωνι
|
δὲ |
ἡγεμονίαν
εἶναι
πολέμου.
Μεγαρέα
δὲ |
[1, 2] |
Πειρίθου
καὶ
Θησέως
ἁρπασθῆναι,
Τροιζηνίῳ
|
δὲ |
Ἡγίᾳ
τοιάδε
ἐς
αὐτὴν
πεποίηται· |
[1, 20] |
ἐνέπρησε
Σύλλας
Ἀθήνας
ἑλών.
αἰτία
|
δὲ |
ἥδε
τοῦ
πολέμου.
Μιθριδάτης
ἐβασίλευε |
[1, 7] |
ἀλλήλων
καὶ
τοῦ
λιμοῦ·
(Μάγας
|
δὲ |
ἤδη
γυναῖκα
ἔχων
Ἀπάμην
Ἀντιόχου |
[1, 33] |
πτερὰ
ὥσπερ
Ἔρωτι
ποιοῦσι.
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
δίειμι
ὁπόσα
ἐπὶ
τῷ |
[1, 6] |
παιδί,
ἡλικίαν
μὲν
νέῳ
φρονεῖν
|
δὲ |
ἤδη
δοκοῦντι,
καταβαίνει
ἐπὶ
τὸν |
[1, 42] |
οὗ
τοῦτο
ἄγαλμα
ἦν,
ἤκουσα
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
Σέσωστριν
φαμένων
εἶναι |
[1, 39] |
τὰ
ἐς
συγγραφὴν
ἀνήκοντα.
(Ἐλευσῖνι
|
δὲ |
ἤδη
πλησιόχωρος
ἡ>
καλουμένη
Μεγαρίς· |
[1, 37] |
ἐς
Δήμητρα
τὴν
εὕρεσιν.
ὅστις
|
δὲ |
ἤδη
τελετὴν
Ἐλευσῖνι
εἶδεν
ἢ |
[1, 6] |
λοχήσας
διέφθειρεν
οὐ
πολλούς.
τότε
|
δὲ |
ἥκοντα
Ἀντίγονον
οὐχ
ὑπομείνας
Πτολεμαῖος |
[1, 43] |
καὶ
ταύτην
ἐν
Μεγάροις.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἤκουσα
μὲν
καὶ
ἄλλον
ἐς |
[1, 21] |
ἐπιστάντα
κελεῦσαι
τραγῳδίαν
ποιεῖν·
ὡς
|
δὲ |
ἦν
ἡμέρα
πείθεσθαι
γὰρ
ἐθέλειν |
[1, 41] |
βάρβαροι
τὰ
πολλὰ
ᾤκησαν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
ἦν
καὶ
Τηρεῖ
τὰ
ἐς |
[1, 12] |
τῶν
πόλεων
ἐποίουν
ἀναστάτους,
ἣ
|
δὲ |
ἦν
λοιπή,
Συρακούσαις
πολιορκοῦντες
προσεκάθηντο. |
[1, 38] |
πρῶτον
ἀπολύσαντα
τῶν
σπαργάνων.
Ἐλευθερῶν
|
δὲ |
ἦν
μὲν
ἔτι
τοῦ
τείχους, |
[1, 36] |
αἰχμάλωτον
ἐς
Ἰταλίαν
ἀχθῆναι.
Φίλιππος
|
δὲ |
ἦν
οὗτος
ὁ
Δημητρίου·
πρῶτος |
[1, 42] |
δὲ
ἔστι
μὲν
βουλευτήριον,
Τιμάλκου
|
δὲ |
ἦν
ποτε
ὡς
λέγουσι
τάφος, |
[1, 1] |
μετὰ
δὲ
τὸ
Ἀκραίας,
νεώτατον
|
δὲ |
ἣν
Κνιδίαν
οἱ
πολλοί,
Κνίδιοι |
[1, 13] |
τὰ
βιβλία
ἀνεγίνωσκεν
οὐδέν,
ὁ
|
δὲ |
ἥξειν
συμμαχίαν
ἔλεγε.
ταχὺ
δὲ |
[1, 9] |
Μακεδόνα
θήκας
νεκρῶν
ἀνελεῖν.
χωρὶς
|
δὲ |
ἠπίστατο
δή
που
καὶ
Λυσίμαχος |
[1, 30] |
Ἑρμοῦ
καὶ
ἔνδον
Ἀθηνᾶς,
τὸν
|
δὲ |
Ἡρακλέους
ἐποίησαν·
καὶ
φυτόν
ἐστιν |
[1, 19] |
ἐν
ὀλίγοις
θέας
ἄξιον.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἡρακλέους
ἱερὸν
καλούμενον
Κυνόσαργες·
καὶ |
[1, 43] |
δὲ
Ἀρτέμιδος
Ἑκάτην
εἶναι·
τούτοις
|
δὲ |
Ἡρόδοτος
ὁμολογοῦντα
ἔγραψε
Ταύρους
τοὺς |
[1, 38] |
μηδὲ
πυθέσθαι
μετεῖναί
σφισιν.
Ἐλευσῖνα
|
δὲ |
ἥρωα,
ἀφ᾽
οὗ
τὴν
πόλιν |
[1, 1] |
Ἀνδρόγεω
βωμὸς
τοῦ
Μίνω,
καλεῖται
|
δὲ |
Ἥρωος·
Ἀνδρόγεω
δὲ
ὄντα
ἴσασιν |
[1, 34] |
καὶ
Ἀπόλλωνός
ἐστι
Παιῶνος,
τὸ
|
δὲ |
ἥρωσι
καὶ
ἡρώων
ἀνεῖται
γυναιξί, |
[1, 43] |
θεὸν
ἦλθεν
ἐς
Δελφούς,
ἐλθὼν
|
δὲ |
ἠρώτα
τρόπον
τίνα
εὐδαιμονήσουσι·
καί |
[1, 7] |
λῃστὰς
κατατρέχειν
τὴν
γῆν,
οἳ
|
δὲ |
ἦσαν
δυνατώτεροι
στρατιᾷ
κατεῖργεν,
ὥστε |
[1, 43] |
ἐστὶν
Ἀστυκρατείας
καὶ
Μαντοῦς·
θυγατέρες
|
δὲ |
ἦσαν
Πολυίδου
τοῦ
Κοιράνου
τοῦ |
[1, 43] |
λόγον
ὑπὸ
Ἀρκάδων
λεγόμενον,
οἶδα
|
δὲ |
Ἡσίοδον
ποιήσαντα
ἐν
καταλόγῳ
γυναικῶν |
[1, 24] |
ἀγάλματος
ἐπειργασμένη
Πανδώρας
γένεσις.
πεποίηται
|
δὲ |
Ἡσιόδῳ
τε
καὶ
ἄλλοις
ὡς |
[1, 8] |
Ἀριστογείτων
οἱ
κτείναντες
Ἵππαρχον·
αἰτία
|
δὲ |
ἥτις
ἐγένετο
καὶ
τὸ
ἔργον |
[1, 2] |
ἀνθρώπων
μὲν
οὐδένα
εἶναι,
γονέας
|
δὲ |
Ἥφαιστον
καὶ
Γῆν.
~(τὸ
δὲ |
[1, 26] |
μαντεύματος,
καὶ
ἥρωος
Βούτου,
τρίτος
|
δὲ |
Ἡφαίστου·
γραφαὶ
δὲ
ἐπὶ
τῶν |
[1, 11] |
ἦν
Ἀλκέτας
ὁ
Θαρύπου.
ἀπὸ
|
δὲ |
Θαρύπου
ἐς
Πύρρον
τὸν
Ἀχιλλέως |
[1, 37] |
τῷ
μεγάλῳ
τῆς
Ἀθηνᾶς·
τέθαπται
|
δὲ |
Θεμιστοκλῆς
Πολιάρχου,
τρίτος
ἀπόγονος
Θεμιστοκλέους |
[1, 26] |
ἔνθα
ἔμψυχον
θύουσιν
οὐδέν,
πέμματα
|
δὲ |
θέντες
οὐδὲν
ἔτι
οἴνῳ
χρήσασθαι |
[1, 3] |
καὶ
Δῆμος
ἔργον
Λύσωνος.
τοὺς
|
δὲ |
θεσμοθέτας
ἔγραψε
Πρωτογένης
Καύνιος,
Ὀλβιάδης |
[1, 5] |
ὑπὲρ
Σύρων
ἐχειρώσατο
ἀποστάντας·
ὁπόσα
|
δὲ |
θεῶν
ἱερὰ
τὰ
μὲν
ᾠκοδόμησεν |
[1, 1] |
ἐστι
καὶ
Διὸς
ἀπωτέρω,
βωμοὶ
|
δὲ |
θεῶν
τε
ὀνομαζομένων
Ἀγνώστων
καὶ |
[1, 25] |
ἐς
τὸ
Αἰτωλικὸν
συντελοῦντες·
Βοιωτοὶ
|
δὲ |
Θηβαίων
ἠρημωμένην
τὴν
γῆν
τὴν |
[1, 24] |
μονοφθάλμους
πάντας
ἐκ
γενετῆς,
γρῦπας
|
δὲ |
θηρία
λέουσιν
εἰκασμένα,
πτερὰ
δὲ |
[1, 9] |
Θρᾷκας
Ρωμαίων
κατεστρέψατο
ἀθρόους·
Ρωμαίοις
|
δὲ |
Θρᾴκη
τε
πᾶσά
ἐστιν
ὑποχείριος, |
[1, 29] |
σφισι
ταύτῃ
τοσαῦτά
ἐστι,
τάφοι
|
δὲ |
Θρασυβούλου
μὲν
πρῶτον
τοῦ
Λύκου, |
[1, 2] |
ἐξεδέξατο,
Ἀθηναίων
δυνάμει
προύχων.
Κραναῷ
|
δὲ |
θυγατέρας
καὶ
ἄλλας
καὶ
Ἀτθίδα |
[1, 28] |
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
ἐν
σπηλαίῳ·
Κρεούσῃ
|
δὲ |
θυγατρὶ
Ἐρεχθέως
Ἀπόλλωνα
ἐνταῦθα
συγγενέσθαι |
[1, 7] |
Ἀρσινόης,
οὐ
τῆς
ἀδελφῆς,
Λυσιμάχου
|
δὲ |
θυγατρός·
τὴν
δέ
οἱ
συνοικήσασαν |
[1, 21] |
τοὺς
ἐνσχεθέντας
ταῖς
σειραῖς.
(τοὺς
|
δὲ |
θώρακας
ποιοῦνται
τὸν
τρόπον
τοῦτον. |
[1, 21] |
τυπτόμενοι
καὶ
βληθέντες
ἀνέχονται.
(οἱ
|
δὲ |
θώρακες
οἱ
λινοῖ
μαχομένοις
μὲν |
[1, 34] |
μοῖρα
Ἀφροδίτης
καὶ
Πανακείας,
ἔτι
|
δὲ |
Ἰασοῦς
καὶ
Ὑγείας
καὶ
Ἀθηνᾶς |
[1, 29] |
λόγου
κατέστησαν
ἐς
πόλεμον,
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
ἰδίᾳ
μετ᾽
Ἰολάου
τε
ἐς |
[1, 14] |
Ρᾶρον,
Κερκυόνι
δὲ
Ποσειδῶνα.
πρόσω
|
δὲ |
ἰέναι
με
ὡρμημένον
τοῦδε
τοῦ |
[1, 18] |
παρὰ
Πτολεμαίου
θεὸν
ἐσηγάγοντο.
Αἰγυπτίοις
|
δὲ |
ἱερὰ
Σαράπιδος
ἐπιφανέστατον
μέν
ἐστιν |
[1, 38] |
ἰδίᾳ
τελεῖν
τὴν
τελετήν.
τὰ
|
δὲ |
ἱερὰ
τοῖν
θεοῖν
Εὔμολπος
καὶ |
[1, 37] |
ἀρχαῖα
θέας
μάλιστα
ἄξιον.
(ἔστι
|
δὲ |
ἱερὸν
ἐν
ᾧ
κεῖται
Δήμητρος |
[1, 19] |
Πανδίονος
ἔχει
τὸ
ὄνομα,
Ἀπόλλωνος
|
δὲ |
ἱερὸν
ἐξ
ἀρχῆς
τε
εὐθὺς |
[1, 14] |
τῷ
Ποσειδῶνι
τοὺς>
ὀφθαλμούς.
(πλησίον
|
δὲ |
ἱερόν
ἐστιν
Ἀφροδίτης
Οὐρανίας.
πρώτοις |
[1, 28] |
δὲ
Ἀναιδείας
αὐτῶν
ὀνομάζουσι.
(πλησίον
|
δὲ |
ἱερὸν
θεῶν
ἐστιν
ἃς
καλοῦσιν |
[1, 18] |
ὀστᾶ
κομίσαντος
ἐς
Ἀθήνας·
~(τὸ
|
δὲ |
ἱερὸν
τῶν
Διοσκούρων
ἐστὶν
ἀρχαῖον, |
[1, 18] |
ἂν
τὸν
Ἆπιν
θάπτωσι.
τοῦ
|
δὲ |
ἱεροῦ
τοῦ
Σαράπιδος
οὐ
πόρρω |
[1, 9] |
ἀνελόντα
τὰ
ὀστᾶ
ἐκρῖψαι.
ὁ
|
δὲ |
Ἱερώνυμος
οὗτος
ἔχει
μὲν
καὶ |
[1, 9] |
πρὸς
ἀλλήλους
γενέσθαι
σφίσι.
τῷ
|
δὲ |
Ἱερωνύμῳ
τάχα
μέν
που
καὶ |
[1, 19] |
ἐκδιδοὺς
ἐς
τὸν
Ἰλισόν.
ὁ
|
δὲ |
Ἰλισός
ἐστιν
οὗτος,
ἔνθα
παίζουσαν |
[1, 38] |
μὲν
Ἐρεχθεὺς
Ἀθηναίων
βασιλεύς,
ἀπέθανε
|
δὲ |
Ἰμμάραδος
Εὐμόλπου·
καταλύονται
δὲ
ἐπὶ |
[1, 38] |
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
οὐκ
Εὐμόλπου.
(ἔστι
|
δὲ |
Ἱπποθόωντος
ἡρῷον,
ἀφ᾽
οὗ
τὴν |
[1, 43] |
τεκεῖν
παῖδα
ἐξ
Ἀπόλλωνος,
ἐχομένην
|
δὲ |
ἰσχυρῶς
τοῦ
πατρὸς
δείματι
τὸν |
[1, 43] |
Μεγαρέως
αὐτὸν
λαβεῖν
Εὐαίχμην,
τὸ
|
δὲ |
Ἰφινόης
Ἀλκάθου
θυγατρός·
ἀποθανεῖν
δὲ |
[1, 34] |
ὅστις
ἦλθεν
Ἀμφιαράῳ
χρησόμενος·
ἔστι
|
δὲ |
καθάρσιον
τῷ
θεῷ
θύειν,
θύουσι |
[1, 20] |
Διόνυσον
ὕβρισαν
διδόντες
δίκας,
Ἀριάδνη
|
δὲ |
καθεύδουσα
καὶ
Θησεὺς
ἀναγόμενος
καὶ |
[1, 14] |
οἷα
ἐς
θυσίαν
ἀγόμενος,
πεποίηται
|
δὲ |
καθήμενος
Ἐπιμενίδης
Κνώσσιος,
ὃν
ἐλθόντα |
[1, 31] |
οἱ
ταύτῃ
τιμῶσιν
Ἀμαρυσίαν,
ἑορτὴν
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναῖοι
τῆς
Ἀμαρυσίας
ἄγουσιν |
[1, 40] |
Σαλαμῖνα
ναυμαχήσαντες
πρὸς
Ἀθηναίους·
ὁμολογοῦσι
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηναῖοι
χρόνον
τινὰ
Μεγαρεῦσιν |
[1, 9] |
οὖσι
γεγόνασιν
αἱ
δωρεαί,
Φιλίππῳ
|
δὲ |
καὶ
Ἀλεξάνδρῳ
κολακείᾳ
μᾶλλον
ἐς |
[1, 44] |
ἱερὸν
Δήμητρός
ἐστι
Μαλοφόρου·
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
ἐς
τὴν
ἐπίκλησιν |
[1, 42] |
καὶ
θρήνῳ
ὅμοιον
ᾄδουσιν.
~(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλη
Μεγαρεῦσιν
ἀκρόπολις
ἀπὸ |
[1, 27] |
ὁμοίως
πλὴν
τῆς
πέτρας·
(ἀνέθεσαν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
Θησέως
ἔργον,
καὶ |
[1, 19] |
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἀπόλλωνος
Πυθίου·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
ἱερὸν
Ἀπόλλωνος
ἐπίκλησιν |
[1, 33] |
ἄλλος
γε
ἢ
Νεῖλος.
(εἰσὶ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
πρόσοικοι
Μαύροις
Αἰθίοπες |
[1, 7] |
καταγαγὼν
ἦν
ἐκ
Μέμφιδος·
ἀπέκτεινε
|
δὲ |
καὶ
ἄλλον
ἀδελφὸν
γεγονότα
ἐξ |
[1, 29] |
Ἀρτέμιδός
εἰσιν
ἐπικλήσεις
αὗται,
λεγόμενον
|
δὲ |
καὶ
ἄλλον
ἐς
αὐτὰς
λόγον |
[1, 1] |
δὲ
αὐτοὶ
καλοῦσιν
Εὔπλοιαν.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
Ἀθηναίοις
ὁ
μὲν |
[1, 42] |
μνῆμά
ἐστιν
Ἀλκάθου
παιδός.
ἐγένετο
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
Ἀλκάθῳ
πρεσβύτερος
υἱὸς |
[1, 5] |
ἀνάγκην
δίκης
τὰς
γυναῖκας.
Πανδίονι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλος
ἀνδριάς
ἐστιν
ἐν |
[1, 34] |
οἱ
πάντες
Ἕλληνες
ἥγηνται.
καταλέξαι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλους
ἔχω
γενομένους
τότε |
[1, 6] |
ἔτι
οὐχ
ὁμοίως
θαυμαζόμενος,
διαβεβλημένος
|
δὲ |
καὶ
ἄλλως
ἐς
τοὺς
Μακεδόνας, |
[1, 28] |
τὴν
αἰτίαν
ἐξεγένετο
ἀπολύσασθαι,
θύουσι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλως
ξένοι
τε
ὁμοίως |
[1, 13] |
βασιλέων,
τοὺς
δὲ
χρήματα,
Ἀντίγονον
|
δὲ |
καὶ
ἀμφότερα
αἰτῶν·
ἀφικομένων
δὲ |
[1, 34] |
παρ᾽
Ἕλλησι
τιμὰς
ἔχουσι,
τοῖς
|
δὲ |
καὶ
ἀνάκεινται
πόλεις,
Ἐλεοῦς
ἐν |
[1, 1] |
Ἰάσονός
φασιν
ἐς
Κόλχους.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Ἀνδρόγεω
βωμὸς
τοῦ
Μίνω, |
[1, 29] |
γενέσθαι
περὶ
τοὺς
δεσπότας.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἀνδρῶν
ὀνόματα
ἄλλων,
διάφορα |
[1, 4] |
καὶ
Φιλίππου
κακωθέντες
πρότερον·
καθεῖλε
|
δὲ |
καὶ
Ἀντίπατρος
καὶ
Κάσσανδρος
ὕστερον |
[1, 5] |
Ἀθηναίοις
ἐπώνυμοι
τῶν
ἀρχαίων·
ὕστερον
|
δὲ |
καὶ
ἀπὸ
τῶνδε
φυλὰς
ἔχουσιν, |
[1, 29] |
Κορινθίων
τότε
καὶ
Ἀθηναίων,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
Ἀργείων
καὶ
Βοιωτῶν
κρατήσαντες, |
[1, 11] |
δὲ
Ἀλέξανδρος
τῆς
Νεοπτολέμου,
Νεοπτολέμῳ
|
δὲ |
καὶ
Ἀρύββᾳ
πατὴρ
ἦν
Ἀλκέτας |
[1, 34] |
καθάρσιον
τῷ
θεῷ
θύειν,
θύουσι
|
δὲ |
καὶ
αὐτῷ
καὶ
πᾶσιν
ὅσοις |
[1, 24] |
ἀργυροῦς
ἐνεποίησεν
ὁ
Κλεοίτας·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Γῆς
ἄγαλμα
ἱκετευούσης
ὗσαί |
[1, 22] |
ἦν
οὐ
τῶν
ἀφανεστάτων.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Γῆς
Κουροτρόφου
καὶ
Δήμητρος |
[1, 20] |
μίμησιν
τῆς
Ξέρξου
λέγεται·
ἐποιήθη
|
δὲ |
καὶ
δεύτερον,
τὸ
γὰρ
ἀρχαῖον |
[1, 42] |
τὴν
ἔβενον
ἴσασιν
εὑρίσκειν.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Δήμητρος
ἱερὸν
Θεσμοφόρου.
κατιοῦσι |
[1, 8] |
λέγουσιν,
ἔπραξε
τὴν
εἰρήνην·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Δημοσθένης,
ὃν
ἐς
Καλαυρείαν |
[1, 4] |
περὶ
τὸν
Παρνασσὸν
οἰκοῦντες,
ἀφίκετο
|
δὲ |
καὶ
δύναμις
Αἰτωλῶν·
τὸ
γὰρ |
[1, 11] |
καὶ
νεώτατος
ὁ
Πέργαμος.
ἐγένετο
|
δὲ |
καὶ
Ἑλένῳ
Κεστρῖνος·
τούτῳ
γὰρ |
[1, 41] |
ὁ
λόγος
ἤδη
μοι·
τιμὰς
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τῇ
πόλει
παρὰ |
[1, 19] |
ἐπ᾽
αὐτῷ
ἐστιν
Ἰλισιάδων·
δείκνυται
|
δὲ |
καὶ
ἔνθα
Πελοποννήσιοι
Κόδρον
τὸν |
[1, 18] |
γυμνάσιόν
ἐστιν
ἐπώνυμον
Ἀδριανοῦ·
κίονες
|
δὲ |
καὶ
ἐνταῦθα
ἑκατὸν
λιθοτομίας
τῆς |
[1, 28] |
τε
ὁμοίως
καὶ
ἀστοί.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἐντὸς
τοῦ
περιβόλου
μνῆμα |
[1, 36] |
νησιωτῶν
Ροδίους
καὶ
Κρῆτας.
(ὡς
|
δὲ |
καὶ
ἐξ
Αἰγύπτου
καὶ
Μυσίας |
[1, 29] |
ἐρέτας
ἀπὸ
τῶν
καταστρωμάτων.
(Ἀθηναίοις
|
δὲ |
καὶ
ἔξω
πόλεως
ἐν
τοῖς |
[1, 5] |
μὲν
ᾠκοδόμησεν
ἐξ
ἀρχῆς,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐπεκόσμησεν
ἀναθήμασι
καὶ
κατασκευαῖς |
[1, 9] |
ἐπὶ
ἁλούσῃ
Κολοφῶνι
ὠδύρατο.
Λυσίμαχος
|
δὲ |
καὶ
ἐς
πόλεμον
πρὸς
Πύρρον |
[1, 27] |
ὡς
ἱερὰ
εἴη
θεῶν,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τιμωρίαν
ἀνθρώπων
ἀφεῖσθαι. |
[1, 28] |
καὶ
φοινικιοῦν
ἀπὸ
χρωμάτων
(τὸ
|
δὲ) |
καὶ
ἐς
τόδε
διαμεμένηκεν
ὀνομάζεσθαι. |
[1, 35] |
δὲ
ἐξ
ἐβένου
ξύλου·
διαμένουσι
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τόδε
τῷ
Αἴαντι |
[1, 3] |
καὶ
τραγῳδίαις
πιστὰ
ἡγουμένοις,
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τὸν
Θησέα,
ὃς |
[1, 13] |
δὲ
ἥξειν
συμμαχίαν
ἔλεγε.
ταχὺ
|
δὲ |
καὶ
ἐς
τοὺς
Ρωμαίους
ἦλθε |
[1, 42] |
σφισιν
ἦλθεν
ἐξ
Ὀγχηστοῦ.
δείκνυται
|
δὲ |
καὶ
ἑστία
θεῶν
Προδομέων
καλουμένων· |
[1, 43] |
ἀρχαιότατον
ἐν
τῷ
ναῷ·
Πειθὼ
|
δὲ |
καὶ
ἑτέρα
θεός,
ἣν
Παρήγορον |
[1, 9] |
ἀρχὴν
τὴν
Ἀντιγόνου
συγκαθεῖλε.
συνῴκισε
|
δὲ |
καὶ
Ἐφεσίων
ἄχρι
θαλάσσης
τὴν |
[1, 37] |
δόξης
κιθαρῳδῶν
ἁπάντων
ἦλθεν.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Ζεφύρου
τε
βωμὸς
καὶ |
[1, 29] |
παῖς
ἔργα
ἀποδειξάμενοι
λαμπρά.
κεῖται
|
δὲ |
καὶ
Ζήνων
ἐνταῦθα
ὁ
Μνασέου |
[1, 29] |
καὶ
ναυσὶν
αὐθημερὸν
κρατήσαντες·
(τέθαπται
|
δὲ |
καὶ
Κόνων
καὶ
Τιμόθεος,
δεύτεροι |
[1, 17] |
καλουμένη
καὶ
ποταμὸς
Ἀχέρων,
ῥεῖ
|
δὲ |
καὶ
Κωκυτὸς
ὕδωρ
ἀτερπέστατον.
Ὅμηρός |
[1, 18] |
μάχης
ἀλγήσας
ἐτελεύτησεν
ἐθελοντής.
κεῖνται
|
δὲ |
καὶ
λίθου
Φρυγίου
Πέρσαι
χαλκοῦν |
[1, 3] |
ἔπαυσε<
ν
ἐκ>
Δελφῶν.
(ᾠκοδόμηται
|
δὲ |
καὶ
Μητρὸς
θεῶν
ἱερόν,
ἣν |
[1, 25] |
ἀποθανόντα
γήρᾳ
ταφῆναι
λέγουσιν·
ὕστερον
|
δὲ |
καὶ
μνῆμα
αὐτόθι
ἀνδρὶ
ᾠκοδομήθη |
[1, 23] |
τὴν
ἅλωσιν
τῶν
ἀνθρώπων·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
Μυκαλησσίοις
οἱ
βάρβαροι
μὴ |
[1, 9] |
Λάγου
καὶ
Εὐρυδίκης
οὖσαν.
(διέβη
|
δὲ |
καὶ
ναυσὶν
ἐπὶ
τὴν
Ἀσίαν |
[1, 21] |
Σοφοκλέους
ποίησιν
ἐφαίνετο
ἔχειν,
εἰώθασι
|
δὲ |
καὶ
νῦν
ἔτι
ποιημάτων
καὶ |
[1, 23] |
Τεῦκρος
ὑπερκύπτουσιν
ἐξ
αὐτοῦ,
προσέτι
|
δὲ |
καὶ
οἱ
παῖδες
οἱ
Θησέως. |
[1, 34] |
πρώτοις
Ὠρωπίοις
κατέστη
νομίζειν,
ὕστερον
|
δὲ |
καὶ
οἱ
πάντες
Ἕλληνες
ἥγηνται. |
[1, 29] |
τῶν
συνειδότων
μηνυθέντες
ἀπώλοντο.
(κεῖνται
|
δὲ |
καὶ
οἱ
περὶ
Κόρινθον
πεσόντες· |
[1, 29] |
ἀφικέσθαι
Δημοσθένην
Συρακουσίων
κρατήσαντες.
ἐτάφησαν
|
δὲ |
καὶ
οἱ
περὶ
τὸν
Ἑλλήσποντον |
[1, 29] |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ταύτην.
κεῖνται
|
δὲ |
καὶ
οἱ
σὺν
Κίμωνι
τὸ |
[1, 29] |
ἀναπλεύσας
διὰ
τοῦ
Μαιάνδρου,
ἐτάφησαν
|
δὲ |
καὶ
οἱ
τελευτήσαντες
(πολεμοῦντος
Κασσάνδρου |
[1, 26] |
ἀναθείη,
ποιήσειε
δὲ
Ἔνδοιος.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
οἴκημα
Ἐρέχθειον
καλούμενον·
πρὸ |
[1, 38] |
μὲν
ἔτι
τοῦ
τείχους,
ἦν
|
δὲ |
καὶ
οἰκιῶν
ἐρείπια·
δήλη
δὲ |
[1, 25] |
τε
δύο
πηχῶν
ἕκαστον.
ἕστηκε
|
δὲ |
καὶ
Ὀλυμπιόδωρος,
μεγέθει
τε
ὧν |
[1, 32] |
ἄγαλμά
ἐστιν
Ὑμηττίου
Διός,
βωμοὶ
|
δὲ |
καὶ
Ὀμβρίου
Διὸς
καὶ
Ἀπόλλωνός |
[1, 2] |
Ρόδιος
καὶ
Σολεὺς
Ἄρατος.
Ἡσίοδος
|
δὲ |
καὶ
Ὅμηρος
ἢ
συγγενέσθαι
βασιλεῦσιν |
[1, 14] |
μὲν
Ἀργείων
ἐστὶ
λόγος
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
καὶ
ὅσοι
παρὰ
τούτοις
ἴσασι |
[1, 33] |
ἐπισχεῖν
αὐτῇ
καὶ
θρέψαι·
πατέρα
|
δὲ |
καὶ
οὗτοι
καὶ
πάντες
κατὰ |
[1, 12] |
Ἰονίου
διαβὰς
ἐπὶ
Ρωμαίους·
διέβη
|
δὲ |
καὶ
οὗτος
ἐπαγαγομένων
Ταραντίνων.
τούτοις |
[1, 5] |
τῶν
Θησέως
παίδων
Ἀκάμας.
(Κέκροπα
|
δὲ |
καὶ
Πανδίονα
εἶδον
γὰρ
καὶ |
[1, 29] |
καὶ
Χαβρίου
καὶ
Φορμίωνος.
(ἔστι
|
δὲ |
καὶ
πᾶσι
μνῆμα
Ἀθηναίοις
ὁπόσοις |
[1, 30] |
τρίτος
ἐστὶν
ὁ
κρατῶν·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
πᾶσιν
ἀποσβεσθείη,
οὐδείς
ἐστιν |
[1, 25] |
ἐσῆλθεν
Ἀθηναίοις,
οἳ
Μουνυχίαν,
ὕστερον
|
δὲ |
καὶ
Πειραιᾶ
καὶ
τείχη
μακρὰ |
[1, 27] |
σφισιν
ἀπετάκη
μὲν
οὐδέν,
μελάντερα
|
δὲ |
καὶ
πληγὴν
ἐνεγκεῖν
ἐστιν
ἀσθενέστερα· |
[1, 28] |
κεῖται
θεῶν
τῶν
ὑπογαίων.
κεῖται
|
δὲ |
καὶ
Πλούτων
καὶ
Ἑρμῆς
καὶ |
[1, 9] |
συμβαλὼν
οὐκ
ἀπείροις
πολέμων,
ἀριθμῷ
|
δὲ |
καὶ
πολὺ
ὑπερβεβληκόσιν,
αὐτὸς
μὲν |
[1, 32] |
σημεῖα
ἐν
πέτραις
σκηνῆς.
ῥεῖ
|
δὲ |
καὶ
ποταμὸς
ἐκ
τῆς
λίμνης, |
[1, 22] |
δὴ
καὶ
Πολύγνωτος
ἔγραψεν.
ἔγραψε
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
τῷ
ποταμῷ
ταῖς |
[1, 6] |
αὖθις
καὶ
Κύπρον
εἷλε,
κατήγαγε
|
δὲ |
καὶ
Πύρρον
ἐς
τὴν
Θεσπρωτίδα |
[1, 44] |
ἐνίκα
στάδιον
δραμὼν
γυμνός,
φασὶ
|
δὲ |
καὶ
στρατηγοῦντα
ὕστερον
τὸν
Ὄρσιππον |
[1, 41] |
Πανδίονος
ἡρῴου
μνῆμα
Ἱππολύτης·
γράψω
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐς
αὐτὴν
ὁποῖα |
[1, 27] |
τὸν
ἐπὶ
τῇ
χώρᾳ·
λέγουσι
|
δὲ |
καὶ
τάδε,
κατακαυθῆναι
μὲν
τὴν |
[1, 20] |
ἀνάγων
Ἥφαιστον
ἐς
οὐρανόν·
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
τάδε
ὑπὸ
Ἑλλήνων,
ὡς |
[1, 18] |
ἱερὸν
Ἀγλαύρου
τέμενός
ἐστιν.
Ἀγλαύρῳ
|
δὲ |
καὶ
ταῖς
ἀδελφαῖς
Ἕρσῃ
καὶ |
[1, 18] |
εἰσι
κίονες
Φρυγίου
λίθου·
πεποίηνται
|
δὲ |
καὶ
ταῖς
στοαῖς
κατὰ
τὰ |
[1, 42] |
σφισιν
ἐκπεσεῖν
τῆς
χώρας,
Κλησὼ
|
δὲ |
καὶ
Ταυρόπολιν
εὑρεῖν
τε
καὶ |
[1, 24] |
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
Διός.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ταῦρος
ἀνάθημα
τῆς
βουλῆς |
[1, 13] |
ἀνέθηκεν
αὐτῶν
τὰς
ἀσπίδας.
ἐπιγέγραπται
|
δὲ |
καὶ
ταύταις·
αἵδε
ποτ᾽
Ἀσίδα |
[1, 42] |
χειρῶν
καὶ
ἄκρων
ποδῶν·
ταῦτα
|
δὲ |
καὶ
τὸ
πρόσωπόν
ἐστιν
ἐλέφαντος. |
[1, 24] |
τὸν
Ἴτυν
ἀνέθηκεν
Ἀλκαμένης.
πεποίηται
|
δὲ |
καὶ
τὸ
φυτὸν
τῆς
ἐλαίας |
[1, 33] |
ἀνθρώποις
ὑβρισταῖς
ἐστιν
ἀπαραίτητος.
δοκεῖ
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἀποβᾶσιν
ἐς
Μαραθῶνα |
[1, 35] |
εἶναι
μὲν
τὸν
νεκρόν,
εἶναι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
θρόνον·
καὶ
γὰρ |
[1, 2] |
ὅντινα
μέν,
οὐκ
οἶδα,
Πραξιτέλης
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἵππον
καὶ
τὸν |
[1, 13] |
τὸ
Ἄργος
ἐληλύθει
Πύρρος.
κρατῶν
|
δὲ |
καὶ
τότε
συνεσπίπτει
τοῖς
φεύγουσιν |
[1, 20] |
ἐς
τὸ
ἄστυ
καταδιώκουσιν,
Ἀρχέλαον
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
ἐς
τὸν |
[1, 37] |
τούτῳ
τὸν
ἄνδρα
Θεμιστοκλέα,
τελευτήσαντος
|
δὲ |
καὶ
τούτου
Θεόφραστον
τὸν
παῖδα. |
[1, 22] |
ἐς
τὴν
διακονίαν
τόλμημα.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
Τροιζηνίοις
Ἱππολύτου
τάφος·
ἔχει |
[1, 32] |
δὲ
Ἐχετλαῖον
ἐκέλευσεν
ἥρωα.
πεποίηται
|
δὲ |
καὶ
τρόπαιον
λίθου
λευκοῦ.
τοὺς |
[1, 5] |
δωρεὰς
πόλεσιν
ἔδωκεν
Ἑλληνίσι,
τὰς
|
δὲ |
καὶ
τῶν
βαρβάρων
τοῖς
δεηθεῖσιν, |
[1, 29] |
τοῖς
ἀνδράσιν
ὁ
τάφος.
Τολμίδου
|
δὲ |
καὶ
τῶν
σὺν
αὐτῷ
δεδήλωται |
[1, 41] |
ἑτέρωθι
τοῦ
λόγου
δηλώσω,
τέθαπται
|
δὲ |
καὶ
Ὕλλος
ἐν
τοῖς
Μεγάροις. |
[1, 28] |
καὶ
ἐφ᾽
ὅτῳ
κτείνειε.
κριθῆναι
|
δὲ |
καὶ
ὕστερον
Ὀρέστην
λέγουσιν
ἐπὶ |
[1, 9] |
ὑπὸ
τῶν
Γετῶν
ἑάλω.
Λυσίμαχος
|
δὲ |
καὶ
ὕστερον
προσπταίσας
μάχαις
καὶ |
[1, 13] |
πᾶσα
ἐς
χάριν
συγγράφειν.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
Φίλιστος
αἰτίαν
δικαίαν
εἴληφεν, |
[1, 28] |
σχήματος
ἔχει
τὰ
ὀνόματα·
βατραχιοῦν
|
δὲ |
καὶ
φοινικιοῦν
ἀπὸ
χρωμάτων
(τὸ |
[1, 24] |
καθ᾽
ἡμᾶς
ἔτικτον
γυναῖκες.
(κεῖται
|
δὲ |
καὶ
Φρίξος
ὁ
Ἀθάμαντος
ἐξενηνεγμένος |
[1, 1] |
καὶ
Γενετυλλίδες
ὀνομαζόμεναι
θεαί·
δοκῶ
|
δὲ |
καὶ
Φωκαεῦσι
τοῖς
ἐν
Ἰωνίᾳ |
[1, 2] |
μὲν
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος,
τὰς
|
δὲ |
καὶ
χρόνον
διαλείποντες.
καὶ
πλησίον |
[1, 30] |
τοὺς
ἄλλους
φεύγοντα
ἀνθρώπους.
δείκνυται
|
δὲ |
καὶ
χῶρος
καλούμενος
κολωνὸς
ἵππιος, |
[1, 44] |
μανέντα
δρᾶσαι
ταῦτα
Ἀθάμαντα,
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ὡς
ἐς
τὴν
Ἰνὼ |
[1, 29] |
Ἠδωνοὶ
φονεύουσιν
ἀνέλπιστοι
ἐπιθέμενοι·
(λέγεται
|
δὲ |
καὶ
ὡς
κεραυνοὶ
πέσοιεν
ἐς |
[1, 10] |
βουλεῦσαι
λέγουσιν
Ἀγαθοκλεῖ
θάνατον.
λέγουσι
|
δὲ |
καὶ
ὡς
Λυσίμαχος
αἴσθοιτο
ὕστερον |
[1, 41] |
σὺν
ὀλίγαις
ἐς
Μέγαρα,
ἅτε
|
δὲ |
κακῶς
οὕτω
πράξασαν
τῷ
στρατῷ |
[1, 8] |
ἀναδούμενος
ταινίᾳ
τὴν
κόμην,
ἀνδριάντες
|
δὲ |
Καλάδης
Ἀθηναίοις
ὡς
λέγεται
νόμους |
[1, 26] |
ὄροφον
ἀνασπᾷ
τὴν
ἀτμίδα.
ὁ
|
δὲ |
Καλλίμαχος
ὁ>
τὸν
λύχνον
ποιήσας, |
[1, 3] |
θεσμοθέτας
ἔγραψε
Πρωτογένης
Καύνιος,
Ὀλβιάδης
|
δὲ |
Κάλλιππον,
ὃς
Ἀθηναίους
ἐς
Θερμοπύλας |
[1, 28] |
τῷ
δικαίῳ
τιμωρίαν
ἀνθρώποις·
ἔργον
|
δὲ |
κάλλιστον
καὶ
δόξῃ
φανερώτατον
ὁ |
[1, 3] |
νεὼ
τὸν
μὲν
Λεωχάρης,
ὃν
|
δὲ |
καλοῦσιν
Ἀλεξίκακον
Κάλαμις
ἐποίησε.
τὸ |
[1, 24] |
ἄγαλμα
λέγουσι
Φειδίαν
ποιῆσαι·
Παρνόπιον
|
δὲ |
καλοῦσιν,
ὅτι
σφίσι
παρνόπων
βλαπτόντων |
[1, 35] |
ἐστιν
Ἑλένη
τῇ
νήσῳ.
(Σαλαμὶς
|
δὲ |
κατὰ
Ἐλευσῖνα
κειμένη
παρήκει
καὶ |
[1, 12] |
πρὸς
Ρωμαίους
συνειστήκει
πόλεμος·
ἀδύνατοι
|
δὲ |
κατὰ
σφᾶς
ὄντες
ἀντισχεῖν,
προϋπαρχούσης |
[1, 37] |
καὶ
ὁ
Ἴακχος
πεποίηται.
ᾠκοδόμηται
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ναὸς
οὐ |
[1, 1] |
ἐπὶ
Κωλιάδι
τὰς
αὐτάς.
ἔστι
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐς |
[1, 9] |
Πτολεμαίῳ
θέλουσα
εἶναι
φοβερωτέρα,
τέλος
|
δὲ |
κατατρώσασα
οὓς
μάλιστα
τῶν
εὐνούχων |
[1, 39] |
πάλην
διαφθεῖραι
πλὴν
Θησέως,
Θησεὺς
|
δὲ |
κατεπάλαισεν
αὐτὸν
σοφίᾳ
τὸ
πλέον· |
[1, 18] |
νῦν
οὐ
πολὺ
ἀφεστηκότα.
(Ἀδριανὸς
|
δὲ |
κατεσκευάσατο
μὲν
καὶ
ἄλλα
Ἀθηναίοις, |
[1, 14] |
Φοινίκων
Κυθήριοι
μαθόντες
σέβουσιν·
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
κατεστήσατο
Αἰγεύς,
αὑτῷ
τε
οὐκ |
[1, 5] |
ὀνόματα
ἔσχον
αἱ
φυλαί·
ὅστις
|
δὲ |
κατεστήσατο
δέκα
ἀντὶ
τεσσάρων
φυλὰς |
[1, 37] |
καὶ
Μήδοις
ἐναντία
ναυμαχήσαντος.
τοὺς
|
δὲ |
κατωτέρω
τοῦ
γένους
πλὴν
Ἀκεστίου |
[1, 21] |
τῶν
ἐς
δόξαν
ἡκόντων.
τραγῳδίας
|
δὲ |
κεῖνται
τῶν
φανερῶν
Εὐριπίδης
καὶ |
[1, 10] |
Πέργαμον
τὴν
ὑπὲρ
Καΐκου,
πέμψας
|
δὲ |
κήρυκα
τά
τε
χρήματα
καὶ |
[1, 38] |
ἐς
αὐτὸν
ἔχω
λέγειν.
(ῥεῖ
|
δὲ |
Κηφισὸς
πρὸς
Ἐλευσῖνι
βιαιότερον
παρεχόμενος |
[1, 13] |
ἐγένετο,
τοῦ
δὲ
Παυσανίας,
τοῦ
|
δὲ |
Κλεόμβροτος,
ὃς
ἐναντία
Ἐπαμινώνδᾳ
καὶ |
[1, 13] |
γίνονται
πρεσβύτερος
μὲν
Ἀκρότατος,
νεώτερος
|
δὲ |
Κλεώνυμος.
Ἀκρότατον
μὲν
οὖν
πρότερον |
[1, 34] |
Ἀμφιάραον
λέγουσιν
ἤδη
θεόν.
Ἰοφῶν
|
δὲ |
Κνώσσιος
τῶν
ἐξηγητῶν
χρησμοὺς
ἐν |
[1, 40] |
Γερανίαν
τὸ
ὄρος
ὀνομασθῆναι.
(τῆς
|
δὲ |
κρήνης
οὐ
πόρρω
ταύτης
ἀρχαῖόν |
[1, 39] |
τοῦ
Νίσου
φασὶν
ἀρχήν·
τὸν
|
δὲ |
Κρητικὸν
πόλεμον
καὶ
τὴν
ἐπὶ |
[1, 28] |
φασὶ
τῷ
κοινῷ.
(ἐπὶ
Δελφινίῳ
|
δὲ |
κρίσις
καθέστηκεν
ἐργάσασθαι
φόνον
σὺν |
[1, 38] |
δήμου
τοῦ
Σκαμβωνιδῶν
εἰσιν·
ἐγὼ
|
δὲ |
Κρόκωνος
μὲν
ἀνευρεῖν
τάφον
οὐχ |
[1, 30] |
τὸν
κόλπον
εἶδεν
ὄνειρον·
ἔστι
|
δὲ |
κύκνῳ
τῷ
ὄρνιθι
μουσικῆς
δόξα, |
[1, 6] |
παῖδα
εἶναι
τοῦ
Ἀμύντου,
λόγῳ
|
δὲ |
Λάγου
νομίζουσι·
τὴν
γάρ
οἱ |
[1, 28] |
Μήδων
ἐς
τὴν
γῆν,
ἐπανήκων
|
δὲ |
Λακεδαιμονίους
ὑπερβαλέσθαι
φαίη
τὴν
ἔξοδον, |
[1, 26] |
ἐν
τῇ
πέτρᾳ
σχῆμα·
ταῦτα
|
δὲ |
λέγεται
Ποσειδῶνι
μαρτύρια
ἐς
τὴν |
[1, 6] |
γυναῖκα
ὑπὸ
Φιλίππου
Λάγῳ.
Πτολεμαῖον
|
δὲ |
λέγουσιν
ἄλλα
τε
ἐν
τῇ |
[1, 7] |
καθ᾽
ὁδὸν
ἀφεστηκέναι
Μαρμαρίδας·
εἰσὶ
|
δὲ |
Λιβύων
οἱ
Μαρμαρίδαι
τῶν
νομάδων. |
[1, 35] |
βωμός
ἐστιν
ἐν
Ἀθήναις.
δείκνυται
|
δὲ |
λίθος
ἐν
Σαλαμῖνι
οὐ
πόρρω |
[1, 23] |
ἐπίκλησιν
καὶ
ταύτης
Ὑγείας.
(ἔστι
|
δὲ |
λίθος
οὐ
μέγας,
ἀλλ᾽
ὅσον |
[1, 21] |
λεόντων
ὀδόντες
καὶ
παρδάλεων.
θώρακας
|
δὲ |
λινοῦς
ἰδεῖν
ἔν
τε
ἄλλοις |
[1, 35] |
ἔστιν
ὅπως
ἂν
ἔδοξεν.
αὐτίκα
|
δὲ |
λόγος
ἦλθεν
ἐς
τοὺς
πολλοὺς |
[1, 25] |
Φίλιππος
τῶν
πόλεων
εἷλεν,
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
λόγῳ
συνθέμενος
ἔργῳ
σφᾶς
μάλιστα |
[1, 40] |
πρόσωπον
ἐλέφαντος
καὶ
χρυσοῦ,
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
πηλοῦ
τέ
ἐστι
καὶ |
[1, 42] |
μέσον
σῶμά
ἐστιν
ἀπερριμμένον,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
κάθηταί
τε
καὶ
ἀνὰ |
[1, 9] |
παρόντα
χρήσιμον
νομίζοντες
ἀνέθηκαν.
(ὁ
|
δὲ |
Λυσίμαχος
οὗτος
γένος
τε
ἦν |
[1, 26] |
ἦν
γένος
μὲν
Ἀθηναῖος,
Δαιδάλου
|
δὲ |
μαθητής,
ὃς
καὶ
φεύγοντι
Δαιδάλῳ |
[1, 13] |
τᾶς
μεγαλαυχήτω
σκῦλα
Μακεδονίας.
Πύρρῳ
|
δὲ |
Μακεδόνας
ἐς
ἅπαν
μὴ
καταστρέψασθαι |
[1, 13] |
τὰς
ἐπὶ
θαλάσσῃ
πόλεις,
αὐτὸς
|
δὲ |
Μακεδονίας
τε
τῆς
ἄνω
καὶ |
[1, 26] |
Πειραιᾶ
καὶ
Μουνυχίαν
ἀνασωσάμενος·
ποιουμένων
|
δὲ |
Μακεδόνων
καταδρομὴν
ἐς
Ἐλευσῖνα
Ἐλευσινίους |
[1, 20] |
τὸν
Ἥφαιστον
ἐθέλειν
πείθεσθαι,
Διόνυσος
|
δὲ |
μάλιστα
γὰρ
ἐς
τοῦτον
πιστὰ |
[1, 4] |
κατὰ
σφᾶς
τῆς
βοηθείας.
(Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
μάλιστα
μὲν
τῶν
Ἑλλήνων
ἀπειρήκεσαν |
[1, 13] |
ἄνω
καὶ
Θεσσαλῶν
ἐπεκράτησε.
δηλοῖ
|
δὲ |
μάλιστα
τὸ
μέγεθος
τῆς
μάχης |
[1, 33] |
μητέρα
εἶναι
λέγουσιν
Ἕλληνες,
Λήδαν
|
δὲ |
μαστὸν
ἐπισχεῖν
αὐτῇ
καὶ
θρέψαι· |
[1, 27] |
τῶν
Ἀθηναίων
οἶδα
ἱππέων·
Μαρδονίου
|
δὲ |
μαχεσαμένου
Λακεδαιμονίοις
ἐναντία
καὶ
ὑπὸ |
[1, 20] |
τοὺς
Ρωμαίους
ἐκπίπτουσιν
ἐθελονταί.
γενομένης
|
δὲ |
μάχης
πολλῷ
περιῆσαν
οἱ
Ρωμαῖοι, |
[1, 43] |
χαλκοῦν
Δία
ἐποίησε
Λύσιππος.
(ἔστι
|
δὲ |
Μεγαρεῦσι
καὶ
Κοροίβου
τάφος·
τὰ |
[1, 39] |
γένους
παραχωρήσας
Ἀθηναίων
ἄρχειν,
αὐτὸς
|
δὲ |
Μεγάρων
καὶ
τῆς
ἄχρι
Κορίνθου |
[1, 28] |
ἐς
τόδε
διαμεμένηκεν
ὀνομάζεσθαι.
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον
καὶ
ἐς
ὃ
πλεῖστοι |
[1, 44] |
καλεῖται
τὸ
ἡρῷον.
(ἐν
Αἰγοσθένοις
|
δὲ |
Μελάμποδος
τοῦ
Ἀμυθάονός
ἐστιν
ἱερὸν |
[1, 29] |
τὸν
ἅπαντα
οὖσι
χρόνον.
ὕστερον
|
δὲ |
μελλούσης
Ἀθηναίων
ἐν
Τανάγρᾳ
γίνεσθαι |
[1, 20] |
καὶ
τὸν
Ἔρωτα
ἐπέλαβε·
Φρύνη
|
δὲ |
μένειν
θαρροῦντα
ἐκέλευε·
παθεῖν
γὰρ |
[1, 44] |
καὶ
Παλαίμονος
ἱερὰν
ἥγηντο·
τὰς
|
δὲ |
μετὰ
ταύτην
νομίζουσιν
ἐναγεῖς,
ὅτι |
[1, 33] |
γάρ,
οὓς
Ἄτλαντας
Ἡρόδοτος,
οἱ
|
δὲ |
μέτρα
φάμενοι
γῆς
εἰδέναι
Λιξίτας |
[1, 22] |
προπυλαίων
οἴκημα
ἔχον
γραφάς·
ὁπόσαις
|
δὲ |
μὴ
καθέστηκεν
ὁ
χρόνος
αἴτιος |
[1, 30] |
δὲ
ἀντ᾽
αὐτοῦ
μέτεστιν·
εἰ
|
δὲ |
μηδὲ
τούτῳ
καίοιτο,
ὁ
τρίτος |
[1, 32] |
καὶ
τρόπαιον
λίθου
λευκοῦ.
τοὺς
|
δὲ |
Μήδους
Ἀθηναῖοι
μὲν
θάψαι
λέγουσιν |
[1, 20] |
οἱ
δοκῶ
τῆς
συμφορᾶς,
Ἱκεσίου
|
δὲ |
μήνιμα,
ὅτι
καταφυγόντα
ἐς
τὸ |
[1, 31] |
Κόρης
καὶ
Δήμητρος
ἱερόν,
Ἀναγυρασίοις
|
δὲ |
Μητρὸς
θεῶν
ἱερόν·
Κεφαλῆσι
δὲ |
[1, 20] |
μὲν
δὴ
πολιορκία
καθειστήκει,
Ταξίλος
|
δὲ |
Μιθριδάτου
στρατηγὸς
ἐτύγχανε
μὲν
περικαθήμενος |
[1, 17] |
που
διὰ
τὸν
χρόνον,
τὰ
|
δὲ |
Μίκων
οὐ
τὸν
πάντα
ἔγραψε |
[1, 35] |
ὑπὸ
τῶν
ἰατρῶν
νόθας.
ἔστι
|
δὲ |
Μιλησίοις
πρὸ
τῆς
πόλεως
Λάδη |
[1, 31] |
γινώσκεσθαι
δὲ
ὑπ᾽
οὐδένων.
ἔστι
|
δὲ |
μνῆμα
ἐπὶ
Πρασιαῖς
Ἐρυσίχθονος,
ὡς |
[1, 37] |
αὐτόθι
Θεοδέκτου
τοῦ
Φασηλίτου,
ἔστι
|
δὲ |
Μνησιθέου·
τοῦτον
λέγουσιν
ἰατρόν
τε |
[1, 11] |
Ἑρμιόνης
ἐγένετο
οὐδείς,
ἐξ
Ἀνδρομάχης
|
δὲ |
Μολοσσὸς
καὶ
Πίελος
καὶ
νεώτατος |
[1, 36] |
πολλὰ
ὑστέριζον
αἱ
βοήθειαι,
Ρόδιοι
|
δὲ |
μόναις
ναυσὶν
ἰσχύοντες
πρὸς
ὁπλίτας |
[1, 30] |
ὅτῳ
καταλείπεται
ἡ
νίκη.
ἔστι
|
δὲ |
Μουσῶν
τε
βωμὸς
καὶ
ἕτερος |
[1, 28] |
ἐπειργασμένα
λέγουσι
τορεῦσαι
Μῦν,
τῷ
|
δὲ |
Μυῒ
ταῦτά
τε
καὶ
τὰ |
[1, 27] |
Μίνω
παῖδα
Ἀνδρόγεων
ἀπέκτεινε.
Μίνως
|
δὲ |
ναυσὶν
ἐπ᾽
Ἀθήνας
πλεύσας
οὐ |
[1, 4] |
τὸ>
πρὸς
Γαλάτας
ἔχουσα.
ἣν
|
δὲ |
νέμονται
οἱ
Περγαμηνοί,
Καβείρων
ἱεράν |
[1, 25] |
Περικλέους
ἀνδριὰς
ἑτέρωθι
ἀνάκειται,
τοῦ
|
δὲ |
Ξανθίππου
πλησίον
ἕστηκεν
Ἀνακρέων
ὁ |
[1, 38] |
παρὰ
Ἀπόλλωνι
μουσικήν
φασιν,
ἐγὼ
|
δὲ |
ξένον
μὲν
ἀφικόμενον
ἐς
τὴν |
[1, 25] |
ἕνεκα
κτείνουσιν
ἄνδρες
Κορωναῖοι·
Δημήτριος
|
δὲ |
ὁ
Ἀντιγόνου
τυράννων
ἐλευθερώσας
Ἀθηναίους |
[1, 44] |
ἐποίησεν
ἀνδράσιν
ὁδεύειν
εὐζώνοις·
Ἀδριανὸς
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
οὕτως
ὡς |
[1, 34] |
καὶ
ἄγαλμα
λευκοῦ
λίθου.
(παρέχεται
|
δὲ |
ὁ
βωμὸς
μέρη·
τὸ
μὲν |
[1, 13] |
καὶ
Μακεδόσι
μεγάλως
προσέπταισαν·
τρίτος
|
δὲ |
ὁ
Δημητρίου
πόλεμος
κακὸν
ἀνέλπιστον |
[1, 23] |
ὡς
λέγουσιν
ἡ
Ταυρική.
(ἵππος
|
δὲ |
ὁ
καλούμενος
Δούριος
ἀνάκειται
χαλκοῦς. |
[1, 39] |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
Κερκυόνος.
εἶναι
|
δὲ |
ὁ
Κερκυὼν
λέγεται
καὶ
τὰ |
[1, 39] |
τάφου
τῆς
Ἀλόπης
ἀπέχων.
λέγεται
|
δὲ |
ὁ
Κερκυὼν
τοὺς
καταστάντας
ἐς |
[1, 31] |
ἀρχῆς
ἐβασιλεύοντο
τῆς
Κέκροπος·
ἔστι
|
δὲ |
ὁ
Κόλαινος
ἀνδρὸς
ὄνομα
πρότερον |
[1, 14] |
τε
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων.
Θάλης
|
δὲ |
ὁ
Λακεδαιμονίοις
τὴν
νόσον
παύσας |
[1, 8] |
ἀπ᾽
αὐτῆς
Ἀρσινοΐτης
Αἰγυπτίοις.
~(ἀπαιτεῖ
|
δὲ |
ὁ
λόγος
δηλῶσαι
καὶ
τὰ |
[1, 9] |
ἀξιόκτητα
ἔχουσι
καὶ
τούτων.
(τότε
|
δὲ |
ὁ
Λυσίμαχος
πρώτοις
τῶν
περιοίκων |
[1, 1] |
μὲν
ἀμφότερα
τὰ
ἀγάλματα,
ἔχει
|
δὲ |
ὁ
μὲν
σκῆπτρον
καὶ
Νίκην, |
[1, 11] |
καὶ
Ρωμαίων
λαβεῖν
πεῖραν·
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὁ
Νεοπτολέμου,
γένους
τε
ὢν |
[1, 42] |
δὲ
ἐς
τὴν
ἀκρόπολιν
τηνικαῦτα
|
δὲ |
ὁ
πατήρ
οἱ
τῷ
Ἀπόλλωνι |
[1, 35] |
Ὕλλος
εἴη
Γῆς,
ἀπὸ
τούτου
|
δὲ |
ὁ
ποταμὸς
ὠνομάσθη·
Ἡρακλέα
δὲ |
[1, 6] |
τὴν
ἀπόστασιν
εἷλε
Κυρήνην.
εἰ
|
δὲ |
ὁ
Πτολεμαῖος
οὗτος
ἀληθεῖ
λόγῳ |
[1, 13] |
ἅλεσσι
μεμιγμένον
εἶδαρ
ἔδουσιν.
~(τότε
|
δὲ |
ὁ
Πύρρος,
ὡς
ἡττήθη,
ταῖς |
[1, 9] |
Κολοφωνίων
θρηνῆσαι
τὴν
ἅλωσιν.
Ἑρμησιάναξ
|
δὲ |
ὁ
τὰ
ἐλεγεῖα
γράψας
οὐκέτι |
[1, 41] |
Πρόκνην
γήμαντος
τὴν
Πανδίονος.
ἐβασίλευσε
|
δὲ |
ὁ
Τηρεύς,
ὡς
μὲν
λέγουσιν |
[1, 8] |
ὕστερον
Ἀθηναίοις
Ἀντίοχος.
(τοῦ
θεάτρου
|
δὲ |
ὃ
καλοῦσιν
Ὠιδεῖον
ἀνδριάντες
πρὸ |
[1, 20] |
ἐς
τὴν
οἰκοδομὴν
ἀνηλώθη.
~(ἔστι
|
δὲ |
ὁδὸς
ἀπὸ
τοῦ
πρυταν<
ε> |
[1, 39] |
πρὸς
τῷ
Κιθαιρῶνι
οἰκισθεῖσα.
~(ἑτέρα
|
δὲ |
ὁδὸς
ἐξ
Ἐλευσῖνος
πρὸς
Μέγαρα |
[1, 31] |
δὲ
Μητρὸς
θεῶν
ἱερόν·
Κεφαλῆσι
|
δὲ |
οἱ
Διόσκουροι
νομίζονται
μάλιστα,
Μεγάλους |
[1, 4] |
Ἑλλάδα
εἶργον
τοὺς
βαρβάρους·
ἀνευρόντες
|
δὲ |
οἱ
Κελτοὶ
τὴν
ἀτραπόν,
ἣν |
[1, 19] |
τελευτᾶν
ἐπὶ
ταύταις
ἀποκαρείσαις·
ὡς
|
δὲ |
οἱ
Κρῆτες
ἦλθον
ἐς
τὴν |
[1, 29] |
εἵλωτες
ἐς
Ἰθώμην
ἀπέστησαν,
ἀφεστηκότων
|
δὲ |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
βοηθοὺς
καὶ
ἄλλους |
[1, 32] |
ἐκ
τῶν
δαιμόνων
ὀργή.
σέβονται
|
δὲ |
οἱ
Μαραθώνιοι
τούτους
τε
οἳ |
[1, 31] |
κακώσας
Ἀθηναίοις
τὴν
γῆν.
~(δῆμοι
|
δὲ |
οἱ
μικροὶ
τῆς
Ἀττικῆς,
ὡς |
[1, 32] |
οὐκ
ἀδύνατον
εἶναι
τιμωρεῖν·
ἀφικόμενοι
|
δὲ |
οἱ
παῖδες
ἱκέται
πρῶτον
τότε |
[1, 1] |
κομίσαιεν
ἐκ
Μαγνησίας
ἀνελόντες·
φαίνονται
|
δὲ |
οἱ
παῖδες
οἱ
Θεμιστοκλέους
καὶ |
[1, 26] |
ἄγαλμα
ἔστηκεν
ἐπίκλησιν
Λευκοφρύνης,
ἀνέθεσαν
|
δὲ |
οἱ
παῖδες
οἱ
Θεμιστοκλέους·
Μάγνητες |
[1, 8] |
καὶ
Ἐνυοῦς
ἄγαλμά
ἐστιν,
ἐποίησαν
|
δὲ |
οἱ
παῖδες
οἱ
Πραξιτέλους·
περὶ |
[1, 35] |
κοινὸν
τῶν
Ἑλλήνων
στόλον.
(λέγουσι
|
δὲ |
οἱ
περὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
οἰκοῦντες |
[1, 15] |
εἰσιν
οἱ
μαχεσάμενοι
Μαραθῶνι·
Βοιωτῶν
|
δὲ |
οἱ
Πλάταιαν
ἔχοντες
καὶ
ὅσον |
[1, 4] |
τὸ
μνῆμα
ἐν
ἀτιμίᾳ.
(Γαλατῶν
|
δὲ |
οἱ
πολλοὶ
ναυσὶν
ἐς
τὴν |
[1, 12] |
Κόρκυραν
πόλεμον
ναυσὶ
συνήραντο,
μάλιστα
|
δὲ |
οἱ
πρέσβεις
τῶν
Ταραντίνων
ἀνέπεισαν |
[1, 38] |
ἐς
θάλασσαν
κοιλοτέραν
ἐμπίπτοντες.
λέγονται
|
δὲ |
οἱ
Ρειτοὶ
Κόρης
ἱεροὶ
καὶ |
[1, 41] |
ἐς
μὲν
Ἀθήνας
ἀφίκοντο,
θρηνοῦσαι
|
δὲ |
οἷα
ἔπαθον
καὶ
οἷα
ἀντέδρασαν |
[1, 27] |
ἐς
ἅπαντα<
ς>
γνώριμα,
γράψω
|
δὲ |
οἷα
συμβαίνει.
παρθένοι
δύο
τοῦ |
[1, 29] |
καὶ
ταῦτα
ἐσύλησε
τυραννήσας·
τὰ
|
δὲ |
οἰκοδομήματα
καὶ
ἐς
ἡμᾶς
ἔτι |
[1, 28] |
Ὑπέρβιον
τοὺς
οἰκοδομήσαντας
εἶναι>
πυνθανόμενος
|
δὲ |
οἵτινες
ἦσαν
οὐδὲν
ἄλλο
ἐδυνάμην |
[1, 37] |
τύχην
τοιαύτην
συμβῆναι
λέγουσι·
προελθοῦσι
|
δὲ |
ὀλίγον
Λακίου
τέμενός
ἐστιν
ἥρωος |
[1, 38] |
ἐς
μίμησιν
ἐκείνου
πεποίηται.
(ἀπωτέρω
|
δὲ |
ὀλίγον
σπήλαιόν
ἐστιν
οὐ
μέγα, |
[1, 18] |
αὐτοὶ
καὶ
ὁ
τρίπους.
τοῦ
|
δὲ |
Ὀλυμπίου
Διὸς
Δευκαλίωνα
οἰκοδομῆσαι
λέγουσι |
[1, 12] |
καὶ
ὅσοι
πλησιόχωροι
τούτοις.
δηλοῖ
|
δὲ |
Ὅμηρος,
ὃς
βασιλεῦσι
κλίνας
μὲν |
[1, 13] |
λέγουσι
καὶ
Λυκέας
ἐποίησε.
διάφορα
|
δὲ |
ὅμως
ἐστὶ
καὶ
ταῦτα
ὧν |
[1, 25] |
δῆμον
ἤδη
τῶν
Ἀθηναίων,
καθεῖλε
|
δὲ |
ὅμως
καὶ
τὴν
Λαχάρους
τυραννίδα· |
[1, 4] |
πολλὰ
ἐν
ταῖς
μάχαις,
ἐξιέναι
|
δὲ |
ὅμως
ὥρμηντο
ἐς
τὰς
Θερμοπύλας |
[1, 34] |
γ᾽
οὐδεὶς
χρησμολόγος
ἦν,
ἀγαθοὶ
|
δὲ |
ὀνείρατα
ἐξηγήσασθαι
καὶ
διαγνῶναι
πτήσεις |
[1, 3] |
καλοῦσιν
Ἀλεξίκακον
Κάλαμις
ἐποίησε.
τὸ
|
δὲ |
ὄνομα
τῷ
θεῷ
γενέσθαι
λέγουσιν, |
[1, 26] |
ἐν
τῇ
νῦν
ἀκροπόλει,
τότε
|
δὲ |
ὀνομαζομένῃ
πόλει·
φήμη
δὲ
ἐς |
[1, 44] |
τοιοῦτός
ἐστιν
ὁ
λίθος·
τὴν
|
δὲ |
ὀνομαζομένην
ἀπὸ
Σκίρωνος
καὶ
ἐς |
[1, 1] |
Μίνω,
καλεῖται
δὲ
Ἥρωος·
Ἀνδρόγεω
|
δὲ |
ὄντα
ἴσασιν
οἷς
ἐστιν
ἐπιμελὲς |
[1, 32] |
οὐκ
ἔστιν
ὅτῳ
συνήνεγκεν,
ἀνηκόῳ
|
δὲ |
ὄντι
καὶ
ἄλλως
συμβὰν
οὐκ |
[1, 24] |
τὴν
Ἀθηνᾶς
ἔχει
γένεσιν,
τὰ
|
δὲ |
ὄπισθεν
ἡ
Ποσειδῶνος
πρὸς
Ἀθηνᾶν |
[1, 19] |
Λυκίους
ἀπ᾽
αὐτοῦ
καλεῖσθαι.
(ἔστι
|
δὲ |
ὄπισθεν
τοῦ
Λυκ<
ε>
ίου |
[1, 3] |
μάλιστα
ἀποδειξάμενος
τὴν
Ἀθηναίων.
(στοὰ
|
δὲ |
ὄπισθεν
ᾠκοδόμηται
γραφὰς
ἔχουσα
θεοὺς |
[1, 40] |
καὶ
οἱ
Μεγαρεῖς
ἐπῄεσαν,
μαχόμενοι
|
δὲ |
ὁπλῖται
πρὸς
ἀνόπλους
καὶ
οὐδὲ |
[1, 42] |
μὲν
παρεῖται
τοῖς
ἐξηγηταῖς,
ἐγὼ
|
δὲ |
ὁποῖα
νομίζω
γενέσθαι
γράψω.
Τελαμὼν |
[1, 27] |
κλάδων
μυρσίνης
οὐ
σύνοπτον.
ἀναθήματα
|
δὲ |
ὁπόσα
ἄξια
λόγου,
τῶν
μὲν |
[1, 41] |
ἐθέλω
Μεγαρεῦσιν
ὁμολογοῦντα,
οὐκ
ἔχω
|
δὲ |
ὅπως
εὕρωμαι
πάντα
σφίσιν,
ἀλλὰ |
[1, 44] |
τὸ
ναυτικὸν
τῶν
Κρητῶν.
(ἡ
|
δὲ |
ὀρεινὴ
τῆς
Μεγαρίδος
τῆς
Βοιωτῶν |
[1, 42] |
ῥίζας
δὲ
ὑπογαίους
εἶναι,
ταύτας
|
δὲ |
ὀρύσσειν
τοὺς
Αἰθίοπας
καὶ
ἄνδρας |
[1, 23] |
οἱ
παῖδες
οἱ
Θησέως.
(ἀνδριάντων
|
δὲ |
ὅσοι
μετὰ
τὸν
ἵππον
ἑστήκασιν |
[1, 20] |
τὰ
Μιθριδάτου
θέλουσι
μελέτω·
ἐγὼ
|
δὲ |
ὅσον
ἐς
τὴν
ἅλωσιν
τὴν |
[1, 19] |
θεὸς
ἐνταῦθα
ὠνομάσθη
πρῶτον·
λέγεται
|
δὲ |
ὅτι
καὶ
Τερμίλαις,
ἐς
οὓς |
[1, 18] |
οὔποτε
κατελύθη
μαθητὰς
ἔχειν,
σωφρονέστατον
|
δὲ |
ὅτι
πολιτείας
ἀπεχόμενος
διέμεινε
καὶ |
[1, 18] |
τὰ
κοινὰ
οὐ
πολυπραγμονῶν,
ἐλευθερώτατον
|
δὲ |
ὅτι
πρὸς
τὴν
ἀγγελίαν
τῆς |
[1, 9] |
ἦν
ἐς
Λυσίμαχον
ἐγκλήματα,
μέγιστον
|
δὲ |
ὅτι
τὴν
Καρδιανῶν
πόλιν
ἀνελὼν |
[1, 29] |
καὶ
ὅν
τρόπον
ἐτελεύτησαν·
ἴστω
|
δὲ |
ὅτῳ
φίλον
κειμένους
σφᾶς
κατὰ |
[1, 43] |
Ἀργείοις
φονεύει
τὴν
Ποινήν.
φονεύσας
|
δὲ |
οὐ
γὰρ
ἀνίει
σφᾶς
δεύτερα |
[1, 13] |
γυναικὸς
τεθνάναι
φασὶ
Πύρρον·
Ἀργεῖοι
|
δὲ |
οὐ
γυναῖκα
τὴν
ἀποκτείνασαν,
Δήμητρα |
[1, 9] |
τῶν
βασιλέων
πλὴν
Ἀντιγόνου,
τούτῳ
|
δὲ |
οὐ
δικαίως
χαρίζεσθαι·
τὰ
δὲ |
[1, 24] |
ὅτι
μὲν
ἀπέτρεψεν
ἴσασι,
τρόπῳ
|
δὲ |
οὐ
λέγουσι
ποίῳ.
τρὶς
δὲ |
[1, 23] |
θαλάσσης
ὁ
Λιιτρέφης
εἷλε.
Μυκαλησσίων
|
δὲ |
οὐ
μόνον
τὸ
μάχιμον
οἱ |
[1, 20] |
Μιθριδάτην
θέσθαι
Ρωμαίων
ἐπίπροσθεν.
ἀνέπεισε
|
δὲ |
οὐ
πάντας,
ἀλλ᾽
ὅσον
δῆμος |
[1, 38] |
θυγατρί
συνοικῆσαι
Σαισάρᾳ
λέγουσι·
λέγουσι
|
δὲ |
οὐ
πάντες,
ἀλλ᾽
ὅσοι
τοῦ |
[1, 22] |
ἀκρόπολίν
ἐστιν
ἔσοδος
μία·
ἑτέραν
|
δὲ |
οὐ
παρέχεται,
πᾶσα
ἀπότομος
οὖσα |
[1, 30] |
δεύτερον
τοῦτο
λεγόμενον
φανῆναι.
(Ἀκαδημίας
|
δὲ |
οὐ
πόρρω
Πλάτωνος
μνῆμά
ἐστιν, |
[1, 2] |
ἔργα
εἶναι
Πραξιτέλους.
τοῦ
ναοῦ
|
δὲ |
οὐ
πόρρω
Ποσειδῶν
ἐστιν
ἐφ᾽ |
[1, 34] |
πάντα
ὑπὲρ
αὐτῆς
χρόνον,
κτησάμενοι
|
δὲ |
οὐ
πρότερον
βεβαίως
πρὶν
ἢ |
[1, 5] |
Αἰγεὺς
πρεσβύτατος
ὢν
ἔσχεν.
θυγατέρας
|
δὲ |
οὐ
σὺν
ἀγαθῷ
δαίμονι
ἔθρεψεν |
[1, 17] |
τιμὰς
Ἑλλήνων
νέμουσιν
Ἀθηναῖοι.
τούτοις
|
δὲ |
οὐ
τὰ
ἐς
φιλανθρωπίαν
μόνον |
[1, 33] |
δὲ
ἀμπέλων
ζῶντες
ἀγρίων.
ποταμὸς
|
δὲ |
οὐδὲ
τούτοις
τοῖς
Αἰθίοψιν
οὐδὲ |
[1, 29] |
δὲ
ἐπὶ
τῷδε
παρείθη,
γράφω
|
δὲ |
οὐδὲν
διάφορα
ἢ
Φίλιστος,
ὃς |
[1, 10] |
τολμηθέντα
ὑπὸ
τῆς
γυναικός,
εἶναι
|
δὲ |
οὐδὲν
ἔτι
οἱ
πλέον
ἠρημωμένῳ |
[1, 30] |
δᾷδα
ἔτι
καιομένην
ἐστίν,
ἀποσβεσθείσης
|
δὲ |
οὐδὲν
ἔτι
τῆς
νίκης
τῷ |
[1, 37] |
οὐ
μέγας
καλούμενος
Κυαμίτου·
σαφὲς
|
δὲ |
οὐδὲν
ἔχω
λέγειν
εἴτε
πρῶτος |
[1, 28] |
τοῦ
δήμου
τοῦ
Μαραθωνίων.
~(Κύλωνα
|
δὲ |
οὐδὲν
ἔχω
σαφὲς
εἰπεῖν
ἐφ᾽ |
[1, 32] |
ἀνθρώπου
νεκρὸν
γῇ
κρύψαι,
τάφον
|
δὲ |
οὐδένα
εὑρεῖν
ἐδυνάμην·
οὔτε
γὰρ |
[1, 11] |
τὰ
ἐς
Λυσίμαχον
ἔχοντα·
(Ρωμαίοις
|
δὲ |
οὐδένα
Πύρρου
πρότερον
πολεμήσαντα
ἴσμεν |
[1, 9] |
συνοικίσας
ἀνάγκῃ
τὸ
πλέον·
οἱ
|
δὲ |
οὐκ
Ἀγαθοκλέα,
Λυσίμαχον
δὲ
αὐτὸν |
[1, 29] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
πρὸς
ὑποψίαν·
(Ἀθηναίοις
|
δὲ |
οὐκ
ἀνεκτὰ
ἐφαίνετο
περιυβρίσθαι,
καὶ |
[1, 20] |
ἄγεσθαι
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ.
(Σύλλου
|
δὲ |
οὐκ
ἀνιέντος
ἐς
Ἀθηναίους
τοῦ |
[1, 23] |
ἄλλαις
οἰκεῖν
ἄνδρας
ἀγρίους·
(ταύταις
|
δὲ |
οὐκ
ἐθέλειν
νήσοις
προσίσχειν
τοὺς |
[1, 21] |
αὐτῶν
ἐμφερῆ
δρακόντων
φολίσιν·
ὅστις
|
δὲ |
οὐκ
εἶδέ
πω
δράκοντα,
πίτυός |
[1, 22] |
διὰ
πάσης
ἔχουσα
τετρυπημένα·
φῦναι
|
δὲ |
οὐκ
ἐξ
ἀρχῆς
αὐτὴν
λέγουσιν, |
[1, 15] |
τῆς
Ἀργεία;
ἐναντία
Λακεδαιμονίων·
γέγραπται
|
δὲ |
οὐκ
ἐς
ἀκμὴν
ἀγῶνος
οὐδὲ |
[1, 23] |
ἐπεί
τε
ἀπέθανεν
Ἵππαρχος,
λέγω
|
δὲ |
οὐκ
ἐς
συγγραφὴν
πρότερον
ἥκοντα, |
[1, 28] |
ὄντας
ἐς>
Ἀκαρνανίαν
μετοικῆσαι.
(καταβᾶσι
|
δὲ |
οὐκ
ἐς
τὴν
κάτω
πόλιν |
[1, 33] |
κατεδύοντο
ἐς
τὴν
πηγήν.
παρίστατο
|
δὲ |
οὐκ
ὀλίγοις
τὸ
ὕδωρ
τοῦτο |
[1, 44] |
πᾶν
ἔτος
ἑορτὴν
ἄγουσι.
μαντεύεσθαι
|
δὲ |
οὔτε
δι᾽
ὀνειράτων
αὐτὸν
οὔτε |
[1, 32] |
τὸ
ἔργον
αὐταῖς
ἐστιν,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
οὔτε
κηρὸν
οὔτε
μέλι
ἀπ᾽ |
[1, 6] |
ὑπὸ
Πτολεμαίου
μάχῃ
κεκρατῆσθαι·
Δημήτριος
|
δὲ |
οὔτε
παντάπασιν
ἐξειστήκει
Πτολεμαίῳ
τῆς |
[1, 23] |
παρέμεινε
μελέτη
τῶν
τόξων,
δοκῶ
|
δὲ |
οὔτε
πρότερον
ἐπίστασθαι
σφᾶς
πρὶν |
[1, 13] |
ἑλέσθαι
τὰ
ἐν
χερσίν.
Κλεώνυμος
|
δὲ |
οὗτος,
ὁ
τὸν
Πύρρον
ἀπολιπόντα |
[1, 29] |
οἱ
συμμαχήσαντές
ποτε
Ἀργείων.
πραχθῆναι
|
δὲ |
οὕτω
σφίσι
τὴν
πρὸς
Ἀργείους |
[1, 30] |
τὰ
ἐς
φιλοσοφίαν
ἔσεσθαι·
προεσήμαινε
|
δὲ |
οὕτω.
Σωκράτης
τῇ
προτέρᾳ
νυκτὶ |
[1, 39] |
φωνὴν
μεταβαλόντες
Δωριεῖς
γεγόνασι,
κληθῆναι
|
δὲ |
οὕτω
τὴν
πόλιν
φασὶν
ἐπὶ |
[1, 29] |
οἱ
περὶ
Κόρινθον
πεσόντες·
ἐδήλωσε
|
δὲ |
οὐχ
ἥκιστα
ὁ
θεὸς
ἐνταῦθα |
[1, 13] |
Κλεομένης
τὴν
βασιλείαν
ἔσχε.
(Κλεομένει
|
δὲ |
παῖδες
γίνονται
πρεσβύτερος
μὲν
Ἀκρότατος, |
[1, 5] |
Ἀθηνᾶς
Αἰθυίας
καλουμένῳ
σκοπέλῳ·
(οἱ
|
δὲ |
παῖδες
κατίασί
τε
ἐκ
τῶν |
[1, 39] |
φρέαρ
ἐστὶν
Ἄνθιον
καλούμενον.
ἐποίησε
|
δὲ |
Πάμφως
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
φρέατι |
[1, 28] |
κύκλον
τῆς
σελήνης
γενέσθαι·
τὸν
|
δὲ |
Πᾶνα
ὁ
Φιλιππίδης
ἔλεγε
περὶ |
[1, 42] |
Αἰγινητικοῖς
ἔργοις
ἐστὶν
ὅμοιος·
ἐβένου
|
δὲ |
πάντα
ὁμοίως
πεποίηται.
ἤκουσα
δὲ |
[1, 26] |
οὕτως
ἀπὸ
Μακεδόνων
ἠλευθερώθησαν,
Ἀθηναίων
|
δὲ |
πάντων
ἀγωνισαμένων
ἀξίως
λόγου
Λεώκριτος |
[1, 37] |
ναυσὶν
ἐς
τὴν
Εὐρώπην,
ἀφικόμενος
|
δὲ |
παρ᾽
Ἀθηναίους
ὑπ᾽
αὐτῶν
συνελήφθη, |
[1, 27] |
τοῦ
λέοντος
τὸ
δέρμα,
ἐσέλθοιεν
|
δὲ |
παρ᾽
αὐτὸν
ἄλλοι
τε
Τροιζηνίων |
[1, 43] |
Ἰφιγένειαν
εἶναι
τὴν
Ἀγαμέμνονος.
ἔχει
|
δὲ |
παρὰ
Μεγαρεῦσι
καὶ
Ἄδραστος
τιμάς· |
[1, 40] |
πολέμῳ
Σαλαμῖνα
αὖθις
ἔχειν.
Μεγαρεῖς
|
δὲ |
παρὰ
σφῶν
λέγουσιν
ἄνδρας
φυγάδας, |
[1, 44] |
καὶ
Λιβύης
τῆς
Ἐπάφου.
παρήκει
|
δὲ |
παρὰ
τὴν
Νίσαιαν
νῆσος
οὐ |
[1, 43] |
δέ
ἐστι
τὸ
φανερόν.
Σάτυρος
|
δὲ |
παρέστηκεν
αὐτῷ
Πραξιτέλους
ἔργον
Παρίου |
[1, 42] |
ἤχησε
καὶ
κιθάρα
κρουσθεῖσα.
(ἐμοὶ
|
δὲ |
παρέσχε
μὲν
καὶ
τοῦτο
θαυμάσαι, |
[1, 35] |
οὗ
μνῆμα
μὲν
οὔ,
δένδρον
|
δὲ |
παρεχόμενον
διαφόρους
μορφάς,
ἐνταῦθα
οἱ |
[1, 40] |
εἰσιν
Ὧραι
καὶ
Μοῖραι·
δῆλα
|
δὲ |
πᾶσι
τὴν
πεπρωμένην
μόνῳ
οἱ |
[1, 14] |
σφᾶς
(θυγατέρα(
ς)
Ἀμφικτύονος,
εἶναι
|
δὲ |
πατέρα
Τριπτολέμῳ
μὲν
Ρᾶρον,
Κερκυόνι |
[1, 13] |
ἡγησαμένου
Πλειστοάναξ
υἱὸς
ἐγένετο,
τοῦ
|
δὲ |
Παυσανίας,
τοῦ
δὲ
Κλεόμβροτος,
ὃς |
[1, 38] |
ᾖσαν
ἐς
τὴν
θεόν.
τὸ
|
δὲ |
πεδίον
τὸ
Ράριον
σπαρῆναι
πρῶτον |
[1, 1] |
ἅμα
ἐκ
θαλάσσης
κατεῖργεν.
(ὁ
|
δὲ |
Πειραιεὺς
δῆμος
μὲν
ἦν
ἐκ |
[1, 30] |
Ἱππίου
καὶ
Ἀθηνᾶς
Ἱππίας,
ἡρῷον
|
δὲ |
Πειρίθου
καὶ
Θησέως
Οἰδίποδός
τε |
[1, 28] |
ἐκ
τῆς
χώρας
φεύγων,
ὁ
|
δὲ |
πέλεκυς
παραυτίκα
ἀφείθη
κριθεὶς
καὶ |
[1, 36] |
ἐστι
καὶ
τῷ
ποταμῷ.
(πλησίον
|
δὲ |
πεποίηται
Κηφισοδώρου
μνῆμα
δήμου
προστάντος |
[1, 34] |
Ὑγείας
καὶ
Ἀθηνᾶς
Παιωνίας·
πέμπτη
|
δὲ |
πεποίηται
νύμφαις
καὶ
Πανὶ
καὶ |
[1, 27] |
οὔτε
ταῖς
φερούσαις
ἐπισταμέναις
ἔστι
|
δὲ |
περίβολος
ἐν
τῇ
πόλει
τῆς |
[1, 9] |
ἐκ
Κύπρου
ποιοῦνται
βασιλέα.
(Κλεοπάτραν
|
δὲ |
περιῆλθεν
ἡ
δίκη
τῆς
Πτολεμαίου |
[1, 34] |
πολλοὺς
ἐπαγωγὸν
ἀκρατῶς
εἶχε·
χωρὶς
|
δὲ |
πλὴν
ὅσους
ἐξ
Ἀπόλλωνος
μανῆναι |
[1, 18] |
σταδίων
μάλιστα
τεσσάρων
ἐστίν,
ἀνδριάντων
|
δὲ |
πλήρης·
ἀπὸ
γὰρ
πόλεως
ἑκάστης |
[1, 25] |
ἐν
μέθῃ
γένοιτο
ἀνθρώπου.
γυναῖκας
|
δὲ |
πλησίον
Δεινομένης
Ἰὼ
τὴν
Ἰνάχου |
[1, 21] |
τὸν
Σίπυλον
τὸ
ὄρος·
ἡ
|
δὲ |
πλησίον
μὲν
πέτρα
καὶ
κρημνός |
[1, 20] |
τῆς
Ἀριάδνης
τὴν
ἁρπαγήν.
(ἔστι
|
δὲ |
πλησίον
τοῦ
τε
ἱεροῦ
τοῦ |
[1, 29] |
καὶ
παρθένοις
κόσμον
ἑκατόν,
ἐς
|
δὲ |
πόλεμον
ὅπλα
καὶ
βέλη
καὶ |
[1, 40] |
τούτοις
ἐς>
ἀμφισβήτησιν
Ἀθηναῖοι,
κρατήσαντες
|
δὲ |
πολέμῳ
Σαλαμῖνα
αὖθις
ἔχειν.
Μεγαρεῖς |
[1, 42] |
μὲν
καὶ
τοῦτο
θαυμάσαι,
παρέσχε
|
δὲ |
πολλῷ
μάλιστα
Αἰγυπτίων
ὁ
κολοσσός. |
[1, 10] |
ἐπῆρξε
Νεστίων
καὶ
Μακεδόνων·
τὸ
|
δὲ |
πολὺ
Μακεδονίας
αὐτὸς
Πύρρος
κατεῖχε, |
[1, 29] |
Περικλῆς
ὁ
Ξανθίππου
συνήγαγε,
κατεσκεύασε
|
δὲ |
πομπεῖα
τῇ
θεῷ
καὶ
Νίκας |
[1, 14] |
πατέρα
Τριπτολέμῳ
μὲν
Ρᾶρον,
Κερκυόνι
|
δὲ |
Ποσειδῶνα.
πρόσω
δὲ
ἰέναι
με |
[1, 31] |
οἱ
ταύτῃ
θεοὺς
ὀνομάζουσιν.
(ἐν
|
δὲ |
Πρασιεῦσιν
Ἀπόλλωνός
ἐστι
ναός·
ἐνταῦθα |
[1, 41] |
σφετέρου
βασιλέως
παῖδα
Εὔιππον,
τὸν
|
δὲ |
πρεσβύτερον
τῶν
παίδων
αὐτῷ
Τίμαλκον |
[1, 1] |
μὲν
ἦν
ἐκ
παλαιοῦ,
πρότερον
|
δὲ |
πρὶν
ἢ
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναίοις
ἦρξεν |
[1, 28] |
καὶ
τοὺς
παῖδας
ἔκτεινε·
πρότερον
|
δὲ |
πρὶν
ἢ
Θησεὺς
ἀφείθη,
καθειστήκει |
[1, 22] |
ἰοῦσι
Θέμιδος
ναός
ἐστι.
κέχωσται
|
δὲ |
πρὸ
αὐτοῦ
μνῆμα
Ἱππολύτῳ·
τοῦ |
[1, 13] |
Πύρρον
ἐς
τὴν
χώραν.
Λακεδαιμονίοις
|
δὲ |
πρὸ
μὲν
τοῦ
ἐν
Λεύκτροις |
[1, 36] |
Κυχρέα
εἶναι
τὸν
ἥρωα.
(νῆσος
|
δὲ |
πρὸ
Σαλαμῖνός
ἐστι
καλουμένη
Ψυττάλεια· |
[1, 22] |
καὶ
τεῖχος
ἔχουσα
ἐχυρόν.
τὰ
|
δὲ |
προπύλαια
λίθου
λευκοῦ
τὴν
ὀροφὴν |
[1, 38] |
ἔστι
μὲν
Τριπτολέμου
ναός,
ἔστι
|
δὲ |
Προπυλαίας
Ἀρτέμιδος
καὶ
Ποσειδῶνος
Πατρός, |
[1, 22] |
ἄλλως
ἐς>
εὐπρέπειαν
πεποιημέναι·
τῶν
|
δὲ |
προπυλαίων
ἐν
δεξιᾷ
Νίκης
ἐστὶν |
[1, 13] |
τὸ
εἰκὸς
ἡ
τάξις·
(μαχομένων
|
δὲ |
πρὸς
ἱεροῖς
ἤδη
καὶ
οἰκίαις |
[1, 40] |
ἐπὶ
Δευκαλίωνός
ποτε
ἐπομβρίαν,
ἐκφυγεῖν
|
δὲ |
πρὸς
τὰ
ἄκρα
τῆς
Γερανίας, |
[1, 15] |
οἱ
τὴν
πόλιν
ἔχοντες.
~(ἰοῦσι
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
στοάν,
ἣν
Ποικίλην |
[1, 18] |
ξύλοις
καὶ
σταυροῖς
ἀποτειχίσαντας.
(πλησίον
|
δὲ |
πρυτανεῖόν
ἐστιν,
ἐν
ᾧ
νόμοι |
[1, 12] |
τοὺς
ἐλέφαντας
ἐπαφήσων
σφίσιν.
ἐλέφαντας
|
δὲ |
πρῶτος
μὲν
τῶν
ἐκ
τῆς |
[1, 38] |
ἀργῶν
λίθων
θέας
ἄξιον.
~(οἱ
|
δὲ |
Ρειτοὶ
καλούμενοι
ῥεῦμα
μόνον
παρέχονται |
[1, 6] |
συνήρατο
ἐς
τὸν
πόλεμον.
(Ἀντίγονος
|
δὲ |
Ρόδου
τε
ἁμαρτὼν
καὶ
Αἰγύπτου |
[1, 12] |
εὐθὺς
ἦν
σφισι
φανερός,
γινομένης
|
δὲ |
Ρωμαίων
πρὸς
Ταραντίνους
συμβολῆς
τότε |
[1, 23] |
Σατύρων
προήκοντας
ὀνομάζουσι
Σιληνούς·
περὶ
|
δὲ |
Σατύρων,
οἵτινές
εἰσιν,
ἑτέρου
πλέον |
[1, 31] |
δὲ
τιμῶσιν
Ἀμαρυσίαν
Ἄρτεμιν·
(πυνθανόμενος
|
δὲ |
σαφὲς
οὐδὲν
ἐς
αὐτὰς
ἐπισταμένους |
[1, 16] |
τὰ
Μηδικὰ
ὑπὸ
Ξέρξου·
τοῦτο
|
δὲ |
Σελεύκειαν
οἰκίσας
ἐπὶ
Τίγρητι
ποταμῷ |
[1, 40] |
ῥεῖ
καλούμενον
Σιθνίδων
νυμφῶν.
τὰς
|
δὲ |
Σιθνίδας
νύμφας
λέγουσι
Μεγαρεῖς
εἶναι |
[1, 39] |
Λέλεγος
γενέσθαι
Πύλαν,
τοῦ
Πύλα
|
δὲ> |
Σκίρωνα·
τοῦτον>
συνοικῆσαι
Πανδίονος
θυγατρί, |
[1, 21] |
φανερῶν
Εὐριπίδης
καὶ
Σοφοκλῆς.
λέγεται
|
δὲ |
Σοφοκλέους
τελευτήσαντος
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν |
[1, 1] |
ἐγχώρια
σαφέστερον
ἄλλων
ἐπίστασθαι.
(ἀπέχει
|
δὲ |
σταδίους
εἴκοσιν
ἄκρα
Κωλιάς·
ἐς |
[1, 33] |
ἐν
ἑτέρῳ
λόγῳ
δηλώσω·
(Μαραθῶνος
|
δὲ |
σταδίους
μάλιστα
ἑξήκοντα
ἀπέχει
Ραμνοῦς |
[1, 20] |
βαρβάρους
ἐς
τὸν
Πειραιᾶ·
Μιθριδάτου
|
δὲ |
στρατηγὸς
καὶ
οὗτος
ἦν,
ὃν |
[1, 31] |
ἐπισταμένους
τοὺς
ἐξηγητὰς
εὗρον,
αὐτὸς
|
δὲ |
συμβάλλομαι
τῇδε.
ἔστιν
Ἀμάρυνθος
ἐν |
[1, 27] |
ἐν
ἡλικίᾳ
τὴν
πόλιν.
ἔστι
|
δὲ |
συός
τε
θήρα,
περὶ
οὗ |
[1, 26] |
εἶχον
αἱροῦνται
στρατηγὸν
Ὀλυμπιόδωρον.
ὁ
|
δὲ |
σφᾶς
ἐπὶ
τοὺς
Μακεδόνας
ἦγε |
[1, 9] |
ὡς
ἀποκτενοῦντες
τὸν
Πτολεμαῖον,
ὡς
|
δὲ |
σφᾶς
ἔφθασεν
ἐπιβὰς
νεώς,
Ἀλέξανδρον |
[1, 14] |
εἶναι
καὶ
Τριπτόλεμον
ἀδελφούς,
τεκεῖν
|
δὲ |
σφᾶς
(θυγατέρα(
ς)
Ἀμφικτύονος,
εἶναι |
[1, 38] |
θυγατέρες
δρῶσιν
αἱ
Κελεοῦ,
καλοῦσι
|
δὲ |
σφᾶς
Πάμφως
τε
κατὰ
ταὐτὰ |
[1, 17] |
εἰπὼν
ἀφεῖναι
τὴν
σφραγῖδα·
Θησέα
|
δὲ |
σφραγῖδά
τε
ἐκείνην
ἔχοντα
καὶ |
[1, 24] |
καὶ
αὐτὸς
κεῖται
Κόνων·
Πρόκνην
|
δὲ |
τὰ
ἐς
τὸν
παῖδα
βεβουλευμένην |
[1, 12] |
παλαιοῦ
δῆλοι
πάντες
εἰδότες·
αὐτὰ
|
δὲ |
τὰ
θηρία,
πρὶν
ἢ
διαβῆναι |
[1, 32] |
τοῦτο
μὲν
τοιοῦτόν
ἐστιν,
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
τὰ
ὄρη
καὶ
θεῶν
ἀγάλματα |
[1, 24] |
ναῷ
σπουδαίων
δαίμων
ἐστίν.
ὅστις
|
δὲ |
τὰ
σὺν
τέχνῃ
πεποιημένα
ἐπίπροσθε |
[1, 15] |
καὶ
τοῖς
πᾶσιν
Ἕλλησιν.
ἐπὶ
|
δὲ |
ταῖς
Ἀμαζόσιν
Ἕλληνές
εἰσιν
ᾑρηκότες |
[1, 43] |
αὐτήν
φασιν
ἔτι
παρθένον.
καθέστηκε
|
δὲ |
ταῖς
κόραις
χοὰς
πρὸς
τὸ |
[1, 44] |
ἐτόξευον
ἐν
τῇ
νυκτί.
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
Παγαῖς
θέας
ὑπελείπετο
ἄξιον |
[1, 20] |
στρατοῦ
μέρει
πολιορκεῖν
ἀφῆκεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
Ταξίλῳ
τὸ
πολὺ
τῆς
δυνάμεως |
[1, 8] |
ἀναφυγεῖν
ἠνάγκασεν
ἀπὸ
θαλάσσης.
(μετὰ
|
δὲ |
τὰς
εἰκόνας
τῶν
ἐπωνύμων
ἐστὶν |
[1, 21] |
ἐπιχωρίοις
καὶ
ἄλλως
σιτοῦνται.
συλλεξάμενοι
|
δὲ |
τὰς
ὁπλὰς
ἐκκαθήραντές
τε
καὶ |
[1, 10] |
καὶ
αὑτὸν
ἐδίδου
Σελεύκῳ.
(Λυσίμαχος
|
δὲ |
ταῦτα
πάντα
πυνθανόμενος
ἔφθη
διαβὰς |
[1, 2] |
καθῃρέθη
τῶν
τριάκοντα
ὀνομαζομένων.
εἰσὶ
|
δὲ |
τάφοι
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
γνωριμώτατοι |
[1, 43] |
ἔτι
αἱ
Μεγαρέων
γυναῖκες.
(εἰσὶ
|
δὲ |
τάφοι
Μεγαρεῦσιν
ἐν
τῇ
πόλει· |
[1, 2] |
παρὰ
τῇ
γυναικὶ
ποιητήν.
ἔστι
|
δὲ |
τάφος
οὐ
πόρρω
τῶν
πυλῶν, |
[1, 44] |
ἐστὶν
Ἕλλησιν,
ἰδὼν
οἶδα.
~(Κοροίβου
|
δὲ |
τέθαπται
πλησίον
Ὄρσιππος,
ὃς
περιεζωσμένων |
[1, 41] |
καὶ
αὖθις
Ἀλκάθουν
Μεγαρέως.
(φαίνεται
|
δὲ |
τελευτήσαντος
Νίσου
καὶ
τῶν
πραγμάτων |
[1, 4] |
ὕστερον
οἱ
Πέργαμον
ἔχοντες,
πάλαι
|
δὲ |
Τευθρανίαν
καλουμένην,
ἐς
ταύτην
Γαλάτας |
[1, 6] |
σφισιν
εἶναι
πᾶσιν
αὐξηθέντα.
(Ἀντίγονος
|
δὲ |
τέως
μὲν
ἦν
ἐν
παρασκευῇ |
[1, 3] |
τὴν
παρ᾽
Ἀθηναίων
ἐλθοῦσαν·
ἐν
|
δὲ |
τῇ
γραφῇ
τῶν
ἱππέων
ἐστὶ |
[1, 1] |
καὶ
Δῆμος,
Λεωχάρους
ἔργον.
πρὸς
|
δὲ |
τῇ
θαλάσσῃ
Κόνων
ᾠκοδόμησεν
Ἀφροδίτης |
[1, 26] |
οὕτως
εἴτε
ἄλλως
ἔχει,
λύχνον
|
δὲ |
τῇ
θεῷ
χρυσοῦν
Καλλίμαχος
ἐποίησεν· |
[1, 17] |
ἱερὰ
τοῦ
θεοῦ
φηγός·
πρὸς
|
δὲ |
τῇ
Κιχύρῳ
λίμνη
τέ
ἐστιν |
[1, 21] |
περὶ
αὐτὴν
αἰγὶς
πεποίηται.
ἐν
|
δὲ |
τῇ
κορυφῇ
τοῦ
θεάτρου
σπήλαιόν |
[1, 37] |
Ἀκεστίου
παρήσω
τοὺς
ἄλλους·
Ἀκεστίῳ
|
δὲ |
τῇ
Ξενοκλέους
τοῦ
Σοφοκλέους
τοῦ |
[1, 24] |
τε
ὅσον
τεσσάρων
πηχῶν,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
χειρί
δόρυ
ἔχει,
καί |
[1, 22] |
Λήμνῳ
τὸ
Φιλοκτήτου
τόξον,
ὁ
|
δὲ |
τὴν
Ἀθηνᾶν
ἀφαιρούμενος
ἐξ
Ἰλίου. |
[1, 22] |
ἱερεῦσιν
ἐλθόντα
ἐς
λόγους.
(ἐς
|
δὲ |
τὴν
ἀκρόπολίν
ἐστιν
ἔσοδος
μία· |
[1, 39] |
τοὺς
νεκροὺς
ἐνταῦθα
ἔθαψε.
Θηβαῖοι
|
δὲ |
τὴν
ἀναίρεσιν
τῶν
νεκρῶν
λέγουσιν |
[1, 41] |
τῆς
Νίσου
τὴν
πόλιν,
διαδέξασθαι
|
δὲ |
τὴν
βασιλείαν
γαμβρὸν
Νίσου
τε |
[1, 13] |
ἑλεῖν
αὐτοβοεὶ
τὴν
πόλιν,
δῃώσας
|
δὲ |
τὴν
γῆν
καὶ
λείαν
ἐλάσας |
[1, 32] |
βοσκήμασιν
ὕδωρ
ἐπιτήδειον
παρεχόμενος,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐκβολὴν
τὴν
ἐς
τὸ |
[1, 13] |
ὀρῶν,
ἃ
Κεραύνια
ὀνομάζουσι.
(μετὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐν
Ἰταλίᾳ
πληγὴν
ἀναπαύσας |
[1, 42] |
ἀπὸ
τοῦ
βωμοῦ
ξύλῳ.
(κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐς
τὸ
πρυτανεῖον
ὁδὸν |
[1, 22] |
ἐς
Δήμητρα
ὕμνος
Λυκομίδαις.
(κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἔσοδον
αὐτὴν
ἤδη
τὴν |
[1, 43] |
ποτὲ
ἀπεκείροντο
αἱ
Δηλίων.
(παρὰ
|
δὲ |
τὴν
ἔσοδον
τὴν
ἐς
τὸ |
[1, 11] |
ἐς
Θεσσαλίαν
ὑπερεῖδεν
ἀναχώρησιν,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
Ἤπειρον
κατάρας
ἐνταῦθα
ἐκ |
[1, 32] |
ἐπὶ
τούτῳ
συμβῆναι
λέγουσιν·
ὑπὲρ
|
δὲ |
τὴν
λίμνην
φάτναι
εἰσὶ
λίθου |
[1, 19] |
ἐν
τῇ
Μεγαρίδι
πόλεις,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
Νίσαιαν
καταφεύγοντα
τὸν
Νῖσον |
[1, 22] |
θριξὶν
εἶχεν
ἡ
Φαίδρα.
(Ἀφροδίτην
|
δὲ |
τὴν
Πάνδημον,
ἐπεί
τε
Ἀθηναίους |
[1, 29] |
ἡλίσκετο
αὑτὸν
ἐπιχειρεῖν
ἀποκτεῖναι,
Νικίᾳ
|
δὲ |
τὴν
παράδοσιν
ἐθελοντῇ
γενέσθαι·
τούτων |
[1, 12] |
τὴν
ἀκτὴν
ἔχοντας
Ἰταλιωτῶν,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
Σικελίαν
διαβὰς
Καρχηδονίους
ἠνάγκασεν |
[1, 27] |
καὶ
τὴν
Κυθηρίων
νῆσον·
ἐς
|
δὲ |
τὴν
Σικυωνίαν
ποιησάμενος
ἀπόβασιν,
ὥς |
[1, 13] |
ἐς
Ἰταλίαν
βοηθείας
διαμαρτίαν.
κρατήσας
|
δὲ |
τήν
τε
ἰδίαν
παρασκευὴν
Ἀντιγόνου |
[1, 17] |
λέγουσιν
ἐκ
τῆς
θαλάσσης.
(ἐς
|
δὲ |
τὴν
τελευτὴν
τὴν
Θησέως
πολλὰ |
[1, 29] |
τὸ
σαφὲς
τῆς
νίκης,
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
ὑπῆρξε
κρατῆσαι
Λακεδαιμονίοις |
[1, 44] |
ῥᾴων
ἐστὶν
ἀνὴρ
γυμνὸς.
(ἐκ
|
δὲ |
τῆς
ἀγορᾶς
κατιοῦσι
τῆς
ὁδοῦ |
[1, 27] |
δύο
βλαστῆσαι
πήχεις.
τῷ
ναῷ
|
δὲ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
Πανδρόσου
ναὸς
συνεχής |
[1, 41] |
αὐτὸ
βασιλεύοντα
Κᾶρα
ἔλεγον.
~(ἐκ
|
δὲ |
τῆς
ἀκροπόλεως
κατιοῦσιν,
ᾗ
πρὸς |
[1, 27] |
δὲ
ἐς
Βοιωτοὺς
στρατῷ·
πορθήσας
|
δὲ |
τῆς
γῆς
τὴν
πολλὴν
καὶ |
[1, 15] |
ἄλλας
τε
καὶ
Κασσάνδραν.
(τελευταῖον
|
δὲ |
τῆς
γραφῆς
εἰσιν
οἱ
μαχεσάμενοι |
[1, 15] |
τὸ
ἕλος
ὠθοῦντες
ἀλλήλους,
ἔσχαται
|
δὲ |
τῆς
γραφῆς
νῆές
τε
αἱ |
[1, 27] |
φέρεσθαι
Λακεδαιμόνιοι
τὸν
ἀκινάκην.
(περὶ
|
δὲ |
τῆς
ἐλαίας
οὐδὲν
ἔχουσιν
ἄλλο |
[1, 27] |
ἔχουσι
παρὰ
τῇ
θεῷ,
παραγενομένης
|
δὲ |
τῆς
ἑορτῆς
δρῶσιν
ἐν
νυκτὶ |
[1, 26] |
καὶ
οἴκημα
Ἐρέχθειον
καλούμενον·
πρὸ
|
δὲ |
τῆς
ἐσόδου
Διός
ἐστι
βωμὸς |
[1, 30] |
ἐς
ἡμᾶς
ἔτι
ἦν.
~(πρὸ
|
δὲ |
τῆς
ἐσόδου
τῆς
ἐς
Ἀκαδημίαν |
[1, 17] |
δήσας
εἶχεν
ἐν
Κιχύρῳ.
(γῆς
|
δὲ |
τῆς
Θεσπρωτίδος
ἔστι
μέν
που |
[1, 40] |
συνεργάσασθαι
δέ
οἱ
Φειδίαν.
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
Διός
εἰσιν |
[1, 38] |
ἐς
αὐτὸ
τοὺς
παῖδας,
περὶ
|
δὲ |
τῆς
πηγῆς
τὸν
ποιμένα
εὑρόντα |
[1, 20] |
καὶ
τοῦ
θεάτρου
κατασκεύασμα,
ποιηθῆναι
|
δὲ |
τῆς
σκηνῆς
αὐτὸ
ἐς
μίμησιν |
[1, 3] |
τοῖς
ἐς
τὰς
γυναῖκας.
(πλησίον
|
δὲ |
τῆς
στοᾶς
Κόνων
ἕστηκε
καὶ |
[1, 1] |
τοὺς
παῖδας
ἔγραψεν
Ἀρκεσίλαος.
ἔστι
|
δὲ |
τῆς
στοᾶς
τῆς
μακρᾶς,
ἔνθα |
[1, 41] |
Κιθαιρῶνι
ὑπὸ
Ἀλκάθου
πείθομαι,
Μεγαρέως
|
δὲ |
Τίμαλκον
παῖδα
τίς
μὲν
ἐς |
[1, 31] |
Μυρρινοῦντι
ξόανόν
ἐστι
Κολαινίδος.
Ἀθμονεῖς
|
δὲ |
τιμῶσιν
Ἀμαρυσίαν
Ἄρτεμιν·
(πυνθανόμενος
δὲ |
[1, 33] |
τὸ
Ἀρτέμιδος
ἀποβῆναι
λέγουσι,
καταλιποῦσαν
|
δὲ |
τὸ
ἄγαλμα
ταύτῃ
καὶ
ἐς |
[1, 14] |
ἀκμὴ
κατέστρεψεν
ἐς
τοῦτο·
ἐς
|
δὲ |
τὸ
Ἀθήνῃσιν
ἐσελθοῦσιν
Ὠιδεῖον
ἄλλα |
[1, 1] |
μὲν
γὰρ
ἀρχαιότατον
Δωρίτιδος,
μετὰ
|
δὲ |
τὸ
Ἀκραίας,
νεώτατον
δὲ
ἣν |
[1, 44] |
ἐπίδειξιν
παρείχετο
ἡ
πόλις·
(ἐς
|
δὲ |
τὸ
ἐπίνειον,
καλούμενον
καὶ
ἐς |
[1, 33] |
ἐπὶ
τῇ
φιάλῃ
πεποίηνται.
συμβαλέσθαι
|
δὲ |
τὸ
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
οὔτε |
[1, 22] |
τινα
ἢ
θέας
ἡδονήν.
~(μετὰ
|
δὲ |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
ταύτῃ |
[1, 14] |
καὶ
ἐν
Σαλαμῖνι
ναυμαχήσας·
ὁ
|
δὲ |
τό
τε
ὄνομα
πατρόθεν
καὶ |
[1, 2] |
οἱ
μόνον
ἐνῳκοδομημένον
τοίχῳ.
μετὰ
|
δὲ |
τὸ
τοῦ
Διονύσου
τέμενός
ἐστιν |
[1, 19] |
ναῷ
τὴν
στέγην
ἐποιοῦντο.
(ἐς
|
δὲ |
τὸ
χωρίον,
ὃ
Κήπους
ὀνομάζουσι, |
[1, 26] |
καὶ
τὸ
κατόρθωμα
ἐπιγράψαντες.
(Ὀλυμπιοδώρῳ
|
δὲ |
τόδε
μέν
ἐστιν
ἔργον
μέγιστον |
[1, 35] |
ἐσῆλθον
ἐς
τὸν
τάφον,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
λῃσταῖς
ἐσῄεσαν
ἤδη
θεασόμενοι |
[1, 16] |
Λυσιμάχου
παρ᾽
αὐτὸν
πεφευγώς,
ἄλλως
|
δὲ |
τολμῆσαι
πρόχειρος
καὶ
δι᾽
αὐτὸ |
[1, 43] |
μὲν
Εὔιππον
Μεγαρέως
παῖδα,
τεθάφθαι
|
δὲ |
τὸν
Ἀλκάθου
λέγουσιν
Ἰσχέπολιν.
ἔστι |
[1, 13] |
Πριάμου
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἀπολέσθαι,
Πύρρον
|
δὲ |
τὸν
Ἀχιλλέως
ἡ
Πυθία
προσέταξεν |
[1, 31] |
τὸν
πλοῦν
τῆς
τελευτῆς.
(Κραναὸν
|
δὲ |
τὸν
βασιλεύσαντα
Ἀθηναίων
ὅτι
μὲν |
[1, 35] |
τοὺς
σὺν
Τελαμῶνι
ἐποικῆσαι·
Φίλαιον
|
δὲ |
τὸν
Εὐρυσάκους
τοῦ
Αἴαντος
παραδοῦναι |
[1, 31] |
παῖδας
ἐνταῦθα
οὔ
φασι,
λύσασθαι
|
δὲ |
τὸν
ζωστῆρα
ὡς
τεξομένην,
καὶ |
[1, 19] |
Μελάνθου
βασιλεύοντα
Ἀθηναίων
κτείνουσι.
(διαβᾶσι
|
δὲ |
τὸν
Ἰλισὸν
χωρίον
Ἄγραι
καλούμενον |
[1, 14] |
τοὺς
ἐς
αὐτὸ
ἀποβάντας.
(ὑπὲρ
|
δὲ |
τὸν
Κεραμεικὸν
καὶ
στοὰν
τὴν |
[1, 37] |
Τροίας
Ἀχιλλέως
τὴν
κόμην.
(διαβᾶσι
|
δὲ |
τὸν
Κηφισὸν
βωμός
ἐστιν
ἀρχαῖος |
[1, 8] |
οἱ
παῖδες
οἱ
Πραξιτέλους·
περὶ
|
δὲ |
τὸν
ναὸν
ἑστᾶσιν
Ἡρακλῆς
καὶ |
[1, 24] |
τρόπον
τὸν
εἰρημένον
δρῶσιν·
ἐς
|
δὲ |
τὸν
ναὸν
ὃν
Παρθενῶνα
ὀνομάζουσιν, |
[1, 19] |
ἑκατὸν
λιθοτομίας
τῆς
Λιβύων.
~(μετὰ
|
δὲ |
τὸν
ναὸν
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
[1, 39] |
δὲ
ἡγεμονίαν
εἶναι
πολέμου.
Μεγαρέα
|
δὲ |
τὸν
Ποσειδῶνος
θυγατρὶ
Νίσου
συνοικήσαντα |
[1, 27] |
προτεθέντων
σφίσι
μονομαχίας
ἄθλων,
περὶ
|
δὲ |
τὸν
ποταμὸν
τὸν
Πηνειὸν
ἀπέθανεν |
[1, 44] |
καὶ
αὐλητοῦ
Σαμίου
Τηλεφάνους·
ποιῆσαι
|
δὲ |
τὸν
τάφον
Κλεοπάτραν
τὴν
Φιλίππου |
[1, 43] |
ἦν
καὶ
τοῦτο
ἡρώων.
Ὑπερίονος
|
δὲ |
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
οὗτος
γὰρ
Μεγαρέων |
[1, 36] |
ἐπαυξηθῆναι
μόνοις
ἐπήρκεσεν
Ἑλλήνων.
(μετὰ
|
δὲ |
τοῦ
Ἀνθεμοκρίτου
τὴν
στήλην
Μολοττοῦ |
[1, 8] |
δύο
μὲν
Ἀφροδίτης
κεῖται,
τὸ
|
δὲ |
τοῦ
Ἄρεως
ἐποίησεν
Ἀλκαμένης,
τὴν |
[1, 27] |
τὸν
ἀποθανόντα
ὑπὸ
Ἐρεχθέως.
(ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
βάθρου
καὶ
ἀνδριάντες
εἰσὶ |
[1, 16] |
τεῖχος
Βαβυλῶνος,
(ὑπελ(
ε)
ίπετο
|
δὲ. |
τοῦ
Βὴλ
τὸ
ἱερὸν
καὶ |
[1, 8] |
δήμου
μήποτε
καλῶς
τελευτῆσαι.
(τῆς
|
δὲ |
τοῦ
Δημοσθένους
εἰκόνος
πλησίον
Ἄρεώς |
[1, 43] |
τὸ
ἄγαλμα
ἀναθεῖναι
λέγουσι.
(μετὰ
|
δὲ |
τοῦ
Διονύσου
τὸ
ἱερόν
ἐστιν |
[1, 40] |
κληρούχους
προδοῦναι
Σαλαμῖνα
Ἀθηναίοις.
(μετὰ
|
δὲ |
τοῦ
Διὸς
τὸ
τέμενος
ἐς |
[1, 44] |
ἐξ
ἀρχῆς
χῶμα
γῆς,
ὕστερον
|
δὲ |
τοῦ
θεοῦ
χρήσαντος
ἐκοσμήθη
λίθῳ |
[1, 41] |
τοσόνδε
ἔστω
μνήμη·
ἐκ
τούτου
|
δὲ |
τοῦ
ἱεροῦ
κατιοῦσι
Πανδίονός
ἐστιν |
[1, 37] |
ἔχει
μοι
τοῦ
λόγου.
~(μετὰ
|
δὲ |
τοῦ
Κηφισοδώρου
τὸ
μνῆμα
τέθαπται |
[1, 24] |
μοι
τοῦ
λόγου
καθ᾽
ἑκάτερον
|
δὲ |
τοῦ
κράνους
γρῦπές
εἰσιν
ἐπειργασμένοι. |
[1, 8] |
καλοῦσι
καὶ
Φιλάδελφον
ἕτερον,
τὸν
|
δὲ |
τοῦ
Λάγου
Σωτῆρα
παραδόντων
Ροδίων |
[1, 39] |
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς
αὐτοῦ·
Κλήσωνος
|
δὲ |
τοῦ
Λέλεγος
γενέσθαι
Πύλαν,
τοῦ |
[1, 40] |
νέμειν
ἐς
τὸ
δέον.
ὄπισθε
|
δὲ |
τοῦ
ναοῦ
κεῖται
ξύλα
ἡμίεργα· |
[1, 3] |
τὸν
Ἀπόλλωνα
Πατρῷον
ἐπίκλησιν·
πρὸ
|
δὲ |
τοῦ
νεὼ
τὸν
μὲν
Λεωχάρης, |
[1, 21] |
(οὗτος
μὲν
ταῦτα
ἔλεγεν·
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
Νοτίου
καλουμένου
τείχους,
ὃ |
[1, 36] |
ὅσον
τετρακοσίους
ἀποβῆναι
λέγουσιν,
ἡττωμένου
|
δὲ |
τοῦ
Ξέρξου
ναυτικοῦ
καὶ
τούτους |
[1, 31] |
τοῖς
Λαμπτρεῦσι
Κραναοῦ
μνῆμα.
Ἴωνος
|
δὲ |
τοῦ
Ξούθου
καὶ
γὰρ
οὗτος |
[1, 44] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπὸ
Θησέως.
(ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
ὄρους
τῇ
ἄκρᾳ
Διός |
[1, 29] |
μὲν
ἐπιθεμένοις
τυραννοῦντι
Λαχάρει,
οἱ
|
δὲ |
τοῦ
Πειραιῶς
κατάληψιν
ἐβούλευσαν
Μακεδόνων |
[1, 28] |
ὁ
Καμβύσου
παρέσχετο
ἀκινάκης.
ἔστι
|
δὲ |
τοῦ
Πειραιῶς
πρὸς
θαλάσσῃ
Φρεαττύς· |
[1, 43] |
τὸν
Ἀλκάθου
λέγουσιν
Ἰσχέπολιν.
ἔστι
|
δὲ |
τοῦ
πρυτανείου
πέτρα
πλησίον·
Ἀνακληθρίδα |
[1, 25] |
καὶ
τὴν
Λαχάρους
τυραννίδα·
ἁλισκομένου
|
δὲ |
τοῦ
τείχους
ἐκδιδράσκει
Λαχάρης
ἐς |
[1, 43] |
καὶ
τὰ
ἔργα
σφίσι.
πλησίον
|
δὲ |
τοῦ
τῆς
Ἀφροδίτης
ναοῦ
Τύχης |
[1, 41] |
ἐπὶ
Ὀρέστου
βασιλεύοντος.
(οὐ
πόρρω
|
δὲ |
τοῦ
Ὕλλου
μνήματος
Ἴσιδος
ναὸς |
[1, 6] |
Πτολεμαῖος
ἀνεχώρησεν
ἐς
Αἴγυπτον.
(διελθόντος
|
δὲ |
τοῦ
χειμῶνος
Δημήτριος
πλεύσας
ἐς |
[1, 9] |
οἱ
τῶν
παίδων
ἦν.
(μετὰ
|
δὲ |
τοὺς
Αἰγυπτίους
Φίλιππός
τε
καὶ |
[1, 29] |
Λεύκτροις
ἐς
τοσοῦτον
ἐκακώθησαν.
μετὰ
|
δὲ |
τοὺς
ἀποθανόντας
ἐν
Κορίνθῳ
στήλην |
[1, 23] |
ὑπὸ
τῶν
ναυτῶν
Σατυρίδας,
εἶναι
|
δὲ |
τοὺς
ἐνοικοῦντας
(καὶ)
καπυροὺς
καὶ |
[1, 26] |
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἐλπίζων·
ἐπεξελθόντας
|
δὲ |
τοὺς
Μακεδόνας
μάχῃ
τε
ἐκράτησε |
[1, 18] |
τῶν
θυγατέρων
τῶν
Λευκίππου,
Μίκων
|
δὲ |
τοὺς
μετὰ
Ἰάσονος
ἐς
Κόλχους |
[1, 5] |
πόλεμον
οὐδένα
ἑκούσιος
κατέστη,
Ἑβραίους
|
δὲ |
τοὺς
ὑπὲρ
Σύρων
ἐχειρώσατο
ἀποστάντας· |
[1, 37] |
πόλιν
ἀστοὺς
ἐποιήσαντο
Ἀθηναῖοι.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
Ἀφροδίτης
ναός
ἐστι
καὶ |
[1, 26] |
διαφυγεῖν
τὸν
Κασσάνδρου
πόλεμον.
Ὀλυμπιοδώρῳ
|
δὲ |
τοῦτο
μὲν
ἐν
Ἀθήναις
εἰσὶν |
[1, 38] |
δὲ
καὶ
οἰκιῶν
ἐρείπια·
δήλη
|
δὲ |
τούτοις
ἐστὶ
πόλις
ὀλίγον
ὑπὲρ |
[1, 41] |
Θησέα
φησὶν
αὐτὸν
ἀπεῖναι;
(Πίνδαρος
|
δὲ |
τούτοις
τε
κατὰ
ταὐτὰ
ἐποίησε |
[1, 2] |
ἐμοῦ
δὲ
ἀνεῖτο
Διονύσῳ.
Διόνυσον
|
δὲ |
τοῦτον
καλοῦσι
Μελπόμενον
ἐπὶ
λόγῳ |
[1, 11] |
τοὺς
παῖδας
ἐπαναστάντες
ἔκτειναν.
ἀποκτείναντες
|
δὲ |
τοῦτον
Πύρρον
τὸν
Αἰακίδου
κατάγουσιν· |
[1, 13] |
δὲ
ἐπιμαχώτατα
καὶ
οἰκοδομήμασιν.
(ὑπὸ
|
δὲ |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
καὶ
τὴν |
[1, 37] |
ἀδελφὸν
Σοφοκλέα
εἶδε
δᾳδουχοῦντα,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτῳ
τὸν
ἄνδρα
Θεμιστοκλέα,
τελευτήσαντος |
[1, 23] |
βούλευμα
οὐδαμῶς
ἀγνοῆσαι
δοξάζων·
ἀντὶ
|
δὲ |
τούτων,
ἐπεὶ
τυραννίδος
ἐπαύθησαν
οἱ |
[1, 34] |
τῷ
βωμῷ>
τὰ
ὀνόματα·
προεξειργασμένων
|
δὲ |
τούτων
κριὸν
θύσαντες
καὶ
τὸ |
[1, 31] |
Ἀριμασποῖς,
Ἀριμασποὺς
δ᾽
Ἰσσηδόσι,
παρὰ
|
δὲ |
τούτων
Σκύθας
ἐς
Σινώπην
κομίζειν, |
[1, 4] |
ἐλθεῖν,
Ὑπέροχον
καὶ
Ἀμάδοκον,
τὸν
|
δὲ |
τρίτον
Πύρρον
εἶναι
τὸν
Ἀχιλλέως· |
[1, 17] |
καθέστηκεν
ἔτι
ἡ
μάχη.
(τοῦ
|
δὲ |
τρίτου
τῶν
τοίχων
ἡ
γραφὴ |
[1, 36] |
μὲν
Ἀρτέμιδός
ἐστιν
ἱερόν,
τοῦτο
|
δὲ |
τρόπαιον
ἕστηκεν
ἀπὸ
τῆς
νίκης |
[1, 14] |
ἐπισταμένη
τῆς
Κόρης
διηγήσαιτο·
ὕστερον
|
δὲ |
Τροχίλον
ἱεροφάντην
φυγόντα
ἐξ
Ἄργους |
[1, 33] |
ἀγομένην
παρὰ
τὴν
Νέμεσιν,
πεποίηκε
|
δὲ |
Τυνδάρεών
τε
καὶ
τοὺς
παῖδας |
[1, 42] |
κατέθηκεν
ἐπὶ
τὸν
λίθον·
ἢν
|
δὲ |
τύχῃ
βαλών
τις
ψηφῖδι,
κατὰ |
[1, 25] |
ἐς
τὸ
θεῖον
ἀφειδέστατον.
Δημητρίῳ
|
δὲ |
τῷ
Ἀντιγόνου
διαφορὰ
μὲν
ἦν |
[1, 24] |
Ἐριχθόνιος
οὗτος
ὁ
δράκων.
ἔστι
|
δὲ |
τῷ
βάθρῳ
τοῦ
ἀγάλματος
ἐπειργασμένη |
[1, 17] |
(ὁ)
Χρύσιππος
ὁ
Σολεύς.
πρὸς
|
δὲ |
τῷ
γυμνασίῳ
Θησέως
ἐστὶν
ἱερόν· |
[1, 17] |
σφίσι
παρὸν
τύχης
χρηστῆς.
(ἐν
|
δὲ |
τῷ
γυμνασίῳ
τῆς
ἀγορᾶς
ἀπέχοντι |
[1, 44] |
θρέψαντας
Δήμητρα
ὀνομάσαι
Μαλοφόρον,
καταρρυῆναι
|
δὲ |
τῷ
ἱερῷ
τὸν
ὄροφον
τεκμαίροιτο |
[1, 43] |
καὶ
ἐνταῦθα
ἀνεκάλεσεν
αὐτήν.
ἐοικότα
|
δὲ |
τῷ
λόγῳ
δρῶσιν
ἐς
ἡμᾶς |
[1, 15] |
ἐς
χεῖρας
ἔτι
συνιόντες.
(ἐν
|
δὲ |
τῷ
μέσῳ
τῶν
τοίχων
Ἀθηναῖοι |
[1, 27] |
παρθένους
ἄγουσιν
ἀντ᾽
αὐτῶν.
(πρὸς
|
δὲ |
τῷ
ναῷ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἔστι |
[1, 43] |
ἐς
Ἴλιον
ἕπεσθαι
πείσων.
(ἐν
|
δὲ |
τῷ
πρυτανείῳ
τεθάφθαι
μὲν
Εὔιππον |
[1, 25] |
Καλλιστοῖ
δὲ
ἐς
ἄρκτον.
(πρὸς
|
δὲ |
τῷ
τείχει
τῷ
Νοτίῳ
γιγάντων, |
[1, 3] |
θεοὺς
τοὺς>
δώδεκα
καλουμένους·
ἐπὶ
|
δὲ |
τῷ
τοίχῳ
τῷ
πέραν
Θησεύς |
[1, 14] |
Δήμητρος
πεποίηται
καὶ
Κόρης,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
Τριπτολέμου
κείμενόν
ἐστιν
ἄγαλμα· |
[1, 13] |
δὲ
καὶ
ἀμφότερα
αἰτῶν·
ἀφικομένων
|
δὲ |
τῶν
ἀγγέλων,
ὥς
οἱ
γράμματα |
[1, 33] |
πήχεων
ἦσαν
οὐκ
ἐλάσσους,
προσιόντων
|
δὲ |
τῶν
ἀνθρώπων
κατεδύοντο
ἐς
τὴν |
[1, 39] |
συνάψαι
μάχην
οὔ
φασι.
(μετὰ
|
δὲ |
τῶν
Ἀργείων
τοὺς
τάφους
ἐστὶν |
[1, 22] |
ἐν
τοῖς
Ἀττικοῖς
σημῆναι·
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
γραφῶν
παρέντι
τὸν
παῖδα |
[1, 18] |
ἵππους
ἔχει
τοὺς
Ἀκάστου.
(ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
Διοσκούρων
τὸ
ἱερὸν
Ἀγλαύρου |
[1, 35] |
τοῖς
ὑακίνθοις
καὶ
τούτῳ.
λόγον
|
δὲ |
τῶν
μὲν
Αἰολέων
τῶν
ὕστερον |
[1, 4] |
διαβάντων
ἐς
τὴν
Ἀσίαν.
πολέμων
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἄλλων,
εἰ
δή |
[1, 20] |
ἐπεί
τε
ἐκαθέζετο
δεδέσθαι,
θεῶν
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἄλλων
οὐδενὶ
τὸν |
[1, 17] |
Μενεσθέα
ἐπὶ
βασιλείᾳ
κατήγαγον·
(Μενεσθεὺς
|
δὲ |
τῶν
μὲν
παίδων
τῶν
Θησέως |
[1, 9] |
Θρᾳκίου
μοῖρα
οὐ
μεγάλη.
Θρᾳκῶν
|
δὲ |
τῶν
πάντων
οὐδένες
πλείους
εἰσὶ |
[1, 33] |
Ὠκεανὸς
ἔχει
τὴν
Βρεττανῶν·
Αἰθιόπων
|
δὲ |
τῶν
ὑπὲρ
Συήνης
ἐπὶ
θάλασσαν |
[1, 28] |
ἀνέθεσαν
τυραννίδα
ὅμως
βουλεύσαντα·
τεκμαίρομαι
|
δὲ |
τῶνδε
ἕνεκα,
ὅτι
εἶδος
κάλλιστος |
[1, 33] |
οὐδενὶ
προσοικοῦσιν
(ἢ)
Ὠκεανῷ.
(τὸ
|
δὲ |
ὕδωρ
τὸ
ἐκ
τοῦ
Ἄτλαντος |
[1, 35] |
μὲν
ὁ
νεκρὸς
Ὕλλου,
παῖς
|
δὲ |
Ὕλλος
εἴη
Γῆς,
ἀπὸ
τούτου |
[1, 9] |
ἐπέλαβε
μοῖρα
ἡ
καθήκουσα·
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
ὑπ᾽
αὐτοῦ
παθόντες
εὖ
πολλά |
[1, 31] |
μὲν
ἐν
καλάμῃ
πυρῶν,
γινώσκεσθαι
|
δὲ |
ὑπ᾽
οὐδένων.
ἔστι
δὲ
μνῆμα |
[1, 44] |
σφᾶς
ἐς
τὴν
θάλασσαν.
χελώνη
|
δὲ |
ὑπενήχετο
ταῖς
πέτραις
τοὺς
ἐσβληθέντας |
[1, 27] |
εἶδον,
φεύγοντάς
φασιν
οἴχεσθαι,
Θησέα
|
δὲ |
ὑπεξελθόντα
οὐκ
ἄγαν
σὺν
φόβῳ |
[1, 35] |
αὐτὴν
ἤδη
μοι
δεδήλωται
ἄλλη
|
δὲ |
ὑπὲρ
Σουνίου
τὴν
Ἀττικὴν
ἐν |
[1, 14] |
πηγὴ
δὲ
αὕτη
μόνη.
ναοὶ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὴν
κρήνην
ὁ
μὲν |
[1, 26] |
μόνον
οὐκ
ἔστιν
ἁλώσιμον·
φοῖνιξ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τοῦ
λύχνου
χαλκοῦς
ἀνήκων |
[1, 14] |
λέγουσιν
ἐσελθόντα
ἐς
σπήλαιον·
ὁ
|
δὲ |
ὕπνος
οὐ
πρότερον
ἀνῆκεν
αὐτὸν |
[1, 29] |
ὃς
Ἀθηναῖος
μὲν
ἦν,
ἐκπεμφθεὶς
|
δὲ |
ὑπὸ
Ἀρσίτου
σατράπου
τῆς
ἐφ᾽ |
[1, 13] |
δὴ
ταῦτα
ἀκούοντες
ἡσύχαζον,
Πύρρος
|
δὲ |
ὑπὸ
τὴν
ἐπιοῦσαν
περαιοῦται
νύκτα |
[1, 35] |
ἐπὶ
τοῖς
γόνασιν
ὀστᾶ,
καλουμένας
|
δὲ |
ὑπὸ
τῶν
ἰατρῶν
μύλας.
ἐγὼ |
[1, 35] |
ἐς
τὰς
ἐλαχίστας
πλευράς,
καλουμένας
|
δὲ |
ὑπὸ
τῶν
ἰατρῶν
νόθας.
ἔστι |
[1, 33] |
κορυφαῖς
ψαύειν
τοῦ
οὐρανοῦ,
ἄβατον
|
δὲ |
ὑπὸ
ὕδατος
καὶ
δένδρων
ἃ |
[1, 42] |
παράπαν
αὐτὴν
ὑπὸ
ἡλίου,
ῥίζας
|
δὲ |
ὑπογαίους
εἶναι,
ταύτας
δὲ
ὀρύσσειν |
[1, 24] |
ἐξέωσε
βίαιος
ἐμπεσὼν
ἄνεμος,
τοὺς
|
δὲ |
ὕσαντος
τοῦ
θεοῦ
καῦμα
ἰσχυρὸν |
[1, 26] |
δὲ
Δημήτριος
τειχίσας
εἶχε·
~(χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
ἄνδρας
ἐσῆλθεν
οὐ
πολλοὺς |
[1, 39] |
ἐπίνειον
ἀπ᾽
αὐτοῦ
καλεῖται.
Κόδρου
|
δὲ |
ὕστερον
βασιλεύοντος
στρατεύουσιν
ἐπ᾽
Ἀθήνας |
[1, 37] |
Πρόκριδος
τῆς
γυναικὸς
φόνον.
δεκάτῃ
|
δὲ |
ὕστερον
γενεᾷ
Χαλκῖνος
καὶ
Δαῖτος |
[1, 8] |
Τροιζῆνος
νῆσον
ἠνάγκασαν
ἀποχωρῆσαι,
δεξάμενοι
|
δὲ |
ὕστερον
διώκουσιν
αὖθις
μετὰ
τὴν |
[1, 25] |
ἦρξεν
ἀποκτείνασα
Ἀριδαῖον,
οὐ
πολλῷ
|
δὲ |
ὕστερον
ἐκπολιορκηθεῖσα
ὑπὸ
Κασσάνδρου
παρεδόθη |
[1, 33] |
ἁγιώτατα
ξόανα
ἔχει
πτερά·
οἱ
|
δὲ |
ὕστερον
ἐπιφαίνεσθαι
γὰρ
τὴν
θεὸν |
[1, 21] |
Δαίδαλος
ἐς
Κρήτην
ἔφυγε,
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
ἐς
Σικελίαν
ἐκδιδράσκει
παρὰ |
[1, 20] |
ἔχων
ἐς
Βοιωτοὺς
ἀπαντᾷ.
τρίτῃ
|
δὲ |
ὕστερον
ἡμέρᾳ
τοῖς
Ρωμαίοις
ἦλθον |
[1, 39] |
γενέσθαι,
πρότερον
Νίσᾳ
καλουμένῃ.
(δωδεκάτῃ
|
δὲ |
ὕστερον
μετὰ
Κᾶρα
τὸν
Φορωνέως |
[1, 4] |
τὰ
παραθαλάσσια
αὐτῆς
ἐλεηλάτουν·
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
οἱ
Πέργαμον
ἔχοντες,
πάλαι |
[1, 22] |
αὐτὸν
καὶ
βασιλεύσοντα
Τροιζῆνος.
χρόνῳ
|
δὲ |
ὕστερον
Πάλλας
καὶ
οἱ
παῖδες |
[1, 20] |
ἐς
τὸν
ἀσκὸν
ἔχοντα.
Σύλλᾳ
|
δὲ |
ὕστερον
τούτων
ἐνέπεσεν
ἡ
νόσος, |
[1, 40] |
Μεγαρεῦσιν
ἀποστῆναι
τῆς
νήσου,
Σόλωνα
|
δὲ |
ὕστερόν
φασιν
ἐλεγεῖα
ποιήσαντα
προτρέψαι |
[1, 31] |
Σκύθας
ἐς
Σινώπην
κομίζειν,
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
φέρεσθαι
διὰ
Ἑλλήνων
ἐς
Πρασιάς, |
[1, 32] |
σημεῖον
ἦν
ἰδεῖν,
ἐς
ὄρυγμα
|
δὲ |
φέροντες
σφᾶς
ὡς
τύχοιεν
ἐσέβαλον. |
[1, 44] |
πᾶσιν
Ἰνὼ
μητρυιὰν
οὖσαν·
(τότε
|
δὲ |
φεύγουσα
ἐς
θάλασσαν
αὑτὴν
καὶ |
[1, 3] |
Ἀθηναίοις
ἐξ
ἴσου
πολιτεύεσθαι·
κεχώρηκε
|
δὲ |
φήμη
καὶ
ἄλλως
ἐς
τοὺς |
[1, 33] |
μὲν
κλάδον
μηλέας,
τῆ
δεξιᾷ
|
δὲ |
φιάλην,
Αἰθίοπες
δὲ
ἐπὶ
τῇ |
[1, 8] |
Ἀττάλου
μὲν
παῖς
ὤν,
ἀδελφιδοῦς
|
δὲ |
Φιλεταίρου,
τὴν
ἀρχὴν
Εὐμένους
παραδόντος |
[1, 11] |
μὴ
κατελθεῖν
ἐς
Ἤπειρον.
γενομένης
|
δὲ |
Φιλίππου
τε
ἀδελφοῦ
Κασσάνδρου
καὶ |
[1, 9] |
τῆς
ἀδελφῆς
ἐστιν
εἰκών.
~(ὁ
|
δὲ |
Φιλομήτωρ
καλούμενος
ὄγδοος
μέν
ἐστιν |
[1, 14] |
ἔχουσιν
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ,
παρὰ
|
δὲ |
Φοινίκων
Κυθήριοι
μαθόντες
σέβουσιν·
Ἀθηναίοις |
[1, 23] |
Ἀσωπίχου
γραψάντων
ἑτέρων
παρίημι·
ἐς
|
δὲ |
Φορμίωνα
τοσόνδε
ἔχω
πλέον
γράψαι. |
[1, 16] |
ἐν
τῇ
Σφακτηρίᾳ
νήσῳ.
~(ἀνδριάντες
|
δὲ |
χαλκοῖ
κεῖνται
πρὸ
μὲν
τῆς |
[1, 33] |
Νίκης
ἀγάλματα
οὐ
μεγάλα·
ταῖς
|
δὲ |
χερσὶν
ἔχει
τῇ
μὲν
κλάδον |
[1, 38] |
παῖδα
ὄντα
καὶ
Χιόνης·
τὴν
|
δὲ |
Χιόνην
Βορέου
θυγατέρα
τοῦ
ἀνέμου |
[1, 19] |
Θησεὺς
ἐς
τὴν
πόλιν·
οἷα
|
δὲ |
χιτῶνα
ἔχοντος
αὐτοῦ
ποδήρη
καὶ |
[1, 37] |
Ἀθηναίους
ὑπ᾽
αὐτῶν
συνελήφθη,
διαφθείρας
|
δὲ |
χρήμασιν
ἄλλους
τε
καὶ
τοὺς |
[1, 13] |
μὲν
στρατιὰν
τῶν
βασιλέων,
τοὺς
|
δὲ |
χρήματα,
Ἀντίγονον
δὲ
καὶ
ἀμφότερα |
[1, 24] |
Ἀριμασποῖς
τοῖς>
ὑπὲρ
Ἰσσηδόνων·
τὸν
|
δὲ |
χρυσόν,
ὃν
φυλάσσουσιν
οἱ
γρῦπες, |
[1, 18] |
καὶ
ὕμνον
ᾄδουσιν
Ὠλῆνος.
Κρῆτες
|
δὲ |
χώρας
τῆς
Κνωσσίας
ἐν
Ἀμνισῷ |
[1, 3] |
δὲ
Ἥφαιστον
καὶ
Γῆν.
~(τὸ
|
δὲ |
χωρίον
ὁ
Κεραμεικὸς
τὸ
μὲν |
[1, 18] |
ἐς
Θεσπρωτοὺς
σταλῆναι
λέγουσι.
(πλησίον
|
δὲ |
ᾠκοδόμητο
ναὸς
Εἰλειθυίας,
ἣν
ἐλθοῦσαν |
[1, 17] |
ἕως
ὑφ᾽
Ἡρακλέους
ἀναχθείη,
πιθανώτατα
|
δὲ |
ὧν
ἤκουσα·
Θησεὺς
ἐς
Θεσπρωτοὺς |
[1, 20] |
καὶ
δήμου
τὸ
ταραχῶδες·
Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
ὧν
τις
λόγος,
παρὰ
τοὺς |
[1, 7] |
μὲν
ἐς
Κυρήνην
ἀπηλλάσσετο·
Πτολεμαῖον
|
δὲ |
ὡρμημένον
διώκειν
αἰτία
τοιάδε
ἐπέσχεν. |
[1, 34] |
ἀψευδέστατον
τῶν
ἐπ᾽
ἐμοῦ.
(ἔστι
|
δὲ |
Ὠρωπίοις
πηγὴ
πλησίον
τοῦ
ναοῦ, |
[1, 3] |
βασιλέως
Ἀρταξέρξου
δοθῆναι
Κόνωνι·
ἔπραξε
|
δὲ |
ὡς
Ἀθηναῖος
καὶ
τὸ
ἀνέκαθεν |
[1, 36] |
τέχνῃ
μέν
ἐστιν
οὐδέν,
Πανὸς
|
δὲ |
ὡς
ἕκαστον
ἔτυχε
ξόανα
πεποιημένα. |
[1, 19] |
ἱερὸν
Ἀπόλλωνος
ἐπίκλησιν
Δελφινίου.
λέγουσι
|
δὲ |
ὡς
ἐξειργασμένου
τοῦ
ναοῦ
πλὴν |
[1, 27] |
κατεδίωξε
πρὸς
τὴν
πόλιν.
ὕστερον
|
δὲ |
ὡς
ἐπανῆλθεν
ἐς
Ἀθήνας,
ἐσήγαγε |
[1, 11] |
ἐθελόντων
ἕπεσθαι
τῶν
Ἠπειρωτῶν.
(Ὀλυμπιάδος
|
δὲ |
ὡς
ἐπεκράτησεν
ἀνόσια
μὲν
ἐργασαμένης |
[1, 13] |
ἥκοντες
καὶ
Μεσσηνίων
σύμμαχοι·
Πύρρος
|
δὲ |
ὡς
ἐπεκράτησεν,
ὀλίγου
μὲν
ἦλθεν |
[1, 20] |
κεκρατῆσθαι
μάχῃ
περὶ
Χαιρώνειαν.
Σύλλας
|
δὲ |
ὡς
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
ἐπανῆλθε, |
[1, 11] |
ἀποθανόντος
ἐν
Δελφοῖς
Πύρρου.
(Ἑλένου
|
δὲ |
ὡς
ἐτελεύτα
Μολοσσῷ
τῷ
Πύρρου |
[1, 1] |
δίκας
τῆς
Ἀνδρόγεω
τελευτῆς.
Θεμιστοκλῆς
|
δὲ |
ὡς
ἦρξε
τοῖς
τε
γὰρ |
[1, 27] |
μὲν
ἀνιέναι
τὴν
γῆν,
τὰ
|
δὲ |
ὡς
ἱερὰ
εἴη
θεῶν,
τὰ |
[1, 19] |
μὲν
αὐτοῖς
ἐδήλωσεν
οὐδέν,
ἀπολύσας
|
δὲ |
ὡς
λέγεται
τῆς
ἁμάξης
τοὺς |
[1, 32] |
σφίσιν
Ἡρακλέα
θεὸν
νομισθῆναι.
(συνέβη
|
δὲ |
ὡς
λέγουσιν
ἄνδρα
ἐν
τῇ |
[1, 21] |
καὶ
βιαζόμενοι
τὸν
σίδηρον·
θηρεύοντας
|
δὲ |
ὠφελοῦσιν,
ἐναποκλῶνται
γάρ
σφισι
καὶ |