Chapitre
[4]	καλλωπιζομένας· ὁ δὲ ποιητὴς ἄκουσμα	ἁβρὸν	καὶ δήμῳ φίλον, ἀγαπώμενον μὲν
[4]	τῶν ἐπιτηδευμάτων· οὗτος μὲν καὶ	ἄγαν	δεινοπαθῶν, εἴ τις ἡγήσαιτο Ὅμηρον
[4]	μὲν σπεύδει ἀνευρεῖν, τυχοῦσα δὲ	ἀγαπᾷ	ὡς ἑαυτῆς ἔργον. ~Τοῦτο τοίνυν
[4]	κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι καὶ	ἀγαπήσω	τὴν ῥᾳστώνην τῶν ἀκουσμάτων· ἐὰν
[4]	τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς αἰδὼ	ἀγαπῶ	μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν τῶν
[4]	ἄκουσμα ἁβρὸν καὶ δήμῳ φίλον,	ἀγαπώμενον	μὲν καθ´ ἡδονήν, ἀγνοούμενον δὲ
[4]	διὰ μέσου ὄντας ἐπιστήμης πρὸς	ἄγνοιαν·	κατὰ μὲν τὸ ἡδὺ πιστευομένους,
[4]	φίλον, ἀγαπώμενον μὲν καθ´ ἡδονήν,	ἀγνοούμενον	δὲ κατὰ τὴν ἀρετήν. Καθάπερ
[4]	δρῶσιν, οἷα περὶ αὐτῶν ἐκεῖνος	ᾄδει.	Οὐδὲ γὰρ Πλάτωνα ἡγητέον ἐντετυχηκέναι
[4]	λέγῃ, κἂν μῦθον λέγῃ, κἂν	ᾄδων	λέγῃ, ἕψομαι τοῖς αἰνίγμασιν, καὶ
[4]	ὧν γὰρ ἡ αὐτὴ χρεία	ἀεί,	τούτων παραπλήσια καὶ τὰ ἔργα·
[4]	τροφῇ ἀπέκρυψαν τὴν τοῦ ὠφελοῦντος	ἀηδίαν,	οὕτως καὶ ἡ παλαιὰ φιλοσοφία
[4]	περιβολῇ τῆς ψυχαγωγίας, κεράσασα τὴν	ἀηδίαν	τῶν διδαγμάτων. ~Μὴ τοίνυν ἔρῃ,
[4]	μένει, καὶ ἀναχεῖται θάλαττα, καὶ	ἀὴρ	διαρρεῖ, καὶ πῦρ ἄνω θεῖ,
[4]	τὸν Ἡράκλειτον, θεοὶ θνητοί, θεοὶ	ἀθάνατοι.	~Πάντα μεστὰ αἰνιγμάτων, καὶ παρὰ
[4]	ἐκλελυμένος καὶ θεῶν ἄπειρος; Τὸ	ἀθάνατον	οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε
[4]	περὶ δὲ τῆς Ἑλλάδος ὁ	Ἀθηναίων	δῆμος· βουλεύεται καὶ περὶ νεὼς
[4]	Ἑλληνικῶν πραγμάτων χορηγία ἐκ τῆς	Ἀθηναίων	ἐκκλησίας ῥεῖ· βουλεύεται γὰρ ὑπὲρ
[4]	ἕπεται καὶ πειθαρχεῖ· τὴν δὲ	Ἀθηνᾶν,	φρόνησιν· τὸν δὲ Ἀπόλλω, ἥλιον·
[4]	καὶ εὐδαιμονία. Συνίημι δὲ καὶ	Ἀθηνᾶς,	νῦν μὲν τῷ Ἀχιλλεῖ ξυνισταμένης
[4]	τῷ σχήματι τῆς ἁρμονίας, ἀλλ´	αἱ	περὶ θεῶν δόξαι ἀρξάμεναι ἄνωθεν
[4]	δειλοῖς ἀριστεύς· οὐ γὰρ ἀνέχονται	αἱ	πονηρίαι τὰς ἀρετὰς ἐν αὐταῖς
[4]	δημαγωγήσει αὐτὴν καὶ μεταχειριεῖται, καθάπερ	αἱ	τιτθαὶ τοὺς παῖδας διὰ μυθολογίας
[4]	στρατευόμενον, ὁμοίως δὲ καὶ τὸν	Αἴαντα,	κἂν ἐκ βύρσης φέρῃ σάκος·
[4]	ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ ἀληθὲς	αἰδὼ	ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν παρρησίαν
[4]	κἂν ᾄδων λέγῃ, ἕψομαι τοῖς	αἰνίγμασιν,	καὶ διερευνήσομαι τὸν μῦθον, καὶ
[4]	τὴν γνῶσιν, μετέλαβον αὐτῶν τὰ	αἰνίγματα	εἰς μύθους σαφεῖς, δέδια μή
[4]	λόγοις, μύθους λόγου μὲν ἀφανεστέρους,	αἰνίγματος	δὲ σαφεστέρους, διὰ μέσου ὄντας
[4]	διερευνωμένη, καὶ οὐκ ἀνεχομένη τῶν	αἰνιγμάτων,	ἐξεκάλυψέν τε καὶ ἀπέδυσεν φιλοσοφίαν
[4]	θνητοί, θεοὶ ἀθάνατοι. ~Πάντα μεστὰ	αἰνιγμάτων,	καὶ παρὰ ποιηταῖς, καὶ παρὰ
[4]	ἀτελεύτητον, ὅτι κεν κεφαλῇ κατανεύσω.	Αἰσθάνομαι	τῶν Διὸς νευμάτων· διὰ τούτων
[4]	ἄνδρες οὗτοι, ἐπιβουλεύσαντες ἡμῶν ταῖς	ἀκοαῖς,	φιλόσοφοι μὲν ὄντες, ποιηταὶ δὲ
[4]	πλούσιος θέαμα βαρύ, καὶ ἐν	ἀκολάστοις	ὁ σώφρων, καὶ ἐν δειλοῖς
[4]	αὐταῖς καλλωπιζομένας· ὁ δὲ ποιητὴς	ἄκουσμα	ἁβρὸν καὶ δήμῳ φίλον, ἀγαπώμενον
[4]	βαρὺ καὶ πρόσαντες τοῖς πολλοῖς	ἄκουσμα,	ὡς ἐν πένησιν ὁ πλούσιος
[4]	καὶ ἀγαπήσω τὴν ῥᾳστώνην τῶν	ἀκουσμάτων·	ἐὰν δὲ ἀφέλῃς ἑκατέρου τὸ
[4]	ὧν ἐγὼ τὴν πρὸς τὸ	ἀληθὲς	αἰδὼ ἀγαπῶ μᾶλλον, ἢ τὴν
[4]	ἐὰν δὲ ἀφέλῃς ἑκατέρου τὸ	ἀληθές,	καὶ τοῦ ποιητοῦ καὶ τοῦ
[4]	ἀλλὰ τὴν ἀρετὴν τοῦ χρωμένου.	Ἀληθῆ	λεγέτω, κἂν ποιητὴς λέγῃ, κἂν
[4]	οὐκ ἐκστήσει με ἡ ᾠδή·	ἀληθῆ	λεγέτω, κἂν ψιλῶς λέγῃ, δέξομαι
[4]	τὸν λόγον· ἄνευ δὲ τοῦ	ἀληθοῦς	μήτε μύθῳ ποιητοῦ διαπιστεύσῃς τὸ
[4]	πλὴν τῷ σχήματι τῆς ἁρμονίας,	ἀλλ´	αἱ περὶ θεῶν δόξαι ἀρξάμεναι
[4]	οὐδὲ ὁ Σαρδανάπαλλος ἀπράγμων ἦν,	ἀλλ´	ἐντὸς θυρῶν κατακεκλεισμένος, ἐπὶ σφυρηλάτου
[4]	νομοθέτης; τίς γεωργός; τίς οἰκονόμος;	Ἀλλ´	οὐδὲ ὁ Σαρδανάπαλλος ἀπράγμων ἦν,
[4]	τάξεις, καὶ ὁ Ἥφαιστος χαλκεύει·	ἀλλ´	οὐκ Ἀχιλλεῖ μόνῳ, πάσῃ διαπύρῳ
[4]	καὶ παρ´ Ὁμήρῳ ὁ Ζεύς,	ἀλλὰ	καὶ δημηγορεῖ, καὶ βουλεύεται, ὡς
[4]	οὐδὲ τῶν ἐν μέσῳ κακῶν,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ τὰ εἰρηνικώτατα τῶν
[4]	ἀτράκτῳ ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς.	Ἀλλὰ	καὶ τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν
[4]	γὰρ Ἐπίκουρος λέγει μὲν λόγους,	ἀλλὰ	μύθων ἀτοπωτέρους· ὥστε ἔγωγε πιστεύω
[4]	καὶ σοφὰ ταῦτα ἡμῖν ἐξευρηκότων·	ἀλλὰ	οὐχὶ καὶ τούτους ὁμοίως μὲν
[4]	θεῶν διειλήφασιν, ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι·	ἀλλὰ	σπονδὰς καὶ ἐκεχειρίαν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν
[4]	πράγματι οὐχ ἑστῶτι οὐδὲ ὡμολογημένῳ,	ἀλλὰ	ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν τροφαῖς
[4]	τὸν χρυσόν, μήτε τὴν βύρσαν,	ἀλλὰ	τὴν ἀρετὴν τοῦ χρωμένου. Ἀληθῆ
[4]	ταῦτα καὶ παντοδαπὰ ἰάματα ἐξευρηκότων·	ἀλλὰ	τότε μὲν ἡ τέχνη σώμασιν
[4]	τὴν ἁρμονίαν. ~Κἂν ἐπὶ τὰ	ἄλλα	ἴῃς, εὑρήσεις πάντα μεστά, παρὰ
[4]	μὲν ὄντες, ποιηταὶ δὲ καλούμενοι,	ἀλλαξάμενοι	χρήματος ἐπιφθόνου δημοτερπῆ τέχνην. Ὁ
[4]	καὶ διαίτας αὐτῷ ἐξευρίσκειν ἄλλοτε	ἄλλας,	προσφόρους τῇ παρούσῃ τροφῇ. Μηδὲν
[4]	ὁ Ἀσκληπιός, ὅτι τὰς μὲν	ἄλλας	τέχνας οὐ μεταποιοῦσιν οἱ χρόνοι·
[4]	πραγμάτων χρόνῳ μόνον καὶ σχήματι	ἀλλήλοις	διαφερομένων πῶς ἄν τις διαιτῆσαι
[4]	διαλεγομένοις, ἢ θύουσιν, ἤ τι	ἄλλο	δρῶσιν, οἷα περὶ αὐτῶν ἐκεῖνος
[4]	ἀπορρήτους λόγους. Τί γὰρ ἂν	ἄλλο	εἴη μύθου χρεία; λόγος περισκεπὴς
[4]	γνώμῃ μυθολογική; καὶ φιλοσοφία τί	ἄλλο	ἢ ποιητική, τῷ μὲν χρόνῳ
[4]	ἔχει. Καὶ γὰρ ποιητικὴ τί	ἄλλο	ἢ φιλοσοφία, τῷ μὲν χρόνῳ
[4]	τὸν ἥλιον ὑπὲρ γῆς θέοντα	ἄλλό	τι ἢ ἡμέραν· οὕτω τοι
[4]	εἴ τις ἢ τὴν ἡμέραν	ἄλλό	τι ἡγήσαιτο πλὴν ἡλίου φῶς
[4]	τὰ δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς	ἀλλοιοτέρας·	οὕτω καὶ ἡ ψυχὴ πρότερον
[4]	λόγοις· οἱ δ´ εἰσὶν οὐδὲν	ἀλλοιότεροι	τῶν προτέρων οἱ ἔπειτα, πλὴν
[4]	ταῖς κατὰ τὴν δίαιταν τροφαῖς	ἀλλοιουμένῳ	καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας
[4]	ποιητικοῦ καὶ φιλοσόφου, τοῖς δὲ	ἄλλοις	ἡ πραγματεία ἴση καὶ ἡ
[4]	ἤ, νὴ Δία, Ὀρφέα ἢ	ἄλλόν	τινα τῶν τότε ἀνδρῶν, ἧττόν
[4]	ἰάματα καὶ διαίτας αὐτῷ ἐξευρίσκειν	ἄλλοτε	ἄλλας, προσφόρους τῇ παρούσῃ τροφῇ.
[4]	οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε	ἄλλῳ	παρέχει Τίς μοι γένηται τοιοῦτος
[4]	γῆς καὶ θαλάττης καὶ τῶν	ἄλλων	μερῶν, τίς, ὦ Ἐπίκουρε, βουλεύεται;
[4]	~Τίνες	ἄμεινον	περὶ θεῶν διέλαβον, ποιηταὶ ἢ
[4]	τοῦ ποιητοῦ καὶ τοῦ φιλοσόφου,	ἄμουσον	μὲν τὴν ᾠδὴν ποιεῖς, μῦθον
[4]	κἂν ἐκ βύρσης φέρῃ σάκος·	ἀμφότερα	δὲ ἀριστευτικὰ καὶ ἐκπληκτικὰ ὁμοίως
[4]	καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων πῶς	ἄν	τις διαιτῆσαι τὴν διαφορὰν ἐν
[4]	ἐξαγορευόντων ἀπορρήτους λόγους. Τί γὰρ	ἂν	ἄλλο εἴη μύθου χρεία; λόγος
[4]	βέλτιον καὶ χεῖρον; Ἀποκρίναιτο γὰρ	ἂν	αὐτῷ ὁ Ἀσκληπιός, ὅτι τὰς
[4]	καὶ οἱ φιλόσοφοι λέγουσιν· ὧν	ἂν	μεταλάβῃς τὰ ὀνόματα, εὑρήσεις τὴν
[4]	ποιητὴν καλῇς, φιλόσοφον λέγεις, καὶ	ἂν	φιλόσοφον καλῇς, ποιητὴν λέγεις. Καὶ
[4]	καὶ τὰ ἔργα· ἰατρικὴν δὲ	ἀνάγκη	ἑπομένην τῇ κρατήσει τῶν σωμάτων,
[4]	καμνόντων τὰ πικρὰ τῶν φαρμάκων	ἀναδεύσαντες	προσηνεῖ τροφῇ ἀπέκρυψαν τὴν τοῦ
[4]	μοι γένηται τοιοῦτος μῦθος; πῶς	ἀναπλάσω	τὸν Δία; τί δρῶντα, καὶ
[4]	Ἀχιλλῆος, τὴν δ´ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο,	ἀνατείνας	τὰ ζυγὰ τῇ δεξιᾷ· ὁρῶ
[4]	διὰ τούτων γῆ μένει, καὶ	ἀναχεῖται	θάλαττα, καὶ ἀὴρ διαρρεῖ, καὶ
[4]	καὶ ἀπαγούσης τοῦ θυμοῦ τὸν	ἄνδρα	καὶ σπώσης ὀπίσω, νῦν δὲ
[4]	προτέρων οἱ ἔπειτα, μακαρίζω τοὺς	ἄνδρας	τῆς θέας· εἰ δὲ μηδενὶ
[4]	περαιτέρω. Ἔλαθον μέχρι πλείστου οἱ	ἄνδρες	οὗτοι, ἐπιβουλεύσαντες ἡμῶν ταῖς ἀκοαῖς,
[4]	προϊοῦσα δὲ εἰς δεινότητα, καὶ	ἀνδριζομένη,	καὶ ὑποπιμπλαμένη ἀπιστίας καὶ πανουργίας,
[4]	μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δ´ Ἕκτορος	ἀνδροφόνοιο,	ἀνατείνας τὰ ζυγὰ τῇ δεξιᾷ·
[4]	ἢ ἄλλόν τινα τῶν τότε	ἀνδρῶν,	ἧττόν τι εἶναι σοφώτερον Ἀριστοτέλους
[4]	ὁρῶ γὰρ τὴν εἱμαρμένην τῶν	ἀνδρῶν	συναπονεύουσαν τῇ Διὸς δεξιᾷ οὐ
[4]	ποιεῖς, μῦθον δὲ τὸν λόγον·	ἄνευ	δὲ τοῦ ἀληθοῦς μήτε μύθῳ
[4]	λογισμοῖς, μὴ τυχοῦσα μὲν σπεύδει	ἀνευρεῖν,	τυχοῦσα δὲ ἀγαπᾷ ὡς ἑαυτῆς
[4]	τοὺς μύθους διερευνωμένη, καὶ οὐκ	ἀνεχομένη	τῶν αἰνιγμάτων, ἐξεκάλυψέν τε καὶ
[4]	ἐν δειλοῖς ἀριστεύς· οὐ γὰρ	ἀνέχονται	αἱ πονηρίαι τὰς ἀρετὰς ἐν
[4]	προσδοκίαν. Θρασεῖα γὰρ οὖσα ἡ	ἀνθρωπίνη	ψυχή, τὰ μὲν ἐν ποσὶν
[4]	τῶν νεωτέρων· πραγμάτων γὰρ ὑπ´	ἀνθρωπίνης	ἀσθενείας οὐ καθορωμένων σαφῶς, εὐσχημονέστερος
[4]	ἢ φιλόσοφοι. ~Δεινῶς γε οἱ	ἄνθρωποι	στασιωτικοὶ οὐ μέχρι πολιτείας μόνον,
[4]	τῶν Διὸς νευμάτων ἔργα καὶ	ἀνθρώπου	ἀρετὴ καὶ εὐδαιμονία. Συνίημι δὲ
[4]	καὶ ἀὴρ διαρρεῖ, καὶ πῦρ	ἄνω	θεῖ, καὶ οὐρανὸς περιφέρεται, καὶ
[4]	Ἀχέροντος καὶ Κωκυτοῦ καὶ τῶν	ἄνω	καὶ κάτω ποταμῶν, ῥεόντων ὕδατι
[4]	αἱ περὶ θεῶν δόξαι ἀρξάμεναι	ἄνωθεν	διὰ πάσης φιλοσοφίας ἦλθον. ~Ἐπίκουρον
[4]	μὲν τῷ Ἀχιλλεῖ ξυνισταμένης καὶ	ἀπαγούσης	τοῦ θυμοῦ τὸν ἄνδρα καὶ
[4]	οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ´	ἀπατηλὸν	οὐδ´ ἀτελεύτητον, ὅτι κεν κεφαλῇ
[4]	τῶν αἰνιγμάτων, ἐξεκάλυψέν τε καὶ	ἀπέδυσεν	φιλοσοφίαν τοῦ αὑτῆς κόσμου, καὶ
[4]	ἀργὸς καὶ ἐκλελυμένος καὶ θεῶν	ἄπειρος;	Τὸ ἀθάνατον οὔτε αὐτὸ πράγματα
[4]	τῶν φαρμάκων ἀναδεύσαντες προσηνεῖ τροφῇ	ἀπέκρυψαν	τὴν τοῦ ὠφελοῦντος ἀηδίαν, οὕτως
[4]	δεινότητα, καὶ ἀνδριζομένη, καὶ ὑποπιμπλαμένη	ἀπιστίας	καὶ πανουργίας, καὶ τοὺς μύθους
[4]	πιστευομένους, κατὰ δὲ τὸ παράδοξον	ἀπιστουμένους·	καὶ χειραγωγοῦντας τὴν ψυχὴν ἐπὶ
[4]	Σαρδαναπάλλου ἐκείνου ἀργοτέρα; Ὢ μύθων	ἀπίστων,	καὶ μηδεμιᾷ ποιητικῇ ἁρμονίᾳ πρεπόντων.
[4]	ἡ ψυχὴ πρότερον μὲν δι´	ἁπλότητα	καὶ τὴν καλουμένην ταύτην εὐήθειαν
[4]	καὶ μετέβαλλεν ἐκ τῆς πρόσθεν	ἁπλότητος	εἰς παντοδαπὸν σχῆμα. ~Φέρε καὶ
[4]	διττὸν μὲν κατὰ τὸ ὄνομα,	ἁπλοῦν	δὲ κατὰ τὴν οὐσίαν, καὶ
[4]	καὶ ἦν αὐτῆς ἔργόν τι	ἁπλοῦν	ἰούς τ´ ἐκτάμνειν, ἐπί τ´
[4]	ἐν ἑκατέρᾳ βέλτιον καὶ χεῖρον;	Ἀποκρίναιτο	γὰρ ἂν αὐτῷ ὁ Ἀσκληπιός,
[4]	ποιητικὸς ὁμοῦ καὶ ὁ φιλόσοφος	ἀποκρινάσθω	κατὰ τὸν Ἀσκληπιὸν ὑπὲρ τῶν
[4]	δὲ Ἀθηνᾶν, φρόνησιν· τὸν δὲ	Ἀπόλλω,	ἥλιον· τὸν δὲ Ποσειδῶ, πνεῦμα
[4]	πάντεσσι πόνοισι. Ξυνίημι καὶ τοῦ	Ἀπόλλωνος,	τοξότης ὁ θεὸς καὶ μουσικός·
[4]	ποσὶν ἧσσον τιμᾷ, τοῦ δὲ	ἀπόντος	θαυμαστικῶς ἔχει· καταμαντευομένη δὲ τῶν
[4]	τις αὐτῶν ἐπιλάβηται ὡς ἐξαγορευόντων	ἀπορρήτους	λόγους. Τί γὰρ ἂν ἄλλο
[4]	ἄργυρον καὶ πέπλους, τὰ πρῶτα	ἀποσεμνύνοντες	αὐτῶν τὴν προσδοκίαν. Θρασεῖα γὰρ
[4]	οἰκονόμος; Ἀλλ´ οὐδὲ ὁ Σαρδανάπαλλος	ἀπράγμων	ἦν, ἀλλ´ ἐντὸς θυρῶν κατακεκλεισμένος,
[4]	μύθων εἰκάσω; τίς οὕτω ποιητὴς	ἀργὸς	καὶ ἐκλελυμένος καὶ θεῶν ἄπειρος;
[4]	ἡδονὴ καὶ τῆς Σαρδαναπάλλου ἐκείνου	ἀργοτέρα;	Ὢ μύθων ἀπίστων, καὶ μηδεμιᾷ
[4]	περιέβαλλον οἱ τελεσταὶ χρυσὸν καὶ	ἄργυρον	καὶ πέπλους, τὰ πρῶτα ἀποσεμνύνοντες
[4]	γὰρ ἀνέχονται αἱ πονηρίαι τὰς	ἀρετὰς	ἐν αὐταῖς καλλωπιζομένας· ὁ δὲ
[4]	Διὸς νευμάτων ἔργα καὶ ἀνθρώπου	ἀρετὴ	καὶ εὐδαιμονία. Συνίημι δὲ καὶ
[4]	ἀριστευτικὰ καὶ ἐκπληκτικὰ ὁμοίως ἡ	ἀρετὴ	ποιεῖ, καὶ οὐδὲν ἐνταῦθα ὁ
[4]	ἡδονήν, ἀγνοούμενον δὲ κατὰ τὴν	ἀρετήν.	Καθάπερ δὲ οἱ ἰατροὶ τοῖς
[4]	μήτε τὴν βύρσαν, ἀλλὰ τὴν	ἀρετὴν	τοῦ χρωμένου. Ἀληθῆ λεγέτω, κἂν
[4]	γῆν τριστόμῳ δόρατι, ξυνάγει καὶ	Ἄρης	στρατοπέδων τάξεις, καὶ ὁ Ἥφαιστος
[4]	καλῇς, ποιητὴν λέγεις. Καὶ γὰρ	ἀριστεῖς	καλεῖς, ὁμοίως μὲν τὸν Ἀχιλλέα
[4]	Διὸς λέγοντι, ὅτι ψυχὰς δυοῖν	ἀριστέοιν	ἐπὶ πλάστιγγος χρυσῆς ἐταλάντευεν, τὴν
[4]	ὁ σώφρων, καὶ ἐν δειλοῖς	ἀριστεύς·	οὐ γὰρ ἀνέχονται αἱ πονηρίαι
[4]	βύρσης φέρῃ σάκος· ἀμφότερα δὲ	ἀριστευτικὰ	καὶ ἐκπληκτικὰ ὁμοίως ἡ ἀρετὴ
[4]	ἀνδρῶν, ἧττόν τι εἶναι σοφώτερον	Ἀριστοτέλους	τοῦ Σταγειρίτου, ἢ Χρυσίππου τοῦ
[4]	ἡνιοχοῦντι καὶ φερομένῳ ἐπὶ πτηνοῦ	ἅρματος,	στρατιᾶς θεῶν κατὰ ἕνδεκα λόχους
[4]	μὲν χρόνῳ παλαιά, τῇ δὲ	ἁρμονίᾳ	ἔμμετρος, τῇ δὲ γνώμῃ μυθολογική;
[4]	μὲν χρόνῳ νεωτέρα, τῇ δὲ	ἁρμονίᾳ	εὐζωνοτέρα, τῇ δὲ γνώμῃ σαφεστέρα;
[4]	μύθων ἀπίστων, καὶ μηδεμιᾷ ποιητικῇ	ἁρμονίᾳ	πρεπόντων.
[4]	αὐτῶν τὴν στάσιν καὶ τὴν	ἁρμονίαν.	~Κἂν ἐπὶ τὰ ἄλλα ἴῃς,
[4]	καὶ φιλῶ μὲν αὐτοῦ τὴν	ἁρμονίαν,	φοβοῦμαι δὲ τὴν τοξείαν. Σείει
[4]	ἔπειτα, πλὴν τῷ σχήματι τῆς	ἁρμονίας,	ἀλλ´ αἱ περὶ θεῶν δόξαι
[4]	ἀλλ´ αἱ περὶ θεῶν δόξαι	ἀρξάμεναι	ἄνωθεν διὰ πάσης φιλοσοφίας ἦλθον.
[4]	ἐπὶ τῶν σωμάτων τὰ μὲν	ἀρχαῖα	ὑπὸ διαίτης χρηστῆς εὐμεταχείριστα ἦν
[4]	οὐ μέχρι πολιτείας μόνον, οὐδὲ	ἀρχῆς,	οὐδὲ τῶν ἐν μέσῳ κακῶν,
[4]	μὲν Δία νοῦν πρεσβύτατον καὶ	ἀρχικώτατον,	ᾧ πάντα ἕπεται καὶ πειθαρχεῖ·
[4]	νεωτέρων· πραγμάτων γὰρ ὑπ´ ἀνθρωπίνης	ἀσθενείας	οὐ καθορωμένων σαφῶς, εὐσχημονέστερος ἑρμηνεὺς
[4]	ὡς ἡ τῶν περὶ τὴν	Ἀσίαν	πραγμάτων χορηγία διὰ〉 βασιλέως ῥεῖ,
[4]	βουλεύεται γὰρ ὑπὲρ μὲν τῆς	Ἀσίας	ὁ μέγας βασιλεύς, περὶ δὲ
[4]	ὁ φιλόσοφος ἀποκρινάσθω κατὰ τὸν	Ἀσκληπιὸν	ὑπὲρ τῶν ἐπιτηδευμάτων· οὗτος μὲν
[4]	Ἀποκρίναιτο γὰρ ἂν αὐτῷ ὁ	Ἀσκληπιός,	ὅτι τὰς μὲν ἄλλας τέχνας
[4]	Ἀχιλλέα μετὰ χρυσῆς καὶ ποιητικῆς	ἀσπίδος	στρατευόμενον, ὁμοίως δὲ καὶ τὸν
[4]	πῶς σωθῇ Νῖνος, καὶ πῶς	Ἀσσύριοι	εὐδαιμονῶσιν· σοὶ δὲ ἡ Διὸς
[4]	ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ´ ἀπατηλὸν οὐδ´	ἀτελεύτητον,	ὅτι κεν κεφαλῇ κατανεύσω. Αἰσθάνομαι
[4]	λέγει μὲν λόγους, ἀλλὰ μύθων	ἀτοπωτέρους·	ὥστε ἔγωγε πιστεύω μᾶλλον Ὁμήρῳ
[4]	Ἄτροπον, οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ	ἀτράκτῳ	ἑπτὰ καὶ διαφόρους ἑλιγμούς. Ἀλλὰ
[4]	τὴν Κλωθὼ ἰδεῖν καὶ τὴν	Ἄτροπον,	οὔτε ἐντετυχηκέναι ἑλιττομένῳ τῷ ἀτράκτῳ
[4]	ἦν τῇ τέχνῃ, τὰ δὲ	αὖθις	ἐδεήθη ἰατρικῆς ἀλλοιοτέρας· οὕτω καὶ
[4]	τι εἶναι δεξιωτέρους ἰᾶσθαι τῶν	αὖθις	ἐπιτιθεμένων τῇ τέχνῃ, καὶ τὸ
[4]	τούτους ὁμοίως μὲν καὶ τὰ	αὐτὰ	δεινούς, εἰ μὴ καὶ μᾶλλον.
[4]	ποικίλοις, οὐδὲ ἐκλελυμένοις παντάπασιν, ῥᾳδίως	αὐτὰ	μετεχειρίζετο, καὶ ἦν αὐτῆς ἔργόν
[4]	αἱ πονηρίαι τὰς ἀρετὰς ἐν	αὐταῖς	καλλωπιζομένας· ὁ δὲ ποιητὴς ἄκουσμα
[4]	καὶ κρᾶσιν πονηράν, ἐξεποικίλθη τὲ	αὐτὴ	καὶ μετέβαλλεν ἐκ τῆς πρόσθεν
[4]	οἱ ποιηταὶ κατανοήσαντες, ἐξεῦρον ἐπ´	αὐτῇ	μηχανὴν ἐν τοῖς θείοις λόγοις,
[4]	ἡ πραγματεία ἴση καὶ ἡ	αὐτή·	πλὴν εἰ μὴ νομίζεις Ὅμηρον
[4]	πάσσειν· τελευτῶσα δὲ νῦν, ὑπολισθαινόντων	αὐτῇ	τῶν σωμάτων εἰς δίαιταν ποικιλωτέραν
[4]	οἱ χρόνοι· ὧν γὰρ ἡ	αὐτὴ	χρεία ἀεί, τούτων παραπλήσια καὶ
[4]	πρᾳοτέρας, ἣ διὰ μύθων δημαγωγήσει	αὐτὴν	καὶ μεταχειριεῖται, καθάπερ αἱ τιτθαὶ
[4]	ῥᾳδίως αὐτὰ μετεχειρίζετο, καὶ ἦν	αὐτῆς	ἔργόν τι ἁπλοῦν ἰούς τ´
[4]	ἡ παλαιὰ φιλοσοφία καταθεμένη τὴν	αὑτῆς	γνώμην εἰς μύθους καὶ μέτρα
[4]	τε καὶ ἀπέδυσεν φιλοσοφίαν τοῦ	αὑτῆς	κόσμου, καὶ ἐχρήσατο γυμνοῖς τοῖς
[4]	θεῶν ἄπειρος; Τὸ ἀθάνατον οὔτε	αὐτὸ	πράγματα ἔχει, οὔτε ἄλλῳ παρέχει
[4]	τὴν οὐσίαν, καὶ διαφέρον τὸ	αὐτοῦ,	οἷον εἴ τις ἢ τὴν
[4]	καὶ μουσικός· καὶ φιλῶ μὲν	αὐτοῦ	τὴν ἁρμονίαν, φοβοῦμαι δὲ τὴν
[4]	καὶ μεταπίπτοντι, ἰάματα καὶ διαίτας	αὐτῷ	ἐξευρίσκειν ἄλλοτε ἄλλας, προσφόρους τῇ
[4]	καὶ χεῖρον; Ἀποκρίναιτο γὰρ ἂν	αὐτῷ	ὁ Ἀσκληπιός, ὅτι τὰς μὲν
[4]	ξυνηλθέτην τὲ καὶ Ἔρωτα ἐξ	αὐτῶν	ἐγεννησάτην. οὐδέ γε θεατὴν γενέσθαι
[4]	τι ἄλλο δρῶσιν, οἷα περὶ	αὐτῶν	ἐκεῖνος ᾄδει. Οὐδὲ γὰρ Πλάτωνα
[4]	μύθους σαφεῖς, δέδια μή τις	αὐτῶν	ἐπιλάβηται ὡς ἐξαγορευόντων ἀπορρήτους λόγους.
[4]	πλεονεκτοῦντες κατὰ τὴν γνῶσιν, μετέλαβον	αὐτῶν	τὰ αἰνίγματα εἰς μύθους σαφεῖς,
[4]	καὶ πέπλους, τὰ πρῶτα ἀποσεμνύνοντες	αὐτῶν	τὴν προσδοκίαν. Θρασεῖα γὰρ οὖσα
[4]	γῆς καὶ θαλάττης ἰόν, οἰκονομοῦν	αὐτῶν	τὴν στάσιν καὶ τὴν ἁρμονίαν.
[4]	θείοις λόγοις, μύθους λόγου μὲν	ἀφανεστέρους,	αἰνίγματος δὲ σαφεστέρους, διὰ μέσου
[4]	ῥᾳστώνην τῶν ἀκουσμάτων· ἐὰν δὲ	ἀφέλῃς	ἑκατέρου τὸ ἀληθές, καὶ τοῦ
[4]	τοῖς θεοῖς ἐν Διὸς τοὺς	Ἀφροδίτης	γάμους, ὅτε Πόρος καὶ Πενία
[4]	θεατὴν γενέσθαι Πυριφλεγέθοντός τε καὶ	Ἀχέροντος	καὶ Κωκυτοῦ καὶ τῶν ἄνω
[4]	ἀριστεῖς καλεῖς, ὁμοίως μὲν τὸν	Ἀχιλλέα	μετὰ χρυσῆς καὶ ποιητικῆς ἀσπίδος
[4]	ὁ Ἥφαιστος χαλκεύει· ἀλλ´ οὐκ	Ἀχιλλεῖ	μόνῳ, πάσῃ διαπύρῳ χρείᾳ συντάττεται
[4]	καὶ Ἀθηνᾶς, νῦν μὲν τῷ	Ἀχιλλεῖ	ξυνισταμένης καὶ ἀπαγούσης τοῦ θυμοῦ
[4]	πλάστιγγος χρυσῆς ἐταλάντευεν, τὴν μὲν	Ἀχιλλῆος,	τὴν δ´ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο, ἀνατείνας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/04/2008