Discours, paragraphes |
[26, 0] |
ἐστι
καὶ
οὐχ
ὁρᾶται
ποιῶν
|
ἃ |
ἕτεροι
ἐνταῦθα
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
τὰ |
[26, 0] |
Ὃ
δὴ
ἔγωγε
καὶ
μάλιστα〉
|
ἀγανακτῶ, |
εἰ
ταύτῃ
τῇ
ἐλπίδι
εἰς |
[26, 0] |
Ὧν
εἷς
οὗτος
ὢν
οὐκ
|
ἀγαπᾷ |
εἴ
τις
αὐτὸν
ἐᾷ
τούτων |
[26, 10] |
δὲ
τούτοις
μὲν
πρὸς
ὑμᾶς
|
ἁγών, |
ὑμῖν
δὲ
πρὸς
ἅπασαν
τὴν |
[26, 0] |
ὑμεῖς
ὠμόσατε
εἰς
τὴν
ἀρχὴν
|
ἀδοκίμαστον |
καταστήσειν,
ἢ
δοκιμάσαντες
τὸν
ἄξιον |
[26, 0] |
δικαστήριον
δὲ
παρὰ
τοὺς
νόμους
|
ἀδύνατον |
πληρωθῆναι.
Εἰ
δὲ
ταῦτα
πάνθ´ |
[26, 0] |
ὥστ´
εἶναι
ταῦτα
τὰ
ἔργα
|
ἀειμνηστότερα |
ἢ
τὰ
ἐκ
τῶν
λῃτουργιῶν |
[26, 0] |
ἀλλὰ
ἀνάγκη,
ἐὰν
αὐτὸν
ἀποδοκιμάσητε,
|
ἄθυτα |
τὰ
πάτρια
ἱερὰ
γίγνεσθαι,
τάδ´ |
[26, 20] |
στρατηγεῖν
καὶ
πρεσβεύειν
ὑπὲρ
αὑτῶν
|
αἱρούμενοι· |
καὶ
οὐδέποτε
αὐτοῖς
μετεμέλησεν.
Καὶ |
[26, 10] |
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
διακείσεσθαι,
ὅταν
|
αἴσθωνται, |
ὃν
προσῆκε
δίκας
τῶν
ἡμαρτημένων |
[26, 0] |
πόλεως,
ἣν
πρότερον
παραλαβόντες
οὕτως
|
αἰσχρῶς |
καὶ
δεινῶς
ἐλωβήσαντο.
Ὥστ´
οὐκ |
[26, 0] |
αὐτῶν
καὶ
πεπονθότων
καὶ
ἀκουσομένων.
|
Αἴτιοι |
δὲ
τούτων
ὑμεῖς
ἐστε·
οὐ |
[26, 0] |
νῦν
μηδὲν
ἐξαμαρτάνειν
οἱ
κωλύσαντες
|
αἴτιοι, |
τῶν
δὲ
τότε
γενομένων
ὁ |
[26, 10] |
τὴν
πόλιν
διάκειται
καὶ
πόσων
|
αἴτιος |
αὐτῇ
κακῶν
γεγένηται;
ἢ
πειθόμενοι |
[26, 10] |
αὐτὸς
ὢν
οὗτος
τῆς
ὀρφανίας
|
αἴτιος |
γεγένηται;
Ἆρ´
οὐκ
ἂν
οἴεσθε |
[26, 10] |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
ἀνὴρ
Θρασύβουλος>
|
αἴτιος |
γεγένηται
Λεωδάμαντά
τε
ἀποδοκιμασθῆναι
καὶ |
[26, 10] |
χαλεπῶς
διακεῖσθαι
καὶ
ὑμᾶς
αὐτῶν
|
αἰτίους |
ἡγήσασθαι,
ὅταν
γένωνται
ἐν
ἐκείνοις |
[26, 20] |
πεποίηκεν,
ἔπειτα
ὅτι
παρὰ
τῶν
|
αἰχμαλώτων, |
οὓς
αὐτὸς
ἀπώλεσε,
τριάκοντα
μνᾶς |
[26, 0] |
τῶν
αὐτῶν
καὶ
πεπονθότων
καὶ
|
ἀκουσομένων. |
Αἴτιοι
δὲ
τούτων
ὑμεῖς
ἐστε· |
[26, 10] |
οὐδ´
ἐκεῖνον
δικαίως.
Καίτοιγε
αὐτὸν
|
ἀκούω |
λέξειν
ὡς
οὐ
περὶ
αὐτοῦ |
[26, 0] |
ἄρχειν
ἀξιοῖ.
Καὶ
νυνὶ
αὐτὸν
|
ἀκούω |
μὲν
ὑπὲρ
τῶν
αὐτοῦ
κατηγορουμένων |
[26, 10] |
καθήκειν
περὶ
ταύτης
τῆς
ἀρχῆς
|
ἀκριβεστέραν |
τὴν
δοκιμασίαν
ἢ
περὶ
τῶν |
[26, 0] |
ΤΗΣ
ΕΥΑΝΔΡΟΥ
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.
Ἀλλ´
ἡγούμενος
|
ἀκριβῆ |
νῦν
τὴν
δοκιμασίαν
αὐτοὺς
διὰ |
[26, 10] |
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον
ἀπήγοντο
καὶ
|
ἄκριτοι |
ὑπὸ
τούτων
ἀπώλλυντο
καὶ
φεύγειν |
[26, 0] |
ὅτ´
αὐτὸν
οὐκ
ἔξεστιν
ἀσελγαίνειν,
|
ἀλλ´ |
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
σκοπεῖν,
ἐν |
[26, 0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΗΣ
ΕΥΑΝΔΡΟΥ
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ.
|
Ἀλλ´ |
ἡγούμενος
ἀκριβῆ
νῦν
τὴν
δοκιμασίαν |
[26, 0] |
ἑτέρων
δὲ
τῶν
ταῦτα
διαψηφιουμένων,
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἀμφότερα
τῶν
αὐτῶν
καὶ |
[26, 10] |
Εὐάνδρου,
ὅτι
φίλος
ὢν
τυγχάνει,
|
ἀλλ´ |
ὑπὲρ
ὑμῶν
καὶ
τῆς
πόλεως |
[26, 0] |
χρόνος
οὐκ
ἐγχωρεῖ
ἄλλον
ἀποκληρῶσαι,
|
ἀλλὰ |
ἀνάγκη,
ἐὰν
αὐτὸν
ἀποδοκιμάσητε,
ἄθυτα |
[26, 10] |
μὴ
μόνον
ἱππευκὼς
μηδὲ
βεβουλευκώς,
|
ἀλλὰ> |
καὶ
εἰς
τὸ
πλῆθος
ἐξημαρτηκὼς |
[26, 10] |
τῶν
γεγενημένων
τῇ
πόλει
συνέβη.
|
Ἀλλὰ |
καὶ
ὃ
ἄλογον
δοκεῖ
εἶναι |
[26, 0] |
ὑμῖν
οὐ
τοῦτο
μόνον
σκεπτέον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πότερον
εὐσεβέστερον
τὸν
βασιλέα |
[26, 0] |
τις
αὐτὸν
ἐᾷ
τούτων
μετέχειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πρὶν
ἐκείνων
δοῦναι
δίκην |
[26, 0] |
οὐ
μόνον
τῆς
ἐλευθερίας
αὐτοῖς
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦ
δικάζειν
καὶ
τοῦ |
[26, 0] |
αὐτῆς
δουλείας
ὑμῖν
μεταδοῦναι
ἠξίωσαν,
|
ἀλλὰ |
κἀκ
τῆς
πόλεως
ἐξήλασαν·
ὑμεῖς |
[26, 20] |
αὐτοὺς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
διετέλεσαν.
|
Ἀλλὰ |
μὲν
δὴ
οὐδὲ
τὴν
οὐσίαν |
[26, 10] |
πάντων
τῶν
ἐν
ἄστει
μεινάντων,
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τῶν
τοιαῦτα
ἐξαμαρτανόντων |
[26, 10] |
αὐτοῦ
μόνον
ἡ
δοκιμασία
ἐστίν,
|
ἀλλὰ |
περὶ
πάντων
τῶν
ἐν
ἄστει |
[26, 0] |
ποιῶν
ἃ
ἕτεροι
ἐνταῦθα
τολμῶσιν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
ἑαυτοῦ
πράττειν
ἀξιοῖ.
Ἐγὼ |
[26, 0] |
τὸ
πρᾶγμα
μὴ
φροντίζειν
αὐτῆς,
|
ἀλλὰ |
φυλάττειν·
ὡς
ἐν
τῷ
ἕκαστον |
[26, 10] |
φυγὴ
οὔτ´
ἂν
κάθοδος
οὔτ´
|
ἄλλο |
οὐδὲν
ἂν
τῶν
γεγενημένων
τῇ |
[26, 0] |
ἥ
τε
πολιτεία
καὶ
τὸ
|
ἄλλο |
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον
σῴζεται.
~Καὶ |
[26, 10] |
δὲ
μή,
πῶς
οἴεσθε
τὸ
|
ἄλλο |
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
διακείσεσθαι,
ὅταν |
[26, 10] |
τῶν
ἐν
Πειραιεῖ
ἡττήθησαν,
οὐδαμόθεν
|
ἄλλοθεν |
ἢ
ἐκ
τῆς
τούτων
προνοίας |
[26, 0] |
ὡς
ὁ
χρόνος
οὐκ
ἐγχωρεῖ
|
ἄλλον |
ἀποκληρῶσαι,
ἀλλὰ
ἀνάγκη,
ἐὰν
αὐτὸν |
[26, 10] |
τότε
ἀποθανεῖν,
διὰ
δὲ
τοὺς
|
ἄλλους |
τοὺς
συλληφθέντας>
ἐκφυγεῖν,
ἐπεὶ
εἴ |
[26, 10] |
τὴν
δοκιμασίαν
ἢ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀρχῶν
ποιεῖσθαι.
Εἰ
δὲ
μή, |
[26, 10] |
ἐβούλετο,
ῥᾳδίως
ἂν
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐκωλύετο.
Ταύτης
δὲ
τῆς
ἀρχῆς |
[26, 10] |
δοκιμασθεὶς
πεντακοσιοστὸς
ὢν
μετὰ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐνιαυτὸν
ἂν
μόνον
ἐβούλευσεν,
ὥστε |
[26, 0] |
εἰς
ὑμᾶς
ἥκει
πιστεύων,
ὥσπερ
|
ἄλλων |
μέν
τινων
ὄντων
τῶν
ἠδικημένων, |
[26, 10] |
φημι
δεῖν,
περὶ
δὲ
τῶν
|
ἄλλων |
τὴν
ἐναντίαν.
Τεκμήριον
δέ·
οὐ |
[26, 10] |
πόλει
συνέβη.
Ἀλλὰ
καὶ
ὃ
|
ἄλογον |
δοκεῖ
εἶναι
παρά
τισιν,
ὅπως |
[26, 20] |
πειθόμενοι
περὶ
τῆς
δοκιμασίας
ταύτης
|
ἄμεινον |
βουλεύσαισθε,
πότερον
ἐμοὶ
ἢ
Θρασυβούλῳ, |
[26, 0] |
τῶν
ταῦτα
διαψηφιουμένων,
ἀλλ´
οὐκ
|
ἀμφότερα |
τῶν
αὐτῶν
καὶ
πεπονθότων
καὶ |
[26, 10] |
δημοκρατίᾳ
μόνῃ
γεγένηνται,
ὁποῖοι
δ´
|
ἄν |
τινες
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
γένοιντο,
οὔπω |
[26, 10] |
ἀποδοκιμάσαι,
δόξετε
γὰρ
κἀκεῖνον
δικαίως
|
ἂν> |
ἀποδοκιμάσαι·
ἐὰν
δὲ
μηδὲ
τόνδε, |
[26, 10] |
τὸ
πλῆθος
ἐξημαρτηκὼς
φαίνεται,
οὐκ
|
ἂν |
ἄτοπον
ποιήσαιτε,
εἰ
μὴ
τὴν |
[26, 10] |
σανίσιν
ἐνεγέγραπτο,
καὶ
ἄνευ
κατηγόρου
|
ἂν |
αὐτὸν
ἀπεδοκιμάζετε·
νῦν
δέ,
ὅτε |
[26, 10] |
ἔσχον,
οὔτ´
ἂν
φυγὴ
οὔτ´
|
ἂν |
κάθοδος
οὔτ´
ἄλλο
οὐδὲν
ἂν |
[26, 10] |
ὢν
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ἐνιαυτὸν
|
ἂν |
μόνον
ἐβούλευσεν,
ὥστε
καὶ
εἴ |
[26, 10] |
ὀρφανίας
αἴτιος
γεγένηται;
Ἆρ´
οὐκ
|
ἂν |
οἴεσθε
αὐτοὺς
χαλεπῶς
διακεῖσθαι
καὶ |
[26, 10] |
κακῶν
γεγένηται;
ἢ
πειθόμενοι
πῶς
|
ἂν |
οἴεσθε
διαβληθῆναι;
τότε
μὲν
γὰρ |
[26, 0] |
διαπράξασθαι;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
οἶμαι.
Ἔστι
δ´
ὑμῖν
οὐ |
[26, 0] |
πέπεικεν
αὑτοῦ
ἕνεκα
παρανομῆσαι;
ἆρ´
|
ἂν |
ὀλίγα
τοιαῦτα
ἐν
τῷ
ἐνιαυτῷ |
[26, 20] |
ὦ
ἄνδρες
βουλευταί,
σκέψασθαι
ποτέρῳ
|
ἂν |
πειθόμενοι
περὶ
τῆς
δοκιμασίας
ταύτης |
[26, 10] |
ἂν
κάθοδος
οὔτ´
ἄλλο
οὐδὲν
|
ἂν |
τῶν
γεγενημένων
τῇ
πόλει
συνέβη. |
[26, 10] |
τῷ
χρόνῳ
ἐξαμαρτάνειν
ἐβούλετο,
ῥᾳδίως
|
ἂν |
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
ἐκωλύετο.
Ταύτης |
[26, 10] |
αὐτὴν
γνώμην
ἅπαντες
ἔσχον,
οὔτ´
|
ἂν |
φυγὴ
οὔτ´
ἂν
κάθοδος
οὔτ´ |
[26, 0] |
οὐκ
ἐγχωρεῖ
ἄλλον
ἀποκληρῶσαι,
ἀλλὰ
|
ἀνάγκη, |
ἐὰν
αὐτὸν
ἀποδοκιμάσητε,
ἄθυτα
τὰ |
[26, 0] |
τὰ
ἐκ
τῶν
λῃτουργιῶν
αὐτῷ
|
ἀναθήματα· |
πρὸς
δὲ
τὴν
ἡσυχιότητα
τὴν |
[26, 0] |
λῃτουργήσας
ἢ
τοσαῦτα
τῶν
ἑαυτοῦ
|
ἀναλώσας· |
διὰ
γὰρ
ταῦτα
πιστευθεὶς
ὑπὸ |
[26, 0] |
ἐξημαρτηκώς,
ὧν
ἐπιλελῆσθαι
καὶ
οὐδ´
|
ἀναμνησθήσεσθαι |
ἐνίους
αὐτῶν
νομίζεις.
Ὃ
δὴ |
[26, 20] |
Ὑμέτερον
δὴ
ἔργον
ἐστίν,
ὦ
|
ἄνδρες |
βουλευταί,
σκέψασθαι
ποτέρῳ
ἂν
πειθόμενοι |
[26, 10] |
ἐν
ταῖς
σανίσιν
ἐνεγέγραπτο,
καὶ
|
ἄνευ |
κατηγόρου
ἂν
αὐτὸν
ἀπεδοκιμάζετε·
νῦν |
[26, 20] |
σωτηρίαν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
ἅπας
|
ἀνηλώθη. |
Ἐγὼ
δὲ
περὶ
τούτου
τρία |
[26, 0] |
ὡς
πολλὰ
εἰς
τὴν
πόλιν
|
ἀνηλώκασι |
καὶ
φιλοτίμως
λελῃτουργήκασι
καὶ
νίκας |
[26, 20] |
εἰς
δὲ
τὴν
πόλιν
οὐδὲν
|
ἀνηλωκέναι· |
πᾶν
γὰρ
τοὐναντίον,
ἐν
εἰρήνῃ |
[26, 20] |
(ὕστερον
γὰρ
τῶν
χρόνων
τούτων
|
ἀνὴρ |
εἶναι
ἐδοκιμάσθην)
οὔθ´
ὡς
ὁ |
[26, 10] |
προσενθυμηθῶσιν,
ὅτι
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
|
ἀνὴρ |
Θρασύβουλος>
αἴτιος
γεγένηται
Λεωδάμαντά
τε |
[26, 10] |
διαβληθήσεσθε,
καὶ
δόξετε
ἀντὶ
δημοτικῶν
|
ἀνθρώπων |
ὀλιγαρχικοὺς
εἰς
τὰς
ἀρχὰς
καθιστάναι· |
[26, 0] |
τοὺς
λόγους
οὐ
χαλεπὸν
οἶμαι
|
ἀντειπεῖν· |
πρὸς
μὲν
τὰς
λῃτουργίας,
ὅτι |
[26, 10] |
ὑμεῖς
μάλιστα
διαβληθήσεσθε,
καὶ
δόξετε
|
ἀντὶ |
δημοτικῶν
ἀνθρώπων
ὀλιγαρχικοὺς
εἰς
τὰς |
[26, 20] |
τῶν
τριάκοντα
Λακεδαιμονίοις
δουλεύειν.
~Τοιγάρτοι
|
ἀντὶ |
τούτων
αὐτοὺς
ὁ
δῆμος
ταῖς |
[26, 0] |
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
τὰ
ἑαυτοῦ
πράττειν
|
ἀξιοῖ. |
Ἐγὼ
δὲ
πρὸς
τούτους
τοὺς |
[26, 0] |
ἐκείνων
δοῦναι
δίκην
πάλιν
ἄρχειν
|
ἀξιοῖ. |
Καὶ
νυνὶ
αὐτὸν
ἀκούω
μὲν |
[26, 0] |
Ὥστ´
ἐὰν
ἐκ
τούτων
δοκιμάζεσθαι
|
ἀξιοῖ, |
ταῦτα
χρὴ
ὑπολαμβάνειν,
μὴ
εὐήθεις |
[26, 20] |
εἰπεῖν
τηλικαῦτα
τὸ
μέγεθος,
ὥστ´
|
ἄξιον |
εἶναι
ἕκαστον
ἔργον
θανάτου·
πρῶτον |
[26, 0] |
ἀδοκίμαστον
καταστήσειν,
ἢ
δοκιμάσαντες
τὸν
|
ἄξιον |
τῆς
ἀρχῆς
στεφανώσειν.
Ταῦτα
γὰρ |
[26, 0] |
καὶ
δεινῶς
ἐλωβήσαντο.
Ὥστ´
οὐκ
|
ἄξιον |
τῆς
δοκιμασίας
ὀλιγώρως
ἔχειν,
οὐδὲ |
[26, 10] |
ἐκωλύετο.
Ταύτης
δὲ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἀξιούμενος |
αὐτὸς
καθ´
αὑτὸν
ἄρξει,
καὶ |
[26, 0] |
τρόπος
καὶ
οἱ
τούτῳ
ἐπιτρέπειν
|
ἀξιοῦντες. |
Ὥστ´
ἐὰν
ἐκ
τούτων
δοκιμάζεσθαι |
[26, 20] |
στασιάζοντες
γὰρ
πρὸς
αὐτοὺς
τὸν
|
ἅπαντα |
χρόνον
διετέλεσαν.
Ἀλλὰ
μὲν
δὴ |
[26, 10] |
ἐν
Ἀρείῳ
πάγῳ
βουλῆς
τὸν
|
ἅπαντα |
χρόνον
τῶν
μεγίστων
κύριος
γενήσεται· |
[26, 10] |
εἴ
γε
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἅπαντες |
ἔσχον,
οὔτ´
ἂν
φυγὴ
οὔτ´ |
[26, 20] |
πόλεως
σωτηρίαν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
ἅπας |
ἀνηλώθη.
Ἐγὼ
δὲ
περὶ
τούτου |
[26, 10] |
ὑμᾶς
ἁγών,
ὑμῖν
δὲ
πρὸς
|
ἅπασαν |
τὴν
πόλιν,
ἣ
σκοπεῖ
νυνὶ |
[26, 10] |
καὶ
ἄνευ
κατηγόρου
ἂν
αὐτὸν
|
ἀπεδοκιμάζετε· |
νῦν
δέ,
ὅτε
μὴ
μόνον |
[26, 20] |
καὶ
τῆς
συμμαχίας
ἡμᾶς
ταύτης
|
ἀπεστέρησεν, |
ἔπειτα
ὅτι
τὰς
ναῦς
προὔδωκε |
[26, 10] |
αὐτῶν
πολλοὶ
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον
|
ἀπήγοντο |
καὶ
ἄκριτοι
ὑπὸ
τούτων
ἀπώλλυντο |
[26, 10] |
ἀρχὰς
καθιστάναι·
ὑμῖν
δὲ
τόνδε
|
ἀποδοκιμάσαι, |
δόξετε
γὰρ
κἀκεῖνον
δικαίως
ἂν> |
[26, 10] |
δόξετε
γὰρ
κἀκεῖνον
δικαίως
ἂν>
|
ἀποδοκιμάσαι· |
ἐὰν
δὲ
μηδὲ
τόνδε,
οὐδ´ |
[26, 10] |
γὰρ
ὑμᾶς
ᾤοντο
ὀργισθέντας
Λεωδάμαντα
|
ἀποδοκιμάσαι· |
ἐὰν
δὲ
τοῦτον
δοκιμάσητε,
εὖ |
[26, 0] |
ἀποκληρῶσαι,
ἀλλὰ
ἀνάγκη,
ἐὰν
αὐτὸν
|
ἀποδοκιμάσητε, |
ἄθυτα
τὰ
πάτρια
ἱερὰ
γίγνεσθαι, |
[26, 10] |
Θρασύβουλος>
αἴτιος
γεγένηται
Λεωδάμαντά
τε
|
ἀποδοκιμασθῆναι |
καὶ
τοῦτον
δοκιμασθῆναι,
τοῦ
μὲν |
[26, 10] |
μὲν
τοὺς
τοιούτους
συλληφθέντας
τότε
|
ἀποθανεῖν, |
διὰ
δὲ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς |
[26, 0] |
ὁ
χρόνος
οὐκ
ἐγχωρεῖ
ἄλλον
|
ἀποκληρῶσαι, |
ἀλλὰ
ἀνάγκη,
ἐὰν
αὐτὸν
ἀποδοκιμάσητε, |
[26, 20] |
σοι
ἐγὼ
ὑπὲρ
τοῦ
δήμου
|
ἀποκρίνομαι. |
Ὑμέτερον
δὴ
ἔργον
ἐστίν,
ὦ |
[26, 10] |
κατήγορος
γενόμενος,
ὑπὲρ
τούτου
δὲ
|
ἀπολογήσασθαι |
παρασκευασάμενος,
εὖ
εἰδὼς〉
ὅπως
πρὸς |
[26, 0] |
τῶν
αὐτοῦ
κατηγορουμένων
διὰ
βραχέων
|
ἀπολογήσεσθαι, |
ἐπισύροντα
τὰ
πράγματα
καὶ
διακλέπτοντα |
[26, 20] |
ἐμοὶ
ἢ
Θρασυβούλῳ,
ὃς
αὐτῷ
|
ἀπολογήσεται. |
Περὶ
μὲν
οὖν
ἐμοῦ
ἢ |
[26, 0] |
τὰ
πράγματα
καὶ
διακλέπτοντα
τῇ
|
ἀπολογίᾳ |
τὴν
κατηγορίαν,
λέξειν
δὲ
ὡς |
[26, 20] |
παρὰ
τῶν
αἰχμαλώτων,
οὓς
αὐτὸς
|
ἀπώλεσε, |
τριάκοντα
μνᾶς
ἐσυκοφάντησεν,
οὐ
φάσκων |
[26, 10] |
ἀπήγοντο
καὶ
ἄκριτοι
ὑπὸ
τούτων
|
ἀπώλλυντο |
καὶ
φεύγειν
τὴν
σφετέραν
αὐτῶν |
[26, 0] |
ἀρχὴν
πέπεικεν
αὑτοῦ
ἕνεκα
παρανομῆσαι;
|
ἆρ´ |
ἂν
ὀλίγα
τοιαῦτα
ἐν
τῷ |
[26, 10] |
οὗτος
τῆς
ὀρφανίας
αἴτιος
γεγένηται;
|
Ἆρ´ |
οὐκ
ἂν
οἴεσθε
αὐτοὺς
χαλεπῶς |
[26, 10] |
ἔδει
αὐτὸν
ὑπὸ
τῆς
ἐν
|
Ἀρείῳ |
πάγῳ
βουλῆς
κρίνεσθαι;
καὶ
πρὸς |
[26, 10] |
ἄρξει,
καὶ
μετὰ
τῆς
ἐν
|
Ἀρείῳ |
πάγῳ
βουλῆς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον |
[26, 0] |
ἥκιστα
περὶ>
τῶν
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
|
ἀρξάντων |
ἕνεκα
ἔθηκεν,
ἡγούμενος
δεινὸν
εἶναι, |
[26, 10] |
ἀρχῆς
ἀξιούμενος
αὐτὸς
καθ´
αὑτὸν
|
ἄρξει, |
καὶ
μετὰ
τῆς
ἐν
Ἀρείῳ |
[26, 0] |
συνάρχοντας
τὰ
ὑπὲρ
τοῦ
μέλλοντος
|
ἄρξειν |
ἱερὰ
θῦσαι,
ὡς
καὶ
πρότερον |
[26, 0] |
ἐν
τῇ
αὐτῇ
πολιτείᾳ
πάλιν
|
ἄρξουσι, |
καὶ
κύριοι
γενήσονται
τῶν
νόμων |
[26, 10] |
δημοτικῶν
ἀνθρώπων
ὀλιγαρχικοὺς
εἰς
τὰς
|
ἀρχὰς |
καθιστάναι·
ὑμῖν
δὲ
τόνδε
ἀποδοκιμάσαι, |
[26, 0] |
πρὶν
ἐκείνων
δοῦναι
δίκην
πάλιν
|
ἄρχειν |
ἀξιοῖ.
Καὶ
νυνὶ
αὐτὸν
ἀκούω |
[26, 0] |
ὡς
ἐν
τῷ
ἕκαστον
δικαίως
|
ἄρχειν |
ἥ
τε
πολιτεία
καὶ
τὸ |
[26, 0] |
πότερον
ὑμεῖς
ὠμόσατε
εἰς
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἀδοκίμαστον
καταστήσειν,
ἢ
δοκιμάσαντες
τὸν |
[26, 0] |
αὐτὸν
ποιήσειν,
εἰ
τὴν
ἐξιοῦσαν
|
ἀρχὴν |
πέπεικεν
αὑτοῦ
ἕνεκα
παρανομῆσαι;
ἆρ´ |
[26, 10] |
ὑμῖν
καθήκειν
περὶ
ταύτης
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἀκριβεστέραν
τὴν
δοκιμασίαν
ἢ
περὶ |
[26, 10] |
ἄλλων
ἐκωλύετο.
Ταύτης
δὲ
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἀξιούμενος
αὐτὸς
καθ´
αὑτὸν
ἄρξει, |
[26, 10] |
διδόναι,
τοῦτον
ὑφ´
ὑμῶν
τοιαύτης
|
ἀρχῆς |
ἠξιωμένον;
καὶ
φόνου
δίκας
δικάζοντα, |
[26, 0] |
ἢ
δοκιμάσαντες
τὸν
ἄξιον
τῆς
|
ἀρχῆς |
στεφανώσειν.
Ταῦτα
γὰρ
σκοπεῖσθε·
κἀκεῖνο |
[26, 10] |
δοκιμασίαν
ἢ
περὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἀρχῶν |
ποιεῖσθαι.
Εἰ
δὲ
μή,
πῶς |
[26, 20] |
τῶν
στάσεων
πολὺ
ἐν
Σικελίᾳ
|
ἄρχων |
ἐτελεύτησεν)
οὐδ´
ὡς
οἱ
πρόγονοι |
[26, 0] |
ἐστίν,
ὅτ´
αὐτὸν
οὐκ
ἔξεστιν
|
ἀσελγαίνειν, |
ἀλλ´
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
σκοπεῖν, |
[26, 10] |
προσληψόμενον
αὐτὸν
δοκιμαστὰς
τοὺς
ἐν
|
ἄστει |
μείναντας.
Ἐγὼ
δ´
ὑπὲρ
τοῦ |
[26, 10] |
ἔχει
περὶ
πάντων
τῶν
ἐν
|
ἄστει |
μεινάντων,
ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῶν |
[26, 10] |
ἀλλὰ
περὶ
πάντων
τῶν
ἐν
|
ἄστει |
μεινάντων,
καὶ
τοὺς
ὅρκους
καὶ |
[26, 10] |
πλῆθος
ἐξημαρτηκὼς
φαίνεται,
οὐκ
ἂν
|
ἄτοπον |
ποιήσαιτε,
εἰ
μὴ
τὴν
αὐτὴν |
[26, 0] |
χρόνος
ἤδη
παρελήλυθεν.
Ἡ
γὰρ
|
αὔριον |
ἡμέρα
μόνη
λοιπὴ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ |
[26, 10] |
πόλιν
διάκειται
καὶ
πόσων
αἴτιος
|
αὐτῇ |
κακῶν
γεγένηται;
ἢ
πειθόμενοι
πῶς |
[26, 0] |
δημοκρατία
κατελύετο,
οὗτοι
ἐν
τῇ
|
αὐτῇ |
πολιτείᾳ
πάλιν
ἄρξουσι,
καὶ
κύριοι |
[26, 10] |
ἐκφυγεῖν,
ἐπεὶ
εἴ
γε
τὴν
|
αὐτὴν |
γνώμην
ἅπαντες
ἔσχον,
οὔτ´
ἂν |
[26, 10] |
ὅτι
ὁ
δῆμος
οὐ
τὴν
|
αὐτὴν |
γνώμην
ἔχει
περὶ
πάντων
τῶν |
[26, 10] |
ἄτοπον
ποιήσαιτε,
εἰ
μὴ
τὴν
|
αὐτὴν |
γνώμην
ἔχοντες
περὶ
αὐτοῦ
φανεῖσθε; |
[26, 0] |
πόλεως
ἐξήλασαν·
ὑμεῖς
δ´
ἐλευθέραν
|
αὐτὴν |
ποιήσαντες
οὐ
μόνον
τῆς
ἐλευθερίας |
[26, 0] |
ἡγουμένους
τὸ
πρᾶγμα
μὴ
φροντίζειν
|
αὐτῆς, |
ἀλλὰ
φυλάττειν·
ὡς
ἐν
τῷ |
[26, 0] |
τῶν>
Λακεδαιμονίων
ἤρχετο,
οὐδὲ
τῆς
|
αὐτῆς |
δουλείας
ὑμῖν
μεταδοῦναι
ἠξίωσαν,
ἀλλὰ |
[26, 10] |
νυνὶ
τίνα
ὑμεῖς
γνώμην
περὶ
|
αὐτῆς |
ἕξετε.
Καὶ
μηδεὶς
ὑμῶν
ἡγείσθω |
[26, 0] |
ποιήσαντες
οὐ
μόνον
τῆς
ἐλευθερίας
|
αὐτοῖς |
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
δικάζειν
καὶ |
[26, 20] |
ὑπὲρ
αὑτῶν
αἱρούμενοι·
καὶ
οὐδέποτε
|
αὐτοῖς |
μετεμέλησεν.
Καὶ
διὰ
μέν
γε |
[26, 10] |
τόνδε,
οὐδ´
ἐκεῖνον
δικαίως.
Καίτοιγε
|
αὐτὸν |
ἀκούω
λέξειν
ὡς
οὐ
περὶ |
[26, 0] |
πάλιν
ἄρχειν
ἀξιοῖ.
Καὶ
νυνὶ
|
αὐτὸν |
ἀκούω
μὲν
ὑπὲρ
τῶν
αὐτοῦ |
[26, 10] |
ἐνεγέγραπτο,
καὶ
ἄνευ
κατηγόρου
ἂν
|
αὐτὸν |
ἀπεδοκιμάζετε·
νῦν
δέ,
ὅτε
μὴ |
[26, 0] |
ἄλλον
ἀποκληρῶσαι,
ἀλλὰ
ἀνάγκη,
ἐὰν
|
αὐτὸν |
ἀποδοκιμάσητε,
ἄθυτα
τὰ
πάτρια
ἱερὰ |
[26, 10] |
ὑπομνήσειν,
ὡς
ἐκ
τούτων
προσληψόμενον
|
αὐτὸν |
δοκιμαστὰς
τοὺς
ἐν
ἄστει
μείναντας. |
[26, 0] |
ὢν
οὐκ
ἀγαπᾷ
εἴ
τις
|
αὐτὸν |
ἐᾷ
τούτων
μετέχειν,
ἀλλὰ
καὶ |
[26, 10] |
ὑπὲρ
τοῦ
πλήθους
βραχέα
πρὸς
|
αὐτὸν |
εἰπεῖν
βούλομαι,
ὅτι
ὁ
δῆμος |
[26, 0] |
τούτου,
ὅτι
οὐ
νῦν
δεῖ
|
αὐτὸν |
ἐξετάζειν
εἰ
σώφρων
ἐστίν,
ὅτ´ |
[26, 0] |
ἐξετάζειν
εἰ
σώφρων
ἐστίν,
ὅτ´
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἔξεστιν
ἀσελγαίνειν,
ἀλλ´
ἐκεῖνον |
[26, 0] |
διαπέπρακται,
τί
χρὴ〉
προσδοκῆσαι
δοκιμασθέντ´
|
αὐτὸν |
ποιήσειν,
εἰ
τὴν
ἐξιοῦσαν
ἀρχὴν |
[26, 10] |
φόνου
δίκας
δικάζοντα,
ὃν
ἔδει
|
αὐτὸν |
ὑπὸ
τῆς
ἐν
Ἀρείῳ
πάγῳ |
[26, 10] |
τῆς
ἀρχῆς
ἀξιούμενος
αὐτὸς
καθ´
|
αὑτὸν |
ἄρξει,
καὶ
μετὰ
τῆς
ἐν |
[26, 20] |
ὅτι
παρὰ
τῶν
αἰχμαλώτων,
οὓς
|
αὐτὸς |
ἀπώλεσε,
τριάκοντα
μνᾶς
ἐσυκοφάντησεν,
οὐ |
[26, 10] |
Ταύτης
δὲ
τῆς
ἀρχῆς
ἀξιούμενος
|
αὐτὸς |
καθ´
αὑτὸν
ἄρξει,
καὶ
μετὰ |
[26, 0] |
ἐν
δημοκρατίᾳ
νενικήκασι,
καὶ
ὅτι
|
αὐτὸς |
κόσμιός
ἐστι
καὶ
οὐχ
ὁρᾶται |
[26, 10] |
ἠναγκάζοντο;
κἀκεῖνο
προσενθυμηθῶσιν,
ὅτι
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
ἀνὴρ
Θρασύβουλος>
αἴτιος
γεγένηται |
[26, 10] |
ὀρφανῶν
κύριον
γεγενημένον,
ὧν
ἐνίοις
|
αὐτὸς |
ὢν
οὗτος
τῆς
ὀρφανίας
αἴτιος |
[26, 10] |
νυνὶ
ἐδοκιμάζετο
καὶ
ὡς
ἱππευκότος
|
αὐτοῦ |
ἐπὶ
τῶν
τριάκοντα
τοὔνομα
ἐν |
[26, 0] |
αὐτὸν
ἀκούω
μὲν
ὑπὲρ
τῶν
|
αὐτοῦ |
κατηγορουμένων
διὰ
βραχέων
ἀπολογήσεσθαι,
ἐπισύροντα |
[26, 10] |
ὅτι
οὐ
δικαίᾳ
γνώμη
περὶ
|
αὐτοῦ |
κέχρησθε.
Ἔστι
δὲ
τούτοις
μὲν |
[26, 0] |
ὅτι
κρείττων
ἦν
ὁ
πατὴρ
|
αὐτοῦ |
μὴ
λῃτουργήσας
ἢ
τοσαῦτα
τῶν |
[26, 10] |
ἀκούω
λέξειν
ὡς
οὐ
περὶ
|
αὐτοῦ |
μόνον
ἡ
δοκιμασία
ἐστίν,
ἀλλὰ |
[26, 10] |
πόλεως
προνοούμενον.
Ῥᾴδιον
δ´
ἐξ
|
αὐτοῦ |
τοῦ
πράγματος
μαθεῖν.
Λεωδάμαντι
γὰρ |
[26, 10] |
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
ἔχοντες
περὶ
|
αὐτοῦ |
φανεῖσθε;
Καὶ
μὲν
δὴ
βουλεύειν |
[26, 0] |
εἰ
τὴν
ἐξιοῦσαν
ἀρχὴν
πέπεικεν
|
αὑτοῦ |
ἕνεκα
παρανομῆσαι;
ἆρ´
ἂν
ὀλίγα |
[26, 0] |
ἡγούμενος
ἀκριβῆ
νῦν
τὴν
δοκιμασίαν
|
αὐτοὺς |
διὰ
τὸν
χρόνον
οὐ〉
ποιήσεσθαι, |
[26, 0] |
σύνοισθα
πολλὰ
καὶ
δεινὰ
εἰς
|
αὐτοὺς |
ἐξημαρτηκώς,
ὧν
ἐπιλελῆσθαι
καὶ
οὐδ´ |
[26, 20] |
τριάκοντα
μνᾶς
ἐσυκοφάντησεν,
οὐ
φάσκων
|
αὐτοὺς |
λύσεσθαι,
εἰ
μὴ
τοῦτο
αὐτῷ |
[26, 20] |
Λακεδαιμονίοις
δουλεύειν.
~Τοιγάρτοι
ἀντὶ
τούτων
|
αὐτοὺς |
ὁ
δῆμος
ταῖς
μεγίσταις
τιμαῖς |
[26, 20] |
τυράννοις
ἐγένοντο·
στασιάζοντες
γὰρ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
διετέλεσαν.
Ἀλλὰ |
[26, 10] |
γεγένηται;
Ἆρ´
οὐκ
ἂν
οἴεσθε
|
αὐτοὺς |
χαλεπῶς
διακεῖσθαι
καὶ
ὑμᾶς
αὐτῶν |
[26, 0] |
ἢ
τὰ
ἐκ
τῶν
λῃτουργιῶν
|
αὐτῷ |
ἀναθήματα·
πρὸς
δὲ
τὴν
ἡσυχιότητα |
[26, 20] |
πότερον
ἐμοὶ
ἢ
Θρασυβούλῳ,
ὃς
|
αὐτῷ |
ἀπολογήσεται.
Περὶ
μὲν
οὖν
ἐμοῦ |
[26, 0] |
ταῦτα
χρὴ
ὑπολαμβάνειν,
μὴ
εὐήθεις
|
αὐτῷ |
εἶναι
δοκῆτε.
Ἐὰν
δὲ
καὶ |
[26, 20] |
αὐτοὺς
λύσεσθαι,
εἰ
μὴ
τοῦτο
|
αὐτῷ |
παρὰ
σφῶν
αὐτῶν
παράσχοιεν.
Συνειδότες |
[26, 10] |
αὐτοὺς
χαλεπῶς
διακεῖσθαι
καὶ
ὑμᾶς
|
αὐτῶν |
αἰτίους
ἡγήσασθαι,
ὅταν
γένωνται
ἐν |
[26, 10] |
ἀπώλλυντο
καὶ
φεύγειν
τὴν
σφετέραν
|
αὐτῶν |
ἠναγκάζοντο;
κἀκεῖνο
προσενθυμηθῶσιν,
ὅτι
ὁ |
[26, 0] |
διαψηφιουμένων,
ἀλλ´
οὐκ
ἀμφότερα
τῶν
|
αὐτῶν |
καὶ
πεπονθότων
καὶ
ἀκουσομένων.
Αἴτιοι |
[26, 0] |
ἐπιλελῆσθαι
καὶ
οὐδ´
ἀναμνησθήσεσθαι
ἐνίους
|
αὐτῶν |
νομίζεις.
Ὃ
δὴ
ἔγωγε
καὶ |
[26, 20] |
μὴ
τοῦτο
αὐτῷ
παρὰ
σφῶν
|
αὐτῶν |
παράσχοιεν.
Συνειδότες
οὖν
ἡμῶν
ἑκατέρῳ |
[26, 10] |
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις,
ἐν
οἷς
|
αὐτῶν |
πολλοὶ
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον
ἀπήγοντο |
[26, 20] |
καὶ
στρατηγεῖν
καὶ
πρεσβεύειν
ὑπὲρ
|
αὑτῶν |
αἱρούμενοι·
καὶ
οὐδέποτε
αὐτοῖς
μετεμέλησεν. |