Chapitre |
[5] |
οἴχεσθαι
ἀπιόντα.
πλὴν
ἀλλὰ
θάρρει.
|
οὐ |
γὰρ
ἄν,
ὡς
φής,
ἀπέλθοις |
[2] |
πολλῷ
ῥαίνωσι.
τοῦτο
συχνάκις
γενόμενον—
|
οὐ
|
γὰρ
ἠμέλησαν
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἀκούσαντες— |
[8] |
γνώριμος
καὶ
ἐτιμᾶτο
δι´
ἐκεῖνον.
|
οὐ |
γὰρ
μικρὸν
ἦν
Σόλων
ἐπαινῶν, |
[2] |
ἐν
ἀριστερᾷ
εἰς
Ἀκαδημίαν
ἀπιόντων,
|
οὐ |
μέγα
τὸ
χῶμα
καὶ
ἡ |
[3] |
οἷα
δὴ
ξένος
καὶ
βάρβαρος
|
οὐ |
μετρίως
τεταραγμένος
ἔτι
τὴν
γνώμην, |
[3] |
πλεῖν
αὖθις
ἐπὶ
Βοσπόρου,
ὅθεν
|
οὐ |
πολλὴ
ἔμελλεν
αὐτῷ
ὁδὸς
ἔσεσθαι |
[2] |
ἤδη
ἐλυμήνατό
που·
ἔστιν
δὲ
|
οὐ |
πολὺ
ἀπὸ
τοῦ
Διπύλου,
ἐν |
[1] |
ἀλλ´
Ἀθήνησιν
ἀπέθανεν,
καὶ
μετ´
|
οὐ |
πολὺ
καὶ
ἥρως
ἔδοξεν
καὶ
|
[1] |
χεῖρον
ἴσως
διηγήσασθαι,
ὡς
μάθητε
|
οὐ |
Σκύθαις
μόνον
ἐπιχώριον
ὂν
ἀπαθανατίζειν |
[10] |
δὲ
πάντες
τὰ
αὐτὰ
μόνον
|
οὐ |
ταῖς
αὐταῖς
συλλαβαῖς
ἔλεγον·
ὦ |
[1] |
φιλομαθὴς
τῶν
ἀρίστων,
οἴκοι
δὲ
|
οὐ |
τοῦ
βασιλείου
γένους
ὢν
οὐδὲ |
[4] |
εἰμι
παρ´
ὑμῶν,
Τόξαρις
τοὔνομα,
|
οὐ |
τῶν
ἐπιφανῶν,
ὥστε
καὶ
ἐγνῶσθαι |
[5] |
τῶν
ἀνθρώπων
συγγενόμενος,
τὰ
ἄλλα
|
οὐ |
τῶν
πλουσίων,
ἀλλὰ
καὶ
κομιδῇ |
[11] |
Ἀλκιβιάδου,
τοῦτον
δὲ
ἡ
πόλις
|
οὐ |
φιλεῖ
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
αἰδεῖσθαι
|
[3] |
ἐπεσπάσατο
πατριῶτις
οὖσα,
εἶτα
μέντοι
|
οὐ |
χαλεπῶς
ἔμελλε
καὶ
αὐτὸν
γνώσεσθαι |
[1] |
καὶ
τῶν
Ἀσκληπιαδῶν
εἷς
ἔδοξεν,
|
οὐ |
χεῖρον
ἴσως
διηγήσασθαι,
ὡς
μάθητε
|