Livre, Chap.
[1, 2]	ἐκ Πειραιῶς ἐρείπια τῶν τειχῶν	ἐστιν,	ἃ Κόνων ὕστερον τῆς πρὸς
[1, 14]	ἐν δὲ τῷ Τριπτολέμου κείμενόν	ἐστιν	ἄγαλμα· τὰ δὲ ἐς αὐτὸν
[1, 24]	κῦμα ἀναφαίνων Ποσειδῶν· (καὶ Διός	ἐστιν	ἄγαλμα τό τε Λεωχάρους καὶ
[1, 40]	καὶ τῶν δώδεκα ὀνομαζομένων θεῶν	ἐστιν	ἀγάλματα ἔργα εἶναι λεγόμενα Πραξιτέλους·
[1, 18]	Διοσκούρων τὸ ἱερὸν Ἀγλαύρου τέμενός	ἐστιν.	Ἀγλαύρῳ δὲ καὶ ταῖς ἀδελφαῖς
[1, 14]	καὶ ἔργον Φειδίου· δῆμος δέ	ἐστιν	Ἀθηναίοις Ἀθμονέων, οἳ Πορφυρίωνα ἔτι
[1, 32]	αὐτοῦ ποιήσεις. τοῦτο μὲν τοιοῦτόν	ἐστιν,	Ἀθηναίοις δὲ τὰ ὄρη καὶ
[1, 29]	πλησίον τοξόταις Κρησίν· αὖθις δέ	ἐστιν	Ἀθηναίων μνήματα Κλεισθένους, ᾧ τὰ
[1, 26]	ἐπηκολούθησεν ἐς Κρήτην· τούτου καθήμενόν	ἐστιν	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα, ἐπίγραμμα ἔχον ὡς
[1, 2]	ὁποίῳ περ Ἀπόλλωνα Μουσηγέτην. ἐνταῦθά	ἐστιν	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Παιωνίας καὶ Διὸς
[1, 28]	φόνῳ τῆς μητρός· καὶ βωμός	ἐστιν	Ἀθηνᾶς Ἀρείας, ὃν ἀνέθηκεν ἀποφυγὼν
[1, 18]	δὲ ἱερὰ Σαράπιδος ἐπιφανέστατον μέν	ἐστιν	Ἀλεξανδρεῦσιν, ἀρχαιότατον δὲ ἐν Μέμφει·
[1, 42]	κατιοῦσι δὲ ἐντεῦθεν Καλλιπόλιδος μνῆμά	ἐστιν	Ἀλκάθου παιδός. ἐγένετο δὲ καὶ
[1, 41]	ἄρκτον τέτραπται τὸ χωρίον, μνῆμά	ἐστιν	Ἀλκμήνης πλησίον τοῦ Ὀλυμπιείου. βαδίζουσαν
[1, 41]	καί οἱ τοῦ μνήματος σχῆμά	ἐστιν	Ἀμαζονικῇ ἀσπίδι ἐμφερές. (τούτου δέ
[1, 34]	Τροφωνίῳ· καὶ Ὠρωπίοις ναός τέ	ἐστιν	Ἀμφιαράου καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου.
[1, 20]	χρυσοῦ. γραφαὶ δὲ αὐτόθι Διόνυσός	ἐστιν	ἀνάγων Ἥφαιστον ἐς οὐρανόν· λέγεται
[1, 41]	Ὕλλου πλησίον τοῦ Ἡρακλέους μνῆμά	ἐστιν	ἀνδρὶ Ἀρκάδι Ἐχέμῳ τῷ Ἀερόπου
[1, 24]	ἔχει, τοὺς δράκοντας. Ἀθηνᾶ τέ	ἐστιν	ἀνιοῦσα ἐκ τῆς κεφαλῆς τοῦ
[1, 36]	πεποίηται μνῆμα. ἐς τοῦτον Μεγαρεῦσίν	ἐστιν	ἀνοσιώτατον ἔργον, οἳ κήρυκα ἐλθόντα,
[1, 7]	πρότερον ἀποθανεῖν ἄπαιδα, καὶ νομός	ἐστιν	ἀπ᾽ αὐτῆς Ἀρσινοΐτης Αἰγυπτίοις. ~(ἀπαιτεῖ
[1, 33]	ἣ θεῶν μάλιστα ἀνθρώποις ὑβρισταῖς	ἐστιν	ἀπαραίτητος. δοκεῖ δὲ καὶ τοῖς
[1, 42]	ἐκ κεφαλῆς ἐς μέσον σῶμά	ἐστιν	ἀπερριμμένον, τὸ δὲ λοιπὸν κάθηταί
[1, 23]	τὸ ἄγαλμα, τῇ θεῷ δέ	ἐστιν	ἀπὸ Βραυρῶνος δήμου τὸ ὄνομα
[1, 9]	δὲ Φιλομήτωρ καλούμενος ὄγδοος μέν	ἐστιν	ἀπόγονος Πτολεμαίου τοῦ Λάγου, τὴν
[1, 19]	Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου πλησίον ἄγαλμά	ἐστιν	Ἀπόλλωνος Πυθίου· ἔστι δὲ καὶ
[1, 29]	κατιοῦσι δ᾽ ἐς αὐτὴν περίβολός	ἐστιν	Ἀρτέμιδος καὶ ξόανα Ἀρίστης καὶ
[1, 37]	ἀποθανούσης ποιῆσαι πάντων ὁπόσα Ἕλλησίν	ἐστιν	ἀρχαῖα θέας μάλιστα ἄξιον. (ἔστι
[1, 37]	(διαβᾶσι δὲ τὸν Κηφισὸν βωμός	ἐστιν	ἀρχαῖος Μειλιχίου Διός· ἐπὶ τούτῳ
[1, 43]	Ἀφροδίτη πεποιημένον Πρᾶξις ἐπίκλησιν. τοῦτό	ἐστιν	ἀρχαιότατον ἐν τῷ ναῷ· Πειθὼ
[1, 28]	ὀνομάζουσι. (πλησίον δὲ ἱερὸν θεῶν	ἐστιν	ἃς καλοῦσιν Ἀθηναῖοι Σεμνάς, Ἡσίοδος
[1, 27]	μελάντερα δὲ καὶ πληγὴν ἐνεγκεῖν	ἐστιν	ἀσθενέστερα· ἐπέλαβε γὰρ καὶ ταῦτα
[1, 44]	τοῦ ὄρους τῇ ἄκρᾳ Διός	ἐστιν	Ἀφεσίου καλουμένου ναός· φασὶ δὲ
[1, 43]	δὲ τοῦ Διονύσου τὸ ἱερόν	ἐστιν	Ἀφροδίτης ναός, ἄγαλμα δὲ ἐλέφαντος
[1, 14]	τοὺς> ὀφθαλμούς. (πλησίον δὲ ἱερόν	ἐστιν	Ἀφροδίτης Οὐρανίας. πρώτοις δὲ ἀνθρώπων
[1, 17]	δὲ τῇ Κιχύρῳ λίμνη τέ	ἐστιν	Ἀχερουσία καλουμένη καὶ ποταμὸς Ἀχέρων,
[1, 8]	οἱ καὶ Ἀρσινόης τῆς ἀδελφῆς	ἐστιν	εἰκών. ~(ὁ δὲ Φιλομήτωρ καλούμενος
[1, 33]	ἐπὶ τῷ βάθρῳ τοῦ ἀγάλματός	ἐστιν	εἰργασμένα, τοσόνδε ἐς τὸ σαφὲς
[1, 5]	τῶν ἀρχαίων, Ἡροδότῳ καὶ ταῦτά	ἐστιν	εἰρημένα. (τῶν δὲ ἐπωνύμων καλοῦσι
[1, 14]	μῦθον ὄντα εὕρισκον· τούτοις γάρ	ἐστιν	εἰρημένον Ποσειδῶνος καὶ λίμνης Τριτωνίδος
[1, 2]	τοῦ θανάτου τρόπος πολλοῖς γάρ	ἐστιν	εἰρημένος ἐχέτω καθὰ λέγουσιν. (συνῆσαν
[1, 34]	οὐ ταύτῃ συμβῆναί φασιν, ἀλλά	ἐστιν	ἐκ Θηβῶν ἰοῦσιν ἐς Χαλκίδα
[1, 30]	δὲ Ἡρακλέους ἐποίησαν· καὶ φυτόν	ἐστιν	ἐλαίας, δεύτερον τοῦτο λεγόμενον φανῆναι.
[1, 35]	Ἰλίου, καὶ διὰ τοῦτο ὄνομά	ἐστιν	Ἑλένη τῇ νήσῳ. (Σαλαμὶς δὲ
[1, 2]	καὶ Διόνυσον. ἐνταῦθα καὶ Πήγασός	ἐστιν	Ἐλευθερεύς, ὃς Ἀθηναίοις τὸν> θεὸν
[1, 42]	ταῦτα δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν	ἐστιν	ἐλέφαντος. καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν
[1, 24]	στέρνον ἡ κεφαλὴ Μεδούσης ἐλέφαντός	ἐστιν	ἐμπεποιημένη· καὶ Νίκην τε ὅσον
[1, 35]	Εὐρυσάκει, καὶ γὰρ Εὐρυσάκους βωμός	ἐστιν	ἐν Ἀθήναις. δείκνυται δὲ λίθος
[1, 5]	Πανδίονι δὲ καὶ ἄλλος ἀνδριάς	ἐστιν	ἐν ἀκροπόλει θέας ἄξιος. (οἵδε
[1, 23]	ὄνομα καὶ τὸ ἀρχαῖον ξόανόν	ἐστιν	ἐν Βραυρῶνι, Ἄρτεμις ὡς λέγουσιν
[1, 3]	καὶ τούτου λεγομένου· πρώτη δέ	ἐστιν	ἐν δεξιᾷ καλουμένη στοὰ βασίλειος,
[1, 42]	ἐς ταύτην τὴν ἀκρόπολιν ἀνιοῦσίν	ἐστιν	ἐν δεξιᾷ Μεγαρέως μνῆμα, ὃς
[1, 44]	τῆς Εὐθείας καλουμένης Ἀπόλλωνος ἱερόν	ἐστιν	ἐν δεξιᾷ Προστατηρίου· τοῦτο ὀλίγον
[1, 21]	τῇ κορυφῇ τοῦ θεάτρου σπήλαιόν	ἐστιν	ἐν ταῖς πέτραις ὑπὸ τὴν
[1, 44]	Θηβῶν μετοικῆσαι· καὶ Αὐτονόης μνῆμά	ἐστιν	ἐν τῇ κώμῃ ταύτῃ. (ἰοῦσι
[1, 5]	καί οἱ πρὸς θαλάσσῃ μνῆμά	ἐστιν	ἐν τῇ Μεγαρίδι ἐν Ἀθηνᾶς
[1, 5]	τοῦ θεοῦ χρήσαντος. Ἐρεχθεύς τέ	ἐστιν	ἐν τοῖς ἐπωνύμοις, ὃς ἐνίκησεν
[1, 24]	δὲ ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς ὀρθόν	ἐστιν	ἐν χιτῶνι ποδήρει καί οἱ
[1, 18]	σταυροῖς ἀποτειχίσαντας. (πλησίον δὲ πρυτανεῖόν	ἐστιν,	ἐν ᾧ νόμοι τε οἱ
[1, 35]	θρόνον· καὶ γὰρ θρόνος ἀνδρός	ἐστιν	ἐνειργασμένος ὄρους λιθώδει προβολῇ· καὶ
[1, 1]	ἐς τὸ πρόσω Λαύριόν τέ	ἐστιν,	ἔνθα ποτὲ Ἀθηναίοις ἦν ἀργύρου
[1, 1]	κλύδων τὰ ναυάγια. Κωλιάδος δέ	ἐστιν	ἐνταῦθα Ἀφροδίτης ἄγαλμα καὶ Γενετυλλίδες
[1, 44]	Ἀπόλλωνα ὀνομάζουσι Καρινόν, καὶ Εἰλειθυιῶν	ἐστιν	ἐνταῦθα ἱερόν. τοσαῦτά σφισιν ἐς>
[1, 44]	ὑπὸ τοῦ χρόνου. καὶ ἀκρόπολίς	ἐστιν	ἐνταῦθα ὀνομαζομένη καὶ αὐτὴ Νίσαια·
[1, 15]	κεῖνται χαλκαῖ, καὶ ταῖς μέν	ἐστιν	ἐπίγραμμα ἀπὸ Σ> κιωναίων καὶ
[1, 1]	Ἀνδρόγεω δὲ ὄντα ἴσασιν οἷς	ἐστιν	ἐπιμελὲς τὰ ἐγχώρια σαφέστερον ἄλλων
[1, 42]	ἀκροπόλεως ναὸς Ραθηνᾶς, ἄγαλμα δέ	ἐστιν	ἐπίχρυσον πλὴν χειρῶν καὶ ἄκρων
[1, 8]	Λόκρος. ἐνταῦθα καὶ Ἐνυοῦς ἄγαλμά	ἐστιν,	ἐποίησαν δὲ οἱ παῖδες οἱ
[1, 18]	ἐς αὐτὰ βιβλία. καὶ γυμνάσιόν	ἐστιν	ἐπώνυμον Ἀδριανοῦ· κίονες δὲ καὶ
[1, 26]	ἐπιγράψαντες. (Ὀλυμπιοδώρῳ δὲ τόδε μέν	ἐστιν	ἔργον μέγιστον χωρὶς τούτων ὧν
[1, 24]	ὄπισθεν ἡ Ποσειδῶνος πρὸς Ἀθηνᾶν	ἐστιν	ἔρις ὑπὲρ τῆς γῆς· αὐτὸ
[1, 22]	ἐν τῇ γραφῇ· καὶ Περσεύς	ἐστιν	ἐς Σέριφον κομιζόμενος, Πολυδέκτῃ φέρων
[1, 22]	λόγους. (ἐς δὲ τὴν ἀκρόπολίν	ἐστιν	ἔσοδος μία· ἑτέραν δὲ οὐ
[1, 44]	δὲ ἐς τὸ πρόσω μνῆμά	ἐστιν	Εὐρυσθέως· φεύγοντα δὲ ἐκ τῆς
[1, 2]	ναοῦ δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶν	ἐστιν	ἐφ᾽ ἵππου, δόρυ ἀφιεὶς ἐπὶ
[1, 20]	μάλιστα περιέχοντες εἰργασμένα. σάτυρος γάρ	ἐστιν,	ἐφ᾽ ᾧ Πραξιτέλην λέγεται φρονῆσαι
[1, 26]	φανῆναι. (ἱερὰ μὲν τῆς Ἀθηνᾶς	ἐστιν	ἥ τε ἄλλη πόλις καὶ
[1, 17]	μάχη· Θησεὺς μὲν οὖν ἀπεκτονώς	ἐστιν	ἤδη Κένταυρον, τοῖς δὲ ἄλλοις
[1, 28]	τοῦ κράνους ἀπὸ Σουνίου προσπλέουσίν	ἐστιν	ἤδη σύνοπτα καὶ ἅρμα κεῖται
[1, 11]	ἠκολούθει γάρ οἱ καὶ νῦν	ἐστιν	ἡρῷον ἐν τῇ πόλει. Πίελος
[1, 41]	δὲ τοῦ ἱεροῦ κατιοῦσι Πανδίονός	ἐστιν	ἡρῷον. καὶ ὅτι μὲν ἐτάφη
[1, 42]	ἐς τὸ πρυτανεῖον ὁδὸν Ἰνοῦς	ἐστιν	ἡρῷον, περὶ δὲ αὐτὸ θριγκὸς
[1, 44]	διαφόρως ἔχον. καὶ Αἰγιαλέως ἐνταῦθά	ἐστιν	ἡρῷον τοῦ Ἀδράστου· τοῦτον γάρ,
[1, 37]	προελθοῦσι δὲ ὀλίγον Λακίου τέμενός	ἐστιν	ἥρωος καὶ δῆμος ὃν Λακιάδας
[1, 14]	στοὰν τὴν καλουμένην Βασίλειον ναός	ἐστιν	Ἡφαίστου. καὶ ὅτι μὲν ἄγαλμά
[1, 32]	καὶ συμφυὲς τὸ ἔργον αὐταῖς	ἐστιν,	ἰδίᾳ δὲ οὔτε κηρὸν οὔτε
[1, 32]	δοῦλοι τότε πρῶτον. (καὶ ἀνδρός	ἐστιν	ἰδίᾳ μνῆμα Μιλτιάδου τοῦ Κίμωνος,
[1, 29]	καὶ κατὰ τὰς ὁδοὺς θεῶν	ἐστιν	ἱερὰ καὶ ἡρώων καὶ ἀνδρῶν
[1, 40]	κρήνης οὐ πόρρω ταύτης ἀρχαῖόν	ἐστιν	ἱερόν, εἰκόνες δὲ ἐφ᾽ ἡμῶν
[1, 8]	τοῦ Δημοσθένους εἰκόνος πλησίον Ἄρεώς	ἐστιν	ἱερόν, ἔνθα ἀγάλματα δύο μὲν
[1, 33]	δὲ ἀπὸ θαλάσσης ἄνω Νεμέσεώς	ἐστιν	ἱερόν, ἣ θεῶν μάλιστα ἀνθρώποις
[1, 44]	Αἰγοσθένοις δὲ Μελάμποδος τοῦ Ἀμυθάονός	ἐστιν	ἱερὸν καὶ ἀνὴρ οὐ μέγας
[1, 18]	τὰ κάτω τῆς πόλεως Σαράπιδός	ἐστιν	ἱερόν, ὃν Ἀθηναῖοι παρὰ Πτολεμαίου
[1, 36]	προκείμενον λόγον τοῦτο μὲν Ἀρτέμιδός	ἐστιν	ἱερόν, τοῦτο δὲ τρόπαιον ἕστηκεν
[1, 19]	καὶ Μουσῶν βωμὸς ἐπ᾽ αὐτῷ	ἐστιν	Ἰλισιάδων· δείκνυται δὲ καὶ ἔνθα
[1, 15]	τοῖς βαρβάροις. καὶ ταύτῃ μέν	ἐστιν	ἴσα τὰ> παρ᾽ ἀμφοτέρων ἐς
[1, 44]	ἔνεισίν οἱ. αὐτὸς μὲν τοιοῦτός	ἐστιν	ὁ λίθος· τὴν δὲ ὀνομαζομένην
[1, 16]	εὐσεβῆ. τοῦτο μὲν γὰρ Σέλευκός	ἐστιν	ὁ Μιλησίοις τὸν χαλκοῦν καταπέμψας
[1, 2]	δὲ τὸ τοῦ Διονύσου τέμενός	ἐστιν	οἴκημα ἀγάλματα ἔχον ἐκ πηλοῦ,
[1, 25]	ποιήσας· καί οἱ τὸ σχῆμά	ἐστιν	οἷον ᾄδοντος ἂν ἐν μέθῃ
[1, 44]	ὀρεινὴ τῆς Μεγαρίδος τῆς Βοιωτῶν	ἐστιν	ὅμορος, ἐν ᾗ Μεγαρεῦσι Παγαὶ
[1, 21]	ἱερὸν ἔς τε τὰ ἀγάλματά	ἐστιν,	ὁπόσα τοῦ θεοῦ πεποίηται καὶ
[1, 32]	δὲ ἀπωτέρω τοῦ πεδίου Πανός	ἐστιν	ὄρος καὶ σπήλαιον θέας ἄξιον·
[1, 38]	οὕτως ἤδη Βοιωτίας ὁ Κιθαιρών	ἐστιν	ὅρος. προσεχώρησαν δὲ Ἐλευθερεῖς οὐ
[1, 18]	οἱ τοῖχοι. καὶ οἰκήματα ἐνταῦθά	ἐστιν	ὀρόφῳ τε ἐπιχρύσῳ καὶ ἀλαβάστρῳ
[1, 21]	Σαυρομάταις γὰρ οὔτε αὐτοῖς σίδηρός	ἐστιν	ὀρυσσόμενος οὔτε σφίσιν ἐσάγουσιν· ἄμικτοι
[1, 30]	δὲ καὶ πᾶσιν ἀποσβεσθείη, οὐδείς	ἐστιν	ὅτῳ καταλείπεται ἡ νίκη. ἔστι
[1, 38]	πεποίηται. (ἀπωτέρω δὲ ὀλίγον σπήλαιόν	ἐστιν	οὐ μέγα, καὶ παρ᾽ αὐτὸ
[1, 9]	βασιλέων. (τὰ δὲ ἐντεῦθεν ἐμοί	ἐστιν	οὐ πιστά, Ἱερώνυμος δὲ ἔγραψε
[1, 23]	οἱ δολοφονηθέντι ὡς κατῄει μνῆμά	ἐστιν	οὐ πόρρω πυλῶν Μελιτίδων. (τὰ
[1, 41]	Ἀμαζονικῇ ἀσπίδι ἐμφερές. (τούτου δέ	ἐστιν	οὐ πόρρω τάφος Τηρέως τοῦ
[1, 8]	δὲ ἄλλων ὁ μὲν Φιλάδελφός	ἐστιν	οὗ καὶ πρότερον μνήμην ἐν
[1, 33]	τοῖς Αἰθίοψιν οὐδὲ τοῖς Νασαμῶσίν	ἐστιν	οὐδείς· τὸ γὰρ πρὸς τῷ
[1, 36]	τῇ νήσῳ σὺν τέχνῃ μέν	ἐστιν	οὐδέν, Πανὸς δὲ ὡς ἕκαστον
[1, 21]	πλησίον μὲν πέτρα καὶ κρημνός	ἐστιν	οὐδὲν παρόντι σχῆμα παρεχόμενος γυναικὸς
[1, 19]	τὸν Ἰλισόν. ὁ δὲ Ἰλισός	ἐστιν	οὗτος, ἔνθα παίζουσαν Ὠρείθυιαν ὑπὸ
[1, 29]	συνθεμένους ἔπεισε μεῖναι πρῶτος μέν	ἐστιν	οὗτος τάφος, ἐπὶ δὲ αὐτῷ
[1, 33]	δὲ Ἄτλας ὄρος> ὑψηλὸν μέν	ἐστιν	οὕτως ὥστε καὶ λέγεται ταῖς
[1, 23]	γράφειν οὐκ ἐθέλω θεῶν ἀγάλματά	ἐστιν	Ὑγείας τε, ἣν Ἀσκληπιοῦ παῖδα
[1, 31]	καὶ Ἡρακλέα. καὶ Ἀθηνᾶς βωμός	ἐστιν	Ὑγείας· τὴν δ᾽ Ἱππίαν Ἀθηνᾶν
[1, 32]	Ἀθηνᾶς, ἐν Ὑμηττῷ δὲ ἄγαλμά	ἐστιν	Ὑμηττίου Διός, βωμοὶ δὲ καὶ
[1, 35]	γῇ τότε φανῆναι πρῶτον· λευκόν	ἐστιν,	ὑπέρυθρον, κρίνου καὶ αὐτὸ ἔλασσον
[1, 9]	Ρωμαίοις δὲ Θρᾴκη τε πᾶσά	ἐστιν	ὑποχείριος, καὶ Κελτῶν ὅσον μὲν
[1, 30]	δὲ οὐ πόρρω Πλάτωνος μνῆμά	ἐστιν,	ᾧ προεσήμαινεν ὁ θεὸς ἄριστον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005