Paragraphes |
[17] |
ἅπερ
ἂν
δοκῇ.
εἰ
μὲν
|
γὰρ
|
Ἀδείμαντος
βούλεται,
οὐδὲ
ἐρωτᾶν
οἶμαι, |
[35] |
ἐς
τὸ
ἄστυ.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἔτι
|
γὰρ |
Ἀθήνησιν,
ὦ
μακάριε,
εἶναι
δοκεῖς, |
[5] |
τὴν
Ἶσιν
ἑκατέρωθεν.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλος
κόσμος,
αἱ
γραφαὶ
καὶ |
[15] |
πάλιν
ἐπὶ
τῆς
νεώς.
πολὺ
|
γὰρ |
ἄμεινον
τοῖς
ναύταις
προσλαλεῖν
ἢ |
[16] |
δοκῇ
παρὰ
τῶν
θεῶν.
οὕτω
|
γὰρ |
ἂν
ἡμᾶς
ὅ
τε
κάματος |
[12] |
κατατίθει
φέρων
τὸν
πλοῦτον.
ἄξιον
|
γὰρ |
ἀπολαῦσαι
τὸ
μέρος
φίλους
ὄντας |
[45] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐδέν,
ὦ
Τιμόλαε.
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἀσφαλὲς
ἐναντιοῦσθαι
ἀνδρὶ
πτηνῷ
καὶ |
[3] |
ἐστιν
Αἰγυπτίοις
ἡ
κόμη.
ἅπαντες
|
γὰρ |
αὐτὴν
οἱ
ἐλεύθεροι
παῖδες
ἀναπλέκονται |
[19] |
Θάρρει,
ὦ
Λυκῖνε.
οἱ
δελφῖνες
|
γὰρ |
αὐτὸ
ὑποδύντες
ἐξοίσουσιν
ἐπὶ
τὴν |
[37] |
ὑμᾶς
καταλιπών.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Μηδαμῶς.
κρατεῖς
|
γὰρ |
αὐτῶν
καὶ
σὺ
ἤδη
τὸ
|
[44] |
γῆρας
ὥσπερ
οἱ
ὄφεις.
οὐδὲν
|
γὰρ |
δεήσει
με
ταῦτα
ἔχοντα·
πάντα |
[46] |
οὐ
δέομαι
εὐχῆς
ἐγώ.
ἥκομεν
|
γὰρ |
δὴ
πρὸς
τὸ
Δίπυλον,
καὶ |
[8] |
καὶ
τοῦ
νότου·
κατ´
ἐκεῖνο
|
γὰρ |
δὴ
συμβαίνει
μερίζεσθαι
τὸ
Παμφύλιον |
[1] |
ἄοκνος
τὰ
τοιαῦτα.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Τί
|
γὰρ |
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
Λυκῖνε,
σχολὴν |
[14] |
παραμυθήσομαί
σου
τὸ
πταῖσμα·
πέντε
|
γάρ, |
εἰ
βούλει,
καλλίω
καὶ
μείζω |
[29] |
τοὺς
ἀνέρας
τοὺς
ἀσπιδιώτας·
ἐθέλω
|
γὰρ |
εἰδέναι
οἷ
βαδιεῖσθε
τοσοῦτοι
ὄντες |
[28] |
εὔχου.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἐγὼ
δὲ—
ἠπειρώτης
|
γάρ |
εἰμι,
Ἀρκὰς
ἐκ
Μαντινείας,
ὡς |
[33] |
σατράπην
τῆς
Ἑλλάδος
κατάλιπε.
δειλὸς
|
γάρ |
εἰμι
καὶ
τῶν
οἴκοι
πολὺ
|
[36] |
κατ´
ἐμὲ
ἰσόπαλον
ἔτι,
Πέρσαι
|
γάρ |
εἰσι
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
ἐν |
[16] |
εὖ
ποιήσοντι
ἡμᾶς·
παρ´
αὐτῷ
|
γὰρ
|
ἑκάστῳ
ἔστω
τὸ
μέτρον
τῆς |
[44] |
δεήσει
με
ταῦτα
ἔχοντα·
πάντα
|
γὰρ |
ἐμὰ
ἦν
ἂν
τὰ
τῶν
|
[14] |
ἀφόρητος
ἡμῖν
τότε
γενησόμενος.
ὃς
|
γὰρ |
ἔτι
ἑνὸς
πλοίου
τουτουὶ
δεσπότης |
[35] |
ὁ
ἥλιος
πολύς,
κατὰ
μεσημβρίαν
|
γὰρ
|
ἤδη
μάλιστα,
ἐνταῦθά
που
ἐπὶ |
[4] |
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Μηδαμῶς,
ἀλλὰ
προΐωμεν.
εἰκὸς
|
γὰρ |
ἤδη
παρεληλυθέναι
ἐκεῖνον
ἀποσοβοῦντα
ἐς |
[20] |
εἰσηγητὴς
αὐτὸς
γενόμενος;
~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Ἄμεινον
|
γὰρ |
ἦν
πιθανώτερον
αὐτὸ
ποιεῖν
καί
|
[19] |
καταδύσεταί
σοι
τὸ
πλοῖον,
οὐ
|
γὰρ |
ἴσον
βάρος
πυροῦ
καὶ
τοῦ |
[37] |
αὐτίκα
μάλα
πρὸς
αὐτοῦ.
βασιλικὸν
|
γὰρ |
καὶ
τὸ
τρωθῆναι
περὶ
τῆς |
[37] |
μονομαχήσω
πρὸς
τὸν
βασιλέα·
προκαλεῖται
|
γάρ |
με
καὶ
ἀναδῦναι
πάντως
αἰσχρόν. |
[11] |
ἔγωγε
εἰπεῖν
πρὸς
ὑμᾶς.
οὕτω
|
γὰρ |
μειρακιῶδες
ὑμῖν
δόξει
τὸ
φρόντισμα. |
[6] |
τὰ
τηλικαῦτα
πηδάλια
περιστρέφων·
ἐδείχθη
|
γάρ |
μοι
ἀναφαλαντίας
τις,
οὖλος,
Ἥρων, |
[12] |
κατέστησα
ἐς
τὸ
ἀσφαλές.
περιμετροῦντος
|
γάρ |
μου
τῆς
ἀγκύρας
τὸ
πάχος |
[2] |
παρέστηκε
δακρύων,
ὥσπερ
εἴωθε.
ταχύδακρυς
|
γὰρ |
ὁ
ἀνὴρ
ἐς
τὰ
ἐρωτικά. |
[23] |
~εἶτα
δεῖπνα
ἐπὶ
χρυσοῦ—
εὐτελὴς
|
γὰρ |
ὁ
ἄργυρος
καὶ
οὐ
κατ´ |
[32] |
Ἑλλάδι
πάντα
ἤδη
χειρωσώμεθα—
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ὁ
ἐναντιωθησόμενος
ἡμῖν
τὰ
ὅπλα |
[37] |
Ὢ
τῆς
τύχης.
ἐπ´
ἐμὲ
|
γὰρ |
οἱ
ἱππεῖς
ἅπαντες
καὶ
μόνος |
[26] |
ὁπόσον
χρόνον
βιώσει
πλουτῶν.
τίς
|
γὰρ |
οἶδεν
εἰ
ἔτι
παρακειμένης
σοι
|
[39] |
Βαβυλῶνι
εὐωχεῖσθαι
τὰ
ἐπινίκια—
ἑκστάδιος
|
γὰρ |
οἶμαί
σοι
ἡ
ἀρχή—
Τιμόλαον |
[16] |
πλούτῳ
καὶ
τῇ
εὐχῇ,
δηλώσει
|
γὰρ |
οἷος
ἂν
καὶ
πλουτήσας
ἐγένετο. |
[15] |
ἡμεῖς
γε
προσνηξόμεθα
ὑμῖν.
μὴ
|
γὰρ
|
οἴου
σοὶ
μὲν
εἶναι
ῥᾴδιον |
[11] |
ἀποβλέποντα.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Τίς
αὕτη;
μὴ
|
γὰρ |
ὀκνήσῃς
εἰπεῖν,
εἰ
μή
τίς
|
[11] |
Μῶν
ἐρωτικόν
τί
ἐστιν;
οὐδὲ
|
γὰρ |
οὐδὲ
τοῦτο
ἀμυήτοις
ἡμῖν
ἐξαγορεύσεις, |
[10] |
καθ´
ἡμῶν
ἢ
ἐκκεκώφωται.
Ἀδείμαντος
|
γάρ, |
οὐκ
ἄλλος
τίς
ἐστι.
Πάνυ |
[27] |
ἐντοσθιδίων
τι
ἀλγοῦντας;
ὅτι
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἂν
ἕλοιο
πλουτῶν
δὶς |
[40] |
ἢ
ὑπὸ
σεαυτοῦ
εὐδαιμονίζεσθαι.
~καὶ
|
γὰρ |
οὖν
καὶ
τόδε
πῶς
οὐ |
[28] |
καὶ
μεμετρημένον
χρυσίον.
ἀλλὰ
δύνανται
|
γὰρ |
πάντα
οἱ
θεοί,
καὶ
τὰ |
[36] |
προδώσετε
τὸ
πάτριον
φρόνημα.
ἤδη
|
γάρ |
που
καὶ
οἱ
πολέμιοι
ἐπιλαμβάνουσιν. |
[26] |
πρὸς
τὰ
τοιαῦτα
δαίμονος;
ἀκούεις
|
γάρ |
που
τὸν
Κροῖσον
καὶ
τὸν |
[39] |
Πέπαυσο
ἤδη,
ὦ
Σάμιππε.
καιρὸς
|
γὰρ |
σὲ
ἤδη
μὲν
νενικηκότα
τηλικαύτην |
[30] |
φίλον,
ἀκολούθει
μεθ´
ἡμῶν.
ἵππαρχον
|
γάρ |
σε
τῶν
πεντακισχιλίων
ἀποφανῶ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[30] |
τούτων
τινὰ
ποίησον
ἵππαρχον.
ἐγὼ
|
γάρ |
σοι
δεινῶς
ἄφιππός
εἰμι
καὶ |
[39] |
καὶ
μεθ´
ἡμέραν·
οὐ
μόνον
|
γάρ |
σοι
τὰ
παρὰ
τῶν
πολεμίων |
[41] |
εἰκότως
διέβαλες,
οὐκ
αἰτήσομαι.
ἀβέβαια
|
γὰρ |
ταῦτά
γε
καὶ
πολλὰς
τὰς |
[1] |
πλήθει
τῶν
θεατῶν.
ἄχρι
μὲν
|
γὰρ |
τῆς
νεὼς
ἅμα
ἤλθομεν
καὶ |
[19] |
δελφῖνος
ἐρωτικοῦ;
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Καὶ
σὺ
|
γάρ, |
Τιμόλαε,
μιμῇ
Λυκῖνον
καὶ
ἐπιμετρεῖς
|
[18] |
ὁ
κερδῷος
ἐπινευσάτω
ἅπασιν.
ἔστω
|
γὰρ |
τὸ
πλοῖον
καὶ
τὰ
ἐν |
[15] |
τὴν
ἀποβάθραν
προεισελθὼν
ἀφαιρεῖς;
ὑπερμαζᾷς
|
γάρ, |
ὦ
Ἀδείμαντε,
καὶ
ἐς
τὸν |
[39] |
εἶναι.
ἀπόλαυσις
μέν
γε
οὐδὲ
|
ὄναρ |
τῶν
ἡδέων,
ἀλλὰ
δόξα
μόνη |
[35] |
ἐγὼ
δὲ
νήφειν
ᾤμην
καὶ
|
ὕπαρ |
ἀποφανεῖσθαι
τὴν
γνώμην.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Πρόσιμεν |
[45] |
ὄντα
καὶ
τὴν
ῥῖνα
σιμόν;
|
ἀτὰρ
|
εἰπέ
μοι
καὶ
τόδε,
τί |
[4] |
ὁπότε
οἱ
τότε
συναπῳκίσαν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Ἀτάρ, |
ὦ
Σάμιππε,
νῦν
ἀνεμνήσθην,
ὁπόθεν
|
[22] |
ἐξ
ἁπάσης
ἡλικίας
ὅ
τι
|
περ |
τὸ
ἀνθηρότατον.
~εἶτα
δεῖπνα
ἐπὶ |
[17] |
ὅταν
ὁ
καιρὸς
καλῇ,
εὔξομαι
|
ἅπερ |
ἂν
δοκῇ.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
[16] |
τοὺς
ἐπιβάλλοντας
ἑκάστῳ
σταδίους
αἰτῶμεν
|
ἅπερ
|
ἂν
δοκῇ
παρὰ
τῶν
θεῶν. |
[18] |
νῦν
ἀποστήσομαι
τῆς
νεώς,
ἀλλ´,
|
ἐπείπερ |
ἔξεστιν,
ἐπιμετρήσω
τῇ
εὐχῇ.
ὁ |
[16] |
ἀντέχειν
πρὸς
τὸ
ἐπιρρέον;
Καὶ
|
ἐπείπερ |
ἔτι
πολὺ
ἡμῖν
τὸ
λοιπόν |
[39] |
δὲ
ἐν
τῷ
μέρει
εὔχεσθαι
|
ὅπερ
|
ἂν
ἐθέλῃ.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Τί
δ´ |
[41] |
Τιμόλαε,
καὶ
ὅπως
ὑπερβαλῇ
τούτους,
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ἄνδρα
συνετὸν
καὶ
πράγμασιν |
[2] |
περιηγουμένῳ
τὸ
πλοῖον
παρέστηκε
δακρύων,
|
ὥσπερ |
εἴωθε.
ταχύδακρυς
γὰρ
ὁ
ἀνὴρ
|
[46] |
τῶν
θησαυρῶν
τε
καὶ
διαδημάτων
|
ὥσπερ |
ἐξ
ἡδίστου
ὀνείρατος
ἀνεγρόμενοι
ἀνόμοια |
[16] |
κάματος
λάθοι
καὶ
ἅμα
εὐφρανούμεθα
|
ὥσπερ
|
ἡδίστῳ
ὀνείρατι
ἑκουσίῳ
περιπεσόντες,
ἐφ´ |
[22] |
ἐγὼ
δέ,
ὁπόταν
δόξῃ,
προκύψας
|
ὥσπερ |
ὁ
ἥλιος
ἐκείνων
μὲν
οὐδ´ |
[44] |
ἔτη
ἀεὶ
ἀποδυόμενον
τὸ
γῆρας
|
ὥσπερ |
οἱ
ὄφεις.
οὐδὲν
γὰρ
δεήσει
|
[46] |
τὰ
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
εὑρίσκητε
|
ὥσπερ |
οἱ
τοὺς
βασιλεῖς
ὑποκρινόμενοι
τραγῳδοὶ
|
[29] |
τὸ
πρᾶγμα
οὐχ
ὅμοιον
ἡδύ,
|
ὥσπερ |
ὅταν
ἴδῃ
τις
αὐτὸς
δι´ |
[21] |
αὐτούς.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ὅρα
μόνον
μὴ
|
ὥσπερ |
τῷ
Μίδᾳ
καὶ
ὁ
ἄρτος |
[42] |
τὸν
δέ
τινα
ὡς
ἰσχύειν
|
ὑπὲρ |
ἄνδρας
μυρίους
καὶ
ὅ
τι |
[19] |
κἀγὼ
σιωπήσομαί
σοι.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀλλ´
|
ὑπὲρ |
ἀσφαλείας
τοῦτο
ἔγωγε
τῆς
σῆς
|
[40] |
ἀγέλῃ
τῶν
νεκρῶν,
χῶμα
ὑψηλὸν
|
ὑπὲρ |
γῆς
καὶ
στήλην
μακρὰν
ἢ |
[45] |
ἀσφαλὲς
ἐναντιοῦσθαι
ἀνδρὶ
πτηνῷ
καὶ
|
ὑπὲρ |
μυρίους
τὴν
ἰσχύν,
πλὴν
ἀλλὰ |
[9] |
ἔδει
τὴν
Κρήτην
δεξιὰν
λαβόντας
|
ὑπὲρ
|
τὴν
Μαλέαν
πλεύσαντας
ἤδη
εἶναι |
[13] |
ἤδη
ᾠκοδομησάμην
ἐν
ἐπικαίρῳ
μικρὸν
|
ὑπὲρ |
τὴν
Ποικίλην,
τὴν
παρὰ
τὸν |
[41] |
βασιλείας
καὶ
πολέμους
καὶ
δείματα
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἀρχῆς,
εἰκότως
διέβαλες,
οὐκ |
[5] |
ναυπηγός
τὸ
μῆκος,
εὖρος
δὲ
|
ὑπὲρ |
τὸ
τέταρτον
μάλιστα
τούτου,
καὶ |
[6] |
ἐμπλέοντες,
καὶ
τὰ
θαλάττια
σοφὸς
|
ὑπὲρ |
τὸν
Πρωτέα.
~ἠκούσατε
δὲ
ὅπως |
[43] |
ὑπὸ
λύπης
ἀπολλύσθω,
καὶ
ὅλως
|
ὑπὲρ |
τὸν
Ὑάκινθον
ἢ
Ὕλαν
ἢ |
[36] |
ὥστε,
ὦ
Λυκῖνε,
αὐτός
τε
|
ἀνὴρ
|
ἀγαθὸς
γίγνου
καὶ
τοῖς
μετὰ |
[2] |
ὥσπερ
εἴωθε.
ταχύδακρυς
γὰρ
ὁ
|
ἀνὴρ
|
ἐς
τὰ
ἐρωτικά.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Καὶ |
[7] |
ναύκληρος
αὐτὸς
διηγεῖτό
μοι,
χρηστὸς
|
ἀνὴρ
|
καὶ
προσομιλῆσαι
δεξιός.
ἔφη
δὲ |
[7] |
ἔπαθον
πλέοντες
ἢ
ὡς
ὁ
|
ἀστὴρ |
αὐτοὺς
ἔσωσεν;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὔκ,
ὦ |
[9] |
οἰμωγὴν
αὐτῶν
ἐπικλασθέντας
τοὺς
θεοὺς
|
πῦρ
|
τε
ἀναδεῖξαι
ἀπὸ
τῆς
Λυκίας, |
[39] |
μονομαχῶν
καὶ
ἐδεδίεις
καὶ
ἐφρόντιζες
|
νύκτωρ |
καὶ
μεθ´
ἡμέραν·
οὐ
μόνον |