Dissertations, Chap.
[27, 5]	λογισμῶν, καὶ δόξαι τότε αὐτῇ	ψευδεῖς	καὶ πονηραὶ παρὰ τὴν αὑτῆς
[27, 8]	ἀρετὴν μὴ κάλει. Καὶ γὰρ	ψευδὴς	ὁ λόγος καὶ ἐπισφαλής, νὴ
[27, 6]	ἔκτοπα ὀνόματα. Εἰσὶν καὶ ἐν	ψυχῇ	δημαγωγοὶ πονηροί, καὶ δῆμος ἀκόλαστος,
[27, 9]	φύσεως· ὑφ´ ὧν φιλία τῇ	ψυχῇ	ἐγγίγνεται πρὸς τὰ καλὰ πάντα,
[27, 9]	παθῶν μέτρα. Οὕτω γίγνεται εὐδαίμων	ψυχή,	καὶ βίος ὑγιής, καὶ δόξαι
[27, 3]	εὐσχημοσύνην; Οὑτωσὶ δὲ αὐτὸ σκέψαι·	ψυχῇ	καὶ σώματι καὶ λίθῳ, τρισὶ
[27, 5]	ταύτῃ ἔχει. Ἡ τοῦ ἀνθρώπου	ψυχὴ	νενέμηται δίχα κατὰ πρώτην νομήν·
[27, 5]	καὶ τὸν κόσμον, οὕτω καὶ	ψυχὴ	ὑπὸ ἀμετρίας παθῶν ἐξίσταται τῶν
[27, 6]	Κλέωνες, τὴν δειλαίαν οὐκ ἐῶντες	ψυχὴν	ἀτρεμεῖν καὶ παραχωρεῖν τῷ ἐν
[27, 8]	καὶ μαθήματα ἄττα ἐπὶ τὴν	ψυχὴν	ἐλθόντα τὴν ἀρετὴν αὐτοῖς συνεισάγει,
[27, 5]	τὰ πάθη ζέσαντα ἐπικλύσῃ τὴν	ψυχήν,	καὶ τὰς τοῦ λόγου βλαστήσεις
[27, 3]	εἰς ὑγιείας μέτρον, τὴν δὲ	ψυχὴν	συμμετρίαις καὶ εὐκινησίαις εἰς ἀρετῆς
[27, 7]	ἀρχόμενον τῶν σωζόντων. Καὶ περὶ	ψυχὴν	τὴν ἔχουσαν καλῶς, τὸν αὐτὸν
[27, 6]	ὀχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον τὴν τῆς	ψυχῆς	πονηρίαν· ἐπειδὰν πόλεως τὸ μὲν
[27, 8]	ἐστιν θεῷ, καθάπερ ἀνθρώπῳ, τῆς	ψυχῆς	τὸ μὲν ἄρχον, τὸ δὲ
[27, 3]	εἶναι ἡγεῖ τὴν ἀρετήν, ἢ	ψυχῆς	ὑγίειάν τε καὶ εὐσχημοσύνην; Οὑτωσὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008