Livre, pensee |
[2, 4] |
ταῦτα
ἀναβάλλῃ
καὶ
ὁποσάκις
προθεσμίας
|
λαβὼν |
παρὰ
τῶν
θεῶν
οὐ
χρᾷ |
[2, 11] |
βίου,
οὕτως
ἕκαστα
ποιεῖν
καὶ
|
λέγειν |
καὶ
διανοεῖσθαι.
Τὸ
δὲ
ἐξ |
[2, 9] |
εἶ,
πράσσειν
τε
ἀεὶ
καὶ
|
λέγειν. |
~Φιλοσόφως
ὁ
Θεόφραστος
ἐν
τῇ |
[2, 16] |
καὶ
ἀναλήθως
τι
ποιῇ
ἢ
|
λέγῃ. |
Πέμπτον,
ὅταν
πρᾶξίν
τινα
ἑαυτῆς |
[2, 15] |
τὰ
πρὸς
τὸν
Κυνικὸν
Μόνιμον
|
λεγόμενα· |
δῆλον
δὲ
καὶ
τὸ
χρήσιμον |
[2, 15] |
δὲ
καὶ
τὸ
χρήσιμον
τοῦ
|
λεγομένου, |
ἐάν
τις
αὐτοῦ
τὸ
νόστιμον |
[2, 10] |
θυμούμενος
μετά
τινος
λύπης
καὶ
|
λεληθυίας |
συστολῆς
φαίνεται
τὸν
λόγον
ἀποστρεφόμενος· |
[2, 13] |
τῆς
στερισκούσης
τοῦ
διακρίνειν
τὰ
|
λευκὰ |
καὶ
μέλανα.
~Κἂν
τρὶς
χίλια |
[2, 17] |
ξένου
ἐπιδημία,
ἡ
δὲ
ὑστεροφημία
|
λήθη. |
Τί
οὖν
τὸ
παραπέμψαι
δυνάμενον; |
[2, 7] |
καὶ
τὴν
ἑτέραν
περιφορὰν
φυλακτέον·
|
ληροῦσι |
γὰρ
καὶ
διὰ
πράξεων
οἱ |
[2, 16] |
τέλος
ἀναφορὰν
γίνεσθαι·
τέλος
δὲ
|
λογικῶν |
ζῴων
τὸ
ἕπεσθαι
τῷ
τῆς |
[2, 10] |
καὶ
λεληθυίας
συστολῆς
φαίνεται
τὸν
|
λόγον |
ἀποστρεφόμενος·
ὁ
δὲ
κατ
ἐπιθυμίαν |
[2, 5] |
ἐμπαθοῦς
ἀποστροφῆς
ἀπὸ
τοῦ
αἱροῦντος
|
λόγου |
καὶ
ὑποκρίσεως
καὶ
φιλαυτίας
καὶ |
[2, 16] |
πόλεως
καὶ
πολιτείας
τῆς
πρεσβυτάτης
|
λόγῳ |
καὶ
θεσμῷ.
~Τοῦ
ἀνθρωπίνου
βίου |
[2, 11] |
τὸ
πᾶν
ἔθεντο·
τῶν
δὲ
|
λοιπῶν |
εἴ
τι
κακὸν
ἦν,
καὶ |
[2, 16] |
ἧς
ἐν
μέρει
ἕκασται
τῶν
|
λοιπῶν |
φύσεις
περιέχονται.
Ἔπειτα
δέ,
ὅταν |
[2, 2] |
ἡγεμονικόν.
Τῶν
μὲν
σαρκίων
καταφρόνησον·
|
λύθρος |
καὶ
ὀστάρια
καὶ
κροκύφαντος,
ἐκ |
[2, 10] |
προηδικημένῳ
μᾶλλον
ἔοικε
καὶ
διὰ
|
λύπης |
ἠναγκασμένῳ
θυμωθῆναι·
ὁ
δὲ
αὐτόθεν |
[2, 10] |
Ὁ
γὰρ
θυμούμενος
μετά
τινος
|
λύπης |
καὶ
λεληθυίας
συστολῆς
φαίνεται
τὸν |
[2, 10] |
ἡδονῆς
ἁμαρτανόμενον
ἤπερ
τὸ
μετὰ
|
λύπης· |
ὅλως
τε
ὁ
μὲν
προηδικημένῳ |
[2, 17] |
περιμένοντα
ὡς
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
|
λύσιν |
τῶν
στοιχείων,
ἐξ
ὧν
ἕκαστον |