Paragraphes
[36]	γενέσθαι τῶν τοξευμάτων, ὡς μηδὲ	πληγὰς	λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντες. καὶ
[44]	τοῦτο ἑώρων ἄν, καὶ τὰς	πηγὰς	δὲ τὰς Νείλου μόνος ἂν
[34]	τῆς ἀρχῆς· οὕτω ῥᾳδίως τοσαύτας	μυριάδας	κατέλεξε. καιρὸς οὖν ἤδη σκοπεῖν
[28]	καὶ τὸ πᾶν εἰς πέντε	μυριάδας	ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς
[34]	σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη	μυριάδας	τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τούτων
[22]	πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματα, ἵππους καὶ	παῖδας	ὡραίους ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης
[36]	τὰ δόρατα κρούσαντες πρὸς τὰς	ἀσπίδας	ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ
[7]	χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόντας δεκάτῃ ἐπὶ	Χελιδονέας	διὰ τοῦ Αὐλῶνος ἐλθεῖν, ἔνθα
[8]	δέ ποτε παραπλεύσας καὶ αὐτὸς	Χελιδονέας	ἡλίκον ἐν τῷ τόπῳ ἀνίσταται
[31]	αὐτοὺς ἐρώμεθα, ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς	ἱππέας,	εἰ δέξονται ἄρχοντά σε σφῶν
[34]	εἶτα εἰς Σελεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται	ἱππέας	τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶ
[15]	καὶ τὴν ἀποβάθραν προεισελθὼν ἀφαιρεῖς;	ὑπερμαζᾷς	γάρ, ὦ Ἀδείμαντε, καὶ ἐς
[21]	εὐχήν. ἐγὼ δὲ καὶ τὰς	τραπέζας	ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς
[18]	τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντων. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Λέληθας	σεαυτὸν ἔχων ἐν τῇ νηΐ.
[35]	μάλιστα, ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰς	ἐλαίας	ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης καθίσαντας
[4]	τῶν κάλων, εἶτα ἐπὶ τῆς	κεραίας	ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκων
[3]	ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς	ἀρχαίας	ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς
[29]	οἷ βαδιεῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ	Ἀρκαδίας	ἢ ἐπὶ τίνας ἀθλίους πρώτους
[16]	τῶν πυραμίδων μίαν. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἅλις	παιδιᾶς,	ὦ Λυκῖνε. ὁρᾷς, ὡς ἐρυθριᾶν
[23]	ἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ	Ἰνδίας	καὶ ἀλεκτρυὼν ὁ Νομαδικός· οἱ
[15]	ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς	Ἐνοδίας	τελετὴν, οἶσθα, ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ
[44]	ἐπιβουλευθῆναι δυναμένη, καὶ μάλιστα μεθ´	ὑγιείας	ἐν μακρῷ τῷ βίῳ. ~τί
[19]	σιωπήσομαί σοι. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ ὑπὲρ	ἀσφαλείας	τοῦτο ἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην,
[41]	θησαυροὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ	βασιλείας	καὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ
[3]	αὐτὸν εἶναι. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Τοῦτο μὲν	εὐγενείας,	ὦ Λυκῖνε, σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις
[28]	ἠπειρώτης γάρ εἰμι, Ἀρκὰς ἐκ	Μαντινείας,	ὡς ἴστε— ναῦν μὲν οὐκ
[28]	ἀλλά μοι τὸ πρῶτον ἀπὸ	λῃστείας	ἀρξαμένῳ ἑταῖροι καὶ συνωμόται ὅσον
[22]	ὡραίους ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης	ἡλικίας	ὅ τι περ τὸ ἀνθηρότατον.
[32]	καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς	Κιλικίας,	ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην
[46]	ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς	οἰκίας	εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς
[46]	δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς	οἰκίας,	καὶ μάλιστα σύ, ὦ Τιμόλαε,
[32]	ἐπὶ Συρίας διὰ Καρίας, εἶτα	Λυκίας	καὶ Παμφυλίας καὶ Πισιδῶν καὶ
[9]	πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆς	Λυκίας,	ὡς γνωρίσαι τὸν τόπον ἐκεῖνον,
[23]	ἐξ Ἰβηρίας, οἶνος δὲ ἐξ	Ἰταλίας,	ἔλαιον δὲ ἐξ Ἰβηρίας καὶ
[14]	καθεδούμεθα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ	Ἰταλίας	καταπλέοντας ἀνακρίνοντες, εἴ που τὸ
[35]	μένειν τὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἀποδειλιᾷς	καὶ σύ, ὦ Ἀδείμαντε, πλησίον
[32]	διὰ Καρίας, εἶτα Λυκίας καὶ	Παμφυλίας	καὶ Πισιδῶν καὶ τῆς παραλίου
[34]	Ἀδείμαντε. καὶ διὰ μὲν τῆς	Μεσοποταμίας	οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, ἀλλὰ
[40]	μακρὰν ἢ πυραμίδα εὔγραμμον τὰς	γωνίας	ἀπολιπών, ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτιμήματα.
[11]	ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικας ἐπὶ	συννοίας	τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον
[32]	ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ	Καρίας,	εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ
[23]	ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον δὲ ἐξ	Ἰβηρίας	καὶ τοῦτο, μέλι δὲ ἡμέτερον
[23]	κατ´ ἐμέ— τάριχος μὲν ἐξ	Ἰβηρίας,	οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον
[32]	ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ	Συρίας	διὰ Καρίας, εἶτα Λυκίας καὶ
[9]	Αἰγύπτου ἡμέρᾳ πρὸς ἀντίους τοὺς	ἐτησίας	πλαγιάζοντας ἐς Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι
[11]	καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς	περιουσίας	καὶ τρυφῆς ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν
[29]	ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ τῆς	στρατιᾶς	ἄρχειν, οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου
[6]	πηδάλια περιστρέφων· ἐδείχθη γάρ μοι	ἀναφαλαντίας	τις, οὖλος, Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα.
[44]	θύρας ἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς	φύλακας	καὶ ἀθέατος εἶναι εἰσιών. εἰ
[43]	καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε πολλὰς	γυναῖκας	οὐ φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ
[25]	ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ δὲ πέντε	χοίνικας,	Λυκίνῳ δὲ χοίνικα, ἀπομεμαγμένην καὶ
[33]	ἂν ἡδέως ὑπομείναιμι. σὺ δὲ	ἔοικας	ἐπὶ Ἀρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν
[11]	ἡμῖν βοῶσιν, ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι	ἔοικας	ἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν
[28]	Ἐγὼ δὲ— ἠπειρώτης γάρ εἰμι,	Ἀρκὰς	ἐκ Μαντινείας, ὡς ἴστε— ναῦν
[43]	ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε	πολλὰς	γυναῖκας οὐ φερούσας τὸν ἔρωτα
[41]	ἀβέβαια γὰρ ταῦτά γε καὶ	πολλὰς	τὰς ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον
[21]	ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τραπέζας	ὅλας	χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλίνας
[4]	ἀναβλέποντες, ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶν τὰς	ἐπιβολὰς	καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸν ναύτην
[41]	ταῦτά γε καὶ πολλὰς τὰς	ἐπιβουλὰς	ἔχοντα καὶ πλέον τοῦ ἡδέος
[27]	μὴ εἴπῃς. ἐῶ λέγειν ὅσας	ἐπιβουλὰς	μετὰ τοῦ πλούτου καὶ λῃστὰς
[3]	Εὖ γε, ὦ Τιμόλαε, ὅτι	ἡμᾶς	ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγγραμμάτων, ἃ
[2]	Οἶσθα οὖν, ὦ Λυκῖνε, ὅπου	ἡμᾶς	ἀπέλιπεν; ὁπότε, οἶμαι, τὸ ὡραῖον
[35]	πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησιφῶντος,	ἡμᾶς	δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν
[4]	τί δ´ οὖν χρὴ ποιεῖν	ἡμᾶς;	ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν, ἢ ἐθέλεις
[4]	ἐς τὸ ἄστυ, ἐπεὶ μηκέθ´	ἡμᾶς	εὑρεῖν ἐδύνατο. εἰ δὲ μή,
[16]	τῶν θεῶν. οὕτω γὰρ ἂν	ἡμᾶς	ὅ τε κάματος λάθοι καὶ
[34]	κατέλεξε. καιρὸς οὖν ἤδη σκοπεῖν	ἡμᾶς	ὅ τι χρὴ ποιεῖν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[16]	ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι	ἡμᾶς·	παρ´ αὐτῷ γὰρ ἑκάστῳ ἔστω
[15]	ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες	ἡμᾶς	συμπλέοντας, νῦν δὲ ἀγανακτεῖς, εἰ
[11]	Οὐκοῦν τὸ προχειρότατον τοῦτο, κοινὸς	Ἑρμᾶς	φασι, ~καὶ ἐς μέσον κατατίθει
[37]	ἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας	ὑμᾶς	καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Μηδαμῶς. κρατεῖς γὰρ
[11]	Ἀλλ´ αἰσχύνομαι ἔγωγε εἰπεῖν πρὸς	ὑμᾶς.	οὕτω γὰρ μειρακιῶδες ὑμῖν δόξει
[35]	Ἀλλ´ ἐγὼ μέν φημι δεῖν	ὑμᾶς	τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ
[21]	ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς	κλίνας	χρυσᾶς, εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ,
[29]	ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ	τίνας	ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθε. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἄκουε,
[42]	Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους	τινὰς	τοιούτους τὴν δύναμιν, ἕνα μὲν
[29]	ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων, ἄριστος εἶναι	δόξας	ἀνθρώπων ἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι.
[26]	σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ	πᾶς	οὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται, καὶ ἢν
[18]	ἔνδον ἐστίν, οὗτος ὁ ἀριθμὸς	ἅπας	χρυσίον ἐπίσημον γενέσθω, τοσοῦτοι δαρεικοί.
[1]	ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττον τοὺς	γῦπας	ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμενος
[42]	δέ τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ	ἄνδρας	μυρίους καὶ ὅ τι ἂν
[31]	ἱππέων, Λυκῖνος δὲ τὸ δεξιὸν	κέρας	ἐχέτω. δίκαιος δ´ ἂν εἴην
[29]	τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς	ἀνέρας	τοὺς ἀσπιδιώτας· ἐθέλω γὰρ εἰδέναι
[44]	ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενον τὸ	γῆρας	ὥσπερ οἱ ὄφεις. οὐδὲν γὰρ
[1]	ἀμφοτέραις, καί με διὰ τῆς	ἀποβάθρας	ὅλης παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος
[36]	αὐτοῖς διδόντες. καὶ ἐπειδὴ ἐς	χεῖρας	ἤδη συνεληλύθαμεν, τὸ μὲν εὐώνυμον
[15]	τὴν Ἶσίν τις εἶδεν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ὁρᾷς;	διὰ τοῦτο ὤκνουν εἰπεῖν ἃ
[37]	τὸ μέρος. ἐγὼ δέ, ὡς	ὁρᾷς,	καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέα·
[40]	ἔτι ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ;	ὁρᾷς	οἷα μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις
[27]	καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶν.	ὁρᾷς	οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ
[37]	ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ	ὁρᾷς	ὅπως ἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν
[27]	γενήσεσθαι καὶ βέβαιον; ἢ οὐχ	ὁρᾷς	πολλοὺς τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως διάγοντας
[31]	τὴν χεῖρα. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πάντες, ὡς	ὁρᾷς,	ὦ Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀλλὰ
[16]	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἅλις παιδιᾶς, ὦ Λυκῖνε.	ὁρᾷς,	ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησας πολλῷ
[2]	πάντες ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα,	παλαίστρας	ἀποπνέοντες, οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ
[44]	ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς	θύρας	ἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας
[12]	ἀσφαλές. περιμετροῦντος γάρ μου τῆς	ἀγκύρας	τὸ πάχος οὐκ οἶδ´ ὅπου
[37]	γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπως	ἐπελάσας	μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε καὶ
[2]	θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν	φράσας	τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγουμένῳ τὸ
[19]	ἐκείνην, εἰ θέλεις, ὅλην χρυσῆν	ποιήσας	ἔχε, κἀγὼ σιωπήσομαί σοι. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[16]	Λυκῖνε. ὁρᾷς, ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον	ἐποίησας	πολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ
[35]	πολέμου διασκοπούμενος; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ γε	ὑπέμνησας.	ἐγὼ δὲ νήφειν ᾤμην καὶ
[26]	ταὼ ἢ τοῦ Νομάδος ἀλεκτρυόνος,	ἀποφυσήσας	τὸ ψυχίδιον ἄπει γυψὶ καὶ
[29]	τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων σύ γε	ᾔτησας,	ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος δὴ
[23]	τινι προπίοιμι σκύφον ἢ φιάλην	αἰτήσας,	ὁ ἐκπιὼν ἀποφερέτω καὶ τὸ
[16]	δηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ	πλουτήσας	ἐγένετο. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καλῶς, ὦ Τιμόλαε,
[46]	ἄλλως τε οὐκ ἂν δεξαίμην	πλουτήσας	ἐπ´ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον
[28]	τῆς εὐχῆς ὃν Τιμόλαος ἔθηκε	φήσας	μηδὲν ὀκνεῖν αἰτεῖν, ὡς ἐκείνων
[44]	μοι, προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττημένοις	κοιμίσας	τοὺς κρατοῦντας νικᾶν παρεῖχον τοῖς
[38]	πόλεις ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ,	ὅσας	δὲ καὶ καθαιρήσω ἑλὼν κατὰ
[27]	κἂν μὴ εἴπῃς. ἐῶ λέγειν	ὅσας	ἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ
[38]	ὀνομαζόμενος. ἐπὶ τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε	ὅσας	μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ
[13]	πόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς, ὦ Λυκῖνε,	κατέδυσας	τὸν πλοῦτον καὶ ἀνέτρεψας εὖ
[8]	δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα δέ ποτε	παραπλεύσας	καὶ αὐτὸς Χελιδονέας ἡλίκον ἐν
[16]	Ἀδείμαντον ἐποίησας πολλῷ τῷ γέλωτι	ἐπικλύσας	τὸ πλοῖον, ὡς ὑπέραντλον εἶναι
[45]	μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτην κόρυζαν	ἀποξύσας.	ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ
[43]	στόμα, ὥστε πολλὰς γυναῖκας οὐ	φερούσας	τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν ἑαυτὰς
[21]	χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλίνας	χρυσᾶς,	εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ, καὶ
[21]	δὲ καὶ τὰς τραπέζας ὅλας	χρυσᾶς	ποιήσομαι καὶ τὰς κλίνας χρυσᾶς,
[34]	ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ	τὰς	ἀκροπόλεις ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν, καὶ ἐπὶ
[36]	καὶ τὰ δόρατα κρούσαντες πρὸς	τὰς	ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς ἐναντίοις
[40]	στήλην μακρὰν ἢ πυραμίδα εὔγραμμον	τὰς	γωνίας ἀπολιπών, ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα
[34]	δ´ οὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ	τὰς	ἑκατὸν ἤδη μυριάδας τοῦ μαχίμου
[35]	ἤδη μάλιστα, ἐνταῦθά που ἐπὶ	τὰς	ἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης
[4]	ἔστημεν ἀναβλέποντες, ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶν	τὰς	ἐπιβολὰς καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸν
[41]	γὰρ ταῦτά γε καὶ πολλὰς	τὰς	ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον τοῦ
[44]	ἄλλων, ἐς ὅσον ἀνοίγειν τε	τὰς	θύρας ἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν τοὺς
[32]	τριήρεις καὶ τοὺς ἵππους εἰς	τὰς	ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται δ´ ἐν
[21]	τραπέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ	τὰς	κλίνας χρυσᾶς, εἰ δὲ μὴ
[44]	ἄν, καὶ τὰς πηγὰς δὲ	τὰς	Νείλου μόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ
[44]	καὶ τοῦτο ἑώρων ἄν, καὶ	τὰς	πηγὰς δὲ τὰς Νείλου μόνος
[32]	ἐκεῖ τῇ Ἀρτέμιδι θύσαντες καὶ	τὰς	πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας
[21]	τὴν εὐχήν. ἐγὼ δὲ καὶ	τὰς	τραπέζας ὅλας χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ
[32]	ἀλλ´ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν— ἐπιβάντες ἐπὶ	τὰς	τριήρεις καὶ τοὺς ἵππους εἰς
[13]	ἐνίοτε μὲν αὐτός, ἐνίοτε δὲ	οἰκέτας	ἐκπέμπων. εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα
[24]	καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς	οἰκέτας	τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους.
[13]	ἐκείνην τὴν πατρῴαν ἀφείς, καὶ	οἰκέτας	ὠνούμην καὶ ἐσθῆτας καὶ ζεύγη
[13]	ἀφείς, καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ	ἐσθῆτας	καὶ ζεύγη καὶ ἵππους. νυνὶ
[34]	πλείστους μεταπεμπόμενος καὶ τοξότας καὶ	σφενδονήτας.	ἀπαγγέλλουσι δ´ οὖν οἱ σκοποὶ
[44]	ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατον κοιμίσαντα	ἅπαντας	ἄνευ ἐκείνων μόνων. οἷον δὲ
[46]	βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους ἐκείνους	ἅπαντας	ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων. ἐμοὶ δὲ
[19]	σῆς ἐποιησάμην, ὡς μὴ ἀπολέσθαι	ἅπαντας	μετὰ τοῦ χρυσίου. καὶ τὰ
[7]	δὴ παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίους δῦναι	ἅπαντας.	~οἶδα δέ ποτε παραπλεύσας καὶ
[22]	πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶ τὸ	ἅπαντας	ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖν, καὶ οἱ
[7]	ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου	ἀπάραντας	οὐ πάνυ βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίους
[35]	ἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης στήλης	καθίσαντας	ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτως ἀναστάντας ἀνύειν
[9]	ὀρθῆς ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου	πλεύσαντας	ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ πρὸς
[9]	δεξιὰν λαβόντας ὑπὲρ τὴν Μαλέαν	πλεύσαντας	ἤδη εἶναι ἐν Ἰταλίᾳ. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[35]	στήλης καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτως	ἀναστάντας	ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς τὸ
[26]	ἀποθανόντας, ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας	ἀποστερηθέντας	ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνου
[9]	ἀλλὰ πρὸς τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν	ἐπικλασθέντας	τοὺς θεοὺς πῦρ τε ἀναδεῖξαι
[9]	ἐς Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον	ἀποσυρέντας	ἐς τὸ κάτω, οὓς ἔδει
[46]	ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους ἐκείνους ἅπαντας	ἀπορρυέντας	τῶν δακτύλων. ἐμοὶ δὲ καὶ
[12]	γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους	ὄντας	τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀπελείφθην
[36]	ἐτρέψαντο τοὺς καθ´ αὑτοὺς Μήδους	ὄντας,	τὸ δὲ κατ´ ἐμὲ ἰσόπαλον
[9]	οὓς ἔδει τὴν Κρήτην δεξιὰν	λαβόντας	ὑπὲρ τὴν Μαλέαν πλεύσαντας ἤδη
[27]	ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως	διάγοντας	ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων, τοὺς μὲν
[14]	τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας	καταπλέοντας	ἀνακρίνοντες, εἴ που τὸ μέγα
[15]	διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες ἡμᾶς	συμπλέοντας,	νῦν δὲ ἀγανακτεῖς, εἰ συνεμβησόμεθά
[9]	ἡμέρᾳ πρὸς ἀντίους τοὺς ἐτησίας	πλαγιάζοντας	ἐς Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον
[16]	τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ τοὺς	ἐπιβάλλοντας	ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν
[26]	αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτου	ἀποθανόντας,	ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας ἀποστερηθέντας
[35]	ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν τὴν Βαβυλῶνα	διαφυλάξοντας.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ, ὦ
[4]	Ὁρᾶτε, μὴ σκαιὸν ᾖ φίλον	ἀπολιπόντας	αὐτοὺς ἀπιέναι. βαδίζωμεν δ´ ὅμως,
[3]	ἐδόκει καλὸν εἶναι κομᾶν τοὺς	γέροντας	ἀναδουμένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ
[7]	Σιδῶνος, ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ	περιπεσόντας	δεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ
[9]	τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ τῆς ὀρθῆς	ἐκπεσόντας	διὰ τοῦ Αἰγαίου πλεύσαντας ἑβδομηκοστῇ
[26]	Πολυκράτην πολύ σου πλουσιωτέρους γενομένους	ἐκπεσόντας	ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων.
[32]	τὰς πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως	ἄρχοντας	ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ
[27]	τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι	ἀλγοῦντας;	ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν
[44]	οἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν, τοὺς	πολεμοῦντας	ἐπισκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον; καὶ
[37]	προσδραμὼν ἐς τὴν παλαίστραν ἔτι	πολεμοῦντας	ὑμᾶς καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Μηδαμῶς. κρατεῖς
[44]	ἂν τοῖς ἡττημένοις κοιμίσας τοὺς	κρατοῦντας	νικᾶν παρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν
[26]	πλούτου ἀποθανόντας, ἐνίους δὲ καὶ	ζῶντας	ἀποστερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό τινος
[34]	τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶ	τοξότας	καὶ σφενδονήτας. ἀπαγγέλλουσι δ´ οὖν
[34]	μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τούτων εἴκοσιν	ἱπποτοξότας,	καίτοι οὔπω ὁ Ἀρμένιος πάρεστιν
[27]	ἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ	λῃστὰς	καὶ φθόνον καὶ μῖσος παρὰ
[15]	ποιήσεσθέ μου τὴν εὐχήν. ὥστε	ἐπιστὰς	μικρόν, ἔστ´ ἂν ὑμεῖς προχωρήσητε,
[40]	θάνατος δέδιε τοὺς δορυφόρους, ἀλλ´	ἐπιστάς,	ὁπόταν αὐτῷ δοκῇ, ἄγει οἰμώζοντα
[13]	καὶ ἐς λιμένα πόρρωθεν ἀποβλέποντι	ἐπιστάς,	ὦ Λυκῖνε, κατέδυσας τὸν πλοῦτον
[43]	φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν	ἑαυτὰς	καὶ τὰ μειράκια ἐπιμεμηνέναι μοι
[34]	προαστείων τῆς ἀρχῆς· οὕτω ῥᾳδίως	τοσαύτας	μυριάδας κατέλεξε. καιρὸς οὖν ἤδη
[29]	ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας τοὺς	ἀσπιδιώτας·	ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιεῖσθε
[9]	ἰσομέγεθες τῷ σκοπέλῳ. ~τοιαῦτα καὶ	σφᾶς	καταλαβεῖν ἔφασκεν ὁ ναύκληρος ἔτι
[13]	Λυκῖνε, κατέδυσας τὸν πλοῦτον καὶ	ἀνέτρεψας	εὖ φερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ
[30]	βασιλεῦ, χάριν οἶδά σοι καὶ	ὑποκύψας	ἐς τὸ Περσικὸν προσκυνῶ σε
[22]	ποιοῦσιν. ἐγὼ δέ, ὁπόταν δόξῃ,	προκύψας	ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲν
[15]	δύνασθαι νεῖν; καίτοι πρῴην καὶ	ἐς	Αἴγιναν ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίας
[1]	νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες	ἐς	αὐτὴν, σὺ μέν, οἶμαι, Σάμιππε,
[44]	τὸ πάντων ἥδιστον, αὐθημερὸν ἀγγεῖλαι	ἐς	Βαβυλῶνα, τίς ἐνίκησεν Ὀλύμπια, καὶ
[1]	καταπεπλευκέναι μίαν τῶν ἀπ´ Αἰγύπτου	ἐς	Ἰταλίαν σιταγωγῶν; οἶμαι δὲ καὶ
[24]	ἥμισυ τούτων, δημοσίᾳ δὲ ὅσα	ἐς	κάλλος θέατρα καὶ βαλανεῖα, καὶ
[44]	ἀλλ´ αὐτὸς ἐπιπετόμενος ἀπέλαυον ἁπάντων	ἐς	κόρον. καὶ ἐπεὶ γρὺψ ὑπόπτερον
[13]	κατὰ τὴν ναῦν εὐθετίζοντι καὶ	ἐς	λιμένα πόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς, ὦ
[12]	τοῦτο, κοινὸς Ἑρμᾶς φασι, ~καὶ	ἐς	μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον.
[30]	ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼν	ἐς	μέσους τοὺς πολεμίους, ἢ δεήσει
[44]	ἦν ἂν τὰ τῶν ἄλλων,	ἐς	ὅσον ἀνοίγειν τε τὰς θύρας
[9]	πρὸς ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας	ἐς	Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον ἀποσυρέντας
[33]	διαπείρῃ τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν	ἐς	τὰ γυμνὰ περὶ Σοῦσα ἢ
[2]	εἴωθε. ταχύδακρυς γὰρ ὁ ἀνὴρ	ἐς	τὰ ἐρωτικά. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ μὴν
[27]	οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτι λήψῃ	ἐς	τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων.
[38]	κράτος, αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι	ἐς	τὴν ἀρχήν. ἁπάντων δὲ μάλιστα
[29]	οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου πονήσαντος	ἐς	τὴν βασιλείαν· ἐπεὶ τῷ Ἀδειμάντου
[32]	ἄλλα πάντα— διαβάλωμεν τὸν Αἰγαῖον	ἐς	τὴν Ἰωνίαν, εἶτα ἐκεῖ τῇ
[12]	ὑμῶν εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ	ἐς	τὴν ναῦν ἐπιβάσει, ἐπεὶ σέ,
[37]	δοκῶ, ἢν βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν	ἐς	τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶς
[20]	ἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον	ἐς	τὸ ἄστυ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Εὖ λέγεις,
[14]	γῇ κατὰ τὴν ἐκ Πειραιῶς	ἐς	τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα ὅπως
[4]	γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνον ἀποσοβοῦντα	ἐς	τὸ ἄστυ, ἐπεὶ μηκέθ´ ἡμᾶς
[35]	οὕτως ἀναστάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν	ἐς	τὸ ἄστυ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἔτι γὰρ
[12]	ἐπεὶ σέ, ὦ Λυκῖνε, κατέστησα	ἐς	τὸ ἀσφαλές. περιμετροῦντος γάρ μου
[38]	τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ´ ὀλίγον	ἐς	τὸ εἴσω τῶν ὅρων. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
[9]	Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον ἀποσυρέντας	ἐς	τὸ κάτω, οὓς ἔδει τὴν
[22]	ἑπτὰ ἐφεστῶτες, εὐμεγέθεις βάρβαροι, προσαραξάτωσαν	ἐς	τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύραν,
[2]	συνεχὲς καὶ ἐπίτροχον, Ἑλληνιστὶ μέν,	ἐς	τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ
[9]	τὴν ναῦν ἐπὶ τὰ λαιὰ	ἐς	τὸ πέλαγος ἤδη τῷ κρημνῷ
[30]	χάριν οἶδά σοι καὶ ὑποκύψας	ἐς	τὸ Περσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν
[4]	ἢ ἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι	ἐς	τὸ πλοῖον; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Μηδαμῶς, ἀλλὰ
[5]	δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν	ἐς	τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον
[19]	καὶ νεκρόν τι ἄλλο παιδίον	ἐς	τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίως
[15]	ὑπερμαζᾷς γάρ, ὦ Ἀδείμαντε, καὶ	ἐς	τὸν κόλπον οὐ πτύεις, οὐδὲ
[35]	συντόνως ὁδεύοντες, ὁπότε κατῄειμεν ἕωθεν	ἐς	τὸν Πειραιᾶ, καὶ νῦν ἤδη
[1]	ναῦν καὶ πέρα τοῦ μέτρου	ἐς	τὸν Πειραιᾶ καταπεπλευκέναι μίαν τῶν
[5]	τούτου, καὶ ἀπὸ τοῦ καταστρώματος	ἐς	τὸν πυθμένα, ᾗ βαθύτατον κατὰ
[2]	τόνῳ, ἡ κόμη δὲ καὶ	ἐς	τοὐπίσω ὁ πλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ
[2]	τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκός, ἀναδεδεμένον	ἐς	τοὐπίσω τὴν κόμην ἐπ´ ἀμφότερα
[25]	ἐβουλόμην βιῶναι τὸν βίον πλουτῶν	ἐς	ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ πάσαις
[42]	δακτύλιόν τινα. καὶ μὴν καὶ	ἐς	ὕπνον κατασπᾶν ὁπόσους ἂν ἐθέλω
[36]	ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντες. καὶ ἐπειδὴ	ἐς	χεῖρας ἤδη συνεληλύθαμεν, τὸ μὲν
[5]	καὶ τοῦ ἱστίου τὸ παράσειον	πυραυγές,	καὶ πρὸ τούτων αἱ ἄγκυραι
[3]	ἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι	παῖδες	ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόν,
[45]	ἐρήσομαί σε, εἴ τινα ἄλλον	εἶδες	ἐν τοσούτοις ἔθνεσιν, ὅσα ὑπερέπτης,
[44]	γῆς ἀοίκητον, καὶ εἴ τινες	ἀντίποδες	ἡμῖν οἰκοῦσι τὸ νότιον τῆς
[11]	εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς. οὕτω γὰρ	μειρακιῶδες	ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμα. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[39]	ἐτιτρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις καὶ	ἐφρόντιζες	νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν· οὐ
[8]	καὶ τὸ κῦμα πολλάκις αὐτῷ	ἰσομέγεθες	τῷ σκοπέλῳ. ~τοιαῦτα καὶ σφᾶς
[9]	τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς Πειραιᾶ	χθὲς	καθορμίσασθαι τοσοῦτον ἀποσυρέντας ἐς τὸ
[26]	ἐκείνη ἀπορραγῇ, πάντα οἴχεται καὶ	ἄνθρακές	σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[18]	ὁ φόρτος οἱ ἔμποροι αἱ	γυναῖκες	οἱ ναῦται καὶ ἄλλο εἴ
[41]	δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, εἰκότως	διέβαλες,	οὐκ αἰτήσομαι. ἀβέβαια γὰρ ταῦτά
[45]	Οὐδέν, ὦ Τιμόλαε. οὐδὲ γὰρ	ἀσφαλὲς	ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷ καὶ ὑπὲρ
[12]	ὦ Λυκῖνε, κατέστησα ἐς τὸ	ἀσφαλές.	περιμετροῦντος γάρ μου τῆς ἀγκύρας
[24]	τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν	καταφανὲς	ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ. ~τοῖς
[11]	βαδίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποίησεν	ἀτενὲς	πρὸς αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογισμῷ
[15]	ἕκαστος ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν	ἐδυσχέραινες	ἡμᾶς συμπλέοντας, νῦν δὲ ἀγανακτεῖς,
[44]	τῆς γῆς ἀοίκητον, καὶ εἴ	τινες	ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσι τὸ νότιον
[23]	οἱ δὲ σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί	τινες	περὶ πέμματα καὶ χυμοὺς ἔχοντες.
[39]	ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἢ ἐπελαύνουσί	τινες	τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς. δεδιέναι
[19]	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θάρρει, ὦ Λυκῖνε. οἱ	δελφῖνες	γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶ
[2]	ἀποπνέοντες, οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ	ἀγεννές.	οὗτος δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους
[40]	ἀπολιπών, ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτιμήματα.	εἰκόνες	δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ, οὓς
[46]	πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου	Ἀγαμέμνονες	ὄντες ἢ Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν,
[36]	εἴ σοι δοκεῖ. καὶ ὅπως	ἄνδρες	ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοις ἔσεσθε
[21]	Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξει	πλῆρες	οὕτω βαρὺ ἔκπωμα; ἢ σὺ
[15]	τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους	ἀκμῆτες	δύνασθαι νεῖν; καίτοι πρῴην καὶ
[46]	πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ	καταβάντες	ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τε καὶ
[32]	τοσούτοις οὖσιν, ἀλλ´ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν—	ἐπιβάντες	ἐπὶ τὰς τριήρεις καὶ τοὺς
[36]	δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλπιγκτής,	ἀλαλάξαντες	καὶ τὰ δόρατα κρούσαντες πρὸς
[15]	τελετὴν, οἶσθα, ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ	πάντες	ἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος
[2]	ᾧ τοσοῦτοι Ἀθήνησι καλοὶ ἕπονται,	πάντες	ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρας
[31]	ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πάντες,	ὡς ὁρᾷς, ὦ Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν.
[3]	σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις ἡ κόμη.	ἅπαντες	γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι παῖδες
[39]	ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ δέος	ἅπαντες	ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδα εὖνοι
[37]	ἐπ´ ἐμὲ γὰρ οἱ ἱππεῖς	ἅπαντες	καὶ μόνος ἐπιτήδειος αὐτοῖς ἔδοξα
[24]	πλούσιοι πρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ	ἅπαντες,	καὶ οὐκέτι τὸ ἀργυροῦν πινάκιον
[32]	τοὺς ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς	ἐμβιβάσαντες—	παρεσκεύασται δ´ ἐν Κεγχρεαῖς καὶ
[32]	Ἰωνίαν, εἶτα ἐκεῖ τῇ Ἀρτέμιδι	θύσαντες	καὶ τὰς πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες
[36]	σαλπιγκτής, ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα	κρούσαντες	πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι
[15]	ἐπεὶ συνεμβησόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ	ἐπιστάντες.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν ἀποβάθραν
[33]	κατέχουσιν ὑπ´ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει	ἐπεισαχθέντες,	οἱ δὲ καὶ ἀπίασι τὴν
[29]	γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιεῖσθε τοσοῦτοι	ὄντες	ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τίνας
[46]	καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες	ὄντες	ἢ Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν, ὡς
[32]	θύσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχίστους	λαβόντες	ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ
[36]	μηδὲ πληγὰς λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς	διδόντες.	καὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη
[7]	κατήγαγε τὸ πλοῖον, οἷα ἔπαθον	πλέοντες	ἢ ὡς ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς
[6]	τὴν τέχνην, ὡς ἔφασκον οἱ	ἐμπλέοντες,	καὶ τὰ θαλάττια σοφὸς ὑπὲρ
[2]	ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρας	ἀποπνέοντες,	οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές.
[46]	πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ	Κρέοντες.	λυπήσεσθε οὖν, ὡς τὸ εἰκός,
[4]	τῶν βυρσῶν τὰς ἐπιβολὰς καὶ	θαυμάζοντες	ἀνιόντα τὸν ναύτην διὰ τῶν
[23]	ἀλεκτρυὼν ὁ Νομαδικός· οἱ δὲ	σκευάζοντες	ἕκαστα σοφισταί τινες περὶ πέμματα
[34]	ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν, καὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα	ἐλθόντες	ἀπροσδόκητοι παρήλθομεν εἰς τὸ εἴσω
[46]	οἱ τοὺς βασιλεῖς ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ	ἐξελθόντες	ἀπὸ τοῦ θεάτρου λιμώττοντες οἱ
[1]	τῆς νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ	ἀνιόντες	ἐς αὐτὴν, σὺ μέν, οἶμαι,
[39]	περὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι	προϊόντες,	τὰ δ´ ἄλλα κάματος ἀφόρητος
[28]	γενέσθωσαν, εἶτα κατ´ ὀλίγον τριακόσιοι	προσιόντες	ἡμῖν ἄλλος ἐπ´ ἄλλῳ, εἶτα
[34]	οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, ἀλλὰ	ἑκόντες	αὑτούς τε καὶ τὰς ἀκροπόλεις
[14]	ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέοντας	ἀνακρίνοντες,	εἴ που τὸ μέγα Ἀδειμάντου
[16]	καὶ οἱ θεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν	παρέξοντες,	εἰ καὶ τῇ φύσει ἀπίθανα
[4]	τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημεν	ἀναβλέποντες,	ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶν τὰς ἐπιβολὰς
[32]	πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας	ἀπολιπόντες	προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας διὰ Καρίας,
[16]	εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατι ἑκουσίῳ	περιπεσόντες,	ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι
[46]	τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θεάτρου	λιμώττοντες	οἱ πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ
[35]	σοι φράσω. ἐπειδὴ κεκμήκαμεν συντόνως	ὁδεύοντες,	ὁπότε κατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν
[23]	τινες περὶ πέμματα καὶ χυμοὺς	ἔχοντες.	εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύφον
[44]	τὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον	ἔχοντες.	ἔτι δὲ καὶ ἀστέρων φύσιν
[19]	Λυκῖνε. οἱ δελφῖνες γὰρ αὐτὸ	ὑποδύντες	ἐξοίσουσιν ἐπὶ τὴν γῆν. ἢ
[46]	ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσασθε καλῶς	ποιοῦντες.	ἄλλως τε οὐκ ἂν δεξαίμην
[34]	οἱ κατὰ τὴν Κασπίαν θάλατταν	οἰκοῦντες	οὔτε οἱ ἀπὸ Βάκτρων, ἀλλ´
[39]	ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδα εὖνοι	δοκοῦντες	εἶναι. ἀπόλαυσις μέν γε οὐδὲ
[4]	ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημεν ἀναβλέποντες,	ἀριθμοῦντες	τῶν βυρσῶν τὰς ἐπιβολὰς καὶ
[46]	τοιούτοις οὖσι, καὶ ταῦτα φιλοσοφίαν	ἐπαινοῦντες.
[22]	οἱ δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι	ὁρῶντες	ὀχήματα, ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους
[22]	ἄλλων εἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ	ἐφεστῶτες,	εὐμεγέθεις βάρβαροι, προσαραξάτωσαν ἐς τὸ
[14]	ἑνὸς πλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν	παρήκουες	βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς
[23]	ἄπυρον, καὶ ὄψα πανταχόθεν καὶ	σύες	καὶ λαγώς, καὶ ὅσα πτηνά,
[20]	ὅλως εἴ πού τι ἢ	συνηρεφὲς	ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν
[2]	καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τι καὶ	συνεχὲς	καὶ ἐπίτροχον, Ἑλληνιστὶ μέν, ἐς
[44]	ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς	γῆς	ἀοίκητον, καὶ εἴ τινες ἀντίποδες
[42]	καὶ πέτεσθαι πολὺ ἀπὸ τῆς	γῆς	ἀρθέντα, καὶ πρὸς τοῦτο εἶναί
[44]	ἡμῖν οἰκοῦσι τὸ νότιον τῆς	γῆς	ἡμίτομον ἔχοντες. ἔτι δὲ καὶ
[40]	τῶν νεκρῶν, χῶμα ὑψηλὸν ὑπὲρ	γῆς	καὶ στήλην μακρὰν ἢ πυραμίδα
[30]	ὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς, ἢ καὶ	θυμοειδὴς	ὢν ὁ ἵππος ἐξενέγκῃ με
[19]	ἀπολαβεῖν τὸν μισθὸν ἀντὶ τῆς	ᾠδῆς	καὶ νεκρόν τι ἄλλο παιδίον
[26]	ἔτι παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆς	τραπέζης,	πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶ
[44]	αὐτοῦ ἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων ἂν	ἀπαθὴς	ὢν τῷ πυρί, καὶ τὸ
[39]	καὶ κολακεία, φίλος δὲ οὐδεὶς	ἀληθής,	ἀλλὰ πρὸς τὸ δέος ἅπαντες
[9]	προσφερομένην. τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ τῆς	ὀρθῆς	ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου πλεύσαντας
[22]	μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν αὐτὸς αἰτῇς.	ἐσθὴς	ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶς καὶ ὁ
[8]	μερίζεσθαι τὸ Παμφύλιον ἀπὸ τῆς	Λυκιακῆς	θαλάττης, καὶ ὁ κλύδων ἅτε
[26]	ὡς πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς	κρόκης	ὁ πᾶς οὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται,
[23]	ἀνθηρότατον. ~εἶτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ—	εὐτελὴς	γὰρ ὁ ἄργυρος καὶ οὐ
[35]	τὰς ἐλαίας ἐπὶ τῆς ἀνατετραμμένης	στήλης	καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτως ἀναστάντας
[1]	καί με διὰ τῆς ἀποβάθρας	ὅλης	παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸς
[2]	ὡραῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς	θαλάμης	προῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην
[30]	ἀποφανῶ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ τῆς μὲν	τιμῆς,	ὦ βασιλεῦ, χάριν οἶδά σοι
[18]	ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ. ὁ δὲ	Ἑρμῆς	ὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν. ἔστω
[25]	χρώμενος. εἴρηκα, καί μοι ὁ	Ἑρμῆς	τελεσιουργήσειεν αὐτά. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οἶσθα οὖν,
[26]	τίς γὰρ οἶδεν εἰ ἔτι	παρακειμένης	σοι τῆς χρυσῆς τραπέζης, πρὶν
[35]	ἐπὶ τὰς ἐλαίας ἐπὶ τῆς	ἀνατετραμμένης	στήλης καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα οὕτως
[22]	ἐπιβλέψομαι ἐνίους, εἰ δέ τις	πένης,	οἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ
[44]	δὲ καὶ ἀστέρων φύσιν καὶ	σελήνης	καὶ αὐτοῦ ἡλίου ῥᾳδίως ἔγνων
[32]	τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆς	ὀρεινῆς	ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί· κἀπειδὰν
[32]	Πισιδῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ	ὀρεινῆς	Κιλικίας, ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν
[44]	μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα τῆς	ἀνθρωπίνης	βιοτῆς, ἀλλ´ ἔτη χίλια νέον
[2]	τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς	φωνῆς	τόνῳ, ἡ κόμη δὲ καὶ
[27]	ἐκεῖνος εὖ οἶδα, κἂν μὴ	εἴπῃς.	ἐῶ λέγειν ὅσας ἐπιβουλὰς μετὰ
[44]	τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸ τῆς	τροπῆς.	καὶ τὸ ὅλον, παιδιὰν ἐποιούμην
[43]	εἰ δ´ ὑπερορῴην, κἀκεῖνα ὑπὸ	λύπης	ἀπολλύσθω, καὶ ὅλως ὑπὲρ τὸν
[19]	ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτο ἔγωγε τῆς	σῆς	ἐποιησάμην, ὡς μὴ ἀπολέσθαι ἅπαντας
[22]	παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλίους, ἐξ	ἁπάσης	ἡλικίας ὅ τι περ τὸ
[11]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Τίς αὕτη; μὴ γὰρ	ὀκνήσῃς	εἰπεῖν, εἰ μή τίς ἐστι
[46]	παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεως	διαλυθείσης	καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ
[9]	ὁ ναύκληρος ἔτι καὶ νυκτὸς	οὔσης	καὶ ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ πρὸς
[26]	εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς	χρυσῆς	τραπέζης, πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα
[12]	τὸ ἀσφαλές. περιμετροῦντος γάρ μου	τῆς	ἀγκύρας τὸ πάχος οὐκ οἶδ´
[12]	ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας	τῆς	Ἀδειμάντου τρυφῆς. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀπελείφθην μὲν
[35]	που ἐπὶ τὰς ἐλαίας ἐπὶ	τῆς	ἀνατετραμμένης στήλης καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα
[44]	ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα	τῆς	ἀνθρωπίνης βιοτῆς, ἀλλ´ ἔτη χίλια
[1]	αὐτοῦ ἀμφοτέραις, καί με διὰ	τῆς	ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον
[3]	ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ περὶ	τῆς	ἀρχαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν
[39]	ἢ ἐπελαύνουσί τινες τῶν ἔξω	τῆς	ἀρχῆς. δεδιέναι οὖν δεῖ πάντα
[41]	καὶ πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ	τῆς	ἀρχῆς, εἰκότως διέβαλες, οὐκ αἰτήσομαι.
[37]	γὰρ καὶ τὸ τρωθῆναι περὶ	τῆς	ἀρχῆς μαχόμενον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις.
[34]	ἐκ τῶν πλησίον καὶ προαστείων	τῆς	ἀρχῆς· οὕτω ῥᾳδίως τοσαύτας μυριάδας
[44]	μόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον	τῆς	γῆς ἀοίκητον, καὶ εἴ τινες
[42]	δὲ καὶ πέτεσθαι πολὺ ἀπὸ	τῆς	γῆς ἀρθέντα, καὶ πρὸς τοῦτο
[44]	ἀντίποδες ἡμῖν οἰκοῦσι τὸ νότιον	τῆς	γῆς ἡμίτομον ἔχοντες. ἔτι δὲ
[33]	ὦ βασιλεῦ, εἰ δοκεῖ, σατράπην	τῆς	Ἑλλάδος κατάλιπε. δειλὸς γάρ εἰμι
[33]	ἐμὲ Ἀντίπατρόν τινα ἔασον ἐπὶ	τῆς	Ἑλλάδος, μή με καὶ διαπείρῃ
[15]	καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν	τῆς	Ἐνοδίας τελετὴν, οἶσθα, ἐν ἡλίκῳ
[27]	ἔτι λήψῃ ἐς τέλος μου	τῆς	εὐχῆς ἐπηρεάζων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Τοῦτο μὲν
[16]	γὰρ ἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον	τῆς	εὐχῆς, καὶ οἱ θεοὶ πάντα
[45]	~τί ἂν αἰτιάσαιο, ὦ Λυκῖνε,	τῆς	εὐχῆς; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐδέν, ὦ Τιμόλαε.
[28]	εἶναι δοκοῦντα, καὶ ὁ νόμος	τῆς	εὐχῆς ὃν Τιμόλαος ἔθηκε φήσας
[13]	εὖ φερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ	τῆς	εὐχῆς πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν, ὦ
[2]	τὸ ὡραῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ	τῆς	θαλάμης προῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν
[31]	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε	τῆς	ἵππου, Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ
[15]	τὸ πλῆθος. ἀλλ´ ὦγαθέ, πρὸς	τῆς	Ἴσιδος κἂν τὰ Νειλῷα ταῦτα
[4]	διὰ τῶν κάλων, εἶτα ἐπὶ	τῆς	κεραίας ἄνω ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν
[8]	συμβαίνει μερίζεσθαι τὸ Παμφύλιον ἀπὸ	τῆς	Λυκιακῆς θαλάττης, καὶ ὁ κλύδων
[9]	θεοὺς πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ	τῆς	Λυκίας, ὡς γνωρίσαι τὸν τόπον
[30]	τῶν πεντακισχιλίων ἀποφανῶ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ	τῆς	μὲν τιμῆς, ὦ βασιλεῦ, χάριν
[34]	ὦ Ἀδείμαντε. καὶ διὰ μὲν	τῆς	Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος,
[18]	ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν ἀποστήσομαι	τῆς	νεώς, ἀλλ´, ἐπείπερ ἔξεστιν, ἐπιμετρήσω
[1]	τῶν θεατῶν. ἄχρι μὲν γὰρ	τῆς	νεὼς ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες
[5]	τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον	τῆς	νεὼς θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν
[15]	ὑμεῖς προχωρήσητε, ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶ	τῆς	νεώς. πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς
[9]	Νηρέως ἡλικιώτην, ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλη	τῆς	ὁδοῦ. ~ἀλλὰ τί τοῦτο; οὐκ
[46]	ὀνείρατος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ	τῆς	οἰκίας εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς
[46]	καὶ δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ	τῆς	οἰκίας, καὶ μάλιστα σύ, ὦ
[32]	ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ	τῆς	ὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί·
[9]	κρημνῷ προσφερομένην. τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ	τῆς	ὀρθῆς ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου
[32]	καὶ Παμφυλίας καὶ Πισιδῶν καὶ	τῆς	παραλίου καὶ ὀρεινῆς Κιλικίας, ἄχρι
[11]	καλοῦσιν, καί μοι ἐν ἀκμῇ	τῆς	περιουσίας καὶ τρυφῆς ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[15]	σε ἡ οἰκία ἐν καλῷ	τῆς	πόλεως οἰκοδομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων
[46]	τὸ αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ	τῆς	πτερώσεως διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ
[19]	Ἀλλ´ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτο ἔγωγε	τῆς	σῆς ἐποιησάμην, ὡς μὴ ἀπολέσθαι
[29]	βασιλέων ἅτε ἀρετῇ προχειρισθέντα ὑπὸ	τῆς	στρατιᾶς ἄρχειν, οὐ κληρονόμον γενόμενον
[44]	παρεῖχον τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸ	τῆς	τροπῆς. καὶ τὸ ὅλον, παιδιὰν
[37]	δέχεσθαι τὴν ἐπέλασιν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὢ	τῆς	τύχης. ἐπ´ ἐμὲ γὰρ οἱ
[33]	Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι	τῆς	φάλαγγος. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀποδιδράσκεις, ὦ Λυκῖνε,
[7]	προσομιλῆσαι δεξιός. ἔφη δὲ ἀπὸ	τῆς	Φάρου ἀπάραντας οὐ πάνυ βιαίῳ
[2]	δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ	τῆς	φωνῆς τόνῳ, ἡ κόμη δὲ
[26]	οἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης σοι	τῆς	χρυσῆς τραπέζης, πρὶν ἐπιβαλεῖν τὴν
[19]	καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μισθὸν ἀντὶ	τῆς	ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο
[28]	ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢ	Μιθριδάτης	ἢ εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος
[19]	ἐπιμετρεῖς τῶν σκωμμάτων, καὶ ταῦτα	εἰσηγητὴς	αὐτὸς γενόμενος; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἄμεινον γὰρ
[36]	ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ	σαλπιγκτής,	ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρούσαντες
[44]	κατὰ μέτρον ζῶντα τῆς ἀνθρωπίνης	βιοτῆς,	ἀλλ´ ἔτη χίλια νέον ἐκ
[14]	γὰρ ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτουὶ	δεσπότης	ὢν παρήκουες βοώντων, εἰ πέντε
[26]	Ἀδείμαντε, ὡς πάνυ σοι ἀπὸ	λεπτῆς	κρόκης ὁ πᾶς οὑτοσὶ πλοῦτος
[45]	εἶδες ἐν τοσούτοις ἔθνεσιν, ὅσα	ὑπερέπτης,	γέροντα ἤδη ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα
[44]	χρυσίον. καὶ μὴν εἴ τις	ὑπερόπτης	εἴη ἢ τύραννος πλούσιος ὑβριστής,
[44]	ὑπερόπτης εἴη ἢ τύραννος πλούσιος	ὑβριστής,	ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ σταδίους
[8]	τὸ Παμφύλιον ἀπὸ τῆς Λυκιακῆς	θαλάττης,	καὶ ὁ κλύδων ἅτε ἀπὸ
[46]	ἀντὶ πάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος	αὐτῆς	τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ´
[29]	σύ γε ᾔτησας, ἄρχειν ἀσπίδος	τοσαύτης	ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸ τῶν
[28]	Σάμιππος εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ δὲ—	ἠπειρώτης	γάρ εἰμι, Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας,
[9]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία, θαυμάσιόν τινα	φὴς	κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ
[18]	τῇ νηΐ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὸν παῖδα	φής,	ὦ Σάμιππε, τὸν κομήτην. κἀκεῖνος
[12]	μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου	τρυφῆς.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶν εὐθὺς
[3]	προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρχαίας ἡμῶν	τρυφῆς	εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσιν, ὁπότε
[11]	ἐν ἀκμῇ τῆς περιουσίας καὶ	τρυφῆς	ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν τὸ προχειρότατον
[39]	ἐπελαύνουσί τινες τῶν ἔξω τῆς	ἀρχῆς.	δεδιέναι οὖν δεῖ πάντα καὶ
[41]	πολέμους καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς	ἀρχῆς,	εἰκότως διέβαλες, οὐκ αἰτήσομαι. ἀβέβαια
[37]	καὶ τὸ τρωθῆναι περὶ τῆς	ἀρχῆς	μαχόμενον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις. ἐπιπόλαιον
[34]	τῶν πλησίον καὶ προαστείων τῆς	ἀρχῆς·	οὕτω ῥᾳδίως τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε.
[46]	ἄλλους. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ οὐ δέομαι	εὐχῆς	ἐγώ. ἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς
[27]	λήψῃ ἐς τέλος μου τῆς	εὐχῆς	ἐπηρεάζων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Τοῦτο μὲν ἤδη
[16]	ἑκάστῳ ἔστω τὸ μέτρον τῆς	εὐχῆς,	καὶ οἱ θεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν
[45]	ἂν αἰτιάσαιο, ὦ Λυκῖνε, τῆς	εὐχῆς;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐδέν, ὦ Τιμόλαε. οὐδὲ
[28]	δοκοῦντα, καὶ ὁ νόμος τῆς	εὐχῆς	ὃν Τιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν
[13]	φερόμενον τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς	εὐχῆς	πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν, ὦ γενναῖε,
[37]	τὴν ἐπέλασιν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὢ τῆς	τύχης.	ἐπ´ ἐμὲ γὰρ οἱ ἱππεῖς
[32]	ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται δ´ ἐν	Κεγχρεαῖς	καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ
[17]	καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖς	εὐτυχίαις	δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν πρῶτος
[30]	ἐν τῇ τύρβῃ ὑπὸ τοσαύταις	ὁπλαῖς,	ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢν ὁ
[17]	μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς	κοιναῖς	εὐτυχίαις δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν
[25]	ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ πάσαις	ἡδοναῖς	ἀφθόνως χρώμενος. εἴρηκα, καί μοι
[1]	ἐγὼ μετ´ ἐκεῖνον ἐχόμενος αὐτοῦ	ἀμφοτέραις,	καί με διὰ τῆς ἀποβάθρας
[22]	οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς	θύραις	ἄνω καὶ κάτω περιπατήσουσιν, ἐν
[25]	ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ	πάσαις	ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμενος. εἴρηκα, καί
[22]	καὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς	ταῖς	θύραις ἄνω καὶ κάτω περιπατήσουσιν,
[17]	ἄμεινον, μὴ καὶ βασκαίνειν ἐν	ταῖς	κοιναῖς εὐτυχίαις δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς
[28]	μοι γενέσθαι, ἥν γε τοῖς	πολίταις	ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι πρὸς
[39]	διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προπίνων τοῖς	συμπόταις,	σὺ δὲ καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχῶν
[13]	εὐδαιμονιζόμενος τῶν ἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς	ναύταις	καὶ μονονουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος. ἔτι
[15]	νεώς. πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς	ναύταις	προσλαλεῖν ἢ ὑφ´ ὑμῶν καταγελᾶσθαι.
[30]	συμπατηθῶ ἐν τῇ τύρβῃ ὑπὸ	τοσαύταις	ὁπλαῖς, ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢν
[40]	καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς	ἰδιώταις	καὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει
[35]	πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοις	στρατιώταις	κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου διασκοπούμενος;
[22]	αὐτὸς αἰτῇς. ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις	ἁλουργὶς	καὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος,
[27]	γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶν	δὶς	τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανομάχῳ
[1]	τῶν παραδόξων Τιμόλαον διαλάθοι, κἂν	εἰς	Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶ θέοντα ἀπιέναι
[28]	πολὺ μύριοι, καὶ τὸ πᾶν	εἰς	πέντε μυριάδας ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ
[19]	φθόνει, ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´ ἐπειδὰν	εἰς	σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή, τὴν
[34]	διατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον, εἶτα	εἰς	Σελεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱππέας τε
[37]	μέντοι τὸ τραῦμα καὶ οὐκ	εἰς	τὰ φανερὰ τοῦ σώματος, ὡς
[32]	τὰς τριήρεις καὶ τοὺς ἵππους	εἰς	τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται δ´
[34]	ἐπὶ Βαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι παρήλθομεν	εἰς	τὸ εἴσω τῶν τειχῶν καὶ
[30]	τὸ Περσικὸν προσκυνῶ σε περιαγαγὼν	εἰς	τοὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν
[45]	τόδε, τί δή ποτε οὐχ	εἷς	δακτύλιος ἅπαντα ταῦτα δύναταί σοι,
[42]	τοῦ μοχλοῦ ἀφαιρουμένου, ταῦτα ἀμφότερα	εἷς	δακτύλιος δυνάσθω. ~τὸ δὲ μέγιστον
[38]	κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω	εἷς	στρατηγὸς ὀνομαζόμενος. ἐπὶ τούτοις ἄρα
[37]	τῆς ἀρχῆς μαχόμενον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ	λέγεις.	ἐπιπόλαιον μέντοι τὸ τραῦμα καὶ
[20]	ἐς τὸ ἄστυ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Εὖ	λέγεις,	καὶ ἀνορωρύχθω θησαυρὸς ὑπὸ τὸν
[35]	πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ	λέγεις.	σὺ δὲ τί, ὦ Λυκῖνε,
[4]	τῶν κεροιάκων ἐπειλημμένον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ	λέγεις.	τί δ´ οὖν χρὴ ποιεῖν
[26]	ὁ θησαυρὸς ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πῶς	λέγεις,	ὦ Λυκῖνε; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅτι, ὦ
[5]	αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ	περιαγωγεῖς	καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν
[39]	μῖσος καὶ κολακεία, φίλος δὲ	οὐδεὶς	ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ δέος
[34]	καὶ διὰ μὲν τῆς Μεσοποταμίας	οὐδεὶς	ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, ἀλλὰ ἑκόντες
[32]	τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρωσώμεθα—	οὐδεὶς	γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ
[35]	σὺ δὲ τί, ὦ Λυκῖνε,	δοκιμάζεις;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἐγώ σοι φράσω. ἐπειδὴ
[19]	ἐξοίσουσιν ἐπὶ τὴν γῆν. ἢ	νομίζεις	κιθαρῳδὸν μέν τινα σωθῆναι παρ´
[1]	αὐτὴν, σὺ μέν, οἶμαι, Σάμιππε,	προῄεις,	μετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος
[22]	εἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφεστῶτες,	εὐμεγέθεις	βάρβαροι, προσαραξάτωσαν ἐς τὸ μέτωπον
[1]	οἶδ´ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν	ἀποπλανηθεὶς	ἐν τῷ πλήθει τῶν θεατῶν.
[29]	~ἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων	προκριθεὶς	ἄρχων, ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπων
[29]	ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος δὴ	προκριθεὶς	ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων. τοιοῦτον ἡμῖν
[20]	πράγματα ἔχοις ἐκ τοῦ πλοίου	μετατιθεὶς	χρυσίον ἐς τὸ ἄστυ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[45]	ὁ ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος	ποθείς;	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ πάντως, ὦ Λυκῖνε,
[4]	Ἀδείμαντος, καὶ δέος οὐδὲν μὴ	ἀπολειφθεὶς	ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὁρᾶτε, μὴ
[39]	δὲ καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχῶν καὶ	ἐδεδίεις	καὶ ἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ´
[22]	διαφθαρεὶς πολυτελεῖ. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὰ σὰ	ῥυθμιεῖς	πιθανώτερον, ὦ Λυκῖνε, μετ´ ὀλίγον,
[11]	μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα, ὡς	δοκεῖς,	ἀνακυκλῶν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν, ὦ Λυκῖνε,
[35]	γὰρ Ἀθήνησιν, ὦ μακάριε, εἶναι	δοκεῖς,	ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ
[33]	ἡγούμενόν σοι τῆς φάλαγγος. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἀποδιδράσκεις,	ὦ Λυκῖνε, τὸν κατάλογον δειλὸς
[3]	γε, ὦ Τιμόλαε, ὅτι ἡμᾶς	ἀναμιμνήσκεις	τῶν Θουκυδίδου συγγραμμάτων, ἃ ἐν
[27]	πολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ	ἀνακαλεῖς	τὴν ὑπόσχεσιν. ἀλλὰ σὺ ἤδη
[19]	εὐχή, τὴν Πάρνηθα ἐκείνην, εἰ	θέλεις,	ὅλην χρυσῆν ποιήσας ἔχε, κἀγὼ
[4]	ἡμᾶς; ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν, ἢ	ἐθέλεις	ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ
[26]	κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλιπών; ἢ	ἐθέλεις	καταριθμήσομαί σοι τοὺς μὲν αὐτίκα
[46]	οἰκίας εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς	βασιλεῖς	ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ
[32]	τῇ Ἀρτέμιδι θύσαντες καὶ τὰς	πόλεις	ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες
[38]	τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας μὲν	πόλεις	ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ, ὅσας
[40]	καὶ νεῴ, οὓς ἀνιστᾶσιν αἱ	πόλεις	θεραπεύουσαι, καὶ τὸ μέγα ὄνομα
[34]	ἑκόντες αὑτούς τε καὶ τὰς	ἀκροπόλεις	ἅνθρωποι ἐνεχείρισαν, καὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα
[15]	τὴν ἀποβάθραν προεισελθών. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν	ἡμεῖς	γε προσνηξόμεθα ὑμῖν. μὴ γὰρ
[14]	μὲν οὖν εὐπλόει, ὦ βέλτιστε,	ἡμεῖς	δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμεθα τοὺς
[15]	κτᾶσθαι μήτε πριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ,	ἡμεῖς	δὲ οὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν
[12]	τὸ πάχος οὐκ οἶδ´ ὅπου	ὑμεῖς	ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ ὅμως τὰ
[36]	τὸ μὲν σύνθημα ἔστω Ἐνυάλιος.	ὑμεῖς	δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλπιγκτής,
[46]	γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ´ οἷς	ὑμεῖς	ᾐτήσατε τοιούτοις οὖσι, καὶ ταῦτα
[46]	ψιλὴν τὴν μᾶζαν ἐσθίων, οἷα	ὑμεῖς	πείσεσθε μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν ἡ
[15]	ὥστε ἐπιστὰς μικρόν, ἔστ´ ἂν	ὑμεῖς	προχωρήσητε, ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶ τῆς
[40]	ὁρᾷς οἷα μὲν ἔτι ζῶν	ἕξεις	πράγματα δεδιὼς καὶ φροντίζων καὶ
[31]	σφῶν γενέσθαι. ὅτῳ δοκεῖ, ὦ	ἱππεῖς,	Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα.
[37]	τύχης. ἐπ´ ἐμὲ γὰρ οἱ	ἱππεῖς	ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειος αὐτοῖς
[28]	πᾶν εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτικόν,	ἱππεῖς	δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίους. ~ἐγὼ
[21]	καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷ	διαφθαρεὶς	πολυτελεῖ. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς
[32]	ἀκονιτὶ κρατοῦμεν— ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς	τριήρεις	καὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς
[15]	πτύεις, οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν	ναυκληρεῖς.	οὕτως ἐπῆρέ σε ἡ οἰκία
[15]	σοι, καὶ τὴν ἀποβάθραν προεισελθὼν	ἀφαιρεῖς;	ὑπερμαζᾷς γάρ, ὦ Ἀδείμαντε, καὶ
[19]	γάρ, Τιμόλαε, μιμῇ Λυκῖνον καὶ	ἐπιμετρεῖς	τῶν σκωμμάτων, καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς
[22]	ὅσον ἥδιστος, φίλων πρόσοδοι καὶ	δεήσεις	καὶ τὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ
[5]	καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν	οἰκήσεις	θαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν. ~καὶ
[46]	ποτέ, ὡς ἂν μάθωμεν οἷα	αἰτήσεις	ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν
[40]	πῶς οὐ ταπεινόν, ὅτι καὶ	νοσεῖς	τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ
[11]	γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν	ἐξαγορεύσεις,	ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ
[37]	πολεμοῦντας ὑμᾶς καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Μηδαμῶς.	κρατεῖς	γὰρ αὐτῶν καὶ σὺ ἤδη
[15]	ἐδυσχέραινες ἡμᾶς συμπλέοντας, νῦν δὲ	ἀγανακτεῖς,	εἰ συνεμβησόμεθά σοι, καὶ τὴν
[26]	βασκάνου πρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος;	ἀκούεις	γάρ που τὸν Κροῖσον καὶ
[15]	καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ	πτύεις,	οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς.
[37]	τὸν ἵππον διέπειρα τὴν λόγχην	ἀφείς,	εἶτα τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ
[13]	τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴαν	ἀφείς,	καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ ἐσθῆτας
[44]	ἀποδυόμενον τὸ γῆρας ὥσπερ οἱ	ὄφεις.	οὐδὲν γὰρ δεήσει με ταῦτα
[4]	καραδοκεῖν αὐτόν, ἢ ἐθέλεις ἐγὼ	αὖθις	ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
[8]	ἦχον μέγαν, καὶ τὸ κῦμα	πολλάκις	αὐτῷ ἰσομέγεθες τῷ σκοπέλῳ. ~τοιαῦτα
[14]	καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι	πεντάκις	ἐξ Αἰγύπτου κατ´ ἔτος ἕκαστον
[16]	καὶ τῶν πυραμίδων μίαν. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ἅλις	παιδιᾶς, ὦ Λυκῖνε. ὁρᾷς, ὡς
[42]	ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι κινῆσαι	μόλις	δύναιντο, τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίως μόνον
[23]	καὶ λαγώς, καὶ ὅσα πτηνά,	ὄρνις	ἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ
[16]	ἀπίθανα ἔσται. τὸ δὲ μέγιστον,	ἐπίδειξις	ἔσται τὸ πρᾶγμα ὅστις ἂν
[3]	ἔμπαλιν ἢ οἱ πρόγονοι ἡμῶν,	οἷς	ἐδόκει καλὸν εἶναι κομᾶν τοὺς
[2]	στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρας ἀποπνέοντες,	οἷς	καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές. οὗτος
[46]	τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ´	οἷς	ὑμεῖς ᾐτήσατε τοιούτοις οὖσι, καὶ
[44]	θηρίον ἢ φοῖνιξ ὄρνεον ἐν	Ἰνδοῖς	ἀθέατον τοῖς ἄλλοις, ἐγὼ δὲ
[44]	εἰσιών. εἰ δέ τι ἐν	Ἰνδοῖς	ἢ Ὑπερβορέοις θέαμα παράδοξον ἢ
[44]	δέ τι ἐν Ἰνδοῖς ἢ	Ὑπερβορέοις	θέαμα παράδοξον ἢ κτῆμα τίμιον
[43]	εἶναί με περιθέμενον παισὶ τοῖς	ὡραίοις	καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις ὅλοις
[46]	Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι	σταδίοις	κατεχρήσασθε καλῶς ποιοῦντες. ἄλλως τε
[36]	τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς	ἐναντίοις	καὶ ἐντὸς γενέσθαι τῶν τοξευμάτων,
[3]	εὐγενείας, ὦ Λυκῖνε, σημεῖόν ἐστιν	Αἰγυπτίοις	ἡ κόμη. ἅπαντες γὰρ αὐτὴν
[44]	φέρεσθαι κατὰ τῶν κρημνῶν. τοῖς	παιδικοῖς	δὲ ὁμιλεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν
[25]	ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ. ~τοῖς	φίλοις	δὲ ὑμῖν, Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι
[44]	ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖς ἀθέατον τοῖς	ἄλλοις,	ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο ἑώρων
[44]	ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς	ἄλλοις.	τοῦτο ἡ ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ
[40]	τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς	πολλοῖς,	ἰσότιμος ἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ
[43]	ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις	ὅλοις	καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον καὶ
[43]	τοῖς ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ	δήμοις	ὅλοις καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον
[44]	δόξειέ μοι, προσθέμενος ἂν τοῖς	ἡττημένοις	κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν παρεῖχον
[11]	λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶ αὐτοῖς	τετελεσμένοις.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν, ὦ θαυμάσιε, τοιοῦτον,
[44]	αὖ φίλους εὖ ποιεῖν ἐπιχέαντα	κοιμωμένοις	αὐτοῖς τὸ χρυσίον. καὶ μὴν
[31]	σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε	μεδίμνοις	δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίου. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ
[36]	ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς	κινδύνοις	ἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον
[39]	ἢ δικάζειν ἢ καταπέμπειν τοῖς	ὑπηκόοις	ἐπιτάγματα, καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ τι
[44]	φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖς ἀθέατον	τοῖς	ἄλλοις, ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο
[44]	ἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν	τοῖς	ἄλλοις. τοῦτο ἡ ἄκρα εὐδαιμονία
[5]	κατὰ τὸν ἄντλον, ἐννέα πρὸς	τοῖς	εἴκοσι. τὰ δ´ ἄλλα ἡλίκος
[46]	δειπνῶν δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶ	τοῖς	ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσασθε καλῶς
[6]	σῖτον, ὡς ἱκανὸν εἶναι πᾶσι	τοῖς	ἐν τῇ Ἀττικῇ ἐνιαύσιον πρὸς
[36]	πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι	τοῖς	ἐναντίοις καὶ ἐντὸς γενέσθαι τῶν
[44]	εἰ δόξειέ μοι, προσθέμενος ἂν	τοῖς	ἡττημένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν
[40]	ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια	τοῖς	ἰδιώταις καὶ ὁ πυρετὸς οὐ
[3]	ἀρχαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν ἐν	τοῖς	Ἴωσιν, ὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσαν.
[36]	καὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν	τοῖς	κινδύνοις ἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ
[36]	τε ἀνὴρ ἀγαθὸς γίγνου καὶ	τοῖς	μετὰ σαυτοῦ παρακελεύου δέχεσθαι τὴν
[13]	ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶν ἐπιβατῶν φοβερὸς	τοῖς	ναύταις καὶ μονονουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος.
[15]	τῆς νεώς. πολὺ γὰρ ἄμεινον	τοῖς	ναύταις προσλαλεῖν ἢ ὑφ´ ὑμῶν
[44]	ἀφῆκα φέρεσθαι κατὰ τῶν κρημνῶν.	τοῖς	παιδικοῖς δὲ ὁμιλεῖν ἀκωλύτως ἂν
[39]	πολλή, καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ	τοῖς	παρὰ τῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ
[28]	αἰτήσω μοι γενέσθαι, ἥν γε	τοῖς	πολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι
[40]	θρόνου τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἄπει	τοῖς	πολλοῖς, ἰσότιμος ἐλαυνόμενος ἐν τῇ
[39]	ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προπίνων	τοῖς	συμπόταις, σὺ δὲ καὶ ἐτιτρώσκου
[39]	ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ καταπέμπειν	τοῖς	ὑπηκόοις ἐπιτάγματα, καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ
[44]	κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν παρεῖχον	τοῖς	φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸ τῆς τροπῆς.
[25]	καταφανὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ.	~τοῖς	φίλοις δὲ ὑμῖν, Σαμίππῳ μὲν
[43]	ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον παισὶ	τοῖς	ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις
[11]	ἐστιν; οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο	ἀμυήτοις	ἡμῖν ἐξαγορεύσεις, ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ
[22]	ἄνω καὶ κάτω περιπατήσουσιν, ἐν	αὐτοῖς	δὲ καὶ Κλεαίνετος καὶ Δημόκριτος
[36]	ὡς μηδὲ πληγὰς λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι	αὐτοῖς	διδόντες. καὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας
[37]	ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειος	αὐτοῖς	ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι. καί μοι δοκῶ,
[36]	εἰσι καὶ ὁ βασιλεὺς ἐν	αὐτοῖς.	ἡ δὲ ἵππος ἅπασα τῶν
[41]	τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐν	αὐτοῖς	ἦν. ~ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν
[22]	οἱ πάνυ, καὶ προσελθοῦσιν γε	αὐτοῖς	καὶ πρὸ τῶν ἄλλων εἰσδεχθῆναι
[35]	ὁδόν εἰσιν οἱ πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν	αὐτοῖς.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις. σὺ δὲ
[11]	ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ δᾳδὶ καὶ	αὐτοῖς	τετελεσμένοις. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν, ὦ θαυμάσιε,
[44]	φίλους εὖ ποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις	αὐτοῖς	τὸ χρυσίον. καὶ μὴν εἴ
[46]	ἡδέως ἐφ´ οἷς ὑμεῖς ᾐτήσατε	τοιούτοις	οὖσι, καὶ ταῦτα φιλοσοφίαν ἐπαινοῦντες.
[45]	εἴ τινα ἄλλον εἶδες ἐν	τοσούτοις	ἔθνεσιν, ὅσα ὑπερέπτης, γέροντα ἤδη
[32]	ὁ ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ ὅπλα	τοσούτοις	οὖσιν, ἀλλ´ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν— ἐπιβάντες
[31]	τυχεῖν παρὰ σοῦ τῶν μεγίστων	τοσούτοις	σε μεδίμνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίου.
[35]	πεδίῳ πρὸ τῶν τειχῶν ἐν	τοσούτοις	στρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου
[22]	ἐπειδὰν αὐτὸς αἰτῇς. ἐσθὴς ἐπὶ	τούτοις	ἁλουργὶς καὶ ὁ βίος οἷος
[38]	ἄρξω εἷς στρατηγὸς ὀνομαζόμενος. ἐπὶ	τούτοις	ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις
[20]	κλίνῃ ἀνευρεῖν, ὡς μὴ πράγματα	ἔχοις	ἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον
[39]	ἡδέων, ἀλλὰ δόξα μόνη καὶ	πορφυρὶς	χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ
[40]	ἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ, τίς ἔτι	ἀπόλαυσις	ἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ; ὁρᾷς οἷα
[39]	τὴν ἐλπίδα εὖνοι δοκοῦντες εἶναι.	ἀπόλαυσις	μέν γε οὐδὲ ὄναρ τῶν
[28]	Πτολεμαῖος ἢ Μιθριδάτης ἢ εἴ	τις	ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν παρὰ
[6]	πρὸς τροφήν. κἀκεῖνα πάντα μικρός	τις	ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδη ἔσωζεν ὑπὸ
[11]	ἅπαντι τῷ λογισμῷ ἀποβλέποντα. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Τίς	αὕτη; μὴ γὰρ ὀκνήσῃς εἰπεῖν,
[29]	ὅμοιον ἡδύ, ὥσπερ ὅταν ἴδῃ	τις	αὐτὸς δι´ αὑτοῦ κτησάμενος τὴν
[26]	ἄδηλον ὁπόσον χρόνον βιώσει πλουτῶν.	τίς	γὰρ οἶδεν εἰ ἔτι παρακειμένης
[17]	ταῖς κοιναῖς εὐτυχίαις δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Τίς	γοῦν πρῶτος ἄρξεται; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Σύ,
[41]	καὶ ὅ τι ἂν εὐθῦναί	τις	δυνηθείη. χρυσὸν μὲν οὖν καὶ
[14]	μέγα Ἀδειμάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν	τις	εἶδεν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ὁρᾷς; διὰ τοῦτο
[6]	τῶν ναυτῶν πλῆθος στρατοπέδῳ ἄν	τις	εἰκάσειεν. ἐλέγετο δὲ καὶ τοσοῦτον
[44]	ἥδιστον, αὐθημερὸν ἀγγεῖλαι ἐς Βαβυλῶνα,	τίς	ἐνίκησεν Ὀλύμπια, καὶ ἀριστήσαντα, εἰ
[11]	Λυκῖνε, χαλεπόν, ἀλλά με κενή	τις	ἔννοια μεταξὺ βαδίζοντα ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι
[10]	ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος γάρ, οὐκ ἄλλος	τίς	ἐστι. Πάνυ ἤδη σαφῶς ὁρῶ,
[11]	γὰρ ὀκνήσῃς εἰπεῖν, εἰ μή	τίς	ἐστι τῶν πάνυ ἀπορρήτων. καίτοι
[43]	δυνάσθω. ~τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος	τις	ἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος,
[40]	ὅτι μάλιστα ἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ,	τίς	ἔτι ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ;
[44]	δειπνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ. εἰ δέ	τις	ἐχθρὸς εἴη, ἀμύνασθαι καὶ τοῦτον
[13]	τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογιζόμην, εἴ	τις	θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν
[33]	νόμος ἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν, εἴ	τις	λιπὼν φαίνοιτο τὴν τάξιν. ἀλλ´
[13]	Ἀττικὰ τάλαντα, εἰ πρὸς τοὐλάχιστόν	τις	λογίζοιτο. τοὐντεῦθεν οὖν ἐπανιὼν ἐλογιζόμην,
[33]	Ἑλλάδος, μή με καὶ διαπείρῃ	τις	οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ
[6]	περιστρέφων· ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας	τις,	οὖλος, Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
[22]	οὐδ´ ἐπιβλέψομαι ἐνίους, εἰ δέ	τις	πένης, οἷος ἦν ἐγὼ πρὸ
[44]	τὸ χρυσίον. καὶ μὴν εἴ	τις	ὑπερόπτης εἴη ἢ τύραννος πλούσιος
[16]	μέγιστον, ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα	ὅστις	ἂν ἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ
[15]	κόλπον οὐ πτύεις, οὐδὲ οἶσθα	ὅστις	ὢν ναυκληρεῖς. οὕτως ἐπῆρέ σε
[17]	Ἀδείμαντος βούλεται, οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι,	ὅς	γε δὴ ἐν τῇ νηῒ
[20]	ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθινον,	ὅς	ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ,
[35]	Ἀθήνησιν, ὦ μακάριε, εἶναι δοκεῖς,	ὃς	ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ πεδίῳ
[14]	εἶ ἀφόρητος ἡμῖν τότε γενησόμενος.	ὃς	γὰρ ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτουὶ
[38]	μάλιστα Κυδίαν τὸν πλούσιον μετελεύσομαι,	ὃς	ὅμορος ὤν μοι ἐξέωσε τοῦ
[45]	καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ,	ὃς	περιθέμενόν σε παύσει μωραίνοντα τὴν
[14]	ὥς τινα πειρατὴν ἢ καταποντιστήν,	ὃς	τηλικοῦτον ναυάγιον εἴργασμαι, καὶ ταῦτα
[9]	Ἥρωνα ἢ τοῦ Νηρέως ἡλικιώτην,	ὃς	τοσοῦτον ἀπεσφάλη τῆς ὁδοῦ. ~ἀλλὰ
[16]	ἐδύνατο, καὶ τῶν πυραμίδων μίαν.	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ἅλις παιδιᾶς, ὦ Λυκῖνε. ὁρᾷς,
[46]	ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς;	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ἀλλὰ πάντως, ὦ Λυκῖνε, καὶ
[20]	καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς γενόμενος;	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθανώτερον αὐτὸ
[35]	δὲ τί δοκεῖ, ὦ Τιμόλαε;	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδίζειν ἐπὶ
[17]	μετὰ σὲ οὑτοσὶ Σάμιππος, εἶτα	Τιμόλαος,	ἐγὼ δὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον
[28]	ὁ νόμος τῆς εὐχῆς ὃν	Τιμόλαος	ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτεῖν,
[34]	ἐγὼ καὶ μετ´ ἐμὲ ὁ	Τιμόλαος·	ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ ἱππικὸν
[31]	ἐχέτω τὸ δεξιόν. οὑτοσὶ δὲ	Τιμόλαος	ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεται. ἐγὼ
[36]	τὸ μὲν εὐώνυμον καὶ ὁ	Τιμόλαος	ἐτρέψαντο τοὺς καθ´ αὑτοὺς Μήδους
[19]	ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν οὐκ ἐπιστάμενον.	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Θάρρει, ὦ Λυκῖνε. οἱ δελφῖνες
[6]	τις, οὖλος, Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα.	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Θαυμάσιος τὴν τέχνην, ὡς ἔφασκον
[4]	αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον;	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Μηδαμῶς, ἀλλὰ προΐωμεν. εἰκὸς γὰρ
[7]	ἀλλὰ νῦν ἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν.	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Ὁ ναύκληρος αὐτὸς διηγεῖτό μοι,
[10]	τοῦτο; οὐκ Ἀδείμαντος ἐκεῖνός ἐστι;	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Πάνυ μὲν οὖν, Ἀδείμαντος αὐτός.
[41]	συνετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι εἰδότα.	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Σκόπει γοῦν, ὦ Λυκῖνε, εἴ
[1]	γε καὶ ἄοκνος τὰ τοιαῦτα.	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Τί γὰρ ἔδει ποιεῖν, ὦ
[3]	οὐκ ἐλεύθερόν φησιν αὐτὸν εἶναι.	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Τοῦτο μὲν εὐγενείας, ὦ Λυκῖνε,
[9]	ἐπὶ τὰ λαιὰ ἐς τὸ	πέλαγος	ἤδη τῷ κρημνῷ προσφερομένην. τοὐντεῦθεν
[33]	ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆς	φάλαγγος.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀποδιδράσκεις, ὦ Λυκῖνε, τὸν
[5]	καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε ὁ	ναυπηγός	τὸ μῆκος, εὖρος δὲ ὑπὲρ
[38]	τὸν Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷς	στρατηγὸς	ὀνομαζόμενος. ἐπὶ τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε
[33]	βασιλεῦ, εἰ δοκεῖ, σατράπην τῆς	Ἑλλάδος	κατάλιπε. δειλὸς γάρ εἰμι καὶ
[33]	Ἀντίπατρόν τινα ἔασον ἐπὶ τῆς	Ἑλλάδος,	μή με καὶ διαπείρῃ τις
[26]	ἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ ἢ τοῦ	Νομάδος	ἀλεκτρυόνος, ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιον ἄπει
[29]	ἁπάντων σύ γε ᾔτησας, ἄρχειν	ἀσπίδος	τοσαύτης ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸ
[23]	καὶ ὅσα πτηνά, ὄρνις ἐκ	Φάσιδος	καὶ ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ
[15]	πλῆθος. ἀλλ´ ὦγαθέ, πρὸς τῆς	Ἴσιδος	κἂν τὰ Νειλῷα ταῦτα ταρίχη
[15]	τοῦ Κανώπου ἢ ἶβιν ἐκ	Μέμφιδος,	εἰ δὲ ἡ ναῦς ἐδύνατο,
[39]	οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ	δέος	ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδα
[4]	οἶδε τὴν ὁδὸν Ἀδείμαντος, καὶ	δέος	οὐδὲν μὴ ἀπολειφθεὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ.
[41]	ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον τοῦ	ἡδέος	τὸ ἀνιαρὸν ἐν αὐτοῖς ἦν.
[44]	καὶ πάντα ἐμὰ ἦν καὶ	θεὸς	ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις. τοῦτο ἡ
[1]	μὴ κατ´ ἄλλο τι ἐξ	ἄστεος	ἥκειν ἢ ὀψομένους τὸ πλοῖον.
[36]	ὦ Λυκῖνε, αὐτός τε ἀνὴρ	ἀγαθὸς	γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ
[15]	οἰκοδομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ	πλῆθος.	ἀλλ´ ὦγαθέ, πρὸς τῆς Ἴσιδος
[6]	ἔδοξεν. ~καὶ τὸ τῶν ναυτῶν	πλῆθος	στρατοπέδῳ ἄν τις εἰκάσειεν. ἐλέγετο
[42]	μυρίους καὶ ὅ τι ἂν	ἄχθος	ἅμα μυρίοι κινῆσαι μόλις δύναιντο,
[31]	δὲ τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω.	δίκαιος	δ´ ἂν εἴην τυχεῖν παρὰ
[28]	οἷος Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ	Πτολεμαῖος	ἢ Μιθριδάτης ἢ εἴ τις
[22]	ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶς καὶ ὁ	βίος	οἷος ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´ ὅσον
[39]	ἐν Βαβυλῶνι εὐωχεῖσθαι τὰ ἐπινίκια—	ἑκστάδιος	γὰρ οἶμαί σοι ἡ ἀρχή—
[37]	οἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος	ἐπιτήδειος	αὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι. καί μοι
[36]	ὥστε τὸ μὲν σύνθημα ἔστω	Ἐνυάλιος.	ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ
[22]	ὁπόταν δόξῃ, προκύψας ὥσπερ ὁ	ἥλιος	ἐκείνων μὲν οὐδ´ ἐπιβλέψομαι ἐνίους,
[35]	που σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ	ἥλιος	πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη
[21]	ποτὸν χρυσὸς γένηται καὶ πλουτῶν	ἄθλιος	ἀπόλῃ λιμῷ διαφθαρεὶς πολυτελεῖ. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[45]	τί δή ποτε οὐχ εἷς	δακτύλιος	ἅπαντα ταῦτα δύναταί σοι, ἀλλὰ
[42]	μοχλοῦ ἀφαιρουμένου, ταῦτα ἀμφότερα εἷς	δακτύλιος	δυνάσθω. ~τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος
[34]	τῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν	πολέμιος,	ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ
[34]	εἴκοσιν ἱπποτοξότας, καίτοι οὔπω ὁ	Ἀρμένιος	πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ τὴν
[7]	μοι, χρηστὸς ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαι	δεξιός.	ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου
[22]	τούτοις ἁλουργὶς καὶ ὁ βίος	οἷος	ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´ ὅσον ἥδιστος,
[28]	αἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ	οἷος	Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος
[16]	καὶ τῇ εὐχῇ, δηλώσει γὰρ	οἷος	ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένετο. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[22]	ἐνίους, εἰ δέ τις πένης,	οἷος	ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ,
[42]	ὡς μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον,	οἷος	ἦν ὁ τοῦ Γύγου, τὸν
[6]	οὖλος, Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Θαυμάσιος	τὴν τέχνην, ὡς ἔφασκον οἱ
[44]	τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύραννος	πλούσιος	ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ
[1]	Νὴ Δία, καὶ Ἀδείμαντος ὁ	Μυρρινούσιος	εἵπετο μεθ´ ἡμῶν, ἀλλ´ οὐκ
[27]	πολλῶν. ὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων	αἴτιος	ὁ θησαυρὸς γίγνεται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀεὶ
[27]	Ἀεὶ σύ μοι, ὦ Λυκῖνε,	ὑπεναντίος·	ὥστε οὐδὲ τὴν χοίνικα ἔτι
[5]	πήχεων ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸ	μῆκος,	εὖρος δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον
[23]	ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλεκτρυὼν ὁ	Νομαδικός·	οἱ δὲ σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί
[41]	καὶ ὅπως ὑπερβαλῇ τούτους, ὥσπερ	εἰκὸς	ἄνδρα συνετὸν καὶ πράγμασιν χρῆσθαι
[4]	πλοῖον; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Μηδαμῶς, ἀλλὰ προΐωμεν.	εἰκὸς	γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνον ἀποσοβοῦντα
[46]	Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν, ὡς τὸ	εἰκός,	καὶ δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ
[5]	τοῖς εἴκοσι. τὰ δ´ ἄλλα	ἡλίκος	μὲν ὁ ἱστός, ὅσην δὲ
[24]	πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδείξεται	Διόνικος	ἐν τῇ πομπῇ, καὶ μάλιστα
[20]	εὐθὺς οὖν κατὰ τὸν Ἡσίοδον	οἶκος	τὸ πρῶτον, ὡς ἂν ἐπισημότατα
[2]	πάνυ καλός, ὦ Σάμιππε, ὁ	μειρακίσκος	ἔδοξέ μοι, ὡς ἂν καὶ
[6]	τροφήν. κἀκεῖνα πάντα μικρός τις	ἀνθρωπίσκος	γέρων ἤδη ἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ
[2]	προῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην	ἐνδεδυκός,	ἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν κόμην
[2]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ μὴν οὐ πάνυ	καλός,	ὦ Σάμιππε, ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ
[25]	χοίνικα, ἀπομεμαγμένην καὶ ταύτην, ὅτι	λάλος	ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτει μου τὴν
[27]	τὴν χοίνικα ἔτι λήψῃ ἐς	τέλος	μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[14]	εἰ καί, ὦ ναυκλήρων ἄριστε,	δῆλος	εἶ ἀφόρητος ἡμῖν τότε γενησόμενος.
[40]	διάδημα; σὺ δὲ ὁ οὕτως	ὑψηλὸς	καταπεσὼν ἀνάσπαστος ἐκ τοῦ βασιλείου
[33]	δοκεῖ, σατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε.	δειλὸς	γάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι
[33]	Ἀποδιδράσκεις, ὦ Λυκῖνε, τὸν κατάλογον	δειλὸς	ὤν. ὁ δὲ νόμος ἀποτετμῆσθαι
[2]	πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναι καὶ	πρόχειλός	ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖν
[20]	Ἀδειμάντου ἔσται. ὁ χρυσὸς δὲ	κοῖλος	ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ δὲ ἐκπώματα
[39]	συνόντων καὶ μῖσος καὶ κολακεία,	φίλος	δὲ οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς
[28]	ἢ Μιθριδάτης ἢ εἴ τις	ἄλλος	ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν παρὰ πατρὸς
[28]	κατ´ ὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν	ἄλλος	ἐπ´ ἄλλῳ, εἶτα χίλιοι καὶ
[5]	Ἶσιν ἑκατέρωθεν. ὁ μὲν γὰρ	ἄλλος	κόσμος, αἱ γραφαὶ καὶ τοῦ
[10]	ἢ ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος γάρ, οὐκ	ἄλλος	τίς ἐστι. Πάνυ ἤδη σαφῶς
[43]	δακτύλιος δυνάσθω. ~τὸ δὲ μέγιστον	ἄλλος	τις ἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ
[24]	τούτων, δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς	κάλλος	θέατρα καὶ βαλανεῖα, καὶ τὴν
[6]	ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις,	οὖλος,	Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θαυμάσιος
[1]	ἔλεγον ὅτι θᾶττον τοὺς γῦπας	ἕωλος	νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμενος ἢ
[2]	δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁ	πλόκαμος	συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόν φησιν αὐτὸν
[33]	Εὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ	ποταμὸς	ἔζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμεν
[18]	τὸν κομήτην. κἀκεῖνος οὖν ἔστω	ἐμός.	ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον
[18]	πυρὸς ἔνδον ἐστίν, οὗτος ὁ	ἀριθμὸς	ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθω, τοσοῦτοι
[45]	ἕνα; μᾶλλον δὲ ὑπερπαίει ὁ	ἀριθμός,	καὶ δεήσει καὶ τὴν δεξιὰν
[40]	αὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς,	ἰσότιμος	ἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν
[33]	κατάλογον δειλὸς ὤν. ὁ δὲ	νόμος	ἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν, εἴ τις
[31]	ἐγὼ δὲ κατὰ μέσον, ὡς	νόμος	βασιλεῦσι τῶν Περσῶν, ἐπειδὰν αὐτοὶ
[28]	μέγιστα εἶναι δοκοῦντα, καὶ ὁ	νόμος	τῆς εὐχῆς ὃν Τιμόλαος ἔθηκε
[5]	ἑκατέρωθεν. ὁ μὲν γὰρ ἄλλος	κόσμος,	αἱ γραφαὶ καὶ τοῦ ἱστίου
[32]	δ´ ἐν Κεγχρεαῖς καὶ σῖτος	ἱκανὸς	καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆ καὶ
[45]	τοῦτο μὲν καὶ ὁ ἑλλέβορος	ἱκανὸς	ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ
[14]	τότε γενησόμενος. ὃς γὰρ ἔτι	ἑνὸς	πλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουες
[45]	καὶ τὴν δεξιὰν συνεπιλαβεῖν. καίτοι	ἑνὸς	τοῦ ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ, ὃς περιθέμενόν
[44]	ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα, οὐ	μεταστειλάμενος,	ἀλλ´ αὐτὸς ἐπιπετόμενος ἀπέλαυον ἁπάντων
[28]	Μιθριδάτης ἢ εἴ τις ἄλλος	ἐκδεξάμενος	τὴν βασιλείαν παρὰ πατρὸς ἦρξεν,
[44]	εἴη ἢ τύραννος πλούσιος ὑβριστής,	ἀράμενος	αὐτὸν ὅσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν
[2]	καὶ ἐς τοὐπίσω ὁ πλόκαμος	συνεσπειραμένος	οὐκ ἐλεύθερόν φησιν αὐτὸν εἶναι.
[31]	τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδίμνοις	δωρησάμενος	ἐπισήμου χρυσίου. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ αὐτοὺς
[29]	ἴδῃ τις αὐτὸς δι´ αὑτοῦ	κτησάμενος	τὴν δυναστείαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Παπαῖ, ὦ
[46]	καὶ ὁ πολὺς πλοῦτος οἴχηται	ἀποπτάμενος,	αὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ τῶν
[44]	ὑπεραιωρούμενον; καὶ εἰ δόξειέ μοι,	προσθέμενος	ἂν τοῖς ἡττημένοις κοιμίσας τοὺς
[1]	γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ	κείμενος	ἢ θέαμά τι τῶν παραδόξων
[45]	ταῦτα δύναταί σοι, ἀλλὰ τοσούτους	περιημμένος	βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτισμένος κατὰ
[14]	πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν, ὦ γενναῖε,	λαβόμενός	μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν
[38]	Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷς στρατηγὸς	ὀνομαζόμενος.	ἐπὶ τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας
[13]	τοῖς ναύταις καὶ μονονουχὶ βασιλεὺς	νομιζόμενος.	ἔτι δέ μοι τὰ κατὰ
[13]	ἤδη καὶ ἔπλεον ὑφ´ ἁπάντων	εὐδαιμονιζόμενος	τῶν ἐπιβατῶν φοβερὸς τοῖς ναύταις
[8]	πολλῶν ῥευμάτων περὶ τῷ ἀκρωτηρίῳ	σχιζόμενος	ἀπόξυροι δέ εἰσι πέτραι καὶ
[35]	ὦ Ἀδείμαντε, πλησίον τοῦ κινδύνου	γενόμενος;	σοὶ δὲ τί δοκεῖ, ὦ
[19]	σκωμμάτων, καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς αὐτὸς	γενόμενος;	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθανώτερον
[40]	ὁδὸν ἄπει τοῖς πολλοῖς, ἰσότιμος	ἐλαυνόμενος	ἐν τῇ ἀγέλῃ τῶν νεκρῶν,
[34]	παρασκευάζεται ἱππέας τε ὅτι πλείστους	μεταπεμπόμενος	καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας. ἀπαγγέλλουσι
[32]	ἤδη χειρωσώμεθα— οὐδεὶς γὰρ ὁ	ἐναντιωθησόμενος	ἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν,
[14]	δῆλος εἶ ἀφόρητος ἡμῖν τότε	γενησόμενος.	ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸς πλοίου
[44]	ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενος, ἀλλ´ αὐτὸς	ἐπιπετόμενος	ἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον. καὶ
[1]	ἦν, εἶτ´ ἐγὼ μετ´ ἐκεῖνον	ἐχόμενος	αὐτοῦ ἀμφοτέραις, καί με διὰ
[45]	τοσούτους περιημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν	πεφορτισμένος	κατὰ δάκτυλον ἕνα; μᾶλλον δὲ
[40]	αὐτῷ δοκῇ, ἄγει οἰμώζοντα οὐκ	αἰδούμενος	τὸ διάδημα; σὺ δὲ ὁ
[37]	τὸ διάδημα βασιλεὺς ἤδη γέγονα	προσκυνούμενος	ὑφ´ ἁπάντων; ~οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσαν.
[35]	στρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου	διασκοπούμενος;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ γε ὑπέμνησας. ἐγὼ
[25]	τρυφῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς ἀφθόνως	χρώμενος.	εἴρηκα, καί μοι ὁ Ἑρμῆς
[39]	ἐπιτάγματα, καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ τι	ἔθνος	ἢ ἐπελαύνουσί τινες τῶν ἔξω
[18]	φής, ὦ Σάμιππε, τὸν κομήτην.	κἀκεῖνος	οὖν ἔστω ἐμός. ὁπόσος δὲ
[10]	~ἀλλὰ τί τοῦτο; οὐκ Ἀδείμαντος	ἐκεῖνός	ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ μὲν οὖν,
[1]	ἀλλ´ οὐκ οἶδ´ ὅπου νῦν	ἐκεῖνός	ἐστιν ἀποπλανηθεὶς ἐν τῷ πλήθει
[27]	τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡς	ἐκεῖνος	εὖ οἶδα, κἂν μὴ εἴπῃς.
[2]	οἶδα, οἶμαι, γλαφυρὸν οὕτω θέαμα	ἐκεῖνος	ἰδὼν μακρὰ χαίρειν φράσας τῷ
[39]	βιαιότερα τῶν Ἀδειμάντου, παρ´ ὅσον	ἐκεῖνος	μὲν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα
[46]	ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἀλλ´ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώ.
[19]	ποιήσας ἔχε, κἀγὼ σιωπήσομαί σοι.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἀλλ´ ὑπὲρ ἀσφαλείας τοῦτο ἔγωγε
[17]	χρὴ δὲ καὶ Λυκίνῳ δοκεῖν.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἀλλὰ πλουτῶμεν, εἰ τοῦτο ἄμεινον,
[30]	γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφανῶ.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἀλλὰ τῆς μὲν τιμῆς, ὦ
[4]	Ἴωσιν, ὁπότε οἱ τότε συναπῳκίσαν.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἀτάρ, ὦ Σάμιππε, νῦν ἀνεμνήσθην,
[31]	σὺ μὲν ἄρχε τῆς ἵππου,	Λυκῖνος	δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν. οὑτοσὶ
[31]	ὦ Σάμιππε, ἡγήσομαι τῶν ἱππέων,	Λυκῖνος	δὲ τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω.
[10]	φημι τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβίχου.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Δυεῖν θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ´
[35]	δὲ τί, ὦ Λυκῖνε, δοκιμάζεις;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἐγώ σοι φράσω. ἐπειδὴ κεκμήκαμεν
[21]	ἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήν.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξει
[33]	ἂν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἀφικώμεθα.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ἐμέ, ὦ βασιλεῦ, εἰ δοκεῖ,
[35]	κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου διασκοπούμενος;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Εὖ γε ὑπέμνησας. ἐγὼ δὲ
[2]	ὁ ἀνὴρ ἐς τὰ ἐρωτικά.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Καὶ μὴν οὐ πάνυ καλός,
[15]	προσλαλεῖν ἢ ὑφ´ ὑμῶν καταγελᾶσθαι.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Μηδαμῶς, ἐπεὶ συνεμβησόμεθά σοι καὶ
[11]	μειρακιῶδες ὑμῖν δόξει τὸ φρόντισμα.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστιν; οὐδὲ
[9]	πλεύσαντας ἤδη εἶναι ἐν Ἰταλίᾳ.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Νὴ Δία, θαυμάσιόν τινα φὴς
[1]	ἥκειν ἢ ὀψομένους τὸ πλοῖον.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Νὴ Δία, καὶ Ἀδείμαντος ὁ
[37]	με καὶ ἀναδῦναι πάντως αἰσχρόν.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Νὴ Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκα
[26]	μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οἶσθα οὖν, ὦ Ἀδείμαντε, ὡς
[21]	σιωπήσῃ, καὶ τοὺς διακόνους αὐτούς.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷ
[4]	οὐδὲν μὴ ἀπολειφθεὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ὁρᾶτε, μὴ σκαιὸν ᾖ φίλον
[26]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πῶς λέγεις, ὦ Λυκῖνε;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ὅτι, ὦ ἄριστε, ἄδηλον ὁπόσον
[45]	αἰτιάσαιο, ὦ Λυκῖνε, τῆς εὐχῆς;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὐδέν, ὦ Τιμόλαε. οὐδὲ γὰρ
[1]	~ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττον
[7]	ὡς ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσεν;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὔκ, ὦ Τιμόλαε, ἀλλὰ νῦν
[15]	Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν ἀποβάθραν προεισελθών.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνηξόμεθα ὑμῖν.
[11]	τῆς περιουσίας καὶ τρυφῆς ἐπέστητε.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὐκοῦν τὸ προχειρότατον τοῦτο, κοινὸς
[14]	σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆς πνεύματι.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὐκοῦν, ὦ γενναῖε, λαβόμενός μου
[29]	δι´ αὑτοῦ κτησάμενος τὴν δυναστείαν.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Παπαῖ, ὦ Σάμιππε, οὐδὲν μικρόν,
[39]	Λυκῖνε; οἷά σοι ᾐτῆσθαι δοκῶ;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Παρὰ πολύ, ὦ θαυμασιώτατε βασιλέων,
[39]	ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρων.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Πέπαυσο ἤδη, ὦ Σάμιππε. καιρὸς
[17]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξεται;	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Σύ, ὦ Ἀδείμαντε, εἶτα μετὰ
[19]	χρυσίον ἐπίσημον γενέσθω, τοσοῦτοι δαρεικοί.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Τί τοῦτο, ὦ Ἀδείμαντε; καταδύσεταί
[11]	αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογισμῷ ἀποβλέποντα.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Τίς αὕτη; μὴ γὰρ ὀκνήσῃς
[27]	τέλος μου τῆς εὐχῆς ἐπηρεάζων.	(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺς
[37]	σαυτοῦ παρακελεύου δέχεσθαι τὴν ἐπέλασιν.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ὢ τῆς τύχης. ἐπ´ ἐμὲ
[23]	ἐμέ— τάριχος μὲν ἐξ Ἰβηρίας,	οἶνος	δὲ ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον δὲ
[11]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν τὸ προχειρότατον τοῦτο,	κοινὸς	Ἑρμᾶς φασι, ~καὶ ἐς μέσον
[26]	ζῶντας ἀποστερηθέντας ὧν εἶχον ὑπό	τινος	βασκάνου πρὸς τὰ τοιαῦτα δαίμονος;
[11]	καὶ φροντίζοντι ἔοικας ἐπὶ συννοίας	τινὸς	οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα,
[19]	Ἀδειμάντου οἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν	δελφῖνος	ἐρωτικοῦ; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Καὶ σὺ γάρ,
[19]	παιδίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ	δελφῖνος	ὁμοίως προσκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου
[1]	οὕτω φιλοθεάμων σύ γε καὶ	ἄοκνος	τὰ τοιαῦτα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Τί γὰρ
[44]	εἴ τις ὑπερόπτης εἴη ἢ	τύραννος	πλούσιος ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον
[39]	ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶ	φθόνος	παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσος
[44]	τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλου	μόνος	ἂν ἠπιστάμην καὶ ὅσον τῆς
[37]	γὰρ οἱ ἱππεῖς ἅπαντες καὶ	μόνος	ἐπιτήδειος αὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι. καί
[26]	τινος βασκάνου πρὸς τὰ τοιαῦτα	δαίμονος;	ἀκούεις γάρ που τὸν Κροῖσον
[26]	τοῦ ταὼ ἢ τοῦ Νομάδος	ἀλεκτρυόνος,	ἀποφυσήσας τὸ ψυχίδιον ἄπει γυψὶ
[22]	καὶ ὁ βίος οἷος ἁβρότατος,	ὕπνος	ἐφ´ ὅσον ἥδιστος, φίλων πρόσοδοι
[7]	ζεφύρου ἀντιπνεύσαντος ἀπενεχθῆναι πλαγίους ἄχρι	Σιδῶνος,	ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόντας
[7]	δεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ	Αὐλῶνος	ἐλθεῖν, ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν
[46]	ἱκανὸν ἀντὶ πάντων θησαυρῶν καὶ	Βαβυλῶνος	αὐτῆς τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως
[21]	ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα πῶς ὁ	οἰνοχόος	ὀρέξει πλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα;
[36]	βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς. ἡ δὲ	ἵππος	ἅπασα τῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ
[30]	ἢ καὶ θυμοειδὴς ὢν ὁ	ἵππος	ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼν
[30]	ἐπὶ τίνας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθε.	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἄκουε, ὦ Λυκῖνε, μᾶλλον δέ,
[31]	ὡς ὁρᾷς, ὦ Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἀλλὰ σὺ μὲν ἄρχε τῆς
[46]	Δίπυλον, καὶ ὁ βέλτιστος οὑτοσὶ	Σάμιππος	ἀμφὶ Βαβυλῶνα μονομαχῶν, καὶ σύ,
[35]	αὐτοῦ μένειν τὴν Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ, ὦ Ἀδείμαντε,
[33]	Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆς φάλαγγος.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἀποδιδράσκεις, ὦ Λυκῖνε, τὸν κατάλογον
[28]	σὺ ἤδη ὁ Σάμιππος εὔχου.	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἐγὼ δὲ— ἠπειρώτης γάρ εἰμι,
[17]	Ἀδείμαντε, εἶτα μετὰ σὲ οὑτοσὶ	Σάμιππος,	εἶτα Τιμόλαος, ἐγὼ δὲ ὀλίγον
[35]	τὸ λοιπὸν ἐς τὸ ἄστυ.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Ἔτι γὰρ Ἀθήνησιν, ὦ μακάριε,
[3]	κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνειλημμένον.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Εὖ γε, ὦ Τιμόλαε, ὅτι
[37]	τρωθῆναι περὶ τῆς ἀρχῆς μαχόμενον.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Εὖ λέγεις. ἐπιπόλαιον μέντοι τὸ
[35]	εἰσιν οἱ πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Εὖ λέγεις. σὺ δὲ τί,
[4]	ἀσφαλῶς διαθέοντα τῶν κεροιάκων ἐπειλημμένον.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Εὖ λέγεις. τί δ´ οὖν
[27]	ὑπόσχεσιν. ἀλλὰ σὺ ἤδη ὁ	Σάμιππος	εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ δὲ— ἠπειρώτης
[31]	σε μεδίμνοις δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίου.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα, ὦ Ἀδείμαντε,
[4]	εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖ.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Καὶ μάλα δοκεῖ, ἤν πως
[17]	οἷος ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένετο.	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Καλῶς, ὦ Τιμόλαε, καὶ πείθομαί
[18]	εἴ τι ἥδιστον κτημάτων ἁπάντων.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Λέληθας σεαυτὸν ἔχων ἐν τῇ
[37]	παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶς καταλιπών.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Μηδαμῶς. κρατεῖς γὰρ αὐτῶν καὶ
[2]	οὔτε ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν.	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Οἶσθα οὖν, ὦ Λυκῖνε, ὅπου
[36]	καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴν γνώμην.	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Πρόσιμεν δή, εἴ σοι δοκεῖ.
[39]	μέρει εὔχεσθαι ὅπερ ἂν ἐθέλῃ.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Τί δ´ οὖν, ὦ Λυκῖνε;
[30]	ἵππαρχον. ἐγὼ γάρ σοι δεινῶς	ἄφιππός	εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλως ἐπέβην
[21]	οὐ σκύφον, ἀλλὰ Σισύφειόν τι	βάρος	ἀναδιδόντος; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἄνθρωπε, μή μοι
[19]	τὸ πλοῖον, οὐ γὰρ ἴσον	βάρος	πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίου.
[28]	δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷος	Ἀλέξανδρος	ὁ Φιλίππου ἢ Πτολεμαῖος ἢ
[13]	ὑφ´ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος τῶν ἐπιβατῶν	φοβερὸς	τοῖς ναύταις καὶ μονονουχὶ βασιλεὺς
[37]	αὐτῶν καὶ σὺ ἤδη τὸ	μέρος.	ἐγὼ δέ, ὡς ὁρᾷς, καὶ
[12]	πλοῦτον. ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ	μέρος	φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς.
[45]	καὶ ὁ ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι	ζωρότερος	ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ πάντως, ὦ
[7]	ἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ὁ	ναύκληρος	αὐτὸς διηγεῖτό μοι, χρηστὸς ἀνὴρ
[9]	καὶ σφᾶς καταλαβεῖν ἔφασκεν ὁ	ναύκληρος	ἔτι καὶ νυκτὸς οὔσης καὶ
[44]	ἐν Ἰταλίᾳ. εἰ δέ τις	ἐχθρὸς	εἴη, ἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ
[39]	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Πέπαυσο ἤδη, ὦ Σάμιππε.	καιρὸς	γὰρ σὲ ἤδη μὲν νενικηκότα
[17]	πείθομαί σοι καὶ ὅταν ὁ	καιρὸς	καλῇ, εὔξομαι ἅπερ ἂν δοκῇ.
[34]	οὕτω ῥᾳδίως τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε.	καιρὸς	οὖν ἤδη σκοπεῖν ἡμᾶς ὅ
[1]	ὅτι θᾶττον τοὺς γῦπας ἕωλος	νεκρὸς	ἐν φανερῷ κείμενος ἢ θέαμά
[6]	ἐνιαύσιον πρὸς τροφήν. κἀκεῖνα πάντα	μικρός	τις ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδη ἔσωζεν
[45]	ἢ τοῦτο μὲν καὶ ὁ	ἑλλέβορος	ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
[38]	Κυδίαν τὸν πλούσιον μετελεύσομαι, ὃς	ὅμορος	ὤν μοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ
[9]	πλεύσαντας ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ	πρὸς	ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς
[11]	ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποίησεν ἀτενὲς	πρὸς	αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογισμῷ ἀποβλέποντα.
[37]	Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκα μάλα	πρὸς	αὐτοῦ. βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸ
[24]	ἔκπωμα. ~οἱ δὲ νῦν πλούσιοι	πρὸς	ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες, καὶ
[28]	μηδὲν ὀκνεῖν αἰτεῖν, ὡς ἐκείνων	πρὸς	οὐδὲν ἀνανευόντων. αἰτῶ δὴ βασιλεὺς
[26]	ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνου	πρὸς	τὰ τοιαῦτα δαίμονος; ἀκούεις γάρ
[22]	προσκυνεῖν, καὶ οἱ μὲν ἕωθεν	πρὸς	ταῖς θύραις ἄνω καὶ κάτω
[36]	ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρούσαντες	πρὸς	τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς
[39]	πρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ	πρὸς	τὴν ἐλπίδα εὖνοι δοκοῦντες εἶναι.
[9]	οὔσης καὶ ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ	πρὸς	τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς
[15]	ἀκολούθων τὸ πλῆθος. ἀλλ´ ὦγαθέ,	πρὸς	τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νειλῷα
[16]	πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστιν	πρὸς	τὸ ἄστυ, διελόμενοι τετραχῆ τὴν
[39]	φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς
[24]	βαλανεῖα, καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι	πρὸς	τὸ Δίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που
[46]	εὐχῆς ἐγώ. ἥκομεν γὰρ δὴ	πρὸς	τὸ Δίπυλον, καὶ ὁ βέλτιστος
[16]	ὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν	πρὸς	τὸ ἐπιρρέον; Καὶ ἐπείπερ ἔτι
[3]	οἱ ἐλεύθεροι παῖδες ἀναπλέκονται ἔστε	πρὸς	τὸ ἐφηβικόν, ἔμπαλιν ἢ οἱ
[30]	πολεμίους, ἢ δεήσει καταδεθῆναί με	πρὸς	τὸ ἐφίππιον, εἰ μέλλω μενεῖν
[5]	βαθύτατον κατὰ τὸν ἄντλον, ἐννέα	πρὸς	τοῖς εἴκοσι. τὰ δ´ ἄλλα
[37]	δέ, ὡς ὁρᾷς, καὶ μονομαχήσω	πρὸς	τὸν βασιλέα· προκαλεῖται γάρ με
[14]	ὦ γενναῖε, λαβόμενός μου ἄπαγε	πρὸς	τὸν στρατηγὸν ὥς τινα πειρατὴν
[13]	Δώδεκα, ἔφη, Ἀττικὰ τάλαντα, εἰ	πρὸς	τοὐλάχιστόν τις λογίζοιτο. τοὐντεῦθεν οὖν
[28]	πολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι	πρὸς	τοὺς θεοὺς θησαυρὸν αἰτῶν καὶ
[42]	ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα, καὶ	πρὸς	τοῦτο εἶναί μοι δακτύλιόν τινα.
[14]	παρήκουες βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο	πρὸς	τούτῳ τριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα,
[6]	τοῖς ἐν τῇ Ἀττικῇ ἐνιαύσιον	πρὸς	τροφήν. κἀκεῖνα πάντα μικρός τις
[2]	παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές. οὗτος δὲ	πρὸς	τῷ μελάγχρους εἶναι καὶ πρόχειλός
[11]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´ αἰσχύνομαι ἔγωγε εἰπεῖν	πρὸς	ὑμᾶς. οὕτω γὰρ μειρακιῶδες ὑμῖν
[28]	ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν παρὰ	πατρὸς	ἦρξεν, ἀλλά μοι τὸ πρῶτον
[27]	οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ	θησαυρὸς	γίγνεται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀεὶ σύ μοι,
[26]	οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοι ὁ	θησαυρὸς	ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πῶς λέγεις, ὦ
[20]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Εὖ λέγεις, καὶ ἀνορωρύχθω	θησαυρὸς	ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθινον,
[23]	ἐπὶ χρυσοῦ— εὐτελὴς γὰρ ὁ	ἄργυρος	καὶ οὐ κατ´ ἐμέ— τάριχος
[5]	ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸ μῆκος,	εὖρος	δὲ ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστα
[18]	ἔστω ἐμός. ὁπόσος δὲ ὁ	πυρὸς	ἔνδον ἐστίν, οὗτος ὁ ἀριθμὸς
[39]	φθόνος παρὰ τῶν συνόντων καὶ	μῖσος	καὶ κολακεία, φίλος δὲ οὐδεὶς
[27]	καὶ λῃστὰς καὶ φθόνον καὶ	μῖσος	παρὰ τῶν πολλῶν. ὁρᾷς οἵων
[18]	κομήτην. κἀκεῖνος οὖν ἔστω ἐμός.	ὁπόσος	δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν,
[21]	ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν	χρυσὸς	γένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ
[20]	ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται. ὁ	χρυσὸς	δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ
[24]	εἶναι ἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ	ὕδατος,	ὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον
[44]	καὶ κοιμίζειν τοὺς φύλακας καὶ	ἀθέατος	εἶναι εἰσιών. εἰ δέ τι
[39]	δορυφόροι προϊόντες, τὰ δ´ ἄλλα	κάματος	ἀφόρητος καὶ ἀηδία πολλή, καὶ
[16]	γὰρ ἂν ἡμᾶς ὅ τε	κάματος	λάθοι καὶ ἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ
[41]	οὖν καὶ θησαυροὺς καὶ μεδίμνους	νομίσματος	ἢ βασιλείας καὶ πολέμους καὶ
[5]	μάλιστα τούτου, καὶ ἀπὸ τοῦ	καταστρώματος	ἐς τὸν πυθμένα, ᾗ βαθύτατον
[37]	οὐκ εἰς τὰ φανερὰ τοῦ	σώματος,	ὡς μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερον
[40]	σε βασιλέα ὄντα οὐδ´ ὁ	θάνατος	δέδιε τοὺς δορυφόρους, ἀλλ´ ἐπιστάς,
[46]	καὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου	ὀνείρατος	ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς
[38]	δὲ καὶ καθαιρήσω ἑλὼν κατὰ	κράτος,	αἳ ἂν ὑβρίσωσί τι ἐς
[43]	εἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ	ποθεινότατος	ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε
[22]	ἁλουργὶς καὶ ὁ βίος οἷος	ἁβρότατος,	ὕπνος ἐφ´ ὅσον ἥδιστος, φίλων
[14]	σοι πεντάκις ἐξ Αἰγύπτου κατ´	ἔτος	ἕκαστον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν, εἰ καί,
[13]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ´	ἔτος	ἕκαστον τὴν μισθοφορίαν. ὁ δέ
[22]	περιπατήσουσιν, ἐν αὐτοῖς δὲ καὶ	Κλεαίνετος	καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ, καὶ
[40]	ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ ὁ	πυρετὸς	οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέα ὄντα
[1]	ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον	ἀνυπόδητος	αὐτὸς ὤν, τὸ ἀπὸ τούτου
[29]	ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίους. ~ἐγὼ δὲ	χειροτονητὸς	ὑφ´ ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων, ἄριστος
[14]	ὦ ναυκλήρων ἄριστε, δῆλος εἶ	ἀφόρητος	ἡμῖν τότε γενησόμενος. ὃς γὰρ
[39]	προϊόντες, τὰ δ´ ἄλλα κάματος	ἀφόρητος	καὶ ἀηδία πολλή, καὶ ἢ
[22]	αὐτοῖς δὲ καὶ Κλεαίνετος καὶ	Δημόκριτος	οἱ πάνυ, καὶ προσελθοῦσιν γε
[32]	παρεσκεύασται δ´ ἐν Κεγχρεαῖς καὶ	σῖτος	ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα διαρκῆ
[9]	ἔφασκεν ὁ ναύκληρος ἔτι καὶ	νυκτὸς	οὔσης καὶ ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ
[27]	πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυρὸς γίγνεται;	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἀεὶ σύ μοι, ὦ Λυκῖνε,
[11]	ὡς οἶσθα, καὶ σιγᾶν μεμαθήκαμεν.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἀλλ´ αἰσχύνομαι ἔγωγε εἰπεῖν πρὸς
[35]	ἡμᾶς ὅ τι χρὴ ποιεῖν.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἀλλ´ ἐγὼ μέν φημι δεῖν
[15]	συνεμβησόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ ἐπιστάντες.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν ἀποβάθραν προεισελθών.
[21]	ἀλλὰ Σισύφειόν τι βάρος ἀναδιδόντος;	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἄνθρωπε, μή μοι ἀνάλυε τὴν
[12]	φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶν εὐθὺς ἐν
[31]	ἄνω καὶ ἕξεσθαι τοῦ χαλινοῦ.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ἐγώ σοι, ὦ Σάμιππε, ἡγήσομαι
[20]	μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸ ἄστυ.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Εὖ λέγεις, καὶ ἀνορωρύχθω θησαυρὸς
[19]	τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνος ἐρωτικοῦ;	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Καὶ σὺ γάρ, Τιμόλαε, μιμῇ
[19]	πυροῦ καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίου.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Μὴ φθόνει, ὦ Λυκῖνε, ἀλλ´
[15]	πλοῖον τὴν Ἶσίν τις εἶδεν.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Ὁρᾷς; διὰ τοῦτο ὤκνουν εἰπεῖν
[11]	τῇ δᾳδὶ καὶ αὐτοῖς τετελεσμένοις.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Οὐδέν, ὦ θαυμάσιε, τοιοῦτον, ἀλλά
[11]	εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα, ὡς δοκεῖς, ἀνακυκλῶν.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Οὐδέν, ὦ Λυκῖνε, χαλεπόν, ἀλλά
[18]	τοῦτο ὡς οἷόν τε παραδραμών.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν
[31]	Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πάντες, ὡς ὁρᾷς, ὦ Σάμιππε,
[26]	ἄνθρακές σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται;	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πῶς λέγεις, ὦ Λυκῖνε; (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[22]	ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷ διαφθαρεὶς πολυτελεῖ.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθανώτερον, ὦ
[17]	ἐν ταῖς κοιναῖς εὐτυχίαις δοκῶ.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξεται; (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[18]	σεαυτὸν ἔχων ἐν τῇ νηΐ.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Τὸν παῖδα φής, ὦ Σάμιππε,
[10]	ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ μὲν οὖν,	Ἀδείμαντος	αὐτός. ἐμβοήσωμεν οὖν. Ἀδείμαντε, σέ
[17]	ἂν δοκῇ. εἰ μὲν γὰρ	Ἀδείμαντος	βούλεται, οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι, ὅς
[10]	δυσχεραίνει καθ´ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται.	Ἀδείμαντος	γάρ, οὐκ ἄλλος τίς ἐστι.
[10]	ὁδοῦ. ~ἀλλὰ τί τοῦτο; οὐκ	Ἀδείμαντος	ἐκεῖνός ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ μὲν
[1]	προῄεις, μετὰ σὲ δὲ ὁ	Ἀδείμαντος	ἦν, εἶτ´ ἐγὼ μετ´ ἐκεῖνον
[4]	μή, ἀλλ´ οἶδε τὴν ὁδὸν	Ἀδείμαντος,	καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθεὶς
[1]	πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία, καὶ	Ἀδείμαντος	ὁ Μυρρινούσιος εἵπετο μεθ´ ἡμῶν,
[4]	νῦν ἀνεμνήσθην, ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη	Ἀδείμαντος,	ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ
[29]	ἄρχειν, οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου	πονήσαντος	ἐς τὴν βασιλείαν· ἐπεὶ τῷ
[7]	ἰδεῖν τὸν Ἀκάμαντα, εἶτα ζεφύρου	ἀντιπνεύσαντος	ἀπενεχθῆναι πλαγίους ἄχρι Σιδῶνος, ἐκεῖθεν
[36]	ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς ἐναντίοις καὶ	ἐντὸς	γενέσθαι τῶν τοξευμάτων, ὡς μηδὲ
[24]	ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναι	ἐπαχθέντος	ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατος, ὡς
[21]	σκύφον, ἀλλὰ Σισύφειόν τι βάρος	ἀναδιδόντος;	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἄνθρωπε, μή μοι ἀνάλυε
[30]	δέδια τοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ	ἐποτρύνοντος	καταπεσὼν ἔγωγε συμπατηθῶ ἐν τῇ
[12]	Λυκῖνε, κατέστησα ἐς τὸ ἀσφαλές.	περιμετροῦντος	γάρ μου τῆς ἀγκύρας τὸ
[35]	τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ	Κτησιφῶντος,	ἡμᾶς δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ
[2]	εἶναι καὶ πρόχειλός ἐστι καὶ	λεπτὸς	ἄγαν τοῖν σκελοῖν, καὶ ἐφθέγγετο
[21]	ὥσπερ τῷ Μίδᾳ καὶ ὁ	ἄρτος	σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸς
[18]	αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ ὁ	φόρτος	οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ
[15]	πάντες ἅμα οἱ φίλοι τεττάρων	ἕκαστος	ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες
[40]	δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼν	ἀνάσπαστος	ἐκ τοῦ βασιλείου θρόνου τὴν
[7]	Ὁ ναύκληρος αὐτὸς διηγεῖτό μοι,	χρηστὸς	ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαι δεξιός. ἔφη
[5]	δ´ ἄλλα ἡλίκος μὲν ὁ	ἱστός,	ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν,
[22]	οἷος ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´ ὅσον	ἥδιστος,	φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶ
[43]	τις ἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ	ἥδιστος,	ὡς ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον
[29]	γε ᾔτησας, ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης	ἄριστος	δὴ προκριθεὶς ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων.
[29]	χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων,	ἄριστος	εἶναι δόξας ἀνθρώπων ἡγεῖσθαι καὶ
[46]	πρὸς τὸ Δίπυλον, καὶ ὁ	βέλτιστος	οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶνα μονομαχῶν,
[22]	ὦ Λυκῖνε, μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν	αὐτὸς	αἰτῇς. ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶς
[19]	τῶν σκωμμάτων, καὶ ταῦτα εἰσηγητὴς	αὐτὸς	γενόμενος; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἄμεινον γὰρ ἦν
[29]	ἡδύ, ὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις	αὐτὸς	δι´ αὑτοῦ κτησάμενος τὴν δυναστείαν.
[7]	ἂν ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ὁ ναύκληρος	αὐτὸς	διηγεῖτό μοι, χρηστὸς ἀνὴρ καὶ
[10]	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ μὲν οὖν, Ἀδείμαντος	αὐτός.	ἐμβοήσωμεν οὖν. Ἀδείμαντε, σέ φημι
[13]	φίλους καὶ ἐπιπλέων ἐνίοτε μὲν	αὐτός,	ἐνίοτε δὲ οἰκέτας ἐκπέμπων. εἶτα
[44]	πιεῖν ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενος, ἀλλ´	αὐτὸς	ἐπιπετόμενος ἀπέλαυον ἁπάντων ἐς κόρον.
[22]	Λυκῖνε, μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν αὐτὸς	αἰτῇς.	ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶς καὶ
[46]	Ἀλλὰ πάντως, ὦ Λυκῖνε, καὶ	αὐτὸς	εὔξῃ τι ἤδη ποτέ, ὡς
[36]	ἡμῶν ἐλαύνουσιν, ὥστε, ὦ Λυκῖνε,	αὐτός	τε ἀνὴρ ἀγαθὸς γίγνου καὶ
[8]	~οἶδα δέ ποτε παραπλεύσας καὶ	αὐτὸς	Χελιδονέας ἡλίκον ἐν τῷ τόπῳ
[1]	ὅλης παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος	αὐτὸς	ὤν, τὸ ἀπὸ τούτου δὲ
[2]	οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές.	οὗτος	δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναι
[18]	δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν,	οὗτος	ὁ ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον
[26]	λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶς οὑτοσὶ	πλοῦτος	ἀπήρτηται, καὶ ἢν ἐκείνη ἀπορραγῇ,
[46]	μὲν ὑμῖν καὶ ὁ πολὺς	πλοῦτος	οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ καταβάντες
[17]	εὐτυχίαις δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν	πρῶτος	ἄρξεται; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Σύ, ὦ Ἀδείμαντε,
[34]	καὶ τὴν ~Αἴγυπτον προσαξόμενοι, σὺ	πρῶτος,	ὦ Λυκῖνε, διάβαινε τὸ δεξιὸν
[13]	καὶ ἀνέτρεψας εὖ φερόμενον τὸ	σκάφος	οὐρίῳ τῆς εὐχῆς πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
[6]	οἱ ἐμπλέοντες, καὶ τὰ θαλάττια	σοφὸς	ὑπὲρ τὸν Πρωτέα. ~ἠκούσατε δὲ
[12]	γάρ μου τῆς ἀγκύρας τὸ	πάχος	οὐκ οἶδ´ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε.
[23]	ἄργυρος καὶ οὐ κατ´ ἐμέ—	τάριχος	μὲν ἐξ Ἰβηρίας, οἶνος δὲ
[18]	εὐχῇ. ὁ δὲ Ἑρμῆς ὁ	κερδῷος	ἐπινευσάτω ἅπασιν. ἔστω γὰρ τὸ
[15]	ἐκ Μέμφιδος, εἰ δὲ ἡ	ναῦς	ἐδύνατο, καὶ τῶν πυραμίδων μίαν.
[5]	καταλάβωμεν. ~ἀλλὰ μεταξὺ λόγων, ἡλίκη	ναῦς,	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε
[13]	τῶν ναυτῶν, ὁπόσην ἀποφέρει ἡ	ναῦς	τῷ δεσπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ
[28]	πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντων. αἰτῶ δὴ	βασιλεὺς	γενέσθαι οὐχ οἷος Ἀλέξανδρος ὁ
[34]	καὶ ἔχομεν τὴν πόλιν. ὁ	βασιλεὺς	δὲ περὶ Κτησιφῶντα διατρίβων ἤκουσε
[36]	Πέρσαι γάρ εἰσι καὶ ὁ	βασιλεὺς	ἐν αὐτοῖς. ἡ δὲ ἵππος
[37]	ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημα	βασιλεὺς	ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφ´ ἁπάντων;
[13]	φοβερὸς τοῖς ναύταις καὶ μονονουχὶ	βασιλεὺς	νομιζόμενος. ἔτι δέ μοι τὰ
[12]	τρυφῆς. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀπελείφθην μὲν ὑμῶν	εὐθὺς	ἐν τῇ πρώτῃ ἐς τὴν
[20]	αὐλῇ, μέδιμνοι χίλιοι ἐπισήμου χρυσίου.	εὐθὺς	οὖν κατὰ τὸν Ἡσίοδον οἶκος
[35]	σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιος	πολύς,	κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη μάλιστα,
[46]	εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ ὁ	πολὺς	πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ
[40]	εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ,	οὓς	ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι, καὶ
[9]	τοσοῦτον ἀποσυρέντας ἐς τὸ κάτω,	οὓς	ἔδει τὴν Κρήτην δεξιὰν λαβόντας
[9]	καὶ νυκτὸς οὔσης καὶ ζόφου	ἀκριβοῦς.	ἀλλὰ πρὸς τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν
[32]	καὶ τοὺς ἵππους εἰς τὰς	ἱππαγωγοὺς	ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται δ´ ἐν Κεγχρεαῖς
[33]	τὴν τοξικὴν εὔστοχα. ὥστε ἄλλῳ	παραδοὺς	τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τινα
[36]	Τιμόλαος ἐτρέψαντο τοὺς καθ´ αὑτοὺς	Μήδους	ὄντας, τὸ δὲ κατ´ ἐμὲ
[28]	ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι πρὸς τοὺς	θεοὺς	θησαυρὸν αἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον.
[9]	τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς	θεοὺς	πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆς
[7]	ἀπάραντας οὐ πάνυ βιαίῳ πνεύματι	ἑβδομαίους	ἰδεῖν τὸν Ἀκάμαντα, εἶτα ζεφύρου
[22]	ὁρῶντες ὀχήματα, ἵππους καὶ παῖδας	ὡραίους	ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης ἡλικίας
[33]	δὲ ἔοικας ἐπὶ Ἀρμενίους καὶ	Παρθυαίους	ἐλάσειν μάχιμα φῦλα καὶ τὴν
[7]	Ἀκάμαντα, εἶτα ζεφύρου ἀντιπνεύσαντος ἀπενεχθῆναι	πλαγίους	ἄχρι Σιδῶνος, ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι
[16]	ὁδὸν κατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ	σταδίους	αἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ
[15]	παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺς	σταδίους	ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν; καίτοι πρῴην
[44]	ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ	σταδίους	εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαι κατὰ τῶν
[35]	καὶ νῦν ἤδη τριάκοντά που	σταδίους	προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιος πολύς,
[29]	ἐξ Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τίνας	ἀθλίους	πρώτους ἀφίξεσθε. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἄκουε, ὦ
[22]	ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον	δισχιλίους,	ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι
[28]	ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς	πεντακισχιλίους.	~ἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων
[46]	οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς	δακτυλίους	ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων.
[42]	τὸν Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι δοῦναι	δακτυλίους	τινὰς τοιούτους τὴν δύναμιν, ἕνα
[30]	χαλινὸν ἐνδακὼν ἐς μέσους τοὺς	πολεμίους,	ἢ δεήσει καταδεθῆναί με πρὸς
[35]	τῇ στρατιᾷ βαδίζειν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους,	μηδὲ περιμένειν ἔστ´ ἂν ἄμεινον
[26]	πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτου ἀποθανόντας,	ἐνίους	δὲ καὶ ζῶντας ἀποστερηθέντας ὧν
[27]	τοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους,	ἐνίους	δὲ τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων
[22]	ἥλιος ἐκείνων μὲν οὐδ´ ἐπιβλέψομαι	ἐνίους,	εἰ δέ τις πένης, οἷος
[33]	ὑπομείναιμι. σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶ	Ἀρμενίους	καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμα φῦλα
[42]	τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδρας	μυρίους	καὶ ὅ τι ἂν ἄχθος
[45]	ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷ καὶ ὑπὲρ	μυρίους	τὴν ἰσχύν, πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνο
[9]	ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ πρὸς	ἀντίους	τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς Πειραιᾶ
[7]	ἐλθεῖν, ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν	ὑποβρυχίους	δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα δέ ποτε
[44]	ἦν, τοὺς πολεμοῦντας ἐπισκοπεῖν ἔξω	βέλους	ὑπεραιωρούμενον; καὶ εἰ δόξειέ μοι,
[44]	τὸ κρανίον, τούς τε αὖ	φίλους	εὖ ποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς
[13]	βίον ἐπεβίωσα εὖ ποιῶν τοὺς	φίλους	καὶ ἐπιπλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός,
[12]	ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος	φίλους	ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[14]	ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει δηλαδὴ τοὺς	φίλους.	σὺ μὲν οὖν εὐπλόει, ὦ
[46]	καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν τοὺς	ἄλλους.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ οὐ δέομαι εὐχῆς
[15]	αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ	πολλοὺς	σταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν; καίτοι
[27]	Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺς	πολλοὺς	τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακαλεῖς
[27]	καὶ βέβαιον; ἢ οὐχ ὁρᾷς	πολλοὺς	τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως διάγοντας ὑπὸ
[27]	οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους δὲ	τυφλοὺς	ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγοῦντας;
[24]	ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας τοὺς	ἐμοὺς	ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους. τῇ πόλει
[41]	μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείας καὶ	πολέμους	καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,
[38]	ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας μὲν πόλεις	ἐπωνύμους	ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ, ὅσας δὲ
[23]	σοφισταί τινες περὶ πέμματα καὶ	χυμοὺς	ἔχοντες. εἰ δέ τινι προπίοιμι
[44]	ἀμύνασθαι καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ	ἀφανοῦς	πέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ, ὡς
[27]	ἀλγηδόνων, τοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν	δυναμένους,	ἐνίους δὲ τυφλοὺς ἢ τῶν
[26]	τὸν Πολυκράτην πολύ σου πλουσιωτέρους	γενομένους	ἐκπεσόντας ἐν βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν
[1]	τι ἐξ ἄστεος ἥκειν ἢ	ὀψομένους	τὸ πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία,
[3]	καλὸν εἶναι κομᾶν τοὺς γέροντας	ἀναδουμένους	κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι χρυσῷ ἀνειλημμένον.
[24]	οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ	χρωμένους.	τῇ πόλει δὲ ταῦτα ἐξαίρετα
[46]	χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους	ἐκείνους	ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων. ἐμοὶ
[25]	δὲ ὑμῖν, Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι	μεδίμνους	ἐπισήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκονόμον
[41]	μὲν οὖν καὶ θησαυροὺς καὶ	μεδίμνους	νομίσματος ἢ βασιλείας καὶ πολέμους
[21]	δὲ μὴ σιωπήσῃ, καὶ τοὺς	διακόνους	αὐτούς. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅρα μόνον μὴ
[32]	ἐπὶ τὰς τριήρεις καὶ τοὺς	ἵππους	εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται
[22]	ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματα,	ἵππους	καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον δισχιλίους,
[13]	καὶ ἐσθῆτας καὶ ζεύγη καὶ	ἵππους.	νυνὶ δὲ ἤδη καὶ ἔπλεον
[26]	καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ σου	πλουσιωτέρους	γενομένους ἐκπεσόντας ἐν βραχεῖ τῶν
[40]	οὐδ´ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς	δορυφόρους,	ἀλλ´ ἐπιστάς, ὁπόταν αὐτῷ δοκῇ,
[41]	δυνηθείη. χρυσὸν μὲν οὖν καὶ	θησαυροὺς	καὶ μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείας
[2]	ἀγεννές. οὗτος δὲ πρὸς τῷ	μελάγχρους	εἶναι καὶ πρόχειλός ἐστι καὶ
[30]	με τὸν χαλινὸν ἐνδακὼν ἐς	μέσους	τοὺς πολεμίους, ἢ δεήσει καταδεθῆναί
[42]	μὴν καὶ ἐς ὕπνον κατασπᾶν	ὁπόσους	ἂν ἐθέλω καὶ ἅπασαν θύραν
[46]	ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν	τοὺς	ἄλλους. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ οὐ δέομαι
[29]	διακόσμει τό τε ἱππικὸν καὶ	τοὺς	ἀνέρας τοὺς ἀσπιδιώτας· ἐθέλω γὰρ
[29]	τε ἱππικὸν καὶ τοὺς ἀνέρας	τοὺς	ἀσπιδιώτας· ἐθέλω γὰρ εἰδέναι οἷ
[46]	τῆς οἰκίας εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ	τοὺς	βασιλεῖς ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες ἀπὸ
[3]	οἷς ἐδόκει καλὸν εἶναι κομᾶν	τοὺς	γέροντας ἀναδουμένους κρωβύλον ὑπὸ τέττιγι
[1]	Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττον	τοὺς	γῦπας ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ
[46]	τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα	τοὺς	δακτυλίους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν
[21]	εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ, καὶ	τοὺς	διακόνους αὐτούς. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅρα μόνον
[40]	ὄντα οὐδ´ ὁ θάνατος δέδιε	τοὺς	δορυφόρους, ἀλλ´ ἐπιστάς, ὁπόταν αὐτῷ
[24]	μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς οἰκέτας	τοὺς	ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους. τῇ
[14]	ἡμεῖς δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμεθα	τοὺς	ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίας καταπλέοντας
[16]	διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ	τοὺς	ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ
[9]	ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ πρὸς ἀντίους	τοὺς	ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς Πειραιᾶ χθὲς
[28]	ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι πρὸς	τοὺς	θεοὺς θησαυρὸν αἰτῶν καὶ μεμετρημένον
[9]	πρὸς τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντας	τοὺς	θεοὺς πῦρ τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ
[31]	Καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα, ὦ Ἀδείμαντε,	τοὺς	ἱππέας, εἰ δέξονται ἄρχοντά σε
[32]	ἐπιβάντες ἐπὶ τὰς τριήρεις καὶ	τοὺς	ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες—
[36]	εὐώνυμον καὶ ὁ Τιμόλαος ἐτρέψαντο	τοὺς	καθ´ αὑτοὺς Μήδους ὄντας, τὸ
[44]	προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττημένοις κοιμίσας	τοὺς	κρατοῦντας νικᾶν παρεῖχον τοῖς φεύγουσιν
[26]	καταλιπών; ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι	τοὺς	μὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ
[27]	κακοδαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων,	τοὺς	μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους
[24]	πομπῇ, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ	τοὺς	οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ
[28]	μυριάδας ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ	τοὺς	πεντακισχιλίους. ~ἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ´
[30]	τὸν χαλινὸν ἐνδακὼν ἐς μέσους	τοὺς	πολεμίους, ἢ δεήσει καταδεθῆναί με
[35]	Ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ βαδίζειν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους, μηδὲ περιμένειν ἔστ´ ἂν
[44]	μόνων. οἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν,	τοὺς	πολεμοῦντας ἐπισκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον;
[27]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ	τοὺς	πολλοὺς τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ
[44]	κεφαλῇ, ὡς ἐπιτετρῖφθαι τὸ κρανίον,	τούς	τε αὖ φίλους εὖ ποιεῖν
[13]	εὐδαίμονα βίον ἐπεβίωσα εὖ ποιῶν	τοὺς	φίλους καὶ ἐπιπλέων ἐνίοτε μὲν
[14]	καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει δηλαδὴ	τοὺς	φίλους. σὺ μὲν οὖν εὐπλόει,
[44]	τὰς θύρας ἐδυνάμην καὶ κοιμίζειν	τοὺς	φύλακας καὶ ἀθέατος εἶναι εἰσιών.
[20]	ἐκπώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ	Ἐχεκράτους,	ἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν ὁλκήν.
[34]	παρελθὼν παρασκευάζεται ἱππέας τε ὅτι	πλείστους	μεταπεμπόμενος καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας.
[32]	Ἀρτέμιδι θύσαντες καὶ τὰς πόλεις	ἀτειχίστους	λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν
[4]	μὴ σκαιὸν ᾖ φίλον ἀπολιπόντας	αὐτοὺς	ἀπιέναι. βαδίζωμεν δ´ ὅμως, εἰ
[31]	δωρησάμενος ἐπισήμου χρυσίου. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ	αὐτοὺς	ἐρώμεθα, ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς ἱππέας,
[7]	πλέοντες ἢ ὡς ὁ ἀστὴρ	αὐτοὺς	ἔσωσεν; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὔκ, ὦ Τιμόλαε,
[21]	μὴ σιωπήσῃ, καὶ τοὺς διακόνους	αὐτούς.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ
[36]	ὁ Τιμόλαος ἐτρέψαντο τοὺς καθ´	αὑτοὺς	Μήδους ὄντας, τὸ δὲ κατ´
[34]	ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, ἀλλὰ ἑκόντες	αὑτούς	τε καὶ τὰς ἀκροπόλεις ἅνθρωποι
[42]	ἐντυχόντα μοι δοῦναι δακτυλίους τινὰς	τοιούτους	τὴν δύναμιν, ἕνα μὲν ὥστε
[45]	ἅπαντα ταῦτα δύναταί σοι, ἀλλὰ	τοσούτους	περιημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτισμένος
[27]	ἁπάντων. ~ἵνα δέ σοι καὶ	τούτους	ἀφῶ, τό γε ὑγιαίνειν ἐχέγγυον
[41]	ὦ Τιμόλαε, καὶ ὅπως ὑπερβαλῇ	τούτους,	ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συνετὸν καὶ
[29]	Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τίνας ἀθλίους	πρώτους	ἀφίξεσθε. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἄκουε, ὦ Λυκῖνε,
[2]	πλοῖον παρέστηκε δακρύων, ὥσπερ εἴωθε.	ταχύδακρυς	γὰρ ὁ ἀνὴρ ἐς τὰ
[20]	τὸν Ἡσίοδον οἶκος τὸ πρῶτον,	ὡς	ἂν ἐπισημότατα οἰκοίην, καὶ τὰ
[2]	Σάμιππε, ὁ μειρακίσκος ἔδοξέ μοι,	ὡς	ἂν καὶ Ἀδείμαντον ἐκπλῆξαι, ᾧ
[46]	αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ,	ὡς	ἂν μάθωμεν οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα
[9]	τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆς Λυκίας,	ὡς	γνωρίσαι τὸν τόπον ἐκεῖνον, καί
[5]	κεραίαν, οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται,	ὡς	δὲ ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν
[11]	οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα,	ὡς	δοκεῖς, ἀνακυκλῶν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν, ὦ
[27]	Φανομάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι	ὡς	ἐκεῖνος εὖ οἶδα, κἂν μὴ
[28]	ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν αἰτεῖν,	ὡς	ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντων. αἰτῶ
[13]	ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ δεσπότῃ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ κατ´ ἔτος
[44]	ἀφανοῦς πέτρον ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ,	ὡς	ἐπιτετρῖφθαι τὸ κρανίον, τούς τε
[43]	ἔστω ἐπὶ πᾶσιν ὁ ἥδιστος,	ὡς	ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον παισὶ
[16]	Ἅλις παιδιᾶς, ὦ Λυκῖνε. ὁρᾷς,	ὡς	ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησας πολλῷ τῷ
[13]	ἐμὴν ποιήσειεν εἶναι, οἷον ἄν,	ὡς	εὐδαίμονα βίον ἐπεβίωσα εὖ ποιῶν
[6]	τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θαυμάσιος τὴν τέχνην,	ὡς	ἔφασκον οἱ ἐμπλέοντες, καὶ τὰ
[6]	δὲ καὶ τοσοῦτον ἄγειν σῖτον,	ὡς	ἱκανὸν εἶναι πᾶσι τοῖς ἐν
[28]	γάρ εἰμι, Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας,	ὡς	ἴστε— ναῦν μὲν οὐκ αἰτήσω
[42]	τοῦ Γύγου, τὸν δέ τινα	ὡς	ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδρας μυρίους καὶ
[10]	ἐπιτείνωμεν δὲ ὅμως τὸν περίπατον,	ὡς	καταλάβωμεν αὐτόν. ~ἢν μὴ τοῦ
[19]	τοῦτο ἔγωγε τῆς σῆς ἐποιησάμην,	ὡς	μὴ ἀπολέσθαι ἅπαντας μετὰ τοῦ
[42]	εἶναι καὶ ἀπαθῆ, ἕτερον δὲ	ὡς	μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον, οἷος
[20]	θησαυρὸν ὑπὸ τῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν,	ὡς	μὴ πράγματα ἔχοις ἐκ τοῦ
[36]	καὶ ἐντὸς γενέσθαι τῶν τοξευμάτων,	ὡς	μηδὲ πληγὰς λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς
[37]	εἰς τὰ φανερὰ τοῦ σώματος,	ὡς	μηδὲ τὴν οὐλὴν ὕστερον ἄμορφον
[31]	τετάξεται. ἐγὼ δὲ κατὰ μέσον,	ὡς	νόμος βασιλεῦσι τῶν Περσῶν, ἐπειδὰν
[7]	πλοῖον, οἷα ἔπαθον πλέοντες ἢ	ὡς	ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσεν; (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[17]	ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ, καὶ τοῦτο	ὡς	οἷόν τε παραδραμών. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐκοῦν
[11]	τῶν πάνυ ἀπορρήτων. καίτοι ἐτελέσθημεν,	ὡς	οἶσθα, καὶ σιγᾶν μεμαθήκαμεν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[37]	ἤδη τὸ μέρος. ἐγὼ δέ,	ὡς	ὁρᾷς, καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν
[31]	ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πάντες,	ὡς	ὁρᾷς, ὦ Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[26]	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οἶσθα οὖν, ὦ Ἀδείμαντε,	ὡς	πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης
[20]	τὰ δὲ ἐκπώματα οὐ κοῦφα	ὡς	τὰ Ἐχεκράτους, ἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον
[46]	ὄντες ἢ Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν,	ὡς	τὸ εἰκός, καὶ δυσάρεστοι ἔσεσθε
[24]	ἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ τοῦ ὕδατος,	ὡς	τὸ πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν
[29]	ἀνθρώπων ἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι.	ὡς	τοῦτό γε αὐτὸ ἡδύ, μείζω
[16]	τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον,	ὡς	ὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν
[14]	μου ἄπαγε πρὸς τὸν στρατηγὸν	ὥς	τινα πειρατὴν ἢ καταποντιστήν, ὃς
[23]	πτηνά, ὄρνις ἐκ Φάσιδος καὶ	ταὼς	ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλεκτρυὼν ὁ
[23]	ὄψα πανταχόθεν καὶ σύες καὶ	λαγώς,	καὶ ὅσα πτηνά, ὄρνις ἐκ
[15]	τοῦτο ὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν,	εἰδὼς	ὅτι ἐν γέλωτι καὶ σκώμματι
[35]	πανταχόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων, ἀλλ´	ἕως	ἔτι καθ´ ὁδόν εἰσιν οἱ
[7]	Οὔκ, ὦ Τιμόλαε, ἀλλὰ νῦν	ἡδέως	ἂν ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ὁ ναύκληρος
[46]	Βαβυλῶνος αὐτῆς τὸ γελάσαι μάλα	ἡδέως	ἐφ´ οἷς ὑμεῖς ᾐτήσατε τοιούτοις
[33]	οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκ ἂν	ἡδέως	ὑπομείναιμι. σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶ
[15]	ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς	πόλεως	οἰκοδομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ
[18]	μὲν οὐδὲ νῦν ἀποστήσομαι τῆς	νεώς,	ἀλλ´, ἐπείπερ ἔξεστιν, ἐπιμετρήσω τῇ
[1]	θεατῶν. ἄχρι μὲν γὰρ τῆς	νεὼς	ἅμα ἤλθομεν καὶ ἀνιόντες ἐς
[5]	πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον τῆς	νεὼς	θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν.
[15]	προχωρήσητε, ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶ τῆς	νεώς.	πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταις
[9]	κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα ἢ τοῦ	Νηρέως	ἡλικιώτην, ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλη τῆς
[46]	αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς	πτερώσεως	διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[14]	ἐν γῇ κατὰ τὴν ἐκ	Πειραιῶς	ἐς τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα
[32]	καὶ τὰς πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες	ῥᾳδίως	ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας
[44]	καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦ ἡλίου	ῥᾳδίως	ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ
[42]	κινῆσαι μόλις δύναιντο, τοῦτο ἐμὲ	ῥᾳδίως	μόνον ἀνατίθεσθαι, ἔτι δὲ καὶ
[34]	καὶ προαστείων τῆς ἀρχῆς· οὕτω	ῥᾳδίως	τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε. καιρὸς οὖν
[40]	μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα	δεδιὼς	καὶ φροντίζων καὶ κάμνων, οἷα
[19]	ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος	ὁμοίως	προσκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου οἰκέτην
[46]	τοῖς ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσασθε	καλῶς	ποιοῦντες. ἄλλως τε οὐκ ἂν
[17]	ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένετο. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Καλῶς,	ὦ Τιμόλαε, καὶ πείθομαί σοι
[4]	εἶτα ἐπὶ τῆς κεραίας ἄνω	ἀσφαλῶς	διαθέοντα τῶν κεροιάκων ἐπειλημμένον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[33]	ἔζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμεν	ἀσφαλῶς	ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι κατέχουσιν
[46]	ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσασθε καλῶς ποιοῦντες.	ἄλλως	τε οὐκ ἂν δεξαίμην πλουτήσας
[20]	καὶ τὸ Σικυώνιον πεδίον, καὶ	ὅλως	εἴ πού τι ἢ συνηρεφὲς
[30]	δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ	ὅλως	ἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ
[43]	κἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω, καὶ	ὅλως	ὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον ἢ Ὕλαν
[39]	δεῖ πάντα καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ	ὅλως	ὑπὸ πάντων μᾶλλον ἢ ὑπὸ
[4]	ἐπάνειμι ἐς τὸ πλοῖον; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Μηδαμῶς,	ἀλλὰ προΐωμεν. εἰκὸς γὰρ ἤδη
[15]	ἢ ὑφ´ ὑμῶν καταγελᾶσθαι. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Μηδαμῶς,	ἐπεὶ συνεμβησόμεθά σοι καὶ αὐτοὶ
[37]	ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶς καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Μηδαμῶς.	κρατεῖς γὰρ αὐτῶν καὶ σὺ
[4]	ἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι. βαδίζωμεν δ´	ὅμως,	εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖ.
[13]	ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ	ὅμως	τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶν
[10]	χρῷ ἡ κουρά. ἐπιτείνωμεν δὲ	ὅμως	τὸν περίπατον, ὡς καταλάβωμεν αὐτόν.
[30]	ποίησον ἵππαρχον. ἐγὼ γάρ σοι	δεινῶς	ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλως
[25]	καὶ τρυφῶν καὶ πάσαις ἡδοναῖς	ἀφθόνως	χρώμενος. εἴρηκα, καί μοι ὁ
[27]	οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων	κακοδαιμόνως	διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων, τοὺς
[35]	Ἐγώ σοι φράσω. ἐπειδὴ κεκμήκαμεν	συντόνως	ὁδεύοντες, ὁπότε κατῄειμεν ἕωθεν ἐς
[4]	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ μάλα δοκεῖ, ἤν	πως	ἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβωμεν.
[26]	σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πῶς	λέγεις, ὦ Λυκῖνε; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅτι,
[21]	ἕκαστον τὴν ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα	πῶς	ὁ οἰνοχόος ὀρέξει πλῆρες οὕτω
[40]	~καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε	πῶς	οὐ ταπεινόν, ὅτι καὶ νοσεῖς
[36]	δή, εἴ σοι δοκεῖ. καὶ	ὅπως	ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοις
[7]	ὑπὲρ τὸν Πρωτέα. ~ἠκούσατε δὲ	ὅπως	δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον, οἷα
[37]	ἄμορφον γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς	ὅπως	ἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε
[14]	ἐς τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα	ὅπως	παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμα· πέντε
[41]	σὸν αἰτεῖν, ὦ Τιμόλαε, καὶ	ὅπως	ὑπερβαλῇ τούτους, ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα
[37]	προκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι	πάντως	αἰσχρόν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία καὶ
[46]	ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ	πάντως,	ὦ Λυκῖνε, καὶ αὐτὸς εὔξῃ
[41]	καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,	εἰκότως	διέβαλες, οὐκ αἰτήσομαι. ἀβέβαια γὰρ
[44]	κρημνῶν. τοῖς παιδικοῖς δὲ ὁμιλεῖν	ἀκωλύτως	ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατον κοιμίσαντα
[35]	ἀνατετραμμένης στήλης καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα	οὕτως	ἀναστάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς
[15]	οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς.	οὕτως	ἐπῆρέ σε ἡ οἰκία ἐν
[1]	ὦ Λυκῖνε, σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον	οὕτως	ὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ
[40]	τὸ διάδημα; σὺ δὲ ὁ	οὕτως	ὑψηλὸς καταπεσὼν ἀνάσπαστος ἐκ τοῦ
[10]	ἄλλος τίς ἐστι. Πάνυ ἤδη	σαφῶς	ὁρῶ, καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ