| Dialogue |
| [22] |
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
δὲ
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
|
~Κἀγὼ |
δὲ
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄
ἀνέμιξα |
| [4] |
χάσματος
καὶ
εἶδε
τὸν
ζόφον͵
|
κἀγὼ |
ἔτι
διαμέλλοντα
αὐτὸν
δακὼν
τῷ |
| [6] |
ὀλίγα
γελάσεσθαι
οἰμωζόντων
~ἀκούων.
~ΑΙΑΚΟΣ
|
~Κἀγὼ |
ἤδη
ἄπειμι͵
μὴ
καί
τις |
| [13] |
οἰόμενον
πατέρα
σου
εἶναι.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
~Κἀγὼ |
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ
σύ͵
νῦν |
| [2] |
μιαρέ͵
ἢν
μὴ
ἀποδῷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Κἀγὼ |
τῷ
ξύλῳ
σου
πατάξας
διαλύσω |
| [15] |
μετελεύσομαι
γάρ
σοι
ἤδη
αὐτοὺς
|
καθ΄ |
ἕνα
~ἑξῆς·
ἑπτὰ
δέ͵
οἶμαι͵ |
| [26] |
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους
ἐστὲ
|
καθ΄ |
ἡσυχίαν
αὐτὸ
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵ |
| [20] |
δὲ
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
|
καθ΄ |
ἡσυχίαν
δὲ
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [12] |
καὶ
τὸ
ἐν
Ὀξυδράκαις
~πρῶτον
|
καθαλέσθαι |
ἐντὸς
τοῦ
τείχους
καὶ
τοσαῦτα |
| [25] |
ὢν
παρὰ
Προυσίᾳ
τῷ
Βιθυνῷ͵
|
~καθάπερ |
ἄξιον
ἦν
πανουργότατον
καὶ
ὠμότατον |
| [6] |
ἄλλων·
ὁ
δὲ
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
|
καθάπερ |
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵
ὁ
ταῖς
φλυκταίναις |
| [1] |
δὲ
οὐ
παύσῃ
βεβαίως
γελῶν
|
καθάπερ |
ἐγὼ
νῦν,
~καὶ
μάλιστα
ἐπειδὰν |
| [16] |
εἰσίοιμι
ὑποστένων
καὶ
μύχιόν
τι
|
καθάπερ |
~ἐξ
ᾠοῦ
νεοττὸς
ἀτελὴς
ὑποκρώζων |
| [21] |
~παρ΄
ἡμῶν
διερρυηκότες
ὑπὸ
τρυφῆς͵
|
καθάπερ |
τὰ
σαπρὰ
τῶν
~βαλλαντίων·
ὥστε |
| [9] |
ὦ
Τειρεσία͵
τοῖς
τοιούτοις͵
ἀλλὰ
|
καθάπερ |
τινὰ
~βλᾶκα
μὴ
ἐξετάζοντα͵
εἴτε |
| [6] |
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
σέ͵
ὦ
|
κάθαρμα͵ |
ἡ
Ἑλλὰς
ἔφριττε
ζευγνύντα
μὲν |
| [20] |
τί
τοῦτο;
καὶ
δακρύεις͵
ὦ
|
κάθαρμα͵ |
καὶ
πρὸς
θάνατον
~ἀποδειλιᾷς;
ἔμβηθι |
| [3] |
ἐπιγελᾷ
καὶ
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
καὶ
|
καθάρματα |
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ
καὶ |
| [1] |
δεῖπνον
κείμενον
ἢ
ᾠὸν
ἐκ
|
καθαρσίου |
ἤ
τι
~τοιοῦτον.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Αλλ' |
| [14] |
πορθμεῖα.
~ΕΡΜΗΣ
~Νῦν
οὖν
ἐγὼ
|
καθεδοῦμαι |
τὰ
κάκιστα
εὐχόμενος
γενέσθαι͵
ὡς |
| [20] |
ἐστιν͵
ὁ
τὸν
βαθὺν
πώγωνα
|
~καθειμένος; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Φιλόσοφός
τις͵
ὦ
Ἑρμῆ͵ |
| [25] |
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἰταλιώτης
Σκιπίων
στρατηγὸς
ὁ
|
καθελὼν |
Καρχηδόνα
καὶ
κρατήσας
~Λιβύων
μεγάλαις |
| [25] |
τοῦ
πολέμου
καιροὺς
ὁ
θαυμάσιος
|
καθηδυπαθῶν. |
ἐγὼ
δὲ
εἰ
μὴ
μικρὰ |
| [28] |
φωτὶ
ἤδη
ὁ
Πρωτεσίλαος
ᾖ͵
|
καθικόμενον |
ἐν
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν
εὐθὺς |
| [22] |
τί
οὐκ
ἄπιμεν
εὐθὺ
τῆς
|
~καθόδου |
περιπατήσοντες͵
ὀψόμενοι
τοὺς
κατιόντας
οἷοί |
| [26] |
τις
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
ἀκλήροις
|
καὶ |
ἀβίοις
ἀνδράσιν.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ
μὲν |
| [12] |
Περσῶν
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων
ἀνθρώπων
|
καὶ |
ἁβρῶν͵
οὐκ
οἶσθα
ὡς
πρὸ |
| [23] |
περὶ
τὸ
στόμιον
εἰλουμένους.
~ΑΙΑΝΤΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ
σὺ
μανείς͵ |
| [8] |
οἶμαι͵
φασί͵
συνετὸν
ὄντα
ἀρέσκεσθαι
|
καὶ |
ἀγαπᾶν
τοῖς
~παροῦσι
καὶ
μηδὲν |
| [1] |
οἰμωγῆς
διαγινωσκομένους,
καὶ
~ὅτι
μαλθακοὶ
|
καὶ |
ἀγεννεῖς
εἰσι
μεμνημένοι
τῶν
ἄνω. |
| [14] |
καὶ
τὰ
σκέλη͵
ὠχροὶ
ἅπαντες
|
καὶ |
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν
ὅμοιοι
~ἐκείνοις.
οἱ |
| [9] |
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
ἢ
στεῖρα
|
καὶ |
ἄγονος
~διετέλεσας
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ |
| [29] |
ἑαυτοῦ
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας
τῆς
γυναικὸς
|
καὶ |
ἀδελφῆς
κατεσκευασμένον,
ὁ
Διογένης
δὲ |
| [27] |
δαίμων
ἄγει
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵
|
καὶ |
ἀδύνατόν
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ |
| [3] |
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ
|
καὶ |
ᾄδων
~ἐπιταράττει
ἡμῶν
τὰς
οἰμωγάς͵ |
| [12] |
ἔργον
ἦν͵
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων
|
καὶ |
Ἀθηναίων͵
καὶ
τὸ
~Ἀρκάδων
ὁπλιτικὸν |
| [6] |
ἄλλους
νεκροὺς
ἤδη
μετελεύσομαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΑΙΑΚΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πρὸς
τοῦ
Πλούτωνος͵ |
| [14] |
δραχμὰς
καὶ
ὀβολοὺς
δύο.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Καὶ |
ἀκέστραν
ὑπὲρ
τοῦ
ἱστίου·
πέντε |
| [23] |
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
δὲ
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
|
καὶ |
ἀκονιτὶ
κρατεῖν
ἁπάντων;
~ΑΙΑΣ
~Ναί͵ |
| [13] |
συνήσεις
ἤδη
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
τοῦτο͵
ὦ |
| [12] |
τῆς
τοιαύτης
ψυχρολογίας
καταγελῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Νῦν
μέν͵
ὦ |
| [24] |
~Ὦ
Σώστρατε͵
πολλὰ
ἴδοις
ἂν
|
καὶ |
ἄλλα
οὐ
κατὰ
λόγον
γιγνόμενα͵ |
| [19] |
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
δὲ
ἡμιλλῶντο
|
καὶ |
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
ἐν
τῇ
~περὶ |
| [22] |
γάρ
τινα
ἑωρακέναι
παγγέλοια.
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Καὶ |
ἄλλοι
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵ |
| [2] |
μὴ
ἔχων;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἰ
μὲν
|
καὶ |
ἄλλος
τις
οὐκ
οἶδα͵
ἐγὼ |
| [26] |
τὸν
Ἡρακλέα
καὶ
τὸν
Μελέαγρον
|
καὶ |
ἄλλους
~θαυμαστοὺς
ἄνδρας͵
οἳ
οὐκ |
| [13] |
Κλεῖτον
ἐκεῖνον
ὁρῶ
καὶ
~Καλλισθένην
|
καὶ |
ἄλλους
πολλοὺς
ἐπὶ
σὲ
ὁρμῶντας͵ |
| [6] |
τὰ
κεφάλαια
χαμαὶ
~ἔρριπται
ἄγνωστα
|
καὶ |
ἄμορφα͵
κόνις
πάντα
καὶ
λῆρος |
| [28] |
δὲ
οὕτως
κρανίον
γυμνὸν
ὢν
|
καὶ |
ἄμορφον
τῇ
καλῇ
σου
~ἐκείνῃ |
| [22] |
ἄτεκνός
~τε
καὶ
προσέτι
χωλὸς
|
καὶ |
ἀμυδρὸν
βλέπων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εἶτα
τοιοῦτος |
| [13] |
ἐπὶ
σὲ
ὁρμῶντας͵
ὡς
διασπάσαιντο
|
καὶ |
~ἀμύναιντο
σε
ὧν
ἔδρασας
αὐτούς. |
| [10] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Σφὼ
μέντοι͵
ὦ
Τροφώνιε
|
καὶ |
Ἀμφίλοχε͵
νεκροὶ
ὄντες
οὐκ
οἶδ΄ |
| [20] |
γε
τουτὶ
καὶ
ἡδυπάθειαν
δὲ
|
καὶ |
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν
καὶ
τρυφὴν |
| [20] |
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς
διαγίνωσκε
αὐτοὺς
|
καὶ |
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων.
~ΕΡΜΗΣ |
| [26] |
περὶ
τοῦ
~θανάτου͵
ὡς
ἀγεννῆ
|
καὶ |
ἀνάξια
τοῖν
διδασκάλοιν
ἀμφοῖν͵
Χείρωνός |
| [25] |
περὶ
τὸν
Ἠριδανὸν
ἅπαντα
κατέδραμον
|
καὶ |
~ἀναστάτους
ἐποίησα
τοσαύτας
πόλεις
καὶ |
| [4] |
ἔχοιμι͵
ἕως
τοῦ
στομίου
~τολμηροὶ
|
καὶ |
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
δὲ
ἔνδοθεν
ἔλεγχος |
| [29] |
οὕτως
ἐς
κάλλος
ἐξησκημένον,
ἵππων
|
καὶ |
ἀνδρῶν
ἐς
τὸ
~ἀκριβέστατον
εἰκασμένων |
| [26] |
ὁρῶμεν·
~σιωπᾶν
γὰρ
καὶ
φέρειν
|
καὶ |
ἀνέχεσθαι
δέδοκται
ἡμῖν͵
μὴ
καὶ |
| [4] |
~ὄντα
μὴ
ὑλακτεῖν
μόνον͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀνθρωπίνως
φθέγγεσθαι͵
ὁπότ΄
~ἐθέλοις.
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
| [20] |
τῶν
~ῥημάτων
τὴν
τοσαύτην
ἀπεραντολογίαν
|
καὶ |
ἀντιθέσεις
καὶ
παρισώσεις
~καὶ
περιόδους |
| [26] |
οὐδὲ
οὗτος
~εὐκαταφρόνητος
ὤν.
~ΑΧΙΛΕΩΣ
|
ΚΑΙ |
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οἷα
πρῴην͵
Ἀχιλλεῦ͵ |
| [22] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
μέν͵
ὦ
Κράτης
|
καὶ |
Ἀντίσθενες͵
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵ |
| [22] |
τοῦτον
ἄχρι
τοῦ
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες |
| [14] |
ἐποίησας͵
δύο
δραχμῶν
ἅπαντα.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Καὶ |
ἄξια
ταῦτα
ὠνήσω.
~ΕΡΜΗΣ
~Ταῦτά |
| [19] |
εἶναι
καὶ
καλὸν
ἐξ
~ὑπαρχῆς
|
καὶ |
ἀξιέραστον;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τοιοῦτος |
| [25] |
δι΄
αὑτῶν
δύναμίν
τε
περιβαλόμενοι
|
καὶ |
ἄξιοι
~δόξαντες
ἀρχῆς.
ἔγωγ΄
οὖν |
| [1] |
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ
ἐμὲ
ἀμαθῆ
|
καὶ |
ἀπαίδευτον
εἶναι
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς |
| [25] |
καὶ
ταῦτα
~ἔπραξα
βάρβαρος
ὢν
|
καὶ |
ἀπαίδευτος
παιδείας
τῆς
Ἑλληνικῆς
καὶ |
| [19] |
αὐτῶν·
καὶ
ἐθρυπτόμην
δὲ
πολλάκις
|
καὶ |
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ |
| [8] |
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
ἔζων
ἀεὶ
|
καὶ |
ἀπέλαυον
τῶν
ὁμοίων͵
ἡλίου͵
φωτός͵ |
| [25] |
ὅτι
οὐκ
ἰσχύι͵
ἀλλὰ
πονηρίᾳ
|
καὶ |
ἀπιστίᾳ
~καὶ
δόλοις͵
νόμιμον
δὲ |
| [3] |
οὐκ
ἀπέχρησεν
βιῶναι
κακῶς͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀποθανόντες
ἔτι
μέμνηνται
~καὶ
περιέχονται |
| [27] |
προσεφέρεσθε
τῇ
Τρῳάδι͵
οὕτως
φιλοκινδύνως
|
καὶ |
~ἀπονενοημένως
προεπήδησας
τῶν
ἄλλων
δόξης |
| [22] |
~στομίῳ
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
δὲ
χρὴ
|
καὶ |
ἀποσκοπεῖν
πόρρωθεν
τοὺς
~ἀφικνουμένους.
βαβαί͵ |
| [14] |
ὦ
Ἑρμῆ·
ἄμεινον
γὰρ
ὡρίσθαι
|
καὶ |
ἀπραγμονέστερον.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄγκυραν
ἐντειλαμένῳ
ἐκόμισα |
| [25] |
ἐκεῖνον
Δαρεῖον
ἐν
Ἰσσῷ
τε
|
~καὶ |
Ἀρβήλοις
ἐκράτησεν͵
ἀποστὰς
τῶν
πατρῴων |
| [25] |
τοῖς
μαχιμωτάτοις
συμπλεκόμενος͵
οὐ
Μήδους
|
καὶ |
Ἀρμενίους
~καταγωνιζόμενος
ὑποφεύγοντας
πρὶν
διώκειν |
| [9] |
καὶ
~ὅτι
ἀμφότερα
ἐγένου
μόνος
|
καὶ |
ἄρρην
καὶ
γυνή͵
τῶν
ποιητῶν |
| [22] |
τε
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἡμέτερος
|
καὶ |
Ἀρσάκης
ὁ
Μηδίας
ὕπαρχος
~καὶ |
| [7] |
~αἴσθηταί
με·
ἢν
δέ
ποτε
|
καὶ |
ἀρύσωμαι
καὶ
προσενέγκω
τῷ
στόματι͵ |
| [1] |
σατράπας
καὶ
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς
|
καὶ |
ἀσήμους,
ἐκ
μόνης
οἰμωγῆς
διαγινωσκομένους, |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Παράδοξον͵
εἰ
γέρων
τε
|
καὶ |
ἀσθενὴς
ἄτεκνός
τε
προσέτι
ἥδεσθαι |
| [3] |
ὦ
κάκιστοι
Λυδῶν
καὶ
Φρυγῶν
|
καὶ |
Ἀσσυρίων͵
οὕτω
~γινώσκετε
ὡς
οὐδὲ |
| [13] |
Λήθης
ὕδωρ
χανδὸν
~ἐπισπασάμενος
πίε
|
καὶ |
αὖθις
πίε
καὶ
πολλάκις·
οὕτω |
| [16] |
ἔχοντες͵
μισεῖν
~αὐτοὺς
πλάττονται͵
ὡς
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐραστὰς
ἔχωσιν·
εἶτα
ἐν |
| [18] |
συγκατασπάσας.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτόν
σε
τὸν
ἁλιέα·
ὥστε |
| [27] |
ὁμότεχνον
ὄντα
σοι·
ἐρωτικὸς
~γὰρ
|
καὶ |
αὐτός
εἰμι
καὶ
τῷ
αὐτῷ |
| [6] |
γὰρ
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν
εἰδότα.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
~Καὶ |
αὐτὸς
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵ |
| [28] |
διατριβήν͵
ὦ
Πλούτων·
ἠράσθης
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤδη
~καὶ
οἶσθα
οἷον |
| [24] |
Τιτυὸν
ἀποταθεὶς
ὑπὸ
τῶν
γυπῶν
|
καὶ |
αὐτὸς
~κειρέσθω
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς |
| [13] |
~ἡγεῖτο
εἶναι͵
ὡς
μὴ
αἰσχύνοιτο
|
καὶ |
αὐτὸς
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ
Διόγενες͵ |
| [17] |
συνείς͵
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον
ἐγέλα
|
καὶ |
αὐτός͵
οἷά
γε
ὁ
οἰνοχόος |
| [21] |
ἔχοντα͵
οὗ
ἀνεψιὸς
Ἀριστέας͵
~πλούσιος
|
καὶ |
αὐτὸς
ὤν͵
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο |
| [4] |
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ
εἰμί
σοι
κύων
|
καὶ |
αὐτὸς
ὤνεἰπέ
μοι
πρὸς
τῆς |
| [19] |
ἦν
~καὶ
ὄλεθρος͵
ὃν
ἤδη
|
καὶ |
αὐτῶν
οἱ
ἄριστοι
θεραπεύουσιν.
ἐκεῖνος |
| [9] |
τὸ
γυναικεῖον͵
ὡς
ἀθλίας
οὔσας
|
καὶ |
ἀφόρητόν
τινα
τὸν
ἐκ
~τῶν |
| [26] |
καὶ
ἐσθλός.
ταῦτά
~με
ἀνιᾷ
|
καὶ |
ἄχθομαι͵
ὅτι
μὴ
θητεύω
ζῶν. |
| [1] |
ὦ
Λάκων,
πολλοὶ
δ'
εἰσὶ
|
καὶ |
ἀχθόμενοι
τῷ
~πράγματι
καὶ
οἰκτείροντες |
| [5] |
ἐστιν
καὶ
Νάρκισσος
καὶ
Νιρεὺς
|
καὶ |
Ἀχιλλεὺς
καὶ
~Τυρὼ
καὶ
Ἑλένη |
| [29] |
καὶ
νήσους
δέ
τινας
ὑπηγαγόμην
|
καὶ |
~ἄχρι
Μιλήτου
ἐπέβην
τὰ
πολλὰ |
| [13] |
χρυσὸν
τοσοῦτον
καὶ
ἔθνη
προσκυνοῦντα
|
~καὶ |
Βαβυλῶνα
καὶ
Βάκτρα
καὶ
τὰ |
| [13] |
καὶ
ἔθνη
προσκυνοῦντα
~καὶ
Βαβυλῶνα
|
καὶ |
Βάκτρα
καὶ
τὰ
μεγάλα
θηρία |
| [19] |
ἀριθμεῖται
ὑπεξυρημένος
~μὲν
τὸ
γένειον
|
καὶ |
βαρβαρίζων͵
Κόδρου
δὲ
εὐγενέστερος
καὶ |
| [20] |
ἀντιθέσεις
καὶ
παρισώσεις
~καὶ
περιόδους
|
καὶ |
βαρβαρισμοὺς
καὶ
τὰ
ἄλλα
βάρη |
| [5] |
καὶ
τοσοῦτοι
ἔπεσον
Ἕλληνές
τε
|
καὶ |
βάρβαροι
καὶ
τοσαῦται
~πόλεις
ἀνάστατοι |
| [19] |
πολὺ
ἐκείνων
ἀξιώτερος
κληρονομεῖν͵
εἰ
|
καὶ |
βάρβαρος
ἦν
~καὶ
ὄλεθρος͵
ὃν |
| [27] |
ἀλλ΄
ὑπὸ
πάντων
Ἑλλήνων
τε
|
καὶ |
βαρβάρων
ἄξιος
ἄγχεσθαι
~τοσούτοις
θανάτου |
| [28] |
ΚΑΙ
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὦ
δέσποτα
|
καὶ |
βασιλεῦ
καὶ
ἡμέτερε
Ζεῦ
καὶ |
| [13] |
ὅμοια
ἐλέγετο͵
δράκοντα
ὁμιλεῖν
~αὐτῇ
|
καὶ |
βλέπεσθαι
ἐν
τῇ
εὐνῇ͵
εἶτα |
| [12] |
εἶναι
δοκῶν
εἴ
ποτε
τρωθείης͵
|
~καὶ |
βλέποιέν
σε
φοράδην
τοῦ
πολέμου |
| [28] |
~μετρίως
ἀποκναίει
με͵
ὦ
δέσποτα͵
|
καὶ |
βούλομαι
κἂν
πρὸς
ὀλίγον
ὀφθεὶς |
| [20] |
οὗτος
ἀπό
γε
τοῦ
σχήματος
|
καὶ |
βρενθυόμενος͵
ὁ
τὰς
~ὀφρῦς
ἐπηρκώς͵ |
| [25] |
καὶ
~τούς
τε
Κελτίβηρας
εἷλον
|
καὶ |
Γαλατῶν
ἐκράτησα
τῶν
ἑσπερίων
καὶ |
| [22] |
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Ἀπίωμεν͵
ὦ
Διόγενες·
|
καὶ |
γὰρ
ἂν
ἡδὺ
τὸ
θέαμα |
| [13] |
τὰς
πράξεις
καὶ
τὸν
πλοῦτον.
|
καὶ |
γὰρ
αὖ
καὶ
τοῦτο
ἀγαθὸν |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
προῖκα͵
ὦ
βέλτιστε·
|
καὶ |
γὰρ
ἤντλησα
καὶ
τῆς
κώπης |
| [22] |
ἠξίου
τὸν
ἵππον
αὐτῷ
προσαχθῆναι·
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
ὁ
~ἵππος
αὐτῷ |
| [13] |
ἐπὶ
~τοῖς
Ἀριστοτέλους
ἀγαθοῖς
ἀνιώμενος.
|
καὶ |
γὰρ
Κλεῖτον
ἐκεῖνον
ὁρῶ
καὶ |
| [20] |
καὶ
τοῦτον·
ὄψει
γὰρ
πολλὰ
|
καὶ |
γελοῖα
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ
~σκεπόμενα. |
| [26] |
καὶ
ἀνέχεσθαι
δέδοκται
ἡμῖν͵
μὴ
|
καὶ |
γέλωτα
~ὄφλωμεν
ὥσπερ
σὺ
τοιαῦτα |
| [20] |
τῶν
προγόνων
ἀξιώματα͵
κατάλιπε
δὲ
|
καὶ |
~γένος
καὶ
δόξαν
καὶ
εἴ |
| [19] |
γε
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει·
|
καὶ |
γέροντά
με
καὶ
~φαλακρόν͵
ὡς |
| [16] |
ταύτην
τὴν
τέχνην
~ἐπινενοήκατε
γραῶν
|
καὶ |
γερόντων
ἐρῶντες͵
καὶ
μάλιστα
εἰ |
| [12] |
ἀεὶ
~συνηνέχθης
τοξάρια
καὶ
πελτίδια
|
καὶ |
γέρρα
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις;
~Ἑλλήνων
κρατεῖν |
| [12] |
Ἀλέξανδρε͵
οὐδὲ
τὸν
τῦφον
~ἀπομαθήσῃ
|
καὶ |
γνώσῃ
σεαυτὸν
καὶ
συνήσεις
ἤδη |
| [29] |
τοῦ
ἐμοῦ·
φαλακρὰ
γὰρ
ἄμφω
|
~καὶ |
γυμνά,
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
ὁμοίως |
| [19] |
καὶ
παῖδες
ὡραῖοι
ἦσαν
~πολλοὶ
|
καὶ |
γυναῖκες
ἁβρόταται
καὶ
μύρα
καὶ |
| [9] |
ἀμφότερα
ἐγένου
μόνος
καὶ
ἄρρην
|
καὶ |
γυνή͵
τῶν
ποιητῶν
ἀκούσας
~οἶδα. |
| [20] |
εἶναι
βαρείας͵
τροχοὺς
καὶ
~λίθους
|
καὶ |
γῦπας·
δειχθήσεται
δὲ
ὁ
ἑκάστου |
| [20] |
ὅτῳ
~ἀνατείνων
ἑαυτόν.
τί
τοῦτο;
|
καὶ |
δακρύεις͵
ὦ
κάθαρμα͵
καὶ
πρὸς |
| [22] |
ἀπὸ
~δὲ
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
|
καὶ |
δακρύων
ἐπιπλάστων
καὶ
στεναγμῶν
~ἑάλως |
| [22] |
Λάμπις
~ὁ
Ἀκαρνὰν
ξεναγὸς
ὢν
|
καὶ |
Δᾶμις
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἐκ |
| [18] |
καὶ
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν.
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
~ΚΝΗΜΩΝ
~Τοῦτο
ἐκεῖνο
τὸ |
| [1] |
λέγε,
Μεγίλλῳ
τε
τῷ
Κορινθίῳ
|
~καὶ |
Δαμοξένῳ
τῷ
παλαιστῇ,
ὅτι
παρ' |
| [15] |
κόλακας
αὐτοῦ
Χαρῖνον
τὸν
νέον
|
καὶ |
Δάμωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον |
| [7] |
ἀτὰρ
εἰπέ
μοι͵
τί
δαὶ
|
καὶ |
δέῃ
τοῦ
~πιεῖν;
οὐ
γὰρ |
| [8] |
ὄντα
προσκορῆ
ὁμοίως
ἂν
γένοιτο͵
|
καὶ |
δεήσει
~μεταβολήν
σε
ζητεῖν
τινα |
| [25] |
ἀλλὰ
πᾶσαν
~ἐπινοήσας
τὴν
γῆν
|
καὶ |
δεινὸν
ἡγησάμενος͵
εἰ
μὴ
ἁπάντων |
| [9] |
Μένιππε͵
ὁ
γυναικεῖος·
ἀπραγμονέστερος
γάρ.
|
καὶ |
~δεσπόζουσι
τῶν
ἀνδρῶν
αἱ
γυναῖκες͵ |
| [25] |
ἔδοξέ
μοι
ἐκεῖνα
ὑποπτήσσοντα
ἤδη
|
καὶ |
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα.
εἴρηκα·
σὺ
δέ͵ |
| [7] |
~φθάνω
βρέξας
ἄκρον
τὸ
χεῖλος͵
|
καὶ |
διὰ
τῶν
δακτύλων
διαρρυὲν
οὐκ |
| [25] |
ἀποστὰς
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι
ἠξίου
|
καὶ |
~δίαιταν
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
ἑαυτὸν |
| [20] |
τὸ
~σκαφίδιον
καὶ
ὑπόσαθρόν
ἐστιν
|
καὶ |
διαρρεῖ
τὰ
πολλά͵
καὶ
ἢν |
| [16] |
φροντίδων
ἄγρυπνος
~ἐκείμην
ἀριθμῶν
ἕκαστα
|
καὶ |
διατάττων.
ταῦτα
γοῦν
μοι
καὶ |
| [9] |
τὰ
περὶ
ἐμοῦ
ἅπαντα͵
ὡς
|
καὶ |
διέλυσά
τινα
ἔριν
τῶν
~θεῶν͵ |
| [21] |
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν
εὐθὺς
|
καὶ |
διέρρει͵
τοῦ
πυθμένος
~στέγειν
οὐ |
| [22] |
οὐδὲν
δέον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἔγωγ΄
οὖν
|
καὶ |
διηγήσομαι
ὑμῖν
ἃ
εἶδον
ὁπότε |
| [29] |
πάντα
καὶ
ἰσότιμος
ἔσται
Μαύσωλος
|
καὶ |
~Διογένης;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
ἰσότιμος,
ὦ |
| [4] |
ὦ
Μένιππε͵
ἀξίως
τοῦ
γένους͵
|
καὶ |
Διογένης
πρὸ
σοῦ͵
ὅτι
μὴ |
| [21] |
δὲ
ὁ
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
~ΚΡΑΤΗΣ
~Μοίριχον
τὸν
πλούσιον |
| [6] |
οὗτος
δὲ
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
Αἴας
|
καὶ |
Διομήδης
καὶ
οἱ
ἄριστοι
τῶν |
| [12] |
ἄνθρωποι
περὶ
ἐμοῦ͵
ἀλλὰ
Ἡρακλεῖ
|
καὶ |
~Διονύσῳ
ἐνάμιλλον
τιθέασί
με.
καίτοι |
| [12] |
Ἄμμωνος
υἱὸς
λέγεις͵
ὃς
Ἡρακλεῖ
|
καὶ |
Διονύσῳ
~παραβάλλεις
σεαυτόν;
καὶ
οὐκ |
| [7] |
που
τέθαπται͵
ὅπερ
~καὶ
πεινῆν
|
καὶ |
διψῆν
ἐδύνατο͵
σὺ
δὲ
ἡ |
| [25] |
ἰσχύι͵
ἀλλὰ
πονηρίᾳ
καὶ
ἀπιστίᾳ
|
~καὶ |
δόλοις͵
νόμιμον
δὲ
ἢ
προφανὲς |
| [20] |
ἀξιώματα͵
κατάλιπε
δὲ
καὶ
~γένος
|
καὶ |
δόξαν
καὶ
εἴ
ποτέ
σε |
| [13] |
τὰ
μεγάλα
θηρία
καὶ
τιμὴν
|
καὶ |
δόξαν
καὶ
τὸ
~ἐπίσημον
εἶναι |
| [11] |
~Πῶς
λέγεις;
εἴδωλον
τοῦ
θεοῦ;
|
καὶ |
δυνατὸν
ἐξ
ἡμισείας
μέν
τινα |
| [22] |
παιδία͵
ἃ
νεογνὰ
καταλελοίπει͵
~ἀνεκαλεῖτο
|
καὶ |
ἑαυτῷ
ἐπεμέμφετο
τῆς
τόλμης͵
ὃς |
| [21] |
ἐχρῆν͵
~σύ
τε
Ἀντισθένους
ἐκληρονόμησας
|
καὶ |
ἐγὼ
σοῦ͵
πολλῷ
μείζω
καὶ |
| [22] |
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι
|
καὶ |
ἐδήλου
δὲ
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν |
| [13] |
καὶ
σατράπας
καὶ
χρυσὸν
τοσοῦτον
|
καὶ |
ἔθνη
προσκυνοῦντα
~καὶ
Βαβυλῶνα
καὶ |
| [19] |
ἀπολέλαυκα
μονονουχὶ
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν·
|
καὶ |
ἐθρυπτόμην
δὲ
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον |
| [11] |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
λάλος͵
|
καὶ |
εἰ
μὴ
παύσῃ
σκώπτων
εἰς |
| [20] |
δὲ
καὶ
~γένος
καὶ
δόξαν
|
καὶ |
εἴ
ποτέ
σε
ἡ
πόλις |
| [1] |
πήραν
ἥκειν
θέρμων
τε
πολλῶν
|
καὶ |
εἴ
που
~εὕροι
ἐν
τῇ |
| [4] |
δὲ
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ
χάσματος
|
καὶ |
εἶδε
τὸν
ζόφον͵
κἀγὼ
ἔτι |
| [11] |
τῷ
~Ἡρακλεῖ
ἦν͵
τοῦτο
τέθνηκεν
|
καί |
εἰμι
ἐγὼ
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ |
| [13] |
τῶν
ἅπαξ
~διαπλευσάντων
τὴν
λίμνην
|
καὶ |
εἰς
τὸ
εἴσω
τοῦ
στομίου |
| [23] |
ἡμῶν
ἕκαστος
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
|
καὶ |
~ἐκράτησέ
σου
καὶ
ταῦτα
ἐπὶ |
| [2] |
τὸν
κύνα
ἤγαγες;
οἷα
δὲ
|
καὶ |
ἐλάλει
παρὰ
~τὸν
πλοῦν
τῶν |
| [5] |
Νιρεὺς
καὶ
Ἀχιλλεὺς
καὶ
~Τυρὼ
|
καὶ |
Ἑλένη
καὶ
Λήδα
καὶ
ὅλως |
| [3] |
ἃ
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
|
~καὶ |
ἐλευθέροις
ἀνδράσιν
ἐντρυφῶντες
καὶ
τοῦ |
| [15] |
κἀκεῖνος
εὖ
μάλα
διαβουκολεῖ
αὐτοὺς
|
καὶ |
ἐλπίζει͵
καὶ
ὅλως
~αἰεὶ
θανέοντι |
| [13] |
ἐν
ᾅδου
ἔτι
σε
μωραίνοντα
|
~καὶ |
ἐλπίζοντα
Ἄνουβιν
ἢ
Ὄσιριν
γενήσεσθαι; |
| [9] |
ὦ
~βέλτιστε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
|
καὶ |
ἐμαντεύου
τότε
ὥσπερ
καὶ
ὕστερον͵ |
| [21] |
τῶν
~βαλλαντίων·
ὥστε
εἴ
ποτε
|
καὶ |
ἐμβάλοι
τις
ἐς
αὐτοὺς
ἢ |
| [25] |
~δίαιταν
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
ἑαυτὸν
|
καὶ |
ἐμιαιφόνει
ἐν
τοῖς
~συμποσίοις
τοὺς |
| [16] |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Τοῦτο
μέν͵
ὦ
Πλούτων͵
|
καὶ |
ἐμοὶ
ἥδιστον
ἤδη͵
εἰ
καὶ |
| [25] |
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Μὴ
πρότερον͵
ἢν
μὴ
|
καὶ |
ἐμοῦ
ἀκούσῃς.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίς
γὰρ |
| [13] |
γελάσω
οὖν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
ὁρῶν
|
καὶ |
ἐν
ᾅδου
ἔτι
σε
μωραίνοντα |
| [29] |
Καρῶν
ἀνδραποδωδέστατε,
τοῦ
σοῦ
μνήματος
|
~καὶ |
ἐν
βεβαιοτέρῳ
χωρίῳ
κατεσκευασμένον.
~ΝΙΡΕΩΣ |
| [29] |
καὶ
καλὸς
~ἦν
καὶ
μέγας
|
καὶ |
ἐν
πολέμοις
καρτερός·
τὸ
δὲ |
| [8] |
ἐν
τῷ
~αὐτῷ
ἀεὶ͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐν
τῷ
μὴ
μετασχεῖν
ὅλως |
| [26] |
περὶ
αὑτοῦ
διανοεῖσθαι
~πολλὴ
αἰσχύνη
|
καὶ |
ἐναντιότης
πρὸς
τὰ
πεπραγμένα
σοι |
| [22] |
πλοῦν
οἱ
μὲν
ἐδάκρυόν
~τε
|
καὶ |
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην |
| [20] |
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
καὶ
λόγους
ἀκανθώδεις
|
καὶ |
ἐννοίας
πολυπλόκους͵
~ἀλλὰ
καὶ
ματαιοπονίαν |
| [8] |
δεήσει
~μεταβολήν
σε
ζητεῖν
τινα
|
καὶ |
ἐντεῦθεν
εἰς
ἄλλον
βίον͵
ὅπερ |
| [3] |
δὲ
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
|
καὶ |
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς |
| [12] |
θεοῦ
~ἐκτάδην
κείμενον͵
μυδῶντα
ἤδη
|
καὶ |
ἐξῳδηκότα
κατὰ
νόμον
ἁπάντων
τῶν |
| [13] |
τῇ
περὶ
παιδείαν
φιλοτιμίᾳ
θωπεύων
|
~καὶ |
ἐπαινῶν
ἄρτι
μὲν
πρὸς
τὸ |
| [25] |
ἦρξα
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵
|
καὶ |
ἐπειδὴ
μετεπέμπετο
τῶν
πολεμίων
μεγάλῳ |
| [25] |
ἄγων
εἰσέβαλον
εἰς
τὴν
Ἀσίαν͵
|
καὶ |
ἐπί
τε
Γρανικῷ
ἐκράτησα
~μεγάλῃ |
| [29] |
πάντων
ἡμῶν
προτιμᾶσθαι
ἀξιοῖς;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
|
~Καὶ |
ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ
μέν,
ὦ |
| [22] |
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
δὲ
μόλις
~κατιόντας
|
καὶ |
ἐπὶ
τράχηλον
ὠθοῦντος
τοῦ
Ἑρμοῦ |
| [24] |
~Εὖ
γε͵
ὦ
Μίνως͵
ὅτι
|
καὶ |
ἐπιδαψιλεύῃ
τῷ
παραδείγματι.
ἢν
δέ |
| [17] |
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον
ἔχειν
~αὐτὸ
|
καὶ |
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
εἰ
δὲ
τοῦτο |
| [2] |
πλοῦν
τῶν
ἐπιβατῶν
ἁπάντων
καταγελῶν
|
καὶ |
ἐπισκώπτων
καὶ
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων |
| [23] |
τῶν
Φρυγῶν͵
ἀμείνων
ἠξίου
εἶναι
|
καὶ |
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν
τὰ
ὅπλα.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
| [20] |
ἀλαζονείαν
κομίζει͵
ὅσην
δὲ
ἀμαθίαν
|
καὶ |
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ
~ἐρωτήσεις |
| [5] |
γελῶντες͵
~οἰμώζειν
παραγγείλαντες
ἅπασιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΕΡΜΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ
δαὶ
οἱ |
| [15] |
τὰ
~ὀφειλόμενα
παρὰ
σοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΕΡΜΟΥ
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τὸν
γέροντα
οἶσθα͵ |
| [20] |
δὲ
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΕΡΜΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀκούσατε
ὡς
ἔχει |
| [16] |
νέων
~καταγελώμενον͵
ἀποθνήσκειν
δὲ
καλλίστους
|
καὶ |
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους·
ἄνω
γὰρ
ποταμῶν |
| [20] |
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν
|
καὶ |
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
καὶ
λόγους
ἀκανθώδεις |
| [8] |
ὦ
Χείρων͵
μὴ
περιπίπτῃς
σεαυτῷ
|
καὶ |
ἐς
τὸ
αὐτό
σοι
ὁ |
| [26] |
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν
κακὸς
ἠδὲ
|
καὶ |
ἐσθλός.
ταῦτά
~με
ἀνιᾷ
καὶ |
| [10] |
μὴ
εἰς
Λεβάδειαν
γὰρ
παρέλθω
|
καὶ |
ἐσταλμένος
ταῖς
~ὀθόναις
γελοίως
μᾶζαν |
| [30] |
σοι
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δὲ
|
καὶ |
ἔστε;
πρότερον͵
οἶμαι͵
χρὴ
γὰρ |
| [23] |
οὔτε
προσειπεῖν
ἠξίωσας
ἄνδρα
~συστρατιώτην
|
καὶ |
ἑταῖρον͵
ἀλλ΄
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα
βαίνων |
| [15] |
εἴ
γε
οἷόν
τε
ἦν͵
|
καὶ |
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
~δὲ
κόλακας |
| [30] |
δὲ
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
|
καὶ |
εὐμορφότερον
ἡγῇ.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἐμέ
γε |
| [20] |
ἄλλων
~γελᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Μηδαμῶς͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἔχε
ταῦτα͵
κοῦφα
γὰρ
καὶ |
| [11] |
τῷ
οὐρανῷ
τοῖς
θεοῖς
~σύνεστι
|
καὶ |
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ |
| [5] |
αὐτῷ
δόξει͵
ὅτε
μέντοι
ἀνθεῖ
|
καὶ |
ἔχει
τὴν
χρόαν͵
κάλλιστά
ἐστιν. |
| [20] |
περίεισιν
ἐν
κύκλῳ
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵
|
καὶ |
ἕωθεν
ἐξαπατῶν
τοὺς
νέους
ἐπὶ |
| [19] |
γενναῖε͵
παρὰ
ἄλλων
τὰ
ἀγαθά·
|
καὶ |
ἕωθεν
μὲν
~εὐθὺς
ἐπὶ
θύρας |
| [20] |
πάντες
ἐπὶ
τῷ
Λαμπίχου
θανάτῳ
|
~καὶ |
ἡ
γυνὴ
αὐτοῦ
συνέχεται
πρὸς |
| [26] |
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει
δὲ
~παραμυθίαν
|
καὶ |
ἡ
κοινωνία
τοῦ
πράγματος
καὶ |
| [9] |
διέλυσά
τινα
ἔριν
τῶν
~θεῶν͵
|
καὶ |
ἡ
μὲν
Ηρα
ἐπήρωσέν
με͵ |
| [20] |
ἐνίκησα͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
ἠρίστευσα
|
καὶ |
ἡ
πόλις
ἐτίμησέν
με.
~ΕΡΜΗΣ |
| [16] |
τὸ
δὲ
ἄλλως
ἡ
Μοῖρα
|
καὶ |
ἡ
φύσις
~διέταξεν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐκοῦν |
| [16] |
πάλαι
δορυφορήσαντες͵
ὁ
δὲ
παῖς
|
καὶ |
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον͵ |
| [22] |
τὴν
ὄψινεἰς
τὸ
βαρβαρικὸν
ἤχθετο
|
καὶ |
ἠγανάκτει
~πεζὸς
βαδίζων
καὶ
ἠξίου |
| [20] |
Δία
καὶ
χρυσίον
γε
τουτὶ
|
καὶ |
ἡδυπάθειαν
δὲ
καὶ
~ἀναισχυντίαν
καὶ |
| [14] |
ἐπιπλάσαι
τοῦ
σκαφιδίου
τὰ
ἀνεῳγότα
|
καὶ |
ἥλους
δὲ
καὶ
~καλῴδιον͵
ἀφ΄ |
| [23] |
Αἶαν͵
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
δὲ
|
καὶ |
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵
τί
αἰτιᾷ
τὸν |
| [13] |
Ἀλέξανδρε;
καὶ
σὺ
τέθνηκας
ὥσπερ
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἅπαντες;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁρᾷς͵
ὦ |
| [20] |
~Εὐπλοεῖτε͵
ὦ
Ἑρμῆ·
προΐωμεν
δὲ
|
καὶ |
ἡμεῖς.
τί
οὖν
ἔτι
καὶ |
| [28] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὦ
δέσποτα
καὶ
βασιλεῦ
|
καὶ |
ἡμέτερε
Ζεῦ
καὶ
σὺ
Δήμητρος |
| [14] |
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον
οὕτως͵
εἰ
|
καὶ |
ἡμῖν
παρατείνοιτο
ὑπὸ
σοῦ
τὸ |
| [23] |
δόξης
ἡδίστου
~πράγματος͵
ὑπὲρ
οὗ
|
καὶ |
ἡμῶν
ἕκαστος
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ |
| [20] |
ἐστιν
καὶ
διαρρεῖ
τὰ
πολλά͵
|
καὶ |
ἢν
τραπῇ
ἐπὶ
~θάτερα͵
οἰχήσεται |
| [22] |
ὅμως
ὁμότιμος
ὢν
~τοῖς
ἄλλοις
|
καὶ |
ἠξίου
ἱππεὺς
κατιέναι.
ὁ
δέ |
| [22] |
ἤχθετο
καὶ
ἠγανάκτει
~πεζὸς
βαδίζων
|
καὶ |
ἠξίου
τὸν
ἵππον
αὐτῷ
προσαχθῆναι· |
| [11] |
εἶ
νεκρὸς
~ἀκριβῶς
ὁρῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐχ
Ἡρακλῆς
οὗτός |
| [20] |
~ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
~Ὅτι
ἐνίκησα͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
καὶ |
ἠρίστευσα
καὶ
ἡ
πόλις
ἐτίμησέν |
| [12] |
ἄνδρας
καὶ
τοσούτους
γαμῶν
γάμους
|
~καὶ |
Ἡφαιστίωνα
ὑπεραγαπῶν.
ἓν
ἐπῄνεσα
μόνον |
| [6] |
~Οὗτος
δὲ
Σόλων
ὁ
Ἐξηκεστίδου
|
καὶ |
Θαλῆς
ἐκεῖνος
καὶ
παρ΄
~αὐτοὺς |
| [25] |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
εἰ
δὲ
|
καὶ |
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
~ἀνθρώποις͵
συγγνωστοὶ |
| [11] |
εἰς
ἓν
συμπεφυκότες
ἄνθρωπός
τε
|
καὶ |
~θεός.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Οὐ
γὰρ
καὶ |
| [10] |
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ἐξ
ἀνθρώπου
τι
|
καὶ |
θεοῦ
σύνθετον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὃ
μήτε |
| [30] |
γὰρ
τοῦτο
εἰδέναι.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Νιρεὺς
|
καὶ |
Θερσίτης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πότερος
οὖν
ὁ |
| [30] |
ἐν
βεβαιοτέρῳ
χωρίῳ
κατεσκευασμένον.
~ΝΙΡΕΩΣ
|
ΚΑΙ |
ΘΕΡΣΙΤΟΥ
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἰδοὺ |
| [21] |
οἱ
δὲ
κλῆροι
εἰς
Εὐνόμιον
|
καὶ |
~Θρασυκλέα
περιῆλθον
ἄμφω
συγγενεῖς
ὄντας |
| [13] |
προστιθέντες
καὶ
~οἰκοδομοῦντές
σοι
νεὼς
|
καὶ |
θύοντες
ὡς
δράκοντος
υἱῷ.
ἀλλ΄ |
| [25] |
~ἐπιπλευσάντων
τῇ
Λιβύῃ͵
ταχέως
ὑπήκουσα͵
|
καὶ |
ἰδιώτην
ἐμαυτὸν
~παρέσχον
καὶ
καταδικασθεὶς |
| [25] |
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι
ἀξιῶν.
|
καὶ |
ἵνα
σοὶ
μὴ
τὰ
ἐν |
| [20] |
γυμνός͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀληθῶς
εἰμι
|
καὶ |
ἰσοστάσιος
τοῖς
ἄλλοις
~νεκροῖς.
~ΕΡΜΗΣ |
| [29] |
~Ἀνόνητα
οὖν
μοι
ἐκεῖνα
πάντα
|
καὶ |
ἰσότιμος
ἔσται
Μαύσωλος
καὶ
~Διογένης; |
| [1] |
~Ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
καλοῖς
τε
|
καὶ |
ἰσχυροῖς
λέγε,
Μεγίλλῳ
τε
τῷ |
| [1] |
ταῦτα
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς
καλοὺς
|
καὶ |
ἰσχυρούς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ
τοῖς
πένησιν, |
| [25] |
μάχῃ
καὶ
τὴν
Λυδίαν
λαβὼν
|
καὶ |
Ἰωνίαν
καὶ
Φρυγίαν
καὶ
ὅλως |
| [3] |
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
|
καὶ |
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ |
| [17] |
ἐπὶ
μήκιστον͵
ὦ
Θούκριτε.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Σὺ
δὲ͵
ὦ |
| [13] |
καὶ
γὰρ
Κλεῖτον
ἐκεῖνον
ὁρῶ
|
καὶ |
~Καλλισθένην
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς
ἐπὶ |
| [19] |
σοι
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον
εἶναι
|
καὶ |
καλὸν
ἐξ
~ὑπαρχῆς
καὶ
ἀξιέραστον; |
| [29] |
τὰ
πολλὰ
τῆς
Ἰωνίας
καταστρεφόμενος·
|
καὶ |
καλὸς
~ἦν
καὶ
μέγας
καὶ |
| [14] |
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ
ἥλους
δὲ
|
καὶ |
~καλῴδιον͵
ἀφ΄
οὗ
τὴν
ὑπέραν |
| [26] |
~ὑπὸ
τῷ
αὐτῷ
ζόφῳ
ὅμοιοι
|
καὶ |
κατ΄
οὐδὲν
ἀλλήλων
διαφέροντες͵
καὶ |
| [3] |
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν
καὶ
κατᾴδων
|
καὶ |
καταγελῶν.
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ταῦτα
οὐχ
ὕβρις; |
| [25] |
ὑπήκουσα͵
καὶ
ἰδιώτην
ἐμαυτὸν
~παρέσχον
|
καὶ |
καταδικασθεὶς
ἤνεγκα
εὐγνωμόνως
τὸ
πρᾶγμα. |
| [3] |
γὰρ
ἂν
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν
|
καὶ |
κατᾴδων
καὶ
καταγελῶν.
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ταῦτα |
| [22] |
ὦ
Ἀκαρνάν͵
ἔστενε
γὰρ
κἀκεῖνος
|
καὶ |
κατηρᾶτο
τῇ
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ
τὸν |
| [20] |
ὅσην
δὲ
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν
|
καὶ |
κενοδοξίαν
καὶ
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
καὶ |
| [1] |
καὶ
περὶ
τῶν
ὅλων
~ἐρίζουσιν
|
καὶ |
κέρατα
φύουσιν
ἀλλήλοις
καὶ
κροκοδείλους |
| [4] |
ταῖς
τοιαύταις
~οἰμωγαῖς
ἐπᾳδόμενον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΚΕΡΒΕΡΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ |
| [6] |
γάρ͵
ὡς
οὐδὲν
ἴσον
~κύαμοι
|
καὶ |
κεφαλαὶ
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος |
| [14] |
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
τούτους
προστίθει.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Καὶ |
κηρὸν
ὡς
ἐπιπλάσαι
τοῦ
σκαφιδίου |
| [19] |
~ὁ
δ΄
ἐπίστευέν
τε
ἂν
|
καὶ |
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας
~δὲ |
| [19] |
ὁρᾷς͵
ὄντα
καὶ
λημῶντα
προσέτι
|
καὶ |
κορυζῶντα
~ὑπερήδοντο
θεραπεύοντες͵
καὶ
μακάριος |
| [5] |
κάλλη.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀστᾶ
μόνα
ὁρῶ
|
καὶ |
κρανία
τῶν
σαρκῶν
γυμνά͵
ὅμοια |
| [22] |
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
|
καὶ |
Κράτης͵
σχολὴν
ἄγομεν·
ὥστε
τί |
| [25] |
Σκιπίων
στρατηγὸς
ὁ
καθελὼν
Καρχηδόνα
|
καὶ |
κρατήσας
~Λιβύων
μεγάλαις
μάχαις.
~ΜΙΝΩΣ |
| [22] |
τοῦ
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ
Κράτης͵ |
| [1] |
~ἐρίζουσιν
καὶ
κέρατα
φύουσιν
ἀλλήλοις
|
καὶ |
κροκοδείλους
ποιοῦσι
καὶ
τὰ
~τοιαῦτα |
| [22] |
καὶ
ταῦτα
φιάλας
πέντε
χρυσᾶς
|
~καὶ |
κυμβία
τέτταρα
μεθ΄
ἑαυτοῦ
κομίζων. |
| [1] |
ἐκεῖ
~πλουσίους
οὐδὲν
ἀμείνους
αὑτῶν·
|
καὶ |
Λακεδαιμονίοις
δὲ
τοῖς
σοῖς
ταῦτα, |
| [11] |
τοῖς
θεοῖς.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ
|
καὶ |
λάλος͵
καὶ
εἰ
μὴ
παύσῃ |
| [22] |
ὁ
δανειστικὸς
ὁ
ἐκ
Πειραιῶς
|
καὶ |
Λάμπις
~ὁ
Ἀκαρνὰν
ξεναγὸς
ὢν |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
βαρύν
τε
ὄντα
|
~καὶ |
λάσιον͵
ὡς
ὁρᾷς·
πέντε
μναῖ |
| [10] |
οἶδα͵
ὦ
Τροφώνιε͵
ὅ
τι
|
καὶ |
λέγεις·
ὅτι
μέντοι
ὅλος
εἶ |
| [9] |
κἀκείναις
ἐντύχω͵
εἴσομαι
ὅ
τι
|
καὶ |
λέγουσι.
σὺ
δέ͵
ὦ
~βέλτιστε͵ |
| [22] |
ἐδήλου
δὲ
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν
|
καὶ |
λεπτὸς
εἰς
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος. |
| [5] |
Ἀχιλλεὺς
καὶ
~Τυρὼ
καὶ
Ἑλένη
|
καὶ |
Λήδα
καὶ
ὅλως
τὰ
ἀρχαῖα |
| [19] |
καὶ
~φαλακρόν͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ὄντα
|
καὶ |
λημῶντα
προσέτι
καὶ
κορυζῶντα
~ὑπερήδοντο |
| [20] |
~ἀλλὰ
καὶ
ματαιοπονίαν
μάλα
πολλὴν
|
καὶ |
λῆρον
οὐκ
ὀλίγον
καὶ
ὕθλους |
| [6] |
ἄγνωστα
καὶ
ἄμορφα͵
κόνις
πάντα
|
καὶ |
λῆρος
πολύς͵
ἀμενηνὰ
ὡς
~ἀληθῶς |
| [25] |
μέγα
ἔπραξα
Ἰταλίαν
~ἀναιμωτὶ
λαβὼν
|
καὶ |
Λιβύην
καὶ
τὰ
μέχρι
Γαδείρων |
| [20] |
καταδίκας
φασὶν
εἶναι
βαρείας͵
τροχοὺς
|
καὶ |
~λίθους
καὶ
γῦπας·
δειχθήσεται
δὲ |
| [20] |
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
|
καὶ |
λόγους
ἀκανθώδεις
καὶ
ἐννοίας
πολυπλόκους͵ |
| [29] |
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης,
ἦρξα
δὲ
|
καὶ |
Λυδῶν
ἐνίων
καὶ
νήσους
δέ |
| [19] |
προσέτι
καὶ
κορυζῶντα
~ὑπερήδοντο
θεραπεύοντες͵
|
καὶ |
μακάριος
ἦν
αὐτῶν
ὅντινα
ἂν |
| [20] |
οὐ
λέληθεν
γάρ
με͵
εἰ
|
~καὶ |
μάλα
περικρύπτεις
αὐτά.
καὶ
τὸ |
| [28] |
Πρωτεσίλαε͵
τὸ
Λήθης
ὕδωρ;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Καὶ |
μάλα͵
ὦ
δέσποτα·
τὸ
δὲ |
| [6] |
~Ἐμὲ
ζητεῖς͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Καὶ |
μάλα͵
ὦ
Σώκρατες.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί |
| [20] |
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν
καὶ
τρυφὴν
|
καὶ |
μαλακίαν·
οὐ
λέληθεν
γάρ
με͵ |
| [16] |
~ἐπινενοήκατε
γραῶν
καὶ
γερόντων
ἐρῶντες͵
|
καὶ |
μάλιστα
εἰ
ἄτεκνοι
εἶεν͵
~οἱ |
| [1] |
βεβαίως
γελῶν
καθάπερ
ἐγὼ
νῦν,
|
~καὶ |
μάλιστα
ἐπειδὰν
ὁρᾷς
τοὺς
πλουσίους |
| [20] |
πάθωμεν.
τί
οἰμώζετε͵
ὦ
μάταιοι͵
|
καὶ |
μάλιστα
ὁ
~φιλόσοφος
σὺ
ὁ |
| [20] |
ἐμβῆτε͵
δέδια
μὴ
ὕστερον
~μετανοήσητε͵
|
καὶ |
μάλιστα
ὁπόσοι
νεῖν
οὐκ
ἐπίστασθε. |
| [6] |
ἀνθρώπους
μοι
τοὺς
πάλαι
δεῖξον
|
καὶ |
μάλιστα
τοὺς
~ἐπισήμους
αὐτῶν.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [10] |
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
~ναῶν
κατηξιώθητε
|
καὶ |
μάντεις
δοκεῖτε͵
καὶ
οἱ
μάταιοι |
| [10] |
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
δὲ
ἥρως
εἰμὶ
|
καὶ |
μαντεύομαι͵
ἤν
τις
κατέλθῃ
παρ΄ |
| [9] |
καὶ
ὕστερον͵
ἢ
ἅμα
~ἀνὴρ
|
καὶ |
μάντις
ἔμαθες
εἶναι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Ὁρᾷς; |
| [20] |
ἀκανθώδεις
καὶ
ἐννοίας
πολυπλόκους͵
~ἀλλὰ
|
καὶ |
ματαιοπονίαν
μάλα
πολλὴν
καὶ
λῆρον |
| [28] |
εὖ
οἶδα
καὶ
φεύξεταί
σε
|
καὶ |
μάτην
ἔσῃ
~τοσαύτην
ὁδὸν
ἀνεληλυθώς. |
| [29] |
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
ἡμέραν.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Κάρ,
ἐπὶ |
| [3] |
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Πολλῶν
γε͵
ὦ
θεοί͵
|
καὶ |
μεγάλων
κτημάτων.
~ΜΙΔΑΣ
~Ὅσου
μὲν |
| [29] |
Ἰωνίας
καταστρεφόμενος·
καὶ
καλὸς
~ἦν
|
καὶ |
μέγας
καὶ
ἐν
πολέμοις
καρτερός· |
| [22] |
φευκτέον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Παραπαίεις͵
ὦ
γέρον͵
|
καὶ |
μειρακιεύῃ
πρὸς
τὸ
χρεών͵
καὶ |
| [16] |
ὦ
Τερψίων·
καὶ
Φείδων
γὰρ
|
καὶ |
Μέλανθος
καὶ
ὅλως
ἅπαντες
~προελεύσονται |
| [20] |
καὶ
ἡμεῖς.
τί
οὖν
ἔτι
|
καὶ |
μέλλετε;
~δικασθῆναι
δεήσει͵
καὶ
τὰς |
| [30] |
χωρίῳ
κατεσκευασμένον.
~ΝΙΡΕΩΣ
ΚΑΙ
ΘΕΡΣΙΤΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἰδοὺ
δή͵
Μένιππος |
| [2] |
παρ'
~ἐμοῦ
τοὺς
λόγους.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵
ὦ
κατάρατε͵ |
| [16] |
πως
γίνεσθαι͵
τὸν
πρεσβύτερον
πρότερον
|
καὶ |
μετὰ
τοῦτον
ὅστις
καὶ
~τῇ |
| [25] |
τὰ
ἐν
Ἀρβήλοις
διηγήσωμαι͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
μέχρι
Ἰνδῶν
ἦλθον
καὶ
τὸν |
| [25] |
καὶ
τὴν
πεδινὴν
Ἰταλίαν
~ἐχειρωσάμην
|
καὶ |
μέχρι
τῶν
προαστείων
τῆς
προὐχούσης |
| [26] |
ὥστε
χρὴ
ἐμμένειν
τῷ
νόμῳ
|
καὶ |
μὴ
~ἀνιᾶσθαι
τοῖς
διατεταγμένοις.
ἄλλως |
| [9] |
ἐξετάζοντα͵
εἴτε
δυνατά
ἐστιν
εἴτε
|
καὶ |
μή͵
παραδέχεσθαι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Σὺ
οὖν |
| [8] |
ἀρέσκεσθαι
καὶ
ἀγαπᾶν
τοῖς
~παροῦσι
|
καὶ |
μηδὲν
αὐτῶν
ἀφόρητον
οἴεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ |
| [24] |
δοκεῖς.
ἀπόλυσον
~αὐτόν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
καὶ |
μηκέτι
κολαζέσθω.
ὅρα
δὲ
μὴ |
| [16] |
~Οὐ
γὰρ
ἐχρῆν
γέροντα
ὄντα
|
καὶ |
μηκέτι
χρήσασθαι
τῷ
πλούτῳ
αὐτὸν |
| [2] |
ἐγὼ
δ΄
οὐκ
ἔχω.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Καὶ |
μὴν
ἄγξω
σε
νὴ
τὸν |
| [2] |
οὗτός
ἐστιν
ὁ
Μένιππος.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Καὶ |
μὴν
ἄν
σε
λάβω
ποτέ |
| [5] |
γυμνά͵
ὅμοια
τὰ
πολλά.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Καὶ |
μὴν
ἐκεῖνά
ἐστιν
ἃ
πάντες |
| [30] |
καὶ
οὐκ
ἀνδρῶδες
~ἔχεις.
~ΝΙΡΕΥΣ
|
~Καὶ |
μὴν
ἐροῦ
Ὅμηρον͵
ὁποῖος
ἦν͵ |
| [13] |
ἂν
ἐτεθνήκειν
Ἄμμωνος
ὤν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Καὶ |
μὴν
καὶ
περὶ
τῆς
Ὀλυμπιάδος |
| [17] |
τί
τοῦτο
γελᾷς͵
ὦ
Ζηνόφαντε;
|
~καὶ |
μὴν
οὐκ
ἔδει
γε
ἑταίρῳ |
| [19] |
ἦν.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Αἰνίγματα
λέγεις.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Καὶ |
μὴν
πρόδηλός
γε
ὁ
ἔρως |
| [3] |
ἂν
ἐθέλοιμι
στασιάζειν
ὑμᾶς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Καὶ |
μήν͵
ὦ
κάκιστοι
Λυδῶν
καὶ |
| [9] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἱκανὸν
τοῦτο·
εἰ
γὰρ
|
καὶ |
μήτραν
εἶχες͵
ἐβουλόμην
εἰδέναι.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [20] |
λῆρον
οὐκ
ὀλίγον
καὶ
ὕθλους
|
~καὶ |
μικρολογίαν͵
νὴ
Δία
καὶ
χρυσίον |
| [19] |
μακάριος
ἦν
αὐτῶν
ὅντινα
ἂν
|
καὶ |
μόνον
~προσέβλεψα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Μῶν
καὶ |
| [2] |
ἐπιβατῶν
ἁπάντων
καταγελῶν
καὶ
ἐπισκώπτων
|
καὶ |
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων
ἐκείνων.
~ΕΡΜΗΣ |
| [19] |
ἦσαν
~πολλοὶ
καὶ
γυναῖκες
ἁβρόταται
|
καὶ |
μύρα
καὶ
οἶνος
ἀνθοσμίας
καὶ |
| [16] |
δοκῶν
καὶ
ὁπότε
εἰσίοιμι
ὑποστένων
|
καὶ |
μύχιόν
τι
καθάπερ
~ἐξ
ᾠοῦ |
| [5] |
~ἔνθα
ὁ
Ὑάκινθός
τέ
ἐστιν
|
καὶ |
Νάρκισσος
καὶ
Νιρεὺς
καὶ
Ἀχιλλεὺς |
| [26] |
Ἀχαιῶν
θεραπεύουσιν͵
~ἰσηγορία
δὲ
ἀκριβὴς
|
καὶ |
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν
κακὸς
ἠδὲ |
| [7] |
ὡς
μὴ
ἐπικύψας
πιεῖν
ἢ
|
καὶ |
νὴ
Δί΄
ἀρυσάμενος
κοίλῃ
~τῇ |
| [22] |
κομίζων.
ὁ
δὲ
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη
|
~καὶ |
νὴ
Δί΄
οὐκ
ἄσεμνος
τὴν |
| [20] |
λόγους
~διεξιόντα
ἐπὶ
Κράτωνι
τούτῳ.
|
καὶ |
νὴ
Δία
γε
ἡ
Δαμασίου |
| [22] |
δακρύοντες
~πλὴν
τῶν
νεογνῶν
τούτων
|
καὶ |
νηπίων.
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
πάνυ |
| [29] |
ἦρξα
δὲ
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων
|
καὶ |
νήσους
δέ
τινας
ὑπηγαγόμην
καὶ |
| [5] |
Ὑάκινθός
τέ
ἐστιν
καὶ
Νάρκισσος
|
καὶ |
Νιρεὺς
καὶ
Ἀχιλλεὺς
καὶ
~Τυρὼ |
| [19] |
καὶ
βαρβαρίζων͵
Κόδρου
δὲ
εὐγενέστερος
|
καὶ |
Νιρέως
~καλλίων
καὶ
Ὀδυσσέως
συνετώτερος |
| [15] |
~θεραπεύουσιν
ἔν
γε
τῷ
φανερῷ͵
|
καὶ |
νοσοῦντος
ἃ
μὲν
βουλεύονται
πᾶσι |
| [19] |
θεραπεύουσιν.
ἐκεῖνος
τοίνυν
~ἐκληρονόμησέ
μου
|
καὶ |
νῦν
ἐν
τοῖς
εὐπατρίδαις
ἀριθμεῖται |
| [18] |
ἀπέθανον
τοῦ
τέγους
μοι
ἐπιπεσόντος͵
|
καὶ |
νῦν
Ἑρμόλαος
ἔχει
τἀμὰ
~ὥσπερ |
| [30] |
λέγεις·
ἐγὼ
δὲ
ἃ
βλέπω
|
καὶ |
νῦν
ἔχεις͵
ἐκεῖνα
δέ
οἱ |
| [12] |
γέλως
ἦν
τοῖς
ὁρῶσιν͵
ᾗ
|
καὶ |
ὁ
Ἄμμων
~γόης
καὶ
ψευδόμαντις |
| [22] |
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
διελαύνεται
δὲ
|
καὶ |
ὁ
Ἀρσάκης
ἐκ
τοῦ
~βουβῶνος |
| [22] |
ἵππον
αὐτῷ
προσαχθῆναι·
καὶ
γὰρ
|
καὶ |
ὁ
~ἵππος
αὐτῷ
συνετεθνήκει͵
μιᾷ |
| [6] |
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος
δὲ
|
καὶ |
ὁ
Κροῖσός
~ἐστιν.
τὸν
Σαρδανάπαλλον |
| [20] |
εὐθεῖαν
ἐκείνην
προϊόντες͵
ἐγὼ
δὲ
|
καὶ |
ὁ
~πορθμεὺς
ἄλλους
μετελευσόμεθα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [21] |
ὥς
γε
~Χαλδαίων
παῖδες͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὁ
Πύθιος
αὐτὸς
ἄρτι
μὲν |
| [20] |
καὶ
~πρὸς
τὸν
κατάπλουν
χρήσιμα.
|
καὶ |
ὁ
ῥήτωρ
δὲ
σὺ
ἀπόθου |
| [6] |
~Χαρμίδης͵
ὦ
Μένιππε͵
καὶ
Φαῖδρος
|
καὶ |
ὁ
τοῦ
Κλεινίου.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ |
| [14] |
ὀβολῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Τίθει
πέντε
δραχμὰς
|
καὶ |
ὀβολοὺς
δύο.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
ἀκέστραν |
| [26] |
~ἐσμεν
οἵδε·
μετὰ
μικρὸν
δὲ
|
καὶ |
Ὀδυσσεὺς
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει
δὲ |
| [19] |
δὲ
εὐγενέστερος
καὶ
Νιρέως
~καλλίων
|
καὶ |
Ὀδυσσέως
συνετώτερος
λεγόμενος
εἶναι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [6] |
ἐκεῖνος
καὶ
παρ΄
~αὐτοὺς
Πιττακὸς
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι·
ἑπτὰ
δὲ
πάντες |
| [6] |
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
Αἴας
καὶ
Διομήδης
|
καὶ |
οἱ
ἄριστοι
τῶν
~Ἑλλήνων.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
| [12] |
οἱ
Σκύθαι
γε͵
ὦ
πάτερ͵
|
καὶ |
οἱ
Ἰνδῶν
ἐλέφαντες
οὐκ
~εὐκαταφρόνητόν |
| [21] |
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους
τῇ
κολακείᾳ.
|
καὶ |
οἱ
μάντεις͵
εἴτε
ἀπὸ
τῶν |
| [9] |
τὸ
χωρίον
τὸ
γυναικεῖον
~ἀπεφράγη
|
καὶ |
οἱ
μαστοὶ
ἀπεστάθησαν
καὶ
τὸ |
| [10] |
~ναῶν
κατηξιώθητε
καὶ
μάντεις
δοκεῖτε͵
|
καὶ |
οἱ
μάταιοι
τῶν
ἀνθρώπων
~θεοὺς |
| [22] |
νεογνῶν
τούτων
καὶ
νηπίων.
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
πάνυ
γέροντες
~ὀδύρονται.
τί |
| [29] |
ῥῖνας
ἀποσεσιμώμεθα.
ὁ
δὲ
τάφος
|
καὶ |
οἱ
πολυτελεῖς
~ἐκεῖνοι
λίθοι
Ἁλικαρνασσεῦσι |
| [24] |
~Οὐκοῦν
καὶ
οἱ
χρηστοὶ
ἅπαντες
|
καὶ |
οἱ
πονηροὶ
δοκοῦντες
ἡμεῖς
~ἐκείνῃ |
| [12] |
Ἄμμων
~γόης
καὶ
ψευδόμαντις
ἠλέγχετο
|
καὶ |
οἱ
προφῆται
κόλακες.
ἢ
τίς |
| [24] |
τῆς
Μοίρας
δηλαδή.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
|
καὶ |
οἱ
χρηστοὶ
ἅπαντες
καὶ
οἱ |
| [13] |
καὶ
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς
προστιθέντες
|
καὶ |
~οἰκοδομοῦντές
σοι
νεὼς
καὶ
θύοντες |
| [1] |
εἰσὶ
καὶ
ἀχθόμενοι
τῷ
~πράγματι
|
καὶ |
οἰκτείροντες
τὴν
ἀπορίαν
λέγε
μήτε |
| [19] |
καὶ
γυναῖκες
ἁβρόταται
καὶ
μύρα
|
καὶ |
οἶνος
ἀνθοσμίας
καὶ
~τράπεζα
ὑπὲρ |
| [28] |
ἠράσθης
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
|
~καὶ |
οἶσθα
οἷον
τὸ
ἐρᾶν
ἐστιν. |
| [3] |
Πλούτων·
μισῶ
γὰρ
αὐτοὺς
ἀγεννεῖς
|
καὶ |
ὀλεθρίους
ὄντας͵
~οἷς
οὐκ
ἀπέχρησεν |
| [19] |
κληρονομεῖν͵
εἰ
καὶ
βάρβαρος
ἦν
|
~καὶ |
ὄλεθρος͵
ὃν
ἤδη
καὶ
αὐτῶν |
| [17] |
διὰ
~τῆς
λεωφόρου
ἀσφαλέστερον͵
εἰ
|
καὶ |
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν.
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
ΚΑΙ |
| [15] |
μάλα
διαβουκολεῖ
αὐτοὺς
καὶ
ἐλπίζει͵
|
καὶ |
ὅλως
~αἰεὶ
θανέοντι
ἐοικὼς
ἔρρωται |
| [16] |
καὶ
Φείδων
γὰρ
καὶ
Μέλανθος
|
καὶ |
ὅλως
ἅπαντες
~προελεύσονται
αὐτοῦ
ὑπὸ |
| [3] |
ᾄδων
~ἐπιταράττει
ἡμῶν
τὰς
οἰμωγάς͵
|
καὶ |
ὅλως
λυπηρός
ἐστιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί |
| [4] |
παθεῖν͵
ὡς
θαυμάσονται
οἱ
θεαταί.
|
~καὶ |
ὅλως
περὶ
πάντων
γε
τῶν |
| [15] |
δὲ
ὅμως
ὑπισχνοῦνται͵
ἢν
ῥαΐσῃ͵
|
καὶ |
ὅλως
ποικίλη
τις
ἡ
~κολακεία |
| [5] |
~Τυρὼ
καὶ
Ἑλένη
καὶ
Λήδα
|
καὶ |
ὅλως
τὰ
ἀρχαῖα
πάντα
κάλλη. |
| [25] |
λαβὼν
καὶ
Ἰωνίαν
καὶ
Φρυγίαν
|
καὶ |
ὅλως
τὰ
~ἐν
ποσὶν
ἀεὶ |
| [30] |
εὔμορφος·
ἰσοτιμία
γὰρ
ἐν
ᾅδου
|
καὶ |
ὅμοιοι
~ἅπαντες.
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἐμοὶ
μὲν |
| [12] |
ἐλέφαντες
οὐκ
~εὐκαταφρόνητόν
τι
ἔργον͵
|
καὶ |
ὅμως
οὐ
διαστήσας
αὐτοὺς
οὐδὲ |
| [21] |
ἐπαντλοῦσαι·
τὸ
δὲ
χρυσίον
ὀδοῦσι
|
καὶ |
ὄνυξι
~καὶ
πάσῃ
μηχανῇ
ἐφύλαττον. |
| [16] |
πόσα
κατέφαγεν
ἀεὶ
~τεθνήξεσθαι
δοκῶν
|
καὶ |
ὁπότε
εἰσίοιμι
ὑποστένων
καὶ
μύχιόν |
| [20] |
καὶ
ἡδυπάθειαν
δὲ
καὶ
~ἀναισχυντίαν
|
καὶ |
ὀργὴν
καὶ
τρυφὴν
καὶ
μαλακίαν· |
| [11] |
~ὑπὲρ
γῆς
ὡς
θεῷ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
|
~Καὶ |
ὀρθῶς
ἔθυες·
αὐτὸς
μὲν
γὰρ |
| [22] |
βίον
δὲ
~ἄπορον
ἀπὸ
καλάμου
|
καὶ |
ὁρμιᾶς
εἶχον
εἰς
ὑπερβολὴν
πτωχὸς |
| [22] |
καὶ
Ἀρσάκης
ὁ
Μηδίας
ὕπαρχος
|
~καὶ |
Ὀροίτης
ὁ
Ἀρμένιος.
ὁ
μὲν |
| [9] |
Λυγκεύς.
ὅτι
μέντοι
μάντις
ἦσθα
|
καὶ |
~ὅτι
ἀμφότερα
ἐγένου
μόνος
καὶ |
| [1] |
ἀσήμους,
ἐκ
μόνης
οἰμωγῆς
διαγινωσκομένους,
|
καὶ |
~ὅτι
μαλθακοὶ
καὶ
ἀγεννεῖς
εἰσι |
| [26] |
ὡς
ἐκείνη
μὲν
ἀνωφελής͵
εἰ
|
καὶ |
~ὅτι
μάλιστα
οἱ
ἄνω
ῥαψῳδήσουσιν. |
| [1] |
~οἰμώζειν
διηγησάμενος
τὴν
ἐνταῦθα
ἰσοτιμίαν,
|
καὶ |
ὅτι
ὄψονται
τοὺς
ἐκεῖ
~πλουσίους |
| [4] |
ἐδόκει
ἀτρέπτῳ
τῷ
~προσώπῳ
προσιέναι
|
καὶ |
οὐ
πάνυ
δεδιέναι
τὸν
θάνατον |
| [22] |
πάνυ
~ἁπαλὸς
ἦν
τὼ
πόδε
|
καὶ |
οὐδ΄
ἑστάναι
χαμαί͵
οὐχ
ὅπως |
| [28] |
περίμεινον·
ἀφίξεται
γὰρ
κἀκείνη
ποτὲ
|
καὶ |
οὐδὲ
σὲ
ἀνελθεῖν
~δεήσει.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ |
| [21] |
ἄλλοι
ἠμέλουν
τῶν
τοιούτων
κτημάτων
|
καὶ |
οὐδεὶς
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵ |
| [12] |
ἀλλ΄
οἱ
βάρβαροι
κατεπλάγησάν
με
|
καὶ |
οὐδεὶς
ἔτι
~ἀνθίστατο
οἰόμενοι
θεῷ |
| [22] |
ὥστε
ἐπεὶ
καταβαλὼν
~ἑαυτὸν
ἔκειτο
|
καὶ |
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ
ἀνίστασθαι
ἤθελεν͵
ὁ |
| [20] |
τρόπαιον·
ἐν
ᾅδου
γὰρ
εἰρήνη
|
καὶ |
οὐδὲν
ὅπλων
~δεήσει.
~ὁ
σεμνὸς |
| [30] |
ἔχω͵
ὅτι
ὅμοιός
εἰμί
σοι
|
καὶ |
οὐδὲν
τηλικοῦτον
~διαφέρεις
ἡλίκον
σε |
| [12] |
Ἡρακλεῖ
καὶ
Διονύσῳ
~παραβάλλεις
σεαυτόν;
|
καὶ |
οὐκ
αἰσχύνῃ͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐδὲ |
| [4] |
~Οὐκοῦν
σοφιστὴς
ὁ
ἄνθρωπος
ἦν
|
καὶ |
οὐκ
ἀληθῶς
κατεφρόνει
τοῦ
~πράγματος; |
| [30] |
τὸ
σόν·
ἀλαπαδνὸν
γὰρ
αὐτὸ
|
καὶ |
οὐκ
ἀνδρῶδες
~ἔχεις.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Καὶ |
| [2] |
ἤντλησα
καὶ
τῆς
κώπης
~συνεπελαβόμην
|
καὶ |
οὐκ
ἔκλαον
μόνος
τῶν
ἄλλων |
| [6] |
κἀνταῦθα
μέτει
τὴν
σεαυτοῦ
τέχνην
|
καὶ |
οὐκ
~ὀλιγωρεῖς
τῶν
καλῶν.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
| [26] |
καὶ
κατ΄
οὐδὲν
ἀλλήλων
διαφέροντες͵
|
καὶ |
οὔτε
~οἱ
τῶν
Τρώων
νεκροὶ |
| [25] |
καὶ
ἀπαίδευτος
παιδείας
τῆς
Ἑλληνικῆς
|
καὶ |
οὔτε
~Ὅμηρον
ὥσπερ
οὗτος
ῥαψῳδῶν |
| [9] |
~δεσπόζουσι
τῶν
ἀνδρῶν
αἱ
γυναῖκες͵
|
καὶ |
οὔτε
πολεμεῖν
ἀνάγκη
αὐταῖς
~οὔτε |
| [26] |
ῥαψῳδήσουσιν.
μετὰ
νεκρῶν
δὲ
ὁμοτιμία͵
|
καὶ |
οὔτε
τὸ
~κάλλος
ἐκεῖνο͵
ὦ |
| [20] |
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις͵
|
καὶ |
οὕτω
ποιήσωμεν.
Οὑτοσὶ
τίς
ὁ |
| [20] |
ἠϊόνος
καταλιπόντας·
μόλις
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
οὕτως
δέξαιτο
ὑμᾶς
τὸ
~πορθμεῖον. |
| [8] |
γὰρ
ἡδὺ
ἔγωγε
ποικίλον
τι
|
καὶ |
οὐχ
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ |
| [20] |
ἀπορρίψω
δέ·
τί
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
πάθοιμι;
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
σὺ
δὲ |
| [19] |
μὲν
πρῶτον
ἅπαντα
ἐδυνάμην·
ἔτι
|
καὶ |
παῖδες
ὡραῖοι
ἦσαν
~πολλοὶ
καὶ |
| [12] |
ἢ
Θρᾷκας
ἢ
Ἰλλυριοὺς
ἢ
|
καὶ |
Παίονας
~χειρώσασθαι͵
ταῦτα
μεγάλα·
Μήδων |
| [6] |
~ἄρα
ἐστίν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μετὰ
Νέστορος
|
καὶ |
Παλαμήδους
ἐκεῖνος
ληρεῖ
τὰ
πολλά. |
| [6] |
σε
~θαυμάσιον
οἴονται
ἄνδρα
γεγενῆσθαι
|
καὶ |
πάντα
ἐγνωκέναι
καὶ
~ταῦταοἶμαι
γὰρ |
| [22] |
βαβαί͵
πολλοί
γε
καὶ
ποικίλοι
|
καὶ |
πάντες
δακρύοντες
~πλὴν
τῶν
νεογνῶν |
| [11] |
καὶ
~θεός.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Οὐ
γὰρ
|
καὶ |
πάντες
οὕτως
σοι
δοκοῦσι
συγκεῖσθαι |
| [4] |
καὶ
τὰ
ἑαυτοῦ
~παιδία
ὠδύρετο
|
καὶ |
παντοῖος
ἐγίνετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
σοφιστὴς |
| [29] |
Κάρ,
ἐπὶ
τίνι
μέγα
φρονεῖς
|
καὶ |
πάντων
ἡμῶν
προτιμᾶσθαι
ἀξιοῖς;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
|
| [22] |
κατιέναι.
ὁ
δέ
γε
Ὀροίτης
|
καὶ |
πάνυ
~ἁπαλὸς
ἦν
τὼ
πόδε |
| [24] |
ὅρα͵
εἰ
δικαίως
κολασθήσομαι.
~ΜΙΝΩΣ
|
~Καὶ |
πάνυ͵
εἴ
γε
ἀποτίνειν
τὴν |
| [20] |
καὶ
ἔχε
ταῦτα͵
κοῦφα
γὰρ
|
καὶ |
πάνυ
εὔφορα
ὄντα
καὶ
~πρὸς |
| [6] |
ὁ
Ἐξηκεστίδου
καὶ
Θαλῆς
ἐκεῖνος
|
καὶ |
παρ΄
~αὐτοὺς
Πιττακὸς
καὶ
οἱ |
| [25] |
δὲ
πατρῴαν
ἀρχὴν
~παραλαβὼν
ηὔξησεν
|
καὶ |
παρὰ
πολὺ
ἐξέτεινε
χρησάμενος
τῇ |
| [22] |
~χώραν͵
ὡς
ἂν
ἐπιτηδείως
πλεύσαιμι·
|
καὶ |
παρὰ
τὸν
πλοῦν
οἱ
μὲν |
| [23] |
ἀμείνους
ὄντες
ἀπείπασθε
τὸν
ἀγῶνα
|
καὶ |
~παρεχωρήσατέ
μοι
τῶν
ἄθλων͵
ὁ |
| [22] |
τῇ
πέλτῃ
παρεκρούσατο
τὴν
προσβολὴν
|
~καὶ |
παρῆλθεν
αὐτὸν
ἡ
ἀκωκή͵
ἐς |
| [20] |
τὴν
τοσαύτην
ἀπεραντολογίαν
καὶ
ἀντιθέσεις
|
καὶ |
παρισώσεις
~καὶ
περιόδους
καὶ
βαρβαρισμοὺς |
| [20] |
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόθου
τὴν
ἐλευθερίαν
|
καὶ |
παρρησίαν
~καὶ
τὸ
ἄλυπον
καὶ |
| [21] |
δὲ
χρυσίον
ὀδοῦσι
καὶ
ὄνυξι
|
~καὶ |
πάσῃ
μηχανῇ
ἐφύλαττον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐκοῦν |
| [7] |
ἐν
Λυδίᾳ
που
τέθαπται͵
ὅπερ
|
~καὶ |
πεινῆν
καὶ
διψῆν
ἐδύνατο͵
σὺ |
| [12] |
ὃς
δειλοῖς
ἀεὶ
~συνηνέχθης
τοξάρια
|
καὶ |
πελτίδια
καὶ
γέρρα
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις; |
| [26] |
οὖν
ἀγεννῆ
τινα
Φρύγα
δειλὸν
|
καὶ |
πέρα
~τοῦ
καλῶς
ἔχοντος
φιλόζῳον |
| [13] |
Ἄμμωνος
ὤν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ
μὴν
|
καὶ |
περὶ
τῆς
Ὀλυμπιάδος
ὅμοια
ἐλέγετο͵ |
| [27] |
δυνατὸν
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐγώ
σοι
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
Ἔρωτος
ἀποκρινοῦμαι
τὰ |
| [1] |
ὅλον
παύσασθαι
αὐτοῖς
παρεγγύα
ληροῦσι
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ὅλων
~ἐρίζουσιν
καὶ |
| [3] |
ἀλλὰ
καὶ
ἀποθανόντες
ἔτι
μέμνηνται
|
~καὶ |
περιέχονται
τῶν
ἄνω·
χαίρω
τοιγαροῦν |
| [20] |
ἀπεραντολογίαν
καὶ
ἀντιθέσεις
καὶ
παρισώσεις
|
~καὶ |
περιόδους
καὶ
βαρβαρισμοὺς
καὶ
τὰ |
| [28] |
οὖν
τούτους
αἰτιᾷ;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ,
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὦ
δέσποτα
καὶ |
| [12] |
~χειρώσασθαι͵
ταῦτα
μεγάλα·
Μήδων
δὲ
|
καὶ |
Περσῶν
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων
ἀνθρώπων |
| [13] |
τὴν
ἑτέραν
σὺ
ταύτην
βάδιζε
|
καὶ |
~πῖνε
πολλάκις͵
ὡς
ἔφην.
~ΕΡΜΟΥ |
| [2] |
βίον.
~ΧΑΡΩΝ
~Χάριεν
λέγεις͵
ἵνα
|
καὶ |
πληγὰς
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
τοῦ |
| [19] |
ὢν
ὁ
περὶ
τοὺς
~ἀτέκνους
|
καὶ |
πλουσίους
γέροντας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Νῦν
μανθάνω |
| [16] |
γέροντος
αὖθις
πρωθήβης
~γενόμενος.
~ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Τοῦτο͵
ὦ
Πλούτων͵ |
| [22] |
τοὺς
~ἀφικνουμένους.
βαβαί͵
πολλοί
γε
|
καὶ |
ποικίλοι
καὶ
πάντες
δακρύοντες
~πλὴν |
| [13] |
~ἐπισπασάμενος
πίε
καὶ
αὖθις
πίε
|
καὶ |
πολλάκις·
οὕτω
γὰρ
ἂν
παύσαιο |
| [6] |
Δί΄
ἀλλὰ
κενοδοξία
καὶ
τῦφος
|
καὶ |
πολλὴ
κόρυζα͵
ταῦτά
σε
~ἀπηνθράκωσεν |
| [1] |
σοὶ
ἔτι
ὁ
γέλως
ἦν
|
καὶ |
πολὺ
τὸ
τίς
γὰρ
ὅλως |
| [1] |
~ΝΕΚΡΙΚΟΙ
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
ΚΑΙ |
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Πολύδευκες,
ἐντέλλομαί |
| [19] |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα·
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηκεις
ποτέ͵
ὦ |
| [30] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πότερος
οὖν
ὁ
Νιρεὺς
|
καὶ |
πότερος
ὁ
Θερσίτης;
οὐδέπω
γὰρ |
| [10] |
ἐτερατεύεσθε
~ὡς
τὰ
μέλλοντα
προειδότες
|
καὶ |
προειπεῖν
δυνάμενοι
τοῖς
ἐρομένοις.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ |
| [12] |
καὶ
~τιτρώσκεσθαί
ποτε
τὸν
βασιλέα
|
καὶ |
προκινδυνεύειν
τοῦ
στρατοῦ͵
ἀλλ΄
ὅτι |
| [1] |
ἀπό
γε
τούτων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Βούλει
|
καὶ |
πρὸς
αὐτοὺς
ἐκείνους
ἐντείλωμαί
τι |
| [20] |
τοῦτο;
καὶ
δακρύεις͵
ὦ
κάθαρμα͵
|
καὶ |
πρὸς
θάνατον
~ἀποδειλιᾷς;
ἔμβηθι
δ΄ |
| [20] |
γὰρ
καὶ
πάνυ
εὔφορα
ὄντα
|
καὶ |
~πρὸς
τὸν
κατάπλουν
χρήσιμα.
καὶ |
| [7] |
ἢν
δέ
ποτε
καὶ
ἀρύσωμαι
|
καὶ |
προσενέγκω
τῷ
στόματι͵
οὐ
~φθάνω |
| [1] |
τῶν
ἄνω.
ταῦτα
λέγε
αὐτῷ,
|
καὶ |
~προσέτι
ἐμπλησάμενον
τὴν
πήραν
ἥκειν |
| [22] |
ὑπερβολὴν
πτωχὸς
ὢν
ἄτεκνός
~τε
|
καὶ |
προσέτι
χωλὸς
καὶ
ἀμυδρὸν
βλέπων. |
| [12] |
μετενέδυς
καὶ
τιάραν
ὀρθὴν
ἐπέθου
|
καὶ |
προσκυνεῖσθαι
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
ἐλευθέρων
ἀνδρῶν͵ |
| [13] |
σε
παρειληφότα
~τὴν
ἀρχὴν
κολακεύοντες
|
καὶ |
προστάτην
αἱρούμενοι
καὶ
στρατηγὸν
ἐπὶ |
| [11] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τὸ
μὲν
τόξον
γυμνὸν
|
καὶ |
πρόχειρον·
ἐγὼ
δὲ
τί
ἂν |
| [23] |
~ἅπαντας͵
τί
αἰτιᾷ
τὸν
Ὀδυσσέα
|
καὶ |
πρῴην
οὔτε
προσέβλεψας
αὐτόν͵
~ὁπότε |
| [27] |
ὥσπερ
σὺ
τοιαῦτα
εὐχόμενος.
~ΑΙΑΚΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τί
ἄγχεις͵
ὦ |
| [28] |
Ἰφίκλου
Φυλάκιος
συστρατιώτης
τῶν
~Ἀχαιῶν
|
καὶ |
πρῶτος
ἀποθανὼν
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ. |
| [9] |
ἀπεστάθησαν
καὶ
τὸ
ἀνδρεῖον
ἀνέφυ
|
καὶ |
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
ἢ
αὐτίκα
ἐκ |
| [25] |
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
αὐτῶν
εἶχον
|
καὶ |
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
Σκύθας
δὲ |
| [5] |
Ἀχαιοὶ
περὶ
~πράγματος
οὕτως
ὀλιγοχρονίου
|
καὶ |
ῥᾳδίως
ἀπανθοῦντος
πονοῦντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐ |
| [1] |
μάλιστα
ἐπειδὰν
ὁρᾷς
τοὺς
πλουσίους
|
καὶ |
σατράπας
καὶ
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς |
| [13] |
ἀπολιπὼν
ἀφῖξαι͵
σωματοφύλακας
καὶ
~ὑπασπιστὰς
|
καὶ |
σατράπας
καὶ
χρυσὸν
τοσοῦτον
καὶ |
| [6] |
ἑώρακας
εἰσιών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα
|
καὶ |
σέ͵
ὅτι
πυλωρεῖς͵
καὶ
τὸν |
| [21] |
καὶ
ἐγὼ
σοῦ͵
πολλῷ
μείζω
|
καὶ |
~σεμνότερα
τῆς
Περσῶν
ἀρχῆς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [25] |
ἐρωτᾶν
διδάξῃς.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἐμὲ
δεῖ
προκεκρίσθαι |
| [11] |
γενόμενον͵
τρία
ταῦτα
ἤδη
γεγένηται·
|
καὶ |
~σκόπει
ὅντινα
τὸν
τρίτον
πατέρα |
| [25] |
αὐτῶν
εἶχον
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
|
καὶ |
Σκύθας
δὲ
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
ἄνδρας |
| [21] |
διαδεξάμενος
τὸν
πλοῦτον
παρὰ
~Ἀντισθένους
|
καὶ |
σοὶ
ἔτι
πλείω
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [19] |
ὄντος
ἀπέθανον.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵
εἰ
|
καί |
σοι
παράδοξον
τοῦτο
δόξει.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [11] |
τῷ
σώματι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ
|
καὶ |
σοφιστής·
τίς
δαὶ
καὶ
ὢν |
| [24] |
~διότι
οὐ
λῃστὴς
μόνον͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
σοφιστής
τις
εἶναι
δοκεῖς.
ἀπόλυσον |
| [18] |
θεραπείαν
προσίετο.
ἔδοξε
δή
μοι
|
καὶ |
~σοφὸν
τοῦτο
εἶναι͵
θέσθαι
διαθήκας |
| [22] |
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ
δακρύων
ἐπιπλάστων
|
καὶ |
στεναγμῶν
~ἑάλως
ὁ
γενναῖος;
ὁ |
| [3] |
ὤν;
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ἐπειδὰν
ἡμεῖς
οἰμώζωμεν
|
καὶ |
στένωμεν
ἐκείνων
μεμνημένοι
τῶν
~ἄνω͵ |
| [19] |
εἶναι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Οὔ
μοι
μέλει·
|
καὶ |
στρατηγησάτω
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
δοκεῖ͵ |
| [25] |
ἀμείνων
μὲν
δόξειεν
ἂν
γενναίου
|
καὶ |
στρατηγικοῦ
ἀνδρὸς
~τῇ
γνώμῃ
πλέον |
| [13] |
ἀρχὴν
κολακεύοντες
καὶ
προστάτην
αἱρούμενοι
|
καὶ |
στρατηγὸν
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι |
| [25] |
στρατηγοῖς
τε
τοῖς
συνετωτάτοις
ἀντεξεταζόμενος
|
καὶ |
~στρατιώταις
τοῖς
μαχιμωτάτοις
συμπλεκόμενος͵
οὐ |
| [5] |
τὴν
γυναῖκα·
ἔφης
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
σὺ
~ἀνεμέσητον
εἶναι
τοιῇδ΄
ἀμφὶ |
| [6] |
τι
ἂν
θέλῃς.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Μὴ
|
καὶ |
σύ
γε͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [28] |
καὶ
βασιλεῦ
καὶ
ἡμέτερε
Ζεῦ
|
καὶ |
σὺ
Δήμητρος
θύγατερ͵
~μὴ
ὑπερίδητε |
| [25] |
μεγάλαις
μάχαις.
~ΜΙΝΩΣ
~Τί
οὖν
|
καὶ |
σὺ
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἀλεξάνδρου
μὲν |
| [11] |
γοῦν
μὴ
τὸ
~ἐναντίον
ἐστὶ
|
καὶ |
σὺ
μὲν
εἶ
ὁ
Ἡρακλῆς͵ |
| [3] |
γὰρ
οὐ
μικρῶν
στερόμενοι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Καὶ |
σὺ
μωραίνεις͵
ὦ
Πλούτων͵
ὁμόψηφος |
| [11] |
τῷ
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
ἀνθ΄
ἑαυτοῦ͵
|
~καὶ |
σὺ
νῦν
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρὸς |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηκεις
ποτέ͵
ὦ
Πολύστρατε͵
|
καὶ |
σὺ
παρ΄
ἡμᾶς
ἔτη
οἶμαι |
| [17] |
παράδοξόν
τι
ἐγένετο.
οἶσθα
γὰρ
|
~καὶ |
σύ
που
Πτοιόδωρον
τὸν
γέροντα; |
| [13] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
τοῦτο͵
ὦ
Ἀλέξανδρε;
|
καὶ |
σὺ
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ
ἡμεῖς |
| [19] |
καὶ
μόνον
~προσέβλεψα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Μῶν
|
καὶ |
σύ
τινα
ὥσπερ
ὁ
Φάων |
| [20] |
ἄμεινον
ἀβαρῆ
εἶναι·
ὥστε
ἔμβαινε.
|
καὶ |
σὺ
τὸν
πλοῦτον
~ἀποθέμενος͵
ὦ |
| [20] |
βίῳ
χρησιμεύσασαν
αὐτῷ.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Οὐκοῦν
|
καὶ |
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόθου
τὴν |
| [10] |
ἐστιν͵
ὡς
φῄς͵
μήτε
θεός͵
|
καὶ |
συναμφότερόν
ἐστιν;
~νῦν
οὖν
ποῦ |
| [25] |
ἐν
τοῖς
~συμποσίοις
τοὺς
φίλους
|
καὶ |
συνελάμβανεν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
δὲ |
| [12] |
τῦφον
~ἀπομαθήσῃ
καὶ
γνώσῃ
σεαυτὸν
|
καὶ |
συνήσεις
ἤδη
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
| [22] |
ὑπὸ
τὸ
στέρνον
ὑπὸ
θυμοῦ
|
καὶ |
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
διελαύνεται
δὲ |
| [11] |
δοκοῦσι
συγκεῖσθαι
ἐκ
δυεῖν͵
ψυχῆς
|
καὶ |
~σώματος;
ὥστε
τί
τὸ
κωλῦόν |
| [24] |
ἡ
Ἀθηνᾶ
τοῦτο
ἐπιτάττοι.
~ΜΙΝΩΟΣ
|
ΚΑΙ |
ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
λῃστὴς |
| [20] |
παρισώσεις
~καὶ
περιόδους
καὶ
βαρβαρισμοὺς
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
βάρη
τῶν
λόγων. |
| [5] |
πολὺν
χρόνον
ἄλγεα
πάσχειν·
ἐπεὶ
|
~καὶ |
τὰ
ἄνθη
ξηρὰ
ὄντα
εἴ |
| [18] |
τἀμὰ
πάντα͵
ὡς
κἀκεῖνος
ζηλώσειεν
|
καὶ |
τὰ
αὐτὰ
πράξειεν.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί |
| [6] |
καὶ
τά
γε
σχήματα
αὐτὰ
|
καὶ |
~τὰ
βαδίσματα
εἰ
θεάσαιτό
τις͵ |
| [6] |
~Πολλοὶ
τῶν
νέων
φιλοσοφεῖν
λέγουσι͵
|
καὶ |
τά
γε
σχήματα
αὐτὰ
καὶ |
| [8] |
αἱ
ὧραι
δὲ
αἱ
αὐταὶ
|
καὶ |
τὰ
γινόμενα
ἅπαντα
ἑξῆς
ἕκαστον͵ |
| [4] |
ποδός͵
ὥσπερ
τὰ
βρέφη
ἐκώκυεν
|
καὶ |
τὰ
ἑαυτοῦ
~παιδία
ὠδύρετο
καὶ |
| [20] |
ὃς
ἂν
μὴ
ψιλὸς
ᾖ
|
καὶ |
τὰ
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
ἔφην͵
ἀποβαλών. |
| [20] |
καὶ
τοὺς
στεφάνους
τούτους
ἀπόρριψον
|
καὶ |
τὰ
κηρύγματα.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ἰδού
σοι |
| [13] |
προσκυνοῦντα
~καὶ
Βαβυλῶνα
καὶ
Βάκτρα
|
καὶ |
τὰ
μεγάλα
θηρία
καὶ
τιμὴν |
| [25] |
καὶ
Γαλατῶν
ἐκράτησα
τῶν
ἑσπερίων
|
καὶ |
τὰ
~μεγάλα
ὄρη
ὑπερβὰς
τὰ |
| [25] |
Ἰταλίαν
~ἀναιμωτὶ
λαβὼν
καὶ
Λιβύην
|
καὶ |
τὰ
μέχρι
Γαδείρων
ὑπαγόμενος;
ἀλλ΄ |
| [22] |
~τραῦμα
ἐν
ταῖν
χεροῖν
εἶχε
|
καὶ |
τὰ
παιδία͵
ἃ
νεογνὰ
καταλελοίπει͵ |
| [20] |
αὐτοῦ
συνέχεται
πρὸς
τῶν
γυναικῶν
|
καὶ |
τὰ
παιδία
νεογνὰ
~ὄντα
ὁμοίως |
| [22] |
τῆς
τόλμης͵
ὃς
Κιθαιρῶνα
ὑπερβάλλων
|
~καὶ |
τὰ
περὶ
τὰς
Ἐλευθερὰς
χωρία |
| [1] |
ῥακίων
ποικίλον,
γελᾷ
δ'
ἀεὶ
|
καὶ |
~τὰ
πολλὰ
τοὺς
ἀλαζόνας
τούτους |
| [16] |
με
~οἱ
ἀντερασταὶ
τῇ
μεγαλοδωρεᾷ͵
|
καὶ |
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ
φροντίδων
ἄγρυπνος |
| [14] |
ὑπὸ
τρυφῆς
ἐξῳδηκὼς
~τὴν
γαστέρα
|
καὶ |
τὰ
σκέλη͵
ὠχροὶ
ἅπαντες
καὶ |
| [21] |
τὸ
~κράτος͵
ἄρτι
δὲ
Μοιρίχῳ͵
|
καὶ |
τὰ
τάλαντα
ποτὲ
μὲν
ἐπὶ |
| [1] |
φύουσιν
ἀλλήλοις
καὶ
κροκοδείλους
ποιοῦσι
|
καὶ |
τὰ
~τοιαῦτα
ἄπορα
ἐρωτᾶν
διδάσκουσι |
| [15] |
~δὲ
πάντων
ἐστὶ
μιαρώτατον͵
ὅτι
|
καὶ |
τὰ
τοιαῦτα
εὐχόμενοι
ὅμως
~θεραπεύουσιν |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀπόδυθι
τοιγαροῦν
τὸ
κάλλος
|
καὶ |
τὰ
χείλη
αὐτοῖς
φιλήμασι
καὶ |
| [1] |
ἔχων
πολύθυρον,
ἅπαντι
ἀνέμῳ
~ἀναπεπταμένον
|
καὶ |
ταῖς
ἐπιπτυχαῖς
τῶν
ῥακίων
ποικίλον, |
| [1] |
τιμωρεῖσθε
ἑαυτοὺς
~λογιζόμενοι
τοὺς
τόκους
|
καὶ |
τάλαντα
ἐπὶ
ταλάντοις
συντιθέντες,
οὓς |
| [7] |
γὰρ
ἱκανά͵
ὦ
Αἰακέ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΤΑΝΤΑΛΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
κλάεις͵
ὦ |
| [8] |
καὶ
ταὐτὸν
ἐγένετό
σοι
προσκορές͵
|
~καὶ |
τἀνταῦθα
ὅμοια
ὄντα
προσκορῆ
ὁμοίως |
| [21] |
κλήρου
ἕνεκα
ἑκάτερος
ἡλικιῶται
ὄντες͵
|
~καὶ |
τὰς
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερὸν |
| [6] |
πυλωρεῖς͵
καὶ
τὸν
βασιλέα
εἶδον
|
καὶ |
τὰς
~Ἐρινῦς·
τοὺς
δὲ
ἀνθρώπους |
| [20] |
ἔτι
καὶ
μέλλετε;
~δικασθῆναι
δεήσει͵
|
καὶ |
τὰς
καταδίκας
φασὶν
εἶναι
βαρείας͵ |
| [24] |
τάχος
εἰς
τὸ
Ἠλύσιον
~πεδίον
|
καὶ |
τὰς
μακάρων
νήσους
κατοικεῖτε͵
ἀνθ΄ |
| [29] |
προφαίνομεν
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
~ἀφῃρήμεθα
|
καὶ |
τὰς
ῥῖνας
ἀποσεσιμώμεθα.
ὁ
δὲ |
| [20] |
ποτέ
σε
ἡ
πόλις
ἀνεκήρυξεν
|
καὶ |
τὰς
τῶν
~ἀνδριάντων
ἐπιγραφάς͵
μηδὲ |
| [20] |
τὴν
ἐφεστρίδα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλὰ
|
καὶ |
ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Εἶεν.
τί |
| [20] |
τὴν
ὕβριν
καὶ
τὴν
ὀργήν͵
|
καὶ |
~ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι |
| [22] |
ἀποθανών;
τί
~ἀγανακτεῖς͵
ὦ
βέλτιστε͵
|
καὶ |
ταῦτα
γέρων
ἀφιγμένος;
ἦ
που |
| [25] |
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς
αὐτῶν
διαπλεῦσαι.
|
καὶ |
ταῦτα
δὲ
ἔπραττον
~αὐτὸς
προκινδυνεύων |
| [23] |
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ
~ἐκράτησέ
σου
|
καὶ |
ταῦτα
ἐπὶ
Τρωσὶ
δικασταῖς.
~ΑΙΑΣ |
| [25] |
καταδικασθεὶς
ἤνεγκα
εὐγνωμόνως
τὸ
πρᾶγμα.
|
καὶ |
ταῦτα
~ἔπραξα
βάρβαρος
ὢν
καὶ |
| [22] |
καὶ
μειρακιεύῃ
πρὸς
τὸ
χρεών͵
|
καὶ |
ταῦτα
~ἡλικιώτης
ὢν
τοῦ
πορθμέως. |
| [20] |
σοι
ἔχωσαν
λέγε·
~βαρύνει
γὰρ
|
καὶ |
ταῦτα
μνημονευόμενα.
~ΚΡΑΤΩΝ
~Οὐχ
ἑκὼν |
| [27] |
~ΠΑΡΙΣ
~Ἄδικα
ποιῶν͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
|
καὶ |
ταῦτα
ὁμότεχνον
ὄντα
σοι·
ἐρωτικὸς |
| [25] |
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς
γεφυρῶσαι
νεκροῖς.
|
καὶ |
ταῦτα
~πάντα
ἔπραξα
οὔτε
Ἄμμωνος |
| [1] |
ἥκειν
μετ'
ὀλίγον;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Εἰρήσεται
|
καὶ |
ταῦτα
πρὸς
ἐκείνους.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ |
| [25] |
τὴν
κεφαλὴν
διεδέδετο͵
Μακεδόσι
ἴσως
|
καὶ |
ταῦτα
σεμνά͵
οὐ
~μὴν
διὰ |
| [25] |
δίκαζε·
ἱκανὰ
γὰρ
ἀπὸ
πολλῶν
|
καὶ |
~ταῦτα.
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Μὴ
πρότερον͵
ἢν |
| [22] |
~διοδεύων
δύο
μόνους
οἰκέτας
ἐπηγάγετο͵
|
καὶ |
ταῦτα
φιάλας
πέντε
χρυσᾶς
~καὶ |
| [1] |
αὐτοὺς
παρ'
ἐμοῦ
λέγε.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
~Καὶ |
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες,
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
| [6] |
ἄνδρα
γεγενῆσθαι
καὶ
πάντα
ἐγνωκέναι
|
καὶ |
~ταῦταοἶμαι
γὰρ
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν
εἰδότα. |
| [20] |
~Μάλιστα·
ὑπὲρ
τὸ
μέτωπον
γὰρ
|
καὶ |
ταύτας
ἐπῆρκεν͵
οὐκ
οἶδα
ἐφ΄ |
| [6] |
ὄψει͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἄπιθι·
|
καὶ |
ταυτὶ
γὰρ
ἱκανά͵
ὦ
Αἰακέ. |
| [20] |
σὺ
τὸ
σχῆμα
πρῶτον͵
εἶτα
|
καὶ |
ταυτὶ
πάντα.
ὦ
Ζεῦ͵
ὅσην |
| [8] |
τῷ
βίῳ
τὸ
ὅμοιον
ἀεὶ
|
καὶ |
ταὐτὸν
ἐγένετό
σοι
προσκορές͵
~καὶ |
| [29] |
ᾤετο,
Διογένης
δὲ
~καταγελάσεται
αὐτοῦ.
|
καὶ |
τάφον
ὁ
μὲν
ἐν
Ἁλικαρνασσῷ |
| [8] |
~Ἀληθῆ
ταῦτα
ἤκουσας͵
ὦ
Μένιππε͵
|
καὶ |
τέθνηκα͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀθάνατος
~εἶναι |
| [16] |
τελευταῖον
εἰδέναι
γε
ἐχρῆν͵
~πότε
|
καὶ |
τεθνήξεται
τῶν
γερόντων
ἕκαστος͵
ἵνα |
| [9] |
μηδὲν
αὐτῶν
ἀφόρητον
οἴεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΤΕΙΡΕΣΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Τειρεσία͵
εἰ |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
μᾶλλον
δὲ
γόης
|
καὶ |
τερατείας
μεστός·
ὥστε
~ἀπόδυσον
καὶ |
| [13] |
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ
Διόγενες͵
~ἅνθρωπος
|
καὶ |
τεχνίτης.
πλὴν
ἀλλὰ
τοῦτό
γε |
| [16] |
πρότερον
καὶ
μετὰ
τοῦτον
ὅστις
|
καὶ |
~τῇ
ἡλικίᾳ
μετ΄
αὐτόν͵
ἀναστρέφεσθαι |
| [20] |
ὁρᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
τὴν
ὠμότητα
|
καὶ |
τὴν
ἄνοιαν
καὶ
τὴν
ὕβριν |
| [25] |
ἔτι
παρελθὼν
ἐπὶ
~τὰ
πράγματα
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
τεταραγμένην
κατέσχον
καὶ |
| [25] |
ὦ
Μίνως͵
ὠνάμην͵
ὅτι
ἐνταῦθα
|
καὶ |
τὴν
Ἑλλάδα
~φωνὴν
ἐξέμαθον·
ὥστε |
| [20] |
τὸ
διάδημα
ἔασόν
με
ἔχειν
|
καὶ |
τὴν
ἐφεστρίδα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλὰ |
| [12] |
Ἀθηναίων͵
καὶ
τὸ
~Ἀρκάδων
ὁπλιτικὸν
|
καὶ |
τὴν
Θετταλὴν
ἵππον
καὶ
τοὺς |
| [20] |
καὶ
τὰ
χείλη
αὐτοῖς
φιλήμασι
|
καὶ |
τὴν
~κόμην
τὴν
βαθεῖαν
καὶ |
| [6] |
πορθμέα
τοῦτον͵
ὅς
σε
~διεπέρασεν͵
|
καὶ |
τὴν
λίμνην
καὶ
τὸν
Πυριφλεγέθοντα |
| [25] |
τε
Γρανικῷ
ἐκράτησα
~μεγάλῃ
μάχῃ
|
καὶ |
τὴν
Λυδίαν
λαβὼν
καὶ
Ἰωνίαν |
| [12] |
πράξεις
~ἐπαινέσαι
ἐτόλμησεν.
σὺ
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα
καταβαλὼν
~κάνδυν͵ |
| [20] |
τὸν
πλοῦτον
~ἀποθέμενος͵
ὦ
Κράτων͵
|
καὶ |
τὴν
μαλακίαν
δὲ
προσέτι
καὶ |
| [28] |
τὴν
αἰτίαν
τὴν
Εὐρυδίκην
παρέδοτε
|
~καὶ |
τὴν
ὁμογενῆ
μου
Ἄλκηστιν
παρεπέμψατε |
| [20] |
τὴν
ἄνοιαν
καὶ
τὴν
ὕβριν
|
καὶ |
τὴν
ὀργήν͵
καὶ
~ταῦτα
ἄφες. |
| [25] |
καὶ
~ἀναστάτους
ἐποίησα
τοσαύτας
πόλεις
|
καὶ |
τὴν
πεδινὴν
Ἰταλίαν
~ἐχειρωσάμην
καὶ |
| [21] |
τὰ
κτήματα
καὶ
τὸν
πίθον
|
καὶ |
τὴν
πήραν
χοίνικας
δύο
~θέρμων |
| [20] |
~Ἔμβαινε͵
ὦ
Μένιππε
ἀνδρῶν
ἄριστε͵
|
καὶ |
τὴν
προεδρίαν
ἔχε
παρὰ
τὸν |
| [20] |
καὶ
τὴν
μαλακίαν
δὲ
προσέτι
|
καὶ |
τὴν
τρυφὴν
μηδὲ
~τὰ
ἐντάφια |
| [20] |
τὴν
ὠμότητα
καὶ
τὴν
ἄνοιαν
|
καὶ |
τὴν
ὕβριν
καὶ
τὴν
ὀργήν͵ |
| [20] |
τὸν
τῦφον
ἀπόρριψον͵
ὦ
Λάμπιχε͵
|
καὶ |
τὴν
ὑπεροψίαν·
βαρήσει
~γὰρ
τὸ |
| [20] |
γὰρ
ἀφῆκα͵
ὡς
ὁρᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Καὶ |
τὴν
ὠμότητα
καὶ
τὴν
ἄνοιαν |
| [2] |
ἔχεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Θέρμους͵
εἰ
θέλεις͵
|
καὶ |
τῆς
Ἑκάτης
τὸ
δεῖπνον.
~ΧΑΡΩΝ |
| [2] |
ὦ
βέλτιστε·
καὶ
γὰρ
ἤντλησα
|
καὶ |
τῆς
κώπης
~συνεπελαβόμην
καὶ
οὐκ |
| [12] |
τοῦ
Δαρείου
γυναικὸς
καλῆς
οὔσης͵
|
καὶ |
τῆς
μητρὸς
αὐτοῦ
καὶ
τῶν |
| [11] |
βελτίστοις
τῶν
νεκρῶν
σύνεστιν
Ὁμήρου
|
~καὶ |
τῆς
τοιαύτης
ψυχρολογίας
καταγελῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΥ |
| [22] |
τοὺς
κατιόντας
οἷοί
τινές
εἰσι
|
καὶ |
τί
~ἕκαστος
αὐτῶν
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ |
| [12] |
καταβαλὼν
~κάνδυν͵
ὥς
φασι͵
μετενέδυς
|
καὶ |
τιάραν
ὀρθὴν
ἐπέθου
καὶ
προσκυνεῖσθαι |
| [13] |
Βάκτρα
καὶ
τὰ
μεγάλα
θηρία
|
καὶ |
τιμὴν
καὶ
δόξαν
καὶ
τὸ |
| [29] |
δὲ
~τοῦ
μὲν
σώματος
εἰ
|
καί |
τινα
τάφον
ἔχει
οὐκ
οἶδεν· |
| [27] |
δὲ
ὡς
ἀκούσιόν
τί
~ἐστιν
|
καί |
τις
ἡμᾶς
δαίμων
ἄγει
ἔνθα |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κἀγὼ
ἤδη
ἄπειμι͵
μὴ
|
καί |
τις
ἡμᾶς
νεκρὸς
λάθῃ
διαφυγών. |
| [22] |
φάρμακον.
ἀλλ΄
ἀπίωμεν
ἤδη͵
μὴ
|
καί |
τις
ἡμᾶς
ὑπίδηται
ὡς
~ἀπόδρασιν |
| [20] |
λέγεις·
ἀπόθου
καὶ
τοῦτον.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
|
~Καὶ |
τίς
ὁ
ἀποκείρων
ἔσται;
~ΕΡΜΗΣ
|
| [22] |
δέχεται
τῇ
σαρίσῃ
τὴν
~ἐπέλασιν
|
καὶ |
τιτρώσκει
τὸν
ἵππον
ὑπὸ
τὸ |
| [25] |
ταῦτα
δὲ
ἔπραττον
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
|
καὶ |
τιτρώσκεσθαι
ἀξιῶν.
καὶ
ἵνα
σοὶ |
| [12] |
ὅτι
μὴ
καλὸν
οἴομαι
εἶναι
|
καὶ |
~τιτρώσκεσθαί
ποτε
τὸν
βασιλέα
καὶ |
| [18] |
ἔχει
τἀμὰ
~ὥσπερ
τις
λάβραξ
|
καὶ |
τὸ
ἄγκιστρον
τῷ
δελέατι
συγκατασπάσας. |
| [20] |
ἀπόθου
τὴν
ἐλευθερίαν
καὶ
παρρησίαν
|
~καὶ |
τὸ
ἄλυπον
καὶ
τὸ
γενναῖον |
| [9] |
~ἀπεφράγη
καὶ
οἱ
μαστοὶ
ἀπεστάθησαν
|
καὶ |
τὸ
ἀνδρεῖον
ἀνέφυ
καὶ
~πώγωνα |
| [25] |
ὑπέμεινεν
~μυριάδας
πολλὰς
στρατοῦ
ἄγων.
|
καὶ |
τὸ
ἀπὸ
τούτου͵
ὦ
Μίνως͵ |
| [12] |
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων
καὶ
Ἀθηναίων͵
|
καὶ |
τὸ
~Ἀρκάδων
ὁπλιτικὸν
καὶ
τὴν |
| [20] |
ἡ
πήρα
μοι͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
καὶ |
τὸ
βάκτρον
εἰς
~τὴν
λίμνην |
| [26] |
ἄπειρος
ἔτι
τῶν
ἐνταῦθα
ὢν
|
καὶ |
~τὸ
βέλτιον
ἐκείνων
ὁπότερον
ἦν |
| [20] |
καὶ
παρρησίαν
~καὶ
τὸ
ἄλυπον
|
καὶ |
τὸ
γενναῖον
καὶ
τὸν
γέλωτα· |
| [20] |
τὸ
ἐπὶ
τῶν
παρειῶν
ἐρύθημα
|
καὶ |
τὸ
δέρμα
ὅλον.
~ἔχει
καλῶς͵ |
| [20] |
~ὁ
δὲ
τὴν
πορφυρίδα
οὑτοσὶ
|
καὶ |
τὸ
διάδημα
ὁ
βλοσυρὸς
τίς |
| [12] |
δέ͵
ὦ
πάτερ͵
οὐκ
ἐπαινεῖς
|
καὶ |
τὸ
ἐν
Ὀξυδράκαις
~πρῶτον
καθαλέσθαι |
| [27] |
τούτων
αἴτιος͵
ἀλλὰ
ἡ
Μοῖρα
|
καὶ |
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
οὕτως
~ἐπικεκλῶσθαι. |
| [20] |
καὶ
τὴν
~κόμην
τὴν
βαθεῖαν
|
καὶ |
τὸ
ἐπὶ
τῶν
παρειῶν
ἐρύθημα |
| [13] |
θηρία
καὶ
τιμὴν
καὶ
δόξαν
|
καὶ |
τὸ
~ἐπίσημον
εἶναι
ἐξελαύνοντα
διαδεδεμένον |
| [12] |
ἵππον
καὶ
τοὺς
Ἠλείων
ἀκοντιστὰς
|
~καὶ |
τὸ
Μαντινέων
πελταστικὸν
ἢ
Θρᾷκας |
| [26] |
καὶ
ἡ
κοινωνία
τοῦ
πράγματος
|
καὶ |
τὸ
μὴ
μόνον
αὐτὸν
~πεπονθέναι. |
| [20] |
δὲ
ἀπόθου
καὶ
τὸν
τῦφον
|
καὶ |
~τὸ
οἴεσθαι
ἀμείνων
εἶναι
τῶν |
| [12] |
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
ἐλευθέρων
ἀνδρῶν͵
ἠξίους͵
|
καὶ |
τὸ
πάντων
γελοιότατον͵
~ἐμιμοῦ
τὰ |
| [8] |
ἡ
γὰρ
ἰσοτιμία
πάνυ
δημοτικὴ
|
καὶ |
τὸ
~πρᾶγμα
οὐδὲν
ἔχει
τὸ |
| [16] |
γέλωτα
ὀφλισκάνετε
~πρὸ
ἐκείνων
κατορυττόμενοι͵
|
καὶ |
τὸ
πρᾶγμα
τοῖς
πολλοῖς
ἥδιστον |
| [22] |
ἡδὺ
γὰρ
ἦν
τὸ
φῶς
|
καὶ |
τὸ
τεθνάναι
δεινὸν
καὶ
φευκτέον. |
| [22] |
τὸν
Κιθαιρῶνα
Ἐλευσῖνάδε
οἶμαι
βαδίζωνἔστενε
|
καὶ |
τὸ
~τραῦμα
ἐν
ταῖν
χεροῖν |
| [9] |
δέ
σοι
ἡ
μήτρα
ἠφανίσθη
|
καὶ |
τὸ
χωρίον
τὸ
γυναικεῖον
~ἀπεφράγη |
| [20] |
εἰ
~καὶ
μάλα
περικρύπτεις
αὐτά.
|
καὶ |
τὸ
ψεῦδος
δὲ
ἀπόθου
καὶ |
| [25] |
πρὸς
τὸ
μέγεθος
τῶν
πραγμάτων
|
καὶ |
~τοιοῦτόν
τι
πιστεύσαντες
περὶ
ἐμοῦ. |
| [16] |
δὲ
τί
παθόντες
ἀλλοτρίοις
ἐπιχαίνετε
|
καὶ |
τοῖς
ἀτέκνοις
τῶν
~γερόντων
εἰσποιεῖτε |
| [13] |
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς
προστιθέντες
καὶ |
| [1] |
ταῦτα
πρὸς
ἐκείνους.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῖς
καλοῖς
τε
καὶ
ἰσχυροῖς |
| [1] |
τοὺς
καλοὺς
καὶ
ἰσχυρούς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Καὶ |
τοῖς
πένησιν,
ὦ
Λάκων,
πολλοὶ |
| [6] |
ταῦτα
καὶ
σέ͵
ὅτι
πυλωρεῖς͵
|
καὶ |
τὸν
βασιλέα
εἶδον
καὶ
τὰς |
| [20] |
τὸ
ἄλυπον
καὶ
τὸ
γενναῖον
|
καὶ |
τὸν
γέλωτα·
μόνος
γοῦν
τῶν |
| [28] |
ἄνερ͵
σὺ
καὶ
τοῦτο
ἴασαι
|
καὶ |
τὸν
Ἑρμῆν
κέλευσον͵
ἐπειδὰν
~ἐν |
| [22] |
τὴν
σάρισαν
αὐτόν
τε
διαπείρει
|
καὶ |
τὸν
~ἵππον.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Πῶς
οἷόν |
| [26] |
αὐτὸν
~πεπονθέναι.
ὁρᾷς
τὸν
Ἡρακλέα
|
καὶ |
τὸν
Μελέαγρον
καὶ
ἄλλους
~θαυμαστοὺς |
| [25] |
ἐπεὶ
δ΄
οὖν
ἐνίκησέ
τε
|
καὶ |
τὸν
ὄλεθρον
ἐκεῖνον
Δαρεῖον
ἐν |
| [21] |
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος
ἐμοῦ
τὰ
κτήματα
|
καὶ |
τὸν
πίθον
καὶ
τὴν
πήραν |
| [13] |
~ἄρτι
δὲ
ἐς
τὰς
πράξεις
|
καὶ |
τὸν
πλοῦτον.
καὶ
γὰρ
αὖ |
| [6] |
μὲν
ὅτι
Κέρβερός
ἐστιν
οἶσθα͵
|
καὶ |
τὸν
πορθμέα
τοῦτον͵
ὅς
σε |
| [6] |
σε
~διεπέρασεν͵
καὶ
τὴν
λίμνην
|
καὶ |
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
ἤδη
ἑώρακας
εἰσιών. |
| [20] |
ἐπείπερ
οὕτω
κελεύεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸν
πώγωνα
τοῦτον
ἀποθέσθω͵
ὦ |
| [6] |
Δί΄
ἐπεὶ
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
|
καὶ |
τὸν
Σαρδανάπαλλον
ἄπειμι
~πλησίον
οἰκήσων |
| [20] |
σοι
ὁ
πλοῦτος
ἀπέρριπται.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Καὶ |
τὸν
τῦφον
ἀπόρριψον͵
ὦ
Λάμπιχε͵ |
| [20] |
καὶ
τὸ
ψεῦδος
δὲ
ἀπόθου
|
καὶ |
τὸν
τῦφον
καὶ
~τὸ
οἴεσθαι |
| [25] |
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι
Ἰνδῶν
ἦλθον
|
καὶ |
τὸν
~Ὠκεανὸν
ὅρον
ἐποιησάμην
τῆς |
| [12] |
~πρῶτον
καθαλέσθαι
ἐντὸς
τοῦ
τείχους
|
καὶ |
τοσαῦτα
λαβεῖν
τραύματα;
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Οὐκ |
| [5] |
ἔπεσον
Ἕλληνές
τε
καὶ
βάρβαροι
|
καὶ |
τοσαῦται
~πόλεις
ἀνάστατοι
γεγόνασιν;
~ΕΡΜΗΣ |
| [5] |
ἐπληρώθησαν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
~Ἑλλάδος
|
καὶ |
τοσοῦτοι
ἔπεσον
Ἕλληνές
τε
καὶ |
| [25] |
προαστείων
τῆς
προὐχούσης
πόλεως
ἦλθον
|
~καὶ |
τοσούτους
ἀπέκτεινα
μιᾶς
ἡμέρας͵
ὥστε |
| [24] |
ἐξελήλεγξαι͵
ὦ
Σώστρατε͵
πονηρὸς
ὢν
|
~καὶ |
τοσούτους
ἀπεκτονώς;
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵ |
| [12] |
ἔπραξας͵
λέουσι
~συγκατακλείων
πεπαιδευμένους
ἄνδρας
|
καὶ |
τοσούτους
γαμῶν
γάμους
~καὶ
Ἡφαιστίωνα |
| [11] |
ὁπότε
ἐκεῖνος
ἔζη͵
~συνῆς
αὐτῷ
|
καὶ |
τότε
εἴδωλον
ὤν;
ἢ
εἷς |
| [16] |
καὶ
διατάττων.
ταῦτα
γοῦν
μοι
|
καὶ |
τοῦ
~ἀποθανεῖν
αἴτια
γεγένηται͵
ἀγρυπνία |
| [3] |
ἀξιοῦντες
~καὶ
ἐλευθέροις
ἀνδράσιν
ἐντρυφῶντες
|
καὶ |
τοῦ
θανάτου
παράπαν
οὐ
~μνημονεύοντες· |
| [24] |
~Λέγε͵
μὴ
μακρὰ
μόνον͵
ὡς
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
διακρίνωμεν
ἤδη.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
| [15] |
Χαρῖνον
τὸν
νέον
καὶ
Δάμωνα
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
ἅπαντας. |
| [24] |
μηκέτι
κολαζέσθω.
ὅρα
δὲ
μὴ
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
~τὰ
ὅμοια |
| [25] |
~Ὠκεανὸν
ὅρον
ἐποιησάμην
τῆς
ἀρχῆς
|
καὶ |
τοὺς
ἐλέφαντας
αὐτῶν
εἶχον
καὶ |
| [12] |
ἔπραξά
τι
τοῦ
νικᾶν
ἕνεκα.
|
καὶ |
τοὺς
~Ἕλληνας
δὲ
τοὺς
μὲν |
| [25] |
καὶ
τοὺς
φίλους
εὖ
~ἐποίησα
|
καὶ |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
εἰ
δὲ |
| [12] |
ὁπλιτικὸν
καὶ
τὴν
Θετταλὴν
ἵππον
|
καὶ |
τοὺς
Ἠλείων
ἀκοντιστὰς
~καὶ
τὸ |
| [29] |
φαλακρὰ
γὰρ
ἄμφω
~καὶ
γυμνά,
|
καὶ |
τοὺς
ὀδόντας
ὁμοίως
προφαίνομεν
καὶ |
| [29] |
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
ὁμοίως
προφαίνομεν
|
καὶ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
~ἀφῃρήμεθα
καὶ
τὰς |
| [25] |
τοὺς
δακτυλίους
αὐτῶν
~μεδίμνοις
ἀπομετρῆσαι
|
καὶ |
τοὺς
ποταμοὺς
γεφυρῶσαι
νεκροῖς.
καὶ |
| [6] |
ὄντι.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Βούλει
σοὶ
ἐπιδείξω
|
καὶ |
τοὺς
σοφούς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Νὴ
Δία |
| [20] |
ἕτερον
πόδα
ὑπερθεὶς
~μόνον·
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
στεφάνους
τούτους
ἀπόρριψον
καὶ |
| [25] |
ἀδελφῷ
μεγίστων
ἠξιώθην
ἄριστος
κριθείς͵
|
καὶ |
~τούς
τε
Κελτίβηρας
εἷλον
καὶ |
| [25] |
ἐποίει
ἐν
Καπύῃ
ἑταίραις
συνὼν
|
καὶ |
~τοὺς
τοῦ
πολέμου
καιροὺς
ὁ |
| [25] |
τὸν
Τάναϊν
ἐνίκησα
μεγάλῃ
ἱππομαχίᾳ͵
|
καὶ |
τοὺς
φίλους
εὖ
~ἐποίησα
καὶ |
| [25] |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
τεταραγμένην
κατέσχον
|
καὶ |
τοὺς
φονέας
τοῦ
~πατρὸς
μετῆλθον͵ |
| [13] |
τὸν
πλοῦτον.
καὶ
γὰρ
αὖ
|
καὶ |
τοῦτο
ἀγαθὸν
~ἡγεῖτο
εἶναι͵
ὡς |
| [11] |
ἐξεπίτηδες
ἐρεσχηλοῦντα·
~ὅμως
δ΄
οὖν
|
καὶ |
τοῦτο
ἄκουσον·
ὁπόσον
μὲν
γὰρ |
| [7] |
τόπον.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὀρθῶς
μὲν
λέγεις·
|
καὶ |
τοῦτο
δ΄
οὖν
μέρος
τῆς |
| [4] |
πάνυ
δεδιέναι
τὸν
θάνατον
δοκῶν
|
καὶ |
τοῦτο
~ἐμφῆναι
τοῖς
ἔξω
τοῦ |
| [28] |
~ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
~Οὐκοῦν͵
ὦ
ἄνερ͵
σὺ
|
καὶ |
τοῦτο
ἴασαι
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν |
| [30] |
ὅμοιοι
~ἅπαντες.
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἐμοὶ
μὲν
|
καὶ |
τοῦτο
ἱκανόν.
|
| [13] |
μὲν
πρὸς
τὸ
κάλλος͵
ὡς
|
καὶ |
τοῦτο
μέρος
ὂν
τἀγαθοῦ͵
~ἄρτι |
| [12] |
ἁπάντων
τῶν
~σωμάτων;
ἄλλως
τε
|
καὶ |
τοῦτο͵
ὃ
χρήσιμον
ἔφης͵
ὦ |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τὸν
σιμὸν
λέγω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Καὶ |
τοῦτο
ὅμοιον·
σιμοὶ
γὰρ
ἅπαντες. |
| [21] |
οἱ
δὲ
ὀβολὸν
~ἥξουσι
κομίζοντες
|
καὶ |
τοῦτον
ἄχρι
τοῦ
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
| [20] |
καὶ
τερατείας
μεστός·
ὥστε
~ἀπόδυσον
|
καὶ |
τοῦτον·
ὄψει
γὰρ
πολλὰ
καὶ |
| [20] |
τοὐλάχιστον.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις·
ἀπόθου
|
καὶ |
τοῦτον.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Καὶ
τίς
ὁ |
| [14] |
πέντε
ὀβολοὺς
ἐγὼ
κατέβαλον.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Καὶ |
τούτους
προστίθει.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
κηρὸν |
| [24] |
~γενομένους
ὧν
ἡ
Κλωθὼ
προσέταττεν͵
|
καὶ |
τούτους
τιμήσας
τοὺς
~διακονησαμένους
ἀλλοτρίοις |
| [19] |
καὶ
μύρα
καὶ
οἶνος
ἀνθοσμίας
|
καὶ |
~τράπεζα
ὑπὲρ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ. |
| [14] |
παρεγίγνοντο͵
ἀνδρεῖοι
~ἅπαντες͵
αἵματος
ἀνάπλεῳ
|
καὶ |
τραυματίαι
οἱ
πολλοί·
νῦν
δὲ |
| [14] |
τὸν
Ἀϊδωνέα͵
τῶν
πέντε
ὠνησάμην͵
|
καὶ |
τροπωτῆρα
δύο
ὀβολῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Τίθει |
| [10] |
μηδὲν
ὑγιὲς
λέγειν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ,
ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Σφὼ
μέντοι͵
ὦ |
| [20] |
δὲ
καὶ
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν
|
καὶ |
τρυφὴν
καὶ
μαλακίαν·
οὐ
λέληθεν |
| [22] |
εἰ
τάλαντα
ἔχων
ὁμοῦ
χίλια
|
καὶ |
τρυφῶν
αὐτὸς
~ἐνενηκοντούτης
ὢν
ὀκτωκαιδεκαέτει |
| [1] |
ὁρᾷς
τοὺς
πλουσίους
καὶ
σατράπας
|
καὶ |
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς
καὶ
ἀσήμους, |
| [5] |
Νάρκισσος
καὶ
Νιρεὺς
καὶ
Ἀχιλλεὺς
|
καὶ |
~Τυρὼ
καὶ
Ἑλένη
καὶ
Λήδα |
| [9] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Τειρεσία͵
εἰ
μὲν
|
καὶ |
τυφλὸς
εἶ͵
οὐκέτι
διαγνῶναι
ῥᾴδιον. |
| [6] |
~Οὐ
μὰ
Δί΄
ἀλλὰ
κενοδοξία
|
καὶ |
τῦφος
καὶ
πολλὴ
κόρυζα͵
ταῦτά |
| [16] |
τὴν
πανουργίαν
τοῦ
ἔρωτος͵
ἢν
|
καὶ |
τύχωσι
παῖδας
ἔχοντες͵
μισεῖν
~αὐτοὺς |
| [27] |
ἐρωτικὸς
~γὰρ
καὶ
αὐτός
εἰμι
|
καὶ |
τῷ
αὐτῷ
θεῷ
κατέσχημαι·
οἶσθα |
| [29] |
βασιλείᾳ
φῄς
καὶ
τῷ
κάλλει
|
καὶ |
τῷ
βάρει
τοῦ
τάφου;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
|
| [29] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ
φῄς
|
καὶ |
τῷ
κάλλει
καὶ
τῷ
βάρει |
| [25] |
~καταγωνιζόμενος
ὑποφεύγοντας
πρὶν
διώκειν
τινὰ
|
καὶ |
τῷ
τολμήσαντι
~παραδιδόντας
εὐθὺς
τὴν |
| [12] |
οὔσης͵
καὶ
τῆς
μητρὸς
αὐτοῦ
|
καὶ |
τῶν
~θυγατέρων
ἐπεμελήθης·
βασιλικὰ
γὰρ |
| [20] |
ὀλίγον
ὠρυομένων
~οἴκτιστον
ἐπ΄
ἐμοὶ
|
καὶ |
τῶν
κοράκων
τυπτομένων
τοῖς
πτεροῖς͵ |
| [20] |
κινάβραν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βούλει
μικρὸν
ἀφέλωμαι
|
καὶ |
τῶν
ὀφρύων;
~ΕΡΜΗΣ
~Μάλιστα·
ὑπὲρ |
| [16] |
ζῴης
ἐπὶ
μήκιστον
πλουτῶν
ἅμα
|
καὶ |
τῶν
~τοιούτων
καταγελῶν͵
μηδὲ
πρότερόν |
| [20] |
πολλὴν
καὶ
λῆρον
οὐκ
ὀλίγον
|
καὶ |
ὕθλους
~καὶ
μικρολογίαν͵
νὴ
Δία |
| [16] |
συνετώτερα
γίνεται
ἤπερ
σοὶ
δοκεῖ.
|
~καὶ |
ὑμεῖς
δὲ
τί
παθόντες
ἀλλοτρίοις |
| [23] |
πανοπλία
τοῦ
ἀνεψιοῦ
γε
~οὖσα.
|
καὶ |
ὑμεῖς
οἱ
ἄλλοι
πολὺ
ἀμείνους |
| [10] |
ἂν
ἐδόξαζον͵
εἰ
μὴ
ζῶντες
|
καὶ |
ὑμεῖς
τοιαῦτα
ἐτερατεύεσθε
~ὡς
τὰ |
| [26] |
τὸν
βίον
ἀνιᾷ͵
οἶμαι
δὲ
|
καὶ |
ὑμῶν
ἕκαστον·
εἰ
δὲ
μὴ |
| [13] |
ὑπὲρ
γῆς
ἀπολιπὼν
ἀφῖξαι͵
σωματοφύλακας
|
καὶ |
~ὑπασπιστὰς
καὶ
σατράπας
καὶ
χρυσὸν |
| [27] |
τῇ
ἀποβάσει
ἀπέθανες.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
σοι͵
ὦ
Αἰακέ͵ |
| [17] |
τὸ
πρᾶγμα
εἰς
μήκιστον
ἐπεγίνετο
|
καὶ |
ὑπὲρ
τὸν
Τιθωνὸν
ὁ
γέρων |
| [2] |
Δί΄
ὀναίμην
γε͵
εἰ
μέλλω
|
καὶ |
ὑπερεκτίνειν
τῶν
νεκρῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ |
| [30] |
Ἴλιον
~ἦλθον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ’
οὐχὶ
|
καὶ |
ὑπὸ
γῆν͵
ὡς
οἶμια,
κάλλιστος |
| [20] |
ὑμῖν͵
ὡς
ὁρᾶτε͵
τὸ
~σκαφίδιον
|
καὶ |
ὑπόσαθρόν
ἐστιν
καὶ
διαρρεῖ
τὰ |
| [22] |
ὠθοῦντος
τοῦ
Ἑρμοῦ
ὅμως
ἀντιβαίνοντας
|
καὶ |
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας
οὐδὲν
δέον.
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [9] |
ἦσθα͵
καὶ
ἐμαντεύου
τότε
ὥσπερ
|
καὶ |
ὕστερον͵
ἢ
ἅμα
~ἀνὴρ
καὶ |
| [6] |
~Ἄλυποι͵
ὦ
Αἰακέ͵
οὗτοι
μόνοι
|
καὶ |
φαιδροὶ
τῶν
ἄλλων·
ὁ
δὲ |
| [6] |
σέ;
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Χαρμίδης͵
ὦ
Μένιππε͵
|
καὶ |
Φαῖδρος
καὶ
ὁ
τοῦ
Κλεινίου. |
| [19] |
τῇ
πόλει·
καὶ
γέροντά
με
|
καὶ |
~φαλακρόν͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ὄντα
καὶ |
| [16] |
Θουκρίτου.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θάρρει͵
ὦ
Τερψίων·
|
καὶ |
Φείδων
γὰρ
καὶ
Μέλανθος
καὶ |
| [26] |
τοῦ
λέγειν
ὁρῶμεν·
~σιωπᾶν
γὰρ
|
καὶ |
φέρειν
καὶ
ἀνέχεσθαι
δέδοκται
ἡμῖν͵ |
| [22] |
φῶς
καὶ
τὸ
τεθνάναι
δεινὸν
|
καὶ |
φευκτέον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Παραπαίεις͵
ὦ
γέρον͵ |
| [28] |
~δυναμένη;
φοβήσεται
γὰρ
εὖ
οἶδα
|
καὶ |
φεύξεταί
σε
καὶ
μάτην
ἔσῃ |
| [29] |
Ἁλικαρνασσεῦσι
μὲν
ἴσως
εἶεν
ἐπιδείκνυσθαι
|
καὶ |
~φιλοτιμεῖσθαι
πρὸς
τοὺς
ξένους,
ὡς |
| [26] |
τοῖν
διδασκάλοιν
ἀμφοῖν͵
Χείρωνός
τε
|
καὶ |
~Φοίνικος.
ἠκροώμην
γάρ͵
ὁπότε
ἔφης |
| [16] |
τοῦ
~ἀποθανεῖν
αἴτια
γεγένηται͵
ἀγρυπνία
|
καὶ |
φροντίδες·
ὁ
δὲ
τοσοῦτόν
μοι |
| [25] |
τὴν
Λυδίαν
λαβὼν
καὶ
Ἰωνίαν
|
καὶ |
Φρυγίαν
καὶ
ὅλως
τὰ
~ἐν |
| [3] |
~Καὶ
μήν͵
ὦ
κάκιστοι
Λυδῶν
|
καὶ |
Φρυγῶν
καὶ
Ἀσσυρίων͵
οὕτω
~γινώσκετε |
| [25] |
ἀμείνων͵
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας
αὐτὸν
|
καὶ |
φυγεῖν
καταναγκάσας
ἀτίμως.
πῶς
οὖν |
| [12] |
~Ἑλλήνων
κρατεῖν
ἔργον
ἦν͵
Βοιωτῶν
|
καὶ |
Φωκέων
καὶ
Ἀθηναίων͵
καὶ
τὸ |
| [12] |
μεγάλα·
Μήδων
δὲ
καὶ
Περσῶν
|
καὶ |
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων
ἀνθρώπων
καὶ
ἁβρῶν͵ |
| [16] |
καὶ
ἐμοὶ
ἥδιστον
ἤδη͵
εἰ
|
καὶ |
Χαροιάδης
~προτεθνήξεται
Θουκρίτου.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θάρρει͵ |
| [30] |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἐμέ
γε
τὸν
Ἀγλαΐας
|
καὶ |
Χάροπος͵
ὃς
κάλλιστος
ἀνὴρ
ὑπὸ |
| [14] |
~πῖνε
πολλάκις͵
ὡς
ἔφην.
~ΕΡΜΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΧΑΡΩΝΟΣ
~ΕΡΜΗΣ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
πορθμεῦ͵ |
| [8] |
~ὕδατος
αὐτοὺς
οὐχ
ὑπομένοντος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
ΚΑΙ |
ΧΕΙΡΩΝΟΣ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηκουσα͵
ὦ
Χείρων͵ |
| [20] |
ὕθλους
~καὶ
μικρολογίαν͵
νὴ
Δία
|
καὶ |
χρυσίον
γε
τουτὶ
καὶ
ἡδυπάθειαν |
| [13] |
σωματοφύλακας
καὶ
~ὑπασπιστὰς
καὶ
σατράπας
|
καὶ |
χρυσὸν
τοσοῦτον
καὶ
ἔθνη
προσκυνοῦντα |
| [30] |
προσειπών͵
ἀλλ΄
ὁ
φοξὸς
ἐγὼ
|
καὶ |
ψεδνὸς
οὐδὲν
χείρων
~ἐφάνην
τῷ |
| [12] |
ᾗ
καὶ
ὁ
Ἄμμων
~γόης
|
καὶ |
ψευδόμαντις
ἠλέγχετο
καὶ
οἱ
προφῆται |
| [25] |
Βιθυνῷ͵
~καθάπερ
ἄξιον
ἦν
πανουργότατον
|
καὶ |
ὠμότατον
ὄντα·
ὡς
γὰρ
δὴ |
| [11] |
εἶ
καὶ
σοφιστής·
τίς
δαὶ
|
καὶ |
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διογένους
τοῦ |
| [7] |
δεόμενον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ληρεῖς͵
ὦ
Τάνταλε͵
|
καὶ |
ὡς
ἀληθῶς
ποτοῦ
δεῖσθαι
δοκεῖς͵ |
| [19] |
ὑπὲρ
τὰς
ἐν
Σικελίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Καινὰ |
ταῦτα·
ἐγὼ
γάρ
σε
πάνυ |
| [16] |
βίου
παραχωρήσαντα
τοῖς
νέοις;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Καινά͵ |
ὦ
Τερψίων͵
νομοθετεῖς͵
τὸν
μηκέτι |
| [16] |
ἅπασιν
ἡδὺ
~προαποθανεῖν
ὑμᾶς
αὐτῶν.
|
καινὴν |
γάρ
τινα
ταύτην
τὴν
τέχνην |
| [22] |
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
ἐγὼ
δὲ
|
καίπερ |
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον
~ἀποθάνοιεν. |
| [25] |
συνὼν
καὶ
~τοὺς
τοῦ
πολέμου
|
καιροὺς |
ὁ
θαυμάσιος
καθηδυπαθῶν.
ἐγὼ
δὲ |
| [7] |
πίεται
τῶν
νεκρῶν·
~ἀδύνατον
γάρ·
|
καίτοι |
οὐ
πάντες
ὥσπερ
σὺ
ἐκ |
| [16] |
~οἱ
δὲ
ἔντεκνοι
ὑμῖν
ἀνέραστοι.
|
καίτοι |
πολλοὶ
ἤδη
τῶν
ἐρωμένων
συνέντες |
| [12] |
καὶ
~Διονύσῳ
ἐνάμιλλον
τιθέασί
με.
|
καίτοι |
τὴν
Ἄορνον
ἐκείνην͵
οὐδετέρου
~ἐκείνων |
| [20] |
τὰ
παιδία
νεογνὰ
~ὄντα
ὁμοίως
|
κἀκεῖνα |
ὑπὸ
τῶν
παίδων
βάλλεται
ἀφθόνοις |
| [9] |
Λυκάονος
θυγατέρα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ην
που
|
κἀκείναις |
ἐντύχω͵
εἴσομαι
ὅ
τι
καὶ |
| [28] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκοῦν
περίμεινον·
ἀφίξεται
γὰρ
|
κἀκείνη |
ποτὲ
καὶ
οὐδὲ
σὲ
ἀνελθεῖν |
| [28] |
~ἐκείνῃ
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς
δὲ
|
κἀκείνη |
προσήσεταί
σε
οὐδὲ
διαγνῶναι
~δυναμένη; |
| [28] |
αὐτὰ
~ὀδυρόμενον;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οἶμαι
πείσειν
|
κἀκείνην |
ἀκολουθεῖν
παρ΄
ὑμᾶς͵
ὥστε
ἀνθ΄ |
| [15] |
πείσονται͵
πανοῦργοι
ὄντες.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Πολλὰ
|
κἀκεῖνος |
εὖ
μάλα
διαβουκολεῖ
αὐτοὺς
καὶ |
| [18] |
ἐκείνῳ
~καταλέλοιπα
τἀμὰ
πάντα͵
ὡς
|
κἀκεῖνος |
ζηλώσειεν
καὶ
τὰ
αὐτὰ
πράξειεν. |
| [22] |
δέ͵
ὦ
Ἀκαρνάν͵
ἔστενε
γὰρ
|
κἀκεῖνος |
καὶ
κατηρᾶτο
τῇ
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ |
| [18] |
ἄτεκνον
ὄντα
ἐθεράπευον
ἐπὶ
~θανάτῳ͵
|
κἀκεῖνος |
οὐκ
ἀηδῶς
τὴν
θεραπείαν
προσίετο. |
| [14] |
~Νῦν
οὖν
ἐγὼ
καθεδοῦμαι
τὰ
|
κάκιστα |
εὐχόμενος
γενέσθαι͵
ὡς
ἂν
~ἀπὸ |
| [3] |
ὑμᾶς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
μήν͵
ὦ
|
κάκιστοι |
Λυδῶν
καὶ
Φρυγῶν
καὶ
Ἀσσυρίων͵ |
| [28] |
καταλιπὼν
ᾠχόμην
ἀποπλέων͵
εἶτα
ὁ
|
κακοδαίμων |
ἐν
τῇ
~ἀποβάσει
ἀπέθανον
ὑπὸ |
| [15] |
ὀνειροποληθέντα
πλοῦτον
~ἀπολιπόντες
ἡκέτωσαν
ἤδη
|
κακοὶ |
κακῶς
ἀποθανόντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀμέλησον͵
ὦ |
| [26] |
ἀκριβὴς
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν
|
κακὸς |
ἠδὲ
καὶ
ἐσθλός.
ταῦτά
~με |
| [22] |
ὡς
τῶν
ἐν
τῷ
~γήρᾳ
|
κακῶν |
φάρμακον.
ἀλλ΄
ἀπίωμεν
ἤδη͵
μὴ |
| [3] |
ὄντας͵
~οἷς
οὐκ
ἀπέχρησεν
βιῶναι
|
κακῶς͵ |
ἀλλὰ
καὶ
ἀποθανόντες
ἔτι
μέμνηνται |
| [15] |
πλοῦτον
~ἀπολιπόντες
ἡκέτωσαν
ἤδη
κακοὶ
|
κακῶς |
ἀποθανόντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀμέλησον͵
ὦ
Πλούτων· |
| [5] |
οἱ
καλοί
εἰσιν
ἢ
αἱ
|
καλαί͵ |
Ἑρμῆ;
ξενάγησόν
με
νέηλυν
ὄντα. |
| [22] |
ἐνενήκοντα͵
βίον
δὲ
~ἄπορον
ἀπὸ
|
καλάμου |
καὶ
ὁρμιᾶς
εἶχον
εἰς
ὑπερβολὴν |
| [29] |
ἐπὶ
τούτοις.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ'
ὦ
|
καλὲ |
Μαύσωλε,
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
ἔτι |
| [20] |
ὃς
ἔσπευσα
ἐπὶ
τὸν
θάνατον
|
καλέσαντος |
μηδενός;
ἀλλὰ
~μεταξὺ
λόγων
οὐ |
| [28] |
γυμνὸν
ὢν
καὶ
ἄμορφον
τῇ
|
καλῇ |
σου
~ἐκείνῃ
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς |
| [12] |
ἀπέσχου
~τῆς
τοῦ
Δαρείου
γυναικὸς
|
καλῆς |
οὔσης͵
καὶ
τῆς
μητρὸς
αὐτοῦ |
| [29] |
τῇ
βασιλείᾳ
φῄς
καὶ
τῷ
|
κάλλει |
καὶ
τῷ
βάρει
τοῦ
τάφου; |
| [5] |
καὶ
ὅλως
τὰ
ἀρχαῖα
πάντα
|
κάλλη. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀστᾶ
μόνα
ὁρῶ
καὶ |
| [17] |
ἐπιγελᾶν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Ἀστεῖα
γάρ͵
ὦ
|
Καλλιδημίδη͵ |
πέπονθας.
ὁ
γέρων
δὲ
τί |
| [17] |
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Σὺ
δὲ͵
ὦ
|
Καλλιδημίδη͵ |
πῶς
ἀπέθανες;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
| [17] |
σε
τὰ
πολλὰ
ᾔδειν
συνόντα.
|
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ |
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
ἀεὶ
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον |
| [17] |
γάρ
τι
παράδοξον
ἐρεῖν
ἔοικας.
|
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ |
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι
ἥκομεν͵
δύο |
| [17] |
οἶσθα·
παρῆς
γὰρ
~ἀποθνήσκοντί
μοι.
|
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ |
~Παρῆν͵
ὦ
Ζηνόφαντε·
τὸ
δὲ |
| [17] |
γέρων
δὲ
τί
πρὸς
ταῦτα;
|
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ |
~Πρῶτον
μὲν
ὑπεταράχθη
πρὸς
τὸ |
| [17] |
μήκιστον͵
ὦ
Θούκριτε.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
ΚΑΙ
|
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
|
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Σὺ
δὲ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵ |
| [11] |
υἱὸς
ὤν;
εἰπέ
μοι͵
ὦ
|
καλλίνικε͵ |
νεκρὸς
εἶ;
ἐγὼ
γάρ
σοι |
| [13] |
γὰρ
Κλεῖτον
ἐκεῖνον
ὁρῶ
καὶ
|
~Καλλισθένην |
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς
ἐπὶ
σὲ |
| [5] |
ἀνθεῖ
καὶ
ἔχει
τὴν
χρόαν͵
|
κάλλιστά |
ἐστιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
τοῦτο͵
ὦ |
| [19] |
~προσήγετο
ἁπανταχόθεν
τῆς
γῆς
τὰ
|
κάλλιστα. |
ΣΙΜΥΛΟΣ
Ἐτυράννησας͵
~ὦ
Πολύστρατε͵
μετ΄ |
| [30] |
τὸν
Ἀγλαΐας
καὶ
Χάροπος͵
ὃς
|
κάλλιστος |
ἀνὴρ
ὑπὸ
Ἴλιον
~ἦλθον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
| [30] |
καὶ
ὑπὸ
γῆν͵
ὡς
οἶμια,
|
κάλλιστος |
ἦλθες͵
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
~ὀστᾶ |
| [29] |
τὸ
~ἀκριβέστατον
εἰκασμένων
λίθου
τοῦ
|
καλλίστου, |
οἷον
οὐδὲ
νεὼν
εὕροι
τις |
| [16] |
τῶν
νέων
~καταγελώμενον͵
ἀποθνήσκειν
δὲ
|
καλλίστους |
καὶ
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους·
ἄνω
γὰρ |
| [11] |
τοῖς
θεοῖς
~σύνεστι
καὶ
ἔχει
|
καλλίσφυρον |
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν
εἰμι |
| [19] |
Κόδρου
δὲ
εὐγενέστερος
καὶ
Νιρέως
|
~καλλίων |
καὶ
Ὀδυσσέως
συνετώτερος
λεγόμενος
εἶναι. |
| [25] |
φημὶ
εἶναι.
εἰ
δέ
ἐστι
|
καλλίων |
οὑτοσί͵
διότι
~διαδήματι
τὴν
κεφαλὴν |
| [30] |
ἐστιν.
εἰπέ͵
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ
|
καλλίων |
σοι
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δὲ |
| [26] |
δὲ
ὁμοτιμία͵
καὶ
οὔτε
τὸ
|
~κάλλος |
ἐκεῖνο͵
ὦ
Ἀντίλοχε͵
οὔτε
ἡ |
| [29] |
~νεκρός,
ἀλλ'
οὐδὲ
οὕτως
ἐς
|
κάλλος |
ἐξησκημένον,
ἵππων
καὶ
ἀνδρῶν
ἐς |
| [20] |
ἦν.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀπόδυθι
τοιγαροῦν
τὸ
|
κάλλος |
καὶ
τὰ
χείλη
αὐτοῖς
φιλήμασι |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Νῦν
μανθάνω
σου
τὸ
|
κάλλος͵ |
ὦ
θαυμάσιε͵
ὅτι
παρὰ
τῆς |
| [13] |
ἐπαινῶν
ἄρτι
μὲν
πρὸς
τὸ
|
κάλλος͵ |
ὡς
καὶ
τοῦτο
μέρος
ὂν |
| [1] |
κόνις,
φασί,
κρανία
γυμνὰ
~τοῦ
|
κάλλους. |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Οὐ
χαλεπὸν
οὐδὲ
ταῦτα |
| [5] |
ΕΡΜΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ
δαὶ
οἱ
|
καλοί |
εἰσιν
ἢ
αἱ
καλαί͵
Ἑρμῆ; |
| [1] |
ἐκείνους.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
καλοῖς |
τε
καὶ
ἰσχυροῖς
λέγε,
Μεγίλλῳ |
| [28] |
ἐν
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν
εὐθὺς
|
~καλὸν |
ἀπεργάσασθαι
αὐτὸν͵
οἷος
ἦν
ἐκ |
| [19] |
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον
εἶναι
καὶ
|
καλὸν |
ἐξ
~ὑπαρχῆς
καὶ
ἀξιέραστον;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ |
| [12] |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐχ
ὅτι
μὴ
|
καλὸν |
οἴομαι
εἶναι
καὶ
~τιτρώσκεσθαί
ποτε |
| [20] |
ὑψηλοῦ͵
ὡς
ἐπισκοπῇς
ἅπαντας.
ὁ
|
καλὸς |
δ΄
οὗτος
τίς
~ἐστιν;
~ΧΑΡΜΟΛΕΩΣ |
| [29] |
πολλὰ
τῆς
Ἰωνίας
καταστρεφόμενος·
καὶ
|
καλὸς |
~ἦν
καὶ
μέγας
καὶ
ἐν |
| [1] |
οὐδὲ
ταῦτα
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς
|
καλοὺς |
καὶ
ἰσχυρούς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ
τοῖς |
| [14] |
ἀνεῳγότα
καὶ
ἥλους
δὲ
καὶ
|
~καλῴδιον͵ |
ἀφ΄
οὗ
τὴν
ὑπέραν
ἐποίησας͵ |
| [6] |
τέχνην
καὶ
οὐκ
~ὀλιγωρεῖς
τῶν
|
καλῶν. |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
γὰρ
ἂν
ἥδιον |
| [11] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄
ὦ
βέλτιστε
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
|
καλῶς |
ἂν
ταῦτα
ἔλεγες͵
εἰ
~σῶμα |
| [20] |
καὶ
τὸ
δέρμα
ὅλον.
~ἔχει
|
καλῶς͵ |
εὔζωνος
εἶ͵
ἐπίβαινε
ἤδη.
~ὁ |
| [26] |
Φρύγα
δειλὸν
καὶ
πέρα
~τοῦ
|
καλῶς |
ἔχοντος
φιλόζῳον
ἴσως
ἐχρῆν
λέγειν͵ |
| [28] |
με͵
ὦ
δέσποτα͵
καὶ
βούλομαι
|
κἂν |
πρὸς
ὀλίγον
ὀφθεὶς
~αὐτῇ
καταβῆναι |
| [13] |
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵
σὺ
δὲ
|
κἂν |
τὸ
Λήθης
ὕδωρ
χανδὸν
~ἐπισπασάμενος |
| [12] |
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα
καταβαλὼν
|
~κάνδυν͵ |
ὥς
φασι͵
μετενέδυς
καὶ
τιάραν |
| [6] |
~Εὖ
γε͵
ὦ
Σώκρατες͵
ὅτι
|
κἀνταῦθα |
μέτει
τὴν
σεαυτοῦ
τέχνην
καὶ |
| [21] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐκοῦν
ἡμεῖς
μὲν
ἕξομεν
|
κἀνταῦθα |
τὸν
πλοῦτον͵
οἱ
δὲ
ὀβολὸν |
| [22] |
ἐπὶ
τῷ
Ἀράξῃ
πρὸς
τὸν
|
Καππαδόκην |
συμπλοκῇ.
ὁ
~μὲν
γὰρ
Ἀρσάκης |
| [25] |
μοι
δοκεῖ
οἷα
ἐποίει
ἐν
|
Καπύῃ |
ἑταίραις
συνὼν
καὶ
~τοὺς
τοῦ |
| [29] |
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
|
Κάρ, |
ἐπὶ
τίνι
μέγα
φρονεῖς
καὶ |
| [6] |
λῆρος
πολύς͵
ἀμενηνὰ
ὡς
~ἀληθῶς
|
κάρηνα. |
οὗτος
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
τίς |
| [29] |
μέν,
ὦ
Σινωπεῦ,
ὃς
ἐβασίλευσα
|
Καρίας |
μὲν
~ἁπάσης,
ἦρξα
δὲ
καὶ |
| [21] |
τῆς
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν
δὲ
πάνυ
|
καρτερὰν |
ἐκ
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
σὺ |
| [1] |
ἢ
νεῦρα
~εὔτονα
ἢ
ὦμοι
|
καρτεροί, |
ἀλλὰ
πάντα
μία
ἡμῖν
κόνις, |
| [29] |
καὶ
μέγας
καὶ
ἐν
πολέμοις
|
καρτερός· |
τὸ
δὲ
μέγιστον,
ὅτι
ἐν |
| [25] |
~Ἰταλιώτης
Σκιπίων
στρατηγὸς
ὁ
καθελὼν
|
Καρχηδόνα |
καὶ
κρατήσας
~Λιβύων
μεγάλαις
μάχαις. |
| [25] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας
ὁ
|
Καρχηδόνιος͵ |
ἐγὼ
δὲ
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου. |
| [29] |
ἀνδρὸς
βίον
~βεβιωκὼς
ὑψηλότερον,
ὦ
|
Καρῶν |
ἀνδραποδωδέστατε,
τοῦ
σοῦ
μνήματος
~καὶ |
| [5] |
σχολὴ
μέν͵
ὦ
Μένιππε·
πλὴν
|
κατ΄ |
ἐκεῖνο
ἀπόβλεψον͵
ἐπὶ
τὰ
δεξιά͵ |
| [25] |
ἐγένετο.
~ὅμως
δὲ
ὅρα
εἰ
|
κατ΄ |
ὀλίγον
αὐτοῦ
διήνεγκα͵
ὃς
νέος |
| [26] |
τῷ
αὐτῷ
ζόφῳ
ὅμοιοι
καὶ
|
κατ΄ |
οὐδὲν
ἀλλήλων
διαφέροντες͵
καὶ
οὔτε |
| [6] |
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
πατάξαι
μοι
|
κατὰ |
κόρρης
~ἐπίτρεψον.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις |
| [24] |
ἴδοις
ἂν
καὶ
ἄλλα
οὐ
|
κατὰ |
λόγον
γιγνόμενα͵
εἰ
~ἀκριβῶς
ἐξετάζοις. |
| [3] |
οὐκ
ἂν
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ
ΠΛΟΥΤΩΝΙ
|
ΚΑΤΑ |
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Οὐ
φέρομεν͵
ὦ |
| [21] |
γὰρ
ἀπὸ
Σικυῶνος
~εἰς
Κίρραν
|
κατὰ |
μέσον
τὸν
πόρον
πλαγίῳ
περιπεσόντες |
| [12] |
κείμενον͵
μυδῶντα
ἤδη
καὶ
ἐξῳδηκότα
|
κατὰ |
νόμον
ἁπάντων
τῶν
~σωμάτων;
ἄλλως |
| [18] |
τὸν
ἁλιέα·
ὥστε
τὸ
σόφισμα
|
κατὰ |
~σαυτοῦ
συντέθεικας.
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἔοικα·
οἰμώζω |
| [24] |
ὑμεῖς
δὲ
οἱ
ἀγαθοὶ
ἄπιτε
|
κατὰ |
τάχος
εἰς
τὸ
Ἠλύσιον
~πεδίον |
| [22] |
ὑμῖν
ἃ
εἶδον
ὁπότε
κατῄειν
|
κατὰ |
τὴν
ὁδόν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διήγησαι͵
ὦ |
| [11] |
γὰρ
φῂς
ἔτεκεν
ἡ
Ἀλκμήνη
|
κατὰ |
τὸ
~αὐτὸ
Ἡρακλέας͵
τὸν
μὲν |
| [1] |
δ'
ἂν
αὐτὸν
ἐν
Κορίνθῳ
|
κατὰ |
τὸ
Κράνειον
ἢ
ἐν
Λυκείῳ |
| [9] |
ὦ
Τειρεσία͵
τῶν
ψευσμάτων;
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τοὺς
μάντεις
τοῦτο
~ποιεῖς·
ἔθος |
| [25] |
τοὺς
φονέας
τοῦ
~πατρὸς
μετῆλθον͵
|
κᾆτα |
φοβήσας
τὴν
Ἑλλάδα
τῇ
Θηβαίων |
| [22] |
ἀκροποδητὶ
μόλις
βαδίζουσιν.
ὥστε
ἐπεὶ
|
καταβαλὼν |
~ἑαυτὸν
ἔκειτο
καὶ
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ |
| [12] |
δὲ
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα
|
καταβαλὼν |
~κάνδυν͵
ὥς
φασι͵
μετενέδυς
καὶ |
| [5] |
τόπον͵
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
|
καταβαλὼν |
σεαυτόν͵
ἐγὼ
δὲ
~τοὺς
ἄλλους |
| [28] |
κἂν
πρὸς
ὀλίγον
ὀφθεὶς
~αὐτῇ
|
καταβῆναι |
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκ
ἔπιες͵
ὦ |
| [1] |
σοι
ἱκανῶς
τὰ
ὑπὲρ
γῆς
|
~καταγεγέλασται, |
ἥκειν
ἐνθάδε
πολλῷ
πλείω
ἐπιγελασόμενον· |
| [29] |
οἷς
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
Διογένης
δὲ
|
~καταγελάσεται |
αὐτοῦ.
καὶ
τάφον
ὁ
μὲν |
| [16] |
τινα
τάφον
ὑπὸ
τῶν
νέων
|
~καταγελώμενον͵ |
ἀποθνήσκειν
δὲ
καλλίστους
καὶ
ἐρρωμενεστάτους |
| [2] |
~τὸν
πλοῦν
τῶν
ἐπιβατῶν
ἁπάντων
|
καταγελῶν |
καὶ
ἐπισκώπτων
καὶ
μόνος
~ᾄδων |
| [3] |
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν
καὶ
κατᾴδων
καὶ
|
καταγελῶν. |
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ταῦτα
οὐχ
ὕβρις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [16] |
πλουτῶν
ἅμα
καὶ
τῶν
~τοιούτων
|
καταγελῶν͵ |
μηδὲ
πρότερόν
γε
σὺ
ἀποθάνοις |
| [11] |
Ὁμήρου
~καὶ
τῆς
τοιαύτης
ψυχρολογίας
|
καταγελῶν. |
~ΦΙΛΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Νῦν |
| [1] |
τῶν
~ἐριζόντων
πρὸς
ἀλλήλους
φιλοσόφων
|
καταγελῶντα |
εἰπεῖν
πρὸς
αὐτόν,
~ὅτι
σοί, |
| [25] |
συμπλεκόμενος͵
οὐ
Μήδους
καὶ
Ἀρμενίους
|
~καταγωνιζόμενος |
ὑποφεύγοντας
πρὶν
διώκειν
τινὰ
καὶ |
| [20] |
μέλλετε;
~δικασθῆναι
δεήσει͵
καὶ
τὰς
|
καταδίκας |
φασὶν
εἶναι
βαρείας͵
τροχοὺς
καὶ |
| [25] |
καὶ
ἰδιώτην
ἐμαυτὸν
~παρέσχον
καὶ
|
καταδικασθεὶς |
ἤνεγκα
εὐγνωμόνως
τὸ
πρᾶγμα.
καὶ |
| [7] |
οὐ
πάντες
ὥσπερ
σὺ
ἐκ
|
καταδίκης |
διψῶσι
τοῦ
~ὕδατος
αὐτοὺς
οὐχ |
| [7] |
τοῦτο
δ΄
οὖν
μέρος
τῆς
|
καταδίκης͵ |
τὸ
~ἐπιθυμεῖν
πιεῖν
μηδὲν
δεόμενον. |
| [20] |
περιβεβλημένον·
ὥστε
~ἀπόδυθι
αὐτάς͵
ἐπεὶ
|
καταδύσεις |
τὸ
σκάφος
τὸν
ἕτερον
πόδα |
| [3] |
ἂν
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν
καὶ
|
κατᾴδων |
καὶ
καταγελῶν.
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ταῦτα
οὐχ |
| [20] |
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ
~σκεπόμενα.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Κατάθου |
σὺ
τὸ
σχῆμα
πρῶτον͵
εἶτα |
| [6] |
ἄλλο
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον
ἡμῶν
|
κατάκεισο͵ |
εἰ
~δοκεῖ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ
Δί΄ |
| [23] |
ὃν
ἐγὼ
πολλάκις
ἔσωσα
~κινδυνεύοντα
|
κατακεκόφθαι |
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵
ἀμείνων
ἠξίου |
| [18] |
ὅ
τι
ἀγανακτῶ;
κληρονόμον
ἀκούσιον
|
καταλέλοιπα |
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵
οὓς
ἐβουλόμην
ἂν |
| [18] |
τὸ
φανερόν͵
ἐν
αἷς
ἐκείνῳ
|
~καταλέλοιπα |
τἀμὰ
πάντα͵
ὡς
κἀκεῖνος
ζηλώσειεν |
| [13] |
μοι͵
τίνι
τὴν
τοσαύτην
ἀρχὴν
|
καταλέλοιπας; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκ
οἶδα͵
ὦ
Διόγενες· |
| [22] |
καὶ
τὰ
παιδία͵
ἃ
νεογνὰ
|
καταλελοίπει͵ |
~ἀνεκαλεῖτο
καὶ
ἑαυτῷ
ἐπεμέμφετο
τῆς |
| [29] |
δὲ
τοῖς
ἀρίστοις
περὶ
τούτου
|
καταλέλοιπεν |
ἀνδρὸς
βίον
~βεβιωκὼς
ὑψηλότερον,
ὦ |
| [20] |
μηδὲ
τὰ
τῶν
προγόνων
ἀξιώματα͵
|
κατάλιπε |
δὲ
καὶ
~γένος
καὶ
δόξαν |
| [20] |
ταῦτα
πάντα
~ἐπὶ
τῆς
ἠϊόνος
|
καταλιπόντας· |
μόλις
γὰρ
ἂν
καὶ
οὕτως |
| [21] |
~Ἀντισθένους
καὶ
σοὶ
ἔτι
πλείω
|
καταλιπών. |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἀλλ΄
οἱ
ἄλλοι
ἠμέλουν |
| [27] |
ἀπέθανον
ἡμιτελῆ
μὲν
τὸν
δόμον
|
~καταλιπών͵ |
χήραν
τε
νεόγαμον
γυναῖκα.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [28] |
νεόγαμον
~ἔτι
ἐν
τῷ
θαλάμῳ
|
καταλιπὼν |
ᾠχόμην
ἀποπλέων͵
εἶτα
ὁ
κακοδαίμων |
| [25] |
ἐδίωξα
~νικήσας
αὐτὸν
καὶ
φυγεῖν
|
καταναγκάσας |
ἀτίμως.
πῶς
οὖν
οὐκ
~ἀναίσχυντος |
| [14] |
δὲ
λοιμός
τις
ἢ
πόλεμος
|
καταπέμψῃ |
~ἀθρόους
τινάς͵
ἐνέσται
τότε
ἀποκερδᾶναι |
| [20] |
εἶ͵
ὦ
Μένιππε.
ἀλλ΄
ἐπεὶ
|
καταπεπλεύκαμεν |
ἡμεῖς͵
ὑμεῖς
~μὲν
ἄπιτε
πρὸς |
| [16] |
ὁ
δὲ
τοσοῦτόν
μοι
~δέλεαρ
|
καταπιὼν |
ἐφειστήκει
θαπτομένῳ
πρῴην
ἐπιγελῶν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [20] |
εὔφορα
ὄντα
καὶ
~πρὸς
τὸν
|
κατάπλουν |
χρήσιμα.
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
δὲ |
| [2] |
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵
ὦ
|
κατάρατε͵ |
τὰ
πορθμεῖα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βόα͵
εἰ |
| [18] |
τι
ἀγανακτῶ;
κληρονόμον
ἀκούσιον
καταλέλοιπα
|
~κατασοφισθεὶς |
ἄθλιος͵
οὓς
ἐβουλόμην
ἂν
μάλιστα |
| [15] |
ἑπτὰ
δέ͵
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Κατάσπα͵ |
ὁ
δὲ
παραπέμψει
ἕκαστον
ἀντὶ |
| [15] |
καὶ
Δάμωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
~κατάσπασον |
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον
ἂν |
| [3] |
παροικοῦντα·
~ὥστε
ἢ
ἐκεῖνόν
ποι
|
κατάστησον |
ἢ
ἡμεῖς
μετοικήσομεν
εἰς
ἕτερον |
| [29] |
ἐπέβην
τὰ
πολλὰ
τῆς
Ἰωνίας
|
καταστρεφόμενος· |
καὶ
καλὸς
~ἦν
καὶ
μέγας |
| [5] |
τὰ
ὀστᾶ͵
ὧν
σὺ
~ἔοικας
|
καταφρονεῖν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
τὴν
Ἑλένην
μοι |
| [14] |
τοῦ
ἱστίου·
πέντε
ὀβολοὺς
ἐγὼ
|
κατέβαλον. |
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
τούτους
προστίθει.
~ΕΡΜΗΣ |
| [23] |
~ΑΙΑΣ
~Οἶδα
ἐγώ͵
ἥτις
μου
|
κατεδίκασεν· |
ἀλλ΄
οὐ
θέμις
λέγειν
τι |
| [25] |
τὰ
περὶ
τὸν
Ἠριδανὸν
ἅπαντα
|
κατέδραμον |
καὶ
~ἀναστάτους
ἐποίησα
τοσαύτας
πόλεις |
| [23] |
ὄντι͵
φέρουσα
ἐς
τὸ
~κοινὸν
|
κατέθετο |
αὐτά.
~ΑΙΑΣ
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τὸν |
| [4] |
ἀλλ΄
ἐπείπερ
ἀναγκαῖον
αὐτὸ
ἑώρα͵
|
κατεθρασύνετο |
ὡς
δῆθεν
~οὐκ
ἄκων
πεισόμενος |
| [20] |
~λανθάνων
τῷ
ἱματίῳ
τὴν
κεφαλὴν
|
κατειλήσας |
περίεισιν
ἐν
κύκλῳ
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵ |
| [4] |
στομίου
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
δὲ
|
κατέκυψεν |
εἴσω
~τοῦ
χάσματος
καὶ
εἶδε |
| [4] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
δὲ
πῶς
σοι
|
κατεληλυθέναι |
ἔδοξα;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Μόνος͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [10] |
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵
ἤν
τις
|
κατέλθῃ |
παρ΄
ἐμέ.
σὺ
~δὲ
ἔοικας |
| [25] |
ἀγαπᾶν
ἄρχειν
ὁπόσων
ὁ
πατὴρ
|
κατέλιπεν͵ |
ἀλλὰ
πᾶσαν
~ἐπινοήσας
τὴν
γῆν |
| [19] |
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
ἐκείνας
ἔχων
|
κατέλιπον |
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τίνα |
| [25] |
ὑμῖν
νεκροὺς
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας
|
κατέπεμψα· |
φησὶ
γοῦν
ὁ
~πορθμεὺς
μὴ |
| [12] |
~Οὐ
τοῦτο͵
ἀλλ΄
οἱ
βάρβαροι
|
κατεπλάγησάν |
με
καὶ
οὐδεὶς
ἔτι
~ἀνθίστατο |
| [29] |
μνήματος
~καὶ
ἐν
βεβαιοτέρῳ
χωρίῳ
|
κατεσκευασμένον. |
~ΝΙΡΕΩΣ
ΚΑΙ
ΘΕΡΣΙΤΟΥ
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
| [29] |
~Ἀρτεμισίας
τῆς
γυναικὸς
καὶ
ἀδελφῆς
|
κατεσκευασμένον, |
ὁ
Διογένης
δὲ
~τοῦ
μὲν |
| [4] |
διαμέλλοντα
αὐτὸν
δακὼν
τῷ
~κωνείῳ
|
κατέσπασα |
τοῦ
ποδός͵
ὥσπερ
τὰ
βρέφη |
| [23] |
γοῦν
μοι
τῆς
μανίας
αἴτιος
|
κατέστη |
~μόνος
ἀντεξετασθεὶς
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις. |
| [27] |
εἰμι
καὶ
τῷ
αὐτῷ
θεῷ
|
κατέσχημαι· |
οἶσθα
δὲ
ὡς
ἀκούσιόν
τί |
| [25] |
πράγματα
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
τεταραγμένην
|
κατέσχον |
καὶ
τοὺς
φονέας
τοῦ
~πατρὸς |
| [16] |
φῄς·
ἐμοῦ
γοῦν
Θούκριτος
πόσα
|
κατέφαγεν |
ἀεὶ
~τεθνήξεσθαι
δοκῶν
καὶ
ὁπότε |
| [4] |
ἄνθρωπος
ἦν
καὶ
οὐκ
ἀληθῶς
|
κατεφρόνει |
τοῦ
~πράγματος;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄ |
| [13] |
οἷα
δὲ
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
δὲ
|
κατεχρῆτό |
μου
τῇ
περὶ
παιδείαν
φιλοτιμίᾳ |
| [22] |
μὲν
γὰρ
Βλεψίας
αὐτὸς
ἑαυτοῦ
|
κατηγόρει |
φθάσας
~πολλὴν
τὴν
ἄνοιαν͵
ὡς |
| [1] |
ἀμαθῆ
καὶ
ἀπαίδευτον
εἶναι
φάσκουσι
|
κατηγοροῦντα |
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ |
| [4] |
οἷος
ἦν
ὁ
Σωκράτης͵
ὁπότε
|
κατῄει |
παρ΄
ὑμᾶς·
εἰκὸς
δέ
σε |
| [22] |
διηγήσομαι
ὑμῖν
ἃ
εἶδον
ὁπότε
|
κατῄειν |
κατὰ
τὴν
ὁδόν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διήγησαι͵ |
| [22] |
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε
|
κατῄειν͵ |
οὐδ΄
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν
τοῖς
ἄλλοις͵ |
| [10] |
ὄντες
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
~ναῶν
|
κατηξιώθητε |
καὶ
μάντεις
δοκεῖτε͵
καὶ
οἱ |
| [22] |
Ἀκαρνάν͵
ἔστενε
γὰρ
κἀκεῖνος
καὶ
|
κατηρᾶτο |
τῇ
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ
τὸν
Ἔρωτα͵ |
| [13] |
ἐπὶ
μεγίστοις
ἀγαθοῖς
ἐκείνοις͵
ἃ
|
κατηριθμήσω |
~μικρῷ
γε
ἔμπροσθεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄ |
| [22] |
~τοῖς
ἄλλοις
καὶ
ἠξίου
ἱππεὺς
|
κατιέναι. |
ὁ
δέ
γε
Ὀροίτης
καὶ |
| [22] |
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
δὲ
μόλις
|
~κατιόντας |
καὶ
ἐπὶ
τράχηλον
ὠθοῦντος
τοῦ |
| [22] |
τῆς
~καθόδου
περιπατήσοντες͵
ὀψόμενοι
τοὺς
|
κατιόντας |
οἷοί
τινές
εἰσι
καὶ
τί |
| [24] |
~πεδίον
καὶ
τὰς
μακάρων
νήσους
|
κατοικεῖτε͵ |
ἀνθ΄
ὧν
δίκαια
ἐποιεῖτε
παρὰ |
| [12] |
πολὺ
τῆς
δόξης
ἀφῄρει
τῶν
|
κατορθουμένων· |
πᾶν
~γὰρ
ἐδόκει
ἐνδεὲς
ὑπὸ |
| [16] |
τοιγαροῦν
γέλωτα
ὀφλισκάνετε
~πρὸ
ἐκείνων
|
κατορυττόμενοι͵ |
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῖς
πολλοῖς |
| [13] |
ἔθαψαν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἔτι
ἐν
Βαβυλῶνι
|
κεῖμαι |
τριακοστὴν
ἡμέραν
ταύτην͵
ὑπισχνεῖται
δὲ |
| [26] |
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
πάρεστιν͵
ἀλλὰ
|
κείμεθα |
ἅπαντες
~ὑπὸ
τῷ
αὐτῷ
ζόφῳ |
| [1] |
ἐν
τῇ
τριόδῳ
Ἑκάτης
δεῖπνον
|
κείμενον |
ἢ
ᾠὸν
ἐκ
καθαρσίου
ἤ |
| [12] |
τὸν
νεκρὸν
τοῦ
θεοῦ
~ἐκτάδην
|
κείμενον͵ |
μυδῶντα
ἤδη
καὶ
ἐξῳδηκότα
κατὰ |
| [24] |
ὑπὸ
τῶν
γυπῶν
καὶ
αὐτὸς
|
~κειρέσθω |
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
δὲ
οἱ |
| [20] |
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄
ἡσυχίαν
δὲ
|
κεῖσαι |
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
ἀκούσῃ |
| [5] |
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃς͵
|
κεῖσο |
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ
δὲ
~τοὺς |
| [25] |
ὦ
Σκιπίων·
ὥστε
πρῶτος
μὲν
|
κεκρίσθω |
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
αὐτὸν
δὲ
σύ͵ |
| [1] |
αὐτόν,
~ὅτι
σοί,
ὦ
Μένιππε,
|
κελεύει |
ὁ
Διογένης,
εἴ
σοι
ἱκανῶς |
| [20] |
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν
αὐτά͵
ἐπείπερ
οὕτω
|
κελεύεις. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
καὶ
τὸν
πώγωνα |
| [28] |
τοῦτο
ἴασαι
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν
|
κέλευσον͵ |
ἐπειδὰν
~ἐν
τῷ
φωτὶ
ἤδη |
| [25] |
ἄριστος
κριθείς͵
καὶ
~τούς
τε
|
Κελτίβηρας |
εἷλον
καὶ
Γαλατῶν
ἐκράτησα
τῶν |
| [9] |
γὰρ
~ἡμῖν
ὁμοῖα
τὰ
ὄμματα͵
|
κενά͵ |
μόνον
δὲ
αἱ
χῶραι
αὐτῶν· |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μὰ
Δί΄
ἀλλὰ
|
κενοδοξία |
καὶ
τῦφος
καὶ
πολλὴ
κόρυζα͵ |
| [20] |
δὲ
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν
καὶ
|
κενοδοξίαν |
καὶ
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
καὶ
λόγους |
| [1] |
περὶ
τῶν
ὅλων
~ἐρίζουσιν
καὶ
|
κέρατα |
φύουσιν
ἀλλήλοις
καὶ
κροκοδείλους
ποιοῦσι |
| [4] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΚΕΡΒΕΡΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
|
Κέρβερεσυγγενὴς |
γάρ
εἰμί
σοι
κύων
καὶ |
| [6] |
κεφαλαιώδη͵
μάνθανε·
~οὗτος
μὲν
ὅτι
|
Κέρβερός |
ἐστιν
οἶσθα͵
καὶ
τὸν
πορθμέα |
| [13] |
ἀμελὴς
ὁ
Αἰακὸς
οὐδὲ
ὁ
|
Κέρβερος |
εὐκαταφρόνητος.
ἐκεῖνο
δέ
γε
~ἡδέως |
| [4] |
δὲ
πῶς
σοι
κατεληλυθέναι
ἔδοξα;
|
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
~Μόνος͵
ὦ
Μένιππε͵
ἀξίως
τοῦ |
| [4] |
οὐκ
ἀληθῶς
κατεφρόνει
τοῦ
~πράγματος;
|
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐπείπερ
ἀναγκαῖον
αὐτὸ |
| [4] |
καὶ
ἀνθρωπίνως
φθέγγεσθαι͵
ὁπότ΄
~ἐθέλοις.
|
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
~Πόρρωθεν
μέν͵
ὦ
Μένιππε͵
παντάπασιν |
| [4] |
τοιαύταις
~οἰμωγαῖς
ἐπᾳδόμενον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
|
ΚΕΡΒΕΡΟΥ
|
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ
εἰμί |
| [6] |
ὡς
οὐδὲν
ἴσον
~κύαμοι
καὶ
|
κεφαλαὶ |
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
δὲ |
| [6] |
οἷά
σοι
τῶν
ῥαψῳδιῶν
τὰ
|
κεφάλαια |
χαμαὶ
~ἔρριπται
ἄγνωστα
καὶ
ἄμορφα͵ |
| [6] |
ὦ
Μένιππε͵
ἅπαντα·
ὅσα
μέντοι
|
κεφαλαιώδη͵ |
μάνθανε·
~οὗτος
μὲν
ὅτι
Κέρβερός |
| [25] |
καλλίων
οὑτοσί͵
διότι
~διαδήματι
τὴν
|
κεφαλὴν |
διεδέδετο͵
Μακεδόσι
ἴσως
καὶ
ταῦτα |
| [20] |
ἅπαντας
~λανθάνων
τῷ
ἱματίῳ
τὴν
|
κεφαλὴν |
κατειλήσας
περίεισιν
ἐν
κύκλῳ
τὰ |
| [13] |
ἐξελαύνοντα
διαδεδεμένον
ταινίᾳ
λευκῇ
τὴν
|
κεφαλὴν |
~πορφυρίδα
ἐμπεπορπημένον.
οὐ
λυπεῖ
ταῦτά |
| [25] |
γνώμῃ
πλέον
ἤπερ
τῇ
τύχῃ
|
κεχρημένου. |
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
εἴρηκεν
οὐκ |
| [14] |
~Καὶ
τούτους
προστίθει.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
|
κηρὸν |
ὡς
ἐπιπλάσαι
τοῦ
σκαφιδίου
τὰ |
| [20] |
στεφάνους
τούτους
ἀπόρριψον
καὶ
τὰ
|
κηρύγματα. |
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ἰδού
σοι
γυμνός͵
ὡς |
| [22] |
ὑπὸ
τῶν
~λῃστῶν
ὑπὸ
τὸν
|
Κιθαιρῶνα |
Ἐλευσῖνάδε
οἶμαι
βαδίζωνἔστενε
καὶ
τὸ |
| [22] |
ἑαυτῷ
ἐπεμέμφετο
τῆς
τόλμης͵
ὃς
|
Κιθαιρῶνα |
ὑπερβάλλων
~καὶ
τὰ
περὶ
τὰς |
| [20] |
νῦν
ἀναπέφηνας
~ἀποθέμενος
σαυτοῦ
τὴν
|
κινάβραν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βούλει
μικρὸν
ἀφέλωμαι
καὶ |
| [23] |
ὑπὲρ
οὗ
καὶ
ἡμῶν
ἕκαστος
|
κινδυνεύειν |
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ
~ἐκράτησέ
σου |
| [11] |
δὲ
ἀσώματον
εἴδωλον
εἶ·
ὥστε
|
κινδυνεύεις |
τριπλοῦν
ἤδη
~ποιῆσαι
τὸν
Ἡρακλέα. |
| [23] |
Λαέρτου͵
ὃν
ἐγὼ
πολλάκις
ἔσωσα
|
~κινδυνεύοντα |
κατακεκόφθαι
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵
ἀμείνων |
| [21] |
διαπλέοντες
γὰρ
ἀπὸ
Σικυῶνος
~εἰς
|
Κίρραν |
κατὰ
μέσον
τὸν
πόρον
πλαγίῳ |
| [7] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΤΑΝΤΑΛΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
|
κλάεις͵ |
ὦ
Τάνταλε;
ἢ
τί
σεαυτὸν |
| [12] |
ὡς
πρὸ
σοῦ
μύριοι
μετὰ
|
~Κλεάρχου |
ἀνελθόντες
ἐκράτησαν
οὐδ΄
εἰς
χεῖρας |
| [6] |
καὶ
Φαῖδρος
καὶ
ὁ
τοῦ
|
Κλεινίου. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
γε͵
ὦ
Σώκρατες͵ |
| [13] |
Ἀριστοτέλους
ἀγαθοῖς
ἀνιώμενος.
καὶ
γὰρ
|
Κλεῖτον |
ἐκεῖνον
ὁρῶ
καὶ
~Καλλισθένην
καὶ |
| [12] |
μετῆλθον.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα
πάντα·
|
Κλεῖτος |
γὰρ
ἀπήγγειλέ
μοι͵
ὃν
σὺ |
| [21] |
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ
δὲ
|
κλῆροι |
εἰς
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα
περιῆλθον |
| [15] |
μὲν
οὐκ
εἰσίν͵
οἱ
τὸν
|
κλῆρον |
δὲ
θηρῶντες
~πεντακισμύριοι;
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵ |
| [15] |
νέων.
οἱ
δὲ
ἤδη
τὸν
|
~κλῆρον |
ἐν
σφίσι
διῃρημένοι
βόσκονται
ζωὴν |
| [17] |
ἐπίτομόν
τινα
ὁδὸν
ἐπὶ
τὸν
|
κλῆρον |
ἐξηῦρον·
πριάμενος
γὰρ
~φάρμακον
ἀνέπεισα |
| [16] |
χρόνον
ἐπεβούλευες
αὐτῷ
~περιμένων
τὸν
|
κλῆρον. |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐ
γὰρ
ἐχρῆν
γέροντα |
| [21] |
οἶμαι
σὺ
ὁ
Κράτης
ἐπεθύμεις
|
κληρονομεῖν |
~ἀποθανόντος
ἐμοῦ
τὰ
κτήματα
καὶ |
| [19] |
~Πλὴν
ἀλλὰ
πολὺ
ἐκείνων
ἀξιώτερος
|
κληρονομεῖν͵ |
εἰ
καὶ
βάρβαρος
ἦν
~καὶ |
| [19] |
εἰ
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι
δὲ
μὴ
|
~κληρονομείτωσαν |
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΧΑΡΩΝ |
| [21] |
πώποτε
ηὐξάμην
Ἀντισθένην
ἀποθανεῖν͵
~ὡς
|
κληρονομήσαιμι |
τῆς
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν
δὲ
πάνυ |
| [21] |
κτημάτων
καὶ
οὐδεὶς
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
|
κληρονομήσειν |
προσδοκῶν͵
εἰς
δὲ
τὸ
χρυσίον |
| [23] |
Θέτιν͵
ἣ
δέον
σοὶ
τὴν
|
~κληρονομίαν |
τῶν
ὅπλων
παραδοῦναι
συγγενεῖ
γε |
| [22] |
χρήματα
ἐφύλαττεν
τοῖς
οὐδὲν
προσήκουσιν
|
~κληρονόμοις͵ |
εἰς
ἀεὶ
βιώσεσθαι
ὁ
μάταιος |
| [18] |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Πυνθάνῃ
ὅ
τι
ἀγανακτῶ;
|
κληρονόμον |
ἀκούσιον
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵
οὓς |
| [19] |
τὸ
φανερὸν
μὲν
ἕκαστον
αὐτῶν
|
κληρονόμον |
ἀπολιπεῖν
ἔφασκον͵
~ὁ
δ΄
ἐπίστευέν |
| [19] |
~Τίνα
δὲ
αἱ
τελευταῖαι
τὸν
|
κληρονόμον |
ἔσχον;
ἦ
πού
τινα
τῶν |
| [21] |
Κράτης;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους
τοῦ
|
κλήρου |
ἕνεκα
ἑκάτερος
ἡλικιῶται
ὄντες͵
~καὶ |
| [24] |
ταῦτα
ἐδρῶμεν;
~ΜΙΝΩΣ
~Ναί͵
τῇ
|
Κλωθοῖ͵ |
ἣ
ἑκάστῳ
ἐπέταξε
γεννηθέντι
τὰ |
| [24] |
ἡμᾶς
ὑπηρέτας
~γενομένους
ὧν
ἡ
|
Κλωθὼ |
προσέταττεν͵
καὶ
τούτους
τιμήσας
τοὺς |
| [18] |
τὸ
σόφισμα
κατὰ
~σαυτοῦ
συντέθεικας.
|
~ΚΝΗΜΩΝ |
~Ἔοικα·
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ
ΚΑΙ |
| [18] |
~παραλιπών.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς
τοῦτο
ἐγένετο;
|
~ΚΝΗΜΩΝ |
~Ἑρμόλαον
τὸν
πάνυ
πλούσιον
ἄτεκνον |
| [18] |
λέοντα.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
ἀγανακτεῖς͵
ὦ
|
Κνήμων; |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Πυνθάνῃ
ὅ
τι
ἀγανακτῶ; |
| [18] |
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
οὖν
δὴ
ἐκεῖνος;
|
~ΚΝΗΜΩΝ |
~Ὅ
τι
μὲν
αὐτὸς
ἐνέγραψεν |
| [18] |
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
ἀγανακτεῖς͵
ὦ
Κνήμων;
|
~ΚΝΗΜΩΝ |
~Πυνθάνῃ
ὅ
τι
ἀγανακτῶ;
κληρονόμον |
| [18] |
βραδύτερος
ἦν.
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
|
~ΚΝΗΜΩΝ |
~Τοῦτο
ἐκεῖνο
τὸ
τῆς
παροιμίας· |
| [18] |
εἰ
καὶ
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν.
|
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ |
ΚΑΙ
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
~ΚΝΗΜΩΝ
~Τοῦτο
ἐκεῖνο |
| [19] |
~μὲν
τὸ
γένειον
καὶ
βαρβαρίζων͵
|
Κόδρου |
δὲ
εὐγενέστερος
καὶ
Νιρέως
~καλλίων |
| [7] |
ἢ
καὶ
νὴ
Δί΄
ἀρυσάμενος
|
κοίλῃ |
~τῇ
χειρί;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲν
ὄφελος͵ |
| [23] |
γε
ὄντι͵
φέρουσα
ἐς
τὸ
|
~κοινὸν |
κατέθετο
αὐτά.
~ΑΙΑΣ
~Οὔκ͵
ἀλλὰ |
| [26] |
φέρει
δὲ
~παραμυθίαν
καὶ
ἡ
|
κοινωνία |
τοῦ
πράγματος
καὶ
τὸ
μὴ |
| [7] |
μὲν
οὕτως
πιστεύσομεν͵
ἐπεὶ
φῂς
|
κολάζεσθαι |
τῷ
~δίψει.
τί
δ΄
οὖν |
| [24] |
~αὐτόν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
μηκέτι
|
κολαζέσθω. |
ὅρα
δὲ
μὴ
καὶ
τοὺς |
| [24] |
~Οὐκοῦν
ὁρᾷς
πῶς
ἄδικα
ποιεῖς
|
κολάζων |
ἡμᾶς
ὑπηρέτας
~γενομένους
ὧν
ἡ |
| [15] |
καὶ
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
~δὲ
|
κόλακας |
αὐτοῦ
Χαρῖνον
τὸν
νέον
καὶ |
| [16] |
ἀποθάνοις
ἢ
προπέμψας
~πάντας
τοὺς
|
κόλακας. |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Τοῦτο
μέν͵
ὦ
Πλούτων͵ |
| [21] |
δὲ
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους
τῇ
|
κολακείᾳ. |
καὶ
οἱ
μάντεις͵
εἴτε
ἀπὸ |
| [15] |
καὶ
ὅλως
ποικίλη
τις
ἡ
|
~κολακεία |
τῶν
ἀνδρῶν.
διὰ
ταῦτα
ὁ |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Τί͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Κολακείαν͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
πολλὰ
ἐν
τῷ |
| [12] |
ψευδόμαντις
ἠλέγχετο
καὶ
οἱ
προφῆται
|
κόλακες. |
ἢ
τίς
οὐκ
ἂν
~ἐγέλασεν |
| [13] |
ἄρτι
σε
παρειληφότα
~τὴν
ἀρχὴν
|
κολακεύοντες |
καὶ
προστάτην
αἱρούμενοι
καὶ
στρατηγὸν |
| [19] |
δ΄
ἐπίστευέν
τε
ἂν
καὶ
|
κολακευτικώτερον |
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας
~δὲ
τὰς |
| [13] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁ
σοφὸς
ἐκεῖνος
ἁπάντων
|
κολάκων |
ἐπιτριπτότατος
ὤν;
ἐμὲ
μόνον
~ἔασον |
| [24] |
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵
εἰ
δικαίως
|
κολασθήσομαι. |
~ΜΙΝΩΣ
~Καὶ
πάνυ͵
εἴ
γε |
| [7] |
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
αὐτὸ
ἡ
|
κόλασίς |
ἐστι͵
τὸ
διψῆν
τὴν
ψυχὴν |
| [1] |
παρ'
ἡμῖν
οὔτε
ἡ
ξανθὴ
|
κόμη |
οὔτε
τὰ
~χαροπὰ
ἢ
μέλανα |
| [20] |
χείλη
αὐτοῖς
φιλήμασι
καὶ
τὴν
|
~κόμην |
τὴν
βαθεῖαν
καὶ
τὸ
ἐπὶ |
| [20] |
τὴν
τρυφὴν
μηδὲ
~τὰ
ἐντάφια
|
κόμιζε |
μηδὲ
τὰ
τῶν
προγόνων
ἀξιώματα͵ |
| [20] |
Ζεῦ͵
ὅσην
μὲν
~τὴν
ἀλαζονείαν
|
κομίζει͵ |
ὅσην
δὲ
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν |
| [2] |
~ΧΑΡΩΝ
~Σὺ
δ΄
οὐκ
ᾔδεις
|
κομίζειν |
δέον;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηιδειν
μέν͵
οὐκ |
| [21] |
πλοῦτον͵
οἱ
δὲ
ὀβολὸν
~ἥξουσι
|
κομίζοντες |
καὶ
τοῦτον
ἄχρι
τοῦ
πορθμέως. |
| [22] |
~καὶ
κυμβία
τέτταρα
μεθ΄
ἑαυτοῦ
|
κομίζων. |
ὁ
δὲ
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη
~καὶ |
| [24] |
ἥκῃ
αὐτὸς
χρυσὸν
ἢ
ἄργυρον
|
κομίζων͵ |
τίνι
~τὴν
χάριν
ἰστέον
ἢ |
| [24] |
ὦ
Σώστρατε·
διάκονος
γὰρ
ὁ
|
κομίσας |
ἦν.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁρᾷς
πῶς |
| [11] |
τὸ
~δὲ
σῶμα
ἐν
Οἴτῃ
|
κόνις |
ἤδη
γενόμενον͵
τρία
ταῦτα
ἤδη |
| [6] |
χαμαὶ
~ἔρριπται
ἄγνωστα
καὶ
ἄμορφα͵
|
κόνις |
πάντα
καὶ
λῆρος
πολύς͵
ἀμενηνὰ |
| [1] |
καρτεροί,
ἀλλὰ
πάντα
μία
ἡμῖν
|
κόνις, |
φασί,
κρανία
γυμνὰ
~τοῦ
κάλλους. |
| [22] |
μὲν
γὰρ
ἐπήλαυνεν
εἰκοσάπηχύν
τινα
|
κοντὸν |
~προβεβλημένος͵
ὁ
Θρᾷξ
δ΄
ἐπειδὴ |
| [22] |
ὑποδὺς
ἀποσείεται
τοῦ
~Ἀρσάκου
τὸν
|
κοντόν͵ |
ὑποθεὶς
δὲ
τὴν
σάρισαν
αὐτόν |
| [20] |
~οἴκτιστον
ἐπ΄
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
|
κοράκων |
τυπτομένων
τοῖς
πτεροῖς͵
ὁπόταν
~συνελθόντες |
| [1] |
ἰσχυροῖς
λέγε,
Μεγίλλῳ
τε
τῷ
|
Κορινθίῳ |
~καὶ
Δαμοξένῳ
τῷ
παλαιστῇ,
ὅτι |
| [22] |
Δᾶμις
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἐκ
|
Κορίνθου |
συγκατῄεσαν͵
~ὁ
μὲν
Δᾶμις
ὑπὸ |
| [21] |
τὸν
πάνυ
πλούσιον͵
~τὸν
ἐκ
|
Κορίνθου͵ |
τὸν
τὰς
πολλὰς
ὁλκάδας
ἔχοντα͵ |
| [1] |
~εὕροις
δ'
ἂν
αὐτὸν
ἐν
|
Κορίνθῳ |
κατὰ
τὸ
Κράνειον
ἢ
ἐν |
| [6] |
ὦ
Αἰακέ͵
πατάξαι
μοι
κατὰ
|
κόρρης |
~ἐπίτρεψον.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις
γὰρ |
| [6] |
κενοδοξία
καὶ
τῦφος
καὶ
πολλὴ
|
κόρυζα͵ |
ταῦτά
σε
~ἀπηνθράκωσεν
αὐταῖς
κρηπῖσιν |
| [16] |
ὁρῶντα͵
οἰκέταις
γε
~τέτταρσιν
ἐπικεκυφότα͵
|
κορύζης |
μὲν
τὴν
ῥῖνα͵
λήμης
δὲ |
| [19] |
ὄντα
καὶ
λημῶντα
προσέτι
καὶ
|
κορυζῶντα |
~ὑπερήδοντο
θεραπεύοντες͵
καὶ
μακάριος
ἦν |
| [21] |
αὐτοῦεἶχεν
δὲ
πάνυ
καρτερὰν
ἐκ
|
~κοτίνου |
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
σὺ
ὁ
Κράτης |
| [20] |
~Μηδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ἔχε
ταῦτα͵
|
κοῦφα |
γὰρ
καὶ
πάνυ
εὔφορα
ὄντα |
| [1] |
αὐτὸν
ἐν
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ
|
Κράνειον |
ἢ
ἐν
Λυκείῳ
τῶν
~ἐριζόντων |
| [1] |
πάντα
μία
ἡμῖν
κόνις,
φασί,
|
κρανία |
γυμνὰ
~τοῦ
κάλλους.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Οὐ |
| [5] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀστᾶ
μόνα
ὁρῶ
καὶ
|
κρανία |
τῶν
σαρκῶν
γυμνά͵
ὅμοια
τὰ |
| [28] |
χαριζόμενοι.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θελήσεις
δὲ
οὕτως
|
κρανίον |
γυμνὸν
ὢν
καὶ
ἄμορφον
τῇ |
| [6] |
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ
|
κρανίον |
γυναικεῖον
ὄν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
ἀλλὰ |
| [5] |
διαγνοίην
ἔγωγε.
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ
|
κρανίον |
ἡ
Ἑλένη
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα |
| [29] |
εἰπεῖν,
~τίνος
ἕνεκα
τὸ
σὸν
|
κρανίον |
προτιμηθείη
ἂν
τοῦ
ἐμοῦ·
φαλακρὰ |
| [30] |
μὲν
~ὀστᾶ
ὅμοια,
τὸ
δὲ
|
κρανίον |
ταύτῃ
μόνον
ἄρα
διακρίνοιτο
ἀπὸ |
| [2] |
ξύλῳ
σου
πατάξας
διαλύσω
τὸ
|
κρανίον. |
~ΧΑΡΩΝ
~Μάτην
οὖν
ἔσῃ
πεπλευκὼς |
| [30] |
ἄρα
διακρίνοιτο
ἀπὸ
τοῦ
Θερσίτου
|
~κρανίου, |
ὅτι
εὔθρυπτον
τὸ
σόν·
ἀλαπαδνὸν |
| [23] |
δὲ
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
|
κρατεῖν |
ἁπάντων;
~ΑΙΑΣ
~Ναί͵
τά
γε |
| [12] |
καὶ
γέρρα
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις;
~Ἑλλήνων
|
κρατεῖν |
ἔργον
ἦν͵
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων |
| [12] |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τὸ
διὰ
~τοῦτο
|
κρατεῖν |
ῥᾳδίως͵
πολὺ
τῆς
δόξης
ἀφῄρει |
| [6] |
τί
παθὼν
σεαυτὸν
εἰς
τοὺς
|
κρατῆρας |
~ἐνέβαλες;
~ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
~Μελαγχολία
τις͵
ὦ |
| [21] |
~Τί
οὖν
πέρας
ἐγένετο͵
ὦ
|
Κράτης; |
ἀκοῦσαι
γὰρ
ἄξιον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἄμφω |
| [21] |
καὶ
σοὶ
ἔτι
πλείω
καταλιπών.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Ἀλλ΄
οἱ
ἄλλοι
ἠμέλουν
τῶν |
| [21] |
ὦ
Κράτης;
ἀκοῦσαι
γὰρ
ἄξιον.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Ἄμφω
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας͵ |
| [22] |
καὶ
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας
οὐδὲν
δέον.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Ἔγωγ΄
οὖν
καὶ
διηγήσομαι
ὑμῖν |
| [21] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ
Κράτης;
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα |
| [22] |
τὴν
ὁδόν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διήγησαι͵
ὦ
|
Κράτης· |
ἔοικας
γάρ
τινα
ἑωρακέναι
παγγέλοια. |
| [21] |
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
σὺ
ὁ
|
Κράτης |
ἐπεθύμεις
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος
ἐμοῦ
τὰ |
| [22] |
ἔοικας
γάρ
τινα
ἑωρακέναι
παγγέλοια.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Καὶ
ἄλλοι
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον |
| [22] |
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
μέν͵
ὦ
|
Κράτης |
καὶ
Ἀντίσθενες͵
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν |
| [21] |
σέ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ
|
Κράτης; |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου |
| [22] |
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Πῶς
οἷόν
τε͵
ὦ
|
Κράτης͵ |
μιᾷ
πληγῇ
τοῦτο
γενέσθαι;
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [21] |
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
ΚΑΙ
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Μοίριχον
τὸν
πλούσιον
ἐγίνωσκες͵
ὦ |
| [21] |
πήραν
χοίνικας
δύο
~θέρμων
ἔχουσαν.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Οὐδὲν
γάρ
μοι
τούτων
ἔδει͵ |
| [21] |
ὄνυξι
~καὶ
πάσῃ
μηχανῇ
ἐφύλαττον.
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Οὐκοῦν
ἡμεῖς
μὲν
ἕξομεν
κἀνταῦθα |
| [22] |
Κράτης͵
μιᾷ
πληγῇ
τοῦτο
γενέσθαι;
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Ρᾷστ’
ὦ
Ἀντισθένες·
ὁ
μὲν |
| [21] |
ἀρχῆς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνα
ταῦτα
φῄς;
|
~ΚΡΑΤΗΣ |
~Σοφίαν͵
αὐτάρκειαν͵
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν. |
| [22] |
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ
|
Κράτης͵ |
σχολὴν
ἄγομεν·
ὥστε
τί
οὐκ |
| [25] |
δεινὸν
ἡγησάμενος͵
εἰ
μὴ
ἁπάντων
|
κρατήσαιμι͵ |
~ὀλίγους
ἄγων
εἰσέβαλον
εἰς
τὴν |
| [25] |
στρατηγὸς
ὁ
καθελὼν
Καρχηδόνα
καὶ
|
κρατήσας |
~Λιβύων
μεγάλαις
μάχαις.
~ΜΙΝΩΣ
~Τί |
| [22] |
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
|
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ
Κράτης͵
σχολὴν |
| [21] |
δειχθήσεται
δὲ
ὁ
ἑκάστου
βίος.
|
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ |
ΚΑΙ
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
~ΚΡΑΤΗΣ
~Μοίριχον
τὸν |
| [21] |
ἄρτι
μὲν
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ
|
~κράτος͵ |
ἄρτι
δὲ
Μοιρίχῳ͵
καὶ
τὰ |
| [16] |
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον͵
|
κρατοῦσι |
πάντων͵
οἱ
δὲ
ὑποπρίουσι
τοὺς |
| [20] |
σὺ
τὸν
πλοῦτον
~ἀποθέμενος͵
ὦ
|
Κράτων͵ |
καὶ
τὴν
μαλακίαν
δὲ
προσέτι |
| [20] |
~βαρύνει
γὰρ
καὶ
ταῦτα
μνημονευόμενα.
|
~ΚΡΑΤΩΝ |
~Οὐχ
ἑκὼν
μέν͵
ἀπορρίψω
δέ· |
| [20] |
Σικυῶνι
ἐπιταφίους
λόγους
~διεξιόντα
ἐπὶ
|
Κράτωνι |
τούτῳ.
καὶ
νὴ
Δία
γε |
| [20] |
μηδενός;
ἀλλὰ
~μεταξὺ
λόγων
οὐ
|
κραυγή |
τις
ἀκούεται
ὥσπερ
τινῶν
ἀπὸ |
| [6] |
κόρυζα͵
ταῦτά
σε
~ἀπηνθράκωσεν
αὐταῖς
|
κρηπῖσιν |
οὐκ
ἀνάξιον
ὄντα·
πλὴν
οὐδέν |
| [25] |
τῷ
ἀδελφῷ
μεγίστων
ἠξιώθην
ἄριστος
|
κριθείς͵ |
καὶ
~τούς
τε
Κελτίβηρας
εἷλον |
| [6] |
~Μὰ
Δί΄
ἐπεὶ
παρὰ
τὸν
|
Κροῖσον |
καὶ
τὸν
Σαρδανάπαλλον
ἄπειμι
~πλησίον |
| [3] |
ὑμᾶς
δεινὸν
ἐργάζεται
ὁμόνεκρος
ὤν;
|
~ΚΡΟΙΣΟΣ |
~Ἐπειδὰν
ἡμεῖς
οἰμώζωμεν
καὶ
στένωμεν |
| [6] |
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος
δὲ
καὶ
ὁ
|
Κροῖσός |
~ἐστιν.
τὸν
Σαρδανάπαλλον
δέ͵
ὦ |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
ἐστιν·
οὗτος
δὲ
|
Κροῖσος͵ |
ὁ
δ΄
ὑπὲρ
αὐτὸν
Σαρδανάπαλλος͵ |
| [3] |
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ
ΠΛΟΥΤΩΝΙ
ΚΑΤΑ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
~ΚΡΟΙΣΟΣ |
~Οὐ
φέρομεν͵
ὦ
Πλούτων͵
Μένιππον |
| [3] |
τοιγαροῦν
οἰμώξεσθε
πάντων
ἐκείνων
ἀφῃρημένοι.
|
~ΚΡΟΙΣΟΣ |
~Πολλῶν
γε͵
ὦ
θεοί͵
καὶ |
| [3] |
~ἀνιῶν
καὶ
κατᾴδων
καὶ
καταγελῶν.
|
~ΚΡΟΙΣΟΣ |
~Ταῦτα
οὐχ
ὕβρις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵ |
| [3] |
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ
δὲ
|
Κροῖσος |
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ
ἐξονειδίζει |
| [1] |
καὶ
κέρατα
φύουσιν
ἀλλήλοις
καὶ
|
κροκοδείλους |
ποιοῦσι
καὶ
τὰ
~τοιαῦτα
ἄπορα |
| [21] |
ἐπεθύμεις
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος
ἐμοῦ
τὰ
|
κτήματα |
καὶ
τὸν
πίθον
καὶ
τὴν |
| [21] |
οἱ
ἄλλοι
ἠμέλουν
τῶν
τοιούτων
|
κτημάτων |
καὶ
οὐδεὶς
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
κληρονομήσειν |
| [3] |
γε͵
ὦ
θεοί͵
καὶ
μεγάλων
|
κτημάτων. |
~ΜΙΔΑΣ
~Ὅσου
μὲν
ἐγὼ
χρυσοῦ. |
| [19] |
οὖν
πῶς
ἐβουλεύσω
περὶ
τῶν
|
κτημάτων; |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Εἰς
τὸ
φανερὸν
μὲν |
| [6] |
ἔμαθον
γάρ͵
ὡς
οὐδὲν
ἴσον
|
~κύαμοι |
καὶ
κεφαλαὶ
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [6] |
ἐδώδιμον
ἡ
πήρα
ἔχει.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Κυάμους͵ |
ὦγαθέ·
ὥστε
οὐ
τουτί
σοι |
| [20] |
τὴν
προεδρίαν
ἔχε
παρὰ
τὸν
|
~κυβερνήτην |
ἐφ΄
ὑψηλοῦ͵
ὡς
ἐπισκοπῇς
ἅπαντας. |
| [20] |
τὴν
κεφαλὴν
κατειλήσας
περίεισιν
ἐν
|
κύκλῳ |
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵
καὶ
ἕωθεν
ἐξαπατῶν |
| [17] |
πίνει
δὲ
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
|
κύλικα |
ἕτοιμον
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι |
| [17] |
ἥκομεν͵
δύο
δὴ
ὁ
μειρακίσκος
|
κύλικας |
~ἑτοίμους
ἔχων
τὴν
μὲν
τῷ |
| [22] |
ταῦτα
φιάλας
πέντε
χρυσᾶς
~καὶ
|
κυμβία |
τέτταρα
μεθ΄
ἑαυτοῦ
κομίζων.
ὁ |
| [1] |
ἤν
που
ἴδῃς
Μένιππον
τὸν
|
κύνα, |
~εὕροις
δ'
ἂν
αὐτὸν
ἐν |
| [2] |
τοῦτον
ἡμῖν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
τὸν
|
κύνα |
ἤγαγες;
οἷα
δὲ
καὶ
ἐλάλει |
| [3] |
ὦ
Πλούτων͵
Μένιππον
τουτονὶ
τὸν
|
κύνα |
παροικοῦντα·
~ὥστε
ἢ
ἐκεῖνόν
ποι |
| [7] |
τοὐναντίον
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
λυττώντων
|
κυνῶν |
~δεδηγμένοις
πέπονθας
οὐ
τὸ
ὕδωρ |
| [20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
ἀκούσῃ
τῶν
|
κυνῶν |
μετ΄
ὀλίγον
ὠρυομένων
~οἴκτιστον
ἐπ΄ |
| [6] |
ὦ
Αἰακέ͵
τίς
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ
|
~Κῦρός |
ἐστιν·
οὗτος
δὲ
Κροῖσος͵
ὁ |
| [4] |
~Ὦ
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ
εἰμί
σοι
|
κύων |
καὶ
αὐτὸς
ὤνεἰπέ
μοι
πρὸς |
| [20] |
Δία
γε
ἡ
Δαμασίου
μήτηρ
|
κωκύουσα |
~ἐξάρχει
τοῦ
θρήνου
σὺν
γυναιξὶν |
| [11] |
καὶ
~σώματος;
ὥστε
τί
τὸ
|
κωλῦόν |
ἐστι
τὴν
μὲν
ψυχὴν
ἐν |
| [4] |
ἔτι
διαμέλλοντα
αὐτὸν
δακὼν
τῷ
|
~κωνείῳ |
κατέσπασα
τοῦ
ποδός͵
ὥσπερ
τὰ |
| [2] |
καὶ
γὰρ
ἤντλησα
καὶ
τῆς
|
κώπης |
~συνεπελαβόμην
καὶ
οὐκ
ἔκλαον
μόνος |