Paragraphes |
[1] |
Σάμιππε,
προῄεις,
μετὰ
σὲ
δὲ
|
ὁ |
Ἀδείμαντος
ἦν,
εἶτ´
ἐγὼ
μετ´ |
[2] |
δακρύων,
ὥσπερ
εἴωθε.
ταχύδακρυς
γὰρ
|
ὁ |
ἀνὴρ
ἐς
τὰ
ἐρωτικά.
(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[23] |
δεῖπνα
ἐπὶ
χρυσοῦ—
εὐτελὴς
γὰρ
|
ὁ |
ἄργυρος
καὶ
οὐ
κατ´
ἐμέ— |
[18] |
ὁ
πυρὸς
ἔνδον
ἐστίν,
οὗτος
|
ὁ |
ἀριθμὸς
ἅπας
χρυσίον
ἐπίσημον
γενέσθω, |
[45] |
δάκτυλον
ἕνα;
μᾶλλον
δὲ
ὑπερπαίει
|
ὁ |
ἀριθμός,
καὶ
δεήσει
καὶ
τὴν |
[34] |
τούτων
εἴκοσιν
ἱπποτοξότας,
καίτοι
οὔπω
|
ὁ |
Ἀρμένιος
πάρεστιν
οὔτε
οἱ
κατὰ |
[21] |
μὴ
ὥσπερ
τῷ
Μίδᾳ
καὶ
|
ὁ |
ἄρτος
σοι
καὶ
τὸ
ποτὸν |
[7] |
οἷα
ἔπαθον
πλέοντες
ἢ
ὡς
|
ὁ |
ἀστὴρ
αὐτοὺς
ἔσωσεν;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὔκ, |
[34] |
τειχῶν
καὶ
ἔχομεν
τὴν
πόλιν.
|
ὁ
|
βασιλεὺς
δὲ
περὶ
Κτησιφῶντα
διατρίβων |
[36] |
ἔτι,
Πέρσαι
γάρ
εἰσι
καὶ
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐν
αὐτοῖς.
ἡ
δὲ |
[46] |
δὴ
πρὸς
τὸ
Δίπυλον,
καὶ
|
ὁ |
βέλτιστος
οὑτοσὶ
Σάμιππος
ἀμφὶ
Βαβυλῶνα |
[22] |
ἐσθὴς
ἐπὶ
τούτοις
ἁλουργὶς
καὶ
|
ὁ |
βίος
οἷος
ἁβρότατος,
ὕπνος
ἐφ´
|
[18] |
ἐπείπερ
ἔξεστιν,
ἐπιμετρήσω
τῇ
εὐχῇ.
|
ὁ |
δὲ
Ἑρμῆς
ὁ
κερδῷος
ἐπινευσάτω |
[13] |
κατ´
ἔτος
ἕκαστον
τὴν
μισθοφορίαν.
|
ὁ |
δέ
μοι,
Δώδεκα,
ἔφη,
Ἀττικὰ |
[33] |
Λυκῖνε,
τὸν
κατάλογον
δειλὸς
ὤν.
|
ὁ |
δὲ
νόμος
ἀποτετμῆσθαι
τὴν
κεφαλήν, |
[23] |
προπίοιμι
σκύφον
ἢ
φιάλην
αἰτήσας,
|
ὁ
|
ἐκπιὼν
ἀποφερέτω
καὶ
τὸ
ἔκπωμα. |
[45] |
ἀποξύσας.
ἢ
τοῦτο
μὲν
καὶ
|
ὁ |
ἑλλέβορος
ἱκανὸς
ποιῆσαι
ζωρότερος
ποθείς; |
[32] |
πάντα
ἤδη
χειρωσώμεθα—
οὐδεὶς
γὰρ
|
ὁ
|
ἐναντιωθησόμενος
ἡμῖν
τὰ
ὅπλα
τοσούτοις |
[25] |
ἀφθόνως
χρώμενος.
εἴρηκα,
καί
μοι
|
ὁ |
Ἑρμῆς
τελεσιουργήσειεν
αὐτά.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οἶσθα |
[43] |
ἄλλος
τις
ἔστω
ἐπὶ
πᾶσιν
|
ὁ |
ἥδιστος,
ὡς
ἐράσμιον
εἶναί
με |
[22] |
δέ,
ὁπόταν
δόξῃ,
προκύψας
ὥσπερ
|
ὁ |
ἥλιος
ἐκείνων
μὲν
οὐδ´
ἐπιβλέψομαι |
[35] |
τριάκοντά
που
σταδίους
προκεχωρήκαμεν
καὶ
|
ὁ |
ἥλιος
πολύς,
κατὰ
μεσημβρίαν
γὰρ
|
[40] |
διαγιγνώσκει
σε
βασιλέα
ὄντα
οὐδ´
|
ὁ |
θάνατος
δέδιε
τοὺς
δορυφόρους,
ἀλλ´ |
[27] |
ὁρᾷς
οἵων
σοι
πραγμάτων
αἴτιος
|
ὁ |
θησαυρὸς
γίγνεται;
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Ἀεὶ
σύ |
[26] |
πάντα
οἴχεται
καὶ
ἄνθρακές
σοι
|
ὁ |
θησαυρὸς
ἔσται;
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Πῶς
λέγεις, |
[30] |
ὁπλαῖς,
ἢ
καὶ
θυμοειδὴς
ὢν
|
ὁ |
ἵππος
ἐξενέγκῃ
με
τὸν
χαλινὸν |
[5] |
τὰ
δ´
ἄλλα
ἡλίκος
μὲν
|
ὁ |
ἱστός,
ὅσην
δὲ
ἀνέχει
τὴν |
[17] |
καὶ
πείθομαί
σοι
καὶ
ὅταν
|
ὁ |
καιρὸς
καλῇ,
εὔξομαι
ἅπερ
ἂν |
[18] |
τῇ
εὐχῇ.
ὁ
δὲ
Ἑρμῆς
|
ὁ |
κερδῷος
ἐπινευσάτω
ἅπασιν.
ἔστω
γὰρ |
[8] |
ἀπὸ
τῆς
Λυκιακῆς
θαλάττης,
καὶ
|
ὁ |
κλύδων
ἅτε
ἀπὸ
πολλῶν
ῥευμάτων |
[2] |
οὐ
πάνυ
καλός,
ὦ
Σάμιππε,
|
ὁ |
μειρακίσκος
ἔδοξέ
μοι,
ὡς
ἂν |
[5] |
θεὸν
ἔχουσα
τὴν
Ἶσιν
ἑκατέρωθεν.
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
ἄλλος
κόσμος,
αἱ |
[1] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Νὴ
Δία,
καὶ
Ἀδείμαντος
|
ὁ |
Μυρρινούσιος
εἵπετο
μεθ´
ἡμῶν,
ἀλλ´ |
[7] |
νῦν
ἡδέως
ἂν
ἀκούσαιμεν.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
|
Ὁ |
ναύκληρος
αὐτὸς
διηγεῖτό
μοι,
χρηστὸς |
[9] |
~τοιαῦτα
καὶ
σφᾶς
καταλαβεῖν
ἔφασκεν
|
ὁ |
ναύκληρος
ἔτι
καὶ
νυκτὸς
οὔσης |
[5] |
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
πήχεων
ἔλεγε
|
ὁ
|
ναυπηγός
τὸ
μῆκος,
εὖρος
δὲ |
[23] |
ταὼς
ἐξ
Ἰνδίας
καὶ
ἀλεκτρυὼν
|
ὁ |
Νομαδικός·
οἱ
δὲ
σκευάζοντες
ἕκαστα
|
[28] |
τὰ
μέγιστα
εἶναι
δοκοῦντα,
καὶ
|
ὁ |
νόμος
τῆς
εὐχῆς
ὃν
Τιμόλαος
|
[21] |
τὴν
ὁλκήν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Εἶτα
πῶς
|
ὁ |
οἰνοχόος
ὀρέξει
πλῆρες
οὕτω
βαρὺ
|
[40] |
αἰδούμενος
τὸ
διάδημα;
σὺ
δὲ
|
ὁ |
οὕτως
ὑψηλὸς
καταπεσὼν
ἀνάσπαστος
ἐκ
|
[26] |
πάνυ
σοι
ἀπὸ
λεπτῆς
κρόκης
|
ὁ |
πᾶς
οὑτοσὶ
πλοῦτος
ἀπήρτηται,
καὶ |
[2] |
κόμη
δὲ
καὶ
ἐς
τοὐπίσω
|
ὁ
|
πλόκαμος
συνεσπειραμένος
οὐκ
ἐλεύθερόν
φησιν
|
[46] |
ἡ
εὐδαιμονία
μὲν
ὑμῖν
καὶ
|
ὁ |
πολὺς
πλοῦτος
οἴχηται
ἀποπτάμενος,
αὐτοὶ |
[33] |
τὸν
Εὐφράτην
ἤδη
ἐσμὲν
καὶ
|
ὁ |
ποταμὸς
ἔζευκται
καὶ
κατόπιν
ὁπόσα |
[40] |
τὰ
ὅμοια
τοῖς
ἰδιώταις
καὶ
|
ὁ |
πυρετὸς
οὐ
διαγιγνώσκει
σε
βασιλέα |
[18] |
οὖν
ἔστω
ἐμός.
ὁπόσος
δὲ
|
ὁ |
πυρὸς
ἔνδον
ἐστίν,
οὗτος
ὁ |
[36] |
Ἐνυάλιος.
ὑμεῖς
δὲ
ἐπειδὰν
σημάνῃ
|
ὁ |
σαλπιγκτής,
ἀλαλάξαντες
καὶ
τὰ
δόρατα |
[27] |
τὴν
ὑπόσχεσιν.
ἀλλὰ
σὺ
ἤδη
|
ὁ |
Σάμιππος
εὔχου.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἐγὼ
δὲ— |
[46] |
οἷα
αἰτήσεις
ἀνεπίληπτα
καὶ
ἀνέγκλητα
|
ὁ |
συκοφαντῶν
τοὺς
ἄλλους.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀλλ´ |
[34] |
εἶτα
ἐγὼ
καὶ
μετ´
ἐμὲ
|
ὁ
|
Τιμόλαος·
ἐπὶ
πᾶσι
δὲ
τὸ |
[36] |
συνεληλύθαμεν,
τὸ
μὲν
εὐώνυμον
καὶ
|
ὁ |
Τιμόλαος
ἐτρέψαντο
τοὺς
καθ´
αὑτοὺς |
[42] |
ὁρᾶσθαι
τὸν
περιθέμενον,
οἷος
ἦν
|
ὁ |
τοῦ
Γύγου,
τὸν
δέ
τινα |
[28] |
βασιλεὺς
γενέσθαι
οὐχ
οἷος
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
Φιλίππου
ἢ
Πτολεμαῖος
ἢ
Μιθριδάτης |
[18] |
ἐν
αὐτῷ
πάντα
ἐμὰ
καὶ
|
ὁ
|
φόρτος
οἱ
ἔμποροι
αἱ
γυναῖκες |
[20] |
πάντα
ἐν
ὀλίγῳ
Ἀδειμάντου
ἔσται.
|
ὁ
|
χρυσὸς
δὲ
κοῖλος
ἡμῖν
ἐμφαγεῖν, |
[16] |
θεῶν.
οὕτω
γὰρ
ἂν
ἡμᾶς
|
ὅ |
τε
κάματος
λάθοι
καὶ
ἅμα |
[42] |
ἰσχύειν
ὑπὲρ
ἄνδρας
μυρίους
καὶ
|
ὅ |
τι
ἂν
ἄχθος
ἅμα
μυρίοι |
[41] |
εἴ
τι
ἐπιλήψιμον
εὔξομαι
καὶ
|
ὅ |
τι
ἂν
εὐθῦναί
τις
δυνηθείη. |
[22] |
ὅσον
δισχιλίους,
ἐξ
ἁπάσης
ἡλικίας
|
ὅ |
τι
περ
τὸ
ἀνθηρότατον.
~εἶτα |
[34] |
καιρὸς
οὖν
ἤδη
σκοπεῖν
ἡμᾶς
|
ὅ |
τι
χρὴ
ποιεῖν.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Ἀλλ´ |
[15] |
ἅμα
οἱ
φίλοι
τεττάρων
ἕκαστος
|
ὀβολῶν |
διεπλεύσαμεν,
καὶ
οὐδὲν
ἐδυσχέραινες
ἡμᾶς |
[35] |
σοι
φράσω.
ἐπειδὴ
κεκμήκαμεν
συντόνως
|
ὁδεύοντες, |
ὁπότε
κατῄειμεν
ἕωθεν
ἐς
τὸν |
[4] |
δὲ
μή,
ἀλλ´
οἶδε
τὴν
|
ὁδὸν |
Ἀδείμαντος,
καὶ
δέος
οὐδὲν
μὴ |
[40] |
τοῦ
βασιλείου
θρόνου
τὴν
αὐτὴν
|
ὁδὸν |
ἄπει
τοῖς
πολλοῖς,
ἰσότιμος
ἐλαυνόμενος |
[35] |
προσγενομένων,
ἀλλ´
ἕως
ἔτι
καθ´
|
ὁδόν |
εἰσιν
οἱ
πολέμιοι,
ἐπιχειρῶμεν
αὐτοῖς. |
[16] |
τὸ
ἄστυ,
διελόμενοι
τετραχῆ
τὴν
|
ὁδὸν |
κατὰ
τοὺς
ἐπιβάλλοντας
ἑκάστῳ
σταδίους |
[9] |
ἡλικιώτην,
ὃς
τοσοῦτον
ἀπεσφάλη
τῆς
|
ὁδοῦ. |
~ἀλλὰ
τί
τοῦτο;
οὐκ
Ἀδείμαντος |
[2] |
θαλάμης
προῆλθε
τὸ
τὴν
καθαρὰν
|
ὀθόνην |
ἐνδεδυκός,
ἀναδεδεμένον
ἐς
τοὐπίσω
τὴν |
[34] |
τὴν
Κασπίαν
θάλατταν
οἰκοῦντες
οὔτε
|
οἱ
|
ἀπὸ
Βάκτρων,
ἀλλ´
ἐκ
τῶν |
[38] |
ἤδη
γέγονα
προσκυνούμενος
ὑφ´
ἁπάντων;
|
~οἱ |
βάρβαροι
προσκυνείτωσαν.
ὑμῶν
κατὰ
τὸν
|
[22] |
τὴν
ὥραν
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον.
|
οἱ |
δὲ
ἀποπνιγήσονται
οἱ
πλούσιοι
ὁρῶντες |
[33] |
ὑπ´
ἐμοῦ
ἑκάστῳ
ἔθνει
ἐπεισαχθέντες,
|
οἱ |
δὲ
καὶ
ἀπίασι
τὴν
Φοινίκην
|
[24] |
ἐκπιὼν
ἀποφερέτω
καὶ
τὸ
ἔκπωμα.
|
~οἱ |
δὲ
νῦν
πλούσιοι
πρὸς
ἐμὲ |
[23] |
Ἰνδίας
καὶ
ἀλεκτρυὼν
ὁ
Νομαδικός·
|
οἱ |
δὲ
σκευάζοντες
ἕκαστα
σοφισταί
τινες |
[19] |
ἐπιστάμενον.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Θάρρει,
ὦ
Λυκῖνε.
|
οἱ |
δελφῖνες
γὰρ
αὐτὸ
ὑποδύντες
ἐξοίσουσιν |
[3] |
ἡ
κόμη.
ἅπαντες
γὰρ
αὐτὴν
|
οἱ |
ἐλεύθεροι
παῖδες
ἀναπλέκονται
ἔστε
πρὸς |
[6] |
Θαυμάσιος
τὴν
τέχνην,
ὡς
ἔφασκον
|
οἱ |
ἐμπλέοντες,
καὶ
τὰ
θαλάττια
σοφὸς |
[18] |
πάντα
ἐμὰ
καὶ
ὁ
φόρτος
|
οἱ |
ἔμποροι
αἱ
γυναῖκες
οἱ
ναῦται |
[28] |
χρυσίον.
ἀλλὰ
δύνανται
γὰρ
πάντα
|
οἱ |
θεοί,
καὶ
τὰ
μέγιστα
εἶναι
|
[16] |
τὸ
μέτρον
τῆς
εὐχῆς,
καὶ
|
οἱ |
θεοὶ
πάντα
ὑποκείσθωσαν
παρέξοντες,
εἰ |
[37] |
τῆς
τύχης.
ἐπ´
ἐμὲ
γὰρ
|
οἱ |
ἱππεῖς
ἅπαντες
καὶ
μόνος
ἐπιτήδειος |
[34] |
οὔπω
ὁ
Ἀρμένιος
πάρεστιν
οὔτε
|
οἱ
|
κατὰ
τὴν
Κασπίαν
θάλατταν
οἰκοῦντες |
[22] |
ἅπαντας
ὑποπτήσσειν
καὶ
προσκυνεῖν,
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ἕωθεν
πρὸς
ταῖς
θύραις |
[18] |
φόρτος
οἱ
ἔμποροι
αἱ
γυναῖκες
|
οἱ |
ναῦται
καὶ
ἄλλο
εἴ
τι |
[44] |
ἀεὶ
ἀποδυόμενον
τὸ
γῆρας
ὥσπερ
|
οἱ |
ὄφεις.
οὐδὲν
γὰρ
δεήσει
με |
[22] |
δὲ
καὶ
Κλεαίνετος
καὶ
Δημόκριτος
|
οἱ |
πάνυ,
καὶ
προσελθοῦσιν
γε
αὐτοῖς |
[22] |
τὸ
δεῖπνον.
οἱ
δὲ
ἀποπνιγήσονται
|
οἱ
|
πλούσιοι
ὁρῶντες
ὀχήματα,
ἵππους
καὶ |
[36] |
φρόνημα.
ἤδη
γάρ
που
καὶ
|
οἱ |
πολέμιοι
ἐπιλαμβάνουσιν.
ὥστε
τὸ
μὲν |
[35] |
ἕως
ἔτι
καθ´
ὁδόν
εἰσιν
|
οἱ |
πολέμιοι,
ἐπιχειρῶμεν
αὐτοῖς.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Εὖ |
[46] |
ἐξελθόντες
ἀπὸ
τοῦ
θεάτρου
λιμώττοντες
|
οἱ |
πολλοί,
καὶ
ταῦτα
πρὸ
ὀλίγου |
[11] |
ἐμαυτῷ
ἀνεπλαττόμην,
ἣν
κενὴν
μακαρίαν
|
οἱ
|
πολλοὶ
καλοῦσιν,
καί
μοι
ἐν |
[3] |
πρὸς
τὸ
ἐφηβικόν,
ἔμπαλιν
ἢ
|
οἱ |
πρόγονοι
ἡμῶν,
οἷς
ἐδόκει
καλὸν
|
[34] |
καὶ
σφενδονήτας.
ἀπαγγέλλουσι
δ´
οὖν
|
οἱ |
σκοποὶ
ἀμφὶ
τὰς
ἑκατὸν
ἤδη |
[3] |
εἶπεν
ἐν
τοῖς
Ἴωσιν,
ὁπότε
|
οἱ |
τότε
συναπῳκίσαν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀτάρ,
ὦ |
[46] |
ἐπὶ
τῆς
οἰκίας
εὑρίσκητε
ὥσπερ
|
οἱ |
τοὺς
βασιλεῖς
ὑποκρινόμενοι
τραγῳδοὶ
ἐξελθόντες |
[15] |
ἐν
ἡλίκῳ
σκαφιδίῳ
πάντες
ἅμα
|
οἱ |
φίλοι
τεττάρων
ἕκαστος
ὀβολῶν
διεπλεύσαμεν, |
[29] |
τοὺς
ἀσπιδιώτας·
ἐθέλω
γὰρ
εἰδέναι
|
οἷ |
βαδιεῖσθε
τοσοῦτοι
ὄντες
ἐξ
Ἀρκαδίας
|
[46] |
ἤδη
ποτέ,
ὡς
ἂν
μάθωμεν
|
οἷα |
αἰτήσεις
ἀνεπίληπτα
καὶ
ἀνέγκλητα
ὁ |
[40] |
δεδιὼς
καὶ
φροντίζων
καὶ
κάμνων,
|
οἷα |
δὲ
καὶ
μετὰ
τὴν
ἀπαλλαγὴν |
[7] |
ὅπως
δεῦρο
κατήγαγε
τὸ
πλοῖον,
|
οἷα
|
ἔπαθον
πλέοντες
ἢ
ὡς
ὁ |
[40] |
ἀπόλαυσις
ἀναισθήτῳ
αὐτῷ
γενομένῳ;
ὁρᾷς
|
οἷα |
μὲν
ἔτι
ζῶν
ἕξεις
πράγματα |
[22] |
τὸ
μέτωπον
εὐθὺ
τὴν
θύραν,
|
οἷα |
νῦν
αὐτοὶ
ποιοῦσιν.
ἐγὼ
δέ, |
[39] |
Τί
δ´
οὖν,
ὦ
Λυκῖνε;
|
οἷά |
σοι
ᾐτῆσθαι
δοκῶ;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Παρὰ |
[46] |
ὀλίγον
ψιλὴν
τὴν
μᾶζαν
ἐσθίων,
|
οἷα
|
ὑμεῖς
πείσεσθε
μετ´
ὀλίγον,
ἐπειδὰν |
[1] |
εἵπετο
μεθ´
ἡμῶν,
ἀλλ´
οὐκ
|
οἶδ´ |
ὅπου
νῦν
ἐκεῖνός
ἐστιν
ἀποπλανηθεὶς |
[12] |
τῆς
ἀγκύρας
τὸ
πάχος
οὐκ
|
οἶδ´ |
ὅπου
ὑμεῖς
ἀπέστητε.
~Ἰδὼν
δὲ |
[8] |
παρὰ
μικρὸν
ὑποβρυχίους
δῦναι
ἅπαντας.
|
~οἶδα |
δέ
ποτε
παραπλεύσας
καὶ
αὐτὸς |
[27] |
καὶ
θηλύνεσθαι
ὡς
ἐκεῖνος
εὖ
|
οἶδα, |
κἂν
μὴ
εἴπῃς.
ἐῶ
λέγειν |
[2] |
ἀπηγμένην.
εἰ
τοίνυν
ἐγὼ
Ἀδείμαντον
|
οἶδα, |
οἶμαι,
γλαφυρὸν
οὕτω
θέαμα
ἐκεῖνος |
[30] |
μὲν
τιμῆς,
ὦ
βασιλεῦ,
χάριν
|
οἶδά |
σοι
καὶ
ὑποκύψας
ἐς
τὸ |
[4] |
ἐδύνατο.
εἰ
δὲ
μή,
ἀλλ´
|
οἶδε
|
τὴν
ὁδὸν
Ἀδείμαντος,
καὶ
δέος |
[26] |
χρόνον
βιώσει
πλουτῶν.
τίς
γὰρ
|
οἶδεν |
εἰ
ἔτι
παρακειμένης
σοι
τῆς |
[27] |
ἀφῶ,
τό
γε
ὑγιαίνειν
ἐχέγγυον
|
οἴει |
σοι
γενήσεσθαι
καὶ
βέβαιον;
ἢ |
[13] |
ἐνίοτε
μὲν
αὐτός,
ἐνίοτε
δὲ
|
οἰκέτας |
ἐκπέμπων.
εἶτα
ἐκ
τῶν
δώδεκα |
[24] |
καὶ
μάλιστα
ἐπειδὰν
ὁρᾷ
τοὺς
|
οἰκέτας |
τοὺς
ἐμοὺς
ἀργύρῳ
τοσούτῳ
χρωμένους. |
[13] |
ἐκείνην
τὴν
πατρῴαν
ἀφείς,
καὶ
|
οἰκέτας |
ὠνούμην
καὶ
ἐσθῆτας
καὶ
ζεύγη |
[19] |
ὁμοίως
προσκομισθῆναι,
τὸν
δὲ
Ἀδειμάντου
|
οἰκέτην |
τὸν
νεώνητον
ἀπορήσειν
δελφῖνος
ἐρωτικοῦ; |
[5] |
καὶ
αἱ
κατὰ
τὴν
πρύμναν
|
οἰκήσεις |
θαυμάσια
πάντα
μοι
ἔδοξεν.
~καὶ |
[15] |
ναυκληρεῖς.
οὕτως
ἐπῆρέ
σε
ἡ
|
οἰκία |
ἐν
καλῷ
τῆς
πόλεως
οἰκοδομηθεῖσα |
[13] |
ἐκ
τῶν
δώδεκα
ἐκείνων
ταλάντων
|
οἰκίαν |
τε
ἤδη
ᾠκοδομησάμην
ἐν
ἐπικαίρῳ |
[46] |
ἀνεγρόμενοι
ἀνόμοια
τὰ
ἐπὶ
τῆς
|
οἰκίας |
εὑρίσκητε
ὥσπερ
οἱ
τοὺς
βασιλεῖς |
[46] |
δυσάρεστοι
ἔσεσθε
τὰ
ἐπὶ
τῆς
|
οἰκίας, |
καὶ
μάλιστα
σύ,
ὦ
Τιμόλαε, |
[38] |
μὲν
πόλεις
ἐπωνύμους
ἐπ´
ἐμαυτοῦ
|
οἰκιῶ, |
ὅσας
δὲ
καὶ
καθαιρήσω
ἑλὼν
|
[15] |
οἰκία
ἐν
καλῷ
τῆς
πόλεως
|
οἰκοδομηθεῖσα |
καὶ
τῶν
ἀκολούθων
τὸ
πλῆθος. |
[33] |
δειλὸς
γάρ
εἰμι
καὶ
τῶν
|
οἴκοι |
πολὺ
ἀπελθεῖν
οὐκ
ἂν
ἡδέως |
[20] |
τὸ
πρῶτον,
ὡς
ἂν
ἐπισημότατα
|
οἰκοίην, |
καὶ
τὰ
περὶ
τὸ
ἄστυ |
[25] |
μεδίμνους
ἐπισήμου
χρυσίου
παραμετρῆσαι
τὸν
|
οἰκονόμον |
ἐκέλευσα
ἄν,
Τιμολάῳ
δὲ
πέντε
|
[20] |
εὐθὺς
οὖν
κατὰ
τὸν
Ἡσίοδον
|
οἶκος |
τὸ
πρῶτον,
ὡς
ἂν
ἐπισημότατα
|
[34] |
οἱ
κατὰ
τὴν
Κασπίαν
θάλατταν
|
οἰκοῦντες |
οὔτε
οἱ
ἀπὸ
Βάκτρων,
ἀλλ´ |
[44] |
καὶ
εἴ
τινες
ἀντίποδες
ἡμῖν
|
οἰκοῦσι |
τὸ
νότιον
τῆς
γῆς
ἡμίτομον |
[2] |
εἰ
τοίνυν
ἐγὼ
Ἀδείμαντον
οἶδα,
|
οἶμαι, |
γλαφυρὸν
οὕτω
θέαμα
ἐκεῖνος
ἰδὼν |
[1] |
ἀπ´
Αἰγύπτου
ἐς
Ἰταλίαν
σιταγωγῶν;
|
οἶμαι |
δὲ
καὶ
σφώ,
σέ
τε |
[17] |
γὰρ
Ἀδείμαντος
βούλεται,
οὐδὲ
ἐρωτᾶν
|
οἶμαι, |
ὅς
γε
δὴ
ἐν
τῇ |
[1] |
ἀνιόντες
ἐς
αὐτὴν,
σὺ
μέν,
|
οἶμαι, |
Σάμιππε,
προῄεις,
μετὰ
σὲ
δὲ |
[39] |
εὐωχεῖσθαι
τὰ
ἐπινίκια—
ἑκστάδιος
γὰρ
|
οἶμαί |
σοι
ἡ
ἀρχή—
Τιμόλαον
δὲ |
[2] |
Λυκῖνε,
ὅπου
ἡμᾶς
ἀπέλιπεν;
ὁπότε,
|
οἶμαι, |
τὸ
ὡραῖον
ἐκεῖνο
μειράκιον
ἐκ |
[6] |
μοι
ἀναφαλαντίας
τις,
οὖλος,
Ἥρων,
|
οἶμαι, |
τοὔνομα.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Θαυμάσιος
τὴν
τέχνην, |
[9] |
ζόφου
ἀκριβοῦς.
ἀλλὰ
πρὸς
τὴν
|
οἰμωγὴν |
αὐτῶν
ἐπικλασθέντας
τοὺς
θεοὺς
πῦρ
|
[40] |
ἐπιστάς,
ὁπόταν
αὐτῷ
δοκῇ,
ἄγει
|
οἰμώζοντα |
οὐκ
αἰδούμενος
τὸ
διάδημα;
σὺ |
[23] |
ἐμέ—
τάριχος
μὲν
ἐξ
Ἰβηρίας,
|
οἶνος |
δὲ
ἐξ
Ἰταλίας,
ἔλαιον
δὲ |
[21] |
ὁλκήν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Εἶτα
πῶς
ὁ
|
οἰνοχόος |
ὀρέξει
πλῆρες
οὕτω
βαρὺ
ἔκπωμα; |
[13] |
ναῦν
ἄφνω
ἐμὴν
ποιήσειεν
εἶναι,
|
οἷον |
ἄν,
ὡς
εὐδαίμονα
βίον
ἐπεβίωσα |
[44] |
κοιμίσαντα
ἅπαντας
ἄνευ
ἐκείνων
μόνων.
|
οἷον |
δὲ
κἀκεῖνο
ἦν,
τοὺς
πολεμοῦντας |
[17] |
τῇ
εὐχῇ,
καὶ
τοῦτο
ὡς
|
οἷόν |
τε
παραδραμών.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Οὐκοῦν
ἐγὼ |
[22] |
τούτοις
ἁλουργὶς
καὶ
ὁ
βίος
|
οἷος |
ἁβρότατος,
ὕπνος
ἐφ´
ὅσον
ἥδιστος, |
[28] |
αἰτῶ
δὴ
βασιλεὺς
γενέσθαι
οὐχ
|
οἷος |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου
ἢ
Πτολεμαῖος |
[16] |
καὶ
τῇ
εὐχῇ,
δηλώσει
γὰρ
|
οἷος |
ἂν
καὶ
πλουτήσας
ἐγένετο.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) |
[22] |
ἐνίους,
εἰ
δέ
τις
πένης,
|
οἷος |
ἦν
ἐγὼ
πρὸ
τοῦ
θησαυροῦ, |
[42] |
ὡς
μὴ
ὁρᾶσθαι
τὸν
περιθέμενον,
|
οἷος |
ἦν
ὁ
τοῦ
Γύγου,
τὸν |
[15] |
γε
προσνηξόμεθα
ὑμῖν.
μὴ
γὰρ
|
οἴου |
σοὶ
μὲν
εἶναι
ῥᾴδιον
τηλικαῦτα |
[3] |
ἔμπαλιν
ἢ
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν,
|
οἷς |
ἐδόκει
καλὸν
εἶναι
κομᾶν
τοὺς |
[2] |
στωμύλοι
τὸ
φθέγμα,
παλαίστρας
ἀποπνέοντες,
|
οἷς |
καὶ
παραδακρῦσαι
οὐκ
ἀγεννές.
οὗτος |
[46] |
τὸ
γελάσαι
μάλα
ἡδέως
ἐφ´
|
οἷς |
ὑμεῖς
ᾐτήσατε
τοιούτοις
οὖσι,
καὶ
|
[15] |
ἐπὶ
τὴν
τῆς
Ἐνοδίας
τελετὴν,
|
οἶσθα, |
ἐν
ἡλίκῳ
σκαφιδίῳ
πάντες
ἅμα |
[11] |
πάνυ
ἀπορρήτων.
καίτοι
ἐτελέσθημεν,
ὡς
|
οἶσθα, |
καὶ
σιγᾶν
μεμαθήκαμεν.
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Ἀλλ´ |
[15] |
τὸν
κόλπον
οὐ
πτύεις,
οὐδὲ
|
οἶσθα |
ὅστις
ὢν
ναυκληρεῖς.
οὕτως
ἐπῆρέ |
[26] |
ὁ
Ἑρμῆς
τελεσιουργήσειεν
αὐτά.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οἶσθα |
οὖν,
ὦ
Ἀδείμαντε,
ὡς
πάνυ |
[2] |
ἔνδον
οὔτε
ἐπεὶ
κατεληλύθαμεν.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
|
Οἶσθα |
οὖν,
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπου
ἡμᾶς |
[33] |
μή
με
καὶ
διαπείρῃ
τις
|
οἰστῷ
|
ἄθλιον
βαλὼν
ἐς
τὰ
γυμνὰ |
[26] |
καὶ
ἢν
ἐκείνη
ἀπορραγῇ,
πάντα
|
οἴχεται |
καὶ
ἄνθρακές
σοι
ὁ
θησαυρὸς |
[46] |
ὑμῖν
καὶ
ὁ
πολὺς
πλοῦτος
|
οἴχηται |
ἀποπτάμενος,
αὐτοὶ
δὲ
καταβάντες
ἀπὸ |
[5] |
ὅσην
δὲ
ἀνέχει
τὴν
κεραίαν,
|
οἵῳ |
δὲ
προτόνῳ
συνέχεται,
ὡς
δὲ |
[27] |
μῖσος
παρὰ
τῶν
πολλῶν.
ὁρᾷς
|
οἵων |
σοι
πραγμάτων
αἴτιος
ὁ
θησαυρὸς |
[28] |
ὃν
Τιμόλαος
ἔθηκε
φήσας
μηδὲν
|
ὀκνεῖν |
αἰτεῖν,
ὡς
ἐκείνων
πρὸς
οὐδὲν |
[11] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Τίς
αὕτη;
μὴ
γὰρ
|
ὀκνήσῃς |
εἰπεῖν,
εἰ
μή
τίς
ἐστι |
[45] |
ἐπὶ
δακτυλίου
μικροῦ
ὀχούμενον,
ὄρη
|
ὅλα |
κινεῖν
ἄκρῳ
τῷ
δακτύλῳ
δυνάμενον, |
[21] |
ἐγὼ
δὲ
καὶ
τὰς
τραπέζας
|
ὅλας |
χρυσᾶς
ποιήσομαι
καὶ
τὰς
κλίνας |
[19] |
τὴν
Πάρνηθα
ἐκείνην,
εἰ
θέλεις,
|
ὅλην |
χρυσῆν
ποιήσας
ἔχε,
κἀγὼ
σιωπήσομαί |
[1] |
καί
με
διὰ
τῆς
ἀποβάθρας
|
ὅλης
|
παρέπεμψε
χειραγωγῶν
ὑποδεδεμένον
ἀνυπόδητος
αὐτὸς |
[20] |
θαλάττῃ
καὶ
περὶ
τὸν
Ἰσθμὸν
|
ὀλίγα |
τῶν
ἀγώνων
ἕνεκα,
εἴ
ποτε |
[22] |
ῥυθμιεῖς
πιθανώτερον,
ὦ
Λυκῖνε,
μετ´
|
ὀλίγον, |
ἐπειδὰν
αὐτὸς
αἰτῇς.
ἐσθὴς
ἐπὶ |
[46] |
ἐσθίων,
οἷα
ὑμεῖς
πείσεσθε
μετ´
|
ὀλίγον, |
ἐπειδὰν
ἡ
εὐδαιμονία
μὲν
ὑμῖν |
[38] |
ἐξέωσε
τοῦ
ἀγροῦ
ἐπιβαίνων
κατ´
|
ὀλίγον |
ἐς
τὸ
εἴσω
τῶν
ὅρων. |
[17] |
Σάμιππος,
εἶτα
Τιμόλαος,
ἐγὼ
δὲ
|
ὀλίγον |
ὅσον
ἡμιστάδιον
τὸ
πρὸ
τοῦ |
[28] |
καὶ
πρόθυμοι,
γενέσθωσαν,
εἶτα
κατ´
|
ὀλίγον |
τριακόσιοι
προσιόντες
ἡμῖν
ἄλλος
ἐπ´ |
[46] |
οὐκ
ἂν
δεξαίμην
πλουτήσας
ἐπ´
|
ὀλίγον |
ὑπηνέμιόν
τινα
πλοῦτον
ἀνιᾶσθαι
μετ´ |
[40] |
τὸ
μέγα
ὄνομα
πάντα
κατ´
|
ὀλίγον |
ὑπορρεῖ
καὶ
ἄπεισιν
ἀμελούμενα.
ἢν
|
[46] |
ὑπηνέμιόν
τινα
πλοῦτον
ἀνιᾶσθαι
μετ´
|
ὀλίγον |
ψιλὴν
τὴν
μᾶζαν
ἐσθίων,
οἷα
|
[46] |
οἱ
πολλοί,
καὶ
ταῦτα
πρὸ
|
ὀλίγου |
Ἀγαμέμνονες
ὄντες
ἢ
Κρέοντες.
λυπήσεσθε |
[44] |
~καὶ
ταῦτα
πάντα
ἔχειν
μὴ
|
ὀλιγοχρόνιον
|
ὄντα
μηδὲ
κατὰ
μέτρον
ζῶντα |
[20] |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι,
πάντα
ἐν
|
ὀλίγῳ |
Ἀδειμάντου
ἔσται.
ὁ
χρυσὸς
δὲ |
[20] |
Ἐχεκράτους,
ἀλλὰ
διτάλαντον
ἕκαστον
τὴν
|
ὁλκήν. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Εἶτα
πῶς
ὁ
οἰνοχόος |
[43] |
ὡραίοις
καὶ
γυναιξὶ
καὶ
δήμοις
|
ὅλοις |
καὶ
μηδένα
εἶναι
ἀνέραστον
καὶ |
[44] |
ἀπὸ
τῆς
τροπῆς.
καὶ
τὸ
|
ὅλον, |
παιδιὰν
ἐποιούμην
ἂν
τὸν
τῶν |
[44] |
ἀγγεῖλαι
ἐς
Βαβυλῶνα,
τίς
ἐνίκησεν
|
Ὀλύμπια, |
καὶ
ἀριστήσαντα,
εἰ
τύχοι,
ἐν |
[20] |
καὶ
τὸ
Σικυώνιον
πεδίον,
καὶ
|
ὅλως |
εἴ
πού
τι
ἢ
συνηρεφὲς |
[30] |
δεινῶς
ἄφιππός
εἰμι
καὶ
οὐδὲ
|
ὅλως
|
ἐπέβην
ἵππου
ἐν
τῷ
πρὸ |
[43] |
κἀκεῖνα
ὑπὸ
λύπης
ἀπολλύσθω,
καὶ
|
ὅλως |
ὑπὲρ
τὸν
Ὑάκινθον
ἢ
Ὕλαν |
[39] |
δεῖ
πάντα
καὶ
ὑφορᾶσθαι,
καὶ
|
ὅλως |
ὑπὸ
πάντων
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ |
[44] |
τῶν
κρημνῶν.
τοῖς
παιδικοῖς
δὲ
|
ὁμιλεῖν |
ἀκωλύτως
ἂν
ἐξῆν
εἰσιόντα
ἀθέατον
|
[27] |
ἕλοιο
πλουτῶν
δὶς
τοσοῦτον
πλοῦτον
|
ὅμοια |
πάσχειν
Φανομάχῳ
τῷ
πλουσίῳ
καὶ |
[40] |
ταπεινόν,
ὅτι
καὶ
νοσεῖς
τὰ
|
ὅμοια |
τοῖς
ἰδιώταις
καὶ
ὁ
πυρετὸς |
[29] |
τοιοῦτο,
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
οὐχ
|
ὅμοιον
|
ἡδύ,
ὥσπερ
ὅταν
ἴδῃ
τις |
[19] |
ἐς
τὸν
Ἰσθμὸν
ἐπὶ
δελφῖνος
|
ὁμοίως
|
προσκομισθῆναι,
τὸν
δὲ
Ἀδειμάντου
οἰκέτην |
[38] |
Κυδίαν
τὸν
πλούσιον
μετελεύσομαι,
ὃς
|
ὅμορος |
ὤν
μοι
ἐξέωσε
τοῦ
ἀγροῦ
|
[4] |
ἀπολιπόντας
αὐτοὺς
ἀπιέναι.
βαδίζωμεν
δ´
|
ὅμως, |
εἰ
καὶ
Σαμίππῳ
τοῦτο
δοκεῖ. |
[13] |
ὅπου
ὑμεῖς
ἀπέστητε.
~Ἰδὼν
δὲ
|
ὅμως |
τὰ
πάντα
ἠρόμην
τινὰ
τῶν
|
[10] |
χρῷ
ἡ
κουρά.
ἐπιτείνωμεν
δὲ
|
ὅμως |
τὸν
περίπατον,
ὡς
καταλάβωμεν
αὐτόν. |
[24] |
πλοῖόν
μου
πλησίον
ὁρμεῖν
καταφανὲς
|
ὂν |
ἐκ
τοῦ
Κεραμεικοῦ.
~τοῖς
φίλοις |
[28] |
καὶ
ὁ
νόμος
τῆς
εὐχῆς
|
ὃν |
Τιμόλαος
ἔθηκε
φήσας
μηδὲν
ὀκνεῖν |
[39] |
εἶναι.
ἀπόλαυσις
μέν
γε
οὐδὲ
|
ὄναρ |
τῶν
ἡδέων,
ἀλλὰ
δόξα
μόνη |
[16] |
καὶ
ἅμα
εὐφρανούμεθα
ὥσπερ
ἡδίστῳ
|
ὀνείρατι |
ἑκουσίῳ
περιπεσόντες,
ἐφ´
ὅσον
βουλόμεθα, |
[46] |
καὶ
διαδημάτων
ὥσπερ
ἐξ
ἡδίστου
|
ὀνείρατος
|
ἀνεγρόμενοι
ἀνόμοια
τὰ
ἐπὶ
τῆς |
[40] |
πόλεις
θεραπεύουσαι,
καὶ
τὸ
μέγα
|
ὄνομα |
πάντα
κατ´
ὀλίγον
ὑπορρεῖ
καὶ |
[38] |
Ἑλλήνων
νόμον
ἄρξω
εἷς
στρατηγὸς
|
ὀνομαζόμενος. |
ἐπὶ
τούτοις
ἄρα
ἐννοεῖτε
ὅσας |
[45] |
ἐπέραστον
πᾶσι,
καὶ
ταῦτα
φαλακρὸν
|
ὄντα |
καὶ
τὴν
ῥῖνα
σιμόν;
ἀτὰρ
|
[44] |
ταῦτα
πάντα
ἔχειν
μὴ
ὀλιγοχρόνιον
|
ὄντα |
μηδὲ
κατὰ
μέτρον
ζῶντα
τῆς |
[40] |
πυρετὸς
οὐ
διαγιγνώσκει
σε
βασιλέα
|
ὄντα |
οὐδ´
ὁ
θάνατος
δέδιε
τοὺς |
[12] |
γὰρ
ἀπολαῦσαι
τὸ
μέρος
φίλους
|
ὄντας |
τῆς
Ἀδειμάντου
τρυφῆς.
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Ἀπελείφθην |
[36] |
ἐτρέψαντο
τοὺς
καθ´
αὑτοὺς
Μήδους
|
ὄντας, |
τὸ
δὲ
κατ´
ἐμὲ
ἰσόπαλον
|
[29] |
γὰρ
εἰδέναι
οἷ
βαδιεῖσθε
τοσοῦτοι
|
ὄντες |
ἐξ
Ἀρκαδίας
ἢ
ἐπὶ
τίνας |
[46] |
καὶ
ταῦτα
πρὸ
ὀλίγου
Ἀγαμέμνονες
|
ὄντες |
ἢ
Κρέοντες.
λυπήσεσθε
οὖν,
ὡς |
[8] |
ἀπόξυροι
δέ
εἰσι
πέτραι
καὶ
|
ὀξεῖαι |
παραθηγόμεναι
τῷ
κλύσματι—
καὶ
φοβερωτάτην |
[39] |
δὲ
ἐν
τῷ
μέρει
εὔχεσθαι
|
ὅπερ
|
ἂν
ἐθέλῃ.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Τί
δ´ |
[32] |
γὰρ
ὁ
ἐναντιωθησόμενος
ἡμῖν
τὰ
|
ὅπλα |
τοσούτοις
οὖσιν,
ἀλλ´
ἀκονιτὶ
κρατοῦμεν— |
[30] |
ἐν
τῇ
τύρβῃ
ὑπὸ
τοσαύταις
|
ὁπλαῖς, |
ἢ
καὶ
θυμοειδὴς
ὢν
ὁ |
[28] |
τὸ
πᾶν
εἰς
πέντε
μυριάδας
|
ὁπλιτικόν, |
ἱππεῖς
δὲ
ἀμφὶ
τοὺς
πεντακισχιλίους. |
[4] |
Ἀτάρ,
ὦ
Σάμιππε,
νῦν
ἀνεμνήσθην,
|
ὁπόθεν
|
ἡμῶν
ἀπελείφθη
Ἀδείμαντος,
ὅτε
παρὰ |
[33] |
ὁ
ποταμὸς
ἔζευκται
καὶ
κατόπιν
|
ὁπόσα |
διεληλύθαμεν
ἀσφαλῶς
ἔχει
καὶ
πάντα |
[13] |
πάντα
ἠρόμην
τινὰ
τῶν
ναυτῶν,
|
ὁπόσην |
ἀποφέρει
ἡ
ναῦς
τῷ
δεσπότῃ |
[26] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ὅτι,
ὦ
ἄριστε,
ἄδηλον
|
ὁπόσον |
χρόνον
βιώσει
πλουτῶν.
τίς
γὰρ |
[18] |
κομήτην.
κἀκεῖνος
οὖν
ἔστω
ἐμός.
|
ὁπόσος |
δὲ
ὁ
πυρὸς
ἔνδον
ἐστίν, |
[42] |
μὴν
καὶ
ἐς
ὕπνον
κατασπᾶν
|
ὁπόσους |
ἂν
ἐθέλω
καὶ
ἅπασαν
θύραν |
[40] |
δέδιε
τοὺς
δορυφόρους,
ἀλλ´
ἐπιστάς,
|
ὁπόταν |
αὐτῷ
δοκῇ,
ἄγει
οἰμώζοντα
οὐκ |
[46] |
καὶ
μάλιστα
σύ,
ὦ
Τιμόλαε,
|
ὁπόταν |
δέῃ
σε
τὸ
αὐτὸ
παθεῖν |
[22] |
νῦν
αὐτοὶ
ποιοῦσιν.
ἐγὼ
δέ,
|
ὁπόταν |
δόξῃ,
προκύψας
ὥσπερ
ὁ
ἥλιος
|
[8] |
καὶ
μάλιστα
περὶ
τὸν
λίβα,
|
ὁπόταν |
ἐπιλάβῃ
καὶ
τοῦ
νότου·
κατ´ |
[35] |
φράσω.
ἐπειδὴ
κεκμήκαμεν
συντόνως
ὁδεύοντες,
|
ὁπότε |
κατῄειμεν
ἕωθεν
ἐς
τὸν
Πειραιᾶ, |
[3] |
τρυφῆς
εἶπεν
ἐν
τοῖς
Ἴωσιν,
|
ὁπότε |
οἱ
τότε
συναπῳκίσαν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀτάρ, |
[2] |
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπου
ἡμᾶς
ἀπέλιπεν;
|
ὁπότε, |
οἶμαι,
τὸ
ὡραῖον
ἐκεῖνο
μειράκιον |
[2] |
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Οἶσθα
οὖν,
ὦ
Λυκῖνε,
|
ὅπου |
ἡμᾶς
ἀπέλιπεν;
ὁπότε,
οἶμαι,
τὸ |
[1] |
μεθ´
ἡμῶν,
ἀλλ´
οὐκ
οἶδ´
|
ὅπου |
νῦν
ἐκεῖνός
ἐστιν
ἀποπλανηθεὶς
ἐν |
[12] |
ἀγκύρας
τὸ
πάχος
οὐκ
οἶδ´
|
ὅπου |
ὑμεῖς
ἀπέστητε.
~Ἰδὼν
δὲ
ὅμως |
[36] |
δή,
εἴ
σοι
δοκεῖ.
καὶ
|
ὅπως |
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
ἐν
τοῖς
κινδύνοις |
[7] |
ὑπὲρ
τὸν
Πρωτέα.
~ἠκούσατε
δὲ
|
ὅπως |
δεῦρο
κατήγαγε
τὸ
πλοῖον,
οἷα
|
[37] |
ἄμορφον
γενέσθαι.
πλὴν
ἀλλὰ
ὁρᾷς
|
ὅπως |
ἐπελάσας
μιᾷ
πληγῇ
αὐτόν
τε |
[14] |
ἐς
τὸ
ἄστυ.
ἀλλὰ
ὅρα
|
ὅπως |
παραμυθήσομαί
σου
τὸ
πταῖσμα·
πέντε |
[41] |
σὸν
αἰτεῖν,
ὦ
Τιμόλαε,
καὶ
|
ὅπως
|
ὑπερβαλῇ
τούτους,
ὥσπερ
εἰκὸς
ἄνδρα |
[24] |
τῇ
πομπῇ,
καὶ
μάλιστα
ἐπειδὰν
|
ὁρᾷ |
τοὺς
οἰκέτας
τοὺς
ἐμοὺς
ἀργύρῳ |
[21] |
καὶ
τοὺς
διακόνους
αὐτούς.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Ὅρα |
μόνον
μὴ
ὥσπερ
τῷ
Μίδᾳ |
[14] |
Πειραιῶς
ἐς
τὸ
ἄστυ.
ἀλλὰ
|
ὅρα
|
ὅπως
παραμυθήσομαί
σου
τὸ
πταῖσμα· |
[15] |
τὴν
Ἶσίν
τις
εἶδεν.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
|
Ὁρᾷς; |
διὰ
τοῦτο
ὤκνουν
εἰπεῖν
ἃ |
[37] |
τὸ
μέρος.
ἐγὼ
δέ,
ὡς
|
ὁρᾷς, |
καὶ
μονομαχήσω
πρὸς
τὸν
βασιλέα· |
[40] |
ἔτι
ἀπόλαυσις
ἀναισθήτῳ
αὐτῷ
γενομένῳ;
|
ὁρᾷς
|
οἷα
μὲν
ἔτι
ζῶν
ἕξεις |
[27] |
καὶ
μῖσος
παρὰ
τῶν
πολλῶν.
|
ὁρᾷς |
οἵων
σοι
πραγμάτων
αἴτιος
ὁ |
[37] |
ὕστερον
ἄμορφον
γενέσθαι.
πλὴν
ἀλλὰ
|
ὁρᾷς |
ὅπως
ἐπελάσας
μιᾷ
πληγῇ
αὐτόν |
[27] |
γενήσεσθαι
καὶ
βέβαιον;
ἢ
οὐχ
|
ὁρᾷς |
πολλοὺς
τῶν
πλουσίων
κακοδαιμόνως
διάγοντας |
[31] |
τὴν
χεῖρα.
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Πάντες,
ὡς
|
ὁρᾷς, |
ὦ
Σάμιππε,
ἐχειροτόνησαν.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἀλλὰ |
[16] |
~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Ἅλις
παιδιᾶς,
ὦ
Λυκῖνε.
|
ὁρᾷς, |
ὡς
ἐρυθριᾶν
Ἀδείμαντον
ἐποίησας
πολλῷ |
[42] |
ἀπαθῆ,
ἕτερον
δὲ
ὡς
μὴ
|
ὁρᾶσθαι |
τὸν
περιθέμενον,
οἷος
ἦν
ὁ |
[4] |
μὴ
ἀπολειφθεὶς
ἡμῶν
ἀποβουκοληθῇ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Ὁρᾶτε, |
μὴ
σκαιὸν
ᾖ
φίλον
ἀπολιπόντας |
[32] |
τὴν
ἐπὶ
Κορίνθου
διὰ
τῆς
|
ὀρεινῆς
|
ἐπευξάμενοι
τῷ
βασιλείῳ
Διί·
κἀπειδὰν |
[32] |
Πισιδῶν
καὶ
τῆς
παραλίου
καὶ
|
ὀρεινῆς |
Κιλικίας,
ἄχρι
ἂν
ἐπὶ
τὸν |
[21] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Εἶτα
πῶς
ὁ
οἰνοχόος
|
ὀρέξει |
πλῆρες
οὕτω
βαρὺ
ἔκπωμα;
ἢ |
[45] |
γνώμην,
ἐπὶ
δακτυλίου
μικροῦ
ὀχούμενον,
|
ὄρη |
ὅλα
κινεῖν
ἄκρῳ
τῷ
δακτύλῳ |
[30] |
τὼ
χεῖρε
τιμῶν
τὴν
τιάραν
|
ὀρθὴν |
οὖσαν
καὶ
τὸ
διάδημα.
σὺ |
[9] |
προσφερομένην.
τοὐντεῦθεν
δὲ
ἅπαξ
τῆς
|
ὀρθῆς |
ἐκπεσόντας
διὰ
τοῦ
Αἰγαίου
πλεύσαντας |
[24] |
ὡς
τὸ
πλοῖόν
μου
πλησίον
|
ὁρμεῖν |
καταφανὲς
ὂν
ἐκ
τοῦ
Κεραμεικοῦ. |
[44] |
γρὺψ
ὑπόπτερον
θηρίον
ἢ
φοῖνιξ
|
ὄρνεον |
ἐν
Ἰνδοῖς
ἀθέατον
τοῖς
ἄλλοις, |
[23] |
καὶ
λαγώς,
καὶ
ὅσα
πτηνά,
|
ὄρνις |
ἐκ
Φάσιδος
καὶ
ταὼς
ἐξ |
[24] |
κἀνταῦθά
που
λιμένα
εἶναι
ἐπαχθέντος
|
ὀρύγματι |
μεγάλῳ
τοῦ
ὕδατος,
ὡς
τὸ
|
[10] |
τίς
ἐστι.
Πάνυ
ἤδη
σαφῶς
|
ὁρῶ, |
καὶ
θοἰμάτιον
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[38] |
ὀλίγον
ἐς
τὸ
εἴσω
τῶν
|
ὅρων. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Πέπαυσο
ἤδη,
ὦ
Σάμιππε. |
[22] |
οἱ
δὲ
ἀποπνιγήσονται
οἱ
πλούσιοι
|
ὁρῶντες |
ὀχήματα,
ἵππους
καὶ
παῖδας
ὡραίους |
[17] |
Ἀδείμαντος
βούλεται,
οὐδὲ
ἐρωτᾶν
οἶμαι,
|
ὅς |
γε
δὴ
ἐν
τῇ
νηῒ |
[20] |
ὑπὸ
τὸν
Ἑρμῆν
τὸν
λίθινον,
|
ὅς |
ἐστιν
ἡμῖν
ἐν
τῇ
αὐλῇ, |
[35] |
Ἀθήνησιν,
ὦ
μακάριε,
εἶναι
δοκεῖς,
|
ὃς
|
ἀμφὶ
Βαβυλῶνα
ἐν
τῷ
πεδίῳ |
[14] |
εἶ
ἀφόρητος
ἡμῖν
τότε
γενησόμενος.
|
ὃς |
γὰρ
ἔτι
ἑνὸς
πλοίου
τουτουὶ
|
[38] |
μάλιστα
Κυδίαν
τὸν
πλούσιον
μετελεύσομαι,
|
ὃς |
ὅμορος
ὤν
μοι
ἐξέωσε
τοῦ |
[45] |
καίτοι
ἑνὸς
τοῦ
ἀναγκαιοτάτου
προσδεῖ,
|
ὃς |
περιθέμενόν
σε
παύσει
μωραίνοντα
τὴν |
[14] |
ὥς
τινα
πειρατὴν
ἢ
καταποντιστήν,
|
ὃς |
τηλικοῦτον
ναυάγιον
εἴργασμαι,
καὶ
ταῦτα |
[9] |
Ἥρωνα
ἢ
τοῦ
Νηρέως
ἡλικιώτην,
|
ὃς |
τοσοῦτον
ἀπεσφάλη
τῆς
ὁδοῦ.
~ἀλλὰ |
[44] |
παράδοξον
ἢ
κτῆμα
τίμιον
ἢ
|
ὅσα |
ἐμφαγεῖν
ἢ
πιεῖν
ἡδέα,
οὐ
|
[20] |
καὶ
λίθοι,
καὶ
ἐν
Ἐλευσῖνι
|
ὅσα |
ἐπὶ
θαλάττῃ
καὶ
περὶ
τὸν |
[24] |
μετοίκῳ
ἥμισυ
τούτων,
δημοσίᾳ
δὲ
|
ὅσα |
ἐς
κάλλος
θέατρα
καὶ
βαλανεῖα, |
[20] |
ἄστυ
πάντα
ὠνησάμην
ἤδη
πλὴν
|
ὅσα |
θύμον
καὶ
λίθοι,
καὶ
ἐν |
[23] |
καὶ
σύες
καὶ
λαγώς,
καὶ
|
ὅσα
|
πτηνά,
ὄρνις
ἐκ
Φάσιδος
καὶ |
[45] |
ἄλλον
εἶδες
ἐν
τοσούτοις
ἔθνεσιν,
|
ὅσα |
ὑπερέπτης,
γέροντα
ἤδη
ἄνδρα
οὕτω |
[38] |
πόλεις
ἐπωνύμους
ἐπ´
ἐμαυτοῦ
οἰκιῶ,
|
ὅσας |
δὲ
καὶ
καθαιρήσω
ἑλὼν
κατὰ |
[27] |
κἂν
μὴ
εἴπῃς.
ἐῶ
λέγειν
|
ὅσας |
ἐπιβουλὰς
μετὰ
τοῦ
πλούτου
καὶ |
[38] |
ὀνομαζόμενος.
ἐπὶ
τούτοις
ἄρα
ἐννοεῖτε
|
ὅσας |
μὲν
πόλεις
ἐπωνύμους
ἐπ´
ἐμαυτοῦ |
[5] |
ἄλλα
ἡλίκος
μὲν
ὁ
ἱστός,
|
ὅσην |
δὲ
ἀνέχει
τὴν
κεραίαν,
οἵῳ |
[44] |
ἂν
τὰ
τῶν
ἄλλων,
ἐς
|
ὅσον |
ἀνοίγειν
τε
τὰς
θύρας
ἐδυνάμην |
[16] |
ἡδίστῳ
ὀνείρατι
ἑκουσίῳ
περιπεσόντες,
ἐφ´
|
ὅσον
|
βουλόμεθα,
εὖ
ποιήσοντι
ἡμᾶς·
παρ´ |
[22] |
ὀχήματα,
ἵππους
καὶ
παῖδας
ὡραίους
|
ὅσον |
δισχιλίους,
ἐξ
ἁπάσης
ἡλικίας
ὅ |
[39] |
καὶ
βιαιότερα
τῶν
Ἀδειμάντου,
παρ´
|
ὅσον |
ἐκεῖνος
μὲν
ἐτρύφα
διτάλαντα
χρύσεα |
[44] |
τύραννος
πλούσιος
ὑβριστής,
ἀράμενος
αὐτὸν
|
ὅσον |
ἐπὶ
σταδίους
εἴκοσιν
ἀφῆκα
φέρεσθαι |
[22] |
βίος
οἷος
ἁβρότατος,
ὕπνος
ἐφ´
|
ὅσον |
ἥδιστος,
φίλων
πρόσοδοι
καὶ
δεήσεις |
[17] |
εἶτα
Τιμόλαος,
ἐγὼ
δὲ
ὀλίγον
|
ὅσον
|
ἡμιστάδιον
τὸ
πρὸ
τοῦ
Διπύλου |
[44] |
Νείλου
μόνος
ἂν
ἠπιστάμην
καὶ
|
ὅσον
|
τῆς
γῆς
ἀοίκητον,
καὶ
εἴ |
[28] |
λῃστείας
ἀρξαμένῳ
ἑταῖροι
καὶ
συνωμόται
|
ὅσον |
τριάκοντα,
πιστοὶ
μάλα
καὶ
πρόθυμοι, |
[16] |
μέγιστον,
ἐπίδειξις
ἔσται
τὸ
πρᾶγμα
|
ὅστις |
ἂν
ἄριστα
χρήσαιτο
τῷ
πλούτῳ
|
[15] |
κόλπον
οὐ
πτύεις,
οὐδὲ
οἶσθα
|
ὅστις |
ὢν
ναυκληρεῖς.
οὕτως
ἐπῆρέ
σε |
[29] |
πρᾶγμα
οὐχ
ὅμοιον
ἡδύ,
ὥσπερ
|
ὅταν |
ἴδῃ
τις
αὐτὸς
δι´
αὑτοῦ |
[17] |
Τιμόλαε,
καὶ
πείθομαί
σοι
καὶ
|
ὅταν
|
ὁ
καιρὸς
καλῇ,
εὔξομαι
ἅπερ |
[4] |
ἀνεμνήσθην,
ὁπόθεν
ἡμῶν
ἀπελείφθη
Ἀδείμαντος,
|
ὅτε |
παρὰ
τὸν
ἱστὸν
ἐπὶ
πολὺ |
[15] |
ὤκνουν
εἰπεῖν
ἃ
ἐνενόουν,
εἰδὼς
|
ὅτι |
ἐν
γέλωτι
καὶ
σκώμματι
ποιήσεσθέ |
[3] |
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Εὖ
γε,
ὦ
Τιμόλαε,
|
ὅτι |
ἡμᾶς
ἀναμιμνήσκεις
τῶν
Θουκυδίδου
συγγραμμάτων, |
[1] |
ΕΥΧΑΙ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐκ
ἐγὼ
ἔλεγον
|
ὅτι |
θᾶττον
τοὺς
γῦπας
ἕωλος
νεκρὸς |
[40] |
καὶ
τόδε
πῶς
οὐ
ταπεινόν,
|
ὅτι |
καὶ
νοσεῖς
τὰ
ὅμοια
τοῖς |
[25] |
δὲ
χοίνικα,
ἀπομεμαγμένην
καὶ
ταύτην,
|
ὅτι |
λάλος
ἐστὶ
καὶ
ἐπισκώπτει
μου |
[40] |
ἄπεισιν
ἀμελούμενα.
ἢν
δὲ
καὶ
|
ὅτι |
μάλιστα
ἐπὶ
πλεῖστον
παραμείνῃ,
τίς
|
[27] |
ἢ
τῶν
ἐντοσθιδίων
τι
ἀλγοῦντας;
|
ὅτι |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἕλοιο |
[34] |
Σελεύκειαν
παρελθὼν
παρασκευάζεται
ἱππέας
τε
|
ὅτι |
πλείστους
μεταπεμπόμενος
καὶ
τοξότας
καὶ |
[26] |
Πῶς
λέγεις,
ὦ
Λυκῖνε;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Ὅτι, |
ὦ
ἄριστε,
ἄδηλον
ὁπόσον
χρόνον |
[31] |
δέξονται
ἄρχοντά
σε
σφῶν
γενέσθαι.
|
ὅτῳ |
δοκεῖ,
ὦ
ἱππεῖς,
Ἀδείμαντον
ἱππαρχεῖν, |
[43] |
καὶ
μηδένα
εἶναι
ἀνέραστον
καὶ
|
ὅτῳ |
μὴ
ποθεινότατος
ἐγὼ
καὶ
ἀνὰ |
[19] |
Ἀδείμαντε;
καταδύσεταί
σοι
τὸ
πλοῖον,
|
οὐ |
γὰρ
ἴσον
βάρος
πυροῦ
καὶ |
[46] |
συκοφαντῶν
τοὺς
ἄλλους.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ἀλλ´
|
οὐ |
δέομαι
εὐχῆς
ἐγώ.
ἥκομεν
γὰρ |
[40] |
τοῖς
ἰδιώταις
καὶ
ὁ
πυρετὸς
|
οὐ
|
διαγιγνώσκει
σε
βασιλέα
ὄντα
οὐδ´ |
[23] |
εὐτελὴς
γὰρ
ὁ
ἄργυρος
καὶ
|
οὐ |
κατ´
ἐμέ—
τάριχος
μὲν
ἐξ |
[29] |
προχειρισθέντα
ὑπὸ
τῆς
στρατιᾶς
ἄρχειν,
|
οὐ
|
κληρονόμον
γενόμενον
ἄλλου
πονήσαντος
ἐς |
[20] |
ἡμῖν
ἐμφαγεῖν,
τὰ
δὲ
ἐκπώματα
|
οὐ |
κοῦφα
ὡς
τὰ
Ἐχεκράτους,
ἀλλὰ |
[44] |
ὅσα
ἐμφαγεῖν
ἢ
πιεῖν
ἡδέα,
|
οὐ
|
μεταστειλάμενος,
ἀλλ´
αὐτὸς
ἐπιπετόμενος
ἀπέλαυον
|
[11] |
φροντίζοντι
ἔοικας
ἐπὶ
συννοίας
τινὸς
|
οὐ |
μικρὸν
οὐδὲ
εὐκαταφρόνητον
πρᾶγμα,
ὡς |
[39] |
ἐφρόντιζες
νύκτωρ
καὶ
μεθ´
ἡμέραν·
|
οὐ |
μόνον
γάρ
σοι
τὰ
παρὰ |
[7] |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
Φάρου
ἀπάραντας
|
οὐ |
πάνυ
βιαίῳ
πνεύματι
ἑβδομαίους
ἰδεῖν |
[2] |
τὰ
ἐρωτικά.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Καὶ
μὴν
|
οὐ |
πάνυ
καλός,
ὦ
Σάμιππε,
ὁ |
[28] |
ἄλλῳ,
εἶτα
χίλιοι
καὶ
μετ´
|
οὐ
|
πολὺ
μύριοι,
καὶ
τὸ
πᾶν |
[15] |
Ἀδείμαντε,
καὶ
ἐς
τὸν
κόλπον
|
οὐ |
πτύεις,
οὐδὲ
οἶσθα
ὅστις
ὢν
|
[21] |
σὺ
δέξῃ
παρ´
αὐτοῦ
ἀμογητὶ
|
οὐ |
σκύφον,
ἀλλὰ
Σισύφειόν
τι
βάρος |
[40] |
γὰρ
οὖν
καὶ
τόδε
πῶς
|
οὐ |
ταπεινόν,
ὅτι
καὶ
νοσεῖς
τὰ |
[43] |
ἀνὰ
στόμα,
ὥστε
πολλὰς
γυναῖκας
|
οὐ |
φερούσας
τὸν
ἔρωτα
καὶ
ἀναρτᾶν |
[22] |
ὥσπερ
ὁ
ἥλιος
ἐκείνων
μὲν
|
οὐδ´ |
ἐπιβλέψομαι
ἐνίους,
εἰ
δέ
τις
|
[40] |
οὐ
διαγιγνώσκει
σε
βασιλέα
ὄντα
|
οὐδ´ |
ὁ
θάνατος
δέδιε
τοὺς
δορυφόρους, |
[27] |
ὑπὸ
τῶν
ἀλγηδόνων,
τοὺς
μὲν
|
οὐδὲ
|
βαδίζειν
δυναμένους,
ἐνίους
δὲ
τυφλοὺς |
[45] |
εὐχῆς;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐδέν,
ὦ
Τιμόλαε.
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἀσφαλὲς
ἐναντιοῦσθαι
ἀνδρὶ
πτηνῷ |
[11] |
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Μῶν
ἐρωτικόν
τί
ἐστιν;
|
οὐδὲ |
γὰρ
οὐδὲ
τοῦτο
ἀμυήτοις
ἡμῖν |
[17] |
εἰ
μὲν
γὰρ
Ἀδείμαντος
βούλεται,
|
οὐδὲ |
ἐρωτᾶν
οἶμαι,
ὅς
γε
δὴ |
[11] |
ἐπὶ
συννοίας
τινὸς
οὐ
μικρὸν
|
οὐδὲ |
εὐκαταφρόνητον
πρᾶγμα,
ὡς
δοκεῖς,
ἀνακυκλῶν. |
[14] |
ἤδη
ἔχε,
καὶ
τὸ
μέγιστον
|
οὐδὲ |
καταδῦναι
δυνάμενα,
καὶ
τάχα
σοι |
[28] |
γε
τοῖς
πολίταις
ἐπιδείξασθαι
ἀδύνατον,
|
οὐδὲ |
μικρολογήσομαι
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
θησαυρὸν
|
[18] |
παραδραμών.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Οὐκοῦν
ἐγὼ
μὲν
|
οὐδὲ |
νῦν
ἀποστήσομαι
τῆς
νεώς,
ἀλλ´, |
[15] |
ἐς
τὸν
κόλπον
οὐ
πτύεις,
|
οὐδὲ |
οἶσθα
ὅστις
ὢν
ναυκληρεῖς.
οὕτως |
[30] |
σοι
δεινῶς
ἄφιππός
εἰμι
καὶ
|
οὐδὲ |
ὅλως
ἐπέβην
ἵππου
ἐν
τῷ |
[39] |
δοκοῦντες
εἶναι.
ἀπόλαυσις
μέν
γε
|
οὐδὲ |
ὄναρ
τῶν
ἡδέων,
ἀλλὰ
δόξα |
[14] |
τούτῳ
τριάρμενα
πάντα
καὶ
ἀνώλεθρα,
|
οὐδὲ
|
ὄψει
δηλαδὴ
τοὺς
φίλους.
σὺ |
[27] |
μοι,
ὦ
Λυκῖνε,
ὑπεναντίος·
ὥστε
|
οὐδὲ
|
τὴν
χοίνικα
ἔτι
λήψῃ
ἐς |
[11] |
ἐρωτικόν
τί
ἐστιν;
οὐδὲ
γὰρ
|
οὐδὲ |
τοῦτο
ἀμυήτοις
ἡμῖν
ἐξαγορεύσεις,
ἀλλὰ |
[39] |
μῖσος
καὶ
κολακεία,
φίλος
δὲ
|
οὐδεὶς |
ἀληθής,
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
δέος |
[34] |
καὶ
διὰ
μὲν
τῆς
Μεσοποταμίας
|
οὐδεὶς
|
ἀπήντηκεν
ἡμῖν
πολέμιος,
ἀλλὰ
ἑκόντες |
[32] |
τῇ
Ἑλλάδι
πάντα
ἤδη
χειρωσώμεθα—
|
οὐδεὶς |
γὰρ
ὁ
ἐναντιωθησόμενος
ἡμῖν
τὰ |
[28] |
ὀκνεῖν
αἰτεῖν,
ὡς
ἐκείνων
πρὸς
|
οὐδὲν |
ἀνανευόντων.
αἰτῶ
δὴ
βασιλεὺς
γενέσθαι
|
[44] |
τὸ
γῆρας
ὥσπερ
οἱ
ὄφεις.
|
οὐδὲν |
γὰρ
δεήσει
με
ταῦτα
ἔχοντα· |
[15] |
τεττάρων
ἕκαστος
ὀβολῶν
διεπλεύσαμεν,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἐδυσχέραινες
ἡμᾶς
συμπλέοντας,
νῦν
δὲ |
[4] |
τὴν
ὁδὸν
Ἀδείμαντος,
καὶ
δέος
|
οὐδὲν |
μὴ
ἀπολειφθεὶς
ἡμῶν
ἀποβουκοληθῇ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[29] |
δυναστείαν.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Παπαῖ,
ὦ
Σάμιππε,
|
οὐδὲν |
μικρόν,
ἀλλὰ
τὸ
κεφάλαιον
αὐτὸ |
[11] |
δᾳδὶ
καὶ
αὐτοῖς
τετελεσμένοις.
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
|
Οὐδέν, |
ὦ
θαυμάσιε,
τοιοῦτον,
ἀλλά
τινα |
[11] |
πρᾶγμα,
ὡς
δοκεῖς,
ἀνακυκλῶν.
(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
|
Οὐδέν, |
ὦ
Λυκῖνε,
χαλεπόν,
ἀλλά
με |
[45] |
ὦ
Λυκῖνε,
τῆς
εὐχῆς;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὐδέν, |
ὦ
Τιμόλαε.
οὐδὲ
γὰρ
ἀσφαλὲς |
[2] |
παλαίστρας
ἀποπνέοντες,
οἷς
καὶ
παραδακρῦσαι
|
οὐκ |
ἀγεννές.
οὗτος
δὲ
πρὸς
τῷ |
[10] |
τῆς
ὁδοῦ.
~ἀλλὰ
τί
τοῦτο;
|
οὐκ |
Ἀδείμαντος
ἐκεῖνός
ἐστι;
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Πάνυ |
[40] |
ὁπόταν
αὐτῷ
δοκῇ,
ἄγει
οἰμώζοντα
|
οὐκ |
αἰδούμενος
τὸ
διάδημα;
σὺ
δὲ |
[41] |
ὑπὲρ
τῆς
ἀρχῆς,
εἰκότως
διέβαλες,
|
οὐκ |
αἰτήσομαι.
ἀβέβαια
γὰρ
ταῦτά
γε |
[15] |
πριαμένῳ
μήτε
ναυπηγησαμένῳ,
ἡμεῖς
δὲ
|
οὐκ |
αἰτήσομεν
παρὰ
τῶν
θεῶν
ἐπὶ |
[28] |
Μαντινείας,
ὡς
ἴστε—
ναῦν
μὲν
|
οὐκ |
αἰτήσω
μοι
γενέσθαι,
ἥν
γε |
[10] |
ἡμῶν
ἢ
ἐκκεκώφωται.
Ἀδείμαντος
γάρ,
|
οὐκ |
ἄλλος
τίς
ἐστι.
Πάνυ
ἤδη |
[46] |
κατεχρήσασθε
καλῶς
ποιοῦντες.
ἄλλως
τε
|
οὐκ |
ἂν
δεξαίμην
πλουτήσας
ἐπ´
ὀλίγον |
[27] |
τι
ἀλγοῦντας;
ὅτι
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἂν
ἕλοιο
πλουτῶν
δὶς
τοσοῦτον |
[33] |
καὶ
τῶν
οἴκοι
πολὺ
ἀπελθεῖν
|
οὐκ |
ἂν
ἡδέως
ὑπομείναιμι.
σὺ
δὲ |
[1] |
~ΠΛΟΙΟΝ
Η
ΕΥΧΑΙ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὐκ |
ἐγὼ
ἔλεγον
ὅτι
θᾶττον
τοὺς |
[37] |
ἐπιπόλαιον
μέντοι
τὸ
τραῦμα
καὶ
|
οὐκ |
εἰς
τὰ
φανερὰ
τοῦ
σώματος, |
[2] |
ἐς
τοὐπίσω
ὁ
πλόκαμος
συνεσπειραμένος
|
οὐκ |
ἐλεύθερόν
φησιν
αὐτὸν
εἶναι.
~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) |
[19] |
τὸ
ὡραῖον
ἀποπνιγήσεται
ἄθλιον
νεῖν
|
οὐκ
|
ἐπιστάμενον.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Θάρρει,
ὦ
Λυκῖνε. |
[1] |
Μυρρινούσιος
εἵπετο
μεθ´
ἡμῶν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπου
νῦν
ἐκεῖνός
ἐστιν
|
[12] |
μου
τῆς
ἀγκύρας
τὸ
πάχος
|
οὐκ |
οἶδ´
ὅπου
ὑμεῖς
ἀπέστητε.
~Ἰδὼν |
[7] |
ὁ
ἀστὴρ
αὐτοὺς
ἔσωσεν;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὔκ, |
ὦ
Τιμόλαε,
ἀλλὰ
νῦν
ἡδέως |
[1] |
ὤν,
τὸ
ἀπὸ
τούτου
δὲ
|
οὐκέτι |
αὐτὸν
εἶδον
οὔτε
ἔνδον
οὔτε |
[24] |
ἐμὲ
Ἶροι
δηλαδὴ
ἅπαντες,
καὶ
|
οὐκέτι |
τὸ
ἀργυροῦν
πινάκιον
ἢ
τὸν |
[18] |
ὡς
οἷόν
τε
παραδραμών.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
|
Οὐκοῦν |
ἐγὼ
μὲν
οὐδὲ
νῦν
ἀποστήσομαι |
[15] |
ὑφαιρήσω
τὴν
ἀποβάθραν
προεισελθών.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὐκοῦν |
ἡμεῖς
γε
προσνηξόμεθα
ὑμῖν.
μὴ |
[11] |
περιουσίας
καὶ
τρυφῆς
ἐπέστητε.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὐκοῦν |
τὸ
προχειρότατον
τοῦτο,
κοινὸς
Ἑρμᾶς |
[14] |
οὐρίῳ
τῆς
εὐχῆς
πνεύματι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
Οὐκοῦν, |
ὦ
γενναῖε,
λαβόμενός
μου
ἄπαγε |
[37] |
τοῦ
σώματος,
ὡς
μηδὲ
τὴν
|
οὐλὴν |
ὕστερον
ἄμορφον
γενέσθαι.
πλὴν
ἀλλὰ
|
[6] |
ἐδείχθη
γάρ
μοι
ἀναφαλαντίας
τις,
|
οὖλος, |
Ἥρων,
οἶμαι,
τοὔνομα.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Θαυμάσιος |
[10] |
μὲν
οὖν,
Ἀδείμαντος
αὐτός.
ἐμβοήσωμεν
|
οὖν. |
Ἀδείμαντε,
σέ
φημι
τὸν
Μυρρινούσιον |
[10] |
ἐκεῖνός
ἐστι;
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Πάνυ
μὲν
|
οὖν, |
Ἀδείμαντος
αὐτός.
ἐμβοήσωμεν
οὖν.
Ἀδείμαντε, |
[39] |
τῶν
ἔξω
τῆς
ἀρχῆς.
δεδιέναι
|
οὖν |
δεῖ
πάντα
καὶ
ὑφορᾶσθαι,
καὶ |
[13] |
πρὸς
τοὐλάχιστόν
τις
λογίζοιτο.
τοὐντεῦθεν
|
οὖν |
ἐπανιὼν
ἐλογιζόμην,
εἴ
τις
θεῶν |
[18] |
ὦ
Σάμιππε,
τὸν
κομήτην.
κἀκεῖνος
|
οὖν |
ἔστω
ἐμός.
ὁπόσος
δὲ
ὁ |
[14] |
δηλαδὴ
τοὺς
φίλους.
σὺ
μὲν
|
οὖν |
εὐπλόει,
ὦ
βέλτιστε,
ἡμεῖς
δὲ |
[34] |
ῥᾳδίως
τοσαύτας
μυριάδας
κατέλεξε.
καιρὸς
|
οὖν |
ἤδη
σκοπεῖν
ἡμᾶς
ὅ
τι |
[41] |
εὐθῦναί
τις
δυνηθείη.
χρυσὸν
μὲν
|
οὖν |
καὶ
θησαυροὺς
καὶ
μεδίμνους
νομίσματος
|
[40] |
ὑπὸ
σεαυτοῦ
εὐδαιμονίζεσθαι.
~καὶ
γὰρ
|
οὖν |
καὶ
τόδε
πῶς
οὐ
ταπεινόν, |
[20] |
μέδιμνοι
χίλιοι
ἐπισήμου
χρυσίου.
εὐθὺς
|
οὖν |
κατὰ
τὸν
Ἡσίοδον
οἶκος
τὸ |
[34] |
τοξότας
καὶ
σφενδονήτας.
ἀπαγγέλλουσι
δ´
|
οὖν |
οἱ
σκοποὶ
ἀμφὶ
τὰς
ἑκατὸν |
[4] |
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Εὖ
λέγεις.
τί
δ´
|
οὖν |
χρὴ
ποιεῖν
ἡμᾶς;
ἐνταῦθα
καραδοκεῖν |
[26] |
Ἑρμῆς
τελεσιουργήσειεν
αὐτά.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οἶσθα
|
οὖν, |
ὦ
Ἀδείμαντε,
ὡς
πάνυ
σοι |
[39] |
ἂν
ἐθέλῃ.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Τί
δ´
|
οὖν, |
ὦ
Λυκῖνε;
οἷά
σοι
ᾐτῆσθαι |
[2] |
οὔτε
ἐπεὶ
κατεληλύθαμεν.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Οἶσθα
|
οὖν, |
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπου
ἡμᾶς
ἀπέλιπεν; |
[46] |
Ἀγαμέμνονες
ὄντες
ἢ
Κρέοντες.
λυπήσεσθε
|
οὖν, |
ὡς
τὸ
εἰκός,
καὶ
δυσάρεστοι |
[34] |
καὶ
τούτων
εἴκοσιν
ἱπποτοξότας,
καίτοι
|
οὔπω |
ὁ
Ἀρμένιος
πάρεστιν
οὔτε
οἱ
|
[46] |
πτερώσεως
διαλυθείσης
καταπεσόντα
ἐκ
τοῦ
|
οὐρανοῦ |
χαμαὶ
βαδίζειν
ἀπολέσαντα
τοὺς
δακτυλίους |
[13] |
ἀνέτρεψας
εὖ
φερόμενον
τὸ
σκάφος
|
οὐρίῳ |
τῆς
εὐχῆς
πνεύματι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐκοῦν, |
[40] |
εἰκόνες
δὲ
ἐκεῖναι
καὶ
νεῴ,
|
οὓς |
ἀνιστᾶσιν
αἱ
πόλεις
θεραπεύουσαι,
καὶ |
[9] |
τοσοῦτον
ἀποσυρέντας
ἐς
τὸ
κάτω,
|
οὓς |
ἔδει
τὴν
Κρήτην
δεξιὰν
λαβόντας |
[30] |
χεῖρε
τιμῶν
τὴν
τιάραν
ὀρθὴν
|
οὖσαν |
καὶ
τὸ
διάδημα.
σὺ
δὲ |
[9] |
ὁ
ναύκληρος
ἔτι
καὶ
νυκτὸς
|
οὔσης |
καὶ
ζόφου
ἀκριβοῦς.
ἀλλὰ
πρὸς
|
[46] |
ἐφ´
οἷς
ὑμεῖς
ᾐτήσατε
τοιούτοις
|
οὖσι, |
καὶ
ταῦτα
φιλοσοφίαν
ἐπαινοῦντες.
|
[32] |
ἐναντιωθησόμενος
ἡμῖν
τὰ
ὅπλα
τοσούτοις
|
οὖσιν, |
ἀλλ´
ἀκονιτὶ
κρατοῦμεν—
ἐπιβάντες
ἐπὶ |
[1] |
τούτου
δὲ
οὐκέτι
αὐτὸν
εἶδον
|
οὔτε |
ἔνδον
οὔτε
ἐπεὶ
κατεληλύθαμεν.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) |
[1] |
οὐκέτι
αὐτὸν
εἶδον
οὔτε
ἔνδον
|
οὔτε |
ἐπεὶ
κατεληλύθαμεν.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Οἶσθα
οὖν, |
[34] |
κατὰ
τὴν
Κασπίαν
θάλατταν
οἰκοῦντες
|
οὔτε |
οἱ
ἀπὸ
Βάκτρων,
ἀλλ´
ἐκ |
[34] |
καίτοι
οὔπω
ὁ
Ἀρμένιος
πάρεστιν
|
οὔτε |
οἱ
κατὰ
τὴν
Κασπίαν
θάλατταν |
[2] |
οἷς
καὶ
παραδακρῦσαι
οὐκ
ἀγεννές.
|
οὗτος |
δὲ
πρὸς
τῷ
μελάγχρους
εἶναι |
[18] |
δὲ
ὁ
πυρὸς
ἔνδον
ἐστίν,
|
οὗτος |
ὁ
ἀριθμὸς
ἅπας
χρυσίον
ἐπίσημον |
[31] |
Λυκῖνος
δὲ
ἐχέτω
τὸ
δεξιόν.
|
οὑτοσὶ |
δὲ
Τιμόλαος
ἐπὶ
τοῦ
εὐωνύμου
|
[26] |
ἀπὸ
λεπτῆς
κρόκης
ὁ
πᾶς
|
οὑτοσὶ |
πλοῦτος
ἀπήρτηται,
καὶ
ἢν
ἐκείνη |
[46] |
τὸ
Δίπυλον,
καὶ
ὁ
βέλτιστος
|
οὑτοσὶ |
Σάμιππος
ἀμφὶ
Βαβυλῶνα
μονομαχῶν,
καὶ |
[17] |
ὦ
Ἀδείμαντε,
εἶτα
μετὰ
σὲ
|
οὑτοσὶ |
Σάμιππος,
εἶτα
Τιμόλαος,
ἐγὼ
δὲ |
[21] |
πῶς
ὁ
οἰνοχόος
ὀρέξει
πλῆρες
|
οὕτω |
βαρὺ
ἔκπωμα;
ἢ
σὺ
δέξῃ |
[16] |
ἂν
δοκῇ
παρὰ
τῶν
θεῶν.
|
οὕτω |
γὰρ
ἂν
ἡμᾶς
ὅ
τε
|
[11] |
αἰσχύνομαι
ἔγωγε
εἰπεῖν
πρὸς
ὑμᾶς.
|
οὕτω |
γὰρ
μειρακιῶδες
ὑμῖν
δόξει
τὸ |
[2] |
ἐγὼ
Ἀδείμαντον
οἶδα,
οἶμαι,
γλαφυρὸν
|
οὕτω |
θέαμα
ἐκεῖνος
ἰδὼν
μακρὰ
χαίρειν |
[45] |
ὅσα
ὑπερέπτης,
γέροντα
ἤδη
ἄνδρα
|
οὕτω |
παρακεκινηκότα
τὴν
γνώμην,
ἐπὶ
δακτυλίου |
[34] |
πλησίον
καὶ
προαστείων
τῆς
ἀρχῆς·
|
οὕτω |
ῥᾳδίως
τοσαύτας
μυριάδας
κατέλεξε.
καιρὸς |
[1] |
ἀπνευστὶ
θέοντα
ἀπιέναι
διὰ
τοῦτο;
|
οὕτω
|
φιλοθεάμων
σύ
γε
καὶ
ἄοκνος |
[35] |
ἀνατετραμμένης
στήλης
καθίσαντας
ἀναπαύσασθαι,
εἶτα
|
οὕτως |
ἀναστάντας
ἀνύειν
τὸ
λοιπὸν
ἐς |
[15] |
οὐδὲ
οἶσθα
ὅστις
ὢν
ναυκληρεῖς.
|
οὕτως |
ἐπῆρέ
σε
ἡ
οἰκία
ἐν |
[1] |
ὦ
Λυκῖνε,
σχολὴν
ἄγοντα
πυθόμενον
|
οὕτως |
ὑπερμεγέθη
ναῦν
καὶ
πέρα
τοῦ
|
[40] |
τὸ
διάδημα;
σὺ
δὲ
ὁ
|
οὕτως |
ὑψηλὸς
καταπεσὼν
ἀνάσπαστος
ἐκ
τοῦ |
[45] |
καὶ
τόδε,
τί
δή
ποτε
|
οὐχ |
εἷς
δακτύλιος
ἅπαντα
ταῦτα
δύναταί |
[28] |
ἀνανευόντων.
αἰτῶ
δὴ
βασιλεὺς
γενέσθαι
|
οὐχ |
οἷος
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου
ἢ |
[29] |
τὸ
τοιοῦτο,
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
|
οὐχ |
ὅμοιον
ἡδύ,
ὥσπερ
ὅταν
ἴδῃ |
[27] |
σοι
γενήσεσθαι
καὶ
βέβαιον;
ἢ
|
οὐχ |
ὁρᾷς
πολλοὺς
τῶν
πλουσίων
κακοδαιμόνως
|
[11] |
λαβόμενοι
σε
ἐπιστρέψωμεν,
ὦ
Ἀδείμαντε,
|
οὐχ |
ὑπακούσει
ἡμῖν
βοῶσιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[44] |
ἀποδυόμενον
τὸ
γῆρας
ὥσπερ
οἱ
|
ὄφεις. |
οὐδὲν
γὰρ
δεήσει
με
ταῦτα |
[22] |
δὲ
ἀποπνιγήσονται
οἱ
πλούσιοι
ὁρῶντες
|
ὀχήματα, |
ἵππους
καὶ
παῖδας
ὡραίους
ὅσον |
[45] |
τὴν
γνώμην,
ἐπὶ
δακτυλίου
μικροῦ
|
ὀχούμενον, |
ὄρη
ὅλα
κινεῖν
ἄκρῳ
τῷ |
[23] |
δὲ
ἡμέτερον
τὸ
ἄπυρον,
καὶ
|
ὄψα |
πανταχόθεν
καὶ
σύες
καὶ
λαγώς, |
[14] |
τριάρμενα
πάντα
καὶ
ἀνώλεθρα,
οὐδὲ
|
ὄψει |
δηλαδὴ
τοὺς
φίλους.
σὺ
μὲν |
[1] |
τι
ἐξ
ἄστεος
ἥκειν
ἢ
|
ὀψομένους |
τὸ
πλοῖον.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Νὴ
Δία, |