Dissertation, Chap.
[15, 6]	διαλαγχάνουσαι, καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο	δ´	ἂν καὶ αἱ ἀνθρώπων ἀρεταί,
[15, 6]	τοῦτο δὲ ἐν θαλάττῃ· πολλῶν	δ´	ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα, καὶ νόον
[15, 9]	ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς· ὃν	δ´	αὖ δήμου τ´ ἄνδρα ἴδοι,
[15, 6]	ἐν γῇ, θησαυρὸν ἀργόν. ~Συνελόντι	δ´	εἰπεῖν, τίς ὄνησις τοῦ εἰδέναι,
[15, 2]	μὲν ἐν ἡδονῇ τηκόμενον, τὸν	δ´	ἐν γῇ πονούμενον, τὸν δὲ
[15, 7]	τὴν ἀρετήν, ἀπολείπεσθαι αὐτοῦ· εἰ	δ´	ἔστιν ἀνθρώπου ἀρετὴ οὐ λόγος,
[15, 9]	πράγματα, αὑτὸν μὲν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι	δαμάσσας,	σπεῖρα κάκ´ ἀμφ´ ὤμοισι βαλών.
[15, 2]	πολλῶν μὲν ὑποφαινομένων λιμένων, πάντων	δὲ	ἀπιστουμένων. Τοὺς μὲν ἄλλους ἐῶμεν
[15, 1]	βίῳ χαρίεντι καὶ ἀνθηρῷ· τοὺς	δὲ	ἀπὸ τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν
[15, 7]	ὁ Βοιώτιος ποιητὴς λέγει, τῆς	δὲ	ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν.
[15, 3]	καὶ εὐσχημοσύνην τοῖς σώμασιν· τέκτων	δὲ	ἄροτρον φήσει, ἢ σκίμποδα, ἤ
[15, 5]	ἐλύπησεν ἂν τὸ Ἑλληνικόν· ὁ	δὲ	Ἀχιλλεὺς ὁ μηνίσας καὶ ἐπὶ
[15, 9]	καὶ σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ	δὲ	Διογένους τί χρὴ λέγειν; ὃς
[15, 10]	μοχθηρὸν πᾶν ἂν ἀπέπλησεν, τὸ	δὲ	ἑαυτοῦ προΐεται. Ποῖ φεύγεις μετὰ
[15, 2]	δὲ ἐν δικαστηρίοις φυρόμενον· ὥσπερ	δὲ	ἐν ἀγῶνι σωμάτων οἱ μὲν
[15, 2]	δὲ ἐν ἐκκλησίαις βοῶντα, τὸν	δὲ	ἐν δικαστηρίοις φυρόμενον· ὥσπερ δὲ
[15, 1]	στρατιωτικοῦ τὸν εἰρηνικὸν εὐδαιμονίζοντος, τοῦ	δὲ	ἐν εἰρήνῃ τὸν στρατιωτικὸν τεθηπότος.
[15, 2]	δὲ ἐν ὅπλοις μισθοφοροῦντα, τὸν	δὲ	ἐν ἐκκλησίαις βοῶντα, τὸν δὲ
[15, 2]	δ´ ἐν γῇ πονούμενον, τὸν	δὲ	ἐν θαλάττῃ πλανώμενον, τὸν δὲ
[15, 6]	τοῦτο μὲν ἐν γῇ, τοῦτο	δὲ	ἐν θαλάττῃ· πολλῶν δ´ ἀνθρώπων
[15, 2]	δὲ ἐν θαλάττῃ πλανώμενον, τὸν	δὲ	ἐν ὅπλοις μισθοφοροῦντα, τὸν δὲ
[15, 2]	ἢ τὰς τῶν θρεμμάτων· τοὺς	δὲ	ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ πάνυ ἄν
[15, 5]	καὶ ἕστηκεν καὶ μένει, εἰ	δὲ	ἐξέλοις ὅ, τι οὖν τῆς
[15, 4]	κοινοῦ νόμου, παντὶ δῆλον. Τί	δέ	ἐστίν ποτ´ αὐτὸ τὸ τῆς
[15, 4]	ὁ δὲ φόρτος πολύς· πόλις	δέ	ἐστιν πρᾶγμα ἀνακεκραμένον πάντων ξυνεργατῶν.
[15, 4]	τι αὐτοῦ ἔργον· ὅ, τι	δέ	ἐστιν τοῦτο, οὐκ ἴσμεν. Ἡσυχίαν
[15, 2]	νικᾶν ἐλπίδι τάχυ ἀπεῖπον, οἱ	δὲ	ἐφάμιλλοι ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν
[15, 3]	παρεχόμενος, ὁ δὲ τέχνην, ὁ	δὲ	ἡδονήν. ~Εἶεν. Εἰς τί τούτων
[15, 6]	ἀληθευτὴς λόγων, κατορθωτὴς ἔργων. Εἰ	δὲ	ἤθελεν ὁ Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθ´
[15, 5]	ἵνα μὴ διατρίβω λέγων. ~Εἰ	δὲ	θελήσαι λογοποιὸς Φρὺξ μῦθον πλάττειν,
[15, 2]	τὲ καὶ ἀπαγορεύσαντες οἰχέσθωσαν· οἱ	δὲ	θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε καὶ ἀμφισβητησίμω
[15, 10]	ἐπὶ τὸ βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν	δὲ	καὶ δεικνὺς τὰ νῶτα, θρασύ–
[15, 3]	ἀγαλμάτων, ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας	δὲ	καὶ ὀψοποιούς, χυμῶν καὶ ὀδμῶν
[15, 5]	τῆς ἀρχῆς τοῖς ἀναρχοτάτοις; Τί	δὲ	καὶ τὴν ἀρχὴν σεμνὸν τὸ
[15, 3]	θαυμάτων, καὶ ἄλλος λόγων. Ὁμήρῳ	δὲ	καὶ τὸ τοῦ Νιρέως κάλλος
[15, 9]	θεωρεῖν, καὶ ἀληθείας ἐμπίμπλασθαι. Ξενοφῶντα	δὲ	καλεῖ μὲν Πρόξενος, παραπέμπει δὲ
[15, 8]	μὲν εἶναι τὴν θάλατταν, ἐλευθερίας	δὲ	μηδὲ ὄναρ μετέχειν τοὺς πολλοὺς
[15, 10]	στὰς ὑπερόψομαι τῶν βλημάτων· ἐὰν	δέ	μοι τοιοῦτον τειχίον λέγῃς, ᾧ
[15, 8]	τοὺς πολλοὺς ἀπορίᾳ στρατηγῶν, τὸν	δὲ	ξύμπαντα βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων
[15, 5]	ἁρμονίας, διαλύσεις τὸ πᾶν· τὸν	δὲ	ξύμπαντα βίον οὐχ ἡγεῖ τὴν
[15, 9]	δὲ καλεῖ μὲν Πρόξενος, παραπέμπει	δὲ	ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει δὲ ὁ
[15, 8]	ἐπ´ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν ποσὶν	δὲ	ὁ κίνδυνος, καὶ ὁ θάνατος
[15, 9]	παραπέμπει δὲ ὁ Ἀπόλλων, συνεκπέμπει	δὲ	ὁ Σωκράτης ἐκ τῆς πολλῆς
[15, 7]	οὐ παντάπασιν ἀπράγμων ἦν. Τὸ	δὲ	ὅλον, ἀπραγμοσύνη τίνος ἄλλου εἴη
[15, 9]	προδῷ τὸ φιλοσοφίας ἦθος· ἐξῆν	δέ	που αὐτῷ ἐν Ἀκαδημίᾳ θεωρεῖν,
[15, 8]	ἐκ μὲν Ἀκαδημίας Πλάτωνα, ἐκ	δὲ	στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ δὲ τοῦ
[15, 8]	αἱ τοῦ πολέμου τύχαι, τὸ	δὲ	σφαλερὸν ἐπ´ ἀμφοῖν ἴσον, ἐν
[15, 1]	ποθήσουσι μὲν τὰ πρότερα, ὀδυροῦνται	δὲ	τὰ παρόντα. Οὕτω δυσάρεστόν τι
[15, 3]	μὲν χρείαν τινὰ παρεχόμενος, ὁ	δὲ	τέχνην, ὁ δὲ ἡδονήν. ~Εἶεν.
[15, 2]	ἀσφαλείᾳ, καὶ ἕρματος συμμετρίᾳ, ἐν	δὲ	τῇ τοῦ πλοῦ χρείᾳ πλανωμένοις,
[15, 3]	τερπνὸν μηχανῶνται τῇ ἀκοῇ. Ἤδη	δέ	τις καὶ ἐπὶ γελοίου χρείᾳ
[15, 1]	βιῶναι καὶ γηδίῳ σμικρῷ. Ἀκούσῃ	δὲ	τοῦ μὲν στρατιωτικοῦ τὸν εἰρηνικὸν
[15, 8]	ἐκ δὲ στρατοπέδου Ξενοφῶντα, ἐκ	δὲ	τοῦ Πόντου Διογένην. ~Οὐκοῦν ὁ
[15, 3]	μηχανήσεται τοῖς οἰκοῦσιν ἐρύματα· τὸν	δὲ	ὑφάντην, ὅτι μίτοις καὶ στημονίοις
[15, 4]	πλέομεν, ὀλίγον τὸ ἐνεργόν, ὁ	δὲ	φόρτος πολύς· πόλις δέ ἐστιν
[15, 2]	ἐθὰς ὁμιλεῖν τοῖς πολλοῖς· λέγοι	δὲ	ὧδε. ~Εἴ τις ἡμᾶς παριόντας
[15, 4]	ἡμῖν οὐδὲ κηφὴν παρέρχεται, ἄνθρωπος	δὲ	ὢν ξύννομος καὶ συνεργάτης κοινοῦ
[15, 3]	καὶ ταῦτα ἐν στρατοπέδῳ. Ἀσύμβολος	δέ,	ὡς ἔπος εἰπεῖν, παρέρχεται οὐδεὶς
[15, 10]	βέλτιστον τρέποι· ἐπαναχωρῶν δὲ καὶ	δεικνὺς	τὰ νῶτα, θρασύ– τητος μὲν
[15, 8]	βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων διαφέροντα,	δειλὸν	καὶ ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα; Σαρδαναπάλλου
[15, 10]	τῶν βλημάτων, καὶ μηδὲν ἐκπλαγῇς·	δειλὸν	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον, κενὰ
[15, 1]	ἄνθρωπος κομιδῇ, καὶ φιλαίτιον, καὶ	δεινῶς	δύσκολον· καὶ οὐδὲν τὰ αὑτοῦ
[15, 10]	ὁρῶν ζάλῃ καὶ ἀμηχανίᾳ κυκωμένους.	Δεῖξον,	ὦ Σώκρατες, ἀσφαλὲς τειχίον, ἔνθα
[15, 3]	χαλκεύς, ὅσα χαλκοῦ ἢ σιδήρου	δεῖσθαι	πολεμιστήριά τε καὶ εἰρηναῖα τῆς
[15, 4]	νεώς. Ἢ οἴει ἧττόν τι	δεῖσθαι	πόλιν τῶν ξυλληψομένων αὐτῇ πρὸς
[15, 10]	τὰ βλήματα, ἐπιόντα σε οὐδεὶς	δέξεται,	φεύγοντα πάντες βαλοῦσιν, ὡς τὸν
[15, 2]	θεωρητικοῖς ἐφαμίλλω ὄντε καὶ ἀμφισβητησίμω	δεῦρο	ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ νῦν τῷ
[15, 6]	τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ	δεχομένη	θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ
[15, 4]	καὶ συνεργάτης κοινοῦ νόμου, παντὶ	δῆλον.	Τί δέ ἐστίν ποτ´ αὐτὸ
[15, 4]	γελωτοποιούς, ὡς Φίλιππον; εἰς τοὺς	δημαγωγούς,	ὡς Κλέωνα; ἢ ἄφιλος καὶ
[15, 3]	ἔργα. Καὶ ὅσα πρὸς ἡδονὴν	δημιουργεῖται,	καὶ ταῦτα ὡς τὸ εἰκὸς
[15, 3]	εἰκὸς εἰσδέξεται· γραφέας μὲν καὶ	δημιουργοὺς	ἀγαλμάτων, ἐπὶ εὐφροσύνῃ ὀφθαλμῶν· μυροπώλας
[15, 3]	καὶ ὀψοποιούς, χυμῶν καὶ ὀδμῶν	δημιουργοὺς	γενναίους· καὶ ὅσαι δι´ αὐλημάτων,
[15, 4]	τάττωμεν τὸν ἄνδρα; εἰς τοὺς	δημιουργούς,	ὡς τὸν Τυχεῖον; εἰς τοὺς
[15, 6]	στρατοπέδου, εἰρήνην πόλεως, παιδῶν πειθώ,	δήμου	ἀρετήν. Σοφὸς ἦν ὁ Ὀδυσσεύς·
[15, 9]	ἐρητύσασκε παραστάς· ὃν δ´ αὖ	δήμου	τ´ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τ´
[15, 6]	διώκειν σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν	δήπου	ἀνθ´ Ἡρακλέους σοφιστής, καὶ οὐδεὶς
[15, 6]	καὶ τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν	δήπου	καὶ ὁ Νέστωρ· ἁλλὰ ὁρῶ
[15, 3]	ὀδμῶν δημιουργοὺς γενναίους· καὶ ὅσαι	δι´	αὐλημάτων, ἢ δι´ ᾠδῆς, ἢ
[15, 6]	ἀγαθοῖς καὶ Διὶ ὁμοίοις παραινεῖ	δι´	ὀνειράτων ὁ Ζεύς, οὐ χρὴ
[15, 3]	καὶ ὅσαι δι´ αὐλημάτων, ἢ	δι´	ᾠδῆς, ἢ ψαλμάτων, ἢ χορῶν
[15, 7]	ἀπιδὼν ὁ φιλόσοφος, μὴ τὸν	Δία	μιμείσθω, μὴ τὸν Ἡρακλέα, μὴ
[15, 3]	οἰκοδόμον, ὅτι λίθους ἐν τάξει	διὰ	τέχνης ἁρμόσας, πρός τε χειμῶνα
[15, 2]	ἀρετῇ μένουσιν καὶ καρτεροῦσιν καὶ	διαγωνίζονται	περὶ τῆς νίκης· οὕτω κἀν
[15, 4]	οὐδὲ ἐρέτης, οὐδέ τις τῶν	διαθεόντων	καὶ ξυνεπιλαμβανόντων τῇ σωτηρίᾳ τῆς
[15, 6]	καὶ ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι	διαλαγχάνουσαι,	καὶ Μοῦσαι ᾄδουσαι· ἐπαύσαντο δ´
[15, 5]	τὴν αὑτοῦ σχολήν, τί κωλύει	διαλυθῆναι	τὸ πᾶν καὶ φθαρῆναι; Ἢ
[15, 5]	ὅ, τι οὖν τῆς ἁρμονίας,	διαλύσεις	τὸ πᾶν· τὸν δὲ ξύμπαντα
[15, 4]	ἀκοαί, καὶ τἄλλα, ἵνα μὴ	διατρίβω	λέγων. ~Εἰ δὲ θελήσαι λογοποιὸς
[15, 8]	ξύμπαντα βίον εἶναι μηδὲν σκωλήκων	διαφέροντα,	δειλὸν καὶ ἀργὸν καὶ ἐπτηχότα;
[15, 2]	ἡμῖν τοῖς δικασταῖς τὰ αὑτοῦ	δίεισιν;	ἐγὼ μὲν οἶμαι, ὅτι ὁ
[15, 6]	Διὸς πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ	διηνεκὴς	καὶ ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα,
[15, 6]	καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ	Διὶ	ὁμοίοις παραινεῖ δι´ ὀνειράτων ὁ
[15, 6]	ἐλευθερωτής, ὁ ἐλευθερίας νομοθέτης, ὁ	δικαιοσύνης	βεβαιωτής, εὑρετὴς νόμων, ἀληθευτὴς λόγων,
[15, 2]	Πότερος τοίνυν πρότερος ἡμῖν τοῖς	δικασταῖς	τὰ αὑτοῦ δίεισιν; ἐγὼ μὲν
[15, 2]	ἐκκλησίαις βοῶντα, τὸν δὲ ἐν	δικαστηρίοις	φυρόμενον· ὥσπερ δὲ ἐν ἀγῶνι
[15, 1]	ἀπὸ τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῶν	δικαστηρίων,	καὶ τοὺς πάνυ ἐν αὐτοῖς
[15, 8]	Ξενοφῶντα, ἐκ δὲ τοῦ Πόντου	Διογένην.	~Οὐκοῦν ὁ μὲν ὑπὲρ ἀνδρὸς
[15, 9]	σωτηρίαν Ἑλλήνων μυρίων. Τὰ δὲ	Διογένους	τί χρὴ λέγειν; ὃς ἀφέμενος
[15, 6]	ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν παῖδα	Διός.	Οὐδὲ γὰρ ὁ Ζεὺς σχολὴν
[15, 6]	συνεχύθη καὶ συνεταράχθη. Ἀλλ´ ἡ	Διὸς	πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ διηνεκὴς
[15, 8]	γένος, πονῶν καὶ στρατευόμενος καὶ	διψῶν	καὶ λιμώττων, καὶ μὴ ἀνεὶς
[15, 6]	βιοῦν, καὶ σχολὴν ἄγειν, καὶ	διώκειν	σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν δήπου
[15, 7]	ἔρημον ἦν ἀρετῆς, καλῶς εἶχε,	διώκοντας	τὴν ἀρετήν, ἀπολείπεσθαι αὐτοῦ· εἰ
[15, 7]	κοινωνίᾳ, καὶ χρῆσις βίου πολιτική,	διωκτέον	ταῦτα, μεθ´ ὧν ἄν τις
[15, 4]	τῆς πολλῆς σχολῆς· σύ μοι	δοκεῖς	καὶ νεὼς ἐπιβὰς μὴ ὅτι
[15, 6]	οὗτος ὁ τυράννων σωφρονιστής, ὁ	δουλείας	ἐλευθερωτής, ὁ ἐλευθερίας νομοθέτης, ὁ
[15, 5]	καὶ ἐπὶ σκηνῆς ἀναπαυόμενος, καὶ	δοὺς	αὑτὸν σχολῇ καὶ κιθάρᾳ καὶ
[15, 1]	Καὶ τὶς θεῶν, ὥσπερ ἐν	δράματι	ὑποκριτάς, ἀποδύσας ἕκαστον τοῦ παρόντος
[15, 2]	τῶν πολλῶν ὀρέξεις τὲ καὶ	δυσαρεστήσεις	τί χρὴ σκοπεῖν; οὐ μᾶλλον
[15, 1]	ὀδυροῦνται δὲ τὰ παρόντα. Οὕτω	δυσάρεστόν	τι ἐστὶν ὁ ἄνθρωπος κομιδῇ,
[15, 1]	κομιδῇ, καὶ φιλαίτιον, καὶ δεινῶς	δύσκολον·	καὶ οὐδὲν τὰ αὑτοῦ ἀσπάζεται.
[15, 5]	Φρὺξ μῦθον πλάττειν, ὅτι ἄρα	δυσχεράνας	ὁ ποῦς τῷ ἄλλῳ σώματι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/12/2007