| Dialogue |
| [21] |
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο
εἰώθει
ἐπιλέγειν͵
|
~ἤ |
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ
ἐγὼ
σέ. |
| [1] |
κείμενον
ἢ
ᾠὸν
ἐκ
καθαρσίου
|
ἤ |
τι
~τοιοῦτον.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Αλλ'
ἀπαγγελῶ |
| [5] |
~Ποῦ
δαὶ
οἱ
καλοί
εἰσιν
|
ἢ |
αἱ
καλαί͵
Ἑρμῆ;
ξενάγησόν
με |
| [21] |
αὐτοὺς
ἢ
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν
|
ἢ |
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν
εὐθὺς
καὶ
διέρρει͵ |
| [9] |
ἐμαντεύου
τότε
ὥσπερ
καὶ
ὕστερον͵
|
ἢ |
ἅμα
~ἀνὴρ
καὶ
μάντις
ἔμαθες |
| [13] |
Διόγενες;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
γὰρ
ἄλλο
|
ἢ |
ἀνεμνήσθην
οἷα
ἐποίει
ἡ
Ἑλλάς͵ |
| [12] |
ἐπιώρκησα
πώποτε
ἢ
~ὑποσχόμενος
ἐψευσάμην
|
ἢ |
ἄπιστον
ἔπραξά
τι
τοῦ
νικᾶν |
| [6] |
ἐστί.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χαῖρε͵
ὦ
Εὔφορβε
|
ἢ |
Ἄπολλον
ἢ
ὅ
τι
ἂν |
| [24] |
τοῦ
δεσπότου
ἥκῃ
αὐτὸς
χρυσὸν
|
ἢ |
ἄργυρον
κομίζων͵
τίνι
~τὴν
χάριν |
| [9] |
ἀνδρεῖον
ἀνέφυ
καὶ
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
|
ἢ |
αὐτίκα
ἐκ
γυναικὸς
ἀνὴρ
ἀνεφάνης; |
| [7] |
οὖν
σοι
τὸ
δεινὸν
ἔσται;
|
ἢ |
δέδιας
μὴ
ἐνδείᾳ
τοῦ
ποτοῦ |
| [9] |
ὄρνεα
ἐκ
γυναικῶν
ἐγένοντό
τινες
|
ἢ |
δένδρα
ἢ
θηρία͵
τὴν
Ἀηδόνα |
| [7] |
ἡ
ψυχὴ
πῶς
ἂν
ἔτι
|
ἢ |
διψῴης
ἢ
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄ |
| [24] |
~ἀντιλέγειν
ἐκείνῳ
βιαζομένῳ͵
οἷον
δήμιος
|
ἢ |
δορυφόρος͵
ὁ
μὲν
δικαστῇ
~πεισθείς͵ |
| [21] |
εἰώθει
ἐπιλέγειν͵
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄
|
ἢ |
ἐγὼ
σέ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
ἕνεκα͵ |
| [11] |
αὐτῷ
καὶ
τότε
εἴδωλον
ὤν;
|
ἢ |
εἷς
μὲν
ἦτε
παρὰ
τὸν |
| [3] |
τουτονὶ
τὸν
κύνα
παροικοῦντα·
~ὥστε
|
ἢ |
ἐκεῖνόν
ποι
κατάστησον
ἢ
ἡμεῖς |
| [1] |
ἐν
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ
Κράνειον
|
ἢ |
ἐν
Λυκείῳ
τῶν
~ἐριζόντων
πρὸς |
| [8] |
τὸ
διάφορον
ἐν
φωτὶ
εἶναι
|
ἢ |
ἐν
σκότῳ·
ἄλλως
τε
οὔτε |
| [25] |
ὀνομαζόμενος
οὔτε
θεὸς
εἶναι
~προσποιούμενος
|
ἢ |
ἐνύπνια
τῆς
μητρὸς
διεξιών͵
ἀλλ΄ |
| [24] |
τῷ
βίῳ͵
πότερα
ἑκὼν
ἔπραττον
|
ἢ |
~ἐπεκέκλωστό
μοι
ὑπὸ
τῆς
Μοίρας; |
| [1] |
τὰ
~χαροπὰ
ἢ
μέλανα
ὄμματα
|
ἢ |
ἐρύθημα
ἐπὶ
τοῦ
προσώπου
ἔτι |
| [3] |
~ὥστε
ἢ
ἐκεῖνόν
ποι
κατάστησον
|
ἢ |
ἡμεῖς
μετοικήσομεν
εἰς
ἕτερον
τόπον. |
| [7] |
γὰρ
ἄλλον
ᾅδην
μετὰ
τοῦτον
|
ἢ |
θάνατον
ἐντεῦθεν
εἰς
~ἕτερον
τόπον. |
| [9] |
γυναικῶν
ἐγένοντό
τινες
ἢ
δένδρα
|
ἢ |
θηρία͵
τὴν
Ἀηδόνα
ἢ
τὴν |
| [12] |
ἀκοντιστὰς
~καὶ
τὸ
Μαντινέων
πελταστικὸν
|
ἢ |
Θρᾷκας
ἢ
Ἰλλυριοὺς
ἢ
καὶ |
| [12] |
τὸ
Μαντινέων
πελταστικὸν
ἢ
Θρᾷκας
|
ἢ |
Ἰλλυριοὺς
ἢ
καὶ
Παίονας
~χειρώσασθαι͵ |
| [7] |
εἶ͵
ὡς
μὴ
ἐπικύψας
πιεῖν
|
ἢ |
καὶ
νὴ
Δί΄
ἀρυσάμενος
κοίλῃ |
| [12] |
πελταστικὸν
ἢ
Θρᾷκας
ἢ
Ἰλλυριοὺς
|
ἢ |
καὶ
Παίονας
~χειρώσασθαι͵
ταῦτα
μεγάλα· |
| [1] |
ξανθὴ
κόμη
οὔτε
τὰ
~χαροπὰ
|
ἢ |
μέλανα
ὄμματα
ἢ
ἐρύθημα
ἐπὶ |
| [1] |
ἐπὶ
τοῦ
προσώπου
ἔτι
ἔστιν
|
ἢ |
νεῦρα
~εὔτονα
ἢ
ὦμοι
καρτεροί, |
| [9] |
τῶν
~βίων͵
ὁπότε
ἀνὴρ
ἦσθα͵
|
ἢ |
ὁ
γυναικεῖος
ἀμείνων
ἦν;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [6] |
~Χαῖρε͵
ὦ
Εὔφορβε
ἢ
Ἄπολλον
|
ἢ |
ὅ
τι
ἂν
θέλῃς.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ |
| [13] |
σε
μωραίνοντα
~καὶ
ἐλπίζοντα
Ἄνουβιν
|
ἢ |
Ὄσιριν
γενήσεσθαι;
πλὴν
ἀλλὰ
ταῦτα |
| [26] |
μὴ
βίοτος
πολὺς
εἴη͵
μᾶλλον
|
ἢ |
πάντων
~ἀνάσσειν
τῶν
νεκρῶν.
ταῦτα |
| [21] |
τις
ἐς
αὐτοὺς
ἢ
σοφίαν
|
ἢ |
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν
εὐθὺς |
| [7] |
πῶς
ἂν
ἔτι
ἢ
διψῴης
|
ἢ |
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
αὐτὸ
ἡ |
| [6] |
οἷος
ἧκε
παρὰ
σοὶ
Ἀρίστιππος
|
ἢ |
Πλάτων
~αὐτός͵
ὁ
μὲν
ἀποπνέων |
| [25] |
~Τίς
γὰρ
εἶ͵
ὦ
βέλτιστε;
|
ἢ |
πόθεν
ὢν
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἰταλιώτης |
| [14] |
ἀδύνατον͵
ἢν
δὲ
λοιμός
τις
|
ἢ |
πόλεμος
καταπέμψῃ
~ἀθρόους
τινάς͵
ἐνέσται |
| [16] |
μηδὲ
πρότερόν
γε
σὺ
ἀποθάνοις
|
ἢ |
προπέμψας
~πάντας
τοὺς
κόλακας.
~ΤΕΡΨΙΩΝ |
| [25] |
ἀπιστίᾳ
~καὶ
δόλοις͵
νόμιμον
δὲ
|
ἢ |
προφανὲς
οὐδέν.
ἐπεὶ
δέ
μοι |
| [27] |
σοι
~οὐδένα
ἄλλον͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
|
ἢ |
σεαυτόν͵
ὃς
ἐκλαθόμενος
τῆς
νεογάμου |
| [21] |
καὶ
ἐμβάλοι
τις
ἐς
αὐτοὺς
|
ἢ |
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵ |
| [9] |
ἔτεκές
ποτε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
|
ἢ |
στεῖρα
καὶ
ἄγονος
~διετέλεσας
ἐν |
| [9] |
δένδρα
ἢ
θηρία͵
τὴν
Ἀηδόνα
|
ἢ |
τὴν
~Δάφνην
ἢ
τὴν
τοῦ |
| [9] |
τὴν
Ἀηδόνα
ἢ
τὴν
~Δάφνην
|
ἢ |
τὴν
τοῦ
Λυκάονος
θυγατέρα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [7] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
κλάεις͵
ὦ
Τάνταλε;
|
ἢ |
τί
σεαυτὸν
ὀδύρῃ
ἐπὶ
τῇ |
| [20] |
δὲ
ὁ
ἔνοπλος
τί
βούλει;
|
ἢ |
τί
τὸ
τρόπαιον
τοῦτο
φέρεις; |
| [24] |
κομίζων͵
τίνι
~τὴν
χάριν
ἰστέον
|
ἢ |
τίνα
εὐεργέτην
ἀναγραπτέον;
~ΜΙΝΩΣ
~Τὸν |
| [9] |
ἔχοις͵
τίς
ὁ
Φινεὺς
ἦν
|
ἢ |
τίς
ὁ
Λυγκεύς.
ὅτι
μέντοι |
| [12] |
ἠλέγχετο
καὶ
οἱ
προφῆται
κόλακες.
|
ἢ |
τίς
οὐκ
ἂν
~ἐγέλασεν
ὁρῶν |
| [28] |
δὲ
τίνων
δέῃ
παρ΄
ἡμῶν;
|
ἢ |
τίς
ὢν
τυγχάνεις;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εἰμὶ |
| [16] |
ἄνω
γὰρ
ποταμῶν
τοῦτό
γε·
|
ἢ |
τὸ
τελευταῖον
εἰδέναι
γε
ἐχρῆν͵ |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Δῆλον
ὡς
τὸν
δικαστὴν
|
ἢ |
τὸν
τύραννον͵
ἐπεὶ
οὐδὲ
τὸ |
| [12] |
ὑπομεινάντων
ἐλθεῖν
~ἐκείνων͵
ἀλλὰ
πρὶν
|
ἢ |
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
φυγόντων;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἀλλ΄ |
| [13] |
ἔφθασα
ἐπισκῆψαί
τι
περὶ
αὐτῆς
|
ἢ |
~τοῦτο
μόνον͵
ὅτι
ἀποθνήσκων
Περδίκκᾳ |
| [15] |
ἐκεῖνοι
παθόντες
εὔχονται
~ἀποθανεῖν
ἐκεῖνον
|
ἢ |
τῶν
χρημάτων
ἀντιποιοῦνται
οὐδὲν
προσήκοντες; |
| [14] |
~τις
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
ἀποθανὼν
|
ἢ |
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς
ἢ
ὑπὸ |
| [14] |
ἀποθανὼν
ἢ
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς
|
ἢ |
ὑπὸ
τρυφῆς
ἐξῳδηκὼς
~τὴν
γαστέρα |
| [12] |
ἐκράτουν
αὐτῶν·
οὐδ΄
ἐπιώρκησα
πώποτε
|
ἢ |
~ὑποσχόμενος
ἐψευσάμην
ἢ
ἄπιστον
ἔπραξά |
| [14] |
τραυματίαι
οἱ
πολλοί·
νῦν
δὲ
|
ἢ |
φαρμάκῳ
~τις
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς |
| [1] |
ἔτι
ἔστιν
ἢ
νεῦρα
~εὔτονα
|
ἢ |
ὦμοι
καρτεροί,
ἀλλὰ
πάντα
μία |
| [1] |
τῇ
τριόδῳ
Ἑκάτης
δεῖπνον
κείμενον
|
ἢ |
ᾠὸν
ἐκ
καθαρσίου
ἤ
τι |
| [28] |
τῷ
φωτὶ
ἤδη
ὁ
Πρωτεσίλαος
|
ᾖ͵ |
καθικόμενον
ἐν
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν |
| [20] |
~αὐτῶν͵
ὃς
ἂν
μὴ
ψιλὸς
|
ᾖ |
καὶ
τὰ
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
ἔφην͵ |
| [22] |
βέλτιστε͵
καὶ
ταῦτα
γέρων
ἀφιγμένος;
|
ἦ |
που
βασιλεύς
τις
~ἦσθα;
~ΠΤΩΧΟΣ |
| [19] |
αἱ
τελευταῖαι
τὸν
κληρονόμον
ἔσχον;
|
ἦ |
πού
τινα
τῶν
ἀπὸ
~τοῦ |
| [23] |
Ἀγάμεμνον͵
~οὐδ΄
εἰ
αὐτή
μοι
|
ἡ |
Ἀθηνᾶ
τοῦτο
ἐπιτάττοι.
~ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ |
| [22] |
τὴν
προσβολὴν
~καὶ
παρῆλθεν
αὐτὸν
|
ἡ |
ἀκωκή͵
ἐς
τὸ
γόνυ
ὀκλάσας |
| [11] |
μανθάνω·
δύο
γὰρ
φῂς
ἔτεκεν
|
ἡ |
Ἀλκμήνη
κατὰ
τὸ
~αὐτὸ
Ἡρακλέας͵ |
| [16] |
νῦν
δὲ
τὸ
τῆς
παροιμίας͵
|
ἡ |
ἅμαξα
τὸν
βοῦν
πολλάκις
~ἐκφέρει. |
| [8] |
~ΧΕΙΡΩΝ
~Οὐκ
ἀηδῶς͵
ὦ
Μένιππε·
|
ἡ |
γὰρ
ἰσοτιμία
πάνυ
δημοτικὴ
καὶ |
| [20] |
ἐπὶ
τῷ
Λαμπίχου
θανάτῳ
~καὶ
|
ἡ |
γυνὴ
αὐτοῦ
συνέχεται
πρὸς
τῶν |
| [20] |
τούτῳ.
καὶ
νὴ
Δία
γε
|
ἡ |
Δαμασίου
μήτηρ
κωκύουσα
~ἐξάρχει
τοῦ |
| [11] |
γὰρ
ἐκεῖνος
τέθνηκεν͵
ἀλλ΄
ἐγὼ
|
ἡ |
εἰκὼν
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω·
ἄντανδρόν |
| [5] |
ἔγωγε.
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον
|
ἡ |
Ἑλένη
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
διὰ |
| [13] |
ἄλλο
ἢ
ἀνεμνήσθην
οἷα
ἐποίει
|
ἡ |
Ἑλλάς͵
ἄρτι
σε
παρειληφότα
~τὴν |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
σέ͵
ὦ
κάθαρμα͵
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἔφριττε
ζευγνύντα
μὲν
τὸν |
| [25] |
ἀμφότεροι.
ἀλλὰ
περὶ
τίνος
ὑμῖν
|
ἡ |
ἔρις;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Περὶ
προεδρίας·
φησὶ |
| [29] |
~Ἀλλ'
ὦ
καλὲ
Μαύσωλε,
οὔτε
|
ἡ |
ἰσχὺς
ἔτι
σοι
ἐκείνη
οὔτε |
| [26] |
~κάλλος
ἐκεῖνο͵
ὦ
Ἀντίλοχε͵
οὔτε
|
ἡ |
ἰσχὺς
πάρεστιν͵
ἀλλὰ
κείμεθα
ἅπαντες |
| [24] |
κολάζων
ἡμᾶς
ὑπηρέτας
~γενομένους
ὧν
|
ἡ |
Κλωθὼ
προσέταττεν͵
καὶ
τούτους
τιμήσας |
| [26] |
πάντως.
φέρει
δὲ
~παραμυθίαν
καὶ
|
ἡ |
κοινωνία
τοῦ
πράγματος
καὶ
τὸ |
| [15] |
ῥαΐσῃ͵
καὶ
ὅλως
ποικίλη
τις
|
ἡ |
~κολακεία
τῶν
ἀνδρῶν.
διὰ
ταῦτα |
| [7] |
ἢ
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
αὐτὸ
|
ἡ |
κόλασίς
ἐστι͵
τὸ
διψῆν
τὴν |
| [11] |
Ἡρακλέα.
τὸ
~τόξον͵
τὸ
ῥόπαλον͵
|
ἡ |
λεοντῆ͵
τὸ
μέγεθος͵
ὅλος
Ἡρακλῆς |
| [9] |
τινα
ἔριν
τῶν
~θεῶν͵
καὶ
|
ἡ |
μὲν
Ηρα
ἐπήρωσέν
με͵
ὁ |
| [13] |
ὁρῶ
ὅτι
οὐδὲν
ὑγιὲς
οὔτε
|
ἡ |
~μήτηρ
οὔτε
οἱ
τῶν
Ἀμμωνίων |
| [9] |
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ
δέ
σοι
|
ἡ |
μήτρα
ἠφανίσθη
καὶ
τὸ
χωρίον |
| [26] |
ἐμὲ
δὲ
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
|
ἡ |
μνήμη
τῶν
~παρὰ
τὸν
βίον |
| [16] |
ἡδονὴν
ἀποθνήσκειν·
τὸ
δὲ
ἄλλως
|
ἡ |
Μοῖρα
καὶ
ἡ
φύσις
~διέταξεν. |
| [27] |
~γὰρ
ἐγὼ
τούτων
αἴτιος͵
ἀλλὰ
|
ἡ |
Μοῖρα
καὶ
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς |
| [29] |
ἰσχὺς
ἔτι
σοι
ἐκείνη
οὔτε
|
ἡ |
μορφὴ
~πάρεστιν·
εἰ
γοῦν
τινα |
| [1] |
παλαιστῇ,
ὅτι
παρ'
ἡμῖν
οὔτε
|
ἡ |
ξανθὴ
κόμη
οὔτε
τὰ
~χαροπὰ |
| [23] |
τοιαῦτα·
οἰκεία
γάρ
μοι
ἦν
|
ἡ |
πανοπλία
τοῦ
ἀνεψιοῦ
γε
~οὖσα. |
| [26] |
ἀβίοις
ἀνδράσιν.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ
μὲν
|
ἡ |
παραίνεσις͵
ἐμὲ
δὲ
οὐκ
οἶδ΄ |
| [6] |
ἴδω
εἴ
τί
σοι
ἐδώδιμον
|
ἡ |
πήρα
ἔχει.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κυάμους͵
ὦγαθέ· |
| [20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μένιππος
ἔγωγε.
ἀλλ΄
ἰδοὺ
|
ἡ |
πήρα
μοι͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ |
| [20] |
δόξαν
καὶ
εἴ
ποτέ
σε
|
ἡ |
πόλις
ἀνεκήρυξεν
καὶ
τὰς
τῶν |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
ἠρίστευσα
καὶ
|
ἡ |
πόλις
ἐτίμησέν
με.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄφες |
| [25] |
ἄνδρα
οὕτω
θρασὺν·
ἱκανὴ
γὰρ
|
ἡ |
~φήμη
διδάξαι
σε͵
οἷος
μὲν |
| [16] |
δὲ
ἄλλως
ἡ
Μοῖρα
καὶ
|
ἡ |
φύσις
~διέταξεν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐκοῦν
ταύτης |
| [16] |
δορυφορήσαντες͵
ὁ
δὲ
παῖς
καὶ
|
ἡ |
φύσις͵
~ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον͵
κρατοῦσι |
| [7] |
καὶ
διψῆν
ἐδύνατο͵
σὺ
δὲ
|
ἡ |
ψυχὴ
πῶς
ἂν
ἔτι
ἢ |
| [23] |
τοιγαροῦν͵
ὦ
γενναῖε͵
τὴν
Θέτιν͵
|
ἣ |
δέον
σοὶ
τὴν
~κληρονομίαν
τῶν |
| [24] |
ἐδρῶμεν;
~ΜΙΝΩΣ
~Ναί͵
τῇ
Κλωθοῖ͵
|
ἣ |
ἑκάστῳ
ἐπέταξε
γεννηθέντι
τὰ
πρακτέα. |
| [12] |
ταῦτα
γέλως
ἦν
τοῖς
ὁρῶσιν͵
|
ᾗ |
καὶ
ὁ
Ἄμμων
~γόης
καὶ |
| [11] |
θεοῖς
~σύνεστι
καὶ
ἔχει
καλλίσφυρον
|
Ηβην͵ |
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν
εἰμι
αὐτοῦ. |
| [11] |
τὸ
δὲ
εἴδωλον
γεγάμηκεν
τὴν
|
~Ηβην |
παρὰ
τοῖς
θεοῖς.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς |
| [27] |
ὑπὲρ
τοιαύτης
γυναικὸς
ἐπὶ
~Τροίαν
|
ἤγαγεν. |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις·
ἐκεῖνόν
μοι |
| [2] |
ἡμῖν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
τὸν
κύνα
|
ἤγαγες; |
οἷα
δὲ
καὶ
ἐλάλει
παρὰ |
| [22] |
τοῦ
ἵππου
μᾶλλον
τὸ
ἔργον.
|
ἠγανάκτει |
δ΄
ὅμως
ὁμότιμος
ὢν
~τοῖς |
| [22] |
ὄψινεἰς
τὸ
βαρβαρικὸν
ἤχθετο
καὶ
|
ἠγανάκτει |
~πεζὸς
βαδίζων
καὶ
ἠξίου
τὸν |
| [13] |
γὰρ
αὖ
καὶ
τοῦτο
ἀγαθὸν
|
~ἡγεῖτο |
εἶναι͵
ὡς
μὴ
αἰσχύνοιτο
καὶ |
| [30] |
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
καὶ
εὐμορφότερον
|
ἡγῇ. |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἐμέ
γε
τὸν
Ἀγλαΐας |
| [25] |
~ἐπινοήσας
τὴν
γῆν
καὶ
δεινὸν
|
ἡγησάμενος͵ |
εἰ
μὴ
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους |
| [12] |
γε
ὤν.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐδ΄
αὐτὸς
|
ἠγνόουν͵ |
ὦ
πάτερ͵
ὡς
Φιλίππου
τοῦ |
| [8] |
ποικίλον
τι
καὶ
οὐχ
ἁπλοῦν
|
~ἡγοῦμαι |
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
ἔζων
ἀεὶ |
| [22] |
πολεμίους
~οὐδεπώποτε
ἔτρεσας͵
ἀλλὰ
φιλοκινδύνως
|
ἠγωνίζου |
πρὸ
τῶν
ἄλλων͵
ἀπὸ
~δὲ |
| [26] |
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν
κακὸς
|
ἠδὲ |
καὶ
ἐσθλός.
ταῦτά
~με
ἀνιᾷ |
| [17] |
πλούσιον͵
ᾧ
σε
τὰ
πολλὰ
|
ᾔδειν |
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
ἀεὶ |
| [2] |
λάβοις;
~ΧΑΡΩΝ
~Σὺ
δ΄
οὐκ
|
ᾔδεις |
κομίζειν
δέον;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηιδειν
μέν͵ |
| [19] |
καὶ
ἀσθενὴς
ἄτεκνός
τε
προσέτι
|
ἥδεσθαι |
τοῖς
~ἐν
τῷ
βίῳ
ἐδύνασο. |
| [13] |
Κέρβερος
εὐκαταφρόνητος.
ἐκεῖνο
δέ
γε
|
~ἡδέως |
ἂν
μάθοιμι
παρὰ
σοῦ͵
πῶς |
| [19] |
~Σχεδὸν
ἀμφὶ
τὰ
εἴκοσι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Ηδη |
μανθάνω
ἅτινά
σοι
ἐκεῖνος
ἐχαρίζετο. |
| [6] |
γελάσεσθαι
οἰμωζόντων
~ἀκούων.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κἀγὼ
|
ἤδη |
ἄπειμι͵
μὴ
καί
τις
ἡμᾶς |
| [15] |
ὦ
Πλούτων·
μετελεύσομαι
γάρ
σοι
|
ἤδη |
αὐτοὺς
καθ΄
ἕνα
~ἑξῆς·
ἑπτὰ |
| [11] |
κόνις
ἤδη
γενόμενον͵
τρία
ταῦτα
|
ἤδη |
γεγένηται·
καὶ
~σκόπει
ὅντινα
τὸν |
| [11] |
~δὲ
σῶμα
ἐν
Οἴτῃ
κόνις
|
ἤδη |
γενόμενον͵
τρία
ταῦτα
ἤδη
γεγένηται· |
| [16] |
ὦ
Πλούτων͵
καὶ
ἐμοὶ
ἥδιστον
|
ἤδη͵ |
εἰ
καὶ
Χαροιάδης
~προτεθνήξεται
Θουκρίτου. |
| [6] |
τὴν
λίμνην
καὶ
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
|
ἤδη |
ἑώρακας
εἰσιών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα |
| [19] |
βάρβαρος
ἦν
~καὶ
ὄλεθρος͵
ὃν
|
ἤδη |
καὶ
αὐτῶν
οἱ
ἄριστοι
θεραπεύουσιν. |
| [25] |
~ἀξιόμαχα
ἔδοξέ
μοι
ἐκεῖνα
ὑποπτήσσοντα
|
ἤδη |
καὶ
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα.
εἴρηκα·
σὺ |
| [12] |
τοῦ
θεοῦ
~ἐκτάδην
κείμενον͵
μυδῶντα
|
ἤδη |
καὶ
ἐξῳδηκότα
κατὰ
νόμον
ἁπάντων |
| [22] |
ἑαυτοῦ
κομίζων.
ὁ
δὲ
Ἀρσάκηςγηραιὸς
|
ἤδη |
~καὶ
νὴ
Δί΄
οὐκ
ἄσεμνος |
| [28] |
Πλούτων·
ἠράσθης
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
ἤδη |
~καὶ
οἶσθα
οἷον
τὸ
ἐρᾶν |
| [15] |
τὸν
ὀνειροποληθέντα
πλοῦτον
~ἀπολιπόντες
ἡκέτωσαν
|
ἤδη |
κακοὶ
κακῶς
ἀποθανόντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀμέλησον͵ |
| [22] |
τερπωλὴν
παρέσχον
τότε
στένοντες.
ἀλλ΄
|
ἤδη |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ
ἐσμέν͵ |
| [5] |
ἐγὼ
δὲ
~τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
|
ἤδη |
μετελεύσομαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΑΙΑΚΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [22] |
~γήρᾳ
κακῶν
φάρμακον.
ἀλλ΄
ἀπίωμεν
|
ἤδη͵ |
μὴ
καί
τις
ἡμᾶς
ὑπίδηται |
| [12] |
καὶ
γνώσῃ
σεαυτὸν
καὶ
συνήσεις
|
ἤδη |
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
| [20] |
~ἔχει
καλῶς͵
εὔζωνος
εἶ͵
ἐπίβαινε
|
ἤδη. |
~ὁ
δὲ
τὴν
πορφυρίδα
οὑτοσὶ |
| [28] |
κέλευσον͵
ἐπειδὰν
~ἐν
τῷ
φωτὶ
|
ἤδη |
ὁ
Πρωτεσίλαος
ᾖ͵
καθικόμενον
ἐν |
| [14] |
εἰ
δοκεῖ͵
ὁπόσα
μοι
ὀφείλεις
|
ἤδη͵ |
ὅπως
μὴ
~αὖθις
ἐρίζωμέν
τι |
| [11] |
εἴδωλον
εἶ·
ὥστε
κινδυνεύεις
τριπλοῦν
|
ἤδη |
~ποιῆσαι
τὸν
Ἡρακλέα.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Πῶς |
| [20] |
σοι
ψιλός
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
|
ἤδη. |
σὺ
δὲ
ὁ
παχύς͵
ὁ |
| [24] |
ὡς
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διακρίνωμεν
|
ἤδη. |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὁπόσα
ἔπραττον
ἐν
τῷ |
| [12] |
~βοηθεῖν;
νῦν
μὲν
γὰρ
ὁπότε
|
ἤδη |
τέθνηκας͵
οὐκ
οἴει
πολλοὺς
εἶναι |
| [15] |
μᾶλλον
τῶν
νέων.
οἱ
δὲ
|
ἤδη |
τὸν
~κλῆρον
ἐν
σφίσι
διῃρημένοι |
| [30] |
τοῦτο
~δῆλον.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἓν
μὲν
|
ἤδη |
τοῦτο
ἔχω͵
ὅτι
ὅμοιός
εἰμί |
| [16] |
ἔντεκνοι
ὑμῖν
ἀνέραστοι.
καίτοι
πολλοὶ
|
ἤδη |
τῶν
ἐρωμένων
συνέντες
~ὑμῶν
τὴν |
| [26] |
τοῦ
βίου͵
νῦν
δὲ
συνίημι
|
ἤδη |
ὡς
ἐκείνη
μὲν
ἀνωφελής͵
εἰ |
| [6] |
καλῶν.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
γὰρ
ἂν
|
ἥδιον |
ἄλλο
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον
ἡμῶν |
| [2] |
εἰ
τοῦτό
σοι͵
ὦ
Χάρων͵
|
ἥδιον. |
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵
φημί͵
ἀνθ΄
ὧν |
| [9] |
θεῶν
τοιγαροῦν
εἰπέ
μοι͵
ὁποτέρου
|
ἡδίονος |
ἐπειράθης
τῶν
~βίων͵
ὁπότε
ἀνὴρ |
| [16] |
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῖς
πολλοῖς
|
ἥδιστον |
γίνεται·
~ὅσῳ
γὰρ
ὑμεῖς
ἐκείνους |
| [16] |
μέν͵
ὦ
Πλούτων͵
καὶ
ἐμοὶ
|
ἥδιστον |
ἤδη͵
εἰ
καὶ
Χαροιάδης
~προτεθνήξεται |
| [23] |
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
ὠρέχθη
δόξης
|
ἡδίστου |
~πράγματος͵
ὑπὲρ
οὗ
καὶ
ἡμῶν |
| [16] |
τῷ
πλούτῳ
χρήσασθαι
~δυνάμενον
πρὸς
|
ἡδονὴν |
ἀποθνήσκειν·
τὸ
δὲ
ἄλλως
ἡ |
| [8] |
ἀσύνετον
ὄντα.
οὐκ
ἦν
ἔτι
|
ἡδὺ |
ἀπολαύειν
τῆς
~ἀθανασίας.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐχ |
| [22] |
ὢν
ζῆν
ἤθελες;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Ναί·
|
ἡδὺ |
γὰρ
ἦν
τὸ
φῶς
καὶ |
| [8] |
~Οὔκ͵
ὦ
Μένιππε·
τὸ
γὰρ
|
ἡδὺ |
ἔγωγε
ποικίλον
τι
καὶ
οὐχ |
| [16] |
ὀφθαλμοὺς
~μεστὸν
ὄντα͵
οὐδὲν
ἔτι
|
ἡδὺ |
εἰδότα͵
ἔμψυχόν
τινα
τάφον
ὑπὸ |
| [8] |
ἀπολαύειν
τῆς
~ἀθανασίας.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐχ
|
ἡδὺ |
ἦν
ζῶντα
ὁρᾶν
τὸ
φῶς; |
| [16] |
ἐκείνους
ἀποθανεῖν
εὔχεσθε͵
τοσούτῳ
ἅπασιν
|
ἡδὺ |
~προαποθανεῖν
ὑμᾶς
αὐτῶν.
καινὴν
γάρ |
| [22] |
ὦ
Διόγενες·
καὶ
γὰρ
ἂν
|
ἡδὺ |
τὸ
θέαμα
γένοιτο͵
τοὺς
μὲν |
| [10] |
ἐς
τὸ
σπήλαιον͵
οὐκ
ἂν
|
ἠδυνάμην |
εἰδέναι͵
ὅτι
νεκρὸς
εἶ
~ὥσπερ |
| [20] |
καὶ
χρυσίον
γε
τουτὶ
καὶ
|
ἡδυπάθειαν |
δὲ
καὶ
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν |
| [22] |
ἔκειτο
καὶ
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ
ἀνίστασθαι
|
ἤθελεν͵ |
ὁ
βέλτιστος
Ἑρμῆς
~ἀράμενος
αὐτὸν |
| [22] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εἶτα
τοιοῦτος
ὢν
ζῆν
|
ἤθελες; |
~ΠΤΩΧΟΣ
~Ναί·
ἡδὺ
γὰρ
ἦν |
| [2] |
οὐκ
ᾔδεις
κομίζειν
δέον;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ηιδειν |
μέν͵
οὐκ
εἶχον
δέ.
τί |
| [20] |
περιττὰ
ταῦτα
πάντα
~ἐπὶ
τῆς
|
ἠϊόνος |
καταλιπόντας·
μόλις
γὰρ
ἂν
καὶ |
| [17] |
σὲ
τὴν
ἐπίτομον
ἐχρῆν
τραπέσθαι·
|
ἧκε |
γὰρ
ἄν
σοι
διὰ
~τῆς |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
ἑώρακας͵
οἶμαι͵
οἷος
|
ἧκε |
παρὰ
σοὶ
Ἀρίστιππος
ἢ
Πλάτων |
| [1] |
ἱκανῶς
τὰ
ὑπὲρ
γῆς
~καταγεγέλασται,
|
ἥκειν |
ἐνθάδε
πολλῷ
πλείω
ἐπιγελασόμενον·
ἐκεῖ |
| [1] |
καὶ
~προσέτι
ἐμπλησάμενον
τὴν
πήραν
|
ἥκειν |
θέρμων
τε
πολλῶν
καὶ
εἴ |
| [1] |
οὓς
χρὴ
~ἕνα
ὀβολὸν
ἔχοντας
|
ἥκειν |
μετ'
ὀλίγον;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Εἰρήσεται
καὶ |
| [20] |
οὖν;
ἐχρῆν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
γυμνὸν
|
ἥκειν |
τύραννον
ἄνδρα;
~ΕΡΜΗΣ
~Τύραννον
μὲν |
| [19] |
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Ηκεις |
ποτέ͵
ὦ
Πολύστρατε͵
καὶ
σὺ |
| [8] |
φέρεις͵
ἀφ΄
οὗ
προελόμενος
~αὐτὰ
|
ἥκεις; |
~ΧΕΙΡΩΝ
~Οὐκ
ἀηδῶς͵
ὦ
Μένιππε· |
| [23] |
πρῴην
οὔτε
προσέβλεψας
αὐτόν͵
~ὁπότε
|
ἧκεν |
μαντευσόμενος͵
οὔτε
προσειπεῖν
ἠξίωσας
ἄνδρα |
| [20] |
περιτραπέν͵
ὑμεῖς
δὲ
τοσοῦτοι
ἅμα
|
ἥκετε |
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι
ἕκαστος.
ἢν
οὖν |
| [15] |
ἐλπίδων
τὸν
ὀνειροποληθέντα
πλοῦτον
~ἀπολιπόντες
|
ἡκέτωσαν |
ἤδη
κακοὶ
κακῶς
ἀποθανόντες.
~ΕΡΜΗΣ |
| [24] |
δέ
τις
~ἀποστείλαντος
τοῦ
δεσπότου
|
ἥκῃ |
αὐτὸς
χρυσὸν
ἢ
ἄργυρον
κομίζων͵ |
| [12] |
ἀλλ΄
ὅτι
~σοι
τὸ
τοιοῦτο
|
ἥκιστα |
συνέφερεν·
θεὸς
γὰρ
εἶναι
δοκῶν |
| [17] |
ἔοικας.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι
|
ἥκομεν͵ |
δύο
δὴ
ὁ
μειρακίσκος
κύλικας |
| [13] |
σου
εἶναι.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Κἀγὼ
ταῦτα
|
ἤκουον |
ὥσπερ
σύ͵
νῦν
δὲ
ὁρῶ |
| [8] |
ὑπομένοντος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΧΕΙΡΩΝΟΣ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ηκουσα͵ |
ὦ
Χείρων͵
ὡς
θεὸς
ὢν |
| [8] |
ἐπεθύμησας
ἀποθανεῖν.
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἀληθῆ
ταῦτα
|
ἤκουσας͵ |
ὦ
Μένιππε͵
καὶ
τέθνηκα͵
ὡς |
| [14] |
δὲ
πλεῖστοι
αὐτῶν
διὰ
χρήματα
|
ἥκουσιν |
ἐπιβουλεύοντες
~ἀλλήλοις͵
ὡς
ἐοίκασι.
~ΧΑΡΩΝ |
| [26] |
ἀμφοῖν͵
Χείρωνός
τε
καὶ
~Φοίνικος.
|
ἠκροώμην |
γάρ͵
ὁπότε
ἔφης
βούλεσθαι
ἐπάρουρος |
| [12] |
ὁ
Ἄμμων
~γόης
καὶ
ψευδόμαντις
|
ἠλέγχετο |
καὶ
οἱ
προφῆται
κόλακες.
ἢ |
| [12] |
τὴν
Θετταλὴν
ἵππον
καὶ
τοὺς
|
Ἠλείων |
ἀκοντιστὰς
~καὶ
τὸ
Μαντινέων
πελταστικὸν |
| [30] |
ὑπὸ
γῆν͵
ὡς
οἶμια,
κάλλιστος
|
ἦλθες͵ |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
~ὀστᾶ
ὅμοια, |
| [25] |
τὰ
~ἐν
ποσὶν
ἀεὶ
χειρούμενος
|
ἦλθον |
ἐπὶ
Ἰσσόν͵
ἔνθα
Δαρεῖος
ὑπέμεινεν |
| [25] |
διηγήσωμαι͵
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι
Ἰνδῶν
|
ἦλθον |
καὶ
τὸν
~Ὠκεανὸν
ὅρον
ἐποιησάμην |
| [25] |
τῶν
προαστείων
τῆς
προὐχούσης
πόλεως
|
ἦλθον |
~καὶ
τοσούτους
ἀπέκτεινα
μιᾶς
ἡμέρας͵ |
| [30] |
ὃς
κάλλιστος
ἀνὴρ
ὑπὸ
Ἴλιον
|
~ἦλθον. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ’
οὐχὶ
καὶ
ὑπὸ |
| [16] |
μετὰ
τοῦτον
ὅστις
καὶ
~τῇ
|
ἡλικίᾳ |
μετ΄
αὐτόν͵
ἀναστρέφεσθαι
δὲ
μηδαμῶς͵ |
| [21] |
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα
ἑκάτερος
|
ἡλικιῶται |
ὄντες͵
~καὶ
τὰς
διαθήκας
εἰς |
| [22] |
πρὸς
τὸ
χρεών͵
καὶ
ταῦτα
|
~ἡλικιώτης |
ὢν
τοῦ
πορθμέως.
τί
οὖν |
| [29] |
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα
παμμέγεθες
ἔχω
ἐπικείμενον,
|
ἡλίκον |
οὐκ
ἄλλος
~νεκρός,
ἀλλ'
οὐδὲ |
| [30] |
σοι
καὶ
οὐδὲν
τηλικοῦτον
~διαφέρεις
|
ἡλίκον |
σε
Ὅμηρος
ἐκεῖνος
ὁ
τυφλὸς |
| [8] |
ἀεὶ
καὶ
ἀπέλαυον
τῶν
ὁμοίων͵
|
ἡλίου͵ |
φωτός͵
~τροφῆς͵
αἱ
ὧραι
δὲ |
| [14] |
τοῦ
σκαφιδίου
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ
|
ἥλους |
δὲ
καὶ
~καλῴδιον͵
ἀφ΄
οὗ |
| [24] |
ἄπιτε
κατὰ
τάχος
εἰς
τὸ
|
Ἠλύσιον |
~πεδίον
καὶ
τὰς
μακάρων
νήσους |
| [23] |
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
δὲ
καὶ
|
ἡμᾶς |
~ἅπαντας͵
τί
αἰτιᾷ
τὸν
Ὀδυσσέα |
| [3] |
καὶ
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
|
ἡμᾶς |
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
ᾄδων |
| [27] |
ἀκούσιόν
τί
~ἐστιν
καί
τις
|
ἡμᾶς |
δαίμων
ἄγει
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵ |
| [14] |
ἐστιν͵
εἰ
μή
τι
ἄλλο
|
ἡμᾶς |
διέλαθεν
ἐν
τῷ
λογισμῷ.
πότε |
| [19] |
ὦ
Πολύστρατε͵
καὶ
σὺ
παρ΄
|
ἡμᾶς |
ἔτη
οἶμαι
οὐ
πολὺ
~ἀποδέοντα |
| [21] |
τοιούτων
κτημάτων
καὶ
οὐδεὶς
~ἐθεράπευεν
|
ἡμᾶς |
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵
εἰς
δὲ
τὸ |
| [6] |
ἤδη
ἄπειμι͵
μὴ
καί
τις
|
ἡμᾶς |
νεκρὸς
λάθῃ
διαφυγών.
τὰ
πολλὰ |
| [24] |
ὁρᾷς
πῶς
ἄδικα
ποιεῖς
κολάζων
|
ἡμᾶς |
ὑπηρέτας
~γενομένους
ὧν
ἡ
Κλωθὼ |
| [22] |
ἀπίωμεν
ἤδη͵
μὴ
καί
τις
|
ἡμᾶς |
ὑπίδηται
ὡς
~ἀπόδρασιν
βουλεύοντας͵
ὁρῶν |
| [10] |
εἶναι.
~ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Τί
οὖν
|
ἡμεῖς |
αἴτιοι͵
εἰ
ὑπὸ
ἀνοίας
ἐκεῖνοι |
| [13] |
καὶ
σὺ
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ
|
ἡμεῖς |
ἅπαντες;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁρᾷς͵
ὦ
Διόγενες· |
| [21] |
Ἰάπυγι
~ἀνετράπησαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εὖ
ἐποίησαν.
|
ἡμεῖς |
δὲ
ὁπότε
ἐν
τῷ
βίῳ |
| [24] |
ἅπαντες
καὶ
οἱ
πονηροὶ
δοκοῦντες
|
ἡμεῖς |
~ἐκείνῃ
ὑπηρετοῦντες
ταῦτα
ἐδρῶμεν;
~ΜΙΝΩΣ |
| [21] |
πάσῃ
μηχανῇ
ἐφύλαττον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐκοῦν
|
ἡμεῖς |
μὲν
ἕξομεν
κἀνταῦθα
τὸν
πλοῦτον͵ |
| [3] |
ἢ
ἐκεῖνόν
ποι
κατάστησον
ἢ
|
ἡμεῖς |
μετοικήσομεν
εἰς
ἕτερον
τόπον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [10] |
εἰδέναι͵
ὅτι
νεκρὸς
εἶ
~ὥσπερ
|
ἡμεῖς |
μόνῃ
τῇ
γοητείᾳ
διαφέρων;
ἀλλὰ |
| [3] |
ἐργάζεται
ὁμόνεκρος
ὤν;
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ἐπειδὰν
|
ἡμεῖς |
οἰμώζωμεν
καὶ
στένωμεν
ἐκείνων
μεμνημένοι |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ·
προΐωμεν
δὲ
καὶ
|
ἡμεῖς. |
τί
οὖν
ἔτι
καὶ
μέλλετε; |
| [20] |
ὦ
Μένιππε.
ἀλλ΄
ἐπεὶ
καταπεπλεύκαμεν
|
ἡμεῖς͵ |
ὑμεῖς
~μὲν
ἄπιτε
πρὸς
τὸ |
| [21] |
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἀλλ΄
οἱ
ἄλλοι
|
ἠμέλουν |
τῶν
τοιούτων
κτημάτων
καὶ
οὐδεὶς |
| [26] |
δὲ
ἀκριβὴς
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
|
ἠμὲν |
κακὸς
ἠδὲ
καὶ
ἐσθλός.
ταῦτά |
| [11] |
μάταιε·
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἄμφω
|
ἦμεν. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
ἔστι
μαθεῖν
τοῦτο |
| [21] |
δὲ
ὁπότε
ἐν
τῷ
βίῳ
|
ἦμεν͵ |
οὐδὲν
τοιοῦτον
~ἐνενοοῦμεν
περὶ
ἀλλήλων· |
| [28] |
~Εἶτα
τί
σε
ὀνήσει
μίαν
|
ἡμέραν |
ἀναβιῶναι
μετ΄
ὀλίγον
τὰ
αὐτὰ |
| [28] |
~σὺ
δὲ
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
|
ἡμέραν. |
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ |
| [13] |
~Ἔτι
ἐν
Βαβυλῶνι
κεῖμαι
τριακοστὴν
|
ἡμέραν |
ταύτην͵
ὑπισχνεῖται
δὲ
~Πτολεμαῖος
ὁ |
| [25] |
ὅσους
ὑμῖν
νεκροὺς
ἐπὶ
μιᾶς
|
ἡμέρας |
κατέπεμψα·
φησὶ
γοῦν
ὁ
~πορθμεὺς |
| [21] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἄμφω
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς
|
ἡμέρας͵ |
οἱ
δὲ
κλῆροι
εἰς
Εὐνόμιον |
| [25] |
ἦλθον
~καὶ
τοσούτους
ἀπέκτεινα
μιᾶς
|
ἡμέρας͵ |
ὥστε
τοὺς
δακτυλίους
αὐτῶν
~μεδίμνοις |
| [28] |
~Ὦ
δέσποτα
καὶ
βασιλεῦ
καὶ
|
ἡμέτερε |
Ζεῦ
καὶ
σὺ
Δήμητρος
θύγατερ͵ |
| [22] |
~Ἰσμηνόδωρός
τε
ὁ
πλούσιος
ὁ
|
ἡμέτερος |
καὶ
Ἀρσάκης
ὁ
Μηδίας
ὕπαρχος |
| [9] |
ῥᾴδιον.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐ
στεῖρα
μὲν
|
ἤμην͵ |
οὐκ
ἔτεκον
δ΄
ὅλως.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
~ἐστιν;
ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐμπεδοκλῆς͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἡμίεφθος |
ἀπὸ
τῆς
Αἴτνης
παρών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [19] |
~αὐτῶν
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
δὲ
|
ἡμιλλῶντο |
καὶ
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
ἐν
τῇ |
| [14] |
δὲ
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀφικνοῦνται
|
ἡμῖν· |
~εἰρήνη
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον
οὕτως͵ |
| [22] |
~Καὶ
ἄλλοι
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον
|
ἡμῖν͵ |
ἐν
αὐτοῖς
δὲ
ἐπίσημοι
~Ἰσμηνόδωρός |
| [1] |
ὦμοι
καρτεροί,
ἀλλὰ
πάντα
μία
|
ἡμῖν |
κόνις,
φασί,
κρανία
γυμνὰ
~τοῦ |
| [26] |
καὶ
φέρειν
καὶ
ἀνέχεσθαι
δέδοκται
|
ἡμῖν͵ |
μὴ
καὶ
γέλωτα
~ὄφλωμεν
ὥσπερ |
| [9] |
οὐκέτι
διαγνῶναι
ῥᾴδιον.
ἅπασι
γὰρ
|
~ἡμῖν |
ὁμοῖα
τὰ
ὄμματα͵
κενά͵
μόνον |
| [1] |
Δαμοξένῳ
τῷ
παλαιστῇ,
ὅτι
παρ'
|
ἡμῖν |
οὔτε
ἡ
ξανθὴ
κόμη
οὔτε |
| [14] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον
οὕτως͵
εἰ
καὶ
|
ἡμῖν |
παρατείνοιτο
ὑπὸ
σοῦ
τὸ
ὄφλημα. |
| [11] |
ἐν
οὐρανῷ͵
ὁ
δὲ
παρ΄
|
ἡμῖν |
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
~δὲ |
| [2] |
τὸ
δεῖπνον.
~ΧΑΡΩΝ
~Πόθεν
τοῦτον
|
ἡμῖν͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
τὸν
κύνα
ἤγαγες; |
| [11] |
θεὸν
~εἶναι͵
τεθνάναι
δὲ
τῷ
|
ἡμίσει; |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ναί·
οὐ
γὰρ
ἐκεῖνος |
| [11] |
τοῦ
θεοῦ;
καὶ
δυνατὸν
ἐξ
|
ἡμισείας |
μέν
τινα
θεὸν
~εἶναι͵
τεθνάναι |
| [27] |
διὰ
ταύτην͵
ὦ
Αἰακέ͵
ἀπέθανον
|
ἡμιτελῆ |
μὲν
τὸν
δόμον
~καταλιπών͵
χήραν |
| [10] |
ποῦ
σου
τὸ
θεῶν
ἐκεῖνο
|
ἡμίτομον |
ἀπελήλυθεν;
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Χρᾷ͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [25] |
εὖ
~ἐποίησα
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
ἠμυνάμην. |
εἰ
δὲ
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν |
| [29] |
μὴ
τοῦτο
φῄς,
ὅτι
~μᾶλλον
|
ἡμῶν |
ἀχθοφορεῖς
ὑπὸ
τηλικούτοις
λίθοις
πιεζόμενος. |
| [21] |
ἔνθα
δέξαιντο
τὰ
τοιαῦτα
~παρ΄
|
ἡμῶν |
διερρυηκότες
ὑπὸ
τρυφῆς͵
καθάπερ
τὰ |
| [23] |
ἡδίστου
~πράγματος͵
ὑπὲρ
οὗ
καὶ
|
ἡμῶν |
ἕκαστος
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ |
| [28] |
~Σὺ
δὲ
τίνων
δέῃ
παρ΄
|
ἡμῶν; |
ἢ
τίς
ὢν
τυγχάνεις;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ |
| [6] |
ἥδιον
ἄλλο
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον
|
ἡμῶν |
κατάκεισο͵
εἰ
~δοκεῖ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ |
| [29] |
τίνι
μέγα
φρονεῖς
καὶ
πάντων
|
ἡμῶν |
προτιμᾶσθαι
ἀξιοῖς;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Καὶ
ἐπὶ |
| [3] |
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
ᾄδων
~ἐπιταράττει
|
ἡμῶν |
τὰς
οἰμωγάς͵
καὶ
ὅλως
λυπηρός |
| [1] |
φίλτατον
Πολυδεύκιον,
ἀπάγγελλε
ταῦτα
~παρ'
|
ἡμῶν· |
τί,
ὦ
μάταιοι,
τὸν
χρυσὸν |
| [20] |
ἄλλα
βάρη
τῶν
λόγων.
~ΡΗΤΩΡ
|
~Ην |
ἰδού͵
ἀποτίθεμαι.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
ἔχει· |
| [9] |
τὴν
τοῦ
Λυκάονος
θυγατέρα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ην |
που
κἀκείναις
ἐντύχω͵
εἴσομαι
ὅ |
| [13] |
ὑπισχνεῖται
δὲ
~Πτολεμαῖος
ὁ
ὑπασπιστής͵
|
ἤν |
ποτε
ἀγάγῃ
σχολὴν
ἀπὸ
τῶν |
| [1] |
~γάρ
ἐστιν,
οἶμαι,
ἀναβιῶναι
αὔριον
|
ἤν |
που
ἴδῃς
Μένιππον
τὸν
κύνα, |
| [10] |
δὲ
ἥρως
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵
|
ἤν |
τις
κατέλθῃ
παρ΄
ἐμέ.
σὺ |
| [22] |
δ΄
αὐτὸ
ἀτεχνῶς
Μῆδοι
πάντες͵
|
ἢν |
ἀποβῶσι
τῶν
ἵππων·
ὥσπερ
~οἱ |
| [14] |
~Νῦν
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ἀδύνατον͵
|
ἢν |
δὲ
λοιμός
τις
ἢ
πόλεμος |
| [7] |
ὕδωρ͵
ἐπειδὰν
προσιόντα
~αἴσθηταί
με·
|
ἢν |
δέ
ποτε
καὶ
ἀρύσωμαι
καὶ |
| [24] |
ὅτι
καὶ
ἐπιδαψιλεύῃ
τῷ
παραδείγματι.
|
ἢν |
δέ
τις
~ἀποστείλαντος
τοῦ
δεσπότου |
| [16] |
~ὑμῶν
τὴν
πανουργίαν
τοῦ
ἔρωτος͵
|
ἢν |
καὶ
τύχωσι
παῖδας
ἔχοντες͵
μισεῖν |
| [2] |
νὴ
τὸν
Πλούτωνα͵
ὦ
μιαρέ͵
|
ἢν |
μὴ
ἀποδῷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κἀγὼ
τῷ |
| [25] |
καὶ
~ταῦτα.
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Μὴ
πρότερον͵
|
ἢν |
μὴ
καὶ
ἐμοῦ
ἀκούσῃς.
~ΜΙΝΩΣ |
| [20] |
ἅμα
ἥκετε
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι
ἕκαστος.
|
ἢν |
οὖν
μετὰ
τούτων
ἐμβῆτε͵
δέδια |
| [15] |
~πρόδηλα͵
θύσειν
δὲ
ὅμως
ὑπισχνοῦνται͵
|
ἢν |
ῥαΐσῃ͵
καὶ
ὅλως
ποικίλη
τις |
| [20] |
καὶ
διαρρεῖ
τὰ
πολλά͵
καὶ
|
ἢν |
τραπῇ
ἐπὶ
~θάτερα͵
οἰχήσεται
περιτραπέν͵ |
| [3] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐκεῖνα
ὕβρις
|
ἦν͵ |
ἃ
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες |
| [26] |
καὶ
~τὸ
βέλτιον
ἐκείνων
ὁπότερον
|
ἦν |
ἀγνοῶν
τὸ
δύστηνον
ἐκεῖνο
δοξάριον |
| [27] |
τὸν
Ἔρωτα
ἐνταῦθα
λαβεῖν
δυνατὸν
|
ἦν. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐγώ
σοι
καὶ
περὶ |
| [19] |
κορυζῶντα
~ὑπερήδοντο
θεραπεύοντες͵
καὶ
μακάριος
|
ἦν |
αὐτῶν
ὅντινα
ἂν
καὶ
μόνον |
| [12] |
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις;
~Ἑλλήνων
κρατεῖν
ἔργον
|
ἦν͵ |
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων
καὶ
Ἀθηναίων͵ |
| [11] |
δὲ
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς
|
ἦν͵ |
εἰς
ᾅδου
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ἐχρῆν |
| [11] |
ψυχὴν
ἐν
οὐρανῷ
εἶναι͵
ἥπερ
|
ἦν |
~ἐκ
Διός͵
τὸ
δὲ
θνητὸν |
| [28] |
εὐθὺς
~καλὸν
ἀπεργάσασθαι
αὐτὸν͵
οἷος
|
ἦν |
ἐκ
τοῦ
παστοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐπεὶ |
| [20] |
ἐπέραστος͵
οὗ
τὸ
φίλημα
διτάλαντον
|
ἦν. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀπόδυθι
τοιγαροῦν
τὸ
κάλλος |
| [8] |
σὲ
οὐκ
ἀσύνετον
ὄντα.
οὐκ
|
ἦν |
ἔτι
ἡδὺ
ἀπολαύειν
τῆς
~ἀθανασίας. |
| [8] |
τῆς
~ἀθανασίας.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐχ
ἡδὺ
|
ἦν |
ζῶντα
ὁρᾶν
τὸ
φῶς;
~ΧΕΙΡΩΝ |
| [9] |
εἰπεῖν
ἔχοις͵
τίς
ὁ
Φινεὺς
|
ἦν |
ἢ
τίς
ὁ
Λυγκεύς.
ὅτι |
| [23] |
γε
τοιαῦτα·
οἰκεία
γάρ
μοι
|
ἦν |
ἡ
πανοπλία
τοῦ
ἀνεψιοῦ
γε |
| [15] |
τοσαῦτα͵
εἴ
γε
οἷόν
τε
|
ἦν͵ |
καὶ
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
~δὲ |
| [29] |
τῆς
Ἰωνίας
καταστρεφόμενος·
καὶ
καλὸς
|
~ἦν |
καὶ
μέγας
καὶ
ἐν
πολέμοις |
| [19] |
ἀξιώτερος
κληρονομεῖν͵
εἰ
καὶ
βάρβαρος
|
ἦν |
~καὶ
ὄλεθρος͵
ὃν
ἤδη
καὶ |
| [4] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
σοφιστὴς
ὁ
ἄνθρωπος
|
ἦν |
καὶ
οὐκ
ἀληθῶς
κατεφρόνει
τοῦ |
| [1] |
ἀμφιβόλῳ
σοὶ
ἔτι
ὁ
γέλως
|
ἦν |
καὶ
πολὺ
τὸ
τίς
γὰρ |
| [17] |
ἀσφαλέστερον͵
εἰ
καὶ
ὀλίγῳ
βραδύτερος
|
ἦν. |
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
~ΚΝΗΜΩΝ
~Τοῦτο |
| [8] |
μὴ
μετασχεῖν
ὅλως
τὸ
τερπνὸν
|
ἦν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
λέγεις͵
ὦ
Χείρων. |
| [4] |
μοι
πρὸς
τῆς
~Στυγός͵
οἷος
|
ἦν |
ὁ
Σωκράτης͵
ὁπότε
κατῄει
παρ΄ |
| [30] |
~Καὶ
μὴν
ἐροῦ
Ὅμηρον͵
ὁποῖος
|
ἦν͵ |
ὁπότε
συνεστράτευον
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [25] |
Προυσίᾳ
τῷ
Βιθυνῷ͵
~καθάπερ
ἄξιον
|
ἦν |
πανουργότατον
καὶ
ὠμότατον
ὄντα·
ὡς |
| [28] |
δέσποτα·
τὸ
δὲ
πρᾶγμα
ὑπέρογκον
|
ἦν. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκοῦν
περίμεινον·
ἀφίξεται
γὰρ |
| [19] |
ὅτι
παρὰ
τῆς
χρυσῆς
~Ἀφροδίτης
|
ἦν. |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀτάρ͵
ὦ
Σιμύλε͵
οὐκ |
| [19] |
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τοιοῦτος
ὢν
περιπόθητος
|
ἦν. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Αἰνίγματα
λέγεις.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Καὶ |
| [24] |
Σώστρατε·
διάκονος
γὰρ
ὁ
κομίσας
|
ἦν. |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁρᾷς
πῶς
ἄδικα |
| [9] |
ἦσθα͵
ἢ
ὁ
γυναικεῖος
ἀμείνων
|
ἦν; |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Παρὰ
πολύ͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [22] |
ἤθελες;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Ναί·
ἡδὺ
γὰρ
|
ἦν |
τὸ
φῶς
καὶ
τὸ
τεθνάναι |
| [24] |
ἔχοι
τις
~ὡς
ἀντιλέγειν
δυνατὸν
|
ἦν |
τοῖς
μετὰ
πάσης
ἀνάγκης
προστεταγμένοις. |
| [12] |
ἐπὶ
τῷ
τραύματι͵
ταῦτα
γέλως
|
ἦν |
τοῖς
ὁρῶσιν͵
ᾗ
καὶ
ὁ |
| [11] |
ἐγὼ
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ
δὲ
|
ἦν |
τοῦ
Διός͵
ἐν
~οὐρανῷ
σύνεστι |
| [11] |
γὰρ
Ἀμφιτρύωνος
ἐν
τῷ
~Ἡρακλεῖ
|
ἦν͵ |
τοῦτο
τέθνηκεν
καί
εἰμι
ἐγὼ |
| [22] |
γε
Ὀροίτης
καὶ
πάνυ
~ἁπαλὸς
|
ἦν |
τὼ
πόδε
καὶ
οὐδ΄
ἑστάναι |
| [25] |
λόγον
οὐδὲ
ὡς
Λίβυν
εἰκὸς
|
ἦν |
ὑπὲρ
~αὑτοῦ.
σὺ
δέ͵
ὦ |
| [28] |
ἐρῶ
ἔγωγε͵
τῆς
γυναικὸς
δέ͵
|
ἣν |
νεόγαμον
~ἔτι
ἐν
τῷ
θαλάμῳ |
| [27] |
τῶν
ἄλλων
δόξης
ἐρασθείς͵
δι΄
|
ἣν |
πρῶτος
~ἐν
τῇ
ἀποβάσει
ἀπέθανες. |
| [25] |
ἰδιώτην
ἐμαυτὸν
~παρέσχον
καὶ
καταδικασθεὶς
|
ἤνεγκα |
εὐγνωμόνως
τὸ
πρᾶγμα.
καὶ
ταῦτα |
| [2] |
προῖκα͵
ὦ
βέλτιστε·
καὶ
γὰρ
|
ἤντλησα |
καὶ
τῆς
κώπης
~συνεπελαβόμην
καὶ |
| [23] |
κατακεκόφθαι
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵
ἀμείνων
|
ἠξίου |
εἶναι
καὶ
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν
τὰ |
| [22] |
ὁμότιμος
ὢν
~τοῖς
ἄλλοις
καὶ
|
ἠξίου |
ἱππεὺς
κατιέναι.
ὁ
δέ
γε |
| [25] |
ἐκράτησεν͵
ἀποστὰς
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι
|
ἠξίου |
καὶ
~δίαιταν
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν |
| [22] |
καὶ
ἠγανάκτει
~πεζὸς
βαδίζων
καὶ
|
ἠξίου |
τὸν
ἵππον
αὐτῷ
προσαχθῆναι·
καὶ |
| [23] |
ἀντεξετασθεὶς
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
|
~Ἠξίους |
δὲ
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ |
| [12] |
προσκυνεῖσθαι
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
ἐλευθέρων
ἀνδρῶν͵
|
ἠξίους͵ |
καὶ
τὸ
πάντων
γελοιότατον͵
~ἐμιμοῦ |
| [25] |
ὕπαρχος
ὢν
τῷ
ἀδελφῷ
μεγίστων
|
ἠξιώθην |
ἄριστος
κριθείς͵
καὶ
~τούς
τε |
| [25] |
~στρατηγὸς
ὑπ΄
αὐτῶν
χειροτονηθεὶς
οὐκ
|
ἠξίωσα |
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχὴν
~περιέπων
ἀγαπᾶν |
| [23] |
~ὁπότε
ἧκεν
μαντευσόμενος͵
οὔτε
προσειπεῖν
|
ἠξίωσας |
ἄνδρα
~συστρατιώτην
καὶ
ἑταῖρον͵
ἀλλ΄ |
| [21] |
τὸν
πλοῦτον͵
οἱ
δὲ
ὀβολὸν
|
~ἥξουσι |
κομίζοντες
καὶ
τοῦτον
ἄχρι
τοῦ |
| [24] |
γυπῶν
καὶ
αὐτὸς
~κειρέσθω
τὸ
|
ἧπαρ͵ |
ὑμεῖς
δὲ
οἱ
ἀγαθοὶ
ἄπιτε |
| [16] |
ὦ
Τερψίων͵
πολὺ
συνετώτερα
γίνεται
|
ἤπερ |
σοὶ
δοκεῖ.
~καὶ
ὑμεῖς
δὲ |
| [25] |
στρατηγικοῦ
ἀνδρὸς
~τῇ
γνώμῃ
πλέον
|
ἤπερ |
τῇ
τύχῃ
κεχρημένου.
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ |
| [11] |
μὲν
ψυχὴν
ἐν
οὐρανῷ
εἶναι͵
|
ἥπερ |
ἦν
~ἐκ
Διός͵
τὸ
δὲ |
| [19] |
ἐγὼ
γάρ
σε
πάνυ
φειδόμενον
|
ἠπιστάμην. |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀλλ΄
ἐπέρρει
μοι͵
ὦ |
| [10] |
τὸ
παράπαν·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἠπίστεις |
~σὺ
τούτοις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
φῄς; |
| [9] |
τῶν
~θεῶν͵
καὶ
ἡ
μὲν
|
Ηρα |
ἐπήρωσέν
με͵
ὁ
δὲ
Ζεὺς |
| [11] |
κινδυνεύεις
τριπλοῦν
ἤδη
~ποιῆσαι
τὸν
|
Ἡρακλέα. |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Πῶς
τριπλοῦν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὧδέ |
| [26] |
μόνον
αὐτὸν
~πεπονθέναι.
ὁρᾷς
τὸν
|
Ἡρακλέα |
καὶ
τὸν
Μελέαγρον
καὶ
ἄλλους |
| [11] |
ὄντα
ἐκεῖνον͵
ἀλλὰ
~παρεδέξατο
ὑποβολιμαῖον
|
Ἡρακλέα |
παρόντα;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ὅτι
ἐῴκειν
ἀκριβῶς. |
| [11] |
μὲν
οὖν
ἄλλος͵
μὰ
τὸν
|
Ἡρακλέα. |
τὸ
~τόξον͵
τὸ
ῥόπαλον͵
ἡ |
| [11] |
τοῦτο
ῥᾴδιον͵
συνθέτους
δύο
ὄντας
|
Ἡρακλέας͵ |
ἐκτὸς
~εἰ
μὴ
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός |
| [11] |
ἡ
Ἀλκμήνη
κατὰ
τὸ
~αὐτὸ
|
Ἡρακλέας͵ |
τὸν
μὲν
ὑπ΄
Ἀμφιτρύωνι͵
τὸν |
| [11] |
μὲν
γὰρ
Ἀμφιτρύωνος
ἐν
τῷ
|
~Ἡρακλεῖ |
ἦν͵
τοῦτο
τέθνηκεν
καί
εἰμι |
| [12] |
οἱ
ἄνθρωποι
περὶ
ἐμοῦ͵
ἀλλὰ
|
Ἡρακλεῖ |
καὶ
~Διονύσῳ
ἐνάμιλλον
τιθέασί
με. |
| [12] |
ὡς
Ἄμμωνος
υἱὸς
λέγεις͵
ὃς
|
Ἡρακλεῖ |
καὶ
Διονύσῳ
~παραβάλλεις
σεαυτόν;
καὶ |
| [28] |
τὴν
ὁμογενῆ
μου
Ἄλκηστιν
παρεπέμψατε
|
Ἡρακλεῖ |
χαριζόμενοι.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θελήσεις
δὲ
οὕτως |
| [11] |
νεκρὸς
~ἀκριβῶς
ὁρῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
|
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐχ
Ἡρακλῆς
οὗτός
ἐστιν; |
| [11] |
εἰπέ
μοι
πρὸς
τοῦ
σοῦ
|
Ἡρακλέους͵ |
ὁπότε
ἐκεῖνος
ἔζη͵
~συνῆς
αὐτῷ |
| [11] |
εἰκὸς
ἦν͵
εἰς
ᾅδου
πάρει;
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Ἐχρῆν
μὲν
μηδὲ
ἀποκρίνεσθαι
πρὸς |
| [11] |
τὴν
~Ηβην
παρὰ
τοῖς
θεοῖς.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
λάλος͵
καὶ |
| [11] |
τρίτον
πατέρα
ἐπινοήσεις
τῷ
σώματι.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
σοφιστής·
τίς |
| [11] |
ἔθυον
~ὑπὲρ
γῆς
ὡς
θεῷ.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Καὶ
ὀρθῶς
ἔθυες·
αὐτὸς
μὲν |
| [11] |
~εἶναι͵
τεθνάναι
δὲ
τῷ
ἡμίσει;
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Ναί·
οὐ
γὰρ
ἐκεῖνος
τέθνηκεν͵ |
| [11] |
ἀλλὰ
~παρεδέξατο
ὑποβολιμαῖον
Ἡρακλέα
παρόντα;
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Ὅτι
ἐῴκειν
ἀκριβῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀληθῆ |
| [11] |
συμπεφυκότες
ἄνθρωπός
τε
καὶ
~θεός.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Οὐ
γὰρ
καὶ
πάντες
οὕτως |
| [11] |
ὥστε
~ἐλελήθειτε
δίδυμοι
ὄντες
ὁμομήτριοι.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Οὔκ͵
ὦ
μάταιε·
ὁ
γὰρ |
| [11] |
τριπλοῦν
ἤδη
~ποιῆσαι
τὸν
Ἡρακλέα.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Πῶς
τριπλοῦν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὧδέ
πως· |
| [11] |
νῦν
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρὸς
εἶ.
|
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
~Τοιοῦτό
τι.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
οὖν |
| [11] |
ἔθυες·
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὁ
|
Ἡρακλῆς |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
τοῖς
θεοῖς |
| [11] |
ἡ
λεοντῆ͵
τὸ
μέγεθος͵
ὅλος
|
Ἡρακλῆς |
ἐστιν.
εἶτα
~τέθνηκεν
Διὸς
υἱὸς |
| [11] |
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐχ
|
Ἡρακλῆς |
οὗτός
ἐστιν;
οὐ
μὲν
οὖν |
| [11] |
καὶ
σὺ
μὲν
εἶ
ὁ
|
Ἡρακλῆς͵ |
τὸ
δὲ
εἴδωλον
γεγάμηκεν
τὴν |
| [28] |
φέρω
τὴν
διατριβήν͵
ὦ
Πλούτων·
|
ἠράσθης |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
~καὶ |
| [25] |
ὄρη
ὑπερβὰς
τὰ
περὶ
τὸν
|
Ἠριδανὸν |
ἅπαντα
κατέδραμον
καὶ
~ἀναστάτους
ἐποίησα |
| [20] |
~Ὅτι
ἐνίκησα͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
|
ἠρίστευσα |
καὶ
ἡ
πόλις
ἐτίμησέν
με. |
| [29] |
ὃς
ἐβασίλευσα
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης,
|
ἦρξα |
δὲ
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων
καὶ |
| [25] |
συνελάμβανεν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
δὲ
|
ἦρξα |
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵
καὶ |
| [10] |
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
δὲ
|
ἥρως |
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵
ἤν
τις |
| [10] |
τῆς
μαντικῆς͵
τί
δαὶ
ὁ
|
~ἥρως |
ἐστίν;
ἀγνοῶ
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ἐξ |
| [26] |
Πηλέως
δὲ
υἱόν͵
τὸν
~φιλοκινδυνότατον
|
ἡρώων |
ἁπάντων͵
ταπεινὰ
οὕτω
περὶ
αὑτοῦ |
| [19] |
ἐδυνάμην·
ἔτι
καὶ
παῖδες
ὡραῖοι
|
ἦσαν |
~πολλοὶ
καὶ
γυναῖκες
ἁβρόταται
καὶ |
| [13] |
εἶναι͵
σὺ
δὲ
Φιλίππου
~ἄρα
|
ἦσθα; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου
δηλαδή·
οὐ
γὰρ |
| [9] |
ἐπειράθης
τῶν
~βίων͵
ὁπότε
ἀνὴρ
|
ἦσθα͵ |
ἢ
ὁ
γυναικεῖος
ἀμείνων
ἦν; |
| [9] |
ἰαμβεῖακαὶ
ἔτεκές
ποτε͵
ὁπότε
γυνὴ
|
ἦσθα͵ |
ἢ
στεῖρα
καὶ
ἄγονος
~διετέλεσας |
| [9] |
δέ͵
ὦ
~βέλτιστε͵
ὁπότε
γυνὴ
|
ἦσθα͵ |
καὶ
ἐμαντεύου
τότε
ὥσπερ
καὶ |
| [9] |
ὁ
Λυγκεύς.
ὅτι
μέντοι
μάντις
|
ἦσθα |
καὶ
~ὅτι
ἀμφότερα
ἐγένου
μόνος |
| [11] |
ἂν
ταῦτα
ἔλεγες͵
εἰ
~σῶμα
|
ἦσθα͵ |
νῦν
δὲ
ἀσώματον
εἴδωλον
εἶ· |
| [22] |
ἀφιγμένος;
ἦ
που
βασιλεύς
τις
|
~ἦσθα; |
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδαμῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
σατράπης |
| [26] |
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους
ἐστὲ
καθ΄
|
ἡσυχίαν |
αὐτὸ
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄ |
| [20] |
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄
|
ἡσυχίαν |
δὲ
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵ |
| [11] |
~εἰ
μὴ
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός
τις
|
ἦτε |
εἰς
ἓν
συμπεφυκότες
ἄνθρωπός
τε |
| [11] |
εἴδωλον
ὤν;
ἢ
εἷς
μὲν
|
ἦτε |
παρὰ
τὸν
βίον͵
ἐπεὶ
δὲ |
| [13] |
τὰ
Ἀριστοτέλους
εἰδέναι͵
ὅσα
μὲν
|
ᾔτησεν |
παρ΄
ἐμοῦ͵
οἷα
δὲ
~ἐπέστελλεν͵ |
| [23] |
Τρωσὶ
δικασταῖς.
~ΑΙΑΣ
~Οἶδα
ἐγώ͵
|
ἥτις |
μου
κατεδίκασεν·
ἀλλ΄
οὐ
θέμις |
| [25] |
σὺ
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
|
ἥττων |
εἶναι͵
τοῦ
δὲ
Ἀννίβου
ἀμείνων͵ |
| [21] |
~ἐνενοοῦμεν
περὶ
ἀλλήλων·
οὔτε
πώποτε
|
ηὐξάμην |
Ἀντισθένην
ἀποθανεῖν͵
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς |
| [25] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
πατρῴαν
ἀρχὴν
~παραλαβὼν
|
ηὔξησεν |
καὶ
παρὰ
πολὺ
ἐξέτεινε
χρησάμενος |
| [12] |
καὶ
τοσούτους
γαμῶν
γάμους
~καὶ
|
Ἡφαιστίωνα |
ὑπεραγαπῶν.
ἓν
ἐπῄνεσα
μόνον
ἀκούσας͵ |
| [9] |
~Χρόνῳ
δέ
σοι
ἡ
μήτρα
|
ἠφανίσθη |
καὶ
τὸ
χωρίον
τὸ
γυναικεῖον |
| [22] |
ἄσεμνος
τὴν
ὄψινεἰς
τὸ
βαρβαρικὸν
|
ἤχθετο |
καὶ
ἠγανάκτει
~πεζὸς
βαδίζων
καὶ |