HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Le navire ou les souhaits

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  63 formes différentes pour 198 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[0]   ~ΠΛΟΙΟΝ  Η   ΕΥΧΑΙ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκ ἐγὼ ἔλεγον
[33]   ἐς τὰ γυμνὰ περὶ Σοῦσα     Βάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆς φάλαγγος.
[41]   καὶ θησαυροὺς καὶ μεδίμνους νομίσματος     βασιλείας καὶ πολέμους καὶ δείματα
[30]   ἐνδακὼν ἐς μέσους τοὺς πολεμίους,     δεήσει καταδεθῆναί με πρὸς τὸ
[39]   τοῖς παρὰ τῶν πολεμίων ἥκουσιν     δικάζειν καταπέμπειν τοῖς ὑπηκόοις
[10]   τὸν Στρομβίχου. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Δυεῖν θάτερον,     δυσχεραίνει καθ´ ἡμῶν ἐκκεκώφωται.
[4]   ποιεῖν ἡμᾶς; ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν,     ἐθέλεις ἐγὼ αὖθις ἐπάνειμι ἐς
[26]   καὶ κόραξι πάντα ἐκεῖνα καταλιπών;     ἐθέλεις καταριθμήσομαί σοι τοὺς μὲν
[28]   Φιλίππου Πτολεμαῖος Μιθριδάτης     εἴ τις ἄλλος ἐκδεξάμενος τὴν
[10]   θάτερον, δυσχεραίνει καθ´ ἡμῶν     ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος γάρ, οὐκ ἄλλος
[20]   εἴ πού τι συνηρεφὲς     ἔνυδρον εὔκαρπον ἐν τῇ
[39]   καὶ ἤτοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος     ἐπελαύνουσί τινες τῶν ἔξω τῆς
[29]   βαδιεῖσθε τοσοῦτοι ὄντες ἐξ Ἀρκαδίας     ἐπὶ τίνας ἀθλίους πρώτους ἀφίξεσθε.
[20]   τι συνηρεφὲς ἔνυδρον     εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλλάδι, πάντα
[1]   ἕωλος νεκρὸς ἐν φανερῷ κείμενος     θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαον
[15]   μύρον ἀπὸ τοῦ Κανώπου     ἶβιν ἐκ Μέμφιδος, εἰ δὲ
[14]   Πειραιεῖ καθεδούμεθα τοὺς ἐξ Αἰγύπτου     Ἰταλίας καταπλέοντας ἀνακρίνοντες, εἴ που
[30]   τῇ τύρβῃ ὑπὸ τοσαύταις ὁπλαῖς,     καὶ θυμοειδὴς ὢν ἵππος
[39]   τῶν πολεμίων ἥκουσιν δικάζειν     καταπέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα, καὶ
[14]   τὸν στρατηγὸν ὥς τινα πειρατὴν     καταποντιστήν, ὃς τηλικοῦτον ναυάγιον εἴργασμαι,
[46]   ταῦτα πρὸ ὀλίγου Ἀγαμέμνονες ὄντες     Κρέοντες. λυπήσεσθε οὖν, ὡς τὸ
[44]   Ἰνδοῖς Ὑπερβορέοις θέαμα παράδοξον     κτῆμα τίμιον ὅσα ἐμφαγεῖν
[28]   Ἀλέξανδρος Φιλίππου Πτολεμαῖος     Μιθριδάτης εἴ τις ἄλλος
[15]   μέμνησο ἡμῖν ἄγειν ἀπ´ Αἰγύπτου     μύρον ἀπὸ τοῦ Κανώπου
[19]   ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶ τὴν γῆν.     νομίζεις κιθαρῳδὸν μέν τινα σωθῆναι
[3]   ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόν, ἔμπαλιν     οἱ πρόγονοι ἡμῶν, οἷς ἐδόκει
[44]   θέαμα παράδοξον κτῆμα τίμιον     ὅσα ἐμφαγεῖν πιεῖν ἡδέα,
[27]   οἴει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιον;     οὐχ ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων
[1]   ἄλλο τι ἐξ ἄστεος ἥκειν     ὀψομένους τὸ πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ
[44]   κτῆμα τίμιον ὅσα ἐμφαγεῖν     πιεῖν ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενος, ἀλλ´
[39]   ἀλλὰ πρὸς τὸ δέος ἅπαντες     πρὸς τὴν ἐλπίδα εὖνοι δοκοῦντες
[28]   οὐχ οἷος Ἀλέξανδρος Φιλίππου     Πτολεμαῖος Μιθριδάτης εἴ
[40]   ὑπὲρ γῆς καὶ στήλην μακρὰν     πυραμίδα εὔγραμμον τὰς γωνίας ἀπολιπών,
[21]   ὀρέξει πλῆρες οὕτω βαρὺ ἔκπωμα;     σὺ δέξῃ παρ´ αὐτοῦ ἀμογητὶ
[20]   καὶ ὅλως εἴ πού τι     συνηρεφὲς ἔνυδρον εὔκαρπον
[24]   καὶ οὐκέτι τὸ ἀργυροῦν πινάκιον     τὸν σκύφον ἐπιδείξεται Διόνικος ἐν
[9]   τινα φὴς κυβερνήτην τὸν Ἥρωνα     τοῦ Νηρέως ἡλικιώτην, ὃς τοσοῦτον
[26]   χεῖρα καὶ ἀπογεύσασθαι τοῦ ταὼ     τοῦ Νομάδος ἀλεκτρυόνος, ἀποφυσήσας τὸ
[45]   τὴν πολλὴν ταύτην κόρυζαν ἀποξύσας.     τοῦτο μὲν καὶ ἑλλέβορος
[44]   μὴν εἴ τις ὑπερόπτης εἴη     τύραννος πλούσιος ὑβριστής, ἀράμενος αὐτὸν
[27]   βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους δὲ τυφλοὺς     τῶν ἐντοσθιδίων τι ἀλγοῦντας; ὅτι
[43]   καὶ ὅλως ὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον     Ὕλαν Φάωνα τὸν Χῖον
[44]   εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖς     Ὑπερβορέοις θέαμα παράδοξον κτῆμα
[39]   καὶ ὅλως ὑπὸ πάντων μᾶλλον     ὑπὸ σεαυτοῦ εὐδαιμονίζεσθαι. ~καὶ γὰρ
[15]   γὰρ ἄμεινον τοῖς ναύταις προσλαλεῖν     ὑφ´ ὑμῶν καταγελᾶσθαι. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Μηδαμῶς,
[43]   ὑπὲρ τὸν Ὑάκινθον Ὕλαν     Φάωνα τὸν Χῖον εἶναί με.
[23]   εἰ δέ τινι προπίοιμι σκύφον     φιάλην αἰτήσας, ἐκπιὼν ἀποφερέτω
[44]   καὶ ἐπεὶ γρὺψ ὑπόπτερον θηρίον     φοῖνιξ ὄρνεον ἐν Ἰνδοῖς ἀθέατον
[39]   ἀφόρητος καὶ ἀηδία πολλή, καὶ     χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰ τῶν
[7]   τὸ πλοῖον, οἷα ἔπαθον πλέοντες     ὡς ἀστὴρ αὐτοὺς ἔσωσεν;
[4]   ἀποβουκοληθῇ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὁρᾶτε, μὴ σκαιὸν     φίλον ἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι. βαδίζωμεν
[44]   θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις. τοῦτο     ἄκρα εὐδαιμονία ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαι
[39]   ἐπινίκια— ἑκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι     ἀρχή— Τιμόλαον δὲ ἐν τῷ
[36]   καὶ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς.     δὲ ἵππος ἅπασα τῶν βαρβάρων
[46]   ὑμεῖς πείσεσθε μετ´ ὀλίγον, ἐπειδὰν     εὐδαιμονία μὲν ὑμῖν καὶ
[19]   ἀλλ´ ἐπειδὰν εἰς σὲ παρέλθῃ     εὐχή, τὴν Πάρνηθα ἐκείνην, εἰ
[3]   Λυκῖνε, σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίοις     κόμη. ἅπαντες γὰρ αὐτὴν οἱ
[2]   καὶ τῷ τῆς φωνῆς τόνῳ,     κόμη δὲ καὶ ἐς τοὐπίσω
[10]   βάδισμα ἐκείνου, καὶ ἐν χρῷ     κουρά. ἐπιτείνωμεν δὲ ὅμως τὸν
[29]   ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων. τοιοῦτον ἡμῖν     Μαντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ στρατηγὸν
[15]   ἶβιν ἐκ Μέμφιδος, εἰ δὲ     ναῦς ἐδύνατο, καὶ τῶν πυραμίδων
[13]   τινὰ τῶν ναυτῶν, ὁπόσην ἀποφέρει     ναῦς τῷ δεσπότῃ ὡς ἐπὶ
[15]   ὢν ναυκληρεῖς. οὕτως ἐπῆρέ σε     οἰκία ἐν καλῷ τῆς πόλεως
[5]   δὲ προτόνῳ συνέχεται, ὡς δὲ     πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύλη
[5]   χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ δὲ ἀνάλογον     πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς τὸ πρόσω
[5]   τοῦ καταστρώματος ἐς τὸν πυθμένα,     βαθύτατον κατὰ τὸν ἄντλον, ἐννέα
[29]   ἄρχων, ἄριστος εἶναι δόξας ἀνθρώπων  ἡγεῖσθαι   καὶ πράγμασι χρῆσθαι. ὡς τοῦτό
[31]   ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἐγώ σοι, Σάμιππε,  ἡγήσομαι   τῶν ἱππέων, Λυκῖνος δὲ τὸ
[29]   ἀνατρέφουσα. πλὴν ἀλλὰ βασίλευε καὶ  ἡγοῦ   τῶν στρατιωτῶν καὶ διακόσμει τό
[33]   γυμνὰ περὶ Σοῦσα Βάκτρα  ἡγούμενόν   σοι τῆς φάλαγγος. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀποδιδράσκεις,
[44]   ὅσα ἐμφαγεῖν πιεῖν  ἡδέα,   οὐ μεταστειλάμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ἐπιπετόμενος
[41]   ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον τοῦ  ἡδέος   τὸ ἀνιαρὸν ἐν αὐτοῖς ἦν.
[39]   μέν γε οὐδὲ ὄναρ τῶν  ἡδέων,   ἀλλὰ δόξα μόνη καὶ πορφυρὶς
[7]   Οὔκ, Τιμόλαε, ἀλλὰ νῦν  ἡδέως   ἂν ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) ναύκληρος
[46]   Βαβυλῶνος αὐτῆς τὸ γελάσαι μάλα  ἡδέως   ἐφ´ οἷς ὑμεῖς ᾐτήσατε τοιούτοις
[33]   οἴκοι πολὺ ἀπελθεῖν οὐκ ἂν  ἡδέως   ὑπομείναιμι. σὺ δὲ ἔοικας ἐπὶ
[45]   τοσούτοις ἔθνεσιν, ὅσα ὑπερέπτης, γέροντα  ἤδη   ἄνδρα οὕτω παρακεκινηκότα τὴν γνώμην,
[36]   μηδὲ προδώσετε τὸ πάτριον φρόνημα.  ἤδη   γάρ που καὶ οἱ πολέμιοι
[37]   καὶ ἀφελὼν τὸ διάδημα βασιλεὺς  ἤδη   γέγονα προσκυνούμενος ὑφ´ ἁπάντων; ~οἱ
[9]   λαβόντας ὑπὲρ τὴν Μαλέαν πλεύσαντας  ἤδη   εἶναι ἐν Ἰταλίᾳ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ
[33]   ἀλλ´ ἐπεὶ κατὰ τὸν Εὐφράτην  ἤδη   ἐσμὲν καὶ ποταμὸς ἔζευκται
[6]   πάντα μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων  ἤδη   ἔσωζεν ὑπὸ λεπτῇ κάμακι τὰ
[14]   καὶ μείζω τοῦ Αἰγυπτίου πλοίου  ἤδη   ἔχε, καὶ τὸ μέγιστον οὐδὲ
[13]   ζεύγη καὶ ἵππους. νυνὶ δὲ  ἤδη   καὶ ἔπλεον ὑφ´ ἁπάντων εὐδαιμονιζόμενος
[27]   εὐχῆς ἐπηρεάζων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Τοῦτο μὲν  ἤδη   κατὰ τοὺς πολλοὺς τῶν πλουσίων
[35]   ἥλιος πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ  ἤδη   μάλιστα, ἐνταῦθά που ἐπὶ τὰς
[39]   Σάμιππε. καιρὸς γὰρ σὲ  ἤδη   μὲν νενικηκότα τηλικαύτην μάχην ἐν
[34]   οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν  ἤδη   μυριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ
[27]   ἀνακαλεῖς τὴν ὑπόσχεσιν. ἀλλὰ σὺ  ἤδη   Σάμιππος εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ
[4]   Μηδαμῶς, ἀλλὰ προΐωμεν. εἰκὸς γὰρ  ἤδη   παρεληλυθέναι ἐκεῖνον ἀποσοβοῦντα ἐς τὸ
[20]   περὶ τὸ ἄστυ πάντα ὠνησάμην  ἤδη   πλὴν ὅσα θύμον καὶ λίθοι,
[46]   Λυκῖνε, καὶ αὐτὸς εὔξῃ τι  ἤδη   ποτέ, ὡς ἂν μάθωμεν οἷα
[10]   οὐκ ἄλλος τίς ἐστι. Πάνυ  ἤδη   σαφῶς ὁρῶ, καὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ
[34]   τοσαύτας μυριάδας κατέλεξε. καιρὸς οὖν  ἤδη   σκοπεῖν ἡμᾶς τι χρὴ
[41]   μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν ἔσται; ~Ἀλλ´  ἤδη   σὸν αἰτεῖν, Τιμόλαε, καὶ
[36]   διδόντες. καὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας  ἤδη   συνεληλύθαμεν, τὸ μὲν εὐώνυμον καὶ
[32]   ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσι. ~προΐωμεν δὲ  ἤδη   τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ τῆς
[37]   κρατεῖς γὰρ αὐτῶν καὶ σὺ  ἤδη   τὸ μέρος. ἐγὼ δέ, ὡς
[35]   ἐς τὸν Πειραιᾶ, καὶ νῦν  ἤδη   τριάκοντά που σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ
[9]   τὰ λαιὰ ἐς τὸ πέλαγος  ἤδη   τῷ κρημνῷ προσφερομένην. τοὐντεῦθεν δὲ
[32]   κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα  ἤδη   χειρωσώμεθα— οὐδεὶς γὰρ ἐναντιωθησόμενος
[39]   εἴσω τῶν ὅρων. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Πέπαυσο  ἤδη,   Σάμιππε. καιρὸς γὰρ σὲ
[13]   δώδεκα ἐκείνων ταλάντων οἰκίαν τε  ἤδη   ᾠκοδομησάμην ἐν ἐπικαίρῳ μικρὸν ὑπὲρ
[44]   τῷ πυρί, καὶ τὸ πάντων  ἥδιστον,   αὐθημερὸν ἀγγεῖλαι ἐς Βαβυλῶνα, τίς
[18]   ναῦται καὶ ἄλλο εἴ τι  ἥδιστον   κτημάτων ἁπάντων. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Λέληθας σεαυτὸν
[22]   οἷος ἁβρότατος, ὕπνος ἐφ´ ὅσον  ἥδιστος,   φίλων πρόσοδοι καὶ δεήσεις καὶ
[43]   τις ἔστω ἐπὶ πᾶσιν  ἥδιστος,   ὡς ἐράσμιον εἶναί με περιθέμενον
[46]   τε καὶ διαδημάτων ὥσπερ ἐξ  ἡδίστου   ὀνείρατος ἀνεγρόμενοι ἀνόμοια τὰ ἐπὶ
[16]   λάθοι καὶ ἅμα εὐφρανούμεθα ὥσπερ  ἡδίστῳ   ὀνείρατι ἑκουσίῳ περιπεσόντες, ἐφ´ ὅσον
[25]   ὑπερβολὴν καὶ τρυφῶν καὶ πάσαις  ἡδοναῖς   ἀφθόνως χρώμενος. εἴρηκα, καί μοι
[29]   χρῆσθαι. ὡς τοῦτό γε αὐτὸ  ἡδύ,   μείζω εἶναι τῶν ἄλλων βασιλέων
[29]   καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον  ἡδύ,   ὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς
[1]   κατ´ ἄλλο τι ἐξ ἄστεος  ἥκειν   ὀψομένους τὸ πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[24]   θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸ Δίπυλον  ἥκειν   κἀνταῦθά που λιμένα εἶναι ἐπαχθέντος
[22]   θησαυροῦ, φιλοφρονήσομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον  ἥκειν   κελεύσω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ
[46]   Ἀλλ´ οὐ δέομαι εὐχῆς ἐγώ.  ἥκομεν   γὰρ δὴ πρὸς τὸ Δίπυλον,
[7]   θαλάττια σοφὸς ὑπὲρ τὸν Πρωτέα.  ~ἠκούσατε   δὲ ὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ
[34]   βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶντα διατρίβων  ἤκουσε   τὴν ἔφοδον, εἶτα εἰς Σελεύκειαν
[39]   δεῖ τοῖς παρὰ τῶν πολεμίων  ἥκουσιν   δικάζειν καταπέμπειν τοῖς
[1]   μὲν γὰρ τῆς νεὼς ἅμα  ἤλθομεν   καὶ ἀνιόντες ἐς αὐτὴν, σὺ
[5]   παλαίστραν καταλάβωμεν. ~ἀλλὰ μεταξὺ λόγων,  ἡλίκη   ναῦς, εἴκοσι καὶ ἑκατὸν πήχεων
[22]   ὡραίους ὅσον δισχιλίους, ἐξ ἁπάσης  ἡλικίας   τι περ τὸ ἀνθηρότατον.
[9]   τὸν Ἥρωνα τοῦ Νηρέως  ἡλικιώτην,   ὃς τοσοῦτον ἀπεσφάλη τῆς ὁδοῦ.
[8]   ποτε παραπλεύσας καὶ αὐτὸς Χελιδονέας  ἡλίκον   ἐν τῷ τόπῳ ἀνίσταται τὸ
[5]   τοῖς εἴκοσι. τὰ δ´ ἄλλα  ἡλίκος   μὲν ἱστός, ὅσην δὲ
[15]   τῆς Ἐνοδίας τελετὴν, οἶσθα, ἐν  ἡλίκῳ   σκαφιδίῳ πάντες ἅμα οἱ φίλοι
[22]   ὁπόταν δόξῃ, προκύψας ὥσπερ  ἥλιος   ἐκείνων μὲν οὐδ´ ἐπιβλέψομαι ἐνίους,
[35]   που σταδίους προκεχωρήκαμεν καὶ  ἥλιος   πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ ἤδη
[44]   φύσιν καὶ σελήνης καὶ αὐτοῦ  ἡλίου   ῥᾳδίως ἔγνων ἂν ἀπαθὴς ὢν
[3]   Εὖ γε, Τιμόλαε, ὅτι  ἡμᾶς   ἀναμιμνήσκεις τῶν Θουκυδίδου συγγραμμάτων,
[2]   Οἶσθα οὖν, Λυκῖνε, ὅπου  ἡμᾶς   ἀπέλιπεν; ὁπότε, οἶμαι, τὸ ὡραῖον
[35]   πεζὸν ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησιφῶντος,  ἡμᾶς   δὲ τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν
[4]   τί δ´ οὖν χρὴ ποιεῖν  ἡμᾶς;   ἐνταῦθα καραδοκεῖν αὐτόν, ἐθέλεις
[4]   ἐς τὸ ἄστυ, ἐπεὶ μηκέθ´  ἡμᾶς   εὑρεῖν ἐδύνατο. εἰ δὲ μή,
[16]   τῶν θεῶν. οὕτω γὰρ ἂν  ἡμᾶς   τε κάματος λάθοι καὶ
[34]   κατέλεξε. καιρὸς οὖν ἤδη σκοπεῖν  ἡμᾶς   τι χρὴ ποιεῖν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ)
[16]   ἐφ´ ὅσον βουλόμεθα, εὖ ποιήσοντι  ἡμᾶς·   παρ´ αὐτῷ γὰρ ἑκάστῳ ἔστω
[15]   ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες  ἡμᾶς   συμπλέοντας, νῦν δὲ ἀγανακτεῖς, εἰ
[15]   τὴν ἀποβάθραν προεισελθών. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὐκοῦν  ἡμεῖς   γε προσνηξόμεθα ὑμῖν. μὴ γὰρ
[14]   μὲν οὖν εὐπλόει, βέλτιστε,  ἡμεῖς   δὲ ἐν Πειραιεῖ καθεδούμεθα τοὺς
[15]   κτᾶσθαι μήτε πριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ,  ἡμεῖς   δὲ οὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν
[9]   Αἰγαίου πλεύσαντας ἑβδομηκοστῇ ἀπ´ Αἰγύπτου  ἡμέρᾳ   πρὸς ἀντίους τοὺς ἐτησίας πλαγιάζοντας
[39]   καὶ ἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ´  ἡμέραν·   οὐ μόνον γάρ σοι τὰ
[23]   Ἰβηρίας καὶ τοῦτο, μέλι δὲ  ἡμέτερον   τὸ ἄπυρον, καὶ ὄψα πανταχόθεν
[15]   ταῦτα ταρίχη τὰ λεπτὰ μέμνησο  ἡμῖν   ἄγειν ἀπ´ Αἰγύπτου μύρον
[28]   εἶτα κατ´ ὀλίγον τριακόσιοι προσιόντες  ἡμῖν   ἄλλος ἐπ´ ἄλλῳ, εἶτα χίλιοι
[11]   ἐπιστρέψωμεν, Ἀδείμαντε, οὐχ ὑπακούσει  ἡμῖν   βοῶσιν, ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικας
[20]   ἔσται. χρυσὸς δὲ κοῖλος  ἡμῖν   ἐμφαγεῖν, τὰ δὲ ἐκπώματα οὐ
[20]   Ἑρμῆν τὸν λίθινον, ὅς ἐστιν  ἡμῖν   ἐν τῇ αὐλῇ, μέδιμνοι χίλιοι
[33]   δὲ καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην  ἡμῖν   ἐν τούτῳ καὶ τὴν Παλαιστίνην
[11]   οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο ἀμυήτοις  ἡμῖν   ἐξαγορεύσεις, ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ
[29]   προκριθεὶς ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων. τοιοῦτον  ἡμῖν   Μαντίνεια θαυμαστὸν βασιλέα καὶ
[44]   ἀοίκητον, καὶ εἴ τινες ἀντίποδες  ἡμῖν   οἰκοῦσι τὸ νότιον τῆς γῆς
[34]   μὲν τῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν  ἡμῖν   πολέμιος, ἀλλὰ ἑκόντες αὑτούς τε
[32]   χειρωσώμεθα— οὐδεὶς γὰρ ἐναντιωθησόμενος  ἡμῖν   τὰ ὅπλα τοσούτοις οὖσιν, ἀλλ´
[16]   ἐπιρρέον; Καὶ ἐπείπερ ἔτι πολὺ  ἡμῖν   τὸ λοιπόν ἐστιν πρὸς τὸ
[14]   ναυκλήρων ἄριστε, δῆλος εἶ ἀφόρητος  ἡμῖν   τότε γενησόμενος. ὃς γὰρ ἔτι
[17]   Τιμόλαος, ἐγὼ δὲ ὀλίγον ὅσον  ἡμιστάδιον   τὸ πρὸ τοῦ Διπύλου ἐπιλήψομαι
[24]   ἀστῷ ἑκατόν, τῷ δὲ μετοίκῳ  ἥμισυ   τούτων, δημοσίᾳ δὲ ὅσα ἐς
[44]   οἰκοῦσι τὸ νότιον τῆς γῆς  ἡμίτομον   ἔχοντες. ἔτι δὲ καὶ ἀστέρων
[1]   Ἀδείμαντος Μυρρινούσιος εἵπετο μεθ´  ἡμῶν,   ἀλλ´ οὐκ οἶδ´ ὅπου νῦν
[4]   Σάμιππε, νῦν ἀνεμνήσθην, ὁπόθεν  ἡμῶν   ἀπελείφθη Ἀδείμαντος, ὅτε παρὰ τὸν
[4]   καὶ δέος οὐδὲν μὴ ἀπολειφθεὶς  ἡμῶν   ἀποβουκοληθῇ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὁρᾶτε, μὴ σκαιὸν
[36]   τῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ δεξιὸν  ἡμῶν   ἐλαύνουσιν, ὥστε, Λυκῖνε, αὐτός
[10]   Δυεῖν θάτερον, δυσχεραίνει καθ´  ἡμῶν   ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος γάρ, οὐκ
[30]   εἴ σοι φίλον, ἀκολούθει μεθ´  ἡμῶν.   ἵππαρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων
[3]   ἐφηβικόν, ἔμπαλιν οἱ πρόγονοι  ἡμῶν,   οἷς ἐδόκει καλὸν εἶναι κομᾶν
[3]   τῷ προοιμίῳ περὶ τῆς ἀρχαίας  ἡμῶν   τρυφῆς εἶπεν ἐν τοῖς Ἴωσιν,
[4]   δοκεῖ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ μάλα δοκεῖ,  ἤν   πως ἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν παλαίστραν
[37]   ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι. καί μοι δοκῶ,  ἢν   βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν ἐς τὴν
[40]   ὀλίγον ὑπορρεῖ καὶ ἄπεισιν ἀμελούμενα.  ἢν   δὲ καὶ ὅτι μάλιστα ἐπὶ
[26]   πᾶς οὑτοσὶ πλοῦτος ἀπήρτηται, καὶ  ἢν   ἐκείνη ἀπορραγῇ, πάντα οἴχεται καὶ
[11]   τὸν περίπατον, ὡς καταλάβωμεν αὐτόν.  ~ἢν   μὴ τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε
[39]   τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φοβερὰ  ἦν,   ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶ
[44]   ταῦτα ἔχοντα· πάντα γὰρ ἐμὰ  ἦν   ἂν τὰ τῶν ἄλλων, ἐς
[41]   ἡδέος τὸ ἀνιαρὸν ἐν αὐτοῖς  ἦν.   ~ἐγὼ δὲ βούλομαι τὸν Ἑρμῆν
[22]   εἰ δέ τις πένης, οἷος  ἦν   ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ, φιλοφρονήσομαι
[1]   μετὰ σὲ δὲ Ἀδείμαντος  ἦν,   εἶτ´ ἐγὼ μετ´ ἐκεῖνον ἐχόμενος
[44]   ἀνθρώπων βίον καὶ πάντα ἐμὰ  ἦν   καὶ θεὸς ἐδόκουν τοῖς ἄλλοις.
[42]   μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον, οἷος  ἦν   τοῦ Γύγου, τὸν δέ
[20]   αὐτὸς γενόμενος; ~(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἄμεινον γὰρ  ἦν   πιθανώτερον αὐτὸ ποιεῖν καί τινα
[44]   ἐκείνων μόνων. οἷον δὲ κἀκεῖνο  ἦν,   τοὺς πολεμοῦντας ἐπισκοπεῖν ἔξω βέλους
[28]   μὲν οὐκ αἰτήσω μοι γενέσθαι,  ἥν   γε τοῖς πολίταις ἐπιδείξασθαι ἀδύνατον,
[11]   ἀλλά τινα πλοῦτον ἐμαυτῷ ἀνεπλαττόμην,  ἣν   κενὴν μακαρίαν οἱ πολλοὶ καλοῦσιν,
[28]   Σάμιππος εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ δὲ—  ἠπειρώτης   γάρ εἰμι, Ἀρκὰς ἐκ Μαντινείας,
[44]   δὲ τὰς Νείλου μόνος ἂν  ἠπιστάμην   καὶ ὅσον τῆς γῆς ἀοίκητον,
[5]   δὲ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν  ἠρέμα   καμπύλη χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ
[28]   ἐκδεξάμενος τὴν βασιλείαν παρὰ πατρὸς  ἦρξεν,   ἀλλά μοι τὸ πρῶτον ἀπὸ
[13]   ~Ἰδὼν δὲ ὅμως τὰ πάντα  ἠρόμην   τινὰ τῶν ναυτῶν, ὁπόσην ἀποφέρει
[6]   γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις, οὖλος,  Ἥρων,   οἶμαι, τοὔνομα. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θαυμάσιος τὴν
[9]   θαυμάσιόν τινα φὴς κυβερνήτην τὸν  Ἥρωνα   τοῦ Νηρέως ἡλικιώτην, ὃς
[20]   χρυσίου. εὐθὺς οὖν κατὰ τὸν  Ἡσίοδον   οἶκος τὸ πρῶτον, ὡς ἂν
[29]   τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων σύ γε  ᾔτησας,   ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος δὴ
[46]   μάλα ἡδέως ἐφ´ οἷς ὑμεῖς  ᾐτήσατε   τοιούτοις οὖσι, καὶ ταῦτα φιλοσοφίαν
[39]   οὖν, Λυκῖνε; οἷά σοι  ᾐτῆσθαι   δοκῶ; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Παρὰ πολύ,
[39]   καταπέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα, καὶ  ἤτοι   ἀφέστηκέ τι ἔθνος ἐπελαύνουσί
[44]   δόξειέ μοι, προσθέμενος ἂν τοῖς  ἡττημένοις   κοιμίσας τοὺς κρατοῦντας νικᾶν παρεῖχον
[8]   ποιεῖ τὴν κυματωγὴν καὶ τὸν  ἦχον   μέγαν, καὶ τὸ κῦμα πολλάκις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007