| Dialogue |
| [21] |
διερρυηκότες
ὑπὸ
τρυφῆς͵
καθάπερ
τὰ
|
σαπρὰ |
τῶν
~βαλλαντίων·
ὥστε
εἴ
ποτε |
| [6] |
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
καὶ
τὸν
|
Σαρδανάπαλλον |
ἄπειμι
~πλησίον
οἰκήσων
αὐτῶν·
ἔοικα |
| [6] |
καὶ
ὁ
Κροῖσός
~ἐστιν.
τὸν
|
Σαρδανάπαλλον |
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
πατάξαι
μοι |
| [3] |
Μίδας
μὲν
οὑτοσὶ
τοῦ
χρυσίου͵
|
Σαρδανάπαλλος |
δὲ
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ |
| [6] |
Κροῖσος͵
ὁ
δ΄
ὑπὲρ
αὐτὸν
|
Σαρδανάπαλλος͵ |
ὁ
δ΄
~ὑπὲρ
τούτους
Μίδας͵ |
| [3] |
~ΜΙΔΑΣ
~Ὅσου
μὲν
ἐγὼ
χρυσοῦ.
|
~ΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ |
~Ὅσης
δὲ
ἐγὼ
τρυφῆς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [22] |
τὸν
κοντόν͵
ὑποθεὶς
δὲ
τὴν
|
σάρισαν |
αὐτόν
τε
διαπείρει
καὶ
τὸν |
| [22] |
τὸ
γόνυ
ὀκλάσας
δέχεται
τῇ
|
σαρίσῃ |
τὴν
~ἐπέλασιν
καὶ
τιτρώσκει
τὸν |
| [20] |
~Οὐ
γυμνόν͵
ὦ
βέλτιστε͵
τοσαύτας
|
σάρκας |
περιβεβλημένον·
ὥστε
~ἀπόδυθι
αὐτάς͵
ἐπεὶ |
| [5] |
μόνα
ὁρῶ
καὶ
κρανία
τῶν
|
σαρκῶν |
γυμνά͵
ὅμοια
τὰ
πολλά.
~ΕΡΜΗΣ |
| [12] |
ἐφόνευσας͵
ὅτι
με
πρὸς
τὰς
|
σὰς |
πράξεις
~ἐπαινέσαι
ἐτόλμησεν.
σὺ
δὲ |
| [1] |
ἐπειδὰν
ὁρᾷς
τοὺς
πλουσίους
καὶ
|
σατράπας |
καὶ
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς
καὶ |
| [13] |
ἀφῖξαι͵
σωματοφύλακας
καὶ
~ὑπασπιστὰς
καὶ
|
σατράπας |
καὶ
χρυσὸν
τοσοῦτον
καὶ
ἔθνη |
| [22] |
~ἦσθα;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδαμῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
|
σατράπης |
τις;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲ
τοῦτο.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [3] |
ὑμεῖς͵
ἐγὼ
δὲ
τὸ
γνῶθι
|
σαυτὸν |
~πολλάκις
συνείρων
ἐπᾴσομαι
ὑμῖν·
πρέποι |
| [18] |
ἁλιέα·
ὥστε
τὸ
σόφισμα
κατὰ
|
~σαυτοῦ |
συντέθεικας.
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα·
οἰμώζω
τοιγαροῦν. |
| [20] |
γε.
ἀνθρωπινώτερος
νῦν
ἀναπέφηνας
~ἀποθέμενος
|
σαυτοῦ |
τὴν
κινάβραν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βούλει
μικρὸν |
| [11] |
~οὐρανῷ
σύνεστι
τοῖς
θεοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Σαφῶς |
νῦν
μανθάνω·
δύο
γὰρ
φῂς |
| [28] |
γὰρ
κἀκείνη
ποτὲ
καὶ
οὐδὲ
|
σὲ |
ἀνελθεῖν
~δεήσει.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ |
| [11] |
δὲ
τί
ἂν
ἔτι
φοβοίμην
|
σε |
~ἅπαξ
τεθνεώς;
ἀτὰρ
εἰπέ
μοι |
| [6] |
τῦφος
καὶ
πολλὴ
κόρυζα͵
ταῦτά
|
σε |
~ἀπηνθράκωσεν
αὐταῖς
κρηπῖσιν
οὐκ
ἀνάξιον |
| [20] |
σὺν
γυναιξὶν
ἐπὶ
τῷ
Δαμασίᾳ·
|
σὲ |
δὲ
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵ |
| [2] |
πρὸς
πορθμέα·
τὸν
ὀβολὸν
ἀποδοῦναί
|
σε |
δεῖ·
οὐ
θέμις
~ἄλλως
γενέσθαι. |
| [6] |
καὶ
τὸν
πορθμέα
τοῦτον͵
ὅς
|
σε |
~διεπέρασεν͵
καὶ
τὴν
λίμνην
καὶ |
| [2] |
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵
φημί͵
ἀνθ΄
ὧν
|
σε |
διεπορθμεύσαμεν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
ἂν
λάβοις |
| [21] |
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ
ἐγὼ
|
σέ. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ
Κράτης; |
| [13] |
ὁ
Ἄμμων
ἐψεύδετο
λέγων
ἑαυτοῦ
|
σε |
εἶναι͵
σὺ
δὲ
Φιλίππου
~ἄρα |
| [8] |
~εἶναι
δυνάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
δαί
|
σε |
ἔρως
τοῦ
θανάτου
ἔσχεν͵
ἀνεράστου |
| [26] |
ὁρᾷς
τῶν
ἑταίρων
ὅσοι
περὶ
|
σέ |
~ἐσμεν
οἵδε·
μετὰ
μικρὸν
δὲ |
| [8] |
ἂν
γένοιτο͵
καὶ
δεήσει
~μεταβολήν
|
σε |
ζητεῖν
τινα
καὶ
ἐντεῦθεν
εἰς |
| [20] |
καὶ
δόξαν
καὶ
εἴ
ποτέ
|
σε |
ἡ
πόλις
ἀνεκήρυξεν
καὶ
τὰς |
| [6] |
τά
γε
τοιαῦτα.
πάντες
γοῦν
|
σε |
~θαυμάσιον
οἴονται
ἄνδρα
γεγενῆσθαι
καὶ |
| [4] |
κατῄει
παρ΄
ὑμᾶς·
εἰκὸς
δέ
|
σε |
θεὸν
~ὄντα
μὴ
ὑλακτεῖν
μόνον͵ |
| [28] |
γὰρ
εὖ
οἶδα
καὶ
φεύξεταί
|
σε |
καὶ
μάτην
ἔσῃ
~τοσαύτην
ὁδὸν |
| [2] |
Μένιππος.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν
ἄν
|
σε |
λάβω
ποτέ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἂν
λάβῃς, |
| [11] |
ὢν
ὁ
Αἰακὸς
οὐ
διέγνω
|
σε |
μὴ
ὄντα
ἐκεῖνον͵
ἀλλὰ
~παρεδέξατο |
| [24] |
Μίνως·
βραχὺ
γάρ
τι
ἐρήσομαί
|
σε. |
~ΜΙΝΩΣ
~Λέγε͵
μὴ
μακρὰ
μόνον͵ |
| [13] |
ὁρῶν
καὶ
ἐν
ᾅδου
ἔτι
|
σε |
μωραίνοντα
~καὶ
ἐλπίζοντα
Ἄνουβιν
ἢ |
| [2] |
ἔχω.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν
ἄγξω
|
σε |
νὴ
τὸν
Πλούτωνα͵
ὦ
μιαρέ͵ |
| [13] |
πολλοὶ
γὰρ
ὑπέπτησσον
θεὸν
εἶναί
|
σε |
νομίζοντες.
~ἀτὰρ
εἰπέ
μοι͵
τίνι |
| [13] |
δακρύεις͵
ὦ
μάταιε;
οὐδὲ
ταῦτά
|
σε |
ὁ
σοφὸς
Ἀριστοτέλης
ἐπαίδευσεν
μὴ |
| [13] |
υἱῷ.
ἀλλ΄
εἰπέ
μοι͵
~ποῦ
|
σε |
οἱ
Μακεδόνες
ἔθαψαν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἔτι |
| [25] |
ἱκανὴ
γὰρ
ἡ
~φήμη
διδάξαι
|
σε͵ |
οἷος
μὲν
ἐγὼ
βασιλεύς͵
οἷος |
| [30] |
καὶ
οὐδὲν
τηλικοῦτον
~διαφέρεις
ἡλίκον
|
σε |
Ὅμηρος
ἐκεῖνος
ὁ
τυφλὸς
ἐπῄνεσεν |
| [28] |
ἐρᾶν
ἐστιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Εἶτα
τί
|
σε |
ὀνήσει
μίαν
ἡμέραν
ἀναβιῶναι
μετ΄ |
| [13] |
~Καλλισθένην
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς
ἐπὶ
|
σὲ |
ὁρμῶντας͵
ὡς
διασπάσαιντο
καὶ
~ἀμύναιντο |
| [6] |
εἰσιών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα
καὶ
|
σέ͵ |
ὅτι
πυλωρεῖς͵
καὶ
τὸν
βασιλέα |
| [28] |
φανῆναι;
πῶς
δὲ
κἀκείνη
προσήσεταί
|
σε |
οὐδὲ
διαγνῶναι
~δυναμένη;
φοβήσεται
γὰρ |
| [8] |
πολλοῖς
~χρήματος;
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἐρῶ
πρὸς
|
σὲ |
οὐκ
ἀσύνετον
ὄντα.
οὐκ
ἦν |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Καινὰ
ταῦτα·
ἐγὼ
γάρ
|
σε |
πάνυ
φειδόμενον
ἠπιστάμην.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀλλ΄ |
| [13] |
οἷα
ἐποίει
ἡ
Ἑλλάς͵
ἄρτι
|
σε |
παρειληφότα
~τὴν
ἀρχὴν
κολακεύοντες
καὶ |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
ἔοικας·
οἶδα
γάρ
|
σε |
πολλάκις
ἐν
ταῖς
παλαίστραις
ἰδών. |
| [6] |
δέ
εἰσιν
οὗτοι
οἱ
περὶ
|
σέ; |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Χαρμίδης͵
ὦ
Μένιππε͵
καὶ |
| [17] |
~Τὸν
ἄτεκνον͵
τὸν
πλούσιον͵
ᾧ
|
σε |
τὰ
πολλὰ
ᾔδειν
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ |
| [13] |
ἐν
τῇ
εὐνῇ͵
εἶτα
οὕτω
|
σε |
τεχθῆναι͵
τὸν
δὲ
Φίλιππον
~ἐξηπατῆσθαι |
| [17] |
εἴργασται.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλ΄
οὐδὲ
|
σὲ |
τὴν
ἐπίτομον
ἐχρῆν
τραπέσθαι·
ἧκε |
| [22] |
~Ἆρα
οὖν
ἐπλούτεις͵
εἶτα
ἀνιᾷ
|
σε |
τὸ
πολλὴν
τρυφὴν
ἀπολιπόντα
~τεθνάναι; |
| [27] |
αἴτιος
γεγενημένος.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἄμεινον
οὕτω·
|
σὲ |
τοιγαροῦν͵
ὦ
Δύσπαρι͵
οὐκ
ἀφήσω |
| [18] |
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
αὐτόν
|
σε |
τὸν
ἁλιέα·
ὥστε
τὸ
σόφισμα |
| [11] |
εἰκὼν
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω·
ἄντανδρόν
|
σε |
τῷ
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
ἀνθ΄
ἑαυτοῦ͵ |
| [13] |
~πορφυρίδα
ἐμπεπορπημένον.
οὐ
λυπεῖ
ταῦτά
|
σε |
ὑπὲρ
τὴν
μνήμην
ἰόντα;
~τί |
| [20] |
ἐμβαίης͵
~ποία
πεντηκόντορος
δέξαιτο
ἄν
|
σε; |
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν
αὐτά͵
ἐπείπερ |
| [12] |
εἴ
ποτε
τρωθείης͵
~καὶ
βλέποιέν
|
σε |
φοράδην
τοῦ
πολέμου
ἐκκομιζόμενον͵
αἵματι |
| [6] |
ἐκεῖνος
δὲ
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
|
σέ͵ |
ὦ
κάθαρμα͵
ἡ
Ἑλλὰς
ἔφριττε |
| [28] |
οὐδὲ
γέγονε
πώποτε.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀναμνήσω
|
σε͵ |
ὦ
Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
δι΄ |
| [28] |
Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
δι΄
Ἀναμνήσω
|
σε͵ |
ὦ
~Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
δι΄ |
| [13] |
ὁρμῶντας͵
ὡς
διασπάσαιντο
καὶ
~ἀμύναιντο
|
σε |
ὧν
ἔδρασας
αὐτούς.
ὥστε
τὴν |
| [6] |
οὐκ
ἀνάξιον
ὄντα·
πλὴν
οὐδέν
|
σε |
ὤνησεν
~τὸ
σόφισμα·
ἐφωράθης
γὰρ |
| [22] |
τῇ
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ
τὸν
Ἔρωτα͵
|
σεαυτὸν |
δέον͵
ὃς
τοὺς
μὲν
πολεμίους |
| [5] |
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
|
σεαυτόν͵ |
ἐγὼ
δὲ
~τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς |
| [6] |
~Ὦ
χαλκόπου
βέλτιστε͵
τί
παθὼν
|
σεαυτὸν |
εἰς
τοὺς
κρατῆρας
~ἐνέβαλες;
~ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ |
| [12] |
χρήσιμον
ἐδόκει
σοι
τὸ
παρέχειν
|
σεαυτὸν |
~ἐξαπατηθησόμενον
ὑπὸ
τῶν
προφητῶν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [23] |
~Εἰ
σὺ
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵
|
σεαυτὸν |
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
δὲ
καὶ
ἡμᾶς |
| [12] |
ὃς
Ἡρακλεῖ
καὶ
Διονύσῳ
~παραβάλλεις
|
σεαυτόν; |
καὶ
οὐκ
αἰσχύνῃ͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵ |
| [12] |
τὸν
τῦφον
~ἀπομαθήσῃ
καὶ
γνώσῃ
|
σεαυτὸν |
καὶ
συνήσεις
ἤδη
νεκρὸς
ὤν; |
| [7] |
κλάεις͵
ὦ
Τάνταλε;
ἢ
τί
|
σεαυτὸν |
ὀδύρῃ
ἐπὶ
τῇ
λίμνῃ
ἑστώς; |
| [27] |
~οὐδένα
ἄλλον͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
ἢ
|
σεαυτόν͵ |
ὃς
ἐκλαθόμενος
τῆς
νεογάμου
~γυναικός͵ |
| [6] |
Σώκρατες͵
ὅτι
κἀνταῦθα
μέτει
τὴν
|
σεαυτοῦ |
τέχνην
καὶ
οὐκ
~ὀλιγωρεῖς
τῶν |
| [8] |
~Ὅρα͵
ὦ
Χείρων͵
μὴ
περιπίπτῃς
|
σεαυτῷ |
καὶ
ἐς
τὸ
αὐτό
σοι |
| [25] |
διεδέδετο͵
Μακεδόσι
ἴσως
καὶ
ταῦτα
|
σεμνά͵ |
οὐ
~μὴν
διὰ
τοῦτο
ἀμείνων |
| [20] |
καὶ
οὐδὲν
ὅπλων
~δεήσει.
~ὁ
|
σεμνὸς |
δὲ
οὗτος
ἀπό
γε
τοῦ |
| [21] |
ἐγὼ
σοῦ͵
πολλῷ
μείζω
καὶ
|
~σεμνότερα |
τῆς
Περσῶν
ἀρχῆς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνα |
| [19] |
καὶ
~τράπεζα
ὑπὲρ
τὰς
ἐν
|
Σικελίᾳ. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Καινὰ
ταῦτα·
ἐγὼ
γάρ |
| [6] |
μύρον͵
ὁ
δὲ
τοὺς
ἐν
|
Σικελίᾳ |
τυράννους
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Περὶ |
| [20] |
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
ἐν
|
Σικυῶνι |
ἐπιταφίους
λόγους
~διεξιόντα
ἐπὶ
Κράτωνι |
| [15] |
θηρῶντες
~πεντακισμύριοι;
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
τὸν
|
Σικυώνιον |
φῄς.
τί
οὖν;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐκεῖνον |
| [21] |
γενέσθαι
ταῦτα·
διαπλέοντες
γὰρ
ἀπὸ
|
Σικυῶνος |
~εἰς
Κίρραν
κατὰ
μέσον
τὸν |
| [6] |
λέγω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
τοῦτο
ὅμοιον·
|
σιμοὶ |
γὰρ
ἅπαντες.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Ἐμὲ
ζητεῖς͵ |
| [6] |
τοῦτο
τὸ
γνώρισμα.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τὸν
|
σιμὸν |
λέγω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
τοῦτο
ὅμοιον· |
| [19] |
~Ἀφροδίτης
ἦν.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀτάρ͵
ὦ
|
Σιμύλε͵ |
οὐκ
ὀλίγα
τῶν
ἐραστῶν
ἀπολέλαυκα |
| [19] |
~Ὀκτὼ
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα͵
ὦ
|
Σιμύλε. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Πῶς
δαὶ
τὰ
μετ΄ |
| [19] |
ἀλλὰ
τοιοῦτος
ὢν
περιπόθητος
ἦν.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Αἰνίγματα
λέγεις.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Καὶ
μὴν |
| [19] |
τῶν
μειρακίων
τῶν
ὡραίων
Φρύγα.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Ἀμφὶ
πόσα
ἔτη͵
ὦ
Πολύστρατε; |
| [19] |
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐραστὰς
εἶχον
μυρίους.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Ἐγέλασα·
ἐραστὰς
σὺ
τηλικοῦτος
ὤν͵ |
| [19] |
ἁπανταχόθεν
τῆς
γῆς
τὰ
κάλλιστα.
|
ΣΙΜΥΛΟΣ |
Ἐτυράννησας͵
~ὦ
Πολύστρατε͵
μετ΄
ἐμέ; |
| [19] |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Σχεδὸν
ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Ηδη
μανθάνω
ἅτινά
σοι
ἐκεῖνος |
| [19] |
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Ηκεις
ποτέ͵
ὦ
Πολύστρατε͵
καὶ |
| [19] |
~τράπεζα
ὑπὲρ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Καινὰ
ταῦτα·
ἐγὼ
γάρ
σε |
| [19] |
ὅντινα
ἂν
καὶ
μόνον
~προσέβλεψα.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Μῶν
καὶ
σύ
τινα
ὥσπερ |
| [19] |
τοὺς
~ἀτέκνους
καὶ
πλουσίους
γέροντας.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Νῦν
μανθάνω
σου
τὸ
κάλλος͵ |
| [19] |
καὶ
Ὀδυσσέως
συνετώτερος
λεγόμενος
εἶναι.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Οὔ
μοι
μέλει·
καὶ
στρατηγησάτω |
| [19] |
καί
σοι
παράδοξον
τοῦτο
δόξει.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Παράδοξον͵
εἰ
γέρων
τε
καὶ |
| [19] |
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα͵
ὦ
Σιμύλε.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Πῶς
δαὶ
τὰ
μετ΄
ἐμὲ |
| [19] |
ἐν
τῇ
~περὶ
ἐμὲ
φιλοτιμίᾳ.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Τέλος
δ΄
οὖν
πῶς
ἐβουλεύσω |
| [19] |
ἔχων
κατέλιπον
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας.
|
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
~Τίνα
δὲ
αἱ
τελευταῖαι
τὸν |
| [19] |
συντέθεικας.
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα·
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
|
~ΣΙΜΥΛΟΥ |
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηκεις
ποτέ͵ |
| [29] |
ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ
μέν,
ὦ
|
Σινωπεῦ, |
ὃς
ἐβασίλευσα
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης, |
| [11] |
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διογένους
τοῦ
|
Σινωπέως |
εἴδωλον͵
αὐτὸς
δὲ
οὐ
μὰ |
| [26] |
γὰρ
ἀνωφελὲς
τοῦ
λέγειν
ὁρῶμεν·
|
~σιωπᾶν |
γὰρ
καὶ
φέρειν
καὶ
ἀνέχεσθαι |
| [20] |
μὲν
ὑμῖν͵
ὡς
ὁρᾶτε͵
τὸ
|
~σκαφίδιον |
καὶ
ὑπόσαθρόν
ἐστιν
καὶ
διαρρεῖ |
| [14] |
~Καὶ
κηρὸν
ὡς
ἐπιπλάσαι
τοῦ
|
σκαφιδίου |
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ
ἥλους
δὲ |
| [25] |
μὴ
διαρκέσαι
αὐτοῖς
τότε
τὸ
|
σκάφος͵ |
ἀλλὰ
σχεδίας
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς |
| [20] |
~ἀπόδυθι
αὐτάς͵
ἐπεὶ
καταδύσεις
τὸ
|
σκάφος |
τὸν
ἕτερον
πόδα
ὑπερθεὶς
~μόνον· |
| [14] |
ἐξῳδηκὼς
~τὴν
γαστέρα
καὶ
τὰ
|
σκέλη͵ |
ὠχροὶ
ἅπαντες
καὶ
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν |
| [20] |
καὶ
γελοῖα
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ
|
~σκεπόμενα. |
~ΕΡΜΗΣ
~Κατάθου
σὺ
τὸ
σχῆμα |
| [25] |
~Τί
οὖν
καὶ
σὺ
ἐρεῖς;
|
~ΣΚΙΠΙΩΝ |
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ |
| [25] |
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἁμιλλᾶται͵
ᾧ
οὐδὲ
|
Σκιπίων |
ἐγὼ
ὁ
~νενικηκὼς
ἐμαυτὸν
παραβάλλεσθαι |
| [25] |
βέλτιστε;
ἢ
πόθεν
ὢν
ἐρεῖς;
|
~ΣΚΙΠΙΩΝ |
~Ἰταλιώτης
Σκιπίων
στρατηγὸς
ὁ
καθελὼν |
| [25] |
γὰρ
ἀπὸ
πολλῶν
καὶ
~ταῦτα.
|
~ΣΚΙΠΙΩΝ |
~Μὴ
πρότερον͵
ἢν
μὴ
καὶ |
| [25] |
πόθεν
ὢν
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἰταλιώτης
|
Σκιπίων |
στρατηγὸς
ὁ
καθελὼν
Καρχηδόνα
καὶ |
| [25] |
~Νὴ
Δί΄
εὐγνώμονα
φῄς͵
ὦ
|
Σκιπίων· |
ὥστε
πρῶτος
μὲν
κεκρίσθω
~Ἀλέξανδρος͵ |
| [25] |
διδάξῃς.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
|
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἐμὲ
δεῖ
προκεκρίσθαι
σου͵ |
| [11] |
τρία
ταῦτα
ἤδη
γεγένηται·
καὶ
|
~σκόπει |
ὅντινα
τὸν
τρίτον
πατέρα
ἐπινοήσεις |
| [8] |
ἐν
φωτὶ
εἶναι
ἢ
ἐν
|
σκότῳ· |
ἄλλως
τε
οὔτε
~διψῆν
ὥσπερ |
| [12] |
ἐξικνεῖσθαι
φυγόντων;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἀλλ΄
οἱ
|
Σκύθαι |
γε͵
ὦ
πάτερ͵
καὶ
οἱ |
| [25] |
εἶχον
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
|
Σκύθας |
δὲ
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
ἄνδρας
~ὑπερβὰς |
| [11] |
λάλος͵
καὶ
εἰ
μὴ
παύσῃ
|
σκώπτων |
εἰς
ἐμέ͵
εἴσῃ
~αὐτίκα
οἵου |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὁ
Ἑρμῆς
ὑπὲρ
ἐμοῦ
|
σοι |
ἀποδότω͵
ὅς
με
παρέδωκέ
σοι. |
| [6] |
ἑώρακας͵
οἶμαι͵
οἷος
ἧκε
παρὰ
|
σοὶ |
Ἀρίστιππος
ἢ
Πλάτων
~αὐτός͵
ὁ |
| [9] |
ἀνεφάνης;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐχ
ὁρῶ
τί
|
σοι |
βούλεται
τὸ
ἐρώτημα·
δοκεῖς
δ΄ |
| [20] |
καὶ
τὰ
κηρύγματα.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ἰδού
|
σοι |
γυμνός͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀληθῶς
εἰμι |
| [20] |
οὕτως
δέξαιτο
ὑμᾶς
τὸ
~πορθμεῖον.
|
σοὶ |
δέ͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
μελήσει
τὸ |
| [17] |
ἐχρῆν
τραπέσθαι·
ἧκε
γὰρ
ἄν
|
σοι |
διὰ
~τῆς
λεωφόρου
ἀσφαλέστερον͵
εἰ |
| [24] |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἄκουσον͵
ὦ
Μίνως͵
εἴ
|
σοι |
δίκαια
δόξω
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ
~Νῦν |
| [29] |
τις
~ἂν
ῥᾳδίως.
οὐ
δοκῶ
|
σοι |
δικαίως
ἐπὶ
τούτοις
μέγα
φρονεῖν; |
| [16] |
Τερψίων͵
πολὺ
συνετώτερα
γίνεται
ἤπερ
|
σοὶ |
δοκεῖ.
~καὶ
ὑμεῖς
δὲ
τί |
| [1] |
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί
|
σοι |
δοκεῖ·
σὺ
δὲ
οἷς
προεῖπον |
| [11] |
~Οὐ
γὰρ
καὶ
πάντες
οὕτως
|
σοι |
δοκοῦσι
συγκεῖσθαι
ἐκ
δυεῖν͵
ψυχῆς |
| [30] |
εἰπέ͵
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ
καλλίων
|
σοι |
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δὲ
καὶ |
| [6] |
ἀλλὰ
φέρε
ἴδω
εἴ
τί
|
σοι |
ἐδώδιμον
ἡ
πήρα
ἔχει.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
~Κυάμους͵
ὦγαθέ·
ὥστε
οὐ
τουτί
|
σοι |
ἐδώδιμον.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Δὸς
μόνον·
ἄλλα |
| [11] |
καλλίνικε͵
νεκρὸς
εἶ;
ἐγὼ
γάρ
|
σοι |
ἔθυον
~ὑπὲρ
γῆς
ὡς
θεῷ. |
| [26] |
πρῴην͵
Ἀχιλλεῦ͵
πρὸς
τὸν
Ὀδυσσέα
|
σοι |
εἴρηται
περὶ
τοῦ
~θανάτου͵
ὡς |
| [29] |
Μαύσωλε,
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
ἔτι
|
σοι |
ἐκείνη
οὔτε
ἡ
μορφὴ
~πάρεστιν· |
| [19] |
εἴκοσι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη
μανθάνω
ἅτινά
|
σοι |
ἐκεῖνος
ἐχαρίζετο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλὰ |
| [26] |
καὶ
ἐναντιότης
πρὸς
τὰ
πεπραγμένα
|
σοι |
ἐν
τῷ
βίῳ͵
ὃς
ἐξὸν |
| [1] |
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Πολύδευκες,
ἐντέλλομαί
|
σοι, |
ἐπειδὰν
τάχιστα
ἀνέλθῃς
σὸν
~γάρ |
| [6] |
ἀνδρογύνῳ
γε
ὄντι.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Βούλει
|
σοὶ |
ἐπιδείξω
καὶ
τοὺς
σοφούς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [2] |
σοι
ἀποδότω͵
ὅς
με
παρέδωκέ
|
σοι. |
~ΕΡΜΗΣ
~Νὴ
Δί΄
ὀναίμην
γε͵ |
| [27] |
Πρωτεσίλαε͵
καὶ
ταῦτα
ὁμότεχνον
ὄντα
|
σοι· |
ἐρωτικὸς
~γὰρ
καὶ
αὐτός
εἰμι |
| [1] |
ἐκεῖ
μὲν
~γὰρ
ἐν
ἀμφιβόλῳ
|
σοὶ |
ἔτι
ὁ
γέλως
ἦν
καὶ |
| [21] |
τὸν
πλοῦτον
παρὰ
~Ἀντισθένους
καὶ
|
σοὶ |
ἔτι
πλείω
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἀλλ΄ |
| [19] |
Ἀφροδίτην
ἐκ
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
εἶτά
|
σοι |
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον
εἶναι
καὶ |
| [20] |
μηδὲ
ὅτι
μέγαν
τάφον
ἐπί
|
σοι |
ἔχωσαν
λέγε·
~βαρύνει
γὰρ
καὶ |
| [9] |
~Εἶχον
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ
δέ
|
σοι |
ἡ
μήτρα
ἠφανίσθη
καὶ
τὸ |
| [15] |
~Ἀμέλησον͵
ὦ
Πλούτων·
μετελεύσομαι
γάρ
|
σοι |
ἤδη
αὐτοὺς
καθ΄
ἕνα
~ἑξῆς· |
| [1] |
Μένιππε,
κελεύει
ὁ
Διογένης,
εἴ
|
σοι |
ἱκανῶς
τὰ
ὑπὲρ
γῆς
~καταγεγέλασται, |
| [30] |
τοῦτο
ἔχω͵
ὅτι
ὅμοιός
εἰμί
|
σοι |
καὶ
οὐδὲν
τηλικοῦτον
~διαφέρεις
ἡλίκον |
| [27] |
λαβεῖν
δυνατὸν
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐγώ
|
σοι |
καὶ
περὶ
τοῦ
Ἔρωτος
ἀποκρινοῦμαι |
| [4] |
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
δὲ
πῶς
|
σοι |
κατεληλυθέναι
ἔδοξα;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Μόνος͵
ὦ |
| [4] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ
εἰμί
|
σοι |
κύων
καὶ
αὐτὸς
ὤνεἰπέ
μοι |
| [25] |
καὶ
τιτρώσκεσθαι
ἀξιῶν.
καὶ
ἵνα
|
σοὶ |
μὴ
τὰ
ἐν
Τύρῳ
~μηδὲ |
| [13] |
δώδεκα
θεοῖς
προστιθέντες
καὶ
~οἰκοδομοῦντές
|
σοι |
νεὼς
καὶ
θύοντες
ὡς
δράκοντος |
| [8] |
σεαυτῷ
καὶ
ἐς
τὸ
αὐτό
|
σοι |
ὁ
λόγος
~περιστῇ.
~ΧΕΙΡΩΝ
~Πῶς |
| [20] |
ὥστε
ἀπόθου
ταῦτα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
|
σοι |
ὁ
πλοῦτος
ἀπέρριπται.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ |
| [6] |
Δία
γε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Πρῶτος
οὗτός
|
σοι |
ὁ
Πυθαγόρας
ἐστί.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χαῖρε͵ |
| [27] |
γεγενῆσθαι
αἴτιος͵
τοῦ
θανάτου
δέ
|
σοι |
~οὐδένα
ἄλλον͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
ἢ |
| [19] |
ἀπέθανον.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵
εἰ
καί
|
σοι |
παράδοξον
τοῦτο
δόξει.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Παράδοξον͵ |
| [8] |
ὅμοιον
ἀεὶ
καὶ
ταὐτὸν
ἐγένετό
|
σοι |
προσκορές͵
~καὶ
τἀνταῦθα
ὅμοια
ὄντα |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκέτι
χρυσοῦς
ὁ
μηρός
|
σοι; |
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Οὐ
γάρ·
ἀλλὰ
φέρε |
| [9] |
ὦ
Τειρεσία·
πλὴν
ἀπόκριναι͵
εἴ
|
σοι |
ῥᾴδιον.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐ
στεῖρα
μὲν |
| [23] |
γενναῖε͵
τὴν
Θέτιν͵
ἣ
δέον
|
σοὶ |
τὴν
~κληρονομίαν
τῶν
ὅπλων
παραδοῦναι |
| [13] |
οἶσθα
ὃ
δράσεις;
ἄκος
γάρ
|
σοι |
τῆς
λύπης
ὑποθήσομαι.
ἐπεὶ
~ἐνταῦθά |
| [7] |
τῷ
~δίψει.
τί
δ΄
οὖν
|
σοι |
τὸ
δεινὸν
ἔσται;
ἢ
δέδιας |
| [12] |
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Πῶς
λέγεις;
χρήσιμον
ἐδόκει
|
σοι |
τὸ
παρέχειν
σεαυτὸν
~ἐξαπατηθησόμενον
ὑπὸ |
| [12] |
προκινδυνεύειν
τοῦ
στρατοῦ͵
ἀλλ΄
ὅτι
|
~σοι |
τὸ
τοιοῦτο
ἥκιστα
συνέφερεν·
θεὸς |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βαβαί͵
ὦ
Ὅμηρε͵
οἷά
|
σοι |
τῶν
ῥαψῳδιῶν
τὰ
κεφάλαια
χαμαὶ |
| [20] |
καὶ
~ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
|
σοι |
ψιλός
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
ἤδη. |
| [27] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
|
σοι͵ |
ὦ
Αἰακέ͵
ἀποκρινοῦμαι
δικαιότερα·
οὐ |
| [13] |
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν
οὐκ
ἄχρηστόν
|
σοι͵ |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
πρὸς
τὰ
~πράγματα |
| [21] |
μοι
τούτων
ἔδει͵
ἀλλ΄
οὐδὲ
|
σοί͵ |
ὦ
Διόγενες·
ἃ
γὰρ
ἐχρῆν͵ |
| [1] |
καταγελῶντα
εἰπεῖν
πρὸς
αὐτόν,
~ὅτι
|
σοί, |
ὦ
Μένιππε,
κελεύει
ὁ
Διογένης, |
| [2] |
πορθμεῖα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βόα͵
εἰ
τοῦτό
|
σοι͵ |
ὦ
Χάρων͵
ἥδιον.
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵ |
| [5] |
σχολή
μοι͵
ὦ
Μένιππε͵
συμφιλοσοφεῖν
|
σοι. |
ὥστε
σὺ
μὲν
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵ |
| [1] |
αὑτῶν·
καὶ
Λακεδαιμονίοις
δὲ
τοῖς
|
σοῖς |
ταῦτα,
~εἰ
δοκεῖ,
παρ'
ἐμοῦ |
| [6] |
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
δὲ
|
Σόλων |
ὁ
Ἐξηκεστίδου
καὶ
Θαλῆς
ἐκεῖνος |
| [30] |
Θερσίτου
~κρανίου,
ὅτι
εὔθρυπτον
τὸ
|
σόν· |
ἀλαπαδνὸν
γὰρ
αὐτὸ
καὶ
οὐκ |
| [1] |
ἐντέλλομαί
σοι,
ἐπειδὰν
τάχιστα
ἀνέλθῃς
|
σὸν |
~γάρ
ἐστιν,
οἶμαι,
ἀναβιῶναι
αὔριον |
| [29] |
ἔχω
εἰπεῖν,
~τίνος
ἕνεκα
τὸ
|
σὸν |
κρανίον
προτιμηθείη
ἂν
τοῦ
ἐμοῦ· |
| [16] |
αὐτίκα
οἰόμενον
~ἐπιβήσειν
αὐτὸν
τῆς
|
σοροῦ |
ἐσπέμπειν
τὰ
πολλά͵
ὡς
μὴ |
| [13] |
δὲ
Φίλιππον
~ἐξηπατῆσθαι
οἰόμενον
πατέρα
|
σου |
εἶναι.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Κἀγὼ
ταῦτα
ἤκουον |
| [28] |
ὢν
καὶ
ἄμορφον
τῇ
καλῇ
|
σου |
~ἐκείνῃ
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς
δὲ |
| [11] |
ἀτὰρ
εἰπέ
μοι
πρὸς
τοῦ
|
σοῦ |
Ἡρακλέους͵
ὁπότε
ἐκεῖνος
ἔζη͵
~συνῆς |
| [23] |
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ
~ἐκράτησέ
|
σου |
καὶ
ταῦτα
ἐπὶ
Τρωσὶ
δικασταῖς. |
| [2] |
τῶν
νεκρῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
ἀποστήσομαί
|
σου. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τούτου
γε
ἕνεκα
νεωλκήσας |
| [29] |
ὑψηλότερον,
ὦ
Καρῶν
ἀνδραποδωδέστατε,
τοῦ
|
σοῦ |
μνήματος
~καὶ
ἐν
βεβαιοτέρῳ
χωρίῳ |
| [27] |
ἁρπάσας·
οὗτος
γὰρ
οὐχ
ὑπὸ
|
~σοῦ |
μόνου͵
ἀλλ΄
ὑπὸ
πάντων
Ἑλλήνων |
| [12] |
ἁβρῶν͵
οὐκ
οἶσθα
ὡς
πρὸ
|
σοῦ |
μύριοι
μετὰ
~Κλεάρχου
ἀνελθόντες
ἐκράτησαν |
| [19] |
ἐγὼ
γὰρ
ἀμφὶ
τὰ
~ἑβδομήκοντά
|
σου |
ὄντος
ἀπέθανον.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵
εἰ |
| [4] |
τοῦ
γένους͵
καὶ
Διογένης
πρὸ
|
σοῦ͵ |
ὅτι
μὴ
~ἀναγκαζόμενοι
ἐσῄειτε
μηδ΄ |
| [2] |
ἀποδῷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κἀγὼ
τῷ
ξύλῳ
|
σου |
πατάξας
διαλύσω
τὸ
κρανίον.
~ΧΑΡΩΝ |
| [14] |
πικρῶς
ἀπαιτῶν
τὰ
~ὀφειλόμενα
παρὰ
|
σοῦ. |
~ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τὸν |
| [21] |
τε
Ἀντισθένους
ἐκληρονόμησας
καὶ
ἐγὼ
|
σοῦ͵ |
πολλῷ
μείζω
καὶ
~σεμνότερα
τῆς |
| [13] |
γε
~ἡδέως
ἂν
μάθοιμι
παρὰ
|
σοῦ͵ |
πῶς
φέρεις͵
ὁπόταν
ἐννοήσῃς
ὅσην |
| [10] |
συναμφότερόν
ἐστιν;
~νῦν
οὖν
ποῦ
|
σου |
τὸ
θεῶν
ἐκεῖνο
ἡμίτομον
ἀπελήλυθεν; |
| [19] |
πλουσίους
γέροντας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Νῦν
μανθάνω
|
σου |
τὸ
κάλλος͵
ὦ
θαυμάσιε͵
ὅτι |
| [14] |
εἰ
καὶ
ἡμῖν
παρατείνοιτο
ὑπὸ
|
σοῦ |
τὸ
ὄφλημα.
πλὴν
~ἀλλ΄
οἱ |
| [25] |
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἐμὲ
δεῖ
προκεκρίσθαι
|
σου͵ |
ὦ
Λίβυ·
ἀμείνων
γάρ
εἰμι. |
| [20] |
ἐξαπατῶν
τοὺς
νέους
ἐπὶ
τῇ
|
σοφίᾳ |
ἀργύριον
~λήψεται·
ταῦτα
λυπεῖ
αὐτόν. |
| [21] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνα
ταῦτα
φῄς;
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Σοφίαν͵ |
αὐτάρκειαν͵
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [21] |
ἐμβάλοι
τις
ἐς
αὐτοὺς
ἢ
|
σοφίαν |
ἢ
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν |
| [13] |
ἀλλὰ
τοῦτό
γε
ἀπολέλαυκα
τῆς
|
σοφίας |
~αὐτοῦ͵
τὸ
λυπεῖσθαι
ὡς
ἐπὶ |
| [1] |
ἀπαίδευτον
εἶναι
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς
|
~σοφίας |
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
δὲ
οἰμώζειν |
| [6] |
πλὴν
οὐδέν
σε
ὤνησεν
~τὸ
|
σόφισμα· |
ἐφωράθης
γὰρ
τεθνεώς.
ὁ
Σωκράτης |
| [18] |
σε
τὸν
ἁλιέα·
ὥστε
τὸ
|
σόφισμα |
κατὰ
~σαυτοῦ
συντέθεικας.
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα· |
| [25] |
ῥαψῳδῶν
οὔτε
ὑπ΄
Ἀριστοτέλει
τῷ
|
σοφιστῇ |
~παιδευθείς͵
μόνῃ
δὲ
τῇ
φύσει |
| [4] |
καὶ
παντοῖος
ἐγίνετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
|
σοφιστὴς |
ὁ
ἄνθρωπος
ἦν
καὶ
οὐκ |
| [11] |
σώματι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
|
σοφιστής· |
τίς
δαὶ
καὶ
ὢν
τυγχάνεις; |
| [24] |
οὐ
λῃστὴς
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
|
σοφιστής |
τις
εἶναι
δοκεῖς.
ἀπόλυσον
~αὐτόν͵ |
| [18] |
προσίετο.
ἔδοξε
δή
μοι
καὶ
|
~σοφὸν |
τοῦτο
εἶναι͵
θέσθαι
διαθήκας
εἰς |
| [13] |
μάταιε;
οὐδὲ
ταῦτά
σε
ὁ
|
σοφὸς |
Ἀριστοτέλης
ἐπαίδευσεν
μὴ
~οἴεσθαι
βέβαια |
| [13] |
παρὰ
τῆς
τύχης;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁ
|
σοφὸς |
ἐκεῖνος
ἁπάντων
κολάκων
ἐπιτριπτότατος
ὤν; |
| [6] |
~Βούλει
σοὶ
ἐπιδείξω
καὶ
τοὺς
|
σοφούς; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Νὴ
Δία
γε.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [10] |
στομίου
~ταπεινοῦ
ὄντος
ἐς
τὸ
|
σπήλαιον͵ |
οὐκ
ἂν
ἠδυνάμην
εἰδέναι͵
ὅτι |
| [6] |
φαιδροὶ
τῶν
ἄλλων·
ὁ
δὲ
|
σποδοῦ |
~ἀνάπλεως
καθάπερ
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵
ὁ |
| [3] |
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
οὐκ
ἂν
ἐθέλοιμι
|
στασιάζειν |
ὑμᾶς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
μήν͵
ὦ |
| [21] |
εὐθὺς
καὶ
διέρρει͵
τοῦ
πυθμένος
|
~στέγειν |
οὐ
δυναμένου͵
οἷόν
τι
πάσχουσιν |
| [9] |
ποτε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
ἢ
|
στεῖρα |
καὶ
ἄγονος
~διετέλεσας
ἐν
ἐκείνῳ |
| [9] |
εἴ
σοι
ῥᾴδιον.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐ
|
στεῖρα |
μὲν
ἤμην͵
οὐκ
ἔτεκον
δ΄ |
| [3] |
Πλούτων͵
ὁμόψηφος
ὢν
τοῖς
τούτων
|
στεναγμοῖς; |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
οὐκ
ἂν |
| [22] |
παιδισκαρίου
καὶ
δακρύων
ἐπιπλάστων
καὶ
|
στεναγμῶν |
~ἑάλως
ὁ
γενναῖος;
ὁ
μὲν |
| [22] |
τὴν
~τυχοῦσαν
τερπωλὴν
παρέσχον
τότε
|
στένοντες. |
ἀλλ΄
ἤδη
μὲν
ἐπὶ
τῷ |
| [3] |
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ἐπειδὰν
ἡμεῖς
οἰμώζωμεν
καὶ
|
στένωμεν |
ἐκείνων
μεμνημένοι
τῶν
~ἄνω͵
Μίδας |
| [22] |
τιτρώσκει
τὸν
ἵππον
ὑπὸ
τὸ
|
στέρνον |
ὑπὸ
θυμοῦ
καὶ
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν |
| [3] |
χρή·
λυποῦνται
γὰρ
οὐ
μικρῶν
|
στερόμενοι. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
σὺ
μωραίνεις͵
ὦ |
| [20] |
ὑπερθεὶς
~μόνον·
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
στεφάνους |
τούτους
ἀπόρριψον
καὶ
τὰ
κηρύγματα. |
| [25] |
ἐπειδὴ
μετεπέμπετο
τῶν
πολεμίων
μεγάλῳ
|
στόλῳ |
~ἐπιπλευσάντων
τῇ
Λιβύῃ͵
ταχέως
ὑπήκουσα͵ |
| [7] |
καὶ
ἀρύσωμαι
καὶ
προσενέγκω
τῷ
|
στόματι͵ |
οὐ
~φθάνω
βρέξας
ἄκρον
τὸ |
| [22] |
~ἀπόδρασιν
βουλεύοντας͵
ὁρῶν
περὶ
τὸ
|
στόμιον |
εἰλουμένους.
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
| [4] |
τοῦτο
~ἐμφῆναι
τοῖς
ἔξω
τοῦ
|
στομίου |
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
δὲ
κατέκυψεν |
| [13] |
καὶ
εἰς
τὸ
εἴσω
τοῦ
|
στομίου |
παρελθόντων·
οὐ
~γὰρ
ἀμελὴς
ὁ |
| [10] |
χεροῖν
ἔχων
εἰσερπύσω
διὰ
τοῦ
|
στομίου |
~ταπεινοῦ
ὄντος
ἐς
τὸ
σπήλαιον͵ |
| [4] |
εἰπεῖν
ἂν
ἔχοιμι͵
ἕως
τοῦ
|
στομίου |
~τολμηροὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
δὲ |
| [22] |
ἀλλ΄
ἤδη
μὲν
ἐπὶ
τῷ
|
~στομίῳ |
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
δὲ
χρὴ
καὶ |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Οὔ
μοι
μέλει·
καὶ
|
στρατηγησάτω |
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι |
| [25] |
μὲν
δόξειεν
ἂν
γενναίου
καὶ
|
στρατηγικοῦ |
ἀνδρὸς
~τῇ
γνώμῃ
πλέον
ἤπερ |
| [25] |
διεξιών͵
ἀλλ΄
ἄνθρωπος
εἶναι
~ὁμολογῶν͵
|
στρατηγοῖς |
τε
τοῖς
συνετωτάτοις
ἀντεξεταζόμενος
καὶ |
| [13] |
κολακεύοντες
καὶ
προστάτην
αἱρούμενοι
καὶ
|
στρατηγὸν |
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι
δὲ |
| [25] |
φησὶ
γὰρ
οὗτος
ἀμείνων
γεγενῆσθαι
|
στρατηγὸς |
~ἐμοῦ͵
ἐγὼ
δέ͵
ὥσπερ
ἅπαντες |
| [25] |
ὢν
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἰταλιώτης
Σκιπίων
|
στρατηγὸς |
ὁ
καθελὼν
Καρχηδόνα
καὶ
κρατήσας |
| [20] |
τί
τὸ
τρόπαιον
τοῦτο
φέρεις;
|
~ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ |
~Ὅτι
ἐνίκησα͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ |
| [25] |
τὴν
Ἑλλάδα
τῇ
Θηβαίων
ἀπωλείᾳ
|
~στρατηγὸς |
ὑπ΄
αὐτῶν
χειροτονηθεὶς
οὐκ
ἠξίωσα |
| [25] |
τε
τοῖς
συνετωτάτοις
ἀντεξεταζόμενος
καὶ
|
~στρατιώταις |
τοῖς
μαχιμωτάτοις
συμπλεκόμενος͵
οὐ
Μήδους |
| [25] |
ἔνθα
Δαρεῖος
ὑπέμεινεν
~μυριάδας
πολλὰς
|
στρατοῦ |
ἄγων.
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τούτου͵ |
| [12] |
τὸν
βασιλέα
καὶ
προκινδυνεύειν
τοῦ
|
στρατοῦ͵ |
ἀλλ΄
ὅτι
~σοι
τὸ
τοιοῦτο |
| [4] |
αὐτὸς
ὤνεἰπέ
μοι
πρὸς
τῆς
|
~Στυγός͵ |
οἷος
ἦν
ὁ
Σωκράτης͵
ὁπότε |
| [5] |
γυναῖκα·
ἔφης
γὰρ
ἂν
καὶ
|
σὺ |
~ἀνεμέσητον
εἶναι
τοιῇδ΄
ἀμφὶ
γυναικὶ |
| [16] |
~τοιούτων
καταγελῶν͵
μηδὲ
πρότερόν
γε
|
σὺ |
ἀποθάνοις
ἢ
προπέμψας
~πάντας
τοὺς |
| [20] |
χρήσιμα.
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
δὲ
|
σὺ |
ἀπόθου
τῶν
~ῥημάτων
τὴν
τοσαύτην |
| [20] |
~λήψεται·
ταῦτα
λυπεῖ
αὐτόν.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
|
~Σὺ |
γάρ͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
ἄχθῃ |
| [12] |
αὐτῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
δὲ
ἐκράτησας
|
σύ |
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵
ὃς
δειλοῖς |
| [6] |
ἂν
θέλῃς.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Μὴ
καὶ
|
σύ |
γε͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκέτι |
| [2] |
ἔχω͵
πῶς
ἂν
λάβοις;
~ΧΑΡΩΝ
|
~Σὺ |
δ΄
οὐκ
ᾔδεις
κομίζειν
δέον; |
| [10] |
ἤν
τις
κατέλθῃ
παρ΄
ἐμέ.
|
σὺ |
~δὲ
ἔοικας
οὐκ
ἐπιδεδημηκέναι
Λεβαδείᾳ |
| [7] |
~καὶ
πεινῆν
καὶ
διψῆν
ἐδύνατο͵
|
σὺ |
δὲ
ἡ
ψυχὴ
πῶς
ἂν |
| [12] |
τὰς
σὰς
πράξεις
~ἐπαινέσαι
ἐτόλμησεν.
|
σὺ |
δὲ
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα |
| [13] |
~ἐνταῦθά
γε
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵
|
σὺ |
δὲ
κἂν
τὸ
Λήθης
ὕδωρ |
| [28] |
ἀναγαγὼν
τοῦτον
αὖθις
ποίησον
νυμφίον·
|
~σὺ |
δὲ
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
ἡμέραν. |
| [20] |
ἂν
καὶ
πάθοιμι;
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
|
σὺ |
δὲ
ὁ
ἔνοπλος
τί
βούλει; |
| [20] |
ψιλός
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
ἤδη.
|
σὺ |
δὲ
ὁ
παχύς͵
ὁ
πολύσαρκος |
| [1] |
κατηγοροῦντα
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Σὺ |
δὲ
οἰμώζειν
αὐτοὺς
παρ'
ἐμοῦ |
| [1] |
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί
σοι
δοκεῖ·
|
σὺ |
δὲ
οἷς
προεῖπον
ἀπένεγκον
παρ' |
| [16] |
μηδένα
εὐχόμενος
~ἀποθανεῖν
τῶν
φίλων͵
|
σὺ |
δὲ
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον |
| [25] |
~Οὐκοῦν
ἐν
μέρει
ἑκάτερος
εἰπάτω͵
|
σὺ |
δὲ
πρῶτος
ὁ
Λίβυς
λέγε. |
| [28] |
~μὴ
ὑπερίδητε
δέησιν
ἐρωτικήν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Σὺ |
δὲ
τίνων
δέῃ
παρ΄
ἡμῶν; |
| [11] |
ὁ
μὲν
εἰς
θεοὺς
ἀπέπτατο͵
|
σὺ |
δὲ
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς |
| [13] |
ἐψεύδετο
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
εἶναι͵
|
σὺ |
δὲ
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [22] |
ὀκτωκαιδεκαέτει
νεανίσκῳ
τέτταρας
ὀβολοὺς
~παρεῖχες.
|
σὺ |
δέ͵
ὦ
Ἀκαρνάν͵
ἔστενε
γὰρ |
| [25] |
Λίβυν
εἰκὸς
ἦν
ὑπὲρ
~αὑτοῦ.
|
σὺ |
δέ͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τί
πρὸς |
| [9] |
εἴσομαι
ὅ
τι
καὶ
λέγουσι.
|
σὺ |
δέ͵
ὦ
~βέλτιστε͵
ὁπότε
γυνὴ |
| [29] |
τι
μέγα
οἰκοδόμημα
αὐτοῖς
ἐστιν·
|
~σὺ |
δέ,
ὦ
βέλτιστε,
οὐχ
ὁρῶ |
| [17] |
Θούκριτε.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
ΚΑΙ
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
|
~Σὺ |
δὲ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πῶς
ἀπέθανες; |
| [25] |
ἤδη
καὶ
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα.
εἴρηκα·
|
σὺ |
δέ͵
ὦ
Μίνως͵
δίκαζε·
ἱκανὰ |
| [28] |
βασιλεῦ
καὶ
ἡμέτερε
Ζεῦ
καὶ
|
σὺ |
Δήμητρος
θύγατερ͵
~μὴ
ὑπερίδητε
δέησιν |
| [25] |
κεκρίσθω
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
αὐτὸν
δὲ
|
σύ͵ |
εἶτα͵
εἰ
δοκεῖ͵
τρίτος
Ἀννίβας |
| [7] |
γάρ·
καίτοι
οὐ
πάντες
ὥσπερ
|
σὺ |
ἐκ
καταδίκης
διψῶσι
τοῦ
~ὕδατος |
| [5] |
ποιηταὶ
θαυμάζουσι
τὰ
ὀστᾶ͵
ὧν
|
σὺ |
~ἔοικας
καταφρονεῖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
τὴν |
| [25] |
μάχαις.
~ΜΙΝΩΣ
~Τί
οὖν
καὶ
|
σὺ |
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων |
| [28] |
ἀνεληλυθώς.
~ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
~Οὐκοῦν͵
ὦ
ἄνερ͵
|
σὺ |
καὶ
τοῦτο
ἴασαι
καὶ
τὸν |
| [23] |
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ
|
σὺ |
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵ |
| [11] |
μὴ
τὸ
~ἐναντίον
ἐστὶ
καὶ
|
σὺ |
μὲν
εἶ
ὁ
Ἡρακλῆς͵
τὸ |
| [5] |
ὦ
Μένιππε͵
συμφιλοσοφεῖν
σοι.
ὥστε
|
σὺ |
μὲν
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵
ἔνθα
ἂν |
| [22] |
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Σὺ |
μέν͵
ὦ
Κράτης
καὶ
Ἀντίσθενες͵ |
| [3] |
οὐ
μικρῶν
στερόμενοι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
|
σὺ |
μωραίνεις͵
ὦ
Πλούτων͵
ὁμόψηφος
ὢν |
| [11] |
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
ἀνθ΄
ἑαυτοῦ͵
~καὶ
|
σὺ |
νῦν
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρὸς
εἶ. |
| [13] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Κἀγὼ
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ
|
σύ͵ |
νῦν
δὲ
ὁρῶ
ὅτι
οὐδὲν |
| [20] |
μάταιοι͵
καὶ
μάλιστα
ὁ
~φιλόσοφος
|
σὺ |
ὁ
ἀρτίως
τὸν
πώγωνα
δεδῃωμένος; |
| [21] |
καρτερὰν
ἐκ
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
|
σὺ |
ὁ
Κράτης
ἐπεθύμεις
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος |
| [9] |
εἴτε
καὶ
μή͵
παραδέχεσθαι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
|
~Σὺ |
οὖν
οὐδὲ
τὰ
ἄλλα
πιστεύεις |
| [30] |
εἰμι͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔτε
|
σὺ |
οὔτε
ἄλλος
εὔμορφος·
ἰσοτιμία
γὰρ |
| [7] |
~Θάρρει͵
ὦ
Τάνταλε͵
ὡς
οὔτε
|
σὺ |
οὔτε
ἄλλος
πίεται
τῶν
νεκρῶν· |
| [19] |
~Ηκεις
ποτέ͵
ὦ
Πολύστρατε͵
καὶ
|
σὺ |
παρ΄
ἡμᾶς
ἔτη
οἶμαι
οὐ |
| [17] |
τι
ἐγένετο.
οἶσθα
γὰρ
~καὶ
|
σύ |
που
Πτοιόδωρον
τὸν
γέροντα;
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ |
| [13] |
ἔδρασας
αὐτούς.
ὥστε
τὴν
ἑτέραν
|
σὺ |
ταύτην
βάδιζε
καὶ
~πῖνε
πολλάκις͵ |
| [21] |
ὦ
Διόγενες·
ἃ
γὰρ
ἐχρῆν͵
|
~σύ |
τε
Ἀντισθένους
ἐκληρονόμησας
καὶ
ἐγὼ |
| [13] |
~Τί
τοῦτο͵
ὦ
Ἀλέξανδρε;
καὶ
|
σὺ |
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ
ἡμεῖς
ἅπαντες; |
| [19] |
εἶχον
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἐγέλασα·
ἐραστὰς
|
σὺ |
τηλικοῦτος
ὤν͵
ὀδόντας
τέτταρας
ἔχων; |
| [19] |
μόνον
~προσέβλεψα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Μῶν
καὶ
|
σύ |
τινα
ὥσπερ
ὁ
Φάων
τὴν |
| [11] |
οὐρανῷ͵
ὁ
δὲ
παρ΄
ἡμῖν
|
σὺ |
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
~δὲ
σῶμα |
| [20] |
τῷ
ἱματίῳ
~σκεπόμενα.
~ΕΡΜΗΣ
~Κατάθου
|
σὺ |
τὸ
σχῆμα
πρῶτον͵
εἶτα
καὶ |
| [26] |
μὴ
καὶ
γέλωτα
~ὄφλωμεν
ὥσπερ
|
σὺ |
τοιαῦτα
εὐχόμενος.
~ΑΙΑΚΟΥ
ΚΑΙ
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
|
| [20] |
ἀβαρῆ
εἶναι·
ὥστε
ἔμβαινε.
καὶ
|
σὺ |
τὸν
πλοῦτον
~ἀποθέμενος͵
ὦ
Κράτων͵ |
| [24] |
εἰ
~ἀκριβῶς
ἐξετάζοις.
πλὴν
ἀλλὰ
|
σὺ |
τοῦτο
ἀπολαύσεις
τῆς
ἐπερωτήσεως͵
~διότι |
| [10] |
παράπαν·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἠπίστεις
|
~σὺ |
τούτοις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
φῄς;
εἰ |
| [12] |
Κλεῖτος
γὰρ
ἀπήγγειλέ
μοι͵
ὃν
|
σὺ |
τῷ
δορατίῳ
~διελάσας
μεταξὺ
δειπνοῦντα |
| [20] |
χρησιμεύσασαν
αὐτῷ.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
|
σύ͵ |
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόθου
τὴν
ἐλευθερίαν |
| [30] |
~ἐφάνην
τῷ
δικαστῇ.
ὅρα
δὲ
|
σύ͵ |
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
καὶ
εὐμορφότερον |
| [23] |
τὴν
~κληρονομίαν
τῶν
ὅπλων
παραδοῦναι
|
συγγενεῖ |
γε
ὄντι͵
φέρουσα
ἐς
τὸ |
| [21] |
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα
περιῆλθον
ἄμφω
|
συγγενεῖς |
ὄντας
οὐδὲ
πώποτε
~προμαντευομένους
οὕτω |
| [23] |
Ὀδυσσέα͵
ὃς
ἀντεποιήθη
μόνος.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
|
~Συγγνώμη͵ |
ὦ
Αἶαν͵
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν |
| [25] |
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
~ἀνθρώποις͵
|
συγγνωστοὶ |
ἐκεῖνοι
πρὸς
τὸ
μέγεθος
τῶν |
| [12] |
λέγειν
ὅσα
ἄλλα
ἔπραξας͵
λέουσι
|
~συγκατακλείων |
πεπαιδευμένους
ἄνδρας
καὶ
τοσούτους
γαμῶν |
| [18] |
καὶ
τὸ
ἄγκιστρον
τῷ
δελέατι
|
συγκατασπάσας. |
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ |
| [22] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
ἄλλοι
μὲν
πολλοὶ
|
συγκατέβαινον |
ἡμῖν͵
ἐν
αὐτοῖς
δὲ
ἐπίσημοι |
| [22] |
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἐκ
Κορίνθου
|
συγκατῄεσαν͵ |
~ὁ
μὲν
Δᾶμις
ὑπὸ
τοῦ |
| [11] |
καὶ
πάντες
οὕτως
σοι
δοκοῦσι
|
συγκεῖσθαι |
ἐκ
δυεῖν͵
ψυχῆς
καὶ
~σώματος; |
| [11] |
ἱπποκένταυρός
τις
ἦτε
εἰς
ἓν
|
συμπεφυκότες |
ἄνθρωπός
τε
καὶ
~θεός.
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
| [25] |
ἀντεξεταζόμενος
καὶ
~στρατιώταις
τοῖς
μαχιμωτάτοις
|
συμπλεκόμενος͵ |
οὐ
Μήδους
καὶ
Ἀρμενίους
~καταγωνιζόμενος |
| [22] |
τῷ
Ἀράξῃ
πρὸς
τὸν
Καππαδόκην
|
συμπλοκῇ. |
ὁ
~μὲν
γὰρ
Ἀρσάκης
ἐπήλαυνεν͵ |
| [25] |
ἑαυτὸν
καὶ
ἐμιαιφόνει
ἐν
τοῖς
|
~συμποσίοις |
τοὺς
φίλους
καὶ
συνελάμβανεν
ἐπὶ |
| [5] |
~Οὐ
σχολή
μοι͵
ὦ
Μένιππε͵
|
συμφιλοσοφεῖν |
σοι.
ὥστε
σὺ
μὲν
~ἐπιλεξάμενος |
| [9] |
Ζεὺς
παρεμυθήσατο
τῇ
μαντικῇ
~τὴν
|
συμφοράν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἔτι
ἔχῃ͵
ὦ
Τειρεσία͵ |
| [20] |
μήτηρ
κωκύουσα
~ἐξάρχει
τοῦ
θρήνου
|
σὺν |
γυναιξὶν
ἐπὶ
τῷ
Δαμασίᾳ·
σὲ |
| [10] |
ὡς
φῄς͵
μήτε
θεός͵
καὶ
|
συναμφότερόν |
ἐστιν;
~νῦν
οὖν
ποῦ
σου |
| [28] |
τοῦ
παστοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐπεὶ
Φερσεφόνῃ
|
συνδοκεῖ͵ |
ἀναγαγὼν
τοῦτον
αὖθις
ποίησον
νυμφίον· |
| [3] |
δὲ
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν
~πολλάκις
|
συνείρων |
ἐπᾴσομαι
ὑμῖν·
πρέποι
γὰρ
ἂν |
| [17] |
ὑπεταράχθη
πρὸς
τὸ
αἰφνίδιον͵
εἶτα
|
συνείς͵ |
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον
ἐγέλα
καὶ |
| [25] |
τοῖς
~συμποσίοις
τοὺς
φίλους
καὶ
|
συνελάμβανεν |
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
δὲ
ἦρξα |
| [20] |
οἱ
μὲν
εἰς
τὴν
~ἐκκλησίαν
|
συνελθόντες |
ἄσμενοι
γελῶσι
πάντες
ἐπὶ
τῷ |
| [20] |
κοράκων
τυπτομένων
τοῖς
πτεροῖς͵
ὁπόταν
|
~συνελθόντες |
θάπτωσί
με.
~ΕΡΜΗΣ
~Γεννάδας
εἶ͵ |
| [20] |
ὑπεροψίαν·
βαρήσει
~γὰρ
τὸ
πορθμεῖον
|
συνεμπεσόντα. |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Οὐκοῦν
ἀλλὰ
τὸ
διάδημα |
| [16] |
καίτοι
πολλοὶ
ἤδη
τῶν
ἐρωμένων
|
συνέντες |
~ὑμῶν
τὴν
πανουργίαν
τοῦ
ἔρωτος͵ |
| [2] |
γὰρ
ἤντλησα
καὶ
τῆς
κώπης
|
~συνεπελαβόμην |
καὶ
οὐκ
ἔκλαον
μόνος
τῶν |
| [11] |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
τοῖς
θεοῖς
|
~σύνεστι |
καὶ
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ |
| [11] |
ἦν
τοῦ
Διός͵
ἐν
~οὐρανῷ
|
σύνεστι |
τοῖς
θεοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σαφῶς
νῦν |
| [11] |
ἀλλὰ
τοῖς
βελτίστοις
τῶν
νεκρῶν
|
σύνεστιν |
Ὁμήρου
~καὶ
τῆς
τοιαύτης
ψυχρολογίας |
| [30] |
ἐροῦ
Ὅμηρον͵
ὁποῖος
ἦν͵
ὁπότε
|
συνεστράτευον |
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀνείρατά
μοι |
| [22] |
γὰρ
καὶ
ὁ
~ἵππος
αὐτῷ
|
συνετεθνήκει͵ |
μιᾷ
πληγῇ
ἀμφότεροι
διαπαρέντες
ὑπὸ |
| [8] |
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅπερ͵
οἶμαι͵
φασί͵
|
συνετὸν |
ὄντα
ἀρέσκεσθαι
καὶ
ἀγαπᾶν
τοῖς |
| [25] |
εἶναι
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς
τε
τοῖς
|
συνετωτάτοις |
ἀντεξεταζόμενος
καὶ
~στρατιώταις
τοῖς
μαχιμωτάτοις |
| [16] |
~Ταῦτα
μέν͵
ὦ
Τερψίων͵
πολὺ
|
συνετώτερα |
γίνεται
ἤπερ
σοὶ
δοκεῖ.
~καὶ |
| [19] |
καὶ
Νιρέως
~καλλίων
καὶ
Ὀδυσσέως
|
συνετώτερος |
λεγόμενος
εἶναι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Οὔ
μοι |
| [12] |
ὅτι
~σοι
τὸ
τοιοῦτο
ἥκιστα
|
συνέφερεν· |
θεὸς
γὰρ
εἶναι
δοκῶν
εἴ |
| [20] |
θανάτῳ
~καὶ
ἡ
γυνὴ
αὐτοῦ
|
συνέχεται |
πρὸς
τῶν
γυναικῶν
καὶ
τὰ |
| [12] |
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵
ὃς
δειλοῖς
ἀεὶ
|
~συνηνέχθης |
τοξάρια
καὶ
πελτίδια
καὶ
γέρρα |
| [11] |
σοῦ
Ἡρακλέους͵
ὁπότε
ἐκεῖνος
ἔζη͵
|
~συνῆς |
αὐτῷ
καὶ
τότε
εἴδωλον
ὤν; |
| [12] |
~ἀπομαθήσῃ
καὶ
γνώσῃ
σεαυτὸν
καὶ
|
συνήσεις |
ἤδη
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ |
| [10] |
~Ἐξ
ἀνθρώπου
τι
καὶ
θεοῦ
|
σύνθετον. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὃ
μήτε
ἄνθρωπός
ἐστιν͵ |
| [11] |
~Οὐκ
ἔστι
μαθεῖν
τοῦτο
ῥᾴδιον͵
|
συνθέτους |
δύο
ὄντας
Ἡρακλέας͵
ἐκτὸς
~εἰ |
| [5] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
θαυμάζω͵
εἰ
μὴ
|
συνίεσαν |
οἱ
Ἀχαιοὶ
περὶ
~πράγματος
οὕτως |
| [26] |
~προετίμων
τοῦ
βίου͵
νῦν
δὲ
|
συνίημι |
ἤδη
ὡς
ἐκείνη
μὲν
ἀνωφελής͵ |
| [17] |
ᾧ
σε
τὰ
πολλὰ
ᾔδειν
|
συνόντα. |
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
ἀεὶ
ἐθεράπευον |
| [18] |
ὥστε
τὸ
σόφισμα
κατὰ
~σαυτοῦ
|
συντέθεικας. |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα·
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ |
| [1] |
τόκους
καὶ
τάλαντα
ἐπὶ
ταλάντοις
|
συντιθέντες, |
οὓς
χρὴ
~ἕνα
ὀβολὸν
ἔχοντας |
| [25] |
οἷα
ἐποίει
ἐν
Καπύῃ
ἑταίραις
|
συνὼν |
καὶ
~τοὺς
τοῦ
πολέμου
καιροὺς |
| [23] |
μαντευσόμενος͵
οὔτε
προσειπεῖν
ἠξίωσας
ἄνδρα
|
~συστρατιώτην |
καὶ
ἑταῖρον͵
ἀλλ΄
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα |
| [28] |
μὲν
Πρωτεσίλαος
ὁ
Ἰφίκλου
Φυλάκιος
|
συστρατιώτης |
τῶν
~Ἀχαιῶν
καὶ
πρῶτος
ἀποθανὼν |
| [17] |
φάρμακον͵
τὴν
δὲ
~ἑτέραν
ἐμοί͵
|
σφαλεὶς |
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
ἐμοὶ
μὲν |
| [15] |
δὲ
ἤδη
τὸν
~κλῆρον
ἐν
|
σφίσι |
διῃρημένοι
βόσκονται
ζωὴν
μακαρίαν
πρὸς |
| [22] |
τὸ
στέρνον
ὑπὸ
θυμοῦ
καὶ
|
~σφοδρότητος |
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
διελαύνεται
δὲ
καὶ |
| [10] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ,
ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ
ΚΑΙ
ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Σφὼ |
μέντοι͵
ὦ
Τροφώνιε
καὶ
Ἀμφίλοχε͵ |
| [25] |
αὐτοῖς
τότε
τὸ
σκάφος͵
ἀλλὰ
|
σχεδίας |
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς
αὐτῶν
διαπλεῦσαι. |
| [19] |
πόσα
ἔτη͵
ὦ
Πολύστρατε;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Σχεδὸν |
ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη |
| [25] |
οὐχὶ
τούτου
μόνον͵
ἀλλὰ
πάντων
|
~σχεδὸν |
τῶν
πρὸ
ἐμοῦ
φημι
διενεγκεῖν |
| [18] |
ἄθλιος͵
οὓς
ἐβουλόμην
ἂν
μάλιστα
|
σχεῖν |
τἀμὰ
~παραλιπών.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς
τοῦτο |
| [20] |
~σκεπόμενα.
~ΕΡΜΗΣ
~Κατάθου
σὺ
τὸ
|
σχῆμα |
πρῶτον͵
εἶτα
καὶ
ταυτὶ
πάντα. |
| [6] |
φιλοσοφεῖν
λέγουσι͵
καὶ
τά
γε
|
σχήματα |
αὐτὰ
καὶ
~τὰ
βαδίσματα
εἰ |
| [20] |
δὲ
οὗτος
ἀπό
γε
τοῦ
|
σχήματος |
καὶ
βρενθυόμενος͵
ὁ
τὰς
~ὀφρῦς |
| [5] |
με
νέηλυν
ὄντα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐ
|
σχολὴ |
μέν͵
ὦ
Μένιππε·
πλὴν
κατ΄ |
| [5] |
ῥᾳδίως
ἀπανθοῦντος
πονοῦντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐ
|
σχολή |
μοι͵
ὦ
Μένιππε͵
συμφιλοσοφεῖν
σοι. |
| [22] |
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ
Κράτης͵
|
σχολὴν |
ἄγομεν·
ὥστε
τί
οὐκ
ἄπιμεν |
| [13] |
ὁ
ὑπασπιστής͵
ἤν
ποτε
ἀγάγῃ
|
σχολὴν |
ἀπὸ
τῶν
θορύβων
τῶν
~ἐν |
| [6] |
τί
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵
ὦ
|
Σώκρατες͵ |
ἄνθρωπος
εἶ
τά
γε
τοιαῦτα. |
| [6] |
Κλεινίου.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
γε͵
ὦ
|
Σώκρατες͵ |
ὅτι
κἀνταῦθα
μέτει
τὴν
σεαυτοῦ |
| [6] |
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
μάλα͵
ὦ
|
Σώκρατες. |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
τὰ
ἐν
Ἀθήναις; |
| [6] |
σόφισμα·
ἐφωράθης
γὰρ
τεθνεώς.
ὁ
|
Σωκράτης |
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
ποῦ
ποτε |
| [6] |
τοῦτο
ὅμοιον·
σιμοὶ
γὰρ
ἅπαντες.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Ἐμὲ
ζητεῖς͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
~ταῦταοἶμαι
γὰρ
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν
εἰδότα.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Καὶ
αὐτὸς
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς |
| [6] |
εἰ
θεάσαιτό
τις͵
ἄκροι
φιλόσοφοι.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Μάλα
πολλοὺς
ἑώρακα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ |
| [4] |
τῆς
~Στυγός͵
οἷος
ἦν
ὁ
|
Σωκράτης͵ |
ὁπότε
κατῄει
παρ΄
ὑμᾶς·
εἰκὸς |
| [6] |
ἐν
Σικελίᾳ
τυράννους
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Περὶ
ἐμοῦ
δὲ
τί
φρονοῦσιν; |
| [6] |
καὶ
οὐκ
~ὀλιγωρεῖς
τῶν
καλῶν.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Τί
γὰρ
ἂν
ἥδιον
ἄλλο |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
μάλα͵
ὦ
Σώκρατες.
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Τί
τὰ
ἐν
Ἀθήναις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
εἰσιν
οὗτοι
οἱ
περὶ
σέ;
|
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
~Χαρμίδης͵
ὦ
Μένιππε͵
καὶ
Φαῖδρος |
| [11] |
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
~δὲ
|
σῶμα |
ἐν
Οἴτῃ
κόνις
ἤδη
γενόμενον͵ |
| [7] |
δέῃ
τοῦ
~πιεῖν;
οὐ
γὰρ
|
σῶμα |
ἔχεις͵
ἀλλ΄
ἐκεῖνο
μὲν
ἐν |
| [11] |
καλῶς
ἂν
ταῦτα
ἔλεγες͵
εἰ
|
~σῶμα |
ἦσθα͵
νῦν
δὲ
ἀσώματον
εἴδωλον |
| [7] |
τὸ
διψῆν
τὴν
ψυχὴν
ὡς
|
σῶμα |
οὖσαν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν |
| [11] |
τὸν
τρίτον
πατέρα
ἐπινοήσεις
τῷ
|
σώματι. |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
σοφιστής· |
| [29] |
ὁ
Διογένης
δὲ
~τοῦ
μὲν
|
σώματος |
εἰ
καί
τινα
τάφον
ἔχει |
| [11] |
συγκεῖσθαι
ἐκ
δυεῖν͵
ψυχῆς
καὶ
|
~σώματος; |
ὥστε
τί
τὸ
κωλῦόν
ἐστι |
| [13] |
~εὐδαιμονίαν
ὑπὲρ
γῆς
ἀπολιπὼν
ἀφῖξαι͵
|
σωματοφύλακας |
καὶ
~ὑπασπιστὰς
καὶ
σατράπας
καὶ |
| [12] |
ἐξῳδηκότα
κατὰ
νόμον
ἁπάντων
τῶν
|
~σωμάτων; |
ἄλλως
τε
καὶ
τοῦτο͵
ὃ |
| [24] |
ἀναγραπτέον;
~ΜΙΝΩΣ
~Τὸν
πέμψαντα͵
ὦ
|
Σώστρατε· |
διάκονος
γὰρ
ὁ
κομίσας
ἦν. |
| [24] |
πάσης
ἀνάγκης
προστεταγμένοις.
~ΜΙΝΩΣ
~Ὦ
|
Σώστρατε͵ |
πολλὰ
ἴδοις
ἂν
καὶ
ἄλλα |
| [24] |
αὖθις;
οὐ
γὰρ
ἐξελήλεγξαι͵
ὦ
|
Σώστρατε͵ |
πονηρὸς
ὢν
~καὶ
τοσούτους
ἀπεκτονώς; |
| [24] |
δίκαια
ἐποιεῖτε
παρὰ
~τὸν
βίον.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Ἄκουσον͵
ὦ
Μίνως͵
εἴ
σοι |
| [24] |
ἑκάστῳ
ἐπέταξε
γεννηθέντι
τὰ
πρακτέα.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Εἰ
τοίνυν
ἀναγκασθείς
τις
ὑπ΄ |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
λῃστὴς
οὑτοσὶ
|
Σώστρατος |
εἰς
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
~ἐμβεβλήσθω͵
ὁ |
| [24] |
πονηρὸς
ὢν
~καὶ
τοσούτους
ἀπεκτονώς;
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵
εἰ |
| [24] |
τῷ
πρώτῳ
παρασχόντι
~τὴν
αἰτίαν.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Εὖ
γε͵
ὦ
Μίνως͵
ὅτι |
| [24] |
γε
ἀποτίνειν
τὴν
ἀξίαν
δίκαιον.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Ὅμως
ἀπόκριναί
μοι͵
ὦ
Μίνως· |
| [24] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διακρίνωμεν
ἤδη.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Ὁπόσα
ἔπραττον
ἐν
τῷ
βίῳ͵ |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Ὑπὸ
τῆς
Μοίρας
δηλαδή.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Οὐκοῦν
καὶ
οἱ
χρηστοὶ
ἅπαντες |
| [24] |
διάκονος
γὰρ
ὁ
κομίσας
ἦν.
|
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
~Οὐκοῦν
ὁρᾷς
πῶς
ἄδικα
ποιεῖς |
| [24] |
Ἀθηνᾶ
τοῦτο
ἐπιτάττοι.
~ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
|
ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ
|
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
λῃστὴς
οὑτοσὶ |