Paragraphes
[46]	ὁπόταν δέῃ σε τὸ αὐτὸ	παθεῖν	τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεως διαλυθείσης
[18]	ἐν τῇ νηΐ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὸν	παῖδα	φής, ὦ Σάμιππε, τὸν κομήτην.
[22]	πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματα, ἵππους καὶ	παῖδας	ὡραίους ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης
[3]	ἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ ἐλεύθεροι	παῖδες	ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόν,
[44]	τῆς τροπῆς. καὶ τὸ ὅλον,	παιδιὰν	ἐποιούμην ἂν τὸν τῶν ἀνθρώπων
[16]	τῶν πυραμίδων μίαν. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἅλις	παιδιᾶς,	ὦ Λυκῖνε. ὁρᾷς, ὡς ἐρυθριᾶν
[44]	φέρεσθαι κατὰ τῶν κρημνῶν. τοῖς	παιδικοῖς	δὲ ὁμιλεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν
[19]	ᾠδῆς καὶ νεκρόν τι ἄλλο	παιδίον	ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος
[43]	ὡς ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον	παισὶ	τοῖς ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ
[33]	ἡμῖν ἐν τούτῳ καὶ τὴν	Παλαιστίνην	εἶτα καὶ τὴν ~Αἴγυπτον προσαξόμενοι,
[37]	βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν ἐς τὴν	παλαίστραν	ἔτι πολεμοῦντας ὑμᾶς καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[4]	ἤν πως ἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν	παλαίστραν	καταλάβωμεν. ~ἀλλὰ μεταξὺ λόγων, ἡλίκη
[2]	πάντες ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα,	παλαίστρας	ἀποπνέοντες, οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ
[15]	ἔστ´ ἂν ὑμεῖς προχωρήσητε, ἀποπλευσοῦμαι	πάλιν	ἐπὶ τῆς νεώς. πολὺ γὰρ
[32]	διὰ Καρίας, εἶτα Λυκίας καὶ	Παμφυλίας	καὶ Πισιδῶν καὶ τῆς παραλίου
[8]	γὰρ δὴ συμβαίνει μερίζεσθαι τὸ	Παμφύλιον	ἀπὸ τῆς Λυκιακῆς θαλάττης, καὶ
[28]	οὐ πολὺ μύριοι, καὶ τὸ	πᾶν	εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτικόν, ἱππεῖς
[44]	γὰρ δεήσει με ταῦτα ἔχοντα·	πάντα	γὰρ ἐμὰ ἦν ἂν τὰ
[32]	πλοῖα διαρκῆ καὶ τὰ ἄλλα	πάντα—	διαβάλωμεν τὸν Αἰγαῖον ἐς τὴν
[26]	ψυχίδιον ἄπει γυψὶ καὶ κόραξι	πάντα	ἐκεῖνα καταλιπών; ἢ ἐθέλεις καταριθμήσομαί
[44]	τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον καὶ	πάντα	ἐμὰ ἦν καὶ θεὸς ἐδόκουν
[18]	πλοῖον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ	πάντα	ἐμὰ καὶ ὁ φόρτος οἱ
[20]	ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλλάδι,	πάντα	ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται. ὁ
[44]	Χῖον εἶναί με. ~καὶ ταῦτα	πάντα	ἔχειν μὴ ὀλιγοχρόνιον ὄντα μηδὲ
[32]	Διί· κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι	πάντα	ἤδη χειρωσώμεθα— οὐδεὶς γὰρ ὁ
[13]	ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ ὅμως τὰ	πάντα	ἠρόμην τινὰ τῶν ναυτῶν, ὁπόσην
[14]	πέντε κτήσαιο πρὸς τούτῳ τριάρμενα	πάντα	καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει δηλαδὴ
[39]	τῆς ἀρχῆς. δεδιέναι οὖν δεῖ	πάντα	καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ ὅλως ὑπὸ
[40]	θεραπεύουσαι, καὶ τὸ μέγα ὄνομα	πάντα	κατ´ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶ ἄπεισιν
[6]	Ἀττικῇ ἐνιαύσιον πρὸς τροφήν. κἀκεῖνα	πάντα	μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων ἤδη
[5]	κατὰ τὴν πρύμναν οἰκήσεις θαυμάσια	πάντα	μοι ἔδοξεν. ~καὶ τὸ τῶν
[28]	μεμετρημένον χρυσίον. ἀλλὰ δύνανται γὰρ	πάντα	οἱ θεοί, καὶ τὰ μέγιστα
[26]	ἀπήρτηται, καὶ ἢν ἐκείνη ἀπορραγῇ,	πάντα	οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοι ὁ
[33]	ὁπόσα διεληλύθαμεν ἀσφαλῶς ἔχει καὶ	πάντα	ὕπαρχοι κατέχουσιν ὑπ´ ἐμοῦ ἑκάστῳ
[16]	τῆς εὐχῆς, καὶ οἱ θεοὶ	πάντα	ὑποκείσθωσαν παρέξοντες, εἰ καὶ τῇ
[20]	καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ	πάντα	ὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα θύμον
[23]	ἡμέτερον τὸ ἄπυρον, καὶ ὄψα	πανταχόθεν	καὶ σύες καὶ λαγώς, καὶ
[35]	περιμένειν ἔστ´ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται	πανταχόθεν	τῶν συμμάχων προσγενομένων, ἀλλ´ ἕως
[15]	τελετὴν, οἶσθα, ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ	πάντες	ἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος
[2]	ᾧ τοσοῦτοι Ἀθήνησι καλοὶ ἕπονται,	πάντες	ἐλεύθεροι, στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρας
[31]	ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω τὴν χεῖρα. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πάντες,	ὡς ὁρᾷς, ὦ Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν.
[44]	ὢν τῷ πυρί, καὶ τὸ	πάντων	ἥδιστον, αὐθημερὸν ἀγγεῖλαι ἐς Βαβυλῶνα,
[46]	δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶ	πάντων	θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αὐτῆς τὸ
[39]	καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ ὅλως ὑπὸ	πάντων	μᾶλλον ἢ ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονίζεσθαι.
[37]	προκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῦναι	πάντως	αἰσχρόν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία καὶ
[46]	ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ	πάντως,	ὦ Λυκῖνε, καὶ αὐτὸς εὔξῃ
[11]	εἰ μή τίς ἐστι τῶν	πάνυ	ἀπορρήτων. καίτοι ἐτελέσθημεν, ὡς οἶσθα,
[7]	ἀπὸ τῆς Φάρου ἀπάραντας οὐ	πάνυ	βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίους ἰδεῖν τὸν
[10]	γάρ, οὐκ ἄλλος τίς ἐστι.	Πάνυ	ἤδη σαφῶς ὁρῶ, καὶ θοἰμάτιον
[22]	καὶ Κλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ	πάνυ,	καὶ προσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ
[2]	ἐρωτικά. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ μὴν οὐ	πάνυ	καλός, ὦ Σάμιππε, ὁ μειρακίσκος
[10]	οὐκ Ἀδείμαντος ἐκεῖνός ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)	Πάνυ	μὲν οὖν, Ἀδείμαντος αὐτός. ἐμβοήσωμεν
[26]	Οἶσθα οὖν, ὦ Ἀδείμαντε, ὡς	πάνυ	σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ
[29]	αὑτοῦ κτησάμενος τὴν δυναστείαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Παπαῖ,	ὦ Σάμιππε, οὐδὲν μικρόν, ἀλλὰ
[21]	βαρὺ ἔκπωμα; ἢ σὺ δέξῃ	παρ´	αὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον, ἀλλὰ
[16]	ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς·	παρ´	αὐτῷ γὰρ ἑκάστῳ ἔστω τὸ
[19]	νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινα σωθῆναι	παρ´	αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μισθὸν
[24]	τῇ πόλει δὲ ταῦτα ἐξαίρετα	παρ´	ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν, αἱ μὲν
[39]	ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερα τῶν Ἀδειμάντου,	παρ´	ὅσον ἐκεῖνος μὲν ἐτρύφα διτάλαντα
[7]	τοῦ Αὐλῶνος ἐλθεῖν, ἔνθα δὴ	παρὰ	μικρὸν ὑποβρυχίους δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα
[28]	τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν	παρὰ	πατρὸς ἦρξεν, ἀλλά μοι τὸ
[39]	οἷά σοι ᾐτῆσθαι δοκῶ; (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Παρὰ	πολύ, ὦ θαυμασιώτατε βασιλέων, ἐπιπονώτερα
[31]	δίκαιος δ´ ἂν εἴην τυχεῖν	παρὰ	σοῦ τῶν μεγίστων τοσούτοις σε
[13]	μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ποικίλην, τὴν	παρὰ	τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν πατρῴαν
[4]	ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμαντος, ὅτε	παρὰ	τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημεν
[15]	ναυπηγησαμένῳ, ἡμεῖς δὲ οὐκ αἰτήσομεν	παρὰ	τῶν θεῶν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους
[16]	σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ	παρὰ	τῶν θεῶν. οὕτω γὰρ ἂν
[39]	καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς	παρὰ	τῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ δικάζειν
[39]	οὐ μόνον γάρ σοι τὰ	παρὰ	τῶν πολεμίων φοβερὰ ἦν, ἀλλὰ
[27]	λῃστὰς καὶ φθόνον καὶ μῖσος	παρὰ	τῶν πολλῶν. ὁρᾷς οἵων σοι
[39]	καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶ φθόνος	παρὰ	τῶν συνόντων καὶ μῖσος καὶ
[2]	φθέγμα, παλαίστρας ἀποπνέοντες, οἷς καὶ	παραδακρῦσαι	οὐκ ἀγεννές. οὗτος δὲ πρὸς
[44]	ἐν Ἰνδοῖς ἢ Ὑπερβορέοις θέαμα	παράδοξον	ἢ κτῆμα τίμιον ἢ ὅσα
[1]	κείμενος ἢ θέαμά τι τῶν	παραδόξων	Τιμόλαον διαλάθοι, κἂν εἰς Κόρινθον
[33]	τὴν τοξικὴν εὔστοχα. ὥστε ἄλλῳ	παραδοὺς	τὸ δεξιὸν ἐμὲ Ἀντίπατρόν τινα
[17]	καὶ τοῦτο ὡς οἷόν τε	παραδραμών.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν οὐδὲ
[8]	δέ εἰσι πέτραι καὶ ὀξεῖαι	παραθηγόμεναι	τῷ κλύσματι— καὶ φοβερωτάτην ποιεῖ
[26]	τίς γὰρ οἶδεν εἰ ἔτι	παρακειμένης	σοι τῆς χρυσῆς τραπέζης, πρὶν
[45]	ὑπερέπτης, γέροντα ἤδη ἄνδρα οὕτω	παρακεκινηκότα	τὴν γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ
[36]	γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ	παρακελεύου	δέχεσθαι τὴν ἐπέλασιν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὢ
[11]	τις ἔννοια μεταξὺ βαδίζοντα ὑπελθοῦσα	παρακοῦσαι	ὑμῶν ἐποίησεν ἀτενὲς πρὸς αὐτὴν
[32]	Παμφυλίας καὶ Πισιδῶν καὶ τῆς	παραλίου	καὶ ὀρεινῆς Κιλικίας, ἄχρι ἂν
[40]	καὶ ὅτι μάλιστα ἐπὶ πλεῖστον	παραμείνῃ,	τίς ἔτι ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ αὐτῷ
[25]	μὲν εἴκοσι μεδίμνους ἐπισήμου χρυσίου	παραμετρῆσαι	τὸν οἰκονόμον ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ
[14]	τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα ὅπως	παραμυθήσομαί	σου τὸ πταῖσμα· πέντε γάρ,
[8]	δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα δέ ποτε	παραπλεύσας	καὶ αὐτὸς Χελιδονέας ἡλίκον ἐν
[29]	βασιλείαν· ἐπεὶ τῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ	παραπλήσιον	τὸ τοιοῦτο, καὶ τὸ πρᾶγμα
[5]	γραφαὶ καὶ τοῦ ἱστίου τὸ	παράσειον	πυραυγές, καὶ πρὸ τούτων αἱ
[34]	ἔφοδον, εἶτα εἰς Σελεύκειαν παρελθὼν	παρασκευάζεται	ἱππέας τε ὅτι πλείστους μεταπεμπόμενος
[35]	μηδὲ περιμένειν ἔστ´ ἂν ἄμεινον	παρασκευάσωνται	πανταχόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων, ἀλλ´
[44]	ἡττημένοις κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν	παρεῖχον	τοῖς φεύγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπὸ τῆς
[4]	ἀλλὰ προΐωμεν. εἰκὸς γὰρ ἤδη	παρεληλυθέναι	ἐκεῖνον ἀποσοβοῦντα ἐς τὸ ἄστυ,
[19]	Λυκῖνε, ἀλλ´ ἐπειδὰν εἰς σὲ	παρέλθῃ	ἡ εὐχή, τὴν Πάρνηθα ἐκείνην,
[34]	τὴν ἔφοδον, εἶτα εἰς Σελεύκειαν	παρελθὼν	παρασκευάζεται ἱππέας τε ὅτι πλείστους
[16]	καὶ οἱ θεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν	παρέξοντες,	εἰ καὶ τῇ φύσει ἀπίθανα
[1]	με διὰ τῆς ἀποβάθρας ὅλης	παρέπεμψε	χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸς ὤν,
[32]	ἵππους εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες—	παρεσκεύασται	δ´ ἐν Κεγχρεαῖς καὶ σῖτος
[2]	Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγουμένῳ τὸ πλοῖον	παρέστηκε	δακρύων, ὥσπερ εἴωθε. ταχύδακρυς γὰρ
[34]	ἱπποτοξότας, καίτοι οὔπω ὁ Ἀρμένιος	πάρεστιν	οὔτε οἱ κατὰ τὴν Κασπίαν
[14]	ἑνὸς πλοίου τουτουὶ δεσπότης ὢν	παρήκουες	βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο πρὸς
[34]	καὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκητοι	παρήλθομεν	εἰς τὸ εἴσω τῶν τειχῶν
[33]	δὲ ἔοικας ἐπὶ Ἀρμενίους καὶ	Παρθυαίους	ἐλάσειν μάχιμα φῦλα καὶ τὴν
[19]	σὲ παρέλθῃ ἡ εὐχή, τὴν	Πάρνηθα	ἐκείνην, εἰ θέλεις, ὅλην χρυσῆν
[26]	σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης ὁ	πᾶς	οὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται, καὶ ἢν
[25]	ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ	πάσαις	ἡδοναῖς ἀφθόνως χρώμενος. εἴρηκα, καί
[34]	μετ´ ἐμὲ ὁ Τιμόλαος· ἐπὶ	πᾶσι	δὲ τὸ ἱππικὸν ἄγε σύ,
[45]	ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμενον, ἐπέραστον	πᾶσι,	καὶ ταῦτα φαλακρὸν ὄντα καὶ
[6]	ἄγειν σῖτον, ὡς ἱκανὸν εἶναι	πᾶσι	τοῖς ἐν τῇ Ἀττικῇ ἐνιαύσιον
[43]	μέγιστον ἄλλος τις ἔστω ἐπὶ	πᾶσιν	ὁ ἥδιστος, ὡς ἐράσμιον εἶναί
[27]	πλουτῶν δὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια	πάσχειν	Φανομάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι
[2]	ἐπίτροχον, Ἑλληνιστὶ μέν, ἐς τὸ	πάτριον	δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ
[36]	κινδύνοις ἔσεσθε μηδὲ προδώσετε τὸ	πάτριον	φρόνημα. ἤδη γάρ που καὶ
[28]	ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν παρὰ	πατρὸς	ἦρξεν, ἀλλά μοι τὸ πρῶτον
[13]	παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην τὴν	πατρῴαν	ἀφείς, καὶ οἰκέτας ὠνούμην καὶ
[45]	ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ, ὃς περιθέμενόν σε	παύσει	μωραίνοντα τὴν πολλὴν ταύτην κόρυζαν
[12]	γάρ μου τῆς ἀγκύρας τὸ	πάχος	οὐκ οἶδ´ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε.
[20]	Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι, καὶ τὸ Σικυώνιον	πεδίον,	καὶ ὅλως εἴ πού τι
[35]	ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ	πεδίῳ	πρὸ τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοις
[35]	μέν φημι δεῖν ὑμᾶς τὸ	πεζὸν	ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησιφῶντος, ἡμᾶς
[17]	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καλῶς, ὦ Τιμόλαε, καὶ	πείθομαί	σοι καὶ ὅταν ὁ καιρὸς
[35]	ὁπότε κατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν	Πειραιᾶ,	καὶ νῦν ἤδη τριάκοντά που
[1]	πέρα τοῦ μέτρου ἐς τὸν	Πειραιᾶ	καταπεπλευκέναι μίαν τῶν ἀπ´ Αἰγύπτου
[9]	ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς	Πειραιᾶ	χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον ἀποσυρέντας ἐς
[14]	ὦ βέλτιστε, ἡμεῖς δὲ ἐν	Πειραιεῖ	καθεδούμεθα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἢ
[14]	ἐν γῇ κατὰ τὴν ἐκ	Πειραιῶς	ἐς τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα
[14]	πρὸς τὸν στρατηγὸν ὥς τινα	πειρατὴν	ἢ καταποντιστήν, ὃς τηλικοῦτον ναυάγιον
[46]	τὴν μᾶζαν ἐσθίων, οἷα ὑμεῖς	πείσεσθε	μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν ἡ εὐδαιμονία
[9]	ἐπὶ τὰ λαιὰ ἐς τὸ	πέλαγος	ἤδη τῷ κρημνῷ προσφερομένην. τοὐντεῦθεν
[23]	σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί τινες περὶ	πέμματα	καὶ χυμοὺς ἔχοντες. εἰ δέ
[22]	ἐπιβλέψομαι ἐνίους, εἰ δέ τις	πένης,	οἷος ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ
[14]	καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι	πεντάκις	ἐξ Αἰγύπτου κατ´ ἔτος ἕκαστον
[29]	ἄριστος δὴ προκριθεὶς ὑπὸ τῶν	πεντακισμυρίων.	τοιοῦτον ἡμῖν ἡ Μαντίνεια θαυμαστὸν
[28]	ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς	πεντακισχιλίους.	~ἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων
[30]	ἡμῶν. ἵππαρχον γάρ σε τῶν	πεντακισχιλίων	ἀποφανῶ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ τῆς μὲν
[14]	ὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμα·	πέντε	γάρ, εἰ βούλει, καλλίω καὶ
[14]	δεσπότης ὢν παρήκουες βοώντων, εἰ	πέντε	κτήσαιο πρὸς τούτῳ τριάρμενα πάντα
[28]	μύριοι, καὶ τὸ πᾶν εἰς	πέντε	μυριάδας ὁπλιτικόν, ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ
[25]	οἰκονόμον ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ δὲ	πέντε	χοίνικας, Λυκίνῳ δὲ χοίνικα, ἀπομεμαγμένην
[39]	τὸ εἴσω τῶν ὅρων. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Πέπαυσο	ἤδη, ὦ Σάμιππε. καιρὸς γὰρ
[22]	ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι	περ	τὸ ἀνθηρότατον. ~εἶτα δεῖπνα ἐπὶ
[1]	πυθόμενον οὕτως ὑπερμεγέθη ναῦν καὶ	πέρα	τοῦ μέτρου ἐς τὸν Πειραιᾶ
[34]	τὴν πόλιν. ὁ βασιλεὺς δὲ	περὶ	Κτησιφῶντα διατρίβων ἤκουσε τὴν ἔφοδον,
[23]	δὲ σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί τινες	περὶ	πέμματα καὶ χυμοὺς ἔχοντες. εἰ
[33]	ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰ	περὶ	Σοῦσα ἢ Βάκτρα ἡγούμενόν σοι
[3]	συγγραμμάτων, ἃ ἐν τῷ προοιμίῳ	περὶ	τῆς ἀρχαίας ἡμῶν τρυφῆς εἶπεν
[37]	βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸ τρωθῆναι	περὶ	τῆς ἀρχῆς μαχόμενον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ
[20]	ἂν ἐπισημότατα οἰκοίην, καὶ τὰ	περὶ	τὸ ἄστυ πάντα ὠνησάμην ἤδη
[20]	Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ	περὶ	τὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων
[8]	ἀνίσταται τὸ κῦμα, καὶ μάλιστα	περὶ	τὸν λίβα, ὁπόταν ἐπιλάβῃ καὶ
[35]	τειχῶν ἐν τοσούτοις στρατιώταις κάθησαι	περὶ	τοῦ πολέμου διασκοπούμενος; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ
[8]	κλύδων ἅτε ἀπὸ πολλῶν ῥευμάτων	περὶ	τῷ ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος ἀπόξυροι δέ
[39]	χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ	περὶ	τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντες,
[30]	ἐς τὸ Περσικὸν προσκυνῶ σε	περιαγαγὼν	εἰς τοὐπίσω τὼ χεῖρε τιμῶν
[5]	αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ	περιαγωγεῖς	καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν
[2]	χαίρειν φράσας τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ	περιηγουμένῳ	τὸ πλοῖον παρέστηκε δακρύων, ὥσπερ
[45]	ταῦτα δύναταί σοι, ἀλλὰ τοσούτους	περιημμένος	βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτισμένος κατὰ
[42]	δὲ ὡς μὴ ὁρᾶσθαι τὸν	περιθέμενον,	οἷος ἦν ὁ τοῦ Γύγου,
[43]	ἥδιστος, ὡς ἐράσμιον εἶναί με	περιθέμενον	παισὶ τοῖς ὡραίοις καὶ γυναιξὶ
[45]	ἑνὸς τοῦ ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ, ὃς	περιθέμενόν	σε παύσει μωραίνοντα τὴν πολλὴν
[35]	βαδίζειν ἐπὶ τοὺς πολεμίους, μηδὲ	περιμένειν	ἔστ´ ἂν ἄμεινον παρασκευάσωνται πανταχόθεν
[12]	Λυκῖνε, κατέστησα ἐς τὸ ἀσφαλές.	περιμετροῦντος	γάρ μου τῆς ἀγκύρας τὸ
[11]	καί μοι ἐν ἀκμῇ τῆς	περιουσίας	καὶ τρυφῆς ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν
[22]	ταῖς θύραις ἄνω καὶ κάτω	περιπατήσουσιν,	ἐν αὐτοῖς δὲ καὶ Κλεαίνετος
[10]	κουρά. ἐπιτείνωμεν δὲ ὅμως τὸν	περίπατον,	ὡς καταλάβωμεν αὐτόν. ~ἢν μὴ
[7]	Σιδῶνος, ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ	περιπεσόντας	δεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ
[16]	εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ ὀνείρατι ἑκουσίῳ	περιπεσόντες,	ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι
[6]	λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦτα πηδάλια	περιστρέφων·	ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις,
[36]	δὲ κατ´ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι,	Πέρσαι	γάρ εἰσι καὶ ὁ βασιλεὺς
[30]	σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸ	Περσικὸν	προσκυνῶ σε περιαγαγὼν εἰς τοὐπίσω
[31]	μέσον, ὡς νόμος βασιλεῦσι τῶν	Περσῶν,	ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσι. ~προΐωμεν δὲ
[42]	μόνον ἀνατίθεσθαι, ἔτι δὲ καὶ	πέτεσθαι	πολὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα,
[8]	ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος ἀπόξυροι δέ εἰσι	πέτραι	καὶ ὀξεῖαι παραθηγόμεναι τῷ κλύσματι—
[44]	καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ ἀφανοῦς	πέτρον	ἐμβαλόντα τῇ κεφαλῇ, ὡς ἐπιτετρῖφθαι
[45]	τοσούτους περιημμένος βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν	πεφορτισμένος	κατὰ δάκτυλον ἕνα; μᾶλλον δὲ
[44]	τοῦτο ἑώρων ἄν, καὶ τὰς	πηγὰς	δὲ τὰς Νείλου μόνος ἂν
[6]	ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ τηλικαῦτα	πηδάλια	περιστρέφων· ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας
[5]	ἡλίκη ναῦς, εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	πήχεων	ἔλεγε ὁ ναυπηγός τὸ μῆκος,
[44]	τίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ	πιεῖν	ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενος, ἀλλ´ αὐτὸς
[20]	γενόμενος; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἄμεινον γὰρ ἦν	πιθανώτερον	αὐτὸ ποιεῖν καί τινα θησαυρὸν
[22]	πολυτελεῖ. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς	πιθανώτερον,	ὦ Λυκῖνε, μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν
[24]	ἅπαντες, καὶ οὐκέτι τὸ ἀργυροῦν	πινάκιον	ἢ τὸν σκύφον ἐπιδείξεται Διόνικος
[32]	εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ	Πισιδῶν	καὶ τῆς παραλίου καὶ ὀρεινῆς
[28]	ἑταῖροι καὶ συνωμόται ὅσον τριάκοντα,	πιστοὶ	μάλα καὶ πρόθυμοι, γενέσθωσαν, εἶτα
[9]	ἡμέρᾳ πρὸς ἀντίους τοὺς ἐτησίας	πλαγιάζοντας	ἐς Πειραιᾶ χθὲς καθορμίσασθαι τοσοῦτον
[7]	Ἀκάμαντα, εἶτα ζεφύρου ἀντιπνεύσαντος ἀπενεχθῆναι	πλαγίους	ἄχρι Σιδῶνος, ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι
[40]	δὲ καὶ ὅτι μάλιστα ἐπὶ	πλεῖστον	παραμείνῃ, τίς ἔτι ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ
[34]	παρελθὼν παρασκευάζεται ἱππέας τε ὅτι	πλείστους	μεταπεμπόμενος καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας.
[41]	πολλὰς τὰς ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ	πλέον	τοῦ ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐν
[7]	κατήγαγε τὸ πλοῖον, οἷα ἔπαθον	πλέοντες	ἢ ὡς ὁ ἀστὴρ αὐτοὺς
[9]	ὀρθῆς ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου	πλεύσαντας	ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ πρὸς
[9]	δεξιὰν λαβόντας ὑπὲρ τὴν Μαλέαν	πλεύσαντας	ἤδη εἶναι ἐν Ἰταλίᾳ. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[36]	γενέσθαι τῶν τοξευμάτων, ὡς μηδὲ	πληγὰς	λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς διδόντες. καὶ
[37]	ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπως ἐπελάσας μιᾷ	πληγῇ	αὐτόν τε καὶ τὸν ἵππον
[1]	ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶς ἐν τῷ	πλήθει	τῶν θεατῶν. ἄχρι μὲν γὰρ
[15]	οἰκοδομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ	πλῆθος.	ἀλλ´ ὦγαθέ, πρὸς τῆς Ἴσιδος
[6]	ἔδοξεν. ~καὶ τὸ τῶν ναυτῶν	πλῆθος	στρατοπέδῳ ἄν τις εἰκάσειεν. ἐλέγετο
[29]	βασιλέα καὶ στρατηγὸν ἐλελήθει ἀνατρέφουσα.	πλὴν	ἀλλὰ βασίλευε καὶ ἡγοῦ τῶν
[45]	καὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν,	πλὴν	ἀλλὰ ἐκεῖνο ἐρήσομαί σε, εἴ
[37]	τὴν οὐλὴν ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι.	πλὴν	ἀλλὰ ὁρᾷς ὅπως ἐπελάσας μιᾷ
[20]	τὸ ἄστυ πάντα ὠνησάμην ἤδη	πλὴν	ὅσα θύμον καὶ λίθοι, καὶ
[21]	Εἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ὀρέξει	πλῆρες	οὕτω βαρὺ ἔκπωμα; ἢ σὺ
[34]	ἀπὸ Βάκτρων, ἀλλ´ ἐκ τῶν	πλησίον	καὶ προαστείων τῆς ἀρχῆς· οὕτω
[24]	ὕδατος, ὡς τὸ πλοῖόν μου	πλησίον	ὁρμεῖν καταφανὲς ὂν ἐκ τοῦ
[35]	Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ, ὦ Ἀδείμαντε,	πλησίον	τοῦ κινδύνου γενόμενος; σοὶ δὲ
[32]	καὶ σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ	πλοῖα	διαρκῆ καὶ τὰ ἄλλα πάντα—
[15]	σοὶ μὲν εἶναι ῥᾴδιον τηλικαῦτα	πλοῖα	κτᾶσθαι μήτε πριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ,
[0]		~ΠΛΟΙΟΝ	Η ΕΥΧΑΙ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκ ἐγὼ
[18]	ἐπινευσάτω ἅπασιν. ἔστω γὰρ τὸ	πλοῖον	καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα
[1]	ἄστεος ἥκειν ἢ ὀψομένους τὸ	πλοῖον.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία, καὶ Ἀδείμαντος
[24]	μεγάλῳ τοῦ ὕδατος, ὡς τὸ	πλοῖόν	μου πλησίον ὁρμεῖν καταφανὲς ὂν
[7]	δὲ ὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ	πλοῖον,	οἷα ἔπαθον πλέοντες ἢ ὡς
[19]	ὦ Ἀδείμαντε; καταδύσεταί σοι τὸ	πλοῖον,	οὐ γὰρ ἴσον βάρος πυροῦ
[2]	τῷ Αἰγυπτίῳ ναυπηγῷ περιηγουμένῳ τὸ	πλοῖον	παρέστηκε δακρύων, ὥσπερ εἴωθε. ταχύδακρυς
[14]	εἴ που τὸ μέγα Ἀδειμάντου	πλοῖον	τὴν Ἶσίν τις εἶδεν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[4]	ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς τὸ	πλοῖον;	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Μηδαμῶς, ἀλλὰ προΐωμεν. εἰκὸς
[16]	πολλῷ τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ	πλοῖον,	ὡς ὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι
[14]	καλλίω καὶ μείζω τοῦ Αἰγυπτίου	πλοίου	ἤδη ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον
[20]	μὴ πράγματα ἔχοις ἐκ τοῦ	πλοίου	μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸ ἄστυ.
[14]	γενησόμενος. ὃς γὰρ ἔτι ἑνὸς	πλοίου	τουτουὶ δεσπότης ὢν παρήκουες βοώντων,
[2]	δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω ὁ	πλόκαμος	συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόν φησιν αὐτὸν
[22]	δεῖπνον. οἱ δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ	πλούσιοι	ὁρῶντες ὀχήματα, ἵππους καὶ παῖδας
[24]	τὸ ἔκπωμα. ~οἱ δὲ νῦν	πλούσιοι	πρὸς ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες,
[38]	ἁπάντων δὲ μάλιστα Κυδίαν τὸν	πλούσιον	μετελεύσομαι, ὃς ὅμορος ὤν μοι
[44]	τις ὑπερόπτης εἴη ἢ τύραννος	πλούσιος	ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν ὅσον ἐπὶ
[27]	πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανομάχῳ τῷ	πλουσίῳ	καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκεῖνος εὖ
[27]	ἤδη κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν	πλουσίων	ἀναδύῃ καὶ ἀνακαλεῖς τὴν ὑπόσχεσιν.
[27]	ἢ οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν	πλουσίων	κακοδαιμόνως διάγοντας ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων,
[26]	καὶ τὸν Πολυκράτην πολύ σου	πλουσιωτέρους	γενομένους ἐκπεσόντας ἐν βραχεῖ τῶν
[16]	δηλώσει γὰρ οἷος ἂν καὶ	πλουτήσας	ἐγένετο. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καλῶς, ὦ Τιμόλαε,
[46]	ἄλλως τε οὐκ ἂν δεξαίμην	πλουτήσας	ἐπ´ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον
[46]	πλουτήσας ἐπ´ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα	πλοῦτον	ἀνιᾶσθαι μετ´ ὀλίγον ψιλὴν τὴν
[12]	ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν	πλοῦτον.	ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος
[11]	ὦ θαυμάσιε, τοιοῦτον, ἀλλά τινα	πλοῦτον	ἐμαυτῷ ἀνεπλαττόμην, ἣν κενὴν μακαρίαν
[13]	ἐπιστάς, ὦ Λυκῖνε, κατέδυσας τὸν	πλοῦτον	καὶ ἀνέτρεψας εὖ φερόμενον τὸ
[27]	ἂν ἕλοιο πλουτῶν δὶς τοσοῦτον	πλοῦτον	ὅμοια πάσχειν Φανομάχῳ τῷ πλουσίῳ
[26]	λεπτῆς κρόκης ὁ πᾶς οὑτοσὶ	πλοῦτος	ἀπήρτηται, καὶ ἢν ἐκείνη ἀπορραγῇ,
[46]	μὲν ὑμῖν καὶ ὁ πολὺς	πλοῦτος	οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ καταβάντες
[26]	μὲν αὐτίκα πρὶν ἀπολαῦσαι τοῦ	πλούτου	ἀποθανόντας, ἐνίους δὲ καὶ ζῶντας
[27]	λέγειν ὅσας ἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ	πλούτου	καὶ λῃστὰς καὶ φθόνον καὶ
[16]	ὅστις ἂν ἄριστα χρήσαιτο τῷ	πλούτῳ	καὶ τῇ εὐχῇ, δηλώσει γὰρ
[17]	καὶ Λυκίνῳ δοκεῖν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ	πλουτῶμεν,	εἰ τοῦτο ἄμεινον, μὴ καὶ
[21]	τὸ ποτὸν χρυσὸς γένηται καὶ	πλουτῶν	ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷ διαφθαρεὶς πολυτελεῖ.
[27]	μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο	πλουτῶν	δὶς τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν
[25]	τοῦτον ἐβουλόμην βιῶναι τὸν βίον	πλουτῶν	ἐς ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ
[26]	ἄριστε, ἄδηλον ὁπόσον χρόνον βιώσει	πλουτῶν.	τίς γὰρ οἶδεν εἰ ἔτι
[7]	Φάρου ἀπάραντας οὐ πάνυ βιαίῳ	πνεύματι	ἑβδομαίους ἰδεῖν τὸν Ἀκάμαντα, εἶτα
[13]	τὸ σκάφος οὐρίῳ τῆς εὐχῆς	πνεύματι.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν, ὦ γενναῖε, λαβόμενός
[17]	ἐν τῇ νηῒ τὸν ἕτερον	πόδα	ἔχει. χρὴ δὲ καὶ Λυκίνῳ
[43]	εἶναι ἀνέραστον καὶ ὅτῳ μὴ	ποθεινότατος	ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε
[45]	ὁ ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος	ποθείς;	~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ πάντως, ὦ Λυκῖνε,
[8]	παραθηγόμεναι τῷ κλύσματι— καὶ φοβερωτάτην	ποιεῖ	τὴν κυματωγὴν καὶ τὸν ἦχον
[34]	σκοπεῖν ἡμᾶς ὅ τι χρὴ	ποιεῖν.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´ ἐγὼ μέν φημι
[44]	τούς τε αὖ φίλους εὖ	ποιεῖν	ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸ χρυσίον.
[4]	λέγεις. τί δ´ οὖν χρὴ	ποιεῖν	ἡμᾶς; ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν, ἢ
[20]	Ἄμεινον γὰρ ἦν πιθανώτερον αὐτὸ	ποιεῖν	καί τινα θησαυρὸν ὑπὸ τῇ
[1]	τοιαῦτα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Τί γὰρ ἔδει	ποιεῖν,	ὦ Λυκῖνε, σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον
[45]	μὲν καὶ ὁ ἑλλέβορος ἱκανὸς	ποιῆσαι	ζωρότερος ποθείς; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἀλλὰ πάντως,
[19]	ἐκείνην, εἰ θέλεις, ὅλην χρυσῆν	ποιήσας	ἔχε, κἀγὼ σιωπήσομαί σοι. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[13]	θεῶν τὴν ναῦν ἄφνω ἐμὴν	ποιήσειεν	εἶναι, οἷον ἄν, ὡς εὐδαίμονα
[15]	ὅτι ἐν γέλωτι καὶ σκώμματι	ποιήσεσθέ	μου τὴν εὐχήν. ὥστε ἐπιστὰς
[21]	καὶ τὰς τραπέζας ὅλας χρυσᾶς	ποιήσομαι	καὶ τὰς κλίνας χρυσᾶς, εἰ
[30]	δὲ τῶν ἐρρωμένων τούτων τινὰ	ποίησον	ἵππαρχον. ἐγὼ γάρ σοι δεινῶς
[16]	περιπεσόντες, ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα, εὖ	ποιήσοντι	ἡμᾶς· παρ´ αὐτῷ γὰρ ἑκάστῳ
[39]	δόξα μόνη καὶ πορφυρὶς χρυσῷ	ποικίλη	καὶ ταινία λευκὴ περὶ τῷ
[13]	ἐν ἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ τὴν	Ποικίλην,	τὴν παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ἐκείνην
[46]	ἐμοὶ ἐπιβάλλουσι σταδίοις κατεχρήσασθε καλῶς	ποιοῦντες.	ἄλλως τε οὐκ ἂν δεξαίμην
[22]	τὴν θύραν, οἷα νῦν αὐτοὶ	ποιοῦσιν.	ἐγὼ δέ, ὁπόταν δόξῃ, προκύψας
[13]	ὡς εὐδαίμονα βίον ἐπεβίωσα εὖ	ποιῶν	τοὺς φίλους καὶ ἐπιπλέων ἐνίοτε
[24]	ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους. τῇ	πόλει	δὲ ταῦτα ἐξαίρετα παρ´ ἐμοῦ
[32]	τῇ Ἀρτέμιδι θύσαντες καὶ τὰς	πόλεις	ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες
[38]	τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας μὲν	πόλεις	ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ, ὅσας
[40]	καὶ νεῴ, οὓς ἀνιστᾶσιν αἱ	πόλεις	θεραπεύουσαι, καὶ τὸ μέγα ὄνομα
[36]	ἤδη γάρ που καὶ οἱ	πολέμιοι	ἐπιλαμβάνουσιν. ὥστε τὸ μὲν σύνθημα
[35]	ἔτι καθ´ ὁδόν εἰσιν οἱ	πολέμιοι,	ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις.
[34]	τῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν	πολέμιος,	ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε καὶ
[30]	χαλινὸν ἐνδακὼν ἐς μέσους τοὺς	πολεμίους,	ἢ δεήσει καταδεθῆναί με πρὸς
[35]	τῇ στρατιᾷ βαδίζειν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους,	μηδὲ περιμένειν ἔστ´ ἂν ἄμεινον
[39]	χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰ τῶν	πολεμίων	ἥκουσιν ἢ δικάζειν ἢ καταπέμπειν
[39]	γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν	πολεμίων	φοβερὰ ἦν, ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ
[35]	τοσούτοις στρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ	πολέμου	διασκοπούμενος; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ γε ὑπέμνησας.
[44]	οἷον δὲ κἀκεῖνο ἦν, τοὺς	πολεμοῦντας	ἐπισκοπεῖν ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον; καὶ
[37]	προσδραμὼν ἐς τὴν παλαίστραν ἔτι	πολεμοῦντας	ὑμᾶς καταλιπών. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Μηδαμῶς. κρατεῖς
[41]	μεδίμνους νομίσματος ἢ βασιλείας καὶ	πολέμους	καὶ δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,
[15]	ἡ οἰκία ἐν καλῷ τῆς	πόλεως	οἰκοδομηθεῖσα καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ
[34]	τῶν τειχῶν καὶ ἔχομεν τὴν	πόλιν.	ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶντα
[28]	μοι γενέσθαι, ἥν γε τοῖς	πολίταις	ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι πρὸς
[8]	ἦχον μέγαν, καὶ τὸ κῦμα	πολλάκις	αὐτῷ ἰσομέγεθες τῷ σκοπέλῳ. ~τοιαῦτα
[43]	ἐγὼ καὶ ἀνὰ στόμα, ὥστε	πολλὰς	γυναῖκας οὐ φερούσας τὸν ἔρωτα
[41]	ἀβέβαια γὰρ ταῦτά γε καὶ	πολλὰς	τὰς ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον
[39]	ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία	πολλή,	καὶ ἢ χρηματίζειν δεῖ τοῖς
[45]	περιθέμενόν σε παύσει μωραίνοντα τὴν	πολλὴν	ταύτην κόρυζαν ἀποξύσας. ἢ τοῦτο
[46]	ἀπὸ τοῦ θεάτρου λιμώττοντες οἱ	πολλοί,	καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες
[11]	ἀνεπλαττόμην, ἣν κενὴν μακαρίαν οἱ	πολλοὶ	καλοῦσιν, καί μοι ἐν ἀκμῇ
[40]	τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἄπει τοῖς	πολλοῖς,	ἰσότιμος ἐλαυνόμενος ἐν τῇ ἀγέλῃ
[15]	αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ	πολλοὺς	σταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν; καίτοι
[27]	Τοῦτο μὲν ἤδη κατὰ τοὺς	πολλοὺς	τῶν πλουσίων ἀναδύῃ καὶ ἀνακαλεῖς
[27]	καὶ βέβαιον; ἢ οὐχ ὁρᾷς	πολλοὺς	τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως διάγοντας ὑπὸ
[16]	ὁρᾷς, ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησας	πολλῷ	τῷ γέλωτι ἐπικλύσας τὸ πλοῖον,
[27]	φθόνον καὶ μῖσος παρὰ τῶν	πολλῶν.	ὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος
[8]	καὶ ὁ κλύδων ἅτε ἀπὸ	πολλῶν	ῥευμάτων περὶ τῷ ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος
[33]	γάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι	πολὺ	ἀπελθεῖν οὐκ ἂν ἡδέως ὑπομείναιμι.
[42]	ἀνατίθεσθαι, ἔτι δὲ καὶ πέτεσθαι	πολὺ	ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα, καὶ
[15]	ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶ τῆς νεώς.	πολὺ	γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταις προσλαλεῖν
[4]	ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ	πολὺ	ἔστημεν ἀναβλέποντες, ἀριθμοῦντες τῶν βυρσῶν
[16]	τὸ ἐπιρρέον; Καὶ ἐπείπερ ἔτι	πολὺ	ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστιν πρὸς
[13]	τῷ δεσπότῃ ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	κατ´ ἔτος ἕκαστον τὴν μισθοφορίαν.
[28]	εἶτα χίλιοι καὶ μετ´ οὐ	πολὺ	μύριοι, καὶ τὸ πᾶν εἰς
[26]	τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην	πολύ	σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπεσόντας ἐν
[39]	σοι ᾐτῆσθαι δοκῶ; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Παρὰ	πολύ,	ὦ θαυμασιώτατε βασιλέων, ἐπιπονώτερα καὶ
[26]	που τὸν Κροῖσον καὶ τὸν	Πολυκράτην	πολύ σου πλουσιωτέρους γενομένους ἐκπεσόντας
[35]	σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιος	πολύς,	κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη μάλιστα,
[46]	εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ ὁ	πολὺς	πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ
[21]	πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷ διαφθαρεὶς	πολυτελεῖ.	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς πιθανώτερον,
[24]	σκύφον ἐπιδείξεται Διόνικος ἐν τῇ	πομπῇ,	καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς
[29]	ἄρχειν, οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου	πονήσαντος	ἐς τὴν βασιλείαν· ἐπεὶ τῷ
[13]	ναῦν εὐθετίζοντι καὶ ἐς λιμένα	πόρρωθεν	ἀποβλέποντι ἐπιστάς, ὦ Λυκῖνε, κατέδυσας
[39]	ἡδέων, ἀλλὰ δόξα μόνη καὶ	πορφυρὶς	χρυσῷ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ
[33]	Εὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ ὁ	ποταμὸς	ἔζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλύθαμεν
[20]	ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα, εἴ	ποτε	δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι, καὶ
[45]	μοι καὶ τόδε, τί δή	ποτε	οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπαντα ταῦτα
[8]	ὑποβρυχίους δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα δέ	ποτε	παραπλεύσας καὶ αὐτὸς Χελιδονέας ἡλίκον
[46]	καὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη	ποτέ,	ὡς ἂν μάθωμεν οἷα αἰτήσεις
[21]	ὁ ἄρτος σοι καὶ τὸ	ποτὸν	χρυσὸς γένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιος
[35]	μεσημβρίαν γὰρ ἤδη μάλιστα, ἐνταῦθά	που	ἐπὶ τὰς ἐλαίας ἐπὶ τῆς
[36]	τὸ πάτριον φρόνημα. ἤδη γάρ	που	καὶ οἱ πολέμιοι ἐπιλαμβάνουσιν. ὥστε
[24]	πρὸς τὸ Δίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά	που	λιμένα εἶναι ἐπαχθέντος ὀρύγματι μεγάλῳ
[35]	Πειραιᾶ, καὶ νῦν ἤδη τριάκοντά	που	σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ ὁ ἥλιος
[20]	Σικυώνιον πεδίον, καὶ ὅλως εἴ	πού	τι ἢ συνηρεφὲς ἢ ἔνυδρον
[14]	ἢ Ἰταλίας καταπλέοντας ἀνακρίνοντες, εἴ	που	τὸ μέγα Ἀδειμάντου πλοῖον τὴν
[26]	τὰ τοιαῦτα δαίμονος; ἀκούεις γάρ	που	τὸν Κροῖσον καὶ τὸν Πολυκράτην
[16]	δὲ μέγιστον, ἐπίδειξις ἔσται τὸ	πρᾶγμα	ὅστις ἂν ἄριστα χρήσαιτο τῷ
[29]	παραπλήσιον τὸ τοιοῦτο, καὶ τὸ	πρᾶγμα	οὐχ ὅμοιον ἡδύ, ὥσπερ ὅταν
[11]	τινὸς οὐ μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον	πρᾶγμα,	ὡς δοκεῖς, ἀνακυκλῶν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν,
[29]	εἶναι δόξας ἀνθρώπων ἡγεῖσθαι καὶ	πράγμασι	χρῆσθαι. ὡς τοῦτό γε αὐτὸ
[41]	ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα συνετὸν καὶ	πράγμασιν	χρῆσθαι εἰδότα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Σκόπει γοῦν,
[40]	οἷα μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις	πράγματα	δεδιὼς καὶ φροντίζων καὶ κάμνων,
[20]	τῇ κλίνῃ ἀνευρεῖν, ὡς μὴ	πράγματα	ἔχοις ἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς
[27]	τῶν πολλῶν. ὁρᾷς οἵων σοι	πραγμάτων	αἴτιος ὁ θησαυρὸς γίγνεται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[15]	ῥᾴδιον τηλικαῦτα πλοῖα κτᾶσθαι μήτε	πριαμένῳ	μήτε ναυπηγησαμένῳ, ἡμεῖς δὲ οὐκ
[26]	καταριθμήσομαί σοι τοὺς μὲν αὐτίκα	πρὶν	ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτου ἀποθανόντας, ἐνίους
[26]	παρακειμένης σοι τῆς χρυσῆς τραπέζης,	πρὶν	ἐπιβαλεῖν τὴν χεῖρα καὶ ἀπογεύσασθαι
[46]	λιμώττοντες οἱ πολλοί, καὶ ταῦτα	πρὸ	ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες ἢ Κρέοντες.
[17]	δὲ ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ	πρὸ	τοῦ Διπύλου ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ,
[22]	τις πένης, οἷος ἦν ἐγὼ	πρὸ	τοῦ θησαυροῦ, φιλοφρονήσομαι τοῦτον καὶ
[30]	ὅλως ἐπέβην ἵππου ἐν τῷ	πρὸ	τοῦ χρόνῳ. δέδια τοίνυν μὴ
[5]	ἱστίου τὸ παράσειον πυραυγές, καὶ	πρὸ	τούτων αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα
[22]	καὶ προσελθοῦσιν γε αὐτοῖς καὶ	πρὸ	τῶν ἄλλων εἰσδεχθῆναι ἀξιοῦσι θυρωροὶ
[35]	ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ πεδίῳ	πρὸ	τῶν τειχῶν ἐν τοσούτοις στρατιώταις
[34]	ἀλλ´ ἐκ τῶν πλησίον καὶ	προαστείων	τῆς ἀρχῆς· οὕτω ῥᾳδίως τοσαύτας
[3]	τὸ ἐφηβικόν, ἔμπαλιν ἢ οἱ	πρόγονοι	ἡμῶν, οἷς ἐδόκει καλὸν εἶναι
[36]	ἐν τοῖς κινδύνοις ἔσεσθε μηδὲ	προδώσετε	τὸ πάτριον φρόνημα. ἤδη γάρ
[15]	συνεμβησόμεθά σοι, καὶ τὴν ἀποβάθραν	προεισελθὼν	ἀφαιρεῖς; ὑπερμαζᾷς γάρ, ὦ Ἀδείμαντε,
[15]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλὰ ὑφαιρήσω τὴν ἀποβάθραν	προεισελθών.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν ἡμεῖς γε προσνηξόμεθα
[1]	αὐτὴν, σὺ μέν, οἶμαι, Σάμιππε,	προῄεις,	μετὰ σὲ δὲ ὁ Ἀδείμαντος
[2]	ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ τῆς θαλάμης	προῆλθε	τὸ τὴν καθαρὰν ὀθόνην ἐνδεδυκός,
[28]	ὅσον τριάκοντα, πιστοὶ μάλα καὶ	πρόθυμοι,	γενέσθωσαν, εἶτα κατ´ ὀλίγον τριακόσιοι
[39]	περὶ τῷ μετώπῳ καὶ δορυφόροι	προϊόντες,	τὰ δ´ ἄλλα κάματος ἀφόρητος
[32]	τῶν Περσῶν, ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσι.	~προΐωμεν	δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου
[4]	τὸ πλοῖον; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Μηδαμῶς, ἀλλὰ	προΐωμεν.	εἰκὸς γὰρ ἤδη παρεληλυθέναι ἐκεῖνον
[37]	καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέα·	προκαλεῖται	γάρ με καὶ ἀναδῦναι πάντως
[35]	νῦν ἤδη τριάκοντά που σταδίους	προκεχωρήκαμεν	καὶ ὁ ἥλιος πολύς, κατὰ
[29]	~ἐγὼ δὲ χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων	προκριθεὶς	ἄρχων, ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπων
[29]	ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος δὴ	προκριθεὶς	ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων. τοιοῦτον ἡμῖν
[22]	ποιοῦσιν. ἐγὼ δέ, ὁπόταν δόξῃ,	προκύψας	ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων μὲν
[3]	Θουκυδίδου συγγραμμάτων, ἃ ἐν τῷ	προοιμίῳ	περὶ τῆς ἀρχαίας ἡμῶν τρυφῆς
[39]	μὲν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα	προπίνων	τοῖς συμπόταις, σὺ δὲ καὶ
[23]	χυμοὺς ἔχοντες. εἰ δέ τινι	προπίοιμι	σκύφον ἢ φιάλην αἰτήσας, ὁ
[9]	πλεύσαντας ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου ἡμέρᾳ	πρὸς	ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας ἐς
[11]	ὑπελθοῦσα παρακοῦσαι ὑμῶν ἐποίησεν ἀτενὲς	πρὸς	αὐτὴν ἅπαντι τῷ λογισμῷ ἀποβλέποντα.
[37]	Δία καὶ τετρώσῃ αὐτίκα μάλα	πρὸς	αὐτοῦ. βασιλικὸν γὰρ καὶ τὸ
[24]	ἔκπωμα. ~οἱ δὲ νῦν πλούσιοι	πρὸς	ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες, καὶ
[28]	μηδὲν ὀκνεῖν αἰτεῖν, ὡς ἐκείνων	πρὸς	οὐδὲν ἀνανευόντων. αἰτῶ δὴ βασιλεὺς
[26]	ὧν εἶχον ὑπό τινος βασκάνου	πρὸς	τὰ τοιαῦτα δαίμονος; ἀκούεις γάρ
[22]	προσκυνεῖν, καὶ οἱ μὲν ἕωθεν	πρὸς	ταῖς θύραις ἄνω καὶ κάτω
[36]	ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα κρούσαντες	πρὸς	τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε συμμῖξαι τοῖς
[39]	πρὸς τὸ δέος ἅπαντες ἢ	πρὸς	τὴν ἐλπίδα εὖνοι δοκοῦντες εἶναι.
[9]	οὔσης καὶ ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ	πρὸς	τὴν οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς
[15]	ἀκολούθων τὸ πλῆθος. ἀλλ´ ὦγαθέ,	πρὸς	τῆς Ἴσιδος κἂν τὰ Νειλῷα
[16]	πολὺ ἡμῖν τὸ λοιπόν ἐστιν	πρὸς	τὸ ἄστυ, διελόμενοι τετραχῆ τὴν
[39]	φίλος δὲ οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ δέος ἅπαντες ἢ πρὸς
[24]	βαλανεῖα, καὶ τὴν θάλατταν ἄχρι	πρὸς	τὸ Δίπυλον ἥκειν κἀνταῦθά που
[46]	εὐχῆς ἐγώ. ἥκομεν γὰρ δὴ	πρὸς	τὸ Δίπυλον, καὶ ὁ βέλτιστος
[16]	ὑπέραντλον εἶναι καὶ μηκέτι ἀντέχειν	πρὸς	τὸ ἐπιρρέον; Καὶ ἐπείπερ ἔτι
[3]	οἱ ἐλεύθεροι παῖδες ἀναπλέκονται ἔστε	πρὸς	τὸ ἐφηβικόν, ἔμπαλιν ἢ οἱ
[30]	πολεμίους, ἢ δεήσει καταδεθῆναί με	πρὸς	τὸ ἐφίππιον, εἰ μέλλω μενεῖν
[5]	βαθύτατον κατὰ τὸν ἄντλον, ἐννέα	πρὸς	τοῖς εἴκοσι. τὰ δ´ ἄλλα
[37]	δέ, ὡς ὁρᾷς, καὶ μονομαχήσω	πρὸς	τὸν βασιλέα· προκαλεῖται γάρ με
[14]	ὦ γενναῖε, λαβόμενός μου ἄπαγε	πρὸς	τὸν στρατηγὸν ὥς τινα πειρατὴν
[13]	Δώδεκα, ἔφη, Ἀττικὰ τάλαντα, εἰ	πρὸς	τοὐλάχιστόν τις λογίζοιτο. τοὐντεῦθεν οὖν
[28]	πολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον, οὐδὲ μικρολογήσομαι	πρὸς	τοὺς θεοὺς θησαυρὸν αἰτῶν καὶ
[42]	ἀπὸ τῆς γῆς ἀρθέντα, καὶ	πρὸς	τοῦτο εἶναί μοι δακτύλιόν τινα.
[14]	παρήκουες βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο	πρὸς	τούτῳ τριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα,
[6]	τοῖς ἐν τῇ Ἀττικῇ ἐνιαύσιον	πρὸς	τροφήν. κἀκεῖνα πάντα μικρός τις
[2]	παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές. οὗτος δὲ	πρὸς	τῷ μελάγχρους εἶναι καὶ πρόχειλός
[11]	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´ αἰσχύνομαι ἔγωγε εἰπεῖν	πρὸς	ὑμᾶς. οὕτω γὰρ μειρακιῶδες ὑμῖν
[34]	Παλαιστίνην εἶτα καὶ τὴν ~Αἴγυπτον	προσαξόμενοι,	σὺ πρῶτος, ὦ Λυκῖνε, διάβαινε
[22]	θυρωροὶ ἑπτὰ ἐφεστῶτες, εὐμεγέθεις βάρβαροι,	προσαραξάτωσαν	ἐς τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν
[43]	δοκεῖν, εἴ τινα καὶ μόνον	προσβλέψαιμι	αὐτῶν, εἰ δ´ ὑπερορῴην, κἀκεῖνα
[35]	ἄμεινον παρασκευάσωνται πανταχόθεν τῶν συμμάχων	προσγενομένων,	ἀλλ´ ἕως ἔτι καθ´ ὁδόν
[45]	συνεπιλαβεῖν. καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀναγκαιοτάτου	προσδεῖ,	ὃς περιθέμενόν σε παύσει μωραίνοντα
[37]	μοι δοκῶ, ἢν βιάζωνται, αὐτομολήσειν	προσδραμὼν	ἐς τὴν παλαίστραν ἔτι πολεμοῦντας
[22]	καὶ Δημόκριτος οἱ πάνυ, καὶ	προσελθοῦσιν	γε αὐτοῖς καὶ πρὸ τῶν
[44]	ὑπεραιωρούμενον; καὶ εἰ δόξειέ μοι,	προσθέμενος	ἂν τοῖς ἡττημένοις κοιμίσας τοὺς
[36]	ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι τὴν γνώμην. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)	Πρόσιμεν	δή, εἴ σοι δοκεῖ. καὶ
[28]	γενέσθωσαν, εἶτα κατ´ ὀλίγον τριακόσιοι	προσιόντες	ἡμῖν ἄλλος ἐπ´ ἄλλῳ, εἶτα
[42]	ἂν ἐθέλω καὶ ἅπασαν θύραν	προσιόντι	μοι ἀνοίγεσθαι χαλωμένου τοῦ κλείθρου
[19]	τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίως	προσκομισθῆναι,	τὸν δὲ Ἀδειμάντου οἰκέτην τὸν
[22]	καὶ τὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ	προσκυνεῖν,	καὶ οἱ μὲν ἕωθεν πρὸς
[38]	προσκυνούμενος ὑφ´ ἁπάντων; ~οἱ βάρβαροι	προσκυνείτωσαν.	ὑμῶν κατὰ τὸν Ἑλλήνων νόμον
[37]	τὸ διάδημα βασιλεὺς ἤδη γέγονα	προσκυνούμενος	ὑφ´ ἁπάντων; ~οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσαν.
[30]	καὶ ὑποκύψας ἐς τὸ Περσικὸν	προσκυνῶ	σε περιαγαγὼν εἰς τοὐπίσω τὼ
[15]	πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταις	προσλαλεῖν	ἢ ὑφ´ ὑμῶν καταγελᾶσθαι. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[15]	προεισελθών. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν ἡμεῖς γε	προσνηξόμεθα	ὑμῖν. μὴ γὰρ οἴου σοὶ
[22]	ὕπνος ἐφ´ ὅσον ἥδιστος, φίλων	πρόσοδοι	καὶ δεήσεις καὶ τὸ ἅπαντας
[7]	διηγεῖτό μοι, χρηστὸς ἀνὴρ καὶ	προσομιλῆσαι	δεξιός. ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς
[9]	τὸ πέλαγος ἤδη τῷ κρημνῷ	προσφερομένην.	τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ τῆς ὀρθῆς
[5]	ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸ	πρόσω	ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον τῆς νεὼς
[5]	ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἵῳ δὲ	προτόνῳ	συνέχεται, ὡς δὲ ἡ πρύμνα
[2]	πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναι καὶ	πρόχειλός	ἐστι καὶ λεπτὸς ἄγαν τοῖν
[29]	τῶν ἄλλων βασιλέων ἅτε ἀρετῇ	προχειρισθέντα	ὑπὸ τῆς στρατιᾶς ἄρχειν, οὐ
[11]	τρυφῆς ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν τὸ	προχειρότατον	τοῦτο, κοινὸς Ἑρμᾶς φασι, ~καὶ
[15]	ἐπιστὰς μικρόν, ἔστ´ ἂν ὑμεῖς	προχωρήσητε,	ἀποπλευσοῦμαι πάλιν ἐπὶ τῆς νεώς.
[32]	ἀτειχίστους λαβόντες ῥᾳδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες	προχωρῶμεν	ἐπὶ Συρίας διὰ Καρίας, εἶτα
[5]	προτόνῳ συνέχεται, ὡς δὲ ἡ	πρύμνα	μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύλη χρυσοῦν
[5]	περιαγωγεῖς καὶ αἱ κατὰ τὴν	πρύμναν	οἰκήσεις θαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν.
[15]	σταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν; καίτοι	πρῴην	καὶ ἐς Αἴγιναν ἐπὶ τὴν
[5]	ἐπικειμένη, καταντικρὺ δὲ ἀνάλογον ἡ	πρῷρα	ὑπερβέβηκεν ἐς τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη,
[6]	τὰ θαλάττια σοφὸς ὑπὲρ τὸν	Πρωτέα.	~ἠκούσατε δὲ ὅπως δεῦρο κατήγαγε
[12]	μὲν ὑμῶν εὐθὺς ἐν τῇ	πρώτῃ	ἐς τὴν ναῦν ἐπιβάσει, ἐπεὶ
[28]	πατρὸς ἦρξεν, ἀλλά μοι τὸ	πρῶτον	ἀπὸ λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροι καὶ
[20]	κατὰ τὸν Ἡσίοδον οἶκος τὸ	πρῶτον,	ὡς ἂν ἐπισημότατα οἰκοίην, καὶ
[17]	εὐτυχίαις δοκῶ. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν	πρῶτος	ἄρξεται; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Σύ, ὦ Ἀδείμαντε,
[34]	καὶ τὴν ~Αἴγυπτον προσαξόμενοι, σὺ	πρῶτος,	ὦ Λυκῖνε, διάβαινε τὸ δεξιὸν
[29]	Ἀρκαδίας ἢ ἐπὶ τίνας ἀθλίους	πρώτους	ἀφίξεσθε. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἄκουε, ὦ Λυκῖνε,
[14]	ὅρα ὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ	πταῖσμα·	πέντε γάρ, εἰ βούλει, καλλίω
[46]	αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς	πτερώσεως	διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[23]	σύες καὶ λαγώς, καὶ ὅσα	πτηνά,	ὄρνις ἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς
[45]	οὐδὲ γὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ	πτηνῷ	καὶ ὑπὲρ μυρίους τὴν ἰσχύν,
[28]	οἷος Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἢ	Πτολεμαῖος	ἢ Μιθριδάτης ἢ εἴ τις
[15]	καὶ ἐς τὸν κόλπον οὐ	πτύεις,	οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς.
[5]	ἀπὸ τοῦ καταστρώματος ἐς τὸν	πυθμένα,	ᾗ βαθύτατον κατὰ τὸν ἄντλον,
[1]	ποιεῖν, ὦ Λυκῖνε, σχολὴν ἄγοντα	πυθόμενον	οὕτως ὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα
[9]	οἰμωγὴν αὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς θεοὺς	πῦρ	τε ἀναδεῖξαι ἀπὸ τῆς Λυκίας,
[40]	γῆς καὶ στήλην μακρὰν ἢ	πυραμίδα	εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολιπών, ἐκπρόθεσμα
[15]	ἡ ναῦς ἐδύνατο, καὶ τῶν	πυραμίδων	μίαν. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἅλις παιδιᾶς, ὦ
[5]	καὶ τοῦ ἱστίου τὸ παράσειον	πυραυγές,	καὶ πρὸ τούτων αἱ ἄγκυραι
[40]	ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ ὁ	πυρετὸς	οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέα ὄντα
[44]	ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν τῷ	πυρί,	καὶ τὸ πάντων ἥδιστον, αὐθημερὸν
[18]	ἔστω ἐμός. ὁπόσος δὲ ὁ	πυρὸς	ἔνδον ἐστίν, οὗτος ὁ ἀριθμὸς
[19]	πλοῖον, οὐ γὰρ ἴσον βάρος	πυροῦ	καὶ τοῦ ἰσαρίθμου χρυσίου. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[4]	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ μάλα δοκεῖ, ἤν	πως	ἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν καταλάβωμεν.
[26]	σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)	Πῶς	λέγεις, ὦ Λυκῖνε; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅτι,
[21]	ἕκαστον τὴν ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα	πῶς	ὁ οἰνοχόος ὀρέξει πλῆρες οὕτω
[40]	~καὶ γὰρ οὖν καὶ τόδε	πῶς	οὐ ταπεινόν, ὅτι καὶ νοσεῖς