Discours, paragraphes
[32, 20]	τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια τοίνυν,	ὦ	ἄν δρες δικασταί, οὐκ ἄτοπον
[32, 0]	αὐτῶν διδάξαι πειράσομαι. Ἀδελφοὶ ἦσαν,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, Διόδοτος καὶ Διογείτων
[32, 25]	ΕΣ Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε,	ὦ	ἄνδρες δικασταί: ἐγὼ δ' ὅσα
[32, 15]	περὶ τῶν ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, μηδένα τῶν παρόντων
[32, 0]	μὴ μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, οὐκ ἄν ποτε
[32, 20]	χρημάτων. ὃ δὲ πάντων δεινότατον,	ὦ	ἄνδρες δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν
[32, 15]	ποιεῖ χρημάτων" τότε μὲν οὖν,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, πολλῶν καὶ δεινῶν
[32, 0]	ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, πολλῶν χρημάτων ἀπεστέρηνται
[32, 25]	πλουτήσει. καθ' ἕκαστον μὲν οὖν,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, πολὺ ἂν ἔργον
[32, 15]	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν,	ὦ	ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν
[32, 20]	ἡμεῖς οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτως,	ὦ	ἄνδρες, ἐν ταῖς μεγάλαις ζημίαις
[32, 20]	δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν: ἐφ'	ᾧ	ἡμεῖς οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτως,
[32, 25]	μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες δικασταί:	ἐγὼ	δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν
[32, 10]	αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ τούτων	ἐγὼ	ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ
[32, 10]	αὐτὸς λέγῃς. καίτοι οὐχ οὕτως	ἐγώ	εἰμι ἀθλία, οὐδ' οὕτω περὶ
[32, 10]	πάντα πρὸς ἡμᾶς. ἐλθὼν δ'	ἐγὼ	ἠγανάκτουν μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν
[32, 5]	μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας.	ἐγὼ	οὖν πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδα
[32, 15]	ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος	ἐγώ	σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους
[32, 5]	τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν	δικαίῳ	περὶ τοὺς αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι,
[32, 15]	δ' αὐτὸν ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον	ἐγγείῳ	ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας
[32, 10]	τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ	βιβλίῳ	ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ'
[32, 15]	μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ	Ἀξιῶ	τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ
[32, 5]	γυναικὶ καὶ τὰ ἐν τῷ	δωματίῳ	δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ θυγατρί.
[32, 15]	ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ	τόκῳ	δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς
[32, 10]	παρακαταθήκην. καὶ περὶ τούτων ἐγὼ	ἐθέλω	τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους
[32, 15]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ	λογισμῷ	προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα τοὺς
[32, 10]	Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας	ἐκβεβλημένῳ	τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν.
[32, 20]	φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα μνᾶς	ἐκείνῳ	συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς
[32, 25]	Διογείτονα τέτταρας καὶ εἴκοσι μνᾶς	ἐκείνῳ	συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν. οὗτος
[32, 10]	τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν	ἐκείνῳ	τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ
[32, 5]	αὐτῷ ὑεῖ δύο καὶ θυγάτηρ.	~χρόνῳ	δὲ ὕστερον καταλεγεὶς Διόδοτος μετὰ
[32, 5]	γραμματείων κο μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ	χρόνῳ	ἐδήλωσε τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ
[32, 10]	οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ τῷ	χρόνῳ.	τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν
[32, 0]	ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν	ἀποδείξω	οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ
[32, 5]	ὧν ὁ ἀνὴρ αὐτῇ ἔδωκεν.	ὀγδόῳ	δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα
[32, 20]	ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ'	ἐπιτρόπῳ	τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι.
[32, 25]	θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ,	μικρῷ	ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς τῆς
[32, 5]	Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου ἐν	Ἐφέσῳ	Διογείτων τέως μὲν τὴν θυγατέρα
[32, 25]	δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἀναλίσκων, καὶ	θήσω	ὅσον οὐδεὶς πώποτ' ἐν τῇ
[32, 5]	μνᾶς δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν	Χερρονήσῳ.	ἐπέσκηψε δέ, ἐάν τι πάθῃ,
[32, 20]	δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι	τῷ	Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα
[32, 10]	οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ	τῷ	βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε
[32, 20]	ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται,	τῷ	δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι
[32, 5]	τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν	τῷ	δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ
[32, 15]	Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	τῷ	λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα
[32, 10]	ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ
[32, 25]	τρεῖς δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν	ὀκτὼ	αὗται ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί,
[32, 20]	ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ τούτων τὰς	ὀκτὼ	δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν: ἐφ'
[32, 20]	ἀδελφὴν λῆμμα καὶ ἀνάλωμα ἐν	ὀκτὼ	ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ
[32, 15]	ἐνθυμούμενοι δὲ ὡς χαλεπὸν ἐξευρεῖν	ὅτῳ	χρὴ περὶ τῶν ἑαυτοῦ πιστεῦσαι,
[32, 25]	ὅσον περ ὅλον τὸ ἀνάλωμα	αὐτῷ	γεγένηται. καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε
[32, 5]	τοὺς αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην	αὐτῷ	δίδωσι καὶ πέντε τάλαντα ἀργυρίου
[32, 25]	ἐτύγχανε τετελευτηκώς, εἰ ὁ λόγος	αὐτῷ	εἴη ὁ τῆς τριηραρχίας: ὁ
[32, 20]	εἶναι περὶ τοὺς παῖδας, ἐξῆν	αὐτῷ	κατὰ τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται
[32, 25]	καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων	αὐτῷ	λογιοῦμαι, πρόσοδον μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων,
[32, 0]	τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα, ἥπερ ἦν	αὐτῷ	μόνη: καὶ γίγνονται αὐτῷ ὑεῖ
[32, 20]	κουρέως κατὰ μῆνα οὐκ ἦν	αὐτῷ	οὐδὲ κατ' ἐνιαυτὸν γεγραμμένα, συλλήβδην
[32, 25]	οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν οὐδεὶς	αὐτῷ	σύνοιδεν ἀλλ' αὐτὸς μόνος διεχείριζεν,
[32, 0]	ἦν αὐτῷ μόνη: καὶ γίγνονται	αὐτῷ	ὑεῖ δύο καὶ θυγάτηρ. ~χρόνῳ
[32, 20]	πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ	αὑτῷ	τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται.
[32, 15]	δεινῶν ὑπὸ τῆς γυναικὸς ῥηθέντων	οὕτω	διετέθημεν πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ
[32, 10]	οὕτως ἐγώ εἰμι ἀθλία, οὐδ'	οὕτω	περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ'
[32, 0]	τὰ δίκαια, εἰ δὲ μή,	τούτῳ	μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ
[32, 15]	πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ τῶν	τούτῳ	πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν
[32, 0]	μοι γεγένηται εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν.	ἔχω	δὲ τούτων μὲν ἀδελφήν, Διογείτονος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2008