Dissertation, Chap.
[15, 6]	οὐδεὶς ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν	παῖδα	Διός. Οὐδὲ γὰρ ὁ Ζεὺς
[15, 7]	ἀλλὰ θεμιστεύει ἕκαστος ὁμῶς καὶ	παίδων	καὶ γυναικῶν, καὶ οὐ παντάπασιν
[15, 6]	ἔργα, σωτηρίαν στρατοπέδου, εἰρήνην πόλεως,	παιδῶν	πειθώ, δήμου ἀρετήν. Σοφὸς ἦν
[15, 10]	ἀπειροκαλίας καὶ τόλμης τὸ μοχθηρὸν	πᾶν	ἂν ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ
[15, 5]	σχολήν, τί κωλύει διαλυθῆναι τὸ	πᾶν	καὶ φθαρῆναι; Ἢ τὰ μὲν
[15, 5]	οὖν τῆς ἁρμονίας, διαλύσεις τὸ	πᾶν·	τὸν δὲ ξύμπαντα βίον οὐχ
[15, 6]	καὶ καρπῶν γενέσεις, καὶ τὸ	πᾶν	τοῦτο αὖθις ἂν περὶ αὑτῷ
[15, 6]	ὀνειράτων ὁ Ζεύς, οὐ χρὴ	παννύχιον	εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα, ᾧ λαοί
[15, 7]	παίδων καὶ γυναικῶν, καὶ οὐ	παντάπασιν	ἀπράγμων ἦν. Τὸ δὲ ὅλον,
[15, 10]	ἐπιόντα σε οὐδεὶς δέξεται, φεύγοντα	πάντες	βαλοῦσιν, ὡς τὸν Αἴαντα οἱ
[15, 1]	ἀκριβῆ βίον, ὥσπερ ἄνδρα· ἀλλὰ	παντὶ	ἀνακέκραται ἔνδειά τις πρὸς τὸ
[15, 4]	ξύννομος καὶ συνεργάτης κοινοῦ νόμου,	παντὶ	δῆλον. Τί δέ ἐστίν ποτ´
[15, 2]	τράπωνται, πολλῶν μὲν ὑποφαινομένων λιμένων,	πάντων	δὲ ἀπιστουμένων. Τοὺς μὲν ἄλλους
[15, 4]	πόλις δέ ἐστιν πρᾶγμα ἀνακεκραμένον	πάντων	ξυνεργατῶν. Καθάπερ καὶ ἡ τοῦ
[15, 2]	τοὺς δὲ ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ	πάνυ	ἄν τις ἢ μέμψαιτο, ἢ
[15, 1]	καὶ τῶν δικαστηρίων, καὶ τοὺς	πάνυ	ἐν αὐτοῖς εὐδοκίμους, ὀδυρομένους τὰ
[15, 2]	σωμάτων οἱ μὲν ἀσθενεῖς καὶ	παρὰ	τὸ εἰκὸς ἐπιτολμήσαντες τῇ τοῦ
[15, 5]	ὄκνῳ τοῦ πωλεῖν ἀφέμενος τοῦ	παράγειν	ἐπαναχωρεῖν ἐκ τῆς κοινωνίας πρὸς
[15, 6]	τοῖς ἀγαθοῖς καὶ Διὶ ὁμοίοις	παραινεῖ	δι´ ὀνειράτων ὁ Ζεύς, οὐ
[15, 9]	Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος,	παραπέμπει	δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει δὲ
[15, 9]	τόν ῥ´ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε	παραστάς·	ὃν δ´ αὖ δήμου τ´
[15, 9]	ἑαυτοῦ ἀπείχετο, ἀλλ´ ἐκόλαζεν καὶ	παρεῖχεν	ἑαυτῷ πράγματα, αὑτὸν μὲν πληγῇσιν
[15, 3]	τις καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ	παρελεύσεται,	καὶ ἄλλος ἐπὶ θαυμάτων, καὶ
[15, 4]	οὐκ ἀχρεῖος ἡμῖν οὐδὲ κηφὴν	παρέρχεται,	ἄνθρωπος δὲ ὢν ξύννομος καὶ
[15, 3]	Ἀσύμβολος δέ, ὡς ἔπος εἰπεῖν,	παρέρχεται	οὐδεὶς εἰς τὸν βίον· ἀλλ´
[15, 2]	ἐγχειροῦσιν· ἀλλὰ ἀτεχνῶς ἐοίκασιν κυβερνήταις	παρεσκευασμένοις	μὲν πρὸς πλοῦν, καλῷ μεγέθει
[15, 3]	ἄλλο τῶν ὅσα ἡ τέχνη	παρέχει,	ξυνεισφέρειν· καὶ ὁ χαλκεύς, ὅσα
[15, 3]	ἀλλ´ ὁ μὲν χρείαν τινὰ	παρεχόμενος,	ὁ δὲ τέχνην, ὁ δὲ
[15, 3]	δὲ ὧδε. ~Εἴ τις ἡμᾶς	παριόντας	εἰς τὸν βίον ὥσπερ ἄρχων
[15, 1]	τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται δὲ τὰ	παρόντα.	Οὕτω δυσάρεστόν τι ἐστὶν ὁ
[15, 1]	δράματι ὑποκριτάς, ἀποδύσας ἕκαστον τοῦ	παρόντος	βίου καὶ σχήματος μεταμφιέσει τὰ
[15, 5]	στρατόπεδον πολλῶν κακῶν· οὗ γὰρ	παρόντος	ὠφελεῖσθαι ὑπάρχει, ἀπόντος τούτου βλάπτεσθαι
[15, 6]	οὐχ αὑτῷ σοφός, ἀλλὰ ἐπὶ	πᾶσαν	γῆν καὶ θάλατταν ἡ σοφία
[15, 2]	ἐπιστήμῃ λόγου, οὔπω γε νῦν	παύονται	στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς καὶ πρὸς
[15, 6]	σωτηρίαν στρατοπέδου, εἰρήνην πόλεως, παιδῶν	πειθώ,	δήμου ἀρετήν. Σοφὸς ἦν ὁ
[15, 9]	ἀντετάξατο, γῆν πολλὴν βαδίζων, καὶ	πελάγη	περαιούμενος, καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ,
[15, 9]	ὑπὲρ ἀνδρὸς φίλου, φυγάδος καὶ	πένητος,	μεγάλῃ καὶ ἰσχυρᾷ τυραννίδι ἀντετάξατο,
[15, 9]	γῆν πολλὴν βαδίζων, καὶ πελάγη	περαιούμενος,	καὶ ἀπεχθανόμενος τῷ τυράννῳ, καὶ
[15, 6]	τὸ πᾶν τοῦτο αὖθις ἂν	περὶ	αὑτῷ σφαλλόμενον συνεχύθη καὶ συνεταράχθη.
[15, 5]	μύθῳ; Τοιοῦτο ἀμέλει ἐστὶν τὸ	περὶ	τὴν κοινωνίαν τὴν πολιτικὴν γιγνόμενον·
[15, 2]	μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν καὶ διαγωνίζονται	περὶ	τῆς νίκης· οὕτω κἀν τῇ
[15, 9]	ὃς ἀφέμενος τῆς αὑτοῦ σχολῆς	περιῄει	ἐπισκοπῶν τὰ τῶν πλησίον, οὐκ
[15, 6]	γὰρ ἂν ἐπαύσατο καὶ οὐρανὸς	περιφερόμενος·	καὶ γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ
[15, 8]	αὐτοῖς, Κῦρον μὲν Σαρδαναπάλλῳ, τὸν	Πέρσην	τῷ Ἀσσυρίῳ, ὅς, ἐξὸν αὐτῷ
[15, 8]	ἡσυχίαν βιοῦν, εἵλετο ἐλευθεροῦν τὸ	Περσῶν	γένος, πονῶν καὶ στρατευόμενος καὶ
[15, 2]	πλοῦ χρείᾳ πλανωμένοις, καὶ ἀποροῦσιν	πῇ	τράπωνται, πολλῶν μὲν ὑποφαινομένων λιμένων,
[15, 4]	ἄφιλος καὶ ἀνέστιος ἡμῖν ἀνὴρ	πλανήσεται;	ἀλλ´ ἔστιν μέν τι αὐτοῦ
[15, 2]	δὲ τῇ τοῦ πλοῦ χρείᾳ	πλανωμένοις,	καὶ ἀποροῦσιν πῇ τράπωνται, πολλῶν
[15, 2]	πονούμενον, τὸν δὲ ἐν θαλάττῃ	πλανώμενον,	τὸν δὲ ἐν ὅπλοις μισθοφοροῦντα,
[15, 5]	δὲ θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον	πλάττειν,	ὅτι ἄρα δυσχεράνας ὁ ποῦς
[15, 8]	Ἕλληνι Ἕλληνας· ἐκ μὲν Ἀκαδημίας	Πλάτωνα,	ἐκ δὲ στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ
[15, 8]	λογισμὸς οὗτος ἦν, ὅτι τὸ	πλεῖν	ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν καὶ πόνων,
[15, 4]	ἐν γῇ· εἰ μὲν γὰρ	πλέομεν,	ὀλίγον τὸ ἐνεργόν, ὁ δὲ
[15, 1]	πρὸς τὸ ἄκρως καλόν, καὶ	πλεονεκτεῖ	ἕτερος ἑτέρου, ὅτῳ ἂν ἐλάττω
[15, 9]	παρεῖχεν ἑαυτῷ πράγματα, αὑτὸν μὲν	πληγῇσιν	ἀεικελίῃσι δαμάσσας, σπεῖρα κάκ´ ἀμφ´
[15, 2]	ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ ὑγιεῖ, καὶ	πλήθει	ὀργάνων, καὶ ὑπηρεσίας ἀκριβείᾳ, καὶ
[15, 5]	ὀνίνασθαι μέλλοντα μηδὲ ὠφελήσειν ἑτέρους;	πλὴν	εἰ μὴ καὶ ἀκοὴ καλόν,
[15, 7]	ὅλον, ἀπραγμοσύνη τίνος ἄλλου εἴη	πλὴν	νεκροῦ; Εἰ μὲν οὖν τὸ
[15, 1]	καὶ σχήματος μεταμφιέσει τὰ τοῦ	πλησίον·	αὖθις αὖ οἱ αὐτοὶ ἐκεῖνοι
[15, 9]	σχολῆς περιῄει ἐπισκοπῶν τὰ τῶν	πλησίον,	οὐκ ἀργὸς οὐδὲ ἠμελημένος ἐπιστάτης·
[15, 8]	ὁ κίνδυνος, καὶ ὁ θάνατος	πλησίον·	τί τοίνυν ἐκώλυεν ἐκ τούτων
[15, 2]	συμμετρίᾳ, ἐν δὲ τῇ τοῦ	πλοῦ	χρείᾳ πλανωμένοις, καὶ ἀποροῦσιν πῇ
[15, 2]	ἐοίκασιν κυβερνήταις παρεσκευασμένοις μὲν πρὸς	πλοῦν,	καλῷ μεγέθει ὁλκάδος, καὶ κατασκευῇ
[15, 5]	τοῦ ἡλίου φῶς· καὶ ὁ	πλοῦτος	καλόν, κἂν ἔχει τὶς αὐτὸν
[15, 8]	τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων, καὶ	πνευμάτων·	φέρε, εἰ καὶ τῷ στρατηγῷ
[15, 4]	τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ὅλου· φέρουσιν	πόδες,	ἐργάζονται χεῖρες, ὁρῶσιν ὀφθαλμοί, ἀκούουσιν
[15, 1]	αὖθις αὖ οἱ αὐτοὶ ἐκεῖνοι	ποθήσουσι	μὲν τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται δὲ
[15, 10]	ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ προΐεται.	Ποῖ	φεύγεις μετὰ νῶτα βαλών, κακὸς
[15, 7]	εἰλαδόν ἐστιν ἑλέσθαι, ὁ Βοιώτιος	ποιητὴς	λέγει, τῆς δὲ ἀρετῆς ἱδρῶτα
[15, 2]	καὶ πρὸς ἄλλους, καὶ ἀμφισβητοῦντες	ποίῳ	σχήματι βίου φέροντες αὐτοὺς ἐγχειροῦσιν·
[15, 3]	χρείαν εἰς κοινὸν φέρων τῇ	πόλει,	οἶμαι ἂν εἰπεῖν τὸν μὲν
[15, 10]	ἀσφαλῶς ἐν μέσοις ὢν τοῖς	πολεμίοις;	οὐδὲν γὰρ πολεμιώτερον ἀνδρὸς ἀρετῇ
[15, 3]	ὅσα χαλκοῦ ἢ σιδήρου δεῖσθαι	πολεμιστήριά	τε καὶ εἰρηναῖα τῆς τέχνης
[15, 10]	μηδὲν ἐκπλαγῇς· δειλὸν τὸ τῶν	πολεμίων	στρατόπεδον, κενὰ τὰ βλήματα, ἐπιόντα
[15, 10]	ὢν τοῖς πολεμίοις; οὐδὲν γὰρ	πολεμιώτερον	ἀνδρὸς ἀρετῇ μοχθηρίας ἀμφιλαφοῦς. Συνυποσταλείς,
[15, 8]	ὅτι ἄδηλοι μὲν αἱ τοῦ	πολέμου	τύχαι, τὸ δὲ σφαλερὸν ἐπ´
[15, 3]	εἰς τὸν βίον ὥσπερ ἄρχων	πόλεως	ἢ οἰκιστής, οὐκ εἴα βαδίζειν
[15, 6]	σοφίας ἔργα, σωτηρίαν στρατοπέδου, εἰρήνην	πόλεως,	παιδῶν πειθώ, δήμου ἀρετήν. Σοφὸς
[15, 4]	Ἢ οἴει ἧττόν τι δεῖσθαι	πόλιν	τῶν ξυλληψομένων αὐτῇ πρὸς τὴν
[15, 4]	ἐνεργόν, ὁ δὲ φόρτος πολύς·	πόλις	δέ ἐστιν πρᾶγμα ἀνακεκραμένον πάντων
[15, 7]	ἐν κοινωνίᾳ, καὶ χρῆσις βίου	πολιτική,	διωκτέον ταῦτα, μεθ´ ὧν ἄν
[15, 5]	τὸ περὶ τὴν κοινωνίαν τὴν	πολιτικὴν	γιγνόμενον· εἰ γὰρ ἐθελήσαι ἕκαστος
[15, 9]	καὶ ἰσχυρᾷ τυραννίδι ἀντετάξατο, γῆν	πολλὴν	βαδίζων, καὶ πελάγη περαιούμενος, καὶ
[15, 9]	δὲ ὁ Σωκράτης ἐκ τῆς	πολλῆς	σχολῆς καὶ θεωρίας, ἐπὶ στρατείαν,
[15, 4]	καὶ ἀληθείας ἐμπίμπλαμαι. Μακάριος τῆς	πολλῆς	σχολῆς· σύ μοι δοκεῖς καὶ
[15, 2]	ἰτητικώτερος, καὶ ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς	πολλοῖς·	λέγοι δὲ ὧδε. ~Εἴ τις
[15, 8]	κινδύνων μεστὸν καὶ πόνων, καὶ	πολλοῦ	τοῦ ἀδήλου, καὶ χειμώνων, καὶ
[15, 10]	τὰ βλήματα, Ἀνύτους πολλούς, Μελήτους	πολλούς·	ἁλώσιμον τὸ τειχίον.
[15, 8]	δὲ μηδὲ ὄναρ μετέχειν τοὺς	πολλοὺς	ἀπορίᾳ στρατηγῶν, τὸν δὲ ξύμπαντα
[15, 8]	μεθ´ ἡμέραν. Ἀντίθες καὶ Ἐπικούρῳ	πολλούς,	Ἕλληνι Ἕλληνας· ἐκ μὲν Ἀκαδημίας
[15, 10]	ὑπεστάλης, ὁρῶ τὰ βλήματα, Ἀνύτους	πολλούς,	Μελήτους πολλούς· ἁλώσιμον τὸ τειχίον.
[15, 6]	γῇ, τοῦτο δὲ ἐν θαλάττῃ·	πολλῶν	δ´ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα, καὶ
[15, 5]	τῇ ᾠδῇ, ἀνέπλησεν τὸ στρατόπεδον	πολλῶν	κακῶν· οὗ γὰρ παρόντος ὠφελεῖσθαι
[15, 2]	πλανωμένοις, καὶ ἀποροῦσιν πῇ τράπωνται,	πολλῶν	μὲν ὑποφαινομένων λιμένων, πάντων δὲ
[15, 2]	ἀσπάζεται. ~Καὶ τὰς μὲν τῶν	πολλῶν	ὀρέξεις τὲ καὶ δυσαρεστήσεις τί
[15, 4]	ἢ ναῦν ἐν θαλάττῃ; καὶ	πολύ	γε οἶμαι μᾶλλον ἐν γῇ·
[15, 4]	χρεία, πολυμερής τε οὖσα καὶ	πολυδεής,	σώζεται τῇ συντελείᾳ τῶν μερῶν
[15, 4]	καὶ ἡ τοῦ σώματος χρεία,	πολυμερής	τε οὖσα καὶ πολυδεής, σώζεται
[15, 4]	τὸ ἐνεργόν, ὁ δὲ φόρτος	πολύς·	πόλις δέ ἐστιν πρᾶγμα ἀνακεκραμένον
[15, 2]	τηκόμενον, τὸν δ´ ἐν γῇ	πονούμενον,	τὸν δὲ ἐν θαλάττῃ πλανώμενον,
[15, 8]	στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ δὲ τοῦ	Πόντου	Διογένην. ~Οὐκοῦν ὁ μὲν ὑπὲρ
[15, 8]	πλεῖν ἐπισφαλές, κινδύνων μεστὸν καὶ	πόνων,	καὶ πολλοῦ τοῦ ἀδήλου, καὶ
[15, 8]	εἵλετο ἐλευθεροῦν τὸ Περσῶν γένος,	πονῶν	καὶ στρατευόμενος καὶ διψῶν καὶ
[15, 3]	ὕφει ἐσθήματα ἐργασάμενος, σκέπην ὁμοῦ	ποριεῖ	καὶ εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων
[15, 8]	σφαλερὸν ἐπ´ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν	ποσὶν	δὲ ὁ κίνδυνος, καὶ ὁ
[15, 4]	παντὶ δῆλον. Τί δέ ἐστίν	ποτ´	αὐτὸ τὸ τῆς κοινωνίας συμβόλαιον,
[15, 6]	περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα, καὶ	ποταμοὶ	ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα, καὶ
[15, 2]	ἀγωνιουμένω τὰ νῦν τῷ λόγῳ.	Πότερος	τοίνυν πρότερος ἡμῖν τοῖς δικασταῖς
[15, 9]	τὸ φιλοσοφίας ἦθος· ἐξῆν δέ	που	αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν, καὶ
[15, 6]	τὴν σωτηρίαν τοῖς οὖσιν. Οὕτω	που	καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ
[15, 4]	τὸ τῆς κοινωνίας συμβόλαιον, καὶ	ποῦ	τάττωμεν τὸν ἄνδρα; εἰς τοὺς
[15, 5]	πλάττειν, ὅτι ἄρα δυσχεράνας ὁ	ποῦς	τῷ ἄλλῳ σώματι καὶ ἀπαγορεύσας
[15, 4]	φόρτος πολύς· πόλις δέ ἐστιν	πρᾶγμα	ἀνακεκραμένον πάντων ξυνεργατῶν. Καθάπερ καὶ
[15, 9]	ἀλλ´ ἐκόλαζεν καὶ παρεῖχεν ἑαυτῷ	πράγματα,	αὑτὸν μὲν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσσας,
[15, 6]	καὶ συνεταράχθη. Ἀλλ´ ἡ Διὸς	πραγματεία	ἄτρυτος οὖσα καὶ διηνεκὴς καὶ
[15, 8]	στεφανοῦσθαι ἐθέλων. ~Ἀλλὰ τῷ προσαπτομένῳ	πραγμάτων	κίνδυνος ἕπεται, καὶ ζημία, καὶ
[15, 0]	~Τίς ἀμείνων βίος, ὁ	πρακτικὸς	ἢ ὁ θεωρητικός; ὅτι ὁ
[15, 2]	ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὅτι ὁ	πρακτικός·	θαρσαλέος γάρ, καὶ ἰτητικώτερος, καὶ
[15, 0]	ἢ ὁ θεωρητικός; ὅτι ὁ	πρακτικός.	~Χαλεπὸν εὑρεῖν ἀκριβῆ βίον, ὥσπερ
[15, 7]	οὐ λόγος, ἀλλ´ ἔργον, καὶ	πρᾶξις	ἐν κοινωνίᾳ, καὶ χρῆσις βίου
[15, 5]	Καὶ τῶν μὲν ἄλλων τοῦ	πράττειν	ἐξισταμένων οὐδεὶς λόγος· οὐδὲ γὰρ
[15, 7]	νεκροῦ; Εἰ μὲν οὖν τὸ	πράττειν	ἔρημον ἦν ἀρετῆς, καλῶς εἶχε,
[15, 10]	ὅτι ὁ μὲν ἀγαθὸς ἀνὴρ	πράττων	καὶ μὴ ἐπαναχωρῶν, μηδὲ ἐξιστάμενος
[15, 10]	ἔβαλλον, καὶ οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ,	πρὶν	κατέβαλον. Πῶς ἂν οὖν τις
[15, 3]	οὐκ εἴα βαδίζειν εἴσω πυλῶν,	πρὶν	πυθέσθαι τὸ ἑκάστῳ ἔργον, καὶ
[15, 9]	ἐκπίπτων, καὶ κινδυνεύων, ἵνα μὴ	προδῷ	τὸ φιλοσοφίας ἦθος· ἐξῆν δέ
[15, 10]	ἂν ἀπέπλησεν, τὸ δὲ ἑαυτοῦ	προΐεται.	Ποῖ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλών,
[15, 9]	ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα δὲ καλεῖ μὲν	Πρόξενος,	παραπέμπει δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει
[15, 7]	τῆς δὲ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ	προπάροιθεν	ἔθηκαν. Καλός γε ὁ ἀγωνιστὴς
[15, 5]	μὲν ἰσχυρὰ τῶν οἰκοδομημάτων τῇ	πρὸς	ἄλληλα ξυννεύσει τῶν ἐν αὐτοῖς
[15, 2]	παύονται στασιάζοντες πρὸς αὑτοὺς καὶ	πρὸς	ἄλλους, καὶ ἀμφισβητοῦντες ποίῳ σχήματι
[15, 2]	οὔπω γε νῦν παύονται στασιάζοντες	πρὸς	αὑτοὺς καὶ πρὸς ἄλλους, καὶ
[15, 5]	τὴν σωτηρίαν ἔχειν ἐκ τῆς	πρὸς	ἑαυτὰ ξυννεύσεως τῶν ἐν αὐτῷ
[15, 4]	Ἡσυχίαν ἄγω, φησίν, καὶ ἀνασκοπῶ	πρὸς	ἐμαυτὸν τὰ ὄντα, καὶ ἀληθείας
[15, 3]	τῆς τέχνης ἔργα. Καὶ ὅσα	πρὸς	ἡδονὴν δημιουργεῖται, καὶ ταῦτα ὡς
[15, 2]	ἀτεχνῶς ἐοίκασιν κυβερνήταις παρεσκευασμένοις μὲν	πρὸς	πλοῦν, καλῷ μεγέθει ὁλκάδος, καὶ
[15, 7]	τ´ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλεν.	~Πρὸς	ταῦτα ἀπιδὼν ὁ φιλόσοφος, μὴ
[15, 3]	ἐν τάξει διὰ τέχνης ἁρμόσας,	πρός	τε χειμῶνα καὶ θάλπος ἀποχρῶντα
[15, 5]	παράγειν ἐπαναχωρεῖν ἐκ τῆς κοινωνίας	πρὸς	τὴν αὑτοῦ σχολήν, τί κωλύει
[15, 4]	δεῖσθαι πόλιν τῶν ξυλληψομένων αὐτῇ	πρὸς	τὴν σωτηρίαν ἢ ναῦν ἐν
[15, 4]	σώζεται τῇ συντελείᾳ τῶν μερῶν	πρὸς	τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ὅλου· φέρουσιν
[15, 1]	ἀλλὰ παντὶ ἀνακέκραται ἔνδειά τις	πρὸς	τὸ ἄκρως καλόν, καὶ πλεονεκτεῖ
[15, 5]	τῷ ἄλλῳ σώματι καὶ ἀπαγορεύσας	πρὸς	τὸν κάματον, φέρων καὶ αἰωρῶν
[15, 6]	ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων. Καὶ	πρὸς	τούτῳ ἔτι ἦν σοφὸς ὁ
[15, 8]	ἀνιδρωτεὶ στεφανοῦσθαι ἐθέλων. ~Ἀλλὰ τῷ	προσαπτομένῳ	πραγμάτων κίνδυνος ἕπεται, καὶ ζημία,
[15, 4]	οἷος ἢ καλωδίου ἐπιλαβέσθαι, ἢ	προσάψασθαι	κώπης ἐν γαλήνῃ· ἀλλά τις
[15, 6]	χρεία Φειδίᾳ τῆς τέχνης, μὴ	προστιθέντι	αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι καὶ τῷ
[15, 1]	αὐτοὶ ἐκεῖνοι ποθήσουσι μὲν τὰ	πρότερα,	ὀδυροῦνται δὲ τὰ παρόντα. Οὕτω
[15, 2]	νῦν τῷ λόγῳ. Πότερος τοίνυν	πρότερος	ἡμῖν τοῖς δικασταῖς τὰ αὑτοῦ
[15, 3]	εἴα βαδίζειν εἴσω πυλῶν, πρὶν	πυθέσθαι	τὸ ἑκάστῳ ἔργον, καὶ τίνα
[15, 3]	οἰκιστής, οὐκ εἴα βαδίζειν εἴσω	πυλῶν,	πρὶν πυθέσθαι τὸ ἑκάστῳ ἔργον,
[15, 7]	τούτοις ἔφερεν μὲν ἡ γῆ	πυροὺς	καὶ κριθάς, οὔτε φυτεύουσι χερσὶ
[15, 5]	γὰρ ἐθελήσαι ἕκαστος ὄκνῳ τοῦ	πωλεῖν	ἀφέμενος τοῦ παράγειν ἐπαναχωρεῖν ἐκ
[15, 10]	οὐκ ἀπέσχοντο αὐτοῦ, πρὶν κατέβαλον.	Πῶς	ἂν οὖν τις βιώῃ ἀσφαλῶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2007