HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Le navire ou les souhaits

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  163 formes différentes pour 432 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[1]   Σάμιππε, προῄεις, μετὰ σὲ δὲ     Ἀδείμαντος ἦν, εἶτ´ ἐγὼ μετ´
[2]   δακρύων, ὥσπερ εἴωθε. ταχύδακρυς γὰρ     ἀνὴρ ἐς τὰ ἐρωτικά. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[23]   δεῖπνα ἐπὶ χρυσοῦ— εὐτελὴς γὰρ     ἄργυρος καὶ οὐ κατ´ ἐμέ—
[18]   πυρὸς ἔνδον ἐστίν, οὗτος     ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθω,
[45]   δάκτυλον ἕνα; μᾶλλον δὲ ὑπερπαίει     ἀριθμός, καὶ δεήσει καὶ τὴν
[34]   τούτων εἴκοσιν ἱπποτοξότας, καίτοι οὔπω     Ἀρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ κατὰ
[21]   μὴ ὥσπερ τῷ Μίδᾳ καὶ     ἄρτος σοι καὶ τὸ ποτὸν
[7]   οἷα ἔπαθον πλέοντες ὡς     ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσεν; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὔκ,
[34]   τειχῶν καὶ ἔχομεν τὴν πόλιν.     βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶντα διατρίβων
[36]   ἔτι, Πέρσαι γάρ εἰσι καὶ     βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς. δὲ
[46]   δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον, καὶ     βέλτιστος οὑτοσὶ Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶνα
[22]   ἐσθὴς ἐπὶ τούτοις ἁλουργὶς καὶ     βίος οἷος ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´
[18]   ἐπείπερ ἔξεστιν, ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ.     δὲ Ἑρμῆς κερδῷος ἐπινευσάτω
[13]   κατ´ ἔτος ἕκαστον τὴν μισθοφορίαν.     δέ μοι, Δώδεκα, ἔφη, Ἀττικὰ
[33]   Λυκῖνε, τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν.     δὲ νόμος ἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν,
[23]   προπίοιμι σκύφον φιάλην αἰτήσας,     ἐκπιὼν ἀποφερέτω καὶ τὸ ἔκπωμα.
[45]   ἀποξύσας. τοῦτο μὲν καὶ     ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς;
[32]   πάντα ἤδη χειρωσώμεθα— οὐδεὶς γὰρ     ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις
[25]   ἀφθόνως χρώμενος. εἴρηκα, καί μοι     Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οἶσθα
[43]   ἄλλος τις ἔστω ἐπὶ πᾶσιν     ἥδιστος, ὡς ἐράσμιον εἶναί με
[22]   δέ, ὁπόταν δόξῃ, προκύψας ὥσπερ     ἥλιος ἐκείνων μὲν οὐδ´ ἐπιβλέψομαι
[35]   τριάκοντά που σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ     ἥλιος πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ
[40]   διαγιγνώσκει σε βασιλέα ὄντα οὐδ´     θάνατος δέδιε τοὺς δορυφόρους, ἀλλ´
[27]   ὁρᾷς οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος     θησαυρὸς γίγνεται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀεὶ σύ
[26]   πάντα οἴχεται καὶ ἄνθρακές σοι     θησαυρὸς ἔσται; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πῶς λέγεις,
[30]   ὁπλαῖς, καὶ θυμοειδὴς ὢν     ἵππος ἐξενέγκῃ με τὸν χαλινὸν
[5]   τὰ δ´ ἄλλα ἡλίκος μὲν     ἱστός, ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν
[17]   καὶ πείθομαί σοι καὶ ὅταν     καιρὸς καλῇ, εὔξομαι ἅπερ ἂν
[18]   τῇ εὐχῇ. δὲ Ἑρμῆς     κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν. ἔστω γὰρ
[8]   ἀπὸ τῆς Λυκιακῆς θαλάττης, καὶ     κλύδων ἅτε ἀπὸ πολλῶν ῥευμάτων
[2]   οὐ πάνυ καλός, Σάμιππε,     μειρακίσκος ἔδοξέ μοι, ὡς ἂν
[5]   θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν.     μὲν γὰρ ἄλλος κόσμος, αἱ
[1]   (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία, καὶ Ἀδείμαντος     Μυρρινούσιος εἵπετο μεθ´ ἡμῶν, ἀλλ´
[7]   νῦν ἡδέως ἂν ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)     ναύκληρος αὐτὸς διηγεῖτό μοι, χρηστὸς
[9]   ~τοιαῦτα καὶ σφᾶς καταλαβεῖν ἔφασκεν     ναύκληρος ἔτι καὶ νυκτὸς οὔσης
[5]   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν πήχεων ἔλεγε     ναυπηγός τὸ μῆκος, εὖρος δὲ
[23]   ταὼς ἐξ Ἰνδίας καὶ ἀλεκτρυὼν     Νομαδικός· οἱ δὲ σκευάζοντες ἕκαστα
[28]   τὰ μέγιστα εἶναι δοκοῦντα, καὶ     νόμος τῆς εὐχῆς ὃν Τιμόλαος
[21]   τὴν ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα πῶς     οἰνοχόος ὀρέξει πλῆρες οὕτω βαρὺ
[40]   αἰδούμενος τὸ διάδημα; σὺ δὲ     οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼν ἀνάσπαστος ἐκ
[26]   πάνυ σοι ἀπὸ λεπτῆς κρόκης     πᾶς οὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται, καὶ
[2]   κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω     πλόκαμος συνεσπειραμένος οὐκ ἐλεύθερόν φησιν
[46]   εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ     πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ
[33]   τὸν Εὐφράτην ἤδη ἐσμὲν καὶ     ποταμὸς ἔζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα
[40]   τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ     πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέα
[18]   οὖν ἔστω ἐμός. ὁπόσος δὲ     πυρὸς ἔνδον ἐστίν, οὗτος
[36]   Ἐνυάλιος. ὑμεῖς δὲ ἐπειδὰν σημάνῃ     σαλπιγκτής, ἀλαλάξαντες καὶ τὰ δόρατα
[27]   τὴν ὑπόσχεσιν. ἀλλὰ σὺ ἤδη     Σάμιππος εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ δὲ—
[46]   οἷα αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα     συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´
[34]   εἶτα ἐγὼ καὶ μετ´ ἐμὲ     Τιμόλαος· ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ
[36]   συνεληλύθαμεν, τὸ μὲν εὐώνυμον καὶ     Τιμόλαος ἐτρέψαντο τοὺς καθ´ αὑτοὺς
[42]   ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον, οἷος ἦν     τοῦ Γύγου, τὸν δέ τινα
[28]   βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷος Ἀλέξανδρος     Φιλίππου Πτολεμαῖος Μιθριδάτης
[18]   ἐν αὐτῷ πάντα ἐμὰ καὶ     φόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες
[20]   πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται.     χρυσὸς δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν,
[16]   θεῶν. οὕτω γὰρ ἂν ἡμᾶς     τε κάματος λάθοι καὶ ἅμα
[42]   ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδρας μυρίους καὶ     τι ἂν ἄχθος ἅμα μυρίοι
[41]   εἴ τι ἐπιλήψιμον εὔξομαι καὶ     τι ἂν εὐθῦναί τις δυνηθείη.
[22]   ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης ἡλικίας     τι περ τὸ ἀνθηρότατον. ~εἶτα
[34]   καιρὸς οὖν ἤδη σκοπεῖν ἡμᾶς     τι χρὴ ποιεῖν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´
[15]   ἅμα οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος  ὀβολῶν   διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες ἡμᾶς
[35]   σοι φράσω. ἐπειδὴ κεκμήκαμεν συντόνως  ὁδεύοντες,   ὁπότε κατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν
[4]   δὲ μή, ἀλλ´ οἶδε τὴν  ὁδὸν   Ἀδείμαντος, καὶ δέος οὐδὲν μὴ
[40]   τοῦ βασιλείου θρόνου τὴν αὐτὴν  ὁδὸν   ἄπει τοῖς πολλοῖς, ἰσότιμος ἐλαυνόμενος
[35]   προσγενομένων, ἀλλ´ ἕως ἔτι καθ´  ὁδόν   εἰσιν οἱ πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς.
[16]   τὸ ἄστυ, διελόμενοι τετραχῆ τὴν  ὁδὸν   κατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίους
[9]   ἡλικιώτην, ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλη τῆς  ὁδοῦ.   ~ἀλλὰ τί τοῦτο; οὐκ Ἀδείμαντος
[2]   θαλάμης προῆλθε τὸ τὴν καθαρὰν  ὀθόνην   ἐνδεδυκός, ἀναδεδεμένον ἐς τοὐπίσω τὴν
[34]   τὴν Κασπίαν θάλατταν οἰκοῦντες οὔτε  οἱ   ἀπὸ Βάκτρων, ἀλλ´ ἐκ τῶν
[38]   ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφ´ ἁπάντων;  ~οἱ   βάρβαροι προσκυνείτωσαν. ὑμῶν κατὰ τὸν
[22]   τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον.  οἱ   δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες
[33]   ὑπ´ ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντες,  οἱ   δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην
[24]   ἐκπιὼν ἀποφερέτω καὶ τὸ ἔκπωμα.  ~οἱ   δὲ νῦν πλούσιοι πρὸς ἐμὲ
[23]   Ἰνδίας καὶ ἀλεκτρυὼν Νομαδικός·  οἱ   δὲ σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί τινες
[19]   ἐπιστάμενον. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θάρρει, Λυκῖνε.  οἱ   δελφῖνες γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν
[3]   κόμη. ἅπαντες γὰρ αὐτὴν  οἱ   ἐλεύθεροι παῖδες ἀναπλέκονται ἔστε πρὸς
[6]   Θαυμάσιος τὴν τέχνην, ὡς ἔφασκον  οἱ   ἐμπλέοντες, καὶ τὰ θαλάττια σοφὸς
[18]   πάντα ἐμὰ καὶ φόρτος  οἱ   ἔμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναῦται
[28]   χρυσίον. ἀλλὰ δύνανται γὰρ πάντα  οἱ   θεοί, καὶ τὰ μέγιστα εἶναι
[16]   τὸ μέτρον τῆς εὐχῆς, καὶ  οἱ   θεοὶ πάντα ὑποκείσθωσαν παρέξοντες, εἰ
[37]   τῆς τύχης. ἐπ´ ἐμὲ γὰρ  οἱ   ἱππεῖς ἅπαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειος
[34]   οὔπω Ἀρμένιος πάρεστιν οὔτε  οἱ   κατὰ τὴν Κασπίαν θάλατταν οἰκοῦντες
[22]   ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ προσκυνεῖν, καὶ  οἱ   μὲν ἕωθεν πρὸς ταῖς θύραις
[18]   φόρτος οἱ ἔμποροι αἱ γυναῖκες  οἱ   ναῦται καὶ ἄλλο εἴ τι
[44]   ἀεὶ ἀποδυόμενον τὸ γῆρας ὥσπερ  οἱ   ὄφεις. οὐδὲν γὰρ δεήσει με
[22]   δὲ καὶ Κλεαίνετος καὶ Δημόκριτος  οἱ   πάνυ, καὶ προσελθοῦσιν γε αὐτοῖς
[22]   τὸ δεῖπνον. οἱ δὲ ἀποπνιγήσονται  οἱ   πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματα, ἵππους καὶ
[36]   φρόνημα. ἤδη γάρ που καὶ  οἱ   πολέμιοι ἐπιλαμβάνουσιν. ὥστε τὸ μὲν
[35]   ἕως ἔτι καθ´ ὁδόν εἰσιν  οἱ   πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ
[46]   ἐξελθόντες ἀπὸ τοῦ θεάτρου λιμώττοντες  οἱ   πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου
[11]   ἐμαυτῷ ἀνεπλαττόμην, ἣν κενὴν μακαρίαν  οἱ   πολλοὶ καλοῦσιν, καί μοι ἐν
[3]   πρὸς τὸ ἐφηβικόν, ἔμπαλιν  οἱ   πρόγονοι ἡμῶν, οἷς ἐδόκει καλὸν
[34]   καὶ σφενδονήτας. ἀπαγγέλλουσι δ´ οὖν  οἱ   σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη
[3]   εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσιν, ὁπότε  οἱ   τότε συναπῳκίσαν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀτάρ,
[46]   ἐπὶ τῆς οἰκίας εὑρίσκητε ὥσπερ  οἱ   τοὺς βασιλεῖς ὑποκρινόμενοι τραγῳδοὶ ἐξελθόντες
[15]   ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντες ἅμα  οἱ   φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶν διεπλεύσαμεν,
[29]   τοὺς ἀσπιδιώτας· ἐθέλω γὰρ εἰδέναι  οἷ   βαδιεῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας
[46]   ἤδη ποτέ, ὡς ἂν μάθωμεν  οἷα   αἰτήσεις ἀνεπίληπτα καὶ ἀνέγκλητα
[40]   δεδιὼς καὶ φροντίζων καὶ κάμνων,  οἷα   δὲ καὶ μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν
[7]   ὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον,  οἷα   ἔπαθον πλέοντες ὡς
[40]   ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ; ὁρᾷς  οἷα   μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα
[22]   τὸ μέτωπον εὐθὺ τὴν θύραν,  οἷα   νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν. ἐγὼ δέ,
[39]   Τί δ´ οὖν, Λυκῖνε;  οἷά   σοι ᾐτῆσθαι δοκῶ; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Παρὰ
[46]   ὀλίγον ψιλὴν τὴν μᾶζαν ἐσθίων,  οἷα   ὑμεῖς πείσεσθε μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν
[1]   εἵπετο μεθ´ ἡμῶν, ἀλλ´ οὐκ  οἶδ´   ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶς
[12]   τῆς ἀγκύρας τὸ πάχος οὐκ  οἶδ´   ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ
[8]   παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίους δῦναι ἅπαντας.  ~οἶδα   δέ ποτε παραπλεύσας καὶ αὐτὸς
[27]   καὶ θηλύνεσθαι ὡς ἐκεῖνος εὖ  οἶδα,   κἂν μὴ εἴπῃς. ἐῶ λέγειν
[2]   ἀπηγμένην. εἰ τοίνυν ἐγὼ Ἀδείμαντον  οἶδα,   οἶμαι, γλαφυρὸν οὕτω θέαμα ἐκεῖνος
[30]   μὲν τιμῆς, βασιλεῦ, χάριν  οἶδά   σοι καὶ ὑποκύψας ἐς τὸ
[4]   ἐδύνατο. εἰ δὲ μή, ἀλλ´  οἶδε   τὴν ὁδὸν Ἀδείμαντος, καὶ δέος
[26]   χρόνον βιώσει πλουτῶν. τίς γὰρ  οἶδεν   εἰ ἔτι παρακειμένης σοι τῆς
[27]   ἀφῶ, τό γε ὑγιαίνειν ἐχέγγυον  οἴει   σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιον;
[13]   ἐνίοτε μὲν αὐτός, ἐνίοτε δὲ  οἰκέτας   ἐκπέμπων. εἶτα ἐκ τῶν δώδεκα
[24]   καὶ μάλιστα ἐπειδὰν ὁρᾷ τοὺς  οἰκέτας   τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους.
[13]   ἐκείνην τὴν πατρῴαν ἀφείς, καὶ  οἰκέτας   ὠνούμην καὶ ἐσθῆτας καὶ ζεύγη
[19]   ὁμοίως προσκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου  οἰκέτην   τὸν νεώνητον ἀπορήσειν δελφῖνος ἐρωτικοῦ;
[5]   καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν  οἰκήσεις   θαυμάσια πάντα μοι ἔδοξεν. ~καὶ
[15]   ναυκληρεῖς. οὕτως ἐπῆρέ σε  οἰκία   ἐν καλῷ τῆς πόλεως οἰκοδομηθεῖσα
[13]   ἐκ τῶν δώδεκα ἐκείνων ταλάντων  οἰκίαν   τε ἤδη ᾠκοδομησάμην ἐν ἐπικαίρῳ
[46]   ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς  οἰκίας   εὑρίσκητε ὥσπερ οἱ τοὺς βασιλεῖς
[46]   δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς  οἰκίας,   καὶ μάλιστα σύ, Τιμόλαε,
[38]   μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ  οἰκιῶ,   ὅσας δὲ καὶ καθαιρήσω ἑλὼν
[15]   οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως  οἰκοδομηθεῖσα   καὶ τῶν ἀκολούθων τὸ πλῆθος.
[33]   δειλὸς γάρ εἰμι καὶ τῶν  οἴκοι   πολὺ ἀπελθεῖν οὐκ ἂν ἡδέως
[20]   τὸ πρῶτον, ὡς ἂν ἐπισημότατα  οἰκοίην,   καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ
[25]   μεδίμνους ἐπισήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν  οἰκονόμον   ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ δὲ πέντε
[20]   εὐθὺς οὖν κατὰ τὸν Ἡσίοδον  οἶκος   τὸ πρῶτον, ὡς ἂν ἐπισημότατα
[34]   οἱ κατὰ τὴν Κασπίαν θάλατταν  οἰκοῦντες   οὔτε οἱ ἀπὸ Βάκτρων, ἀλλ´
[44]   καὶ εἴ τινες ἀντίποδες ἡμῖν  οἰκοῦσι   τὸ νότιον τῆς γῆς ἡμίτομον
[2]   εἰ τοίνυν ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα,  οἶμαι,   γλαφυρὸν οὕτω θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν
[1]   ἀπ´ Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶν;  οἶμαι   δὲ καὶ σφώ, σέ τε
[17]   γὰρ Ἀδείμαντος βούλεται, οὐδὲ ἐρωτᾶν  οἶμαι,   ὅς γε δὴ ἐν τῇ
[1]   ἀνιόντες ἐς αὐτὴν, σὺ μέν,  οἶμαι,   Σάμιππε, προῄεις, μετὰ σὲ δὲ
[39]   εὐωχεῖσθαι τὰ ἐπινίκια— ἑκστάδιος γὰρ  οἶμαί   σοι ἀρχή— Τιμόλαον δὲ
[2]   Λυκῖνε, ὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν; ὁπότε,  οἶμαι,   τὸ ὡραῖον ἐκεῖνο μειράκιον ἐκ
[6]   μοι ἀναφαλαντίας τις, οὖλος, Ἥρων,  οἶμαι,   τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θαυμάσιος τὴν τέχνην,
[9]   ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ πρὸς τὴν  οἰμωγὴν   αὐτῶν ἐπικλασθέντας τοὺς θεοὺς πῦρ
[40]   ἐπιστάς, ὁπόταν αὐτῷ δοκῇ, ἄγει  οἰμώζοντα   οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδημα; σὺ
[23]   ἐμέ— τάριχος μὲν ἐξ Ἰβηρίας,  οἶνος   δὲ ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον δὲ
[21]   ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα πῶς  οἰνοχόος   ὀρέξει πλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα;
[13]   ναῦν ἄφνω ἐμὴν ποιήσειεν εἶναι,  οἷον   ἄν, ὡς εὐδαίμονα βίον ἐπεβίωσα
[44]   κοιμίσαντα ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνων.  οἷον   δὲ κἀκεῖνο ἦν, τοὺς πολεμοῦντας
[17]   τῇ εὐχῇ, καὶ τοῦτο ὡς  οἷόν   τε παραδραμών. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐκοῦν ἐγὼ
[22]   τούτοις ἁλουργὶς καὶ βίος  οἷος   ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´ ὅσον ἥδιστος,
[28]   αἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ  οἷος   Ἀλέξανδρος Φιλίππου Πτολεμαῖος
[16]   καὶ τῇ εὐχῇ, δηλώσει γὰρ  οἷος   ἂν καὶ πλουτήσας ἐγένετο. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[22]   ἐνίους, εἰ δέ τις πένης,  οἷος   ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ,
[42]   ὡς μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον,  οἷος   ἦν τοῦ Γύγου, τὸν
[15]   γε προσνηξόμεθα ὑμῖν. μὴ γὰρ  οἴου   σοὶ μὲν εἶναι ῥᾴδιον τηλικαῦτα
[3]   ἔμπαλιν οἱ πρόγονοι ἡμῶν,  οἷς   ἐδόκει καλὸν εἶναι κομᾶν τοὺς
[2]   στωμύλοι τὸ φθέγμα, παλαίστρας ἀποπνέοντες,  οἷς   καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές. οὗτος
[46]   τὸ γελάσαι μάλα ἡδέως ἐφ´  οἷς   ὑμεῖς ᾐτήσατε τοιούτοις οὖσι, καὶ
[15]   ἐπὶ τὴν τῆς Ἐνοδίας τελετὴν,  οἶσθα,   ἐν ἡλίκῳ σκαφιδίῳ πάντες ἅμα
[11]   πάνυ ἀπορρήτων. καίτοι ἐτελέσθημεν, ὡς  οἶσθα,   καὶ σιγᾶν μεμαθήκαμεν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´
[15]   τὸν κόλπον οὐ πτύεις, οὐδὲ  οἶσθα   ὅστις ὢν ναυκληρεῖς. οὕτως ἐπῆρέ
[26]   Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οἶσθα   οὖν, Ἀδείμαντε, ὡς πάνυ
[2]   ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)  Οἶσθα   οὖν, Λυκῖνε, ὅπου ἡμᾶς
[33]   μή με καὶ διαπείρῃ τις  οἰστῷ   ἄθλιον βαλὼν ἐς τὰ γυμνὰ
[26]   καὶ ἢν ἐκείνη ἀπορραγῇ, πάντα  οἴχεται   καὶ ἄνθρακές σοι θησαυρὸς
[46]   ὑμῖν καὶ πολὺς πλοῦτος  οἴχηται   ἀποπτάμενος, αὐτοὶ δὲ καταβάντες ἀπὸ
[5]   ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν,  οἵῳ   δὲ προτόνῳ συνέχεται, ὡς δὲ
[27]   μῖσος παρὰ τῶν πολλῶν. ὁρᾷς  οἵων   σοι πραγμάτων αἴτιος θησαυρὸς
[28]   ὃν Τιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν  ὀκνεῖν   αἰτεῖν, ὡς ἐκείνων πρὸς οὐδὲν
[11]   (ΛΥΚΙΝΟΣ) Τίς αὕτη; μὴ γὰρ  ὀκνήσῃς   εἰπεῖν, εἰ μή τίς ἐστι
[45]   ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενον, ὄρη  ὅλα   κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ δυνάμενον,
[21]   ἐγὼ δὲ καὶ τὰς τραπέζας  ὅλας   χρυσᾶς ποιήσομαι καὶ τὰς κλίνας
[19]   τὴν Πάρνηθα ἐκείνην, εἰ θέλεις,  ὅλην   χρυσῆν ποιήσας ἔχε, κἀγὼ σιωπήσομαί
[1]   καί με διὰ τῆς ἀποβάθρας  ὅλης   παρέπεμψε χειραγωγῶν ὑποδεδεμένον ἀνυπόδητος αὐτὸς
[20]   θαλάττῃ καὶ περὶ τὸν Ἰσθμὸν  ὀλίγα   τῶν ἀγώνων ἕνεκα, εἴ ποτε
[22]   ῥυθμιεῖς πιθανώτερον, Λυκῖνε, μετ´  ὀλίγον,   ἐπειδὰν αὐτὸς αἰτῇς. ἐσθὴς ἐπὶ
[46]   ἐσθίων, οἷα ὑμεῖς πείσεσθε μετ´  ὀλίγον,   ἐπειδὰν εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν
[38]   ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ ἐπιβαίνων κατ´  ὀλίγον   ἐς τὸ εἴσω τῶν ὅρων.
[17]   Σάμιππος, εἶτα Τιμόλαος, ἐγὼ δὲ  ὀλίγον   ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ
[28]   καὶ πρόθυμοι, γενέσθωσαν, εἶτα κατ´  ὀλίγον   τριακόσιοι προσιόντες ἡμῖν ἄλλος ἐπ´
[46]   οὐκ ἂν δεξαίμην πλουτήσας ἐπ´  ὀλίγον   ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ´
[40]   τὸ μέγα ὄνομα πάντα κατ´  ὀλίγον   ὑπορρεῖ καὶ ἄπεισιν ἀμελούμενα. ἢν
[46]   ὑπηνέμιόν τινα πλοῦτον ἀνιᾶσθαι μετ´  ὀλίγον   ψιλὴν τὴν μᾶζαν ἐσθίων, οἷα
[46]   οἱ πολλοί, καὶ ταῦτα πρὸ  ὀλίγου   Ἀγαμέμνονες ὄντες Κρέοντες. λυπήσεσθε
[44]   ~καὶ ταῦτα πάντα ἔχειν μὴ  ὀλιγοχρόνιον   ὄντα μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα
[20]   ἐν τῇ Ἑλλάδι, πάντα ἐν  ὀλίγῳ   Ἀδειμάντου ἔσται. χρυσὸς δὲ
[20]   Ἐχεκράτους, ἀλλὰ διτάλαντον ἕκαστον τὴν  ὁλκήν.   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα πῶς οἰνοχόος
[43]   ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις  ὅλοις   καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον καὶ
[44]   ἀπὸ τῆς τροπῆς. καὶ τὸ  ὅλον,   παιδιὰν ἐποιούμην ἂν τὸν τῶν
[44]   ἀγγεῖλαι ἐς Βαβυλῶνα, τίς ἐνίκησεν  Ὀλύμπια,   καὶ ἀριστήσαντα, εἰ τύχοι, ἐν
[20]   καὶ τὸ Σικυώνιον πεδίον, καὶ  ὅλως   εἴ πού τι συνηρεφὲς
[30]   δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ  ὅλως   ἐπέβην ἵππου ἐν τῷ πρὸ
[43]   κἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω, καὶ  ὅλως   ὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον Ὕλαν
[39]   δεῖ πάντα καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ  ὅλως   ὑπὸ πάντων μᾶλλον ὑπὸ
[44]   τῶν κρημνῶν. τοῖς παιδικοῖς δὲ  ὁμιλεῖν   ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατον
[27]   ἕλοιο πλουτῶν δὶς τοσοῦτον πλοῦτον  ὅμοια   πάσχειν Φανομάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ
[40]   ταπεινόν, ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ  ὅμοια   τοῖς ἰδιώταις καὶ πυρετὸς
[29]   τοιοῦτο, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ  ὅμοιον   ἡδύ, ὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις
[19]   ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνος  ὁμοίως   προσκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου οἰκέτην
[38]   Κυδίαν τὸν πλούσιον μετελεύσομαι, ὃς  ὅμορος   ὤν μοι ἐξέωσε τοῦ ἀγροῦ
[4]   ἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι. βαδίζωμεν δ´  ὅμως,   εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο δοκεῖ.
[13]   ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ  ὅμως   τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ τῶν
[10]   χρῷ κουρά. ἐπιτείνωμεν δὲ  ὅμως   τὸν περίπατον, ὡς καταλάβωμεν αὐτόν.
[24]   πλοῖόν μου πλησίον ὁρμεῖν καταφανὲς  ὂν   ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ. ~τοῖς φίλοις
[28]   καὶ νόμος τῆς εὐχῆς  ὃν   Τιμόλαος ἔθηκε φήσας μηδὲν ὀκνεῖν
[39]   εἶναι. ἀπόλαυσις μέν γε οὐδὲ  ὄναρ   τῶν ἡδέων, ἀλλὰ δόξα μόνη
[16]   καὶ ἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ ἡδίστῳ  ὀνείρατι   ἑκουσίῳ περιπεσόντες, ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα,
[46]   καὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ ἡδίστου  ὀνείρατος   ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ τῆς
[40]   πόλεις θεραπεύουσαι, καὶ τὸ μέγα  ὄνομα   πάντα κατ´ ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶ
[38]   Ἑλλήνων νόμον ἄρξω εἷς στρατηγὸς  ὀνομαζόμενος.   ἐπὶ τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε ὅσας
[45]   ἐπέραστον πᾶσι, καὶ ταῦτα φαλακρὸν  ὄντα   καὶ τὴν ῥῖνα σιμόν; ἀτὰρ
[44]   ταῦτα πάντα ἔχειν μὴ ὀλιγοχρόνιον  ὄντα   μηδὲ κατὰ μέτρον ζῶντα τῆς
[40]   πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέα  ὄντα   οὐδ´ θάνατος δέδιε τοὺς
[12]   γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους  ὄντας   τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀπελείφθην
[36]   ἐτρέψαντο τοὺς καθ´ αὑτοὺς Μήδους  ὄντας,   τὸ δὲ κατ´ ἐμὲ ἰσόπαλον
[29]   γὰρ εἰδέναι οἷ βαδιεῖσθε τοσοῦτοι  ὄντες   ἐξ Ἀρκαδίας ἐπὶ τίνας
[46]   καὶ ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες  ὄντες   Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν, ὡς
[8]   ἀπόξυροι δέ εἰσι πέτραι καὶ  ὀξεῖαι   παραθηγόμεναι τῷ κλύσματι— καὶ φοβερωτάτην
[39]   δὲ ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι  ὅπερ   ἂν ἐθέλῃ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Τί δ´
[32]   γὰρ ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ  ὅπλα   τοσούτοις οὖσιν, ἀλλ´ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν—
[30]   ἐν τῇ τύρβῃ ὑπὸ τοσαύταις  ὁπλαῖς,   καὶ θυμοειδὴς ὢν
[28]   τὸ πᾶν εἰς πέντε μυριάδας  ὁπλιτικόν,   ἱππεῖς δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίους.
[4]   Ἀτάρ, Σάμιππε, νῦν ἀνεμνήσθην,  ὁπόθεν   ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμαντος, ὅτε παρὰ
[33]   ποταμὸς ἔζευκται καὶ κατόπιν  ὁπόσα   διεληλύθαμεν ἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα
[13]   πάντα ἠρόμην τινὰ τῶν ναυτῶν,  ὁπόσην   ἀποφέρει ναῦς τῷ δεσπότῃ
[26]   (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅτι, ἄριστε, ἄδηλον  ὁπόσον   χρόνον βιώσει πλουτῶν. τίς γὰρ
[18]   κομήτην. κἀκεῖνος οὖν ἔστω ἐμός.  ὁπόσος   δὲ πυρὸς ἔνδον ἐστίν,
[42]   μὴν καὶ ἐς ὕπνον κατασπᾶν  ὁπόσους   ἂν ἐθέλω καὶ ἅπασαν θύραν
[40]   δέδιε τοὺς δορυφόρους, ἀλλ´ ἐπιστάς,  ὁπόταν   αὐτῷ δοκῇ, ἄγει οἰμώζοντα οὐκ
[46]   καὶ μάλιστα σύ, Τιμόλαε,  ὁπόταν   δέῃ σε τὸ αὐτὸ παθεῖν
[22]   νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν. ἐγὼ δέ,  ὁπόταν   δόξῃ, προκύψας ὥσπερ ἥλιος
[8]   καὶ μάλιστα περὶ τὸν λίβα,  ὁπόταν   ἐπιλάβῃ καὶ τοῦ νότου· κατ´
[35]   φράσω. ἐπειδὴ κεκμήκαμεν συντόνως ὁδεύοντες,  ὁπότε   κατῄειμεν ἕωθεν ἐς τὸν Πειραιᾶ,
[3]   τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσιν,  ὁπότε   οἱ τότε συναπῳκίσαν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀτάρ,
[2]   Λυκῖνε, ὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν;  ὁπότε,   οἶμαι, τὸ ὡραῖον ἐκεῖνο μειράκιον
[2]   ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Οἶσθα οὖν, Λυκῖνε,  ὅπου   ἡμᾶς ἀπέλιπεν; ὁπότε, οἶμαι, τὸ
[1]   μεθ´ ἡμῶν, ἀλλ´ οὐκ οἶδ´  ὅπου   νῦν ἐκεῖνός ἐστιν ἀποπλανηθεὶς ἐν
[12]   ἀγκύρας τὸ πάχος οὐκ οἶδ´  ὅπου   ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν δὲ ὅμως
[36]   δή, εἴ σοι δοκεῖ. καὶ  ὅπως   ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδύνοις
[7]   ὑπὲρ τὸν Πρωτέα. ~ἠκούσατε δὲ  ὅπως   δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον, οἷα
[37]   ἄμορφον γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ ὁρᾷς  ὅπως   ἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν τε
[14]   ἐς τὸ ἄστυ. ἀλλὰ ὅρα  ὅπως   παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμα· πέντε
[41]   σὸν αἰτεῖν, Τιμόλαε, καὶ  ὅπως   ὑπερβαλῇ τούτους, ὥσπερ εἰκὸς ἄνδρα
[24]   τῇ πομπῇ, καὶ μάλιστα ἐπειδὰν  ὁρᾷ   τοὺς οἰκέτας τοὺς ἐμοὺς ἀργύρῳ
[21]   καὶ τοὺς διακόνους αὐτούς. (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Ὅρα   μόνον μὴ ὥσπερ τῷ Μίδᾳ
[14]   Πειραιῶς ἐς τὸ ἄστυ. ἀλλὰ  ὅρα   ὅπως παραμυθήσομαί σου τὸ πταῖσμα·
[15]   τὴν Ἶσίν τις εἶδεν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)  Ὁρᾷς;   διὰ τοῦτο ὤκνουν εἰπεῖν
[37]   τὸ μέρος. ἐγὼ δέ, ὡς  ὁρᾷς,   καὶ μονομαχήσω πρὸς τὸν βασιλέα·
[40]   ἔτι ἀπόλαυσις ἀναισθήτῳ αὐτῷ γενομένῳ;  ὁρᾷς   οἷα μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις
[27]   καὶ μῖσος παρὰ τῶν πολλῶν.  ὁρᾷς   οἵων σοι πραγμάτων αἴτιος
[37]   ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ  ὁρᾷς   ὅπως ἐπελάσας μιᾷ πληγῇ αὐτόν
[27]   γενήσεσθαι καὶ βέβαιον; οὐχ  ὁρᾷς   πολλοὺς τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως διάγοντας
[31]   τὴν χεῖρα. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Πάντες, ὡς  ὁρᾷς,   Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀλλὰ
[16]   ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἅλις παιδιᾶς, Λυκῖνε.  ὁρᾷς,   ὡς ἐρυθριᾶν Ἀδείμαντον ἐποίησας πολλῷ
[42]   ἀπαθῆ, ἕτερον δὲ ὡς μὴ  ὁρᾶσθαι   τὸν περιθέμενον, οἷος ἦν
[4]   μὴ ἀπολειφθεὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ. (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Ὁρᾶτε,   μὴ σκαιὸν φίλον ἀπολιπόντας
[32]   τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆς  ὀρεινῆς   ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ Διί· κἀπειδὰν
[32]   Πισιδῶν καὶ τῆς παραλίου καὶ  ὀρεινῆς   Κιλικίας, ἄχρι ἂν ἐπὶ τὸν
[21]   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα πῶς οἰνοχόος  ὀρέξει   πλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα;
[45]   γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ ὀχούμενον,  ὄρη   ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ
[30]   τὼ χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν  ὀρθὴν   οὖσαν καὶ τὸ διάδημα. σὺ
[9]   προσφερομένην. τοὐντεῦθεν δὲ ἅπαξ τῆς  ὀρθῆς   ἐκπεσόντας διὰ τοῦ Αἰγαίου πλεύσαντας
[24]   ὡς τὸ πλοῖόν μου πλησίον  ὁρμεῖν   καταφανὲς ὂν ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ.
[44]   γρὺψ ὑπόπτερον θηρίον φοῖνιξ  ὄρνεον   ἐν Ἰνδοῖς ἀθέατον τοῖς ἄλλοις,
[23]   καὶ λαγώς, καὶ ὅσα πτηνά,  ὄρνις   ἐκ Φάσιδος καὶ ταὼς ἐξ
[24]   κἀνταῦθά που λιμένα εἶναι ἐπαχθέντος  ὀρύγματι   μεγάλῳ τοῦ ὕδατος, ὡς τὸ
[10]   τίς ἐστι. Πάνυ ἤδη σαφῶς  ὁρῶ,   καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ καὶ τὸ
[38]   ὀλίγον ἐς τὸ εἴσω τῶν  ὅρων.   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Πέπαυσο ἤδη, Σάμιππε.
[22]   οἱ δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι  ὁρῶντες   ὀχήματα, ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους
[17]   Ἀδείμαντος βούλεται, οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι,  ὅς   γε δὴ ἐν τῇ νηῒ
[20]   ὑπὸ τὸν Ἑρμῆν τὸν λίθινον,  ὅς   ἐστιν ἡμῖν ἐν τῇ αὐλῇ,
[35]   Ἀθήνησιν, μακάριε, εἶναι δοκεῖς,  ὃς   ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ πεδίῳ
[14]   εἶ ἀφόρητος ἡμῖν τότε γενησόμενος.  ὃς   γὰρ ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτουὶ
[38]   μάλιστα Κυδίαν τὸν πλούσιον μετελεύσομαι,  ὃς   ὅμορος ὤν μοι ἐξέωσε τοῦ
[45]   καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀναγκαιοτάτου προσδεῖ,  ὃς   περιθέμενόν σε παύσει μωραίνοντα τὴν
[14]   ὥς τινα πειρατὴν καταποντιστήν,  ὃς   τηλικοῦτον ναυάγιον εἴργασμαι, καὶ ταῦτα
[9]   Ἥρωνα τοῦ Νηρέως ἡλικιώτην,  ὃς   τοσοῦτον ἀπεσφάλη τῆς ὁδοῦ. ~ἀλλὰ
[44]   παράδοξον κτῆμα τίμιον  ὅσα   ἐμφαγεῖν πιεῖν ἡδέα, οὐ
[20]   καὶ λίθοι, καὶ ἐν Ἐλευσῖνι  ὅσα   ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶ τὸν
[24]   μετοίκῳ ἥμισυ τούτων, δημοσίᾳ δὲ  ὅσα   ἐς κάλλος θέατρα καὶ βαλανεῖα,
[20]   ἄστυ πάντα ὠνησάμην ἤδη πλὴν  ὅσα   θύμον καὶ λίθοι, καὶ ἐν
[23]   καὶ σύες καὶ λαγώς, καὶ  ὅσα   πτηνά, ὄρνις ἐκ Φάσιδος καὶ
[45]   ἄλλον εἶδες ἐν τοσούτοις ἔθνεσιν,  ὅσα   ὑπερέπτης, γέροντα ἤδη ἄνδρα οὕτω
[38]   πόλεις ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ,  ὅσας   δὲ καὶ καθαιρήσω ἑλὼν κατὰ
[27]   κἂν μὴ εἴπῃς. ἐῶ λέγειν  ὅσας   ἐπιβουλὰς μετὰ τοῦ πλούτου καὶ
[38]   ὀνομαζόμενος. ἐπὶ τούτοις ἄρα ἐννοεῖτε  ὅσας   μὲν πόλεις ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ
[5]   ἄλλα ἡλίκος μὲν ἱστός,  ὅσην   δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἵῳ
[44]   ἂν τὰ τῶν ἄλλων, ἐς  ὅσον   ἀνοίγειν τε τὰς θύρας ἐδυνάμην
[16]   ἡδίστῳ ὀνείρατι ἑκουσίῳ περιπεσόντες, ἐφ´  ὅσον   βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι ἡμᾶς· παρ´
[22]   ὀχήματα, ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους  ὅσον   δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης ἡλικίας
[39]   καὶ βιαιότερα τῶν Ἀδειμάντου, παρ´  ὅσον   ἐκεῖνος μὲν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα
[44]   τύραννος πλούσιος ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν  ὅσον   ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφῆκα φέρεσθαι
[22]   βίος οἷος ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´  ὅσον   ἥδιστος, φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις
[17]   εἶτα Τιμόλαος, ἐγὼ δὲ ὀλίγον  ὅσον   ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ Διπύλου
[44]   Νείλου μόνος ἂν ἠπιστάμην καὶ  ὅσον   τῆς γῆς ἀοίκητον, καὶ εἴ
[28]   λῃστείας ἀρξαμένῳ ἑταῖροι καὶ συνωμόται  ὅσον   τριάκοντα, πιστοὶ μάλα καὶ πρόθυμοι,
[16]   μέγιστον, ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα  ὅστις   ἂν ἄριστα χρήσαιτο τῷ πλούτῳ
[15]   κόλπον οὐ πτύεις, οὐδὲ οἶσθα  ὅστις   ὢν ναυκληρεῖς. οὕτως ἐπῆρέ σε
[29]   πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύ, ὥσπερ  ὅταν   ἴδῃ τις αὐτὸς δι´ αὑτοῦ
[17]   Τιμόλαε, καὶ πείθομαί σοι καὶ  ὅταν   καιρὸς καλῇ, εὔξομαι ἅπερ
[4]   ἀνεμνήσθην, ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμαντος,  ὅτε   παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ
[15]   ὤκνουν εἰπεῖν ἐνενόουν, εἰδὼς  ὅτι   ἐν γέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ
[3]   (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ γε, Τιμόλαε,  ὅτι   ἡμᾶς ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγγραμμάτων,
[1]   ΕΥΧΑΙ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον  ὅτι   θᾶττον τοὺς γῦπας ἕωλος νεκρὸς
[40]   καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινόν,  ὅτι   καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς
[25]   δὲ χοίνικα, ἀπομεμαγμένην καὶ ταύτην,  ὅτι   λάλος ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτει μου
[40]   ἄπεισιν ἀμελούμενα. ἢν δὲ καὶ  ὅτι   μάλιστα ἐπὶ πλεῖστον παραμείνῃ, τίς
[27]   τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγοῦντας;  ὅτι   μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο
[34]   Σελεύκειαν παρελθὼν παρασκευάζεται ἱππέας τε  ὅτι   πλείστους μεταπεμπόμενος καὶ τοξότας καὶ
[26]   Πῶς λέγεις, Λυκῖνε; (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Ὅτι,   ἄριστε, ἄδηλον ὁπόσον χρόνον
[31]   δέξονται ἄρχοντά σε σφῶν γενέσθαι.  ὅτῳ   δοκεῖ, ἱππεῖς, Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν,
[43]   καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον καὶ  ὅτῳ   μὴ ποθεινότατος ἐγὼ καὶ ἀνὰ
[19]   Ἀδείμαντε; καταδύσεταί σοι τὸ πλοῖον,  οὐ   γὰρ ἴσον βάρος πυροῦ καὶ
[46]   συκοφαντῶν τοὺς ἄλλους. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´  οὐ   δέομαι εὐχῆς ἐγώ. ἥκομεν γὰρ
[40]   τοῖς ἰδιώταις καὶ πυρετὸς  οὐ   διαγιγνώσκει σε βασιλέα ὄντα οὐδ´
[23]   εὐτελὴς γὰρ ἄργυρος καὶ  οὐ   κατ´ ἐμέ— τάριχος μὲν ἐξ
[29]   προχειρισθέντα ὑπὸ τῆς στρατιᾶς ἄρχειν,  οὐ   κληρονόμον γενόμενον ἄλλου πονήσαντος ἐς
[20]   ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ δὲ ἐκπώματα  οὐ   κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτους, ἀλλὰ
[44]   ὅσα ἐμφαγεῖν πιεῖν ἡδέα,  οὐ   μεταστειλάμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ἐπιπετόμενος ἀπέλαυον
[11]   φροντίζοντι ἔοικας ἐπὶ συννοίας τινὸς  οὐ   μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα, ὡς
[39]   ἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν·  οὐ   μόνον γάρ σοι τὰ παρὰ
[7]   δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου ἀπάραντας  οὐ   πάνυ βιαίῳ πνεύματι ἑβδομαίους ἰδεῖν
[2]   τὰ ἐρωτικά. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ μὴν  οὐ   πάνυ καλός, Σάμιππε,
[28]   ἄλλῳ, εἶτα χίλιοι καὶ μετ´  οὐ   πολὺ μύριοι, καὶ τὸ πᾶν
[15]   Ἀδείμαντε, καὶ ἐς τὸν κόλπον  οὐ   πτύεις, οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν
[21]   σὺ δέξῃ παρ´ αὐτοῦ ἀμογητὶ  οὐ   σκύφον, ἀλλὰ Σισύφειόν τι βάρος
[40]   γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς  οὐ   ταπεινόν, ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ
[43]   ἀνὰ στόμα, ὥστε πολλὰς γυναῖκας  οὐ   φερούσας τὸν ἔρωτα καὶ ἀναρτᾶν
[22]   ὥσπερ ἥλιος ἐκείνων μὲν  οὐδ´   ἐπιβλέψομαι ἐνίους, εἰ δέ τις
[40]   οὐ διαγιγνώσκει σε βασιλέα ὄντα  οὐδ´   θάνατος δέδιε τοὺς δορυφόρους,
[27]   ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων, τοὺς μὲν  οὐδὲ   βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους δὲ τυφλοὺς
[45]   εὐχῆς; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐδέν, Τιμόλαε.  οὐδὲ   γὰρ ἀσφαλὲς ἐναντιοῦσθαι ἀνδρὶ πτηνῷ
[11]   (ΛΥΚΙΝΟΣ) Μῶν ἐρωτικόν τί ἐστιν;  οὐδὲ   γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν
[17]   εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντος βούλεται,  οὐδὲ   ἐρωτᾶν οἶμαι, ὅς γε δὴ
[11]   ἐπὶ συννοίας τινὸς οὐ μικρὸν  οὐδὲ   εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα, ὡς δοκεῖς, ἀνακυκλῶν.
[14]   ἤδη ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον  οὐδὲ   καταδῦναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι
[28]   γε τοῖς πολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον,  οὐδὲ   μικρολογήσομαι πρὸς τοὺς θεοὺς θησαυρὸν
[18]   παραδραμών. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐκοῦν ἐγὼ μὲν  οὐδὲ   νῦν ἀποστήσομαι τῆς νεώς, ἀλλ´,
[15]   ἐς τὸν κόλπον οὐ πτύεις,  οὐδὲ   οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς. οὕτως
[30]   σοι δεινῶς ἄφιππός εἰμι καὶ  οὐδὲ   ὅλως ἐπέβην ἵππου ἐν τῷ
[39]   δοκοῦντες εἶναι. ἀπόλαυσις μέν γε  οὐδὲ   ὄναρ τῶν ἡδέων, ἀλλὰ δόξα
[14]   τούτῳ τριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα,  οὐδὲ   ὄψει δηλαδὴ τοὺς φίλους. σὺ
[27]   μοι, Λυκῖνε, ὑπεναντίος· ὥστε  οὐδὲ   τὴν χοίνικα ἔτι λήψῃ ἐς
[11]   ἐρωτικόν τί ἐστιν; οὐδὲ γὰρ  οὐδὲ   τοῦτο ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγορεύσεις, ἀλλὰ
[39]   μῖσος καὶ κολακεία, φίλος δὲ  οὐδεὶς   ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ δέος
[34]   καὶ διὰ μὲν τῆς Μεσοποταμίας  οὐδεὶς   ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, ἀλλὰ ἑκόντες
[32]   τῇ Ἑλλάδι πάντα ἤδη χειρωσώμεθα—  οὐδεὶς   γὰρ ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ
[28]   ὀκνεῖν αἰτεῖν, ὡς ἐκείνων πρὸς  οὐδὲν   ἀνανευόντων. αἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι
[44]   τὸ γῆρας ὥσπερ οἱ ὄφεις.  οὐδὲν   γὰρ δεήσει με ταῦτα ἔχοντα·
[15]   τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ  οὐδὲν   ἐδυσχέραινες ἡμᾶς συμπλέοντας, νῦν δὲ
[4]   τὴν ὁδὸν Ἀδείμαντος, καὶ δέος  οὐδὲν   μὴ ἀπολειφθεὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[29]   δυναστείαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Παπαῖ, Σάμιππε,  οὐδὲν   μικρόν, ἀλλὰ τὸ κεφάλαιον αὐτὸ
[11]   δᾳδὶ καὶ αὐτοῖς τετελεσμένοις. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)  Οὐδέν,   θαυμάσιε, τοιοῦτον, ἀλλά τινα
[11]   πρᾶγμα, ὡς δοκεῖς, ἀνακυκλῶν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)  Οὐδέν,   Λυκῖνε, χαλεπόν, ἀλλά με
[45]   Λυκῖνε, τῆς εὐχῆς; (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὐδέν,   Τιμόλαε. οὐδὲ γὰρ ἀσφαλὲς
[2]   παλαίστρας ἀποπνέοντες, οἷς καὶ παραδακρῦσαι  οὐκ   ἀγεννές. οὗτος δὲ πρὸς τῷ
[10]   τῆς ὁδοῦ. ~ἀλλὰ τί τοῦτο;  οὐκ   Ἀδείμαντος ἐκεῖνός ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ
[40]   ὁπόταν αὐτῷ δοκῇ, ἄγει οἰμώζοντα  οὐκ   αἰδούμενος τὸ διάδημα; σὺ δὲ
[41]   ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, εἰκότως διέβαλες,  οὐκ   αἰτήσομαι. ἀβέβαια γὰρ ταῦτά γε
[15]   πριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ, ἡμεῖς δὲ  οὐκ   αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν ἐπὶ
[28]   Μαντινείας, ὡς ἴστε— ναῦν μὲν  οὐκ   αἰτήσω μοι γενέσθαι, ἥν γε
[10]   ἡμῶν ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος γάρ,  οὐκ   ἄλλος τίς ἐστι. Πάνυ ἤδη
[46]   κατεχρήσασθε καλῶς ποιοῦντες. ἄλλως τε  οὐκ   ἂν δεξαίμην πλουτήσας ἐπ´ ὀλίγον
[27]   τι ἀλγοῦντας; ὅτι μὲν γὰρ  οὐκ   ἂν ἕλοιο πλουτῶν δὶς τοσοῦτον
[33]   καὶ τῶν οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν  οὐκ   ἂν ἡδέως ὑπομείναιμι. σὺ δὲ
[1]   ~ΠΛΟΙΟΝ Η ΕΥΧΑΙ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὐκ   ἐγὼ ἔλεγον ὅτι θᾶττον τοὺς
[37]   ἐπιπόλαιον μέντοι τὸ τραῦμα καὶ  οὐκ   εἰς τὰ φανερὰ τοῦ σώματος,
[2]   ἐς τοὐπίσω πλόκαμος συνεσπειραμένος  οὐκ   ἐλεύθερόν φησιν αὐτὸν εἶναι. ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
[19]   τὸ ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν  οὐκ   ἐπιστάμενον. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θάρρει, Λυκῖνε.
[1]   Μυρρινούσιος εἵπετο μεθ´ ἡμῶν, ἀλλ´  οὐκ   οἶδ´ ὅπου νῦν ἐκεῖνός ἐστιν
[12]   μου τῆς ἀγκύρας τὸ πάχος  οὐκ   οἶδ´ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν
[7]   ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσεν; (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὔκ,   Τιμόλαε, ἀλλὰ νῦν ἡδέως
[1]   ὤν, τὸ ἀπὸ τούτου δὲ  οὐκέτι   αὐτὸν εἶδον οὔτε ἔνδον οὔτε
[24]   ἐμὲ Ἶροι δηλαδὴ ἅπαντες, καὶ  οὐκέτι   τὸ ἀργυροῦν πινάκιον τὸν
[18]   ὡς οἷόν τε παραδραμών. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)  Οὐκοῦν   ἐγὼ μὲν οὐδὲ νῦν ἀποστήσομαι
[15]   ὑφαιρήσω τὴν ἀποβάθραν προεισελθών. (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὐκοῦν   ἡμεῖς γε προσνηξόμεθα ὑμῖν. μὴ
[11]   περιουσίας καὶ τρυφῆς ἐπέστητε. (ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὐκοῦν   τὸ προχειρότατον τοῦτο, κοινὸς Ἑρμᾶς
[14]   οὐρίῳ τῆς εὐχῆς πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)  Οὐκοῦν,   γενναῖε, λαβόμενός μου ἄπαγε
[37]   τοῦ σώματος, ὡς μηδὲ τὴν  οὐλὴν   ὕστερον ἄμορφον γενέσθαι. πλὴν ἀλλὰ
[6]   ἐδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις,  οὖλος,   Ἥρων, οἶμαι, τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θαυμάσιος
[10]   μὲν οὖν, Ἀδείμαντος αὐτός. ἐμβοήσωμεν  οὖν.   Ἀδείμαντε, σέ φημι τὸν Μυρρινούσιον
[10]   ἐκεῖνός ἐστι; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Πάνυ μὲν  οὖν,   Ἀδείμαντος αὐτός. ἐμβοήσωμεν οὖν. Ἀδείμαντε,
[39]   τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς. δεδιέναι  οὖν   δεῖ πάντα καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ
[13]   πρὸς τοὐλάχιστόν τις λογίζοιτο. τοὐντεῦθεν  οὖν   ἐπανιὼν ἐλογιζόμην, εἴ τις θεῶν
[18]   Σάμιππε, τὸν κομήτην. κἀκεῖνος  οὖν   ἔστω ἐμός. ὁπόσος δὲ
[14]   δηλαδὴ τοὺς φίλους. σὺ μὲν  οὖν   εὐπλόει, βέλτιστε, ἡμεῖς δὲ
[34]   ῥᾳδίως τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε. καιρὸς  οὖν   ἤδη σκοπεῖν ἡμᾶς τι
[41]   εὐθῦναί τις δυνηθείη. χρυσὸν μὲν  οὖν   καὶ θησαυροὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος
[40]   ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονίζεσθαι. ~καὶ γὰρ  οὖν   καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινόν,
[20]   μέδιμνοι χίλιοι ἐπισήμου χρυσίου. εὐθὺς  οὖν   κατὰ τὸν Ἡσίοδον οἶκος τὸ
[34]   τοξότας καὶ σφενδονήτας. ἀπαγγέλλουσι δ´  οὖν   οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν
[4]   (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις. τί δ´  οὖν   χρὴ ποιεῖν ἡμᾶς; ἐνταῦθα καραδοκεῖν
[26]   Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οἶσθα  οὖν,   Ἀδείμαντε, ὡς πάνυ σοι
[39]   ἂν ἐθέλῃ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Τί δ´  οὖν,   Λυκῖνε; οἷά σοι ᾐτῆσθαι
[2]   οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Οἶσθα  οὖν,   Λυκῖνε, ὅπου ἡμᾶς ἀπέλιπεν;
[46]   Ἀγαμέμνονες ὄντες Κρέοντες. λυπήσεσθε  οὖν,   ὡς τὸ εἰκός, καὶ δυσάρεστοι
[34]   καὶ τούτων εἴκοσιν ἱπποτοξότας, καίτοι  οὔπω   Ἀρμένιος πάρεστιν οὔτε οἱ
[46]   πτερώσεως διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ  οὐρανοῦ   χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους
[13]   ἀνέτρεψας εὖ φερόμενον τὸ σκάφος  οὐρίῳ   τῆς εὐχῆς πνεύματι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν,
[40]   εἰκόνες δὲ ἐκεῖναι καὶ νεῴ,  οὓς   ἀνιστᾶσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι, καὶ
[9]   τοσοῦτον ἀποσυρέντας ἐς τὸ κάτω,  οὓς   ἔδει τὴν Κρήτην δεξιὰν λαβόντας
[30]   χεῖρε τιμῶν τὴν τιάραν ὀρθὴν  οὖσαν   καὶ τὸ διάδημα. σὺ δὲ
[9]   ναύκληρος ἔτι καὶ νυκτὸς  οὔσης   καὶ ζόφου ἀκριβοῦς. ἀλλὰ πρὸς
[46]   ἐφ´ οἷς ὑμεῖς ᾐτήσατε τοιούτοις  οὖσι,   καὶ ταῦτα φιλοσοφίαν ἐπαινοῦντες.
[32]   ἐναντιωθησόμενος ἡμῖν τὰ ὅπλα τοσούτοις  οὖσιν,   ἀλλ´ ἀκονιτὶ κρατοῦμεν— ἐπιβάντες ἐπὶ
[1]   τούτου δὲ οὐκέτι αὐτὸν εἶδον  οὔτε   ἔνδον οὔτε ἐπεὶ κατεληλύθαμεν. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
[1]   οὐκέτι αὐτὸν εἶδον οὔτε ἔνδον  οὔτε   ἐπεὶ κατεληλύθαμεν. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Οἶσθα οὖν,
[34]   κατὰ τὴν Κασπίαν θάλατταν οἰκοῦντες  οὔτε   οἱ ἀπὸ Βάκτρων, ἀλλ´ ἐκ
[34]   καίτοι οὔπω Ἀρμένιος πάρεστιν  οὔτε   οἱ κατὰ τὴν Κασπίαν θάλατταν
[2]   οἷς καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές.  οὗτος   δὲ πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναι
[18]   δὲ πυρὸς ἔνδον ἐστίν,  οὗτος   ἀριθμὸς ἅπας χρυσίον ἐπίσημον
[31]   Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν.  οὑτοσὶ   δὲ Τιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου
[26]   ἀπὸ λεπτῆς κρόκης πᾶς  οὑτοσὶ   πλοῦτος ἀπήρτηται, καὶ ἢν ἐκείνη
[46]   τὸ Δίπυλον, καὶ βέλτιστος  οὑτοσὶ   Σάμιππος ἀμφὶ Βαβυλῶνα μονομαχῶν, καὶ
[17]   Ἀδείμαντε, εἶτα μετὰ σὲ  οὑτοσὶ   Σάμιππος, εἶτα Τιμόλαος, ἐγὼ δὲ
[21]   πῶς οἰνοχόος ὀρέξει πλῆρες  οὕτω   βαρὺ ἔκπωμα; σὺ δέξῃ
[16]   ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶν.  οὕτω   γὰρ ἂν ἡμᾶς τε
[11]   αἰσχύνομαι ἔγωγε εἰπεῖν πρὸς ὑμᾶς.  οὕτω   γὰρ μειρακιῶδες ὑμῖν δόξει τὸ
[2]   ἐγὼ Ἀδείμαντον οἶδα, οἶμαι, γλαφυρὸν  οὕτω   θέαμα ἐκεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαίρειν
[45]   ὅσα ὑπερέπτης, γέροντα ἤδη ἄνδρα  οὕτω   παρακεκινηκότα τὴν γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου
[34]   πλησίον καὶ προαστείων τῆς ἀρχῆς·  οὕτω   ῥᾳδίως τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε. καιρὸς
[1]   ἀπνευστὶ θέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο;  οὕτω   φιλοθεάμων σύ γε καὶ ἄοκνος
[35]   ἀνατετραμμένης στήλης καθίσαντας ἀναπαύσασθαι, εἶτα  οὕτως   ἀναστάντας ἀνύειν τὸ λοιπὸν ἐς
[15]   οὐδὲ οἶσθα ὅστις ὢν ναυκληρεῖς.  οὕτως   ἐπῆρέ σε οἰκία ἐν
[1]   Λυκῖνε, σχολὴν ἄγοντα πυθόμενον  οὕτως   ὑπερμεγέθη ναῦν καὶ πέρα τοῦ
[40]   τὸ διάδημα; σὺ δὲ  οὕτως   ὑψηλὸς καταπεσὼν ἀνάσπαστος ἐκ τοῦ
[45]   καὶ τόδε, τί δή ποτε  οὐχ   εἷς δακτύλιος ἅπαντα ταῦτα δύναταί
[28]   ἀνανευόντων. αἰτῶ δὴ βασιλεὺς γενέσθαι  οὐχ   οἷος Ἀλέξανδρος Φιλίππου
[29]   τὸ τοιοῦτο, καὶ τὸ πρᾶγμα  οὐχ   ὅμοιον ἡδύ, ὥσπερ ὅταν ἴδῃ
[27]   σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιον;  οὐχ   ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως
[11]   λαβόμενοι σε ἐπιστρέψωμεν, Ἀδείμαντε,  οὐχ   ὑπακούσει ἡμῖν βοῶσιν, ἀλλὰ καὶ
[44]   ἀποδυόμενον τὸ γῆρας ὥσπερ οἱ  ὄφεις.   οὐδὲν γὰρ δεήσει με ταῦτα
[22]   δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες  ὀχήματα,   ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον
[45]   τὴν γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου μικροῦ  ὀχούμενον,   ὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ
[23]   δὲ ἡμέτερον τὸ ἄπυρον, καὶ  ὄψα   πανταχόθεν καὶ σύες καὶ λαγώς,
[14]   τριάρμενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ  ὄψει   δηλαδὴ τοὺς φίλους. σὺ μὲν
[1]   τι ἐξ ἄστεος ἥκειν  ὀψομένους   τὸ πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ Δία,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007