HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 40 formes différentes pour 44 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[12, 8]   τραγῳδίαι, οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῇ σκηνῇ δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ

[12, 7]   ἀπόλωλεν Αἴγινα νῆσος φίλη, ἀπόλωλεν Σκιώνη πόλις σύμμαχος, μίαν πόλιν λαβὼν

[12, 1]   ~Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον, ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,

[12, 1]   καὶ δίκα τεῖχος ὕψιον, καὶ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνειν ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,

[12, 1]   τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια ᾄσματα, καί σοι ἐμέλησεν ὀνομάτων μέτρου, καὶ ἁρμονίας

[12, 7]   καὶ ἐπὶ Πλαταιὰς ἔλθῃς, ἀπόλωλέ σοι Μῆλος νῆσος γείτων, ἀπόλωλεν Αἴγινα

[12, 1]   ἂν μεταλαβὼν τὸ ᾆσμα τὸ σόν, ὅτι καὶ δίκα τεῖχος ὕψιον,

[12, 7]   περὶ Ἑλλήσποντον εὐτυχεῖ, καὶ ἡ Σπάρτη μεγάλη. Ἀλλὰ ἀπέχου Θηβῶν· εἰ

[12, 7]   λέγω· Σφακτηρίαν ἔχεις, ἀπόδος τῇ Σπάρτῃ τοὺς ἄνδρας· ἕως εὐτυχεῖς, σωφρόνησον·

[12, 10]   τοὺς ἀδίκους ἐπ´ αὐτὸν ὡρμημένους σπουδῇ, οἰομένους τὶ δρᾶν, δρῶντας δὲ

[12, 9]   πονηρὸν κρατεῖν ἀγωνιζόμενον ἐν τοιούτῳ σταδίῳ, οὗ πονηροὶ μὲν θεαταί, ἄδικοι

[12, 8]   καὶ δεῖ τοῦ τῆς ἐπικουρίας στασίμου, ἵνα τὸ περιλειφθὲν σωθῇ· οὕτως

[12, 9]   παλαίσμασιν ἐντεθραμμένος, οὐδὲ τοῦ αὐτοῦ στεφάνου ἐρῶν, οὐδὲ τοῦ αὐτοῦ κηρύγματος,

[12, 8]   οἴκῳ ἢ πόλει ἀδικίας ἀρχή, στῆναι δεῖ τὸ κακόν, εἰ μέλλει

[12, 6]   βαδιεῖται τὸ κακόν; καὶ ποῦ στήσεται; Οὐκ οἶσθα, ὅτι πηγὴν ταύτην

[12, 6]   πάλαι κακῶν τοῖς ἀνθρώποις ἡγησάμενον, στόλων βαρβαρικῶν καὶ Ἑλληνικῶν ἐπ´ ἀλλήλους

[12, 1]   δίχα μοι νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν. Σὺ μέν, ὦ Πίνδαρε, ἀμφισβητεῖς πρὸς

[12, 9]   ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ συμπλέκεσθαι καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον συναπολαύειν τοῦ

[12, 6]   ἀδικία ἀδικίαν. Ὧι γὰρ δικαίῳ συγχωρεῖς τῷ παθόντι ἐπεξεῖναι, τῷ αὐτῷ

[12, 10]   ὁ δίκαιος ἀνὴρ προπηλακίζεται, καὶ συκοφαντεῖται, καὶ διώκεται, καὶ χρήματα ἀφαιρεῖται,

[12, 7]   νῆσος φίλη, ἀπόλωλεν Σκιώνη πόλις σύμμαχος, μίαν πόλιν λαβὼν πολλὰς πορθήσεις.

[12, 4]   μὴ πράξῃ. Ἥξει τοίνυν ὁ σύμπας λόγος εἴς τι δέον. Ὁ

[12, 9]   ὅταν δὲ ἀγαθὸς ἀνὴρ πονηρῷ συμπέσῃ, οὐκ ἐκ τῆς αὐτῆς παλαίστρας

[12, 9]   γὰρ τῷ μαρίλῃ ἐμπεπλεγμένῳ τὸν συμπλεκέντα ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ

[12, 9]   οὕτω καὶ ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ συμπλέκεσθαι καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον

[12, 8]   δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ συμφοραί. Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ

[12, 7]   τύχην, καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ συμφοράν· ~Ὢ δίκης ἀφανοῦς καὶ πλανωμένης.

[12, 7]   θυμοῖς οἱ τόκοι μεγάλοι τῶν συμφορῶν. Καὶ πρὸς τὸν Ἀθηναῖον λέγω·

[12, 9]   τὸν συμπλεκέντα ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ σῶμα, οὕτω καὶ ὅστις

[12, 9]   τοῦτον συναπολαύειν τοῦ κακοῦ, καὶ συναναπίμπλασθαι τῆς μαρίλης. Ἀθλητῇ μὲν οὖν

[12, 9]   καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον συναπολαύειν τοῦ κακοῦ, καὶ συναναπίμπλασθαι τῆς

[12, 6]   ἀδικημάτων. Τοῦτο καὶ τὴν Ἑλλάδα συνέτριψεν αὐτήν, ἡ περὶ ἑαυτὴν δόξα

[12, 1]   γὰρ ἦσθα· καὶ δεινὸς ᾠδὴν συντιθέναι χορῷ, καὶ τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια

[12, 7]   Καὶ πρὸς τὸν Ἀθηναῖον λέγω· Σφακτηρίαν ἔχεις, ἀπόδος τῇ Σπάρτῃ τοὺς

[12, 1]   καὶ ῥυθμοῦ καὶ μέλους καὶ σχήματος τοῦ περὶ τὰς πράξεις καὶ

[12, 1]   καὶ ἁρμονίας μελῶν, καὶ ῥυθμοῦ σχημάτων· ἀνδρὶ δὲ ὅτῳ χορὸς μὲν

[12, 8]   ἐπικουρίας στασίμου, ἵνα τὸ περιλειφθὲν σωθῇ· οὕτως ἐπειδὰν ἐμπέσῃ οἴκῳ ἢ

[12, 8]   κακόν, εἰ μέλλει τὸ περιλειφθὲν σωθήσεσθαι. Τοῦτο Πελοπίδας ἐξέτριψεν, τοῦτο Ἡρακλείδας

[12, 10]   καταδίκαις αὐταῖς; Οὕτω καὶ ὁ Σωκράτης Ἀθηναίων κατεγέλα, ὡς παιδαρίων ψηφιζομένων,

[12, 8]   καὶ πλανωμένης. Διὰ τοῦτο ὁ Σωκράτης οὐκ Ἀριστοφάνει ὠργίζετο, οὐ Μελήτῳ

[12, 4]   καὶ ταυτὶ ἀγαθὰ τὰ περὶ σῶμα, καὶ τὴν ἐκτὸς τύχην καὶ

[12, 9]   ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ σῶμα, οὕτω καὶ ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ

[12, 8]   Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ σώματος νοσημάτων χαλεπὰ τὰ ἑρπηστικά, καὶ

[12, 7]   Σπάρτῃ τοὺς ἄνδρας· ἕως εὐτυχεῖς, σωφρόνησον· εἰ δὲ μή, τοὺς μὲν

Dissertations, Chap.
[12, 8]	τραγῳδίαι, οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῇ	σκηνῇ	δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ
[12, 7]	ἀπόλωλεν Αἴγινα νῆσος φίλη, ἀπόλωλεν	Σκιώνη	πόλις σύμμαχος, μίαν πόλιν λαβὼν
[12, 1]	~Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον, ἢ	σκολιαῖς	ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,
[12, 1]	καὶ δίκα τεῖχος ὕψιον, καὶ	σκολιαῖς	ἀπάταις ἀναβαίνειν ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων,
[12, 1]	τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια ᾄσματα, καί	σοι	ἐμέλησεν ὀνομάτων μέτρου, καὶ ἁρμονίας
[12, 7]	καὶ ἐπὶ Πλαταιὰς ἔλθῃς, ἀπόλωλέ	σοι	Μῆλος νῆσος γείτων, ἀπόλωλεν Αἴγινα
[12, 1]	ἂν μεταλαβὼν τὸ ᾆσμα τὸ	σόν,	ὅτι καὶ δίκα τεῖχος ὕψιον,
[12, 7]	περὶ Ἑλλήσποντον εὐτυχεῖ, καὶ ἡ	Σπάρτη	μεγάλη. Ἀλλὰ ἀπέχου Θηβῶν· εἰ
[12, 7]	λέγω· Σφακτηρίαν ἔχεις, ἀπόδος τῇ	Σπάρτῃ	τοὺς ἄνδρας· ἕως εὐτυχεῖς, σωφρόνησον·
[12, 10]	τοὺς ἀδίκους ἐπ´ αὐτὸν ὡρμημένους	σπουδῇ,	οἰομένους τὶ δρᾶν, δρῶντας δὲ
[12, 9]	πονηρὸν κρατεῖν ἀγωνιζόμενον ἐν τοιούτῳ	σταδίῳ,	οὗ πονηροὶ μὲν θεαταί, ἄδικοι
[12, 8]	καὶ δεῖ τοῦ τῆς ἐπικουρίας	στασίμου,	ἵνα τὸ περιλειφθὲν σωθῇ· οὕτως
[12, 9]	παλαίσμασιν ἐντεθραμμένος, οὐδὲ τοῦ αὐτοῦ	στεφάνου	ἐρῶν, οὐδὲ τοῦ αὐτοῦ κηρύγματος,
[12, 8]	οἴκῳ ἢ πόλει ἀδικίας ἀρχή,	στῆναι	δεῖ τὸ κακόν, εἰ μέλλει
[12, 6]	βαδιεῖται τὸ κακόν; καὶ ποῦ	στήσεται;	Οὐκ οἶσθα, ὅτι πηγὴν ταύτην
[12, 6]	πάλαι κακῶν τοῖς ἀνθρώποις ἡγησάμενον,	στόλων	βαρβαρικῶν καὶ Ἑλληνικῶν ἐπ´ ἀλλήλους
[12, 1]	δίχα μοι νόος ἀτρεκίαν εἰπεῖν.	Σὺ	μέν, ὦ Πίνδαρε, ἀμφισβητεῖς πρὸς
[12, 9]	ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ συμπλέκεσθαι καὶ	συγκυλινδεῖσθαι	ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον συναπολαύειν τοῦ
[12, 6]	ἀδικία ἀδικίαν. Ὧι γὰρ δικαίῳ	συγχωρεῖς	τῷ παθόντι ἐπεξεῖναι, τῷ αὐτῷ
[12, 10]	ὁ δίκαιος ἀνὴρ προπηλακίζεται, καὶ	συκοφαντεῖται,	καὶ διώκεται, καὶ χρήματα ἀφαιρεῖται,
[12, 7]	νῆσος φίλη, ἀπόλωλεν Σκιώνη πόλις	σύμμαχος,	μίαν πόλιν λαβὼν πολλὰς πορθήσεις.
[12, 4]	μὴ πράξῃ. Ἥξει τοίνυν ὁ	σύμπας	λόγος εἴς τι δέον. Ὁ
[12, 9]	ὅταν δὲ ἀγαθὸς ἀνὴρ πονηρῷ	συμπέσῃ,	οὐκ ἐκ τῆς αὐτῆς παλαίστρας
[12, 9]	γὰρ τῷ μαρίλῃ ἐμπεπλεγμένῳ τὸν	συμπλεκέντα	ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ
[12, 9]	οὕτω καὶ ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ	συμπλέκεσθαι	καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον
[12, 8]	δράματα, οὐδὲ πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ	συμφοραί.	Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ
[12, 7]	τύχην, καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ	συμφοράν·	~Ὢ δίκης ἀφανοῦς καὶ πλανωμένης.
[12, 7]	θυμοῖς οἱ τόκοι μεγάλοι τῶν	συμφορῶν.	Καὶ πρὸς τὸν Ἀθηναῖον λέγω·
[12, 9]	τὸν συμπλεκέντα ἀνάγκη καὶ αὐτὸν	συναισχῦναι	τὸ σῶμα, οὕτω καὶ ὅστις
[12, 9]	τοῦτον συναπολαύειν τοῦ κακοῦ, καὶ	συναναπίμπλασθαι	τῆς μαρίλης. Ἀθλητῇ μὲν οὖν
[12, 9]	καὶ συγκυλινδεῖσθαι ἀξιοῖ, ἀνάγκη τοῦτον	συναπολαύειν	τοῦ κακοῦ, καὶ συναναπίμπλασθαι τῆς
[12, 6]	ἀδικημάτων. Τοῦτο καὶ τὴν Ἑλλάδα	συνέτριψεν	αὐτήν, ἡ περὶ ἑαυτὴν δόξα
[12, 1]	γὰρ ἦσθα· καὶ δεινὸς ᾠδὴν	συντιθέναι	χορῷ, καὶ τυράννοις ποιεῖν ἐπινίκια
[12, 7]	Καὶ πρὸς τὸν Ἀθηναῖον λέγω·	Σφακτηρίαν	ἔχεις, ἀπόδος τῇ Σπάρτῃ τοὺς
[12, 1]	καὶ ῥυθμοῦ καὶ μέλους καὶ	σχήματος	τοῦ περὶ τὰς πράξεις καὶ
[12, 1]	καὶ ἁρμονίας μελῶν, καὶ ῥυθμοῦ	σχημάτων·	ἀνδρὶ δὲ ὅτῳ χορὸς μὲν
[12, 8]	ἐπικουρίας στασίμου, ἵνα τὸ περιλειφθὲν	σωθῇ·	οὕτως ἐπειδὰν ἐμπέσῃ οἴκῳ ἢ
[12, 8]	κακόν, εἰ μέλλει τὸ περιλειφθὲν	σωθήσεσθαι.	Τοῦτο Πελοπίδας ἐξέτριψεν, τοῦτο Ἡρακλείδας
[12, 10]	καταδίκαις αὐταῖς; Οὕτω καὶ ὁ	Σωκράτης	Ἀθηναίων κατεγέλα, ὡς παιδαρίων ψηφιζομένων,
[12, 8]	καὶ πλανωμένης. Διὰ τοῦτο ὁ	Σωκράτης	οὐκ Ἀριστοφάνει ὠργίζετο, οὐ Μελήτῳ
[12, 4]	καὶ ταυτὶ ἀγαθὰ τὰ περὶ	σῶμα,	καὶ τὴν ἐκτὸς τύχην καὶ
[12, 9]	ἀνάγκη καὶ αὐτὸν συναισχῦναι τὸ	σῶμα,	οὕτω καὶ ὅστις ἀδίκῳ ἀνδρὶ
[12, 8]	Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν τοῦ	σώματος	νοσημάτων χαλεπὰ τὰ ἑρπηστικά, καὶ
[12, 7]	Σπάρτῃ τοὺς ἄνδρας· ἕως εὐτυχεῖς,	σωφρόνησον·	εἰ δὲ μή, τοὺς μὲν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/01/2008