Dissertations, Chap.
[28, 1]	κατασμικρυνομένην ἑκάστοτε εἰς λεπτὰ καὶ	ἀγεννῆ	μόρια, ἀφανισθῆναι παντάπασι· καθάπερ τὴν
[28, 4]	πίστεως καὶ ἀπιστίας, καὶ πρὸς	ἄγνοιαν	τοῦ εἰδέναι τῇδέ μοι δοκῶ
[28, 1]	ἐπὶ στιβάδων καὶ σιτίοις ἐξ	ἄγρας	καὶ πώμασιν ἐκ ναμάτων· καὶ
[28, 4]	ἰᾶσθαι καὶ τὸ μέρος, καὶ	ἀδύνατον	εἶναι σωτηρίαν παραγίνεσθαι τῷ μορίῳ,
[28, 2]	ὡς ἐπιγράψαντα καὶ ταῦτα τὸν	ἀέρα	τῇ αὑτῶν φύσει· ταύτῃ νόμιζε
[28, 2]	προσέβαλλον, ἀνακεράσασαι τὸν διὰ μέσου	ἀέρα	τῇ εὐωδίᾳ· ἢ καθάπερ τὰ
[28, 2]	αὐτῷ, καθάπερ τὸ φῶς τῷ	ἀέρι;	ἢ μᾶλλον οὑτωσὶ λέγωμεν· καθάπερ
[28, 2]	πᾶν ὠχραινόμενον καὶ ἰσχναινόμενον· ὁποῖα	αἱ	ἐξ ἐρώτων λῦπαι ἀπεργάζονται, καὶ
[28, 2]	ἢ μᾶλλον οὑτωσὶ λέγωμεν· καθάπερ	αἱ	τῶν θυμιαμάτων ὀδμαὶ καὶ τοῖς
[28, 2]	ἡδοναῖς. Καὶ τὸ ἀλγεῖν ἔστιν	αἰτία	μὲν σώματος, ψυχῇ δὲ πάθος.
[28, 2]	μόριον μὲν ᾖ τὸ τὴν	αἰτίαν	ἔχον καὶ τὴν πηγὴν τοῦ
[28, 2]	ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὸ ἀλγεινὸν	ἀκαρεὶ	θεῖ. Τοῦτο δὲ οἴει γίγνεσθαι
[28, 2]	πενίαν τρυχώσεις, καὶ διὰ πένθη	ἀκοιμιστίαι.	Ἀποπέμπουσιν δὲ τῷ σώματι ὀδύνας
[28, 1]	τῶν προσιόντων αὐτῷ εἰς τὸ	ἀκρότατον	τοῦ ὑγιεινοῦ θήραις καὶ ὀρειβασίαις
[28, 2]	ὡς μάθοις ἂν τῷ προσπταίσματι	ἄκρῳ	τῷ ποδί· ἐκ γὰρ ὀνύχων,
[28, 2]	δή τις ὀξύτατος ὁ τοῦ	ἀλγεῖν	δρόμος ἐπὶ τὸ ὑγιαῖνον ἀπὸ
[28, 2]	καὶ ταῖς ἡδοναῖς. Καὶ τὸ	ἀλγεῖν	ἔστιν αἰτία μὲν σώματος, ψυχῇ
[28, 3]	οὖν τούτων ἐπιμέμνημαι; Ὅτι τὸ	ἀλγεῖν	καὶ ἀπὸ ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον,
[28, 2]	φασίν, ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὸ	ἀλγεινὸν	ἀκαρεὶ θεῖ. Τοῦτο δὲ οἴει
[28, 1]	ἀξιουμένους βασιλείας ὅλης, μετὰ τὸν	Ἀλέξανδρον.	~Τί δὴ οὖν ὁ Χείρων
[28, 1]	μίαν τὲ οὖσαν καὶ ἠθροισμένην,	ἀλλ´	οὐ διαλαχοῦσαν τοῦ σώματος τὰ
[28, 4]	αὐτὸ ἐκεῖνο, ἡ Θρᾴκιος ἐπῳδή,	ἀλλὰ	ἀντιστρόφως. Ὁ μὲν γὰρ φησὶν
[28, 2]	δεινὸν φανούμενον, εἰ πυρετὸς καλοῖτο,	ἀλλὰ	μὴ πῦρ. Ἕτερον δ´ αὖ
[28, 4]	μέντοι δυοῖν, ψυχῆς καὶ σώματος,	ἀλλὰ	τῇ πραγματείᾳ τοῦ κρείττονος τὴν
[28, 1]	διαλαχοῦσαν τοῦ σώματος τὰ χωρία,	ἄλλην	ἄλλό τι, τὴν μὲν ὀφθαλμούς,
[28, 4]	ὀδύνης καὶ τραυμάτων ἤ τινος	ἄλλης	κακουχίας σωμάτων; οὐδαμῶς μὰ Δία.
[28, 2]	συνεπισπάσηται τῇ ὀδύνῃ καὶ τὸ	ἄλλο	σῶμα πᾶν· καὶ ἔστιν οὕτω
[28, 1]	τὴν δὲ νῶτα, τὴν δὲ	ἄλλό	τι μόριον, καὶ κινδυνεύουσαν, κατασμικρυνομένην
[28, 1]	τοῦ σώματος τὰ χωρία, ἄλλην	ἄλλό	τι, τὴν μὲν ὀφθαλμούς, τὴν
[28, 3]	ἂν καὶ ἰατρικῆς μιᾶς πρὸς	ἀλυπίαν,	καθάπερ ὁ Εὔριππος κυβερνητικῆς μιᾶς
[28, 1]	ἄλυπος εἴη. ~Πῶς ἄν τις	ἀλυπίαν	τῇ ψυχῇ περιποιήσαιτο; ἢ δεῖ
[28, 0]	~Πῶς ἄν τις	ἄλυπος	εἴη. ~Πῶς ἄν τις ἀλυπίαν
[28, 3]	τὴν δὲ ἰατρικὴν αὐτήν, ἥτις	ἀμυνεῖται	τὰ δεινὰ ἀμφοτέρωθεν ἐπιόντα, τίς
[28, 3]	αὐτήν, ἥτις ἀμυνεῖται τὰ δεινὰ	ἀμφοτέρωθεν	ἐπιόντα, τίς ἡμῖν λέξει; Ἐγὼ
[28, 2]	θεῖ. Τοῦτο δὲ οἴει γίγνεσθαι	ἄν,	εἰ μὴ ἐτύγχανεν ἡ ψυχὴ
[28, 2]	ἐξ ἴσου τὸ σῶμα ὑποδύσαιτ´	ἄν,	καὶ ἀνακραθεῖσα ἐπιεικῶς ὅλῳ διετάραξεν
[28, 1]	σοι τοῦτο θαυμαστὸν φανῇ, πρὶν	ἄν	μοι δείξῃς καὶ τὴν τέχνην
[28, 1]	ἄν τις ἄλυπος εἴη. ~Πῶς	ἄν	τις ἀλυπίαν τῇ ψυχῇ περιποιήσαιτο;
[28, 0]	~Πῶς	ἄν	τις ἄλυπος εἴη. ~Πῶς ἄν
[28, 3]	ἀπιστῷ κομιδῇ. Τί γὰρ οὐκ	ἂν	ἐθελήσασα πάντολμος ψυχὴ ἐπιτεχνήσαιτο; ~Διὰ
[28, 3]	ψυχὴν παραγινόμενον, εἰκότως ἄρα δέοιτο	ἂν	καὶ ἰατρικῆς μιᾶς πρὸς ἀλυπίαν,
[28, 4]	ἀντιστρόφως φημὶ ἔχειν· ᾧ γὰρ	ἂν	τὸ μέρος καλῶς ἔχῃ, ἀνάγκη
[28, 2]	ἀπὸ τοῦ κάμνοντος, ὡς μάθοις	ἂν	τῷ προσπταίσματι ἄκρῳ τῷ ποδί·
[28, 4]	ἂν τὸ μέρος καλῶς ἔχῃ,	ἀνάγκη	τὸ πᾶν τούτῳ ἔχειν καλῶς,
[28, 2]	ἐστιν, ὅσα ἐν φυτοῖς τὰ	ἀναισθητότατα.	Οὕτω δὴ πρὸς τὸ σῶμα
[28, 2]	τὸ σῶμα πᾶν πάντοθεν, καὶ	ἀνακεκραμένη	αὐτῷ, καθάπερ τὸ φῶς τῷ
[28, 2]	τὸ σῶμα ἡ ψυχὴ ἔχουσα,	ἀνακέκραται	αὐτοῦ ταῖς λύπαις καὶ ταῖς
[28, 2]	καὶ τοῖς πόρρω οὖσιν προσέβαλλον,	ἀνακεράσασαι	τὸν διὰ μέσου ἀέρα τῇ
[28, 2]	τὸ σῶμα ὑποδύσαιτ´ ἄν, καὶ	ἀνακραθεῖσα	ἐπιεικῶς ὅλῳ διετάραξεν αὐτοῦ τὴν
[28, 4]	ἐκ τῆς τοῦ κρείττονος σωτηρίας	ἀνάπτει	τὸ χεῖρον· ἤ σοι δοκεῖ
[28, 1]	Μακεδόνων φασὶν ἀρχὴν ἐμπεσοῦσαν εἰς	ἄνδρας	πολλούς, οὐκ ἀξιουμένους βασιλείας ὅλης,
[28, 1]	σωμάτων εὐκινησίᾳ λογισμῶν καὶ τῷ	ἀνδρώδει	τῶν παθημάτων· καὶ διὰ τοῦτο
[28, 1]	ποιηταῖς, ὅτι ἦν ἐν Πηλίῳ	ἀνὴρ	ἰατρικός· Χείρωνα αὐτὸν καλοῦσιν, ἡ
[28, 4]	τὸ χεῖρον· ἤ σοι δοκεῖ	ἄνθρωπος	ὑγιαίνων τῇ ψυχῇ λόγον τινὰ
[28, 2]	δὴ αὕτη χορηγία ὀδύνης τῷ	ἀνθρώπῳ.	Δευτέρα δὲ ἥδε, ἔμπαλιν αὖθις
[28, 4]	ἐκεῖνο, ἡ Θρᾴκιος ἐπῳδή, ἀλλὰ	ἀντιστρόφως.	Ὁ μὲν γὰρ φησὶν σὺν
[28, 4]	τῇ ψυχῆς καὶ σώματος συζυγίᾳ	ἀντιστρόφως	φημὶ ἔχειν· ᾧ γὰρ ἂν
[28, 1]	ἐμπεσοῦσαν εἰς ἄνδρας πολλούς, οὐκ	ἀξιουμένους	βασιλείας ὅλης, μετὰ τὸν Ἀλέξανδρον.
[28, 2]	ὁποῖα αἱ ἐξ ἐρώτων λῦπαι	ἀπεργάζονται,	καὶ διὰ πενίαν τρυχώσεις, καὶ
[28, 4]	μέσου δὴ ἥκων πίστεως καὶ	ἀπιστίας,	καὶ πρὸς ἄγνοιαν τοῦ εἰδέναι
[28, 3]	καὶ τοῦ Ὀλύμπου ὑψηλότερον) οὔτε	ἀπιστῷ	κομιδῇ. Τί γὰρ οὐκ ἂν
[28, 2]	αὖ πρὸς τὴν προτέραν ἔχουσα·	ἀπὸ	γὰρ τῆς ψυχῆς αὕτη ἔρχεται,
[28, 3]	ἀπὸ ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον, καὶ	ἀπὸ	σώματος ἐπὶ ψυχὴν παραγινόμενον, εἰκότως
[28, 2]	ἀλγεῖν δρόμος ἐπὶ τὸ ὑγιαῖνον	ἀπὸ	τοῦ κάμνοντος, ὡς μάθοις ἂν
[28, 3]	ἐπιμέμνημαι; Ὅτι τὸ ἀλγεῖν καὶ	ἀπὸ	ψυχῆς σώματι ἐπιπεμπόμενον, καὶ ἀπὸ
[28, 2]	τοῦτο μὲν ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν	ἀπολεῖβον	δάκρυα, τοῦτο δὲ πᾶν ὠχραινόμενον
[28, 1]	καὶ τὴν ψυχὴν ἐπεμελεῖτο μηδὲν	ἀπολείπεσθαι	τῶν σωμάτων εὐκινησίᾳ λογισμῶν καὶ
[28, 2]	τρυχώσεις, καὶ διὰ πένθη ἀκοιμιστίαι.	Ἀποπέμπουσιν	δὲ τῷ σώματι ὀδύνας καὶ
[28, 3]	τοῦτο μὲν ταῦτά μοι ἔστω	ἀποπεφασμένον·	τὴν δὲ ἰατρικὴν αὐτήν, ἥτις
[28, 3]	ἡμῖν λέξει; Ἐγὼ μὲν γὰρ	ἀπορῶ,	εἴ τινα ἐξευρήσω δεινὸν τὴν
[28, 3]	σώματος ἐπὶ ψυχὴν παραγινόμενον, εἰκότως	ἄρα	δέοιτο ἂν καὶ ἰατρικῆς μιᾶς
[28, 1]	τῶν παθημάτων· καὶ διὰ τοῦτο	ἄρα	ἰατρικώτατός τε καὶ δικαιότατος ὁμοῦ
[28, 1]	μὲν ὑπὸ φιλίας πρὸς τὰ	ἀρχαῖα	πάντα οὐ διαιρῶ τὰς τέχνας,
[28, 1]	παντάπασι· καθάπερ τὴν Μακεδόνων φασὶν	ἀρχὴν	ἐμπεσοῦσαν εἰς ἄνδρας πολλούς, οὐκ
[28, 2]	ἀλλὰ μὴ πῦρ. Ἕτερον δ´	αὖ	ἐστιν ὀδύνης γένος, ἐπειδὰν μόριον
[28, 2]	Δευτέρα δὲ ἥδε, ἔμπαλιν αὖθις	αὖ	πρὸς τὴν προτέραν ἔχουσα· ἀπὸ
[28, 2]	ἀνθρώπῳ. Δευτέρα δὲ ἥδε, ἔμπαλιν	αὖθις	αὖ πρὸς τὴν προτέραν ἔχουσα·
[28, 2]	ἔχουσα· ἀπὸ γὰρ τῆς ψυχῆς	αὕτη	ἔρχεται, καὶ τελευτᾷ ἐπὶ τὸ
[28, 2]	δὲ πάθος. Μία μὲν δὴ	αὕτη	χορηγία ὀδύνης τῷ ἀνθρώπῳ. Δευτέρα
[28, 3]	ἔστω ἀποπεφασμένον· τὴν δὲ ἰατρικὴν	αὐτήν,	ἥτις ἀμυνεῖται τὰ δεινὰ ἀμφοτέρωθεν
[28, 4]	Σωκράτους πρὸς τὸν Χαρμίδην, οὐκ	αὐτὸ	ἐκεῖνο, ἡ Θρᾴκιος ἐπῳδή, ἀλλὰ
[28, 2]	φύσιν οὐσίαν, καθάπερ σίδηρον πῦρ,	αὐτὸ	τοῦτο, ὃ καλοῦμεν πῦρ· ὑποκοριζόμενοι
[28, 1]	ἐν Πηλίῳ ἀνὴρ ἰατρικός· Χείρωνα	αὐτὸν	καλοῦσιν, ἡ δὲ τέχνη τῷ
[28, 1]	δικαιότατος ὁμοῦ ἔδοξεν εἶναι ὁ	αὐτός,	δύο ὀνόματα τέχνῃ μιᾷ ἐπιφημισάντων
[28, 1]	φάρμακα; καὶ πρὸ τῆς διαίτης	αὐτὸς	τρόπος; Ἐγὼ μὲν ὑπὸ φιλίας
[28, 2]	σῶμα ἡ ψυχὴ ἔχουσα, ἀνακέκραται	αὐτοῦ	ταῖς λύπαις καὶ ταῖς ἡδοναῖς.
[28, 2]	καὶ ἀνακραθεῖσα ἐπιεικῶς ὅλῳ διετάραξεν	αὐτοῦ	τὴν κατὰ φύσιν οὐσίαν, καθάπερ
[28, 4]	γε ἡ ὑπεροψία τῶν ἐν	αὐτῷ	δεινῶν.
[28, 1]	τὸ σῶμα ἐξεπόνει τῶν προσιόντων	αὐτῷ	εἰς τὸ ἀκρότατον τοῦ ὑγιεινοῦ
[28, 2]	σῶμα πᾶν πάντοθεν, καὶ ἀνακεκραμένη	αὐτῷ,	καθάπερ τὸ φῶς τῷ ἀέρι;
[28, 2]	καὶ ταῦτα τὸν ἀέρα τῇ	αὑτῶν	φύσει· ταύτῃ νόμιζε καὶ τὴν
[28, 1]	εἰς λεπτὰ καὶ ἀγεννῆ μόρια,	ἀφανισθῆναι	παντάπασι· καθάπερ τὴν Μακεδόνων φασὶν
[28, 2]	πανταχοῦ διεληλυθέναι, καὶ μηδὲν εἶναι	ἄψυχον	σώματος μέρος· τρίχας δὲ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008