Discours, paragraphes
[32, 15]	ἄνδρες δικασταί, μηδένα τῶν παρόντων	δύνασθαι	φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ δακρύοντας μὴ
[32, 15]	δικασταί, μηδένα τῶν παρόντων δύνασθαι	φθέγξασθαι,	ἀλλὰ καὶ δακρύοντας μὴ ἧττον
[32, 5]	ἐκ τούτων τῶν γραμματείων κο	μίσασθαι.	ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν
[32, 25]	ἂν ἔργον εἴη πρὸς ὑμᾶς	λογίζεσθαι:	ἐπειδὴ δὲ μόλις παρ' αὐτοῦ
[32, 0]	οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα	πείθεσθαι,	ἀλλ' ἐβουλήθη καὶ φεύγειν δίκας
[32, 25]	οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων	πυθέσθαι,	ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι
[32, 20]	δυοῖν δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἐκείνῳ	συμβαλέσθαι,	τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι
[32, 10]	τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ	ἀφελέσθαι	τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι
[32, 5]	δικαίῳ περὶ τοὺς αὑτοῦ παῖδας	γενέσθαι,	διαθήκην αὐτῷ δίδωσι καὶ πέντε
[32, 20]	~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν ἔξαρνος	γενέσθαι,	τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν,
[32, 0]	αἴσχιστον εἶναι πρὸς τοὺς οἰκείους	διαφέρεσθαι,	εἰδώς τε ὅτι οὐ μόνον
[32, 0]	ἔλαττον ὑπὸ τῶν προσηκόντων ἔχοντες	ἀνέχεσθαι	μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι, ὦ
[32, 15]	μὴ ἧττον τῶν πεπονθότων ἀπιόντας	οἴχεσθαι	σιωπῇ. Πρῶτον μὲν οὖν τούτων
[32, 10]	περὶ τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ	χρῆσθαι,	ἀδελφὸς μὲν ὢν τοῦ πατρὸς
[32, 25]	πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι, ὥστε τούτοις	λελογίσθαι	ὅσον περ ὅλον τὸ ἀνάλωμα
[32, 0]	δὲ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον	ἡγεῖσθαι	χείρους εἶναι. ἐξ ἀρχῆς δ'
[32, 0]	μᾶλλον ἢ τὰ δίκαια ποιήσας	ἀπηλλάχθαι	τῶν πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν
[32, 25]	ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι γίγνονται	ὀκτακισχίλιαι	δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα
[32, 20]	εἰς ὄψον μὲν δυοῖν παιδίοιν	καὶ	ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας
[32, 25]	τῇ πόλει, εἰς δύο παῖδας	καὶ	ἀδελφὴν καὶ παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν
[32, 20]	ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς δύο παῖδας	καὶ	ἀδελφὴν λῆμμα καὶ ἀνάλωμα ἐν
[32, 5]	μὲν πατέρα, αὑτοῦ δὲ κηδεστὴν	καὶ	ἀδελφὸν ὁμοπάτριον, πάππον δὲ τῶν
[32, 10]	οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι	καὶ	ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές
[32, 20]	δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν λῆμμα	καὶ	ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ
[32, 5]	διάκειμαι. σὺ οὖν, ἐπειδὴ δεδοκίμασαι	καὶ	ἀνὴρ γεγένησαι, σκόπει αὐτὸς ἤδη
[32, 25]	αὗται ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί,	καὶ	ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν
[32, 25]	τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται.	~καὶ	ἀποπέμψας εἰς τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα
[32, 5]	οὐδέν μοι διέφερεν. νυνὶ δὲ	καὶ	αὐτὸς ἀπόρως διάκειμαι. σὺ οὖν,
[32, 0]	θυγατέρα, ἥπερ ἦν αὐτῷ μόνη:	καὶ	γίγνονται αὐτῷ ὑεῖ δύο καὶ
[32, 15]	τῶν παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ	καὶ	δακρύοντας μὴ ἧττον τῶν πεπονθότων
[32, 10]	τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι	καὶ	δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν μητέρα,
[32, 0]	πολλῶν χρημάτων ἀπεστέρηνται καὶ πολλὰ	καὶ	δεινὰ πεπονθότες ὑφ' ὧν ἥκιστα
[32, 15]	οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν	καὶ	δεινῶν ὑπὸ τῆς γυναικὸς ῥηθέντων
[32, 0]	ἦσαν, ὦ ἄνδρες δικασταί, Διόδοτος	καὶ	Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι, καὶ
[32, 25]	κίνδυνος εἴη, ἐπειδὴ δὲ ἐσώθη	καὶ	ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν
[32, 10]	θεῖος δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος.	καὶ	εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς
[32, 25]	τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων	καὶ	εἴκοσι μναῖ. οὐ γὰρ ἂν
[32, 25]	τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι	καὶ	εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς
[32, 20]	τοῦ πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε	καὶ	εἴκοσι μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν,
[32, 25]	ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας	καὶ	εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς
[32, 5]	δὲ τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ	καὶ	εἴκοσι μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ
[32, 20]	ἡμέρας ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ	καὶ	εἰς γναφεῖον ἱμάτια καὶ εἰς
[32, 20]	δὲ καὶ εἰς γναφεῖον ἱμάτια	καὶ	εἰς κουρέως κατὰ μῆνα οὐκ
[32, 20]	ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι.	καὶ	εἰς τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε
[32, 15]	ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ σοι ἔδωκα;	καὶ	ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας
[32, 25]	τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι,	καὶ	ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας
[32, 20]	παῖδας ὄντας ἀτελεῖς ἐποίησεν, ἀλλὰ	καὶ	ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν
[32, 15]	ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ.	καὶ	ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς
[32, 15]	δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς	καὶ	ἔπιπλα πολλοῦ ἄξια: φοιτᾶν δὲ
[32, 5]	χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν θάνατον αὐτοῖς	καὶ	ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα, τὸν μὲν
[32, 15]	κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας,	καὶ	ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς καὶ ἔπιπλα
[32, 5]	πάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν τροφήν.	καὶ	ἕως μὲν εἶχον, οὐδέν μοι
[32, 5]	ὁμοπάτριον, πάππον δὲ τῶν παιδίων	καὶ	θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας τὰς
[32, 25]	παῖδας καὶ ἀδελφὴν καὶ παιδαγωγὸν	καὶ	θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ,
[32, 25]	ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἀναλίσκων,	καὶ	θήσω ὅσον οὐδεὶς πώποτ' ἐν
[32, 0]	καὶ γίγνονται αὐτῷ ὑεῖ δύο	καὶ	θυγάτηρ. ~χρόνῳ δὲ ὕστερον καταλεγεὶς
[32, 20]	εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς	καὶ	θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ
[32, 10]	ἡ μήτηρ αὐτῶν ἠντεβόλει με	καὶ	ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα
[32, 20]	καὶ πενεστάτους ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε,	καὶ	ἵνα, εἰ μέν τις αὐτοῖς
[32, 0]	ἀλλ' ἐβουλήθη καὶ φεύγειν δίκας	καὶ	μὴ οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι
[32, 10]	τοὺς φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ	καὶ	μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν
[32, 25]	μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι;	Καί	μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP
[32, 15]	ἃς ἐκεῖνος παρὰ σοὶ κατέθετο.	καὶ	νῦν τοὺς μὲν ἐκ τῆς
[32, 5]	στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ πράξας	καὶ	οἴκοι ἀντίγραφα καταλιπὼν ᾤχετο στρατευσόμενος
[32, 0]	χείρους ὑμῖν εἶναι δοκοῦσιν, ἀλλὰ	καὶ	οἵτινες ἂν ἔλαττον ὑπὸ τῶν
[32, 0]	δικασταί, Διόδοτος καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι	καὶ	ὁμομήτριοι, καὶ τὴν μὲν ἀφανῆ
[32, 20]	τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν:	καὶ	ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸς ἂν
[32, 25]	ὃς ἃ δι' ἑτέρων ἐπράχθη	καὶ	οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων
[32, 25]	εἰς δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν	καὶ	παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς
[32, 10]	δ' ἐμός, θεῖος δὲ αὐτοῖς	καὶ	πάππος. καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων
[32, 10]	διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες	καὶ	παρακαλοῦντές με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς
[32, 10]	δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν μητέρα,	καὶ	παραλα῎ βόντες ἐκείνην ἧκον πρὸς
[32, 20]	αὐτοῖς ἀντὶ τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν	καὶ	πενεστάτους ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ
[32, 5]	παῖδας γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ δίδωσι	καὶ	πέντε τάλαντα ἀργυρίου παρακαταθήκην: ναυτικὰ
[32, 20]	οὐκ ἄτοπον γάρ μοι δοκεῖ	καὶ	περὶ τούτου μνησθῆναι ἑκκαίδεκα δραχμῶν
[32, 10]	πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην.	καὶ	περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω τοὺς
[32, 0]	μὲν ἀδελφήν, Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν,	καὶ	πολλὰ δεηθεὶς ἀμφοτέρων τὸ μὲν
[32, 0]	ἄνδρες δικασταί, πολλῶν χρημάτων ἀπεστέρηνται	καὶ	πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθότες ὑφ'
[32, 15]	ἔπιπλα πολλοῦ ἄξια: φοιτᾶν δὲ	καὶ	σῖτον αὐτοῖς ἐκ Χερρονήσου καθ'
[32, 10]	βοηθῆσαι καὶ τῆς ἀδελφῆς ἕνεκα	καὶ	σφῶν αὐτῶν. πολλὰ ἂν εἴη
[32, 5]	ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός,	καὶ	τὰ γράμματα λαμβάνει ἃ κατέλιπε
[32, 5]	τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ	καὶ	τὰ ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι,
[32, 15]	ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας:	καὶ	ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς
[32, 20]	ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου	καὶ	τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς
[32, 10]	αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ	καὶ	τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ τούτων τὰ
[32, 5]	δὲ ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα	καὶ	τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας
[32, 25]	ἔχειν αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα	καὶ	τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων αὐτῷ
[32, 0]	καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι,	καὶ	τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο,
[32, 10]	ὧν ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ βοηθῆσαι	καὶ	τῆς ἀδελφῆς ἕνεκα καὶ σφῶν
[32, 20]	οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν	καὶ	τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ
[32, 20]	καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων	καὶ	τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν οἶκον
[32, 5]	τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν,	καὶ	τὸν ἐκείνης μὲν πατέρα, αὑτοῦ
[32, 10]	τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους	καὶ	τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους ὀμόσαι
[32, 10]	ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα	καὶ	τοὺς φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ
[32, 10]	ἐγὼ ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη	καὶ	τούτους καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ
[32, 10]	κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς,	καὶ	τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν
[32, 20]	ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον,	καὶ	τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο
[32, 5]	καὶ εἴκοσι μνᾶς τῇ γυναικὶ	καὶ	τριά κοντα στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα
[32, 15]	δραχμὰς ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε	καὶ	τριάκοντα στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα
[32, 5]	ὁ πατὴρ εἴκοσι μνᾶς ἀργυρίου	καὶ	τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ
[32, 15]	παρόντες ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων	καὶ	τῶν λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες
[32, 0]	δίκας καὶ μὴ οὔσας διώκειν	καὶ	ὑπομεῖναι τοὺς ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον
[32, 0]	φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι, ἀλλ' ἐβουλήθη	καὶ	φεύγειν δίκας καὶ μὴ οὔσας
[32, 5]	νυνὶ δὲ καὶ αὐτὸς ἀπόρως	διάκειμαι.	σὺ οὖν, ἐπειδὴ δεδοκίμασαι καὶ
[32, 0]	τῶν πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν	δέομαι,	ἐὰν μὲν ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς
[32, 0]	δ' ὑμᾶς περὶ αὐτῶν διδάξαι	πειράσομαι.	Ἀδελφοὶ ἦσαν, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[32, 25]	τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων αὐτῷ	λογιοῦμαι,	πρόσοδον μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ
[32, 10]	ἀθλία, οὐδ' οὕτω περὶ πολλοῦ	ποιοῦμαι	χρήματα, ὥστ' ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν
[32, 25]	ὀκτὼ αὗται ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι	δραχμαί,	καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα
[32, 0]	τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων	εἰδέναι:	ἐπειδὴ δὲ Διογείτων ἃ φανερῶς
[32, 10]	ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς ἔλεγχον	ἰέναι	περὶ τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ
[32, 10]	τοὺς θεοὺς ἐχρῆν σε" φησί	δεδιέναι:	ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ' ἐκεῖνος
[32, 25]	γεγένηται. καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε	πεποιηκέναι	περὶ ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν
[32, 25]	ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας πεντήκοντα μνᾶς	ἀνηλωκέναι,	ὥστε τούτοις λελογίσθαι ὅσον περ
[32, 20]	νῦν δέ μοι δοκεῖ οὐδεπώποτε	διανοηθῆναι	ὡς φανερὰν καταστήσων τὴν οὐσίαν,
[32, 20]	μοι δοκεῖ καὶ περὶ τούτου	μνησθῆναι	ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον,
[32, 0]	μόνον οἱ ἀδικοῦντες χείρους ὑμῖν	εἶναι	δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ οἵτινες ἂν
[32, 0]	τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους	εἶναι.	ἐξ ἀρχῆς δ' ὑμᾶς περὶ
[32, 25]	τῆς τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν	εἶναι,	καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα
[32, 25]	ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν	εἶναι.	καίτοι εἰ μὲν τὰς ζημίας
[32, 20]	λεμῶσι. καίτοι εἰ ἐβούλετο δίκαιος	εἶναι	περὶ τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ
[32, 0]	τούτους εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον	εἶναι	πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς
[32, 20]	δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον	εἶναι	τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ
[32, 0]	καὶ μὴ οὔσας διώκειν καὶ	ὑπομεῖναι	τοὺς ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ
[32, 25]	τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ εἴκοσι	μναῖ.	οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι
[32, 5]	καὶ τὰ ἐν τῷ δωματίῳ	δοῦναι,	τάλαντον δὲ τῇ θυγατρί. κατέλιπε
[32, 5]	ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον μὲν	ἐπιδοῦναι	τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν
[32, 0]	ἀρχῆς δ' ὑμᾶς περὶ αὐτῶν	διδάξαι	πειράσομαι. Ἀδελφοὶ ἦσαν, ὦ ἄνδρες
[32, 20]	τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς	ἀποδεῖξαι.	καὶ εἰς τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας,
[32, 25]	μναῖ. οὐ γὰρ ἂν δύναιτο	ἀποδεῖξαι	οὔθ' ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε
[32, 15]	οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς	ἀποδεῖξαι	προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις
[32, 5]	ἀπόρως διάκειμαι. σὺ οὖν, ἐπειδὴ	δεδοκίμασαι	καὶ ἀνὴρ γεγένησαι, σκόπει αὐτὸς
[32, 10]	ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ	βοηθῆσαι	καὶ τῆς ἀδελφῆς ἕνεκα καὶ
[32, 5]	οὖν, ἐπειδὴ δεδοκίμασαι καὶ ἀνὴρ	γεγένησαι,	σκόπει αὐτὸς ἤδη πόθεν ἕξεις
[32, 15]	συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ	μέμνησαι,	ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος
[32, 10]	καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους	ὀμόσαι	ὅπου ἂν αὐτὸς λέγῃς. καίτοι
[32, 15]	ὅτῳ χρὴ περὶ τῶν ἑαυτοῦ	πιστεῦσαι,	ὥστε, ὦ ἄνδρες δικασταί, μηδένα
[32, 20]	τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις,	μισθῶσαι	τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων,
[32, 25]	εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς	ζημιῶσαι;	Καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες.
[32, 10]	συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων κακῶν	δηλῶσαι	πάντα πρὸς ἡμᾶς. ἐλθὼν δ'
[32, 20]	παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ	πράττεται.	~καὶ ἀποπέμψας εἰς τὸν Ἀδρίαν
[32, 0]	κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη μοι	γεγένηται	εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω δὲ
[32, 25]	περ ὅλον τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ	γεγένηται.	καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι
[32, 0]	ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν χρημάτων	ἀπεστέρηνται	καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ πεπονθότες
[32, 20]	αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους, οἳ	κεῖνται	περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς
[32, 0]	ἥπερ ἦν αὐτῷ μόνη: καὶ	γίγνονται	αὐτῷ ὑεῖ δύο καὶ θυγάτηρ.
[32, 25]	ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι	γίγνονται	ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ
[32, 25]	ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ	ἀποδείκνυνται	ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ
[32, 20]	πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν	ἐπιλάθωνται,	τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων
[32, 0]	τῶν προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ	δύνωνται:	ἐπειδὴ μέντοι, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[32, 0]	πειράσομαι. Ἀδελφοὶ ἦσαν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	Διόδοτος καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ
[32, 25]	μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες	δικασταί:	ἐγὼ δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν
[32, 15]	ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	μηδένα τῶν παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι,
[32, 0]	ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	οὐκ ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς
[32, 20]	Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄν δρες	δικασταί,	οὐκ ἄτοπον γάρ μοι δοκεῖ
[32, 20]	δὲ πάντων δεινότατον, ὦ ἄνδρες	δικασταί:	οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι τῷ
[32, 15]	τότε μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ τῆς
[32, 0]	δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πολλῶν χρημάτων ἀπεστέρηνται καὶ πολλὰ
[32, 25]	ἕκαστον μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	πολὺ ἂν ἔργον εἴη πρὸς
[32, 15]	ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες	δικασταί,	τῷ λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν,
[32, 20]	αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ τούτοις	λελόγισται.	εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄν
[32, 20]	τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι	λελόγισται,	οὓς ἡ πόλις οὐ μόνον
[32, 10]	ὅτι, εἰ καὶ μὴ πρότερον	εἴθισται	λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ μέγεθος
[32, 25]	δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ	αὗται	ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ
[32, 25]	χρημάτων αὐτὸς ἕξει, ὅποι μὲν	ἀνήλωται	τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς εἰς
[32, 0]	μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις	ἐπιτρέψαι	δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὰ
[32, 25]	αὐτὸς μόνος διεχείριζεν, ὃς ἃ	δι'	ἑτέρων ἐπράχθη καὶ οὐ χαλεπὸν
[32, 20]	ἄνδρες δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν	Ἀλέξιδι	τῷ Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας
[32, 0]	πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια,	εἰ	δὲ μή, τούτῳ μὲν ἅπαντα
[32, 20]	πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι. καίτοι	εἰ	ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς
[32, 10]	καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα ὅτι,	εἰ	καὶ μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν
[32, 0]	~ΚΑΤΑ ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.	Εἰ	μὲν μὴ μεγάλα ἦν τὰ
[32, 25]	τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι. καίτοι	εἰ	μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει,
[32, 20]	ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ ἵνα,	εἰ	μέν τις αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς
[32, 10]	δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος. καὶ	εἰ	μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς
[32, 25]	Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς,	εἰ	ὁ λόγος αὐτῷ εἴη ὁ
[32, 15]	τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς	φοβεῖ,	οὔτε ἐμὲ τὴν συνειδυῖαν αἰσχύνῃ,
[32, 0]	Διοδότου κατ' ἐμπορίαν πολλὰ χρήματα	πείθει	αὐτὸν Διογείτων λαβεῖν τὴν ἑαυτοῦ
[32, 5]	τὸν μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν ἐν	Πειραιεῖ	διῃτῶντο: ἅπαντα γὰρ αὐτοῦ κατελέλειπτο
[32, 15]	ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος	ποιεῖ	χρημάτων" τότε μὲν οὖν, ὦ
[32, 20]	δικασταί, οὐκ ἄτοπον γάρ μοι	δοκεῖ	καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι ἑκκαίδεκα
[32, 20]	πλούσιοι ἦσαν. νῦν δέ μοι	δοκεῖ	οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡς φανερὰν καταστήσων
[32, 10]	τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν	ἠντεβόλει	με καὶ ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς
[32, 0]	τῶν μηδὲν προσηκόντων ἐν τῇ	πόλει,	βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια, εἰ
[32, 25]	ὅσον οὐδεὶς πώποτ' ἐν τῇ	πόλει,	εἰς δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν
[32, 10]	ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ' ἐκεῖνος	ἐξέπλει,	πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην.
[32, 15]	ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι	προθυμεῖ.	καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε
[32, 5]	τοῦ ἀνδρός, καὶ τὰ γράμματα	λαμβάνει	ἃ κατέλιπε σεσημασμένα, φάσκων τὰ
[32, 25]	δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς	ἕξει,	ὅποι μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα,
[32, 25]	εἰ μὲν τὰς ζημίας τούτων	ἀποδείξει,	τὰ δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων
[32, 5]	τοὺς μὲν παῖδας εἰς ἄστυ	ἀναπέμπει,	τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν
[32, 5]	ἐπειδὴ δεδοκίμασαι καὶ ἀνὴρ γεγένησαι,	σκόπει	αὐτὸς ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ
[32, 20]	ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ	λυπεῖ	τοὺς ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν
[32, 10]	ἐν ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν	ἀναγκάσει	τῶν συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων
[32, 25]	δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸς	πλουτήσει.	καθ' ἕκαστον μὲν οὖν, ὦ
[32, 10]	γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ τῇ	διοικίσει,	ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο εἰς
[32, 5]	ἀνὴρ αὐτῇ ἔδωκεν. ὀγδόῳ δ'	ἔτει	δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου
[32, 0]	αὐτῷ μόνη: καὶ γίγνονται αὐτῷ	ὑεῖ	δύο καὶ θυγάτηρ. ~χρόνῳ δὲ
[32, 25]	οὐ χαλεπῶς εἰς τὸν λόγον	ἐγγράψει,	ῥᾳδίως δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων
[32, 5]	πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ	γυναικὶ	καὶ τὰ ἐν τῷ δωματίῳ
[32, 5]	δὲ καὶ εἴκοσι μνᾶς τῇ	γυναικὶ	καὶ τριά κοντα στατῆρας Κυζικηνούς.
[32, 10]	λέγῃς. καίτοι οὐχ οὕτως ἐγώ	εἰμι	ἀθλία, οὐδ' οὕτω περὶ πολλοῦ
[32, 5]	ἡγούμενος διὰ ταύτας τὰς ἀναγκαιότητας	οὐδενὶ	μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ περὶ τοὺς
[32, 0]	φανερῶς ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων	οὐδενὶ	τῶν αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι,
[32, 5]	μὲν εἶχον, οὐδέν μοι διέφερεν.	νυνὶ	δὲ καὶ αὐτὸς ἀπόρως διάκειμαι.
[32, 0]	εἰδώς τε ὅτι οὐ μόνον	οἱ	ἀδικοῦντες χείρους ὑμῖν εἶναι δοκοῦσιν,
[32, 15]	γυναικὸς ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες	οἱ	παρόντες ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων
[32, 20]	ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους,	οἳ	κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ
[32, 10]	γυνή, τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων	ἀξιοῖ	περὶ τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ
[32, 0]	ἄνδρες δικασταί, Διόδοτος καὶ Διογείτων	ὁμοπάτριοι	καὶ ὁμομήτριοι, καὶ τὴν μὲν
[32, 0]	Διόδοτος καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ	ὁμομήτριοι,	καὶ τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν
[32, 20]	ἐποίησεν, οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων	πλούσιοι	ἦσαν. νῦν δέ μοι δοκεῖ
[32, 5]	Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ πράξας καὶ	οἴκοι	ἀντίγραφα καταλιπὼν ᾤχετο στρατευσόμενος μετὰ
[32, 25]	τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί	μοι	ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP
[32, 0]	ἐμὲ κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη	μοι	γεγένηται εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω
[32, 5]	καὶ ἕως μὲν εἶχον, οὐδέν	μοι	διέφερεν. νυνὶ δὲ καὶ αὐτὸς
[32, 20]	δρες δικασταί, οὐκ ἄτοπον γάρ	μοι	δοκεῖ καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι
[32, 20]	Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν. νῦν δέ	μοι	δοκεῖ οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡς φανερὰν
[32, 15]	Πρῶτον μὲν οὖν τούτων ἀνάβητέ	μοι	μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ
[32, 15]	κατέλιπε καὶ τριάκοντα στατῆρας, ἅπερ	ἐμοὶ	καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ σοι
[32, 10]	ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες	ἐκπεπληγμένοι	καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν
[32, 20]	τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων	ἀπεστερημένοι	πο λεμῶσι. καίτοι εἰ ἐβούλετο
[32, 10]	ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους	διακείμενοι	καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ
[32, 15]	τοὺς παῖδας, οἷα ἦσαν πεπονθότες,	ἀναμιμνῃσκόμενοι	δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον
[32, 15]	τῆς οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν,	ἐνθυμούμενοι	δὲ ὡς χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ
[32, 5]	καλέσας αὐτοὺς εἶπε Διογείτων, ὅτι	καταλίποι	αὐτοῖς ὁ πατὴρ εἴκοσι μνᾶς
[32, 25]	σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς ἕξει,	ὅποι	μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ
[32, 20]	ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ ἔχων	ὅποι	τρέψειε τὰ χρήματα, εἰς ὄψον
[32, 15]	ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ	σοι	ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας
[32, 15]	τῶν παρακαταθηκῶν ἃς ἐκεῖνος παρὰ	σοὶ	κατέθετο. καὶ νῦν τοὺς μὲν
[32, 20]	τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι.	καίτοι	εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ
[32, 25]	αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι.	καίτοι	εἰ μὲν τὰς ζημίας τούτων
[32, 10]	ὀμόσαι ὅπου ἂν αὐτὸς λέγῃς.	καίτοι	οὐχ οὕτως ἐγώ εἰμι ἀθλία,
[32, 25]	ὅλον τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται.	καίτοι	τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ
[32, 0]	ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ	μέντοι,	ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν χρημάτων
[32, 0]	ὑμᾶς περὶ αὐτῶν διδάξαι πειράσομαι.	Ἀδελφοὶ	ἦσαν, ὦ ἄνδρες δικασταί, Διόδοτος
[32, 15]	πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ	ἐπὶ	τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς
[32, 15]	αὐτὸν ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ	ἐπὶ	τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας
[32, 0]	εἶναι. ἐξ ἀρχῆς δ' ὑμᾶς	περὶ	αὐτῶν διδάξαι πειράσομαι. Ἀδελφοὶ ἦσαν,
[32, 15]	ἀδελφοῦ μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς	περὶ	ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων" τότε μὲν
[32, 10]	ἐγώ εἰμι ἀθλία, οὐδ' οὕτω	περὶ	πολλοῦ ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ' ἐπιορκήσασα
[32, 0]	ἔπεισα τοῖς φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν,	περὶ	πολλοῦ ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα
[32, 5]	ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ	περὶ	τοὺς αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην
[32, 20]	καίτοι εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι	περὶ	τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ
[32, 20]	ἄτοπον γάρ μοι δοκεῖ καὶ	περὶ	τούτου μνησθῆναι ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν
[32, 10]	τάλαντα παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ	περὶ	τούτων ἐγὼ ἐθέλω τοὺς παῖδας
[32, 0]	Διογείτων ἃ φανερῶς ἔχων ἐξηλέγχετο,	περὶ	τούτων οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων
[32, 25]	ἐπράχθη καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν	περὶ	τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι
[32, 15]	ὡς χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ	περὶ	τῶν ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ
[32, 20]	κατὰ τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται	περὶ	τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις
[32, 10]	τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἀξιοῖ	περὶ	τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι,
[32, 10]	μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν	περὶ	τῶν σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα
[32, 10]	δὲ τοῦτον εἰς ἔλεγχον ἰέναι	περὶ	τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ τὸ
[32, 25]	καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι	περὶ	ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ'
[32, 5]	δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ	θυγατρί.	κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι μνᾶς
[32, 15]	τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ'	ἅπασι	τοῖς πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε.
[32, 10]	μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν	ἀνδράσι,	τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν
[32, 25]	τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται	ἔτεσι	γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται
[32, 20]	δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ	τίθησι,	τὸ δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς
[32, 10]	ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς ἐχρῆν σε"	φησί	δεδιέναι: ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ'
[32, 25]	περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ	εἴκοσι	μναῖ. οὐ γὰρ ἂν δύναιτο
[32, 25]	πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ	εἴκοσι	μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι;
[32, 5]	ὅτι καταλίποι αὐτοῖς ὁ πατὴρ	εἴκοσι	μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας.
[32, 20]	πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ	εἴκοσι	μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ
[32, 25]	οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ	εἴκοσι	μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν
[32, 5]	τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ	εἴκοσι	μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ τριά
[32, 25]	περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος	τέτταρσι	καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ
[32, 20]	συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς	οὖσι	λελόγισται, οὓς ἡ πόλις οὐ
[32, 5]	αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ	δίδωσι	καὶ πέντε τάλαντα ἀργυρίου παρακαταθήκην:
[32, 20]	ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πο	λεμῶσι.	καίτοι εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι
[32, 25]	τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι	τί	αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν
[32, 5]	ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ, ἐάν	τι	πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ
[32, 10]	ἀφελέσθαι τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν"	ἔτι	τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα
[32, 20]	τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ πενεστάτους	ἀντὶ	πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ ἵνα, εἰ
[32, 15]	ἀτίμους ἐκ τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν	ἀντὶ	πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ
[32, 20]	παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ' αὐτοῖς	ἀντὶ	τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ πενεστάτους
[32, 10]	πατέρα καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα	ὅτι,	εἰ καὶ μὴ πρότερον εἴθισται
[32, 5]	μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς εἶπε Διογείτων,	ὅτι	καταλίποι αὐτοῖς ὁ πατὴρ εἴκοσι
[32, 0]	τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε	ὅτι	οὐ μόνον οἱ ἀδικοῦντες χείρους
[32, 25]	ἔλεγε πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν	ὅτι	τῶν παίδων ὁ κίνδυνος εἴη,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2008