| Dialogue |
| [1] |
ἐπιπτυχαῖς
τῶν
ῥακίων
ποικίλον,
γελᾷ
|
δ' |
ἀεὶ
καὶ
~τὰ
πολλὰ
τοὺς |
| [9] |
δὲ
αἱ
χῶραι
αὐτῶν·
τὰ
|
δ΄ |
ἄλλα
οὐκέτ΄
~ἂν
εἰπεῖν
ἔχοις͵ |
| [1] |
ἴδῃς
Μένιππον
τὸν
κύνα,
~εὕροις
|
δ' |
ἂν
αὐτὸν
ἐν
Κορίνθῳ
κατὰ |
| [22] |
οὐχ
ὅπως
βαδίζειν
ἐδύνατο·
~πάσχουσι
|
δ΄ |
αὐτὸ
ἀτεχνῶς
Μῆδοι
πάντες͵
ἢν |
| [6] |
νεκρὸς
λάθῃ
διαφυγών.
τὰ
πολλὰ
|
~δ΄ |
εἰσαῦθις
ὄψει͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [1] |
τοῖς
πένησιν,
ὦ
Λάκων,
πολλοὶ
|
δ' |
εἰσὶ
καὶ
ἀχθόμενοι
τῷ
~πράγματι |
| [21] |
ποτὲ
μὲν
ἐπὶ
τοῦτον͵
νῦν
|
δ΄ |
ἐπ΄
~ἐκεῖνον
ἔρρεπε.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί |
| [22] |
τινα
κοντὸν
~προβεβλημένος͵
ὁ
Θρᾷξ
|
δ΄ |
ἐπειδὴ
τῇ
πέλτῃ
παρεκρούσατο
τὴν |
| [19] |
αὐτῶν
κληρονόμον
ἀπολιπεῖν
ἔφασκον͵
~ὁ
|
δ΄ |
ἐπίστευέν
τε
ἂν
καὶ
κολακευτικώτερον |
| [9] |
στεῖρα
μὲν
ἤμην͵
οὐκ
ἔτεκον
|
δ΄ |
ὅλως.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἱκανὸν
τοῦτο·
εἰ |
| [22] |
ἵππου
μᾶλλον
τὸ
ἔργον.
ἠγανάκτει
|
δ΄ |
ὅμως
ὁμότιμος
ὢν
~τοῖς
ἄλλοις |
| [2] |
ἄλλος
τις
οὐκ
οἶδα͵
ἐγὼ
|
δ΄ |
οὐκ
ἔχω.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν |
| [2] |
πῶς
ἂν
λάβοις;
~ΧΑΡΩΝ
~Σὺ
|
δ΄ |
οὐκ
ᾔδεις
κομίζειν
δέον;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [25] |
τῇ
τῆς
τύχης
~ὁρμῇ.
ἐπεὶ
|
δ΄ |
οὖν
ἐνίκησέ
τε
καὶ
τὸν |
| [11] |
πρὸς
ἄνδρα
ἐξεπίτηδες
ἐρεσχηλοῦντα·
~ὅμως
|
δ΄ |
οὖν
καὶ
τοῦτο
ἄκουσον·
ὁπόσον |
| [20] |
καὶ
πρὸς
θάνατον
~ἀποδειλιᾷς;
ἔμβηθι
|
δ΄ |
οὖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἓν
ἔτι
τὸ |
| [7] |
~Ὀρθῶς
μὲν
λέγεις·
καὶ
τοῦτο
|
δ΄ |
οὖν
μέρος
τῆς
καταδίκης͵
τὸ |
| [9] |
σοι
βούλεται
τὸ
ἐρώτημα·
δοκεῖς
|
δ΄ |
οὖν
μοι
ἀπιστεῖν͵
εἰ
~τοῦθ΄ |
| [23] |
τι
περὶ
τῶν
~θεῶν.
τὸν
|
δ΄ |
οὖν
Ὀδυσσέα
μὴ
οὐχὶ
μισεῖν |
| [19] |
~περὶ
ἐμὲ
φιλοτιμίᾳ.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τέλος
|
δ΄ |
οὖν
πῶς
ἐβουλεύσω
περὶ
τῶν |
| [7] |
φῂς
κολάζεσθαι
τῷ
~δίψει.
τί
|
δ΄ |
οὖν
σοι
τὸ
δεινὸν
ἔσται; |
| [14] |
διέλαθεν
ἐν
τῷ
λογισμῷ.
πότε
|
δ΄ |
οὖν
~ταῦτα
ἀποδώσειν
φῄς;
~ΧΑΡΩΝ |
| [25] |
τι
πιστεύσαντες
περὶ
ἐμοῦ.
τὸ
|
δ΄ |
οὖν
τελευταῖον
ἐγὼ
μὲν
~βασιλεύων |
| [20] |
ὡς
ἐπισκοπῇς
ἅπαντας.
ὁ
καλὸς
|
δ΄ |
οὗτος
τίς
~ἐστιν;
~ΧΑΡΜΟΛΕΩΣ
~Χαρμόλεως |
| [3] |
εἰς
ἕτερον
τόπον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
|
δ΄ |
ὑμᾶς
δεινὸν
ἐργάζεται
ὁμόνεκρος
ὤν; |
| [6] |
ἐστιν·
οὗτος
δὲ
Κροῖσος͵
ὁ
|
δ΄ |
ὑπὲρ
αὐτὸν
Σαρδανάπαλλος͵
ὁ
δ΄ |
| [6] |
δ΄
ὑπὲρ
αὐτὸν
Σαρδανάπαλλος͵
ὁ
|
δ΄ |
~ὑπὲρ
τούτους
Μίδας͵
ἐκεῖνος
δὲ |
| [1] |
Διόγενες,
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τοῖς
πλουσίοις
|
δ' |
ὦ
φίλτατον
Πολυδεύκιον,
ἀπάγγελλε
ταῦτα |
| [7] |
Τάνταλε.
ἀτὰρ
εἰπέ
μοι͵
τί
|
δαὶ |
καὶ
δέῃ
τοῦ
~πιεῖν;
οὐ |
| [11] |
~Θρασὺς
εἶ
καὶ
σοφιστής·
τίς
|
δαὶ |
καὶ
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διογένους |
| [10] |
ἀλλὰ
πρὸς
τῆς
μαντικῆς͵
τί
|
δαὶ |
ὁ
~ἥρως
ἐστίν;
ἀγνοῶ
γάρ. |
| [5] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ
|
δαὶ |
οἱ
καλοί
εἰσιν
ἢ
αἱ |
| [8] |
ἀθάνατος
~εἶναι
δυνάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
|
δαί |
σε
ἔρως
τοῦ
θανάτου
ἔσχεν͵ |
| [19] |
ἐνενήκοντα͵
ὦ
Σιμύλε.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Πῶς
|
δαὶ |
τὰ
μετ΄
ἐμὲ
ταῦτα
ἐβίως |
| [27] |
τί
~ἐστιν
καί
τις
ἡμᾶς
|
δαίμων |
ἄγει
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ |
| [20] |
σὲ
δὲ
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
|
δακρύει͵ |
καθ΄
ἡσυχίαν
δὲ
κεῖσαι
μόνος. |
| [1] |
οἰκτείροντες
τὴν
ἀπορίαν
λέγε
μήτε
|
δακρύειν |
μήτε
~οἰμώζειν
διηγησάμενος
τὴν
ἐνταῦθα |
| [22] |
~τὸν
ὑπέργηρων
ἐρέσθαι
βούλομαι.
τί
|
δακρύεις |
τηλικοῦτος
ἀποθανών;
τί
~ἀγανακτεῖς͵
ὦ |
| [20] |
~ἀνατείνων
ἑαυτόν.
τί
τοῦτο;
καὶ
|
δακρύεις͵ |
ὦ
κάθαρμα͵
καὶ
πρὸς
θάνατον |
| [13] |
ὑπὲρ
τὴν
μνήμην
ἰόντα;
~τί
|
δακρύεις͵ |
ὦ
μάταιε;
οὐδὲ
ταῦτά
σε |
| [22] |
τὸ
θέαμα
γένοιτο͵
τοὺς
μὲν
|
~δακρύοντας |
αὐτῶν
ὁρᾶν͵
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας |
| [22] |
γε
καὶ
ποικίλοι
καὶ
πάντες
|
δακρύοντες |
~πλὴν
τῶν
νεογνῶν
τούτων
καὶ |
| [22] |
~δὲ
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ
|
δακρύων |
ἐπιπλάστων
καὶ
στεναγμῶν
~ἑάλως
ὁ |
| [13] |
μόνον͵
ὅτι
ἀποθνήσκων
Περδίκκᾳ
τὸν
|
δακτύλιον |
ἐπέδωκα.
πλὴν
~ἀλλὰ
τί
γελᾷς͵ |
| [25] |
ἀπέκτεινα
μιᾶς
ἡμέρας͵
ὥστε
τοὺς
|
δακτυλίους |
αὐτῶν
~μεδίμνοις
ἀπομετρῆσαι
καὶ
τοὺς |
| [7] |
τὸ
χεῖλος͵
καὶ
διὰ
τῶν
|
δακτύλων |
διαρρυὲν
οὐκ
οἶδ΄
~ὅπως
αὖθις |
| [4] |
ζόφον͵
κἀγὼ
ἔτι
διαμέλλοντα
αὐτὸν
|
δακὼν |
τῷ
~κωνείῳ
κατέσπασα
τοῦ
ποδός͵ |
| [20] |
θρήνου
σὺν
γυναιξὶν
ἐπὶ
τῷ
|
Δαμασίᾳ· |
σὲ
δὲ
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵ |
| [20] |
ὁ
πολύσαρκος
τίς
ὢν
τυγχάνεις;
|
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ |
~Δαμασίας
ὁ
ἀθλητής.
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵ |
| [20] |
τούτους
ἀπόρριψον
καὶ
τὰ
κηρύγματα.
|
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ |
~Ἰδού
σοι
γυμνός͵
ὡς
ὁρᾷς͵ |
| [20] |
πολλάκις
ἐν
ταῖς
παλαίστραις
ἰδών.
|
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ |
~Ναί͵
ὦ
Ἑρμῆ·
ἀλλὰ
παράδεξαί |
| [20] |
πολύσαρκος
τίς
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
|
~Δαμασίας |
ὁ
ἀθλητής.
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
ἔοικας· |
| [20] |
καὶ
νὴ
Δία
γε
ἡ
|
Δαμασίου |
μήτηρ
κωκύουσα
~ἐξάρχει
τοῦ
θρήνου |
| [22] |
τρόπον
~ἀποθάνοιεν.
εἶτα
τῷ
μὲν
|
Δάμιδι |
αἰτιωμένῳ
τὸν
υἱόν͵
Οὐκ
ἄδικα |
| [22] |
~ὁ
Ἀκαρνὰν
ξεναγὸς
ὢν
καὶ
|
Δᾶμις |
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἐκ
Κορίνθου |
| [22] |
ἐκ
Κορίνθου
συγκατῄεσαν͵
~ὁ
μὲν
|
Δᾶμις |
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
ἐκ
φαρμάκων |
| [18] |
τὸ
ἄγκιστρον
τῷ
δελέατι
συγκατασπάσας.
|
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ |
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
αὐτόν |
| [18] |
ἂν
μάλιστα
σχεῖν
τἀμὰ
~παραλιπών.
|
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ |
~Πῶς
τοῦτο
ἐγένετο;
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἑρμόλαον |
| [18] |
παροιμίας·
ὁ
νεβρὸς
τὸν
λέοντα.
|
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ |
~Τί
ἀγανακτεῖς͵
ὦ
Κνήμων;
~ΚΝΗΜΩΝ |
| [18] |
ζηλώσειεν
καὶ
τὰ
αὐτὰ
πράξειεν.
|
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ |
~Τί
οὖν
δὴ
ἐκεῖνος;
~ΚΝΗΜΩΝ |
| [18] |
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν.
~ΚΝΗΜΩΝΟΣ
ΚΑΙ
|
ΔΑΜΝΙΠΠΟΥ
|
~ΚΝΗΜΩΝ
~Τοῦτο
ἐκεῖνο
τὸ
τῆς |
| [1] |
Μεγίλλῳ
τε
τῷ
Κορινθίῳ
~καὶ
|
Δαμοξένῳ |
τῷ
παλαιστῇ,
ὅτι
παρ'
ἡμῖν |
| [15] |
αὐτοῦ
Χαρῖνον
τὸν
νέον
καὶ
|
Δάμωνα |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον
ἐφεξῆς |
| [21] |
οἷόν
τι
πάσχουσιν
αἱ
τοῦ
|
Δαναοῦ |
αὗται
παρθένοι
~εἰς
τὸν
τετρυπημένον |
| [22] |
ἐμοὶ
δὲ
Βλεψίας
τε
ὁ
|
δανειστικὸς |
ὁ
ἐκ
Πειραιῶς
καὶ
Λάμπις |
| [25] |
τε
καὶ
τὸν
ὄλεθρον
ἐκεῖνον
|
Δαρεῖον |
ἐν
Ἰσσῷ
τε
~καὶ
Ἀρβήλοις |
| [25] |
χειρούμενος
ἦλθον
ἐπὶ
Ἰσσόν͵
ἔνθα
|
Δαρεῖος |
ὑπέμεινεν
~μυριάδας
πολλὰς
στρατοῦ
ἄγων. |
| [12] |
ἀκούσας͵
ὅτι
ἀπέσχου
~τῆς
τοῦ
|
Δαρείου |
γυναικὸς
καλῆς
οὔσης͵
καὶ
τῆς |
| [9] |
θηρία͵
τὴν
Ἀηδόνα
ἢ
τὴν
|
~Δάφνην |
ἢ
τὴν
τοῦ
Λυκάονος
θυγατέρα; |
| [30] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀνείρατά
μοι
λέγεις·
ἐγὼ
|
δὲ |
ἃ
βλέπω
καὶ
νῦν
ἔχεις͵ |
| [8] |
ἡλίου͵
φωτός͵
~τροφῆς͵
αἱ
ὧραι
|
δὲ |
αἱ
αὐταὶ
καὶ
τὰ
γινόμενα |
| [19] |
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τίνα
|
δὲ |
αἱ
τελευταῖαι
τὸν
κληρονόμον
ἔσχον; |
| [9] |
ὁμοῖα
τὰ
ὄμματα͵
κενά͵
μόνον
|
δὲ |
αἱ
χῶραι
αὐτῶν·
τὰ
δ΄ |
| [26] |
οἱ
τῶν
Ἀχαιῶν
θεραπεύουσιν͵
~ἰσηγορία
|
δὲ |
ἀκριβὴς
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν |
| [25] |
μὲν
Ἀννίβας
ὁ
Καρχηδόνιος͵
ἐγὼ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ |
| [16] |
~δυνάμενον
πρὸς
ἡδονὴν
ἀποθνήσκειν·
τὸ
|
δὲ |
ἄλλως
ἡ
Μοῖρα
καὶ
ἡ |
| [20] |
μὲν
~τὴν
ἀλαζονείαν
κομίζει͵
ὅσην
|
δὲ |
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν |
| [23] |
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
|
δὲ |
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν |
| [6] |
εἶδον
καὶ
τὰς
~Ἐρινῦς·
τοὺς
|
δὲ |
ἀνθρώπους
μοι
τοὺς
πάλαι
δεῖξον |
| [25] |
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ
|
δὲ |
Ἀννίβου
ἀμείνων͵
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας |
| [11] |
ἦτε
παρὰ
τὸν
βίον͵
ἐπεὶ
|
δὲ |
~ἀπεθάνετε͵
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν
εἰς |
| [15] |
γῆρας
ὥσπερ
Ἰόλεως
~ἀνηβησάτω͵
οἱ
|
δὲ |
ἀπὸ
μέσων
τῶν
ἐλπίδων
τὸν |
| [20] |
περικρύπτεις
αὐτά.
καὶ
τὸ
ψεῦδος
|
δὲ |
ἀπόθου
καὶ
τὸν
τῦφον
καὶ |
| [22] |
ἐγεγόνειν
ἀμφὶ
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
|
δὲ |
~ἄπορον
ἀπὸ
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς |
| [22] |
τέτταρα
μεθ΄
ἑαυτοῦ
κομίζων.
ὁ
|
δὲ |
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη
~καὶ
νὴ
Δί΄ |
| [11] |
ἔλεγες͵
εἰ
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
|
δὲ |
ἀσώματον
εἴδωλον
εἶ·
ὥστε
κινδυνεύεις |
| [17] |
εἶτα
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
ἐγὼ
|
δὲ |
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος |
| [28] |
ἀποθανὼν
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ.
δέομαι
|
δὲ |
ἀφεθεὶς
πρὸς
~ὀλίγον
ἀναβιῶναι
πάλιν. |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
|
δὲ |
Ἀχιλλεύς͵
οὗτος
δὲ
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵ |
| [22] |
τῆς
ἑταίρας
ἀποσφάξας
ἑαυτόν͵
ὁ
|
δὲ |
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι |
| [22] |
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵
ἐμοὶ
|
δὲ |
Βλεψίας
τε
ὁ
δανειστικὸς
ὁ |
| [13] |
οὐδὲ
ὁ
Κέρβερος
εὐκαταφρόνητος.
ἐκεῖνο
|
δέ |
γε
~ἡδέως
ἂν
μάθοιμι
παρὰ |
| [22] |
καὶ
ἠξίου
ἱππεὺς
κατιέναι.
ὁ
|
δέ |
γε
Ὀροίτης
καὶ
πάνυ
~ἁπαλὸς |
| [20] |
~Φιλόσοφός
τις͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
μᾶλλον
|
δὲ |
γόης
καὶ
τερατείας
μεστός·
ὥστε |
| [20] |
βάλλεται
ἀφθόνοις
τοῖς
λίθοις·
~ἄλλοι
|
δὲ |
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
ἐν |
| [22] |
ἄχρι
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
|
δὲ |
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε |
| [3] |
μὲν
ἐγὼ
χρυσοῦ.
~ΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ
~Ὅσης
|
δὲ |
ἐγὼ
τρυφῆς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
γε͵ |
| [8] |
οὐχ
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἔζων
ἀεὶ
καὶ
ἀπέλαυον
τῶν |
| [21] |
αὐτοῦ.
ταῦτα
μὲν
ἐγέγραπτο͵
οἱ
|
δὲ |
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους
τῇ
κολακείᾳ. |
| [13] |
~Ὁρᾷς͵
ὦ
Διόγενες·
οὐ
παράδοξον
|
δέ͵ |
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
ἀπέθανον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [25] |
καιροὺς
ὁ
θαυμάσιος
καθηδυπαθῶν.
ἐγὼ
|
δὲ |
εἰ
μὴ
μικρὰ
~τὰ
ἑσπέρια |
| [1] |
ἀπαγγελῶ
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες.
ὅπως
|
δὲ |
εἰδῶ
μάλιστα
ὁποῖός
~τίς
ἐστι |
| [11] |
μὲν
εἶ
ὁ
Ἡρακλῆς͵
τὸ
|
δὲ |
εἴδωλον
γεγάμηκεν
τὴν
~Ηβην
παρὰ |
| [11] |
καὶ
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
|
δὲ |
εἴδωλόν
εἰμι
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς |
| [6] |
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵
οἱ
|
δὲ |
εἰρωνείαν
τὸ
πρᾶγμα
~ᾤοντο
εἶναι. |
| [6] |
πρᾶγμα
~ᾤοντο
εἶναι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
|
δέ |
εἰσιν
οὗτοι
οἱ
περὶ
σέ; |
| [12] |
ῥᾷον
ἐκράτουν
αὐτῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
|
δὲ |
ἐκράτησας
σύ
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵ |
| [17] |
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Παρῆν͵
ὦ
Ζηνόφαντε·
τὸ
|
δὲ |
ἐμὸν
παράδοξόν
τι
ἐγένετο.
οἶσθα |
| [25] |
ἐγὼ
μὲν
~βασιλεύων
ἀπέθανον͵
οὗτος
|
δὲ |
ἐν
φυγῇ
ὢν
παρὰ
Προυσίᾳ |
| [4] |
στομίου
~τολμηροὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
|
δὲ |
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ |
| [16] |
μάλιστα
εἰ
ἄτεκνοι
εἶεν͵
~οἱ
|
δὲ |
ἔντεκνοι
ὑμῖν
ἀνέραστοι.
καίτοι
πολλοὶ |
| [10] |
τις
κατέλθῃ
παρ΄
ἐμέ.
σὺ
|
~δὲ |
ἔοικας
οὐκ
ἐπιδεδημηκέναι
Λεβαδείᾳ
τὸ |
| [13] |
μὲν
ᾔτησεν
παρ΄
ἐμοῦ͵
οἷα
|
δὲ |
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
δὲ
κατεχρῆτό
μου |
| [17] |
ὁ
Πτοιόδωρος
αἰτήσῃ
~πιεῖν͵
πίνει
|
δὲ |
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον |
| [22] |
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
ἐν
αὐτοῖς
|
δὲ |
ἐπίσημοι
~Ἰσμηνόδωρός
τε
ὁ
πλούσιος |
| [25] |
πολλοὺς
αὐτῶν
διαπλεῦσαι.
καὶ
ταῦτα
|
δὲ |
ἔπραττον
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι |
| [13] |
τοῦτο
μέρος
ὂν
τἀγαθοῦ͵
~ἄρτι
|
δὲ |
ἐς
τὰς
πράξεις
καὶ
τὸν |
| [25] |
ὁ
Μίνως
δικασάτω.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίνες
|
δὲ |
ἐστέ;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας |
| [25] |
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι.
εἰ
|
δέ |
ἐστι
καλλίων
οὑτοσί͵
διότι
~διαδήματι |
| [17] |
τὴν
ἔχουσαν
τὸ
φάρμακον͵
τὴν
|
δὲ |
~ἑτέραν
ἐμοί͵
σφαλεὶς
οὐκ
οἶδ΄ |
| [19] |
τὸ
γένειον
καὶ
βαρβαρίζων͵
Κόδρου
|
δὲ |
εὐγενέστερος
καὶ
Νιρέως
~καλλίων
καὶ |
| [9] |
μὲν
Ηρα
ἐπήρωσέν
με͵
ὁ
|
δὲ |
Ζεὺς
παρεμυθήσατο
τῇ
μαντικῇ
~τὴν |
| [25] |
καὶ
ἀπιστίᾳ
~καὶ
δόλοις͵
νόμιμον
|
δὲ |
ἢ
προφανὲς
οὐδέν.
ἐπεὶ
δέ |
| [14] |
καὶ
τραυματίαι
οἱ
πολλοί·
νῦν
|
δὲ |
ἢ
φαρμάκῳ
~τις
ὑπὸ
τοῦ |
| [7] |
πεινῆν
καὶ
διψῆν
ἐδύνατο͵
σὺ
|
δὲ |
ἡ
ψυχὴ
πῶς
ἂν
ἔτι |
| [15] |
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
νέων.
οἱ
|
δὲ |
ἤδη
τὸν
~κλῆρον
ἐν
σφίσι |
| [19] |
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
|
δὲ |
ἡμιλλῶντο
καὶ
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
ἐν |
| [11] |
εἰμι
ἐγὼ
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ
|
δὲ |
ἦν
τοῦ
Διός͵
ἐν
~οὐρανῷ |
| [28] |
Ἀϊδωνεῦ͵
ἐρῶ
ἔγωγε͵
τῆς
γυναικὸς
|
δέ͵ |
ἣν
νεόγαμον
~ἔτι
ἐν
τῷ |
| [25] |
καὶ
συνελάμβανεν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἦρξα
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵ |
| [10] |
αὐτῷ
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
|
δὲ |
ἥρως
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵
ἤν |
| [15] |
οὐκ
εἰσίν͵
οἱ
τὸν
κλῆρον
|
δὲ |
θηρῶντες
~πεντακισμύριοι;
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
τὸν |
| [11] |
ἥπερ
ἦν
~ἐκ
Διός͵
τὸ
|
δὲ |
θνητὸν
ἐμὲ
παρὰ
τοῖς
νεκροῖς; |
| [6] |
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
δὲ
Ἀχιλλεύς͵
οὗτος
|
δὲ |
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος
δὲ
Ὀδυσσεύς͵ |
| [24] |
εἰς
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
~ἐμβεβλήσθω͵
ὁ
|
δὲ |
ἱερόσυλος
ὑπὸ
τῆς
Χιμαίρας
διασπασθήτω͵ |
| [22] |
μὲν
~δακρύοντας
αὐτῶν
ὁρᾶν͵
τοὺς
|
δὲ |
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
δὲ
μόλις |
| [12] |
τοὺς
μὲν
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵
Θηβαίους
|
δὲ |
ἴσως
ἀκούεις
~ὅπως
μετῆλθον.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ |
| [3] |
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
|
δὲ |
καὶ
ᾄδων
~ἐπιταράττει
ἡμῶν
τὰς |
| [20] |
χρυσίον
γε
τουτὶ
καὶ
ἡδυπάθειαν
|
δὲ |
καὶ
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν
καὶ |
| [28] |
τὴν
διατριβήν͵
ὦ
Πλούτων·
ἠράσθης
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
~καὶ
οἶσθα |
| [20] |
τὰ
τῶν
προγόνων
ἀξιώματα͵
κατάλιπε
|
δὲ |
καὶ
~γένος
καὶ
δόξαν
καὶ |
| [2] |
Ἑρμῆ͵
τὸν
κύνα
ἤγαγες;
οἷα
|
δὲ |
καὶ
ἐλάλει
παρὰ
~τὸν
πλοῦν |
| [30] |
καλλίων
σοι
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
|
δὲ |
καὶ
ἔστε;
πρότερον͵
οἶμαι͵
χρὴ |
| [23] |
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
|
δὲ |
καὶ
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵
τί
αἰτιᾷ |
| [20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐπλοεῖτε͵
ὦ
Ἑρμῆ·
προΐωμεν
|
δὲ |
καὶ
ἡμεῖς.
τί
οὖν
ἔτι |
| [25] |
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
~ἀνθρώποις͵ |
| [14] |
σκαφιδίου
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ
ἥλους
|
δὲ |
καὶ
~καλῴδιον͵
ἀφ΄
οὗ
τὴν |
| [29] |
ἐβασίλευσα
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης,
ἦρξα
|
δὲ |
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων
καὶ
νήσους |
| [22] |
καὶ
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
διελαύνεται
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Ἀρσάκης
ἐκ
τοῦ |
| [6] |
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Κροῖσός
~ἐστιν.
τὸν |
| [20] |
δικαστήριον
εὐθεῖαν
ἐκείνην
προϊόντες͵
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
ὁ
~πορθμεὺς
ἄλλους
μετελευσόμεθα. |
| [26] |
σέ
~ἐσμεν
οἵδε·
μετὰ
μικρὸν
|
δὲ |
καὶ
Ὀδυσσεὺς
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει |
| [12] |
Παίονας
~χειρώσασθαι͵
ταῦτα
μεγάλα·
Μήδων
|
δὲ |
καὶ
Περσῶν
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων |
| [12] |
σὰς
πράξεις
~ἐπαινέσαι
ἐτόλμησεν.
σὺ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα
καταβαλὼν |
| [13] |
στρατηγὸν
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς
προστιθέντες |
| [26] |
~παρὰ
τὸν
βίον
ἀνιᾷ͵
οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον·
εἰ
δὲ |
| [22] |
εἰς
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
ἐγὼ
|
δὲ |
καίπερ
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον |
| [28] |
σου
~ἐκείνῃ
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς
|
δὲ |
κἀκείνη
προσήσεταί
σε
οὐδὲ
διαγνῶναι |
| [16] |
ὑπὸ
τῶν
νέων
~καταγελώμενον͵
ἀποθνήσκειν
|
δὲ |
καλλίστους
καὶ
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους·
ἄνω |
| [13] |
γε
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵
σὺ
|
δὲ |
κἂν
τὸ
Λήθης
ὕδωρ
χανδὸν |
| [29] |
ἐν
οἷς
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
Διογένης
|
δὲ |
~καταγελάσεται
αὐτοῦ.
καὶ
τάφον
ὁ |
| [4] |
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
|
δὲ |
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ
χάσματος
καὶ |
| [13] |
ἐμοῦ͵
οἷα
δὲ
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
|
δὲ |
κατεχρῆτό
μου
τῇ
περὶ
παιδείαν |
| [20] |
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄
ἡσυχίαν
|
δὲ |
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄ |
| [21] |
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ
|
δὲ |
κλῆροι
εἰς
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα |
| [15] |
ἦν͵
καὶ
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
|
~δὲ |
κόλακας
αὐτοῦ
Χαρῖνον
τὸν
νέον |
| [30] |
τὰ
μὲν
~ὀστᾶ
ὅμοια,
τὸ
|
δὲ |
κρανίον
ταύτῃ
μόνον
ἄρα
διακρίνοιτο |
| [6] |
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
ἐστιν·
οὗτος
|
δὲ |
Κροῖσος͵
ὁ
δ΄
ὑπὲρ
αὐτὸν |
| [3] |
δὲ
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ
|
δὲ |
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ |
| [23] |
~παρεχωρήσατέ
μοι
τῶν
ἄθλων͵
ὁ
|
δὲ |
Λαέρτου͵
ὃν
ἐγὼ
πολλάκις
ἔσωσα |
| [22] |
παιδὸς
ἐκ
φαρμάκων
ἀποθανών͵
ὁ
|
δὲ |
Λάμπις
δι΄
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς |
| [14] |
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ἀδύνατον͵
ἢν
|
δὲ |
λοιμός
τις
ἢ
πόλεμος
καταπέμψῃ |
| [22] |
ἐδάκρυόν
~τε
καὶ
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
|
δὲ |
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Τύραννον
μὲν
οὐδαμῶς͵
νεκρὸν
|
δὲ |
μάλα·
ὥστε
ἀπόθου
ταῦτα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ |
| [29] |
καὶ
ἐν
πολέμοις
καρτερός·
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
ὅτι
ἐν
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα |
| [28] |
τοῦτον
αὖθις
ποίησον
νυμφίον·
~σὺ
|
δὲ |
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
ἡμέραν.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
| [24] |
Ἑρμῆ͵
καὶ
μηκέτι
κολαζέσθω.
ὅρα
|
δὲ |
μὴ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς |
| [19] |
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι
|
δὲ |
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ |
| [26] |
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους
ἐστὲ |
| [16] |
~τῇ
ἡλικίᾳ
μετ΄
αὐτόν͵
ἀναστρέφεσθαι
|
δὲ |
μηδαμῶς͵
μηδὲ
ζῆν
μὲν
τὸν |
| [25] |
δὲ
ἢ
προφανὲς
οὐδέν.
ἐπεὶ
|
δέ |
μοι
ὠνείδισεν
τὴν
~τρυφήν͵
ἐκλελῆσθαί |
| [21] |
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ
~κράτος͵
ἄρτι
|
δὲ |
Μοιρίχῳ͵
καὶ
τὰ
τάλαντα
ποτὲ |
| [22] |
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
|
δὲ |
μόλις
~κατιόντας
καὶ
ἐπὶ
τράχηλον |
| [6] |
δ΄
~ὑπὲρ
τούτους
Μίδας͵
ἐκεῖνος
|
δὲ |
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
σέ͵
ὦ |
| [21] |
ἀφιεὶς
τῶν
ἑαυτοῦ
πάντων͵
Μοίριχον
|
δὲ |
ὁ
~Ἀριστέας͵
εἰ
προαπέλθοι
αὐτοῦ. |
| [20] |
καὶ
~λίθους
καὶ
γῦπας·
δειχθήσεται
|
δὲ |
ὁ
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
ΚΑΙ |
| [20] |
καὶ
πάθοιμι;
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
σὺ
|
δὲ |
ὁ
ἔνοπλος
τί
βούλει;
ἢ |
| [22] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
~προεξορμήσας͵
ὑποστὰς
|
δὲ |
ὁ
Θρᾷξ
τῇ
πέλτῃ
μὲν |
| [20] |
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
ἤδη.
σὺ
|
δὲ |
ὁ
παχύς͵
ὁ
πολύσαρκος
τίς |
| [21] |
ἕξομεν
κἀνταῦθα
τὸν
πλοῦτον͵
οἱ
|
δὲ |
ὀβολὸν
~ἥξουσι
κομίζοντες
καὶ
τοῦτον |
| [6] |
οὗτος
δὲ
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος
|
δὲ |
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
Αἴας
καὶ
Διομήδης |
| [24] |
αὐτὸς
~κειρέσθω
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
|
δὲ |
οἱ
ἀγαθοὶ
ἄπιτε
κατὰ
τάχος |
| [30] |
βλέπω
καὶ
νῦν
ἔχεις͵
ἐκεῖνα
|
δέ |
οἱ
τότε
~ἴσασιν.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Οὔκουν |
| [15] |
αὐτοὺς
καθ΄
ἕνα
~ἑξῆς·
ἑπτὰ
|
δέ͵ |
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵
ὁ |
| [1] |
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
|
δὲ |
οἰμώζειν
αὐτοὺς
παρ'
ἐμοῦ
λέγε. |
| [1] |
τούτους,
ἐπεί
σοι
δοκεῖ·
σὺ
|
δὲ |
οἷς
προεῖπον
ἀπένεγκον
παρ'
~ἐμοῦ |
| [14] |
ἔστιν
ἄλλως͵
ὦ
Ἑρμῆ.
νῦν
|
δὲ |
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀφικνοῦνται
ἡμῖν· |
| [26] |
οἱ
ἄνω
ῥαψῳδήσουσιν.
μετὰ
νεκρῶν
|
δὲ |
ὁμοτιμία͵
καὶ
οὔτε
τὸ
~κάλλος |
| [15] |
μὲν
βουλεύονται
πᾶσι
~πρόδηλα͵
θύσειν
|
δὲ |
ὅμως
ὑπισχνοῦνται͵
ἢν
ῥαΐσῃ͵
καὶ |
| [21] |
~ἀνετράπησαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εὖ
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
|
δὲ |
ὁπότε
ἐν
τῷ
βίῳ
ἦμεν͵ |
| [22] |
ἐγὼ
δὲ
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
|
δὲ |
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν |
| [25] |
δὲ
οὗτος
λῃστὴς
ἐγένετο.
~ὅμως
|
δὲ |
ὅρα
εἰ
κατ΄
ὀλίγον
αὐτοῦ |
| [13] |
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ
σύ͵
νῦν
|
δὲ |
ὁρῶ
ὅτι
οὐδὲν
ὑγιὲς
οὔτε |
| [11] |
~Διογένους
τοῦ
Σινωπέως
εἴδωλον͵
αὐτὸς
|
δὲ |
οὐ
μὰ
Δία
μετ΄
~ἀθανάτοισι |
| [1] |
τὰ
~μετὰ
τὸν
βίον;
ἐνταῦθα
|
δὲ |
οὐ
παύσῃ
βεβαίως
γελῶν
καθάπερ |
| [20] |
~τὴν
λίμνην
ἀπερρίφθων͵
τὸν
τρίβωνα
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐκόμισα
εὖ
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ |
| [20] |
γυναιξὶν
ἐπὶ
τῷ
Δαμασίᾳ·
σὲ
|
δὲ |
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄ |
| [2] |
~Ἂν
λάβῃς,
ὦ
βέλτιστε·
δὶς
|
δὲ |
οὐκ
ἂν
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ
ΠΛΟΥΤΩΝΙ |
| [25] |
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
Σκύθας
|
δὲ |
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
ἄνδρας
~ὑπερβὰς
τὸν |
| [26] |
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵
ἐμὲ
|
δὲ |
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
ἡ
μνήμη |
| [20] |
οὐδὲν
ὅπλων
~δεήσει.
~ὁ
σεμνὸς
|
δὲ |
οὗτος
ἀπό
γε
τοῦ
σχήματος |
| [25] |
οἷος
μὲν
ἐγὼ
βασιλεύς͵
οἷος
|
δὲ |
οὗτος
λῃστὴς
ἐγένετο.
~ὅμως
δὲ |
| [28] |
παρεπέμψατε
Ἡρακλεῖ
χαριζόμενοι.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θελήσεις
|
δὲ |
οὕτως
κρανίον
γυμνὸν
ὢν
καὶ |
| [16] |
μὲν
οἱ
πάλαι
δορυφορήσαντες͵
ὁ
|
δὲ |
παῖς
καὶ
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ |
| [6] |
Πιττακὸς
καὶ
οἱ
ἄλλοι·
ἑπτὰ
|
δὲ |
πάντες
εἰσὶν
ὡς
ὁρᾷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [19] |
θύρας
ἐφοίτων
μάλα
πολλοί͵
μετὰ
|
δὲ |
παντοῖά
μοι
δῶρα
~προσήγετο
ἁπανταχόθεν |
| [15] |
χρημάτων
ἀντιποιοῦνται
οὐδὲν
προσήκοντες;
ὃ
|
~δὲ |
πάντων
ἐστὶ
μιαρώτατον͵
ὅτι
καὶ |
| [21] |
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν
|
δὲ |
πάνυ
καρτερὰν
ἐκ
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε |
| [11] |
μέν
τις
ἐν
οὐρανῷ͵
ὁ
|
δὲ |
παρ΄
ἡμῖν
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵ |
| [16] |
εὐχόμενος
~ἀποθανεῖν
τῶν
φίλων͵
σὺ
|
δὲ |
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
ἐπεβούλευες |
| [11] |
τὸν
μὲν
ὑπ΄
Ἀμφιτρύωνι͵
τὸν
|
δὲ |
παρὰ
τοῦ
Διός͵
ὥστε
~ἐλελήθειτε |
| [26] |
καὶ
Ὀδυσσεὺς
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει
|
δὲ |
~παραμυθίαν
καὶ
ἡ
κοινωνία
τοῦ |
| [15] |
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵
ὁ
|
δὲ |
παραπέμψει
ἕκαστον
ἀντὶ
γέροντος
αὖθις |
| [25] |
~παραδιδόντας
εὐθὺς
τὴν
νίκην.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
πατρῴαν
ἀρχὴν
~παραλαβὼν
ηὔξησεν
καὶ |
| [14] |
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν
ὅμοιοι
~ἐκείνοις.
οἱ
|
δὲ |
πλεῖστοι
αὐτῶν
διὰ
χρήματα
ἥκουσιν |
| [19] |
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν·
καὶ
ἐθρυπτόμην
|
δὲ |
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας |
| [7] |
ἐπειδὰν
προσιόντα
~αἴσθηταί
με·
ἢν
|
δέ |
ποτε
καὶ
ἀρύσωμαι
καὶ
προσενέγκω |
| [28] |
~Καὶ
μάλα͵
ὦ
δέσποτα·
τὸ
|
δὲ |
πρᾶγμα
ὑπέρογκον
ἦν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκοῦν |
| [15] |
ὁ
μὲν
ἔστω
ἀθάνατος͵
οἱ
|
δὲ |
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ
μάτην
ἐπιχανόντες.
~ΕΡΜΗΣ |
| [1] |
οὐ
γὰρ
ἀνέξομαί
γε.
ἃ
|
~δὲ |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ. |
| [20] |
ὦ
Κράτων͵
καὶ
τὴν
μαλακίαν
|
δὲ |
προσέτι
καὶ
τὴν
τρυφὴν
μηδὲ |
| [25] |
ἐν
μέρει
ἑκάτερος
εἰπάτω͵
σὺ
|
δὲ |
πρῶτος
ὁ
Λίβυς
λέγε.
~ΑΝΝΙΒΑΣ |
| [13] |
κεῖμαι
τριακοστὴν
ἡμέραν
ταύτην͵
ὑπισχνεῖται
|
δὲ |
~Πτολεμαῖος
ὁ
ὑπασπιστής͵
ἤν
ποτε |
| [4] |
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
|
δὲ |
πῶς
σοι
κατεληλυθέναι
ἔδοξα;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
| [8] |
ὦ
Χείρων.
τὰ
ἐν
ᾅδου
|
δὲ |
πῶς
φέρεις͵
ἀφ΄
οὗ
προελόμενος |
| [4] |
ὁπότε
κατῄει
παρ΄
ὑμᾶς·
εἰκὸς
|
δέ |
σε
θεὸν
~ὄντα
μὴ
ὑλακτεῖν |
| [9] |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Εἶχον
δηλαδή.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ
|
δέ |
σοι
ἡ
μήτρα
ἠφανίσθη
καὶ |
| [27] |
ἴσως
γεγενῆσθαι
αἴτιος͵
τοῦ
θανάτου
|
δέ |
σοι
~οὐδένα
ἄλλον͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵ |
| [6] |
κεφαλαὶ
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
|
δὲ |
Σόλων
ὁ
Ἐξηκεστίδου
καὶ
Θαλῆς |
| [6] |
καὶ
φαιδροὶ
τῶν
ἄλλων·
ὁ
|
δὲ |
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
καθάπερ
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵ |
| [20] |
κατάπλουν
χρήσιμα.
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
|
δὲ |
σὺ
ἀπόθου
τῶν
~ῥημάτων
τὴν |
| [25] |
μὲν
κεκρίσθω
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
αὐτὸν
|
δὲ |
σύ͵
εἶτα͵
εἰ
δοκεῖ͵
τρίτος |
| [30] |
χείρων
~ἐφάνην
τῷ
δικαστῇ.
ὅρα
|
δὲ |
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
καὶ |
| [26] |
δοξάριον
~προετίμων
τοῦ
βίου͵
νῦν
|
δὲ |
συνίημι
ἤδη
ὡς
ἐκείνη
μὲν |
| [11] |
ἡμῖν
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
|
~δὲ |
σῶμα
ἐν
Οἴτῃ
κόνις
ἤδη |
| [19] |
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας
|
~δὲ |
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
ἐκείνας
ἔχων |
| [29] |
καὶ
τὰς
ῥῖνας
ἀποσεσιμώμεθα.
ὁ
|
δὲ |
τάφος
καὶ
οἱ
πολυτελεῖς
~ἐκεῖνοι |
| [25] |
Ἀριστοτέλει
τῷ
σοφιστῇ
~παιδευθείς͵
μόνῃ
|
δὲ |
τῇ
φύσει
ἀγαθῇ
χρησάμενος.
ταῦτά |
| [20] |
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
ἔφην͵
ἀποβαλών.
παρὰ
|
δὲ |
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς
διαγίνωσκε
αὐτοὺς |
| [20] |
εὔζωνος
εἶ͵
ἐπίβαινε
ἤδη.
~ὁ
|
δὲ |
τὴν
πορφυρίδα
οὑτοσὶ
καὶ
τὸ |
| [22] |
τοῦ
~Ἀρσάκου
τὸν
κοντόν͵
ὑποθεὶς
|
δὲ |
τὴν
σάρισαν
αὐτόν
τε
διαπείρει |
| [3] |
μὲν
οὑτοσὶ
τοῦ
χρυσίου͵
Σαρδανάπαλλος
|
δὲ |
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ
δὲ |
| [11] |
τόξον
γυμνὸν
καὶ
πρόχειρον·
ἐγὼ
|
δὲ |
τί
ἂν
ἔτι
φοβοίμην
σε |
| [20] |
~ΚΡΑΤΩΝ
~Οὐχ
ἑκὼν
μέν͵
ἀπορρίψω
|
δέ· |
τί
γὰρ
ἂν
καὶ
πάθοιμι; |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηιδειν
μέν͵
οὐκ
εἶχον
|
δέ. |
τί
οὖν;
ἐχρῆν
διὰ
τοῦτο |
| [16] |
ἤπερ
σοὶ
δοκεῖ.
~καὶ
ὑμεῖς
|
δὲ |
τί
παθόντες
ἀλλοτρίοις
ἐπιχαίνετε
καὶ |
| [17] |
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πέπονθας.
ὁ
γέρων
|
δὲ |
τί
πρὸς
ταῦτα;
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Πρῶτον |
| [6] |
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Περὶ
ἐμοῦ
|
δὲ |
τί
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵
ὦ |
| [1] |
μάταιοι,
τὸν
χρυσὸν
φυλάττετε;
τί
|
δὲ |
τιμωρεῖσθε
ἑαυτοὺς
~λογιζόμενοι
τοὺς
τόκους |
| [29] |
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων
καὶ
νήσους
|
δέ |
τινας
ὑπηγαγόμην
καὶ
~ἄχρι
Μιλήτου |
| [28] |
ὑπερίδητε
δέησιν
ἐρωτικήν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Σὺ
|
δὲ |
τίνων
δέῃ
παρ΄
ἡμῶν;
ἢ |
| [24] |
καὶ
ἐπιδαψιλεύῃ
τῷ
παραδείγματι.
ἢν
|
δέ |
τις
~ἀποστείλαντος
τοῦ
δεσπότου
ἥκῃ |
| [2] |
τοῦ
μὴ
ἔχοντος.
~ΧΑΡΩΝ
~Ἔστι
|
δέ |
τις
ὀβολὸν
μὴ
ἔχων;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [17] |
ἐμοὶ
μὲν
τὸ
φάρμακον͵
Πτοιοδώρῳ
|
δὲ |
~τὸ
ἀφάρμακτον
ἔδωκεν·
εἶτα
ὁ |
| [3] |
ποιεῖτε·
ὀδύρεσθε
μὲν
ὑμεῖς͵
ἐγὼ
|
δὲ |
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν
~πολλάκις
συνείρων |
| [11] |
μὲν
εἰς
θεοὺς
ἀπέπτατο͵
σὺ
|
δὲ |
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν͵ |
| [17] |
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
πρᾶγμα
εἰς
μήκιστον
ἐπεγίνετο |
| [16] |
μάτην
ἂν
ἐνίους
~ἐθεράπευον.
νῦν
|
δὲ |
τὸ
τῆς
παροιμίας͵
ἡ
ἅμαξα |
| [21] |
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵
εἰς
|
δὲ |
τὸ
χρυσίον
πάντες
~ἔβλεπον.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [29] |
γὰρ
ἔμελεν
αὐτῷ
~τούτου·
λόγον
|
δὲ |
τοῖς
ἀρίστοις
περὶ
τούτου
καταλέλοιπεν |
| [1] |
οὐδὲν
ἀμείνους
αὑτῶν·
καὶ
Λακεδαιμονίοις
|
δὲ |
τοῖς
σοῖς
ταῦτα,
~εἰ
δοκεῖ, |
| [20] |
ἐπὶ
~θάτερα͵
οἰχήσεται
περιτραπέν͵
ὑμεῖς
|
δὲ |
τοσοῦτοι
ἅμα
ἥκετε
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι |
| [16] |
γεγένηται͵
ἀγρυπνία
καὶ
φροντίδες·
ὁ
|
δὲ |
τοσοῦτόν
μοι
~δέλεαρ
καταπιὼν
ἐφειστήκει |
| [29] |
καὶ
ἀδελφῆς
κατεσκευασμένον,
ὁ
Διογένης
|
δὲ |
~τοῦ
μὲν
σώματος
εἰ
καί |
| [22] |
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν
ἄλλων͵
ἀπὸ
|
~δὲ |
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ
δακρύων |
| [5] |
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ
|
δὲ |
~τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
ἤδη
μετελεύσομαι. |
| [6] |
ὁ
μὲν
ἀποπνέων
μύρον͵
ὁ
|
δὲ |
τοὺς
ἐν
Σικελίᾳ
τυράννους
θεραπεύειν |
| [12] |
νικᾶν
ἕνεκα.
καὶ
τοὺς
~Ἕλληνας
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵
Θηβαίους |
| [16] |
κορύζης
μὲν
τὴν
ῥῖνα͵
λήμης
|
δὲ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
~μεστὸν
ὄντα͵
οὐδὲν |
| [17] |
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
εἰ
|
δὲ |
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
ἐπωμοσάμην
~ἀφήσειν |
| [25] |
πλέον
οὗτος
ἐνέγκαιτό
μου.
φημὶ
|
δὲ |
~τούτους
μάλιστα
ἐπαίνου
ἀξίους
εἶναι͵ |
| [24] |
ὑπὸ
τῆς
Χιμαίρας
διασπασθήτω͵
ὁ
|
δὲ |
~τύραννος͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
παρὰ
τὸν |
| [24] |
ὁ
μὲν
δικαστῇ
~πεισθείς͵
ὁ
|
δὲ |
τυράννῳ͵
τίνα
αἰτιάσῃ
τοῦ
φόνου; |
| [11] |
μέν
τινα
θεὸν
~εἶναι͵
τεθνάναι
|
δὲ |
τῷ
ἡμίσει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ναί·
οὐ |
| [6] |
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
~Ἑλλήσποντον͵
διὰ
|
δὲ |
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος |
| [26] |
ἴσως
ἐχρῆν
λέγειν͵
τὸν
Πηλέως
|
δὲ |
υἱόν͵
τὸν
~φιλοκινδυνότατον
ἡρώων
ἁπάντων͵ |
| [16] |
τεθνάναι
τριάκοντα
ἔτη
~γεγονότα͵
τὸν
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὰ
ἐνενήκοντα
γέροντα
Θούκριτον |
| [16] |
ἐστὶ
δίκαιον͵
κρατοῦσι
πάντων͵
οἱ
|
δὲ |
ὑποπρίουσι
τοὺς
ὀδόντας
~ἀπομυγέντες.
~ΤΕΡΨΙΩΝ |
| [13] |
εἶτα
οὕτω
σε
τεχθῆναι͵
τὸν
|
δὲ |
Φίλιππον
~ἐξηπατῆσθαι
οἰόμενον
πατέρα
σου |
| [13] |
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
εἶναι͵
σὺ
|
δὲ |
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου |
| [22] |
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
|
δὲ |
χρὴ
καὶ
ἀποσκοπεῖν
πόρρωθεν
τοὺς |
| [21] |
τὸν
τετρυπημένον
πίθον
ἐπαντλοῦσαι·
τὸ
|
δὲ |
χρυσίον
ὀδοῦσι
καὶ
ὄνυξι
~καὶ |
| [6] |
ὁ
Κροῖσός
~ἐστιν.
τὸν
Σαρδανάπαλλον
|
δέ͵ |
ὦ
Αἰακέ͵
πατάξαι
μοι
κατὰ |
| [6] |
ἐφωράθης
γὰρ
τεθνεώς.
ὁ
Σωκράτης
|
δέ͵ |
ὦ
Αἰακέ͵
ποῦ
ποτε
~ἄρα |
| [6] |
ἀμενηνὰ
ὡς
~ἀληθῶς
κάρηνα.
οὗτος
|
δέ͵ |
ὦ
Αἰακέ͵
τίς
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [22] |
νεανίσκῳ
τέτταρας
ὀβολοὺς
~παρεῖχες.
σὺ
|
δέ͵ |
ὦ
Ἀκαρνάν͵
ἔστενε
γὰρ
κἀκεῖνος |
| [25] |
εἰκὸς
ἦν
ὑπὲρ
~αὑτοῦ.
σὺ
|
δέ͵ |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τί
πρὸς
ταῦτα |
| [9] |
ὅ
τι
καὶ
λέγουσι.
σὺ
|
δέ͵ |
ὦ
~βέλτιστε͵
ὁπότε
γυνὴ
ἦσθα͵ |
| [29] |
μέγα
οἰκοδόμημα
αὐτοῖς
ἐστιν·
~σὺ
|
δέ, |
ὦ
βέλτιστε,
οὐχ
ὁρῶ
ὅ |
| [20] |
δέξαιτο
ὑμᾶς
τὸ
~πορθμεῖον.
σοὶ
|
δέ͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
μελήσει
τὸ
ἀπὸ |
| [17] |
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
ΚΑΙ
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Σὺ
|
δὲ͵ |
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πῶς
ἀπέθανες;
ἐγὼ |
| [25] |
καὶ
δεσπότην
~ὁμολογοῦντα.
εἴρηκα·
σὺ
|
δέ͵ |
ὦ
Μίνως͵
δίκαζε·
ἱκανὰ
γὰρ |
| [12] |
γὰρ
ταῦτα.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Τὸ
φιλοκίνδυνον
|
δέ͵ |
ὦ
πάτερ͵
οὐκ
ἐπαινεῖς
καὶ |
| [27] |
τῷ
αὐτῷ
θεῷ
κατέσχημαι·
οἶσθα
|
δὲ |
ὡς
ἀκούσιόν
τί
~ἐστιν
καί |
| [25] |
ἀμείνων
γεγενῆσθαι
στρατηγὸς
~ἐμοῦ͵
ἐγὼ
|
δέ͵ |
ὥσπερ
ἅπαντες
ἴσασιν͵
οὐχὶ
τούτου |
| [22] |
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι
καὶ
ἐδήλου
|
δὲ |
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν
καὶ
λεπτὸς |
| [7] |
τοῖς
ὑπὸ
τῶν
λυττώντων
κυνῶν
|
~δεδηγμένοις |
πέπονθας
οὐ
τὸ
ὕδωρ
ἀλλὰ |
| [20] |
σὺ
ὁ
ἀρτίως
τὸν
πώγωνα
|
δεδῃωμένος; |
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ὅτι͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ἀθάνατον |
| [20] |
ἢν
οὖν
μετὰ
τούτων
ἐμβῆτε͵
|
δέδια |
μὴ
ὕστερον
~μετανοήσητε͵
καὶ
μάλιστα |
| [7] |
σοι
τὸ
δεινὸν
ἔσται;
ἢ
|
δέδιας |
μὴ
ἐνδείᾳ
τοῦ
ποτοῦ
~ἀποθάνῃς; |
| [26] |
οὔτε
~οἱ
τῶν
Τρώων
νεκροὶ
|
δεδίασίν |
με
οὔτε
οἱ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [4] |
~προσώπῳ
προσιέναι
καὶ
οὐ
πάνυ
|
δεδιέναι |
τὸν
θάνατον
δοκῶν
καὶ
τοῦτο |
| [26] |
γὰρ
καὶ
φέρειν
καὶ
ἀνέχεσθαι
|
δέδοκται |
ἡμῖν͵
μὴ
καὶ
γέλωτα
~ὄφλωμεν |
| [28] |
ἐρωτικήν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Σὺ
δὲ
τίνων
|
δέῃ |
παρ΄
ἡμῶν;
ἢ
τίς
ὢν |
| [7] |
εἰπέ
μοι͵
τί
δαὶ
καὶ
|
δέῃ |
τοῦ
~πιεῖν;
οὐ
γὰρ
σῶμα |
| [20] |
οὖν
ἔτι
καὶ
μέλλετε;
~δικασθῆναι
|
δεήσει͵ |
καὶ
τὰς
καταδίκας
φασὶν
εἶναι |
| [8] |
προσκορῆ
ὁμοίως
ἂν
γένοιτο͵
καὶ
|
δεήσει |
~μεταβολήν
σε
ζητεῖν
τινα
καὶ |
| [20] |
γὰρ
εἰρήνη
καὶ
οὐδὲν
ὅπλων
|
~δεήσει. |
~ὁ
σεμνὸς
δὲ
οὗτος
ἀπό |
| [28] |
ποτὲ
καὶ
οὐδὲ
σὲ
ἀνελθεῖν
|
~δεήσει. |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ
φέρω
τὴν |
| [28] |
σὺ
Δήμητρος
θύγατερ͵
~μὴ
ὑπερίδητε
|
δέησιν |
ἐρωτικήν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Σὺ
δὲ
τίνων |
| [8] |
~διψῆν
ὥσπερ
ἄνω
οὔτε
πεινῆν
|
δεῖ͵ |
ἀλλ΄
ἀνεπιδεεῖς
τούτων
ἁπάντων
~ἐσμέν. |
| [2] |
πορθμέα·
τὸν
ὀβολὸν
ἀποδοῦναί
σε
|
δεῖ· |
οὐ
θέμις
~ἄλλως
γενέσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [25] |
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἐμὲ
|
δεῖ |
προκεκρίσθαι
σου͵
ὦ
Λίβυ·
ἀμείνων |
| [12] |
σύ
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵
ὃς
|
δειλοῖς |
ἀεὶ
~συνηνέχθης
τοξάρια
καὶ
πελτίδια |
| [26] |
μὲν
οὖν
ἀγεννῆ
τινα
Φρύγα
|
δειλὸν |
καὶ
πέρα
~τοῦ
καλῶς
ἔχοντος |
| [17] |
μὲν
γὰρ
ὅτι
παράσιτος
ὢν
|
~Δεινίου |
πλέον
τοῦ
ἱκανοῦ
ἐμφαγὼν
ἀπεπνίγην͵ |
| [3] |
τόπον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τί
δ΄
ὑμᾶς
|
δεινὸν |
ἐργάζεται
ὁμόνεκρος
ὤν;
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Ἐπειδὰν |
| [7] |
τί
δ΄
οὖν
σοι
τὸ
|
δεινὸν |
ἔσται;
ἢ
δέδιας
μὴ
ἐνδείᾳ |
| [25] |
πᾶσαν
~ἐπινοήσας
τὴν
γῆν
καὶ
|
δεινὸν |
ἡγησάμενος͵
εἰ
μὴ
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵ |
| [22] |
τὸ
φῶς
καὶ
τὸ
τεθνάναι
|
δεινὸν |
καὶ
φευκτέον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Παραπαίεις͵
ὦ |
| [6] |
δὲ
ἀνθρώπους
μοι
τοὺς
πάλαι
|
δεῖξον |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
~ἐπισήμους
αὐτῶν. |
| [5] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
τὴν
Ἑλένην
μοι
|
δεῖξον· |
οὐ
γὰρ
ἂν
διαγνοίην
ἔγωγε. |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὴ
ἐνόχλει
οὖν.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Δεῖξον |
τί
ἐν
τῇ
πήρᾳ
ἔχεις. |
| [20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι
μηκέτι
δειπνήσει
πολυτελῆ
|
δεῖπνα |
μηδὲ
νύκτωρ
ἐξιὼν
ἅπαντας
~λανθάνων |
| [20] |
~Τὰ
ποῖα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι
μηκέτι
|
δειπνήσει |
πολυτελῆ
δεῖπνα
μηδὲ
νύκτωρ
ἐξιὼν |
| [1] |
~εὕροι
ἐν
τῇ
τριόδῳ
Ἑκάτης
|
δεῖπνον |
κείμενον
ἢ
ᾠὸν
ἐκ
καθαρσίου |
| [2] |
θέλεις͵
καὶ
τῆς
Ἑκάτης
τὸ
|
δεῖπνον. |
~ΧΑΡΩΝ
~Πόθεν
τοῦτον
ἡμῖν͵
ὦ |
| [12] |
σὺ
τῷ
δορατίῳ
~διελάσας
μεταξὺ
|
δειπνοῦντα |
ἐφόνευσας͵
ὅτι
με
πρὸς
τὰς |
| [7] |
Τάνταλε͵
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
ποτοῦ
|
δεῖσθαι |
δοκεῖς͵
ἀκράτου
γε
~ἐλλεβόρου
νὴ |
| [20] |
τροχοὺς
καὶ
~λίθους
καὶ
γῦπας·
|
δειχθήσεται |
δὲ
ὁ
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ |
| [16] |
φροντίδες·
ὁ
δὲ
τοσοῦτόν
μοι
|
~δέλεαρ |
καταπιὼν
ἐφειστήκει
θαπτομένῳ
πρῴην
ἐπιγελῶν. |
| [18] |
λάβραξ
καὶ
τὸ
ἄγκιστρον
τῷ
|
δελέατι |
συγκατασπάσας.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ |
| [9] |
ἐκ
γυναικῶν
ἐγένοντό
τινες
ἢ
|
δένδρα |
ἢ
θηρία͵
τὴν
Ἀηδόνα
ἢ |
| [26] |
ἄνδρας͵
οἳ
οὐκ
ἂν
οἶμαι
|
δέξαιντο |
ἀνελθεῖν͵
εἴ
τις
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε |
| [21] |
Εἰκότως·
οὐ
γὰρ
εἶχον
ἔνθα
|
δέξαιντο |
τὰ
τοιαῦτα
~παρ΄
ἡμῶν
διερρυηκότες |
| [20] |
πάντα
ἔχων
ἐμβαίης͵
~ποία
πεντηκόντορος
|
δέξαιτο |
ἄν
σε;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν |
| [20] |
μόλις
γὰρ
ἂν
καὶ
οὕτως
|
δέξαιτο |
ὑμᾶς
τὸ
~πορθμεῖον.
σοὶ
δέ͵ |
| [5] |
κατ΄
ἐκεῖνο
ἀπόβλεψον͵
ἐπὶ
τὰ
|
δεξιά͵ |
~ἔνθα
ὁ
Ὑάκινθός
τέ
ἐστιν |
| [28] |
πρῶτος
ἀποθανὼν
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ.
|
δέομαι |
δὲ
ἀφεθεὶς
πρὸς
~ὀλίγον
ἀναβιῶναι |
| [7] |
καταδίκης͵
τὸ
~ἐπιθυμεῖν
πιεῖν
μηδὲν
|
δεόμενον. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ληρεῖς͵
ὦ
Τάνταλε͵
καὶ |
| [12] |
τὸν
τοῦ
Διὸς
υἱὸν
ἀποψύχοντα͵
|
δεόμενον |
τῶν
ἰατρῶν
~βοηθεῖν;
νῦν
μὲν |
| [22] |
ἀντιβαίνοντας
καὶ
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας
οὐδὲν
|
δέον. |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἔγωγ΄
οὖν
καὶ
διηγήσομαι |
| [2] |
~Σὺ
δ΄
οὐκ
ᾔδεις
κομίζειν
|
δέον; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ηιδειν
μέν͵
οὐκ
εἶχον |
| [22] |
~Μυρτίῳτί
αἰτιᾷ
τὸν
Ἔρωτα͵
σεαυτὸν
|
δέον͵ |
ὃς
τοὺς
μὲν
πολεμίους
~οὐδεπώποτε |
| [23] |
ὦ
γενναῖε͵
τὴν
Θέτιν͵
ἣ
|
δέον |
σοὶ
τὴν
~κληρονομίαν
τῶν
ὅπλων |
| [20] |
τῶν
παρειῶν
ἐρύθημα
καὶ
τὸ
|
δέρμα |
ὅλον.
~ἔχει
καλῶς͵
εὔζωνος
εἶ͵ |
| [9] |
ὁ
γυναικεῖος·
ἀπραγμονέστερος
γάρ.
καὶ
|
~δεσπόζουσι |
τῶν
ἀνδρῶν
αἱ
γυναῖκες͵
καὶ |
| [28] |
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὦ
|
δέσποτα |
καὶ
βασιλεῦ
καὶ
ἡμέτερε
Ζεῦ |
| [28] |
οὐ
~μετρίως
ἀποκναίει
με͵
ὦ
|
δέσποτα͵ |
καὶ
βούλομαι
κἂν
πρὸς
ὀλίγον |
| [28] |
ὕδωρ;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Καὶ
μάλα͵
ὦ
|
δέσποτα· |
τὸ
δὲ
πρᾶγμα
ὑπέρογκον
ἦν. |
| [21] |
μὲν
ὁ
Μοίριχος͵
εἰ
~προαποθάνοι͵
|
δεσπότην |
ἀφιεὶς
τῶν
ἑαυτοῦ
πάντων͵
Μοίριχον |
| [25] |
μοι
ἐκεῖνα
ὑποπτήσσοντα
ἤδη
καὶ
|
δεσπότην |
~ὁμολογοῦντα.
εἴρηκα·
σὺ
δέ͵
ὦ |
| [24] |
ἢν
δέ
τις
~ἀποστείλαντος
τοῦ
|
δεσπότου |
ἥκῃ
αὐτὸς
χρυσὸν
ἢ
ἄργυρον |
| [22] |
ἀκωκή͵
ἐς
τὸ
γόνυ
ὀκλάσας
|
δέχεται |
τῇ
σαρίσῃ
τὴν
~ἐπέλασιν
καὶ |
| [24] |
~διακονησαμένους
ἀλλοτρίοις
ἀγαθοῖς;
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ἐκεῖνό
γε
εἰπεῖν
ἔχοι
τις |
| [18] |
αὐτὰ
πράξειεν.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
οὖν
|
δὴ |
ἐκεῖνος;
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ὅ
τι
μὲν |
| [25] |
καὶ
ὠμότατον
ὄντα·
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
~ἐκράτησεν
τῶν
Ἰταλῶν͵
ἐῶ
λέγειν |
| [30] |
ΘΕΡΣΙΤΟΥ
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἰδοὺ
|
δή͵ |
Μένιππος
οὑτοσὶ
δικάσει͵
πότερος
εὐμορφότερός |
| [18] |
ἀηδῶς
τὴν
θεραπείαν
προσίετο.
ἔδοξε
|
δή |
μοι
καὶ
~σοφὸν
τοῦτο
εἶναι͵ |
| [17] |
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι
ἥκομεν͵
δύο
|
δὴ |
ὁ
μειρακίσκος
κύλικας
~ἑτοίμους
ἔχων |
| [29] |
~φιλοτιμεῖσθαι
πρὸς
τοὺς
ξένους,
ὡς
|
δή |
τι
μέγα
οἰκοδόμημα
αὐτοῖς
ἐστιν· |
| [4] |
ἀναγκαῖον
αὐτὸ
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο
ὡς
|
δῆθεν |
~οὐκ
ἄκων
πεισόμενος
ὃ
πάντως |
| [9] |
εἶχες͵
ἐβουλόμην
εἰδέναι.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Εἶχον
|
δηλαδή. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χρόνῳ
δέ
σοι
ἡ |
| [13] |
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου
|
δηλαδή· |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐτεθνήκειν
Ἄμμωνος |
| [24] |
Μοίρας;
~ΜΙΝΩΣ
~Ὑπὸ
τῆς
Μοίρας
|
δηλαδή. |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
οἱ
χρηστοὶ |
| [30] |
ὁ
Θερσίτης;
οὐδέπω
γὰρ
τοῦτο
|
~δῆλον. |
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἓν
μὲν
ἤδη
τοῦτο |
| [5] |
βλέποι
ἀποβεβληκότα
τὴν
βαφήν͵
ἄμορφα
|
~δῆλον |
ὅτι
αὐτῷ
δόξει͵
ὅτε
μέντοι |
| [24] |
τίνα
αἰτιάσῃ
τοῦ
φόνου;
~ΜΙΝΩΣ
|
~Δῆλον |
ὡς
τὸν
δικαστὴν
ἢ
τὸν |
| [28] |
καὶ
ἡμέτερε
Ζεῦ
καὶ
σὺ
|
Δήμητρος |
θύγατερ͵
~μὴ
ὑπερίδητε
δέησιν
ἐρωτικήν. |
| [24] |
δυνάμενος
~ἀντιλέγειν
ἐκείνῳ
βιαζομένῳ͵
οἷον
|
δήμιος |
ἢ
δορυφόρος͵
ὁ
μὲν
δικαστῇ |
| [8] |
Μένιππε·
ἡ
γὰρ
ἰσοτιμία
πάνυ
|
δημοτικὴ |
καὶ
τὸ
~πρᾶγμα
οὐδὲν
ἔχει |
| [6] |
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μὰ
|
Δί΄ |
ἀλλὰ
κενοδοξία
καὶ
τῦφος
καὶ |
| [28] |
σε͵
ὦ
Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
|
δι΄ |
Ἀναμνήσω
σε͵
ὦ
~Πλούτων·
Ὀρφεῖ |
| [7] |
ἐπικύψας
πιεῖν
ἢ
καὶ
νὴ
|
Δί΄ |
ἀρυσάμενος
κοίλῃ
~τῇ
χειρί;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ |
| [28] |
σε͵
ὦ
~Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
|
δι΄ |
αὐτὴν
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
τὴν |
| [25] |
ὄντες
ὅμως
~ἐπὶ
μέγα
προεχώρησαν
|
δι΄ |
αὑτῶν
δύναμίν
τε
περιβαλόμενοι
καὶ |
| [6] |
κατάκεισο͵
εἰ
~δοκεῖ.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ
|
Δί΄ |
ἐπεὶ
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
καὶ |
| [29] |
βάρει
τοῦ
τάφου;
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Νὴ
|
Δί' |
ἐπὶ
τούτοις.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ'
ὦ |
| [22] |
φαρμάκων
ἀποθανών͵
ὁ
δὲ
Λάμπις
|
δι΄ |
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς
ἑταίρας
ἀποσφάξας |
| [25] |
ἐμαυτὸν
παραβάλλεσθαι
ἀξιῶ;
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
|
Δί΄ |
εὐγνώμονα
φῄς͵
ὦ
Σκιπίων·
ὥστε |
| [27] |
προεπήδησας
τῶν
ἄλλων
δόξης
ἐρασθείς͵
|
δι΄ |
ἣν
πρῶτος
~ἐν
τῇ
ἀποβάσει |
| [2] |
με
παρέδωκέ
σοι.
~ΕΡΜΗΣ
~Νὴ
|
Δί΄ |
ὀναίμην
γε͵
εἰ
μέλλω
καὶ |
| [22] |
δὲ
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη
~καὶ
νὴ
|
Δί΄ |
οὐκ
ἄσεμνος
τὴν
ὄψινεἰς
τὸ |
| [19] |
~τοῦ
γένους;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐ
μὰ
|
Δία͵ |
ἀλλὰ
νεώνητόν
τινα
τῶν
μειρακίων |
| [6] |
καὶ
τοὺς
σοφούς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Νὴ
|
Δία |
γε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Πρῶτος
οὗτός
σοι |
| [20] |
ἐπὶ
Κράτωνι
τούτῳ.
καὶ
νὴ
|
Δία |
γε
ἡ
Δαμασίου
μήτηρ
κωκύουσα |
| [6] |
ἔφριττε
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
~Ἑλλήσποντον͵
|
διὰ |
δὲ
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα; |
| [25] |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
|
Δία |
ἔνδοξοί
γε
ἀμφότεροι.
ἀλλὰ
περὶ |
| [20] |
καὶ
ὕθλους
~καὶ
μικρολογίαν͵
νὴ
|
Δία |
καὶ
χρυσίον
γε
τουτὶ
καὶ |
| [21] |
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Νὴ
|
Δία͵ |
μέμνημαι
τοῦτον
διαδεξάμενος
τὸν
πλοῦτον |
| [11] |
εἴδωλον͵
αὐτὸς
δὲ
οὐ
μὰ
|
Δία |
μετ΄
~ἀθανάτοισι
θεοῖσιν͵
ἀλλὰ
τοῖς |
| [7] |
δοκεῖς͵
ἀκράτου
γε
~ἐλλεβόρου
νὴ
|
Δία͵ |
ὅστις
τοὐναντίον
τοῖς
ὑπὸ
τῶν |
| [15] |
τις
ἡ
~κολακεία
τῶν
ἀνδρῶν.
|
διὰ |
ταῦτα
ὁ
μὲν
ἔστω
ἀθάνατος͵ |
| [27] |
τὴν
Ἑλένην
προσπεσών;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὅτι
|
διὰ |
ταύτην͵
ὦ
Αἰακέ͵
ἀπέθανον
ἡμιτελῆ |
| [17] |
τραπέσθαι·
ἧκε
γὰρ
ἄν
σοι
|
διὰ |
~τῆς
λεωφόρου
ἀσφαλέστερον͵
εἰ
καὶ |
| [10] |
ἐν
ταῖν
χεροῖν
ἔχων
εἰσερπύσω
|
διὰ |
τοῦ
στομίου
~ταπεινοῦ
ὄντος
ἐς |
| [19] |
ὀδόντας
τέτταρας
ἔχων;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Νὴ
|
Δία͵ |
τοὺς
ἀρίστους
γε
τῶν
ἐν |
| [5] |
ἡ
Ἑλένη
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
|
διὰ |
τοῦτο
αἱ
χίλιαι
νῆες
ἐπληρώθησαν |
| [25] |
καὶ
ταῦτα
σεμνά͵
οὐ
~μὴν
|
διὰ |
τοῦτο
ἀμείνων
μὲν
δόξειεν
ἂν |
| [12] |
χρήσιμον
ἔφης͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τὸ
|
διὰ |
~τοῦτο
κρατεῖν
ῥᾳδίως͵
πολὺ
τῆς |
| [2] |
εἶχον
δέ.
τί
οὖν;
ἐχρῆν
|
διὰ |
τοῦτο
μὴ
ἀποθανεῖν;
~ΧΑΡΩΝ
~Μόνος |
| [7] |
βρέξας
ἄκρον
τὸ
χεῖλος͵
καὶ
|
διὰ |
τῶν
δακτύλων
διαρρυὲν
οὐκ
οἶδ΄ |
| [14] |
~ἐκείνοις.
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
αὐτῶν
|
διὰ |
χρήματα
ἥκουσιν
ἐπιβουλεύοντες
~ἀλλήλοις͵
ὡς |
| [15] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Πολλὰ
κἀκεῖνος
εὖ
μάλα
|
διαβουκολεῖ |
αὐτοὺς
καὶ
ἐλπίζει͵
καὶ
ὅλως |
| [20] |
παρὰ
δὲ
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς
|
διαγίνωσκε |
αὐτοὺς
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν |
| [1] |
καὶ
ἀσήμους,
ἐκ
μόνης
οἰμωγῆς
|
διαγινωσκομένους, |
καὶ
~ὅτι
μαλθακοὶ
καὶ
ἀγεννεῖς |
| [5] |
μοι
δεῖξον·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
διαγνοίην |
ἔγωγε.
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ
κρανίον |
| [28] |
δὲ
κἀκείνη
προσήσεταί
σε
οὐδὲ
|
διαγνῶναι |
~δυναμένη;
φοβήσεται
γὰρ
εὖ
οἶδα |
| [9] |
μὲν
καὶ
τυφλὸς
εἶ͵
οὐκέτι
|
διαγνῶναι |
ῥᾴδιον.
ἅπασι
γὰρ
~ἡμῖν
ὁμοῖα |
| [13] |
καὶ
τὸ
~ἐπίσημον
εἶναι
ἐξελαύνοντα
|
διαδεδεμένον |
ταινίᾳ
λευκῇ
τὴν
κεφαλὴν
~πορφυρίδα |
| [21] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Νὴ
Δία͵
μέμνημαι
τοῦτον
|
διαδεξάμενος |
τὸν
πλοῦτον
παρὰ
~Ἀντισθένους
καὶ |
| [20] |
συνεμπεσόντα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Οὐκοῦν
ἀλλὰ
τὸ
|
διάδημα |
ἔασόν
με
ἔχειν
καὶ
τὴν |
| [20] |
τὴν
πορφυρίδα
οὑτοσὶ
καὶ
τὸ
|
διάδημα |
ὁ
βλοσυρὸς
τίς
ὢν
~τυγχάνεις; |
| [25] |
δέ
ἐστι
καλλίων
οὑτοσί͵
διότι
|
~διαδήματι |
τὴν
κεφαλὴν
διεδέδετο͵
Μακεδόσι
ἴσως |
| [16] |
ἐραστὰς
ἔχωσιν·
εἶτα
ἐν
ταῖς
|
διαθήκαις |
~ἀπεκλείσθησαν
μὲν
οἱ
πάλαι
δορυφορήσαντες͵ |
| [18] |
μὲν
αὐτὸς
ἐνέγραψεν
ταῖς
ἑαυτοῦ
|
διαθήκαις |
οὐκ
οἶδα·
ἐγὼ
γοῦν
~ἄφνω |
| [18] |
καὶ
~σοφὸν
τοῦτο
εἶναι͵
θέσθαι
|
διαθήκας |
εἰς
τὸ
φανερόν͵
ἐν
αἷς |
| [21] |
ἑκάτερος
ἡλικιῶται
ὄντες͵
~καὶ
τὰς
|
διαθήκας |
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἐτίθεντο͵
Ἀριστέαν |
| [19] |
αὑτόν͵
ἄλλας
~δὲ
τὰς
ἀληθεῖς
|
διαθήκας |
ἐκείνας
ἔχων
κατέλιπον
οἰμώζειν
ἅπασι |
| [6] |
κατὰ
κόρρης
~ἐπίτρεψον.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μηδαμῶς·
|
διαθρύπτεις |
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ
κρανίον
γυναικεῖον |
| [11] |
τὸν
βίον͵
ἐπεὶ
δὲ
~ἀπεθάνετε͵
|
διαιρεθέντες |
ὁ
μὲν
εἰς
θεοὺς
ἀπέπτατο͵ |
| [25] |
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι
ἠξίου
καὶ
|
~δίαιταν |
τὴν
Μηδικὴν
μετεδιῄτησεν
ἑαυτὸν
καὶ |
| [24] |
προσέταττεν͵
καὶ
τούτους
τιμήσας
τοὺς
|
~διακονησαμένους |
ἀλλοτρίοις
ἀγαθοῖς;
οὐ
γὰρ
δὴ |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Τὸν
πέμψαντα͵
ὦ
Σώστρατε·
|
διάκονος |
γὰρ
ὁ
κομίσας
ἦν.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
| [30] |
δὲ
κρανίον
ταύτῃ
μόνον
ἄρα
|
διακρίνοιτο |
ἀπὸ
τοῦ
Θερσίτου
~κρανίου,
ὅτι |
| [24] |
μόνον͵
ὡς
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
διακρίνωμεν |
ἤδη.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὁπόσα
ἔπραττον
ἐν |
| [0] |
~ΝΕΚΡΙΚΟΙ
|
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ |
| [2] |
~Κἀγὼ
τῷ
ξύλῳ
σου
πατάξας
|
διαλύσω |
τὸ
κρανίον.
~ΧΑΡΩΝ
~Μάτην
οὖν |
| [4] |
εἶδε
τὸν
ζόφον͵
κἀγὼ
ἔτι
|
διαμέλλοντα |
αὐτὸν
δακὼν
τῷ
~κωνείῳ
κατέσπασα |
| [22] |
ὁ
Ἀρσάκης
ἐκ
τοῦ
~βουβῶνος
|
διαμπὰξ |
ἄχρι
ὑπὸ
τὴν
πυγήν.
ὁρᾷς |
| [26] |
ἁπάντων͵
ταπεινὰ
οὕτω
περὶ
αὑτοῦ
|
διανοεῖσθαι |
~πολλὴ
αἰσχύνη
καὶ
ἐναντιότης
πρὸς |
| [22] |
αὐτῷ
συνετεθνήκει͵
μιᾷ
πληγῇ
ἀμφότεροι
|
διαπαρέντες |
ὑπὸ
Θρᾳκός
~τινος
πελταστοῦ
ἐν |
| [22] |
ὑπὸ
θυμοῦ
καὶ
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
|
διαπείραντα· |
διελαύνεται
δὲ
καὶ
ὁ
Ἀρσάκης |
| [22] |
δὲ
τὴν
σάρισαν
αὐτόν
τε
|
διαπείρει |
καὶ
τὸν
~ἵππον.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Πῶς |
| [25] |
τότε
τὸ
σκάφος͵
ἀλλὰ
σχεδίας
|
~διαπηξαμένους |
τοὺς
πολλοὺς
αὐτῶν
διαπλεῦσαι.
καὶ |
| [21] |
πώποτε
~προμαντευομένους
οὕτω
γενέσθαι
ταῦτα·
|
διαπλέοντες |
γὰρ
ἀπὸ
Σικυῶνος
~εἰς
Κίρραν |
| [25] |
σχεδίας
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς
αὐτῶν
|
διαπλεῦσαι. |
καὶ
ταῦτα
δὲ
ἔπραττον
~αὐτὸς |
| [13] |
θέμις
ἀνελθεῖν
τινα
τῶν
ἅπαξ
|
~διαπλευσάντων |
τὴν
λίμνην
καὶ
εἰς
τὸ |
| [25] |
φησὶ
γοῦν
ὁ
~πορθμεὺς
μὴ
|
διαρκέσαι |
αὐτοῖς
τότε
τὸ
σκάφος͵
ἀλλὰ |
| [20] |
~σκαφίδιον
καὶ
ὑπόσαθρόν
ἐστιν
καὶ
|
διαρρεῖ |
τὰ
πολλά͵
καὶ
ἢν
τραπῇ |
| [7] |
χεῖλος͵
καὶ
διὰ
τῶν
δακτύλων
|
διαρρυὲν |
οὐκ
οἶδ΄
~ὅπως
αὖθις
ἀπολείπει |
| [13] |
πολλοὺς
ἐπὶ
σὲ
ὁρμῶντας͵
ὡς
|
διασπάσαιντο |
καὶ
~ἀμύναιντο
σε
ὧν
ἔδρασας |
| [24] |
δὲ
ἱερόσυλος
ὑπὸ
τῆς
Χιμαίρας
|
διασπασθήτω͵ |
ὁ
δὲ
~τύραννος͵
ὦ
Ἑρμῆ͵ |
| [12] |
τι
ἔργον͵
καὶ
ὅμως
οὐ
|
διαστήσας |
αὐτοὺς
οὐδὲ
προδοσίαις
~ὠνούμενος
τὰς |
| [16] |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐκοῦν
ταύτης
αἰτιῶμαι
τῆς
|
διατάξεως· |
ἐχρῆν
γὰρ
τὸ
πρᾶγμα
~ἑξῆς |
| [16] |
ἄγρυπνος
~ἐκείμην
ἀριθμῶν
ἕκαστα
καὶ
|
διατάττων. |
ταῦτα
γοῦν
μοι
καὶ
τοῦ |
| [26] |
νόμῳ
καὶ
μὴ
~ἀνιᾶσθαι
τοῖς
|
διατεταγμένοις. |
ἄλλως
τε
ὁρᾷς
τῶν
ἑταίρων |
| [28] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ
φέρω
τὴν
|
διατριβήν͵ |
ὦ
Πλούτων·
ἠράσθης
δὲ
καὶ |
| [30] |
εἰμί
σοι
καὶ
οὐδὲν
τηλικοῦτον
|
~διαφέρεις |
ἡλίκον
σε
Ὅμηρος
ἐκεῖνος
ὁ |
| [9] |
ἔπαλξιν
ἑστάναι
οὔτ΄
ἐν
ἐκκλησίᾳ
|
διαφέρεσθαι |
οὔτ΄
ἐν
~δικαστηρίοις
ἐξετάζεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [26] |
ὅμοιοι
καὶ
κατ΄
οὐδὲν
ἀλλήλων
|
διαφέροντες͵ |
καὶ
οὔτε
~οἱ
τῶν
Τρώων |
| [10] |
~ὥσπερ
ἡμεῖς
μόνῃ
τῇ
γοητείᾳ
|
διαφέρων; |
ἀλλὰ
πρὸς
τῆς
μαντικῆς͵
τί |
| [8] |
τὸ
~πρᾶγμα
οὐδὲν
ἔχει
τὸ
|
διάφορον |
ἐν
φωτὶ
εἶναι
ἢ
ἐν |
| [6] |
καί
τις
ἡμᾶς
νεκρὸς
λάθῃ
|
διαφυγών. |
τὰ
πολλὰ
~δ΄
εἰσαῦθις
ὄψει͵ |
| [25] |
θρασὺν·
ἱκανὴ
γὰρ
ἡ
~φήμη
|
διδάξαι |
σε͵
οἷος
μὲν
ἐγὼ
βασιλεύς͵ |
| [24] |
ἄλλους
νεκροὺς
~τὰ
ὅμοια
ἐρωτᾶν
|
διδάξῃς. |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
|
| [26] |
ὡς
ἀγεννῆ
καὶ
ἀνάξια
τοῖν
|
διδασκάλοιν |
ἀμφοῖν͵
Χείρωνός
τε
καὶ
~Φοίνικος. |
| [1] |
καὶ
τὰ
~τοιαῦτα
ἄπορα
ἐρωτᾶν
|
διδάσκουσι |
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ
ἐμὲ |
| [11] |
παρὰ
τοῦ
Διός͵
ὥστε
~ἐλελήθειτε
|
δίδυμοι |
ὄντες
ὁμομήτριοι.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Οὔκ͵
ὦ |
| [11] |
ἀκριβὴς
ὢν
ὁ
Αἰακὸς
οὐ
|
διέγνω |
σε
μὴ
ὄντα
ἐκεῖνον͵
ἀλλὰ |
| [25] |
οὑτοσί͵
διότι
~διαδήματι
τὴν
κεφαλὴν
|
διεδέδετο͵ |
Μακεδόσι
ἴσως
καὶ
ταῦτα
σεμνά͵ |
| [14] |
εἰ
μή
τι
ἄλλο
ἡμᾶς
|
διέλαθεν |
ἐν
τῷ
λογισμῷ.
πότε
δ΄ |
| [12] |
μοι͵
ὃν
σὺ
τῷ
δορατίῳ
|
~διελάσας |
μεταξὺ
δειπνοῦντα
ἐφόνευσας͵
ὅτι
με |
| [22] |
θυμοῦ
καὶ
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
|
διελαύνεται |
δὲ
καὶ
ὁ
Ἀρσάκης
ἐκ |
| [9] |
περὶ
ἐμοῦ
ἅπαντα͵
ὡς
καὶ
|
διέλυσά |
τινα
ἔριν
τῶν
~θεῶν͵
καὶ |
| [25] |
~σχεδὸν
τῶν
πρὸ
ἐμοῦ
φημι
|
διενεγκεῖν |
τὰ
πολέμια.
~ΜΙΝΩΣ
~Οὐκοῦν
ἐν |
| [20] |
ἐπαινοῦσιν
ἐν
Σικυῶνι
ἐπιταφίους
λόγους
|
~διεξιόντα |
ἐπὶ
Κράτωνι
τούτῳ.
καὶ
νὴ |
| [25] |
~προσποιούμενος
ἢ
ἐνύπνια
τῆς
μητρὸς
|
διεξιών͵ |
ἀλλ΄
ἄνθρωπος
εἶναι
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς |
| [6] |
τὸν
πορθμέα
τοῦτον͵
ὅς
σε
|
~διεπέρασεν͵ |
καὶ
τὴν
λίμνην
καὶ
τὸν |
| [2] |
~Ἀπόδος͵
φημί͵
ἀνθ΄
ὧν
σε
|
διεπορθμεύσαμεν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
ἂν
λάβοις
παρὰ |
| [19] |
Φάων
τὴν
Ἀφροδίτην
ἐκ
Χίου
|
~διεπόρθμευσας͵ |
εἶτά
σοι
εὐξαμένῳ
ἔδωκεν
νέον |
| [2] |
~Ἀγνοεῖς,
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα
ἄνδρα
|
διεπόρθμευσας; |
ἐλεύθερον
ἀκριβῶς·
~οὐδένος
αὐτῷ
μέλει. |
| [21] |
ἢ
ἀλήθειαν͵
ἐξέπιπτεν
εὐθὺς
καὶ
|
διέρρει͵ |
τοῦ
πυθμένος
~στέγειν
οὐ
δυναμένου͵ |
| [21] |
δέξαιντο
τὰ
τοιαῦτα
~παρ΄
ἡμῶν
|
διερρυηκότες |
ὑπὸ
τρυφῆς͵
καθάπερ
τὰ
σαπρὰ |
| [16] |
ἡ
Μοῖρα
καὶ
ἡ
φύσις
|
~διέταξεν. |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐκοῦν
ταύτης
αἰτιῶμαι
τῆς |
| [9] |
ἦσθα͵
ἢ
στεῖρα
καὶ
ἄγονος
|
~διετέλεσας |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
βίῳ;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [22] |
~μὲν
γὰρ
Ἀρσάκης
ἐπήλαυνεν͵
ὡς
|
διηγεῖτο͵ |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
~προεξορμήσας͵
ὑποστὰς |
| [22] |
κατῄειν
κατὰ
τὴν
ὁδόν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Διήγησαι͵ |
ὦ
Κράτης·
ἔοικας
γάρ
τινα |
| [1] |
λέγε
μήτε
δακρύειν
μήτε
~οἰμώζειν
|
διηγησάμενος |
τὴν
ἐνταῦθα
ἰσοτιμίαν,
καὶ
ὅτι |
| [22] |
δέον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἔγωγ΄
οὖν
καὶ
|
διηγήσομαι |
ὑμῖν
ἃ
εἶδον
ὁπότε
κατῄειν |
| [25] |
Τύρῳ
~μηδὲ
τὰ
ἐν
Ἀρβήλοις
|
διηγήσωμαι͵ |
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι
Ἰνδῶν
ἦλθον |
| [25] |
ὅρα
εἰ
κατ΄
ὀλίγον
αὐτοῦ
|
διήνεγκα͵ |
ὃς
νέος
ὢν
ἔτι
παρελθὼν |
| [15] |
ἤδη
τὸν
~κλῆρον
ἐν
σφίσι
|
διῃρημένοι |
βόσκονται
ζωὴν
μακαρίαν
πρὸς
ἑαυτοὺς |
| [25] |
εἴρηκα·
σὺ
δέ͵
ὦ
Μίνως͵
|
δίκαζε· |
ἱκανὰ
γὰρ
ἀπὸ
πολλῶν
καὶ |
| [24] |
~Ἄκουσον͵
ὦ
Μίνως͵
εἴ
σοι
|
δίκαια |
δόξω
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ
~Νῦν
ἀκούσω |
| [24] |
μακάρων
νήσους
κατοικεῖτε͵
ἀνθ΄
ὧν
|
δίκαια |
ἐποιεῖτε
παρὰ
~τὸν
βίον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ |
| [27] |
περὶ
τοῦ
Ἔρωτος
ἀποκρινοῦμαι
τὰ
|
δίκαια· |
φήσει
γὰρ
~αὐτὸς
μὲν
τοῦ |
| [27] |
~τὴν
γυναῖκα
παρὰ
πάντα
τὰ
|
δίκαια |
ᾤχετο
ἁρπάσας·
οὗτος
γὰρ
οὐχ |
| [16] |
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Τοῦτο͵
ὦ
Πλούτων͵
|
δίκαιον͵ |
ἐμὲ
μὲν
τεθνάναι
τριάκοντα
ἔτη |
| [16] |
καὶ
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ
ἐστὶ
|
δίκαιον͵ |
κρατοῦσι
πάντων͵
οἱ
δὲ
ὑποπρίουσι |
| [24] |
εἴ
γε
ἀποτίνειν
τὴν
ἀξίαν
|
δίκαιον. |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὅμως
ἀπόκριναί
μοι͵
ὦ |
| [16] |
γέροντα
Θούκριτον
ζῆν
ἔτι;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Δικαιότατον |
μὲν
οὖν͵
ὦ
Τερψίων͵
εἴ |
| [15] |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
ἀλλὰ
|
δικαιότατον· |
τί
γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες
εὔχονται |
| [27] |
ἐμαυτοῦ
σοι͵
ὦ
Αἰακέ͵
ἀποκρινοῦμαι
|
δικαιότερα· |
οὐ
~γὰρ
ἐγὼ
τούτων
αἴτιος͵ |
| [27] |
~Οὐκ
ἐμέ͵
ὦ
βέλτιστε͵
ἀλλὰ
|
δικαιότερον |
τὸν
Πάριν͵
ὃς
ἐμοῦ
τοῦ |
| [29] |
~ἂν
ῥᾳδίως.
οὐ
δοκῶ
σοι
|
δικαίως |
ἐπὶ
τούτοις
μέγα
φρονεῖν;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
| [24] |
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵
εἰ
|
δικαίως |
κολασθήσομαι.
~ΜΙΝΩΣ
~Καὶ
πάνυ͵
εἴ |
| [25] |
ἐμέ.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
Μίνως
|
δικασάτω. |
~ΜΙΝΩΣ
~Τίνες
δὲ
ἐστέ;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [30] |
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἰδοὺ
δή͵
Μένιππος
οὑτοσὶ
|
δικάσει͵ |
πότερος
εὐμορφότερός
ἐστιν.
εἰπέ͵
~ὦ |
| [20] |
τί
οὖν
ἔτι
καὶ
μέλλετε;
|
~δικασθῆναι |
δεήσει͵
καὶ
τὰς
καταδίκας
φασὶν |
| [23] |
σου
καὶ
ταῦτα
ἐπὶ
Τρωσὶ
|
δικασταῖς. |
~ΑΙΑΣ
~Οἶδα
ἐγώ͵
ἥτις
μου |
| [30] |
ψεδνὸς
οὐδὲν
χείρων
~ἐφάνην
τῷ
|
δικαστῇ. |
ὅρα
δὲ
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [24] |
δήμιος
ἢ
δορυφόρος͵
ὁ
μὲν
|
δικαστῇ |
~πεισθείς͵
ὁ
δὲ
τυράννῳ͵
τίνα |
| [29] |
~πάρεστιν·
εἰ
γοῦν
τινα
ἑλοίμεθα
|
δικαστὴν |
εὐμορφίας
πέρι,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν, |
| [24] |
φόνου;
~ΜΙΝΩΣ
~Δῆλον
ὡς
τὸν
|
δικαστὴν |
ἢ
τὸν
τύραννον͵
ἐπεὶ
οὐδὲ |
| [9] |
ἐν
ἐκκλησίᾳ
διαφέρεσθαι
οὔτ΄
ἐν
|
~δικαστηρίοις |
ἐξετάζεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
γὰρ
ἀκήκοας͵ |
| [20] |
ὑμεῖς
~μὲν
ἄπιτε
πρὸς
τὸ
|
δικαστήριον |
εὐθεῖαν
ἐκείνην
προϊόντες͵
ἐγὼ
δὲ |
| [21] |
ἔδει͵
ἀλλ΄
οὐδὲ
σοί͵
ὦ
|
Διόγενες· |
ἃ
γὰρ
ἐχρῆν͵
~σύ
τε |
| [13] |
καὶ
αὐτὸς
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ
|
Διόγενες͵ |
~ἅνθρωπος
καὶ
τεχνίτης.
πλὴν
ἀλλὰ |
| [1] |
λέγε.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Καὶ
ταῦτα,
ὦ
|
Διόγενες, |
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τοῖς
πλουσίοις
δ' |
| [13] |
πλὴν
~ἀλλὰ
τί
γελᾷς͵
ὦ
|
Διόγενες; |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
γὰρ
ἄλλο
ἢ |
| [22] |
αὐτῶν
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Ἀπίωμεν͵
ὦ
|
Διόγενες· |
καὶ
γὰρ
ἂν
ἡδὺ
τὸ |
| [1] |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Αλλ'
ἀπαγγελῶ
ταῦτα,
ὦ
|
Διόγενες. |
ὅπως
δὲ
εἰδῶ
μάλιστα
ὁποῖός |
| [13] |
καταλέλοιπας;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκ
οἶδα͵
ὦ
|
Διόγενες· |
οὐ
γὰρ
ἔφθασα
ἐπισκῆψαί
τι |
| [13] |
ἡμεῖς
ἅπαντες;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁρᾷς͵
ὦ
|
Διόγενες· |
οὐ
παράδοξον
δέ͵
εἰ
ἄνθρωπος |
| [1] |
ἐκλελύσθαι
αὐτούς.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Μηδέν,
ὦ
|
Διόγενες, |
περὶ
Λακεδαιμονίων
λέγε·
οὐ
γὰρ |
| [21] |
~Μοίριχον
τὸν
πλούσιον
ἐγίνωσκες͵
ὦ
|
Διόγενες͵ |
τὸν
πάνυ
πλούσιον͵
~τὸν
ἐκ |
| [11] |
παρόντα;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ὅτι
ἐῴκειν
ἀκριβῶς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀληθῆ
λέγεις·
ἀκριβῶς
γάρ͵
ὥστε |
| [13] |
ἃ
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε
ἔμπροσθεν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀλλ΄
οἶσθα
ὃ
δράσεις;
ἄκος |
| [11] |
θνητὸν
ἐμὲ
παρὰ
τοῖς
νεκροῖς;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀλλ΄
ὦ
βέλτιστε
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
καλῶς |
| [29] |
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Νὴ
Δί'
ἐπὶ
τούτοις.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλ'
ὦ
καλὲ
Μαύσωλε,
οὔτε |
| [1] |
~Εἰρήσεται
καὶ
ταῦτα
πρὸς
ἐκείνους.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
καλοῖς
τε |
| [22] |
βασιλεύς
τις
~ἦσθα;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδαμῶς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀλλὰ
σατράπης
τις;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲ |
| [13] |
οἱ
τῶν
Ἀμμωνίων
προφῆται
ἔλεγον.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀλλὰ
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν
οὐκ |
| [22] |
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἀντίσθενες
καὶ
Κράτης͵
σχολὴν
ἄγομεν· |
| [22] |
σατράπης
τις;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲ
τοῦτο.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ἆρα
οὖν
ἐπλούτεις͵
εἶτα
ἀνιᾷ |
| [1] |
~Ῥᾴδιον
εὑρεῖν
ἀπό
γε
τούτων.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Βούλει
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
ἐκείνους |
| [1] |
ὁποῖός
~τίς
ἐστι
τὴν
ὄψιν
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Γέρων,
φαλακρός,
τριβώνιον
ἔχων
πολύθυρον, |
| [29] |
γῆς,
ἐν
οἷς
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
|
Διογένης |
δὲ
~καταγελάσεται
αὐτοῦ.
καὶ
τάφον |
| [29] |
γυναικὸς
καὶ
ἀδελφῆς
κατεσκευασμένον,
ὁ
|
Διογένης |
δὲ
~τοῦ
μὲν
σώματος
εἰ |
| [22] |
ὁπότε
κατῄειν
κατὰ
τὴν
ὁδόν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Διήγησαι͵
ὦ
Κράτης·
ἔοικας
γάρ |
| [29] |
καὶ
ἰσότιμος
ἔσται
Μαύσωλος
καὶ
|
~Διογένης; |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
ἰσότιμος,
ὦ
γενναιότατε, |
| [11] |
τίς
δαὶ
καὶ
ὢν
τυγχάνεις;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Διογένους
τοῦ
Σινωπέως
εἴδωλον͵
αὐτὸς |
| [1] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί
σοι
δοκεῖ· |
| [1] |
σοί,
ὦ
Μένιππε,
κελεύει
ὁ
|
Διογένης, |
εἴ
σοι
ἱκανῶς
τὰ
ὑπὲρ |
| [21] |
δὲ
τὸ
χρυσίον
πάντες
~ἔβλεπον.
|
ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
Εἰκότως·
οὐ
γὰρ
εἶχον
ἔνθα |
| [22] |
προσέτι
χωλὸς
καὶ
ἀμυδρὸν
βλέπων.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Εἶτα
τοιοῦτος
ὢν
ζῆν
ἤθελες; |
| [29] |
δικαίως
ἐπὶ
τούτοις
μέγα
φρονεῖν;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ
φῄς
καὶ |
| [21] |
πλαγίῳ
περιπεσόντες
τῷ
Ἰάπυγι
~ἀνετράπησαν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Εὖ
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
δὲ
ὁπότε |
| [13] |
γὰρ
ἂν
ἐτεθνήκειν
Ἄμμωνος
ὤν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Καὶ
μὴν
καὶ
περὶ
τῆς |
| [1] |
πρὸς
τοὺς
καλοὺς
καὶ
ἰσχυρούς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Καὶ
τοῖς
πένησιν,
ὦ
Λάκων, |
| [11] |
ἀλλ΄
ἐγὼ
ἡ
εἰκὼν
αὐτοῦ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Μανθάνω·
ἄντανδρόν
σε
τῷ
Πλούτωνι |
| [13] |
γενοίμην
εἷς
τῶν
~Αἰγυπτίων
θεῶν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Μὴ
γελάσω
οὖν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵ |
| [21] |
~Σοφίαν͵
αὐτάρκειαν͵
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Νὴ
Δία͵
μέμνημαι
τοῦτον
διαδεξάμενος |
| [11] |
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἄμφω
ἦμεν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Οὐκ
ἔστι
μαθεῖν
τοῦτο
ῥᾴδιον͵ |
| [29] |
ἰσότιμος
ἔσται
Μαύσωλος
καὶ
~Διογένης;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Οὐκ
ἰσότιμος,
ὦ
γενναιότατε,
οὐ |
| [13] |
δέ͵
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
ἀπέθανον.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Οὐκοῦν
ὁ
Ἄμμων
ἐψεύδετο
λέγων |
| [11] |
~ἀκριβῶς
ὁρῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Οὐχ
Ἡρακλῆς
οὗτός
ἐστιν;
οὐ |
| [22] |
τὸ
τεθνάναι
δεινὸν
καὶ
φευκτέον.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Παραπαίεις͵
ὦ
γέρον͵
καὶ
μειρακιεύῃ |
| [4] |
Μένιππε͵
ἀξίως
τοῦ
γένους͵
καὶ
|
Διογένης |
πρὸ
σοῦ͵
ὅτι
μὴ
~ἀναγκαζόμενοι |
| [11] |
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν
εἰμι
αὐτοῦ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Πῶς
λέγεις;
εἴδωλον
τοῦ
θεοῦ; |
| [11] |
νεκρὸς
εἶ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Τοιοῦτό
τι.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Πῶς
οὖν
ἀκριβὴς
ὢν
ὁ |
| [11] |
ἐν
~οὐρανῷ
σύνεστι
τοῖς
θεοῖς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Σαφῶς
νῦν
μανθάνω·
δύο
γὰρ |
| [1] |
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Σὺ
δὲ
οἰμώζειν
αὐτοὺς
παρ' |
| [22] |
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
αὐτοῖς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Σὺ
μέν͵
ὦ
Κράτης
καὶ |
| [13] |
~ἀλλὰ
τί
γελᾷς͵
ὦ
Διόγενες;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τί
γὰρ
ἄλλο
ἢ
ἀνεμνήσθην |
| [21] |
νῦν
δ΄
ἐπ΄
~ἐκεῖνον
ἔρρεπε.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τί
οὖν
πέρας
ἐγένετο͵
ὦ |
| [13] |
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τί
τοῦτο͵
ὦ
Ἀλέξανδρε;
καὶ |
| [21] |
καὶ
~σεμνότερα
τῆς
Περσῶν
ἀρχῆς.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τίνα
ταῦτα
φῄς;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Σοφίαν͵ |
| [21] |
μ΄
ἀνάειρ΄
ἢ
ἐγὼ
σέ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τίνος
ἕνεκα͵
ὦ
Κράτης;
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [1] |
οὐ
βαρὺ
γὰρ
οὐδὲ
τοῦτο.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Τὸ
μὲν
ὅλον
παύσασθαι
αὐτοῖς |
| [11] |
~αὐτίκα
οἵου
θεοῦ
εἴδωλόν
εἰμι.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Τὸ
μὲν
τόξον
γυμνὸν
καὶ |
| [1] |
~Καὶ
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες,
ἀπαγγελῶ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Τοῖς
πλουσίοις
δ'
ὦ
φίλτατον |
| [29] |
λαβὼν
ἡμέραν.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ὦ
Κάρ,
ἐπὶ
τίνι
μέγα |
| [1] |
~ΝΕΚΡΙΚΟΙ
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ὦ
Πολύδευκες,
ἐντέλλομαί
σοι,
ἐπειδὰν |
| [11] |
τὸν
Ἡρακλέα.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Πῶς
τριπλοῦν;
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
~Ὧδέ
πως·
εἰ
γὰρ
ὁ |
| [13] |
καὶ
συνήσεις
ἤδη
νεκρὸς
ὤν;
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
τοῦτο͵ |
| [22] |
καὶ
τοῦτον
ἄχρι
τοῦ
πορθμέως.
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [11] |
ὅλος
εἶ
νεκρὸς
~ἀκριβῶς
ὁρῶ.
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐχ
Ἡρακλῆς |
| [29] |
δὲ
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
ἡμέραν.
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΜΑΥΣΩΛΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Κάρ, |
| [1] |
~ΝΕΚΡΙΚΟΙ
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
|
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΠΟΛΥΔΕΥΚΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ὦ
Πολύδευκες, |
| [21] |
ὁ
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
ΚΑΙ
|
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
|
~ΚΡΑΤΗΣ
~Μοίριχον
τὸν
πλούσιον
ἐγίνωσκες͵ |
| [11] |
δαὶ
καὶ
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Διογένους |
τοῦ
Σινωπέως
εἴδωλον͵
αὐτὸς
δὲ |
| [22] |
πανέρημα
ὄντα
ὑπὸ
τῶν
πολέμων
|
~διοδεύων |
δύο
μόνους
οἰκέτας
ἐπηγάγετο͵
καὶ |
| [6] |
δὲ
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
Αἴας
καὶ
|
Διομήδης |
καὶ
οἱ
ἄριστοι
τῶν
~Ἑλλήνων. |
| [12] |
περὶ
ἐμοῦ͵
ἀλλὰ
Ἡρακλεῖ
καὶ
|
~Διονύσῳ |
ἐνάμιλλον
τιθέασί
με.
καίτοι
τὴν |
| [12] |
υἱὸς
λέγεις͵
ὃς
Ἡρακλεῖ
καὶ
|
Διονύσῳ |
~παραβάλλεις
σεαυτόν;
καὶ
οὐκ
αἰσχύνῃ͵ |
| [11] |
πᾶν͵
ὃ
δὲ
ἦν
τοῦ
|
Διός͵ |
ἐν
~οὐρανῷ
σύνεστι
τοῖς
θεοῖς. |
| [11] |
οὐρανῷ
εἶναι͵
ἥπερ
ἦν
~ἐκ
|
Διός͵ |
τὸ
δὲ
θνητὸν
ἐμὲ
παρὰ |
| [12] |
ἂν
~ἐγέλασεν
ὁρῶν
τὸν
τοῦ
|
Διὸς |
υἱὸν
ἀποψύχοντα͵
δεόμενον
τῶν
ἰατρῶν |
| [11] |
ὅλος
Ἡρακλῆς
ἐστιν.
εἶτα
~τέθνηκεν
|
Διὸς |
υἱὸς
ὤν;
εἰπέ
μοι͵
ὦ |
| [11] |
Ἀμφιτρύωνι͵
τὸν
δὲ
παρὰ
τοῦ
|
Διός͵ |
ὥστε
~ἐλελήθειτε
δίδυμοι
ὄντες
ὁμομήτριοι. |
| [25] |
εἰ
δέ
ἐστι
καλλίων
οὑτοσί͵
|
διότι |
~διαδήματι
τὴν
κεφαλὴν
διεδέδετο͵
Μακεδόσι |
| [24] |
σὺ
τοῦτο
ἀπολαύσεις
τῆς
ἐπερωτήσεως͵
|
~διότι |
οὐ
λῃστὴς
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ |
| [20] |
ἀφθόνοις
τοῖς
λίθοις·
~ἄλλοι
δὲ
|
Διόφαντον |
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
ἐν
Σικυῶνι |
| [2] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἂν
λάβῃς,
ὦ
βέλτιστε·
|
δὶς |
δὲ
οὐκ
ἂν
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ |
| [20] |
Μεγαρικὸς
ἐπέραστος͵
οὗ
τὸ
φίλημα
|
διτάλαντον |
ἦν.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀπόδυθι
τοιγαροῦν
τὸ |
| [7] |
οὐ
τὸ
ὕδωρ
ἀλλὰ
τὴν
|
δίψαν |
πεφοβημένος.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲ
τὸν
ἐλλέβορον͵ |
| [7] |
πιστεύσομεν͵
ἐπεὶ
φῂς
κολάζεσθαι
τῷ
|
~δίψει. |
τί
δ΄
οὖν
σοι
τὸ |
| [7] |
τέθαπται͵
ὅπερ
~καὶ
πεινῆν
καὶ
|
διψῆν |
ἐδύνατο͵
σὺ
δὲ
ἡ
ψυχὴ |
| [7] |
αὐτὸ
ἡ
κόλασίς
ἐστι͵
τὸ
|
διψῆν |
τὴν
ψυχὴν
ὡς
σῶμα
οὖσαν. |
| [8] |
ἐν
σκότῳ·
ἄλλως
τε
οὔτε
|
~διψῆν |
ὥσπερ
ἄνω
οὔτε
πεινῆν
δεῖ͵ |
| [7] |
ὦ
Μένιππε͵
ἀπόλωλα
ὑπὸ
τοῦ
|
δίψους. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὕτως
ἀργὸς
εἶ͵
ὡς |
| [7] |
ψυχὴ
πῶς
ἂν
ἔτι
ἢ
|
διψῴης |
ἢ
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
αὐτὸ |
| [7] |
πάντες
ὥσπερ
σὺ
ἐκ
καταδίκης
|
διψῶσι |
τοῦ
~ὕδατος
αὐτοὺς
οὐχ
ὑπομένοντος. |
| [25] |
καὶ
Ἀρμενίους
~καταγωνιζόμενος
ὑποφεύγοντας
πρὶν
|
διώκειν |
τινὰ
καὶ
τῷ
τολμήσαντι
~παραδιδόντας |
| [22] |
τηλικοῦτοι
φιλόζωοί
εἰσιν͵
οὓς
ἐχρῆν
|
διώκειν |
τὸν
θάνατον
ὡς
τῶν
ἐν |
| [6] |
~Δὸς
μόνον·
ἄλλα
παρὰ
νεκροῖς
|
δόγματα· |
ἔμαθον
γάρ͵
ὡς
οὐδὲν
ἴσον |
| [19] |
καὶ
στρατηγησάτω
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
|
δοκεῖ͵ |
ἐκεῖνοι
δὲ
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον. |
| [16] |
πολὺ
συνετώτερα
γίνεται
ἤπερ
σοὶ
|
δοκεῖ. |
~καὶ
ὑμεῖς
δὲ
τί
παθόντες |
| [6] |
ἀλλὰ
πλησίον
ἡμῶν
κατάκεισο͵
εἰ
|
~δοκεῖ. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὰ
Δί΄
ἐπεὶ
παρὰ |
| [25] |
ὠνείδισεν
τὴν
~τρυφήν͵
ἐκλελῆσθαί
μοι
|
δοκεῖ |
οἷα
ἐποίει
ἐν
Καπύῃ
ἑταίραις |
| [14] |
~ΕΡΜΗΣ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
πορθμεῦ͵
εἰ
|
δοκεῖ͵ |
ὁπόσα
μοι
ὀφείλεις
ἤδη͵
ὅπως |
| [1] |
δὲ
τοῖς
σοῖς
ταῦτα,
~εἰ
|
δοκεῖ, |
παρ'
ἐμοῦ
ἐπιτίμησον
λέγων
ἐκλελύσθαι |
| [1] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί
σοι
|
δοκεῖ· |
σὺ
δὲ
οἷς
προεῖπον
ἀπένεγκον |
| [25] |
αὐτὸν
δὲ
σύ͵
εἶτα͵
εἰ
|
δοκεῖ͵ |
τρίτος
Ἀννίβας
οὐδὲ
οὗτος
~εὐκαταφρόνητος |
| [7] |
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
ποτοῦ
δεῖσθαι
|
δοκεῖς͵ |
ἀκράτου
γε
~ἐλλεβόρου
νὴ
Δία͵ |
| [24] |
ἀλλὰ
καὶ
σοφιστής
τις
εἶναι
|
δοκεῖς. |
ἀπόλυσον
~αὐτόν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ |
| [9] |
τί
σοι
βούλεται
τὸ
ἐρώτημα·
|
δοκεῖς |
δ΄
οὖν
μοι
ἀπιστεῖν͵
εἰ |
| [10] |
ὅπως
~ναῶν
κατηξιώθητε
καὶ
μάντεις
|
δοκεῖτε͵ |
καὶ
οἱ
μάταιοι
τῶν
ἀνθρώπων |
| [12] |
ἐδόκει
ἐνδεὲς
ὑπὸ
θεοῦ
γίγνεσθαι
|
δοκοῦν. |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐ
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ |
| [24] |
χρηστοὶ
ἅπαντες
καὶ
οἱ
πονηροὶ
|
δοκοῦντες |
ἡμεῖς
~ἐκείνῃ
ὑπηρετοῦντες
ταῦτα
ἐδρῶμεν; |
| [11] |
γὰρ
καὶ
πάντες
οὕτως
σοι
|
δοκοῦσι |
συγκεῖσθαι
ἐκ
δυεῖν͵
ψυχῆς
καὶ |
| [30] |
~ὦ
Μένιππε͵
οὐ
καλλίων
σοι
|
δοκῶ; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
δὲ
καὶ
ἔστε; |
| [29] |
εὕροι
τις
~ἂν
ῥᾳδίως.
οὐ
|
δοκῶ |
σοι
δικαίως
ἐπὶ
τούτοις
μέγα |
| [12] |
ἥκιστα
συνέφερεν·
θεὸς
γὰρ
εἶναι
|
δοκῶν |
εἴ
ποτε
τρωθείης͵
~καὶ
βλέποιέν |
| [16] |
Θούκριτος
πόσα
κατέφαγεν
ἀεὶ
~τεθνήξεσθαι
|
δοκῶν |
καὶ
ὁπότε
εἰσίοιμι
ὑποστένων
καὶ |
| [4] |
οὐ
πάνυ
δεδιέναι
τὸν
θάνατον
|
δοκῶν |
καὶ
τοῦτο
~ἐμφῆναι
τοῖς
ἔξω |
| [25] |
ἀλλὰ
πονηρίᾳ
καὶ
ἀπιστίᾳ
~καὶ
|
δόλοις͵ |
νόμιμον
δὲ
ἢ
προφανὲς
οὐδέν. |
| [27] |
Αἰακέ͵
ἀπέθανον
ἡμιτελῆ
μὲν
τὸν
|
δόμον |
~καταλιπών͵
χήραν
τε
νεόγαμον
γυναῖκα. |
| [10] |
ἀνοίας
ἐκεῖνοι
τοιαῦτα
περὶ
νεκρῶν
|
~δοξάζουσιν; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
ἂν
ἐδόξαζον͵ |
| [14] |
ταῦτα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
ἐγὼ
|
δόξαιμι |
ἂν
ἁμαρτάνειν
πικρῶς
ἀπαιτῶν
τὰ |
| [20] |
κατάλιπε
δὲ
καὶ
~γένος
καὶ
|
δόξαν |
καὶ
εἴ
ποτέ
σε
ἡ |
| [13] |
μεγάλα
θηρία
καὶ
τιμὴν
καὶ
|
δόξαν |
καὶ
τὸ
~ἐπίσημον
εἶναι
ἐξελαύνοντα |
| [25] |
δύναμίν
τε
περιβαλόμενοι
καὶ
ἄξιοι
|
~δόξαντες |
ἀρχῆς.
ἔγωγ΄
οὖν
μετ΄
ὀλίγων |
| [26] |
ἦν
ἀγνοῶν
τὸ
δύστηνον
ἐκεῖνο
|
δοξάριον |
~προετίμων
τοῦ
βίου͵
νῦν
δὲ |
| [25] |
εἰ
μὴ
μικρὰ
~τὰ
ἑσπέρια
|
δόξας |
ἐπὶ
τὴν
ἕω
μᾶλλον
ὥρμησα͵ |
| [5] |
βαφήν͵
ἄμορφα
~δῆλον
ὅτι
αὐτῷ
|
δόξει͵ |
ὅτε
μέντοι
ἀνθεῖ
καὶ
ἔχει |
| [19] |
εἰ
καί
σοι
παράδοξον
τοῦτο
|
δόξει. |
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Παράδοξον͵
εἰ
γέρων
τε |
| [15] |
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον
ἂν
|
δόξειε |
τὸ
τοιοῦτον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐ
μὲν |
| [25] |
~μὴν
διὰ
τοῦτο
ἀμείνων
μὲν
|
δόξειεν |
ἂν
γενναίου
καὶ
στρατηγικοῦ
ἀνδρὸς |
| [12] |
~τοῦτο
κρατεῖν
ῥᾳδίως͵
πολὺ
τῆς
|
δόξης |
ἀφῄρει
τῶν
κατορθουμένων·
πᾶν
~γὰρ |
| [27] |
καὶ
~ἀπονενοημένως
προεπήδησας
τῶν
ἄλλων
|
δόξης |
ἐρασθείς͵
δι΄
ἣν
πρῶτος
~ἐν |
| [23] |
Αἶαν͵
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
ὠρέχθη
|
δόξης |
ἡδίστου
~πράγματος͵
ὑπὲρ
οὗ
καὶ |
| [26] |
προείλου
τὸν
μετὰ
~τῆς
ἀγαθῆς
|
δόξης |
θάνατον.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ὦ
παῖ
Νέστορος͵ |
| [24] |
ὦ
Μίνως͵
εἴ
σοι
δίκαια
|
δόξω |
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ
~Νῦν
ἀκούσω
αὖθις; |
| [12] |
ἀπήγγειλέ
μοι͵
ὃν
σὺ
τῷ
|
δορατίῳ |
~διελάσας
μεταξὺ
δειπνοῦντα
ἐφόνευσας͵
ὅτι |
| [16] |
διαθήκαις
~ἀπεκλείσθησαν
μὲν
οἱ
πάλαι
|
δορυφορήσαντες͵ |
ὁ
δὲ
παῖς
καὶ
ἡ |
| [24] |
ἐκείνῳ
βιαζομένῳ͵
οἷον
δήμιος
ἢ
|
δορυφόρος͵ |
ὁ
μὲν
δικαστῇ
~πεισθείς͵
ὁ |
| [6] |
οὐ
τουτί
σοι
ἐδώδιμον.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
|
~Δὸς |
μόνον·
ἄλλα
παρὰ
νεκροῖς
δόγματα· |
| [13] |
περὶ
τῆς
Ὀλυμπιάδος
ὅμοια
ἐλέγετο͵
|
δράκοντα |
ὁμιλεῖν
~αὐτῇ
καὶ
βλέπεσθαι
ἐν |
| [13] |
σοι
νεὼς
καὶ
θύοντες
ὡς
|
δράκοντος |
υἱῷ.
ἀλλ΄
εἰπέ
μοι͵
~ποῦ |
| [13] |
ἔμπροσθεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄
οἶσθα
ὃ
|
δράσεις; |
ἄκος
γάρ
σοι
τῆς
λύπης |
| [14] |
δύο
ὀβολῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Τίθει
πέντε
|
δραχμὰς |
καὶ
ὀβολοὺς
δύο.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ |
| [14] |
οὗ
τὴν
ὑπέραν
ἐποίησας͵
δύο
|
δραχμῶν |
ἅπαντα.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
ἄξια
ταῦτα |
| [14] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄγκυραν
ἐντειλαμένῳ
ἐκόμισα
πέντε
|
δραχμῶν. |
~ΧΑΡΩΝ
~Πολλοῦ
λέγεις.
~ΕΡΜΗΣ
~Νὴ |
| [11] |
οὕτως
σοι
δοκοῦσι
συγκεῖσθαι
ἐκ
|
δυεῖν͵ |
ψυχῆς
καὶ
~σώματος;
ὥστε
τί |
| [23] |
μὴ
οὐχὶ
μισεῖν
οὐκ
ἂν
|
δυναίμην͵ |
ὦ
Ἀγάμεμνον͵
~οὐδ΄
εἰ
αὐτή |
| [28] |
κἀκείνη
προσήσεταί
σε
οὐδὲ
διαγνῶναι
|
~δυναμένη; |
φοβήσεται
γὰρ
εὖ
οἶδα
καὶ |
| [10] |
τὰ
μέλλοντα
προειδότες
καὶ
προειπεῖν
|
δυνάμενοι |
τοῖς
ἐρομένοις.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ὦ
Μένιππε͵ |
| [16] |
μηκέτι
χρήσασθαι
τῷ
πλούτῳ
αὐτὸν
|
~δυνάμενον |
ἀπελθεῖν
τοῦ
βίου
παραχωρήσαντα
τοῖς |
| [16] |
τὸν
μηκέτι
τῷ
πλούτῳ
χρήσασθαι
|
~δυνάμενον |
πρὸς
ἡδονὴν
ἀποθνήσκειν·
τὸ
δὲ |
| [24] |
ὑπ΄
ἄλλου
φονεύσειέν
τινα
οὐ
|
δυνάμενος |
~ἀντιλέγειν
ἐκείνῳ
βιαζομένῳ͵
οἷον
δήμιος |
| [8] |
τέθνηκα͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀθάνατος
~εἶναι
|
δυνάμενος. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
δαί
σε
ἔρως |
| [21] |
διέρρει͵
τοῦ
πυθμένος
~στέγειν
οὐ
|
δυναμένου͵ |
οἷόν
τι
πάσχουσιν
αἱ
τοῦ |
| [25] |
~ἐπὶ
μέγα
προεχώρησαν
δι΄
αὑτῶν
|
δύναμίν |
τε
περιβαλόμενοι
καὶ
ἄξιοι
~δόξαντες |
| [9] |
τινὰ
~βλᾶκα
μὴ
ἐξετάζοντα͵
εἴτε
|
δυνατά |
ἐστιν
εἴτε
καὶ
μή͵
παραδέχεσθαι; |
| [11] |
λέγεις;
εἴδωλον
τοῦ
θεοῦ;
καὶ
|
δυνατὸν |
ἐξ
ἡμισείας
μέν
τινα
θεὸν |
| [27] |
μοι
τὸν
Ἔρωτα
ἐνταῦθα
λαβεῖν
|
δυνατὸν |
ἦν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐγώ
σοι
καὶ |
| [24] |
εἰπεῖν
ἔχοι
τις
~ὡς
ἀντιλέγειν
|
δυνατὸν |
ἦν
τοῖς
μετὰ
πάσης
ἀνάγκης |
| [11] |
θεοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σαφῶς
νῦν
μανθάνω·
|
δύο |
γὰρ
φῂς
ἔτεκεν
ἡ
Ἀλκμήνη |
| [17] |
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐπεὶ
τοίνυν
λουσάμενοι
ἥκομεν͵
|
δύο |
δὴ
ὁ
μειρακίσκος
κύλικας
~ἑτοίμους |
| [14] |
ἀφ΄
οὗ
τὴν
ὑπέραν
ἐποίησας͵
|
δύο |
δραχμῶν
ἅπαντα.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
ἄξια |
| [14] |
~Τίθει
πέντε
δραχμὰς
καὶ
ὀβολοὺς
|
δύο. |
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
ἀκέστραν
ὑπὲρ
τοῦ |
| [21] |
πίθον
καὶ
τὴν
πήραν
χοίνικας
|
δύο |
~θέρμων
ἔχουσαν.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Οὐδὲν
γάρ |
| [22] |
ὄντα
ὑπὸ
τῶν
πολέμων
~διοδεύων
|
δύο |
μόνους
οἰκέτας
ἐπηγάγετο͵
καὶ
ταῦτα |
| [28] |
παρ΄
ὑμᾶς͵
ὥστε
ἀνθ΄
ἑνὸς
|
δύο |
~νεκροὺς
λήψῃ
μετ΄
ὀλίγον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [14] |
τῶν
πέντε
ὠνησάμην͵
καὶ
τροπωτῆρα
|
δύο |
ὀβολῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Τίθει
πέντε
δραχμὰς |
| [11] |
ἔστι
μαθεῖν
τοῦτο
ῥᾴδιον͵
συνθέτους
|
δύο |
ὄντας
Ἡρακλέας͵
ἐκτὸς
~εἰ
μὴ |
| [27] |
~Ἄμεινον
οὕτω·
σὲ
τοιγαροῦν͵
ὦ
|
Δύσπαρι͵ |
οὐκ
ἀφήσω
ποτὲ
ἀπὸ
τῶν |
| [26] |
ἐκείνων
ὁπότερον
ἦν
ἀγνοῶν
τὸ
|
δύστηνον |
ἐκεῖνο
δοξάριον
~προετίμων
τοῦ
βίου͵ |
| [13] |
βαρβάρους͵
ἔνιοι
δὲ
καὶ
τοῖς
|
δώδεκα |
θεοῖς
προστιθέντες
καὶ
~οἰκοδομοῦντές
σοι |
| [19] |
πολλοί͵
μετὰ
δὲ
παντοῖά
μοι
|
δῶρα |
~προσήγετο
ἁπανταχόθεν
τῆς
γῆς
τὰ |