Paragraphes |
[0] |
~ΠΛΟΙΟΝ
|
Η |
ΕΥΧΑΙ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐκ
ἐγὼ
ἔλεγον |
[33] |
ἐς
τὰ
γυμνὰ
περὶ
Σοῦσα
|
ἢ |
Βάκτρα
ἡγούμενόν
σοι
τῆς
φάλαγγος. |
[41] |
καὶ
θησαυροὺς
καὶ
μεδίμνους
νομίσματος
|
ἢ |
βασιλείας
καὶ
πολέμους
καὶ
δείματα |
[30] |
ἐνδακὼν
ἐς
μέσους
τοὺς
πολεμίους,
|
ἢ
|
δεήσει
καταδεθῆναί
με
πρὸς
τὸ |
[39] |
τοῖς
παρὰ
τῶν
πολεμίων
ἥκουσιν
|
ἢ |
δικάζειν
ἢ
καταπέμπειν
τοῖς
ὑπηκόοις |
[10] |
τὸν
Στρομβίχου.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Δυεῖν
θάτερον,
|
ἢ |
δυσχεραίνει
καθ´
ἡμῶν
ἢ
ἐκκεκώφωται. |
[4] |
ποιεῖν
ἡμᾶς;
ἐνταῦθα
καραδοκεῖν
αὐτόν,
|
ἢ |
ἐθέλεις
ἐγὼ
αὖθις
ἐπάνειμι
ἐς |
[26] |
καὶ
κόραξι
πάντα
ἐκεῖνα
καταλιπών;
|
ἢ |
ἐθέλεις
καταριθμήσομαί
σοι
τοὺς
μὲν |
[28] |
Φιλίππου
ἢ
Πτολεμαῖος
ἢ
Μιθριδάτης
|
ἢ |
εἴ
τις
ἄλλος
ἐκδεξάμενος
τὴν
|
[10] |
θάτερον,
ἢ
δυσχεραίνει
καθ´
ἡμῶν
|
ἢ
|
ἐκκεκώφωται.
Ἀδείμαντος
γάρ,
οὐκ
ἄλλος |
[20] |
εἴ
πού
τι
ἢ
συνηρεφὲς
|
ἢ |
ἔνυδρον
ἢ
εὔκαρπον
ἐν
τῇ
|
[39] |
καὶ
ἤτοι
ἀφέστηκέ
τι
ἔθνος
|
ἢ |
ἐπελαύνουσί
τινες
τῶν
ἔξω
τῆς |
[29] |
βαδιεῖσθε
τοσοῦτοι
ὄντες
ἐξ
Ἀρκαδίας
|
ἢ |
ἐπὶ
τίνας
ἀθλίους
πρώτους
ἀφίξεσθε. |
[20] |
τι
ἢ
συνηρεφὲς
ἢ
ἔνυδρον
|
ἢ |
εὔκαρπον
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι,
πάντα |
[1] |
ἕωλος
νεκρὸς
ἐν
φανερῷ
κείμενος
|
ἢ |
θέαμά
τι
τῶν
παραδόξων
Τιμόλαον |
[15] |
ἢ
μύρον
ἀπὸ
τοῦ
Κανώπου
|
ἢ
|
ἶβιν
ἐκ
Μέμφιδος,
εἰ
δὲ |
[14] |
Πειραιεῖ
καθεδούμεθα
τοὺς
ἐξ
Αἰγύπτου
|
ἢ |
Ἰταλίας
καταπλέοντας
ἀνακρίνοντες,
εἴ
που |
[30] |
τῇ
τύρβῃ
ὑπὸ
τοσαύταις
ὁπλαῖς,
|
ἢ |
καὶ
θυμοειδὴς
ὢν
ὁ
ἵππος |
[39] |
τῶν
πολεμίων
ἥκουσιν
ἢ
δικάζειν
|
ἢ |
καταπέμπειν
τοῖς
ὑπηκόοις
ἐπιτάγματα,
καὶ |
[14] |
τὸν
στρατηγὸν
ὥς
τινα
πειρατὴν
|
ἢ |
καταποντιστήν,
ὃς
τηλικοῦτον
ναυάγιον
εἴργασμαι, |
[46] |
ταῦτα
πρὸ
ὀλίγου
Ἀγαμέμνονες
ὄντες
|
ἢ
|
Κρέοντες.
λυπήσεσθε
οὖν,
ὡς
τὸ |
[44] |
Ἰνδοῖς
ἢ
Ὑπερβορέοις
θέαμα
παράδοξον
|
ἢ |
κτῆμα
τίμιον
ἢ
ὅσα
ἐμφαγεῖν |
[28] |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου
ἢ
Πτολεμαῖος
|
ἢ
|
Μιθριδάτης
ἢ
εἴ
τις
ἄλλος |
[15] |
μέμνησο
ἡμῖν
ἄγειν
ἀπ´
Αἰγύπτου
|
ἢ |
μύρον
ἀπὸ
τοῦ
Κανώπου
ἢ
|
[19] |
ὑποδύντες
ἐξοίσουσιν
ἐπὶ
τὴν
γῆν.
|
ἢ |
νομίζεις
κιθαρῳδὸν
μέν
τινα
σωθῆναι |
[3] |
ἔστε
πρὸς
τὸ
ἐφηβικόν,
ἔμπαλιν
|
ἢ |
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν,
οἷς
ἐδόκει |
[44] |
θέαμα
παράδοξον
ἢ
κτῆμα
τίμιον
|
ἢ |
ὅσα
ἐμφαγεῖν
ἢ
πιεῖν
ἡδέα, |
[27] |
οἴει
σοι
γενήσεσθαι
καὶ
βέβαιον;
|
ἢ |
οὐχ
ὁρᾷς
πολλοὺς
τῶν
πλουσίων |
[1] |
ἄλλο
τι
ἐξ
ἄστεος
ἥκειν
|
ἢ |
ὀψομένους
τὸ
πλοῖον.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Νὴ |
[44] |
κτῆμα
τίμιον
ἢ
ὅσα
ἐμφαγεῖν
|
ἢ |
πιεῖν
ἡδέα,
οὐ
μεταστειλάμενος,
ἀλλ´ |
[39] |
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
δέος
ἅπαντες
|
ἢ |
πρὸς
τὴν
ἐλπίδα
εὖνοι
δοκοῦντες
|
[28] |
οὐχ
οἷος
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου
|
ἢ |
Πτολεμαῖος
ἢ
Μιθριδάτης
ἢ
εἴ |
[40] |
ὑπὲρ
γῆς
καὶ
στήλην
μακρὰν
|
ἢ |
πυραμίδα
εὔγραμμον
τὰς
γωνίας
ἀπολιπών, |
[21] |
ὀρέξει
πλῆρες
οὕτω
βαρὺ
ἔκπωμα;
|
ἢ |
σὺ
δέξῃ
παρ´
αὐτοῦ
ἀμογητὶ |
[20] |
καὶ
ὅλως
εἴ
πού
τι
|
ἢ |
συνηρεφὲς
ἢ
ἔνυδρον
ἢ
εὔκαρπον |
[24] |
καὶ
οὐκέτι
τὸ
ἀργυροῦν
πινάκιον
|
ἢ |
τὸν
σκύφον
ἐπιδείξεται
Διόνικος
ἐν |
[9] |
τινα
φὴς
κυβερνήτην
τὸν
Ἥρωνα
|
ἢ |
τοῦ
Νηρέως
ἡλικιώτην,
ὃς
τοσοῦτον
|
[26] |
χεῖρα
καὶ
ἀπογεύσασθαι
τοῦ
ταὼ
|
ἢ |
τοῦ
Νομάδος
ἀλεκτρυόνος,
ἀποφυσήσας
τὸ |
[45] |
τὴν
πολλὴν
ταύτην
κόρυζαν
ἀποξύσας.
|
ἢ |
τοῦτο
μὲν
καὶ
ὁ
ἑλλέβορος |
[44] |
μὴν
εἴ
τις
ὑπερόπτης
εἴη
|
ἢ |
τύραννος
πλούσιος
ὑβριστής,
ἀράμενος
αὐτὸν |
[27] |
βαδίζειν
δυναμένους,
ἐνίους
δὲ
τυφλοὺς
|
ἢ |
τῶν
ἐντοσθιδίων
τι
ἀλγοῦντας;
ὅτι |
[43] |
καὶ
ὅλως
ὑπὲρ
τὸν
Ὑάκινθον
|
ἢ |
Ὕλαν
ἢ
Φάωνα
τὸν
Χῖον |
[44] |
εἰ
δέ
τι
ἐν
Ἰνδοῖς
|
ἢ |
Ὑπερβορέοις
θέαμα
παράδοξον
ἢ
κτῆμα |
[39] |
καὶ
ὅλως
ὑπὸ
πάντων
μᾶλλον
|
ἢ |
ὑπὸ
σεαυτοῦ
εὐδαιμονίζεσθαι.
~καὶ
γὰρ |
[15] |
γὰρ
ἄμεινον
τοῖς
ναύταις
προσλαλεῖν
|
ἢ |
ὑφ´
ὑμῶν
καταγελᾶσθαι.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Μηδαμῶς, |
[43] |
ὑπὲρ
τὸν
Ὑάκινθον
ἢ
Ὕλαν
|
ἢ |
Φάωνα
τὸν
Χῖον
εἶναί
με. |
[23] |
εἰ
δέ
τινι
προπίοιμι
σκύφον
|
ἢ |
φιάλην
αἰτήσας,
ὁ
ἐκπιὼν
ἀποφερέτω |
[44] |
καὶ
ἐπεὶ
γρὺψ
ὑπόπτερον
θηρίον
|
ἢ |
φοῖνιξ
ὄρνεον
ἐν
Ἰνδοῖς
ἀθέατον |
[39] |
ἀφόρητος
καὶ
ἀηδία
πολλή,
καὶ
|
ἢ |
χρηματίζειν
δεῖ
τοῖς
παρὰ
τῶν
|
[7] |
τὸ
πλοῖον,
οἷα
ἔπαθον
πλέοντες
|
ἢ |
ὡς
ὁ
ἀστὴρ
αὐτοὺς
ἔσωσεν; |
[4] |
ἀποβουκοληθῇ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ὁρᾶτε,
μὴ
σκαιὸν
|
ᾖ |
φίλον
ἀπολιπόντας
αὐτοὺς
ἀπιέναι.
βαδίζωμεν |
[44] |
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
ἄλλοις.
τοῦτο
|
ἡ
|
ἄκρα
εὐδαιμονία
ἐστὶ
μήτε
ἀπολέσθαι |
[39] |
ἐπινίκια—
ἑκστάδιος
γὰρ
οἶμαί
σοι
|
ἡ |
ἀρχή—
Τιμόλαον
δὲ
ἐν
τῷ |
[36] |
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
ἐν
αὐτοῖς.
|
ἡ |
δὲ
ἵππος
ἅπασα
τῶν
βαρβάρων |
[46] |
ὑμεῖς
πείσεσθε
μετ´
ὀλίγον,
ἐπειδὰν
|
ἡ |
εὐδαιμονία
μὲν
ὑμῖν
καὶ
ὁ |
[19] |
ἀλλ´
ἐπειδὰν
εἰς
σὲ
παρέλθῃ
|
ἡ |
εὐχή,
τὴν
Πάρνηθα
ἐκείνην,
εἰ |
[3] |
ὦ
Λυκῖνε,
σημεῖόν
ἐστιν
Αἰγυπτίοις
|
ἡ |
κόμη.
ἅπαντες
γὰρ
αὐτὴν
οἱ |
[2] |
καὶ
τῷ
τῆς
φωνῆς
τόνῳ,
|
ἡ |
κόμη
δὲ
καὶ
ἐς
τοὐπίσω |
[10] |
βάδισμα
ἐκείνου,
καὶ
ἐν
χρῷ
|
ἡ |
κουρά.
ἐπιτείνωμεν
δὲ
ὅμως
τὸν |
[29] |
ὑπὸ
τῶν
πεντακισμυρίων.
τοιοῦτον
ἡμῖν
|
ἡ |
Μαντίνεια
θαυμαστὸν
βασιλέα
καὶ
στρατηγὸν
|
[15] |
ἶβιν
ἐκ
Μέμφιδος,
εἰ
δὲ
|
ἡ |
ναῦς
ἐδύνατο,
καὶ
τῶν
πυραμίδων |
[13] |
τινὰ
τῶν
ναυτῶν,
ὁπόσην
ἀποφέρει
|
ἡ |
ναῦς
τῷ
δεσπότῃ
ὡς
ἐπὶ |
[15] |
ὢν
ναυκληρεῖς.
οὕτως
ἐπῆρέ
σε
|
ἡ |
οἰκία
ἐν
καλῷ
τῆς
πόλεως |
[5] |
δὲ
προτόνῳ
συνέχεται,
ὡς
δὲ
|
ἡ |
πρύμνα
μὲν
ἐπανέστηκεν
ἠρέμα
καμπύλη |
[5] |
χηνίσκον
ἐπικειμένη,
καταντικρὺ
δὲ
ἀνάλογον
|
ἡ |
πρῷρα
ὑπερβέβηκεν
ἐς
τὸ
πρόσω
|
[5] |
τοῦ
καταστρώματος
ἐς
τὸν
πυθμένα,
|
ᾗ |
βαθύτατον
κατὰ
τὸν
ἄντλον,
ἐννέα
|
[29] |
ἄρχων,
ἄριστος
εἶναι
δόξας
ἀνθρώπων
|
ἡγεῖσθαι
|
καὶ
πράγμασι
χρῆσθαι.
ὡς
τοῦτό |
[31] |
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
Ἐγώ
σοι,
ὦ
Σάμιππε,
|
ἡγήσομαι |
τῶν
ἱππέων,
Λυκῖνος
δὲ
τὸ |
[29] |
ἀνατρέφουσα.
πλὴν
ἀλλὰ
βασίλευε
καὶ
|
ἡγοῦ |
τῶν
στρατιωτῶν
καὶ
διακόσμει
τό |
[33] |
γυμνὰ
περὶ
Σοῦσα
ἢ
Βάκτρα
|
ἡγούμενόν |
σοι
τῆς
φάλαγγος.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἀποδιδράσκεις, |
[44] |
ἢ
ὅσα
ἐμφαγεῖν
ἢ
πιεῖν
|
ἡδέα, |
οὐ
μεταστειλάμενος,
ἀλλ´
αὐτὸς
ἐπιπετόμενος |
[41] |
ἐπιβουλὰς
ἔχοντα
καὶ
πλέον
τοῦ
|
ἡδέος |
τὸ
ἀνιαρὸν
ἐν
αὐτοῖς
ἦν. |
[39] |
μέν
γε
οὐδὲ
ὄναρ
τῶν
|
ἡδέων, |
ἀλλὰ
δόξα
μόνη
καὶ
πορφυρὶς |
[7] |
Οὔκ,
ὦ
Τιμόλαε,
ἀλλὰ
νῦν
|
ἡδέως |
ἂν
ἀκούσαιμεν.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Ὁ
ναύκληρος |
[46] |
Βαβυλῶνος
αὐτῆς
τὸ
γελάσαι
μάλα
|
ἡδέως |
ἐφ´
οἷς
ὑμεῖς
ᾐτήσατε
τοιούτοις |
[33] |
οἴκοι
πολὺ
ἀπελθεῖν
οὐκ
ἂν
|
ἡδέως |
ὑπομείναιμι.
σὺ
δὲ
ἔοικας
ἐπὶ |
[45] |
τοσούτοις
ἔθνεσιν,
ὅσα
ὑπερέπτης,
γέροντα
|
ἤδη
|
ἄνδρα
οὕτω
παρακεκινηκότα
τὴν
γνώμην, |
[36] |
μηδὲ
προδώσετε
τὸ
πάτριον
φρόνημα.
|
ἤδη |
γάρ
που
καὶ
οἱ
πολέμιοι
|
[37] |
καὶ
ἀφελὼν
τὸ
διάδημα
βασιλεὺς
|
ἤδη |
γέγονα
προσκυνούμενος
ὑφ´
ἁπάντων;
~οἱ |
[9] |
λαβόντας
ὑπὲρ
τὴν
Μαλέαν
πλεύσαντας
|
ἤδη |
εἶναι
ἐν
Ἰταλίᾳ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Νὴ |
[33] |
ἀλλ´
ἐπεὶ
κατὰ
τὸν
Εὐφράτην
|
ἤδη |
ἐσμὲν
καὶ
ὁ
ποταμὸς
ἔζευκται |
[6] |
πάντα
μικρός
τις
ἀνθρωπίσκος
γέρων
|
ἤδη |
ἔσωζεν
ὑπὸ
λεπτῇ
κάμακι
τὰ |
[14] |
καὶ
μείζω
τοῦ
Αἰγυπτίου
πλοίου
|
ἤδη |
ἔχε,
καὶ
τὸ
μέγιστον
οὐδὲ |
[13] |
ζεύγη
καὶ
ἵππους.
νυνὶ
δὲ
|
ἤδη |
καὶ
ἔπλεον
ὑφ´
ἁπάντων
εὐδαιμονιζόμενος |
[27] |
εὐχῆς
ἐπηρεάζων.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Τοῦτο
μὲν
|
ἤδη |
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
πλουσίων
|
[35] |
ἥλιος
πολύς,
κατὰ
μεσημβρίαν
γὰρ
|
ἤδη |
μάλιστα,
ἐνταῦθά
που
ἐπὶ
τὰς |
[39] |
ὦ
Σάμιππε.
καιρὸς
γὰρ
σὲ
|
ἤδη
|
μὲν
νενικηκότα
τηλικαύτην
μάχην
ἐν |
[34] |
οἱ
σκοποὶ
ἀμφὶ
τὰς
ἑκατὸν
|
ἤδη |
μυριάδας
τοῦ
μαχίμου
συνειλέχθαι
καὶ |
[27] |
ἀνακαλεῖς
τὴν
ὑπόσχεσιν.
ἀλλὰ
σὺ
|
ἤδη |
ὁ
Σάμιππος
εὔχου.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἐγὼ |
[4] |
Μηδαμῶς,
ἀλλὰ
προΐωμεν.
εἰκὸς
γὰρ
|
ἤδη |
παρεληλυθέναι
ἐκεῖνον
ἀποσοβοῦντα
ἐς
τὸ |
[20] |
περὶ
τὸ
ἄστυ
πάντα
ὠνησάμην
|
ἤδη |
πλὴν
ὅσα
θύμον
καὶ
λίθοι, |
[46] |
Λυκῖνε,
καὶ
αὐτὸς
εὔξῃ
τι
|
ἤδη |
ποτέ,
ὡς
ἂν
μάθωμεν
οἷα |
[10] |
οὐκ
ἄλλος
τίς
ἐστι.
Πάνυ
|
ἤδη |
σαφῶς
ὁρῶ,
καὶ
θοἰμάτιον
αὐτοῦ
|
[34] |
τοσαύτας
μυριάδας
κατέλεξε.
καιρὸς
οὖν
|
ἤδη |
σκοπεῖν
ἡμᾶς
ὅ
τι
χρὴ |
[41] |
μετὰ
τὴν
ἀπαλλαγὴν
ἔσται;
~Ἀλλ´
|
ἤδη |
σὸν
αἰτεῖν,
ὦ
Τιμόλαε,
καὶ |
[36] |
διδόντες.
καὶ
ἐπειδὴ
ἐς
χεῖρας
|
ἤδη |
συνεληλύθαμεν,
τὸ
μὲν
εὐώνυμον
καὶ |
[32] |
ἐπειδὰν
αὐτοὶ
συμπαρῶσι.
~προΐωμεν
δὲ
|
ἤδη |
τὴν
ἐπὶ
Κορίνθου
διὰ
τῆς |
[37] |
κρατεῖς
γὰρ
αὐτῶν
καὶ
σὺ
|
ἤδη |
τὸ
μέρος.
ἐγὼ
δέ,
ὡς |
[35] |
ἐς
τὸν
Πειραιᾶ,
καὶ
νῦν
|
ἤδη |
τριάκοντά
που
σταδίους
προκεχωρήκαμεν
καὶ |
[9] |
τὰ
λαιὰ
ἐς
τὸ
πέλαγος
|
ἤδη |
τῷ
κρημνῷ
προσφερομένην.
τοὐντεῦθεν
δὲ
|
[32] |
κἀπειδὰν
τἀν
τῇ
Ἑλλάδι
πάντα
|
ἤδη |
χειρωσώμεθα—
οὐδεὶς
γὰρ
ὁ
ἐναντιωθησόμενος |
[39] |
εἴσω
τῶν
ὅρων.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Πέπαυσο
|
ἤδη, |
ὦ
Σάμιππε.
καιρὸς
γὰρ
σὲ |
[13] |
δώδεκα
ἐκείνων
ταλάντων
οἰκίαν
τε
|
ἤδη |
ᾠκοδομησάμην
ἐν
ἐπικαίρῳ
μικρὸν
ὑπὲρ |
[44] |
τῷ
πυρί,
καὶ
τὸ
πάντων
|
ἥδιστον, |
αὐθημερὸν
ἀγγεῖλαι
ἐς
Βαβυλῶνα,
τίς |
[18] |
ναῦται
καὶ
ἄλλο
εἴ
τι
|
ἥδιστον |
κτημάτων
ἁπάντων.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Λέληθας
σεαυτὸν |
[22] |
οἷος
ἁβρότατος,
ὕπνος
ἐφ´
ὅσον
|
ἥδιστος, |
φίλων
πρόσοδοι
καὶ
δεήσεις
καὶ |
[43] |
τις
ἔστω
ἐπὶ
πᾶσιν
ὁ
|
ἥδιστος, |
ὡς
ἐράσμιον
εἶναί
με
περιθέμενον |
[46] |
τε
καὶ
διαδημάτων
ὥσπερ
ἐξ
|
ἡδίστου |
ὀνείρατος
ἀνεγρόμενοι
ἀνόμοια
τὰ
ἐπὶ |
[16] |
λάθοι
καὶ
ἅμα
εὐφρανούμεθα
ὥσπερ
|
ἡδίστῳ |
ὀνείρατι
ἑκουσίῳ
περιπεσόντες,
ἐφ´
ὅσον
|
[25] |
ὑπερβολὴν
καὶ
τρυφῶν
καὶ
πάσαις
|
ἡδοναῖς
|
ἀφθόνως
χρώμενος.
εἴρηκα,
καί
μοι |
[29] |
χρῆσθαι.
ὡς
τοῦτό
γε
αὐτὸ
|
ἡδύ, |
μείζω
εἶναι
τῶν
ἄλλων
βασιλέων |
[29] |
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
οὐχ
ὅμοιον
|
ἡδύ, |
ὥσπερ
ὅταν
ἴδῃ
τις
αὐτὸς |
[1] |
κατ´
ἄλλο
τι
ἐξ
ἄστεος
|
ἥκειν |
ἢ
ὀψομένους
τὸ
πλοῖον.
(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[24] |
θάλατταν
ἄχρι
πρὸς
τὸ
Δίπυλον
|
ἥκειν |
κἀνταῦθά
που
λιμένα
εἶναι
ἐπαχθέντος |
[22] |
θησαυροῦ,
φιλοφρονήσομαι
τοῦτον
καὶ
λουσάμενον
|
ἥκειν |
κελεύσω
τὴν
ὥραν
ἐπὶ
τὸ |
[46] |
Ἀλλ´
οὐ
δέομαι
εὐχῆς
ἐγώ.
|
ἥκομεν |
γὰρ
δὴ
πρὸς
τὸ
Δίπυλον, |
[7] |
θαλάττια
σοφὸς
ὑπὲρ
τὸν
Πρωτέα.
|
~ἠκούσατε |
δὲ
ὅπως
δεῦρο
κατήγαγε
τὸ |
[34] |
βασιλεὺς
δὲ
περὶ
Κτησιφῶντα
διατρίβων
|
ἤκουσε
|
τὴν
ἔφοδον,
εἶτα
εἰς
Σελεύκειαν |
[39] |
δεῖ
τοῖς
παρὰ
τῶν
πολεμίων
|
ἥκουσιν |
ἢ
δικάζειν
ἢ
καταπέμπειν
τοῖς
|
[1] |
μὲν
γὰρ
τῆς
νεὼς
ἅμα
|
ἤλθομεν |
καὶ
ἀνιόντες
ἐς
αὐτὴν,
σὺ |
[5] |
παλαίστραν
καταλάβωμεν.
~ἀλλὰ
μεταξὺ
λόγων,
|
ἡλίκη |
ναῦς,
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
πήχεων |
[22] |
ὡραίους
ὅσον
δισχιλίους,
ἐξ
ἁπάσης
|
ἡλικίας |
ὅ
τι
περ
τὸ
ἀνθηρότατον. |
[9] |
τὸν
Ἥρωνα
ἢ
τοῦ
Νηρέως
|
ἡλικιώτην, |
ὃς
τοσοῦτον
ἀπεσφάλη
τῆς
ὁδοῦ. |
[8] |
ποτε
παραπλεύσας
καὶ
αὐτὸς
Χελιδονέας
|
ἡλίκον |
ἐν
τῷ
τόπῳ
ἀνίσταται
τὸ |
[5] |
τοῖς
εἴκοσι.
τὰ
δ´
ἄλλα
|
ἡλίκος |
μὲν
ὁ
ἱστός,
ὅσην
δὲ |
[15] |
τῆς
Ἐνοδίας
τελετὴν,
οἶσθα,
ἐν
|
ἡλίκῳ |
σκαφιδίῳ
πάντες
ἅμα
οἱ
φίλοι |
[22] |
ὁπόταν
δόξῃ,
προκύψας
ὥσπερ
ὁ
|
ἥλιος
|
ἐκείνων
μὲν
οὐδ´
ἐπιβλέψομαι
ἐνίους, |
[35] |
που
σταδίους
προκεχωρήκαμεν
καὶ
ὁ
|
ἥλιος |
πολύς,
κατὰ
μεσημβρίαν
γὰρ
ἤδη |
[44] |
φύσιν
καὶ
σελήνης
καὶ
αὐτοῦ
|
ἡλίου |
ῥᾳδίως
ἔγνων
ἂν
ἀπαθὴς
ὢν |
[3] |
Εὖ
γε,
ὦ
Τιμόλαε,
ὅτι
|
ἡμᾶς |
ἀναμιμνήσκεις
τῶν
Θουκυδίδου
συγγραμμάτων,
ἃ |
[2] |
Οἶσθα
οὖν,
ὦ
Λυκῖνε,
ὅπου
|
ἡμᾶς |
ἀπέλιπεν;
ὁπότε,
οἶμαι,
τὸ
ὡραῖον |
[35] |
πεζὸν
ἀπιέναι
τὴν
ἐπὶ
Κτησιφῶντος,
|
ἡμᾶς |
δὲ
τὸ
ἱππικὸν
αὐτοῦ
μένειν |
[4] |
τί
δ´
οὖν
χρὴ
ποιεῖν
|
ἡμᾶς; |
ἐνταῦθα
καραδοκεῖν
αὐτόν,
ἢ
ἐθέλεις |
[4] |
ἐς
τὸ
ἄστυ,
ἐπεὶ
μηκέθ´
|
ἡμᾶς |
εὑρεῖν
ἐδύνατο.
εἰ
δὲ
μή, |
[16] |
τῶν
θεῶν.
οὕτω
γὰρ
ἂν
|
ἡμᾶς |
ὅ
τε
κάματος
λάθοι
καὶ |
[34] |
κατέλεξε.
καιρὸς
οὖν
ἤδη
σκοπεῖν
|
ἡμᾶς |
ὅ
τι
χρὴ
ποιεῖν.
~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) |
[16] |
ἐφ´
ὅσον
βουλόμεθα,
εὖ
ποιήσοντι
|
ἡμᾶς· |
παρ´
αὐτῷ
γὰρ
ἑκάστῳ
ἔστω |
[15] |
ὀβολῶν
διεπλεύσαμεν,
καὶ
οὐδὲν
ἐδυσχέραινες
|
ἡμᾶς |
συμπλέοντας,
νῦν
δὲ
ἀγανακτεῖς,
εἰ
|
[15] |
τὴν
ἀποβάθραν
προεισελθών.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Οὐκοῦν
|
ἡμεῖς |
γε
προσνηξόμεθα
ὑμῖν.
μὴ
γὰρ
|
[14] |
μὲν
οὖν
εὐπλόει,
ὦ
βέλτιστε,
|
ἡμεῖς |
δὲ
ἐν
Πειραιεῖ
καθεδούμεθα
τοὺς
|
[15] |
κτᾶσθαι
μήτε
πριαμένῳ
μήτε
ναυπηγησαμένῳ,
|
ἡμεῖς |
δὲ
οὐκ
αἰτήσομεν
παρὰ
τῶν |
[9] |
Αἰγαίου
πλεύσαντας
ἑβδομηκοστῇ
ἀπ´
Αἰγύπτου
|
ἡμέρᾳ
|
πρὸς
ἀντίους
τοὺς
ἐτησίας
πλαγιάζοντας |
[39] |
καὶ
ἐφρόντιζες
νύκτωρ
καὶ
μεθ´
|
ἡμέραν· |
οὐ
μόνον
γάρ
σοι
τὰ
|
[23] |
Ἰβηρίας
καὶ
τοῦτο,
μέλι
δὲ
|
ἡμέτερον |
τὸ
ἄπυρον,
καὶ
ὄψα
πανταχόθεν |
[15] |
ταῦτα
ταρίχη
τὰ
λεπτὰ
μέμνησο
|
ἡμῖν
|
ἄγειν
ἀπ´
Αἰγύπτου
ἢ
μύρον |
[28] |
εἶτα
κατ´
ὀλίγον
τριακόσιοι
προσιόντες
|
ἡμῖν |
ἄλλος
ἐπ´
ἄλλῳ,
εἶτα
χίλιοι |
[11] |
ἐπιστρέψωμεν,
ὦ
Ἀδείμαντε,
οὐχ
ὑπακούσει
|
ἡμῖν |
βοῶσιν,
ἀλλὰ
καὶ
φροντίζοντι
ἔοικας |
[20] |
ἔσται.
ὁ
χρυσὸς
δὲ
κοῖλος
|
ἡμῖν |
ἐμφαγεῖν,
τὰ
δὲ
ἐκπώματα
οὐ |
[20] |
Ἑρμῆν
τὸν
λίθινον,
ὅς
ἐστιν
|
ἡμῖν |
ἐν
τῇ
αὐλῇ,
μέδιμνοι
χίλιοι |
[33] |
δὲ
καὶ
ἀπίασι
τὴν
Φοινίκην
|
ἡμῖν |
ἐν
τούτῳ
καὶ
τὴν
Παλαιστίνην |
[11] |
οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
τοῦτο
ἀμυήτοις
|
ἡμῖν |
ἐξαγορεύσεις,
ἀλλὰ
ὑπὸ
λαμπρᾷ
τῇ
|
[29] |
προκριθεὶς
ὑπὸ
τῶν
πεντακισμυρίων.
τοιοῦτον
|
ἡμῖν |
ἡ
Μαντίνεια
θαυμαστὸν
βασιλέα
καὶ |
[44] |
ἀοίκητον,
καὶ
εἴ
τινες
ἀντίποδες
|
ἡμῖν
|
οἰκοῦσι
τὸ
νότιον
τῆς
γῆς |
[34] |
μὲν
τῆς
Μεσοποταμίας
οὐδεὶς
ἀπήντηκεν
|
ἡμῖν |
πολέμιος,
ἀλλὰ
ἑκόντες
αὑτούς
τε
|
[32] |
χειρωσώμεθα—
οὐδεὶς
γὰρ
ὁ
ἐναντιωθησόμενος
|
ἡμῖν |
τὰ
ὅπλα
τοσούτοις
οὖσιν,
ἀλλ´ |
[16] |
ἐπιρρέον;
Καὶ
ἐπείπερ
ἔτι
πολὺ
|
ἡμῖν |
τὸ
λοιπόν
ἐστιν
πρὸς
τὸ |
[14] |
ναυκλήρων
ἄριστε,
δῆλος
εἶ
ἀφόρητος
|
ἡμῖν |
τότε
γενησόμενος.
ὃς
γὰρ
ἔτι |
[17] |
Τιμόλαος,
ἐγὼ
δὲ
ὀλίγον
ὅσον
|
ἡμιστάδιον |
τὸ
πρὸ
τοῦ
Διπύλου
ἐπιλήψομαι |
[24] |
ἀστῷ
ἑκατόν,
τῷ
δὲ
μετοίκῳ
|
ἥμισυ |
τούτων,
δημοσίᾳ
δὲ
ὅσα
ἐς |
[44] |
οἰκοῦσι
τὸ
νότιον
τῆς
γῆς
|
ἡμίτομον |
ἔχοντες.
ἔτι
δὲ
καὶ
ἀστέρων |
[1] |
Ἀδείμαντος
ὁ
Μυρρινούσιος
εἵπετο
μεθ´
|
ἡμῶν, |
ἀλλ´
οὐκ
οἶδ´
ὅπου
νῦν |
[4] |
ὦ
Σάμιππε,
νῦν
ἀνεμνήσθην,
ὁπόθεν
|
ἡμῶν |
ἀπελείφθη
Ἀδείμαντος,
ὅτε
παρὰ
τὸν |
[4] |
καὶ
δέος
οὐδὲν
μὴ
ἀπολειφθεὶς
|
ἡμῶν |
ἀποβουκοληθῇ.
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ὁρᾶτε,
μὴ
σκαιὸν |
[36] |
τῶν
βαρβάρων
ἐπὶ
τὸ
δεξιὸν
|
ἡμῶν |
ἐλαύνουσιν,
ὥστε,
ὦ
Λυκῖνε,
αὐτός |
[10] |
Δυεῖν
θάτερον,
ἢ
δυσχεραίνει
καθ´
|
ἡμῶν |
ἢ
ἐκκεκώφωται.
Ἀδείμαντος
γάρ,
οὐκ |
[30] |
εἴ
σοι
φίλον,
ἀκολούθει
μεθ´
|
ἡμῶν. |
ἵππαρχον
γάρ
σε
τῶν
πεντακισχιλίων |
[3] |
ἐφηβικόν,
ἔμπαλιν
ἢ
οἱ
πρόγονοι
|
ἡμῶν, |
οἷς
ἐδόκει
καλὸν
εἶναι
κομᾶν |
[3] |
τῷ
προοιμίῳ
περὶ
τῆς
ἀρχαίας
|
ἡμῶν |
τρυφῆς
εἶπεν
ἐν
τοῖς
Ἴωσιν, |
[4] |
δοκεῖ.
(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Καὶ
μάλα
δοκεῖ,
|
ἤν |
πως
ἀνεῳγυῖαν
ἔτι
τὴν
παλαίστραν |
[37] |
ἔδοξα
ἐπελαύνεσθαι.
καί
μοι
δοκῶ,
|
ἢν |
βιάζωνται,
αὐτομολήσειν
προσδραμὼν
ἐς
τὴν |
[40] |
ὀλίγον
ὑπορρεῖ
καὶ
ἄπεισιν
ἀμελούμενα.
|
ἢν
|
δὲ
καὶ
ὅτι
μάλιστα
ἐπὶ |
[26] |
πᾶς
οὑτοσὶ
πλοῦτος
ἀπήρτηται,
καὶ
|
ἢν |
ἐκείνη
ἀπορραγῇ,
πάντα
οἴχεται
καὶ
|
[11] |
τὸν
περίπατον,
ὡς
καταλάβωμεν
αὐτόν.
|
~ἢν |
μὴ
τοῦ
ἱματίου
λαβόμενοι
σε
|
[39] |
τὰ
παρὰ
τῶν
πολεμίων
φοβερὰ
|
ἦν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐπιβουλαὶ
μυρίαι
καὶ |
[44] |
ταῦτα
ἔχοντα·
πάντα
γὰρ
ἐμὰ
|
ἦν |
ἂν
τὰ
τῶν
ἄλλων,
ἐς |
[41] |
ἡδέος
τὸ
ἀνιαρὸν
ἐν
αὐτοῖς
|
ἦν. |
~ἐγὼ
δὲ
βούλομαι
τὸν
Ἑρμῆν |
[22] |
εἰ
δέ
τις
πένης,
οἷος
|
ἦν |
ἐγὼ
πρὸ
τοῦ
θησαυροῦ,
φιλοφρονήσομαι
|
[1] |
μετὰ
σὲ
δὲ
ὁ
Ἀδείμαντος
|
ἦν, |
εἶτ´
ἐγὼ
μετ´
ἐκεῖνον
ἐχόμενος
|
[44] |
ἀνθρώπων
βίον
καὶ
πάντα
ἐμὰ
|
ἦν |
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
ἄλλοις. |
[42] |
μὴ
ὁρᾶσθαι
τὸν
περιθέμενον,
οἷος
|
ἦν |
ὁ
τοῦ
Γύγου,
τὸν
δέ |
[20] |
αὐτὸς
γενόμενος;
~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Ἄμεινον
γὰρ
|
ἦν |
πιθανώτερον
αὐτὸ
ποιεῖν
καί
τινα |
[44] |
ἐκείνων
μόνων.
οἷον
δὲ
κἀκεῖνο
|
ἦν, |
τοὺς
πολεμοῦντας
ἐπισκοπεῖν
ἔξω
βέλους |
[28] |
μὲν
οὐκ
αἰτήσω
μοι
γενέσθαι,
|
ἥν |
γε
τοῖς
πολίταις
ἐπιδείξασθαι
ἀδύνατον, |
[11] |
ἀλλά
τινα
πλοῦτον
ἐμαυτῷ
ἀνεπλαττόμην,
|
ἣν |
κενὴν
μακαρίαν
οἱ
πολλοὶ
καλοῦσιν, |
[28] |
Σάμιππος
εὔχου.
~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ)
Ἐγὼ
δὲ—
|
ἠπειρώτης |
γάρ
εἰμι,
Ἀρκὰς
ἐκ
Μαντινείας, |
[44] |
δὲ
τὰς
Νείλου
μόνος
ἂν
|
ἠπιστάμην |
καὶ
ὅσον
τῆς
γῆς
ἀοίκητον, |
[5] |
δὲ
ἡ
πρύμνα
μὲν
ἐπανέστηκεν
|
ἠρέμα
|
καμπύλη
χρυσοῦν
χηνίσκον
ἐπικειμένη,
καταντικρὺ
|
[28] |
ἐκδεξάμενος
τὴν
βασιλείαν
παρὰ
πατρὸς
|
ἦρξεν, |
ἀλλά
μοι
τὸ
πρῶτον
ἀπὸ |
[13] |
~Ἰδὼν
δὲ
ὅμως
τὰ
πάντα
|
ἠρόμην |
τινὰ
τῶν
ναυτῶν,
ὁπόσην
ἀποφέρει |
[6] |
γάρ
μοι
ἀναφαλαντίας
τις,
οὖλος,
|
Ἥρων, |
οἶμαι,
τοὔνομα.
(ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
Θαυμάσιος
τὴν |
[9] |
θαυμάσιόν
τινα
φὴς
κυβερνήτην
τὸν
|
Ἥρωνα |
ἢ
τοῦ
Νηρέως
ἡλικιώτην,
ὃς |
[20] |
χρυσίου.
εὐθὺς
οὖν
κατὰ
τὸν
|
Ἡσίοδον |
οἶκος
τὸ
πρῶτον,
ὡς
ἂν |
[29] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἁπάντων
σύ
γε
|
ᾔτησας, |
ἄρχειν
ἀσπίδος
τοσαύτης
ἄριστος
δὴ
|
[46] |
μάλα
ἡδέως
ἐφ´
οἷς
ὑμεῖς
|
ᾐτήσατε |
τοιούτοις
οὖσι,
καὶ
ταῦτα
φιλοσοφίαν |
[39] |
οὖν,
ὦ
Λυκῖνε;
οἷά
σοι
|
ᾐτῆσθαι |
δοκῶ;
(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Παρὰ
πολύ,
ὦ |
[39] |
καταπέμπειν
τοῖς
ὑπηκόοις
ἐπιτάγματα,
καὶ
|
ἤτοι |
ἀφέστηκέ
τι
ἔθνος
ἢ
ἐπελαύνουσί |
[44] |
δόξειέ
μοι,
προσθέμενος
ἂν
τοῖς
|
ἡττημένοις |
κοιμίσας
τοὺς
κρατοῦντας
νικᾶν
παρεῖχον |
[8] |
ποιεῖ
τὴν
κυματωγὴν
καὶ
τὸν
|
ἦχον |
μέγαν,
καὶ
τὸ
κῦμα
πολλάκις |