Discours, paragraphes
[4, 0]	τούτου, ὡς οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν	διαλλαγαί,	καὶ τὸ μὲν ζεῦγος καὶ
[4, 0]	τὴν ἀντίδοσιν ἔλαβε, μὴ ἂν	δύνασθαι	ἀρνηθῆναι ὡς οὐκ ἀπέδωκε, φανερῶς
[4, 0]	καὶ πάροινός ἐστιν, ἀνάγκη δὲ	ἀμύνασθαι.	ἡ δὲ τοτὲ μὲν ἐμὲ
[4, 0]	φησι ποιεῖσθαι, βουλομένη ὑπ´ ἀμφοτέρων	ἐρᾶσθαι.	Καὶ ἐγὼ μὲν καὶ ἐξ
[4, 10]	τῆς ἀνθρώπου βασανισθείσης τὸν ἔλεγχον	ποιήσασθαι	οὐκ ἠθέλησεν· ἣ πρῶτον μὲν
[4, 10]	οὐκ ἠθέλησεν ἐκ τῆς ἀνθρώπου	ποιήσασθαι	τὸν ἔλεγχον. καὶ μὴ τοσοῦτον
[4, 10]	μείζω συμφορὰν ἐμαυτῷ διὰ τούτους	ἐπαγαγέσθαι.	Πρὸς οὖν παίδων καὶ γυναικῶν
[4, 10]	οἷς τοὺς αὑτοῦ οἰκέτας ἠξίου	βασανίζεσθαι.	ἃ μὲν γὰρ ἐκεῖνοι ᾔδεσαν,
[4, 10]	μοι περὶ τῆς πατρίδος οὐδὲ	πυθέσθαι	παρ´ αὐτῆς τἀληθῆ ἐκγενήσεται περὶ
[4, 10]	τὴν βάσανον, τοσοῦτον ἐμοὶ τεκμήριον	γενέσθαι	ὅτι οὐ ψεύδομαι, διότι οὗτος
[4, 0]	Θαυμαστόν γε, ὦ βουλή, τὸ	διαμάχεσθαι	περὶ τούτου, ὡς οὐκ ἐγένοντο
[4, 10]	ποιοῦνται. Ὥσθ´ ὑμῖν προσήκει μὴ	ἀποδέχεσθαι	αὐτοῦ διὰ τοῦτο οὐκ ἀξιοῦντος
[4, 10]	τηλικούτου ὄντος τοῦ κινδύνου, ῥᾳδίως	ἀποδέχεσθαι	τοὺς τούτου λόγους, ἀλλ´ ἐνθυμουμένους
[4, 10]	ἐμοῦ λαβεῖν ὑπὲρ ὧν φησιν	ἠδικῆσθαι,	οὐκ ἠδικημένος.
[4, 10]	τῶν πολεμίων ἐξῆν ἄν μοι	χρῆσθαι	αὐτῇ ὅ τι ἐβουλόμην, κινδυνεύοντι
[4, 0]	τῆς ἀνθρώπου, μὴ κοινῇ ἡμᾶς	χρῆσθαι	συγχωρῆσαι. Καὶ τὴν μὲν ἀντίδοσιν
[4, 0]	πολλοῦ τοτὲ δὲ τοῦτόν φησι	ποιεῖσθαι,	βουλομένη ὑπ´ ἀμφοτέρων ἐρᾶσθαι. Καὶ
[4, 10]	ἐν ὑπολόγῳ ταύτας τὰς προκλήσεις	ποιεῖσθαι.	καὶ μὴ ζητεῖτε τούτων ἔτι
[4, 0]	κλίνῃ περιφερόμενος καὶ δεινῶς προσποιούμενος	διακεῖσθαι	ἕνεκα πόρνης ἀνθρώπου, ἣν ἔξεστιν
[4, 0]	φανερῶς δὲ περὶ πάντων διαλελυμένον	ἀρνεῖσθαι	τὰ περὶ τῆς ἀνθρώπου, μὴ
[4, 10]	μὲν ἐκείνων βουλομένων ἀπολῦσαι ἔστι	καὶ	ἄλλοθεν εὐπορήσαντι κομισθῆναι, ἐπὶ δὲ
[4, 0]	ἐναντίως τοῖς ἄλλοις δύσερώς ἐστι,	καὶ	ἀμφότερα βούλεται, τό τε ἀργύριον
[4, 10]	τὸ χωρίον ἐχόντων ἱκετεύω ὑμᾶς	καὶ	ἀντιβολῶ, ἐλεήσατέ με, καὶ μὴ
[4, 0]	νῦν δὲ ὁμολογούμεθα πρὸς παῖδας	καὶ	αὐλητρίδας καὶ μετ´ οἴνου ἐλθόντες.
[4, 0]	αὐτὸν ἀποκτενῶν, ὡς οὗτός φησι,	καὶ	βίᾳ εἰς τὴν οἰκίαν εἰσῆλθον.
[4, 10]	τούτους ἐπαγαγέσθαι. Πρὸς οὖν παίδων	καὶ	γυναικῶν καὶ θεῶν τῶν τόδε
[4, 0]	ὑπώπια καὶ ἐν κλίνῃ περιφερόμενος	καὶ	δεινῶς προσποιούμενος διακεῖσθαι ἕνεκα πόρνης
[4, 0]	ὅτι ἀληθῆ ταῦτα λέγω, Φιλῖνος	καὶ	Διοκλῆς ἴσασιν· ἀλλ´ οὐκ ἔστ´
[4, 10]	ὦ βουλή, εἰ διὰ πόρνην	καὶ	δούλην ἄνθρωπον περὶ τῶν μεγίστων
[4, 0]	ποιεῖσθαι, βουλομένη ὑπ´ ἀμφοτέρων ἐρᾶσθαι.	Καὶ	ἐγὼ μὲν καὶ ἐξ ἀρχῆς
[4, 10]	συνεβαλόμην ἢ οὗτος ἅπαν ἔδωκε,	καὶ	εἰ διηλλαγμένοι ἢ ἔτι ἐχθροὶ
[4, 10]	μεταπεμφθέντες ἤλθομεν ἢ οὐδενὸς καλέσαντος,	καὶ	εἰ οὗτος ἦρχε χειρῶν ἀδίκων
[4, 0]	τραῦμά τε ὀνομάζων τὰ ὑπώπια	καὶ	ἐν κλίνῃ περιφερόμενος καὶ δεινῶς
[4, 0]	ἀμφοτέρων ἐρᾶσθαι. Καὶ ἐγὼ μὲν	καὶ	ἐξ ἀρχῆς εὐκόλως εἶχον καὶ
[4, 10]	ἅπαντα τὰ πραχθέντα ἡμῖν γεγένηται.	Καὶ	εὖ ᾔδειν ὅτι〉 οὐδὲ ἐν
[4, 10]	ᾔδεσαν, ἐλθόντας ἡμᾶς ὡς τοῦτον,	καὶ	ἡμεῖς ὁμολογοῦμεν· εἰ δὲ μεταπεμφθέντες
[4, 0]	ἦμεν αὐτὸν οἱ κριτὴν ἐμβαλόντες	καὶ	ἡμῶν ἕνεκα ἐκαθίζετο. Ἀλλ´ ἦν,
[4, 10]	Πρὸς οὖν παίδων καὶ γυναικῶν	καὶ	θεῶν τῶν τόδε τὸ χωρίον
[4, 10]	κοινή, ὁμοίως ἀμφοτέρων ἀργύριον κατατεθηκότων,	καὶ	μάλιστα ᾔδει> διὰ ταύτην ἅπαντα
[4, 10]	ὦ βουλή, ἐκ τοσούτων τεκμηρίων	καὶ	μαρτυριῶν ὑμῖν ἐπιδέδεικται· ἀξιῶ δ´
[4, 10]	ὧν εἰς τὴν κρίσιν καθέστηκα·	καὶ	μὲν δὴ πολὺ ἂν δικαιότερον
[4, 0]	ὁμολογούμεθα πρὸς παῖδας καὶ αὐλητρίδας	καὶ	μετ´ οἴνου ἐλθόντες. ὥστε πῶς
[4, 10]	τοῦτον ἢ ἐμὲ φαίνεται ποιησαμένη,	καὶ	μετὰ μὲν τούτου ἐμὲ ἠδικηκυῖα,
[4, 10]	ὑπολόγῳ ταύτας τὰς προκλήσεις ποιεῖσθαι.	καὶ	μὴ ζητεῖτε τούτων ἔτι μείζους
[4, 10]	ὑμᾶς καὶ ἀντιβολῶ, ἐλεήσατέ με,	καὶ	μὴ περιίδητε ἐπὶ τούτῳ γενόμενον,
[4, 10]	τῆς ἀνθρώπου ποιήσασθαι τὸν ἔλεγχον.	καὶ	μὴ τοσοῦτον ἰσχῦσαι τοὺς τούτου
[4, 0]	ὑμᾶς. Ἀλλ´ οὐκ ἔχει εἰπεῖν.	Καὶ	μὴν οὐδείς γε ὑμῶν ἀγνοεῖ
[4, 0]	καὶ ἐξ ἀρχῆς εὐκόλως εἶχον	καὶ	νῦν ἔτι ἔχω· ὁ δ´
[4, 0]	μὲν ζεῦγος καὶ τὰ ἀνδράποδα,	καὶ	ὅσα ἐξ ἀγροῦ κατὰ τὴν
[4, 0]	εἰς τὸ γραμματεῖον ἀπέλαχε δέ.	Καὶ	ὅτι ἀληθῆ ταῦτα λέγω, Φιλῖνος
[4, 10]	ἴσον καταθέντι ἀργύριον. Ἀλλὰ ψεύδεται	καὶ	οὐκ ἀληθῆ λέγει. ἢ δεινόν
[4, 10]	εἰκότως ἄν τι τούτῳ χαριζόμενοι	καὶ	παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐμοῦ κατεψεύσαντο·
[4, 0]	τῆς ἀνθρώπου παρωξυμμένος ὀξύχειρ λίαν	καὶ	πάροινός ἐστιν, ἀνάγκη δὲ ἀμύνασθαι.
[4, 10]	ἡμῖν ἦν ἢ ἰδία τούτου,	καὶ	πότερα τὸ ἥμισυ τοῦ ἀργυρίου
[4, 10]	εἰ δὲ μεταπεμφθέντες ἢ μή,	καὶ	πότερον πρότερος ἐπλήγην ἢ ἐπάταξα,
[4, 10]	~Καὶ φησὶ μὲν δεινῶς ἐπιβουλευθῆναι	καὶ	πρὸς ἅπανθ´ ἡμῖν ἀμφισβητεῖ, ἐξὸν
[4, 0]	ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΕΚ ΠΡΟΝΟΙΑΣ, ΥΠΕΡ ΟΥ	ΚΑΙ	ΠΡΟΣ ΟΝ (ΑΔΗΛΟΝ) Θαυμαστόν γε,
[4, 0]	διαλλαγαί, καὶ τὸ μὲν ζεῦγος	καὶ	τὰ ἀνδράποδα, καὶ ὅσα ἐξ
[4, 0]	τό τε ἀργύριον μὴ ἀποδοῦναι	καὶ	τὴν ἄνθρωπον ἔχειν. εἶτα ὑπὸ
[4, 0]	σῶμα, καὶ τοσοῦτον κρατήσας ὥστε	καὶ	τὴν ἄνθρωπον λαβεῖν; φρασάτω πρὸς
[4, 0]	μὴ κοινῇ ἡμᾶς χρῆσθαι συγχωρῆσαι.	Καὶ	τὴν μὲν ἀντίδοσιν δι´ ἐκείνην
[4, 0]	ὡς οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν διαλλαγαί,	καὶ	τὸ μὲν ζεῦγος καὶ τὰ
[4, 0]	ἀπέκτεινα, ὑποχείριον λαβὼν τὸ σῶμα,	καὶ	τοσοῦτον κρατήσας ὥστε καὶ τὴν
[4, 10]	ὅτι περὶ τῆς πατρίδος μοι	καὶ	τοῦ βίου ὁ ἀγών ἐστιν,
[4, 10]	ῥᾴδιον τοῖς τε ἄλλοις ἐμφανὲς	καὶ	τούτοις ποιῆσαι. Ὅτι μὲν οὖν
[4, 10]	ἐπάταξα. τούτων καθ´ ἓν ἕκαστον	καὶ	τῶν ἄλλων οὐδὲν ἦν> ὅ
[4, 10]	ἀναμφισβητήτως ἔχειν ἐμοὶ ἀποδόντι τἀργύριον.	~Καὶ	φησὶ μὲν δεινῶς ἐπιβουλευθῆναι καὶ
[4, 0]	ἐστὶ πρόνοια; Ἐγὼ μὲν γὰρ	οἶμαι	οὐδαμῶς. Ἀλλ´ οὗτος ἐναντίως τοῖς
[4, 10]	ἐμοὶ τεκμήριον γενέσθαι ὅτι οὐ	ψεύδομαι,	διότι οὗτος οὐκ ἠθέλησεν ἐκ
[4, 0]	ἡμᾶς ἐλθεῖν, ἀλλ´ ὀστράκῳ φησὶ	πληγῆναι.	καίτοι φανερὸν ἤδη ἐξ ὧν
[4, 0]	ἀντίδοσιν ἔλαβε, μὴ ἂν δύνασθαι	ἀρνηθῆναι	ὡς οὐκ ἀπέδωκε, φανερῶς δὲ
[4, 10]	ἀπολῦσαι ἔστι καὶ ἄλλοθεν εὐπορήσαντι	κομισθῆναι,	ἐπὶ δὲ τοῖς ἐχθροῖς γενόμενον
[4, 10]	αὐτοῦ διὰ τοῦτο οὐκ ἀξιοῦντος	βασανισθῆναι	τὴν ἄνθρωπον, ὅτι αὐτὴν ἐλευθέραν
[4, 10]	τἀργύριον. ~Καὶ φησὶ μὲν δεινῶς	ἐπιβουλευθῆναι	καὶ πρὸς ἅπανθ´ ἡμῖν ἀμφισβητεῖ,
[4, 10]	ἄνθρωπον, ὅτι αὐτὴν ἐλευθέραν ἐσκήπτετο	εἶναι,	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον συκοφαντίαν καταγιγνώσκειν
[4, 10]	λόγους, ὅτι φησὶν αὐτὴν ἐλευθέραν	εἶναι·	ὁμοίως γὰρ προσήκει κἀμοὶ τῆς
[4, 0]	βούλεται, τό τε ἀργύριον μὴ	ἀποδοῦναι	καὶ τὴν ἄνθρωπον ἔχειν. εἶτα
[4, 10]	τε ἄλλοις ἐμφανὲς καὶ τούτοις	ποιῆσαι.	Ὅτι μὲν οὖν οὔτε πρόνοια
[4, 0]	ἴσασιν· ἀλλ´ οὐκ ἔστ´ αὐτοῖς	μαρτυρῆσαι	μὴ διομοσαμένοις περὶ τῆς αἰτίας
[4, 0]	ἀνθρώπου, μὴ κοινῇ ἡμᾶς χρῆσθαι	συγχωρῆσαι.	Καὶ τὴν μὲν ἀντίδοσιν δι´
[4, 10]	ὅσῳ παρὰ μὲν ἐκείνων βουλομένων	ἀπολῦσαι	ἔστι καὶ ἄλλοθεν εὐπορήσαντι κομισθῆναι,
[4, 10]	τὸν ἔλεγχον. καὶ μὴ τοσοῦτον	ἰσχῦσαι	τοὺς τούτου λόγους, ὅτι φησὶν
[4, 10]	τὸ ἴσον καταθέντι ἀργύριον. Ἀλλὰ	ψεύδεται	καὶ οὐκ ἀληθῆ λέγει. ἢ
[4, 0]	ἕνεκα ἐκαθίζετο. Ἀλλ´ ἦν, εἰ	βούλεται,	ἐχθρός· δίδωμι γὰρ αὐτῷ τοῦτο·
[4, 0]	ἄλλοις δύσερώς ἐστι, καὶ ἀμφότερα	βούλεται,	τό τε ἀργύριον μὴ ἀποδοῦναι
[4, 10]	περὶ πλείονος τοῦτον ἢ ἐμὲ	φαίνεται	ποιησαμένη, καὶ μετὰ μὲν τούτου
[4, 0]	πληγεὶς ἀπέθανεν ἢ πὺξ παιόμενος.	φαίνεται	τοίνυν οὐδ´ αὐτὸς αἰτιώμενος τοιοῦτόν
[4, 0]	τοῦτο βαρυδαιμονίας ἥκει, ὥστε οὐκ	αἰσχύνεται	τραῦμά τε ὀνομάζων τὰ ὑπώπια
[4, 10]	οὐδὲ πυθέσθαι παρ´ αὐτῆς τἀληθῆ	ἐκγενήσεται	περὶ ὧν εἰς τὴν κρίσιν
[4, 10]	ταύτην ἅπαντα τὰ πραχθέντα ἡμῖν	γεγένηται.	Καὶ εὖ ᾔδειν ὅτι〉 οὐδὲ
[4, 0]	ὧν εἴρηκεν, ὅτι οὐ πρόνοια	γεγένηται.	Οὐ γὰρ ἂν οὕτως ἤλθομεν,
[4, 10]	τοσούτων τεκμηρίων καὶ μαρτυριῶν ὑμῖν	ἐπιδέδεικται·	ἀξιῶ δ´ ὅσον ἂν ἐγένετο
[4, 10]	ἐκ τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν ἔργον	ποιοῦνται.	Ὥσθ´ ὑμῖν προσήκει μὴ ἀποδέχεσθαι
[4, 10]	δυνατόν· οὐ γὰρ ἀργύριον λαβεῖν	προθυμοῦνται,	ἀλλ´ ἐκ τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν
[4, 0]	ἡμῶν ἕνεκα ἐκαθίζετο. Ἀλλ´ ἦν,	εἰ	βούλεται, ἐχθρός· δίδωμι γὰρ αὐτῷ
[4, 10]	ὡς τοῦτον, καὶ ἡμεῖς ὁμολογοῦμεν·	εἰ	δὲ μεταπεμφθέντες ἢ μή, καὶ
[4, 10]	προὐνοήθην. Ἀγανακτῶ δ´, ὦ βουλή,	εἰ	διὰ πόρνην καὶ δούλην ἄνθρωπον
[4, 10]	ἢ οὗτος ἅπαν ἔδωκε, καὶ	εἰ	διηλλαγμένοι ἢ ἔτι ἐχθροὶ ἦμεν,
[4, 10]	τούτου οἰκέτας ἰδίους ὄντας τούτου	εἰ	ἐβασανίζομεν, εἰκότως ἄν τι τούτῳ
[4, 10]	ἀληθῆ λέγει. ἢ δεινόν γε,	εἰ	εἰς μὲν λύσιν τοῦ σώματος
[4, 10]	ἔτι ἐχθροὶ ἦμεν, Ἔτι δὲ	εἰ	μεταπεμφθέντες ἤλθομεν ἢ οὐδενὸς καλέσαντος,
[4, 10]	ἤλθομεν ἢ οὐδενὸς καλέσαντος, καὶ	εἰ	οὗτος ἦρχε χειρῶν ἀδίκων ἢ
[4, 0]	ἂν οὕτως ἤλθομεν, ἀδήλου ὄντος	εἰ	παρὰ τούτῳ εὑρήσομεν ὄστρακον ἢ>
[4, 10]	Ἀλλὰ ψεύδεται καὶ οὐκ ἀληθῆ	λέγει.	ἢ δεινόν γε, εἰ εἰς
[4, 10]	τούτου πρόκλησιν πιστοτέραν ὑμᾶς νομίζειν	δεῖ	τῆς ἡμετέρας, ἐφ´ οἷς τοὺς
[4, 10]	δὲ οὐκ ἐπίστευσεν αὐτῇ. Οὔκουν	δεῖ	ὑμᾶς, ὦ βουλή, τηλικούτου ὄντος
[4, 10]	ἀμφοτέρων ἀργύριον κατατεθηκότων, καὶ μάλιστα	ᾔδει>	διὰ ταύτην ἅπαντα τὰ πραχθέντα
[4, 10]	ἢ ἐπάταξα, ἐκείνη μᾶλλον ἂν	ᾔδει.	Ἔτι δὲ τοὺς μὲν τούτου
[4, 0]	ὁ δ´ εἰς τοῦτο βαρυδαιμονίας	ἥκει,	ὥστε οὐκ αἰσχύνεται τραῦμά τε
[4, 10]	αὐτὴν ἐλευθέραν εἶναι· ὁμοίως γὰρ	προσήκει	κἀμοὶ τῆς ἐλευθερίας, τὸ ἴσον
[4, 10]	ἐκβαλεῖν ἔργον ποιοῦνται. Ὥσθ´ ὑμῖν	προσήκει	μὴ ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ διὰ τοῦτο
[4, 0]	Καὶ μὴν οὐδείς γε ὑμῶν	ἀγνοεῖ	ὅτι θᾶττον ἂν ἐγχειριδίῳ πληγεὶς
[4, 0]	τῆς αἰτίας ἧς ἐγὼ φεύγω,	ἐπεὶ	σαφῶς ἔγνωτ´ ἂν ὅτι ἡμεῖς
[4, 0]	γὰρ αὐτῷ τοῦτο· οὐδὲν γὰρ	διαφέρει.	οὐκοῦν ἦλθον αὐτὸς αὐτὸν ἀποκτενῶν,
[4, 10]	ἐπὶ τῇ ἐκ τῶν πολεμίων	λύσει	πραθείη, ὅσῳ παρὰ μὲν ἐκείνων
[4, 10]	ἐπιβουλευθῆναι καὶ πρὸς ἅπανθ´ ἡμῖν	ἀμφισβητεῖ,	ἐξὸν δ´ ἐκ τῆς ἀνθρώπου
[4, 0]	φρασάτω πρὸς ὑμᾶς. Ἀλλ´ οὐκ	ἔχει	εἰπεῖν. Καὶ μὴν οὐδείς γε
[4, 10]	μείζους πίστεις· οὐ γὰρ ἂν	ἔχοιμι	εἰπεῖν ἄλλ´ ἢ ταύτας, ὡς
[4, 0]	Ἀλλ´ ἦν, εἰ βούλεται, ἐχθρός·	δίδωμι	γὰρ αὐτῷ τοῦτο· οὐδὲν γὰρ
[4, 0]	ἂν ὅτι ἡμεῖς ἦμεν αὐτὸν	οἱ	κριτὴν ἐμβαλόντες καὶ ἡμῶν ἕνεκα
[4, 0]	(βουλόμενος τἀληθῆ λέγειν) ἢ ὅτι	οἱ	φίλοι περὶ πάντων ἡμᾶς τούτων
[4, 0]	τἀληθῆ λέγειν) ἢ ὅτι οἱ	φίλοι	περὶ πάντων ἡμᾶς τούτων συνήλλαξαν.
[4, 10]	ἐνθυμουμένους ὅτι περὶ τῆς πατρίδος	μοι	καὶ τοῦ βίου ὁ ἀγών
[4, 10]	ὅ τι ἐβουλόμην, κινδυνεύοντι δέ	μοι	περὶ τῆς πατρίδος οὐδὲ πυθέσθαι
[4, 10]	ἐκ τῶν πολεμίων ἐξῆν ἄν	μοι	χρῆσθαι αὐτῇ ὅ τι ἐβουλόμην,
[4, 10]	ἐλευθέραν εἶναι· ὁμοίως γὰρ προσήκει	κἀμοὶ	τῆς ἐλευθερίας, τὸ ἴσον καταθέντι
[4, 0]	ἣν ἔξεστιν αὐτῷ ἀναμφισβητήτως ἔχειν	ἐμοὶ	ἀποδόντι τἀργύριον. ~Καὶ φησὶ μὲν
[4, 0]	Διονυσίοις, ἵν´ ὑμῖν φανερὸς ἐγένετο	ἐμοὶ	διηλλαγμένος, κρίνας τὴν ἐμὴν φυλὴν
[4, 10]	φυγόντος ἐμοῦ τὴν βάσανον, τοσοῦτον	ἐμοὶ	τεκμήριον γενέσθαι ὅτι οὐ ψεύδομαι,
[4, 10]	οὗτος ἅπαν ἔδωκε, καὶ εἰ	διηλλαγμένοι	ἢ ἔτι ἐχθροὶ ἦμεν, Ἔτι
[4, 10]	ἐβασανίζομεν, εἰκότως ἄν τι τούτῳ	χαριζόμενοι	καὶ παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐμοῦ
[4, 10]	ἠξίου βασανίζεσθαι. ἃ μὲν γὰρ	ἐκεῖνοι	ᾔδεσαν, ἐλθόντας ἡμᾶς ὡς τοῦτον,
[4, 10]	καὶ εἰ διηλλαγμένοι ἢ ἔτι	ἐχθροὶ	ἦμεν, Ἔτι δὲ εἰ μεταπεμφθέντες
[4, 0]	ἐλθεῖν, ἀλλ´ ὀστράκῳ φησὶ πληγῆναι.	καίτοι	φανερὸν ἤδη ἐξ ὧν εἴρηκεν,
[4, 0]	ἃ ἔλαβεν, οὐκ ἂν ἄλλην	ἔχοι	εἰπεῖν (βουλόμενος τἀληθῆ λέγειν) ἢ
[4, 10]	ἔστι καὶ ἄλλοθεν εὐπορήσαντι κομισθῆναι,	ἐπὶ	δὲ τοῖς ἐχθροῖς γενόμενον οὐ
[4, 10]	μὲν δὴ πολὺ ἂν δικαιότερον	ἐπὶ	ταύτῃ τῇ αἰτίᾳ βασανισθείη ἢ
[4, 10]	ταύτῃ τῇ αἰτίᾳ βασανισθείη ἢ	ἐπὶ	τῇ ἐκ τῶν πολεμίων λύσει
[4, 10]	ἐλεήσατέ με, καὶ μὴ περιίδητε	ἐπὶ	τούτῳ γενόμενον, μηδὲ ἀνηκέστῳ συμφορᾷ
[4, 0]	ὡς οὐκ ἀπέδωκε, φανερῶς δὲ	περὶ	πάντων διαλελυμένον ἀρνεῖσθαι τὰ περὶ
[4, 0]	λέγειν) ἢ ὅτι οἱ φίλοι	περὶ	πάντων ἡμᾶς τούτων συνήλλαξαν. Ἐβουλόμην
[4, 10]	ἀλλ´ ἀπεκινδύνευον τοῦτο· πολὺ γὰρ	περὶ	πλείονος τοῦτον ἢ ἐμὲ φαίνεται
[4, 0]	ἡ δὲ τοτὲ μὲν ἐμὲ	περὶ	πολλοῦ τοτὲ δὲ τοῦτόν φησι
[4, 0]	ἔστ´ αὐτοῖς μαρτυρῆσαι μὴ διομοσαμένοις	περὶ	τῆς αἰτίας ἧς ἐγὼ φεύγω,
[4, 0]	περὶ πάντων διαλελυμένον ἀρνεῖσθαι τὰ	περὶ	τῆς ἀνθρώπου, μὴ κοινῇ ἡμᾶς
[4, 10]	τούτου λόγους, ἀλλ´ ἐνθυμουμένους ὅτι	περὶ	τῆς πατρίδος μοι καὶ τοῦ
[4, 10]	τι ἐβουλόμην, κινδυνεύοντι δέ μοι	περὶ	τῆς πατρίδος οὐδὲ πυθέσθαι παρ´
[4, 0]	γε, ὦ βουλή, τὸ διαμάχεσθαι	περὶ	τούτου, ὡς οὐκ ἐγένοντο ἡμῖν
[4, 0]		~ΠΕΡΙ	ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΕΚ ΠΡΟΝΟΙΑΣ, ΥΠΕΡ ΟΥ
[4, 10]	διὰ πόρνην καὶ δούλην ἄνθρωπον	περὶ	τῶν μεγίστων εἰς κίνδυνον καθέστηκα,
[4, 10]	πυθέσθαι παρ´ αὐτῆς τἀληθῆ ἐκγενήσεται	περὶ	ὧν εἰς τὴν κρίσιν καθέστηκα·
[4, 0]	αὐτὸς αὐτὸν ἀποκτενῶν, ὡς οὗτός	φησι,	καὶ βίᾳ εἰς τὴν οἰκίαν
[4, 10]	ἔχειν ἐμοὶ ἀποδόντι τἀργύριον. ~Καὶ	φησὶ	μὲν δεινῶς ἐπιβουλευθῆναι καὶ πρὸς
[4, 0]	ἔχοντας ἡμᾶς ἐλθεῖν, ἀλλ´ ὀστράκῳ	φησὶ	πληγῆναι. καίτοι φανερὸν ἤδη ἐξ
[4, 0]	περὶ πολλοῦ τοτὲ δὲ τοῦτόν	φησι	ποιεῖσθαι, βουλομένη ὑπ´ ἀμφοτέρων ἐρᾶσθαι.
[4, 10]	ἄν μοι χρῆσθαι αὐτῇ ὅ	τι	ἐβουλόμην, κινδυνεύοντι δέ μοι περὶ
[4, 0]	τοίνυν οὐδ´ αὐτὸς αἰτιώμενος τοιοῦτόν	τι	ἔχοντας ἡμᾶς ἐλθεῖν, ἀλλ´ ὀστράκῳ
[4, 10]	τῶν μεγίστων εἰς κίνδυνον καθέστηκα,	τί	κακὸν πώποτε τὴν πόλιν ἢ
[4, 10]	τῶν ἄλλων οὐδὲν ἦν> ὅ	τι	οὐ ῥᾴδιον τοῖς τε ἄλλοις
[4, 0]	εἰς τὴν οἰκίαν εἰσῆλθον. διὰ	τί	οὖν οὐκ ἀπέκτεινα, ὑποχείριον λαβὼν
[4, 10]	τούτου εἰ ἐβασανίζομεν, εἰκότως ἄν	τι	τούτῳ χαριζόμενοι καὶ παρὰ τὴν
[4, 10]	διηλλαγμένοι ἢ ἔτι ἐχθροὶ ἦμεν,	Ἔτι	δὲ εἰ μεταπεμφθέντες ἤλθομεν ἢ
[4, 10]	ἐπάταξα, ἐκείνη μᾶλλον ἂν ᾔδει.	Ἔτι	δὲ τοὺς μὲν τούτου οἰκέτας
[4, 10]	ἔδωκε, καὶ εἰ διηλλαγμένοι ἢ	ἔτι	ἐχθροὶ ἦμεν, Ἔτι δὲ εἰ
[4, 0]	ἀρχῆς εὐκόλως εἶχον καὶ νῦν	ἔτι	ἔχω· ὁ δ´ εἰς τοῦτο
[4, 10]	ποιεῖσθαι. καὶ μὴ ζητεῖτε τούτων	ἔτι	μείζους πίστεις· οὐ γὰρ ἂν
[4, 10]	βουλομένων ἀπολῦσαι ἔστι καὶ ἄλλοθεν	εὐπορήσαντι	κομισθῆναι, ἐπὶ δὲ τοῖς ἐχθροῖς
[4, 10]	κἀμοὶ τῆς ἐλευθερίας, τὸ ἴσον	καταθέντι	ἀργύριον. Ἀλλὰ ψεύδεται καὶ οὐκ
[4, 0]	ἔξεστιν αὐτῷ ἀναμφισβητήτως ἔχειν ἐμοὶ	ἀποδόντι	τἀργύριον. ~Καὶ φησὶ μὲν δεινῶς
[4, 10]	χρῆσθαι αὐτῇ ὅ τι ἐβουλόμην,	κινδυνεύοντι	δέ μοι περὶ τῆς πατρίδος
[4, 0]	τὸ γραμματεῖον ἀπέλαχε δέ. Καὶ	ὅτι	ἀληθῆ ταῦτα λέγω, Φιλῖνος καὶ
[4, 10]	οὐκ ἀξιοῦντος βασανισθῆναι τὴν ἄνθρωπον,	ὅτι	αὐτὴν ἐλευθέραν ἐσκήπτετο εἶναι, ἀλλὰ
[4, 0]	φεύγω, ἐπεὶ σαφῶς ἔγνωτ´ ἂν	ὅτι	ἡμεῖς ἦμεν αὐτὸν οἱ κριτὴν
[4, 0]	μὴν οὐδείς γε ὑμῶν ἀγνοεῖ	ὅτι	θᾶττον ἂν ἐγχειριδίῳ πληγεὶς ἀπέθανεν
[4, 10]	ἄλλοις ἐμφανὲς καὶ τούτοις ποιῆσαι.	Ὅτι	μὲν οὖν οὔτε πρόνοια ἐγένετο
[4, 0]	εἰπεῖν (βουλόμενος τἀληθῆ λέγειν) ἢ	ὅτι	οἱ φίλοι περὶ πάντων ἡμᾶς
[4, 0]	φανερὸν ἤδη ἐξ ὧν εἴρηκεν,	ὅτι	οὐ πρόνοια γεγένηται. Οὐ γὰρ
[4, 10]	βάσανον, τοσοῦτον ἐμοὶ τεκμήριον γενέσθαι	ὅτι	οὐ ψεύδομαι, διότι οὗτος οὐκ
[4, 10]	ἡμῖν γεγένηται. Καὶ εὖ ᾔδειν	ὅτι〉	οὐδὲ ἐν ταύτῃ ἔγωγ´ ἂν
[4, 10]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον συκοφαντίαν καταγιγνώσκειν	ὅτι	παραλιπὼν ἔλεγχον οὕτως ἀκριβῆ ἐξαπατήσειν
[4, 10]	τοὺς τούτου λόγους, ἀλλ´ ἐνθυμουμένους	ὅτι	περὶ τῆς πατρίδος μοι καὶ
[4, 10]	τοσοῦτον ἰσχῦσαι τοὺς τούτου λόγους,	ὅτι	φησὶν αὐτὴν ἐλευθέραν εἶναι· ὁμοίως
[4, 10]	τεκμήριον γενέσθαι ὅτι οὐ ψεύδομαι,	διότι	οὗτος οὐκ ἠθέλησεν ἐκ τῆς
[4, 0]	οὗτος ἐναντίως τοῖς ἄλλοις δύσερώς	ἐστι,	καὶ ἀμφότερα βούλεται, τό τε
[4, 0]	μὲν ἀντίδοσιν δι´ ἐκείνην φανερός	ἐστι	ποιησάμενος, τὴν δ´ αἰτίαν δι´
[4, 0]	οἴνου ἐλθόντες. ὥστε πῶς ταῦτ´	ἐστὶ	πρόνοια; Ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι
[4, 10]	ὁτιοῦν ἐξαμαρτῶν; οὐδὲν γὰρ ἔμοιγέ	ἐστι	τοιοῦτον πεπραγμένον, ἀλλ´ ἀλογώτατον πάντων
[4, 10]	παρὰ μὲν ἐκείνων βουλομένων ἀπολῦσαι	ἔστι	καὶ ἄλλοθεν εὐπορήσαντι κομισθῆναι, ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/03/2010