HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXVIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 19 formes différentes pour 37 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[28, 1]   τῷ παρόντι διέστηκεν καὶ διεστα〉 σίασται πρὸς ἑαυτὴν ἡ τέχνη, μήπω

[28, 2]   τὴν κατὰ φύσιν οὐσίαν, καθάπερ σίδηρον πῦρ, αὐτὸ τοῦτο, ὃ καλοῦμεν

[28, 1]   καὶ εὐναῖς ἐπὶ στιβάδων καὶ σιτίοις ἐξ ἄγρας καὶ πώμασιν ἐκ

[28, 4]   σωτηρίας ἀνάπτει τὸ χεῖρον· ἤ σοι δοκεῖ ἄνθρωπος ὑγιαίνων τῇ ψυχῇ

[28, 1]   πρὸς ἑαυτὴν ἡ τέχνη, μήπω σοι τοῦτο θαυμαστὸν φανῇ, πρὶν ἄν

[28, 2]   τὸν λόγον; Φέρε, ἴδω μετὰ σοῦ, εἰ μὴ ἐν δέοντι, εἴπερ

[28, 4]   τῇδέ μοι δοκῶ διαιτήσειν τὴν στάσιν. Ὑποπτεύω τοι μίαν μὲν εἶναι

[28, 1]   καὶ δρόμοις καὶ εὐναῖς ἐπὶ στιβάδων καὶ σιτίοις ἐξ ἄγρας καὶ

[28, 2]   σῶμα. Ψυχῆς γοῦν καμούσης λύπῃ, συγκάμνει τοι σῶμα τὶ καὶ ὑποτήκεται

[28, 4]   δὲ τῇ ψυχῆς καὶ σώματος συζυγίᾳ ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ γὰρ

[28, 4]   ἀντιστρόφως. Ὁ μὲν γὰρ φησὶν σὺν τῷ ὅλῳ ἰᾶσθαι καὶ τὸ

[28, 2]   ὁρμηθὲν δὲ ἐντεῦθεν τὸ δεινὸν συνελκύσῃ τὲ καὶ συνεπισπάσηται τῇ ὀδύνῃ

[28, 2]   τὸ δεινὸν συνελκύσῃ τὲ καὶ συνεπισπάσηται τῇ ὀδύνῃ καὶ τὸ ἄλλο

[28, 4]   με λέγοντα ὁμοῦ τὸ τοῦ Σωκράτους πρὸς τὸν Χαρμίδην, οὐκ αὐτὸ

[28, 1]   ἐφ´ ἑκάτερα· καὶ γὰρ τὸ σῶμα ἐξεπόνει τῶν προσιόντων αὐτῷ εἰς

[28, 2]   ἀναισθητότατα. Οὕτω δὴ πρὸς τὸ σῶμα ἡ ψυχὴ ἔχουσα, ἀνακέκραται αὐτοῦ

[28, 2]   τῇ ὀδύνῃ καὶ τὸ ἄλλο σῶμα πᾶν· καὶ ἔστιν οὕτω δή

[28, 2]   ἐτύγχανεν ἡ ψυχὴ διειληφυῖα τὸ σῶμα πᾶν πάντοθεν, καὶ ἀνακεκραμένη αὐτῷ,

[28, 4]   μὲν καὶ περὶ τουτὶ τὸ σῶμα ῥᾳστώνη ἕψεται, εἰ δὲ μή,

[28, 2]   γοῦν καμούσης λύπῃ, συγκάμνει τοι σῶμα τὶ καὶ ὑποτήκεται τοῦτο μὲν

[28, 2]   εἰ μὲν ἐξ ἴσου τὸ σῶμα ὑποδύσαιτ´ ἄν, καὶ ἀνακραθεῖσα ἐπιεικῶς

[28, 2]   ἔρχεται, καὶ τελευτᾷ ἐπὶ τὸ σῶμα. Ψυχῆς γοῦν καμούσης λύπῃ, συγκάμνει

[28, 3]   τὸ ἀλγεῖν καὶ ἀπὸ ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον, καὶ ἀπὸ σώματος ἐπὶ

[28, 2]   πένθη ἀκοιμιστίαι. Ἀποπέμπουσιν δὲ τῷ σώματι ὀδύνας καὶ θυμοὶ καὶ ὀργαὶ

[28, 4]   μὴ μέντοι δυοῖν, ψυχῆς καὶ σώματος, ἀλλὰ τῇ πραγματείᾳ τοῦ κρείττονος

[28, 4]   κἀγὼ πείθομαι, ὅσα γε ἐπὶ σώματος· ἐν δὲ τῇ ψυχῆς καὶ

[28, 3]   ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον, καὶ ἀπὸ σώματος ἐπὶ ψυχὴν παραγινόμενον, εἰκότως ἄρα

[28, 2]   γάρ μοι καλεῖς τι ὀδύνην σώματος· καλεῖς μέντοι. Ταύτης τοίνυν, εἰ

[28, 2]   διεληλυθέναι, καὶ μηδὲν εἶναι ἄψυχον σώματος μέρος· τρίχας δὲ καὶ ὄνυχας

[28, 1]   ἰατροῦ, καθάπερ ἐν ταῖς τοῦ σώματος ὀδύναις, καὶ πρὸς τῷ ἰατρῷ

[28, 4]   ἐν δὲ τῇ ψυχῆς καὶ σώματος συζυγίᾳ ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ

[28, 1]   ἠθροισμένην, ἀλλ´ οὐ διαλαχοῦσαν τοῦ σώματος τὰ χωρία, ἄλλην ἄλλό τι,

[28, 2]   τὸ ἀλγεῖν ἔστιν αἰτία μὲν σώματος, ψυχῇ δὲ πάθος. Μία μὲν

[28, 1]   ψυχὴν ἐπεμελεῖτο μηδὲν ἀπολείπεσθαι τῶν σωμάτων εὐκινησίᾳ λογισμῶν καὶ τῷ ἀνδρώδει

[28, 4]   τραυμάτων ἤ τινος ἄλλης κακουχίας σωμάτων; οὐδαμῶς μὰ Δία. Ἐκείνην δὴ

[28, 4]   τὸ μέρος, καὶ ἀδύνατον εἶναι σωτηρίαν παραγίνεσθαι τῷ μορίῳ, πρὶν καὶ

[28, 4]   ὁμιλία ἐκ τῆς τοῦ κρείττονος σωτηρίας ἀνάπτει τὸ χεῖρον· ἤ σοι

Dissertations, Chap.
[28, 1]	τῷ παρόντι διέστηκεν καὶ διεστα〉	σίασται	πρὸς ἑαυτὴν ἡ τέχνη, μήπω
[28, 2]	τὴν κατὰ φύσιν οὐσίαν, καθάπερ	σίδηρον	πῦρ, αὐτὸ τοῦτο, ὃ καλοῦμεν
[28, 1]	καὶ εὐναῖς ἐπὶ στιβάδων καὶ	σιτίοις	ἐξ ἄγρας καὶ πώμασιν ἐκ
[28, 4]	σωτηρίας ἀνάπτει τὸ χεῖρον· ἤ	σοι	δοκεῖ ἄνθρωπος ὑγιαίνων τῇ ψυχῇ
[28, 1]	πρὸς ἑαυτὴν ἡ τέχνη, μήπω	σοι	τοῦτο θαυμαστὸν φανῇ, πρὶν ἄν
[28, 2]	τὸν λόγον; Φέρε, ἴδω μετὰ	σοῦ,	εἰ μὴ ἐν δέοντι, εἴπερ
[28, 4]	τῇδέ μοι δοκῶ διαιτήσειν τὴν	στάσιν.	Ὑποπτεύω τοι μίαν μὲν εἶναι
[28, 1]	καὶ δρόμοις καὶ εὐναῖς ἐπὶ	στιβάδων	καὶ σιτίοις ἐξ ἄγρας καὶ
[28, 2]	σῶμα. Ψυχῆς γοῦν καμούσης λύπῃ,	συγκάμνει	τοι σῶμα τὶ καὶ ὑποτήκεται
[28, 4]	δὲ τῇ ψυχῆς καὶ σώματος	συζυγίᾳ	ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ γὰρ
[28, 4]	ἀντιστρόφως. Ὁ μὲν γὰρ φησὶν	σὺν	τῷ ὅλῳ ἰᾶσθαι καὶ τὸ
[28, 2]	ὁρμηθὲν δὲ ἐντεῦθεν τὸ δεινὸν	συνελκύσῃ	τὲ καὶ συνεπισπάσηται τῇ ὀδύνῃ
[28, 2]	τὸ δεινὸν συνελκύσῃ τὲ καὶ	συνεπισπάσηται	τῇ ὀδύνῃ καὶ τὸ ἄλλο
[28, 4]	με λέγοντα ὁμοῦ τὸ τοῦ	Σωκράτους	πρὸς τὸν Χαρμίδην, οὐκ αὐτὸ
[28, 1]	ἐφ´ ἑκάτερα· καὶ γὰρ τὸ	σῶμα	ἐξεπόνει τῶν προσιόντων αὐτῷ εἰς
[28, 2]	ἀναισθητότατα. Οὕτω δὴ πρὸς τὸ	σῶμα	ἡ ψυχὴ ἔχουσα, ἀνακέκραται αὐτοῦ
[28, 2]	τῇ ὀδύνῃ καὶ τὸ ἄλλο	σῶμα	πᾶν· καὶ ἔστιν οὕτω δή
[28, 2]	ἐτύγχανεν ἡ ψυχὴ διειληφυῖα τὸ	σῶμα	πᾶν πάντοθεν, καὶ ἀνακεκραμένη αὐτῷ,
[28, 4]	μὲν καὶ περὶ τουτὶ τὸ	σῶμα	ῥᾳστώνη ἕψεται, εἰ δὲ μή,
[28, 2]	γοῦν καμούσης λύπῃ, συγκάμνει τοι	σῶμα	τὶ καὶ ὑποτήκεται τοῦτο μὲν
[28, 2]	εἰ μὲν ἐξ ἴσου τὸ	σῶμα	ὑποδύσαιτ´ ἄν, καὶ ἀνακραθεῖσα ἐπιεικῶς
[28, 2]	ἔρχεται, καὶ τελευτᾷ ἐπὶ τὸ	σῶμα.	Ψυχῆς γοῦν καμούσης λύπῃ, συγκάμνει
[28, 3]	τὸ ἀλγεῖν καὶ ἀπὸ ψυχῆς	σώματι	ἐπιπεμπόμενον, καὶ ἀπὸ σώματος ἐπὶ
[28, 2]	πένθη ἀκοιμιστίαι. Ἀποπέμπουσιν δὲ τῷ	σώματι	ὀδύνας καὶ θυμοὶ καὶ ὀργαὶ
[28, 4]	μὴ μέντοι δυοῖν, ψυχῆς καὶ	σώματος,	ἀλλὰ τῇ πραγματείᾳ τοῦ κρείττονος
[28, 4]	κἀγὼ πείθομαι, ὅσα γε ἐπὶ	σώματος·	ἐν δὲ τῇ ψυχῆς καὶ
[28, 3]	ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον, καὶ ἀπὸ	σώματος	ἐπὶ ψυχὴν παραγινόμενον, εἰκότως ἄρα
[28, 2]	γάρ μοι καλεῖς τι ὀδύνην	σώματος·	καλεῖς μέντοι. Ταύτης τοίνυν, εἰ
[28, 2]	διεληλυθέναι, καὶ μηδὲν εἶναι ἄψυχον	σώματος	μέρος· τρίχας δὲ καὶ ὄνυχας
[28, 1]	ἰατροῦ, καθάπερ ἐν ταῖς τοῦ	σώματος	ὀδύναις, καὶ πρὸς τῷ ἰατρῷ
[28, 4]	ἐν δὲ τῇ ψυχῆς καὶ	σώματος	συζυγίᾳ ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ
[28, 1]	ἠθροισμένην, ἀλλ´ οὐ διαλαχοῦσαν τοῦ	σώματος	τὰ χωρία, ἄλλην ἄλλό τι,
[28, 2]	τὸ ἀλγεῖν ἔστιν αἰτία μὲν	σώματος,	ψυχῇ δὲ πάθος. Μία μὲν
[28, 1]	ψυχὴν ἐπεμελεῖτο μηδὲν ἀπολείπεσθαι τῶν	σωμάτων	εὐκινησίᾳ λογισμῶν καὶ τῷ ἀνδρώδει
[28, 4]	τραυμάτων ἤ τινος ἄλλης κακουχίας	σωμάτων;	οὐδαμῶς μὰ Δία. Ἐκείνην δὴ
[28, 4]	τὸ μέρος, καὶ ἀδύνατον εἶναι	σωτηρίαν	παραγίνεσθαι τῷ μορίῳ, πρὶν καὶ
[28, 4]	ὁμιλία ἐκ τῆς τοῦ κρείττονος	σωτηρίας	ἀνάπτει τὸ χεῖρον· ἤ σοι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/07/2008