Paragraphes
[5]	ἐννέα πρὸς τοῖς εἴκοσι. τὰ	δ´	ἄλλα ἡλίκος μὲν ὁ ἱστός,
[39]	μετώπῳ καὶ δορυφόροι προϊόντες, τὰ	δ´	ἄλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ἀηδία
[31]	τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω. δίκαιος	δ´	ἂν εἴην τυχεῖν παρὰ σοῦ
[32]	εἰς τὰς ἱππαγωγοὺς ἐμβιβάσαντες— παρεσκεύασται	δ´	ἐν Κεγχρεαῖς καὶ σῖτος ἱκανὸς
[4]	φίλον ἀπολιπόντας αὐτοὺς ἀπιέναι. βαδίζωμεν	δ´	ὅμως, εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο
[34]	καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας. ἀπαγγέλλουσι	δ´	οὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς
[4]	ἐπειλημμένον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις. τί	δ´	οὖν χρὴ ποιεῖν ἡμᾶς; ἐνταῦθα
[39]	ὅπερ ἂν ἐθέλῃ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Τί	δ´	οὖν, ὦ Λυκῖνε; οἷά σοι
[43]	καὶ μόνον προσβλέψαιμι αὐτῶν, εἰ	δ´	ὑπερορῴην, κἀκεῖνα ὑπὸ λύπης ἀπολλύσθω,
[11]	ἐξαγορεύσεις, ἀλλὰ ὑπὸ λαμπρᾷ τῇ	δᾳδὶ	καὶ αὐτοῖς τετελεσμένοις. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν,
[26]	τινος βασκάνου πρὸς τὰ τοιαῦτα	δαίμονος;	ἀκούεις γάρ που τὸν Κροῖσον
[2]	ναυπηγῷ περιηγουμένῳ τὸ πλοῖον παρέστηκε	δακρύων,	ὥσπερ εἴωθε. ταχύδακρυς γὰρ ὁ
[42]	καὶ πρὸς τοῦτο εἶναί μοι	δακτύλιόν	τινα. καὶ μὴν καὶ ἐς
[45]	τί δή ποτε οὐχ εἷς	δακτύλιος	ἅπαντα ταῦτα δύναταί σοι, ἀλλὰ
[42]	μοχλοῦ ἀφαιρουμένου, ταῦτα ἀμφότερα εἷς	δακτύλιος	δυνάσθω. ~τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος
[45]	οὕτω παρακεκινηκότα τὴν γνώμην, ἐπὶ	δακτυλίου	μικροῦ ὀχούμενον, ὄρη ὅλα κινεῖν
[46]	οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς	δακτυλίους	ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων.
[42]	τὸν Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι δοῦναι	δακτυλίους	τινὰς τοιούτους τὴν δύναμιν, ἕνα
[45]	βαδιῇ τὴν ἀριστερὰν πεφορτισμένος κατὰ	δάκτυλον	ἕνα; μᾶλλον δὲ ὑπερπαίει ὁ
[45]	ὄρη ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ	δακτύλῳ	δυνάμενον, ἐπέραστον πᾶσι, καὶ ταῦτα
[46]	δακτυλίους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν	δακτύλων.	ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν
[18]	ἅπας χρυσίον ἐπίσημον γενέσθω, τοσοῦτοι	δαρεικοί.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Τί τοῦτο, ὦ Ἀδείμαντε;
[15]	οὐδὲν ἐδυσχέραινες ἡμᾶς συμπλέοντας, νῦν	δὲ	ἀγανακτεῖς, εἰ συνεμβησόμεθά σοι, καὶ
[19]	ἐπὶ δελφῖνος ὁμοίως προσκομισθῆναι, τὸν	δὲ	Ἀδειμάντου οἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν
[28]	εἰς πέντε μυριάδας ὁπλιτικόν, ἱππεῖς	δὲ	ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίους. ~ἐγὼ δὲ
[5]	καμπύλη χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ	δὲ	ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐς
[5]	ἡλίκος μὲν ὁ ἱστός, ὅσην	δὲ	ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἵῳ δὲ
[9]	ἤδη τῷ κρημνῷ προσφερομένην. τοὐντεῦθεν	δὲ	ἅπαξ τῆς ὀρθῆς ἐκπεσόντας διὰ
[7]	ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαι δεξιός. ἔφη	δὲ	ἀπὸ τῆς Φάρου ἀπάραντας οὐ
[22]	ὥραν ἐπὶ τὸ δεῖπνον. οἱ	δὲ	ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι ὁρῶντες ὀχήματα,
[42]	ἀνιαρὸν ἐν αὐτοῖς ἦν. ~ἐγὼ	δὲ	βούλομαι τὸν Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι
[30]	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἄκουε, ὦ Λυκῖνε, μᾶλλον	δέ,	εἴ σοι φίλον, ἀκολούθει μεθ´
[8]	περὶ τῷ ἀκρωτηρίῳ σχιζόμενος ἀπόξυροι	δέ	εἰσι πέτραι καὶ ὀξεῖαι παραθηγόμεναι
[40]	ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτιμήματα. εἰκόνες	δὲ	ἐκεῖναι καὶ νεῴ, οὓς ἀνιστᾶσιν
[20]	δὲ κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ	δὲ	ἐκπώματα οὐ κοῦφα ὡς τὰ
[46]	ἀριστῶν μὲν ἐν Συρίᾳ, δειπνῶν	δὲ	ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἐμοὶ
[14]	οὖν εὐπλόει, ὦ βέλτιστε, ἡμεῖς	δὲ	ἐν Πειραιεῖ καθεδούμεθα τοὺς ἐξ
[39]	οἶμαί σοι ἡ ἀρχή— Τιμόλαον	δὲ	ἐν τῷ μέρει εὔχεσθαι ὅπερ
[23]	οἶνος δὲ ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον	δὲ	ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο, μέλι
[23]	τάριχος μὲν ἐξ Ἰβηρίας, οἶνος	δὲ	ἐξ Ἰταλίας, ἔλαιον δὲ ἐξ
[33]	οὐκ ἂν ἡδέως ὑπομείναιμι. σὺ	δὲ	ἔοικας ἐπὶ Ἀρμενίους καὶ Παρθυαίους
[36]	μὲν σύνθημα ἔστω Ἐνυάλιος. ὑμεῖς	δὲ	ἐπειδὰν σημάνῃ ὁ σαλπιγκτής, ἀλαλάξαντες
[18]	ἔξεστιν, ἐπιμετρήσω τῇ εὐχῇ. ὁ	δὲ	Ἑρμῆς ὁ κερδῷος ἐπινευσάτω ἅπασιν.
[31]	μὲν ἄρχε τῆς ἵππου, Λυκῖνος	δὲ	ἐχέτω τὸ δεξιόν. οὑτοσὶ δὲ
[15]	ἢ ἶβιν ἐκ Μέμφιδος, εἰ	δὲ	ἡ ναῦς ἐδύνατο, καὶ τῶν
[5]	οἵῳ δὲ προτόνῳ συνέχεται, ὡς	δὲ	ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα
[13]	καὶ ζεύγη καὶ ἵππους. νυνὶ	δὲ	ἤδη καὶ ἔπλεον ὑφ´ ἁπάντων
[32]	Περσῶν, ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσι. ~προΐωμεν	δὲ	ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου διὰ
[23]	ἐξ Ἰβηρίας καὶ τοῦτο, μέλι	δὲ	ἡμέτερον τὸ ἄπυρον, καὶ ὄψα
[28]	ὁ Σάμιππος εὔχου. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἐγὼ	δὲ—	ἠπειρώτης γάρ εἰμι, Ἀρκὰς ἐκ
[36]	ὁ βασιλεὺς ἐν αὐτοῖς. ἡ	δὲ	ἵππος ἅπασα τῶν βαρβάρων ἐπὶ
[33]	ἐμοῦ ἑκάστῳ ἔθνει ἐπεισαχθέντες, οἱ	δὲ	καὶ ἀπίασι τὴν Φοινίκην ἡμῖν
[44]	τῆς γῆς ἡμίτομον ἔχοντες. ἔτι	δὲ	καὶ ἀστέρων φύσιν καὶ σελήνης
[2]	τῆς φωνῆς τόνῳ, ἡ κόμη	δὲ	καὶ ἐς τοὐπίσω ὁ πλόκαμος
[39]	ἐκπώματα προπίνων τοῖς συμπόταις, σὺ	δὲ	καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεις
[26]	ἀπολαῦσαι τοῦ πλούτου ἀποθανόντας, ἐνίους	δὲ	καὶ ζῶντας ἀποστερηθέντας ὧν εἶχον
[38]	ἐπωνύμους ἐπ´ ἐμαυτοῦ οἰκιῶ, ὅσας	δὲ	καὶ καθαιρήσω ἑλὼν κατὰ κράτος,
[22]	καὶ κάτω περιπατήσουσιν, ἐν αὐτοῖς	δὲ	καὶ Κλεαίνετος καὶ Δημόκριτος οἱ
[17]	τὸν ἕτερον πόδα ἔχει. χρὴ	δὲ	καὶ Λυκίνῳ δοκεῖν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ
[40]	καὶ φροντίζων καὶ κάμνων, οἷα	δὲ	καὶ μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν ἔσται;
[40]	ὑπορρεῖ καὶ ἄπεισιν ἀμελούμενα. ἢν	δὲ	καὶ ὅτι μάλιστα ἐπὶ πλεῖστον
[42]	ἐμὲ ῥᾳδίως μόνον ἀνατίθεσθαι, ἔτι	δὲ	καὶ πέτεσθαι πολὺ ἀπὸ τῆς
[1]	Αἰγύπτου ἐς Ἰταλίαν σιταγωγῶν; οἶμαι	δὲ	καὶ σφώ, σέ τε καὶ
[21]	μοι ἀνάλυε τὴν εὐχήν. ἐγὼ	δὲ	καὶ τὰς τραπέζας ὅλας χρυσᾶς
[6]	στρατοπέδῳ ἄν τις εἰκάσειεν. ἐλέγετο	δὲ	καὶ τοσοῦτον ἄγειν σῖτον, ὡς
[44]	Ἰνδοῖς ἀθέατον τοῖς ἄλλοις, ἐγὼ	δὲ	καὶ τοῦτο ἑώρων ἄν, καὶ
[46]	ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων. ἐμοὶ	δὲ	καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶ πάντων
[44]	ἅπαντας ἄνευ ἐκείνων μόνων. οἷον	δὲ	κἀκεῖνο ἦν, τοὺς πολεμοῦντας ἐπισκοπεῖν
[36]	καθ´ αὑτοὺς Μήδους ὄντας, τὸ	δὲ	κατ´ ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι, Πέρσαι
[31]	ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεται. ἐγὼ	δὲ	κατὰ μέσον, ὡς νόμος βασιλεῦσι
[46]	πολὺς πλοῦτος οἴχηται ἀποπτάμενος, αὐτοὶ	δὲ	καταβάντες ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τε
[20]	ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔσται. ὁ χρυσὸς	δὲ	κοῖλος ἡμῖν ἐμφαγεῖν, τὰ δὲ
[38]	τι ἐς τὴν ἀρχήν. ἁπάντων	δὲ	μάλιστα Κυδίαν τὸν πλούσιον μετελεύσομαι,
[43]	ἀμφότερα εἷς δακτύλιος δυνάσθω. ~τὸ	δὲ	μέγιστον ἄλλος τις ἔστω ἐπὶ
[16]	τῇ φύσει ἀπίθανα ἔσται. τὸ	δὲ	μέγιστον, ἐπίδειξις ἔσται τὸ πρᾶγμα
[24]	τῷ μὲν ἀστῷ ἑκατόν, τῷ	δὲ	μετοίκῳ ἥμισυ τούτων, δημοσίᾳ δὲ
[4]	μηκέθ´ ἡμᾶς εὑρεῖν ἐδύνατο. εἰ	δὲ	μή, ἀλλ´ οἶδε τὴν ὁδὸν
[21]	καὶ τὰς κλίνας χρυσᾶς, εἰ	δὲ	μὴ σιωπήσῃ, καὶ τοὺς διακόνους
[13]	ἔτος ἕκαστον τὴν μισθοφορίαν. ὁ	δέ	μοι, Δώδεκα, ἔφη, Ἀττικὰ τάλαντα,
[13]	καὶ μονονουχὶ βασιλεὺς νομιζόμενος. ἔτι	δέ	μοι τὰ κατὰ τὴν ναῦν
[35]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ γε ὑπέμνησας. ἐγὼ	δὲ	νήφειν ᾤμην καὶ ὕπαρ ἀποφανεῖσθαι
[33]	τὸν κατάλογον δειλὸς ὤν. ὁ	δὲ	νόμος ἀποτετμῆσθαι τὴν κεφαλήν, εἴ
[24]	ἀποφερέτω καὶ τὸ ἔκπωμα. ~οἱ	δὲ	νῦν πλούσιοι πρὸς ἐμὲ Ἶροι
[1]	οἶμαι, Σάμιππε, προῄεις, μετὰ σὲ	δὲ	ὁ Ἀδείμαντος ἦν, εἶτ´ ἐγὼ
[40]	οὐκ αἰδούμενος τὸ διάδημα; σὺ	δὲ	ὁ οὕτως ὑψηλὸς καταπεσὼν ἀνάσπαστος
[18]	κἀκεῖνος οὖν ἔστω ἐμός. ὁπόσος	δὲ	ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν, οὗτος
[13]	ἐπιπλέων ἐνίοτε μὲν αὐτός, ἐνίοτε	δὲ	οἰκέτας ἐκπέμπων. εἶτα ἐκ τῶν
[17]	οὑτοσὶ Σάμιππος, εἶτα Τιμόλαος, ἐγὼ	δὲ	ὀλίγον ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ
[44]	κατὰ τῶν κρημνῶν. τοῖς παιδικοῖς	δὲ	ὁμιλεῖν ἀκωλύτως ἂν ἐξῆν εἰσιόντα
[13]	οἶδ´ ὅπου ὑμεῖς ἀπέστητε. ~Ἰδὼν	δὲ	ὅμως τὰ πάντα ἠρόμην τινὰ
[10]	ἐν χρῷ ἡ κουρά. ἐπιτείνωμεν	δὲ	ὅμως τὸν περίπατον, ὡς καταλάβωμεν
[22]	οἷα νῦν αὐτοὶ ποιοῦσιν. ἐγὼ	δέ,	ὁπόταν δόξῃ, προκύψας ὥσπερ ὁ
[7]	σοφὸς ὑπὲρ τὸν Πρωτέα. ~ἠκούσατε	δὲ	ὅπως δεῦρο κατήγαγε τὸ πλοῖον,
[24]	δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τούτων, δημοσίᾳ	δὲ	ὅσα ἐς κάλλος θέατρα καὶ
[39]	καὶ μῖσος καὶ κολακεία, φίλος	δὲ	οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[15]	μήτε πριαμένῳ μήτε ναυπηγησαμένῳ, ἡμεῖς	δὲ	οὐκ αἰτήσομεν παρὰ τῶν θεῶν
[1]	αὐτὸς ὤν, τὸ ἀπὸ τούτου	δὲ	οὐκέτι αὐτὸν εἶδον οὔτε ἔνδον
[25]	τὸν οἰκονόμον ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ	δὲ	πέντε χοίνικας, Λυκίνῳ δὲ χοίνικα,
[34]	ἔχομεν τὴν πόλιν. ὁ βασιλεὺς	δὲ	περὶ Κτησιφῶντα διατρίβων ἤκουσε τὴν
[8]	μικρὸν ὑποβρυχίους δῦναι ἅπαντας. ~οἶδα	δέ	ποτε παραπλεύσας καὶ αὐτὸς Χελιδονέας
[2]	καὶ παραδακρῦσαι οὐκ ἀγεννές. οὗτος	δὲ	πρὸς τῷ μελάγχρους εἶναι καὶ
[5]	δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἵῳ	δὲ	προτόνῳ συνέχεται, ὡς δὲ ἡ
[23]	καὶ ἀλεκτρυὼν ὁ Νομαδικός· οἱ	δὲ	σκευάζοντες ἕκαστα σοφισταί τινες περὶ
[27]	βραχεῖ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων. ~ἵνα	δέ	σοι καὶ τούτους ἀφῶ, τό
[44]	ἑώρων ἄν, καὶ τὰς πηγὰς	δὲ	τὰς Νείλου μόνος ἂν ἠπιστάμην
[24]	ἀργύρῳ τοσούτῳ χρωμένους. τῇ πόλει	δὲ	ταῦτα ἐξαίρετα παρ´ ἐμοῦ ὑπῆρξεν
[35]	πλησίον τοῦ κινδύνου γενόμενος; σοὶ	δὲ	τί δοκεῖ, ὦ Τιμόλαε; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ)
[44]	καὶ ἀθέατος εἶναι εἰσιών. εἰ	δέ	τι ἐν Ἰνδοῖς ἢ Ὑπερβορέοις
[35]	αὐτοῖς. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ λέγεις. σὺ	δὲ	τί, ὦ Λυκῖνε, δοκιμάζεις; (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[31]	δὲ ἐχέτω τὸ δεξιόν. οὑτοσὶ	δὲ	Τιμόλαος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου τετάξεται.
[42]	ἦν ὁ τοῦ Γύγου, τὸν	δέ	τινα ὡς ἰσχύειν ὑπὲρ ἄνδρας
[23]	πέμματα καὶ χυμοὺς ἔχοντες. εἰ	δέ	τινι προπίοιμι σκύφον ἢ φιάλην
[44]	Συρίᾳ δειπνῆσαι ἐν Ἰταλίᾳ. εἰ	δέ	τις ἐχθρὸς εἴη, ἀμύνασθαι καὶ
[22]	μὲν οὐδ´ ἐπιβλέψομαι ἐνίους, εἰ	δέ	τις πένης, οἷος ἦν ἐγὼ
[31]	Σάμιππε, ἡγήσομαι τῶν ἱππέων, Λυκῖνος	δὲ	τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω. δίκαιος
[34]	ἐμὲ ὁ Τιμόλαος· ἐπὶ πᾶσι	δὲ	τὸ ἱππικὸν ἄγε σύ, ὦ
[35]	ἀπιέναι τὴν ἐπὶ Κτησιφῶντος, ἡμᾶς	δὲ	τὸ ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν τὴν
[19]	μὲν ὑμέτερα μέτρια, τὸ μειράκιον	δὲ	τὸ ὡραῖον ἀποπνιγήσεται ἄθλιον νεῖν
[27]	μὲν οὐδὲ βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους	δὲ	τυφλοὺς ἢ τῶν ἐντοσθιδίων τι
[2]	Ἑλληνιστὶ μέν, ἐς τὸ πάτριον	δὲ	τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆς
[30]	οὖσαν καὶ τὸ διάδημα. σὺ	δὲ	τῶν ἐρρωμένων τούτων τινὰ ποίησον
[25]	ἐκ τοῦ Κεραμεικοῦ. ~τοῖς φίλοις	δὲ	ὑμῖν, Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνους
[5]	ὁ ναυπηγός τὸ μῆκος, εὖρος	δὲ	ὑπὲρ τὸ τέταρτον μάλιστα τούτου,
[45]	πεφορτισμένος κατὰ δάκτυλον ἕνα; μᾶλλον	δὲ	ὑπερπαίει ὁ ἀριθμός, καὶ δεήσει
[7]	ἀπενεχθῆναι πλαγίους ἄχρι Σιδῶνος, ἐκεῖθεν	δὲ	χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόντας δεκάτῃ ἐπὶ
[29]	δὲ ἀμφὶ τοὺς πεντακισχιλίους. ~ἐγὼ	δὲ	χειροτονητὸς ὑφ´ ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων,
[25]	Τιμολάῳ δὲ πέντε χοίνικας, Λυκίνῳ	δὲ	χοίνικα, ἀπομεμαγμένην καὶ ταύτην, ὅτι
[42]	ἄτρωτον εἶναι καὶ ἀπαθῆ, ἕτερον	δὲ	ὡς μὴ ὁρᾶσθαι τὸν περιθέμενον,
[37]	σὺ ἤδη τὸ μέρος. ἐγὼ	δέ,	ὡς ὁρᾷς, καὶ μονομαχήσω πρὸς
[30]	ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ.	δέδια	τοίνυν μὴ τοῦ σαλπιγκτοῦ ἐποτρύνοντος
[40]	βασιλέα ὄντα οὐδ´ ὁ θάνατος	δέδιε	τοὺς δορυφόρους, ἀλλ´ ἐπιστάς, ὁπόταν
[39]	τινες τῶν ἔξω τῆς ἀρχῆς.	δεδιέναι	οὖν δεῖ πάντα καὶ ὑφορᾶσθαι,
[40]	μὲν ἔτι ζῶν ἕξεις πράγματα	δεδιὼς	καὶ φροντίζων καὶ κάμνων, οἷα
[46]	μάλιστα σύ, ὦ Τιμόλαε, ὁπόταν	δέῃ	σε τὸ αὐτὸ παθεῖν τῷ
[45]	δὲ ὑπερπαίει ὁ ἀριθμός, καὶ	δεήσει	καὶ τὴν δεξιὰν συνεπιλαβεῖν. καίτοι
[30]	ἐς μέσους τοὺς πολεμίους, ἢ	δεήσει	καταδεθῆναί με πρὸς τὸ ἐφίππιον,
[44]	ὥσπερ οἱ ὄφεις. οὐδὲν γὰρ	δεήσει	με ταῦτα ἔχοντα· πάντα γὰρ
[22]	ὅσον ἥδιστος, φίλων πρόσοδοι καὶ	δεήσεις	καὶ τὸ ἅπαντας ὑποπτήσσειν καὶ
[39]	ἔξω τῆς ἀρχῆς. δεδιέναι οὖν	δεῖ	πάντα καὶ ὑφορᾶσθαι, καὶ ὅλως
[39]	ἀηδία πολλή, καὶ ἢ χρηματίζειν	δεῖ	τοῖς παρὰ τῶν πολεμίων ἥκουσιν
[33]	δοκεῖ, σατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε.	δειλὸς	γάρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι
[33]	Ἀποδιδράσκεις, ὦ Λυκῖνε, τὸν κατάλογον	δειλὸς	ὤν. ὁ δὲ νόμος ἀποτετμῆσθαι
[41]	ἢ βασιλείας καὶ πολέμους καὶ	δείματα	ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, εἰκότως διέβαλες,
[35]	~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ἀλλ´ ἐγὼ μέν φημι	δεῖν	ὑμᾶς τὸ πεζὸν ἀπιέναι τὴν
[30]	ποίησον ἵππαρχον. ἐγὼ γάρ σοι	δεινῶς	ἄφιππός εἰμι καὶ οὐδὲ ὅλως
[23]	τι περ τὸ ἀνθηρότατον. ~εἶτα	δεῖπνα	ἐπὶ χρυσοῦ— εὐτελὴς γὰρ ὁ
[44]	ἀριστήσαντα, εἰ τύχοι, ἐν Συρίᾳ	δειπνῆσαι	ἐν Ἰταλίᾳ. εἰ δέ τις
[22]	κελεύσω τὴν ὥραν ἐπὶ τὸ	δεῖπνον.	οἱ δὲ ἀποπνιγήσονται οἱ πλούσιοι
[46]	Τιμόλαε, ἀριστῶν μὲν ἐν Συρίᾳ,	δειπνῶν	δὲ ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς
[7]	ἐκεῖθεν δὲ χειμῶνι μεγάλῳ περιπεσόντας	δεκάτῃ	ἐπὶ Χελιδονέας διὰ τοῦ Αὐλῶνος
[19]	(ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Θάρρει, ὦ Λυκῖνε. οἱ	δελφῖνες	γὰρ αὐτὸ ὑποδύντες ἐξοίσουσιν ἐπὶ
[19]	Ἀδειμάντου οἰκέτην τὸν νεώνητον ἀπορήσειν	δελφῖνος	ἐρωτικοῦ; (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Καὶ σὺ γάρ,
[19]	παιδίον ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ	δελφῖνος	ὁμοίως προσκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου
[46]	ποιοῦντες. ἄλλως τε οὐκ ἂν	δεξαίμην	πλουτήσας ἐπ´ ὀλίγον ὑπηνέμιόν τινα
[21]	οὕτω βαρὺ ἔκπωμα; ἢ σὺ	δέξῃ	παρ´ αὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον,
[9]	κάτω, οὓς ἔδει τὴν Κρήτην	δεξιὰν	λαβόντας ὑπὲρ τὴν Μαλέαν πλεύσαντας
[45]	ἀριθμός, καὶ δεήσει καὶ τὴν	δεξιὰν	συνεπιλαβεῖν. καίτοι ἑνὸς τοῦ ἀναγκαιοτάτου
[34]	πρῶτος, ὦ Λυκῖνε, διάβαινε τὸ	δεξιὸν	ἄγων, εἶτα ἐγὼ καὶ μετ´
[33]	εὔστοχα. ὥστε ἄλλῳ παραδοὺς τὸ	δεξιὸν	ἐμὲ Ἀντίπατρόν τινα ἔασον ἐπὶ
[36]	ἅπασα τῶν βαρβάρων ἐπὶ τὸ	δεξιὸν	ἡμῶν ἐλαύνουσιν, ὥστε, ὦ Λυκῖνε,
[31]	τῶν ἱππέων, Λυκῖνος δὲ τὸ	δεξιὸν	κέρας ἐχέτω. δίκαιος δ´ ἂν
[31]	ἵππου, Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τὸ	δεξιόν.	οὑτοσὶ δὲ Τιμόλαος ἐπὶ τοῦ
[7]	μοι, χρηστὸς ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαι	δεξιός.	ἔφη δὲ ἀπὸ τῆς Φάρου
[31]	ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς ἱππέας, εἰ	δέξονται	ἄρχοντά σε σφῶν γενέσθαι. ὅτῳ
[1]	Τιμόλαον διαλάθοι, κἂν εἰς Κόρινθον	δέοι	ἀπνευστὶ θέοντα ἀπιέναι διὰ τοῦτο;
[46]	τοὺς ἄλλους. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ οὐ	δέομαι	εὐχῆς ἐγώ. ἥκομεν γὰρ δὴ
[39]	οὐδεὶς ἀληθής, ἀλλὰ πρὸς τὸ	δέος	ἅπαντες ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδα
[4]	οἶδε τὴν ὁδὸν Ἀδείμαντος, καὶ	δέος	οὐδὲν μὴ ἀπολειφθεὶς ἡμῶν ἀποβουκοληθῇ.
[13]	ὁπόσην ἀποφέρει ἡ ναῦς τῷ	δεσπότῃ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατ´
[14]	γὰρ ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτουὶ	δεσπότης	ὢν παρήκουες βοώντων, εἰ πέντε
[7]	τὸν Πρωτέα. ~ἠκούσατε δὲ ὅπως	δεῦρο	κατήγαγε τὸ πλοῖον, οἷα ἔπαθον
[36]	καὶ τοῖς μετὰ σαυτοῦ παρακελεύου	δέχεσθαι	τὴν ἐπέλασιν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὢ τῆς
[28]	ἐκείνων πρὸς οὐδὲν ἀνανευόντων. αἰτῶ	δὴ	βασιλεὺς γενέσθαι οὐχ οἷος Ἀλέξανδρος
[36]	ἀποφανεῖσθαι τὴν γνώμην. ~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Πρόσιμεν	δή,	εἴ σοι δοκεῖ. καὶ ὅπως
[17]	οὐδὲ ἐρωτᾶν οἶμαι, ὅς γε	δὴ	ἐν τῇ νηῒ τὸν ἕτερον
[7]	διὰ τοῦ Αὐλῶνος ἐλθεῖν, ἔνθα	δὴ	παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίους δῦναι ἅπαντας.
[45]	εἰπέ μοι καὶ τόδε, τί	δή	ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπαντα
[29]	ᾔτησας, ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος	δὴ	προκριθεὶς ὑπὸ τῶν πεντακισμυρίων. τοιοῦτον
[46]	δέομαι εὐχῆς ἐγώ. ἥκομεν γὰρ	δὴ	πρὸς τὸ Δίπυλον, καὶ ὁ
[8]	τοῦ νότου· κατ´ ἐκεῖνο γὰρ	δὴ	συμβαίνει μερίζεσθαι τὸ Παμφύλιον ἀπὸ
[20]	τῶν ἀγώνων ἕνεκα, εἴ ποτε	δὴ	τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι, καὶ τὸ
[24]	νῦν πλούσιοι πρὸς ἐμὲ Ἶροι	δηλαδὴ	ἅπαντες, καὶ οὐκέτι τὸ ἀργυροῦν
[14]	πάντα καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει	δηλαδὴ	τοὺς φίλους. σὺ μὲν οὖν
[14]	εἰ καί, ὦ ναυκλήρων ἄριστε,	δῆλος	εἶ ἀφόρητος ἡμῖν τότε γενησόμενος.
[16]	τῷ πλούτῳ καὶ τῇ εὐχῇ,	δηλώσει	γὰρ οἷος ἂν καὶ πλουτήσας
[43]	τοῖς ὡραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ	δήμοις	ὅλοις καὶ μηδένα εἶναι ἀνέραστον
[22]	αὐτοῖς δὲ καὶ Κλεαίνετος καὶ	Δημόκριτος	οἱ πάνυ, καὶ προσελθοῦσιν γε
[24]	τῷ δὲ μετοίκῳ ἥμισυ τούτων,	δημοσίᾳ	δὲ ὅσα ἐς κάλλος θέατρα
[29]	ὥσπερ ὅταν ἴδῃ τις αὐτὸς	δι´	αὑτοῦ κτησάμενος τὴν δυναστείαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[9]	εἶναι ἐν Ἰταλίᾳ. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ	Δία,	θαυμάσιόν τινα φὴς κυβερνήτην τὸν
[1]	ὀψομένους τὸ πλοῖον. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ	Δία,	καὶ Ἀδείμαντος ὁ Μυρρινούσιος εἵπετο
[37]	ἀναδῦναι πάντως αἰσχρόν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Νὴ	Δία	καὶ τετρώσῃ αὐτίκα μάλα πρὸς
[32]	ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Συρίας	διὰ	Καρίας, εἶτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας
[34]	ἄγε σύ, ὦ Ἀδείμαντε. καὶ	διὰ	μὲν τῆς Μεσοποταμίας οὐδεὶς ἀπήντηκεν
[1]	ἐχόμενος αὐτοῦ ἀμφοτέραις, καί με	διὰ	τῆς ἀποβάθρας ὅλης παρέπεμψε χειραγωγῶν
[32]	δὲ ἤδη τὴν ἐπὶ Κορίνθου	διὰ	τῆς ὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ
[9]	δὲ ἅπαξ τῆς ὀρθῆς ἐκπεσόντας	διὰ	τοῦ Αἰγαίου πλεύσαντας ἑβδομηκοστῇ ἀπ´
[7]	μεγάλῳ περιπεσόντας δεκάτῃ ἐπὶ Χελιδονέας	διὰ	τοῦ Αὐλῶνος ἐλθεῖν, ἔνθα δὴ
[1]	Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶ θέοντα ἀπιέναι	διὰ	τοῦτο; οὕτω φιλοθεάμων σύ γε
[15]	Ἶσίν τις εἶδεν. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Ὁρᾷς;	διὰ	τοῦτο ὤκνουν εἰπεῖν ἃ ἐνενόουν,
[4]	καὶ θαυμάζοντες ἀνιόντα τὸν ναύτην	διὰ	τῶν κάλων, εἶτα ἐπὶ τῆς
[34]	προσαξόμενοι, σὺ πρῶτος, ὦ Λυκῖνε,	διάβαινε	τὸ δεξιὸν ἄγων, εἶτα ἐγὼ
[32]	διαρκῆ καὶ τὰ ἄλλα πάντα—	διαβάλωμεν	τὸν Αἰγαῖον ἐς τὴν Ἰωνίαν,
[44]	χίλια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον	διαβιῶναι	ἀμφὶ τὰ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἀεὶ
[40]	ἰδιώταις καὶ ὁ πυρετὸς οὐ	διαγιγνώσκει	σε βασιλέα ὄντα οὐδ´ ὁ
[27]	ὁρᾷς πολλοὺς τῶν πλουσίων κακοδαιμόνως	διάγοντας	ὑπὸ τῶν ἀλγηδόνων, τοὺς μὲν
[37]	κεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν τὸ	διάδημα	βασιλεὺς ἤδη γέγονα προσκυνούμενος ὑφ´
[40]	ἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ	διάδημα;	σὺ δὲ ὁ οὕτως ὑψηλὸς
[30]	τιάραν ὀρθὴν οὖσαν καὶ τὸ	διάδημα.	σὺ δὲ τῶν ἐρρωμένων τούτων
[46]	ἀπὸ τῶν θησαυρῶν τε καὶ	διαδημάτων	ὥσπερ ἐξ ἡδίστου ὀνείρατος ἀνεγρόμενοι
[4]	ἐπὶ τῆς κεραίας ἄνω ἀσφαλῶς	διαθέοντα	τῶν κεροιάκων ἐπειλημμένον. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Εὖ
[21]	δὲ μὴ σιωπήσῃ, καὶ τοὺς	διακόνους	αὐτούς. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὅρα μόνον μὴ
[29]	καὶ ἡγοῦ τῶν στρατιωτῶν καὶ	διακόσμει	τό τε ἱππικὸν καὶ τοὺς
[1]	θέαμά τι τῶν παραδόξων Τιμόλαον	διαλάθοι,	κἂν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶ
[46]	παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεως	διαλυθείσης	καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ
[24]	ἐμοῦ ὑπῆρξεν ἄν, αἱ μὲν	διανομαὶ	κατὰ μῆνα ἕκαστον δραχμαὶ τῷ
[33]	τῆς Ἑλλάδος, μή με καὶ	διαπείρῃ	τις οἰστῷ ἄθλιον βαλὼν ἐς
[32]	σῖτος ἱκανὸς καὶ τὰ πλοῖα	διαρκῆ	καὶ τὰ ἄλλα πάντα— διαβάλωμεν
[35]	στρατιώταις κάθησαι περὶ τοῦ πολέμου	διασκοπούμενος;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εὖ γε ὑπέμνησας. ἐγὼ
[34]	ὁ βασιλεὺς δὲ περὶ Κτησιφῶντα	διατρίβων	ἤκουσε τὴν ἔφοδον, εἶτα εἰς
[21]	καὶ πλουτῶν ἄθλιος ἀπόλῃ λιμῷ	διαφθαρεὶς	πολυτελεῖ. ~(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τὰ σὰ ῥυθμιεῖς
[35]	ἱππικὸν αὐτοῦ μένειν τὴν Βαβυλῶνα	διαφυλάξοντας.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Ἀποδειλιᾷς καὶ σύ, ὦ
[36]	μηδὲ πληγὰς λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αὐτοῖς	διδόντες.	καὶ ἐπειδὴ ἐς χεῖρας ἤδη
[41]	δείματα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, εἰκότως	διέβαλες,	οὐκ αἰτήσομαι. ἀβέβαια γὰρ ταῦτά
[33]	ποταμὸς ἔζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα	διεληλύθαμεν	ἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα ὕπαρχοι
[16]	λοιπόν ἐστιν πρὸς τὸ ἄστυ,	διελόμενοι	τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ τοὺς
[37]	αὐτόν τε καὶ τὸν ἵππον	διέπειρα	τὴν λόγχην ἀφείς, εἶτα τὴν
[15]	οἱ φίλοι τεττάρων ἕκαστος ὀβολῶν	διεπλεύσαμεν,	καὶ οὐδὲν ἐδυσχέραινες ἡμᾶς συμπλέοντας,
[7]	ἀκούσαιμεν. (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ὁ ναύκληρος αὐτὸς	διηγεῖτό	μοι, χρηστὸς ἀνὴρ καὶ προσομιλῆσαι
[32]	τῆς ὀρεινῆς ἐπευξάμενοι τῷ βασιλείῳ	Διί·	κἀπειδὰν τἀν τῇ Ἑλλάδι πάντα
[39]	παρὰ τῶν πολεμίων ἥκουσιν ἢ	δικάζειν	ἢ καταπέμπειν τοῖς ὑπηκόοις ἐπιτάγματα,
[31]	δὲ τὸ δεξιὸν κέρας ἐχέτω.	δίκαιος	δ´ ἂν εἴην τυχεῖν παρὰ
[24]	πινάκιον ἢ τὸν σκύφον ἐπιδείξεται	Διόνικος	ἐν τῇ πομπῇ, καὶ μάλιστα
[9]	ἐκεῖνον, καί τινα λαμπρὸν ἀστέρα	Διοσκούρων	τὸν ἕτερον ἐπικαθίσαι τῷ καρχησίῳ
[24]	τὴν θάλατταν ἄχρι πρὸς τὸ	Δίπυλον	ἥκειν κἀνταῦθά που λιμένα εἶναι
[46]	ἥκομεν γὰρ δὴ πρὸς τὸ	Δίπυλον,	καὶ ὁ βέλτιστος οὑτοσὶ Σάμιππος
[17]	ὅσον ἡμιστάδιον τὸ πρὸ τοῦ	Διπύλου	ἐπιλήψομαι τῇ εὐχῇ, καὶ τοῦτο
[27]	γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶν	δὶς	τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανομάχῳ
[22]	ἵππους καὶ παῖδας ὡραίους ὅσον	δισχιλίους,	ἐξ ἁπάσης ἡλικίας ὅ τι
[39]	παρ´ ὅσον ἐκεῖνος μὲν ἐτρύφα	διτάλαντα	χρύσεα ἐκπώματα προπίνων τοῖς συμπόταις,
[20]	κοῦφα ὡς τὰ Ἐχεκράτους, ἀλλὰ	διτάλαντον	ἕκαστον τὴν ὁλκήν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Εἶτα
[4]	τοῦτο δοκεῖ. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ μάλα	δοκεῖ,	ἤν πως ἀνεῳγυῖαν ἔτι τὴν
[36]	~(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Πρόσιμεν δή, εἴ σοι	δοκεῖ.	καὶ ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ ἐν
[4]	ὅμως, εἰ καὶ Σαμίππῳ τοῦτο	δοκεῖ.	(ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ μάλα δοκεῖ, ἤν
[33]	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἐμέ, ὦ βασιλεῦ, εἰ	δοκεῖ,	σατράπην τῆς Ἑλλάδος κατάλιπε. δειλὸς
[31]	ἄρχοντά σε σφῶν γενέσθαι. ὅτῳ	δοκεῖ,	ὦ ἱππεῖς, Ἀδείμαντον ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω
[35]	κινδύνου γενόμενος; σοὶ δὲ τί	δοκεῖ,	ὦ Τιμόλαε; (ΤΙΜΟΛΑΟΣ) Ἁπάσῃ τῇ
[43]	ἐπιμεμηνέναι μοι καὶ εὐδαίμονα εἶναι	δοκεῖν,	εἴ τινα καὶ μόνον προσβλέψαιμι
[17]	ἔχει. χρὴ δὲ καὶ Λυκίνῳ	δοκεῖν.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλὰ πλουτῶμεν, εἰ τοῦτο
[11]	μικρὸν οὐδὲ εὐκαταφρόνητον πρᾶγμα, ὡς	δοκεῖς,	ἀνακυκλῶν. (ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Οὐδέν, ὦ Λυκῖνε,
[35]	γὰρ Ἀθήνησιν, ὦ μακάριε, εἶναι	δοκεῖς,	ὃς ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τῷ
[40]	δορυφόρους, ἀλλ´ ἐπιστάς, ὁπόταν αὐτῷ	δοκῇ,	ἄγει οἰμώζοντα οὐκ αἰδούμενος τὸ
[17]	καιρὸς καλῇ, εὔξομαι ἅπερ ἂν	δοκῇ.	εἰ μὲν γὰρ Ἀδείμαντος βούλεται,
[16]	ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν	δοκῇ	παρὰ τῶν θεῶν. οὕτω γὰρ
[35]	σὺ δὲ τί, ὦ Λυκῖνε,	δοκιμάζεις;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἐγώ σοι φράσω. ἐπειδὴ
[28]	θεοί, καὶ τὰ μέγιστα εἶναι	δοκοῦντα,	καὶ ὁ νόμος τῆς εὐχῆς
[39]	ἢ πρὸς τὴν ἐλπίδα εὖνοι	δοκοῦντες	εἶναι. ἀπόλαυσις μέν γε οὐδὲ
[17]	βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖς εὐτυχίαις	δοκῶ.	(ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ) Τίς γοῦν πρῶτος ἄρξεται;
[37]	αὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι. καί μοι	δοκῶ,	ἢν βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν ἐς
[39]	ὦ Λυκῖνε; οἷά σοι ᾐτῆσθαι	δοκῶ;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Παρὰ πολύ, ὦ θαυμασιώτατε
[39]	οὐδὲ ὄναρ τῶν ἡδέων, ἀλλὰ	δόξα	μόνη καὶ πορφυρὶς χρυσῷ ποικίλη
[29]	ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων, ἄριστος εἶναι	δόξας	ἀνθρώπων ἡγεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι.
[11]	ὑμᾶς. οὕτω γὰρ μειρακιῶδες ὑμῖν	δόξει	τὸ φρόντισμα. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Μῶν ἐρωτικόν
[44]	ἔξω βέλους ὑπεραιωρούμενον; καὶ εἰ	δόξειέ	μοι, προσθέμενος ἂν τοῖς ἡττημένοις
[22]	αὐτοὶ ποιοῦσιν. ἐγὼ δέ, ὁπόταν	δόξῃ,	προκύψας ὥσπερ ὁ ἥλιος ἐκείνων
[36]	ὁ σαλπιγκτής, ἀλαλάξαντες καὶ τὰ	δόρατα	κρούσαντες πρὸς τὰς ἀσπίδας ἐπείγεσθε
[39]	λευκὴ περὶ τῷ μετώπῳ καὶ	δορυφόροι	προϊόντες, τὰ δ´ ἄλλα κάματος
[40]	οὐδ´ ὁ θάνατος δέδιε τοὺς	δορυφόρους,	ἀλλ´ ἐπιστάς, ὁπόταν αὐτῷ δοκῇ,
[42]	βούλομαι τὸν Ἑρμῆν ἐντυχόντα μοι	δοῦναι	δακτυλίους τινὰς τοιούτους τὴν δύναμιν,
[24]	μὲν διανομαὶ κατὰ μῆνα ἕκαστον	δραχμαὶ	τῷ μὲν ἀστῷ ἑκατόν, τῷ
[10]	τὸν Μυρρινούσιον τὸν Στρομβίχου. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Δυεῖν	θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ´ ἡμῶν
[7]	ἔνθα δὴ παρὰ μικρὸν ὑποβρυχίους	δῦναι	ἅπαντας. ~οἶδα δέ ποτε παραπλεύσας
[42]	ἄχθος ἅμα μυρίοι κινῆσαι μόλις	δύναιντο,	τοῦτο ἐμὲ ῥᾳδίως μόνον ἀνατίθεσθαι,
[14]	καὶ τὸ μέγιστον οὐδὲ καταδῦναι	δυνάμενα,	καὶ τάχα σοι πεντάκις ἐξ
[44]	ἐστὶ μήτε ἀπολέσθαι μήτε ἐπιβουλευθῆναι	δυναμένη,	καὶ μάλιστα μεθ´ ὑγιείας ἐν
[45]	ὅλα κινεῖν ἄκρῳ τῷ δακτύλῳ	δυνάμενον,	ἐπέραστον πᾶσι, καὶ ταῦτα φαλακρὸν
[27]	ἀλγηδόνων, τοὺς μὲν οὐδὲ βαδίζειν	δυναμένους,	ἐνίους δὲ τυφλοὺς ἢ τῶν
[42]	δοῦναι δακτυλίους τινὰς τοιούτους τὴν	δύναμιν,	ἕνα μὲν ὥστε ἀεὶ ἐρρῶσθαι
[28]	αἰτῶν καὶ μεμετρημένον χρυσίον. ἀλλὰ	δύνανται	γὰρ πάντα οἱ θεοί, καὶ
[15]	θεῶν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἀκμῆτες	δύνασθαι	νεῖν; καίτοι πρῴην καὶ ἐς
[42]	ἀφαιρουμένου, ταῦτα ἀμφότερα εἷς δακτύλιος	δυνάσθω.	~τὸ δὲ μέγιστον ἄλλος τις
[29]	αὐτὸς δι´ αὑτοῦ κτησάμενος τὴν	δυναστείαν.	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Παπαῖ, ὦ Σάμιππε, οὐδὲν
[45]	οὐχ εἷς δακτύλιος ἅπαντα ταῦτα	δύναταί	σοι, ἀλλὰ τοσούτους περιημμένος βαδιῇ
[41]	ὅ τι ἂν εὐθῦναί τις	δυνηθείη.	χρυσὸν μὲν οὖν καὶ θησαυροὺς
[46]	οὖν, ὡς τὸ εἰκός, καὶ	δυσάρεστοι	ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας,
[10]	Στρομβίχου. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Δυεῖν θάτερον, ἢ	δυσχεραίνει	καθ´ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται. Ἀδείμαντος
[13]	οἰκέτας ἐκπέμπων. εἶτα ἐκ τῶν	δώδεκα	ἐκείνων ταλάντων οἰκίαν τε ἤδη
[13]	τὴν μισθοφορίαν. ὁ δέ μοι,	Δώδεκα,	ἔφη, Ἀττικὰ τάλαντα, εἰ πρὸς
[31]	τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδίμνοις	δωρησάμενος	ἐπισήμου χρυσίου. (ΣΑΜΙΠΠΟΣ) Καὶ αὐτοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007