Dissertations, Chap. |
[28, 4] |
τῷ
παντὶ
ἔλθῃ·
ὀρθῶς
λέγων,
|
κἀγὼ |
πείθομαι,
ὅσα
γε
ἐπὶ
σώματος· |
[28, 2] |
ἀέρι;
ἢ
μᾶλλον
οὑτωσὶ
λέγωμεν·
|
καθάπερ |
αἱ
τῶν
θυμιαμάτων
ὀδμαὶ
καὶ |
[28, 1] |
περιποιήσαιτο;
ἢ
δεῖ
κἀνταῦθα
ἰατροῦ,
|
καθάπερ |
ἐν
ταῖς
τοῦ
σώματος
ὀδύναις, |
[28, 3] |
καὶ
ἰατρικῆς
μιᾶς
πρὸς
ἀλυπίαν,
|
καθάπερ |
ὁ
Εὔριππος
κυβερνητικῆς
μιᾶς
πρὸς |
[28, 2] |
αὐτοῦ
τὴν
κατὰ
φύσιν
οὐσίαν,
|
καθάπερ |
σίδηρον
πῦρ,
αὐτὸ
τοῦτο,
ὃ |
[28, 2] |
μέσου
ἀέρα
τῇ
εὐωδίᾳ·
ἢ
|
καθάπερ |
τὰ
χρώματα
ἐν
ὀφθαλμοῖς
πόρρωθεν |
[28, 1] |
καὶ
ἀγεννῆ
μόρια,
ἀφανισθῆναι
παντάπασι·
|
καθάπερ |
τὴν
Μακεδόνων
φασὶν
ἀρχὴν
ἐμπεσοῦσαν |
[28, 2] |
πᾶν
πάντοθεν,
καὶ
ἀνακεκραμένη
αὐτῷ,
|
καθάπερ |
τὸ
φῶς
τῷ
ἀέρι;
ἢ |
[28, 1] |
κινδυνεύουσαν,
κατασμικρυνομένην
ἑκάστοτε
εἰς
λεπτὰ
|
καὶ |
ἀγεννῆ
μόρια,
ἀφανισθῆναι
παντάπασι·
καθάπερ |
[28, 4] |
ὅλῳ
ἰᾶσθαι
καὶ
τὸ
μέρος,
|
καὶ |
ἀδύνατον
εἶναι
σωτηρίαν
παραγίνεσθαι
τῷ |
[28, 2] |
διειληφυῖα
τὸ
σῶμα
πᾶν
πάντοθεν,
|
καὶ |
ἀνακεκραμένη
αὐτῷ,
καθάπερ
τὸ
φῶς |
[28, 2] |
ἴσου
τὸ
σῶμα
ὑποδύσαιτ´
ἄν,
|
καὶ |
ἀνακραθεῖσα
ἐπιεικῶς
ὅλῳ
διετάραξεν
αὐτοῦ
|
[28, 4] |
~Διὰ
μέσου
δὴ
ἥκων
πίστεως
|
καὶ |
ἀπιστίας,
καὶ
πρὸς
ἄγνοιαν
τοῦ |
[28, 3] |
καὶ
ἀπὸ
ψυχῆς
σώματι
ἐπιπεμπόμενον,
|
καὶ |
ἀπὸ
σώματος
ἐπὶ
ψυχὴν
παραγινόμενον, |
[28, 3] |
τούτων
ἐπιμέμνημαι;
Ὅτι
τὸ
ἀλγεῖν
|
καὶ
|
ἀπὸ
ψυχῆς
σώματι
ἐπιπεμπόμενον,
καὶ |
[28, 4] |
Ἐκείνην
δὴ
τὴν
ἰατρικὴν
μαστευτέον
|
καὶ |
βασανιστέον,
καὶ
ἐκείνην
τὴν
ὑγίειαν |
[28, 2] |
γὰρ
τῶν
δένδρων
τὰ
φύλλα·
|
καὶ |
γὰρ
ταῦτά
ἐστιν,
ὅσα
ἐν
|
[28, 1] |
Χείρωνι
ἦν
τείνουσα
ἐφ´
ἑκάτερα·
|
καὶ |
γὰρ
τὸ
σῶμα
ἐξεπόνει
τῶν |
[28, 2] |
δὲ
καὶ
ὄνυχας
ἐξαιρετέον
λόγου·
|
καὶ |
γὰρ
τῶν
δένδρων
τὰ
φύλλα· |
[28, 2] |
ἀπεργάζονται,
καὶ
διὰ
πενίαν
τρυχώσεις,
|
καὶ |
διὰ
πένθη
ἀκοιμιστίαι.
Ἀποπέμπουσιν
δὲ |
[28, 2] |
αἱ
ἐξ
ἐρώτων
λῦπαι
ἀπεργάζονται,
|
καὶ |
διὰ
πενίαν
τρυχώσεις,
καὶ
διὰ |
[28, 1] |
καὶ
τῷ
ἀνδρώδει
τῶν
παθημάτων·
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
ἄρα
ἰατρικώτατός
τε |
[28, 1] |
πρὸς
τῷ
ἰατρῷ
φαρμάκων
τινῶν,
|
καὶ |
διαίτης
κεκραμένης
πρὸς
ὑγίειαν
καλῶς; |
[28, 1] |
δὲ
ἐν
τῷ
παρόντι
διέστηκεν
|
καὶ |
διεστα〉
σίασται
πρὸς
ἑαυτὴν
ἡ |
[28, 1] |
διὰ
τοῦτο
ἄρα
ἰατρικώτατός
τε
|
καὶ |
δικαιότατος
ὁμοῦ
ἔδοξεν
εἶναι
ὁ |
[28, 1] |
τοῦ
ὑγιεινοῦ
θήραις
καὶ
ὀρειβασίαις
|
καὶ |
δρόμοις
καὶ
εὐναῖς
ἐπὶ
στιβάδων |
[28, 4] |
τὴν
ἰατρικὴν
μαστευτέον
καὶ
βασανιστέον,
|
καὶ |
ἐκείνην
τὴν
ὑγίειαν
ποριστέον
καὶ |
[28, 4] |
καὶ
ἐκείνην
τὴν
ὑγίειαν
ποριστέον
|
καὶ |
ἐκθηρατέον,
ᾗ
τάχα
μὲν
καὶ |
[28, 2] |
καὶ
τὸ
ἄλλο
σῶμα
πᾶν·
|
καὶ
|
ἔστιν
οὕτω
δή
τις
ὀξύτατος |
[28, 1] |
θήραις
καὶ
ὀρειβασίαις
καὶ
δρόμοις
|
καὶ |
εὐναῖς
ἐπὶ
στιβάδων
καὶ
σιτίοις |
[28, 1] |
τὴν
τέχνην
μίαν
τὲ
οὖσαν
|
καὶ |
ἠθροισμένην,
ἀλλ´
οὐ
διαλαχοῦσαν
τοῦ |
[28, 2] |
Ἀποπέμπουσιν
δὲ
τῷ
σώματι
ὀδύνας
|
καὶ |
θυμοὶ
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
φθόνοι, |
[28, 3] |
παραγινόμενον,
εἰκότως
ἄρα
δέοιτο
ἂν
|
καὶ
|
ἰατρικῆς
μιᾶς
πρὸς
ἀλυπίαν,
καθάπερ |
[28, 2] |
δάκρυα,
τοῦτο
δὲ
πᾶν
ὠχραινόμενον
|
καὶ |
ἰσχναινόμενον·
ὁποῖα
αἱ
ἐξ
ἐρώτων |
[28, 1] |
τὴν
δὲ
ἄλλό
τι
μόριον,
|
καὶ |
κινδυνεύουσαν,
κατασμικρυνομένην
ἑκάστοτε
εἰς
λεπτὰ |
[28, 2] |
καὶ
τὴν
ψυχὴν
πανταχοῦ
διεληλυθέναι,
|
καὶ |
μηδὲν
εἶναι
ἄψυχον
σώματος
μέρος· |
[28, 2] |
ἄψυχον
σώματος
μέρος·
τρίχας
δὲ
|
καὶ |
ὄνυχας
ἐξαιρετέον
λόγου·
καὶ
γὰρ
|
[28, 2] |
τῷ
σώματι
ὀδύνας
καὶ
θυμοὶ
|
καὶ |
ὀργαὶ
καὶ
φθόνοι,
καὶ
τῶν
|
[28, 1] |
τὸ
ἀκρότατον
τοῦ
ὑγιεινοῦ
θήραις
|
καὶ
|
ὀρειβασίαις
καὶ
δρόμοις
καὶ
εὐναῖς |
[28, 3] |
ἵνα
μοι
διπλᾶ
τἀγαθὰ
ἔλθῃ·
|
καὶ |
οὔτε
πιστεύω
τῷ
τεχνιτεύματι
(τὸ |
[28, 4] |
καὶ
ἐκθηρατέον,
ᾗ
τάχα
μὲν
|
καὶ |
περὶ
τουτὶ
τὸ
σῶμα
ῥᾳστώνη |
[28, 1] |
οὖν
ὑμῖν
γένοιτο
ψυχῆς
ἰατρός;
|
καὶ |
ποῖα
τὰ
φάρμακα;
καὶ
πρὸ |
[28, 1] |
ἰατρός;
καὶ
ποῖα
τὰ
φάρμακα;
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
διαίτης
αὐτὸς
τρόπος; |
[28, 4] |
δὴ
ἥκων
πίστεως
καὶ
ἀπιστίας,
|
καὶ |
πρὸς
ἄγνοιαν
τοῦ
εἰδέναι
τῇδέ |
[28, 1] |
ἐν
ταῖς
τοῦ
σώματος
ὀδύναις,
|
καὶ |
πρὸς
τῷ
ἰατρῷ
φαρμάκων
τινῶν, |
[28, 1] |
στιβάδων
καὶ
σιτίοις
ἐξ
ἄγρας
|
καὶ |
πώμασιν
ἐκ
ναμάτων·
καὶ
τὴν |
[28, 1] |
δρόμοις
καὶ
εὐναῖς
ἐπὶ
στιβάδων
|
καὶ
|
σιτίοις
ἐξ
ἄγρας
καὶ
πώμασιν |
[28, 2] |
ἐντεῦθεν
τὸ
δεινὸν
συνελκύσῃ
τὲ
|
καὶ |
συνεπισπάσηται
τῇ
ὀδύνῃ
καὶ
τὸ |
[28, 4] |
τέχνην,
μὴ
μέντοι
δυοῖν,
ψυχῆς
|
καὶ |
σώματος,
ἀλλὰ
τῇ
πραγματείᾳ
τοῦ |
[28, 4] |
σώματος·
ἐν
δὲ
τῇ
ψυχῆς
|
καὶ |
σώματος
συζυγίᾳ
ἀντιστρόφως
φημὶ
ἔχειν· |
[28, 2] |
ἔχουσα,
ἀνακέκραται
αὐτοῦ
ταῖς
λύπαις
|
καὶ |
ταῖς
ἡδοναῖς.
Καὶ
τὸ
ἀλγεῖν |
[28, 2] |
ὀφθαλμοῖς
πόρρωθεν
ἔρχεται
ὡς
ἐπιγράψαντα
|
καὶ |
ταῦτα
τὸν
ἀέρα
τῇ
αὑτῶν |
[28, 2] |
γὰρ
τῆς
ψυχῆς
αὕτη
ἔρχεται,
|
καὶ |
τελευτᾷ
ἐπὶ
τὸ
σῶμα.
Ψυχῆς |
[28, 2] |
ᾖ
τὸ
τὴν
αἰτίαν
ἔχον
|
καὶ |
τὴν
πηγὴν
τοῦ
νοσήματος,
ὁρμηθὲν |
[28, 1] |
φανῇ,
πρὶν
ἄν
μοι
δείξῃς
|
καὶ |
τὴν
τέχνην
μίαν
τὲ
οὖσαν |
[28, 1] |
ἄγρας
καὶ
πώμασιν
ἐκ
ναμάτων·
|
καὶ |
τὴν
ψυχὴν
ἐπεμελεῖτο
μηδὲν
ἀπολείπεσθαι |
[28, 2] |
τῇ
αὑτῶν
φύσει·
ταύτῃ
νόμιζε
|
καὶ |
τὴν
ψυχὴν
πανταχοῦ
διεληλυθέναι,
καὶ |
[28, 2] |
ταῖς
λύπαις
καὶ
ταῖς
ἡδοναῖς.
|
Καὶ |
τὸ
ἀλγεῖν
ἔστιν
αἰτία
μὲν |
[28, 2] |
τὲ
καὶ
συνεπισπάσηται
τῇ
ὀδύνῃ
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
σῶμα
πᾶν·
καὶ
|
[28, 4] |
φησὶν
σὺν
τῷ
ὅλῳ
ἰᾶσθαι
|
καὶ |
τὸ
μέρος,
καὶ
ἀδύνατον
εἶναι |
[28, 2] |
καθάπερ
αἱ
τῶν
θυμιαμάτων
ὀδμαὶ
|
καὶ |
τοῖς
πόρρω
οὖσιν
προσέβαλλον,
ἀνακεράσασαι |
[28, 3] |
γὰρ
ἔργον
μέγα,
τῆς
Ὄσσης
|
καὶ |
τοῦ
Ὀλύμπου
ὑψηλότερον)
οὔτε
ἀπιστῷ |
[28, 3] |
Εὔριππος
κυβερνητικῆς
μιᾶς
πρὸς
εὔπλοιαν.
|
Καὶ |
τοῦτο
μὲν
ταῦτά
μοι
ἔστω |
[28, 4] |
λόγον
τινὰ
ποιεῖσθαι
προσπεσούσης
ὀδύνης
|
καὶ |
τραυμάτων
ἤ
τινος
ἄλλης
κακουχίας |
[28, 1] |
ἀπολείπεσθαι
τῶν
σωμάτων
εὐκινησίᾳ
λογισμῶν
|
καὶ |
τῷ
ἀνδρώδει
τῶν
παθημάτων·
καὶ |
[28, 4] |
σωτηρίαν
παραγίνεσθαι
τῷ
μορίῳ,
πρὶν
|
καὶ |
τῷ
παντὶ
ἔλθῃ·
ὀρθῶς
λέγων, |
[28, 2] |
θυμοὶ
καὶ
ὀργαὶ
καὶ
φθόνοι,
|
καὶ |
τῶν
τῆς
ψυχῆς
παρὰ
μέλος |
[28, 2] |
λύπῃ,
συγκάμνει
τοι
σῶμα
τὶ
|
καὶ |
ὑποτήκεται
τοῦτο
μὲν
ἐκ
τῶν |
[28, 2] |
ὀδύνας
καὶ
θυμοὶ
καὶ
ὀργαὶ
|
καὶ |
φθόνοι,
καὶ
τῶν
τῆς
ψυχῆς |
[28, 4] |
καὶ
τραυμάτων
ἤ
τινος
ἄλλης
|
κακουχίας |
σωμάτων;
οὐδαμῶς
μὰ
Δία.
Ἐκείνην |
[28, 2] |
μοι
καλεῖς
τι
ὀδύνην
σώματος·
|
καλεῖς |
μέντοι.
Ταύτης
τοίνυν,
εἰ
μὲν |
[28, 2] |
ἐν
δέοντι,
εἴπερ
γάρ
μοι
|
καλεῖς |
τι
ὀδύνην
σώματος·
καλεῖς
μέντοι. |
[28, 2] |
τὸ
δεινὸν
φανούμενον,
εἰ
πυρετὸς
|
καλοῖτο, |
ἀλλὰ
μὴ
πῦρ.
Ἕτερον
δ´ |
[28, 2] |
σίδηρον
πῦρ,
αὐτὸ
τοῦτο,
ὃ
|
καλοῦμεν |
πῦρ·
ὑποκοριζόμενοι
δ´
οἱ
ἰατρικοὶ
|
[28, 1] |
Πηλίῳ
ἀνὴρ
ἰατρικός·
Χείρωνα
αὐτὸν
|
καλοῦσιν, |
ἡ
δὲ
τέχνη
τῷ
Χείρωνι |
[28, 4] |
ᾧ
γὰρ
ἂν
τὸ
μέρος
|
καλῶς |
ἔχῃ,
ἀνάγκη
τὸ
πᾶν
τούτῳ |
[28, 4] |
ἀνάγκη
τὸ
πᾶν
τούτῳ
ἔχειν
|
καλῶς, |
οὐχ
ὁποτερονοῦν
τοῖν
μεροῖν,
θάτερον |
[28, 1] |
καὶ
διαίτης
κεκραμένης
πρὸς
ὑγίειαν
|
καλῶς; |
Τίς
οὖν
ὑμῖν
γένοιτο
ψυχῆς |
[28, 2] |
ἐπὶ
τὸ
ὑγιαῖνον
ἀπὸ
τοῦ
|
κάμνοντος, |
ὡς
μάθοις
ἂν
τῷ
προσπταίσματι |
[28, 2] |
ἐπὶ
τὸ
σῶμα.
Ψυχῆς
γοῦν
|
καμούσης |
λύπῃ,
συγκάμνει
τοι
σῶμα
τὶ |
[28, 1] |
τῇ
ψυχῇ
περιποιήσαιτο;
ἢ
δεῖ
|
κἀνταῦθα |
ἰατροῦ,
καθάπερ
ἐν
ταῖς
τοῦ |
[28, 3] |
τινα
ἐξευρήσω
δεινὸν
τὴν
τέχνην
|
κατὰ |
τὸν
Χείρωνα
κεῖνον,
ἵνα
μοι
|
[28, 2] |
ἐπιεικῶς
ὅλῳ
διετάραξεν
αὐτοῦ
τὴν
|
κατὰ |
φύσιν
οὐσίαν,
καθάπερ
σίδηρον
πῦρ, |
[28, 1] |
ἄλλό
τι
μόριον,
καὶ
κινδυνεύουσαν,
|
κατασμικρυνομένην |
ἑκάστοτε
εἰς
λεπτὰ
καὶ
ἀγεννῆ |
[28, 3] |
τὴν
τέχνην
κατὰ
τὸν
Χείρωνα
|
κεῖνον, |
ἵνα
μοι
διπλᾶ
τἀγαθὰ
ἔλθῃ· |
[28, 1] |
ἰατρῷ
φαρμάκων
τινῶν,
καὶ
διαίτης
|
κεκραμένης |
πρὸς
ὑγίειαν
καλῶς;
Τίς
οὖν |
[28, 2] |
γὰρ
ὀνύχων,
φασίν,
ἐπὶ
τὴν
|
κεφαλὴν |
τὸ
ἀλγεινὸν
ἀκαρεὶ
θεῖ.
Τοῦτο |
[28, 1] |
δὲ
ἄλλό
τι
μόριον,
καὶ
|
κινδυνεύουσαν, |
κατασμικρυνομένην
ἑκάστοτε
εἰς
λεπτὰ
καὶ |
[28, 2] |
τῶν
τῆς
ψυχῆς
παρὰ
μέλος
|
κινημάτων |
οὐδὲν
ὁτιοῦν.
~Τί
δὴ
οὖν |
[28, 3] |
τοῦ
Ὀλύμπου
ὑψηλότερον)
οὔτε
ἀπιστῷ
|
κομιδῇ. |
Τί
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἐθελήσασα |
[28, 4] |
γὰρ
τοῦ
χείρονος
πρὸς
τὸ
|
κρεῖττον |
ὁμιλία
ἐκ
τῆς
τοῦ
κρείττονος |
[28, 4] |
κρεῖττον
ὁμιλία
ἐκ
τῆς
τοῦ
|
κρείττονος |
σωτηρίας
ἀνάπτει
τὸ
χεῖρον·
ἤ |
[28, 4] |
σώματος,
ἀλλὰ
τῇ
πραγματείᾳ
τοῦ
|
κρείττονος |
τὴν
τοῦ
ἑτέρου
ἐλάττωσιν
ἐξιωμένην. |
[28, 3] |
πρὸς
ἀλυπίαν,
καθάπερ
ὁ
Εὔριππος
|
κυβερνητικῆς |
μιᾶς
πρὸς
εὔπλοιαν.
Καὶ
τοῦτο |