Discours, paragraphes
[32, 15]	κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν	ἃς	ἐκεῖνος παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ
[32, 5]	προσήκειν δικαίῳ περὶ τοὺς αὑτοῦ	παῖδας	γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ δίδωσι καὶ
[32, 5]	ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν	παῖδας	εἰς ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ
[32, 20]	ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς	παῖδας,	ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους,
[32, 10]	εἰς τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς	παῖδας	ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν
[32, 25]	ἐν τῇ πόλει, εἰς δύο	παῖδας	καὶ ἀδελφὴν καὶ παιδαγωγὸν καὶ
[32, 20]	τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς δύο	παῖδας	καὶ ἀδελφὴν λῆμμα καὶ ἀνάλωμα
[32, 15]	τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν τοὺς	παῖδας,	οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ
[32, 20]	οὓς ἡ πόλις οὐ μόνον	παῖδας	ὄντας ἀτελεῖς ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ
[32, 10]	περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω τοὺς	παῖδας	παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ τοὺς
[32, 20]	πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς	παῖδας	τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν,
[32, 15]	ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς	οἰκίας	ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι
[32, 15]	ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς	οἰκίας	τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους,
[32, 25]	ἀδελφὴν καὶ παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν	χιλίας	δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον
[32, 5]	ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς	δισχιλίας	δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε
[32, 15]	ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας	δισχιλίας	δραχμὰς καὶ ἔπιπλα πολλοῦ ἄξια:
[32, 15]	εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα, ὡς	δισχιλίας	δραχμὰς ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε
[32, 20]	θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ	τετρακισχιλίας	δραχμὰς ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ,
[32, 20]	ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ	τετρακισχιλίας	δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο
[32, 10]	ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ	τετρακισχιλίας	δραχμάς, καὶ τούτων τὰ γράμματα
[32, 5]	δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς	πεντακισχιλίας	δραχμάς, χιλίαις ἔλαττον ὧν ὁ
[32, 25]	εἶναι. καίτοι εἰ μὲν τὰς	ζημίας	τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα
[32, 20]	τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ	θυσίας	ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ τετρακισχιλίας
[32, 15]	τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς	οὐσίας	τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ
[32, 20]	ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο ἦλθεν	ἀναισχυντίας,	ὥστε οὐκ ἔχων ὅποι τρέψειε
[32, 15]	νῦν τοὺς μὲν ἐκ τῆς	μητρυιᾶς	τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς
[32, 25]	λόγος αὐτῷ εἴη ὁ τῆς	τριηραρχίας:	ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι, καὶ
[32, 20]	παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ	τριηραρχίας	παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ
[32, 0]	πείθεσθαι, ἀλλ' ἐβουλήθη καὶ φεύγειν	δίκας	καὶ μὴ οὔσας διώκειν καὶ
[32, 20]	ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς	ἄλλας	ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς
[32, 0]	μή, τούτῳ μὲν ἅπαντα πιστεύειν,	ἡμᾶς	δὲ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον
[32, 10]	σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸς	ἡμᾶς.	ἐλθὼν δ' ἐγὼ ἠγανάκτουν μὲν
[32, 15]	τοῦ ἀδελφοῦ μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας	ἡμᾶς	περὶ ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων" τότε
[32, 0]	δικασταί, οὐκ ἄν ποτε εἰς	ὑμᾶς	εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νο μίζων
[32, 25]	πολὺ ἂν ἔργον εἴη πρὸς	ὑμᾶς	λογίζεσθαι: ἐπειδὴ δὲ μόλις παρ'
[32, 0]	χείρους εἶναι. ἐξ ἀρχῆς δ'	ὑμᾶς	περὶ αὐτῶν διδάξαι πειράσομαι. Ἀδελφοὶ
[32, 20]	ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ τετρακισχιλίας	δραχμὰς	ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ
[32, 20]	ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας	δραχμὰς	ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο ἦλθεν
[32, 25]	καὶ παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν χιλίας	δραχμὰς	ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ
[32, 20]	ἀρνίον, καὶ τούτων τὰς ὀκτὼ	δραχμὰς	ἐλογίζετο τοῖς παισίν: ἐφ' ᾧ
[32, 15]	τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας	δραχμὰς	καὶ ἔπιπλα πολλοῦ ἄξια: φοιτᾶν
[32, 10]	τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας	δραχμάς,	καὶ τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν:
[32, 15]	ἔχων τοσαῦτα χρήματα, ὡς δισχιλίας	δραχμὰς	ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε καὶ
[32, 25]	ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖς	δραχμὰς	τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται
[32, 5]	μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας	δραχμάς,	χιλίαις ἔλαττον ὧν ὁ ἀνὴρ
[32, 5]	καὶ τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ	ὀφειλομένας	ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ, ἐάν
[32, 15]	μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ	δεδανεισμένας,	καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς καὶ
[32, 20]	αὐτοῖς πλεῖν ἢ τετρακισχιλίας δραχμὰς	ἀνηλωμένας,	ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ πρὸς
[32, 25]	δὲ ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας πεντήκοντα	μνᾶς	ἀνηλωκέναι, ὥστε τούτοις λελογίσθαι ὅσον
[32, 5]	καταλίποι αὐτοῖς ὁ πατὴρ εἴκοσι	μνᾶς	ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ
[32, 5]	ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα	μνᾶς	δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ.
[32, 20]	οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ εἴκοσι	μνᾶς	ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν
[32, 25]	χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα	μνᾶς,	ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον
[32, 20]	Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα	μνᾶς	ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις
[32, 25]	ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ εἴκοσι	μνᾶς	ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν.
[32, 15]	αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ' αὐτὸν ἑκατὸν	μνᾶς	κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας,
[32, 5]	θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι	μνᾶς	τῇ γυναικὶ καὶ τριά κοντα
[32, 15]	ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν	εὐδαίμονας	ὄντας: καὶ ταῦτα μὲν καλῶς
[32, 5]	κοντα στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ	πράξας	καὶ οἴκοι ἀντίγραφα καταλιπὼν ᾤχετο
[32, 25]	καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα	τέτταρας	καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον
[32, 20]	καὶ ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς τῆς	ἡμέρας	ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ καὶ
[32, 25]	ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς τῆς	ἡμέρας:	ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι γίγνονται
[32, 0]	ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς δὲ	φανερᾶς	ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου δὲ Διοδότου κατ'
[32, 15]	ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ	ἑτέρας	δισχιλίας δραχμὰς καὶ ἔπιπλα πολλοῦ
[32, 15]	τούτων πατὴρ κατέλιπε καὶ τριάκοντα	στατῆρας,	ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος
[32, 5]	εἴκοσι μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα	στατῆρας.	ἐγὼ οὖν πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ
[32, 5]	τῇ γυναικὶ καὶ τριά κοντα	στατῆρας	Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ πράξας καὶ
[32, 25]	παρ' αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα,	μάρτυρας	ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν
[32, 5]	ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν,	καλέσας	αὐτοὺς εἶπε Διογείτων, ὅτι καταλίποι
[32, 5]	Διόδοτος μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν,	καλέσας	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν,
[32, 20]	ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν	ὁμολογήσας	ἔχειν, εἰς δύο παῖδας καὶ
[32, 0]	κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ δίκαια	ποιήσας	ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς τούτους ἐγκλημάτων,
[32, 15]	καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν. ἔπειτα σὺ	ἐτόλμησας"	ἔφη εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα,
[32, 0]	καὶ φεύγειν δίκας καὶ μὴ	οὔσας	διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς ἐσχάτους
[32, 25]	τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε δυοῖν	δεούσας	πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι, ὥστε τούτοις
[32, 20]	Ἀλέξιδι τῷ Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν	δεούσας	πεντήκοντα μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ
[32, 15]	σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους	ἠξίωσας	θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας
[32, 20]	τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς οὐκ	ἀναλώσας	πέντε καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκ
[32, 20]	τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν	τὰς	ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐλογίσατο
[32, 5]	καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας	τὰς	ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ
[32, 25]	ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ μὲν	τὰς	ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ
[32, 20]	ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ τούτων	τὰς	ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν:
[32, 5]	θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας τὰς	ἀναγκαιότητας	οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ περὶ
[32, 15]	εἰς τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων	πάντας	ἀνθρώπους πρὸς ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε
[32, 15]	οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ μέμνησαι, ἀλλὰ	πάντας	ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων"
[32, 10]	τῶν πατρῴων μηδ' εἰς πτωχείαν	καταστάντας,	ὑβρισμένους ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν,
[32, 10]	παρακαλοῦντές με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς	ἀποστερηθέντας	τῶν πατρῴων μηδ' εἰς πτωχείαν
[32, 20]	ἡ πόλις οὐ μόνον παῖδας	ὄντας	ἀτελεῖς ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὰν
[32, 15]	καὶ ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς	ὄντας	ἐκ τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν
[32, 15]	παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας	ὄντας:	καὶ ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς:
[32, 15]	δακρύοντας μὴ ἧττον τῶν πεπονθότων	ἀπιόντας	οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον μὲν οὖν
[32, 15]	καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντας μήτε	ἀποθνῄσκοντας	μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ
[32, 15]	παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ	δακρύοντας	μὴ ἧττον τῶν πεπονθότων ἀπιόντας
[32, 10]	τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας	ἐπιτυχόντας	ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς
[32, 15]	πρὸς ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε μήτε	ζῶντας	μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον τοῖς
[32, 20]	ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας	ἑορτὰς	καὶ θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν
[32, 5]	παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ	ταύτας	τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν
[32, 25]	θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ	ἀποπέμψας	εἰς τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν
[32, 15]	ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP	ΕΣ	Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[32, 25]	ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP	ΕΣ	Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ
[32, 10]	ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι: ὃς	ἔλαβες	μέν, ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει, πέντε
[32, 0]	ὑμῖν εἶναι δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ	οἵτινες	ἂν ἔλαττον ὑπὸ τῶν προσηκόντων
[32, 20]	εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄν	δρες	δικασταί, οὐκ ἄτοπον γάρ μοι
[32, 0]	διδάξαι πειράσομαι. Ἀδελφοὶ ἦσαν, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, Διόδοτος καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι
[32, 25]	Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ	ἄνδρες	δικασταί: ἐγὼ δ' ὅσα τελευτῶν
[32, 15]	τῶν ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, μηδένα τῶν παρόντων δύνασθαι
[32, 0]	μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, οὐκ ἄν ποτε εἰς
[32, 20]	ὃ δὲ πάντων δεινότατον, ὦ	ἄνδρες	δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι
[32, 15]	χρημάτων" τότε μὲν οὖν, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ
[32, 0]	μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, πολλῶν χρημάτων ἀπεστέρηνται καὶ
[32, 25]	καθ' ἕκαστον μὲν οὖν, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, πολὺ ἂν ἔργον εἴη
[32, 15]	ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ	ἄνδρες	δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν τὸν
[32, 20]	οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτως, ὦ	ἄνδρες,	ἐν ταῖς μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε
[32, 15]	μὲν οὖν τούτων ἀνάβητέ μοι	μάρτυρες.	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν,
[32, 25]	ζημιῶσαι; Καί μοι ἀνάβητε τούτων	μάρτυρες.	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν
[32, 15]	τῆς γυναικὸς ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν	πάντες	οἱ παρόντες ὑπὸ τῶν τούτῳ
[32, 10]	πόθεν ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ'	ἀκούσαντες	ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς
[32, 10]	πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες,	κλάοντες	καὶ παρακαλοῦντές με μὴ περιιδεῖν
[32, 10]	πρὸς τὴν μητέρα, καὶ παραλα῎	βόντες	ἐκείνην ἧκον πρὸς ἐμέ, οἰκτρῶς
[32, 25]	ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι, καὶ	ἐλθόντες	οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ
[32, 15]	ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες οἱ	παρόντες	ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων καὶ
[32, 10]	ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ	δακρύοντες	ᾤχοντο πρὸς τὴν μητέρα, καὶ
[32, 0]	ἂν ἔλαττον ὑπὸ τῶν προσηκόντων	ἔχοντες	ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι,
[32, 0]	τε ὅτι οὐ μόνον οἱ	ἀδικοῦντες	χείρους ὑμῖν εἶναι δοκοῦσιν, ἀλλὰ
[32, 10]	καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ	παρακαλοῦντές	με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας
[32, 15]	καὶ τῶν λόγων τῶν ἐκείνης,	ὁρῶντες	μὲν τοὺς παῖδας, οἷα ἦσαν
[32, 15]	μὲν τοὺς παῖδας, οἷα ἦσαν	πεπονθότες,	ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς
[32, 0]	ἀπεστέρηνται καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ	πεπονθότες	ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν, ἐπ'
[32, 10]	τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως	ἐκπεπτωκότες,	κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές με μὴ
[32, 10]	γενομένους ὀμόσαι ὅπου ἂν αὐτὸς	λέγῃς.	καίτοι οὐχ οὕτως ἐγώ εἰμι
[32, 15]	δ' ἅπασι τοῖς πολίταις ἄξιον	ὀργῆς	ἡγήσησθε. εἰς τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν
[32, 15]	μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς	ἐμῆς	παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας
[32, 5]	γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ τὸν	ἐκείνης	μὲν πατέρα, αὑτοῦ δὲ κηδεστὴν
[32, 15]	πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν	ἐκείνης,	ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας, οἷα
[32, 10]	ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ	τῆς	ἀδελφῆς ἕνεκα καὶ σφῶν αὐτῶν.
[32, 15]	θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας	τῆς	αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ
[32, 15]	δικασταί, πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ	τῆς	γυναικὸς ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες
[32, 0]	τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο,	τῆς	δὲ φανερᾶς ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου δὲ
[32, 20]	πάππος ὢν παρὰ τοὺς νόμους	τῆς	ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν
[32, 15]	τοὺς μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς	τῆς	ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν
[32, 20]	παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς	τῆς	ἡμέρας ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ
[32, 25]	μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς	τῆς	ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι
[32, 15]	καὶ νῦν τοὺς μὲν ἐκ	τῆς	μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν
[32, 15]	ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ	τῆς	οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς
[32, 15]	τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ	τῆς	οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις,
[32, 15]	δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον	τῆς	οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι
[32, 25]	ὁ λόγος αὐτῷ εἴη ὁ	τῆς	τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι,
[32, 10]	ἠντεβόλει με καὶ ἱκέτευε συναγαγεῖν	αὐτῆς	τὸν πατέρα καὶ τοὺς φίλους,
[32, 10]	ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων τῶν	ἐμαυτῆς	τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ
[32, 10]	ἐχρῆν, ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ τῆς	ἀδελφῆς	ἕνεκα καὶ σφῶν αὐτῶν. πολλὰ
[32, 0]	χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους εἶναι. ἐξ	ἀρχῆς	δ' ὑμᾶς περὶ αὐτῶν διδάξαι
[32, 5]	αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας δραχμάς,	χιλίαις	ἔλαττον ὧν ὁ ἀνὴρ αὐτῇ
[32, 20]	ὦ ἄνδρες, ἐν ταῖς μεγάλαις	ζημίαις	ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ
[32, 20]	οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐν ταῖς	μεγάλαις	ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ
[32, 25]	ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι	μναῖς	τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί
[32, 20]	ὠργίσθημεν. οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐν	ταῖς	μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον
[32, 15]	ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι τοῖς	πολίταις	ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς τοσαύτην
[32, 25]	ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε	χρήσταις	ἀποδεδωκώς
[32, 5]	δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν παῖδας	εἰς	ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα
[32, 20]	ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ καὶ	εἰς	γναφεῖον ἱμάτια καὶ εἰς κουρέως
[32, 20]	χρόνου πλεῖν ἢ τάλαντον ἀργυρίου.	εἰς	δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς
[32, 20]	τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται.	εἰς	Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄν δρες
[32, 25]	οὐδεὶς πώποτ' ἐν τῇ πόλει,	εἰς	δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν καὶ
[32, 20]	τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν,	εἰς	δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν λῆμμα
[32, 10]	ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον	εἰς	ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν χρημάτων.
[32, 20]	καὶ εἰς γναφεῖον ἱμάτια καὶ	εἰς	κουρέως κατὰ μῆνα οὐκ ἦν
[32, 20]	ἔχων ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα,	εἰς	ὄψον μὲν δυοῖν παιδίοιν καὶ
[32, 10]	αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων μηδ'	εἰς	πτωχείαν καταστάντας, ὑβρισμένους ὑφ' ὧν
[32, 25]	καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον	εἰς	τὴν τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε
[32, 5]	πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα	εἰς	τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως
[32, 10]	διοικίσει, ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο	εἰς	τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας
[32, 20]	τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν.	εἰς	τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ
[32, 25]	τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας	εἰς	τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν,
[32, 25]	ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς	εἰς	τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ
[32, 0]	μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ	εἰς	τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους
[32, 15]	τοῖς πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε.	εἰς	τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας
[32, 20]	καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ	εἰς	τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ
[32, 0]	ἄνδρες δικασταί, οὐκ ἄν ποτε	εἰς	ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νο
[32, 20]	πέντε ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας ἐλογίζετο,	εἰς	ὑποδήματα δὲ καὶ εἰς γναφεῖον
[32, 5]	καὶ θυγάτηρ. ~χρόνῳ δὲ ὕστερον	καταλεγεὶς	Διόδοτος μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν,
[32, 25]	αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν	οὐδεὶς	αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ' αὐτὸς μόνος
[32, 25]	ὑπαρχόντων ἀναλίσκων, καὶ θήσω ὅσον	οὐδεὶς	πώποτ' ἐν τῇ πόλει, εἰς
[32, 0]	ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ πάππου ὡς	οὐδεὶς	πώποτε ὑπὸ τῶν μηδὲν προσηκόντων
[32, 0]	Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν, καὶ πολλὰ	δεηθεὶς	ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα
[32, 20]	διὰ τοῦτο ἐπίτροπος τῶν παιδίων	καταλειφθείς,	ἵνα γράμματ' αὐτοῖς ἀντὶ τῶν
[32, 15]	ὄντας: καὶ ταῦτα μὲν καλῶς	ποιεῖς:	τοὺς δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς
[32, 15]	καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ' ἐμοὺς	ἀδικεῖς,	οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς οἰκίας
[32, 20]	πόλις οὐ μόνον παῖδας ὄντας	ἀτελεῖς	ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν
[32, 20]	ἐλογίζετο τοῖς παισίν: ἐφ' ᾧ	ἡμεῖς	οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτως, ὦ
[32, 5]	γεγένησαι, σκόπει αὐτὸς ἤδη πόθεν	ἕξεις	τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι
[32, 25]	ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ	τρεῖς	δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ
[32, 15]	ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς	παιδεύεις	ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας:
[32, 25]	πρὸς ὑμᾶς λογίζεσθαι: ἐπειδὴ δὲ	μόλις	παρ' αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα,
[32, 20]	ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται, οὓς ἡ	πόλις	οὐ μόνον παῖδας ὄντας ἀτελεῖς
[32, 15]	ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ τοιούτοις	ἔργοις	οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε
[32, 15]	τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν	τριβωνίοις,	ἀνυποδήτους, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ
[32, 0]	τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς	φίλοις	ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος
[32, 15]	μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν	πολλοῖς	χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας: καὶ ταῦτα
[32, 20]	ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις	ὀρφανοῖς	οὖσι λελόγισται, οὓς ἡ πόλις
[32, 20]	ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς	δυναμένοις,	μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν
[32, 20]	κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ	τοῖς	ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς
[32, 20]	τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ	τοῖς	δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον
[32, 15]	μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ	τοῖς	ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ
[32, 15]	ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον	τοῖς	οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν:
[32, 20]	τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο	τοῖς	παισίν: ἐφ' ᾧ ἡμεῖς οὐχ
[32, 15]	συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι	τοῖς	πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς
[32, 0]	ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα	τοῖς	φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ
[32, 20]	περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς	ἀδυνάτοις	τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις,
[32, 15]	μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον τοῖς	οἰκειοτάτοις	ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς
[32, 15]	μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς	ἐχθίστοις	πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν
[32, 20]	τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ'	αὐτοῖς	ἀντὶ τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ
[32, 15]	ἄξια: φοιτᾶν δὲ καὶ σῖτον	αὐτοῖς	ἐκ Χερρονήσου καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν.
[32, 5]	δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν θάνατον	αὐτοῖς	καὶ ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα, τὸν
[32, 10]	πατὴρ δ' ἐμός, θεῖος δὲ	αὐτοῖς	καὶ πάππος. καὶ εἰ μηδένα
[32, 15]	τῶν ἐπίπλων ἃ ὁ πατὴρ	αὐτοῖς	κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν
[32, 5]	αὐτοὺς εἶπε Διογείτων, ὅτι καταλίποι	αὐτοῖς	ὁ πατὴρ εἴκοσι μνᾶς ἀργυρίου
[32, 20]	καὶ ἵνα, εἰ μέν τις	αὐτοῖς	πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν
[32, 20]	ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐλογίσατο	αὐτοῖς	πλεῖν ἢ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀνηλωμένας,
[32, 0]	προσηκόντων ἐν τῇ πόλει, βοηθεῖν	αὐτοῖς	τὰ δίκαια, εἰ δὲ μή,
[32, 15]	πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ	τοιούτοις	ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ,
[32, 25]	δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι, ὥστε	τούτοις	λελογίσθαι ὅσον περ ὅλον τὸ
[32, 20]	ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ	τούτοις	λελόγισται. εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ
[32, 20]	μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ	τούτοις	ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται, οὓς ἡ
[32, 20]	ἀποφήνειε, καὶ ἵνα, εἰ μέν	τις	αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου
[32, 25]	σύνοιδεν ἀλλ' αὐτὸς μόνος διεχείριζεν,	ὃς	ἃ δι' ἑτέρων ἐπράχθη καὶ
[32, 10]	θεοὺς ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι:	ὃς	ἔλαβες μέν, ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει,
[32, 20]	οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν:	~ὃς	ἐτόλμησε τὰ μὲν ἔξαρνος γενέσθαι,
[32, 25]	γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς, εἰ ὁ	λόγος	αὐτῷ εἴη ὁ τῆς τριηραρχίας:
[32, 25]	ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν	Ἀλέξιδος	αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς, εἰ
[32, 10]	εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ	μέγεθος	αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ
[32, 15]	τοὺς μὲν νεανίσκους διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ'
[32, 10]	πολλὰ ἂν εἴη λέγειν, ὅσον	πένθος	ἐν τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν
[32, 20]	πο λεμῶσι. καίτοι εἰ ἐβούλετο	δίκαιος	εἶναι περὶ τοὺς παῖδας, ἐξῆν
[32, 10]	πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ δ' ἐμός,	θεῖος	δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος. καὶ
[32, 15]	πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ τῆς	γυναικὸς	ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες οἱ
[32, 20]	ἵνα, εἰ μέν τις αὐτοῖς	πατρικὸς	ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται,
[32, 10]	τοῦ πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ δ'	ἐμός,	θεῖος δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος.
[32, 20]	τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν,	οὐδενὸς	ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν.
[32, 25]	ἦν περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε	ψευσάμενος	τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς
[32, 5]	καὶ οἴκοι ἀντίγραφα καταλιπὼν ᾤχετο	στρατευσόμενος	μετὰ Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου
[32, 20]	ὡς αὐτὸς ἕξων τὰ τούτων,	ἡγούμενος	δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον
[32, 5]	δὲ τῶν παιδίων καὶ θεῖον,	ἡγούμενος	διὰ ταύτας τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ
[32, 0]	φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ	ποιούμενος	τὰ τούτων πράγματα μηδένα τῶν
[32, 10]	δεδιέναι: ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ'	ἐκεῖνος	ἐξέπλει, πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ
[32, 15]	οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν ἃς	ἐκεῖνος	παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν
[32, 25]	οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ' αὐτὸς	μόνος	διεχείριζεν, ὃς ἃ δι' ἑτέρων
[32, 0]	ἔχω δὲ τούτων μὲν ἀδελφήν,	Διογείτονος	δὲ θυγατριδῆν, καὶ πολλὰ δεηθεὶς
[32, 0]	~ΚΑΤΑ	ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.	Εἰ μὲν μὴ μεγάλα ἦν
[32, 15]	μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς περὶ	ἐλάττονος	ποιεῖ χρημάτων" τότε μὲν οὖν,
[32, 20]	πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν	ἔξαρνος	γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας
[32, 25]	αὐτῶν ὅτι τῶν παίδων ὁ	κίνδυνος	εἴη, ἐπειδὴ δὲ ἐσώθη καὶ
[32, 20]	κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο	ἐπίτροπος	τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ'
[32, 10]	ἐμός, θεῖος δὲ αὐτοῖς καὶ	πάππος.	καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου,
[32, 20]	ἁπασῶν τῶν λῃτουργιῶν. οὗτος δὲ	πάππος	ὢν παρὰ τοὺς νόμους τῆς
[32, 5]	θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ	ἀνδρός,	καὶ τὰ γράμματα λαμβάνει ἃ
[32, 20]	εἰ μέν τις αὐτοῖς πατρικὸς	ἐχθρὸς	ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ
[32, 15]	γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας ἀνθρώπους	πρὸς	ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντας
[32, 10]	ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν	πρὸς	αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ' αὐτὸν ἑκατὸν
[32, 10]	καὶ παραλα῎ βόντες ἐκείνην ἧκον	πρὸς	ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους
[32, 10]	ἐλθὼν δ' ἐγὼ ἠγανάκτουν μὲν	πρὸς	Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν τούτου
[32, 10]	τῶν σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα	πρὸς	ἡμᾶς. ἐλθὼν δ' ἐγὼ ἠγανάκτουν
[32, 25]	ταλάντοιν, ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε	πρὸς	τὴν μητέρα αὐτῶν ὅτι τῶν
[32, 10]	ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο	πρὸς	τὴν μητέρα, καὶ παραλα῎ βόντες
[32, 20]	ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ	πρὸς	τὸ κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ
[32, 10]	τούτου θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ
[32, 0]	εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον εἶναι	πρὸς	τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε
[32, 0]	τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν	πρὸς	τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν
[32, 25]	δικασταί, πολὺ ἂν ἔργον εἴη	πρὸς	ὑμᾶς λογίζεσθαι: ἐπειδὴ δὲ μόλις
[32, 10]	χρῆσθαι, ἀδελφὸς μὲν ὢν τοῦ	πατρὸς	αὐτῶν, πατὴρ δ' ἐμός, θεῖος
[32, 20]	εἰς δὲ τὸ μνῆμα τοῦ	πατρὸς	οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ εἴκοσι
[32, 10]	ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι τὴν τοῦ	πατρὸς	οὐσίαν" ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν
[32, 20]	κατ' ἐνιαυτὸν γεγραμμένα, συλλήβδην δὲ	παντὸς	τοῦ χρόνου πλεῖν ἢ τάλαντον
[32, 15]	στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου	τελευτήσαντος	ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν
[32, 5]	αὐτῇ ἔδωκεν. ὀγδόῳ δ' ἔτει	δοκιμασθέντος	μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν
[32, 5]	καταλιπὼν ᾤχετο στρατευσόμενος μετὰ Θρασύλλου.	ἀποθανόντος	δὲ ἐκείνου ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων
[32, 15]	ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ τοῦ	ἀποθανόντος,	ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας τὸν
[32, 0]	Ἀδελφοὶ ἦσαν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	Διόδοτος	καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι,
[32, 5]	θυγάτηρ. ~χρόνῳ δὲ ὕστερον καταλεγεὶς	Διόδοτος	μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας
[32, 5]	μοι διέφερεν. νυνὶ δὲ καὶ	αὐτὸς	ἀπόρως διάκειμαι. σὺ οὖν, ἐπειδὴ
[32, 25]	Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδος	αὐτὸς	γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς, εἰ ὁ
[32, 25]	τὰ δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων	αὐτὸς	ἕξει, ὅποι μὲν ἀνήλωται τὰ
[32, 20]	καταστήσων τὴν οὐσίαν, ἀλλ' ὡς	αὐτὸς	ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν
[32, 5]	δεδοκίμασαι καὶ ἀνὴρ γεγένησαι, σκόπει	αὐτὸς	ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια"
[32, 10]	ἐμαυτῇ γενομένους ὀμόσαι ὅπου ἂν	αὐτὸς	λέγῃς. καίτοι οὐχ οὕτως ἐγώ
[32, 25]	ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ'	αὐτὸς	μόνος διεχείριζεν, ὃς ἃ δι'
[32, 25]	ῥᾳδίως δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων	αὐτὸς	πλουτήσει. καθ' ἕκαστον μὲν οὖν,
[32, 25]	δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν	αὐτὸς	χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα
[32, 20]	πάντων δεινότατον, ὦ ἄνδρες δικασταί:	οὗτος	γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι τῷ Ἀριστοδίκου,
[32, 25]	ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν.	οὗτος	δὲ ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας πεντήκοντα
[32, 20]	ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν τῶν λῃτουργιῶν.	οὗτος	δὲ πάππος ὢν παρὰ τοὺς
[32, 20]	πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ	τεθνεῶτος	χρημάτων. ὃ δὲ πάντων δεινότατον,
[32, 10]	τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι,	ἀδελφὸς	μὲν ὢν τοῦ πατρὸς αὐτῶν,
[32, 15]	ποιεῖς: τοὺς δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς,	οὓς	ἀτίμους ἐκ τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν
[32, 20]	ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται,	οὓς	ἡ πόλις οὐ μόνον παῖδας
[32, 10]	τὸν ἔχοντα τὴν τούτου θυγατέρα,	λόγους	δ' ἐποιούμην πρὸς τοὺς ἄλλους
[32, 5]	τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν	ἐπιδοὺς	πεντακισχιλίας δραχμάς, χιλίαις ἔλαττον ὧν
[32, 25]	καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ	θυγατριδοῦς	ζημιῶσαι; Καί μοι ἀνάβητε τούτων
[32, 15]	ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας	θυγατριδοῦς	ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας τῆς
[32, 10]	εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς	θεοὺς	ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι: ὃς
[32, 15]	ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς	θεοὺς	φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ τὴν συνειδυῖαν
[32, 10]	πρὸς ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ	πάθους	διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες
[32, 10]	δ' ἐποιούμην πρὸς τοὺς ἄλλους	ἐπιτηδείους,	ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς ἔλεγχον
[32, 0]	μίζων αἴσχιστον εἶναι πρὸς τοὺς	οἰκείους	διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι οὐ
[32, 15]	τὸν νοῦν, ἵνα τοὺς μὲν	νεανίσκους	διὰ τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν
[32, 15]	ὑποψίαν Διογείτων πάντας ἀνθρώπους πρὸς	ἀλλήλους	καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντας μήτε
[32, 10]	αὐτῆς τὸν πατέρα καὶ τοὺς	φίλους,	εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ μὴ
[32, 10]	λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς τοὺς	ἄλλους	ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς
[32, 20]	δυοῖν παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε	ὀβολοὺς	τῆς ἡμέρας ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα
[32, 15]	μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ'	ἐμοὺς	ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς
[32, 15]	τοὺς δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς	ἀτίμους	ἐκ τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ
[32, 20]	παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς	νόμους,	οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν
[32, 20]	δὲ πάππος ὢν παρὰ τοὺς	νόμους	τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν
[32, 10]	τούτους καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ	γενομένους	ὀμόσαι ὅπου ἂν αὐτὸς λέγῃς.
[32, 10]	πατρῴων μηδ' εἰς πτωχείαν καταστάντας,	ὑβρισμένους	ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ
[32, 0]	μὲν ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς	ἐπιτετροπευμένους	ὑπὸ τοῦ πάππου ὡς οὐδεὶς
[32, 20]	ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ τοὺς	ἀδικουμένους:	λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν
[32, 5]	γυναικὶ καὶ τριά κοντα στατῆρας	Κυζικηνούς.	ταῦτα δὲ πράξας καὶ οἴκοι
[32, 0]	διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς ἐσχάτους	κινδύνους	μᾶλλον ἢ τὰ δίκαια ποιήσας
[32, 15]	τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας	ἀνθρώπους	πρὸς ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε μήτε
[32, 0]	εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι	χείρους	εἶναι. ἐξ ἀρχῆς δ' ὑμᾶς
[32, 0]	ὅτι οὐ μόνον οἱ ἀδικοῦντες	χείρους	ὑμῖν εἶναι δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ
[32, 20]	οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ	τοὺς	ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν τὴν
[32, 10]	θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς	τοὺς	ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον
[32, 25]	ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς	τοὺς	αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί μοι
[32, 5]	οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ περὶ	τοὺς	αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ
[32, 15]	καὶ ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς:	τοὺς	δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους
[32, 0]	μὴ οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι	τοὺς	ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ
[32, 10]	καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου,	τοὺς	θεοὺς ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι:
[32, 15]	καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε	τοὺς	θεοὺς φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ τὴν
[32, 15]	παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν	τοὺς	μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς
[32, 15]	λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα	τοὺς	μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος
[32, 5]	τὰ ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων	τοὺς	μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει,
[32, 20]	τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ	τοὺς	νόμους, οἳ κεῖνται περὶ τῶν
[32, 20]	οὗτος δὲ πάππος ὢν παρὰ	τοὺς	νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ
[32, 0]	νο μίζων αἴσχιστον εἶναι πρὸς	τοὺς	οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι
[32, 20]	εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ	τοὺς	παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς
[32, 10]	διῳκίζετο εἰς τὴν Φαίδρου οἰκίαν,	τοὺς	παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ
[32, 15]	λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν	τοὺς	παῖδας, οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι
[32, 10]	καὶ περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω	τοὺς	παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ
[32, 20]	γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων	τοὺς	παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων
[32, 10]	παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ	τοὺς	ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους ὀμόσαι ὅπου
[32, 10]	συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα καὶ	τοὺς	φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ
[32, 20]	ἀντὶ τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ	πενεστάτους	ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ ἵνα,
[32, 0]	οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς	ἐσχάτους	κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ δίκαια
[32, 15]	οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις,	ἀνυποδήτους,	οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ μετὰ
[32, 10]	καὶ παρακαλοῦντές με μὴ περιιδεῖν	αὐτοὺς	ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων μηδ' εἰς
[32, 5]	τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας	αὐτοὺς	εἶπε Διογείτων, ὅτι καταλίποι αὐτοῖς
[32, 0]	ἐὰν μὲν ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς	αὐτοὺς	ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ πάππου ὡς
[32, 0]	δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς	τούτους	ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν
[32, 0]	ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν	τούτους	εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον εἶναι
[32, 15]	ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν	τούτους	ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς
[32, 10]	ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ	τούτους	καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους
[32, 15]	τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων	πτωχοὺς	ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ τοιούτοις
[32, 15]	πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ τοῦ ἀποθανόντος,	ὡς	ἀνάξιον τῆς οὐσίας τὸν ἐπίτροπον
[32, 20]	φανερὰν καταστήσων τὴν οὐσίαν, ἀλλ'	ὡς	αὐτὸς ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος
[32, 15]	ἔφη εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα,	ὡς	δισχιλίας δραχμὰς ὁ τούτων πατὴρ
[32, 0]	αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ πάππου	ὡς	οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ τῶν μηδὲν
[32, 20]	δέ μοι δοκεῖ οὐδεπώποτε διανοηθῆναι	ὡς	φανερὰν καταστήσων τὴν οὐσίαν, ἀλλ'
[32, 15]	τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ	ὡς	χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ περὶ
[32, 0]	εἶναι πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι,	εἰδώς	τε ὅτι οὐ μόνον οἱ
[32, 5]	εἰς τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ	ἕως	μὲν εἶχον, οὐδέν μοι διέφερεν.
[32, 20]	εἰς γναφεῖον ἱμάτια καὶ εἰς	κουρέως	κατὰ μῆνα οὐκ ἦν αὐτῷ
[32, 5]	δὲ ἐκείνου ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων	τέως	μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν
[32, 25]	χαλεπῶς εἰς τὸν λόγον ἐγγράψει,	ῥᾳδίως	δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸς
[32, 10]	ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ	ἀθλίως	ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές με
[32, 25]	δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ' ὑπὸ λῃστῶν	ἀπολωλεκὼς	οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις
[32, 25]	τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε	τετελευτηκώς,	εἰ ὁ λόγος αὐτῷ εἴη
[32, 10]	τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον καταλύειν,	ἀδίκως	δὲ ἀφελέσθαι τὴν τοῦ πατρὸς
[32, 25]	οὔτε ζημίαν εἰληφὼς οὔτε χρήσταις	ἀποδεδωκώς
[32, 15]	εὐδαίμονας ὄντας: καὶ ταῦτα μὲν	καλῶς	ποιεῖς: τοὺς δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς,
[32, 25]	μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ	χαλεπῶς	εἰς τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως
[32, 0]	εἰδέναι: ἐπειδὴ δὲ Διογείτων ἃ	φανερῶς	ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ
[32, 5]	διέφερεν. νυνὶ δὲ καὶ αὐτὸς	ἀπόρως	διάκειμαι. σὺ οὖν, ἐπειδὴ δεδοκίμασαι
[32, 10]	βόντες ἐκείνην ἧκον πρὸς ἐμέ,	οἰκτρῶς	ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ
[32, 0]	δέομαι, ἐὰν μὲν ἀποδείξω οὕτως	αἰσχρῶς	αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ πάππου
[32, 0]	ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν ἀποδείξω	οὕτως	αἰσχρῶς αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ
[32, 10]	ἂν αὐτὸς λέγῃς. καίτοι οὐχ	οὕτως	ἐγώ εἰμι ἀθλία, οὐδ' οὕτω
[32, 20]	ᾧ ἡμεῖς οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν.	οὕτως,	ὦ ἄνδρες, ἐν ταῖς μεγάλαις
[32, 25]	ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν	εἰληφὼς	οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2008