| Dialogue |
| [22] |
καὶ
δακρύων
ἐπιπλάστων
καὶ
στεναγμῶν
|
~ἑάλως |
ὁ
γενναῖος;
ὁ
μὲν
γὰρ |
| [15] |
~Ἐκεῖνον
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ζῆν
|
ἔασον |
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα
ἔτεσιν͵
ἃ |
| [20] |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Οὐκοῦν
ἀλλὰ
τὸ
διάδημα
|
ἔασόν |
με
ἔχειν
καὶ
τὴν
ἐφεστρίδα. |
| [13] |
κολάκων
ἐπιτριπτότατος
ὤν;
ἐμὲ
μόνον
|
~ἔασον |
τὰ
Ἀριστοτέλους
εἰδέναι͵
ὅσα
μὲν |
| [1] |
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἐάσωμεν |
τούτους,
ἐπεί
σοι
δοκεῖ·
σὺ |
| [22] |
στέρνον
ὑπὸ
θυμοῦ
καὶ
~σφοδρότητος
|
ἑαυτὸν |
διαπείραντα·
διελαύνεται
δὲ
καὶ
ὁ |
| [22] |
μόλις
βαδίζουσιν.
ὥστε
ἐπεὶ
καταβαλὼν
|
~ἑαυτὸν |
ἔκειτο
καὶ
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ
ἀνίστασθαι |
| [25] |
καὶ
~δίαιταν
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
|
ἑαυτὸν |
καὶ
ἐμιαιφόνει
ἐν
τοῖς
~συμποσίοις |
| [22] |
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς
ἑταίρας
ἀποσφάξας
|
ἑαυτόν͵ |
ὁ
δὲ
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος |
| [20] |
οὐκ
οἶδα
ἐφ΄
ὅτῳ
~ἀνατείνων
|
ἑαυτόν. |
τί
τοῦτο;
καὶ
δακρύεις͵
ὦ |
| [18] |
τι
μὲν
αὐτὸς
ἐνέγραψεν
ταῖς
|
ἑαυτοῦ |
διαθήκαις
οὐκ
οἶδα·
ἐγὼ
γοῦν |
| [11] |
σε
τῷ
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
ἀνθ΄
|
ἑαυτοῦ͵ |
~καὶ
σὺ
νῦν
ἀντ΄
ἐκείνου |
| [22] |
ὁ
μὲν
γὰρ
Βλεψίας
αὐτὸς
|
ἑαυτοῦ |
κατηγόρει
φθάσας
~πολλὴν
τὴν
ἄνοιαν͵ |
| [22] |
χρυσᾶς
~καὶ
κυμβία
τέτταρα
μεθ΄
|
ἑαυτοῦ |
κομίζων.
ὁ
δὲ
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη |
| [4] |
τὰ
βρέφη
ἐκώκυεν
καὶ
τὰ
|
ἑαυτοῦ |
~παιδία
ὠδύρετο
καὶ
παντοῖος
ἐγίνετο. |
| [21] |
εἰ
~προαποθάνοι͵
δεσπότην
ἀφιεὶς
τῶν
|
ἑαυτοῦ |
πάντων͵
Μοίριχον
δὲ
ὁ
~Ἀριστέας͵ |
| [13] |
~Οὐκοῦν
ὁ
Ἄμμων
ἐψεύδετο
λέγων
|
ἑαυτοῦ |
σε
εἶναι͵
σὺ
δὲ
Φιλίππου |
| [29] |
ὁ
μὲν
ἐν
Ἁλικαρνασσῷ
ἐρεῖ
|
ἑαυτοῦ |
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας
τῆς
γυναικὸς
καὶ |
| [1] |
χρυσὸν
φυλάττετε;
τί
δὲ
τιμωρεῖσθε
|
ἑαυτοὺς |
~λογιζόμενοι
τοὺς
τόκους
καὶ
τάλαντα |
| [15] |
διῃρημένοι
βόσκονται
ζωὴν
μακαρίαν
πρὸς
|
ἑαυτοὺς |
~τιθέντες.
Οὐκοῦν
ὁ
μὲν
ἀποδυσάμενος |
| [22] |
ἃ
νεογνὰ
καταλελοίπει͵
~ἀνεκαλεῖτο
καὶ
|
ἑαυτῷ |
ἐπεμέμφετο
τῆς
τόλμης͵
ὃς
Κιθαιρῶνα |
| [29] |
βασιλείᾳ
μέν,
ὦ
Σινωπεῦ,
ὃς
|
ἐβασίλευσα |
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης,
ἦρξα
δὲ |
| [19] |
τριάκοντα;
ἐγὼ
γὰρ
ἀμφὶ
τὰ
|
~ἑβδομήκοντά |
σου
ὄντος
ἀπέθανον.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵ |
| [19] |
δαὶ
τὰ
μετ΄
ἐμὲ
ταῦτα
|
ἐβίως |
τριάκοντα;
ἐγὼ
γὰρ
ἀμφὶ
τὰ |
| [21] |
εἰς
δὲ
τὸ
χρυσίον
πάντες
|
~ἔβλεπον. |
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Εἰκότως·
οὐ
γὰρ
εἶχον |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τέλος
δ΄
οὖν
πῶς
|
ἐβουλεύσω |
περὶ
τῶν
κτημάτων;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Εἰς |
| [18] |
ἀκούσιον
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵
οὓς
|
ἐβουλόμην |
ἂν
μάλιστα
σχεῖν
τἀμὰ
~παραλιπών. |
| [9] |
εἰ
γὰρ
καὶ
μήτραν
εἶχες͵
|
ἐβουλόμην |
εἰδέναι.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Εἶχον
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
ληρεῖ
τὰ
πολλά.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
|
ἐβουλόμην |
ἰδεῖν
αὐτόν͵
εἴ
που
ἐνθάδε |
| [22] |
~Οὐδὲν
τοιοῦτο͵
ἀλλ΄
ἔτη
μὲν
|
ἐγεγόνειν |
ἀμφὶ
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
δὲ |
| [21] |
εἰ
προαπέλθοι
αὐτοῦ.
ταῦτα
μὲν
|
ἐγέγραπτο͵ |
οἱ
δὲ
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους |
| [17] |
εἶτα
συνείς͵
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον
|
ἐγέλα |
καὶ
αὐτός͵
οἷά
γε
ὁ |
| [19] |
ἀλλ΄
ἐραστὰς
εἶχον
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Ἐγέλασα· |
ἐραστὰς
σὺ
τηλικοῦτος
ὤν͵
ὀδόντας |
| [12] |
κόλακες.
ἢ
τίς
οὐκ
ἂν
|
~ἐγέλασεν |
ὁρῶν
τὸν
τοῦ
Διὸς
υἱὸν |
| [22] |
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
δὲ
|
ἐγέλων. |
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε
κατῄειν͵ |
| [18] |
τἀμὰ
~παραλιπών.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς
τοῦτο
|
ἐγένετο; |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἑρμόλαον
τὸν
πάνυ
πλούσιον |
| [9] |
μοι
ἀπιστεῖν͵
εἰ
~τοῦθ΄
οὕτως
|
ἐγένετο. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
χρὴ
γὰρ
ἀπιστεῖν͵ |
| [17] |
τὸ
δὲ
ἐμὸν
παράδοξόν
τι
|
ἐγένετο. |
οἶσθα
γὰρ
~καὶ
σύ
που |
| [25] |
βασιλεύς͵
οἷος
δὲ
οὗτος
λῃστὴς
|
ἐγένετο. |
~ὅμως
δὲ
ὅρα
εἰ
κατ΄ |
| [22] |
τὴν
πυγήν.
ὁρᾷς
οἷόν
τι
|
ἐγένετο͵ |
οὐ
τοῦ
~ἀνδρός͵
ἀλλὰ
τοῦ |
| [17] |
~ἀφήσειν
αὐτόν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τί
οὖν
|
ἐγένετο; |
πάνυ
γάρ
τι
παράδοξον
ἐρεῖν |
| [13] |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
πρὸς
τὰ
~πράγματα
|
ἐγένετο· |
πολλοὶ
γὰρ
ὑπέπτησσον
θεὸν
εἶναί |
| [8] |
τὸ
ὅμοιον
ἀεὶ
καὶ
ταὐτὸν
|
ἐγένετό |
σοι
προσκορές͵
~καὶ
τἀνταῦθα
ὅμοια |
| [21] |
ἔρρεπε.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
οὖν
πέρας
|
ἐγένετο͵ |
ὦ
Κράτης;
ἀκοῦσαι
γὰρ
ἄξιον. |
| [9] |
ἀκούσῃς
~ὅτι
ὄρνεα
ἐκ
γυναικῶν
|
ἐγένοντό |
τινες
ἢ
δένδρα
ἢ
θηρία͵ |
| [9] |
μάντις
ἦσθα
καὶ
~ὅτι
ἀμφότερα
|
ἐγένου |
μόνος
καὶ
ἄρρην
καὶ
γυνή͵ |
| [4] |
ἑαυτοῦ
~παιδία
ὠδύρετο
καὶ
παντοῖος
|
ἐγίνετο. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
σοφιστὴς
ὁ
ἄνθρωπος |
| [21] |
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
~ΚΡΑΤΗΣ
~Μοίριχον
τὸν
πλούσιον
|
ἐγίνωσκες͵ |
ὦ
Διόγενες͵
τὸν
πάνυ
πλούσιον͵ |
| [6] |
ὁ
δὲ
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
καθάπερ
|
ἐγκρυφίας |
ἄρτος͵
ὁ
ταῖς
φλυκταίναις
ἐξηνθηκώς͵ |
| [6] |
οἴονται
ἄνδρα
γεγενῆσθαι
καὶ
πάντα
|
ἐγνωκέναι |
καὶ
~ταῦταοἶμαι
γὰρ
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν |
| [25] |
ἀγαθῇ
χρησάμενος.
ταῦτά
ἐστιν
ἃ
|
ἐγὼ |
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι.
εἰ |
| [25] |
~φήμη
διδάξαι
σε͵
οἷος
μὲν
|
ἐγὼ |
βασιλεύς͵
οἷος
δὲ
οὗτος
λῃστὴς |
| [19] |
μετ΄
ἐμὲ
ταῦτα
ἐβίως
τριάκοντα;
|
ἐγὼ |
γὰρ
ἀμφὶ
τὰ
~ἑβδομήκοντά
σου |
| [19] |
ἐν
Σικελίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Καινὰ
ταῦτα·
|
ἐγὼ |
γάρ
σε
πάνυ
φειδόμενον
ἠπιστάμην. |
| [11] |
μοι͵
ὦ
καλλίνικε͵
νεκρὸς
εἶ;
|
ἐγὼ |
γάρ
σοι
ἔθυον
~ὑπὲρ
γῆς |
| [18] |
ταῖς
ἑαυτοῦ
διαθήκαις
οὐκ
οἶδα·
|
ἐγὼ |
γοῦν
~ἄφνω
ἀπέθανον
τοῦ
τέγους |
| [2] |
καὶ
ἄλλος
τις
οὐκ
οἶδα͵
|
ἐγὼ |
δ΄
οὐκ
ἔχω.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ |
| [30] |
Ἀχαιοῖς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀνείρατά
μοι
λέγεις·
|
ἐγὼ |
δὲ
ἃ
βλέπω
καὶ
νῦν |
| [25] |
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας
ὁ
Καρχηδόνιος͵
|
ἐγὼ |
δὲ
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ |
| [17] |
ἔδωκεν·
εἶτα
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
|
ἐγὼ |
δὲ
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην |
| [22] |
ἐκόμισεν
ἄχρι
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
|
ἐγὼ |
δὲ
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
δὲ |
| [8] |
καὶ
οὐχ
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἔζων
ἀεὶ
καὶ
ἀπέλαυον |
| [25] |
πολέμου
καιροὺς
ὁ
θαυμάσιος
καθηδυπαθῶν.
|
ἐγὼ |
δὲ
εἰ
μὴ
μικρὰ
~τὰ |
| [11] |
~σύνεστι
καὶ
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
|
ἐγὼ |
δὲ
εἴδωλόν
εἰμι
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [25] |
φίλους
καὶ
συνελάμβανεν
ἐπὶ
θανάτῳ.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἦρξα
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς |
| [10] |
τι
αὐτῷ
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
|
ἐγὼ |
δὲ
ἥρως
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵ |
| [20] |
τὸ
δικαστήριον
εὐθεῖαν
ἐκείνην
προϊόντες͵
|
ἐγὼ |
δὲ
καὶ
ὁ
~πορθμεὺς
ἄλλους |
| [22] |
λεπτὸς
εἰς
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
|
ἐγὼ |
δὲ
καίπερ
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν |
| [3] |
Σαρδανάπαλλος
δὲ
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
|
ἐγὼ |
δὲ
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ |
| [22] |
μὲν
ἐδάκρυόν
~τε
καὶ
ἐναυτίων͵
|
ἐγὼ |
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
αὐτοῖς. |
| [4] |
δὲ
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἐγὼ |
δὲ
πῶς
σοι
κατεληλυθέναι
ἔδοξα; |
| [11] |
μὲν
τόξον
γυμνὸν
καὶ
πρόχειρον·
|
ἐγὼ |
δὲ
τί
ἂν
ἔτι
φοβοίμην |
| [3] |
οὕτω
ποιεῖτε·
ὀδύρεσθε
μὲν
ὑμεῖς͵
|
ἐγὼ |
δὲ
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν
~πολλάκις |
| [5] |
ἂν
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
|
ἐγὼ |
δὲ
~τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
ἤδη |
| [25] |
οὗτος
ἀμείνων
γεγενῆσθαι
στρατηγὸς
~ἐμοῦ͵
|
ἐγὼ |
δέ͵
ὥσπερ
ἅπαντες
ἴσασιν͵
οὐχὶ |
| [14] |
ἐστι
ταῦτα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
|
ἐγὼ |
δόξαιμι
ἂν
ἁμαρτάνειν
πικρῶς
ἀπαιτῶν |
| [11] |
ἦν͵
τοῦτο
τέθνηκεν
καί
εἰμι
|
ἐγὼ |
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ
δὲ
ἦν |
| [30] |
οἱ
τότε
~ἴσασιν.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Οὔκουν
|
ἐγὼ |
ἐνταῦθα
εὐμορφότερός
εἰμι͵
ὦ
Μένιππε; |
| [11] |
οὐ
γὰρ
ἐκεῖνος
τέθνηκεν͵
ἀλλ΄
|
ἐγὼ |
ἡ
εἰκὼν
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω· |
| [23] |
ἐπὶ
Τρωσὶ
δικασταῖς.
~ΑΙΑΣ
~Οἶδα
|
ἐγώ͵ |
ἥτις
μου
κατεδίκασεν·
ἀλλ΄
οὐ |
| [14] |
~τὰ
πορθμεῖα.
~ΕΡΜΗΣ
~Νῦν
οὖν
|
ἐγὼ |
καθεδοῦμαι
τὰ
κάκιστα
εὐχόμενος
γενέσθαι͵ |
| [30] |
~εὐμορφότερον
προσειπών͵
ἀλλ΄
ὁ
φοξὸς
|
ἐγὼ |
καὶ
ψεδνὸς
οὐδὲν
χείρων
~ἐφάνην |
| [14] |
ὑπὲρ
τοῦ
ἱστίου·
πέντε
ὀβολοὺς
|
ἐγὼ |
κατέβαλον.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
τούτους
προστίθει. |
| [25] |
ἐμοῦ.
τὸ
δ΄
οὖν
τελευταῖον
|
ἐγὼ |
μὲν
~βασιλεύων
ἀπέθανον͵
οὗτος
δὲ |
| [17] |
δὲ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πῶς
ἀπέθανες;
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
ὅτι
παράσιτος
ὢν |
| [12] |
Ἄορνον
ἐκείνην͵
οὐδετέρου
~ἐκείνων
λαβόντος͵
|
ἐγὼ |
μόνος
ἐχειρωσάμην.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Ὁρᾷς
ὅτι |
| [1] |
οὐ
παύσῃ
βεβαίως
γελῶν
καθάπερ
|
ἐγὼ |
νῦν,
~καὶ
μάλιστα
ἐπειδὰν
ὁρᾷς |
| [25] |
Ἀλέξανδρον
ἁμιλλᾶται͵
ᾧ
οὐδὲ
Σκιπίων
|
ἐγὼ |
ὁ
~νενικηκὼς
ἐμαυτὸν
παραβάλλεσθαι
ἀξιῶ; |
| [23] |
ἄθλων͵
ὁ
δὲ
Λαέρτου͵
ὃν
|
ἐγὼ |
πολλάκις
ἔσωσα
~κινδυνεύοντα
κατακεκόφθαι
ὑπὸ |
| [21] |
ἐπιλέγειν͵
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ
|
ἐγὼ |
σέ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ |
| [27] |
ἐνταῦθα
λαβεῖν
δυνατὸν
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ
|
~Ἐγώ |
σοι
καὶ
περὶ
τοῦ
Ἔρωτος |
| [21] |
~σύ
τε
Ἀντισθένους
ἐκληρονόμησας
καὶ
|
ἐγὼ |
σοῦ͵
πολλῷ
μείζω
καὶ
~σεμνότερα |
| [27] |
Αἰακέ͵
ἀποκρινοῦμαι
δικαιότερα·
οὐ
~γὰρ
|
ἐγὼ |
τούτων
αἴτιος͵
ἀλλὰ
ἡ
Μοῖρα |
| [3] |
ἐγὼ
χρυσοῦ.
~ΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ
~Ὅσης
δὲ
|
ἐγὼ |
τρυφῆς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
γε͵
οὕτω |
| [20] |
~Πῶς
οὖν
ποιήσαντες
εὐπλοήσομεν;
~ΧΑΡΩΝ
|
~Ἐγὼ |
ὑμῖν
φράσω·
γυμνοὺς
ἐπιβαίνειν
χρὴ |
| [3] |
μεγάλων
κτημάτων.
~ΜΙΔΑΣ
~Ὅσου
μὲν
|
ἐγὼ |
χρυσοῦ.
~ΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ
~Ὅσης
δὲ
ἐγὼ |
| [22] |
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας
οὐδὲν
δέον.
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Ἔγωγ΄ |
οὖν
καὶ
διηγήσομαι
ὑμῖν
ἃ |
| [25] |
περιβαλόμενοι
καὶ
ἄξιοι
~δόξαντες
ἀρχῆς.
|
ἔγωγ΄ |
οὖν
μετ΄
ὀλίγων
ἐξορμήσας
εἰς |
| [20] |
ὁ
πρῶτός
ἐστιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μένιππος
|
ἔγωγε. |
ἀλλ΄
ἰδοὺ
ἡ
πήρα
μοι͵ |
| [5] |
δεῖξον·
οὐ
γὰρ
ἂν
διαγνοίην
|
ἔγωγε. |
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον
ἡ |
| [8] |
ὦ
Μένιππε·
τὸ
γὰρ
ἡδὺ
|
ἔγωγε |
ποικίλον
τι
καὶ
οὐχ
ἁπλοῦν |
| [28] |
οὐ
τοῦ
ζῆν͵
Ἀϊδωνεῦ͵
ἐρῶ
|
ἔγωγε͵ |
τῆς
γυναικὸς
δέ͵
ἣν
νεόγαμον |
| [22] |
παρὰ
τὸν
πλοῦν
οἱ
μὲν
|
ἐδάκρυόν |
~τε
καὶ
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
δὲ |
| [21] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐδὲν
γάρ
μοι
τούτων
|
ἔδει͵ |
ἀλλ΄
οὐδὲ
σοί͵
ὦ
Διόγενες· |
| [17] |
ὦ
Ζηνόφαντε;
~καὶ
μὴν
οὐκ
|
ἔδει |
γε
ἑταίρῳ
ἀνδρὶ
ἐπιγελᾶν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ |
| [4] |
~οὐκ
ἄκων
πεισόμενος
ὃ
πάντως
|
ἔδει |
παθεῖν͵
ὡς
θαυμάσονται
οἱ
θεαταί. |
| [12] |
τοῦ
Ἀμύντου
υἱός
εἰμι͵
~ἀλλ΄
|
ἐδεξάμην |
τὸ
μάντευμα͵
χρήσιμον
εἰς
τὰ |
| [22] |
λιμῷ
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι
καὶ
|
ἐδήλου |
δὲ
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν
καὶ |
| [25] |
τοῦ
δὲ
Ἀννίβου
ἀμείνων͵
ὃς
|
ἐδίωξα |
~νικήσας
αὐτὸν
καὶ
φυγεῖν
καταναγκάσας |
| [4] |
~Πόρρωθεν
μέν͵
ὦ
Μένιππε͵
παντάπασιν
|
ἐδόκει |
ἀτρέπτῳ
τῷ
~προσώπῳ
προσιέναι
καὶ |
| [12] |
ἀφῄρει
τῶν
κατορθουμένων·
πᾶν
~γὰρ
|
ἐδόκει |
ἐνδεὲς
ὑπὸ
θεοῦ
γίγνεσθαι
δοκοῦν. |
| [12] |
οἰόμενος.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Πῶς
λέγεις;
χρήσιμον
|
ἐδόκει |
σοι
τὸ
παρέχειν
σεαυτὸν
~ἐξαπατηθησόμενον |
| [25] |
ἠμυνάμην.
εἰ
δὲ
καὶ
θεὸς
|
ἐδόκουν |
τοῖς
~ἀνθρώποις͵
συγγνωστοὶ
ἐκεῖνοι
πρὸς |
| [4] |
~Ἐγὼ
δὲ
πῶς
σοι
κατεληλυθέναι
|
ἔδοξα; |
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Μόνος͵
ὦ
Μένιππε͵
ἀξίως |
| [10] |
~δοξάζουσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
ἂν
|
ἐδόξαζον͵ |
εἰ
μὴ
ζῶντες
καὶ
ὑμεῖς |
| [18] |
οὐκ
ἀηδῶς
τὴν
θεραπείαν
προσίετο.
|
ἔδοξε |
δή
μοι
καὶ
~σοφὸν
τοῦτο |
| [25] |
Γαδείρων
ὑπαγόμενος;
ἀλλ΄
οὐκ
~ἀξιόμαχα
|
ἔδοξέ |
μοι
ἐκεῖνα
ὑποπτήσσοντα
ἤδη
καὶ |
| [26] |
πάθοι͵
ὦ
Ἀχιλλεῦ;
ταῦτα
γὰρ
|
ἔδοξε |
τῇ
φύσει͵
~πάντως
ἀποθνήσκειν
ἅπαντας͵ |
| [13] |
διασπάσαιντο
καὶ
~ἀμύναιντο
σε
ὧν
|
ἔδρασας |
αὐτούς.
ὥστε
τὴν
ἑτέραν
σὺ |
| [24] |
δοκοῦντες
ἡμεῖς
~ἐκείνῃ
ὑπηρετοῦντες
ταῦτα
|
ἐδρῶμεν; |
~ΜΙΝΩΣ
~Ναί͵
τῇ
Κλωθοῖ͵
ἣ |
| [19] |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Τὸ
μὲν
πρῶτον
ἅπαντα
|
ἐδυνάμην· |
ἔτι
καὶ
παῖδες
ὡραῖοι
ἦσαν |
| [19] |
ἥδεσθαι
τοῖς
~ἐν
τῷ
βίῳ
|
ἐδύνασο. |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Τὸ
μὲν
πρῶτον
ἅπαντα |
| [22] |
ἑστάναι
χαμαί͵
οὐχ
ὅπως
βαδίζειν
|
ἐδύνατο· |
~πάσχουσι
δ΄
αὐτὸ
ἀτεχνῶς
Μῆδοι |
| [7] |
ὅπερ
~καὶ
πεινῆν
καὶ
διψῆν
|
ἐδύνατο͵ |
σὺ
δὲ
ἡ
ψυχὴ
πῶς |
| [6] |
φέρε
ἴδω
εἴ
τί
σοι
|
ἐδώδιμον |
ἡ
πήρα
ἔχει.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κυάμους͵ |
| [6] |
ὦγαθέ·
ὥστε
οὐ
τουτί
σοι
|
ἐδώδιμον. |
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Δὸς
μόνον·
ἄλλα
παρὰ |
| [17] |
φάρμακον͵
Πτοιοδώρῳ
δὲ
~τὸ
ἀφάρμακτον
|
ἔδωκεν· |
εἶτα
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
ἐγὼ |
| [19] |
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
εἶτά
σοι
εὐξαμένῳ
|
ἔδωκεν |
νέον
εἶναι
καὶ
καλὸν
ἐξ |
| [17] |
ὑπὲρ
τὸν
Τιθωνὸν
ὁ
γέρων
|
~ἔζη͵ |
ἐπίτομόν
τινα
ὁδὸν
ἐπὶ
τὸν |
| [11] |
τοῦ
σοῦ
Ἡρακλέους͵
ὁπότε
ἐκεῖνος
|
ἔζη͵ |
~συνῆς
αὐτῷ
καὶ
τότε
εἴδωλον |
| [8] |
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
|
ἔζων |
ἀεὶ
καὶ
ἀπέλαυον
τῶν
ὁμοίων͵ |
| [13] |
μοι͵
~ποῦ
σε
οἱ
Μακεδόνες
|
ἔθαψαν; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἔτι
ἐν
Βαβυλῶνι
κεῖμαι |
| [27] |
ἡμᾶς
δαίμων
ἄγει
ἔνθα
ἂν
|
ἐθέλῃ͵ |
καὶ
ἀδύνατόν
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ. |
| [5] |
μὲν
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵
ἔνθα
ἂν
|
ἐθέλῃς͵ |
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ
δὲ |
| [3] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
οὐκ
ἂν
|
ἐθέλοιμι |
στασιάζειν
ὑμᾶς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ
μήν͵ |
| [4] |
ἀλλὰ
καὶ
ἀνθρωπίνως
φθέγγεσθαι͵
ὁπότ΄
|
~ἐθέλοις. |
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Πόρρωθεν
μέν͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [4] |
~ἀναγκαζόμενοι
ἐσῄειτε
μηδ΄
ὠθούμενοι͵
ἀλλ΄
|
ἐθελούσιοι͵ |
γελῶντες͵
~οἰμώζειν
παραγγείλαντες
ἅπασιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ |
| [4] |
τοῖς
ἔξω
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν
|
ἐθέλων͵ |
ἐπεὶ
δὲ
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ |
| [21] |
τῶν
τοιούτων
κτημάτων
καὶ
οὐδεὶς
|
~ἐθεράπευεν |
ἡμᾶς
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵
εἰς
δὲ |
| [21] |
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ
Κράτης;
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Ἐθεράπευον |
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα
ἑκάτερος |
| [18] |
τὸν
πάνυ
πλούσιον
ἄτεκνον
ὄντα
|
ἐθεράπευον |
ἐπὶ
~θανάτῳ͵
κἀκεῖνος
οὐκ
ἀηδῶς |
| [16] |
ἵνα
μὴ
μάτην
ἂν
ἐνίους
|
~ἐθεράπευον. |
νῦν
δὲ
τὸ
τῆς
παροιμίας͵ |
| [21] |
ταῦτα
μὲν
ἐγέγραπτο͵
οἱ
δὲ
|
ἐθεράπευον |
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους
τῇ
κολακείᾳ.
καὶ |
| [17] |
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
ἀεὶ
|
ἐθεράπευον |
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ |
| [13] |
σατράπας
καὶ
χρυσὸν
τοσοῦτον
καὶ
|
ἔθνη |
προσκυνοῦντα
~καὶ
Βαβυλῶνα
καὶ
Βάκτρα |
| [9] |
κατὰ
τοὺς
μάντεις
τοῦτο
~ποιεῖς·
|
ἔθος |
γὰρ
ὑμῖν
μηδὲν
ὑγιὲς
λέγειν. |
| [19] |
μονονουχὶ
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν·
καὶ
|
ἐθρυπτόμην |
δὲ
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον
~αὐτῶν |
| [11] |
ὡς
θεῷ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Καὶ
ὀρθῶς
|
ἔθυες· |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὁ
Ἡρακλῆς |
| [11] |
νεκρὸς
εἶ;
ἐγὼ
γάρ
σοι
|
ἔθυον |
~ὑπὲρ
γῆς
ὡς
θεῷ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
| [24] |
ἄλλα
οὐ
κατὰ
λόγον
γιγνόμενα͵
|
εἰ |
~ἀκριβῶς
ἐξετάζοις.
πλὴν
ἀλλὰ
σὺ |
| [13] |
ὦ
Διόγενες·
οὐ
παράδοξον
δέ͵
|
εἰ |
ἄνθρωπος
ὢν
ἀπέθανον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκοῦν |
| [23] |
μόνος.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Συγγνώμη͵
ὦ
Αἶαν͵
|
εἰ |
ἄνθρωπος
ὢν
ὠρέχθη
δόξης
ἡδίστου |
| [16] |
καὶ
γερόντων
ἐρῶντες͵
καὶ
μάλιστα
|
εἰ |
ἄτεκνοι
εἶεν͵
~οἱ
δὲ
ἔντεκνοι |
| [23] |
ἂν
δυναίμην͵
ὦ
Ἀγάμεμνον͵
~οὐδ΄
|
εἰ |
αὐτή
μοι
ἡ
Ἀθηνᾶ
τοῦτο |
| [9] |
δ΄
ὅλως.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἱκανὸν
τοῦτο·
|
εἰ |
γὰρ
καὶ
μήτραν
εἶχες͵
ἐβουλόμην |
| [11] |
~Πῶς
τριπλοῦν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὧδέ
πως·
|
εἰ |
γὰρ
ὁ
μέν
τις
ἐν |
| [19] |
παράδοξον
τοῦτο
δόξει.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Παράδοξον͵
|
εἰ |
γέρων
τε
καὶ
ἀσθενὴς
ἄτεκνός |
| [29] |
ἐκείνη
οὔτε
ἡ
μορφὴ
~πάρεστιν·
|
εἰ |
γοῦν
τινα
ἑλοίμεθα
δικαστὴν
εὐμορφίας |
| [25] |
ἐγὼ
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι.
|
εἰ |
δέ
ἐστι
καλλίων
οὑτοσί͵
διότι |
| [25] |
~ἐποίησα
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
|
εἰ |
δὲ
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς |
| [26] |
οἶμαι
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους |
| [17] |
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
ἐπωμοσάμην |
| [24] |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵
|
εἰ |
δικαίως
κολασθήσομαι.
~ΜΙΝΩΣ
~Καὶ
πάνυ͵ |
| [19] |
μέλει·
καὶ
στρατηγησάτω
τῆς
Ἑλλάδος͵
|
εἰ |
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι
δὲ
μὴ
~κληρονομείτωσαν |
| [6] |
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον
ἡμῶν
κατάκεισο͵
|
εἰ |
~δοκεῖ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ
Δί΄
ἐπεὶ |
| [14] |
ΧΑΡΩΝΟΣ
~ΕΡΜΗΣ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
πορθμεῦ͵
|
εἰ |
δοκεῖ͵
ὁπόσα
μοι
ὀφείλεις
ἤδη͵ |
| [1] |
Λακεδαιμονίοις
δὲ
τοῖς
σοῖς
ταῦτα,
|
~εἰ |
δοκεῖ,
παρ'
ἐμοῦ
ἐπιτίμησον
λέγων |
| [25] |
μετ΄
αὐτὸν
δὲ
σύ͵
εἶτα͵
|
εἰ |
δοκεῖ͵
τρίτος
Ἀννίβας
οὐδὲ
οὗτος |
| [7] |
~τῇ
χειρί;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲν
ὄφελος͵
|
εἰ |
ἐπικύψαιμι·
φεύγει
γὰρ
τὸ
ὕδωρ͵ |
| [6] |
σχήματα
αὐτὰ
καὶ
~τὰ
βαδίσματα
|
εἰ |
θεάσαιτό
τις͵
ἄκροι
φιλόσοφοι.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
| [2] |
τῇ
πήρᾳ
ἔχεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Θέρμους͵
|
εἰ |
θέλεις͵
καὶ
τῆς
Ἑκάτης
τὸ |
| [19] |
ἀλλὰ
πολὺ
ἐκείνων
ἀξιώτερος
κληρονομεῖν͵
|
εἰ |
καὶ
βάρβαρος
ἦν
~καὶ
ὄλεθρος͵ |
| [14] |
~εἰρήνη
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον
οὕτως͵
|
εἰ |
καὶ
ἡμῖν
παρατείνοιτο
ὑπὸ
σοῦ |
| [20] |
μαλακίαν·
οὐ
λέληθεν
γάρ
με͵
|
εἰ |
~καὶ
μάλα
περικρύπτεις
αὐτά.
καὶ |
| [17] |
σοι
διὰ
~τῆς
λεωφόρου
ἀσφαλέστερον͵
|
εἰ |
καὶ
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν.
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ |
| [26] |
ἤδη
ὡς
ἐκείνη
μὲν
ἀνωφελής͵
|
εἰ |
καὶ
~ὅτι
μάλιστα
οἱ
ἄνω |
| [19] |
σου
ὄντος
ἀπέθανον.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵
|
εἰ |
καί
σοι
παράδοξον
τοῦτο
δόξει. |
| [29] |
Διογένης
δὲ
~τοῦ
μὲν
σώματος
|
εἰ |
καί
τινα
τάφον
ἔχει
οὐκ |
| [16] |
Πλούτων͵
καὶ
ἐμοὶ
ἥδιστον
ἤδη͵
|
εἰ |
καὶ
Χαροιάδης
~προτεθνήξεται
Θουκρίτου.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [25] |
λῃστὴς
ἐγένετο.
~ὅμως
δὲ
ὅρα
|
εἰ |
κατ΄
ὀλίγον
αὐτοῦ
διήνεγκα͵
ὃς |
| [2] |
~ΕΡΜΗΣ
~Νὴ
Δί΄
ὀναίμην
γε͵
|
εἰ |
μέλλω
καὶ
ὑπερεκτίνειν
τῶν
νεκρῶν. |
| [2] |
τις
ὀβολὸν
μὴ
ἔχων;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εἰ |
μὲν
καὶ
ἄλλος
τις
οὐκ |
| [9] |
ΚΑΙ
ΤΕΙΡΕΣΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Τειρεσία͵
|
εἰ |
μὲν
καὶ
τυφλὸς
εἶ͵
οὐκέτι |
| [25] |
τὴν
γῆν
καὶ
δεινὸν
ἡγησάμενος͵
|
εἰ |
μὴ
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους
ἄγων |
| [10] |
~σὺ
τούτοις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
φῄς;
|
εἰ |
μὴ
εἰς
Λεβάδειαν
γὰρ
παρέλθω |
| [10] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
ἂν
ἐδόξαζον͵
|
εἰ |
μὴ
ζῶντες
καὶ
ὑμεῖς
τοιαῦτα |
| [25] |
ὁ
θαυμάσιος
καθηδυπαθῶν.
ἐγὼ
δὲ
|
εἰ |
μὴ
μικρὰ
~τὰ
ἑσπέρια
δόξας |
| [11] |
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
λάλος͵
καὶ
|
εἰ |
μὴ
παύσῃ
σκώπτων
εἰς
ἐμέ͵ |
| [5] |
~Οὐκοῦν
τοῦτο͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
θαυμάζω͵
|
εἰ |
μὴ
συνίεσαν
οἱ
Ἀχαιοὶ
περὶ |
| [14] |
ταῦτα
ὠνήσω.
~ΕΡΜΗΣ
~Ταῦτά
ἐστιν͵
|
εἰ |
μή
τι
ἄλλο
ἡμᾶς
διέλαθεν |
| [29] |
ὅ
τι
ἀπολαύεις
αὐτοῦ,
πλὴν
|
εἰ |
μὴ
τοῦτο
φῄς,
ὅτι
~μᾶλλον |
| [11] |
συνθέτους
δύο
ὄντας
Ἡρακλέας͵
ἐκτὸς
|
~εἰ |
μὴ
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός
τις
ἦτε |
| [21] |
πάντων͵
Μοίριχον
δὲ
ὁ
~Ἀριστέας͵
|
εἰ |
προαπέλθοι
αὐτοῦ.
ταῦτα
μὲν
ἐγέγραπτο͵ |
| [21] |
ἐτίθεντο͵
Ἀριστέαν
μὲν
ὁ
Μοίριχος͵
|
εἰ |
~προαποθάνοι͵
δεσπότην
ἀφιεὶς
τῶν
ἑαυτοῦ |
| [23] |
εἰλουμένους.
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
|
~Εἰ |
σὺ
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν |
| [11] |
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
καλῶς
ἂν
ταῦτα
ἔλεγες͵
|
εἰ |
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
δὲ
ἀσώματον |
| [22] |
μέντοι
~ἔπαθες͵
ἔφην͵
ὑπ΄
αὐτοῦ͵
|
εἰ |
τάλαντα
ἔχων
ὁμοῦ
χίλια
καὶ |
| [24] |
ἐπέταξε
γεννηθέντι
τὰ
πρακτέα.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Εἰ |
τοίνυν
ἀναγκασθείς
τις
ὑπ΄
ἄλλου |
| [9] |
δοκεῖς
δ΄
οὖν
μοι
ἀπιστεῖν͵
|
εἰ |
~τοῦθ΄
οὕτως
ἐγένετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ |
| [2] |
κατάρατε͵
τὰ
πορθμεῖα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βόα͵
|
εἰ |
τοῦτό
σοι͵
ὦ
Χάρων͵
ἥδιον. |
| [8] |
~Πῶς
τοῦτο
φῄς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι
|
εἰ |
τῶν
ἐν
τῷ
βίῳ
τὸ |
| [10] |
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Τί
οὖν
ἡμεῖς
αἴτιοι͵
|
εἰ |
ὑπὸ
ἀνοίας
ἐκεῖνοι
τοιαῦτα
περὶ |
| [24] |
δικαίως
κολασθήσομαι.
~ΜΙΝΩΣ
~Καὶ
πάνυ͵
|
εἴ |
γε
ἀποτίνειν
τὴν
ἀξίαν
δίκαιον. |
| [16] |
~Δικαιότατον
μὲν
οὖν͵
ὦ
Τερψίων͵
|
εἴ |
γε
ὁ
μὲν
ζῇ
μηδένα |
| [15] |
ἃ
~βεβίωκεν͵
ἐπιμετρήσας
ἄλλα
τοσαῦτα͵
|
εἴ |
γε
οἷόν
τε
ἦν͵
καὶ |
| [20] |
ἀμείνων
εἶναι
τῶν
ἄλλων·
ὡς
|
εἴ |
γε
ταῦτα
πάντα
ἔχων
ἐμβαίης͵ |
| [21] |
τὰ
σαπρὰ
τῶν
~βαλλαντίων·
ὥστε
|
εἴ |
ποτε
καὶ
ἐμβάλοι
τις
ἐς |
| [20] |
καὶ
~γένος
καὶ
δόξαν
καὶ
|
εἴ |
ποτέ
σε
ἡ
πόλις
ἀνεκήρυξεν |
| [12] |
συνέφερεν·
θεὸς
γὰρ
εἶναι
δοκῶν
|
εἴ |
ποτε
τρωθείης͵
~καὶ
βλέποιέν
σε |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
ἐβουλόμην
ἰδεῖν
αὐτόν͵
|
εἴ |
που
ἐνθάδε
ἐστίν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ὁρᾷς |
| [1] |
ἥκειν
θέρμων
τε
πολλῶν
καὶ
|
εἴ |
που
~εὕροι
ἐν
τῇ
τριόδῳ |
| [24] |
βίον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἄκουσον͵
ὦ
Μίνως͵
|
εἴ |
σοι
δίκαια
δόξω
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ |
| [1] |
ὦ
Μένιππε,
κελεύει
ὁ
Διογένης,
|
εἴ |
σοι
ἱκανῶς
τὰ
ὑπὲρ
γῆς |
| [9] |
χαλεπόν͵
ὦ
Τειρεσία·
πλὴν
ἀπόκριναι͵
|
εἴ |
σοι
ῥᾴδιον.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐ
στεῖρα |
| [6] |
~Οὐ
γάρ·
ἀλλὰ
φέρε
ἴδω
|
εἴ |
τί
σοι
ἐδώδιμον
ἡ
πήρα |
| [26] |
οὐκ
ἂν
οἶμαι
δέξαιντο
ἀνελθεῖν͵
|
εἴ |
τις
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
ἀκλήροις |
| [5] |
~καὶ
τὰ
ἄνθη
ξηρὰ
ὄντα
|
εἴ |
τις
βλέποι
ἀποβεβληκότα
τὴν
βαφήν͵ |
| [11] |
εἰπέ
μοι͵
ὦ
καλλίνικε͵
νεκρὸς
|
εἶ; |
ἐγὼ
γάρ
σοι
ἔθυον
~ὑπὲρ |
| [20] |
δέρμα
ὅλον.
~ἔχει
καλῶς͵
εὔζωνος
|
εἶ͵ |
ἐπίβαινε
ἤδη.
~ὁ
δὲ
τὴν |
| [11] |
σὺ
νῦν
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρὸς
|
εἶ. |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Τοιοῦτό
τι.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς |
| [11] |
παρὰ
τοῖς
θεοῖς.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
|
εἶ |
καὶ
λάλος͵
καὶ
εἰ
μὴ |
| [11] |
ἐπινοήσεις
τῷ
σώματι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
|
εἶ |
καὶ
σοφιστής·
τίς
δαὶ
καὶ |
| [10] |
καὶ
λέγεις·
ὅτι
μέντοι
ὅλος
|
εἶ |
νεκρὸς
~ἀκριβῶς
ὁρῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ |
| [11] |
~ἐναντίον
ἐστὶ
καὶ
σὺ
μὲν
|
εἶ |
ὁ
Ἡρακλῆς͵
τὸ
δὲ
εἴδωλον |
| [9] |
Τειρεσία͵
εἰ
μὲν
καὶ
τυφλὸς
|
εἶ͵ |
οὐκέτι
διαγνῶναι
ῥᾴδιον.
ἅπασι
γὰρ |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵
ὦ
Σώκρατες͵
ἄνθρωπος
|
εἶ |
τά
γε
τοιαῦτα.
πάντες
γοῦν |
| [25] |
ἐμοῦ
ἀκούσῃς.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίς
γὰρ
|
εἶ͵ |
ὦ
βέλτιστε;
ἢ
πόθεν
ὢν |
| [20] |
~συνελθόντες
θάπτωσί
με.
~ΕΡΜΗΣ
~Γεννάδας
|
εἶ͵ |
ὦ
Μένιππε.
ἀλλ΄
ἐπεὶ
καταπεπλεύκαμεν |
| [7] |
τοῦ
δίψους.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὕτως
ἀργὸς
|
εἶ͵ |
ὡς
μὴ
ἐπικύψας
πιεῖν
ἢ |
| [10] |
ἂν
ἠδυνάμην
εἰδέναι͵
ὅτι
νεκρὸς
|
εἶ |
~ὥσπερ
ἡμεῖς
μόνῃ
τῇ
γοητείᾳ |
| [11] |
ἦσθα͵
νῦν
δὲ
ἀσώματον
εἴδωλον
|
εἶ· |
ὥστε
κινδυνεύεις
τριπλοῦν
ἤδη
~ποιῆσαι |
| [4] |
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ
χάσματος
καὶ
|
εἶδε |
τὸν
ζόφον͵
κἀγὼ
ἔτι
διαμέλλοντα |
| [10] |
Μένιππε͵
Ἀμφίλοχος
μὲν
οὗτος
ἂν
|
εἰδείη |
ὅ
τι
αὐτῷ
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ |
| [16] |
τοῦτό
γε·
ἢ
τὸ
τελευταῖον
|
εἰδέναι |
γε
ἐχρῆν͵
~πότε
καὶ
τεθνήξεται |
| [30] |
πρότερον͵
οἶμαι͵
χρὴ
γὰρ
τοῦτο
|
εἰδέναι. |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Νιρεὺς
καὶ
Θερσίτης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [13] |
ἐμὲ
μόνον
~ἔασον
τὰ
Ἀριστοτέλους
|
εἰδέναι͵ |
ὅσα
μὲν
ᾔτησεν
παρ΄
ἐμοῦ͵ |
| [10] |
τὸ
σπήλαιον͵
οὐκ
ἂν
ἠδυνάμην
|
εἰδέναι͵ |
ὅτι
νεκρὸς
εἶ
~ὥσπερ
ἡμεῖς |
| [9] |
γὰρ
καὶ
μήτραν
εἶχες͵
ἐβουλόμην
|
εἰδέναι. |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Εἶχον
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ |
| [5] |
ἀνάστατοι
γεγόνασιν;
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
|
εἶδες͵ |
ὦ
Μένιππε͵
ζῶσαν
τὴν
γυναῖκα· |
| [6] |
ὅτι
πυλωρεῖς͵
καὶ
τὸν
βασιλέα
|
εἶδον |
καὶ
τὰς
~Ἐρινῦς·
τοὺς
δὲ |
| [22] |
οὖν
καὶ
διηγήσομαι
ὑμῖν
ἃ
|
εἶδον |
ὁπότε
κατῄειν
κατὰ
τὴν
ὁδόν. |
| [16] |
~μεστὸν
ὄντα͵
οὐδὲν
ἔτι
ἡδὺ
|
εἰδότα͵ |
ἔμψυχόν
τινα
τάφον
ὑπὸ
τῶν |
| [6] |
καὶ
~ταῦταοἶμαι
γὰρ
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν
|
εἰδότα. |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
αὐτὸς
ἔφασκον
ταῦτα |
| [1] |
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες.
ὅπως
δὲ
|
εἰδῶ |
μάλιστα
ὁποῖός
~τίς
ἐστι
τὴν |
| [11] |
τυγχάνεις;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διογένους
τοῦ
Σινωπέως
|
εἴδωλον͵ |
αὐτὸς
δὲ
οὐ
μὰ
Δία |
| [11] |
εἶ
ὁ
Ἡρακλῆς͵
τὸ
δὲ
|
εἴδωλον |
γεγάμηκεν
τὴν
~Ηβην
παρὰ
τοῖς |
| [11] |
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
δὲ
ἀσώματον
|
εἴδωλον |
εἶ·
ὥστε
κινδυνεύεις
τριπλοῦν
ἤδη |
| [11] |
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ
|
εἴδωλόν |
εἰμι
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
λέγεις; |
| [11] |
ἐμέ͵
εἴσῃ
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ
|
εἴδωλόν |
εἰμι.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τὸ
μὲν
τόξον |
| [11] |
δὲ
παρ΄
ἡμῖν
σὺ
τὸ
|
εἴδωλον͵ |
τὸ
~δὲ
σῶμα
ἐν
Οἴτῃ |
| [11] |
εἰμι
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
λέγεις;
|
εἴδωλον |
τοῦ
θεοῦ;
καὶ
δυνατὸν
ἐξ |
| [11] |
ἔζη͵
~συνῆς
αὐτῷ
καὶ
τότε
|
εἴδωλον |
ὤν;
ἢ
εἷς
μὲν
ἦτε |
| [11] |
θεοὺς
ἀπέπτατο͵
σὺ
δὲ
τὸ
|
εἴδωλον͵ |
~ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν͵
εἰς
ᾅδου |
| [22] |
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
ἐγὼ
δὲ
καίπερ
|
εἰδὼς |
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον
~ἀποθάνοιεν.
εἶτα |
| [29] |
~ἐκεῖνοι
λίθοι
Ἁλικαρνασσεῦσι
μὲν
ἴσως
|
εἶεν |
ἐπιδείκνυσθαι
καὶ
~φιλοτιμεῖσθαι
πρὸς
τοὺς |
| [16] |
ἐρῶντες͵
καὶ
μάλιστα
εἰ
ἄτεκνοι
|
εἶεν͵ |
~οἱ
δὲ
ἔντεκνοι
ὑμῖν
ἀνέραστοι. |
| [20] |
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
|
~Εἶεν. |
τί
ἔτι;
πᾶν
γὰρ
ἀφῆκα͵ |
| [26] |
ἀκλήρων͵
ᾧ
μὴ
βίοτος
πολὺς
|
εἴη͵ |
μᾶλλον
ἢ
πάντων
~ἀνάσσειν
τῶν |
| [6] |
φαλακροί
εἰσιν·
ὥστε
πάντων
ἂν
|
εἴη |
τοῦτο
τὸ
γνώρισμα.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τὸν |
| [27] |
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις.
|
εἴθε |
οὖν
μοι
τὸν
Ἔρωτα
ἐνταῦθα |
| [29] |
καὶ
ἀνδρῶν
ἐς
τὸ
~ἀκριβέστατον
|
εἰκασμένων |
λίθου
τοῦ
καλλίστου,
οἷον
οὐδὲ |
| [4] |
Σωκράτης͵
ὁπότε
κατῄει
παρ΄
ὑμᾶς·
|
εἰκὸς |
δέ
σε
θεὸν
~ὄντα
μὴ |
| [11] |
σὺ
δὲ
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
|
εἰκὸς |
ἦν͵
εἰς
ᾅδου
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
| [25] |
τὸν
λόγον
οὐδὲ
ὡς
Λίβυν
|
εἰκὸς |
ἦν
ὑπὲρ
~αὑτοῦ.
σὺ
δέ͵ |
| [22] |
Ἀντισθένες·
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐπήλαυνεν
|
εἰκοσάπηχύν |
τινα
κοντὸν
~προβεβλημένος͵
ὁ
Θρᾷξ |
| [19] |
Πολύστρατε;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Σχεδὸν
ἀμφὶ
τὰ
|
εἴκοσι. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη
μανθάνω
ἅτινά
σοι |
| [21] |
τὸ
χρυσίον
πάντες
~ἔβλεπον.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
Εἰκότως· |
οὐ
γὰρ
εἶχον
ἔνθα
δέξαιντο |
| [23] |
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα
βαίνων
παρῆλθες;
~ΑΙΑΣ
|
~Εἰκότως͵ |
ὦ
Ἀγάμεμνον·
αὐτὸς
γοῦν
μοι |
| [11] |
ἐκεῖνος
τέθνηκεν͵
ἀλλ΄
ἐγὼ
ἡ
|
εἰκὼν |
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω·
ἄντανδρόν
σε |
| [25] |
κριθείς͵
καὶ
~τούς
τε
Κελτίβηρας
|
εἷλον |
καὶ
Γαλατῶν
ἐκράτησα
τῶν
ἑσπερίων |
| [22] |
βουλεύοντας͵
ὁρῶν
περὶ
τὸ
στόμιον
|
εἰλουμένους. |
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ |
| [12] |
ὡς
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου
υἱός
|
εἰμι͵ |
~ἀλλ΄
ἐδεξάμην
τὸ
μάντευμα͵
χρήσιμον |
| [25] |
σου͵
ὦ
Λίβυ·
ἀμείνων
γάρ
|
εἰμι. |
~ΑΝΝΙΒΑΣ
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
ἀλλ΄ |
| [11] |
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν
|
εἰμι |
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
λέγεις;
εἴδωλον |
| [11] |
εἴσῃ
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ
εἴδωλόν
|
εἰμι. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τὸ
μὲν
τόξον
γυμνὸν |
| [11] |
~Ἡρακλεῖ
ἦν͵
τοῦτο
τέθνηκεν
καί
|
εἰμι |
ἐγὼ
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ
δὲ |
| [20] |
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι
ψιλός
|
εἰμι. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
ἤδη.
σὺ
δὲ |
| [20] |
σοι
γυμνός͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀληθῶς
|
εἰμι |
καὶ
ἰσοστάσιος
τοῖς
ἄλλοις
~νεκροῖς. |
| [10] |
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
δὲ
ἥρως
|
εἰμὶ |
καὶ
μαντεύομαι͵
ἤν
τις
κατέλθῃ |
| [27] |
σοι·
ἐρωτικὸς
~γὰρ
καὶ
αὐτός
|
εἰμι |
καὶ
τῷ
αὐτῷ
θεῷ
κατέσχημαι· |
| [28] |
ἢ
τίς
ὢν
τυγχάνεις;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Εἰμὶ |
μὲν
Πρωτεσίλαος
ὁ
Ἰφίκλου
Φυλάκιος |
| [30] |
ἤδη
τοῦτο
ἔχω͵
ὅτι
ὅμοιός
|
εἰμί |
σοι
καὶ
οὐδὲν
τηλικοῦτον
~διαφέρεις |
| [4] |
ΚΕΡΒΕΡΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
Κέρβερεσυγγενὴς
γάρ
|
εἰμί |
σοι
κύων
καὶ
αὐτὸς
ὤνεἰπέ |
| [30] |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Οὔκουν
ἐγὼ
ἐνταῦθα
εὐμορφότερός
|
εἰμι͵ |
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔτε
σὺ |
| [13] |
Φίλιππον
~ἐξηπατῆσθαι
οἰόμενον
πατέρα
σου
|
εἶναι. |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Κἀγὼ
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ |
| [10] |
τῶν
ἀνθρώπων
~θεοὺς
ὑμᾶς
ὑπειλήφασιν
|
εἶναι. |
~ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Τί
οὖν
ἡμεῖς |
| [20] |
δεήσει͵
καὶ
τὰς
καταδίκας
φασὶν
|
εἶναι |
βαρείας͵
τροχοὺς
καὶ
~λίθους
καὶ |
| [24] |
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
σοφιστής
τις
|
εἶναι |
δοκεῖς.
ἀπόλυσον
~αὐτόν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵ |
| [12] |
τοιοῦτο
ἥκιστα
συνέφερεν·
θεὸς
γὰρ
|
εἶναι |
δοκῶν
εἴ
ποτε
τρωθείης͵
~καὶ |
| [8] |
καὶ
τέθνηκα͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀθάνατος
|
~εἶναι |
δυνάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
δαί
σε |
| [8] |
τι
καὶ
οὐχ
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
|
εἶναι. |
ἐγὼ
δὲ
ἔζων
ἀεὶ
καὶ |
| [25] |
ἃ
ἐγὼ
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ
|
εἶναι. |
εἰ
δέ
ἐστι
καλλίων
οὑτοσί͵ |
| [13] |
καὶ
δόξαν
καὶ
τὸ
~ἐπίσημον
|
εἶναι |
ἐξελαύνοντα
διαδεδεμένον
ταινίᾳ
λευκῇ
τὴν |
| [8] |
ἔχει
τὸ
διάφορον
ἐν
φωτὶ
|
εἶναι |
ἢ
ἐν
σκότῳ·
ἄλλως
τε |
| [11] |
τὴν
μὲν
ψυχὴν
ἐν
οὐρανῷ
|
εἶναι͵ |
ἥπερ
ἦν
~ἐκ
Διός͵
τὸ |
| [18] |
δή
μοι
καὶ
~σοφὸν
τοῦτο
|
εἶναι͵ |
θέσθαι
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερόν͵ |
| [23] |
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
δὲ
ἀνανταγώνιστος
|
εἶναι |
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν
ἁπάντων;
~ΑΙΑΣ |
| [23] |
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵
ἀμείνων
ἠξίου
|
εἶναι |
καὶ
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν
τὰ
ὅπλα. |
| [19] |
εἶτά
σοι
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον
|
εἶναι |
καὶ
καλὸν
ἐξ
~ὑπαρχῆς
καὶ |
| [12] |
οὐχ
ὅτι
μὴ
καλὸν
οἴομαι
|
εἶναι |
καὶ
~τιτρώσκεσθαί
ποτε
τὸν
βασιλέα |
| [6] |
δὲ
εἰρωνείαν
τὸ
πρᾶγμα
~ᾤοντο
|
εἶναι. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δέ
εἰσιν
οὗτοι |
| [12] |
μάντευμα͵
χρήσιμον
εἰς
τὰ
πράγματα
|
εἶναι |
οἰόμενος.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Πῶς
λέγεις;
χρήσιμον |
| [25] |
τῆς
μητρὸς
διεξιών͵
ἀλλ΄
ἄνθρωπος
|
εἶναι |
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς
τε
τοῖς
συνετωτάτοις |
| [11] |
ἀκριβῶς
γάρ͵
ὥστε
αὐτὸς
ἐκεῖνος
|
εἶναι. |
ὅρα
γοῦν
μὴ
τὸ
~ἐναντίον |
| [25] |
δὲ
~τούτους
μάλιστα
ἐπαίνου
ἀξίους
|
εἶναι͵ |
ὅσοι
τὸ
μηδὲν
ἐξ
ἀρχῆς |
| [12] |
γένοιο
μὴ
οὐκ
ἐμὸς
υἱὸς
|
εἶναι· |
~οὐ
γὰρ
ἂν
τεθνήκεις
Ἄμμωνός |
| [25] |
Ἄμμωνος
υἱὸς
ὀνομαζόμενος
οὔτε
θεὸς
|
εἶναι |
~προσποιούμενος
ἢ
ἐνύπνια
τῆς
μητρὸς |
| [13] |
ἐγένετο·
πολλοὶ
γὰρ
ὑπέπτησσον
θεὸν
|
εἶναί |
σε
νομίζοντες.
~ἀτὰρ
εἰπέ
μοι͵ |
| [19] |
~καλλίων
καὶ
Ὀδυσσέως
συνετώτερος
λεγόμενος
|
εἶναι. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Οὔ
μοι
μέλει·
καὶ |
| [13] |
Ἄμμων
ἐψεύδετο
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
|
εἶναι͵ |
σὺ
δὲ
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα; |
| [13] |
Ἀριστοτέλης
ἐπαίδευσεν
μὴ
~οἴεσθαι
βέβαια
|
εἶναι |
τὰ
παρὰ
τῆς
τύχης;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [11] |
ἐξ
ἡμισείας
μέν
τινα
θεὸν
|
~εἶναι͵ |
τεθνάναι
δὲ
τῷ
ἡμίσει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
| [9] |
ἅμα
~ἀνὴρ
καὶ
μάντις
ἔμαθες
|
εἶναι; |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Ὁρᾷς;
ἀγνοεῖς
τὰ
περὶ |
| [5] |
γὰρ
ἂν
καὶ
σὺ
~ἀνεμέσητον
|
εἶναι |
τοιῇδ΄
ἀμφὶ
γυναικὶ
πολὺν
χρόνον |
| [25] |
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων
|
εἶναι͵ |
τοῦ
δὲ
Ἀννίβου
ἀμείνων͵
ὃς |
| [12] |
ἤδη
τέθνηκας͵
οὐκ
οἴει
πολλοὺς
|
εἶναι |
τοὺς
τὴν
~προσποίησιν
ἐκείνην
ἐπικερτομοῦντας͵ |
| [20] |
τῦφον
καὶ
~τὸ
οἴεσθαι
ἀμείνων
|
εἶναι |
τῶν
ἄλλων·
ὡς
εἴ
γε |
| [1] |
~Ἀλλὰ
ἐμὲ
ἀμαθῆ
καὶ
ἀπαίδευτον
|
εἶναι |
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν. |
| [13] |
αὖ
καὶ
τοῦτο
ἀγαθὸν
~ἡγεῖτο
|
εἶναι͵ |
ὡς
μὴ
αἰσχύνοιτο
καὶ
αὐτὸς |
| [20] |
~νεκροῖς.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὕτως
ἄμεινον
ἀβαρῆ
|
εἶναι· |
ὥστε
ἔμβαινε.
καὶ
σὺ
τὸν |
| [25] |
~ΜΙΝΩΣ
~Οὐκοῦν
ἐν
μέρει
ἑκάτερος
|
εἰπάτω͵ |
σὺ
δὲ
πρῶτος
ὁ
Λίβυς |
| [9] |
~οἶδα.
πρὸς
τῶν
θεῶν
τοιγαροῦν
|
εἰπέ |
μοι͵
ὁποτέρου
ἡδίονος
ἐπειράθης
τῶν |
| [13] |
θύοντες
ὡς
δράκοντος
υἱῷ.
ἀλλ΄
|
εἰπέ |
μοι͵
~ποῦ
σε
οἱ
Μακεδόνες |
| [11] |
φοβοίμην
σε
~ἅπαξ
τεθνεώς;
ἀτὰρ
|
εἰπέ |
μοι
πρὸς
τοῦ
σοῦ
Ἡρακλέους͵ |
| [7] |
τι
πάσχεις͵
ὦ
Τάνταλε.
ἀτὰρ
|
εἰπέ |
μοι͵
τί
δαὶ
καὶ
δέῃ |
| [13] |
θεὸν
εἶναί
σε
νομίζοντες.
~ἀτὰρ
|
εἰπέ |
μοι͵
τίνι
τὴν
τοσαύτην
ἀρχὴν |
| [9] |
~τῶν
ὠδίνων
πόνον
ὑφισταμένας;
ἀτὰρ
|
εἰπέ |
μοι͵
ὑπέμνησε
γάρ
με
τὰ |
| [11] |
εἶτα
~τέθνηκεν
Διὸς
υἱὸς
ὤν;
|
εἰπέ |
μοι͵
ὦ
καλλίνικε͵
νεκρὸς
εἶ; |
| [30] |
οὑτοσὶ
δικάσει͵
πότερος
εὐμορφότερός
ἐστιν.
|
εἰπέ͵ |
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ
καλλίων
σοι |
| [4] |
περὶ
πάντων
γε
τῶν
τοιούτων
|
εἰπεῖν |
ἂν
ἔχοιμι͵
ἕως
τοῦ
στομίου |
| [24] |
οὐ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖνό
γε
|
εἰπεῖν |
ἔχοι
τις
~ὡς
ἀντιλέγειν
δυνατὸν |
| [9] |
τὰ
δ΄
ἄλλα
οὐκέτ΄
~ἂν
|
εἰπεῖν |
ἔχοις͵
τίς
ὁ
Φινεὺς
ἦν |
| [1] |
~ἐριζόντων
πρὸς
ἀλλήλους
φιλοσόφων
καταγελῶντα
|
εἰπεῖν |
πρὸς
αὐτόν,
~ὅτι
σοί,
ὦ |
| [1] |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Οὐ
χαλεπὸν
οὐδὲ
ταῦτα
|
εἰπεῖν |
πρὸς
τοὺς
καλοὺς
καὶ
ἰσχυρούς. |
| [29] |
δικαστὴν
εὐμορφίας
πέρι,
οὐκ
ἔχω
|
εἰπεῖν, |
~τίνος
ἕνεκα
τὸ
σὸν
κρανίον |
| [9] |
Τειρεσία͵
τῆς
Εὐριπίδου
Μηδείας͵
οἷα
|
εἶπεν |
~οἰκτείρουσα
τὸ
γυναικεῖον͵
ὡς
ἀθλίας |
| [17] |
αὐτός͵
οἷά
γε
ὁ
οἰνοχόος
|
εἴργασται. |
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλ΄
οὐδὲ
σὲ |
| [25] |
ὑποπτήσσοντα
ἤδη
καὶ
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα.
|
εἴρηκα· |
σὺ
δέ͵
ὦ
Μίνως͵
δίκαζε· |
| [25] |
τύχῃ
κεχρημένου.
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
|
εἴρηκεν |
οὐκ
ἀγεννῆ
τὸν
λόγον
οὐδὲ |
| [14] |
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀφικνοῦνται
ἡμῖν·
|
~εἰρήνη |
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον
οὕτως͵
εἰ |
| [20] |
τὸ
τρόπαιον·
ἐν
ᾅδου
γὰρ
|
εἰρήνη |
καὶ
οὐδὲν
ὅπλων
~δεήσει.
~ὁ |
| [1] |
ἔχοντας
ἥκειν
μετ'
ὀλίγον;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
~Εἰρήσεται |
καὶ
ταῦτα
πρὸς
ἐκείνους.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
| [26] |
Ἀχιλλεῦ͵
πρὸς
τὸν
Ὀδυσσέα
σοι
|
εἴρηται |
περὶ
τοῦ
~θανάτου͵
ὡς
ἀγεννῆ |
| [6] |
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵
οἱ
δὲ
|
εἰρωνείαν |
τὸ
πρᾶγμα
~ᾤοντο
εἶναι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [11] |
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν͵
|
εἰς |
ᾅδου
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ἐχρῆν
μὲν |
| [22] |
ἐφύλαττεν
τοῖς
οὐδὲν
προσήκουσιν
~κληρονόμοις͵
|
εἰς |
ἀεὶ
βιώσεσθαι
ὁ
μάταιος
νομίζων. |
| [13] |
τῶν
θορύβων
τῶν
~ἐν
ποσίν͵
|
εἰς |
Αἴγυπτον
ἀπαγαγὼν
θάψειν
ἐκεῖ͵
ὡς |
| [8] |
σε
ζητεῖν
τινα
καὶ
ἐντεῦθεν
|
εἰς |
ἄλλον
βίον͵
ὅπερ
οἶμαι
~ἀδύνατον. |
| [21] |
οὐδεὶς
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵
|
εἰς |
δὲ
τὸ
χρυσίον
πάντες
~ἔβλεπον. |
| [11] |
καὶ
εἰ
μὴ
παύσῃ
σκώπτων
|
εἰς |
ἐμέ͵
εἴσῃ
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ |
| [11] |
μὴ
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός
τις
ἦτε
|
εἰς |
ἓν
συμπεφυκότες
ἄνθρωπός
τε
καὶ |
| [3] |
ποι
κατάστησον
ἢ
ἡμεῖς
μετοικήσομεν
|
εἰς |
ἕτερον
τόπον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
δ΄ |
| [7] |
μετὰ
τοῦτον
ἢ
θάνατον
ἐντεῦθεν
|
εἰς |
~ἕτερον
τόπον.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὀρθῶς
μὲν |
| [21] |
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ
δὲ
κλῆροι
|
εἰς |
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα
περιῆλθον
ἄμφω |
| [11] |
δὲ
~ἀπεθάνετε͵
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν
|
εἰς |
θεοὺς
ἀπέπτατο͵
σὺ
δὲ
τὸ |
| [21] |
ταῦτα·
διαπλέοντες
γὰρ
ἀπὸ
Σικυῶνος
|
~εἰς |
Κίρραν
κατὰ
μέσον
τὸν
πόρον |
| [17] |
~πιεῖν͵
πίνει
δὲ
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
|
εἰς |
κύλικα
ἕτοιμον
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ |
| [10] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί
φῄς;
εἰ
μὴ
|
εἰς |
Λεβάδειαν
γὰρ
παρέλθω
καὶ
ἐσταλμένος |
| [17] |
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ
δὲ
τὸ
πρᾶγμα
|
εἰς |
μήκιστον
ἐπεγίνετο
καὶ
ὑπὲρ
τὸν |
| [12] |
~ἀλλ΄
ἐδεξάμην
τὸ
μάντευμα͵
χρήσιμον
|
εἰς |
τὰ
πράγματα
εἶναι
οἰόμενος.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ |
| [25] |
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους
ἄγων
εἰσέβαλον
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν͵
καὶ
ἐπί
τε |
| [20] |
γε
χώρου͵
ἀλλ΄
οἱ
μὲν
|
εἰς |
τὴν
~ἐκκλησίαν
συνελθόντες
ἄσμενοι
γελῶσι |
| [25] |
ἔγωγ΄
οὖν
μετ΄
ὀλίγων
ἐξορμήσας
|
εἰς |
τὴν
Ἰβηρίαν
τὸ
~πρῶτον
ὕπαρχος |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
τὸ
βάκτρον
|
εἰς |
~τὴν
λίμνην
ἀπερρίφθων͵
τὸν
τρίβωνα |
| [22] |
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν
καὶ
λεπτὸς
|
εἰς |
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
ἐγὼ
δὲ |
| [13] |
ἅπαξ
~διαπλευσάντων
τὴν
λίμνην
καὶ
|
εἰς |
τὸ
εἴσω
τοῦ
στομίου
παρελθόντων· |
| [24] |
οἱ
ἀγαθοὶ
ἄπιτε
κατὰ
τάχος
|
εἰς |
τὸ
Ἠλύσιον
~πεδίον
καὶ
τὰς |
| [18] |
~σοφὸν
τοῦτο
εἶναι͵
θέσθαι
διαθήκας
|
εἰς |
τὸ
φανερόν͵
ἐν
αἷς
ἐκείνῳ |
| [21] |
ἡλικιῶται
ὄντες͵
~καὶ
τὰς
διαθήκας
|
εἰς |
τὸ
φανερὸν
ἐτίθεντο͵
Ἀριστέαν
μὲν |
| [19] |
ἐβουλεύσω
περὶ
τῶν
κτημάτων;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Εἰς |
τὸ
φανερὸν
μὲν
ἕκαστον
αὐτῶν |
| [24] |
~Ὁ
μὲν
λῃστὴς
οὑτοσὶ
Σώστρατος
|
εἰς |
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
~ἐμβεβλήσθω͵
ὁ
δὲ |
| [21] |
αἱ
τοῦ
Δαναοῦ
αὗται
παρθένοι
|
~εἰς |
τὸν
τετρυπημένον
πίθον
ἐπαντλοῦσαι·
τὸ |
| [6] |
χαλκόπου
βέλτιστε͵
τί
παθὼν
σεαυτὸν
|
εἰς |
τοὺς
κρατῆρας
~ἐνέβαλες;
~ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
~Μελαγχολία |
| [22] |
ἀπεσκληκέναι
καὶ
ἐδήλου
δὲ
ὠχρὸς
|
εἰς |
ὑπερβολὴν
καὶ
λεπτὸς
εἰς
~τὸ |
| [22] |
ἀπὸ
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς
εἶχον
|
εἰς |
ὑπερβολὴν
πτωχὸς
ὢν
ἄτεκνός
~τε |
| [12] |
μετὰ
~Κλεάρχου
ἀνελθόντες
ἐκράτησαν
οὐδ΄
|
εἰς |
χεῖρας
ὑπομεινάντων
ἐλθεῖν
~ἐκείνων͵
ἀλλὰ |
| [11] |
καὶ
τότε
εἴδωλον
ὤν;
ἢ
|
εἷς |
μὲν
ἦτε
παρὰ
τὸν
βίον͵ |
| [13] |
ἀπαγαγὼν
θάψειν
ἐκεῖ͵
ὡς
γενοίμην
|
εἷς |
τῶν
~Αἰγυπτίων
θεῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μὴ |
| [6] |
λάθῃ
διαφυγών.
τὰ
πολλὰ
~δ΄
|
εἰσαῦθις |
ὄψει͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἄπιθι· |
| [25] |
μὴ
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους
ἄγων
|
εἰσέβαλον |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν͵
καὶ
ἐπί |
| [10] |
μᾶζαν
ἐν
ταῖν
χεροῖν
ἔχων
|
εἰσερπύσω |
διὰ
τοῦ
στομίου
~ταπεινοῦ
ὄντος |
| [11] |
μὴ
παύσῃ
σκώπτων
εἰς
ἐμέ͵
|
εἴσῃ |
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ
εἴδωλόν
εἰμι. |
| [1] |
πένησιν,
ὦ
Λάκων,
πολλοὶ
δ'
|
εἰσὶ |
καὶ
ἀχθόμενοι
τῷ
~πράγματι
καὶ |
| [22] |
ὀψόμενοι
τοὺς
κατιόντας
οἷοί
τινές
|
εἰσι |
καὶ
τί
~ἕκαστος
αὐτῶν
ποιεῖ; |
| [1] |
καὶ
~ὅτι
μαλθακοὶ
καὶ
ἀγεννεῖς
|
εἰσι |
μεμνημένοι
τῶν
ἄνω.
ταῦτα
λέγε |
| [15] |
ἕνα
~ἑξῆς·
ἑπτὰ
δέ͵
οἶμαι͵
|
εἰσί. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵
ὁ
δὲ
παραπέμψει |
| [20] |
ὡς
ὁρᾷς·
πέντε
μναῖ
τριχῶν
|
εἰσι |
τοὐλάχιστον.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις·
ἀπόθου |
| [5] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ
δαὶ
οἱ
καλοί
|
εἰσιν |
ἢ
αἱ
καλαί͵
Ἑρμῆ;
ξενάγησόν |
| [15] |
~Εὐκράτην͵
ᾧ
παῖδες
μὲν
οὐκ
|
εἰσίν͵ |
οἱ
τὸν
κλῆρον
δὲ
θηρῶντες |
| [22] |
νέων͵
ὁπότε
~οἱ
τηλικοῦτοι
φιλόζωοί
|
εἰσιν͵ |
οὓς
ἐχρῆν
διώκειν
τὸν
θάνατον |
| [6] |
~ᾤοντο
εἶναι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δέ
|
εἰσιν |
οὗτοι
οἱ
περὶ
σέ;
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
| [6] |
οἱ
ἄλλοι·
ἑπτὰ
δὲ
πάντες
|
εἰσὶν |
ὡς
ὁρᾷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἄλυποι͵
ὦ |
| [6] |
τὸν
φαλακρόν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἅπαντες
φαλακροί
|
εἰσιν· |
ὥστε
πάντων
ἂν
εἴη
τοῦτο |
| [16] |
ἀεὶ
~τεθνήξεσθαι
δοκῶν
καὶ
ὁπότε
|
εἰσίοιμι |
ὑποστένων
καὶ
μύχιόν
τι
καθάπερ |
| [6] |
καὶ
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
ἤδη
ἑώρακας
|
εἰσιών. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα
καὶ
σέ͵ |
| [9] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ην
που
κἀκείναις
ἐντύχω͵
|
εἴσομαι |
ὅ
τι
καὶ
λέγουσι.
σὺ |
| [16] |
καὶ
τοῖς
ἀτέκνοις
τῶν
~γερόντων
|
εἰσποιεῖτε |
φέροντες
αὑτούς;
τοιγαροῦν
γέλωτα
ὀφλισκάνετε |
| [13] |
τὴν
λίμνην
καὶ
εἰς
τὸ
|
εἴσω |
τοῦ
στομίου
παρελθόντων·
οὐ
~γὰρ |
| [4] |
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
δὲ
κατέκυψεν
|
εἴσω |
~τοῦ
χάσματος
καὶ
εἶδε
τὸν |
| [6] |
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος
δὲ
Ὀδυσσεύς͵
|
εἶτα |
Αἴας
καὶ
Διομήδης
καὶ
οἱ |
| [22] |
τοῦτο.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἆρα
οὖν
ἐπλούτεις͵
|
εἶτα |
ἀνιᾷ
σε
τὸ
πολλὴν
τρυφὴν |
| [5] |
κρανίον
ἡ
Ἑλένη
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εἶτα |
διὰ
τοῦτο
αἱ
χίλιαι
νῆες |
| [25] |
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
αὐτὸν
δὲ
σύ͵
|
εἶτα͵ |
εἰ
δοκεῖ͵
τρίτος
Ἀννίβας
οὐδὲ |
| [16] |
ὡς
καὶ
αὐτοὶ
ἐραστὰς
ἔχωσιν·
|
εἶτα |
ἐν
ταῖς
διαθήκαις
~ἀπεκλείσθησαν
μὲν |
| [20] |
~Κατάθου
σὺ
τὸ
σχῆμα
πρῶτον͵
|
εἶτα |
καὶ
ταυτὶ
πάντα.
ὦ
Ζεῦ͵ |
| [28] |
τῷ
θαλάμῳ
καταλιπὼν
ᾠχόμην
ἀποπλέων͵
|
εἶτα |
ὁ
κακοδαίμων
ἐν
τῇ
~ἀποβάσει |
| [17] |
Πτοιοδώρῳ
δὲ
~τὸ
ἀφάρμακτον
ἔδωκεν·
|
εἶτα |
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
ἐγὼ
δὲ |
| [13] |
καὶ
βλέπεσθαι
ἐν
τῇ
εὐνῇ͵
|
εἶτα |
οὕτω
σε
τεχθῆναι͵
τὸν
δὲ |
| [6] |
Μίδας͵
ἐκεῖνος
δὲ
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εἶτα |
σέ͵
ὦ
κάθαρμα͵
ἡ
Ἑλλὰς |
| [19] |
τὴν
Ἀφροδίτην
ἐκ
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
|
εἶτά |
σοι
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον
εἶναι |
| [17] |
μὲν
ὑπεταράχθη
πρὸς
τὸ
αἰφνίδιον͵
|
εἶτα |
συνείς͵
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον
ἐγέλα |
| [11] |
τὸ
μέγεθος͵
ὅλος
Ἡρακλῆς
ἐστιν.
|
εἶτα |
~τέθνηκεν
Διὸς
υἱὸς
ὤν;
εἰπέ |
| [28] |
οἷον
τὸ
ἐρᾶν
ἐστιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Εἶτα |
τί
σε
ὀνήσει
μίαν
ἡμέραν |
| [22] |
χωλὸς
καὶ
ἀμυδρὸν
βλέπων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Εἶτα |
τοιοῦτος
ὢν
ζῆν
ἤθελες;
~ΠΤΩΧΟΣ |
| [22] |
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον
~ἀποθάνοιεν.
|
εἶτα |
τῷ
μὲν
Δάμιδι
αἰτιωμένῳ
τὸν |
| [21] |
τῇ
κολακείᾳ.
καὶ
οἱ
μάντεις͵
|
εἴτε |
ἀπὸ
τῶν
~ἄστρων
τεκμαιρόμενοι
τὸ |
| [21] |
τῶν
~ἄστρων
τεκμαιρόμενοι
τὸ
μέλλον
|
εἴτε |
ἀπὸ
τῶν
ὀνειράτων͵
ὥς
γε |
| [9] |
καθάπερ
τινὰ
~βλᾶκα
μὴ
ἐξετάζοντα͵
|
εἴτε |
δυνατά
ἐστιν
εἴτε
καὶ
μή͵ |
| [9] |
μὴ
ἐξετάζοντα͵
εἴτε
δυνατά
ἐστιν
|
εἴτε |
καὶ
μή͵
παραδέχεσθαι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Σὺ |
| [22] |
τὸ
~τραῦμα
ἐν
ταῖν
χεροῖν
|
εἶχε |
καὶ
τὰ
παιδία͵
ἃ
νεογνὰ |
| [9] |
τοῦτο·
εἰ
γὰρ
καὶ
μήτραν
|
εἶχες͵ |
ἐβουλόμην
εἰδέναι.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Εἶχον
δηλαδή. |
| [2] |
δέον;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηιδειν
μέν͵
οὐκ
|
εἶχον |
δέ.
τί
οὖν;
ἐχρῆν
διὰ |
| [9] |
μήτραν
εἶχες͵
ἐβουλόμην
εἰδέναι.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
|
~Εἶχον |
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ
δέ
σοι |
| [22] |
~ἄπορον
ἀπὸ
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς
|
εἶχον |
εἰς
ὑπερβολὴν
πτωχὸς
ὢν
ἄτεκνός |
| [21] |
~ἔβλεπον.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Εἰκότως·
οὐ
γὰρ
|
εἶχον |
ἔνθα
δέξαιντο
τὰ
τοιαῦτα
~παρ΄ |
| [25] |
ἀρχῆς
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
αὐτῶν
|
εἶχον |
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
Σκύθας |
| [19] |
ἐμέ;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐραστὰς
|
εἶχον |
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἐγέλασα·
ἐραστὰς
σὺ |
| [21] |
αὐτὸς
ὤν͵
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο
|
εἰώθει |
ἐπιλέγειν͵
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ |
| [9] |
καὶ
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
ἢ
αὐτίκα
|
ἐκ |
γυναικὸς
ἀνὴρ
ἀνεφάνης;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐχ |
| [9] |
γενέσθαι͵
ὁπόταν
ἀκούσῃς
~ὅτι
ὄρνεα
|
ἐκ |
γυναικῶν
ἐγένοντό
τινες
ἢ
δένδρα |
| [11] |
ἐν
οὐρανῷ
εἶναι͵
ἥπερ
ἦν
|
~ἐκ |
Διός͵
τὸ
δὲ
θνητὸν
ἐμὲ |
| [11] |
πάντες
οὕτως
σοι
δοκοῦσι
συγκεῖσθαι
|
ἐκ |
δυεῖν͵
ψυχῆς
καὶ
~σώματος;
ὥστε |
| [1] |
Ἑκάτης
δεῖπνον
κείμενον
ἢ
ᾠὸν
|
ἐκ |
καθαρσίου
ἤ
τι
~τοιοῦτον.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
| [7] |
καίτοι
οὐ
πάντες
ὥσπερ
σὺ
|
ἐκ |
καταδίκης
διψῶσι
τοῦ
~ὕδατος
αὐτοὺς |
| [22] |
καὶ
Δᾶμις
ὁ
πλούσιος
ὁ
|
ἐκ |
Κορίνθου
συγκατῄεσαν͵
~ὁ
μὲν
Δᾶμις |
| [21] |
Διόγενες͵
τὸν
πάνυ
πλούσιον͵
~τὸν
|
ἐκ |
Κορίνθου͵
τὸν
τὰς
πολλὰς
ὁλκάδας |
| [21] |
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν
δὲ
πάνυ
καρτερὰν
|
ἐκ |
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
σὺ
ὁ |
| [1] |
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς
καὶ
ἀσήμους,
|
ἐκ |
μόνης
οἰμωγῆς
διαγινωσκομένους,
καὶ
~ὅτι |
| [22] |
Βλεψίας
τε
ὁ
δανειστικὸς
ὁ
|
ἐκ |
Πειραιῶς
καὶ
Λάμπις
~ὁ
Ἀκαρνὰν |
| [22] |
διελαύνεται
δὲ
καὶ
ὁ
Ἀρσάκης
|
ἐκ |
τοῦ
~βουβῶνος
διαμπὰξ
ἄχρι
ὑπὸ |
| [28] |
~καλὸν
ἀπεργάσασθαι
αὐτὸν͵
οἷος
ἦν
|
ἐκ |
τοῦ
παστοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐπεὶ
Φερσεφόνῃ |
| [9] |
οὔσας
καὶ
ἀφόρητόν
τινα
τὸν
|
ἐκ |
~τῶν
ὠδίνων
πόνον
ὑφισταμένας;
ἀτὰρ |
| [22] |
μὲν
Δᾶμις
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
|
ἐκ |
φαρμάκων
ἀποθανών͵
ὁ
δὲ
Λάμπις |
| [19] |
ὥσπερ
ὁ
Φάων
τὴν
Ἀφροδίτην
|
ἐκ |
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
εἶτά
σοι
εὐξαμένῳ |
| [16] |
ὑπὸ
φροντίδων
ἄγρυπνος
~ἐκείμην
ἀριθμῶν
|
ἕκαστα |
καὶ
διατάττων.
ταῦτα
γοῦν
μοι |
| [15] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵
ὁ
δὲ
παραπέμψει
|
ἕκαστον |
ἀντὶ
γέροντος
αὖθις
πρωθήβης
~γενόμενος. |
| [19] |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Εἰς
τὸ
φανερὸν
μὲν
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
κληρονόμον
ἀπολιπεῖν
ἔφασκον͵
~ὁ |
| [26] |
ἀνιᾷ͵
οἶμαι
δὲ
καὶ
ὑμῶν
|
ἕκαστον· |
εἰ
δὲ
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ |
| [8] |
καὶ
τὰ
γινόμενα
ἅπαντα
ἑξῆς
|
ἕκαστον͵ |
ὥσπερ
~ἀκολουθοῦντα
θάτερον
θατέρῳ·
ἐνεπλήσθην |
| [22] |
οἷοί
τινές
εἰσι
καὶ
τί
|
~ἕκαστος |
αὐτῶν
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Ἀπίωμεν͵
ὦ |
| [20] |
τοσοῦτοι
ἅμα
ἥκετε
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι
|
ἕκαστος. |
ἢν
οὖν
μετὰ
τούτων
ἐμβῆτε͵ |
| [16] |
~πότε
καὶ
τεθνήξεται
τῶν
γερόντων
|
ἕκαστος͵ |
ἵνα
μὴ
μάτην
ἂν
ἐνίους |
| [23] |
~πράγματος͵
ὑπὲρ
οὗ
καὶ
ἡμῶν
|
ἕκαστος |
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ
~ἐκράτησέ |
| [20] |
καὶ
γῦπας·
δειχθήσεται
δὲ
ὁ
|
ἑκάστου |
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
ΚΑΙ
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Ναί͵
τῇ
Κλωθοῖ͵
ἣ
|
ἑκάστῳ |
ἐπέταξε
γεννηθέντι
τὰ
πρακτέα.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
| [25] |
πολέμια.
~ΜΙΝΩΣ
~Οὐκοῦν
ἐν
μέρει
|
ἑκάτερος |
εἰπάτω͵
σὺ
δὲ
πρῶτος
ὁ |
| [21] |
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα
|
ἑκάτερος |
ἡλικιῶται
ὄντες͵
~καὶ
τὰς
διαθήκας |
| [1] |
που
~εὕροι
ἐν
τῇ
τριόδῳ
|
Ἑκάτης |
δεῖπνον
κείμενον
ἢ
ᾠὸν
ἐκ |
| [2] |
~Θέρμους͵
εἰ
θέλεις͵
καὶ
τῆς
|
Ἑκάτης |
τὸ
δεῖπνον.
~ΧΑΡΩΝ
~Πόθεν
τοῦτον |
| [19] |
οἶμαι
οὐ
πολὺ
~ἀποδέοντα
τῶν
|
ἑκατὸν |
βεβιωκώς;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὀκτὼ
ἐπὶ
τοῖς |
| [1] |
ἥκειν
ἐνθάδε
πολλῷ
πλείω
ἐπιγελασόμενον·
|
ἐκεῖ |
μὲν
~γὰρ
ἐν
ἀμφιβόλῳ
σοὶ |
| [1] |
ἰσοτιμίαν,
καὶ
ὅτι
ὄψονται
τοὺς
|
ἐκεῖ |
~πλουσίους
οὐδὲν
ἀμείνους
αὑτῶν·
καὶ |
| [13] |
ποσίν͵
εἰς
Αἴγυπτον
ἀπαγαγὼν
θάψειν
|
ἐκεῖ͵ |
ὡς
γενοίμην
εἷς
τῶν
~Αἰγυπτίων |
| [16] |
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ
φροντίδων
ἄγρυπνος
|
~ἐκείμην |
ἀριθμῶν
ἕκαστα
καὶ
διατάττων.
ταῦτα |
| [17] |
ἐγὼ
δὲ
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην
|
~ἐκείμην |
ὑποβολιμαῖος
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρός.
τί |
| [30] |
ἃ
βλέπω
καὶ
νῦν
ἔχεις͵
|
ἐκεῖνα |
δέ
οἱ
τότε
~ἴσασιν.
~ΝΙΡΕΥΣ |
| [5] |
τὰ
πολλά.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
μὴν
|
ἐκεῖνά |
ἐστιν
ἃ
πάντες
οἱ
ποιηταὶ |
| [29] |
πιεζόμενος.
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Ἀνόνητα
οὖν
μοι
|
ἐκεῖνα |
πάντα
καὶ
ἰσότιμος
ἔσται
Μαύσωλος |
| [3] |
οὐχ
ὕβρις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
|
ἐκεῖνα |
ὕβρις
ἦν͵
ἃ
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵ |
| [25] |
ἀλλ΄
οὐκ
~ἀξιόμαχα
ἔδοξέ
μοι
|
ἐκεῖνα |
ὑποπτήσσοντα
ἤδη
καὶ
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα. |
| [19] |
ἄλλας
~δὲ
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
|
ἐκείνας |
ἔχων
κατέλιπον
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας. |
| [26] |
νῦν
δὲ
συνίημι
ἤδη
ὡς
|
ἐκείνη |
μὲν
ἀνωφελής͵
εἰ
καὶ
~ὅτι |
| [28] |
καὶ
ἄμορφον
τῇ
καλῇ
σου
|
~ἐκείνῃ |
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς
δὲ
κἀκείνη |
| [29] |
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
ἔτι
σοι
|
ἐκείνη |
οὔτε
ἡ
μορφὴ
~πάρεστιν·
εἰ |
| [24] |
καὶ
οἱ
πονηροὶ
δοκοῦντες
ἡμεῖς
|
~ἐκείνῃ |
ὑπηρετοῦντες
ταῦτα
ἐδρῶμεν;
~ΜΙΝΩΣ
~Ναί͵ |
| [12] |
πολλοὺς
εἶναι
τοὺς
τὴν
~προσποίησιν
|
ἐκείνην |
ἐπικερτομοῦντας͵
ὁρῶντας
τὸν
νεκρὸν
τοῦ |
| [12] |
τιθέασί
με.
καίτοι
τὴν
Ἄορνον
|
ἐκείνην͵ |
οὐδετέρου
~ἐκείνων
λαβόντος͵
ἐγὼ
μόνος |
| [20] |
ἄπιτε
πρὸς
τὸ
δικαστήριον
εὐθεῖαν
|
ἐκείνην |
προϊόντες͵
ἐγὼ
δὲ
καὶ
ὁ |
| [5] |
μέν͵
ὦ
Μένιππε·
πλὴν
κατ΄
|
ἐκεῖνο |
ἀπόβλεψον͵
ἐπὶ
τὰ
δεξιά͵
~ἔνθα |
| [24] |
ἀλλοτρίοις
ἀγαθοῖς;
οὐ
γὰρ
δὴ
|
ἐκεῖνό |
γε
εἰπεῖν
ἔχοι
τις
~ὡς |
| [13] |
Αἰακὸς
οὐδὲ
ὁ
Κέρβερος
εὐκαταφρόνητος.
|
ἐκεῖνο |
δέ
γε
~ἡδέως
ἂν
μάθοιμι |
| [26] |
ὁπότερον
ἦν
ἀγνοῶν
τὸ
δύστηνον
|
ἐκεῖνο |
δοξάριον
~προετίμων
τοῦ
βίου͵
νῦν |
| [21] |
καὶ
αὐτὸς
ὤν͵
τὸ
Ὁμηρικὸν
|
ἐκεῖνο |
εἰώθει
ἐπιλέγειν͵
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄ |
| [10] |
οὖν
ποῦ
σου
τὸ
θεῶν
|
ἐκεῖνο |
ἡμίτομον
ἀπελήλυθεν;
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Χρᾷ͵
ὦ |
| [7] |
οὐ
γὰρ
σῶμα
ἔχεις͵
ἀλλ΄
|
ἐκεῖνο |
μὲν
ἐν
Λυδίᾳ
που
τέθαπται͵ |
| [11] |
τοῦτο
τέθνηκεν
καί
εἰμι
ἐγὼ
|
ἐκεῖνο |
πᾶν͵
ὃ
δὲ
ἦν
τοῦ |
| [18] |
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
~ΚΝΗΜΩΝ
~Τοῦτο
|
ἐκεῖνο |
τὸ
τῆς
παροιμίας·
ὁ
νεβρὸς |
| [26] |
ὁμοτιμία͵
καὶ
οὔτε
τὸ
~κάλλος
|
ἐκεῖνο͵ |
ὦ
Ἀντίλοχε͵
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς |
| [19] |
στρατηγησάτω
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
δοκεῖ͵
|
ἐκεῖνοι |
δὲ
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ |
| [29] |
δὲ
τάφος
καὶ
οἱ
πολυτελεῖς
|
~ἐκεῖνοι |
λίθοι
Ἁλικαρνασσεῦσι
μὲν
ἴσως
εἶεν |
| [15] |
οὖν͵
ἀλλὰ
δικαιότατον·
τί
γὰρ
|
ἐκεῖνοι |
παθόντες
εὔχονται
~ἀποθανεῖν
ἐκεῖνον
ἢ |
| [25] |
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
~ἀνθρώποις͵
συγγνωστοὶ
|
ἐκεῖνοι |
πρὸς
τὸ
μέγεθος
τῶν
πραγμάτων |
| [10] |
ἡμεῖς
αἴτιοι͵
εἰ
ὑπὸ
ἀνοίας
|
ἐκεῖνοι |
τοιαῦτα
περὶ
νεκρῶν
~δοξάζουσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [13] |
λυπεῖσθαι
ὡς
ἐπὶ
μεγίστοις
ἀγαθοῖς
|
ἐκείνοις͵ |
ἃ
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε
ἔμπροσθεν. |
| [14] |
ἅπαντες
καὶ
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν
ὅμοιοι
|
~ἐκείνοις. |
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
αὐτῶν
διὰ |
| [11] |
οὐ
διέγνω
σε
μὴ
ὄντα
|
ἐκεῖνον͵ |
ἀλλὰ
~παρεδέξατο
ὑποβολιμαῖον
Ἡρακλέα
παρόντα; |
| [17] |
τὰ
πολλὰ
ᾔδειν
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
|
~Ἐκεῖνον |
αὐτὸν
ἀεὶ
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄ |
| [25] |
ἐνίκησέ
τε
καὶ
τὸν
ὄλεθρον
|
ἐκεῖνον |
Δαρεῖον
ἐν
Ἰσσῷ
τε
~καὶ |
| [21] |
ἐπὶ
τοῦτον͵
νῦν
δ΄
ἐπ΄
|
~ἐκεῖνον |
ἔρρεπε.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
οὖν
πέρας |
| [15] |
γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες
εὔχονται
~ἀποθανεῖν
|
ἐκεῖνον |
ἢ
τῶν
χρημάτων
ἀντιποιοῦνται
οὐδὲν |
| [15] |
Σικυώνιον
φῄς.
τί
οὖν;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Ἐκεῖνον |
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ζῆν
ἔασον |
| [27] |
~Τροίαν
ἤγαγεν.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις·
|
ἐκεῖνόν |
μοι
αἰτιατέον.
~ΜΕΝΕΛΑΟΣ
~Οὐκ
ἐμέ͵ |
| [13] |
ἀγαθοῖς
ἀνιώμενος.
καὶ
γὰρ
Κλεῖτον
|
ἐκεῖνον |
ὁρῶ
καὶ
~Καλλισθένην
καὶ
ἄλλους |
| [3] |
τὸν
κύνα
παροικοῦντα·
~ὥστε
ἢ
|
ἐκεῖνόν |
ποι
κατάστησον
ἢ
ἡμεῖς
μετοικήσομεν |
| [13] |
τῆς
τύχης;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁ
σοφὸς
|
ἐκεῖνος |
ἁπάντων
κολάκων
ἐπιτριπτότατος
ὤν;
ἐμὲ |
| [6] |
ὁ
δ΄
~ὑπὲρ
τούτους
Μίδας͵
|
ἐκεῖνος |
δὲ
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
σέ͵ |
| [11] |
πρὸς
τοῦ
σοῦ
Ἡρακλέους͵
ὁπότε
|
ἐκεῖνος |
ἔζη͵
~συνῆς
αὐτῷ
καὶ
τότε |
| [11] |
λέγεις·
ἀκριβῶς
γάρ͵
ὥστε
αὐτὸς
|
ἐκεῖνος |
εἶναι.
ὅρα
γοῦν
μὴ
τὸ |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη
μανθάνω
ἅτινά
σοι
|
ἐκεῖνος |
ἐχαρίζετο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλὰ
πολὺ |
| [6] |
Σόλων
ὁ
Ἐξηκεστίδου
καὶ
Θαλῆς
|
ἐκεῖνος |
καὶ
παρ΄
~αὐτοὺς
Πιττακὸς
καὶ |
| [18] |
πράξειεν.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
οὖν
δὴ
|
ἐκεῖνος; |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ὅ
τι
μὲν
αὐτὸς |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μετὰ
Νέστορος
καὶ
Παλαμήδους
|
ἐκεῖνος |
ληρεῖ
τὰ
πολλά.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως |
| [30] |
τηλικοῦτον
~διαφέρεις
ἡλίκον
σε
Ὅμηρος
|
ἐκεῖνος |
ὁ
τυφλὸς
ἐπῄνεσεν
ἁπάντων
~εὐμορφότερον |
| [11] |
ἡμίσει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ναί·
οὐ
γὰρ
|
ἐκεῖνος |
τέθνηκεν͵
ἀλλ΄
ἐγὼ
ἡ
εἰκὼν |
| [19] |
καὶ
αὐτῶν
οἱ
ἄριστοι
θεραπεύουσιν.
|
ἐκεῖνος |
τοίνυν
~ἐκληρονόμησέ
μου
καὶ
νῦν |
| [11] |
ἑαυτοῦ͵
~καὶ
σὺ
νῦν
ἀντ΄
|
ἐκείνου |
νεκρὸς
εἶ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Τοιοῦτό
τι. |
| [17] |
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος
ἀντ΄
|
ἐκείνου |
νεκρός.
τί
τοῦτο
γελᾷς͵
ὦ |
| [16] |
ἥδιστον
γίνεται·
~ὅσῳ
γὰρ
ὑμεῖς
|
ἐκείνους |
ἀποθανεῖν
εὔχεσθε͵
τοσούτῳ
ἅπασιν
ἡδὺ |
| [1] |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Εἰρήσεται
καὶ
ταῦτα
πρὸς
|
ἐκείνους. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
καλοῖς |
| [1] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Βούλει
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἐκείνους |
ἐντείλωμαί
τι
τοὺς
φιλοσόφους;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
| [24] |
φονεύσειέν
τινα
οὐ
δυνάμενος
~ἀντιλέγειν
|
ἐκείνῳ |
βιαζομένῳ͵
οἷον
δήμιος
ἢ
δορυφόρος͵ |
| [18] |
εἰς
τὸ
φανερόν͵
ἐν
αἷς
|
ἐκείνῳ |
~καταλέλοιπα
τἀμὰ
πάντα͵
ὡς
κἀκεῖνος |
| [9] |
στεῖρα
καὶ
ἄγονος
~διετέλεσας
ἐν
|
ἐκείνῳ |
τῷ
βίῳ;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Τί
τοῦτο͵ |
| [12] |
οὐδ΄
εἰς
χεῖρας
ὑπομεινάντων
ἐλθεῖν
|
~ἐκείνων͵ |
ἀλλὰ
πρὶν
ἢ
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι |
| [19] |
ἐχαρίζετο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλὰ
πολὺ
|
ἐκείνων |
ἀξιώτερος
κληρονομεῖν͵
εἰ
καὶ
βάρβαρος |
| [3] |
οὐ
~μνημονεύοντες·
τοιγαροῦν
οἰμώξεσθε
πάντων
|
ἐκείνων |
ἀφῃρημένοι.
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Πολλῶν
γε͵
ὦ |
| [2] |
ἐπισκώπτων
καὶ
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων
|
ἐκείνων. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀγνοεῖς,
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα |
| [16] |
αὑτούς;
τοιγαροῦν
γέλωτα
ὀφλισκάνετε
~πρὸ
|
ἐκείνων |
κατορυττόμενοι͵
καὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῖς |
| [12] |
καίτοι
τὴν
Ἄορνον
ἐκείνην͵
οὐδετέρου
|
~ἐκείνων |
λαβόντος͵
ἐγὼ
μόνος
ἐχειρωσάμην.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ |
| [3] |
~Ἐπειδὰν
ἡμεῖς
οἰμώζωμεν
καὶ
στένωμεν
|
ἐκείνων |
μεμνημένοι
τῶν
~ἄνω͵
Μίδας
μὲν |
| [26] |
ἐνταῦθα
ὢν
καὶ
~τὸ
βέλτιον
|
ἐκείνων |
ὁπότερον
ἦν
ἀγνοῶν
τὸ
δύστηνον |
| [22] |
βαδίζουσιν.
ὥστε
ἐπεὶ
καταβαλὼν
~ἑαυτὸν
|
ἔκειτο |
καὶ
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ
ἀνίστασθαι
ἤθελεν͵ |
| [9] |
παρ΄
ἔπαλξιν
ἑστάναι
οὔτ΄
ἐν
|
ἐκκλησίᾳ |
διαφέρεσθαι
οὔτ΄
ἐν
~δικαστηρίοις
ἐξετάζεσθαι. |
| [20] |
ἀλλ΄
οἱ
μὲν
εἰς
τὴν
|
~ἐκκλησίαν |
συνελθόντες
ἄσμενοι
γελῶσι
πάντες
ἐπὶ |
| [12] |
βλέποιέν
σε
φοράδην
τοῦ
πολέμου
|
ἐκκομιζόμενον͵ |
αἵματι
ῥεόμενον͵
~οἰμώζοντα
ἐπὶ
τῷ |
| [27] |
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
ἢ
σεαυτόν͵
ὃς
|
ἐκλαθόμενος |
τῆς
νεογάμου
~γυναικός͵
ἐπεὶ
προσεφέρεσθε |
| [2] |
τῆς
κώπης
~συνεπελαβόμην
καὶ
οὐκ
|
ἔκλαον |
μόνος
τῶν
ἄλλων
ἐπιβατῶν.
~ΧΑΡΩΝ |
| [25] |
δέ
μοι
ὠνείδισεν
τὴν
~τρυφήν͵
|
ἐκλελῆσθαί |
μοι
δοκεῖ
οἷα
ἐποίει
ἐν |
| [1] |
δοκεῖ,
παρ'
ἐμοῦ
ἐπιτίμησον
λέγων
|
ἐκλελύσθαι |
αὐτούς.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Μηδέν,
ὦ
Διόγενες, |
| [21] |
γὰρ
ἐχρῆν͵
~σύ
τε
Ἀντισθένους
|
ἐκληρονόμησας |
καὶ
ἐγὼ
σοῦ͵
πολλῷ
μείζω |
| [19] |
οἱ
ἄριστοι
θεραπεύουσιν.
ἐκεῖνος
τοίνυν
|
~ἐκληρονόμησέ |
μου
καὶ
νῦν
ἐν
τοῖς |
| [6] |
τοὺς
ἐν
Σικελίᾳ
τυράννους
θεραπεύειν
|
~ἐκμαθών. |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Περὶ
ἐμοῦ
δὲ
τί |
| [20] |
ἀπερρίφθων͵
τὸν
τρίβωνα
δὲ
οὐδὲ
|
ἐκόμισα |
εὖ
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε͵
ὦ |
| [14] |
καὶ
ἀπραγμονέστερον.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄγκυραν
ἐντειλαμένῳ
|
ἐκόμισα |
πέντε
δραχμῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Πολλοῦ
λέγεις. |
| [22] |
ὁ
βέλτιστος
Ἑρμῆς
~ἀράμενος
αὐτὸν
|
ἐκόμισεν |
ἄχρι
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ |
| [25] |
Ἀσίαν͵
καὶ
ἐπί
τε
Γρανικῷ
|
ἐκράτησα |
~μεγάλῃ
μάχῃ
καὶ
τὴν
Λυδίαν |
| [25] |
τε
Κελτίβηρας
εἷλον
καὶ
Γαλατῶν
|
ἐκράτησα |
τῶν
ἑσπερίων
καὶ
τὰ
~μεγάλα |
| [12] |
σοῦ
μύριοι
μετὰ
~Κλεάρχου
ἀνελθόντες
|
ἐκράτησαν |
οὐδ΄
εἰς
χεῖρας
ὑπομεινάντων
ἐλθεῖν |
| [12] |
ἐκράτουν
αὐτῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
δὲ
|
ἐκράτησας |
σύ
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵
ὃς |
| [23] |
ἕκαστος
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
ἐπεὶ
καὶ
|
~ἐκράτησέ |
σου
καὶ
ταῦτα
ἐπὶ
Τρωσὶ |
| [25] |
ἐν
Ἰσσῷ
τε
~καὶ
Ἀρβήλοις
|
ἐκράτησεν͵ |
ἀποστὰς
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι
ἠξίου |
| [25] |
ὠμότατον
ὄντα·
ὡς
γὰρ
δὴ
|
~ἐκράτησεν |
τῶν
Ἰταλῶν͵
ἐῶ
λέγειν
ὅτι |
| [12] |
οὐδὲ
προδοσίαις
~ὠνούμενος
τὰς
νίκας
|
ἐκράτουν |
αὐτῶν·
οὐδ΄
ἐπιώρκησα
πώποτε
ἢ |
| [12] |
οἰόμενοι
θεῷ
μάχεσθαι͵
ὥστε
ῥᾷον
|
ἐκράτουν |
αὐτῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
δὲ
ἐκράτησας |
| [17] |
ἔπινεν͵
ἐγὼ
δὲ
αὐτίκα
μάλα
|
ἐκτάδην |
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος
ἀντ΄
ἐκείνου
νεκρός. |
| [12] |
ὁρῶντας
τὸν
νεκρὸν
τοῦ
θεοῦ
|
~ἐκτάδην |
κείμενον͵
μυδῶντα
ἤδη
καὶ
ἐξῳδηκότα |
| [28] |
τῇ
~ἀποβάσει
ἀπέθανον
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἕκτορος. |
ὁ
οὖν
ἔρως
τῆς
γυναικὸς |
| [11] |
ῥᾴδιον͵
συνθέτους
δύο
ὄντας
Ἡρακλέας͵
|
ἐκτὸς |
~εἰ
μὴ
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός
τις |
| [16] |
ἡ
ἅμαξα
τὸν
βοῦν
πολλάκις
|
~ἐκφέρει. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ταῦτα
μέν͵
ὦ
Τερψίων͵ |
| [4] |
τοῦ
ποδός͵
ὥσπερ
τὰ
βρέφη
|
ἐκώκυεν |
καὶ
τὰ
ἑαυτοῦ
~παιδία
ὠδύρετο |
| [24] |
ἔπραττον
ἐν
τῷ
βίῳ͵
πότερα
|
ἑκὼν |
ἔπραττον
ἢ
~ἐπεκέκλωστό
μοι
ὑπὸ |
| [20] |
καὶ
ταῦτα
μνημονευόμενα.
~ΚΡΑΤΩΝ
~Οὐχ
|
ἑκὼν |
μέν͵
ἀπορρίψω
δέ·
τί
γὰρ |
| [26] |
ἐν
τῇ
Φθιώτιδι
πολυχρόνιον
βασιλεύειν͵
|
ἑκὼν |
προείλου
τὸν
μετὰ
~τῆς
ἀγαθῆς |
| [2] |
κύνα
ἤγαγες;
οἷα
δὲ
καὶ
|
ἐλάλει |
παρὰ
~τὸν
πλοῦν
τῶν
ἐπιβατῶν |
| [11] |
βέλτιστε
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
καλῶς
ἂν
ταῦτα
|
ἔλεγες͵ |
εἰ
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
δὲ |
| [22] |
ὁ
δὲ
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος
|
~ἐλέγετο |
ἀπεσκληκέναι
καὶ
ἐδήλου
δὲ
ὠχρὸς |
| [13] |
καὶ
περὶ
τῆς
Ὀλυμπιάδος
ὅμοια
|
ἐλέγετο͵ |
δράκοντα
ὁμιλεῖν
~αὐτῇ
καὶ
βλέπεσθαι |
| [13] |
οὔτε
οἱ
τῶν
Ἀμμωνίων
προφῆται
|
ἔλεγον. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν |
| [4] |
καὶ
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
δὲ
ἔνδοθεν
|
ἔλεγχος |
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
δὲ
πῶς |
| [11] |
δὲ
παρὰ
τοῦ
Διός͵
ὥστε
|
~ἐλελήθειτε |
δίδυμοι
ὄντες
ὁμομήτριοι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Οὔκ͵ |
| [5] |
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον
ἡ
|
Ἑλένη |
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
διὰ
τοῦτο |
| [5] |
καὶ
Ἀχιλλεὺς
καὶ
~Τυρὼ
καὶ
|
Ἑλένη |
καὶ
Λήδα
καὶ
ὅλως
τὰ |
| [5] |
~ἔοικας
καταφρονεῖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
τὴν
|
Ἑλένην |
μοι
δεῖξον·
οὐ
γὰρ
ἂν |
| [27] |
~Τί
ἄγχεις͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
τὴν
|
Ἑλένην |
προσπεσών;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὅτι
διὰ
ταύτην͵ |
| [22] |
ὑπερβάλλων
~καὶ
τὰ
περὶ
τὰς
|
Ἐλευθερὰς |
χωρία
πανέρημα
ὄντα
ὑπὸ
τῶν |
| [21] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Σοφίαν͵
αὐτάρκειαν͵
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
|
ἐλευθερίαν. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Νὴ
Δία͵
μέμνημαι
τοῦτον |
| [20] |
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόθου
τὴν
|
ἐλευθερίαν |
καὶ
παρρησίαν
~καὶ
τὸ
ἄλυπον |
| [3] |
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
~καὶ
|
ἐλευθέροις |
ἀνδράσιν
ἐντρυφῶντες
καὶ
τοῦ
θανάτου |
| [2] |
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα
ἄνδρα
διεπόρθμευσας;
|
ἐλεύθερον |
ἀκριβῶς·
~οὐδένος
αὐτῷ
μέλει.
οὗτός |
| [17] |
αὐτῷ·
εἰ
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵
|
ἐλεύθερον |
ἐπωμοσάμην
~ἀφήσειν
αὐτόν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τί |
| [12] |
ἐπέθου
καὶ
προσκυνεῖσθαι
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
|
ἐλευθέρων |
ἀνδρῶν͵
ἠξίους͵
καὶ
τὸ
πάντων |
| [22] |
τῶν
~λῃστῶν
ὑπὸ
τὸν
Κιθαιρῶνα
|
Ἐλευσῖνάδε |
οἶμαι
βαδίζωνἔστενε
καὶ
τὸ
~τραῦμα |
| [25] |
ἐποιησάμην
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
τοὺς
|
ἐλέφαντας |
αὐτῶν
εἶχον
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵ |
| [12] |
ὦ
πάτερ͵
καὶ
οἱ
Ἰνδῶν
|
ἐλέφαντες |
οὐκ
~εὐκαταφρόνητόν
τι
ἔργον͵
καὶ |
| [24] |
ὢν
~καὶ
τοσούτους
ἀπεκτονώς;
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Ἐλήλεγμαι |
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵
εἰ
δικαίως |
| [12] |
ἐκράτησαν
οὐδ΄
εἰς
χεῖρας
ὑπομεινάντων
|
ἐλθεῖν |
~ἐκείνων͵
ἀλλὰ
πρὶν
ἢ
τόξευμα |
| [25] |
~πατρὸς
μετῆλθον͵
κᾆτα
φοβήσας
τὴν
|
Ἑλλάδα |
τῇ
Θηβαίων
ἀπωλείᾳ
~στρατηγὸς
ὑπ΄ |
| [25] |
ὠνάμην͵
ὅτι
ἐνταῦθα
καὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
~φωνὴν
ἐξέμαθον·
ὥστε
οὐδὲ
ταύτῃ |
| [19] |
μοι
μέλει·
καὶ
στρατηγησάτω
τῆς
|
Ἑλλάδος͵ |
εἰ
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι
δὲ
μὴ |
| [5] |
νῆες
ἐπληρώθησαν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
|
~Ἑλλάδος |
καὶ
τοσοῦτοι
ἔπεσον
Ἕλληνές
τε |
| [13] |
ἢ
ἀνεμνήσθην
οἷα
ἐποίει
ἡ
|
Ἑλλάς͵ |
ἄρτι
σε
παρειληφότα
~τὴν
ἀρχὴν |
| [6] |
~Εἶτα
σέ͵
ὦ
κάθαρμα͵
ἡ
|
Ἑλλὰς |
ἔφριττε
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
~Ἑλλήσποντον͵ |
| [7] |
δίψαν
πεφοβημένος.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲ
τὸν
|
ἐλλέβορον͵ |
ὦ
Μένιππε͵
ἀναίνομαι
πιεῖν͵
γένοιτό |
| [13] |
λύπης
ὑποθήσομαι.
ἐπεὶ
~ἐνταῦθά
γε
|
ἐλλέβορος |
οὐ
φύεται͵
σὺ
δὲ
κἂν |
| [7] |
ποτοῦ
δεῖσθαι
δοκεῖς͵
ἀκράτου
γε
|
~ἐλλεβόρου |
νὴ
Δία͵
ὅστις
τοὐναντίον
τοῖς |
| [12] |
τοῦ
νικᾶν
ἕνεκα.
καὶ
τοὺς
|
~Ἕλληνας |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵ |
| [5] |
τῆς
~Ἑλλάδος
καὶ
τοσοῦτοι
ἔπεσον
|
Ἕλληνές |
τε
καὶ
βάρβαροι
καὶ
τοσαῦται |
| [25] |
ὢν
καὶ
ἀπαίδευτος
παιδείας
τῆς
|
Ἑλληνικῆς |
καὶ
οὔτε
~Ὅμηρον
ὥσπερ
οὗτος |
| [12] |
πελτίδια
καὶ
γέρρα
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις;
|
~Ἑλλήνων |
κρατεῖν
ἔργον
ἦν͵
Βοιωτῶν
καὶ |
| [6] |
Διομήδης
καὶ
οἱ
ἄριστοι
τῶν
|
~Ἑλλήνων. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βαβαί͵
ὦ
Ὅμηρε͵
οἷά |
| [27] |
~σοῦ
μόνου͵
ἀλλ΄
ὑπὸ
πάντων
|
Ἑλλήνων |
τε
καὶ
βαρβάρων
ἄξιος
ἄγχεσθαι |
| [6] |
Ἑλλὰς
ἔφριττε
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
|
~Ἑλλήσποντον͵ |
διὰ
δὲ
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν |
| [29] |
μορφὴ
~πάρεστιν·
εἰ
γοῦν
τινα
|
ἑλοίμεθα |
δικαστὴν
εὐμορφίας
πέρι,
οὐκ
ἔχω |
| [15] |
οἱ
δὲ
ἀπὸ
μέσων
τῶν
|
ἐλπίδων |
τὸν
ὀνειροποληθέντα
πλοῦτον
~ἀπολιπόντες
ἡκέτωσαν |
| [15] |
εὖ
μάλα
διαβουκολεῖ
αὐτοὺς
καὶ
|
ἐλπίζει͵ |
καὶ
ὅλως
~αἰεὶ
θανέοντι
ἐοικὼς |
| [13] |
ᾅδου
ἔτι
σε
μωραίνοντα
~καὶ
|
ἐλπίζοντα |
Ἄνουβιν
ἢ
Ὄσιριν
γενήσεσθαι;
πλὴν |
| [13] |
ταῦτα
μέν͵
ὦ
~θειότατε͵
μὴ
|
ἐλπίσῃς· |
οὐ
γὰρ
θέμις
ἀνελθεῖν
τινα |
| [9] |
ἢ
ἅμα
~ἀνὴρ
καὶ
μάντις
|
ἔμαθες |
εἶναι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Ὁρᾷς;
ἀγνοεῖς
τὰ |
| [6] |
μόνον·
ἄλλα
παρὰ
νεκροῖς
δόγματα·
|
ἔμαθον |
γάρ͵
ὡς
οὐδὲν
ἴσον
~κύαμοι |
| [9] |
~βέλτιστε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
καὶ
|
ἐμαντεύου |
τότε
ὥσπερ
καὶ
ὕστερον͵
ἢ |
| [25] |
οὐδὲ
Σκιπίων
ἐγὼ
ὁ
~νενικηκὼς
|
ἐμαυτὸν |
παραβάλλεσθαι
ἀξιῶ;
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δί΄ |
| [25] |
Λιβύῃ͵
ταχέως
ὑπήκουσα͵
καὶ
ἰδιώτην
|
ἐμαυτὸν |
~παρέσχον
καὶ
καταδικασθεὶς
ἤνεγκα
εὐγνωμόνως |
| [22] |
δὲ
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄
ἀνέμιξα
|
ἐμαυτὸν |
τοῖς
ἄλλοις͵
ἀλλ΄
~ἀφεὶς
οἰμώζοντας |
| [27] |
ἀπέθανες.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
ὑπὲρ
|
ἐμαυτοῦ |
σοι͵
ὦ
Αἰακέ͵
ἀποκρινοῦμαι
δικαιότερα· |
| [20] |
εἴ
γε
ταῦτα
πάντα
ἔχων
|
ἐμβαίης͵ |
~ποία
πεντηκόντορος
δέξαιτο
ἄν
σε; |
| [20] |
~Ἰδού
σοι
ψιλός
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἔμβαινε |
ἤδη.
σὺ
δὲ
ὁ
παχύς͵ |
| [20] |
~Οὕτως
ἄμεινον
ἀβαρῆ
εἶναι·
ὥστε
|
ἔμβαινε. |
καὶ
σὺ
τὸν
πλοῦτον
~ἀποθέμενος͵ |
| [20] |
οὐδὲ
ἐκόμισα
εὖ
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἔμβαινε͵ |
ὦ
Μένιππε
ἀνδρῶν
ἄριστε͵
καὶ |
| [21] |
~βαλλαντίων·
ὥστε
εἴ
ποτε
καὶ
|
ἐμβάλοι |
τις
ἐς
αὐτοὺς
ἢ
σοφίαν |
| [24] |
οὑτοσὶ
Σώστρατος
εἰς
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
|
~ἐμβεβλήσθω͵ |
ὁ
δὲ
ἱερόσυλος
ὑπὸ
τῆς |
| [20] |
κάθαρμα͵
καὶ
πρὸς
θάνατον
~ἀποδειλιᾷς;
|
ἔμβηθι |
δ΄
οὖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἓν
ἔτι |
| [20] |
ἕκαστος.
ἢν
οὖν
μετὰ
τούτων
|
ἐμβῆτε͵ |
δέδια
μὴ
ὕστερον
~μετανοήσητε͵
καὶ |
| [25] |
~ΑΝΝΙΒΑΣ
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
ἀλλ΄
|
ἐμέ. |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
Μίνως
δικασάτω. |
| [1] |
διδάσκουσι
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ
|
ἐμὲ |
ἀμαθῆ
καὶ
ἀπαίδευτον
εἶναι
φάσκουσι |
| [30] |
ὅντινα
καὶ
εὐμορφότερον
ἡγῇ.
~ΝΙΡΕΥΣ
|
~Ἐμέ |
γε
τὸν
Ἀγλαΐας
καὶ
Χάροπος͵ |
| [26] |
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵
|
ἐμὲ |
δὲ
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
ἡ |
| [25] |
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
~Ἐμὲ |
δεῖ
προκεκρίσθαι
σου͵
ὦ
Λίβυ· |
| [11] |
εἰ
μὴ
παύσῃ
σκώπτων
εἰς
|
ἐμέ͵ |
εἴσῃ
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ
εἴδωλόν |
| [6] |
ὅμοιον·
σιμοὶ
γὰρ
ἅπαντες.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
|
~Ἐμὲ |
ζητεῖς͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ |
| [16] |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Τοῦτο͵
ὦ
Πλούτων͵
δίκαιον͵
|
ἐμὲ |
μὲν
τεθνάναι
τριάκοντα
ἔτη
~γεγονότα͵ |
| [13] |
ἐκεῖνος
ἁπάντων
κολάκων
ἐπιτριπτότατος
ὤν;
|
ἐμὲ |
μόνον
~ἔασον
τὰ
Ἀριστοτέλους
εἰδέναι͵ |
| [16] |
ᾠοῦ
νεοττὸς
ἀτελὴς
ὑποκρώζων
ὥστ΄
|
ἐμὲ |
ὅσον
αὐτίκα
οἰόμενον
~ἐπιβήσειν
αὐτὸν |
| [11] |
~ἐκ
Διός͵
τὸ
δὲ
θνητὸν
|
ἐμὲ |
παρὰ
τοῖς
νεκροῖς;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄ |
| [19] |
ΣΙΜΥΛΟΣ
Ἐτυράννησας͵
~ὦ
Πολύστρατε͵
μετ΄
|
ἐμέ; |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐραστὰς
εἶχον |
| [10] |
μαντεύομαι͵
ἤν
τις
κατέλθῃ
παρ΄
|
ἐμέ. |
σὺ
~δὲ
ἔοικας
οὐκ
ἐπιδεδημηκέναι |
| [19] |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Πῶς
δαὶ
τὰ
μετ΄
|
ἐμὲ |
ταῦτα
ἐβίως
τριάκοντα;
ἐγὼ
γὰρ |
| [19] |
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
ἐν
τῇ
~περὶ
|
ἐμὲ |
φιλοτιμίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τέλος
δ΄
οὖν |
| [27] |
ἐκεῖνόν
μοι
αἰτιατέον.
~ΜΕΝΕΛΑΟΣ
~Οὐκ
|
ἐμέ͵ |
ὦ
βέλτιστε͵
ἀλλὰ
δικαιότερον
τὸν |
| [29] |
ἔχει
οὐκ
οἶδεν·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἔμελεν |
αὐτῷ
~τούτου·
λόγον
δὲ
τοῖς |
| [23] |
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
|
ἐμέλλησας |
δὲ
καὶ
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵
τί |
| [25] |
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
ἑαυτὸν
καὶ
|
ἐμιαιφόνει |
ἐν
τοῖς
~συμποσίοις
τοὺς
φίλους |
| [12] |
ἠξίους͵
καὶ
τὸ
πάντων
γελοιότατον͵
|
~ἐμιμοῦ |
τὰ
τῶν
νενικημένων.
ἐῶ
γὰρ |
| [26] |
~πάντως
ἀποθνήσκειν
ἅπαντας͵
ὥστε
χρὴ
|
ἐμμένειν |
τῷ
νόμῳ
καὶ
μὴ
~ἀνιᾶσθαι |
| [22] |
Ἀντίσθενες͵
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵
|
ἐμοὶ |
δὲ
Βλεψίας
τε
ὁ
δανειστικὸς |
| [16] |
~Τοῦτο
μέν͵
ὦ
Πλούτων͵
καὶ
|
ἐμοὶ |
ἥδιστον
ἤδη͵
εἰ
καὶ
Χαροιάδης |
| [20] |
μετ΄
ὀλίγον
ὠρυομένων
~οἴκτιστον
ἐπ΄
|
ἐμοὶ |
καὶ
τῶν
κοράκων
τυπτομένων
τοῖς |
| [30] |
ᾅδου
καὶ
ὅμοιοι
~ἅπαντες.
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
|
~Ἐμοὶ |
μὲν
καὶ
τοῦτο
ἱκανόν.
|
| [17] |
ἐμοί͵
σφαλεὶς
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
|
ἐμοὶ |
μὲν
τὸ
φάρμακον͵
Πτοιοδώρῳ
δὲ |
| [17] |
τὸ
φάρμακον͵
τὴν
δὲ
~ἑτέραν
|
ἐμοί͵ |
σφαλεὶς
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
ἐμοὶ |
| [17] |
αὐτὸν
ἀεὶ
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
|
ἐμοὶ |
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ
δὲ
τὸ
πρᾶγμα |
| [22] |
βιώσεσθαι
ὁ
μάταιος
νομίζων.
πλὴν
|
ἔμοιγε |
οὐ
τὴν
~τυχοῦσαν
τερπωλὴν
παρέσχον |
| [17] |
~Παρῆν͵
ὦ
Ζηνόφαντε·
τὸ
δὲ
|
ἐμὸν |
παράδοξόν
τι
ἐγένετο.
οἶσθα
γὰρ |
| [12] |
ἂν
ἔξαρνος
γένοιο
μὴ
οὐκ
|
ἐμὸς |
υἱὸς
εἶναι·
~οὐ
γὰρ
ἂν |
| [25] |
~Μὴ
πρότερον͵
ἢν
μὴ
καὶ
|
ἐμοῦ |
ἀκούσῃς.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίς
γὰρ
εἶ͵ |
| [12] |
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
περὶ
|
ἐμοῦ͵ |
ἀλλὰ
Ἡρακλεῖ
καὶ
~Διονύσῳ
ἐνάμιλλον |
| [9] |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Ὁρᾷς;
ἀγνοεῖς
τὰ
περὶ
|
ἐμοῦ |
ἅπαντα͵
ὡς
καὶ
διέλυσά
τινα |
| [16] |
~ἀπομυγέντες.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Ἀληθῆ
ταῦτα
φῄς·
|
ἐμοῦ |
γοῦν
Θούκριτος
πόσα
κατέφαγεν
ἀεὶ |
| [6] |
τυράννους
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Περὶ
|
ἐμοῦ |
δὲ
τί
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵ |
| [25] |
γὰρ
οὗτος
ἀμείνων
γεγενῆσθαι
στρατηγὸς
|
~ἐμοῦ͵ |
ἐγὼ
δέ͵
ὥσπερ
ἅπαντες
ἴσασιν͵ |
| [1] |
σοῖς
ταῦτα,
~εἰ
δοκεῖ,
παρ'
|
ἐμοῦ |
ἐπιτίμησον
λέγων
ἐκλελύσθαι
αὐτούς.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
| [1] |
~Σὺ
δὲ
οἰμώζειν
αὐτοὺς
παρ'
|
ἐμοῦ |
λέγε.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Καὶ
ταῦτα,
ὦ |
| [13] |
εἰδέναι͵
ὅσα
μὲν
ᾔτησεν
παρ΄
|
ἐμοῦ͵ |
οἷα
δὲ
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
δὲ |
| [2] |
πλοῦν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὁ
Ἑρμῆς
ὑπὲρ
|
ἐμοῦ |
σοι
ἀποδότω͵
ὅς
με
παρέδωκέ |
| [21] |
ὁ
Κράτης
ἐπεθύμεις
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος
|
ἐμοῦ |
τὰ
κτήματα
καὶ
τὸν
πίθον |
| [25] |
καὶ
~τοιοῦτόν
τι
πιστεύσαντες
περὶ
|
ἐμοῦ. |
τὸ
δ΄
οὖν
τελευταῖον
ἐγὼ |
| [27] |
ἀλλὰ
δικαιότερον
τὸν
Πάριν͵
ὃς
|
ἐμοῦ |
τοῦ
ξένου
~τὴν
γυναῖκα
παρὰ |
| [1] |
δὲ
οἷς
προεῖπον
ἀπένεγκον
παρ'
|
~ἐμοῦ |
τοὺς
λόγους.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
| [29] |
σὸν
κρανίον
προτιμηθείη
ἂν
τοῦ
|
ἐμοῦ· |
φαλακρὰ
γὰρ
ἄμφω
~καὶ
γυμνά, |
| [25] |
ἀλλὰ
πάντων
~σχεδὸν
τῶν
πρὸ
|
ἐμοῦ |
φημι
διενεγκεῖν
τὰ
πολέμια.
~ΜΙΝΩΣ |
| [6] |
σεαυτὸν
εἰς
τοὺς
κρατῆρας
~ἐνέβαλες;
|
~ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ |
~Μελαγχολία
τις͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
φλυκταίναις
ἐξηνθηκώς͵
τίς
~ἐστιν;
ΑΙΑΚΟΣ
|
~Ἐμπεδοκλῆς͵ |
ὦ
Μένιππε͵
ἡμίεφθος
ἀπὸ
τῆς |
| [13] |
ταινίᾳ
λευκῇ
τὴν
κεφαλὴν
~πορφυρίδα
|
ἐμπεπορπημένον. |
οὐ
λυπεῖ
ταῦτά
σε
ὑπὲρ |
| [1] |
ταῦτα
λέγε
αὐτῷ,
καὶ
~προσέτι
|
ἐμπλησάμενον |
τὴν
πήραν
ἥκειν
θέρμων
τε |
| [13] |
ἐκείνοις͵
ἃ
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε
|
ἔμπροσθεν. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄
οἶσθα
ὃ
δράσεις; |
| [17] |
ὢν
~Δεινίου
πλέον
τοῦ
ἱκανοῦ
|
ἐμφαγὼν |
ἀπεπνίγην͵
οἶσθα·
παρῆς
γὰρ
~ἀποθνήσκοντί |
| [4] |
τὸν
θάνατον
δοκῶν
καὶ
τοῦτο
|
~ἐμφῆναι |
τοῖς
ἔξω
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν |
| [16] |
ὄντα͵
οὐδὲν
ἔτι
ἡδὺ
εἰδότα͵
|
ἔμψυχόν |
τινα
τάφον
ὑπὸ
τῶν
νέων |
| [20] |
~Ἄφες
ὑπὲρ
γῆς
τὸ
τρόπαιον·
|
ἐν |
ᾅδου
γὰρ
εἰρήνη
καὶ
οὐδὲν |
| [8] |
~Εὖ
λέγεις͵
ὦ
Χείρων.
τὰ
|
ἐν |
ᾅδου
δὲ
πῶς
φέρεις͵
ἀφ΄ |
| [13] |
οὖν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
ὁρῶν
καὶ
|
ἐν |
ᾅδου
ἔτι
σε
μωραίνοντα
~καὶ |
| [30] |
οὔτε
ἄλλος
εὔμορφος·
ἰσοτιμία
γὰρ
|
ἐν |
ᾅδου
καὶ
ὅμοιοι
~ἅπαντες.
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
|
| [6] |
ὦ
Αἰακέ͵
περιήγησαί
μοι
τὰ
|
ἐν |
ᾅδου
πάντα.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὐ
ῥᾴδιον͵ |
| [6] |
ὦ
Σώκρατες.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
τὰ
|
ἐν |
Ἀθήναις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πολλοὶ
τῶν
νέων |
| [18] |
θέσθαι
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερόν͵
|
ἐν |
αἷς
ἐκείνῳ
~καταλέλοιπα
τἀμὰ
πάντα͵ |
| [29] |
αὐτοῦ.
καὶ
τάφον
ὁ
μὲν
|
ἐν |
Ἁλικαρνασσῷ
ἐρεῖ
ἑαυτοῦ
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας |
| [29] |
καρτερός·
τὸ
δὲ
μέγιστον,
ὅτι
|
ἐν |
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα
παμμέγεθες
ἔχω
ἐπικείμενον, |
| [1] |
πλείω
ἐπιγελασόμενον·
ἐκεῖ
μὲν
~γὰρ
|
ἐν |
ἀμφιβόλῳ
σοὶ
ἔτι
ὁ
γέλως |
| [25] |
τὰ
ἐν
Τύρῳ
~μηδὲ
τὰ
|
ἐν |
Ἀρβήλοις
διηγήσωμαι͵
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι |
| [22] |
ἄλλοι
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
|
ἐν |
αὐτοῖς
δὲ
ἐπίσημοι
~Ἰσμηνόδωρός
τε |
| [13] |
οἱ
Μακεδόνες
ἔθαψαν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἔτι
|
ἐν |
Βαβυλῶνι
κεῖμαι
τριακοστὴν
ἡμέραν
ταύτην͵ |
| [29] |
ἀνδραποδωδέστατε,
τοῦ
σοῦ
μνήματος
~καὶ
|
ἐν |
βεβαιοτέρῳ
χωρίῳ
κατεσκευασμένον.
~ΝΙΡΕΩΣ
ΚΑΙ |
| [10] |
ἀπελήλυθεν;
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Χρᾷ͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἐν |
Βοιωτίᾳ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
οἶδα͵
ὦ |
| [9] |
οὔτ΄
ἐν
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι
οὔτ΄
|
ἐν |
~δικαστηρίοις
ἐξετάζεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
γὰρ |
| [9] |
ἢ
στεῖρα
καὶ
ἄγονος
~διετέλεσας
|
ἐν |
ἐκείνῳ
τῷ
βίῳ;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Τί |
| [9] |
~οὔτε
παρ΄
ἔπαλξιν
ἑστάναι
οὔτ΄
|
ἐν |
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι
οὔτ΄
ἐν
~δικαστηρίοις |
| [25] |
καὶ
τὸν
ὄλεθρον
ἐκεῖνον
Δαρεῖον
|
ἐν |
Ἰσσῷ
τε
~καὶ
Ἀρβήλοις
ἐκράτησεν͵ |
| [25] |
ἐκλελῆσθαί
μοι
δοκεῖ
οἷα
ἐποίει
|
ἐν |
Καπύῃ
ἑταίραις
συνὼν
καὶ
~τοὺς |
| [1] |
κύνα,
~εὕροις
δ'
ἂν
αὐτὸν
|
ἐν |
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ
Κράνειον
ἢ |
| [20] |
ἱματίῳ
τὴν
κεφαλὴν
κατειλήσας
περίεισιν
|
ἐν |
κύκλῳ
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵
καὶ
ἕωθεν |
| [7] |
σῶμα
ἔχεις͵
ἀλλ΄
ἐκεῖνο
μὲν
|
ἐν |
Λυδίᾳ
που
τέθαπται͵
ὅπερ
~καὶ |
| [1] |
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ
Κράνειον
ἢ
|
ἐν |
Λυκείῳ
τῶν
~ἐριζόντων
πρὸς
ἀλλήλους |
| [25] |
διενεγκεῖν
τὰ
πολέμια.
~ΜΙΝΩΣ
~Οὐκοῦν
|
ἐν |
μέρει
ἑκάτερος
εἰπάτω͵
σὺ
δὲ |
| [29] |
οἰμώξεται
~μεμνημένος
τῶν
ὑπὲρ
γῆς,
|
ἐν |
οἷς
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
Διογένης
δὲ |
| [11] |
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
~δὲ
σῶμα
|
ἐν |
Οἴτῃ
κόνις
ἤδη
γενόμενον͵
τρία |
| [12] |
πάτερ͵
οὐκ
ἐπαινεῖς
καὶ
τὸ
|
ἐν |
Ὀξυδράκαις
~πρῶτον
καθαλέσθαι
ἐντὸς
τοῦ |
| [11] |
κωλῦόν
ἐστι
τὴν
μὲν
ψυχὴν
|
ἐν |
οὐρανῷ
εἶναι͵
ἥπερ
ἦν
~ἐκ |
| [11] |
εἰ
γὰρ
ὁ
μέν
τις
|
ἐν |
οὐρανῷ͵
ὁ
δὲ
παρ΄
ἡμῖν |
| [11] |
ὃ
δὲ
ἦν
τοῦ
Διός͵
|
ἐν |
~οὐρανῷ
σύνεστι
τοῖς
θεοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [29] |
καλὸς
~ἦν
καὶ
μέγας
καὶ
|
ἐν |
πολέμοις
καρτερός·
τὸ
δὲ
μέγιστον, |
| [25] |
καὶ
Φρυγίαν
καὶ
ὅλως
τὰ
|
~ἐν |
ποσὶν
ἀεὶ
χειρούμενος
ἦλθον
ἐπὶ |
| [13] |
σχολὴν
ἀπὸ
τῶν
θορύβων
τῶν
|
~ἐν |
ποσίν͵
εἰς
Αἴγυπτον
ἀπαγαγὼν
θάψειν |
| [19] |
ἀνθοσμίας
καὶ
~τράπεζα
ὑπὲρ
τὰς
|
ἐν |
Σικελίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Καινὰ
ταῦτα·
ἐγὼ |
| [6] |
ἀποπνέων
μύρον͵
ὁ
δὲ
τοὺς
|
ἐν |
Σικελίᾳ
τυράννους
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ |
| [20] |
δὲ
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
|
ἐν |
Σικυῶνι
ἐπιταφίους
λόγους
~διεξιόντα
ἐπὶ |
| [8] |
διάφορον
ἐν
φωτὶ
εἶναι
ἢ
|
ἐν |
σκότῳ·
ἄλλως
τε
οὔτε
~διψῆν |
| [15] |
οἱ
δὲ
ἤδη
τὸν
~κλῆρον
|
ἐν |
σφίσι
διῃρημένοι
βόσκονται
ζωὴν
μακαρίαν |
| [22] |
οἶμαι
βαδίζωνἔστενε
καὶ
τὸ
~τραῦμα
|
ἐν |
ταῖν
χεροῖν
εἶχε
καὶ
τὰ |
| [10] |
ἐσταλμένος
ταῖς
~ὀθόναις
γελοίως
μᾶζαν
|
ἐν |
ταῖν
χεροῖν
ἔχων
εἰσερπύσω
διὰ |
| [16] |
καὶ
αὐτοὶ
ἐραστὰς
ἔχωσιν·
εἶτα
|
ἐν |
ταῖς
διαθήκαις
~ἀπεκλείσθησαν
μὲν
οἱ |
| [20] |
ἔοικας·
οἶδα
γάρ
σε
πολλάκις
|
ἐν |
ταῖς
παλαίστραις
ἰδών.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ναί͵ |
| [27] |
δόξης
ἐρασθείς͵
δι΄
ἣν
πρῶτος
|
~ἐν |
τῇ
ἀποβάσει
ἀπέθανες.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν |
| [28] |
ᾠχόμην
ἀποπλέων͵
εἶτα
ὁ
κακοδαίμων
|
ἐν |
τῇ
~ἀποβάσει
ἀπέθανον
ὑπὸ
τοῦ |
| [22] |
διαπαρέντες
ὑπὸ
Θρᾳκός
~τινος
πελταστοῦ
|
ἐν |
τῇ
ἐπὶ
τῷ
Ἀράξῃ
πρὸς |
| [13] |
δράκοντα
ὁμιλεῖν
~αὐτῇ
καὶ
βλέπεσθαι
|
ἐν |
τῇ
εὐνῇ͵
εἶτα
οὕτω
σε |
| [19] |
δὲ
ἡμιλλῶντο
καὶ
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
|
ἐν |
τῇ
~περὶ
ἐμὲ
φιλοτιμίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [2] |
ἐνόχλει
οὖν.
~ΧΑΡΩΝ
~Δεῖξον
τί
|
ἐν |
τῇ
πήρᾳ
ἔχεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Θέρμους͵ |
| [19] |
Δία͵
τοὺς
ἀρίστους
γε
τῶν
|
ἐν |
τῇ
πόλει·
καὶ
γέροντά
με |
| [28] |
ἤδη
ὁ
Πρωτεσίλαος
ᾖ͵
καθικόμενον
|
ἐν |
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν
εὐθὺς
~καλὸν |
| [1] |
πολλῶν
καὶ
εἴ
που
~εὕροι
|
ἐν |
τῇ
τριόδῳ
Ἑκάτης
δεῖπνον
κείμενον |
| [26] |
τῷ
βίῳ͵
ὃς
ἐξὸν
~ἀκλεῶς
|
ἐν |
τῇ
Φθιώτιδι
πολυχρόνιον
βασιλεύειν͵
ἑκὼν |
| [19] |
τοίνυν
~ἐκληρονόμησέ
μου
καὶ
νῦν
|
ἐν |
τοῖς
εὐπατρίδαις
ἀριθμεῖται
ὑπεξυρημένος
~μὲν |
| [25] |
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
ἑαυτὸν
καὶ
ἐμιαιφόνει
|
ἐν |
τοῖς
~συμποσίοις
τοὺς
φίλους
καὶ |
| [25] |
καὶ
ἵνα
σοὶ
μὴ
τὰ
|
ἐν |
Τύρῳ
~μηδὲ
τὰ
ἐν
Ἀρβήλοις |
| [8] |
ἐνεπλήσθην
οὖν
αὐτῶν·
οὐ
γὰρ
|
ἐν |
τῷ
~αὐτῷ
ἀεὶ͵
ἀλλὰ
καὶ |
| [19] |
ἄτεκνός
τε
προσέτι
ἥδεσθαι
τοῖς
|
~ἐν |
τῷ
βίῳ
ἐδύνασο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Τὸ |
| [21] |
~Εὖ
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
δὲ
ὁπότε
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
ἦμεν͵
οὐδὲν
τοιοῦτον |
| [26] |
ἐναντιότης
πρὸς
τὰ
πεπραγμένα
σοι
|
ἐν |
τῷ
βίῳ͵
ὃς
ἐξὸν
~ἀκλεῶς |
| [24] |
διακρίνωμεν
ἤδη.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὁπόσα
ἔπραττον
|
ἐν |
τῷ
βίῳ͵
πότερα
ἑκὼν
ἔπραττον |
| [8] |
φῄς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι
εἰ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
τὸ
ὅμοιον
ἀεὶ |
| [20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κολακείαν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
πολλὰ
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
χρησιμεύσασαν
αὐτῷ.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ |
| [22] |
διώκειν
τὸν
θάνατον
ὡς
τῶν
|
ἐν |
τῷ
~γήρᾳ
κακῶν
φάρμακον.
ἀλλ΄ |
| [11] |
ἄκουσον·
ὁπόσον
μὲν
γὰρ
Ἀμφιτρύωνος
|
ἐν |
τῷ
~Ἡρακλεῖ
ἦν͵
τοῦτο
τέθνηκεν |
| [28] |
γυναικὸς
δέ͵
ἣν
νεόγαμον
~ἔτι
|
ἐν |
τῷ
θαλάμῳ
καταλιπὼν
ᾠχόμην
ἀποπλέων͵ |
| [14] |
μή
τι
ἄλλο
ἡμᾶς
διέλαθεν
|
ἐν |
τῷ
λογισμῷ.
πότε
δ΄
οὖν |
| [8] |
τῷ
~αὐτῷ
ἀεὶ͵
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐν |
τῷ
μὴ
μετασχεῖν
ὅλως
τὸ |
| [11] |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὁ
Ἡρακλῆς
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ
τοῖς
θεοῖς
~σύνεστι |
| [14] |
τινάς͵
ἐνέσται
τότε
ἀποκερδᾶναι
παραλογιζόμενον
|
ἐν |
τῷ
πλήθει
~τὰ
πορθμεῖα.
~ΕΡΜΗΣ |
| [28] |
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν
κέλευσον͵
ἐπειδὰν
|
~ἐν |
τῷ
φωτὶ
ἤδη
ὁ
Πρωτεσίλαος |
| [25] |
μὲν
~βασιλεύων
ἀπέθανον͵
οὗτος
δὲ
|
ἐν |
φυγῇ
ὢν
παρὰ
Προυσίᾳ
τῷ |
| [8] |
~πρᾶγμα
οὐδὲν
ἔχει
τὸ
διάφορον
|
ἐν |
φωτὶ
εἶναι
ἢ
ἐν
σκότῳ· |
| [15] |
τὰ
τοιαῦτα
εὐχόμενοι
ὅμως
~θεραπεύουσιν
|
ἔν |
γε
τῷ
φανερῷ͵
καὶ
νοσοῦντος |
| [12] |
γαμῶν
γάμους
~καὶ
Ἡφαιστίωνα
ὑπεραγαπῶν.
|
ἓν |
ἐπῄνεσα
μόνον
ἀκούσας͵
ὅτι
ἀπέσχου |
| [20] |
~ἀποδειλιᾷς;
ἔμβηθι
δ΄
οὖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἓν |
ἔτι
τὸ
βαρύτατον
ὑπὸ
μάλης |
| [30] |
οὐδέπω
γὰρ
τοῦτο
~δῆλον.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
|
~Ἓν |
μὲν
ἤδη
τοῦτο
ἔχω͵
ὅτι |
| [25] |
πρῶτος
ὁ
Λίβυς
λέγε.
~ΑΝΝΙΒΑΣ
|
~Ἓν |
μὲν
τοῦτο͵
ὦ
Μίνως͵
ὠνάμην͵ |
| [11] |
ὥσπερ
ἱπποκένταυρός
τις
ἦτε
εἰς
|
ἓν |
συμπεφυκότες
ἄνθρωπός
τε
καὶ
~θεός. |
| [15] |
γάρ
σοι
ἤδη
αὐτοὺς
καθ΄
|
ἕνα |
~ἑξῆς·
ἑπτὰ
δέ͵
οἶμαι͵
εἰσί. |
| [1] |
ἐπὶ
ταλάντοις
συντιθέντες,
οὓς
χρὴ
|
~ἕνα |
ὀβολὸν
ἔχοντας
ἥκειν
μετ'
ὀλίγον; |
| [12] |
ἐμοῦ͵
ἀλλὰ
Ἡρακλεῖ
καὶ
~Διονύσῳ
|
ἐνάμιλλον |
τιθέασί
με.
καίτοι
τὴν
Ἄορνον |
| [11] |
εἶναι.
ὅρα
γοῦν
μὴ
τὸ
|
~ἐναντίον |
ἐστὶ
καὶ
σὺ
μὲν
εἶ |
| [26] |
αὑτοῦ
διανοεῖσθαι
~πολλὴ
αἰσχύνη
καὶ
|
ἐναντιότης |
πρὸς
τὰ
πεπραγμένα
σοι
ἐν |
| [22] |
οἱ
μὲν
ἐδάκρυόν
~τε
καὶ
|
ἐναυτίων͵ |
ἐγὼ
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄ |
| [12] |
τῶν
κατορθουμένων·
πᾶν
~γὰρ
ἐδόκει
|
ἐνδεὲς |
ὑπὸ
θεοῦ
γίγνεσθαι
δοκοῦν.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [7] |
δεινὸν
ἔσται;
ἢ
δέδιας
μὴ
|
ἐνδείᾳ |
τοῦ
ποτοῦ
~ἀποθάνῃς;
οὐχ
ὁρῶ |
| [4] |
~τολμηροὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
δὲ
|
ἔνδοθεν |
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
δὲ |
| [25] |
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δία
|
ἔνδοξοί |
γε
ἀμφότεροι.
ἀλλὰ
περὶ
τίνος |
| [6] |
παθὼν
σεαυτὸν
εἰς
τοὺς
κρατῆρας
|
~ἐνέβαλες; |
~ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
~Μελαγχολία
τις͵
ὦ
Μένιππε. |
| [25] |
ὥστε
οὐδὲ
ταύτῃ
πλέον
οὗτος
|
ἐνέγκαιτό |
μου.
φημὶ
δὲ
~τούτους
μάλιστα |
| [18] |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ὅ
τι
μὲν
αὐτὸς
|
ἐνέγραψεν |
ταῖς
ἑαυτοῦ
διαθήκαις
οὐκ
οἶδα· |
| [21] |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους
τοῦ
κλήρου
|
ἕνεκα |
ἑκάτερος
ἡλικιῶται
ὄντες͵
~καὶ
τὰς |
| [12] |
ἄπιστον
ἔπραξά
τι
τοῦ
νικᾶν
|
ἕνεκα. |
καὶ
τοὺς
~Ἕλληνας
δὲ
τοὺς |
| [2] |
ἀποστήσομαί
σου.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τούτου
γε
|
ἕνεκα |
νεωλκήσας
τὸ
πορθμεῖον
παράμενε·
πλὴν |
| [29] |
πέρι,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν,
~τίνος
|
ἕνεκα |
τὸ
σὸν
κρανίον
προτιμηθείη
ἂν |
| [21] |
ἢ
ἐγὼ
σέ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος
|
ἕνεκα͵ |
ὦ
Κράτης;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἐθεράπευον
ἀλλήλους |
| [22] |
ἔτη
μὲν
ἐγεγόνειν
ἀμφὶ
τὰ
|
ἐνενήκοντα͵ |
βίον
δὲ
~ἄπορον
ἀπὸ
καλάμου |
| [16] |
~γεγονότα͵
τὸν
δὲ
ὑπὲρ
τὰ
|
ἐνενήκοντα |
γέροντα
Θούκριτον
ζῆν
ἔτι;
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [15] |
Ἑρμῆ͵
ζῆν
ἔασον
ἐπὶ
τοῖς
|
ἐνενήκοντα |
ἔτεσιν͵
ἃ
~βεβίωκεν͵
ἐπιμετρήσας
ἄλλα |
| [19] |
βεβιωκώς;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὀκτὼ
ἐπὶ
τοῖς
|
ἐνενήκοντα͵ |
ὦ
Σιμύλε.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Πῶς
δαὶ |
| [22] |
ὁμοῦ
χίλια
καὶ
τρυφῶν
αὐτὸς
|
~ἐνενηκοντούτης |
ὢν
ὀκτωκαιδεκαέτει
νεανίσκῳ
τέτταρας
ὀβολοὺς |
| [21] |
τῷ
βίῳ
ἦμεν͵
οὐδὲν
τοιοῦτον
|
~ἐνενοοῦμεν |
περὶ
ἀλλήλων·
οὔτε
πώποτε
ηὐξάμην |
| [8] |
ἕκαστον͵
ὥσπερ
~ἀκολουθοῦντα
θάτερον
θατέρῳ·
|
ἐνεπλήσθην |
οὖν
αὐτῶν·
οὐ
γὰρ
ἐν |
| [14] |
ἢ
πόλεμος
καταπέμψῃ
~ἀθρόους
τινάς͵
|
ἐνέσται |
τότε
ἀποκερδᾶναι
παραλογιζόμενον
ἐν
τῷ |
| [27] |
καί
τις
ἡμᾶς
δαίμων
ἄγει
|
ἔνθα |
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν
ἐστιν |
| [5] |
ὥστε
σὺ
μὲν
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵
|
ἔνθα |
ἂν
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵ |
| [3] |
~γινώσκετε
ὡς
οὐδὲ
παυσομένου
μου·
|
ἔνθα |
γὰρ
ἂν
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν |
| [25] |
ἀεὶ
χειρούμενος
ἦλθον
ἐπὶ
Ἰσσόν͵
|
ἔνθα |
Δαρεῖος
ὑπέμεινεν
~μυριάδας
πολλὰς
στρατοῦ |
| [21] |
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Εἰκότως·
οὐ
γὰρ
εἶχον
|
ἔνθα |
δέξαιντο
τὰ
τοιαῦτα
~παρ΄
ἡμῶν |
| [5] |
ἐκεῖνο
ἀπόβλεψον͵
ἐπὶ
τὰ
δεξιά͵
|
~ἔνθα |
ὁ
Ὑάκινθός
τέ
ἐστιν
καὶ |
| [6] |
ἴσον
~κύαμοι
καὶ
κεφαλαὶ
τοκήων
|
ἐνθάδε. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
δὲ
Σόλων
ὁ |
| [6] |
ἐβουλόμην
ἰδεῖν
αὐτόν͵
εἴ
που
|
ἐνθάδε |
ἐστίν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ὁρᾷς
τὸν
φαλακρόν; |
| [1] |
τὰ
ὑπὲρ
γῆς
~καταγεγέλασται,
ἥκειν
|
ἐνθάδε |
πολλῷ
πλείω
ἐπιγελασόμενον·
ἐκεῖ
μὲν |
| [25] |
εὐκαταφρονήτους
ἄνδρας
~ὑπερβὰς
τὸν
Τάναϊν
|
ἐνίκησα |
μεγάλῃ
ἱππομαχίᾳ͵
καὶ
τοὺς
φίλους |
| [20] |
τρόπαιον
τοῦτο
φέρεις;
~ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
~Ὅτι
|
ἐνίκησα͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
ἠρίστευσα
καὶ |
| [25] |
τύχης
~ὁρμῇ.
ἐπεὶ
δ΄
οὖν
|
ἐνίκησέ |
τε
καὶ
τὸν
ὄλεθρον
ἐκεῖνον |
| [13] |
καὶ
στρατηγὸν
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
|
ἔνιοι |
δὲ
καὶ
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς |
| [3] |
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
|
ἐνίοτε |
δὲ
καὶ
ᾄδων
~ἐπιταράττει
ἡμῶν |
| [19] |
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας
|
ἐνίοτε͵ |
οἱ
δὲ
ἡμιλλῶντο
καὶ
ἀλλήλους |
| [22] |
ὁρᾶν͵
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
|
ἐνίους |
δὲ
μόλις
~κατιόντας
καὶ
ἐπὶ |
| [16] |
ἕκαστος͵
ἵνα
μὴ
μάτην
ἂν
|
ἐνίους |
~ἐθεράπευον.
νῦν
δὲ
τὸ
τῆς |
| [29] |
~ἁπάσης,
ἦρξα
δὲ
καὶ
Λυδῶν
|
ἐνίων |
καὶ
νήσους
δέ
τινας
ὑπηγαγόμην |
| [13] |
παρὰ
σοῦ͵
πῶς
φέρεις͵
ὁπόταν
|
ἐννοήσῃς |
ὅσην
~εὐδαιμονίαν
ὑπὲρ
γῆς
ἀπολιπὼν |
| [20] |
ἀπόρους
καὶ
λόγους
ἀκανθώδεις
καὶ
|
ἐννοίας |
πολυπλόκους͵
~ἀλλὰ
καὶ
ματαιοπονίαν
μάλα |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
σὺ
δὲ
ὁ
|
ἔνοπλος |
τί
βούλει;
ἢ
τί
τὸ |
| [20] |
~Ναί͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
ἀφ΄
|
ἑνός |
γε
χώρου͵
ἀλλ΄
οἱ
μὲν |
| [28] |
ἀκολουθεῖν
παρ΄
ὑμᾶς͵
ὥστε
ἀνθ΄
|
ἑνὸς |
δύο
~νεκροὺς
λήψῃ
μετ΄
ὀλίγον. |
| [2] |
τοῦ
Αἰακοῦ
~προσλάβω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὴ
|
ἐνόχλει |
οὖν.
~ΧΑΡΩΝ
~Δεῖξον
τί
ἐν |
| [13] |
σοι
τῆς
λύπης
ὑποθήσομαι.
ἐπεὶ
|
~ἐνταῦθά |
γε
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵
σὺ |
| [1] |
οἶδε
τὰ
~μετὰ
τὸν
βίον;
|
ἐνταῦθα |
δὲ
οὐ
παύσῃ
βεβαίως
γελῶν |
| [30] |
τότε
~ἴσασιν.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Οὔκουν
ἐγὼ
|
ἐνταῦθα |
εὐμορφότερός
εἰμι͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [1] |
δακρύειν
μήτε
~οἰμώζειν
διηγησάμενος
τὴν
|
ἐνταῦθα |
ἰσοτιμίαν,
καὶ
ὅτι
ὄψονται
τοὺς |
| [25] |
τοῦτο͵
ὦ
Μίνως͵
ὠνάμην͵
ὅτι
|
ἐνταῦθα |
καὶ
τὴν
Ἑλλάδα
~φωνὴν
ἐξέμαθον· |
| [27] |
εἴθε
οὖν
μοι
τὸν
Ἔρωτα
|
ἐνταῦθα |
λαβεῖν
δυνατὸν
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐγώ |
| [26] |
τότε
μὲν
ἄπειρος
ἔτι
τῶν
|
ἐνταῦθα |
ὢν
καὶ
~τὸ
βέλτιον
ἐκείνων |
| [20] |
καὶ
τὴν
τρυφὴν
μηδὲ
~τὰ
|
ἐντάφια |
κόμιζε
μηδὲ
τὰ
τῶν
προγόνων |
| [14] |
ὡρίσθαι
καὶ
ἀπραγμονέστερον.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄγκυραν
|
ἐντειλαμένῳ |
ἐκόμισα
πέντε
δραχμῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Πολλοῦ |
| [1] |
~Βούλει
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
ἐκείνους
|
ἐντείλωμαί |
τι
τοὺς
φιλοσόφους;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Λέγε· |
| [16] |
εἰ
ἄτεκνοι
εἶεν͵
~οἱ
δὲ
|
ἔντεκνοι |
ὑμῖν
ἀνέραστοι.
καίτοι
πολλοὶ
ἤδη |
| [1] |
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Πολύδευκες,
|
ἐντέλλομαί |
σοι,
ἐπειδὰν
τάχιστα
ἀνέλθῃς
σὸν |
| [8] |
~μεταβολήν
σε
ζητεῖν
τινα
καὶ
|
ἐντεῦθεν |
εἰς
ἄλλον
βίον͵
ὅπερ
οἶμαι |
| [7] |
ᾅδην
μετὰ
τοῦτον
ἢ
θάνατον
|
ἐντεῦθεν |
εἰς
~ἕτερον
τόπον.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὀρθῶς |
| [12] |
τὸ
ἐν
Ὀξυδράκαις
~πρῶτον
καθαλέσθαι
|
ἐντὸς |
τοῦ
τείχους
καὶ
τοσαῦτα
λαβεῖν |
| [3] |
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
~καὶ
ἐλευθέροις
ἀνδράσιν
|
ἐντρυφῶντες |
καὶ
τοῦ
θανάτου
παράπαν
οὐ |
| [9] |
θυγατέρα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ην
που
κἀκείναις
|
ἐντύχω͵ |
εἴσομαι
ὅ
τι
καὶ
λέγουσι. |
| [25] |
οὔτε
θεὸς
εἶναι
~προσποιούμενος
ἢ
|
ἐνύπνια |
τῆς
μητρὸς
διεξιών͵
ἀλλ΄
ἄνθρωπος |
| [10] |
~ἥρως
ἐστίν;
ἀγνοῶ
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
|
~Ἐξ |
ἀνθρώπου
τι
καὶ
θεοῦ
σύνθετον. |
| [5] |
τοῦτο
αἱ
χίλιαι
νῆες
ἐπληρώθησαν
|
ἐξ |
ἁπάσης
τῆς
~Ἑλλάδος
καὶ
τοσοῦτοι |
| [25] |
ἀξίους
εἶναι͵
ὅσοι
τὸ
μηδὲν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ὄντες
ὅμως
~ἐπὶ
μέγα |
| [27] |
ἀλλὰ
ἡ
Μοῖρα
καὶ
τὸ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
οὕτως
~ἐπικεκλῶσθαι.
ΑΙΑΚΟΣ
Ὀρθῶς· |
| [11] |
εἴδωλον
τοῦ
θεοῦ;
καὶ
δυνατὸν
|
ἐξ |
ἡμισείας
μέν
τινα
θεὸν
~εἶναι͵ |
| [19] |
ἔδωκεν
νέον
εἶναι
καὶ
καλὸν
|
ἐξ |
~ὑπαρχῆς
καὶ
ἀξιέραστον;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵ |
| [16] |
ὑποστένων
καὶ
μύχιόν
τι
καθάπερ
|
~ἐξ |
ᾠοῦ
νεοττὸς
ἀτελὴς
ὑποκρώζων
ὥστ΄ |
| [12] |
ἐδόκει
σοι
τὸ
παρέχειν
σεαυτὸν
|
~ἐξαπατηθησόμενον |
ὑπὸ
τῶν
προφητῶν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐ |
| [20] |
κύκλῳ
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵
καὶ
ἕωθεν
|
ἐξαπατῶν |
τοὺς
νέους
ἐπὶ
τῇ
σοφίᾳ |
| [12] |
μέν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐκ
ἂν
|
ἔξαρνος |
γένοιο
μὴ
οὐκ
ἐμὸς
υἱὸς |
| [20] |
γε
ἡ
Δαμασίου
μήτηρ
κωκύουσα
|
~ἐξάρχει |
τοῦ
θρήνου
σὺν
γυναιξὶν
ἐπὶ |
| [13] |
δόξαν
καὶ
τὸ
~ἐπίσημον
εἶναι
|
ἐξελαύνοντα |
διαδεδεμένον
ταινίᾳ
λευκῇ
τὴν
κεφαλὴν |
| [24] |
~Νῦν
ἀκούσω
αὖθις;
οὐ
γὰρ
|
ἐξελήλεγξαι͵ |
ὦ
Σώστρατε͵
πονηρὸς
ὢν
~καὶ |
| [25] |
ἐνταῦθα
καὶ
τὴν
Ἑλλάδα
~φωνὴν
|
ἐξέμαθον· |
ὥστε
οὐδὲ
ταύτῃ
πλέον
οὗτος |
| [21] |
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵
|
ἐξέπιπτεν |
εὐθὺς
καὶ
διέρρει͵
τοῦ
πυθμένος |
| [11] |
μὲν
μηδὲ
ἀποκρίνεσθαι
πρὸς
ἄνδρα
|
ἐξεπίτηδες |
ἐρεσχηλοῦντα·
~ὅμως
δ΄
οὖν
καὶ |
| [9] |
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι
οὔτ΄
ἐν
~δικαστηρίοις
|
ἐξετάζεσθαι. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
γὰρ
ἀκήκοας͵
ὦ |
| [24] |
κατὰ
λόγον
γιγνόμενα͵
εἰ
~ἀκριβῶς
|
ἐξετάζοις. |
πλὴν
ἀλλὰ
σὺ
τοῦτο
ἀπολαύσεις |
| [9] |
ἀλλὰ
καθάπερ
τινὰ
~βλᾶκα
μὴ
|
ἐξετάζοντα͵ |
εἴτε
δυνατά
ἐστιν
εἴτε
καὶ |
| [25] |
~παραλαβὼν
ηὔξησεν
καὶ
παρὰ
πολὺ
|
ἐξέτεινε |
χρησάμενος
τῇ
τῆς
τύχης
~ὁρμῇ. |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
δὲ
Σόλων
ὁ
|
Ἐξηκεστίδου |
καὶ
Θαλῆς
ἐκεῖνος
καὶ
παρ΄ |
| [9] |
τὸ
ἀνδρεῖον
ἀνέφυ
καὶ
~πώγωνα
|
ἐξήνεγκας͵ |
ἢ
αὐτίκα
ἐκ
γυναικὸς
ἀνὴρ |
| [6] |
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵
ὁ
ταῖς
φλυκταίναις
|
ἐξηνθηκώς͵ |
τίς
~ἐστιν;
ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐμπεδοκλῆς͵
ὦ |
| [13] |
σε
τεχθῆναι͵
τὸν
δὲ
Φίλιππον
|
~ἐξηπατῆσθαι |
οἰόμενον
πατέρα
σου
εἶναι.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [8] |
αὐταὶ
καὶ
τὰ
γινόμενα
ἅπαντα
|
ἑξῆς |
ἕκαστον͵
ὥσπερ
~ἀκολουθοῦντα
θάτερον
θατέρῳ· |
| [15] |
σοι
ἤδη
αὐτοὺς
καθ΄
ἕνα
|
~ἑξῆς· |
ἑπτὰ
δέ͵
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [16] |
διατάξεως·
ἐχρῆν
γὰρ
τὸ
πρᾶγμα
|
~ἑξῆς |
πως
γίνεσθαι͵
τὸν
πρεσβύτερον
πρότερον |
| [29] |
ἀλλ'
οὐδὲ
οὕτως
ἐς
κάλλος
|
ἐξησκημένον, |
ἵππων
καὶ
ἀνδρῶν
ἐς
τὸ |
| [17] |
τινα
ὁδὸν
ἐπὶ
τὸν
κλῆρον
|
ἐξηῦρον· |
πριάμενος
γὰρ
~φάρμακον
ἀνέπεισα
τὸν |
| [12] |
~ἐκείνων͵
ἀλλὰ
πρὶν
ἢ
τόξευμα
|
ἐξικνεῖσθαι |
φυγόντων;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἀλλ΄
οἱ
Σκύθαι |
| [20] |
δειπνήσει
πολυτελῆ
δεῖπνα
μηδὲ
νύκτωρ
|
ἐξιὼν |
ἅπαντας
~λανθάνων
τῷ
ἱματίῳ
τὴν |
| [21] |
ἐφύλαττον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐκοῦν
ἡμεῖς
μὲν
|
ἕξομεν |
κἀνταῦθα
τὸν
πλοῦτον͵
οἱ
δὲ |
| [26] |
σοι
ἐν
τῷ
βίῳ͵
ὃς
|
ἐξὸν |
~ἀκλεῶς
ἐν
τῇ
Φθιώτιδι
πολυχρόνιον |
| [3] |
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ
|
ἐξονειδίζει |
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵ |
| [25] |
ἀρχῆς.
ἔγωγ΄
οὖν
μετ΄
ὀλίγων
|
ἐξορμήσας |
εἰς
τὴν
Ἰβηρίαν
τὸ
~πρῶτον |
| [4] |
δοκῶν
καὶ
τοῦτο
~ἐμφῆναι
τοῖς
|
ἔξω |
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ |
| [12] |
~ἐκτάδην
κείμενον͵
μυδῶντα
ἤδη
καὶ
|
ἐξῳδηκότα |
κατὰ
νόμον
ἁπάντων
τῶν
~σωμάτων; |
| [14] |
τῆς
γυναικὸς
ἢ
ὑπὸ
τρυφῆς
|
ἐξῳδηκὼς |
~τὴν
γαστέρα
καὶ
τὰ
σκέλη͵ |
| [6] |
Σαρδανάπαλλον
ἄπειμι
~πλησίον
οἰκήσων
αὐτῶν·
|
ἔοικα |
γοῦν
οὐκ
ὀλίγα
γελάσεσθαι
οἰμωζόντων |
| [18] |
σόφισμα
κατὰ
~σαυτοῦ
συντέθεικας.
~ΚΝΗΜΩΝ
|
~Ἔοικα· |
οἰμώζω
τοιγαροῦν.
~ΣΙΜΥΛΟΥ
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΥ
|
| [22] |
ὁδόν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διήγησαι͵
ὦ
Κράτης·
|
ἔοικας |
γάρ
τινα
ἑωρακέναι
παγγέλοια.
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [17] |
πάνυ
γάρ
τι
παράδοξον
ἐρεῖν
|
ἔοικας. |
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι
ἥκομεν͵ |
| [5] |
θαυμάζουσι
τὰ
ὀστᾶ͵
ὧν
σὺ
|
~ἔοικας |
καταφρονεῖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
τὴν
Ἑλένην |
| [20] |
~Δαμασίας
ὁ
ἀθλητής.
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
|
ἔοικας· |
οἶδα
γάρ
σε
πολλάκις
ἐν |
| [10] |
κατέλθῃ
παρ΄
ἐμέ.
σὺ
~δὲ
|
ἔοικας |
οὐκ
ἐπιδεδημηκέναι
Λεβαδείᾳ
τὸ
παράπαν· |
| [14] |
χρήματα
ἥκουσιν
ἐπιβουλεύοντες
~ἀλλήλοις͵
ὡς
|
ἐοίκασι. |
~ΧΑΡΩΝ
~Πάνυ
γὰρ
περιπόθητά
ἐστι |
| [20] |
ὑπάρχειν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ψεύδεται·
ἄλλα
γὰρ
|
ἔοικε |
λυπεῖν
αὐτόν.
~ΕΡΜΗΣ
~Τὰ
ποῖα; |
| [15] |
ἐλπίζει͵
καὶ
ὅλως
~αἰεὶ
θανέοντι
|
ἐοικὼς |
ἔρρωται
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
νέων. |
| [22] |
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην
|
ἐπ΄ |
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
μέν͵
ὦ |
| [21] |
μὲν
ἐπὶ
τοῦτον͵
νῦν
δ΄
|
ἐπ΄ |
~ἐκεῖνον
ἔρρεπε.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
οὖν |
| [20] |
κυνῶν
μετ΄
ὀλίγον
ὠρυομένων
~οἴκτιστον
|
ἐπ΄ |
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
κοράκων
τυπτομένων |
| [17] |
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
ἀεὶ
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
|
ἐπ΄ |
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
| [28] |
~Ἀχαιῶν
καὶ
πρῶτος
ἀποθανὼν
τῶν
|
ἐπ΄ |
Ἰλίῳ.
δέομαι
δὲ
ἀφεθεὶς
πρὸς |
| [25] |
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
δὲ
ἦρξα
|
ἐπ΄ |
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵
καὶ
ἐπειδὴ |
| [3] |
γὰρ
ἂν
ταῖς
τοιαύταις
~οἰμωγαῖς
|
ἐπᾳδόμενον. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΚΕΡΒΕΡΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ |
| [22] |
τὸν
υἱόν͵
Οὐκ
ἄδικα
μέντοι
|
~ἔπαθες͵ |
ἔφην͵
ὑπ΄
αὐτοῦ͵
εἰ
τάλαντα |
| [13] |
ταῦτά
σε
ὁ
σοφὸς
Ἀριστοτέλης
|
ἐπαίδευσεν |
μὴ
~οἴεσθαι
βέβαια
εἶναι
τὰ |
| [12] |
φιλοκίνδυνον
δέ͵
ὦ
πάτερ͵
οὐκ
|
ἐπαινεῖς |
καὶ
τὸ
ἐν
Ὀξυδράκαις
~πρῶτον |
| [12] |
με
πρὸς
τὰς
σὰς
πράξεις
|
~ἐπαινέσαι |
ἐτόλμησεν.
σὺ
δὲ
καὶ
τὴν |
| [25] |
μου.
φημὶ
δὲ
~τούτους
μάλιστα
|
ἐπαίνου |
ἀξίους
εἶναι͵
ὅσοι
τὸ
μηδὲν |
| [20] |
~ἄλλοι
δὲ
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
|
ἐπαινοῦσιν |
ἐν
Σικυῶνι
ἐπιταφίους
λόγους
~διεξιόντα |
| [16] |
ὑπὸ
ταῖς
αὐταῖς
φροντίσιν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
|
~Ἐπαινῶ |
ταῦτα.
ζῴης
ἐπὶ
μήκιστον͵
ὦ |
| [12] |
τοσαῦτα
λαβεῖν
τραύματα;
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
|
ἐπαινῶ |
τοῦτο͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐχ
ὅτι |
| [13] |
περὶ
παιδείαν
φιλοτιμίᾳ
θωπεύων
~καὶ
|
ἐπαινῶν |
ἄρτι
μὲν
πρὸς
τὸ
κάλλος͵ |
| [9] |
πολεμεῖν
ἀνάγκη
αὐταῖς
~οὔτε
παρ΄
|
ἔπαλξιν |
ἑστάναι
οὔτ΄
ἐν
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι |
| [21] |
παρθένοι
~εἰς
τὸν
τετρυπημένον
πίθον
|
ἐπαντλοῦσαι· |
τὸ
δὲ
χρυσίον
ὀδοῦσι
καὶ |
| [26] |
ἠκροώμην
γάρ͵
ὁπότε
ἔφης
βούλεσθαι
|
ἐπάρουρος |
ὢν
θητεύειν
~παρά
τινι
τῶν |
| [3] |
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν
~πολλάκις
συνείρων
|
ἐπᾴσομαι |
ὑμῖν·
πρέποι
γὰρ
ἂν
ταῖς |
| [29] |
τινας
ὑπηγαγόμην
καὶ
~ἄχρι
Μιλήτου
|
ἐπέβην |
τὰ
πολλὰ
τῆς
Ἰωνίας
καταστρεφόμενος· |
| [16] |
δὲ
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
|
ἐπεβούλευες |
αὐτῷ
~περιμένων
τὸν
κλῆρον.
~ΤΕΡΨΙΩΝ |
| [17] |
δὲ
τὸ
πρᾶγμα
εἰς
μήκιστον
|
ἐπεγίνετο |
καὶ
ὑπὲρ
τὸν
Τιθωνὸν
ὁ |
| [13] |
ὅτι
ἀποθνήσκων
Περδίκκᾳ
τὸν
δακτύλιον
|
ἐπέδωκα. |
πλὴν
~ἀλλὰ
τί
γελᾷς͵
ὦ |
| [12] |
φασι͵
μετενέδυς
καὶ
τιάραν
ὀρθὴν
|
ἐπέθου |
καὶ
προσκυνεῖσθαι
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
ἐλευθέρων |
| [21] |
ποιησάμενοςοὔτε
οἶμαι
σὺ
ὁ
Κράτης
|
ἐπεθύμεις |
κληρονομεῖν
~ἀποθανόντος
ἐμοῦ
τὰ
κτήματα |
| [8] |
ὦ
Χείρων͵
ὡς
θεὸς
ὢν
|
ἐπεθύμησας |
ἀποθανεῖν.
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἀληθῆ
ταῦτα
ἤκουσας͵ |
| [25] |
χρησάμενος
τῇ
τῆς
τύχης
~ὁρμῇ.
|
ἐπεὶ |
δ΄
οὖν
ἐνίκησέ
τε
καὶ |
| [11] |
μὲν
ἦτε
παρὰ
τὸν
βίον͵
|
ἐπεὶ |
δὲ
~ἀπεθάνετε͵
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν |
| [4] |
ἔξω
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
|
ἐπεὶ |
δὲ
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ
χάσματος |
| [25] |
νόμιμον
δὲ
ἢ
προφανὲς
οὐδέν.
|
ἐπεὶ |
δέ
μοι
ὠνείδισεν
τὴν
~τρυφήν͵ |
| [17] |
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
τὸ
πρᾶγμα
εἰς
μήκιστον |
| [13] |
γάρ
σοι
τῆς
λύπης
ὑποθήσομαι.
|
ἐπεὶ |
~ἐνταῦθά
γε
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵ |
| [23] |
καὶ
ἡμῶν
ἕκαστος
κινδυνεύειν
ὑπέμενεν͵
|
ἐπεὶ |
καὶ
~ἐκράτησέ
σου
καὶ
ταῦτα |
| [5] |
γυναικὶ
πολὺν
χρόνον
ἄλγεα
πάσχειν·
|
ἐπεὶ |
~καὶ
τὰ
ἄνθη
ξηρὰ
ὄντα |
| [22] |
ἀκανθῶν
ἀκροποδητὶ
μόλις
βαδίζουσιν.
ὥστε
|
ἐπεὶ |
καταβαλὼν
~ἑαυτὸν
ἔκειτο
καὶ
οὐδεμιᾷ |
| [20] |
σάρκας
περιβεβλημένον·
ὥστε
~ἀπόδυθι
αὐτάς͵
|
ἐπεὶ |
καταδύσεις
τὸ
σκάφος
τὸν
ἕτερον |
| [20] |
~Γεννάδας
εἶ͵
ὦ
Μένιππε.
ἀλλ΄
|
ἐπεὶ |
καταπεπλεύκαμεν
ἡμεῖς͵
ὑμεῖς
~μὲν
ἄπιτε |
| [24] |
τὸν
δικαστὴν
ἢ
τὸν
τύραννον͵
|
ἐπεὶ |
οὐδὲ
τὸ
ξίφος
αὐτό·
~ὑπηρετεῖ |
| [6] |
εἰ
~δοκεῖ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ
Δί΄
|
ἐπεὶ |
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
καὶ
τὸν |
| [27] |
ὃς
ἐκλαθόμενος
τῆς
νεογάμου
~γυναικός͵
|
ἐπεὶ |
προσεφέρεσθε
τῇ
Τρῳάδι͵
οὕτως
φιλοκινδύνως |
| [1] |
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους,
|
ἐπεί |
σοι
δοκεῖ·
σὺ
δὲ
οἷς |
| [17] |
τι
παράδοξον
ἐρεῖν
ἔοικας.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
|
~Ἐπεὶ |
τοίνυν
λουσάμενοι
ἥκομεν͵
δύο
δὴ |
| [28] |
ἦν
ἐκ
τοῦ
παστοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Ἐπεὶ |
Φερσεφόνῃ
συνδοκεῖ͵
ἀναγαγὼν
τοῦτον
αὖθις |
| [7] |
~Ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
οὕτως
πιστεύσομεν͵
|
ἐπεὶ |
φῂς
κολάζεσθαι
τῷ
~δίψει.
τί |
| [28] |
ἴασαι
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν
κέλευσον͵
|
ἐπειδὰν |
~ἐν
τῷ
φωτὶ
ἤδη
ὁ |
| [3] |
δεινὸν
ἐργάζεται
ὁμόνεκρος
ὤν;
~ΚΡΟΙΣΟΣ
|
~Ἐπειδὰν |
ἡμεῖς
οἰμώζωμεν
καὶ
στένωμεν
ἐκείνων |
| [1] |
καθάπερ
ἐγὼ
νῦν,
~καὶ
μάλιστα
|
ἐπειδὰν |
ὁρᾷς
τοὺς
πλουσίους
καὶ
σατράπας |
| [7] |
ἐπικύψαιμι·
φεύγει
γὰρ
τὸ
ὕδωρ͵
|
ἐπειδὰν |
προσιόντα
~αἴσθηταί
με·
ἢν
δέ |
| [1] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Πολύδευκες,
ἐντέλλομαί
σοι,
|
ἐπειδὰν |
τάχιστα
ἀνέλθῃς
σὸν
~γάρ
ἐστιν, |
| [17] |
γὰρ
~φάρμακον
ἀνέπεισα
τὸν
οἰνοχόον͵
|
ἐπειδὰν |
τάχιστα
ὁ
Πτοιόδωρος
αἰτήσῃ
~πιεῖν͵ |
| [25] |
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵
καὶ
|
ἐπειδὴ |
μετεπέμπετο
τῶν
πολεμίων
μεγάλῳ
στόλῳ |
| [22] |
κοντὸν
~προβεβλημένος͵
ὁ
Θρᾷξ
δ΄
|
ἐπειδὴ |
τῇ
πέλτῃ
παρεκρούσατο
τὴν
προσβολὴν |
| [4] |
τοῦ
~πράγματος;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
|
ἐπείπερ |
ἀναγκαῖον
αὐτὸ
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο
ὡς |
| [20] |
σε;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν
αὐτά͵
|
ἐπείπερ |
οὕτω
κελεύεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
καὶ |
| [9] |
τοιγαροῦν
εἰπέ
μοι͵
ὁποτέρου
ἡδίονος
|
ἐπειράθης |
τῶν
~βίων͵
ὁπότε
ἀνὴρ
ἦσθα͵ |
| [24] |
βίῳ͵
πότερα
ἑκὼν
ἔπραττον
ἢ
|
~ἐπεκέκλωστό |
μοι
ὑπὸ
τῆς
Μοίρας;
~ΜΙΝΩΣ |
| [22] |
ὀκλάσας
δέχεται
τῇ
σαρίσῃ
τὴν
|
~ἐπέλασιν |
καὶ
τιτρώσκει
τὸν
ἵππον
ὑπὸ |
| [12] |
μητρὸς
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
~θυγατέρων
|
ἐπεμελήθης· |
βασιλικὰ
γὰρ
ταῦτα.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Τὸ |
| [22] |
νεογνὰ
καταλελοίπει͵
~ἀνεκαλεῖτο
καὶ
ἑαυτῷ
|
ἐπεμέμφετο |
τῆς
τόλμης͵
ὃς
Κιθαιρῶνα
ὑπερβάλλων |
| [20] |
~ἐστιν;
~ΧΑΡΜΟΛΕΩΣ
~Χαρμόλεως
ὁ
Μεγαρικὸς
|
ἐπέραστος͵ |
οὗ
τὸ
φίλημα
διτάλαντον
ἦν. |
| [19] |
πάνυ
φειδόμενον
ἠπιστάμην.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀλλ΄
|
ἐπέρρει |
μοι͵
ὦ
γενναῖε͵
παρὰ
ἄλλων |
| [24] |
ἀλλὰ
σὺ
τοῦτο
ἀπολαύσεις
τῆς
|
ἐπερωτήσεως͵ |
~διότι
οὐ
λῃστὴς
μόνον͵
ἀλλὰ |
| [5] |
ἁπάσης
τῆς
~Ἑλλάδος
καὶ
τοσοῦτοι
|
ἔπεσον |
Ἕλληνές
τε
καὶ
βάρβαροι
καὶ |
| [13] |
ᾔτησεν
παρ΄
ἐμοῦ͵
οἷα
δὲ
|
~ἐπέστελλεν͵ |
ὡς
δὲ
κατεχρῆτό
μου
τῇ |
| [24] |
~Ναί͵
τῇ
Κλωθοῖ͵
ἣ
ἑκάστῳ
|
ἐπέταξε |
γεννηθέντι
τὰ
πρακτέα.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Εἰ |
| [22] |
Ἀρμένιος.
ὁ
μὲν
οὖν
Ἰσμηνόδωρος
|
ἐπεφόνευτο |
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
~λῃστῶν
ὑπὸ |
| [22] |
πολέμων
~διοδεύων
δύο
μόνους
οἰκέτας
|
ἐπηγάγετο͵ |
καὶ
ταῦτα
φιάλας
πέντε
χρυσᾶς |
| [22] |
ὦ
Ἀντισθένες·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
ἐπήλαυνεν |
εἰκοσάπηχύν
τινα
κοντὸν
~προβεβλημένος͵
ὁ |
| [22] |
συμπλοκῇ.
ὁ
~μὲν
γὰρ
Ἀρσάκης
|
ἐπήλαυνεν͵ |
ὡς
διηγεῖτο͵
πολὺ
τῶν
ἄλλων |
| [12] |
γάμους
~καὶ
Ἡφαιστίωνα
ὑπεραγαπῶν.
ἓν
|
ἐπῄνεσα |
μόνον
ἀκούσας͵
ὅτι
ἀπέσχου
~τῆς |
| [30] |
σε
Ὅμηρος
ἐκεῖνος
ὁ
τυφλὸς
|
ἐπῄνεσεν |
ἁπάντων
~εὐμορφότερον
προσειπών͵
ἀλλ΄
ὁ |
| [20] |
τὸ
μέτωπον
γὰρ
καὶ
ταύτας
|
ἐπῆρκεν͵ |
οὐκ
οἶδα
ἐφ΄
ὅτῳ
~ἀνατείνων |
| [20] |
καὶ
βρενθυόμενος͵
ὁ
τὰς
~ὀφρῦς
|
ἐπηρκώς͵ |
ὁ
ἐπὶ
τῶν
φροντίδων
τίς |
| [9] |
~θεῶν͵
καὶ
ἡ
μὲν
Ηρα
|
ἐπήρωσέν |
με͵
ὁ
δὲ
Ζεὺς
παρεμυθήσατο |
| [25] |
~συμποσίοις
τοὺς
φίλους
καὶ
συνελάμβανεν
|
ἐπὶ |
θανάτῳ.
ἐγὼ
δὲ
ἦρξα
ἐπ΄ |
| [18] |
πάνυ
πλούσιον
ἄτεκνον
ὄντα
ἐθεράπευον
|
ἐπὶ |
~θανάτῳ͵
κἀκεῖνος
οὐκ
ἀηδῶς
τὴν |
| [20] |
τὰ
πολλά͵
καὶ
ἢν
τραπῇ
|
ἐπὶ |
~θάτερα͵
οἰχήσεται
περιτραπέν͵
ὑμεῖς
δὲ |
| [19] |
ἀγαθά·
καὶ
ἕωθεν
μὲν
~εὐθὺς
|
ἐπὶ |
θύρας
ἐφοίτων
μάλα
πολλοί͵
μετὰ |
| [25] |
~ἐν
ποσὶν
ἀεὶ
χειρούμενος
ἦλθον
|
ἐπὶ |
Ἰσσόν͵
ἔνθα
Δαρεῖος
ὑπέμεινεν
~μυριάδας |
| [20] |
ἐν
Σικυῶνι
ἐπιταφίους
λόγους
~διεξιόντα
|
ἐπὶ |
Κράτωνι
τούτῳ.
καὶ
νὴ
Δία |
| [25] |
μηδὲν
ἐξ
ἀρχῆς
ὄντες
ὅμως
|
~ἐπὶ |
μέγα
προεχώρησαν
δι΄
αὑτῶν
δύναμίν |
| [13] |
σοφίας
~αὐτοῦ͵
τὸ
λυπεῖσθαι
ὡς
|
ἐπὶ |
μεγίστοις
ἀγαθοῖς
ἐκείνοις͵
ἃ
κατηριθμήσω |
| [16] |
~Εὖ
γε͵
ὦ
Θούκριτε͵
ζῴης
|
ἐπὶ |
μήκιστον
πλουτῶν
ἅμα
καὶ
τῶν |
| [16] |
φροντίσιν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Ἐπαινῶ
ταῦτα.
ζῴης
|
ἐπὶ |
μήκιστον͵
ὦ
Θούκριτε.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
ΚΑΙ |
| [25] |
ὑμεῖς
~ἴστε
ὅσους
ὑμῖν
νεκροὺς
|
ἐπὶ |
μιᾶς
ἡμέρας
κατέπεμψα·
φησὶ
γοῦν |
| [21] |
γὰρ
ἄξιον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἄμφω
τεθνᾶσιν
|
ἐπὶ |
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ
δὲ
κλῆροι |
| [13] |
καὶ
~Καλλισθένην
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς
|
ἐπὶ |
σὲ
ὁρμῶντας͵
ὡς
διασπάσαιντο
καὶ |
| [20] |
ἐπιγραφάς͵
μηδὲ
ὅτι
μέγαν
τάφον
|
ἐπί |
σοι
ἔχωσαν
λέγε·
~βαρύνει
γὰρ |
| [5] |
Μένιππε·
πλὴν
κατ΄
ἐκεῖνο
ἀπόβλεψον͵
|
ἐπὶ |
τὰ
δεξιά͵
~ἔνθα
ὁ
Ὑάκινθός |
| [25] |
ὃς
νέος
ὢν
ἔτι
παρελθὼν
|
ἐπὶ |
~τὰ
πράγματα
καὶ
τὴν
ἀρχὴν |
| [1] |
~λογιζόμενοι
τοὺς
τόκους
καὶ
τάλαντα
|
ἐπὶ |
ταλάντοις
συντιθέντες,
οὓς
χρὴ
~ἕνα |
| [25] |
εἰσέβαλον
εἰς
τὴν
Ἀσίαν͵
καὶ
|
ἐπί |
τε
Γρανικῷ
ἐκράτησα
~μεγάλῃ
μάχῃ |
| [29] |
ἡμῶν
προτιμᾶσθαι
ἀξιοῖς;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Καὶ
|
ἐπὶ |
τῇ
βασιλείᾳ
μέν,
ὦ
Σινωπεῦ, |
| [29] |
ἐπὶ
τούτοις
μέγα
φρονεῖν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἐπὶ |
τῇ
βασιλείᾳ
φῄς
καὶ
τῷ |
| [7] |
Τάνταλε;
ἢ
τί
σεαυτὸν
ὀδύρῃ
|
ἐπὶ |
τῇ
λίμνῃ
ἑστώς;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὅτι͵ |
| [20] |
καὶ
ἕωθεν
ἐξαπατῶν
τοὺς
νέους
|
ἐπὶ |
τῇ
σοφίᾳ
ἀργύριον
~λήψεται·
ταῦτα |
| [25] |
μὴ
μικρὰ
~τὰ
ἑσπέρια
δόξας
|
ἐπὶ |
τὴν
ἕω
μᾶλλον
ὥρμησα͵
τί |
| [20] |
χρὴ
τὰ
περιττὰ
ταῦτα
πάντα
|
~ἐπὶ |
τῆς
ἠϊόνος
καταλιπόντας·
μόλις
γὰρ |
| [29] |
ΚΑΙ
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Κάρ,
|
ἐπὶ |
τίνι
μέγα
φρονεῖς
καὶ
πάντων |
| [22] |
ἀλλ΄
~ἀφεὶς
οἰμώζοντας
αὐτοὺς
προδραμὼν
|
ἐπὶ |
τὸ
πορθμεῖον
προκατέλαβον
~χώραν͵
ὡς |
| [13] |
πολλάκις·
οὕτω
γὰρ
ἂν
παύσαιο
|
ἐπὶ |
~τοῖς
Ἀριστοτέλους
ἀγαθοῖς
ἀνιώμενος.
καὶ |
| [15] |
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ζῆν
ἔασον
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἐνενήκοντα
ἔτεσιν͵
ἃ
~βεβίωκεν͵ |
| [19] |
τῶν
ἑκατὸν
βεβιωκώς;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὀκτὼ
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἐνενήκοντα͵
ὦ
Σιμύλε.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [23] |
μανίας
αἴτιος
κατέστη
~μόνος
ἀντεξετασθεὶς
|
ἐπὶ |
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
δὲ |
| [20] |
ἀποθανών;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς͵
ὃς
ἔσπευσα
|
ἐπὶ |
τὸν
θάνατον
καλέσαντος
μηδενός;
ἀλλὰ |
| [17] |
γέρων
~ἔζη͵
ἐπίτομόν
τινα
ὁδὸν
|
ἐπὶ |
τὸν
κλῆρον
ἐξηῦρον·
πριάμενος
γὰρ |
| [1] |
ἢ
μέλανα
ὄμματα
ἢ
ἐρύθημα
|
ἐπὶ |
τοῦ
προσώπου
ἔτι
ἔστιν
ἢ |
| [13] |
καὶ
προστάτην
αἱρούμενοι
καὶ
στρατηγὸν
|
ἐπὶ |
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι
δὲ
καὶ |
| [29] |
τοῦ
τάφου;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Νὴ
Δί'
|
ἐπὶ |
τούτοις.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ'
ὦ
καλὲ |
| [29] |
ῥᾳδίως.
οὐ
δοκῶ
σοι
δικαίως
|
ἐπὶ |
τούτοις
μέγα
φρονεῖν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐπὶ |
| [21] |
καὶ
τὰ
τάλαντα
ποτὲ
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῦτον͵
νῦν
δ΄
ἐπ΄
~ἐκεῖνον |
| [2] |
~Χάριεν
λέγεις͵
ἵνα
καὶ
πληγὰς
|
ἐπὶ |
τούτῳ
παρὰ
τοῦ
Αἰακοῦ
~προσλάβω. |
| [22] |
ἐνίους
δὲ
μόλις
~κατιόντας
καὶ
|
ἐπὶ |
τράχηλον
ὠθοῦντος
τοῦ
Ἑρμοῦ
ὅμως |
| [27] |
ὅστις
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τοιαύτης
γυναικὸς
|
ἐπὶ |
~Τροίαν
ἤγαγεν.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις· |
| [23] |
καὶ
~ἐκράτησέ
σου
καὶ
ταῦτα
|
ἐπὶ |
Τρωσὶ
δικασταῖς.
~ΑΙΑΣ
~Οἶδα
ἐγώ͵ |
| [22] |
Θρᾳκός
~τινος
πελταστοῦ
ἐν
τῇ
|
ἐπὶ |
τῷ
Ἀράξῃ
πρὸς
τὸν
Καππαδόκην |
| [20] |
~ἐξάρχει
τοῦ
θρήνου
σὺν
γυναιξὶν
|
ἐπὶ |
τῷ
Δαμασίᾳ·
σὲ
δὲ
οὐδείς͵ |
| [20] |
~ἐκκλησίαν
συνελθόντες
ἄσμενοι
γελῶσι
πάντες
|
ἐπὶ |
τῷ
Λαμπίχου
θανάτῳ
~καὶ
ἡ |
| [22] |
τότε
στένοντες.
ἀλλ΄
ἤδη
μὲν
|
ἐπὶ |
τῷ
~στομίῳ
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
δὲ |
| [12] |
πολέμου
ἐκκομιζόμενον͵
αἵματι
ῥεόμενον͵
~οἰμώζοντα
|
ἐπὶ |
τῷ
τραύματι͵
ταῦτα
γέλως
ἦν |
| [22] |
ἀποβῶσι
τῶν
ἵππων·
ὥσπερ
~οἱ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀκανθῶν
ἀκροποδητὶ
μόλις
βαδίζουσιν. |
| [20] |
~κόμην
τὴν
βαθεῖαν
καὶ
τὸ
|
ἐπὶ |
τῶν
παρειῶν
ἐρύθημα
καὶ
τὸ |
| [20] |
ὁ
τὰς
~ὀφρῦς
ἐπηρκώς͵
ὁ
|
ἐπὶ |
τῶν
φροντίδων
τίς
ἐστιν͵
ὁ |
| [20] |
ὅλον.
~ἔχει
καλῶς͵
εὔζωνος
εἶ͵
|
ἐπίβαινε |
ἤδη.
~ὁ
δὲ
τὴν
πορφυρίδα |
| [20] |
διαγίνωσκε
αὐτοὺς
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
|
~ἐπιβαίνειν |
ἀναγκάζων.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις͵
καὶ |
| [20] |
~ΧΑΡΩΝ
~Ἐγὼ
ὑμῖν
φράσω·
γυμνοὺς
|
ἐπιβαίνειν |
χρὴ
τὰ
περιττὰ
ταῦτα
πάντα |
| [2] |
ἐλάλει
παρὰ
~τὸν
πλοῦν
τῶν
|
ἐπιβατῶν |
ἁπάντων
καταγελῶν
καὶ
ἐπισκώπτων
καὶ |
| [2] |
οὐκ
ἔκλαον
μόνος
τῶν
ἄλλων
|
ἐπιβατῶν. |
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐδὲν
ταῦτα
πρὸς
πορθμέα· |
| [16] |
ὥστ΄
ἐμὲ
ὅσον
αὐτίκα
οἰόμενον
|
~ἐπιβήσειν |
αὐτὸν
τῆς
σοροῦ
ἐσπέμπειν
τὰ |
| [14] |
πλεῖστοι
αὐτῶν
διὰ
χρήματα
ἥκουσιν
|
ἐπιβουλεύοντες |
~ἀλλήλοις͵
ὡς
ἐοίκασι.
~ΧΑΡΩΝ
~Πάνυ |
| [3] |
ἐγὼ
δὲ
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
|
ἐπιγελᾷ |
καὶ
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα |
| [17] |
οὐκ
ἔδει
γε
ἑταίρῳ
ἀνδρὶ
|
ἐπιγελᾶν. |
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Ἀστεῖα
γάρ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵ |
| [1] |
~καταγεγέλασται,
ἥκειν
ἐνθάδε
πολλῷ
πλείω
|
ἐπιγελασόμενον· |
ἐκεῖ
μὲν
~γὰρ
ἐν
ἀμφιβόλῳ |
| [16] |
~δέλεαρ
καταπιὼν
ἐφειστήκει
θαπτομένῳ
πρῴην
|
ἐπιγελῶν. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Εὖ
γε͵
ὦ
Θούκριτε͵ |
| [20] |
ἀνεκήρυξεν
καὶ
τὰς
τῶν
~ἀνδριάντων
|
ἐπιγραφάς͵ |
μηδὲ
ὅτι
μέγαν
τάφον
ἐπί |
| [24] |
γε͵
ὦ
Μίνως͵
ὅτι
καὶ
|
ἐπιδαψιλεύῃ |
τῷ
παραδείγματι.
ἢν
δέ
τις |
| [10] |
ἐμέ.
σὺ
~δὲ
ἔοικας
οὐκ
|
ἐπιδεδημηκέναι |
Λεβαδείᾳ
τὸ
παράπαν·
οὐ
γὰρ |
| [29] |
λίθοι
Ἁλικαρνασσεῦσι
μὲν
ἴσως
εἶεν
|
ἐπιδείκνυσθαι |
καὶ
~φιλοτιμεῖσθαι
πρὸς
τοὺς
ξένους, |
| [6] |
γε
ὄντι.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Βούλει
σοὶ
|
ἐπιδείξω |
καὶ
τοὺς
σοφούς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Νὴ |
| [17] |
κύλικα
ἕτοιμον
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ
|
ἐπιδοῦναι |
αὐτῷ·
εἰ
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵ |
| [17] |
Πτοιόδωρος
αἰτήσῃ
~πιεῖν͵
πίνει
δὲ
|
ἐπιεικῶς |
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον
ἔχειν |
| [28] |
~αὐτῇ
καταβῆναι
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκ
|
ἔπιες͵ |
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
τὸ
Λήθης
ὕδωρ; |
| [7] |
οὖν
μέρος
τῆς
καταδίκης͵
τὸ
|
~ἐπιθυμεῖν |
πιεῖν
μηδὲν
δεόμενον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ληρεῖς͵ |
| [6] |
διὰ
δὲ
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
|
ἐπιθυμοῦντα; |
οἷος
δὲ
καὶ
ὁ
Κροῖσός |
| [29] |
ἐν
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα
παμμέγεθες
ἔχω
|
ἐπικείμενον, |
ἡλίκον
οὐκ
ἄλλος
~νεκρός,
ἀλλ' |
| [27] |
καὶ
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
οὕτως
|
~ἐπικεκλῶσθαι. |
ΑΙΑΚΟΣ
Ὀρθῶς·
τί
οὖν
τούτους |
| [16] |
μόγις
ὁρῶντα͵
οἰκέταις
γε
~τέτταρσιν
|
ἐπικεκυφότα͵ |
κορύζης
μὲν
τὴν
ῥῖνα͵
λήμης |
| [12] |
εἶναι
τοὺς
τὴν
~προσποίησιν
ἐκείνην
|
ἐπικερτομοῦντας͵ |
ὁρῶντας
τὸν
νεκρὸν
τοῦ
θεοῦ |
| [20] |
πέλεκυν
τῶν
ναυπηγικῶν
ἀποκόψει
αὐτὸν
|
~ἐπικόπῳ |
τῇ
ἀποβάθρᾳ
χρησάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵ |
| [7] |
χειρί;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲν
ὄφελος͵
εἰ
|
ἐπικύψαιμι· |
φεύγει
γὰρ
τὸ
ὕδωρ͵
ἐπειδὰν |
| [7] |
~Οὕτως
ἀργὸς
εἶ͵
ὡς
μὴ
|
ἐπικύψας |
πιεῖν
ἢ
καὶ
νὴ
Δί΄ |
| [21] |
ὤν͵
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο
εἰώθει
|
ἐπιλέγειν͵ |
~ἤ
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ
ἐγὼ |
| [5] |
συμφιλοσοφεῖν
σοι.
ὥστε
σὺ
μὲν
|
~ἐπιλεξάμενος |
τόπον͵
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃς͵
κεῖσο |
| [15] |
τοῖς
ἐνενήκοντα
ἔτεσιν͵
ἃ
~βεβίωκεν͵
|
ἐπιμετρήσας |
ἄλλα
τοσαῦτα͵
εἴ
γε
οἷόν |
| [17] |
ἀφάρμακτον
ἔδωκεν·
εἶτα
ὁ
μὲν
|
ἔπινεν͵ |
ἐγὼ
δὲ
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην |
| [16] |
γάρ
τινα
ταύτην
τὴν
τέχνην
|
~ἐπινενοήκατε |
γραῶν
καὶ
γερόντων
ἐρῶντες͵
καὶ |
| [25] |
ὁ
πατὴρ
κατέλιπεν͵
ἀλλὰ
πᾶσαν
|
~ἐπινοήσας |
τὴν
γῆν
καὶ
δεινὸν
ἡγησάμενος͵ |
| [11] |
~σκόπει
ὅντινα
τὸν
τρίτον
πατέρα
|
ἐπινοήσεις |
τῷ
σώματι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Θρασὺς
εἶ |
| [18] |
~ἄφνω
ἀπέθανον
τοῦ
τέγους
μοι
|
ἐπιπεσόντος͵ |
καὶ
νῦν
Ἑρμόλαος
ἔχει
τἀμὰ |
| [20] |
μὴ
ψιλὸς
ᾖ
καὶ
τὰ
|
ἔπιπλα͵ |
ὥσπερ
ἔφην͵
ἀποβαλών.
παρὰ
δὲ |
| [14] |
προστίθει.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
κηρὸν
ὡς
|
ἐπιπλάσαι |
τοῦ
σκαφιδίου
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ |
| [22] |
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ
δακρύων
|
ἐπιπλάστων |
καὶ
στεναγμῶν
~ἑάλως
ὁ
γενναῖος; |
| [25] |
μετεπέμπετο
τῶν
πολεμίων
μεγάλῳ
στόλῳ
|
~ἐπιπλευσάντων |
τῇ
Λιβύῃ͵
ταχέως
ὑπήκουσα͵
καὶ |
| [1] |
ἅπαντι
ἀνέμῳ
~ἀναπεπταμένον
καὶ
ταῖς
|
ἐπιπτυχαῖς |
τῶν
ῥακίων
ποικίλον,
γελᾷ
δ' |
| [22] |
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
ἐν
αὐτοῖς
δὲ
|
ἐπίσημοι |
~Ἰσμηνόδωρός
τε
ὁ
πλούσιος
ὁ |
| [13] |
τιμὴν
καὶ
δόξαν
καὶ
τὸ
|
~ἐπίσημον |
εἶναι
ἐξελαύνοντα
διαδεδεμένον
ταινίᾳ
λευκῇ |
| [6] |
πάλαι
δεῖξον
καὶ
μάλιστα
τοὺς
|
~ἐπισήμους |
αὐτῶν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵ |
| [13] |
ὦ
Διόγενες·
οὐ
γὰρ
ἔφθασα
|
ἐπισκῆψαί |
τι
περὶ
αὐτῆς
ἢ
~τοῦτο |
| [20] |
τὸν
~κυβερνήτην
ἐφ΄
ὑψηλοῦ͵
ὡς
|
ἐπισκοπῇς |
ἅπαντας.
ὁ
καλὸς
δ΄
οὗτος |
| [1] |
πολλὰ
τοὺς
ἀλαζόνας
τούτους
φιλοσόφους
|
ἐπισκώπτει. |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ῥᾴδιον
εὑρεῖν
ἀπό
γε |
| [2] |
τῶν
ἐπιβατῶν
ἁπάντων
καταγελῶν
καὶ
|
ἐπισκώπτων |
καὶ
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων
ἐκείνων. |
| [13] |
κἂν
τὸ
Λήθης
ὕδωρ
χανδὸν
|
~ἐπισπασάμενος |
πίε
καὶ
αὖθις
πίε
καὶ |
| [20] |
καὶ
μάλιστα
ὁπόσοι
νεῖν
οὐκ
|
ἐπίστασθε. |
~ΕΡΜΗΣ
~Πῶς
οὖν
ποιήσαντες
εὐπλοήσομεν; |
| [19] |
κληρονόμον
ἀπολιπεῖν
ἔφασκον͵
~ὁ
δ΄
|
ἐπίστευέν |
τε
ἂν
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν |
| [3] |
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
ᾄδων
|
~ἐπιταράττει |
ἡμῶν
τὰς
οἰμωγάς͵
καὶ
ὅλως |
| [23] |
αὐτή
μοι
ἡ
Ἀθηνᾶ
τοῦτο
|
ἐπιτάττοι. |
~ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ |
| [20] |
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
ἐν
Σικυῶνι
|
ἐπιταφίους |
λόγους
~διεξιόντα
ἐπὶ
Κράτωνι
τούτῳ. |
| [23] |
Φρυγῶν͵
ἀμείνων
ἠξίου
εἶναι
καὶ
|
~ἐπιτηδειότερος |
ἔχειν
τὰ
ὅπλα.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Αἰτιῶ |
| [22] |
πορθμεῖον
προκατέλαβον
~χώραν͵
ὡς
ἂν
|
ἐπιτηδείως |
πλεύσαιμι·
καὶ
παρὰ
τὸν
πλοῦν |
| [1] |
ταῦτα,
~εἰ
δοκεῖ,
παρ'
ἐμοῦ
|
ἐπιτίμησον |
λέγων
ἐκλελύσθαι
αὐτούς.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Μηδέν, |
| [17] |
~Πλὴν
ἀλλ΄
οὐδὲ
σὲ
τὴν
|
ἐπίτομον |
ἐχρῆν
τραπέσθαι·
ἧκε
γὰρ
ἄν |
| [17] |
τὸν
Τιθωνὸν
ὁ
γέρων
~ἔζη͵
|
ἐπίτομόν |
τινα
ὁδὸν
ἐπὶ
τὸν
κλῆρον |
| [6] |
Αἰακέ͵
πατάξαι
μοι
κατὰ
κόρρης
|
~ἐπίτρεψον. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις
γὰρ
αὐτοῦ |
| [13] |
~Ὁ
σοφὸς
ἐκεῖνος
ἁπάντων
κολάκων
|
ἐπιτριπτότατος |
ὤν;
ἐμὲ
μόνον
~ἔασον
τὰ |
| [20] |
δὲ
τοσοῦτοι
ἅμα
ἥκετε
πολλὰ
|
~ἐπιφερόμενοι |
ἕκαστος.
ἢν
οὖν
μετὰ
τούτων |
| [16] |
ὑμεῖς
δὲ
τί
παθόντες
ἀλλοτρίοις
|
ἐπιχαίνετε |
καὶ
τοῖς
ἀτέκνοις
τῶν
~γερόντων |
| [15] |
οἱ
δὲ
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ
μάτην
|
ἐπιχανόντες. |
~ΕΡΜΗΣ
~Γελοῖα
πείσονται͵
πανοῦργοι
ὄντες. |
| [12] |
τὰς
νίκας
ἐκράτουν
αὐτῶν·
οὐδ΄
|
ἐπιώρκησα |
πώποτε
ἢ
~ὑποσχόμενος
ἐψευσάμην
ἢ |
| [5] |
διὰ
τοῦτο
αἱ
χίλιαι
νῆες
|
ἐπληρώθησαν |
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
~Ἑλλάδος
καὶ |
| [22] |
~Οὐδὲ
τοῦτο.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἆρα
οὖν
|
ἐπλούτεις͵ |
εἶτα
ἀνιᾷ
σε
τὸ
πολλὴν |
| [25] |
~τρυφήν͵
ἐκλελῆσθαί
μοι
δοκεῖ
οἷα
|
ἐποίει |
ἐν
Καπύῃ
ἑταίραις
συνὼν
καὶ |
| [13] |
γὰρ
ἄλλο
ἢ
ἀνεμνήσθην
οἷα
|
ἐποίει |
ἡ
Ἑλλάς͵
ἄρτι
σε
παρειληφότα |
| [24] |
νήσους
κατοικεῖτε͵
ἀνθ΄
ὧν
δίκαια
|
ἐποιεῖτε |
παρὰ
~τὸν
βίον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἄκουσον͵ |
| [3] |
ἐκεῖνα
ὕβρις
ἦν͵
ἃ
ὑμεῖς
|
ἐποιεῖτε͵ |
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
~καὶ
ἐλευθέροις
ἀνδράσιν |
| [25] |
ἱππομαχίᾳ͵
καὶ
τοὺς
φίλους
εὖ
|
~ἐποίησα |
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
εἰ |
| [25] |
Ἠριδανὸν
ἅπαντα
κατέδραμον
καὶ
~ἀναστάτους
|
ἐποίησα |
τοσαύτας
πόλεις
καὶ
τὴν
πεδινὴν |
| [25] |
ἦλθον
καὶ
τὸν
~Ὠκεανὸν
ὅρον
|
ἐποιησάμην |
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας |
| [21] |
τῷ
Ἰάπυγι
~ἀνετράπησαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εὖ
|
ἐποίησαν. |
ἡμεῖς
δὲ
ὁπότε
ἐν
τῷ |
| [14] |
~καλῴδιον͵
ἀφ΄
οὗ
τὴν
ὑπέραν
|
ἐποίησας͵ |
δύο
δραχμῶν
ἅπαντα.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ |
| [25] |
εὐγνωμόνως
τὸ
πρᾶγμα.
καὶ
ταῦτα
|
~ἔπραξα |
βάρβαρος
ὢν
καὶ
ἀπαίδευτος
παιδείας |
| [25] |
μᾶλλον
ὥρμησα͵
τί
ἂν
μέγα
|
ἔπραξα |
Ἰταλίαν
~ἀναιμωτὶ
λαβὼν
καὶ
Λιβύην |
| [25] |
γεφυρῶσαι
νεκροῖς.
καὶ
ταῦτα
~πάντα
|
ἔπραξα |
οὔτε
Ἄμμωνος
υἱὸς
ὀνομαζόμενος
οὔτε |
| [12] |
ἢ
~ὑποσχόμενος
ἐψευσάμην
ἢ
ἄπιστον
|
ἔπραξά |
τι
τοῦ
νικᾶν
ἕνεκα.
καὶ |
| [12] |
ἐῶ
γὰρ
λέγειν
ὅσα
ἄλλα
|
ἔπραξας͵ |
λέουσι
~συγκατακλείων
πεπαιδευμένους
ἄνδρας
καὶ |
| [25] |
αὐτῶν
διαπλεῦσαι.
καὶ
ταῦτα
δὲ
|
ἔπραττον |
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι
ἀξιῶν. |
| [24] |
ἄλλους
διακρίνωμεν
ἤδη.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὁπόσα
|
ἔπραττον |
ἐν
τῷ
βίῳ͵
πότερα
ἑκὼν |
| [24] |
ἐν
τῷ
βίῳ͵
πότερα
ἑκὼν
|
ἔπραττον |
ἢ
~ἐπεκέκλωστό
μοι
ὑπὸ
τῆς |
| [15] |
ἤδη
αὐτοὺς
καθ΄
ἕνα
~ἑξῆς·
|
ἑπτὰ |
δέ͵
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵ |
| [6] |
~αὐτοὺς
Πιττακὸς
καὶ
οἱ
ἄλλοι·
|
ἑπτὰ |
δὲ
πάντες
εἰσὶν
ὡς
ὁρᾷς. |
| [17] |
εἰ
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
|
ἐπωμοσάμην |
~ἀφήσειν
αὐτόν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τί
οὖν |
| [28] |
ἤδη
~καὶ
οἶσθα
οἷον
τὸ
|
ἐρᾶν |
ἐστιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Εἶτα
τί
σε |
| [27] |
φήσει
γὰρ
~αὐτὸς
μὲν
τοῦ
|
ἐρᾶν |
τῷ
Πάριδι
ἴσως
γεγενῆσθαι
αἴτιος͵ |
| [27] |
~ἀπονενοημένως
προεπήδησας
τῶν
ἄλλων
δόξης
|
ἐρασθείς͵ |
δι΄
ἣν
πρῶτος
~ἐν
τῇ |
| [19] |
μετ΄
ἐμέ;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
|
ἐραστὰς |
εἶχον
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἐγέλασα·
ἐραστὰς |
| [16] |
~αὐτοὺς
πλάττονται͵
ὡς
καὶ
αὐτοὶ
|
ἐραστὰς |
ἔχωσιν·
εἶτα
ἐν
ταῖς
διαθήκαις |
| [19] |
ἐραστὰς
εἶχον
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἐγέλασα·
|
ἐραστὰς |
σὺ
τηλικοῦτος
ὤν͵
ὀδόντας
τέτταρας |
| [19] |
ὦ
Σιμύλε͵
οὐκ
ὀλίγα
τῶν
|
ἐραστῶν |
ἀπολέλαυκα
μονονουχὶ
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν· |
| [3] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
δ΄
ὑμᾶς
δεινὸν
|
ἐργάζεται |
ὁμόνεκρος
ὤν;
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ἐπειδὰν
ἡμεῖς |
| [22] |
ἀλλὰ
τοῦ
ἵππου
μᾶλλον
τὸ
|
ἔργον. |
ἠγανάκτει
δ΄
ὅμως
ὁμότιμος
ὢν |
| [12] |
γέρρα
οἰσύϊνα
προβεβλημένοις;
~Ἑλλήνων
κρατεῖν
|
ἔργον |
ἦν͵
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων
καὶ |
| [12] |
Ἰνδῶν
ἐλέφαντες
οὐκ
~εὐκαταφρόνητόν
τι
|
ἔργον͵ |
καὶ
ὅμως
οὐ
διαστήσας
αὐτοὺς |
| [29] |
τάφον
ὁ
μὲν
ἐν
Ἁλικαρνασσῷ
|
ἐρεῖ |
ἑαυτοῦ
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας
τῆς
γυναικὸς |
| [17] |
ἐγένετο;
πάνυ
γάρ
τι
παράδοξον
|
ἐρεῖν |
ἔοικας.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι |
| [25] |
~ΜΙΝΩΣ
~Τί
οὖν
καὶ
σὺ
|
ἐρεῖς; |
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων
εἶναι͵ |
| [25] |
ὦ
βέλτιστε;
ἢ
πόθεν
ὢν
|
ἐρεῖς; |
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Ἰταλιώτης
Σκιπίων
στρατηγὸς
ὁ |
| [22] |
βίου;
τοῦτον
οὖν
~τὸν
ὑπέργηρων
|
ἐρέσθαι |
βούλομαι.
τί
δακρύεις
τηλικοῦτος
ἀποθανών; |
| [11] |
μηδὲ
ἀποκρίνεσθαι
πρὸς
ἄνδρα
ἐξεπίτηδες
|
ἐρεσχηλοῦντα· |
~ὅμως
δ΄
οὖν
καὶ
τοῦτο |
| [24] |
ὦ
Μίνως·
βραχὺ
γάρ
τι
|
ἐρήσομαί |
σε.
~ΜΙΝΩΣ
~Λέγε͵
μὴ
μακρὰ |
| [1] |
Κράνειον
ἢ
ἐν
Λυκείῳ
τῶν
|
~ἐριζόντων |
πρὸς
ἀλλήλους
φιλοσόφων
καταγελῶντα
εἰπεῖν |
| [1] |
ληροῦσι
καὶ
περὶ
τῶν
ὅλων
|
~ἐρίζουσιν |
καὶ
κέρατα
φύουσιν
ἀλλήλοις
καὶ |
| [14] |
ὀφείλεις
ἤδη͵
ὅπως
μὴ
~αὖθις
|
ἐρίζωμέν |
τι
περὶ
αὐτῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Λογισώμεθα͵ |
| [20] |
κομίζει͵
ὅσην
δὲ
ἀμαθίαν
καὶ
|
ἔριν |
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους |
| [9] |
ἅπαντα͵
ὡς
καὶ
διέλυσά
τινα
|
ἔριν |
τῶν
~θεῶν͵
καὶ
ἡ
μὲν |
| [6] |
τὸν
βασιλέα
εἶδον
καὶ
τὰς
|
~Ἐρινῦς· |
τοὺς
δὲ
ἀνθρώπους
μοι
τοὺς |
| [25] |
ἀλλὰ
περὶ
τίνος
ὑμῖν
ἡ
|
ἔρις; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Περὶ
προεδρίας·
φησὶ
γὰρ |
| [14] |
φῄς;
~ΧΑΡΩΝ
~Νῦν
μέν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
ἀδύνατον͵
ἢν
δὲ
λοιμός
τις |
| [20] |
πώγωνα
δεδῃωμένος;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ὅτι͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
ἀθάνατον
ᾤμην
τὴν
ψυχὴν
ὑπάρχειν. |
| [20] |
παλαίστραις
ἰδών.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ναί͵
ὦ
|
Ἑρμῆ· |
ἀλλὰ
παράδεξαί
με
γυμνὸν
ὄντα. |
| [20] |
ἀποβάθρᾳ
χρησάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
ἀλλὰ
πρίονά
μοι
ἀνάδος·
γελοιότερον |
| [14] |
περὶ
αὐτῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
|
Ἑρμῆ· |
ἄμεινον
γὰρ
ὡρίσθαι
καὶ
ἀπραγμονέστερον. |
| [20] |
τὸν
πώγωνα
τοῦτον
ἀποθέσθω͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
βαρύν
τε
ὄντα
~καὶ
λάσιον͵ |
| [20] |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Τί
οὖν;
ἐχρῆν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
γυμνὸν
ἥκειν
τύραννον
ἄνδρα;
~ΕΡΜΗΣ |
| [15] |
οὖν;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐκεῖνον
μέν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
ζῆν
ἔασον
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα |
| [5] |
ἐστιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
τοῦτο͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
θαυμάζω͵
εἰ
μὴ
συνίεσαν
οἱ |
| [20] |
φέρεις;
~ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
~Ὅτι
ἐνίκησα͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
καὶ
ἠρίστευσα
καὶ
ἡ
πόλις |
| [24] |
εἶναι
δοκεῖς.
ἀπόλυσον
~αὐτόν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
καὶ
μηκέτι
κολαζέσθω.
ὅρα
δὲ |
| [20] |
ἰδοὺ
ἡ
πήρα
μοι͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
καὶ
τὸ
βάκτρον
εἰς
~τὴν |
| [20] |
~καθειμένος;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Φιλόσοφός
τις͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
μᾶλλον
δὲ
γόης
καὶ
τερατείας |
| [20] |
τὸ
~πορθμεῖον.
σοὶ
δέ͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
μελήσει
τὸ
ἀπὸ
τούτου
μηδένα |
| [14] |
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
ἔστιν
ἄλλως͵
ὦ
|
Ἑρμῆ. |
νῦν
δὲ
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵ |
| [5] |
καλοί
εἰσιν
ἢ
αἱ
καλαί͵
|
Ἑρμῆ; |
ξενάγησόν
με
νέηλυν
ὄντα.
~ΕΡΜΗΣ |
| [24] |
διασπασθήτω͵
ὁ
δὲ
~τύραννος͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
παρὰ
τὸν
Τιτυὸν
ἀποταθεὶς
ὑπὸ |
| [20] |
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κολακείαν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
πολλὰ
ἐν
τῷ
βίῳ
χρησιμεύσασαν |
| [20] |
ἄλλους
μετελευσόμεθα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐπλοεῖτε͵
ὦ
|
Ἑρμῆ· |
προΐωμεν
δὲ
καὶ
ἡμεῖς.
τί |
| [2] |
~ΧΑΡΩΝ
~Πόθεν
τοῦτον
ἡμῖν͵
ὦ
|
Ἑρμῆ͵ |
τὸν
κύνα
ἤγαγες;
οἷα
δὲ |
| [28] |
καὶ
τοῦτο
ἴασαι
καὶ
τὸν
|
Ἑρμῆν |
κέλευσον͵
ἐπειδὰν
~ἐν
τῷ
φωτὶ |
| [14] |
ἄμεινον
γὰρ
ὡρίσθαι
καὶ
ἀπραγμονέστερον.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἄγκυραν
ἐντειλαμένῳ
ἐκόμισα
πέντε
δραχμῶν. |
| [2] |
καὶ
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων
ἐκείνων.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἀγνοεῖς,
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα
ἄνδρα |
| [5] |
καὶ
τοσαῦται
~πόλεις
ἀνάστατοι
γεγόνασιν;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἀλλ΄
οὐκ
εἶδες͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [14] |
ὁρᾷς͵
ἀφικνοῦνται
ἡμῖν·
~εἰρήνη
γάρ.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἄμεινον
οὕτως͵
εἰ
καὶ
ἡμῖν |
| [15] |
ἡκέτωσαν
ἤδη
κακοὶ
κακῶς
ἀποθανόντες.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἀμέλησον͵
ὦ
Πλούτων·
μετελεύσομαι
γάρ |
| [20] |
οὗ
τὸ
φίλημα
διτάλαντον
ἦν.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἀπόδυθι
τοιγαροῦν
τὸ
κάλλος
καὶ |
| [15] |
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἄτοπον
ἂν
δόξειε
τὸ
τοιοῦτον. |
| [20] |
καὶ
ἡ
πόλις
ἐτίμησέν
με.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἄφες
ὑπὲρ
γῆς
τὸ
τρόπαιον· |
| [20] |
τί
γὰρ
ἂν
καὶ
πάθοιμι;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~βαβαί.
σὺ
δὲ
ὁ
ἔνοπλος |
| [15] |
δὲ
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ
μάτην
ἐπιχανόντες.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Γελοῖα
πείσονται͵
πανοῦργοι
ὄντες.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [20] |
πτεροῖς͵
ὁπόταν
~συνελθόντες
θάπτωσί
με.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Γεννάδας
εἶ͵
ὦ
Μένιππε.
ἀλλ΄ |
| [20] |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι
ψιλός
εἰμι.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἔμβαινε
ἤδη.
σὺ
δὲ
ὁ |
| [20] |
δὲ
οὐδὲ
ἐκόμισα
εὖ
ποιῶν.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ἔμβαινε͵
ὦ
Μένιππε
ἀνδρῶν
ἄριστε͵ |
| [20] |
λόγων.
~ΡΗΤΩΡ
~Ην
ἰδού͵
ἀποτίθεμαι.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Εὖ
ἔχει·
ὥστε
λύε
τὰ |
| [20] |
πέντε
μναῖ
τριχῶν
εἰσι
τοὐλάχιστον.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Εὖ
λέγεις·
ἀπόθου
καὶ
τοῦτον. |
| [20] |
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Εὖ
λέγεις͵
καὶ
οὕτω
ποιήσωμεν. |
| [14] |
πέντε
δραχμὰς
καὶ
ὀβολοὺς
δύο.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Καὶ
ἀκέστραν
ὑπὲρ
τοῦ
ἱστίου· |
| [14] |
κατέβαλον.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
τούτους
προστίθει.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Καὶ
κηρὸν
ὡς
ἐπιπλάσαι
τοῦ |
| [5] |
σαρκῶν
γυμνά͵
ὅμοια
τὰ
πολλά.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Καὶ
μὴν
ἐκεῖνά
ἐστιν
ἃ |
| [20] |
πᾶν
γὰρ
ἀφῆκα͵
ὡς
ὁρᾷς.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Καὶ
τὴν
ὠμότητα
καὶ
τὴν |
| [20] |
~Ἰδού
σοι
ὁ
πλοῦτος
ἀπέρριπται.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Καὶ
τὸν
τῦφον
ἀπόρριψον͵
ὦ |
| [20] |
γελοῖα
ὑπὸ
τῷ
ἱματίῳ
~σκεπόμενα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Κατάθου
σὺ
τὸ
σχῆμα
πρῶτον͵ |
| [14] |
ὡς
ἔφην.
~ΕΡΜΟΥ
ΚΑΙ
ΧΑΡΩΝΟΣ
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Λογισώμεθα͵
ὦ
πορθμεῦ͵
εἰ
δοκεῖ͵ |
| [20] |
μικρὸν
ἀφέλωμαι
καὶ
τῶν
ὀφρύων;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Μάλιστα·
ὑπὲρ
τὸ
μέτωπον
γὰρ |
| [20] |
~Καὶ
τίς
ὁ
ἀποκείρων
ἔσται;
|
~ΕΡΜΗΣ
|
~Μένιππος
οὑτοσὶ
λαβὼν
πέλεκυν
τῶν |
| [20] |
μόνος
γοῦν
τῶν
ἄλλων
~γελᾷς.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Μηδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ἔχε
ταῦτα͵ |
| [20] |
τυγχάνεις;
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Δαμασίας
ὁ
ἀθλητής.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ναί͵
ἔοικας·
οἶδα
γάρ
σε |
| [15] |
τὸν
κλῆρον
δὲ
θηρῶντες
~πεντακισμύριοι;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ναί͵
τὸν
Σικυώνιον
φῄς.
τί |
| [20] |
ὥσπερ
τινῶν
ἀπὸ
γῆς
βοώντων;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ναί͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
ἀφ΄ |
| [2] |
ἀποδότω͵
ὅς
με
παρέδωκέ
σοι.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Νὴ
Δί΄
ὀναίμην
γε͵
εἰ |
| [14] |
πέντε
δραχμῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Πολλοῦ
λέγεις.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Νὴ
τὸν
Ἀϊδωνέα͵
τῶν
πέντε |
| [14] |
ἐν
τῷ
πλήθει
~τὰ
πορθμεῖα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Νῦν
οὖν
ἐγὼ
καθεδοῦμαι
τὰ |
| [20] |
μοι
ἀνάδος·
γελοιότερον
γὰρ
τοῦτο.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ὁ
πέλεκυς
ἱκανός.
εὖ
γε. |
| [20] |
ἀλλὰ
παράδεξαί
με
γυμνὸν
ὄντα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὐ
γυμνόν͵
ὦ
βέλτιστε͵
τοσαύτας |
| [5] |
Ἑρμῆ;
ξενάγησόν
με
νέηλυν
ὄντα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὐ
σχολὴ
μέν͵
ὦ
Μένιππε· |
| [5] |
ὀλιγοχρονίου
καὶ
ῥᾳδίως
ἀπανθοῦντος
πονοῦντες.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὐ
σχολή
μοι͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [20] |
με
ἔχειν
καὶ
τὴν
ἐφεστρίδα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα
ἄφες. |
| [14] |
~Πάνυ
γὰρ
περιπόθητά
ἐστι
ταῦτα.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
ἐγὼ
δόξαιμι
ἂν |
| [20] |
καὶ
ἰσοστάσιος
τοῖς
ἄλλοις
~νεκροῖς.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Οὕτως
ἄμεινον
ἀβαρῆ
εἶναι·
ὥστε |
| [20] |
μάλιστα
ὁπόσοι
νεῖν
οὐκ
ἐπίστασθε.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Πῶς
οὖν
ποιήσαντες
εὐπλοήσομεν;
~ΧΑΡΩΝ |
| [20] |
ἄλλα
γὰρ
ἔοικε
λυπεῖν
αὐτόν.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Τὰ
ποῖα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι
μηκέτι |
| [14] |
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
ἄξια
ταῦτα
ὠνήσω.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Ταῦτά
ἐστιν͵
εἰ
μή
τι |
| [20] |
~τυγχάνεις;
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Λάμπιχος
Γελῴων
τύραννος.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Τί
οὖν͵
ὦ
Λάμπιχε͵
τοσαῦτα |
| [20] |
τὸ
βαρύτατον
ὑπὸ
μάλης
ἔχει.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Τί͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κολακείαν͵ |
| [5] |
οὐ
γὰρ
ἂν
διαγνοίην
ἔγωγε.
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον
ἡ
Ἑλένη |
| [20] |
Ἑρμῆ͵
γυμνὸν
ἥκειν
τύραννον
ἄνδρα;
|
~ΕΡΜΗΣ |
~Τύραννον
μὲν
οὐδαμῶς͵
νεκρὸν
δὲ |
| [22] |
μηχανῇ
ἀνίστασθαι
ἤθελεν͵
ὁ
βέλτιστος
|
Ἑρμῆς |
~ἀράμενος
αὐτὸν
ἐκόμισεν
ἄχρι
πρὸς |
| [2] |
πεπλευκὼς
τοσοῦτον
πλοῦν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὁ
|
Ἑρμῆς |
ὑπὲρ
ἐμοῦ
σοι
ἀποδότω͵
ὅς |
| [18] |
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς
τοῦτο
ἐγένετο;
~ΚΝΗΜΩΝ
|
~Ἑρμόλαον |
τὸν
πάνυ
πλούσιον
ἄτεκνον
ὄντα |
| [18] |
τέγους
μοι
ἐπιπεσόντος͵
καὶ
νῦν
|
Ἑρμόλαος |
ἔχει
τἀμὰ
~ὥσπερ
τις
λάβραξ |
| [14] |
καὶ
~πῖνε
πολλάκις͵
ὡς
ἔφην.
|
~ΕΡΜΟΥ |
ΚΑΙ
ΧΑΡΩΝΟΣ
~ΕΡΜΗΣ
~Λογισώμεθα͵
ὦ |
| [5] |
~οἰμώζειν
παραγγείλαντες
ἅπασιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
|
ΕΡΜΟΥ
|
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ
δαὶ
οἱ
καλοί |
| [15] |
~ὀφειλόμενα
παρὰ
σοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
ΚΑΙ
|
ΕΡΜΟΥ
|
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τὸν
γέροντα
οἶσθα͵
τὸν |
| [20] |
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ
|
ΕΡΜΟΥ
|
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀκούσατε
ὡς
ἔχει
ὑμῖν |
| [22] |
καὶ
ἐπὶ
τράχηλον
ὠθοῦντος
τοῦ
|
Ἑρμοῦ |
ὅμως
ἀντιβαίνοντας
καὶ
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας |
| [10] |
προειδότες
καὶ
προειπεῖν
δυνάμενοι
τοῖς
|
ἐρομένοις. |
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ὦ
Μένιππε͵
Ἀμφίλοχος
μὲν |
| [30] |
ἀνδρῶδες
~ἔχεις.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Καὶ
μὴν
|
ἐροῦ |
Ὅμηρον͵
ὁποῖος
ἦν͵
ὁπότε
συνεστράτευον |
| [21] |
τοῦτον͵
νῦν
δ΄
ἐπ΄
~ἐκεῖνον
|
ἔρρεπε. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
οὖν
πέρας
ἐγένετο͵ |
| [6] |
τῶν
ῥαψῳδιῶν
τὰ
κεφάλαια
χαμαὶ
|
~ἔρριπται |
ἄγνωστα
καὶ
ἄμορφα͵
κόνις
πάντα |
| [16] |
~καταγελώμενον͵
ἀποθνήσκειν
δὲ
καλλίστους
καὶ
|
ἐρρωμενεστάτους |
~νεανίσκους·
ἄνω
γὰρ
ποταμῶν
τοῦτό |
| [15] |
καὶ
ὅλως
~αἰεὶ
θανέοντι
ἐοικὼς
|
ἔρρωται |
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
νέων.
οἱ |
| [1] |
~χαροπὰ
ἢ
μέλανα
ὄμματα
ἢ
|
ἐρύθημα |
ἐπὶ
τοῦ
προσώπου
ἔτι
ἔστιν |
| [20] |
καὶ
τὸ
ἐπὶ
τῶν
παρειῶν
|
ἐρύθημα |
καὶ
τὸ
δέρμα
ὅλον.
~ἔχει |
| [28] |
~Ἀλλ΄
οὐ
τοῦ
ζῆν͵
Ἀϊδωνεῦ͵
|
ἐρῶ |
ἔγωγε͵
τῆς
γυναικὸς
δέ͵
ἣν |
| [8] |
ἀνεράστου
τοῖς
πολλοῖς
~χρήματος;
~ΧΕΙΡΩΝ
|
~Ἐρῶ |
πρὸς
σὲ
οὐκ
ἀσύνετον
ὄντα. |
| [16] |
ἀνέραστοι.
καίτοι
πολλοὶ
ἤδη
τῶν
|
ἐρωμένων |
συνέντες
~ὑμῶν
τὴν
πανουργίαν
τοῦ |
| [16] |
τέχνην
~ἐπινενοήκατε
γραῶν
καὶ
γερόντων
|
ἐρῶντες͵ |
καὶ
μάλιστα
εἰ
ἄτεκνοι
εἶεν͵ |
| [19] |
~Καὶ
μὴν
πρόδηλός
γε
ὁ
|
ἔρως |
οὑτοσὶ
πολὺς
ὢν
ὁ
περὶ |
| [28] |
ὑπὸ
τοῦ
Ἕκτορος.
ὁ
οὖν
|
ἔρως |
τῆς
γυναικὸς
οὐ
~μετρίως
ἀποκναίει |
| [8] |
δυνάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
δαί
σε
|
ἔρως |
τοῦ
θανάτου
ἔσχεν͵
ἀνεράστου
τοῖς |
| [28] |
ἔρωτα͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
πάντες
νεκροὶ
|
ἐρῶσιν͵ |
πλὴν
~οὐδεὶς
ἂν
αὐτῶν
τύχοι. |
| [27] |
λέγεις.
εἴθε
οὖν
μοι
τὸν
|
Ἔρωτα |
ἐνταῦθα
λαβεῖν
δυνατὸν
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [22] |
ἀποθανών͵
ὁ
δὲ
Λάμπις
δι΄
|
~ἔρωτα |
Μυρτίου
τῆς
ἑταίρας
ἀποσφάξας
ἑαυτόν͵ |
| [22] |
κατηρᾶτο
τῇ
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ
τὸν
|
Ἔρωτα͵ |
σεαυτὸν
δέον͵
ὃς
τοὺς
μὲν |
| [28] |
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τοῦτον
μὲν
τὸν
|
ἔρωτα͵ |
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
πάντες
νεκροὶ
ἐρῶσιν͵ |
| [24] |
τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
~τὰ
ὅμοια
|
ἐρωτᾶν |
διδάξῃς.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ |
| [1] |
ποιοῦσι
καὶ
τὰ
~τοιαῦτα
ἄπορα
|
ἐρωτᾶν |
διδάσκουσι
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ |
| [9] |
βίῳ;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Τί
τοῦτο͵
Μένιππε͵
|
ἐρωτᾷς; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδὲν
χαλεπόν͵
ὦ
Τειρεσία· |
| [9] |
ὁρῶ
τί
σοι
βούλεται
τὸ
|
ἐρώτημα· |
δοκεῖς
δ΄
οὖν
μοι
ἀπιστεῖν͵ |
| [20] |
καὶ
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ
|
~ἐρωτήσεις |
ἀπόρους
καὶ
λόγους
ἀκανθώδεις
καὶ |
| [28] |
Δήμητρος
θύγατερ͵
~μὴ
ὑπερίδητε
δέησιν
|
ἐρωτικήν. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Σὺ
δὲ
τίνων
δέῃ |
| [27] |
καὶ
ταῦτα
ὁμότεχνον
ὄντα
σοι·
|
ἐρωτικὸς |
~γὰρ
καὶ
αὐτός
εἰμι
καὶ |
| [27] |
~Ἐγώ
σοι
καὶ
περὶ
τοῦ
|
Ἔρωτος |
ἀποκρινοῦμαι
τὰ
δίκαια·
φήσει
γὰρ |
| [16] |
συνέντες
~ὑμῶν
τὴν
πανουργίαν
τοῦ
|
ἔρωτος͵ |
ἢν
καὶ
τύχωσι
παῖδας
ἔχοντες͵ |
| [21] |
εἴ
ποτε
καὶ
ἐμβάλοι
τις
|
ἐς |
αὐτοὺς
ἢ
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν |
| [29] |
ἄλλος
~νεκρός,
ἀλλ'
οὐδὲ
οὕτως
|
ἐς |
κάλλος
ἐξησκημένον,
ἵππων
καὶ
ἀνδρῶν |
| [13] |
μέρος
ὂν
τἀγαθοῦ͵
~ἄρτι
δὲ
|
ἐς |
τὰς
πράξεις
καὶ
τὸν
πλοῦτον. |
| [29] |
κάλλος
ἐξησκημένον,
ἵππων
καὶ
ἀνδρῶν
|
ἐς |
τὸ
~ἀκριβέστατον
εἰκασμένων
λίθου
τοῦ |
| [8] |
Χείρων͵
μὴ
περιπίπτῃς
σεαυτῷ
καὶ
|
ἐς |
τὸ
αὐτό
σοι
ὁ
λόγος |
| [22] |
~καὶ
παρῆλθεν
αὐτὸν
ἡ
ἀκωκή͵
|
ἐς |
τὸ
γόνυ
ὀκλάσας
δέχεται
τῇ |
| [23] |
παραδοῦναι
συγγενεῖ
γε
ὄντι͵
φέρουσα
|
ἐς |
τὸ
~κοινὸν
κατέθετο
αὐτά.
~ΑΙΑΣ |
| [10] |
διὰ
τοῦ
στομίου
~ταπεινοῦ
ὄντος
|
ἐς |
τὸ
σπήλαιον͵
οὐκ
ἂν
ἠδυνάμην |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
ἄπαγέ
με
αὖθις
|
ἐς |
τὸν
βίον.
~ΧΑΡΩΝ
~Χάριεν
λέγεις͵ |
| [2] |
τὸ
κρανίον.
~ΧΑΡΩΝ
~Μάτην
οὖν
|
ἔσῃ |
πεπλευκὼς
τοσοῦτον
πλοῦν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὁ |
| [28] |
καὶ
φεύξεταί
σε
καὶ
μάτην
|
ἔσῃ |
~τοσαύτην
ὁδὸν
ἀνεληλυθώς.
~ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
~Οὐκοῦν͵ |
| [4] |
πρὸ
σοῦ͵
ὅτι
μὴ
~ἀναγκαζόμενοι
|
ἐσῄειτε |
μηδ΄
ὠθούμενοι͵
ἀλλ΄
ἐθελούσιοι͵
γελῶντες͵ |
| [26] |
ὅμοιος͵
ἠμὲν
κακὸς
ἠδὲ
καὶ
|
ἐσθλός. |
ταῦτά
~με
ἀνιᾷ
καὶ
ἄχθομαι͵ |
| [22] |
ἤδη
μὲν
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ
|
ἐσμέν͵ |
ἀποβλέπειν
δὲ
χρὴ
καὶ
ἀποσκοπεῖν |
| [8] |
δεῖ͵
ἀλλ΄
ἀνεπιδεεῖς
τούτων
ἁπάντων
|
~ἐσμέν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅρα͵
ὦ
Χείρων͵
μὴ |
| [26] |
τῶν
ἑταίρων
ὅσοι
περὶ
σέ
|
~ἐσμεν |
οἵδε·
μετὰ
μικρὸν
δὲ
καὶ |
| [16] |
οἰόμενον
~ἐπιβήσειν
αὐτὸν
τῆς
σοροῦ
|
ἐσπέμπειν |
τὰ
πολλά͵
ὡς
μὴ
ὑπερβάλλοιντό |
| [25] |
δὲ
εἰ
μὴ
μικρὰ
~τὰ
|
ἑσπέρια |
δόξας
ἐπὶ
τὴν
ἕω
μᾶλλον |
| [25] |
εἷλον
καὶ
Γαλατῶν
ἐκράτησα
τῶν
|
ἑσπερίων |
καὶ
τὰ
~μεγάλα
ὄρη
ὑπερβὰς |
| [20] |
ἄχθῃ
ἀποθανών;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς͵
ὃς
|
ἔσπευσα |
ἐπὶ
τὸν
θάνατον
καλέσαντος
μηδενός; |
| [20] |
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Καὶ
τίς
ὁ
ἀποκείρων
|
ἔσται; |
~ΕΡΜΗΣ
~Μένιππος
οὑτοσὶ
λαβὼν
πέλεκυν |
| [7] |
δ΄
οὖν
σοι
τὸ
δεινὸν
|
ἔσται; |
ἢ
δέδιας
μὴ
ἐνδείᾳ
τοῦ |
| [29] |
μοι
ἐκεῖνα
πάντα
καὶ
ἰσότιμος
|
ἔσται |
Μαύσωλος
καὶ
~Διογένης;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ |
| [10] |
εἰς
Λεβάδειαν
γὰρ
παρέλθω
καὶ
|
ἐσταλμένος |
ταῖς
~ὀθόναις
γελοίως
μᾶζαν
ἐν |
| [9] |
ἀνάγκη
αὐταῖς
~οὔτε
παρ΄
ἔπαλξιν
|
ἑστάναι |
οὔτ΄
ἐν
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι
οὔτ΄ |
| [22] |
ἦν
τὼ
πόδε
καὶ
οὐδ΄
|
ἑστάναι |
χαμαί͵
οὐχ
ὅπως
βαδίζειν
ἐδύνατο· |
| [25] |
Μίνως
δικασάτω.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίνες
δὲ
|
ἐστέ; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας
ὁ |
| [26] |
δὲ
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους
|
ἐστὲ |
καθ΄
ἡσυχίαν
αὐτὸ
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
| [30] |
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δὲ
καὶ
|
ἔστε; |
πρότερον͵
οἶμαι͵
χρὴ
γὰρ
τοῦτο |
| [22] |
~παρεῖχες.
σὺ
δέ͵
ὦ
Ἀκαρνάν͵
|
ἔστενε |
γὰρ
κἀκεῖνος
καὶ
κατηρᾶτο
τῇ |
| [16] |
παῖς
καὶ
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ
|
ἐστὶ |
δίκαιον͵
κρατοῦσι
πάντων͵
οἱ
δὲ |
| [11] |
ὅρα
γοῦν
μὴ
τὸ
~ἐναντίον
|
ἐστὶ |
καὶ
σὺ
μὲν
εἶ
ὁ |
| [25] |
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι.
εἰ
δέ
|
ἐστι |
καλλίων
οὑτοσί͵
διότι
~διαδήματι
τὴν |
| [6] |
~Πρῶτος
οὗτός
σοι
ὁ
Πυθαγόρας
|
ἐστί. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χαῖρε͵
ὦ
Εὔφορβε
ἢ |
| [15] |
οὐδὲν
προσήκοντες;
ὃ
~δὲ
πάντων
|
ἐστὶ |
μιαρώτατον͵
ὅτι
καὶ
τὰ
τοιαῦτα |
| [14] |
ἐοίκασι.
~ΧΑΡΩΝ
~Πάνυ
γὰρ
περιπόθητά
|
ἐστι |
ταῦτα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
ἐγὼ |
| [11] |
~σώματος;
ὥστε
τί
τὸ
κωλῦόν
|
ἐστι |
τὴν
μὲν
ψυχὴν
ἐν
οὐρανῷ |
| [1] |
δὲ
εἰδῶ
μάλιστα
ὁποῖός
~τίς
|
ἐστι |
τὴν
ὄψιν
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Γέρων,
φαλακρός, |
| [7] |
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
αὐτὸ
ἡ
κόλασίς
|
ἐστι͵ |
τὸ
διψῆν
τὴν
ψυχὴν
ὡς |
| [2] |
παρὰ
τοῦ
μὴ
ἔχοντος.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Ἔστι |
δέ
τις
ὀβολὸν
μὴ
ἔχων; |
| [11] |
αὐτὸς
ἄμφω
ἦμεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
|
ἔστι |
μαθεῖν
τοῦτο
ῥᾴδιον͵
συνθέτους
δύο |
| [25] |
τῇ
φύσει
ἀγαθῇ
χρησάμενος.
ταῦτά
|
ἐστιν |
ἃ
ἐγὼ
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ |
| [5] |
πολλά.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
μὴν
ἐκεῖνά
|
ἐστιν |
ἃ
πάντες
οἱ
ποιηταὶ
θαυμάζουσι |
| [10] |
μαντικῆς͵
τί
δαὶ
ὁ
~ἥρως
|
ἐστίν; |
ἀγνοῶ
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ἐξ
ἀνθρώπου |
| [6] |
ὁ
ταῖς
φλυκταίναις
ἐξηνθηκώς͵
τίς
|
~ἐστιν; |
ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐμπεδοκλῆς͵
ὦ
Μένιππε͵
ἡμίεφθος |
| [6] |
οὗτος
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
τίς
|
ἐστιν; |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
ἐστιν·
οὗτος
δὲ |
| [6] |
ὦ
Αἰακέ͵
ποῦ
ποτε
~ἄρα
|
ἐστίν; |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μετὰ
Νέστορος
καὶ
Παλαμήδους |
| [6] |
ἰδεῖν
αὐτόν͵
εἴ
που
ἐνθάδε
|
ἐστίν. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ὁρᾷς
τὸν
φαλακρόν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [27] |
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν
|
ἐστιν |
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις. |
| [14] |
ἄξια
ταῦτα
ὠνήσω.
~ΕΡΜΗΣ
~Ταῦτά
|
ἐστιν͵ |
εἰ
μή
τι
ἄλλο
ἡμᾶς |
| [30] |
Μένιππος
οὑτοσὶ
δικάσει͵
πότερος
εὐμορφότερός
|
ἐστιν. |
εἰπέ͵
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ
καλλίων |
| [11] |
λεοντῆ͵
τὸ
μέγεθος͵
ὅλος
Ἡρακλῆς
|
ἐστιν. |
εἶτα
~τέθνηκεν
Διὸς
υἱὸς
ὤν; |
| [9] |
~βλᾶκα
μὴ
ἐξετάζοντα͵
εἴτε
δυνατά
|
ἐστιν |
εἴτε
καὶ
μή͵
παραδέχεσθαι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [20] |
ὁρᾶτε͵
τὸ
~σκαφίδιον
καὶ
ὑπόσαθρόν
|
ἐστιν |
καὶ
διαρρεῖ
τὰ
πολλά͵
καὶ |
| [5] |
δεξιά͵
~ἔνθα
ὁ
Ὑάκινθός
τέ
|
ἐστιν |
καὶ
Νάρκισσος
καὶ
Νιρεὺς
καὶ |
| [27] |
οἶσθα
δὲ
ὡς
ἀκούσιόν
τί
|
~ἐστιν |
καί
τις
ἡμᾶς
δαίμων
ἄγει |
| [5] |
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον
ἡ
Ἑλένη
|
ἐστίν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
διὰ
τοῦτο
αἱ |
| [20] |
ποιήσωμεν.
Οὑτοσὶ
τίς
ὁ
πρῶτός
|
ἐστιν; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μένιππος
ἔγωγε.
ἀλλ΄
ἰδοὺ |
| [5] |
καὶ
ἔχει
τὴν
χρόαν͵
κάλλιστά
|
ἐστιν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
τοῦτο͵
ὦ
Ἑρμῆ͵ |
| [10] |
φῄς͵
μήτε
θεός͵
καὶ
συναμφότερόν
|
ἐστιν; |
~νῦν
οὖν
ποῦ
σου
τὸ |
| [2] |
ἀκριβῶς·
~οὐδένος
αὐτῷ
μέλει.
οὗτός
|
ἐστιν |
ὁ
Μένιππος.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν |
| [20] |
ὁ
ἐπὶ
τῶν
φροντίδων
τίς
|
ἐστιν͵ |
ὁ
τὸν
βαθὺν
πώγωνα
~καθειμένος; |
| [1] |
ἐπειδὰν
τάχιστα
ἀνέλθῃς
σὸν
~γάρ
|
ἐστιν, |
οἶμαι,
ἀναβιῶναι
αὔριον
ἤν
που |
| [6] |
μάνθανε·
~οὗτος
μὲν
ὅτι
Κέρβερός
|
ἐστιν |
οἶσθα͵
καὶ
τὸν
πορθμέα
τοῦτον͵ |
| [11] |
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐχ
Ἡρακλῆς
οὗτός
|
ἐστιν; |
οὐ
μὲν
οὖν
ἄλλος͵
μὰ |
| [6] |
Αἰακέ͵
τίς
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
|
ἐστιν· |
οὗτος
δὲ
Κροῖσος͵
ὁ
δ΄ |
| [28] |
~καὶ
οἶσθα
οἷον
τὸ
ἐρᾶν
|
ἐστιν. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Εἶτα
τί
σε
ὀνήσει |
| [3] |
τὰς
οἰμωγάς͵
καὶ
ὅλως
λυπηρός
|
ἐστιν. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
ταῦτά
φασιν͵
ὦ |
| [29] |
δή
τι
μέγα
οἰκοδόμημα
αὐτοῖς
|
ἐστιν· |
~σὺ
δέ,
ὦ
βέλτιστε,
οὐχ |
| [6] |
οἷος
δὲ
καὶ
ὁ
Κροῖσός
|
~ἐστιν. |
τὸν
Σαρδανάπαλλον
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵ |
| [20] |
ὁ
καλὸς
δ΄
οὗτος
τίς
|
~ἐστιν; |
~ΧΑΡΜΟΛΕΩΣ
~Χαρμόλεως
ὁ
Μεγαρικὸς
ἐπέραστος͵ |
| [10] |
σύνθετον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὃ
μήτε
ἄνθρωπός
|
ἐστιν͵ |
ὡς
φῄς͵
μήτε
θεός͵
καὶ |
| [14] |
~ἀπὸ
τούτων
ἀπολάβοιμι;
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
|
ἔστιν |
ἄλλως͵
ὦ
Ἑρμῆ.
νῦν
δὲ |
| [1] |
ἐρύθημα
ἐπὶ
τοῦ
προσώπου
ἔτι
|
ἔστιν |
ἢ
νεῦρα
~εὔτονα
ἢ
ὦμοι |
| [15] |
ἀνδρῶν.
διὰ
ταῦτα
ὁ
μὲν
|
ἔστω |
ἀθάνατος͵
οἱ
δὲ
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ |
| [20] |
ἀποβαλών.
παρὰ
δὲ
~τὴν
ἀποβάθραν
|
ἑστὼς |
διαγίνωσκε
αὐτοὺς
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς |
| [7] |
σεαυτὸν
ὀδύρῃ
ἐπὶ
τῇ
λίμνῃ
|
ἑστώς; |
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὅτι͵
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόλωλα |
| [4] |
~ἐμφῆναι
τοῖς
ἔξω
τοῦ
στομίου
|
ἑστῶσιν |
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
δὲ
κατέκυψεν
εἴσω |
| [8] |
δαί
σε
ἔρως
τοῦ
θανάτου
|
ἔσχεν͵ |
ἀνεράστου
τοῖς
πολλοῖς
~χρήματος;
~ΧΕΙΡΩΝ |
| [19] |
δὲ
αἱ
τελευταῖαι
τὸν
κληρονόμον
|
ἔσχον; |
ἦ
πού
τινα
τῶν
ἀπὸ |
| [23] |
δὲ
Λαέρτου͵
ὃν
ἐγὼ
πολλάκις
|
ἔσωσα |
~κινδυνεύοντα
κατακεκόφθαι
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵ |
| [25] |
δοκεῖ
οἷα
ἐποίει
ἐν
Καπύῃ
|
ἑταίραις |
συνὼν
καὶ
~τοὺς
τοῦ
πολέμου |
| [22] |
Λάμπις
δι΄
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς
|
ἑταίρας |
ἀποσφάξας
ἑαυτόν͵
ὁ
δὲ
Βλεψίας |
| [26] |
ἀκλήροις
καὶ
ἀβίοις
ἀνδράσιν.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
|
~Ἑταιρικὴ |
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵
ἐμὲ
δὲ |
| [23] |
προσειπεῖν
ἠξίωσας
ἄνδρα
~συστρατιώτην
καὶ
|
ἑταῖρον͵ |
ἀλλ΄
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα
βαίνων
παρῆλθες; |
| [17] |
~καὶ
μὴν
οὐκ
ἔδει
γε
|
ἑταίρῳ |
ἀνδρὶ
ἐπιγελᾶν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Ἀστεῖα
γάρ͵ |
| [26] |
διατεταγμένοις.
ἄλλως
τε
ὁρᾷς
τῶν
|
ἑταίρων |
ὅσοι
περὶ
σέ
~ἐσμεν
οἵδε· |
| [13] |
~Φιλίππου
δηλαδή·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἐτεθνήκειν |
Ἄμμωνος
ὤν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ
μὴν |
| [11] |
νῦν
μανθάνω·
δύο
γὰρ
φῂς
|
ἔτεκεν |
ἡ
Ἀλκμήνη
κατὰ
τὸ
~αὐτὸ |
| [9] |
με
τὰ
τῆς
~Μηδείας
ἰαμβεῖακαὶ
|
ἔτεκές |
ποτε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵
ἢ |
| [9] |
~Οὐ
στεῖρα
μὲν
ἤμην͵
οὐκ
|
ἔτεκον |
δ΄
ὅλως.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἱκανὸν
τοῦτο· |
| [17] |
ἔχουσαν
τὸ
φάρμακον͵
τὴν
δὲ
|
~ἑτέραν |
ἐμοί͵
σφαλεὶς
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως |
| [13] |
ὧν
ἔδρασας
αὐτούς.
ὥστε
τὴν
|
ἑτέραν |
σὺ
ταύτην
βάδιζε
καὶ
~πῖνε |
| [10] |
μὴ
ζῶντες
καὶ
ὑμεῖς
τοιαῦτα
|
ἐτερατεύεσθε |
~ὡς
τὰ
μέλλοντα
προειδότες
καὶ |
| [20] |
ἐπεὶ
καταδύσεις
τὸ
σκάφος
τὸν
|
ἕτερον |
πόδα
ὑπερθεὶς
~μόνον·
ἀλλὰ
καὶ |
| [3] |
κατάστησον
ἢ
ἡμεῖς
μετοικήσομεν
εἰς
|
ἕτερον |
τόπον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
δ΄
ὑμᾶς |
| [7] |
τοῦτον
ἢ
θάνατον
ἐντεῦθεν
εἰς
|
~ἕτερον |
τόπον.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὀρθῶς
μὲν
λέγεις· |
| [22] |
καὶ
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
δὲ
μάλα
|
ἐτερπόμην |
ἐπ΄
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
μέν͵ |
| [15] |
ζῆν
ἔασον
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα
|
ἔτεσιν͵ |
ἃ
~βεβίωκεν͵
ἐπιμετρήσας
ἄλλα
τοσαῦτα͵ |
| [16] |
δίκαιον͵
ἐμὲ
μὲν
τεθνάναι
τριάκοντα
|
ἔτη |
~γεγονότα͵
τὸν
δὲ
ὑπὲρ
τὰ |
| [22] |
~τεθνάναι;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲν
τοιοῦτο͵
ἀλλ΄
|
ἔτη |
μὲν
ἐγεγόνειν
ἀμφὶ
τὰ
ἐνενήκοντα͵ |
| [19] |
Πολύστρατε͵
καὶ
σὺ
παρ΄
ἡμᾶς
|
ἔτη |
οἶμαι
οὐ
πολὺ
~ἀποδέοντα
τῶν |
| [19] |
ὡραίων
Φρύγα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἀμφὶ
πόσα
|
ἔτη͵ |
ὦ
Πολύστρατε;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Σχεδὸν
ἀμφὶ |
| [12] |
βάρβαροι
κατεπλάγησάν
με
καὶ
οὐδεὶς
|
ἔτι |
~ἀνθίστατο
οἰόμενοι
θεῷ
μάχεσθαι͵
ὥστε |
| [4] |
καὶ
εἶδε
τὸν
ζόφον͵
κἀγὼ
|
ἔτι |
διαμέλλοντα
αὐτὸν
δακὼν
τῷ
~κωνείῳ |
| [13] |
σε
οἱ
Μακεδόνες
ἔθαψαν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
~Ἔτι |
ἐν
Βαβυλῶνι
κεῖμαι
τριακοστὴν
ἡμέραν |
| [28] |
τῆς
γυναικὸς
δέ͵
ἣν
νεόγαμον
|
~ἔτι |
ἐν
τῷ
θαλάμῳ
καταλιπὼν
ᾠχόμην |
| [1] |
ἢ
ἐρύθημα
ἐπὶ
τοῦ
προσώπου
|
ἔτι |
ἔστιν
ἢ
νεῦρα
~εὔτονα
ἢ |
| [9] |
τῇ
μαντικῇ
~τὴν
συμφοράν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἔτι |
ἔχῃ͵
ὦ
Τειρεσία͵
τῶν
ψευσμάτων; |
| [7] |
δὲ
ἡ
ψυχὴ
πῶς
ἂν
|
ἔτι |
ἢ
διψῴης
ἢ
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ |
| [8] |
οὐκ
ἀσύνετον
ὄντα.
οὐκ
ἦν
|
ἔτι |
ἡδὺ
ἀπολαύειν
τῆς
~ἀθανασίας.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [16] |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
~μεστὸν
ὄντα͵
οὐδὲν
|
ἔτι |
ἡδὺ
εἰδότα͵
ἔμψυχόν
τινα
τάφον |
| [20] |
δὲ
καὶ
ἡμεῖς.
τί
οὖν
|
ἔτι |
καὶ
μέλλετε;
~δικασθῆναι
δεήσει͵
καὶ |
| [19] |
~Τὸ
μὲν
πρῶτον
ἅπαντα
ἐδυνάμην·
|
ἔτι |
καὶ
παῖδες
ὡραῖοι
ἦσαν
~πολλοὶ |
| [22] |
πορθμέως.
τί
οὖν
ἄν
τις
|
ἔτι |
λέγοι
περὶ
τῶν
νέων͵
ὁπότε |
| [16] |
μὲν
τὸν
~ὑπέργηρων
ὀδόντας
τρεῖς
|
ἔτι |
λοιποὺς
ἔχοντα͵
μόγις
ὁρῶντα͵
οἰκέταις |
| [3] |
βιῶναι
κακῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ἀποθανόντες
|
ἔτι |
μέμνηνται
~καὶ
περιέχονται
τῶν
ἄνω· |
| [1] |
μὲν
~γὰρ
ἐν
ἀμφιβόλῳ
σοὶ
|
ἔτι |
ὁ
γέλως
ἦν
καὶ
πολὺ |
| [20] |
ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Εἶεν.
τί
|
ἔτι; |
πᾶν
γὰρ
ἀφῆκα͵
ὡς
ὁρᾷς. |
| [25] |
αὐτοῦ
διήνεγκα͵
ὃς
νέος
ὢν
|
ἔτι |
παρελθὼν
ἐπὶ
~τὰ
πράγματα
καὶ |
| [21] |
πλοῦτον
παρὰ
~Ἀντισθένους
καὶ
σοὶ
|
ἔτι |
πλείω
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἀλλ΄
οἱ |
| [15] |
γε
οἷόν
τε
ἦν͵
καὶ
|
ἔτι |
πλείω͵
τοὺς
~δὲ
κόλακας
αὐτοῦ |
| [16] |
τὰ
ἐνενήκοντα
γέροντα
Θούκριτον
ζῆν
|
ἔτι; |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Δικαιότατον
μὲν
οὖν͵
ὦ |
| [13] |
Ἀλέξανδρε͵
ὁρῶν
καὶ
ἐν
ᾅδου
|
ἔτι |
σε
μωραίνοντα
~καὶ
ἐλπίζοντα
Ἄνουβιν |
| [29] |
καλὲ
Μαύσωλε,
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
|
ἔτι |
σοι
ἐκείνη
οὔτε
ἡ
μορφὴ |
| [20] |
ἔμβηθι
δ΄
οὖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἓν
|
ἔτι |
τὸ
βαρύτατον
ὑπὸ
μάλης
ἔχει. |
| [26] |
Νέστορος͵
ἀλλὰ
τότε
μὲν
ἄπειρος
|
ἔτι |
τῶν
ἐνταῦθα
ὢν
καὶ
~τὸ |
| [11] |
πρόχειρον·
ἐγὼ
δὲ
τί
ἂν
|
ἔτι |
φοβοίμην
σε
~ἅπαξ
τεθνεώς;
ἀτὰρ |
| [21] |
τὰς
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερὸν
|
ἐτίθεντο͵ |
Ἀριστέαν
μὲν
ὁ
Μοίριχος͵
εἰ |
| [20] |
καὶ
ἠρίστευσα
καὶ
ἡ
πόλις
|
ἐτίμησέν |
με.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄφες
ὑπὲρ
γῆς |
| [17] |
δὲ
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
|
ἕτοιμον |
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ· |
| [17] |
δύο
δὴ
ὁ
μειρακίσκος
κύλικας
|
~ἑτοίμους |
ἔχων
τὴν
μὲν
τῷ
Πτοιοδώρῳ |
| [12] |
πρὸς
τὰς
σὰς
πράξεις
~ἐπαινέσαι
|
ἐτόλμησεν. |
σὺ
δὲ
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν |
| [22] |
ὃς
τοὺς
μὲν
πολεμίους
~οὐδεπώποτε
|
ἔτρεσας͵ |
ἀλλὰ
φιλοκινδύνως
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν |
| [19] |
τῆς
γῆς
τὰ
κάλλιστα.
ΣΙΜΥΛΟΣ
|
Ἐτυράννησας͵ |
~ὦ
Πολύστρατε͵
μετ΄
ἐμέ;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ |
| [22] |
ὦ
Κράτης
καὶ
Ἀντίσθενες͵
τοιούτων
|
ἐτύχετε |
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵
ἐμοὶ
δὲ
Βλεψίας |
| [20] |
τοῦτο.
~ΕΡΜΗΣ
~Ὁ
πέλεκυς
ἱκανός.
|
εὖ |
γε.
ἀνθρωπινώτερος
νῦν
ἀναπέφηνας
~ἀποθέμενος |
| [3] |
~Ὅσης
δὲ
ἐγὼ
τρυφῆς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εὖ |
γε͵
οὕτω
ποιεῖτε·
ὀδύρεσθε
μὲν |
| [16] |
ἐφειστήκει
θαπτομένῳ
πρῴην
ἐπιγελῶν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Εὖ |
γε͵
ὦ
Θούκριτε͵
ζῴης
ἐπὶ |
| [24] |
πρώτῳ
παρασχόντι
~τὴν
αἰτίαν.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Εὖ |
γε͵
ὦ
Μίνως͵
ὅτι
καὶ |
| [6] |
καὶ
ὁ
τοῦ
Κλεινίου.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εὖ |
γε͵
ὦ
Σώκρατες͵
ὅτι
κἀνταῦθα |
| [25] |
μεγάλῃ
ἱππομαχίᾳ͵
καὶ
τοὺς
φίλους
|
εὖ |
~ἐποίησα
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην. |
| [21] |
περιπεσόντες
τῷ
Ἰάπυγι
~ἀνετράπησαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Εὖ |
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
δὲ
ὁπότε
ἐν |
| [20] |
~ΡΗΤΩΡ
~Ην
ἰδού͵
ἀποτίθεμαι.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Εὖ |
ἔχει·
ὥστε
λύε
τὰ
ἀπόγεια͵ |
| [20] |
μναῖ
τριχῶν
εἰσι
τοὐλάχιστον.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Εὖ |
λέγεις·
ἀπόθου
καὶ
τοῦτον.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ |
| [27] |
ἀδύνατόν
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Εὖ |
λέγεις.
εἴθε
οὖν
μοι
τὸν |
| [27] |
γυναικὸς
ἐπὶ
~Τροίαν
ἤγαγεν.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Εὖ |
λέγεις·
ἐκεῖνόν
μοι
αἰτιατέον.
~ΜΕΝΕΛΑΟΣ |
| [20] |
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Εὖ |
λέγεις͵
καὶ
οὕτω
ποιήσωμεν.
Οὑτοσὶ |
| [8] |
ὅλως
τὸ
τερπνὸν
ἦν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εὖ |
λέγεις͵
ὦ
Χείρων.
τὰ
ἐν |
| [15] |
πανοῦργοι
ὄντες.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Πολλὰ
κἀκεῖνος
|
εὖ |
μάλα
διαβουκολεῖ
αὐτοὺς
καὶ
ἐλπίζει͵ |
| [28] |
οὐδὲ
διαγνῶναι
~δυναμένη;
φοβήσεται
γὰρ
|
εὖ |
οἶδα
καὶ
φεύξεταί
σε
καὶ |
| [20] |
εὔθυνε͵
ὦ
πορθμεῦ͵
τὸ
~πηδάλιον·
|
εὖ |
πάθωμεν.
τί
οἰμώζετε͵
ὦ
μάταιοι͵ |
| [20] |
τὸν
τρίβωνα
δὲ
οὐδὲ
ἐκόμισα
|
εὖ |
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε͵
ὦ
Μένιππε |
| [19] |
γένειον
καὶ
βαρβαρίζων͵
Κόδρου
δὲ
|
εὐγενέστερος |
καὶ
Νιρέως
~καλλίων
καὶ
Ὀδυσσέως |
| [25] |
παραβάλλεσθαι
ἀξιῶ;
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δί΄
|
εὐγνώμονα |
φῄς͵
ὦ
Σκιπίων·
ὥστε
πρῶτος |
| [25] |
ἐμαυτὸν
~παρέσχον
καὶ
καταδικασθεὶς
ἤνεγκα
|
εὐγνωμόνως |
τὸ
πρᾶγμα.
καὶ
ταῦτα
~ἔπραξα |
| [29] |
τῶν
ὑπὲρ
γῆς,
ἐν
οἷς
|
εὐδαιμονεῖν |
ᾤετο,
Διογένης
δὲ
~καταγελάσεται
αὐτοῦ. |
| [13] |
πῶς
φέρεις͵
ὁπόταν
ἐννοήσῃς
ὅσην
|
~εὐδαιμονίαν |
ὑπὲρ
γῆς
ἀπολιπὼν
ἀφῖξαι͵
σωματοφύλακας |
| [6] |
ἐμοῦ
δὲ
τί
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εὐδαίμων͵ |
ὦ
Σώκρατες͵
ἄνθρωπος
εἶ
τά |
| [24] |
~τὴν
χάριν
ἰστέον
ἢ
τίνα
|
εὐεργέτην |
ἀναγραπτέον;
~ΜΙΝΩΣ
~Τὸν
πέμψαντα͵
ὦ |
| [20] |
τὸ
δέρμα
ὅλον.
~ἔχει
καλῶς͵
|
εὔζωνος |
εἶ͵
ἐπίβαινε
ἤδη.
~ὁ
δὲ |
| [20] |
~μὲν
ἄπιτε
πρὸς
τὸ
δικαστήριον
|
εὐθεῖαν |
ἐκείνην
προϊόντες͵
ἐγὼ
δὲ
καὶ |
| [30] |
ἀπὸ
τοῦ
Θερσίτου
~κρανίου,
ὅτι
|
εὔθρυπτον |
τὸ
σόν·
ἀλαπαδνὸν
γὰρ
αὐτὸ |
| [22] |
ἄγομεν·
ὥστε
τί
οὐκ
ἄπιμεν
|
εὐθὺ |
τῆς
~καθόδου
περιπατήσοντες͵
ὀψόμενοι
τοὺς |
| [20] |
~ἀγκύριον
ἀνεσπάσθω͵
πέτασον
τὸ
ἱστίον͵
|
εὔθυνε͵ |
ὦ
πορθμεῦ͵
τὸ
~πηδάλιον·
εὖ |
| [19] |
τὰ
ἀγαθά·
καὶ
ἕωθεν
μὲν
|
~εὐθὺς |
ἐπὶ
θύρας
ἐφοίτων
μάλα
πολλοί͵ |
| [21] |
ἢ
~παρρησίαν
ἢ
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν
|
εὐθὺς |
καὶ
διέρρει͵
τοῦ
πυθμένος
~στέγειν |
| [28] |
καθικόμενον
ἐν
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν
|
εὐθὺς |
~καλὸν
ἀπεργάσασθαι
αὐτὸν͵
οἷος
ἦν |
| [25] |
τινὰ
καὶ
τῷ
τολμήσαντι
~παραδιδόντας
|
εὐθὺς |
τὴν
νίκην.
Ἀλέξανδρος
δὲ
πατρῴαν |
| [12] |
καὶ
οἱ
Ἰνδῶν
ἐλέφαντες
οὐκ
|
~εὐκαταφρόνητόν |
τι
ἔργον͵
καὶ
ὅμως
οὐ |
| [13] |
ὁ
Αἰακὸς
οὐδὲ
ὁ
Κέρβερος
|
εὐκαταφρόνητος. |
ἐκεῖνο
δέ
γε
~ἡδέως
ἂν |
| [25] |
δοκεῖ͵
τρίτος
Ἀννίβας
οὐδὲ
οὗτος
|
~εὐκαταφρόνητος |
ὤν.
~ΑΧΙΛΕΩΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
| [25] |
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
Σκύθας
δὲ
οὐκ
|
εὐκαταφρονήτους |
ἄνδρας
~ὑπερβὰς
τὸν
Τάναϊν
ἐνίκησα |
| [15] |
πάνυ
γεγηρακότα
λέγω͵
τὸν
πλούσιον
|
~Εὐκράτην͵ |
ᾧ
παῖδες
μὲν
οὐκ
εἰσίν͵ |
| [29] |
εἰ
γοῦν
τινα
ἑλοίμεθα
δικαστὴν
|
εὐμορφίας |
πέρι,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν,
~τίνος |
| [30] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔτε
σὺ
οὔτε
ἄλλος
|
εὔμορφος· |
ἰσοτιμία
γὰρ
ἐν
ᾅδου
καὶ |
| [30] |
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
καὶ
|
εὐμορφότερον |
ἡγῇ.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἐμέ
γε
τὸν |
| [30] |
ἐκεῖνος
ὁ
τυφλὸς
ἐπῄνεσεν
ἁπάντων
|
~εὐμορφότερον |
προσειπών͵
ἀλλ΄
ὁ
φοξὸς
ἐγὼ |
| [30] |
~ἴσασιν.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Οὔκουν
ἐγὼ
ἐνταῦθα
|
εὐμορφότερός |
εἰμι͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔτε |
| [30] |
δή͵
Μένιππος
οὑτοσὶ
δικάσει͵
πότερος
|
εὐμορφότερός |
ἐστιν.
εἰπέ͵
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ |
| [13] |
~αὐτῇ
καὶ
βλέπεσθαι
ἐν
τῇ
|
εὐνῇ͵ |
εἶτα
οὕτω
σε
τεχθῆναι͵
τὸν |
| [21] |
ἡμέρας͵
οἱ
δὲ
κλῆροι
εἰς
|
Εὐνόμιον |
καὶ
~Θρασυκλέα
περιῆλθον
ἄμφω
συγγενεῖς |
| [19] |
ἐκ
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
εἶτά
σοι
|
εὐξαμένῳ |
ἔδωκεν
νέον
εἶναι
καὶ
καλὸν |
| [19] |
μου
καὶ
νῦν
ἐν
τοῖς
|
εὐπατρίδαις |
ἀριθμεῖται
ὑπεξυρημένος
~μὲν
τὸ
γένειον |
| [20] |
ὁ
~πορθμεὺς
ἄλλους
μετελευσόμεθα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Εὐπλοεῖτε͵ |
ὦ
Ἑρμῆ·
προΐωμεν
δὲ
καὶ |
| [20] |
ἐπίστασθε.
~ΕΡΜΗΣ
~Πῶς
οὖν
ποιήσαντες
|
εὐπλοήσομεν; |
~ΧΑΡΩΝ
~Ἐγὼ
ὑμῖν
φράσω·
γυμνοὺς |
| [1] |
τούτους
φιλοσόφους
ἐπισκώπτει.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ῥᾴδιον
|
εὑρεῖν |
ἀπό
γε
τούτων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Βούλει |
| [9] |
γὰρ
ἀκήκοας͵
ὦ
Τειρεσία͵
τῆς
|
Εὐριπίδου |
Μηδείας͵
οἷα
εἶπεν
~οἰκτείρουσα
τὸ |
| [1] |
τε
πολλῶν
καὶ
εἴ
που
|
~εὕροι |
ἐν
τῇ
τριόδῳ
Ἑκάτης
δεῖπνον |
| [29] |
τοῦ
καλλίστου,
οἷον
οὐδὲ
νεὼν
|
εὕροι |
τις
~ἂν
ῥᾳδίως.
οὐ
δοκῶ |
| [1] |
που
ἴδῃς
Μένιππον
τὸν
κύνα,
|
~εὕροις |
δ'
ἂν
αὐτὸν
ἐν
Κορίνθῳ |
| [28] |
αὐτὴν
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
τὴν
|
Εὐρυδίκην |
παρέδοτε
~καὶ
τὴν
ὁμογενῆ
μου |
| [1] |
προσώπου
ἔτι
ἔστιν
ἢ
νεῦρα
|
~εὔτονα |
ἢ
ὦμοι
καρτεροί,
ἀλλὰ
πάντα |
| [20] |
ταῦτα͵
κοῦφα
γὰρ
καὶ
πάνυ
|
εὔφορα |
ὄντα
καὶ
~πρὸς
τὸν
κατάπλουν |
| [6] |
Πυθαγόρας
ἐστί.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χαῖρε͵
ὦ
|
Εὔφορβε |
ἢ
Ἄπολλον
ἢ
ὅ
τι |
| [16] |
~ὅσῳ
γὰρ
ὑμεῖς
ἐκείνους
ἀποθανεῖν
|
εὔχεσθε͵ |
τοσούτῳ
ἅπασιν
ἡδὺ
~προαποθανεῖν
ὑμᾶς |
| [15] |
μιαρώτατον͵
ὅτι
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
εὐχόμενοι |
ὅμως
~θεραπεύουσιν
ἔν
γε
τῷ |
| [26] |
γέλωτα
~ὄφλωμεν
ὥσπερ
σὺ
τοιαῦτα
|
εὐχόμενος. |
~ΑΙΑΚΟΥ
ΚΑΙ
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τί |
| [16] |
γε
ὁ
μὲν
ζῇ
μηδένα
|
εὐχόμενος |
~ἀποθανεῖν
τῶν
φίλων͵
σὺ
δὲ |
| [14] |
οὖν
ἐγὼ
καθεδοῦμαι
τὰ
κάκιστα
|
εὐχόμενος |
γενέσθαι͵
ὡς
ἂν
~ἀπὸ
τούτων |
| [15] |
δικαιότατον·
τί
γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες
|
εὔχονται |
~ἀποθανεῖν
ἐκεῖνον
ἢ
τῶν
χρημάτων |
| [20] |
καὶ
ταύτας
ἐπῆρκεν͵
οὐκ
οἶδα
|
ἐφ΄ |
ὅτῳ
~ἀνατείνων
ἑαυτόν.
τί
τοῦτο; |
| [20] |
προεδρίαν
ἔχε
παρὰ
τὸν
~κυβερνήτην
|
ἐφ΄ |
ὑψηλοῦ͵
ὡς
ἐπισκοπῇς
ἅπαντας.
ὁ |
| [30] |
ἐγὼ
καὶ
ψεδνὸς
οὐδὲν
χείρων
|
~ἐφάνην |
τῷ
δικαστῇ.
ὅρα
δὲ
σύ͵ |
| [19] |
μὲν
ἕκαστον
αὐτῶν
κληρονόμον
ἀπολιπεῖν
|
ἔφασκον͵ |
~ὁ
δ΄
ἐπίστευέν
τε
ἂν |
| [6] |
λέγεινοὐδὲν
εἰδότα.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
αὐτὸς
|
ἔφασκον |
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵
οἱ
δὲ |
| [16] |
δὲ
τοσοῦτόν
μοι
~δέλεαρ
καταπιὼν
|
ἐφειστήκει |
θαπτομένῳ
πρῴην
ἐπιγελῶν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Εὖ |
| [15] |
Δάμωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον
|
ἐφεξῆς |
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον
ἂν
δόξειε |
| [20] |
ἔασόν
με
ἔχειν
καὶ
τὴν
|
ἐφεστρίδα. |
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα |
| [20] |
ᾖ
καὶ
τὰ
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
|
ἔφην͵ |
ἀποβαλών.
παρὰ
δὲ
~τὴν
ἀποβάθραν |
| [13] |
βάδιζε
καὶ
~πῖνε
πολλάκις͵
ὡς
|
ἔφην. |
~ΕΡΜΟΥ
ΚΑΙ
ΧΑΡΩΝΟΣ
~ΕΡΜΗΣ
~Λογισώμεθα͵ |
| [22] |
υἱόν͵
Οὐκ
ἄδικα
μέντοι
~ἔπαθες͵
|
ἔφην͵ |
ὑπ΄
αὐτοῦ͵
εἰ
τάλαντα
ἔχων |
| [26] |
καὶ
~Φοίνικος.
ἠκροώμην
γάρ͵
ὁπότε
|
ἔφης |
βούλεσθαι
ἐπάρουρος
ὢν
θητεύειν
~παρά |
| [5] |
ὦ
Μένιππε͵
ζῶσαν
τὴν
γυναῖκα·
|
ἔφης |
γὰρ
ἂν
καὶ
σὺ
~ἀνεμέσητον |
| [12] |
τε
καὶ
τοῦτο͵
ὃ
χρήσιμον
|
ἔφης͵ |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τὸ
διὰ
~τοῦτο |
| [1] |
ἃ
~δὲ
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
|
ἔφησθα, |
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί |
| [13] |
οἶδα͵
ὦ
Διόγενες·
οὐ
γὰρ
|
ἔφθασα |
ἐπισκῆψαί
τι
περὶ
αὐτῆς
ἢ |
| [19] |
ἕωθεν
μὲν
~εὐθὺς
ἐπὶ
θύρας
|
ἐφοίτων |
μάλα
πολλοί͵
μετὰ
δὲ
παντοῖά |
| [23] |
σὺ
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν
|
ἐφόνευσας͵ |
ἐμέλλησας
δὲ
καὶ
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵ |
| [12] |
τῷ
δορατίῳ
~διελάσας
μεταξὺ
δειπνοῦντα
|
ἐφόνευσας͵ |
ὅτι
με
πρὸς
τὰς
σὰς |
| [6] |
σέ͵
ὦ
κάθαρμα͵
ἡ
Ἑλλὰς
|
ἔφριττε |
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
~Ἑλλήσποντον͵
διὰ |
| [22] |
τὴν
ἄνοιαν͵
ὡς
τὰ
χρήματα
|
ἐφύλαττεν |
τοῖς
οὐδὲν
προσήκουσιν
~κληρονόμοις͵
εἰς |
| [21] |
καὶ
ὄνυξι
~καὶ
πάσῃ
μηχανῇ
|
ἐφύλαττον. |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐκοῦν
ἡμεῖς
μὲν
ἕξομεν |
| [6] |
οὐδέν
σε
ὤνησεν
~τὸ
σόφισμα·
|
ἐφωράθης |
γὰρ
τεθνεώς.
ὁ
Σωκράτης
δέ͵ |
| [19] |
~Ηδη
μανθάνω
ἅτινά
σοι
ἐκεῖνος
|
ἐχαρίζετο. |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλὰ
πολὺ
ἐκείνων |
| [20] |
ἀνδρῶν
ἄριστε͵
καὶ
τὴν
προεδρίαν
|
ἔχε |
παρὰ
τὸν
~κυβερνήτην
ἐφ΄
ὑψηλοῦ͵ |
| [20] |
~γελᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Μηδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
|
ἔχε |
ταῦτα͵
κοῦφα
γὰρ
καὶ
πάνυ |
| [20] |
ἔτι
τὸ
βαρύτατον
ὑπὸ
μάλης
|
ἔχει. |
~ΕΡΜΗΣ
~Τί͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [11] |
οὐρανῷ
τοῖς
θεοῖς
~σύνεστι
καὶ
|
ἔχει |
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν |
| [20] |
ἐρύθημα
καὶ
τὸ
δέρμα
ὅλον.
|
~ἔχει |
καλῶς͵
εὔζωνος
εἶ͵
ἐπίβαινε
ἤδη. |
| [6] |
τί
σοι
ἐδώδιμον
ἡ
πήρα
|
ἔχει. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κυάμους͵
ὦγαθέ·
ὥστε
οὐ |
| [29] |
σώματος
εἰ
καί
τινα
τάφον
|
ἔχει |
οὐκ
οἶδεν·
οὐδὲ
γὰρ
ἔμελεν |
| [18] |
μοι
ἐπιπεσόντος͵
καὶ
νῦν
Ἑρμόλαος
|
ἔχει |
τἀμὰ
~ὥσπερ
τις
λάβραξ
καὶ |
| [5] |
δόξει͵
ὅτε
μέντοι
ἀνθεῖ
καὶ
|
ἔχει |
τὴν
χρόαν͵
κάλλιστά
ἐστιν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [8] |
δημοτικὴ
καὶ
τὸ
~πρᾶγμα
οὐδὲν
|
ἔχει |
τὸ
διάφορον
ἐν
φωτὶ
εἶναι |
| [22] |
τοῦτο;
ἆρα
τὸ
φίλτρον
αὐτοὺς
|
ἔχει |
τοῦ
βίου;
τοῦτον
οὖν
~τὸν |
| [20] |
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀκούσατε
ὡς
|
ἔχει |
ὑμῖν
τὰ
πράγματα.
μικρὸν
μὲν |
| [20] |
~Ην
ἰδού͵
ἀποτίθεμαι.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
|
ἔχει· |
ὥστε
λύε
τὰ
ἀπόγεια͵
τὴν |
| [17] |
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον
|
ἔχειν |
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
εἰ |
| [20] |
ἀλλὰ
τὸ
διάδημα
ἔασόν
με
|
ἔχειν |
καὶ
τὴν
ἐφεστρίδα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵ |
| [23] |
ἀμείνων
ἠξίου
εἶναι
καὶ
~ἐπιτηδειότερος
|
ἔχειν |
τὰ
ὅπλα.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Αἰτιῶ
τοιγαροῦν͵ |
| [25] |
πόλεις
καὶ
τὴν
πεδινὴν
Ἰταλίαν
|
~ἐχειρωσάμην |
καὶ
μέχρι
τῶν
προαστείων
τῆς |
| [25] |
ἐλέφαντας
αὐτῶν
εἶχον
καὶ
~Πῶρον
|
ἐχειρωσάμην͵ |
καὶ
Σκύθας
δὲ
οὐκ
εὐκαταφρονήτους |
| [12] |
οὐδετέρου
~ἐκείνων
λαβόντος͵
ἐγὼ
μόνος
|
ἐχειρωσάμην. |
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Ὁρᾷς
ὅτι
ταῦτα
ὡς |
| [7] |
τοῦ
~πιεῖν;
οὐ
γὰρ
σῶμα
|
ἔχεις͵ |
ἀλλ΄
ἐκεῖνο
μὲν
ἐν
Λυδίᾳ |
| [30] |
δὲ
ἃ
βλέπω
καὶ
νῦν
|
ἔχεις͵ |
ἐκεῖνα
δέ
οἱ
τότε
~ἴσασιν. |
| [2] |
~Δεῖξον
τί
ἐν
τῇ
πήρᾳ
|
ἔχεις. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Θέρμους͵
εἰ
θέλεις͵
καὶ |
| [30] |
γὰρ
αὐτὸ
καὶ
οὐκ
ἀνδρῶδες
|
~ἔχεις. |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Καὶ
μὴν
ἐροῦ
Ὅμηρον͵ |
| [9] |
μαντικῇ
~τὴν
συμφοράν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἔτι
|
ἔχῃ͵ |
ὦ
Τειρεσία͵
τῶν
ψευσμάτων;
ἀλλὰ |
| [25] |
φίλους
εὖ
~ἐποίησα
καὶ
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
ἠμυνάμην.
εἰ
δὲ
καὶ
θεὸς |
| [24] |
γὰρ
δὴ
ἐκεῖνό
γε
εἰπεῖν
|
ἔχοι |
τις
~ὡς
ἀντιλέγειν
δυνατὸν
ἦν |
| [4] |
γε
τῶν
τοιούτων
εἰπεῖν
ἂν
|
ἔχοιμι͵ |
ἕως
τοῦ
στομίου
~τολμηροὶ
καὶ |
| [9] |
δ΄
ἄλλα
οὐκέτ΄
~ἂν
εἰπεῖν
|
ἔχοις͵ |
τίς
ὁ
Φινεὺς
ἦν
ἢ |
| [16] |
~ὑπέργηρων
ὀδόντας
τρεῖς
ἔτι
λοιποὺς
|
ἔχοντα͵ |
μόγις
ὁρῶντα͵
οἰκέταις
γε
~τέτταρσιν |
| [21] |
Κορίνθου͵
τὸν
τὰς
πολλὰς
ὁλκάδας
|
ἔχοντα͵ |
οὗ
ἀνεψιὸς
Ἀριστέας͵
~πλούσιος
καὶ |
| [1] |
συντιθέντες,
οὓς
χρὴ
~ἕνα
ὀβολὸν
|
ἔχοντας |
ἥκειν
μετ'
ὀλίγον;
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Εἰρήσεται |
| [16] |
ἔρωτος͵
ἢν
καὶ
τύχωσι
παῖδας
|
ἔχοντες͵ |
μισεῖν
~αὐτοὺς
πλάττονται͵
ὡς
καὶ |
| [26] |
δειλὸν
καὶ
πέρα
~τοῦ
καλῶς
|
ἔχοντος |
φιλόζῳον
ἴσως
ἐχρῆν
λέγειν͵
τὸν |
| [2] |
ἂν
λάβοις
παρὰ
τοῦ
μὴ
|
ἔχοντος. |
~ΧΑΡΩΝ
~Ἔστι
δέ
τις
ὀβολὸν |
| [21] |
τὴν
πήραν
χοίνικας
δύο
~θέρμων
|
ἔχουσαν. |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐδὲν
γάρ
μοι
τούτων |
| [17] |
τὴν
μὲν
τῷ
Πτοιοδώρῳ
τὴν
|
ἔχουσαν |
τὸ
φάρμακον͵
τὴν
δὲ
~ἑτέραν |
| [16] |
~Οὐκοῦν
ταύτης
αἰτιῶμαι
τῆς
διατάξεως·
|
ἐχρῆν |
γὰρ
τὸ
πρᾶγμα
~ἑξῆς
πως |
| [16] |
τὸν
κλῆρον.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐ
γὰρ
|
ἐχρῆν |
γέροντα
ὄντα
καὶ
μηκέτι
χρήσασθαι |
| [2] |
οὐκ
εἶχον
δέ.
τί
οὖν;
|
ἐχρῆν |
διὰ
τοῦτο
μὴ
ἀποθανεῖν;
~ΧΑΡΩΝ |
| [22] |
~οἱ
τηλικοῦτοι
φιλόζωοί
εἰσιν͵
οὓς
|
ἐχρῆν |
διώκειν
τὸν
θάνατον
ὡς
τῶν |
| [26] |
~τοῦ
καλῶς
ἔχοντος
φιλόζῳον
ἴσως
|
ἐχρῆν |
λέγειν͵
τὸν
Πηλέως
δὲ
υἱόν͵ |
| [11] |
ἦν͵
εἰς
ᾅδου
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
|
~Ἐχρῆν |
μὲν
μηδὲ
ἀποκρίνεσθαι
πρὸς
ἄνδρα |
| [25] |
τί
πρὸς
ταῦτα
φῄς;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
~Ἐχρῆν |
μέν͵
ὦ
Μίνως͵
μηδὲν
πρὸς |
| [16] |
ἢ
τὸ
τελευταῖον
εἰδέναι
γε
|
ἐχρῆν͵ |
~πότε
καὶ
τεθνήξεται
τῶν
γερόντων |
| [21] |
σοί͵
ὦ
Διόγενες·
ἃ
γὰρ
|
ἐχρῆν͵ |
~σύ
τε
Ἀντισθένους
ἐκληρονόμησας
καὶ |
| [17] |
ἀλλ΄
οὐδὲ
σὲ
τὴν
ἐπίτομον
|
ἐχρῆν |
τραπέσθαι·
ἧκε
γὰρ
ἄν
σοι |
| [20] |
ἔχων
πάρει;
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Τί
οὖν;
|
ἐχρῆν͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
γυμνὸν
ἥκειν
τύραννον |
| [29] |
ἑλοίμεθα
δικαστὴν
εὐμορφίας
πέρι,
οὐκ
|
ἔχω |
εἰπεῖν,
~τίνος
ἕνεκα
τὸ
σὸν |
| [29] |
ὅτι
ἐν
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα
παμμέγεθες
|
ἔχω |
ἐπικείμενον,
ἡλίκον
οὐκ
ἄλλος
~νεκρός, |
| [30] |
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἓν
μὲν
ἤδη
τοῦτο
|
ἔχω͵ |
ὅτι
ὅμοιός
εἰμί
σοι
καὶ |
| [2] |
πλὴν
ἀλλ΄
ὅ
γε
~μὴ
|
ἔχω͵ |
πῶς
ἂν
λάβοις;
~ΧΑΡΩΝ
~Σὺ |
| [2] |
οὐκ
οἶδα͵
ἐγὼ
δ΄
οὐκ
|
ἔχω. |
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν
ἄγξω
σε |
| [10] |
γελοίως
μᾶζαν
ἐν
ταῖν
χεροῖν
|
ἔχων |
εἰσερπύσω
διὰ
τοῦ
στομίου
~ταπεινοῦ |
| [20] |
ὡς
εἴ
γε
ταῦτα
πάντα
|
ἔχων |
ἐμβαίης͵
~ποία
πεντηκόντορος
δέξαιτο
ἄν |
| [19] |
~δὲ
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
ἐκείνας
|
ἔχων |
κατέλιπον
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [2] |
~Ἔστι
δέ
τις
ὀβολὸν
μὴ
|
ἔχων; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἰ
μὲν
καὶ
ἄλλος |
| [22] |
ἔφην͵
ὑπ΄
αὐτοῦ͵
εἰ
τάλαντα
|
ἔχων |
ὁμοῦ
χίλια
καὶ
τρυφῶν
αὐτὸς |
| [20] |
~Τί
οὖν͵
ὦ
Λάμπιχε͵
τοσαῦτα
|
ἔχων |
πάρει;
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Τί
οὖν;
ἐχρῆν͵ |
| [1] |
ὄψιν
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Γέρων,
φαλακρός,
τριβώνιον
|
ἔχων |
πολύθυρον,
ἅπαντι
ἀνέμῳ
~ἀναπεπταμένον
καὶ |
| [19] |
σὺ
τηλικοῦτος
ὤν͵
ὀδόντας
τέτταρας
|
ἔχων; |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Νὴ
Δία͵
τοὺς
ἀρίστους |
| [17] |
δὴ
ὁ
μειρακίσκος
κύλικας
~ἑτοίμους
|
ἔχων |
τὴν
μὲν
τῷ
Πτοιοδώρῳ
τὴν |
| [20] |
ὅτι
μέγαν
τάφον
ἐπί
σοι
|
ἔχωσαν |
λέγε·
~βαρύνει
γὰρ
καὶ
ταῦτα |
| [16] |
πλάττονται͵
ὡς
καὶ
αὐτοὶ
ἐραστὰς
|
ἔχωσιν· |
εἶτα
ἐν
ταῖς
διαθήκαις
~ἀπεκλείσθησαν |
| [13] |
ἀπέθανον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
Ἄμμων
|
ἐψεύδετο |
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
εἶναι͵
σὺ |
| [12] |
οὐδ΄
ἐπιώρκησα
πώποτε
ἢ
~ὑποσχόμενος
|
ἐψευσάμην |
ἢ
ἄπιστον
ἔπραξά
τι
τοῦ |
| [12] |
γελοιότατον͵
~ἐμιμοῦ
τὰ
τῶν
νενικημένων.
|
ἐῶ |
γὰρ
λέγειν
ὅσα
ἄλλα
ἔπραξας͵ |
| [25] |
γὰρ
δὴ
~ἐκράτησεν
τῶν
Ἰταλῶν͵
|
ἐῶ |
λέγειν
ὅτι
οὐκ
ἰσχύι͵
ἀλλὰ |
| [25] |
~τὰ
ἑσπέρια
δόξας
ἐπὶ
τὴν
|
ἕω |
μᾶλλον
ὥρμησα͵
τί
ἂν
μέγα |
| [20] |
ἐν
κύκλῳ
τὰ
~χαμαιτυπεῖα͵
καὶ
|
ἕωθεν |
ἐξαπατῶν
τοὺς
νέους
ἐπὶ
τῇ |
| [19] |
παρὰ
ἄλλων
τὰ
ἀγαθά·
καὶ
|
ἕωθεν |
μὲν
~εὐθὺς
ἐπὶ
θύρας
ἐφοίτων |
| [11] |
ὑποβολιμαῖον
Ἡρακλέα
παρόντα;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ὅτι
|
ἐῴκειν |
ἀκριβῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀληθῆ
λέγεις·
ἀκριβῶς |
| [4] |
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐπείπερ
ἀναγκαῖον
αὐτὸ
|
ἑώρα͵ |
κατεθρασύνετο
ὡς
δῆθεν
~οὐκ
ἄκων |
| [6] |
ἄκροι
φιλόσοφοι.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Μάλα
πολλοὺς
|
ἑώρακα. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
ἑώρακας͵
οἶμαι͵
οἷος |
| [6] |
λίμνην
καὶ
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
ἤδη
|
ἑώρακας |
εἰσιών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα
καὶ |
| [6] |
~Μάλα
πολλοὺς
ἑώρακα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ
|
ἑώρακας͵ |
οἶμαι͵
οἷος
ἧκε
παρὰ
σοὶ |
| [22] |
ὦ
Κράτης·
ἔοικας
γάρ
τινα
|
ἑωρακέναι |
παγγέλοια.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
ἄλλοι
μὲν |
| [4] |
τῶν
τοιούτων
εἰπεῖν
ἂν
ἔχοιμι͵
|
ἕως |
τοῦ
στομίου
~τολμηροὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι͵ |