Discours, paragraphes |
[32, 25] |
ἀλλ'
αὐτὸς
μόνος
διεχείριζεν,
ὃς
|
ἃ |
δι'
ἑτέρων
ἐπράχθη
καὶ
οὐ |
[32, 5] |
ἀνδρός,
καὶ
τὰ
γράμματα
λαμβάνει
|
ἃ |
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων
τὰ
ναυτικὰ |
[32, 15] |
ἱματίων,
οὐ
μετὰ
τῶν
ἐπίπλων
|
ἃ |
ὁ
πατὴρ
αὐτοῖς
κατέλιπεν,
οὐδὲ |
[32, 20] |
δραχμὰς
ἀνηλωμένας,
ἕτερά
τε
παμπληθῆ,
|
ἃ |
πρὸς
τὸ
κεφάλαιον
συνελογίζετο,
ὥσπερ |
[32, 0] |
ἄλλων
εἰδέναι:
ἐπειδὴ
δὲ
Διογείτων
|
ἃ |
φανερῶς
ἔχων
ἐξηλέγχετο,
περὶ
τούτων |
[32, 25] |
~καὶ
ἀποπέμψας
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν
|
ὁλκάδα |
δυοῖν
ταλάντοιν,
ὅτε
μὲν
ἀπέστελλεν, |
[32, 5] |
ἐγὼ
οὖν
πολλὰ
τῶν
ἐμαυτοῦ
|
δεδα |
πάνηκα
εἰς
τὴν
ὑμετέραν
τροφήν. |
[32, 0] |
τῇ
πόλει,
βοηθεῖν
αὐτοῖς
τὰ
|
δίκαια, |
εἰ
δὲ
μή,
τούτῳ
μὲν |
[32, 0] |
ἐσχάτους
κινδύνους
μᾶλλον
ἢ
τὰ
|
δίκαια |
ποιήσας
ἀπηλλάχθαι
τῶν
πρὸς
τούτους |
[32, 5] |
τῶν
παιδίων
καὶ
θεῖον,
ἡγούμενος
|
διὰ |
ταύτας
τὰς
ἀναγκαιότητας
οὐδενὶ
μᾶλλον |
[32, 15] |
νοῦν,
ἵνα
τοὺς
μὲν
νεανίσκους
|
διὰ |
τὸ
μέγεθος
τῶν
συμφορῶν
ἐλεήσητε, |
[32, 20] |
πρὸς
τὸ
κεφάλαιον
συνελογίζετο,
ὥσπερ
|
διὰ |
τοῦτο
ἐπίτροπος
τῶν
παιδίων
καταλειφθείς, |
[32, 5] |
ἅπαντα
γὰρ
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
τὰ
|
ἐπιτήδεια: |
ἐκείνων
δὲ
ἐπιλειπόντων
τοὺς
μὲν |
[32, 5] |
αὐτὸς
ἤδη
πόθεν
ἕξεις
τὰ
|
ἐπιτήδεια" |
~ταῦτ'
ἀκούσαντες
ἐκπεπληγμένοι
καὶ
δακρύοντες |
[32, 10] |
ὅσον
πένθος
ἐν
τῇ
ἐμῇ
|
οἰκίᾳ |
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ. |
[32, 10] |
καίτοι
οὐχ
οὕτως
ἐγώ
εἰμι
|
ἀθλία, |
οὐδ'
οὕτω
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι |
[32, 15] |
δισχιλίας
δραχμὰς
καὶ
ἔπιπλα
πολλοῦ
|
ἄξια: |
φοιτᾶν
δὲ
καὶ
σῖτον
αὐτοῖς |
[32, 15] |
ἐκείνης,
ὁρῶντες
μὲν
τοὺς
παῖδας,
|
οἷα |
ἦσαν
πεπονθότες,
ἀναμιμνῃσκόμενοι
δὲ
τοῦ |
[32, 5] |
εἴκοσι
μνᾶς
τῇ
γυναικὶ
καὶ
|
τριά |
κοντα
στατῆρας
Κυζικηνούς.
ταῦτα
δὲ |
[32, 20] |
τὸ
δὲ
τούτοις
λελόγισται.
εἰς
|
Διονύσια |
τοίνυν,
ὦ
ἄν
δρες
δικασταί, |
[32, 20] |
ὑποδήματα
δὲ
καὶ
εἰς
γναφεῖον
|
ἱμάτια |
καὶ
εἰς
κουρέως
κατὰ
μῆνα |
[32, 20] |
δοκεῖ
καὶ
περὶ
τούτου
μνησθῆναι
|
ἑκκαίδεκα |
δραχμῶν
ἀπέφηνεν
ἐωνημένον
ἀρνίον,
καὶ |
[32, 10] |
ἀλλὰ
βοηθῆσαι
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
|
ἕνεκα |
καὶ
σφῶν
αὐτῶν.
πολλὰ
ἂν |
[32, 5] |
οὖν
πολλὰ
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδα
|
πάνηκα |
εἰς
τὴν
ὑμετέραν
τροφήν.
καὶ |
[32, 5] |
τῶν
ὁπλιτῶν,
καλέσας
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γυναῖκα, |
ἀδελφιδῆν
οὖσαν,
καὶ
τὸν
ἐκείνης |
[32, 5] |
καὶ
πέντε
τάλαντα
ἀργυρίου
παρακαταθήκην:
|
ναυτικὰ |
δὲ
ἀπέδειξεν
ἐκδεδομένα
ἑπτὰ
τάλαντα |
[32, 10] |
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
ἑπτὰ
τάλαντα
κεκομισμένον
|
ναυτικὰ |
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμάς,
καὶ
τούτων |
[32, 5] |
ἃ
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων
τὰ
|
ναυτικὰ |
χρήματα
δεῖν
ἐκ
τούτων
τῶν |
[32, 15] |
καταλειφθέντα
ἐκείνου
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι
|
ἔδωκα; |
καὶ
ἐκβάλλειν
τούτους
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς |
[32, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.
Εἰ
μὲν
μὴ
|
μεγάλα |
ἦν
τὰ
διαφέροντα,
ὦ
ἄνδρες |
[32, 10] |
ᾤχοντο
πρὸς
τὴν
μητέρα,
καὶ
|
παραλα῎ |
βόντες
ἐκείνην
ἧκον
πρὸς
ἐμέ, |
[32, 10] |
ὑβρισμένους
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
ἐχρῆν,
|
ἀλλὰ |
βοηθῆσαι
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
ἕνεκα |
[32, 15] |
μηδένα
τῶν
παρόντων
δύνασθαι
φθέγξασθαι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
δακρύοντας
μὴ
ἧττον
τῶν |
[32, 20] |
μόνον
παῖδας
ὄντας
ἀτελεῖς
ἐποίησεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐπειδὰν
δοκιμασθῶσιν
ἐνιαυτὸν
ἀφῆκεν |
[32, 0] |
ἀδικοῦντες
χείρους
ὑμῖν
εἶναι
δοκοῦσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
οἵτινες
ἂν
ἔλαττον
ὑπὸ |
[32, 15] |
αἰσχύνῃ,
οὔτε
τοῦ
ἀδελφοῦ
μέμνησαι,
|
ἀλλὰ |
πάντας
ἡμᾶς
περὶ
ἐλάττονος
ποιεῖ |
[32, 10] |
ἀδελφῆς
ἕνεκα
καὶ
σφῶν
αὐτῶν.
|
πολλὰ |
ἂν
εἴη
λέγειν,
ὅσον
πένθος |
[32, 0] |
ἀδελφήν,
Διογείτονος
δὲ
θυγατριδῆν,
καὶ
|
πολλὰ |
δεηθεὶς
ἀμφοτέρων
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[32, 0] |
δικασταί,
πολλῶν
χρημάτων
ἀπεστέρηνται
καὶ
|
πολλὰ |
καὶ
δεινὰ
πεπονθότες
ὑφ'
ὧν |
[32, 5] |
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας.
ἐγὼ
οὖν
|
πολλὰ |
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδα
πάνηκα
εἰς |
[32, 0] |
ἐργασαμένου
δὲ
Διοδότου
κατ'
ἐμπορίαν
|
πολλὰ |
χρήματα
πείθει
αὐτὸν
Διογείτων
λαβεῖν |
[32, 15] |
καὶ
ἑτέρας
δισχιλίας
δραχμὰς
καὶ
|
ἔπιπλα |
πολλοῦ
ἄξια:
φοιτᾶν
δὲ
καὶ |
[32, 15] |
οὖν
τούτων
ἀνάβητέ
μοι
μάρτυρες.
|
ΜΑP |
ΤΥP
ΕΣ
Ἀξιῶ
τοίνυν,
ὦ |
[32, 25] |
Καί
μοι
ἀνάβητε
τούτων
μάρτυρες.
|
ΜΑP |
ΤΥP
ΕΣ
Τῶν
μὲν
μαρτύρων |
[32, 20] |
τάλαντον
ἀργυρίου.
εἰς
δὲ
τὸ
|
μνῆμα |
τοῦ
πατρὸς
οὐκ
ἀναλώσας
πέντε |
[32, 0] |
τούτων
οὐδενὶ
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
|
ἐτόλμα |
πείθεσθαι,
ἀλλ'
ἐβουλήθη
καὶ
φεύγειν |
[32, 20] |
εἰς
δύο
παῖδας
καὶ
ἀδελφὴν
|
λῆμμα |
καὶ
ἀνάλωμα
ἐν
ὀκτὼ
ἔτεσιν |
[32, 25] |
λελογίσθαι
ὅσον
περ
ὅλον
τὸ
|
ἀνάλωμα |
αὐτῷ
γεγένηται.
καίτοι
τί
αὐτὸν |
[32, 20] |
παῖδας
καὶ
ἀδελφὴν
λῆμμα
καὶ
|
ἀνάλωμα |
ἐν
ὀκτὼ
ἔτεσιν
ἑπτὰ
τάλαντα |
[32, 10] |
αὐτοῖς
καὶ
πάππος.
καὶ
εἰ
|
μηδένα |
ἀνθρώπων
ᾐσχύνου,
τοὺς
θεοὺς
ἐχρῆν |
[32, 0] |
πολλοῦ
ποιούμενος
τὰ
τούτων
πράγματα
|
μηδένα |
τῶν
ἄλλων
εἰδέναι:
ἐπειδὴ
δὲ |
[32, 15] |
πιστεῦσαι,
ὥστε,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
μηδένα |
τῶν
παρόντων
δύνασθαι
φθέγξασθαι,
ἀλλὰ |
[32, 20] |
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ
κατ'
ἐνιαυτὸν
|
γεγραμμένα, |
συλλήβδην
δὲ
παντὸς
τοῦ
χρόνου |
[32, 5] |
ἀργυρίου
παρακαταθήκην:
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν
|
ἐκδεδομένα |
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς |
[32, 5] |
θάνατον
αὐτοῖς
καὶ
ἐποίησαν
τὰ
|
νομιζόμενα, |
τὸν
μὲν
πρῶτον
ἐνιαυτὸν
ἐν |
[32, 5] |
τὰ
γράμματα
λαμβάνει
ἃ
κατέλιπε
|
σεσημασμένα, |
φάσκων
τὰ
ναυτικὰ
χρήματα
δεῖν |
[32, 20] |
ἱμάτια
καὶ
εἰς
κουρέως
κατὰ
|
μῆνα |
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ
κατ' |
[32, 20] |
τοῦτο
ἐπίτροπος
τῶν
παιδίων
καταλειφθείς,
|
ἵνα |
γράμματ'
αὐτοῖς
ἀντὶ
τῶν
χρημάτων |
[32, 20] |
πενεστάτους
ἀντὶ
πλουσίων
ἀποφήνειε,
καὶ
|
ἵνα, |
εἰ
μέν
τις
αὐτοῖς
πατρικὸς |
[32, 15] |
τῷ
λογισμῷ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
|
ἵνα |
τοὺς
μὲν
νεανίσκους
διὰ
τὸ |
[32, 0] |
χρημάτων
ἀπεστέρηνται
καὶ
πολλὰ
καὶ
|
δεινὰ |
πεπονθότες
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
ἐχρῆν, |
[32, 10] |
συνήλθομεν,
ἤρετο
αὐτὸν
ἡ
γυνή,
|
τίνα |
ποτὲ
ψυχὴν
ἔχων
ἀξιοῖ
περὶ |
[32, 10] |
δ'
ἐγὼ
ἠγανάκτουν
μὲν
πρὸς
|
Ἡγήμονα |
τὸν
ἔχοντα
τὴν
τούτου
θυγατέρα, |
[32, 25] |
εἶναι,
καὶ
ἐλθόντες
οἴκαδε
ηὕρομεν
|
Διογείτονα |
τέτταρας
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς
ἐκείνῳ |
[32, 15] |
μετὰ
τῶν
παρακαταθηκῶν
ἃς
ἐκεῖνος
|
παρὰ |
σοὶ
κατέθετο.
καὶ
νῦν
τοὺς |
[32, 20] |
λῃτουργιῶν.
οὗτος
δὲ
πάππος
ὢν
|
παρὰ |
τοὺς
νόμους
τῆς
ἑαυτοῦ
τριηραρχίας |
[32, 20] |
τοὺς
νόμους
τῆς
ἑαυτοῦ
τριηραρχίας
|
παρὰ |
τῶν
θυγατριδῶν
τὸ
ἥμισυ
πράττεται. |
[32, 5] |
Ἐφέσῳ
Διογείτων
τέως
μὲν
τὴν
|
θυγατέρα |
ἔκρυπτε
τὸν
θάνατον
τοῦ
ἀνδρός, |
[32, 0] |
αὐτὸν
Διογείτων
λαβεῖν
τὴν
ἑαυτοῦ
|
θυγατέρα, |
ἥπερ
ἦν
αὐτῷ
μόνη:
καὶ |
[32, 10] |
Ἡγήμονα
τὸν
ἔχοντα
τὴν
τούτου
|
θυγατέρα, |
λόγους
δ'
ἐποιούμην
πρὸς
τοὺς |
[32, 5] |
οὖσαν,
καὶ
τὸν
ἐκείνης
μὲν
|
πατέρα, |
αὑτοῦ
δὲ
κηδεστὴν
καὶ
ἀδελφὸν |
[32, 10] |
καὶ
ἱκέτευε
συναγαγεῖν
αὐτῆς
τὸν
|
πατέρα |
καὶ
τοὺς
φίλους,
εἰποῦσα
ὅτι, |
[32, 20] |
πλεῖν
ἢ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς
ἀνηλωμένας,
|
ἕτερά |
τε
παμπληθῆ,
ἃ
πρὸς
τὸ |
[32, 5] |
εἰς
ἄστυ
ἀναπέμπει,
τὴν
δὲ
|
μητέρα |
αὐτῶν
ἐκδίδωσιν
ἐπιδοὺς
πεντακισχιλίας
δραχμάς, |
[32, 25] |
μὲν
ἀπέστελλεν,
ἔλεγε
πρὸς
τὴν
|
μητέρα |
αὐτῶν
ὅτι
τῶν
παίδων
ὁ |
[32, 10] |
καὶ
δακρύοντες
ᾤχοντο
πρὸς
τὴν
|
μητέρα, |
καὶ
παραλα῎
βόντες
ἐκείνην
ἧκον |
[32, 20] |
προσιόντων
τοὺς
παῖδας
τρέφειν:
καὶ
|
ὁπότερα |
τούτων
ἐποίησεν,
οὐδενὸς
ἂν
ἧττον |
[32, 20] |
ζημίαις
ἐνίοτε
οὐχ
ἧττον
τὰ
|
μικρὰ |
λυπεῖ
τοὺς
ἀδικουμένους:
λίαν
γὰρ |
[32, 0] |
ποτε
εἰς
ὑμᾶς
εἰσελθεῖν
τούτους
|
εἴασα, |
νο
μίζων
αἴσχιστον
εἶναι
πρὸς |
[32, 10] |
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
χρήματα,
ὥστ'
|
ἐπιορκήσασα |
κατὰ
τῶν
παίδων
τῶν
ἐμαυτῆς |
[32, 0] |
δεηθεὶς
ἀμφοτέρων
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἔπεισα |
τοῖς
φίλοις
ἐπιτρέψαι
δίαιταν,
περὶ |
[32, 25] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί:
ἐγὼ
δ'
|
ὅσα |
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
χρήματα, |
[32, 10] |
τὸν
πατέρα
καὶ
τοὺς
φίλους,
|
εἰποῦσα |
ὅτι,
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον |
[32, 10] |
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ.
|
τελευτῶσα |
δὲ
ἡ
μήτηρ
αὐτῶν
ἠντεβόλει |
[32, 10] |
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμάς,
καὶ
τούτων
|
τὰ |
γράμματα
ἀπέδειξεν:
ἐν
γὰρ
τῇ |
[32, 5] |
τὸν
θάνατον
τοῦ
ἀνδρός,
καὶ
|
τὰ |
γράμματα
λαμβάνει
ἃ
κατέλιπε
σεσημασμένα, |
[32, 25] |
δὲ
μόλις
παρ'
αὐτοῦ
παρέλαβον
|
τὰ |
γράμματα,
μάρτυρας
ἔχων
ἠρώτων
Ἀριστόδικον |
[32, 25] |
μὲν
τὰς
ζημίας
τούτων
ἀποδείξει,
|
τὰ |
δὲ
σωθέντα
τῶν
χρημάτων
αὐτὸς |
[32, 20] |
ἐτόλμησε
τὰ
μὲν
ἔξαρνος
γενέσθαι,
|
τὰ |
δὲ
τελευτῶν
ὁμολογήσας
ἔχειν,
εἰς |
[32, 0] |
Εἰ
μὲν
μὴ
μεγάλα
ἦν
|
τὰ |
διαφέροντα,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
οὐκ |
[32, 0] |
ἐν
τῇ
πόλει,
βοηθεῖν
αὐτοῖς
|
τὰ |
δίκαια,
εἰ
δὲ
μή,
τούτῳ |
[32, 0] |
τοὺς
ἐσχάτους
κινδύνους
μᾶλλον
ἢ
|
τὰ |
δίκαια
ποιήσας
ἀπηλλάχθαι
τῶν
πρὸς |
[32, 5] |
μὲν
ἐπιδοῦναι
τῇ
γυναικὶ
καὶ
|
τὰ |
ἐν
τῷ
δωματίῳ
δοῦναι,
τάλαντον |
[32, 5] |
διῃτῶντο:
ἅπαντα
γὰρ
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
|
τὰ |
ἐπιτήδεια:
ἐκείνων
δὲ
ἐπιλειπόντων
τοὺς |
[32, 5] |
σκόπει
αὐτὸς
ἤδη
πόθεν
ἕξεις
|
τὰ |
ἐπιτήδεια"
~ταῦτ'
ἀκούσαντες
ἐκπεπληγμένοι
καὶ |
[32, 20] |
τοῖς
ἐχθίστοις
πιστεύειν:
~ὃς
ἐτόλμησε
|
τὰ |
μὲν
ἔξαρνος
γενέσθαι,
τὰ
δὲ |
[32, 20] |
μεγάλαις
ζημίαις
ἐνίοτε
οὐχ
ἧττον
|
τὰ |
μικρὰ
λυπεῖ
τοὺς
ἀδικουμένους:
λίαν |
[32, 5] |
λαμβάνει
ἃ
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων
|
τὰ |
ναυτικὰ
χρήματα
δεῖν
ἐκ
τούτων |
[32, 5] |
τὸν
θάνατον
αὐτοῖς
καὶ
ἐποίησαν
|
τὰ |
νομιζόμενα,
τὸν
μὲν
πρῶτον
ἐνιαυτὸν |
[32, 20] |
οὐσίαν,
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς
ἕξων
|
τὰ |
τούτων,
ἡγούμενος
δεῖν
τὴν
αὑτοῦ |
[32, 0] |
ἐπιτρέψαι
δίαιταν,
περὶ
πολλοῦ
ποιούμενος
|
τὰ |
τούτων
πράγματα
μηδένα
τῶν
ἄλλων |
[32, 20] |
ὥστε
οὐκ
ἔχων
ὅποι
τρέψειε
|
τὰ |
χρήματα,
εἰς
ὄψον
μὲν
δυοῖν |
[32, 25] |
αὐτὸς
ἕξει,
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται
|
τὰ |
χρήματα,
οὐ
χαλεπῶς
εἰς
τὸν |
[32, 0] |
|
~ΚΑΤΑ |
ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.
Εἰ
μὲν
μὴ
μεγάλα |
[32, 20] |
γναφεῖον
ἱμάτια
καὶ
εἰς
κουρέως
|
κατὰ |
μῆνα
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ |
[32, 20] |
περὶ
τοὺς
παῖδας,
ἐξῆν
αὐτῷ
|
κατὰ |
τοὺς
νόμους,
οἳ
κεῖνται
περὶ |
[32, 10] |
πολλοῦ
ποιοῦμαι
χρήματα,
ὥστ'
ἐπιορκήσασα
|
κατὰ |
τῶν
παίδων
τῶν
ἐμαυτῆς
τὸν |
[32, 0] |
περὶ
πολλοῦ
ποιούμενος
τὰ
τούτων
|
πράγματα |
μηδένα
τῶν
ἄλλων
εἰδέναι:
ἐπειδὴ |
[32, 20] |
ὀβολοὺς
τῆς
ἡμέρας
ἐλογίζετο,
εἰς
|
ὑποδήματα |
δὲ
καὶ
εἰς
γναφεῖον
ἱμάτια |
[32, 5] |
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων
τὰ
ναυτικὰ
|
χρήματα |
δεῖν
ἐκ
τούτων
τῶν
γραμματείων |
[32, 20] |
οὐκ
ἔχων
ὅποι
τρέψειε
τὰ
|
χρήματα, |
εἰς
ὄψον
μὲν
δυοῖν
παιδίοιν |
[32, 25] |
ὅσα
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
|
χρήματα, |
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς, |
[32, 25] |
ἕξει,
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
|
χρήματα, |
οὐ
χαλεπῶς
εἰς
τὸν
λόγον |
[32, 0] |
δὲ
Διοδότου
κατ'
ἐμπορίαν
πολλὰ
|
χρήματα |
πείθει
αὐτὸν
Διογείτων
λαβεῖν
τὴν |
[32, 15] |
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων
τοσαῦτα
|
χρήματα, |
ὡς
δισχιλίας
δραχμὰς
ὁ
τούτων |
[32, 10] |
οὐδ'
οὕτω
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
|
χρήματα, |
ὥστ'
ἐπιορκήσασα
κατὰ
τῶν
παίδων |
[32, 10] |
τετρακισχιλίας
δραχμάς,
καὶ
τούτων
τὰ
|
γράμματα |
ἀπέδειξεν:
ἐν
γὰρ
τῇ
διοικίσει, |
[32, 5] |
θάνατον
τοῦ
ἀνδρός,
καὶ
τὰ
|
γράμματα |
λαμβάνει
ἃ
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων |
[32, 25] |
μόλις
παρ'
αὐτοῦ
παρέλαβον
τὰ
|
γράμματα, |
μάρτυρας
ἔχων
ἠρώτων
Ἀριστόδικον
τὸν |
[32, 15] |
αὑτῶν
ἐν
τριβωνίοις,
ἀνυποδήτους,
οὐ
|
μετὰ |
ἀκολούθου,
οὐ
μετὰ
στρωμάτων,
οὐ |
[32, 5] |
οἴκοι
ἀντίγραφα
καταλιπὼν
ᾤχετο
στρατευσόμενος
|
μετὰ |
Θρασύλλου.
ἀποθανόντος
δὲ
ἐκείνου
ἐν |
[32, 5] |
~χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
καταλεγεὶς
Διόδοτος
|
μετὰ |
Θρασύλλου
τῶν
ὁπλιτῶν,
καλέσας
τὴν |
[32, 15] |
ἀκολούθου,
οὐ
μετὰ
στρωμάτων,
οὐ
|
μετὰ |
ἱματίων,
οὐ
μετὰ
τῶν
ἐπίπλων |
[32, 15] |
ἀνυποδήτους,
οὐ
μετὰ
ἀκολούθου,
οὐ
|
μετὰ |
στρωμάτων,
οὐ
μετὰ
ἱματίων,
οὐ |
[32, 5] |
ἔδωκεν.
ὀγδόῳ
δ'
ἔτει
δοκιμασθέντος
|
μετὰ |
ταῦτα
τοῦ
πρεσβυτέρου
τοῖν
μειρακίοιν, |
[32, 15] |
στρωμάτων,
οὐ
μετὰ
ἱματίων,
οὐ
|
μετὰ |
τῶν
ἐπίπλων
ἃ
ὁ
πατὴρ |
[32, 15] |
ὁ
πατὴρ
αὐτοῖς
κατέλιπεν,
οὐδὲ
|
μετὰ |
τῶν
παρακαταθηκῶν
ἃς
ἐκεῖνος
παρὰ |
[32, 15] |
ἐκ
Χερρονήσου
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
|
ἔπειτα |
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων |
[32, 20] |
ἀνάλωμα
ἐν
ὀκτὼ
ἔτεσιν
ἑπτὰ
|
τάλαντα |
ἀργυρίου
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς
ἀποδεῖξαι. |
[32, 5] |
διαθήκην
αὐτῷ
δίδωσι
καὶ
πέντε
|
τάλαντα |
ἀργυρίου
παρακαταθήκην:
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν |
[32, 5] |
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν
ἐκδεδομένα
ἑπτὰ
|
τάλαντα |
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς
δισχιλίας
δὲ |
[32, 25] |
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
χρήματα,
ἑπτὰ
|
τάλαντα |
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς,
ἐκ
τούτων |
[32, 10] |
ἔτι
τοίνυν
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
ἑπτὰ
|
τάλαντα |
κεκομισμένον
ναυτικὰ
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμάς, |
[32, 10] |
μέν,
ὅτ'
ἐκεῖνος
ἐξέπλει,
πέντε
|
τάλαντα |
παρ'
αὐτοῦ
παρακαταθήκην.
καὶ
περὶ |
[32, 25] |
ὀκτακισχίλιαι
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται
ἓξ
|
τάλαντα |
περιόντα
τῶν
ἑπτὰ
ταλάντων
καὶ |
[32, 10] |
περὶ
τῶν
σφετέρων
κακῶν
δηλῶσαι
|
πάντα |
πρὸς
ἡμᾶς.
ἐλθὼν
δ'
ἐγὼ |
[32, 5] |
πρῶτον
ἐνιαυτὸν
ἐν
Πειραιεῖ
διῃτῶντο:
|
ἅπαντα |
γὰρ
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
τὰ
ἐπιτήδεια: |
[32, 0] |
εἰ
δὲ
μή,
τούτῳ
μὲν
|
ἅπαντα |
πιστεύειν,
ἡμᾶς
δὲ
εἰς
τὸν |
[32, 15] |
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας,
ἅπερ
ἐμοὶ
|
καταλειφθέντα |
ἐκείνου
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι
ἔδωκα; |
[32, 25] |
ζημίας
τούτων
ἀποδείξει,
τὰ
δὲ
|
σωθέντα |
τῶν
χρημάτων
αὐτὸς
ἕξει,
ὅποι |
[32, 0] |
ἥκιστα
ἐχρῆν,
ἐπ'
ἐμὲ
κηδεστὴν
|
ὄντα |
κατέφυγον,
ἀνάγκη
μοι
γεγένηται
εἰπεῖν |
[32, 25] |
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται
ἓξ
τάλαντα
|
περιόντα |
τῶν
ἑπτὰ
ταλάντων
καὶ
εἴκοσι |
[32, 5] |
μνᾶς
τῇ
γυναικὶ
καὶ
τριά
|
κοντα |
στατῆρας
Κυζικηνούς.
ταῦτα
δὲ
πράξας |
[32, 15] |
ὁ
τούτων
πατὴρ
κατέλιπε
καὶ
|
τριάκοντα |
στατῆρας,
ἅπερ
ἐμοὶ
καταλειφθέντα
ἐκείνου |
[32, 5] |
πατὴρ
εἴκοσι
μνᾶς
ἀργυρίου
καὶ
|
τριάκοντα |
στατῆρας.
ἐγὼ
οὖν
πολλὰ
τῶν |
[32, 5] |
ἀπέδειξεν
ἐκδεδομένα
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
|
τετταράκοντα |
μνᾶς
δισχιλίας
δὲ
ὀφειλομένας
ἐν |
[32, 25] |
αὐτὸς
χρήματα,
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
|
τετταράκοντα |
μνᾶς,
ἐκ
τούτων
αὐτῷ
λογιοῦμαι, |
[32, 25] |
οὗτος
δὲ
ἀπέδειξε
δυοῖν
δεούσας
|
πεντήκοντα |
μνᾶς
ἀνηλωκέναι,
ὥστε
τούτοις
λελογίσθαι |
[32, 20] |
τῷ
Ἀριστοδίκου,
φάσκων
δυοῖν
δεούσας
|
πεντήκοντα |
μνᾶς
ἐκείνῳ
συμβαλέσθαι,
τὸ
ἥμισυ |
[32, 0] |
μὲν
μὴ
μεγάλα
ἦν
τὰ
|
διαφέροντα, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
οὐκ
ἄν |
[32, 10] |
ἠγανάκτουν
μὲν
πρὸς
Ἡγήμονα
τὸν
|
ἔχοντα |
τὴν
τούτου
θυγατέρα,
λόγους
δ' |
[32, 20] |
καὶ
ἀνάλωμα
ἐν
ὀκτὼ
ἔτεσιν
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
ἀργυρίου
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς |
[32, 5] |
παρακαταθήκην:
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν
ἐκδεδομένα
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς
δισχιλίας |
[32, 25] |
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
χρήματα,
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς,
ἐκ |
[32, 10] |
οὐσίαν"
ἔτι
τοίνυν
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
κεκομισμένον
ναυτικὰ
καὶ
τετρακισχιλίας |
[32, 25] |
ἀποδείκνυνται
ἓξ
τάλαντα
περιόντα
τῶν
|
ἑπτὰ |
ταλάντων
καὶ
εἴκοσι
μναῖ.
οὐ |
[32, 10] |
πτωχείαν
καταστάντας,
ὑβρισμένους
ὑφ'
ὧν
|
ἥκιστα |
ἐχρῆν,
ἀλλὰ
βοηθῆσαι
καὶ
τῆς |
[32, 0] |
καὶ
δεινὰ
πεπονθότες
ὑφ'
ὧν
|
ἥκιστα |
ἐχρῆν,
ἐπ'
ἐμὲ
κηδεστὴν
ὄντα |
[32, 20] |
παισίν:
ἐφ'
ᾧ
ἡμεῖς
οὐχ
|
ἥκιστα |
ὠργίσθημεν.
οὕτως,
ὦ
ἄνδρες,
ἐν |
[32, 15] |
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων
|
τοσαῦτα |
χρήματα,
ὡς
δισχιλίας
δραχμὰς
ὁ |
[32, 5] |
καὶ
τριά
κοντα
στατῆρας
Κυζικηνούς.
|
ταῦτα |
δὲ
πράξας
καὶ
οἴκοι
ἀντίγραφα |
[32, 15] |
πολλοῖς
χρήμασιν
εὐδαίμονας
ὄντας:
καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
καλῶς
ποιεῖς:
τοὺς
δ' |
[32, 5] |
ὀγδόῳ
δ'
ἔτει
δοκιμασθέντος
μετὰ
|
ταῦτα |
τοῦ
πρεσβυτέρου
τοῖν
μειρακίοιν,
καλέσας |
[32, 5] |
ταῦτα
δὲ
πράξας
καὶ
οἴκοι
|
ἀντίγραφα |
καταλιπὼν
ᾤχετο
στρατευσόμενος
μετὰ
Θρασύλλου. |