| Dialogue |
| [15] |
ἔασον
ἐπὶ
τοῖς
ἐνενήκοντα
ἔτεσιν͵
|
ἃ |
~βεβίωκεν͵
ἐπιμετρήσας
ἄλλα
τοσαῦτα͵
εἴ |
| [30] |
~Ὀνείρατά
μοι
λέγεις·
ἐγὼ
δὲ
|
ἃ |
βλέπω
καὶ
νῦν
ἔχεις͵
ἐκεῖνα |
| [21] |
ἀλλ΄
οὐδὲ
σοί͵
ὦ
Διόγενες·
|
ἃ |
γὰρ
ἐχρῆν͵
~σύ
τε
Ἀντισθένους |
| [1] |
λέγε·
οὐ
γὰρ
ἀνέξομαί
γε.
|
ἃ |
~δὲ
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα, |
| [25] |
φύσει
ἀγαθῇ
χρησάμενος.
ταῦτά
ἐστιν
|
ἃ |
ἐγὼ
~Ἀλεξάνδρου
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι. |
| [22] |
~Ἔγωγ΄
οὖν
καὶ
διηγήσομαι
ὑμῖν
|
ἃ |
εἶδον
ὁπότε
κατῄειν
κατὰ
τὴν |
| [13] |
ὡς
ἐπὶ
μεγίστοις
ἀγαθοῖς
ἐκείνοις͵
|
ἃ |
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε
ἔμπροσθεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [15] |
γε
τῷ
φανερῷ͵
καὶ
νοσοῦντος
|
ἃ |
μὲν
βουλεύονται
πᾶσι
~πρόδηλα͵
θύσειν |
| [22] |
χεροῖν
εἶχε
καὶ
τὰ
παιδία͵
|
ἃ |
νεογνὰ
καταλελοίπει͵
~ἀνεκαλεῖτο
καὶ
ἑαυτῷ |
| [5] |
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
μὴν
ἐκεῖνά
ἐστιν
|
ἃ |
πάντες
οἱ
ποιηταὶ
θαυμάζουσι
τὰ |
| [3] |
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐκεῖνα
ὕβρις
ἦν͵
|
ἃ |
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
~καὶ |
| [20] |
ἄλλοις
~νεκροῖς.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὕτως
ἄμεινον
|
ἀβαρῆ |
εἶναι·
ὥστε
ἔμβαινε.
καὶ
σὺ |
| [26] |
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
ἀκλήροις
καὶ
|
ἀβίοις |
ἀνδράσιν.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ |
| [19] |
ὡραῖοι
ἦσαν
~πολλοὶ
καὶ
γυναῖκες
|
ἁβρόταται |
καὶ
μύρα
καὶ
οἶνος
ἀνθοσμίας |
| [12] |
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων
ἀνθρώπων
καὶ
|
ἁβρῶν͵ |
οὐκ
οἶσθα
ὡς
πρὸ
σοῦ |
| [13] |
~Πτολεμαῖος
ὁ
ὑπασπιστής͵
ἤν
ποτε
|
ἀγάγῃ |
σχολὴν
ἀπὸ
τῶν
θορύβων
τῶν |
| [19] |
ὦ
γενναῖε͵
παρὰ
ἄλλων
τὰ
|
ἀγαθά· |
καὶ
ἕωθεν
μὲν
~εὐθὺς
ἐπὶ |
| [25] |
~παιδευθείς͵
μόνῃ
δὲ
τῇ
φύσει
|
ἀγαθῇ |
χρησάμενος.
ταῦτά
ἐστιν
ἃ
ἐγὼ |
| [26] |
ἑκὼν
προείλου
τὸν
μετὰ
~τῆς
|
ἀγαθῆς |
δόξης
θάνατον.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ὦ
παῖ |
| [24] |
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
δὲ
οἱ
|
ἀγαθοὶ |
ἄπιτε
κατὰ
τάχος
εἰς
τὸ |
| [13] |
ἂν
παύσαιο
ἐπὶ
~τοῖς
Ἀριστοτέλους
|
ἀγαθοῖς |
ἀνιώμενος.
καὶ
γὰρ
Κλεῖτον
ἐκεῖνον |
| [13] |
τὸ
λυπεῖσθαι
ὡς
ἐπὶ
μεγίστοις
|
ἀγαθοῖς |
ἐκείνοις͵
ἃ
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε |
| [24] |
τούτους
τιμήσας
τοὺς
~διακονησαμένους
ἀλλοτρίοις
|
ἀγαθοῖς; |
οὐ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖνό
γε |
| [13] |
καὶ
γὰρ
αὖ
καὶ
τοῦτο
|
ἀγαθὸν |
~ἡγεῖτο
εἶναι͵
ὡς
μὴ
αἰσχύνοιτο |
| [23] |
βαίνων
παρῆλθες;
~ΑΙΑΣ
~Εἰκότως͵
ὦ
|
Ἀγάμεμνον· |
αὐτὸς
γοῦν
μοι
τῆς
μανίας |
| [23] |
μισεῖν
οὐκ
ἂν
δυναίμην͵
ὦ
|
Ἀγάμεμνον͵ |
~οὐδ΄
εἰ
αὐτή
μοι
ἡ |
| [23] |
τὸ
στόμιον
εἰλουμένους.
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
|
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
|
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ
σὺ
μανείς͵
ὦ |
| [23] |
καὶ
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν
τὰ
ὅπλα.
|
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
~Αἰτιῶ
τοιγαροῦν͵
ὦ
γενναῖε͵
τὴν |
| [23] |
στόμιον
εἰλουμένους.
~ΑΙΑΝΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
|
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
~Εἰ
σὺ
μανείς͵
ὦ
Αἶαν͵ |
| [23] |
~μόνος
ἀντεξετασθεὶς
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις.
|
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
~Ἠξίους
δὲ
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ |
| [23] |
τὸν
Ὀδυσσέα͵
ὃς
ἀντεποιήθη
μόνος.
|
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ |
~Συγγνώμη͵
ὦ
Αἶαν͵
εἰ
ἄνθρωπος |
| [6] |
~ἐπισήμους
αὐτῶν.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
μὲν
|
Ἀγαμέμνων͵ |
οὗτος
δὲ
Ἀχιλλεύς͵
οὗτος
δὲ |
| [22] |
τί
δακρύεις
τηλικοῦτος
ἀποθανών;
τί
|
~ἀγανακτεῖς͵ |
ὦ
βέλτιστε͵
καὶ
ταῦτα
γέρων |
| [18] |
νεβρὸς
τὸν
λέοντα.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
|
ἀγανακτεῖς͵ |
ὦ
Κνήμων;
~ΚΝΗΜΩΝ
~Πυνθάνῃ
ὅ |
| [18] |
Κνήμων;
~ΚΝΗΜΩΝ
~Πυνθάνῃ
ὅ
τι
|
ἀγανακτῶ; |
κληρονόμον
ἀκούσιον
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵ |
| [25] |
ἠξίωσα
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχὴν
~περιέπων
|
ἀγαπᾶν |
ἄρχειν
ὁπόσων
ὁ
πατὴρ
κατέλιπεν͵ |
| [8] |
φασί͵
συνετὸν
ὄντα
ἀρέσκεσθαι
καὶ
|
ἀγαπᾶν |
τοῖς
~παροῦσι
καὶ
μηδὲν
αὐτῶν |
| [27] |
~ἐστιν
καί
τις
ἡμᾶς
δαίμων
|
ἄγει |
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν |
| [1] |
διαγινωσκομένους,
καὶ
~ὅτι
μαλθακοὶ
καὶ
|
ἀγεννεῖς |
εἰσι
μεμνημένοι
τῶν
ἄνω.
ταῦτα |
| [3] |
ὦ
Πλούτων·
μισῶ
γὰρ
αὐτοὺς
|
ἀγεννεῖς |
καὶ
ὀλεθρίους
ὄντας͵
~οἷς
οὐκ |
| [14] |
τὰ
σκέλη͵
ὠχροὶ
ἅπαντες
καὶ
|
ἀγεννεῖς͵ |
οὐδὲν
ὅμοιοι
~ἐκείνοις.
οἱ
δὲ |
| [26] |
εἴρηται
περὶ
τοῦ
~θανάτου͵
ὡς
|
ἀγεννῆ |
καὶ
ἀνάξια
τοῖν
διδασκάλοιν
ἀμφοῖν͵ |
| [26] |
τῶν
νεκρῶν.
ταῦτα
μὲν
οὖν
|
ἀγεννῆ |
τινα
Φρύγα
δειλὸν
καὶ
πέρα |
| [25] |
~ΜΙΝΩΣ
~Ὁ
μὲν
εἴρηκεν
οὐκ
|
ἀγεννῆ |
τὸν
λόγον
οὐδὲ
ὡς
Λίβυν |
| [18] |
~ὥσπερ
τις
λάβραξ
καὶ
τὸ
|
ἄγκιστρον |
τῷ
δελέατι
συγκατασπάσας.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ |
| [14] |
γὰρ
ὡρίσθαι
καὶ
ἀπραγμονέστερον.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἄγκυραν |
ἐντειλαμένῳ
ἐκόμισα
πέντε
δραχμῶν.
~ΧΑΡΩΝ |
| [20] |
ἀπόγεια͵
τὴν
ἀποβάθραν
ἀνελώμεθα͵
τὸ
|
~ἀγκύριον |
ἀνεσπάσθω͵
πέτασον
τὸ
ἱστίον͵
εὔθυνε͵ |
| [30] |
ἡγῇ.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Ἐμέ
γε
τὸν
|
Ἀγλαΐας |
καὶ
Χάροπος͵
ὃς
κάλλιστος
ἀνὴρ |
| [9] |
μάντις
ἔμαθες
εἶναι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Ὁρᾷς;
|
ἀγνοεῖς |
τὰ
περὶ
ἐμοῦ
ἅπαντα͵
ὡς |
| [2] |
μόνος
~ᾄδων
οἰμωζόντων
ἐκείνων.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἀγνοεῖς, |
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα
ἄνδρα
διεπόρθμευσας; |
| [10] |
τί
δαὶ
ὁ
~ἥρως
ἐστίν;
|
ἀγνοῶ |
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ἐξ
ἀνθρώπου
τι |
| [26] |
~τὸ
βέλτιον
ἐκείνων
ὁπότερον
ἦν
|
ἀγνοῶν |
τὸ
δύστηνον
ἐκεῖνο
δοξάριον
~προετίμων |
| [6] |
ῥαψῳδιῶν
τὰ
κεφάλαια
χαμαὶ
~ἔρριπται
|
ἄγνωστα |
καὶ
ἄμορφα͵
κόνις
πάντα
καὶ |
| [2] |
οὐκ
ἔχω.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν
|
ἄγξω |
σε
νὴ
τὸν
Πλούτωνα͵
ὦ |
| [22] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ
Κράτης͵
σχολὴν
|
ἄγομεν· |
ὥστε
τί
οὐκ
ἄπιμεν
εὐθὺ |
| [9] |
γυνὴ
ἦσθα͵
ἢ
στεῖρα
καὶ
|
ἄγονος |
~διετέλεσας
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
βίῳ; |
| [16] |
καὶ
τοῦ
~ἀποθανεῖν
αἴτια
γεγένηται͵
|
ἀγρυπνία |
καὶ
φροντίδες·
ὁ
δὲ
τοσοῦτόν |
| [16] |
καὶ
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ
φροντίδων
|
ἄγρυπνος |
~ἐκείμην
ἀριθμῶν
ἕκαστα
καὶ
διατάττων. |
| [27] |
~ΑΙΑΚΟΥ
ΚΑΙ
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τί
|
ἄγχεις͵ |
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
τὴν
Ἑλένην
προσπεσών; |
| [27] |
Ἑλλήνων
τε
καὶ
βαρβάρων
ἄξιος
|
ἄγχεσθαι |
~τοσούτοις
θανάτου
αἴτιος
γεγενημένος.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ |
| [25] |
εἰ
μὴ
ἁπάντων
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους
|
ἄγων |
εἰσέβαλον
εἰς
τὴν
Ἀσίαν͵
καὶ |
| [25] |
Δαρεῖος
ὑπέμεινεν
~μυριάδας
πολλὰς
στρατοῦ
|
ἄγων. |
καὶ
τὸ
ἀπὸ
τούτου͵
ὦ |
| [23] |
πολὺ
ἀμείνους
ὄντες
ἀπείπασθε
τὸν
|
ἀγῶνα |
καὶ
~παρεχωρήσατέ
μοι
τῶν
ἄθλων͵ |
| [29] |
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας
τῆς
γυναικὸς
καὶ
|
ἀδελφῆς |
κατεσκευασμένον,
ὁ
Διογένης
δὲ
~τοῦ |
| [25] |
τὸ
~πρῶτον
ὕπαρχος
ὢν
τῷ
|
ἀδελφῷ |
μεγίστων
ἠξιώθην
ἄριστος
κριθείς͵
καὶ |
| [7] |
~ἀποθάνῃς;
οὐχ
ὁρῶ
γὰρ
ἄλλον
|
ᾅδην |
μετὰ
τοῦτον
ἢ
θάνατον
ἐντεῦθεν |
| [22] |
Δάμιδι
αἰτιωμένῳ
τὸν
υἱόν͵
Οὐκ
|
ἄδικα |
μέντοι
~ἔπαθες͵
ἔφην͵
ὑπ΄
αὐτοῦ͵ |
| [24] |
ἦν.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁρᾷς
πῶς
|
ἄδικα |
ποιεῖς
κολάζων
ἡμᾶς
ὑπηρέτας
~γενομένους |
| [27] |
ποτὲ
ἀπὸ
τῶν
~χειρῶν.
~ΠΑΡΙΣ
|
~Ἄδικα |
ποιῶν͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
καὶ
ταῦτα |
| [20] |
ὑπὲρ
γῆς
τὸ
τρόπαιον·
ἐν
|
ᾅδου |
γὰρ
εἰρήνη
καὶ
οὐδὲν
ὅπλων |
| [8] |
λέγεις͵
ὦ
Χείρων.
τὰ
ἐν
|
ᾅδου |
δὲ
πῶς
φέρεις͵
ἀφ΄
οὗ |
| [13] |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
ὁρῶν
καὶ
ἐν
|
ᾅδου |
ἔτι
σε
μωραίνοντα
~καὶ
ἐλπίζοντα |
| [30] |
ἄλλος
εὔμορφος·
ἰσοτιμία
γὰρ
ἐν
|
ᾅδου |
καὶ
ὅμοιοι
~ἅπαντες.
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἐμοὶ |
| [6] |
Αἰακέ͵
περιήγησαί
μοι
τὰ
ἐν
|
ᾅδου |
πάντα.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὐ
ῥᾴδιον͵
ὦ |
| [11] |
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν͵
εἰς
|
ᾅδου |
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ἐχρῆν
μὲν
μηδὲ |
| [7] |
οὔτε
ἄλλος
πίεται
τῶν
νεκρῶν·
|
~ἀδύνατον |
γάρ·
καίτοι
οὐ
πάντες
ὥσπερ |
| [27] |
ἄγει
ἔνθα
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ
|
ἀδύνατόν |
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ |
| [14] |
~ΧΑΡΩΝ
~Νῦν
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
ἀδύνατον͵ |
ἢν
δὲ
λοιμός
τις
ἢ |
| [8] |
εἰς
ἄλλον
βίον͵
ὅπερ
οἶμαι
|
~ἀδύνατον. |
~ΧΕΙΡΩΝ
~Τί
οὖν
ἂν
πάθοι |
| [3] |
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
|
ᾄδων |
~ἐπιταράττει
ἡμῶν
τὰς
οἰμωγάς͵
καὶ |
| [2] |
καταγελῶν
καὶ
ἐπισκώπτων
καὶ
μόνος
|
~ᾄδων |
οἰμωζόντων
ἐκείνων.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀγνοεῖς,
ὦ |
| [8] |
οὐ
γὰρ
ἐν
τῷ
~αὐτῷ
|
ἀεὶ͵ |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
τῷ
μὴ |
| [22] |
τοῖς
οὐδὲν
προσήκουσιν
~κληρονόμοις͵
εἰς
|
ἀεὶ |
βιώσεσθαι
ὁ
μάταιος
νομίζων.
πλὴν |
| [17] |
ᾔδειν
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐκεῖνον
αὐτὸν
|
ἀεὶ |
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι. |
| [8] |
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
ἔζων
|
ἀεὶ |
καὶ
ἀπέλαυον
τῶν
ὁμοίων͵
ἡλίου͵ |
| [1] |
τῶν
ῥακίων
ποικίλον,
γελᾷ
δ'
|
ἀεὶ |
καὶ
~τὰ
πολλὰ
τοὺς
ἀλαζόνας |
| [8] |
ἐν
τῷ
βίῳ
τὸ
ὅμοιον
|
ἀεὶ |
καὶ
ταὐτὸν
ἐγένετό
σοι
προσκορές͵ |
| [12] |
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵
ὃς
δειλοῖς
|
ἀεὶ |
~συνηνέχθης
τοξάρια
καὶ
πελτίδια
καὶ |
| [16] |
ἐμοῦ
γοῦν
Θούκριτος
πόσα
κατέφαγεν
|
ἀεὶ |
~τεθνήξεσθαι
δοκῶν
καὶ
ὁπότε
εἰσίοιμι |
| [25] |
καὶ
ὅλως
τὰ
~ἐν
ποσὶν
|
ἀεὶ |
χειρούμενος
ἦλθον
ἐπὶ
Ἰσσόν͵
ἔνθα |
| [9] |
ἢ
δένδρα
ἢ
θηρία͵
τὴν
|
Ἀηδόνα |
ἢ
τὴν
~Δάφνην
ἢ
τὴν |
| [18] |
ἐθεράπευον
ἐπὶ
~θανάτῳ͵
κἀκεῖνος
οὐκ
|
ἀηδῶς |
τὴν
θεραπείαν
προσίετο.
ἔδοξε
δή |
| [8] |
προελόμενος
~αὐτὰ
ἥκεις;
~ΧΕΙΡΩΝ
~Οὐκ
|
ἀηδῶς͵ |
ὦ
Μένιππε·
ἡ
γὰρ
ἰσοτιμία |
| [8] |
ἦν
ἔτι
ἡδὺ
ἀπολαύειν
τῆς
|
~ἀθανασίας. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐχ
ἡδὺ
ἦν
ζῶντα |
| [11] |
δὲ
οὐ
μὰ
Δία
μετ΄
|
~ἀθανάτοισι |
θεοῖσιν͵
ἀλλὰ
τοῖς
βελτίστοις
τῶν |
| [20] |
δεδῃωμένος;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ὅτι͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
ἀθάνατον |
ᾤμην
τὴν
ψυχὴν
ὑπάρχειν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [8] |
Μένιππε͵
καὶ
τέθνηκα͵
ὡς
ὁρᾷς͵
|
ἀθάνατος |
~εἶναι
δυνάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίς
δαί |
| [15] |
διὰ
ταῦτα
ὁ
μὲν
ἔστω
|
ἀθάνατος͵ |
οἱ
δὲ
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ
μάτην |
| [23] |
~οὐδ΄
εἰ
αὐτή
μοι
ἡ
|
Ἀθηνᾶ |
τοῦτο
ἐπιτάττοι.
~ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΩΣΤΡΑΤΟΥ
|
| [6] |
Σώκρατες.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
τὰ
ἐν
|
Ἀθήναις; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πολλοὶ
τῶν
νέων
φιλοσοφεῖν |
| [12] |
ἦν͵
Βοιωτῶν
καὶ
Φωκέων
καὶ
|
Ἀθηναίων͵ |
καὶ
τὸ
~Ἀρκάδων
ὁπλιτικὸν
καὶ |
| [20] |
ὢν
τυγχάνεις;
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Δαμασίας
ὁ
|
ἀθλητής. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
ἔοικας·
οἶδα
γάρ |
| [9] |
εἶπεν
~οἰκτείρουσα
τὸ
γυναικεῖον͵
ὡς
|
ἀθλίας |
οὔσας
καὶ
ἀφόρητόν
τινα
τὸν |
| [22] |
ἑαυτόν͵
ὁ
δὲ
Βλεψίας
λιμῷ
|
ἄθλιος |
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι
καὶ
ἐδήλου
δὲ |
| [18] |
ἀγανακτῶ;
κληρονόμον
ἀκούσιον
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
|
ἄθλιος͵ |
οὓς
ἐβουλόμην
ἂν
μάλιστα
σχεῖν |
| [23] |
ἀγῶνα
καὶ
~παρεχωρήσατέ
μοι
τῶν
|
ἄθλων͵ |
ὁ
δὲ
Λαέρτου͵
ὃν
ἐγὼ |
| [14] |
λοιμός
τις
ἢ
πόλεμος
καταπέμψῃ
|
~ἀθρόους |
τινάς͵
ἐνέσται
τότε
ἀποκερδᾶναι
παραλογιζόμενον |
| [8] |
φωτός͵
~τροφῆς͵
αἱ
ὧραι
δὲ
|
αἱ |
αὐταὶ
καὶ
τὰ
γινόμενα
ἅπαντα |
| [9] |
γάρ.
καὶ
~δεσπόζουσι
τῶν
ἀνδρῶν
|
αἱ |
γυναῖκες͵
καὶ
οὔτε
πολεμεῖν
ἀνάγκη |
| [5] |
δαὶ
οἱ
καλοί
εἰσιν
ἢ
|
αἱ |
καλαί͵
Ἑρμῆ;
ξενάγησόν
με
νέηλυν |
| [19] |
ἅπασι
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τίνα
δὲ
|
αἱ |
τελευταῖαι
τὸν
κληρονόμον
ἔσχον;
ἦ |
| [21] |
οὐ
δυναμένου͵
οἷόν
τι
πάσχουσιν
|
αἱ |
τοῦ
Δαναοῦ
αὗται
παρθένοι
~εἰς |
| [5] |
ἐστίν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
διὰ
τοῦτο
|
αἱ |
χίλιαι
νῆες
ἐπληρώθησαν
ἐξ
ἁπάσης |
| [9] |
τὰ
ὄμματα͵
κενά͵
μόνον
δὲ
|
αἱ |
χῶραι
αὐτῶν·
τὰ
δ΄
ἄλλα |
| [8] |
τῶν
ὁμοίων͵
ἡλίου͵
φωτός͵
~τροφῆς͵
|
αἱ |
ὧραι
δὲ
αἱ
αὐταὶ
καὶ |
| [27] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ὅτι
διὰ
ταύτην͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
ἀπέθανον
ἡμιτελῆ
μὲν
τὸν
δόμον |
| [27] |
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
σοι͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
ἀποκρινοῦμαι
δικαιότερα·
οὐ
~γὰρ
ἐγὼ |
| [6] |
καὶ
ταυτὶ
γὰρ
ἱκανά͵
ὦ
|
Αἰακέ. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΤΑΝΤΑΛΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί |
| [6] |
ὡς
ὁρᾷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἄλυποι͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
οὗτοι
μόνοι
καὶ
φαιδροὶ
τῶν |
| [6] |
~ἐστιν.
τὸν
Σαρδανάπαλλον
δέ͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
πατάξαι
μοι
κατὰ
κόρρης
~ἐπίτρεψον. |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πρὸς
τοῦ
Πλούτωνος͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
περιήγησαί
μοι
τὰ
ἐν
ᾅδου |
| [6] |
τεθνεώς.
ὁ
Σωκράτης
δέ͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
ποῦ
ποτε
~ἄρα
ἐστίν;
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [6] |
~ἀληθῶς
κάρηνα.
οὗτος
δέ͵
ὦ
|
Αἰακέ͵ |
τίς
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
ἐστιν· |
| [27] |
~καταλιπών͵
χήραν
τε
νεόγαμον
γυναῖκα.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Αἰτιῶ
τοίνυν
τὸν
Μενέλαον͵
ὅστις |
| [6] |
πάντως
αὐτῷ
ἀνδρογύνῳ
γε
ὄντι.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Βούλει
σοὶ
ἐπιδείξω
καὶ
τοὺς |
| [27] |
Ἔρωτα
ἐνταῦθα
λαβεῖν
δυνατὸν
ἦν.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Ἐγώ
σοι
καὶ
περὶ
τοῦ |
| [6] |
ταῖς
φλυκταίναις
ἐξηνθηκώς͵
τίς
~ἐστιν;
|
ΑΙΑΚΟΣ
|
~Ἐμπεδοκλῆς͵
ὦ
Μένιππε͵
ἡμίεφθος
ἀπὸ |
| [6] |
οὐκ
ὀλίγα
γελάσεσθαι
οἰμωζόντων
~ἀκούων.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Κἀγὼ
ἤδη
ἄπειμι͵
μὴ
καί |
| [6] |
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
τίς
ἐστιν;
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Κῦρός
ἐστιν·
οὗτος
δὲ
Κροῖσος͵ |
| [6] |
Αἰακέ͵
ποῦ
ποτε
~ἄρα
ἐστίν;
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Μετὰ
Νέστορος
καὶ
Παλαμήδους
ἐκεῖνος |
| [6] |
πατάξαι
μοι
κατὰ
κόρρης
~ἐπίτρεψον.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ |
| [6] |
αὐτόν͵
εἴ
που
ἐνθάδε
ἐστίν.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Ὁρᾷς
τὸν
φαλακρόν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἅπαντες |
| [27] |
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
οὕτως
~ἐπικεκλῶσθαι.
|
ΑΙΑΚΟΣ |
Ὀρθῶς·
τί
οὖν
τούτους
αἰτιᾷ; |
| [6] |
μοι
τὰ
ἐν
ᾅδου
πάντα.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Οὐ
ῥᾴδιον͵
ὦ
Μένιππε͵
ἅπαντα· |
| [6] |
~κύαμοι
καὶ
κεφαλαὶ
τοκήων
ἐνθάδε.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Οὗτος
δὲ
Σόλων
ὁ
Ἐξηκεστίδου |
| [6] |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
~ἐπισήμους
αὐτῶν.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
δὲ |
| [6] |
σοφούς;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Νὴ
Δία
γε.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Πρῶτος
οὗτός
σοι
ὁ
Πυθαγόρας |
| [27] |
τοιαῦτα
εὐχόμενος.
~ΑΙΑΚΟΥ
ΚΑΙ
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Τί
ἄγχεις͵
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
τὴν |
| [6] |
ἂν
εἴη
τοῦτο
τὸ
γνώρισμα.
|
~ΑΙΑΚΟΣ |
~Τὸν
σιμὸν
λέγω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ |
| [11] |
~Πῶς
οὖν
ἀκριβὴς
ὢν
ὁ
|
Αἰακὸς |
οὐ
διέγνω
σε
μὴ
ὄντα |
| [13] |
παρελθόντων·
οὐ
~γὰρ
ἀμελὴς
ὁ
|
Αἰακὸς |
οὐδὲ
ὁ
Κέρβερος
εὐκαταφρόνητος.
ἐκεῖνο |
| [27] |
~ὄφλωμεν
ὥσπερ
σὺ
τοιαῦτα
εὐχόμενος.
|
~ΑΙΑΚΟΥ |
ΚΑΙ
ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ
~ΑΙΑΚΟΣ
~Τί
ἄγχεις͵ |
| [6] |
νεκροὺς
ἤδη
μετελεύσομαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
|
ΑΙΑΚΟΥ
|
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πρὸς
τοῦ
Πλούτωνος͵
ὦ |
| [2] |
πληγὰς
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
τοῦ
|
Αἰακοῦ |
~προσλάβω.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μὴ
ἐνόχλει
οὖν. |
| [23] |
ἀντεποιήθη
μόνος.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Συγγνώμη͵
ὦ
|
Αἶαν͵ |
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
ὠρέχθη
δόξης |
| [23] |
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ
σὺ
μανείς͵
ὦ
|
Αἶαν͵ |
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
δὲ
καὶ |
| [23] |
ὁρῶν
περὶ
τὸ
στόμιον
εἰλουμένους.
|
~ΑΙΑΝΤΟΣ |
ΚΑΙ
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Εἰ
σὺ |
| [23] |
ἀλλ΄
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα
βαίνων
παρῆλθες;
|
~ΑΙΑΣ |
~Εἰκότως͵
ὦ
Ἀγάμεμνον·
αὐτὸς
γοῦν |
| [23] |
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν
ἁπάντων;
|
~ΑΙΑΣ |
~Ναί͵
τά
γε
τοιαῦτα·
οἰκεία |
| [23] |
καὶ
ταῦτα
ἐπὶ
Τρωσὶ
δικασταῖς.
|
~ΑΙΑΣ |
~Οἶδα
ἐγώ͵
ἥτις
μου
κατεδίκασεν· |
| [23] |
ἐς
τὸ
~κοινὸν
κατέθετο
αὐτά.
|
~ΑΙΑΣ |
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τὸν
Ὀδυσσέα͵
ὃς |
| [6] |
~πλησίον͵
οὗτος
δὲ
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
|
Αἴας |
καὶ
Διομήδης
καὶ
οἱ
ἄριστοι |
| [13] |
ἐκεῖ͵
ὡς
γενοίμην
εἷς
τῶν
|
~Αἰγυπτίων |
θεῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μὴ
γελάσω
οὖν͵ |
| [13] |
θορύβων
τῶν
~ἐν
ποσίν͵
εἰς
|
Αἴγυπτον |
ἀπαγαγὼν
θάψειν
ἐκεῖ͵
ὡς
γενοίμην |
| [14] |
~Πολλοῦ
λέγεις.
~ΕΡΜΗΣ
~Νὴ
τὸν
|
Ἀϊδωνέα͵ |
τῶν
πέντε
ὠνησάμην͵
καὶ
τροπωτῆρα |
| [28] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ
τοῦ
ζῆν͵
|
Ἀϊδωνεῦ͵ |
ἐρῶ
ἔγωγε͵
τῆς
γυναικὸς
δέ͵ |
| [15] |
αὐτοὺς
καὶ
ἐλπίζει͵
καὶ
ὅλως
|
~αἰεὶ |
θανέοντι
ἐοικὼς
ἔρρωται
πολὺ
μᾶλλον |
| [12] |
σε
φοράδην
τοῦ
πολέμου
ἐκκομιζόμενον͵
|
αἵματι |
ῥεόμενον͵
~οἰμώζοντα
ἐπὶ
τῷ
τραύματι͵ |
| [14] |
οἶσθα
οἷοι
παρεγίγνοντο͵
ἀνδρεῖοι
~ἅπαντες͵
|
αἵματος |
ἀνάπλεῳ
καὶ
τραυματίαι
οἱ
πολλοί· |
| [19] |
τοιοῦτος
ὢν
περιπόθητος
ἦν.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Αἰνίγματα |
λέγεις.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Καὶ
μὴν
πρόδηλός |
| [13] |
~τὴν
ἀρχὴν
κολακεύοντες
καὶ
προστάτην
|
αἱρούμενοι |
καὶ
στρατηγὸν
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵ |
| [18] |
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερόν͵
ἐν
|
αἷς |
ἐκείνῳ
~καταλέλοιπα
τἀμὰ
πάντα͵
ὡς |
| [7] |
γὰρ
τὸ
ὕδωρ͵
ἐπειδὰν
προσιόντα
|
~αἴσθηταί |
με·
ἢν
δέ
ποτε
καὶ |
| [26] |
οὕτω
περὶ
αὑτοῦ
διανοεῖσθαι
~πολλὴ
|
αἰσχύνη |
καὶ
ἐναντιότης
πρὸς
τὰ
πεπραγμένα |
| [12] |
Διονύσῳ
~παραβάλλεις
σεαυτόν;
καὶ
οὐκ
|
αἰσχύνῃ͵ |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐδὲ
τὸν
τῦφον |
| [13] |
ἀγαθὸν
~ἡγεῖτο
εἶναι͵
ὡς
μὴ
|
αἰσχύνοιτο |
καὶ
αὐτὸς
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ |
| [17] |
οἰνοχόον͵
ἐπειδὰν
τάχιστα
ὁ
Πτοιόδωρος
|
αἰτήσῃ |
~πιεῖν͵
πίνει
δὲ
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα |
| [27] |
ΑΙΑΚΟΣ
Ὀρθῶς·
τί
οὖν
τούτους
|
αἰτιᾷ; |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΥ,
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ |
| [22] |
κἀκεῖνος
καὶ
κατηρᾶτο
τῇ
~Μυρτίῳτί
|
αἰτιᾷ |
τὸν
Ἔρωτα͵
σεαυτὸν
δέον͵
ὃς |
| [23] |
δὲ
καὶ
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵
τί
|
αἰτιᾷ |
τὸν
Ὀδυσσέα
καὶ
πρῴην
οὔτε |
| [16] |
γοῦν
μοι
καὶ
τοῦ
~ἀποθανεῖν
|
αἴτια |
γεγένηται͵
ἀγρυπνία
καὶ
φροντίδες·
ὁ |
| [24] |
θυμὸν
τῷ
πρώτῳ
παρασχόντι
~τὴν
|
αἰτίαν. |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Εὖ
γε͵
ὦ
Μίνως͵ |
| [28] |
γὰρ
δι΄
αὐτὴν
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν |
τὴν
Εὐρυδίκην
παρέδοτε
~καὶ
τὴν |
| [24] |
~πεισθείς͵
ὁ
δὲ
τυράννῳ͵
τίνα
|
αἰτιάσῃ |
τοῦ
φόνου;
~ΜΙΝΩΣ
~Δῆλον
ὡς |
| [27] |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις·
ἐκεῖνόν
μοι
|
αἰτιατέον. |
~ΜΕΝΕΛΑΟΣ
~Οὐκ
ἐμέ͵
ὦ
βέλτιστε͵ |
| [10] |
~ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Τί
οὖν
ἡμεῖς
|
αἴτιοι͵ |
εἰ
ὑπὸ
ἀνοίας
ἐκεῖνοι
τοιαῦτα |
| [27] |
δικαιότερα·
οὐ
~γὰρ
ἐγὼ
τούτων
|
αἴτιος͵ |
ἀλλὰ
ἡ
Μοῖρα
καὶ
τὸ |
| [27] |
βαρβάρων
ἄξιος
ἄγχεσθαι
~τοσούτοις
θανάτου
|
αἴτιος |
γεγενημένος.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἄμεινον
οὕτω·
σὲ |
| [23] |
αὐτὸς
γοῦν
μοι
τῆς
μανίας
|
αἴτιος |
κατέστη
~μόνος
ἀντεξετασθεὶς
ἐπὶ
τοῖς |
| [27] |
ἐρᾶν
τῷ
Πάριδι
ἴσως
γεγενῆσθαι
|
αἴτιος͵ |
τοῦ
θανάτου
δέ
σοι
~οὐδένα |
| [23] |
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν
τὰ
ὅπλα.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
|
~Αἰτιῶ |
τοιγαροῦν͵
ὦ
γενναῖε͵
τὴν
Θέτιν͵ |
| [27] |
χήραν
τε
νεόγαμον
γυναῖκα.
~ΑΙΑΚΟΣ
|
~Αἰτιῶ |
τοίνυν
τὸν
Μενέλαον͵
ὅστις
ὑμᾶς |
| [16] |
φύσις
~διέταξεν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐκοῦν
ταύτης
|
αἰτιῶμαι |
τῆς
διατάξεως·
ἐχρῆν
γὰρ
τὸ |
| [22] |
~ἀποθάνοιεν.
εἶτα
τῷ
μὲν
Δάμιδι
|
αἰτιωμένῳ |
τὸν
υἱόν͵
Οὐκ
ἄδικα
μέντοι |
| [6] |
ὦ
Μένιππε͵
ἡμίεφθος
ἀπὸ
τῆς
|
Αἴτνης |
παρών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ
χαλκόπου
βέλτιστε͵ |
| [17] |
~Πρῶτον
μὲν
ὑπεταράχθη
πρὸς
τὸ
|
αἰφνίδιον͵ |
εἶτα
συνείς͵
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον |
| [20] |
καὶ
~ἐρωτήσεις
ἀπόρους
καὶ
λόγους
|
ἀκανθώδεις |
καὶ
ἐννοίας
πολυπλόκους͵
~ἀλλὰ
καὶ |
| [22] |
ἵππων·
ὥσπερ
~οἱ
ἐπὶ
τῶν
|
ἀκανθῶν |
ἀκροποδητὶ
μόλις
βαδίζουσιν.
ὥστε
ἐπεὶ |
| [22] |
ὀβολοὺς
~παρεῖχες.
σὺ
δέ͵
ὦ
|
Ἀκαρνάν͵ |
ἔστενε
γὰρ
κἀκεῖνος
καὶ
κατηρᾶτο |
| [22] |
ἐκ
Πειραιῶς
καὶ
Λάμπις
~ὁ
|
Ἀκαρνὰν |
ξεναγὸς
ὢν
καὶ
Δᾶμις
ὁ |
| [14] |
καὶ
ὀβολοὺς
δύο.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
|
ἀκέστραν |
ὑπὲρ
τοῦ
ἱστίου·
πέντε
ὀβολοὺς |
| [9] |
~δικαστηρίοις
ἐξετάζεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
γὰρ
|
ἀκήκοας͵ |
ὦ
Τειρεσία͵
τῆς
Εὐριπίδου
Μηδείας͵ |
| [26] |
ἐν
τῷ
βίῳ͵
ὃς
ἐξὸν
|
~ἀκλεῶς |
ἐν
τῇ
Φθιώτιδι
πολυχρόνιον
βασιλεύειν͵ |
| [26] |
εἴ
τις
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
|
ἀκλήροις |
καὶ
ἀβίοις
ἀνδράσιν.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ |
| [26] |
ὢν
θητεύειν
~παρά
τινι
τῶν
|
ἀκλήρων͵ |
ᾧ
μὴ
βίοτος
πολὺς
εἴη͵ |
| [28] |
~ὀδυρόμενον;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οἶμαι
πείσειν
κἀκείνην
|
ἀκολουθεῖν |
παρ΄
ὑμᾶς͵
ὥστε
ἀνθ΄
ἑνὸς |
| [3] |
μου·
ἔνθα
γὰρ
ἂν
ἴητε͵
|
ἀκολουθήσω |
~ἀνιῶν
καὶ
κατᾴδων
καὶ
καταγελῶν. |
| [8] |
γινόμενα
ἅπαντα
ἑξῆς
ἕκαστον͵
ὥσπερ
|
~ἀκολουθοῦντα |
θάτερον
θατέρῳ·
ἐνεπλήσθην
οὖν
αὐτῶν· |
| [23] |
~Ἠξίους
δὲ
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
|
ἀκονιτὶ |
κρατεῖν
ἁπάντων;
~ΑΙΑΣ
~Ναί͵
τά |
| [12] |
Θετταλὴν
ἵππον
καὶ
τοὺς
Ἠλείων
|
ἀκοντιστὰς |
~καὶ
τὸ
Μαντινέων
πελταστικὸν
ἢ |
| [13] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄
οἶσθα
ὃ
δράσεις;
|
ἄκος |
γάρ
σοι
τῆς
λύπης
ὑποθήσομαι. |
| [12] |
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵
Θηβαίους
δὲ
ἴσως
|
ἀκούεις |
~ὅπως
μετῆλθον.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Οἶδα
ταῦτα |
| [20] |
~μεταξὺ
λόγων
οὐ
κραυγή
τις
|
ἀκούεται |
ὥσπερ
τινῶν
ἀπὸ
γῆς
βοώντων; |
| [21] |
οὖν
πέρας
ἐγένετο͵
ὦ
Κράτης;
|
ἀκοῦσαι |
γὰρ
ἄξιον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἄμφω
τεθνᾶσιν |
| [9] |
ἄρρην
καὶ
γυνή͵
τῶν
ποιητῶν
|
ἀκούσας |
~οἶδα.
πρὸς
τῶν
θεῶν
τοιγαροῦν |
| [12] |
Ἡφαιστίωνα
ὑπεραγαπῶν.
ἓν
ἐπῄνεσα
μόνον
|
ἀκούσας͵ |
ὅτι
ἀπέσχου
~τῆς
τοῦ
Δαρείου |
| [20] |
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
|
~Ἀκούσατε |
ὡς
ἔχει
ὑμῖν
τὰ
πράγματα. |
| [20] |
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
|
ἀκούσῃ |
τῶν
κυνῶν
μετ΄
ὀλίγον
ὠρυομένων |
| [25] |
πρότερον͵
ἢν
μὴ
καὶ
ἐμοῦ
|
ἀκούσῃς. |
~ΜΙΝΩΣ
~Τίς
γὰρ
εἶ͵
ὦ |
| [9] |
ἄλλα
πιστεύεις
οὕτω
γενέσθαι͵
ὁπόταν
|
ἀκούσῃς |
~ὅτι
ὄρνεα
ἐκ
γυναικῶν
ἐγένοντό |
| [18] |
~Πυνθάνῃ
ὅ
τι
ἀγανακτῶ;
κληρονόμον
|
ἀκούσιον |
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵
οὓς
ἐβουλόμην |
| [27] |
θεῷ
κατέσχημαι·
οἶσθα
δὲ
ὡς
|
ἀκούσιόν |
τί
~ἐστιν
καί
τις
ἡμᾶς |
| [11] |
~ὅμως
δ΄
οὖν
καὶ
τοῦτο
|
ἄκουσον· |
ὁπόσον
μὲν
γὰρ
Ἀμφιτρύωνος
ἐν |
| [24] |
ἐποιεῖτε
παρὰ
~τὸν
βίον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Ἄκουσον͵ |
ὦ
Μίνως͵
εἴ
σοι
δίκαια |
| [24] |
δίκαια
δόξω
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ
~Νῦν
|
ἀκούσω |
αὖθις;
οὐ
γὰρ
ἐξελήλεγξαι͵
ὦ |
| [6] |
γοῦν
οὐκ
ὀλίγα
γελάσεσθαι
οἰμωζόντων
|
~ἀκούων. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κἀγὼ
ἤδη
ἄπειμι͵
μὴ |
| [7] |
ὡς
ἀληθῶς
ποτοῦ
δεῖσθαι
δοκεῖς͵
|
ἀκράτου |
γε
~ἐλλεβόρου
νὴ
Δία͵
ὅστις |
| [29] |
ἵππων
καὶ
ἀνδρῶν
ἐς
τὸ
|
~ἀκριβέστατον |
εἰκασμένων
λίθου
τοῦ
καλλίστου,
οἷον |
| [22] |
ὑπερβολὴν
καὶ
λεπτὸς
εἰς
~τὸ
|
ἀκριβέστατον |
φαινόμενος.
ἐγὼ
δὲ
καίπερ
εἰδὼς |
| [26] |
τῶν
Ἀχαιῶν
θεραπεύουσιν͵
~ἰσηγορία
δὲ
|
ἀκριβὴς |
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν
κακὸς |
| [4] |
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
δὲ
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
|
ἀκριβής. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
δὲ
πῶς
σοι |
| [11] |
~Τοιοῦτό
τι.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
οὖν
|
ἀκριβὴς |
ὢν
ὁ
Αἰακὸς
οὐ
διέγνω |
| [11] |
ἐῴκειν
ἀκριβῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀληθῆ
λέγεις·
|
ἀκριβῶς |
γάρ͵
ὥστε
αὐτὸς
ἐκεῖνος
εἶναι. |
| [11] |
Ἡρακλέα
παρόντα;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ὅτι
ἐῴκειν
|
ἀκριβῶς. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀληθῆ
λέγεις·
ἀκριβῶς
γάρ͵ |
| [24] |
οὐ
κατὰ
λόγον
γιγνόμενα͵
εἰ
|
~ἀκριβῶς |
ἐξετάζοις.
πλὴν
ἀλλὰ
σὺ
τοῦτο |
| [10] |
ὅτι
μέντοι
ὅλος
εἶ
νεκρὸς
|
~ἀκριβῶς |
ὁρῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [2] |
Χάρων͵
ὅντινα
ἄνδρα
διεπόρθμευσας;
ἐλεύθερον
|
ἀκριβῶς· |
~οὐδένος
αὐτῷ
μέλει.
οὗτός
ἐστιν |
| [6] |
~τὰ
βαδίσματα
εἰ
θεάσαιτό
τις͵
|
ἄκροι |
φιλόσοφοι.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Μάλα
πολλοὺς
ἑώρακα. |
| [7] |
τῷ
στόματι͵
οὐ
~φθάνω
βρέξας
|
ἄκρον |
τὸ
χεῖλος͵
καὶ
διὰ
τῶν |
| [22] |
ὥσπερ
~οἱ
ἐπὶ
τῶν
ἀκανθῶν
|
ἀκροποδητὶ |
μόλις
βαδίζουσιν.
ὥστε
ἐπεὶ
καταβαλὼν |
| [22] |
προσβολὴν
~καὶ
παρῆλθεν
αὐτὸν
ἡ
|
ἀκωκή͵ |
ἐς
τὸ
γόνυ
ὀκλάσας
δέχεται |
| [4] |
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο
ὡς
δῆθεν
~οὐκ
|
ἄκων |
πεισόμενος
ὃ
πάντως
ἔδει
παθεῖν͵ |
| [1] |
ἀεὶ
καὶ
~τὰ
πολλὰ
τοὺς
|
ἀλαζόνας |
τούτους
φιλοσόφους
ἐπισκώπτει.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ῥᾴδιον |
| [20] |
ὦ
Ζεῦ͵
ὅσην
μὲν
~τὴν
|
ἀλαζονείαν |
κομίζει͵
ὅσην
δὲ
ἀμαθίαν
καὶ |
| [30] |
~κρανίου,
ὅτι
εὔθρυπτον
τὸ
σόν·
|
ἀλαπαδνὸν |
γὰρ
αὐτὸ
καὶ
οὐκ
ἀνδρῶδες |
| [5] |
τοιῇδ΄
ἀμφὶ
γυναικὶ
πολὺν
χρόνον
|
ἄλγεα |
πάσχειν·
ἐπεὶ
~καὶ
τὰ
ἄνθη |
| [13] |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
τοῦτο͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε; |
καὶ
σὺ
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ |
| [13] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μὴ
γελάσω
οὖν͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
ὁρῶν
καὶ
ἐν
ᾅδου
ἔτι |
| [12] |
σεαυτόν;
καὶ
οὐκ
αἰσχύνῃ͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
οὐδὲ
τὸν
τῦφον
~ἀπομαθήσῃ
καὶ |
| [12] |
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Νῦν
μέν͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
οὐκ
ἂν
ἔξαρνος
γένοιο
μὴ |
| [12] |
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
ἐπαινῶ
τοῦτο͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
οὐχ
ὅτι
μὴ
καλὸν
οἴομαι |
| [13] |
αὐτῶν
οὐκ
ἄχρηστόν
σοι͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
πρὸς
τὰ
~πράγματα
ἐγένετο·
πολλοὶ |
| [25] |
ὑπὲρ
~αὑτοῦ.
σὺ
δέ͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
τί
πρὸς
ταῦτα
φῄς;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [12] |
τοῦτο͵
ὃ
χρήσιμον
ἔφης͵
ὦ
|
Ἀλέξανδρε͵ |
τὸ
διὰ
~τοῦτο
κρατεῖν
ῥᾳδίως͵ |
| [25] |
οὐκ
~ἀναίσχυντος
οὗτος͵
ὃς
πρὸς
|
Ἀλέξανδρον |
ἁμιλλᾶται͵
ᾧ
οὐδὲ
Σκιπίων
ἐγὼ |
| [12] |
πρὶν
ἢ
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
φυγόντων;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ἀλλ΄
οἱ
Σκύθαι
γε͵
ὦ |
| [25] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ἐμὲ
δεῖ
προκεκρίσθαι
σου͵
ὦ |
| [13] |
~ποῦ
σε
οἱ
Μακεδόνες
ἔθαψαν;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ἔτι
ἐν
Βαβυλῶνι
κεῖμαι
τριακοστὴν |
| [25] |
Ἀλέξανδρε͵
τί
πρὸς
ταῦτα
φῄς;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ἐχρῆν
μέν͵
ὦ
Μίνως͵
μηδὲν |
| [13] |
~ἐξηπατῆσθαι
οἰόμενον
πατέρα
σου
εἶναι.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Κἀγὼ
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ
σύ͵ |
| [13] |
εἶναι
τὰ
παρὰ
τῆς
τύχης;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ὁ
σοφὸς
ἐκεῖνος
ἁπάντων
κολάκων |
| [13] |
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ
ἡμεῖς
ἅπαντες;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Ὁρᾷς͵
ὦ
Διόγενες·
οὐ
παράδοξον |
| [12] |
ἐνδεὲς
ὑπὸ
θεοῦ
γίγνεσθαι
δοκοῦν.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὐ
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι |
| [12] |
σεαυτὸν
~ἐξαπατηθησόμενον
ὑπὸ
τῶν
προφητῶν;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὐ
τοῦτο͵
ἀλλ΄
οἱ
βάρβαροι |
| [12] |
ἂν
τεθνήκεις
Ἄμμωνός
γε
ὤν.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὐδ΄
αὐτὸς
ἠγνόουν͵
ὦ
πάτερ͵ |
| [13] |
τίνι
τὴν
τοσαύτην
ἀρχὴν
καταλέλοιπας;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὐκ
οἶδα͵
ὦ
Διόγενες·
οὐ |
| [25] |
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
ἀλλ΄
ἐμέ.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὐκοῦν
ὁ
Μίνως
δικασάτω.
~ΜΙΝΩΣ |
| [25] |
δικασάτω.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίνες
δὲ
ἐστέ;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας
ὁ
Καρχηδόνιος͵ |
| [25] |
περὶ
τίνος
ὑμῖν
ἡ
ἔρις;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Περὶ
προεδρίας·
φησὶ
γὰρ
οὗτος |
| [12] |
~θυγατέρων
ἐπεμελήθης·
βασιλικὰ
γὰρ
ταῦτα.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Τὸ
φιλοκίνδυνον
δέ͵
ὦ
πάτερ͵ |
| [13] |
σὺ
δὲ
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα;
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
~Φιλίππου
δηλαδή·
οὐ
γὰρ
ἂν |
| [25] |
τολμήσαντι
~παραδιδόντας
εὐθὺς
τὴν
νίκην.
|
Ἀλέξανδρος |
δὲ
πατρῴαν
ἀρχὴν
~παραλαβὼν
ηὔξησεν |
| [25] |
Σκιπίων·
ὥστε
πρῶτος
μὲν
κεκρίσθω
|
~Ἀλέξανδρος͵ |
μετ΄
αὐτὸν
δὲ
σύ͵
εἶτα͵ |
| [25] |
Ἀννίβας
ὁ
Καρχηδόνιος͵
ἐγὼ
δὲ
|
Ἀλέξανδρος |
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δία |
| [25] |
νεκροὺς
~τὰ
ὅμοια
ἐρωτᾶν
διδάξῃς.
|
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, |
ΑΝΝΙΒΟΥ,
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [13] |
ἤδη
νεκρὸς
ὤν;
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
τοῦτο͵
ὦ
Ἀλέξανδρε; |
| [12] |
τοιαύτης
ψυχρολογίας
καταγελῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
|
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
|
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Νῦν
μέν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵ |
| [25] |
χρησάμενος.
ταῦτά
ἐστιν
ἃ
ἐγὼ
|
~Ἀλεξάνδρου |
ἀμείνων
φημὶ
εἶναι.
εἰ
δέ |
| [25] |
οὖν
καὶ
σὺ
ἐρεῖς;
~ΣΚΙΠΙΩΝ
|
~Ἀλεξάνδρου |
μὲν
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ
δὲ |
| [21] |
ἢ
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν
ἢ
|
ἀλήθειαν͵ |
ἐξέπιπτεν
εὐθὺς
καὶ
διέρρει͵
τοῦ |
| [21] |
ταῦτα
φῄς;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Σοφίαν͵
αὐτάρκειαν͵
|
ἀλήθειαν͵ |
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Νὴ
Δία͵ |
| [19] |
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας
~δὲ
τὰς
|
ἀληθεῖς |
διαθήκας
ἐκείνας
ἔχων
κατέλιπον
οἰμώζειν |
| [11] |
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ὅτι
ἐῴκειν
ἀκριβῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀληθῆ |
λέγεις·
ἀκριβῶς
γάρ͵
ὥστε
αὐτὸς |
| [8] |
θεὸς
ὢν
ἐπεθύμησας
ἀποθανεῖν.
~ΧΕΙΡΩΝ
|
~Ἀληθῆ |
ταῦτα
ἤκουσας͵
ὦ
Μένιππε͵
καὶ |
| [16] |
ὑποπρίουσι
τοὺς
ὀδόντας
~ἀπομυγέντες.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
|
~Ἀληθῆ |
ταῦτα
φῄς·
ἐμοῦ
γοῦν
Θούκριτος |
| [3] |
ταῦτά
φασιν͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀληθῆ͵ |
ὦ
Πλούτων·
μισῶ
γὰρ
αὐτοὺς |
| [20] |
~Ἰδού
σοι
γυμνός͵
ὡς
ὁρᾷς͵
|
ἀληθῶς |
εἰμι
καὶ
ἰσοστάσιος
τοῖς
ἄλλοις |
| [6] |
καὶ
λῆρος
πολύς͵
ἀμενηνὰ
ὡς
|
~ἀληθῶς |
κάρηνα.
οὗτος
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵ |
| [4] |
ὁ
ἄνθρωπος
ἦν
καὶ
οὐκ
|
ἀληθῶς |
κατεφρόνει
τοῦ
~πράγματος;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵ |
| [7] |
~Ληρεῖς͵
ὦ
Τάνταλε͵
καὶ
ὡς
|
ἀληθῶς |
ποτοῦ
δεῖσθαι
δοκεῖς͵
ἀκράτου
γε |
| [18] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτόν
σε
τὸν
|
ἁλιέα· |
ὥστε
τὸ
σόφισμα
κατὰ
~σαυτοῦ |
| [29] |
καὶ
οἱ
πολυτελεῖς
~ἐκεῖνοι
λίθοι
|
Ἁλικαρνασσεῦσι |
μὲν
ἴσως
εἶεν
ἐπιδείκνυσθαι
καὶ |
| [29] |
καὶ
τάφον
ὁ
μὲν
ἐν
|
Ἁλικαρνασσῷ |
ἐρεῖ
ἑαυτοῦ
ὑπὸ
~Ἀρτεμισίας
τῆς |
| [29] |
τὸ
δὲ
μέγιστον,
ὅτι
ἐν
|
~Ἁλικαρνασσῷ |
μνῆμα
παμμέγεθες
ἔχω
ἐπικείμενον,
ἡλίκον |
| [28] |
παρέδοτε
~καὶ
τὴν
ὁμογενῆ
μου
|
Ἄλκηστιν |
παρεπέμψατε
Ἡρακλεῖ
χαριζόμενοι.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θελήσεις |
| [11] |
δύο
γὰρ
φῂς
ἔτεκεν
ἡ
|
Ἀλκμήνη |
κατὰ
τὸ
~αὐτὸ
Ἡρακλέας͵
τὸν |
| [1] |
καθαρσίου
ἤ
τι
~τοιοῦτον.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
~Αλλ' |
ἀπαγγελῶ
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες.
ὅπως |
| [20] |
δὲ
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
|
ἀλλ΄ |
ἀκούσῃ
τῶν
κυνῶν
μετ΄
ὀλίγον |
| [26] |
ἡσυχίαν
αὐτὸ
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλ΄ |
ἀμείνους͵
ὦ
Ἀχιλλεῦ·
τὸ
γὰρ |
| [8] |
ὥσπερ
ἄνω
οὔτε
πεινῆν
δεῖ͵
|
ἀλλ΄ |
ἀνεπιδεεῖς
τούτων
ἁπάντων
~ἐσμέν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [25] |
ἢ
ἐνύπνια
τῆς
μητρὸς
διεξιών͵
|
ἀλλ΄ |
ἄνθρωπος
εἶναι
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς
τε |
| [22] |
ἐν
τῷ
~γήρᾳ
κακῶν
φάρμακον.
|
ἀλλ΄ |
ἀπίωμεν
ἤδη͵
μὴ
καί
τις |
| [22] |
οὐδ΄
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν
τοῖς
ἄλλοις͵
|
ἀλλ΄ |
~ἀφεὶς
οἰμώζοντας
αὐτοὺς
προδραμὼν
ἐπὶ |
| [11] |
~Ναί·
οὐ
γὰρ
ἐκεῖνος
τέθνηκεν͵
|
ἀλλ΄ |
ἐγὼ
ἡ
εἰκὼν
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [12] |
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου
υἱός
εἰμι͵
|
~ἀλλ΄ |
ἐδεξάμην
τὸ
μάντευμα͵
χρήσιμον
εἰς |
| [4] |
μὴ
~ἀναγκαζόμενοι
ἐσῄειτε
μηδ΄
ὠθούμενοι͵
|
ἀλλ΄ |
ἐθελούσιοι͵
γελῶντες͵
~οἰμώζειν
παραγγείλαντες
ἅπασιν. |
| [13] |
καὶ
θύοντες
ὡς
δράκοντος
υἱῷ.
|
ἀλλ΄ |
εἰπέ
μοι͵
~ποῦ
σε
οἱ |
| [3] |
~Ταῦτα
οὐχ
ὕβρις;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλ΄ |
ἐκεῖνα
ὕβρις
ἦν͵
ἃ
ὑμεῖς |
| [7] |
~πιεῖν;
οὐ
γὰρ
σῶμα
ἔχεις͵
|
ἀλλ΄ |
ἐκεῖνο
μὲν
ἐν
Λυδίᾳ
που |
| [25] |
εἰμι.
~ΑΝΝΙΒΑΣ
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
|
ἀλλ΄ |
ἐμέ.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
Μίνως |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Γεννάδας
εἶ͵
ὦ
Μένιππε.
|
ἀλλ΄ |
ἐπεὶ
καταπεπλεύκαμεν
ἡμεῖς͵
ὑμεῖς
~μὲν |
| [4] |
κατεφρόνει
τοῦ
~πράγματος;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλ΄ |
ἐπείπερ
ἀναγκαῖον
αὐτὸ
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο |
| [19] |
σε
πάνυ
φειδόμενον
ἠπιστάμην.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Ἀλλ΄ |
ἐπέρρει
μοι͵
ὦ
γενναῖε͵
παρὰ |
| [19] |
Πολύστρατε͵
μετ΄
ἐμέ;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλ΄ |
ἐραστὰς
εἶχον
μυρίους.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ἐγέλασα· |
| [22] |
ἀπολιπόντα
~τεθνάναι;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲν
τοιοῦτο͵
|
ἀλλ΄ |
ἔτη
μὲν
ἐγεγόνειν
ἀμφὶ
τὰ |
| [22] |
~τυχοῦσαν
τερπωλὴν
παρέσχον
τότε
στένοντες.
|
ἀλλ΄ |
ἤδη
μὲν
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ |
| [20] |
πρῶτός
ἐστιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Μένιππος
ἔγωγε.
|
ἀλλ΄ |
ἰδοὺ
ἡ
πήρα
μοι͵
ὦ |
| [30] |
τυφλὸς
ἐπῄνεσεν
ἁπάντων
~εὐμορφότερον
προσειπών͵
|
ἀλλ΄ |
ὁ
φοξὸς
ἐγὼ
καὶ
ψεδνὸς |
| [2] |
νεωλκήσας
τὸ
πορθμεῖον
παράμενε·
πλὴν
|
ἀλλ΄ |
ὅ
γε
~μὴ
ἔχω͵
πῶς |
| [21] |
σοὶ
ἔτι
πλείω
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οἱ
ἄλλοι
ἠμέλουν
τῶν
τοιούτων |
| [12] |
τῶν
προφητῶν;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐ
τοῦτο͵
|
ἀλλ΄ |
οἱ
βάρβαροι
κατεπλάγησάν
με
καὶ |
| [20] |
οὐκ
ἀφ΄
ἑνός
γε
χώρου͵
|
ἀλλ΄ |
οἱ
μὲν
εἰς
τὴν
~ἐκκλησίαν |
| [14] |
ὑπὸ
σοῦ
τὸ
ὄφλημα.
πλὴν
|
~ἀλλ΄ |
οἱ
μὲν
παλαιοί͵
ὦ
Χάρων͵ |
| [12] |
ἢ
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
φυγόντων;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οἱ
Σκύθαι
γε͵
ὦ
πάτερ͵ |
| [13] |
κατηριθμήσω
~μικρῷ
γε
ἔμπροσθεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οἶσθα
ὃ
δράσεις;
ἄκος
γάρ |
| [24] |
τοσούτους
ἀπεκτονώς;
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵
|
ἀλλ΄ |
ὅρα͵
εἰ
δικαίως
κολασθήσομαι.
~ΜΙΝΩΣ |
| [12] |
βασιλέα
καὶ
προκινδυνεύειν
τοῦ
στρατοῦ͵
|
ἀλλ΄ |
ὅτι
~σοι
τὸ
τοιοῦτο
ἥκιστα |
| [23] |
~Οἶδα
ἐγώ͵
ἥτις
μου
κατεδίκασεν·
|
ἀλλ΄ |
οὐ
θέμις
λέγειν
τι
περὶ |
| [28] |
~οὐδεὶς
ἂν
αὐτῶν
τύχοι.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οὐ
τοῦ
ζῆν͵
Ἀϊδωνεῦ͵
ἐρῶ |
| [28] |
οὐδὲ
σὲ
ἀνελθεῖν
~δεήσει.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οὐ
φέρω
τὴν
διατριβήν͵
ὦ |
| [3] |
χαίρω
τοιγαροῦν
ἀνιῶν
αὐτούς.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
|
~Ἀλλ΄ |
οὐ
χρή·
λυποῦνται
γὰρ
οὐ |
| [29] |
ἐπικείμενον,
ἡλίκον
οὐκ
ἄλλος
~νεκρός,
|
ἀλλ' |
οὐδὲ
οὕτως
ἐς
κάλλος
ἐξησκημένον, |
| [17] |
ὁ
οἰνοχόος
εἴργασται.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Πλὴν
|
ἀλλ΄ |
οὐδὲ
σὲ
τὴν
ἐπίτομον
ἐχρῆν |
| [21] |
~Οὐδὲν
γάρ
μοι
τούτων
ἔδει͵
|
ἀλλ΄ |
οὐδὲ
σοί͵
ὦ
Διόγενες·
ἃ |
| [10] |
τοιαῦτα
περὶ
νεκρῶν
~δοξάζουσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οὐκ
ἂν
ἐδόξαζον͵
εἰ
μὴ |
| [3] |
τοῖς
τούτων
στεναγμοῖς;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐδαμῶς͵
|
ἀλλ΄ |
οὐκ
ἂν
ἐθέλοιμι
στασιάζειν
ὑμᾶς. |
| [25] |
καὶ
τὰ
μέχρι
Γαδείρων
ὑπαγόμενος;
|
ἀλλ΄ |
οὐκ
~ἀξιόμαχα
ἔδοξέ
μοι
ἐκεῖνα |
| [5] |
τοσαῦται
~πόλεις
ἀνάστατοι
γεγόνασιν;
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἀλλ΄ |
οὐκ
εἶδες͵
ὦ
Μένιππε͵
ζῶσαν |
| [30] |
ἀνὴρ
ὑπὸ
Ἴλιον
~ἦλθον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀλλ’ |
οὐχὶ
καὶ
ὑπὸ
γῆν͵
ὡς |
| [23] |
ἠξίωσας
ἄνδρα
~συστρατιώτην
καὶ
ἑταῖρον͵
|
ἀλλ΄ |
ὑπεροπτικῶς
μεγάλα
βαίνων
παρῆλθες;
~ΑΙΑΣ |
| [27] |
γὰρ
οὐχ
ὑπὸ
~σοῦ
μόνου͵
|
ἀλλ΄ |
ὑπὸ
πάντων
Ἑλλήνων
τε
καὶ |
| [11] |
ἐμὲ
παρὰ
τοῖς
νεκροῖς;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλ΄ |
ὦ
βέλτιστε
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
καλῶς
ἂν |
| [29] |
~Νὴ
Δί'
ἐπὶ
τούτοις.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλ' |
ὦ
καλὲ
Μαύσωλε,
οὔτε
ἡ |
| [15] |
τοιοῦτον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
|
ἀλλὰ |
δικαιότατον·
τί
γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες |
| [27] |
~ΜΕΝΕΛΑΟΣ
~Οὐκ
ἐμέ͵
ὦ
βέλτιστε͵
|
ἀλλὰ |
δικαιότερον
τὸν
Πάριν͵
ὃς
ἐμοῦ |
| [1] |
ἐρωτᾶν
διδάσκουσι
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
~Ἀλλὰ |
ἐμὲ
ἀμαθῆ
καὶ
ἀπαίδευτον
εἶναι |
| [6] |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Μάλα
πολλοὺς
ἑώρακα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀλλὰ |
ἑώρακας͵
οἶμαι͵
οἷος
ἧκε
παρὰ |
| [27] |
οὐ
~γὰρ
ἐγὼ
τούτων
αἴτιος͵
|
ἀλλὰ |
ἡ
Μοῖρα
καὶ
τὸ
ἐξ |
| [12] |
φρονοῦσιν
οἱ
ἄνθρωποι
περὶ
ἐμοῦ͵
|
ἀλλὰ |
Ἡρακλεῖ
καὶ
~Διονύσῳ
ἐνάμιλλον
τιθέασί |
| [9] |
ἀπιστεῖν͵
ὦ
Τειρεσία͵
τοῖς
τοιούτοις͵
|
ἀλλὰ |
καθάπερ
τινὰ
~βλᾶκα
μὴ
ἐξετάζοντα͵ |
| [4] |
θεὸν
~ὄντα
μὴ
ὑλακτεῖν
μόνον͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀνθρωπίνως
φθέγγεσθαι͵
ὁπότ΄
~ἐθέλοις. |
| [3] |
~οἷς
οὐκ
ἀπέχρησεν
βιῶναι
κακῶς͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀποθανόντες
ἔτι
μέμνηνται
~καὶ |
| [18] |
δελέατι
συγκατασπάσας.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μόνον͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
αὐτόν
σε
τὸν
ἁλιέα· |
| [8] |
γὰρ
ἐν
τῷ
~αὐτῷ
ἀεὶ͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐν
τῷ
μὴ
μετασχεῖν |
| [20] |
τῶν
ἄλλων
~γελᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Μηδαμῶς͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἔχε
ταῦτα͵
κοῦφα
γὰρ |
| [20] |
λόγους
ἀκανθώδεις
καὶ
ἐννοίας
πολυπλόκους͵
|
~ἀλλὰ |
καὶ
ματαιοπονίαν
μάλα
πολλὴν
καὶ |
| [25] |
~μηδὲ
τὰ
ἐν
Ἀρβήλοις
διηγήσωμαι͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
μέχρι
Ἰνδῶν
ἦλθον
καὶ |
| [21] |
ὀνειράτων͵
ὥς
γε
~Χαλδαίων
παῖδες͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὁ
Πύθιος
αὐτὸς
ἄρτι |
| [22] |
τῶν
νεογνῶν
τούτων
καὶ
νηπίων.
|
ἀλλὰ |
καὶ
οἱ
πάνυ
γέροντες
~ὀδύρονται. |
| [24] |
ἐπερωτήσεως͵
~διότι
οὐ
λῃστὴς
μόνον͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
σοφιστής
τις
εἶναι
δοκεῖς. |
| [20] |
καὶ
τὴν
ἐφεστρίδα.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταῦτα
ἄφες.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Εἶεν. |
| [1] |
καὶ
ταῦτα
πρὸς
ἐκείνους.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
καλοῖς
τε
καὶ |
| [20] |
αὐτά͵
ἐπείπερ
οὕτω
κελεύεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀλλὰ |
καὶ
τὸν
πώγωνα
τοῦτον
ἀποθέσθω͵ |
| [20] |
τὸν
ἕτερον
πόδα
ὑπερθεὶς
~μόνον·
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
στεφάνους
τούτους
ἀπόρριψον |
| [9] |
ἔχῃ͵
ὦ
Τειρεσία͵
τῶν
ψευσμάτων;
|
ἀλλὰ |
κατὰ
τοὺς
μάντεις
τοῦτο
~ποιεῖς· |
| [26] |
Ἀντίλοχε͵
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
πάρεστιν͵
|
ἀλλὰ |
κείμεθα
ἅπαντες
~ὑπὸ
τῷ
αὐτῷ |
| [6] |
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μὰ
Δί΄
|
ἀλλὰ |
κενοδοξία
καὶ
τῦφος
καὶ
πολλὴ |
| [20] |
ἐπὶ
τὸν
θάνατον
καλέσαντος
μηδενός;
|
ἀλλὰ |
~μεταξὺ
λόγων
οὐ
κραυγή
τις |
| [19] |
γένους;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐ
μὰ
Δία͵
|
ἀλλὰ |
νεώνητόν
τινα
τῶν
μειρακίων
τῶν |
| [1] |
νεῦρα
~εὔτονα
ἢ
ὦμοι
καρτεροί,
|
ἀλλὰ |
πάντα
μία
ἡμῖν
κόνις,
φασί, |
| [25] |
ἅπαντες
ἴσασιν͵
οὐχὶ
τούτου
μόνον͵
|
ἀλλὰ |
πάντων
~σχεδὸν
τῶν
πρὸ
ἐμοῦ |
| [20] |
ἰδών.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ναί͵
ὦ
Ἑρμῆ·
|
ἀλλὰ |
παράδεξαί
με
γυμνὸν
ὄντα.
~ΕΡΜΗΣ |
| [11] |
διέγνω
σε
μὴ
ὄντα
ἐκεῖνον͵
|
ἀλλὰ |
~παρεδέξατο
ὑποβολιμαῖον
Ἡρακλέα
παρόντα;
~ΗΡΑΚΛΗΣ |
| [25] |
ἄρχειν
ὁπόσων
ὁ
πατὴρ
κατέλιπεν͵
|
ἀλλὰ |
πᾶσαν
~ἐπινοήσας
τὴν
γῆν
καὶ |
| [25] |
~Νὴ
Δία
ἔνδοξοί
γε
ἀμφότεροι.
|
ἀλλὰ |
περὶ
τίνος
ὑμῖν
ἡ
ἔρις; |
| [6] |
γὰρ
ἂν
ἥδιον
ἄλλο
πράττοιμι;
|
ἀλλὰ |
πλησίον
ἡμῶν
κατάκεισο͵
εἰ
~δοκεῖ. |
| [19] |
σοι
ἐκεῖνος
ἐχαρίζετο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
|
ἀλλὰ |
πολὺ
ἐκείνων
ἀξιώτερος
κληρονομεῖν͵
εἰ |
| [25] |
ἐῶ
λέγειν
ὅτι
οὐκ
ἰσχύι͵
|
ἀλλὰ |
πονηρίᾳ
καὶ
ἀπιστίᾳ
~καὶ
δόλοις͵ |
| [12] |
εἰς
χεῖρας
ὑπομεινάντων
ἐλθεῖν
~ἐκείνων͵
|
ἀλλὰ |
πρὶν
ἢ
τόξευμα
ἐξικνεῖσθαι
φυγόντων; |
| [20] |
χρησάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
|
ἀλλὰ |
πρίονά
μοι
ἀνάδος·
γελοιότερον
γὰρ |
| [10] |
ἡμεῖς
μόνῃ
τῇ
γοητείᾳ
διαφέρων;
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τῆς
μαντικῆς͵
τί
δαὶ |
| [6] |
κρανίον
γυναικεῖον
ὄν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
|
ἀλλὰ |
προσπτύσομαί
γε
πάντως
αὐτῷ
ἀνδρογύνῳ |
| [22] |
τις
~ἦσθα;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδαμῶς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλὰ |
σατράπης
τις;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲ
τοῦτο. |
| [24] |
γιγνόμενα͵
εἰ
~ἀκριβῶς
ἐξετάζοις.
πλὴν
|
ἀλλὰ |
σὺ
τοῦτο
ἀπολαύσεις
τῆς
ἐπερωτήσεως͵ |
| [25] |
διαρκέσαι
αὐτοῖς
τότε
τὸ
σκάφος͵
|
ἀλλὰ |
σχεδίας
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς
αὐτῶν |
| [30] |
γῆν͵
ὡς
οἶμια,
κάλλιστος
ἦλθες͵
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
~ὀστᾶ
ὅμοια,
τὸ |
| [13] |
Ἄνουβιν
ἢ
Ὄσιριν
γενήσεσθαι;
πλὴν
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
μέν͵
ὦ
~θειότατε͵
μὴ |
| [7] |
~δεδηγμένοις
πέπονθας
οὐ
τὸ
ὕδωρ
|
ἀλλὰ |
τὴν
δίψαν
πεφοβημένος.
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲ |
| [13] |
Περδίκκᾳ
τὸν
δακτύλιον
ἐπέδωκα.
πλὴν
|
~ἀλλὰ |
τί
γελᾷς͵
ὦ
Διόγενες;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [20] |
τὸ
πορθμεῖον
συνεμπεσόντα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Οὐκοῦν
|
ἀλλὰ |
τὸ
διάδημα
ἔασόν
με
ἔχειν |
| [13] |
τῶν
Ἀμμωνίων
προφῆται
ἔλεγον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀλλὰ |
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν
οὐκ
ἄχρηστόν |
| [19] |
~ὑπαρχῆς
καὶ
ἀξιέραστον;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλὰ |
τοιοῦτος
ὢν
περιπόθητος
ἦν.
~ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [11] |
μὰ
Δία
μετ΄
~ἀθανάτοισι
θεοῖσιν͵
|
ἀλλὰ |
τοῖς
βελτίστοις
τῶν
νεκρῶν
σύνεστιν |
| [23] |
~κοινὸν
κατέθετο
αὐτά.
~ΑΙΑΣ
~Οὔκ͵
|
ἀλλὰ |
τὸν
Ὀδυσσέα͵
ὃς
ἀντεποιήθη
μόνος. |
| [26] |
θάνατον.
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ὦ
παῖ
Νέστορος͵
|
ἀλλὰ |
τότε
μὲν
ἄπειρος
ἔτι
τῶν |
| [22] |
τι
ἐγένετο͵
οὐ
τοῦ
~ἀνδρός͵
|
ἀλλὰ |
τοῦ
ἵππου
μᾶλλον
τὸ
ἔργον. |
| [13] |
Διόγενες͵
~ἅνθρωπος
καὶ
τεχνίτης.
πλὴν
|
ἀλλὰ |
τοῦτό
γε
ἀπολέλαυκα
τῆς
σοφίας |
| [7] |
ψυχὴν
ὡς
σῶμα
οὖσαν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἀλλὰ |
τοῦτο
μὲν
οὕτως
πιστεύσομεν͵
ἐπεὶ |
| [6] |
μηρός
σοι;
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Οὐ
γάρ·
|
ἀλλὰ |
φέρε
ἴδω
εἴ
τί
σοι |
| [22] |
τοὺς
μὲν
πολεμίους
~οὐδεπώποτε
ἔτρεσας͵
|
ἀλλὰ |
φιλοκινδύνως
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν
ἄλλων͵ |
| [20] |
περιόδους
καὶ
βαρβαρισμοὺς
καὶ
τὰ
|
ἄλλα |
βάρη
τῶν
λόγων.
~ΡΗΤΩΡ
~Ην |
| [20] |
τὴν
ψυχὴν
ὑπάρχειν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ψεύδεται·
|
ἄλλα |
γὰρ
ἔοικε
λυπεῖν
αὐτόν.
~ΕΡΜΗΣ |
| [12] |
νενικημένων.
ἐῶ
γὰρ
λέγειν
ὅσα
|
ἄλλα |
ἔπραξας͵
λέουσι
~συγκατακλείων
πεπαιδευμένους
ἄνδρας |
| [24] |
Σώστρατε͵
πολλὰ
ἴδοις
ἂν
καὶ
|
ἄλλα |
οὐ
κατὰ
λόγον
γιγνόμενα͵
εἰ |
| [9] |
αἱ
χῶραι
αὐτῶν·
τὰ
δ΄
|
ἄλλα |
οὐκέτ΄
~ἂν
εἰπεῖν
ἔχοις͵
τίς |
| [6] |
σοι
ἐδώδιμον.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Δὸς
μόνον·
|
ἄλλα |
παρὰ
νεκροῖς
δόγματα·
ἔμαθον
γάρ͵ |
| [9] |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Σὺ
οὖν
οὐδὲ
τὰ
|
ἄλλα |
πιστεύεις
οὕτω
γενέσθαι͵
ὁπόταν
ἀκούσῃς |
| [15] |
ἐνενήκοντα
ἔτεσιν͵
ἃ
~βεβίωκεν͵
ἐπιμετρήσας
|
ἄλλα |
τοσαῦτα͵
εἴ
γε
οἷόν
τε |
| [19] |
ἂν
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
|
ἄλλας |
~δὲ
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
ἐκείνας |
| [1] |
ὅλων
~ἐρίζουσιν
καὶ
κέρατα
φύουσιν
|
ἀλλήλοις |
καὶ
κροκοδείλους
ποιοῦσι
καὶ
τὰ |
| [14] |
αὐτῶν
διὰ
χρήματα
ἥκουσιν
ἐπιβουλεύοντες
|
~ἀλλήλοις͵ |
ὡς
ἐοίκασι.
~ΧΑΡΩΝ
~Πάνυ
γὰρ |
| [21] |
ἐγέγραπτο͵
οἱ
δὲ
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
|
ἀλλήλους |
τῇ
κολακείᾳ.
καὶ
οἱ
μάντεις͵ |
| [21] |
ἕνεκα͵
ὦ
Κράτης;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἐθεράπευον
|
ἀλλήλους |
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα
ἑκάτερος
ἡλικιῶται |
| [19] |
ἐνίοτε͵
οἱ
δὲ
ἡμιλλῶντο
καὶ
|
ἀλλήλους |
ὑπερεβάλλοντο
ἐν
τῇ
~περὶ
ἐμὲ |
| [1] |
ἐν
Λυκείῳ
τῶν
~ἐριζόντων
πρὸς
|
ἀλλήλους |
φιλοσόφων
καταγελῶντα
εἰπεῖν
πρὸς
αὐτόν, |
| [26] |
ζόφῳ
ὅμοιοι
καὶ
κατ΄
οὐδὲν
|
ἀλλήλων |
διαφέροντες͵
καὶ
οὔτε
~οἱ
τῶν |
| [21] |
ἦμεν͵
οὐδὲν
τοιοῦτον
~ἐνενοοῦμεν
περὶ
|
ἀλλήλων· |
οὔτε
πώποτε
ηὐξάμην
Ἀντισθένην
ἀποθανεῖν͵ |
| [13] |
ὦ
Διόγενες;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
γὰρ
|
ἄλλο |
ἢ
ἀνεμνήσθην
οἷα
ἐποίει
ἡ |
| [14] |
~Ταῦτά
ἐστιν͵
εἰ
μή
τι
|
ἄλλο |
ἡμᾶς
διέλαθεν
ἐν
τῷ
λογισμῷ. |
| [6] |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
γὰρ
ἂν
ἥδιον
|
ἄλλο |
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον
ἡμῶν
κατάκεισο͵ |
| [20] |
παίδων
βάλλεται
ἀφθόνοις
τοῖς
λίθοις·
|
~ἄλλοι |
δὲ
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν |
| [6] |
παρ΄
~αὐτοὺς
Πιττακὸς
καὶ
οἱ
|
ἄλλοι· |
ἑπτὰ
δὲ
πάντες
εἰσὶν
ὡς |
| [21] |
πλείω
καταλιπών.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἀλλ΄
οἱ
|
ἄλλοι |
ἠμέλουν
τῶν
τοιούτων
κτημάτων
καὶ |
| [22] |
τινα
ἑωρακέναι
παγγέλοια.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
|
ἄλλοι |
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
ἐν |
| [23] |
γε
~οὖσα.
καὶ
ὑμεῖς
οἱ
|
ἄλλοι |
πολὺ
ἀμείνους
ὄντες
ἀπείπασθε
τὸν |
| [22] |
κατῄειν͵
οὐδ΄
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν
τοῖς
|
ἄλλοις͵ |
ἀλλ΄
~ἀφεὶς
οἰμώζοντας
αὐτοὺς
προδραμὼν |
| [22] |
δ΄
ὅμως
ὁμότιμος
ὢν
~τοῖς
|
ἄλλοις |
καὶ
ἠξίου
ἱππεὺς
κατιέναι.
ὁ |
| [20] |
ἀληθῶς
εἰμι
καὶ
ἰσοστάσιος
τοῖς
|
ἄλλοις |
~νεκροῖς.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὕτως
ἄμεινον
ἀβαρῆ |
| [7] |
ποτοῦ
~ἀποθάνῃς;
οὐχ
ὁρῶ
γὰρ
|
ἄλλον |
ᾅδην
μετὰ
τοῦτον
ἢ
θάνατον |
| [8] |
ζητεῖν
τινα
καὶ
ἐντεῦθεν
εἰς
|
ἄλλον |
βίον͵
ὅπερ
οἶμαι
~ἀδύνατον.
~ΧΕΙΡΩΝ |
| [27] |
τοῦ
θανάτου
δέ
σοι
~οὐδένα
|
ἄλλον͵ |
ὦ
Πρωτεσίλαε͵
ἢ
σεαυτόν͵
ὃς |
| [30] |
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔτε
σὺ
οὔτε
|
ἄλλος |
εὔμορφος·
ἰσοτιμία
γὰρ
ἐν
ᾅδου |
| [11] |
οὗτός
ἐστιν;
οὐ
μὲν
οὖν
|
ἄλλος͵ |
μὰ
τὸν
Ἡρακλέα.
τὸ
~τόξον͵ |
| [29] |
παμμέγεθες
ἔχω
ἐπικείμενον,
ἡλίκον
οὐκ
|
ἄλλος |
~νεκρός,
ἀλλ'
οὐδὲ
οὕτως
ἐς |
| [7] |
Τάνταλε͵
ὡς
οὔτε
σὺ
οὔτε
|
ἄλλος |
πίεται
τῶν
νεκρῶν·
~ἀδύνατον
γάρ· |
| [2] |
ἔχων;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἰ
μὲν
καὶ
|
ἄλλος |
τις
οὐκ
οἶδα͵
ἐγὼ
δ΄ |
| [24] |
καὶ
τούτους
τιμήσας
τοὺς
~διακονησαμένους
|
ἀλλοτρίοις |
ἀγαθοῖς;
οὐ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖνό |
| [16] |
~καὶ
ὑμεῖς
δὲ
τί
παθόντες
|
ἀλλοτρίοις |
ἐπιχαίνετε
καὶ
τοῖς
ἀτέκνοις
τῶν |
| [24] |
~Εἰ
τοίνυν
ἀναγκασθείς
τις
ὑπ΄
|
ἄλλου |
φονεύσειέν
τινα
οὐ
δυνάμενος
~ἀντιλέγειν |
| [24] |
μακρὰ
μόνον͵
ὡς
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
διακρίνωμεν
ἤδη.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὁπόσα
ἔπραττον |
| [1] |
γε.
ἃ
~δὲ
πρὸς
τοὺς
|
ἄλλους |
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους, |
| [26] |
Ἡρακλέα
καὶ
τὸν
Μελέαγρον
καὶ
|
ἄλλους |
~θαυμαστοὺς
ἄνδρας͵
οἳ
οὐκ
ἂν |
| [15] |
νέον
καὶ
Δάμωνα
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον |
| [20] |
ἐγὼ
δὲ
καὶ
ὁ
~πορθμεὺς
|
ἄλλους |
μετελευσόμεθα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐπλοεῖτε͵
ὦ
Ἑρμῆ· |
| [5] |
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ
δὲ
~τοὺς
|
ἄλλους |
νεκροὺς
ἤδη
μετελεύσομαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ |
| [24] |
ὅρα
δὲ
μὴ
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
νεκροὺς
~τὰ
ὅμοια
ἐρωτᾶν
διδάξῃς. |
| [13] |
ἐκεῖνον
ὁρῶ
καὶ
~Καλλισθένην
καὶ
|
ἄλλους |
πολλοὺς
ἐπὶ
σὲ
ὁρμῶντας͵
ὡς |
| [22] |
ἀλλὰ
φιλοκινδύνως
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν
|
ἄλλων͵ |
ἀπὸ
~δὲ
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου |
| [20] |
τὸν
γέλωτα·
μόνος
γοῦν
τῶν
|
ἄλλων |
~γελᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Μηδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ |
| [27] |
φιλοκινδύνως
καὶ
~ἀπονενοημένως
προεπήδησας
τῶν
|
ἄλλων |
δόξης
ἐρασθείς͵
δι΄
ἣν
πρῶτος |
| [2] |
καὶ
οὐκ
ἔκλαον
μόνος
τῶν
|
ἄλλων |
ἐπιβατῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐδὲν
ταῦτα
πρὸς |
| [6] |
οὗτοι
μόνοι
καὶ
φαιδροὶ
τῶν
|
ἄλλων· |
ὁ
δὲ
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
καθάπερ |
| [22] |
ἐπήλαυνεν͵
ὡς
διηγεῖτο͵
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
~προεξορμήσας͵
ὑποστὰς
δὲ
ὁ
Θρᾷξ |
| [19] |
ἐπέρρει
μοι͵
ὦ
γενναῖε͵
παρὰ
|
ἄλλων |
τὰ
ἀγαθά·
καὶ
ἕωθεν
μὲν |
| [20] |
~τὸ
οἴεσθαι
ἀμείνων
εἶναι
τῶν
|
ἄλλων· |
ὡς
εἴ
γε
ταῦτα
πάντα |
| [2] |
ἀποδοῦναί
σε
δεῖ·
οὐ
θέμις
|
~ἄλλως |
γενέσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
ἄπαγέ
με |
| [16] |
πρὸς
ἡδονὴν
ἀποθνήσκειν·
τὸ
δὲ
|
ἄλλως |
ἡ
Μοῖρα
καὶ
ἡ
φύσις |
| [12] |
κατὰ
νόμον
ἁπάντων
τῶν
~σωμάτων;
|
ἄλλως |
τε
καὶ
τοῦτο͵
ὃ
χρήσιμον |
| [26] |
καὶ
μὴ
~ἀνιᾶσθαι
τοῖς
διατεταγμένοις.
|
ἄλλως |
τε
ὁρᾷς
τῶν
ἑταίρων
ὅσοι |
| [8] |
φωτὶ
εἶναι
ἢ
ἐν
σκότῳ·
|
ἄλλως |
τε
οὔτε
~διψῆν
ὥσπερ
ἄνω |
| [14] |
τούτων
ἀπολάβοιμι;
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
ἔστιν
|
ἄλλως͵ |
ὦ
Ἑρμῆ.
νῦν
δὲ
ὀλίγοι͵ |
| [6] |
πάντες
εἰσὶν
ὡς
ὁρᾷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἄλυποι͵ |
ὦ
Αἰακέ͵
οὗτοι
μόνοι
καὶ |
| [20] |
ἐλευθερίαν
καὶ
παρρησίαν
~καὶ
τὸ
|
ἄλυπον |
καὶ
τὸ
γενναῖον
καὶ
τὸν |
| [9] |
τότε
ὥσπερ
καὶ
ὕστερον͵
ἢ
|
ἅμα |
~ἀνὴρ
καὶ
μάντις
ἔμαθες
εἶναι; |
| [20] |
οἰχήσεται
περιτραπέν͵
ὑμεῖς
δὲ
τοσοῦτοι
|
ἅμα |
ἥκετε
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι
ἕκαστος.
ἢν |
| [16] |
Θούκριτε͵
ζῴης
ἐπὶ
μήκιστον
πλουτῶν
|
ἅμα |
καὶ
τῶν
~τοιούτων
καταγελῶν͵
μηδὲ |
| [1] |
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ
ἐμὲ
|
ἀμαθῆ |
καὶ
ἀπαίδευτον
εἶναι
φάσκουσι
κατηγοροῦντα |
| [20] |
~τὴν
ἀλαζονείαν
κομίζει͵
ὅσην
δὲ
|
ἀμαθίαν |
καὶ
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ |
| [16] |
δὲ
τὸ
τῆς
παροιμίας͵
ἡ
|
ἅμαξα |
τὸν
βοῦν
πολλάκις
~ἐκφέρει.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [14] |
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
ἐγὼ
δόξαιμι
ἂν
|
ἁμαρτάνειν |
πικρῶς
ἀπαιτῶν
τὰ
~ὀφειλόμενα
παρὰ |
| [20] |
τοῖς
ἄλλοις
~νεκροῖς.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὕτως
|
ἄμεινον |
ἀβαρῆ
εἶναι·
ὥστε
ἔμβαινε.
καὶ |
| [14] |
αὐτῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
Ἑρμῆ·
|
ἄμεινον |
γὰρ
ὡρίσθαι
καὶ
ἀπραγμονέστερον.
~ΕΡΜΗΣ |
| [27] |
~τοσούτοις
θανάτου
αἴτιος
γεγενημένος.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Ἄμεινον |
οὕτω·
σὲ
τοιγαροῦν͵
ὦ
Δύσπαρι͵ |
| [14] |
ἀφικνοῦνται
ἡμῖν·
~εἰρήνη
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἄμεινον |
οὕτως͵
εἰ
καὶ
ἡμῖν
παρατείνοιτο |
| [1] |
ὄψονται
τοὺς
ἐκεῖ
~πλουσίους
οὐδὲν
|
ἀμείνους |
αὑτῶν·
καὶ
Λακεδαιμονίοις
δὲ
τοῖς |
| [23] |
καὶ
ὑμεῖς
οἱ
ἄλλοι
πολὺ
|
ἀμείνους |
ὄντες
ἀπείπασθε
τὸν
ἀγῶνα
καὶ |
| [26] |
αὐτὸ
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
|
ἀμείνους͵ |
ὦ
Ἀχιλλεῦ·
τὸ
γὰρ
ἀνωφελὲς |
| [25] |
δεῖ
προκεκρίσθαι
σου͵
ὦ
Λίβυ·
|
ἀμείνων |
γάρ
εἰμι.
~ΑΝΝΙΒΑΣ
~Οὐ
μὲν |
| [25] |
~Περὶ
προεδρίας·
φησὶ
γὰρ
οὗτος
|
ἀμείνων |
γεγενῆσθαι
στρατηγὸς
~ἐμοῦ͵
ἐγὼ
δέ͵ |
| [20] |
τὸν
τῦφον
καὶ
~τὸ
οἴεσθαι
|
ἀμείνων |
εἶναι
τῶν
ἄλλων·
ὡς
εἴ |
| [9] |
ἀνὴρ
ἦσθα͵
ἢ
ὁ
γυναικεῖος
|
ἀμείνων |
ἦν;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Παρὰ
πολύ͵
ὦ |
| [23] |
~κινδυνεύοντα
κατακεκόφθαι
ὑπὸ
τῶν
Φρυγῶν͵
|
ἀμείνων |
ἠξίου
εἶναι
καὶ
~ἐπιτηδειότερος
ἔχειν |
| [25] |
σεμνά͵
οὐ
~μὴν
διὰ
τοῦτο
|
ἀμείνων |
μὲν
δόξειεν
ἂν
γενναίου
καὶ |
| [25] |
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ
δὲ
Ἀννίβου
|
ἀμείνων͵ |
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας
αὐτὸν
καὶ |
| [25] |
ταῦτά
ἐστιν
ἃ
ἐγὼ
~Ἀλεξάνδρου
|
ἀμείνων |
φημὶ
εἶναι.
εἰ
δέ
ἐστι |
| [13] |
τοῦ
στομίου
παρελθόντων·
οὐ
~γὰρ
|
ἀμελὴς |
ὁ
Αἰακὸς
οὐδὲ
ὁ
Κέρβερος |
| [15] |
ἤδη
κακοὶ
κακῶς
ἀποθανόντες.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἀμέλησον͵ |
ὦ
Πλούτων·
μετελεύσομαι
γάρ
σοι |
| [6] |
κόνις
πάντα
καὶ
λῆρος
πολύς͵
|
ἀμενηνὰ |
ὡς
~ἀληθῶς
κάρηνα.
οὗτος
δέ͵ |
| [25] |
~ἀναίσχυντος
οὗτος͵
ὃς
πρὸς
Ἀλέξανδρον
|
ἁμιλλᾶται͵ |
ᾧ
οὐδὲ
Σκιπίων
ἐγὼ
ὁ |
| [12] |
τοῖς
ὁρῶσιν͵
ᾗ
καὶ
ὁ
|
Ἄμμων |
~γόης
καὶ
ψευδόμαντις
ἠλέγχετο
καὶ |
| [13] |
ὢν
ἀπέθανον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
|
Ἄμμων |
ἐψεύδετο
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
εἶναι͵ |
| [13] |
ἡ
~μήτηρ
οὔτε
οἱ
τῶν
|
Ἀμμωνίων |
προφῆται
ἔλεγον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
τὸ |
| [12] |
εἶναι·
~οὐ
γὰρ
ἂν
τεθνήκεις
|
Ἄμμωνός |
γε
ὤν.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐδ΄
αὐτὸς |
| [12] |
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Ὁρᾷς
ὅτι
ταῦτα
ὡς
|
Ἄμμωνος |
υἱὸς
λέγεις͵
ὃς
Ἡρακλεῖ
καὶ |
| [25] |
καὶ
ταῦτα
~πάντα
ἔπραξα
οὔτε
|
Ἄμμωνος |
υἱὸς
ὀνομαζόμενος
οὔτε
θεὸς
εἶναι |
| [13] |
δηλαδή·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐτεθνήκειν
|
Ἄμμωνος |
ὤν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ
μὴν
καὶ |
| [5] |
τις
βλέποι
ἀποβεβληκότα
τὴν
βαφήν͵
|
ἄμορφα |
~δῆλον
ὅτι
αὐτῷ
δόξει͵
ὅτε |
| [6] |
κεφάλαια
χαμαὶ
~ἔρριπται
ἄγνωστα
καὶ
|
ἄμορφα͵ |
κόνις
πάντα
καὶ
λῆρος
πολύς͵ |
| [28] |
οὕτως
κρανίον
γυμνὸν
ὢν
καὶ
|
ἄμορφον |
τῇ
καλῇ
σου
~ἐκείνῃ
νύμφῃ |
| [22] |
~τε
καὶ
προσέτι
χωλὸς
καὶ
|
ἀμυδρὸν |
βλέπων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εἶτα
τοιοῦτος
ὢν |
| [13] |
σὲ
ὁρμῶντας͵
ὡς
διασπάσαιντο
καὶ
|
~ἀμύναιντο |
σε
ὧν
ἔδρασας
αὐτούς.
ὥστε |
| [12] |
ὦ
πάτερ͵
ὡς
Φιλίππου
τοῦ
|
Ἀμύντου |
υἱός
εἰμι͵
~ἀλλ΄
ἐδεξάμην
τὸ |
| [5] |
καὶ
σὺ
~ἀνεμέσητον
εἶναι
τοιῇδ΄
|
ἀμφὶ |
γυναικὶ
πολὺν
χρόνον
ἄλγεα
πάσχειν· |
| [19] |
μειρακίων
τῶν
ὡραίων
Φρύγα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
|
~Ἀμφὶ |
πόσα
ἔτη͵
ὦ
Πολύστρατε;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ |
| [19] |
ταῦτα
ἐβίως
τριάκοντα;
ἐγὼ
γὰρ
|
ἀμφὶ |
τὰ
~ἑβδομήκοντά
σου
ὄντος
ἀπέθανον. |
| [19] |
ἔτη͵
ὦ
Πολύστρατε;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Σχεδὸν
|
ἀμφὶ |
τὰ
εἴκοσι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη
μανθάνω |
| [22] |
τοιοῦτο͵
ἀλλ΄
ἔτη
μὲν
ἐγεγόνειν
|
ἀμφὶ |
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
δὲ
~ἄπορον |
| [1] |
ἐπιγελασόμενον·
ἐκεῖ
μὲν
~γὰρ
ἐν
|
ἀμφιβόλῳ |
σοὶ
ἔτι
ὁ
γέλως
ἦν |
| [10] |
~Σφὼ
μέντοι͵
ὦ
Τροφώνιε
καὶ
|
Ἀμφίλοχε͵ |
νεκροὶ
ὄντες
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως |
| [10] |
ἀνθρώπων
~θεοὺς
ὑμᾶς
ὑπειλήφασιν
εἶναι.
|
~ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ |
ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Τί
οὖν
ἡμεῖς
αἴτιοι͵ |
| [10] |
τοῖς
ἐρομένοις.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ὦ
Μένιππε͵
|
Ἀμφίλοχος |
μὲν
οὗτος
ἂν
εἰδείη
ὅ |
| [10] |
ὑμῖν
μηδὲν
ὑγιὲς
λέγειν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ,
|
ΑΜΦΙΛΟΧΟΥ |
ΚΑΙ
ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Σφὼ
μέντοι͵ |
| [11] |
~αὐτὸ
Ἡρακλέας͵
τὸν
μὲν
ὑπ΄
|
Ἀμφιτρύωνι͵ |
τὸν
δὲ
παρὰ
τοῦ
Διός͵ |
| [11] |
νεκροῖς;
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλ΄
ὦ
βέλτιστε
|
Ἀμφιτρυωνιάδη͵ |
καλῶς
ἂν
ταῦτα
ἔλεγες͵
εἰ |
| [11] |
τοῦτο
ἄκουσον·
ὁπόσον
μὲν
γὰρ
|
Ἀμφιτρύωνος |
ἐν
τῷ
~Ἡρακλεῖ
ἦν͵
τοῦτο |
| [26] |
ἀγεννῆ
καὶ
ἀνάξια
τοῖν
διδασκάλοιν
|
ἀμφοῖν͵ |
Χείρωνός
τε
καὶ
~Φοίνικος.
ἠκροώμην |
| [9] |
μέντοι
μάντις
ἦσθα
καὶ
~ὅτι
|
ἀμφότερα |
ἐγένου
μόνος
καὶ
ἄρρην
καὶ |
| [25] |
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δία
ἔνδοξοί
γε
|
ἀμφότεροι. |
ἀλλὰ
περὶ
τίνος
ὑμῖν
ἡ |
| [22] |
~ἵππος
αὐτῷ
συνετεθνήκει͵
μιᾷ
πληγῇ
|
ἀμφότεροι |
διαπαρέντες
ὑπὸ
Θρᾳκός
~τινος
πελταστοῦ |
| [11] |
ὦ
μάταιε·
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
|
ἄμφω |
ἦμεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
ἔστι
μαθεῖν |
| [29] |
ἂν
τοῦ
ἐμοῦ·
φαλακρὰ
γὰρ
|
ἄμφω |
~καὶ
γυμνά,
καὶ
τοὺς
ὀδόντας |
| [21] |
εἰς
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα
περιῆλθον
|
ἄμφω |
συγγενεῖς
ὄντας
οὐδὲ
πώποτε
~προμαντευομένους |
| [21] |
Κράτης;
ἀκοῦσαι
γὰρ
ἄξιον.
~ΚΡΑΤΗΣ
|
~Ἄμφω |
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ |
| [2] |
ὁ
Μένιππος.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
μὴν
|
ἄν |
σε
λάβω
ποτέ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἂν |
| [20] |
ἔχων
ἐμβαίης͵
~ποία
πεντηκόντορος
δέξαιτο
|
ἄν |
σε;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν
αὐτά͵ |
| [17] |
ἐπίτομον
ἐχρῆν
τραπέσθαι·
ἧκε
γὰρ
|
ἄν |
σοι
διὰ
~τῆς
λεωφόρου
ἀσφαλέστερον͵ |
| [22] |
ὢν
τοῦ
πορθμέως.
τί
οὖν
|
ἄν |
τις
ἔτι
λέγοι
περὶ
τῶν |
| [26] |
ζῶν.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Ὅμως
τί
οὖν
|
ἄν |
τις
πάθοι͵
ὦ
Ἀχιλλεῦ;
ταῦτα |
| [14] |
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐκοῦν
οὐδ΄
ἐγὼ
δόξαιμι
|
ἂν |
ἁμαρτάνειν
πικρῶς
ἀπαιτῶν
τὰ
~ὀφειλόμενα |
| [14] |
τὰ
κάκιστα
εὐχόμενος
γενέσθαι͵
ὡς
|
ἂν |
~ἀπὸ
τούτων
ἀπολάβοιμι;
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ |
| [1] |
Μένιππον
τὸν
κύνα,
~εὕροις
δ'
|
ἂν |
αὐτὸν
ἐν
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ |
| [28] |
πάντες
νεκροὶ
ἐρῶσιν͵
πλὴν
~οὐδεὶς
|
ἂν |
αὐτῶν
τύχοι.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ |
| [25] |
διὰ
τοῦτο
ἀμείνων
μὲν
δόξειεν
|
ἂν |
γενναίου
καὶ
στρατηγικοῦ
ἀνδρὸς
~τῇ |
| [8] |
τἀνταῦθα
ὅμοια
ὄντα
προσκορῆ
ὁμοίως
|
ἂν |
γένοιτο͵
καὶ
δεήσει
~μεταβολήν
σε |
| [5] |
Ἑλένην
μοι
δεῖξον·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
διαγνοίην
ἔγωγε.
~ΕΡΜΗΣ
~Τουτὶ
τὸ |
| [15] |
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον
|
ἂν |
δόξειε
τὸ
τοιοῦτον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐ |
| [23] |
Ὀδυσσέα
μὴ
οὐχὶ
μισεῖν
οὐκ
|
ἂν |
δυναίμην͵
ὦ
Ἀγάμεμνον͵
~οὐδ΄
εἰ |
| [12] |
προφῆται
κόλακες.
ἢ
τίς
οὐκ
|
ἂν |
~ἐγέλασεν
ὁρῶν
τὸν
τοῦ
Διὸς |
| [10] |
νεκρῶν
~δοξάζουσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
|
ἂν |
ἐδόξαζον͵
εἰ
μὴ
ζῶντες
καὶ |
| [27] |
τις
ἡμᾶς
δαίμων
ἄγει
ἔνθα
|
ἂν |
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι |
| [5] |
σὺ
μὲν
~ἐπιλεξάμενος
τόπον͵
ἔνθα
|
ἂν |
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ |
| [3] |
στεναγμοῖς;
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄
οὐκ
|
ἂν |
ἐθέλοιμι
στασιάζειν
ὑμᾶς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Καὶ |
| [10] |
~Ὦ
Μένιππε͵
Ἀμφίλοχος
μὲν
οὗτος
|
ἂν |
εἰδείη
ὅ
τι
αὐτῷ
ἀποκριτέον |
| [6] |
~Ἅπαντες
φαλακροί
εἰσιν·
ὥστε
πάντων
|
ἂν |
εἴη
τοῦτο
τὸ
γνώρισμα.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [9] |
αὐτῶν·
τὰ
δ΄
ἄλλα
οὐκέτ΄
|
~ἂν |
εἰπεῖν
ἔχοις͵
τίς
ὁ
Φινεὺς |
| [16] |
γερόντων
ἕκαστος͵
ἵνα
μὴ
μάτην
|
ἂν |
ἐνίους
~ἐθεράπευον.
νῦν
δὲ
τὸ |
| [12] |
~Νῦν
μέν͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐκ
|
ἂν |
ἔξαρνος
γένοιο
μὴ
οὐκ
ἐμὸς |
| [22] |
τὸ
πορθμεῖον
προκατέλαβον
~χώραν͵
ὡς
|
ἂν |
ἐπιτηδείως
πλεύσαιμι·
καὶ
παρὰ
τὸν |
| [13] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου
δηλαδή·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἐτεθνήκειν
Ἄμμωνος
ὤν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Καὶ |
| [7] |
σὺ
δὲ
ἡ
ψυχὴ
πῶς
|
ἂν |
ἔτι
ἢ
διψῴης
ἢ
πίοις; |
| [11] |
καὶ
πρόχειρον·
ἐγὼ
δὲ
τί
|
ἂν |
ἔτι
φοβοίμην
σε
~ἅπαξ
τεθνεώς; |
| [4] |
πάντων
γε
τῶν
τοιούτων
εἰπεῖν
|
ἂν |
ἔχοιμι͵
ἕως
τοῦ
στομίου
~τολμηροὶ |
| [6] |
τῶν
καλῶν.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Τί
γὰρ
|
ἂν |
ἥδιον
ἄλλο
πράττοιμι;
ἀλλὰ
πλησίον |
| [22] |
~Ἀπίωμεν͵
ὦ
Διόγενες·
καὶ
γὰρ
|
ἂν |
ἡδὺ
τὸ
θέαμα
γένοιτο͵
τοὺς |
| [10] |
ὄντος
ἐς
τὸ
σπήλαιον͵
οὐκ
|
ἂν |
ἠδυνάμην
εἰδέναι͵
ὅτι
νεκρὸς
εἶ |
| [10] |
Λεβαδείᾳ
τὸ
παράπαν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἠπίστεις
~σὺ
τούτοις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τί |
| [6] |
ἢ
Ἄπολλον
ἢ
ὅ
τι
|
ἂν |
θέλῃς.
~ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
~Μὴ
καὶ
σύ |
| [3] |
οὐδὲ
παυσομένου
μου·
ἔνθα
γὰρ
|
ἂν |
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
~ἀνιῶν
καὶ
κατᾴδων |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Ὦ
Σώστρατε͵
πολλὰ
ἴδοις
|
ἂν |
καὶ
ἄλλα
οὐ
κατὰ
λόγον |
| [19] |
ἔφασκον͵
~ὁ
δ΄
ἐπίστευέν
τε
|
ἂν |
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας |
| [19] |
καὶ
μακάριος
ἦν
αὐτῶν
ὅντινα
|
ἂν |
καὶ
μόνον
~προσέβλεψα.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Μῶν |
| [20] |
τῆς
ἠϊόνος
καταλιπόντας·
μόλις
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
οὕτως
δέξαιτο
ὑμᾶς
τὸ |
| [20] |
μέν͵
ἀπορρίψω
δέ·
τί
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
πάθοιμι;
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
σὺ |
| [5] |
ζῶσαν
τὴν
γυναῖκα·
ἔφης
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
σὺ
~ἀνεμέσητον
εἶναι
τοιῇδ΄ |
| [2] |
ἄν
σε
λάβω
ποτέ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἂν |
λάβῃς,
ὦ
βέλτιστε·
δὶς
δὲ |
| [2] |
ὦ
βέλτιστε·
δὶς
δὲ
οὐκ
|
ἂν |
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ
ΠΛΟΥΤΩΝΙ
ΚΑΤΑ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
|
| [2] |
ὧν
σε
διεπορθμεύσαμεν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκ
|
ἂν |
λάβοις
παρὰ
τοῦ
μὴ
ἔχοντος. |
| [2] |
ὅ
γε
~μὴ
ἔχω͵
πῶς
|
ἂν |
λάβοις;
~ΧΑΡΩΝ
~Σὺ
δ΄
οὐκ |
| [13] |
εὐκαταφρόνητος.
ἐκεῖνο
δέ
γε
~ἡδέως
|
ἂν |
μάθοιμι
παρὰ
σοῦ͵
πῶς
φέρεις͵ |
| [18] |
καταλέλοιπα
~κατασοφισθεὶς
ἄθλιος͵
οὓς
ἐβουλόμην
|
ἂν |
μάλιστα
σχεῖν
τἀμὰ
~παραλιπών.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ |
| [25] |
τὴν
ἕω
μᾶλλον
ὥρμησα͵
τί
|
ἂν |
μέγα
ἔπραξα
Ἰταλίαν
~ἀναιμωτὶ
λαβὼν |
| [20] |
τούτου
μηδένα
παραδέχεσθαι
~αὐτῶν͵
ὃς
|
ἂν |
μὴ
ψιλὸς
ᾖ
καὶ
τὰ |
| [26] |
ἄλλους
~θαυμαστοὺς
ἄνδρας͵
οἳ
οὐκ
|
ἂν |
οἶμαι
δέξαιντο
ἀνελθεῖν͵
εἴ
τις |
| [8] |
οἶμαι
~ἀδύνατον.
~ΧΕΙΡΩΝ
~Τί
οὖν
|
ἂν |
πάθοι
τις͵
ὦ
Μένιππε;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [13] |
πίε
καὶ
πολλάκις·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
παύσαιο
ἐπὶ
~τοῖς
Ἀριστοτέλους
ἀγαθοῖς |
| [29] |
οἷον
οὐδὲ
νεὼν
εὕροι
τις
|
~ἂν |
ῥᾳδίως.
οὐ
δοκῶ
σοι
δικαίως |
| [3] |
συνείρων
ἐπᾴσομαι
ὑμῖν·
πρέποι
γὰρ
|
ἂν |
ταῖς
τοιαύταις
~οἰμωγαῖς
ἐπᾳδόμενον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ |
| [11] |
~Ἀλλ΄
ὦ
βέλτιστε
Ἀμφιτρυωνιάδη͵
καλῶς
|
ἂν |
ταῦτα
ἔλεγες͵
εἰ
~σῶμα
ἦσθα͵ |
| [12] |
ἐμὸς
υἱὸς
εἶναι·
~οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τεθνήκεις
Ἄμμωνός
γε
ὤν.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
| [29] |
ἕνεκα
τὸ
σὸν
κρανίον
προτιμηθείη
|
ἂν |
τοῦ
ἐμοῦ·
φαλακρὰ
γὰρ
ἄμφω |
| [1] |
ἀνέλθῃς
σὸν
~γάρ
ἐστιν,
οἶμαι,
|
ἀναβιῶναι |
αὔριον
ἤν
που
ἴδῃς
Μένιππον |
| [28] |
τί
σε
ὀνήσει
μίαν
ἡμέραν
|
ἀναβιῶναι |
μετ΄
ὀλίγον
τὰ
αὐτὰ
~ὀδυρόμενον; |
| [28] |
δέομαι
δὲ
ἀφεθεὶς
πρὸς
~ὀλίγον
|
ἀναβιῶναι |
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Τοῦτον
μὲν
τὸν |
| [28] |
παστοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἐπεὶ
Φερσεφόνῃ
συνδοκεῖ͵
|
ἀναγαγὼν |
τοῦτον
αὖθις
ποίησον
νυμφίον·
~σὺ |
| [4] |
Διογένης
πρὸ
σοῦ͵
ὅτι
μὴ
|
~ἀναγκαζόμενοι |
ἐσῄειτε
μηδ΄
ὠθούμενοι͵
ἀλλ΄
ἐθελούσιοι͵ |
| [20] |
αὐτοὺς
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
|
ἀναγκάζων. |
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις͵
καὶ
οὕτω |
| [4] |
~πράγματος;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐπείπερ
|
ἀναγκαῖον |
αὐτὸ
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο
ὡς
δῆθεν |
| [24] |
τὰ
πρακτέα.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Εἰ
τοίνυν
|
ἀναγκασθείς |
τις
ὑπ΄
ἄλλου
φονεύσειέν
τινα |
| [9] |
αἱ
γυναῖκες͵
καὶ
οὔτε
πολεμεῖν
|
ἀνάγκη |
αὐταῖς
~οὔτε
παρ΄
ἔπαλξιν
ἑστάναι |
| [24] |
δυνατὸν
ἦν
τοῖς
μετὰ
πάσης
|
ἀνάγκης |
προστεταγμένοις.
~ΜΙΝΩΣ
~Ὦ
Σώστρατε͵
πολλὰ |
| [24] |
χάριν
ἰστέον
ἢ
τίνα
εὐεργέτην
|
ἀναγραπτέον; |
~ΜΙΝΩΣ
~Τὸν
πέμψαντα͵
ὦ
Σώστρατε· |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
ἀλλὰ
πρίονά
μοι
|
ἀνάδος· |
γελοιότερον
γὰρ
τοῦτο.
~ΕΡΜΗΣ
~Ὁ |
| [21] |
ἐκεῖνο
εἰώθει
ἐπιλέγειν͵
~ἤ
μ΄
|
ἀνάειρ΄ |
ἢ
ἐγὼ
σέ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνος |
| [25] |
τί
ἂν
μέγα
ἔπραξα
Ἰταλίαν
|
~ἀναιμωτὶ |
λαβὼν
καὶ
Λιβύην
καὶ
τὰ |
| [12] |
τοὺς
~Ἕλληνας
δὲ
τοὺς
μὲν
|
ἀναιμωτὶ |
παρέλαβον͵
Θηβαίους
δὲ
ἴσως
ἀκούεις |
| [7] |
~Οὐδὲ
τὸν
ἐλλέβορον͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἀναίνομαι |
πιεῖν͵
γένοιτό
μοι
μόνον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [20] |
τουτὶ
καὶ
ἡδυπάθειαν
δὲ
καὶ
|
~ἀναισχυντίαν |
καὶ
ὀργὴν
καὶ
τρυφὴν
καὶ |
| [25] |
καταναγκάσας
ἀτίμως.
πῶς
οὖν
οὐκ
|
~ἀναίσχυντος |
οὗτος͵
ὃς
πρὸς
Ἀλέξανδρον
ἁμιλλᾶται͵ |
| [20] |
ἀποβάθραν
ἑστὼς
διαγίνωσκε
αὐτοὺς
καὶ
|
ἀναλάμβανε |
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ |
| [28] |
ταῦτα
οὐδὲ
γέγονε
πώποτε.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
|
~Ἀναμνήσω |
σε͵
ὦ
Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ |
| [28] |
ὦ
Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
δι΄
|
Ἀναμνήσω |
σε͵
ὦ
~Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ |
| [23] |
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
δὲ
|
ἀνανταγώνιστος |
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν
ἁπάντων; |
| [26] |
τοῦ
~θανάτου͵
ὡς
ἀγεννῆ
καὶ
|
ἀνάξια |
τοῖν
διδασκάλοιν
ἀμφοῖν͵
Χείρωνός
τε |
| [6] |
σε
~ἀπηνθράκωσεν
αὐταῖς
κρηπῖσιν
οὐκ
|
ἀνάξιον |
ὄντα·
πλὴν
οὐδέν
σε
ὤνησεν |
| [26] |
δέξαιντο
ἀνελθεῖν͵
εἴ
τις
αὐτοὺς
|
~ἀναπέμψειε |
θητεύσοντας
ἀκλήροις
καὶ
ἀβίοις
ἀνδράσιν. |
| [1] |
τριβώνιον
ἔχων
πολύθυρον,
ἅπαντι
ἀνέμῳ
|
~ἀναπεπταμένον |
καὶ
ταῖς
ἐπιπτυχαῖς
τῶν
ῥακίων |
| [20] |
ἱκανός.
εὖ
γε.
ἀνθρωπινώτερος
νῦν
|
ἀναπέφηνας |
~ἀποθέμενος
σαυτοῦ
τὴν
κινάβραν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [14] |
οἷοι
παρεγίγνοντο͵
ἀνδρεῖοι
~ἅπαντες͵
αἵματος
|
ἀνάπλεῳ |
καὶ
τραυματίαι
οἱ
πολλοί·
νῦν |
| [6] |
τῶν
ἄλλων·
ὁ
δὲ
σποδοῦ
|
~ἀνάπλεως |
καθάπερ
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵
ὁ
ταῖς |
| [26] |
πολὺς
εἴη͵
μᾶλλον
ἢ
πάντων
|
~ἀνάσσειν |
τῶν
νεκρῶν.
ταῦτα
μὲν
οὖν |
| [5] |
καὶ
βάρβαροι
καὶ
τοσαῦται
~πόλεις
|
ἀνάστατοι |
γεγόνασιν;
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀλλ΄
οὐκ
εἶδες͵ |
| [25] |
τὸν
Ἠριδανὸν
ἅπαντα
κατέδραμον
καὶ
|
~ἀναστάτους |
ἐποίησα
τοσαύτας
πόλεις
καὶ
τὴν |
| [16] |
καὶ
~τῇ
ἡλικίᾳ
μετ΄
αὐτόν͵
|
ἀναστρέφεσθαι |
δὲ
μηδαμῶς͵
μηδὲ
ζῆν
μὲν |
| [20] |
ἐπῆρκεν͵
οὐκ
οἶδα
ἐφ΄
ὅτῳ
|
~ἀνατείνων |
ἑαυτόν.
τί
τοῦτο;
καὶ
δακρύεις͵ |
| [6] |
πάντες
γοῦν
σε
~θαυμάσιον
οἴονται
|
ἄνδρα |
γεγενῆσθαι
καὶ
πάντα
ἐγνωκέναι
καὶ |
| [2] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀγνοεῖς,
ὦ
Χάρων͵
ὅντινα
|
ἄνδρα |
διεπόρθμευσας;
ἐλεύθερον
ἀκριβῶς·
~οὐδένος
αὐτῷ |
| [11] |
~Ἐχρῆν
μὲν
μηδὲ
ἀποκρίνεσθαι
πρὸς
|
ἄνδρα |
ἐξεπίτηδες
ἐρεσχηλοῦντα·
~ὅμως
δ΄
οὖν |
| [20] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
γυμνὸν
ἥκειν
τύραννον
|
ἄνδρα; |
~ΕΡΜΗΣ
~Τύραννον
μὲν
οὐδαμῶς͵
νεκρὸν |
| [25] |
μέν͵
ὦ
Μίνως͵
μηδὲν
πρὸς
|
ἄνδρα |
οὕτω
θρασὺν·
ἱκανὴ
γὰρ
ἡ |
| [23] |
ἧκεν
μαντευσόμενος͵
οὔτε
προσειπεῖν
ἠξίωσας
|
ἄνδρα |
~συστρατιώτην
καὶ
ἑταῖρον͵
ἀλλ΄
ὑπεροπτικῶς |
| [3] |
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ
ἐξονειδίζει
|
~ἀνδράποδα |
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε |
| [29] |
βίον
~βεβιωκὼς
ὑψηλότερον,
ὦ
Καρῶν
|
ἀνδραποδωδέστατε, |
τοῦ
σοῦ
μνήματος
~καὶ
ἐν |
| [12] |
ἄλλα
ἔπραξας͵
λέουσι
~συγκατακλείων
πεπαιδευμένους
|
ἄνδρας |
καὶ
τοσούτους
γαμῶν
γάμους
~καὶ |
| [26] |
τὸν
Μελέαγρον
καὶ
ἄλλους
~θαυμαστοὺς
|
ἄνδρας͵ |
οἳ
οὐκ
ἂν
οἶμαι
δέξαιντο |
| [25] |
καὶ
Σκύθας
δὲ
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
|
ἄνδρας |
~ὑπερβὰς
τὸν
Τάναϊν
ἐνίκησα
μεγάλῃ |
| [26] |
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
ἀκλήροις
καὶ
ἀβίοις
|
ἀνδράσιν. |
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵ |
| [3] |
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
ἀξιοῦντες
~καὶ
ἐλευθέροις
|
ἀνδράσιν |
ἐντρυφῶντες
καὶ
τοῦ
θανάτου
παράπαν |
| [14] |
ὦ
Χάρων͵
οἶσθα
οἷοι
παρεγίγνοντο͵
|
ἀνδρεῖοι |
~ἅπαντες͵
αἵματος
ἀνάπλεῳ
καὶ
τραυματίαι |
| [4] |
ἕως
τοῦ
στομίου
~τολμηροὶ
καὶ
|
ἀνδρεῖοι͵ |
τὰ
δὲ
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής. |
| [9] |
οἱ
μαστοὶ
ἀπεστάθησαν
καὶ
τὸ
|
ἀνδρεῖον |
ἀνέφυ
καὶ
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
ἢ |
| [17] |
μὴν
οὐκ
ἔδει
γε
ἑταίρῳ
|
ἀνδρὶ |
ἐπιγελᾶν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Ἀστεῖα
γάρ͵
ὦ |
| [20] |
πόλις
ἀνεκήρυξεν
καὶ
τὰς
τῶν
|
~ἀνδριάντων |
ἐπιγραφάς͵
μηδὲ
ὅτι
μέγαν
τάφον |
| [6] |
ἀλλὰ
προσπτύσομαί
γε
πάντως
αὐτῷ
|
ἀνδρογύνῳ |
γε
ὄντι.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Βούλει
σοὶ |
| [22] |
οἷόν
τι
ἐγένετο͵
οὐ
τοῦ
|
~ἀνδρός͵ |
ἀλλὰ
τοῦ
ἵππου
μᾶλλον
τὸ |
| [29] |
τοῖς
ἀρίστοις
περὶ
τούτου
καταλέλοιπεν
|
ἀνδρὸς |
βίον
~βεβιωκὼς
ὑψηλότερον,
ὦ
Καρῶν |
| [25] |
δόξειεν
ἂν
γενναίου
καὶ
στρατηγικοῦ
|
ἀνδρὸς |
~τῇ
γνώμῃ
πλέον
ἤπερ
τῇ |
| [30] |
ἀλαπαδνὸν
γὰρ
αὐτὸ
καὶ
οὐκ
|
ἀνδρῶδες |
~ἔχεις.
~ΝΙΡΕΥΣ
~Καὶ
μὴν
ἐροῦ |
| [9] |
ἀπραγμονέστερος
γάρ.
καὶ
~δεσπόζουσι
τῶν
|
ἀνδρῶν |
αἱ
γυναῖκες͵
καὶ
οὔτε
πολεμεῖν |
| [20] |
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε͵
ὦ
Μένιππε
|
ἀνδρῶν |
ἄριστε͵
καὶ
τὴν
προεδρίαν
ἔχε |
| [15] |
ποικίλη
τις
ἡ
~κολακεία
τῶν
|
ἀνδρῶν. |
διὰ
ταῦτα
ὁ
μὲν
ἔστω |
| [29] |
ἐς
κάλλος
ἐξησκημένον,
ἵππων
καὶ
|
ἀνδρῶν |
ἐς
τὸ
~ἀκριβέστατον
εἰκασμένων
λίθου |
| [12] |
καὶ
προσκυνεῖσθαι
~ὑπὸ
Μακεδόνων͵
ἐλευθέρων
|
ἀνδρῶν͵ |
ἠξίους͵
καὶ
τὸ
πάντων
γελοιότατον͵ |
| [12] |
δὲ
ἐκράτησας
σύ
γε
ἀξιομάχων
|
ἀνδρῶν͵ |
ὃς
δειλοῖς
ἀεὶ
~συνηνέχθης
τοξάρια |
| [22] |
τὰ
παιδία͵
ἃ
νεογνὰ
καταλελοίπει͵
|
~ἀνεκαλεῖτο |
καὶ
ἑαυτῷ
ἐπεμέμφετο
τῆς
τόλμης͵ |
| [20] |
εἴ
ποτέ
σε
ἡ
πόλις
|
ἀνεκήρυξεν |
καὶ
τὰς
τῶν
~ἀνδριάντων
ἐπιγραφάς͵ |
| [22] |
φαινόμενος.
ἐγὼ
δὲ
καίπερ
εἰδὼς
|
ἀνέκρινον͵ |
ὃν
τρόπον
~ἀποθάνοιεν.
εἶτα
τῷ |
| [28] |
καὶ
μάτην
ἔσῃ
~τοσαύτην
ὁδὸν
|
ἀνεληλυθώς. |
~ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
~Οὐκοῦν͵
ὦ
ἄνερ͵
σὺ |
| [28] |
κἀκείνη
ποτὲ
καὶ
οὐδὲ
σὲ
|
ἀνελθεῖν |
~δεήσει.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ
φέρω |
| [26] |
οἳ
οὐκ
ἂν
οἶμαι
δέξαιντο
|
ἀνελθεῖν͵ |
εἴ
τις
αὐτοὺς
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας |
| [13] |
μὴ
ἐλπίσῃς·
οὐ
γὰρ
θέμις
|
ἀνελθεῖν |
τινα
τῶν
ἅπαξ
~διαπλευσάντων
τὴν |
| [1] |
Πολύδευκες,
ἐντέλλομαί
σοι,
ἐπειδὰν
τάχιστα
|
ἀνέλθῃς |
σὸν
~γάρ
ἐστιν,
οἶμαι,
ἀναβιῶναι |
| [12] |
πρὸ
σοῦ
μύριοι
μετὰ
~Κλεάρχου
|
ἀνελθόντες |
ἐκράτησαν
οὐδ΄
εἰς
χεῖρας
ὑπομεινάντων |
| [20] |
λύε
τὰ
ἀπόγεια͵
τὴν
ἀποβάθραν
|
ἀνελώμεθα͵ |
τὸ
~ἀγκύριον
ἀνεσπάσθω͵
πέτασον
τὸ |
| [5] |
ἔφης
γὰρ
ἂν
καὶ
σὺ
|
~ἀνεμέσητον |
εἶναι
τοιῇδ΄
ἀμφὶ
γυναικὶ
πολὺν |
| [22] |
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄
|
ἀνέμιξα |
ἐμαυτὸν
τοῖς
ἄλλοις͵
ἀλλ΄
~ἀφεὶς |
| [13] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τί
γὰρ
ἄλλο
ἢ
|
ἀνεμνήσθην |
οἷα
ἐποίει
ἡ
Ἑλλάς͵
ἄρτι |
| [1] |
φαλακρός,
τριβώνιον
ἔχων
πολύθυρον,
ἅπαντι
|
ἀνέμῳ |
~ἀναπεπταμένον
καὶ
ταῖς
ἐπιπτυχαῖς
τῶν |
| [1] |
περὶ
Λακεδαιμονίων
λέγε·
οὐ
γὰρ
|
ἀνέξομαί |
γε.
ἃ
~δὲ
πρὸς
τοὺς |
| [17] |
κλῆρον
ἐξηῦρον·
πριάμενος
γὰρ
~φάρμακον
|
ἀνέπεισα |
τὸν
οἰνοχόον͵
ἐπειδὰν
τάχιστα
ὁ |
| [8] |
ἄνω
οὔτε
πεινῆν
δεῖ͵
ἀλλ΄
|
ἀνεπιδεεῖς |
τούτων
ἁπάντων
~ἐσμέν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅρα͵ |
| [28] |
ὁδὸν
ἀνεληλυθώς.
~ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
~Οὐκοῦν͵
ὦ
|
ἄνερ͵ |
σὺ
καὶ
τοῦτο
ἴασαι
καὶ |
| [16] |
εἶεν͵
~οἱ
δὲ
ἔντεκνοι
ὑμῖν
|
ἀνέραστοι. |
καίτοι
πολλοὶ
ἤδη
τῶν
ἐρωμένων |
| [8] |
σε
ἔρως
τοῦ
θανάτου
ἔσχεν͵
|
ἀνεράστου |
τοῖς
πολλοῖς
~χρήματος;
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἐρῶ |
| [20] |
τὴν
ἀποβάθραν
ἀνελώμεθα͵
τὸ
~ἀγκύριον
|
ἀνεσπάσθω͵ |
πέτασον
τὸ
ἱστίον͵
εὔθυνε͵
ὦ |
| [21] |
πόρον
πλαγίῳ
περιπεσόντες
τῷ
Ἰάπυγι
|
~ἀνετράπησαν. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εὖ
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
δὲ |
| [9] |
ἢ
αὐτίκα
ἐκ
γυναικὸς
ἀνὴρ
|
ἀνεφάνης; |
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐχ
ὁρῶ
τί
σοι |
| [9] |
μαστοὶ
ἀπεστάθησαν
καὶ
τὸ
ἀνδρεῖον
|
ἀνέφυ |
καὶ
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
ἢ
αὐτίκα |
| [26] |
~σιωπᾶν
γὰρ
καὶ
φέρειν
καὶ
|
ἀνέχεσθαι |
δέδοκται
ἡμῖν͵
μὴ
καὶ
γέλωτα |
| [21] |
τὰς
πολλὰς
ὁλκάδας
ἔχοντα͵
οὗ
|
ἀνεψιὸς |
Ἀριστέας͵
~πλούσιος
καὶ
αὐτὸς
ὤν͵ |
| [23] |
μοι
ἦν
ἡ
πανοπλία
τοῦ
|
ἀνεψιοῦ |
γε
~οὖσα.
καὶ
ὑμεῖς
οἱ |
| [14] |
ὡς
ἐπιπλάσαι
τοῦ
σκαφιδίου
τὰ
|
ἀνεῳγότα |
καὶ
ἥλους
δὲ
καὶ
~καλῴδιον͵ |
| [15] |
ἀποδυσάμενος
τὸ
γῆρας
ὥσπερ
Ἰόλεως
|
~ἀνηβησάτω͵ |
οἱ
δὲ
ἀπὸ
μέσων
τῶν |
| [9] |
ἐξήνεγκας͵
ἢ
αὐτίκα
ἐκ
γυναικὸς
|
ἀνὴρ |
ἀνεφάνης;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐχ
ὁρῶ
τί |
| [9] |
ἡδίονος
ἐπειράθης
τῶν
~βίων͵
ὁπότε
|
ἀνὴρ |
ἦσθα͵
ἢ
ὁ
γυναικεῖος
ἀμείνων |
| [9] |
ὥσπερ
καὶ
ὕστερον͵
ἢ
ἅμα
|
~ἀνὴρ |
καὶ
μάντις
ἔμαθες
εἶναι;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [30] |
Ἀγλαΐας
καὶ
Χάροπος͵
ὃς
κάλλιστος
|
ἀνὴρ |
ὑπὸ
Ἴλιον
~ἦλθον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλ’ |
| [11] |
ἄντανδρόν
σε
τῷ
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
|
ἀνθ΄ |
ἑαυτοῦ͵
~καὶ
σὺ
νῦν
ἀντ΄ |
| [28] |
κἀκείνην
ἀκολουθεῖν
παρ΄
ὑμᾶς͵
ὥστε
|
ἀνθ΄ |
ἑνὸς
δύο
~νεκροὺς
λήψῃ
μετ΄ |
| [24] |
καὶ
τὰς
μακάρων
νήσους
κατοικεῖτε͵
|
ἀνθ΄ |
ὧν
δίκαια
ἐποιεῖτε
παρὰ
~τὸν |
| [2] |
Χάρων͵
ἥδιον.
~ΧΑΡΩΝ
~Ἀπόδος͵
φημί͵
|
ἀνθ΄ |
ὧν
σε
διεπορθμεύσαμεν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκ |
| [5] |
ὅτι
αὐτῷ
δόξει͵
ὅτε
μέντοι
|
ἀνθεῖ |
καὶ
ἔχει
τὴν
χρόαν͵
κάλλιστά |
| [5] |
ἄλγεα
πάσχειν·
ἐπεὶ
~καὶ
τὰ
|
ἄνθη |
ξηρὰ
ὄντα
εἴ
τις
βλέποι |
| [12] |
κατεπλάγησάν
με
καὶ
οὐδεὶς
ἔτι
|
~ἀνθίστατο |
οἰόμενοι
θεῷ
μάχεσθαι͵
ὥστε
ῥᾷον |
| [19] |
ἁβρόταται
καὶ
μύρα
καὶ
οἶνος
|
ἀνθοσμίας |
καὶ
~τράπεζα
ὑπὲρ
τὰς
ἐν |
| [4] |
μὴ
ὑλακτεῖν
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀνθρωπίνως |
φθέγγεσθαι͵
ὁπότ΄
~ἐθέλοις.
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Πόρρωθεν |
| [20] |
~Ὁ
πέλεκυς
ἱκανός.
εὖ
γε.
|
ἀνθρωπινώτερος |
νῦν
ἀναπέφηνας
~ἀποθέμενος
σαυτοῦ
τὴν |
| [12] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐ
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
|
ἄνθρωποι |
περὶ
ἐμοῦ͵
ἀλλὰ
Ἡρακλεῖ
καὶ |
| [25] |
δὲ
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
|
~ἀνθρώποις͵ |
συγγνωστοὶ
ἐκεῖνοι
πρὸς
τὸ
μέγεθος |
| [6] |
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵
ὦ
Σώκρατες͵
|
ἄνθρωπος |
εἶ
τά
γε
τοιαῦτα.
πάντες |
| [25] |
ἐνύπνια
τῆς
μητρὸς
διεξιών͵
ἀλλ΄
|
ἄνθρωπος |
εἶναι
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς
τε
τοῖς |
| [10] |
θεοῦ
σύνθετον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὃ
μήτε
|
ἄνθρωπός |
ἐστιν͵
ὡς
φῄς͵
μήτε
θεός͵ |
| [4] |
ἐγίνετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
σοφιστὴς
ὁ
|
ἄνθρωπος |
ἦν
καὶ
οὐκ
ἀληθῶς
κατεφρόνει |
| [11] |
τις
ἦτε
εἰς
ἓν
συμπεφυκότες
|
ἄνθρωπός |
τε
καὶ
~θεός.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Οὐ |
| [13] |
Διόγενες·
οὐ
παράδοξον
δέ͵
εἰ
|
ἄνθρωπος |
ὢν
ἀπέθανον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκοῦν
ὁ |
| [23] |
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Συγγνώμη͵
ὦ
Αἶαν͵
εἰ
|
ἄνθρωπος |
ὢν
ὠρέχθη
δόξης
ἡδίστου
~πράγματος͵ |
| [13] |
αὐτὸς
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ
Διόγενες͵
|
~ἅνθρωπος |
καὶ
τεχνίτης.
πλὴν
ἀλλὰ
τοῦτό |
| [10] |
ἐστίν;
ἀγνοῶ
γάρ.
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Ἐξ
|
ἀνθρώπου |
τι
καὶ
θεοῦ
σύνθετον.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [6] |
καὶ
τὰς
~Ἐρινῦς·
τοὺς
δὲ
|
ἀνθρώπους |
μοι
τοὺς
πάλαι
δεῖξον
καὶ |
| [10] |
δοκεῖτε͵
καὶ
οἱ
μάταιοι
τῶν
|
ἀνθρώπων |
~θεοὺς
ὑμᾶς
ὑπειλήφασιν
εἶναι.
~ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ |
| [12] |
καὶ
Περσῶν
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων
|
ἀνθρώπων |
καὶ
ἁβρῶν͵
οὐκ
οἶσθα
ὡς |
| [26] |
ἠδὲ
καὶ
ἐσθλός.
ταῦτά
~με
|
ἀνιᾷ |
καὶ
ἄχθομαι͵
ὅτι
μὴ
θητεύω |
| [26] |
μνήμη
τῶν
~παρὰ
τὸν
βίον
|
ἀνιᾷ͵ |
οἶμαι
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον· |
| [22] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἆρα
οὖν
ἐπλούτεις͵
εἶτα
|
ἀνιᾷ |
σε
τὸ
πολλὴν
τρυφὴν
ἀπολιπόντα |
| [26] |
ἐμμένειν
τῷ
νόμῳ
καὶ
μὴ
|
~ἀνιᾶσθαι |
τοῖς
διατεταγμένοις.
ἄλλως
τε
ὁρᾷς |
| [22] |
~ἑαυτὸν
ἔκειτο
καὶ
οὐδεμιᾷ
μηχανῇ
|
ἀνίστασθαι |
ἤθελεν͵
ὁ
βέλτιστος
Ἑρμῆς
~ἀράμενος |
| [13] |
παύσαιο
ἐπὶ
~τοῖς
Ἀριστοτέλους
ἀγαθοῖς
|
ἀνιώμενος. |
καὶ
γὰρ
Κλεῖτον
ἐκεῖνον
ὁρῶ |
| [3] |
περιέχονται
τῶν
ἄνω·
χαίρω
τοιγαροῦν
|
ἀνιῶν |
αὐτούς.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἀλλ΄
οὐ
χρή· |
| [3] |
ἔνθα
γὰρ
ἂν
ἴητε͵
ἀκολουθήσω
|
~ἀνιῶν |
καὶ
κατᾴδων
καὶ
καταγελῶν.
~ΚΡΟΙΣΟΣ |
| [25] |
δὲ
πρῶτος
ὁ
Λίβυς
λέγε.
|
~ΑΝΝΙΒΑΣ |
~Ἓν
μὲν
τοῦτο͵
ὦ
Μίνως͵ |
| [25] |
ὦ
Λίβυ·
ἀμείνων
γάρ
εἰμι.
|
~ΑΝΝΙΒΑΣ |
~Οὐ
μὲν
οὖν͵
ἀλλ΄
ἐμέ. |
| [25] |
δὲ
ἐστέ;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὗτος
μὲν
|
Ἀννίβας |
ὁ
Καρχηδόνιος͵
ἐγὼ
δὲ
Ἀλέξανδρος |
| [25] |
σύ͵
εἶτα͵
εἰ
δοκεῖ͵
τρίτος
|
Ἀννίβας |
οὐδὲ
οὗτος
~εὐκαταφρόνητος
ὤν.
~ΑΧΙΛΕΩΣ |
| [25] |
~τὰ
ὅμοια
ἐρωτᾶν
διδάξῃς.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
|
ΑΝΝΙΒΟΥ, |
ΜΙΝΩΟΣ
ΚΑΙ
ΣΚΙΠΙΩΝΟΣ
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ἐμὲ |
| [25] |
μὲν
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ
δὲ
|
Ἀννίβου |
ἀμείνων͵
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας
αὐτὸν |
| [20] |
~Καὶ
τὴν
ὠμότητα
καὶ
τὴν
|
ἄνοιαν |
καὶ
τὴν
ὕβριν
καὶ
τὴν |
| [22] |
ἑαυτοῦ
κατηγόρει
φθάσας
~πολλὴν
τὴν
|
ἄνοιαν͵ |
ὡς
τὰ
χρήματα
ἐφύλαττεν
τοῖς |
| [10] |
οὖν
ἡμεῖς
αἴτιοι͵
εἰ
ὑπὸ
|
ἀνοίας |
ἐκεῖνοι
τοιαῦτα
περὶ
νεκρῶν
~δοξάζουσιν; |
| [29] |
ὑπὸ
τηλικούτοις
λίθοις
πιεζόμενος.
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
|
~Ἀνόνητα |
οὖν
μοι
ἐκεῖνα
πάντα
καὶ |
| [13] |
ἔτι
σε
μωραίνοντα
~καὶ
ἐλπίζοντα
|
Ἄνουβιν |
ἢ
Ὄσιριν
γενήσεσθαι;
πλὴν
ἀλλὰ |
| [11] |
ἀνθ΄
ἑαυτοῦ͵
~καὶ
σὺ
νῦν
|
ἀντ΄ |
ἐκείνου
νεκρὸς
εἶ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Τοιοῦτό |
| [17] |
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος
|
ἀντ΄ |
ἐκείνου
νεκρός.
τί
τοῦτο
γελᾷς͵ |
| [11] |
ἡ
εἰκὼν
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω·
|
ἄντανδρόν |
σε
τῷ
Πλούτωνι
παραδέδωκεν
ἀνθ΄ |
| [25] |
~ὁμολογῶν͵
στρατηγοῖς
τε
τοῖς
συνετωτάτοις
|
ἀντεξεταζόμενος |
καὶ
~στρατιώταις
τοῖς
μαχιμωτάτοις
συμπλεκόμενος͵ |
| [23] |
τῆς
μανίας
αἴτιος
κατέστη
~μόνος
|
ἀντεξετασθεὶς |
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους |
| [23] |
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τὸν
Ὀδυσσέα͵
ὃς
|
ἀντεποιήθη |
μόνος.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Συγγνώμη͵
ὦ
Αἶαν͵ |
| [16] |
ὡς
μὴ
ὑπερβάλλοιντό
με
~οἱ
|
ἀντερασταὶ |
τῇ
μεγαλοδωρεᾷ͵
καὶ
τὰ
πολλὰ |
| [22] |
Ἑρμοῦ
ὅμως
ἀντιβαίνοντας
καὶ
~ὑπτίους
|
ἀντερείδοντας |
οὐδὲν
δέον.
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἔγωγ΄
οὖν |
| [15] |
~Κατάσπα͵
ὁ
δὲ
παραπέμψει
ἕκαστον
|
ἀντὶ |
γέροντος
αὖθις
πρωθήβης
~γενόμενος.
~ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ |
| [22] |
τράχηλον
ὠθοῦντος
τοῦ
Ἑρμοῦ
ὅμως
|
ἀντιβαίνοντας |
καὶ
~ὑπτίους
ἀντερείδοντας
οὐδὲν
δέον. |
| [20] |
~ῥημάτων
τὴν
τοσαύτην
ἀπεραντολογίαν
καὶ
|
ἀντιθέσεις |
καὶ
παρισώσεις
~καὶ
περιόδους
καὶ |
| [24] |
γε
εἰπεῖν
ἔχοι
τις
~ὡς
|
ἀντιλέγειν |
δυνατὸν
ἦν
τοῖς
μετὰ
πάσης |
| [24] |
ἄλλου
φονεύσειέν
τινα
οὐ
δυνάμενος
|
~ἀντιλέγειν |
ἐκείνῳ
βιαζομένῳ͵
οἷον
δήμιος
ἢ |
| [26] |
οὔτε
τὸ
~κάλλος
ἐκεῖνο͵
ὦ
|
Ἀντίλοχε͵ |
οὔτε
ἡ
ἰσχὺς
πάρεστιν͵
ἀλλὰ |
| [26] |
~εὐκαταφρόνητος
ὤν.
~ΑΧΙΛΕΩΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
|
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
~Οἷα
πρῴην͵
Ἀχιλλεῦ͵
πρὸς
τὸν |
| [26] |
ἄχθομαι͵
ὅτι
μὴ
θητεύω
ζῶν.
|
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
~Ὅμως
τί
οὖν
ἄν
τις |
| [26] |
ἐστὲ
καθ΄
ἡσυχίαν
αὐτὸ
πάσχοντες.
|
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἀμείνους͵
ὦ
Ἀχιλλεῦ· |
| [26] |
οὗτος
~εὐκαταφρόνητος
ὤν.
~ΑΧΙΛΕΩΣ
ΚΑΙ
|
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
|
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οἷα
πρῴην͵
Ἀχιλλεῦ͵
πρὸς |
| [15] |
~ἀποθανεῖν
ἐκεῖνον
ἢ
τῶν
χρημάτων
|
ἀντιποιοῦνται |
οὐδὲν
προσήκοντες;
ὃ
~δὲ
πάντων |
| [22] |
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἀντίσθενες |
καὶ
Κράτης͵
σχολὴν
ἄγομεν·
ὥστε |
| [22] |
τοῦτο
γενέσθαι;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ρᾷστ’
ὦ
|
Ἀντισθένες· |
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐπήλαυνεν
εἰκοσάπηχύν |
| [22] |
~Σὺ
μέν͵
ὦ
Κράτης
καὶ
|
Ἀντίσθενες͵ |
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵
ἐμοὶ |
| [21] |
περὶ
ἀλλήλων·
οὔτε
πώποτε
ηὐξάμην
|
Ἀντισθένην |
ἀποθανεῖν͵
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς
βακτηρίας |
| [22] |
καὶ
τί
~ἕκαστος
αὐτῶν
ποιεῖ;
|
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ |
~Ἀπίωμεν͵
ὦ
Διόγενες·
καὶ
γὰρ |
| [22] |
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
δὲ
ἐγέλων.
|
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ |
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄ |
| [22] |
τε
διαπείρει
καὶ
τὸν
~ἵππον.
|
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ |
~Πῶς
οἷόν
τε͵
ὦ
Κράτης͵ |
| [22] |
ἄχρι
τοῦ
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
|
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ |
ΚΑΙ
ΚΡΑΤΗΤΟΣ
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀντίσθενες
καὶ |
| [21] |
ἃ
γὰρ
ἐχρῆν͵
~σύ
τε
|
Ἀντισθένους |
ἐκληρονόμησας
καὶ
ἐγὼ
σοῦ͵
πολλῷ |
| [21] |
τοῦτον
διαδεξάμενος
τὸν
πλοῦτον
παρὰ
|
~Ἀντισθένους |
καὶ
σοὶ
ἔτι
πλείω
καταλιπών. |
| [27] |
ἂν
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν
ἐστιν
|
~ἀντιτάττεσθαι |
αὐτῷ.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις.
εἴθε |
| [16] |
δὲ
καλλίστους
καὶ
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους·
|
ἄνω |
γὰρ
ποταμῶν
τοῦτό
γε·
ἢ |
| [3] |
καὶ
στένωμεν
ἐκείνων
μεμνημένοι
τῶν
|
~ἄνω͵ |
Μίδας
μὲν
οὑτοσὶ
τοῦ
χρυσίου͵ |
| [8] |
ἄλλως
τε
οὔτε
~διψῆν
ὥσπερ
|
ἄνω |
οὔτε
πεινῆν
δεῖ͵
ἀλλ΄
ἀνεπιδεεῖς |
| [26] |
εἰ
καὶ
~ὅτι
μάλιστα
οἱ
|
ἄνω |
ῥαψῳδήσουσιν.
μετὰ
νεκρῶν
δὲ
ὁμοτιμία͵ |
| [1] |
καὶ
ἀγεννεῖς
εἰσι
μεμνημένοι
τῶν
|
ἄνω. |
ταῦτα
λέγε
αὐτῷ,
καὶ
~προσέτι |
| [3] |
ἔτι
μέμνηνται
~καὶ
περιέχονται
τῶν
|
ἄνω· |
χαίρω
τοιγαροῦν
ἀνιῶν
αὐτούς.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [26] |
ἀμείνους͵
ὦ
Ἀχιλλεῦ·
τὸ
γὰρ
|
ἀνωφελὲς |
τοῦ
λέγειν
ὁρῶμεν·
~σιωπᾶν
γὰρ |
| [26] |
συνίημι
ἤδη
ὡς
ἐκείνη
μὲν
|
ἀνωφελής͵ |
εἰ
καὶ
~ὅτι
μάλιστα
οἱ |
| [14] |
δύο
δραχμῶν
ἅπαντα.
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
|
ἄξια |
ταῦτα
ὠνήσω.
~ΕΡΜΗΣ
~Ταῦτά
ἐστιν͵ |
| [24] |
πάνυ͵
εἴ
γε
ἀποτίνειν
τὴν
|
ἀξίαν |
δίκαιον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὅμως
ἀπόκριναί
μοι͵ |
| [19] |
καὶ
καλὸν
ἐξ
~ὑπαρχῆς
καὶ
|
ἀξιέραστον; |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τοιοῦτος
ὢν |
| [25] |
αὑτῶν
δύναμίν
τε
περιβαλόμενοι
καὶ
|
ἄξιοι |
~δόξαντες
ἀρχῆς.
ἔγωγ΄
οὖν
μετ΄ |
| [29] |
φρονεῖς
καὶ
πάντων
ἡμῶν
προτιμᾶσθαι
|
ἀξιοῖς; |
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
~Καὶ
ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ |
| [25] |
μέχρι
Γαδείρων
ὑπαγόμενος;
ἀλλ΄
οὐκ
|
~ἀξιόμαχα |
ἔδοξέ
μοι
ἐκεῖνα
ὑποπτήσσοντα
ἤδη |
| [12] |
~Τίνων
δὲ
ἐκράτησας
σύ
γε
|
ἀξιομάχων |
ἀνδρῶν͵
ὃς
δειλοῖς
ἀεὶ
~συνηνέχθης |
| [25] |
παρὰ
Προυσίᾳ
τῷ
Βιθυνῷ͵
~καθάπερ
|
ἄξιον |
ἦν
πανουργότατον
καὶ
ὠμότατον
ὄντα· |
| [21] |
ἐγένετο͵
ὦ
Κράτης;
ἀκοῦσαι
γὰρ
|
ἄξιον. |
~ΚΡΑΤΗΣ
~Ἄμφω
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς |
| [27] |
πάντων
Ἑλλήνων
τε
καὶ
βαρβάρων
|
ἄξιος |
ἄγχεσθαι
~τοσούτοις
θανάτου
αἴτιος
γεγενημένος. |
| [3] |
ἦν͵
ἃ
ὑμεῖς
ἐποιεῖτε͵
προσκυνεῖσθαι
|
ἀξιοῦντες |
~καὶ
ἐλευθέροις
ἀνδράσιν
ἐντρυφῶντες
καὶ |
| [25] |
φημὶ
δὲ
~τούτους
μάλιστα
ἐπαίνου
|
ἀξίους |
εἶναι͵
ὅσοι
τὸ
μηδὲν
ἐξ |
| [25] |
ἐγὼ
ὁ
~νενικηκὼς
ἐμαυτὸν
παραβάλλεσθαι
|
ἀξιῶ; |
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ
Δί΄
εὐγνώμονα
φῄς͵ |
| [20] |
κόμιζε
μηδὲ
τὰ
τῶν
προγόνων
|
ἀξιώματα͵ |
κατάλιπε
δὲ
καὶ
~γένος
καὶ |
| [25] |
ἔπραττον
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι
|
ἀξιῶν. |
καὶ
ἵνα
σοὶ
μὴ
τὰ |
| [4] |
ἔδοξα;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Μόνος͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἀξίως |
τοῦ
γένους͵
καὶ
Διογένης
πρὸ |
| [19] |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν
ἀλλὰ
πολὺ
ἐκείνων
|
ἀξιώτερος |
κληρονομεῖν͵
εἰ
καὶ
βάρβαρος
ἦν |
| [12] |
ἐνάμιλλον
τιθέασί
με.
καίτοι
τὴν
|
Ἄορνον |
ἐκείνην͵
οὐδετέρου
~ἐκείνων
λαβόντος͵
ἐγὼ |
| [13] |
τῶν
~ἐν
ποσίν͵
εἰς
Αἴγυπτον
|
ἀπαγαγὼν |
θάψειν
ἐκεῖ͵
ὡς
γενοίμην
εἷς |
| [1] |
πλουσίοις
δ'
ὦ
φίλτατον
Πολυδεύκιον,
|
ἀπάγγελλε |
ταῦτα
~παρ'
ἡμῶν·
τί,
ὦ |
| [1] |
~δὲ
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα,
|
ἀπαγγελῶ. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἐάσωμεν
τούτους,
ἐπεί
σοι |
| [1] |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Καὶ
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες,
|
ἀπαγγελῶ. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τοῖς
πλουσίοις
δ'
ὦ |
| [1] |
ἤ
τι
~τοιοῦτον.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Αλλ'
|
ἀπαγγελῶ |
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες.
ὅπως
δὲ |
| [2] |
θέμις
~ἄλλως
γενέσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
|
ἄπαγέ |
με
αὖθις
ἐς
τὸν
βίον. |
| [1] |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ἀλλὰ
ἐμὲ
ἀμαθῆ
καὶ
|
ἀπαίδευτον |
εἶναι
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς
~σοφίας |
| [25] |
ταῦτα
~ἔπραξα
βάρβαρος
ὢν
καὶ
|
ἀπαίδευτος |
παιδείας
τῆς
Ἑλληνικῆς
καὶ
οὔτε |
| [14] |
ἐγὼ
δόξαιμι
ἂν
ἁμαρτάνειν
πικρῶς
|
ἀπαιτῶν |
τὰ
~ὀφειλόμενα
παρὰ
σοῦ.
~ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ |
| [22] |
δέ
γε
Ὀροίτης
καὶ
πάνυ
|
~ἁπαλὸς |
ἦν
τὼ
πόδε
καὶ
οὐδ΄ |
| [5] |
~πράγματος
οὕτως
ὀλιγοχρονίου
καὶ
ῥᾳδίως
|
ἀπανθοῦντος |
πονοῦντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐ
σχολή
μοι͵ |
| [19] |
ἐδύνασο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἅπαντα |
ἐδυνάμην·
ἔτι
καὶ
παῖδες
ὡραῖοι |
| [8] |
αἱ
αὐταὶ
καὶ
τὰ
γινόμενα
|
ἅπαντα |
ἑξῆς
ἕκαστον͵
ὥσπερ
~ἀκολουθοῦντα
θάτερον |
| [25] |
ὑπερβὰς
τὰ
περὶ
τὸν
Ἠριδανὸν
|
ἅπαντα |
κατέδραμον
καὶ
~ἀναστάτους
ἐποίησα
τοσαύτας |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὐ
ῥᾴδιον͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἅπαντα· |
ὅσα
μέντοι
κεφαλαιώδη͵
μάνθανε·
~οὗτος |
| [14] |
τὴν
ὑπέραν
ἐποίησας͵
δύο
δραχμῶν
|
ἅπαντα. |
~ΧΑΡΩΝ
~Καὶ
ἄξια
ταῦτα
ὠνήσω. |
| [9] |
~Ὁρᾷς;
ἀγνοεῖς
τὰ
περὶ
ἐμοῦ
|
ἅπαντα͵ |
ὡς
καὶ
διέλυσά
τινα
ἔριν |
| [15] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
|
ἅπαντας. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄτοπον
ἂν
δόξειε
τὸ |
| [20] |
πολυτελῆ
δεῖπνα
μηδὲ
νύκτωρ
ἐξιὼν
|
ἅπαντας |
~λανθάνων
τῷ
ἱματίῳ
τὴν
κεφαλὴν |
| [20] |
~κυβερνήτην
ἐφ΄
ὑψηλοῦ͵
ὡς
ἐπισκοπῇς
|
ἅπαντας. |
ὁ
καλὸς
δ΄
οὗτος
τίς |
| [23] |
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
δὲ
καὶ
ἡμᾶς
|
~ἅπαντας͵ |
τί
αἰτιᾷ
τὸν
Ὀδυσσέα
καὶ |
| [26] |
ἔδοξε
τῇ
φύσει͵
~πάντως
ἀποθνήσκειν
|
ἅπαντας͵ |
ὥστε
χρὴ
ἐμμένειν
τῷ
νόμῳ |
| [19] |
δὲ
παντοῖά
μοι
δῶρα
~προσήγετο
|
ἁπανταχόθεν |
τῆς
γῆς
τὰ
κάλλιστα.
ΣΙΜΥΛΟΣ |
| [14] |
Χάρων͵
οἶσθα
οἷοι
παρεγίγνοντο͵
ἀνδρεῖοι
|
~ἅπαντες͵ |
αἵματος
ἀνάπλεῳ
καὶ
τραυματίαι
οἱ |
| [13] |
σὺ
τέθνηκας
ὥσπερ
καὶ
ἡμεῖς
|
ἅπαντες; |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁρᾷς͵
ὦ
Διόγενες·
οὐ |
| [30] |
γὰρ
ἐν
ᾅδου
καὶ
ὅμοιοι
|
~ἅπαντες. |
~ΘΕΡΣΙΤΗΣ
~Ἐμοὶ
μὲν
καὶ
τοῦτο |
| [25] |
στρατηγὸς
~ἐμοῦ͵
ἐγὼ
δέ͵
ὥσπερ
|
ἅπαντες |
ἴσασιν͵
οὐχὶ
τούτου
μόνον͵
ἀλλὰ |
| [14] |
γαστέρα
καὶ
τὰ
σκέλη͵
ὠχροὶ
|
ἅπαντες |
καὶ
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν
ὅμοιοι
~ἐκείνοις. |
| [24] |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
οἱ
χρηστοὶ
|
ἅπαντες |
καὶ
οἱ
πονηροὶ
δοκοῦντες
ἡμεῖς |
| [16] |
γὰρ
καὶ
Μέλανθος
καὶ
ὅλως
|
ἅπαντες |
~προελεύσονται
αὐτοῦ
ὑπὸ
ταῖς
αὐταῖς |
| [6] |
~Καὶ
τοῦτο
ὅμοιον·
σιμοὶ
γὰρ
|
ἅπαντες. |
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Ἐμὲ
ζητεῖς͵
ὦ
Μένιππε; |
| [26] |
ἡ
ἰσχὺς
πάρεστιν͵
ἀλλὰ
κείμεθα
|
ἅπαντες |
~ὑπὸ
τῷ
αὐτῷ
ζόφῳ
ὅμοιοι |
| [6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Ὁρᾷς
τὸν
φαλακρόν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἅπαντες |
φαλακροί
εἰσιν·
ὥστε
πάντων
ἂν |
| [1] |
~Γέρων,
φαλακρός,
τριβώνιον
ἔχων
πολύθυρον,
|
ἅπαντι |
ἀνέμῳ
~ἀναπεπταμένον
καὶ
ταῖς
ἐπιπτυχαῖς |
| [23] |
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν
|
ἁπάντων; |
~ΑΙΑΣ
~Ναί͵
τά
γε
τοιαῦτα· |
| [8] |
πεινῆν
δεῖ͵
ἀλλ΄
ἀνεπιδεεῖς
τούτων
|
ἁπάντων |
~ἐσμέν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅρα͵
ὦ
Χείρων͵ |
| [30] |
Ὅμηρος
ἐκεῖνος
ὁ
τυφλὸς
ἐπῄνεσεν
|
ἁπάντων |
~εὐμορφότερον
προσειπών͵
ἀλλ΄
ὁ
φοξὸς |
| [2] |
παρὰ
~τὸν
πλοῦν
τῶν
ἐπιβατῶν
|
ἁπάντων |
καταγελῶν
καὶ
ἐπισκώπτων
καὶ
μόνος |
| [13] |
τύχης;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Ὁ
σοφὸς
ἐκεῖνος
|
ἁπάντων |
κολάκων
ἐπιτριπτότατος
ὤν;
ἐμὲ
μόνον |
| [25] |
καὶ
δεινὸν
ἡγησάμενος͵
εἰ
μὴ
|
ἁπάντων |
κρατήσαιμι͵
~ὀλίγους
ἄγων
εἰσέβαλον
εἰς |
| [26] |
δὲ
υἱόν͵
τὸν
~φιλοκινδυνότατον
ἡρώων
|
ἁπάντων͵ |
ταπεινὰ
οὕτω
περὶ
αὑτοῦ
διανοεῖσθαι |
| [12] |
ἤδη
καὶ
ἐξῳδηκότα
κατὰ
νόμον
|
ἁπάντων |
τῶν
~σωμάτων;
ἄλλως
τε
καὶ |
| [13] |
γὰρ
θέμις
ἀνελθεῖν
τινα
τῶν
|
ἅπαξ |
~διαπλευσάντων
τὴν
λίμνην
καὶ
εἰς |
| [11] |
τί
ἂν
ἔτι
φοβοίμην
σε
|
~ἅπαξ |
τεθνεώς;
ἀτὰρ
εἰπέ
μοι
πρὸς |
| [29] |
Σινωπεῦ,
ὃς
ἐβασίλευσα
Καρίας
μὲν
|
~ἁπάσης, |
ἦρξα
δὲ
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων |
| [5] |
αἱ
χίλιαι
νῆες
ἐπληρώθησαν
ἐξ
|
ἁπάσης |
τῆς
~Ἑλλάδος
καὶ
τοσοῦτοι
ἔπεσον |
| [9] |
τυφλὸς
εἶ͵
οὐκέτι
διαγνῶναι
ῥᾴδιον.
|
ἅπασι |
γὰρ
~ἡμῖν
ὁμοῖα
τὰ
ὄμματα͵ |
| [19] |
διαθήκας
ἐκείνας
ἔχων
κατέλιπον
οἰμώζειν
|
ἅπασι |
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τίνα
δὲ
αἱ |
| [16] |
ὑμεῖς
ἐκείνους
ἀποθανεῖν
εὔχεσθε͵
τοσούτῳ
|
ἅπασιν |
ἡδὺ
~προαποθανεῖν
ὑμᾶς
αὐτῶν.
καινὴν |
| [4] |
ἀλλ΄
ἐθελούσιοι͵
γελῶντες͵
~οἰμώζειν
παραγγείλαντες
|
ἅπασιν. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΕΡΜΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ποῦ |
| [17] |
~Σὺ
δὲ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πῶς
|
ἀπέθανες; |
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ὅτι
παράσιτος |
| [27] |
ἣν
πρῶτος
~ἐν
τῇ
ἀποβάσει
|
ἀπέθανες. |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ |
| [11] |
παρὰ
τὸν
βίον͵
ἐπεὶ
δὲ
|
~ἀπεθάνετε͵ |
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν
εἰς
θεοὺς |
| [13] |
παράδοξον
δέ͵
εἰ
ἄνθρωπος
ὢν
|
ἀπέθανον. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκοῦν
ὁ
Ἄμμων
ἐψεύδετο |
| [27] |
~Ὅτι
διὰ
ταύτην͵
ὦ
Αἰακέ͵
|
ἀπέθανον |
ἡμιτελῆ
μὲν
τὸν
δόμον
~καταλιπών͵ |
| [25] |
οὖν
τελευταῖον
ἐγὼ
μὲν
~βασιλεύων
|
ἀπέθανον͵ |
οὗτος
δὲ
ἐν
φυγῇ
ὢν |
| [19] |
ἀμφὶ
τὰ
~ἑβδομήκοντά
σου
ὄντος
|
ἀπέθανον. |
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὑπερήδιστα͵
εἰ
καί
σοι |
| [18] |
οὐκ
οἶδα·
ἐγὼ
γοῦν
~ἄφνω
|
ἀπέθανον |
τοῦ
τέγους
μοι
ἐπιπεσόντος͵
καὶ |
| [28] |
ὁ
κακοδαίμων
ἐν
τῇ
~ἀποβάσει
|
ἀπέθανον |
ὑπὸ
τοῦ
Ἕκτορος.
ὁ
οὖν |
| [6] |
οἰμωζόντων
~ἀκούων.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κἀγὼ
ἤδη
|
ἄπειμι͵ |
μὴ
καί
τις
ἡμᾶς
νεκρὸς |
| [6] |
τὸν
Κροῖσον
καὶ
τὸν
Σαρδανάπαλλον
|
ἄπειμι |
~πλησίον
οἰκήσων
αὐτῶν·
ἔοικα
γοῦν |
| [23] |
οἱ
ἄλλοι
πολὺ
ἀμείνους
ὄντες
|
ἀπείπασθε |
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
~παρεχωρήσατέ
μοι |
| [26] |
παῖ
Νέστορος͵
ἀλλὰ
τότε
μὲν
|
ἄπειρος |
ἔτι
τῶν
ἐνταῦθα
ὢν
καὶ |
| [19] |
καὶ
ἐθρυπτόμην
δὲ
πολλάκις
καὶ
|
ἀπέκλειον |
~αὐτῶν
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
δὲ |
| [16] |
ἔχωσιν·
εἶτα
ἐν
ταῖς
διαθήκαις
|
~ἀπεκλείσθησαν |
μὲν
οἱ
πάλαι
δορυφορήσαντες͵
ὁ |
| [25] |
προὐχούσης
πόλεως
ἦλθον
~καὶ
τοσούτους
|
ἀπέκτεινα |
μιᾶς
ἡμέρας͵
ὥστε
τοὺς
δακτυλίους |
| [24] |
Σώστρατε͵
πονηρὸς
ὢν
~καὶ
τοσούτους
|
ἀπεκτονώς; |
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἐλήλεγμαι
μέν͵
ἀλλ΄
ὅρα͵ |
| [8] |
ἐγὼ
δὲ
ἔζων
ἀεὶ
καὶ
|
ἀπέλαυον |
τῶν
ὁμοίων͵
ἡλίου͵
φωτός͵
~τροφῆς͵ |
| [10] |
σου
τὸ
θεῶν
ἐκεῖνο
ἡμίτομον
|
ἀπελήλυθεν; |
~ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ
~Χρᾷ͵
ὦ
Μένιππε͵
ἐν |
| [16] |
χρήσασθαι
τῷ
πλούτῳ
αὐτὸν
~δυνάμενον
|
ἀπελθεῖν |
τοῦ
βίου
παραχωρήσαντα
τοῖς
νέοις; |
| [1] |
δοκεῖ·
σὺ
δὲ
οἷς
προεῖπον
|
ἀπένεγκον |
παρ'
~ἐμοῦ
τοὺς
λόγους.
~ΧΑΡΩΝΟΣ |
| [17] |
~Δεινίου
πλέον
τοῦ
ἱκανοῦ
ἐμφαγὼν
|
ἀπεπνίγην͵ |
οἶσθα·
παρῆς
γὰρ
~ἀποθνήσκοντί
μοι. |
| [11] |
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν
εἰς
θεοὺς
|
ἀπέπτατο͵ |
σὺ
δὲ
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ |
| [20] |
ἀπόθου
τῶν
~ῥημάτων
τὴν
τοσαύτην
|
ἀπεραντολογίαν |
καὶ
ἀντιθέσεις
καὶ
παρισώσεις
~καὶ |
| [28] |
τῇ
ῥάβδῳ
νεανίαν
εὐθὺς
~καλὸν
|
ἀπεργάσασθαι |
αὐτὸν͵
οἷος
ἦν
ἐκ
τοῦ |
| [20] |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι
ὁ
πλοῦτος
|
ἀπέρριπται. |
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
τὸν
τῦφον
ἀπόρριψον͵ |
| [20] |
τὸ
βάκτρον
εἰς
~τὴν
λίμνην
|
ἀπερρίφθων͵ |
τὸν
τρίβωνα
δὲ
οὐδὲ
ἐκόμισα |
| [22] |
δὲ
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος
~ἐλέγετο
|
ἀπεσκληκέναι |
καὶ
ἐδήλου
δὲ
ὠχρὸς
εἰς |
| [9] |
γυναικεῖον
~ἀπεφράγη
καὶ
οἱ
μαστοὶ
|
ἀπεστάθησαν |
καὶ
τὸ
ἀνδρεῖον
ἀνέφυ
καὶ |
| [12] |
ἓν
ἐπῄνεσα
μόνον
ἀκούσας͵
ὅτι
|
ἀπέσχου |
~τῆς
τοῦ
Δαρείου
γυναικὸς
καλῆς |
| [9] |
καὶ
τὸ
χωρίον
τὸ
γυναικεῖον
|
~ἀπεφράγη |
καὶ
οἱ
μαστοὶ
ἀπεστάθησαν
καὶ |
| [3] |
καὶ
ὀλεθρίους
ὄντας͵
~οἷς
οὐκ
|
ἀπέχρησεν |
βιῶναι
κακῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ἀποθανόντες |
| [12] |
~Οἶδα
ταῦτα
πάντα·
Κλεῖτος
γὰρ
|
ἀπήγγειλέ |
μοι͵
ὃν
σὺ
τῷ
δορατίῳ |
| [6] |
καὶ
πολλὴ
κόρυζα͵
ταῦτά
σε
|
~ἀπηνθράκωσεν |
αὐταῖς
κρηπῖσιν
οὐκ
ἀνάξιον
ὄντα· |
| [6] |
εἰσαῦθις
ὄψει͵
ὦ
Μένιππε.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
~Ἄπιθι· |
καὶ
ταυτὶ
γὰρ
ἱκανά͵
ὦ |
| [22] |
σχολὴν
ἄγομεν·
ὥστε
τί
οὐκ
|
ἄπιμεν |
εὐθὺ
τῆς
~καθόδου
περιπατήσοντες͵
ὀψόμενοι |
| [9] |
ἐρώτημα·
δοκεῖς
δ΄
οὖν
μοι
|
ἀπιστεῖν͵ |
εἰ
~τοῦθ΄
οὕτως
ἐγένετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [9] |
ἐγένετο.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
χρὴ
γὰρ
|
ἀπιστεῖν͵ |
ὦ
Τειρεσία͵
τοῖς
τοιούτοις͵
ἀλλὰ |
| [25] |
οὐκ
ἰσχύι͵
ἀλλὰ
πονηρίᾳ
καὶ
|
ἀπιστίᾳ |
~καὶ
δόλοις͵
νόμιμον
δὲ
ἢ |
| [12] |
πώποτε
ἢ
~ὑποσχόμενος
ἐψευσάμην
ἢ
|
ἄπιστον |
ἔπραξά
τι
τοῦ
νικᾶν
ἕνεκα. |
| [24] |
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
δὲ
οἱ
ἀγαθοὶ
|
ἄπιτε |
κατὰ
τάχος
εἰς
τὸ
Ἠλύσιον |
| [20] |
ἐπεὶ
καταπεπλεύκαμεν
ἡμεῖς͵
ὑμεῖς
~μὲν
|
ἄπιτε |
πρὸς
τὸ
δικαστήριον
εὐθεῖαν
ἐκείνην |
| [22] |
τῷ
~γήρᾳ
κακῶν
φάρμακον.
ἀλλ΄
|
ἀπίωμεν |
ἤδη͵
μὴ
καί
τις
ἡμᾶς |
| [22] |
τί
~ἕκαστος
αὐτῶν
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
|
~Ἀπίωμεν͵ |
ὦ
Διόγενες·
καὶ
γὰρ
ἂν |
| [8] |
ἔγωγε
ποικίλον
τι
καὶ
οὐχ
|
ἁπλοῦν |
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
ἔζων |
| [20] |
~δεήσει.
~ὁ
σεμνὸς
δὲ
οὗτος
|
ἀπό |
γε
τοῦ
σχήματος
καὶ
βρενθυόμενος͵ |
| [1] |
φιλοσόφους
ἐπισκώπτει.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Ῥᾴδιον
εὑρεῖν
|
ἀπό |
γε
τούτων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Βούλει
καὶ |
| [20] |
κραυγή
τις
ἀκούεται
ὥσπερ
τινῶν
|
ἀπὸ |
γῆς
βοώντων;
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
ὦ |
| [22] |
φιλοκινδύνως
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν
ἄλλων͵
|
ἀπὸ |
~δὲ
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ |
| [22] |
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
δὲ
~ἄπορον
|
ἀπὸ |
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς
εἶχον
εἰς |
| [15] |
ὥσπερ
Ἰόλεως
~ἀνηβησάτω͵
οἱ
δὲ
|
ἀπὸ |
μέσων
τῶν
ἐλπίδων
τὸν
ὀνειροποληθέντα |
| [25] |
ὦ
Μίνως͵
δίκαζε·
ἱκανὰ
γὰρ
|
ἀπὸ |
πολλῶν
καὶ
~ταῦτα.
~ΣΚΙΠΙΩΝ
~Μὴ |
| [21] |
οὕτω
γενέσθαι
ταῦτα·
διαπλέοντες
γὰρ
|
ἀπὸ |
Σικυῶνος
~εἰς
Κίρραν
κατὰ
μέσον |
| [6] |
ΑΙΑΚΟΣ
~Ἐμπεδοκλῆς͵
ὦ
Μένιππε͵
ἡμίεφθος
|
ἀπὸ |
τῆς
Αἴτνης
παρών.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὦ |
| [19] |
ἔσχον;
ἦ
πού
τινα
τῶν
|
ἀπὸ |
~τοῦ
γένους;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Οὐ
μὰ |
| [30] |
κρανίον
ταύτῃ
μόνον
ἄρα
διακρίνοιτο
|
ἀπὸ |
τοῦ
Θερσίτου
~κρανίου,
ὅτι
εὔθρυπτον |
| [20] |
δέ͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
μελήσει
τὸ
|
ἀπὸ |
τούτου
μηδένα
παραδέχεσθαι
~αὐτῶν͵
ὃς |
| [25] |
πολλὰς
στρατοῦ
ἄγων.
καὶ
τὸ
|
ἀπὸ |
τούτου͵
ὦ
Μίνως͵
ὑμεῖς
~ἴστε |
| [14] |
κάκιστα
εὐχόμενος
γενέσθαι͵
ὡς
ἂν
|
~ἀπὸ |
τούτων
ἀπολάβοιμι;
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
ἔστιν |
| [21] |
κολακείᾳ.
καὶ
οἱ
μάντεις͵
εἴτε
|
ἀπὸ |
τῶν
~ἄστρων
τεκμαιρόμενοι
τὸ
μέλλον |
| [13] |
ὑπασπιστής͵
ἤν
ποτε
ἀγάγῃ
σχολὴν
|
ἀπὸ |
τῶν
θορύβων
τῶν
~ἐν
ποσίν͵ |
| [21] |
~ἄστρων
τεκμαιρόμενοι
τὸ
μέλλον
εἴτε
|
ἀπὸ |
τῶν
ὀνειράτων͵
ὥς
γε
~Χαλδαίων |
| [27] |
ὦ
Δύσπαρι͵
οὐκ
ἀφήσω
ποτὲ
|
ἀπὸ |
τῶν
~χειρῶν.
~ΠΑΡΙΣ
~Ἄδικα
ποιῶν͵ |
| [20] |
ναυπηγικῶν
ἀποκόψει
αὐτὸν
~ἐπικόπῳ
τῇ
|
ἀποβάθρᾳ |
χρησάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὔκ͵
ὦ
Ἑρμῆ͵ |
| [20] |
ὥστε
λύε
τὰ
ἀπόγεια͵
τὴν
|
ἀποβάθραν |
ἀνελώμεθα͵
τὸ
~ἀγκύριον
ἀνεσπάσθω͵
πέτασον |
| [20] |
ἔφην͵
ἀποβαλών.
παρὰ
δὲ
~τὴν
|
ἀποβάθραν |
ἑστὼς
διαγίνωσκε
αὐτοὺς
καὶ
ἀναλάμβανε |
| [20] |
καὶ
τὰ
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
ἔφην͵
|
ἀποβαλών. |
παρὰ
δὲ
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς |
| [27] |
δι΄
ἣν
πρῶτος
~ἐν
τῇ
|
ἀποβάσει |
ἀπέθανες.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
ὑπὲρ |
| [28] |
εἶτα
ὁ
κακοδαίμων
ἐν
τῇ
|
~ἀποβάσει |
ἀπέθανον
ὑπὸ
τοῦ
Ἕκτορος.
ὁ |
| [5] |
ξηρὰ
ὄντα
εἴ
τις
βλέποι
|
ἀποβεβληκότα |
τὴν
βαφήν͵
ἄμορφα
~δῆλον
ὅτι |
| [22] |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ
ἐσμέν͵
|
ἀποβλέπειν |
δὲ
χρὴ
καὶ
ἀποσκοπεῖν
πόρρωθεν |
| [5] |
ὦ
Μένιππε·
πλὴν
κατ΄
ἐκεῖνο
|
ἀπόβλεψον͵ |
ἐπὶ
τὰ
δεξιά͵
~ἔνθα
ὁ |
| [22] |
αὐτὸ
ἀτεχνῶς
Μῆδοι
πάντες͵
ἢν
|
ἀποβῶσι |
τῶν
ἵππων·
ὥσπερ
~οἱ
ἐπὶ |
| [20] |
~Εὖ
ἔχει·
ὥστε
λύε
τὰ
|
ἀπόγεια͵ |
τὴν
ἀποβάθραν
ἀνελώμεθα͵
τὸ
~ἀγκύριον |
| [20] |
ὦ
κάθαρμα͵
καὶ
πρὸς
θάνατον
|
~ἀποδειλιᾷς; |
ἔμβηθι
δ΄
οὖν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἓν |
| [19] |
ἡμᾶς
ἔτη
οἶμαι
οὐ
πολὺ
|
~ἀποδέοντα |
τῶν
ἑκατὸν
βεβιωκώς;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὀκτὼ |
| [2] |
σοι͵
ὦ
Χάρων͵
ἥδιον.
~ΧΑΡΩΝ
|
~Ἀπόδος͵ |
φημί͵
ἀνθ΄
ὧν
σε
διεπορθμεύσαμεν. |
| [2] |
λόγους.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΜΕΝΙΠΠΟΥ
~ΧΑΡΩΝ
|
~Ἀπόδος͵ |
ὦ
κατάρατε͵
τὰ
πορθμεῖα.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [2] |
~Ὁ
Ἑρμῆς
ὑπὲρ
ἐμοῦ
σοι
|
ἀποδότω͵ |
ὅς
με
παρέδωκέ
σοι.
~ΕΡΜΗΣ |
| [2] |
ταῦτα
πρὸς
πορθμέα·
τὸν
ὀβολὸν
|
ἀποδοῦναί |
σε
δεῖ·
οὐ
θέμις
~ἄλλως |
| [22] |
καί
τις
ἡμᾶς
ὑπίδηται
ὡς
|
~ἀπόδρασιν |
βουλεύοντας͵
ὁρῶν
περὶ
τὸ
στόμιον |
| [20] |
βέλτιστε͵
τοσαύτας
σάρκας
περιβεβλημένον·
ὥστε
|
~ἀπόδυθι |
αὐτάς͵
ἐπεὶ
καταδύσεις
τὸ
σκάφος |
| [20] |
τὸ
φίλημα
διτάλαντον
ἦν.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἀπόδυθι |
τοιγαροῦν
τὸ
κάλλος
καὶ
τὰ |
| [15] |
ἑαυτοὺς
~τιθέντες.
Οὐκοῦν
ὁ
μὲν
|
ἀποδυσάμενος |
τὸ
γῆρας
ὥσπερ
Ἰόλεως
~ἀνηβησάτω͵ |
| [20] |
γόης
καὶ
τερατείας
μεστός·
ὥστε
|
~ἀπόδυσον |
καὶ
τοῦτον·
ὄψει
γὰρ
πολλὰ |
| [2] |
Πλούτωνα͵
ὦ
μιαρέ͵
ἢν
μὴ
|
ἀποδῷς. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Κἀγὼ
τῷ
ξύλῳ
σου |
| [14] |
λογισμῷ.
πότε
δ΄
οὖν
~ταῦτα
|
ἀποδώσειν |
φῄς;
~ΧΑΡΩΝ
~Νῦν
μέν͵
ὦ |
| [16] |
ταῦτα
γοῦν
μοι
καὶ
τοῦ
|
~ἀποθανεῖν |
αἴτια
γεγένηται͵
ἀγρυπνία
καὶ
φροντίδες· |
| [15] |
τί
γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες
εὔχονται
|
~ἀποθανεῖν |
ἐκεῖνον
ἢ
τῶν
χρημάτων
ἀντιποιοῦνται |
| [16] |
γίνεται·
~ὅσῳ
γὰρ
ὑμεῖς
ἐκείνους
|
ἀποθανεῖν |
εὔχεσθε͵
τοσούτῳ
ἅπασιν
ἡδὺ
~προαποθανεῖν |
| [16] |
ὁ
μὲν
ζῇ
μηδένα
εὐχόμενος
|
~ἀποθανεῖν |
τῶν
φίλων͵
σὺ
δὲ
παρὰ |
| [2] |
οὖν;
ἐχρῆν
διὰ
τοῦτο
μὴ
|
ἀποθανεῖν; |
~ΧΑΡΩΝ
~Μόνος
οὖν
αὐχήσεις
προῖκα |
| [8] |
Χείρων͵
ὡς
θεὸς
ὢν
ἐπεθύμησας
|
ἀποθανεῖν. |
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἀληθῆ
ταῦτα
ἤκουσας͵
ὦ |
| [21] |
ἀλλήλων·
οὔτε
πώποτε
ηὐξάμην
Ἀντισθένην
|
ἀποθανεῖν͵ |
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν |
| [7] |
δέδιας
μὴ
ἐνδείᾳ
τοῦ
ποτοῦ
|
~ἀποθάνῃς; |
οὐχ
ὁρῶ
γὰρ
ἄλλον
ᾅδην |
| [22] |
καίπερ
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον
|
~ἀποθάνοιεν. |
εἶτα
τῷ
μὲν
Δάμιδι
αἰτιωμένῳ |
| [16] |
καταγελῶν͵
μηδὲ
πρότερόν
γε
σὺ
|
ἀποθάνοις |
ἢ
προπέμψας
~πάντας
τοὺς
κόλακας. |
| [15] |
~ἀπολιπόντες
ἡκέτωσαν
ἤδη
κακοὶ
κακῶς
|
ἀποθανόντες. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἀμέλησον͵
ὦ
Πλούτων·
μετελεύσομαι |
| [3] |
ἀπέχρησεν
βιῶναι
κακῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀποθανόντες |
ἔτι
μέμνηνται
~καὶ
περιέχονται
τῶν |
| [21] |
σὺ
ὁ
Κράτης
ἐπεθύμεις
κληρονομεῖν
|
~ἀποθανόντος |
ἐμοῦ
τὰ
κτήματα
καὶ
τὸν |
| [14] |
φαρμάκῳ
~τις
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
|
ἀποθανὼν |
ἢ
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς
ἢ |
| [20] |
γάρ͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
ἄχθῃ
|
ἀποθανών; |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς͵
ὃς
ἔσπευσα
ἐπὶ |
| [22] |
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
ἐκ
φαρμάκων
|
ἀποθανών͵ |
ὁ
δὲ
Λάμπις
δι΄
~ἔρωτα |
| [22] |
ἐρέσθαι
βούλομαι.
τί
δακρύεις
τηλικοῦτος
|
ἀποθανών; |
τί
~ἀγανακτεῖς͵
ὦ
βέλτιστε͵
καὶ |
| [28] |
συστρατιώτης
τῶν
~Ἀχαιῶν
καὶ
πρῶτος
|
ἀποθανὼν |
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ.
δέομαι
δὲ |
| [20] |
εὖ
γε.
ἀνθρωπινώτερος
νῦν
ἀναπέφηνας
|
~ἀποθέμενος |
σαυτοῦ
τὴν
κινάβραν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βούλει |
| [20] |
ἔμβαινε.
καὶ
σὺ
τὸν
πλοῦτον
|
~ἀποθέμενος͵ |
ὦ
Κράτων͵
καὶ
τὴν
μαλακίαν |
| [20] |
~Ἀλλὰ
καὶ
τὸν
πώγωνα
τοῦτον
|
ἀποθέσθω͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
βαρύν
τε
ὄντα |
| [26] |
γὰρ
ἔδοξε
τῇ
φύσει͵
~πάντως
|
ἀποθνήσκειν |
ἅπαντας͵
ὥστε
χρὴ
ἐμμένειν
τῷ |
| [16] |
τάφον
ὑπὸ
τῶν
νέων
~καταγελώμενον͵
|
ἀποθνήσκειν |
δὲ
καλλίστους
καὶ
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους· |
| [16] |
πλούτῳ
χρήσασθαι
~δυνάμενον
πρὸς
ἡδονὴν
|
ἀποθνήσκειν· |
τὸ
δὲ
ἄλλως
ἡ
Μοῖρα |
| [17] |
ἐμφαγὼν
ἀπεπνίγην͵
οἶσθα·
παρῆς
γὰρ
|
~ἀποθνήσκοντί |
μοι.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Παρῆν͵
ὦ
Ζηνόφαντε· |
| [13] |
αὐτῆς
ἢ
~τοῦτο
μόνον͵
ὅτι
|
ἀποθνήσκων |
Περδίκκᾳ
τὸν
δακτύλιον
ἐπέδωκα.
πλὴν |
| [20] |
αὐτά.
καὶ
τὸ
ψεῦδος
δὲ
|
ἀπόθου |
καὶ
τὸν
τῦφον
καὶ
~τὸ |
| [20] |
εἰσι
τοὐλάχιστον.
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
λέγεις·
|
ἀπόθου |
καὶ
τοῦτον.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Καὶ
τίς |
| [20] |
οὐδαμῶς͵
νεκρὸν
δὲ
μάλα·
ὥστε
|
ἀπόθου |
ταῦτα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι
ὁ |
| [20] |
~Οὐκοῦν
καὶ
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἀπόθου |
τὴν
ἐλευθερίαν
καὶ
παρρησίαν
~καὶ |
| [20] |
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
δὲ
σὺ
|
ἀπόθου |
τῶν
~ῥημάτων
τὴν
τοσαύτην
ἀπεραντολογίαν |
| [3] |
ἐξονειδίζει
~ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
|
ἀποκαλῶν͵ |
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
ᾄδων
~ἐπιταράττει |
| [20] |
τοῦτον.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Καὶ
τίς
ὁ
|
ἀποκείρων |
ἔσται;
~ΕΡΜΗΣ
~Μένιππος
οὑτοσὶ
λαβὼν |
| [14] |
καταπέμψῃ
~ἀθρόους
τινάς͵
ἐνέσται
τότε
|
ἀποκερδᾶναι |
παραλογιζόμενον
ἐν
τῷ
πλήθει
~τὰ |
| [28] |
ἔρως
τῆς
γυναικὸς
οὐ
~μετρίως
|
ἀποκναίει |
με͵
ὦ
δέσποτα͵
καὶ
βούλομαι |
| [20] |
οὑτοσὶ
λαβὼν
πέλεκυν
τῶν
ναυπηγικῶν
|
ἀποκόψει |
αὐτὸν
~ἐπικόπῳ
τῇ
ἀποβάθρᾳ
χρησάμενος. |
| [9] |
~Οὐδὲν
χαλεπόν͵
ὦ
Τειρεσία·
πλὴν
|
ἀπόκριναι͵ |
εἴ
σοι
ῥᾴδιον.
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
~Οὐ |
| [24] |
τὴν
ἀξίαν
δίκαιον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὅμως
|
ἀπόκριναί |
μοι͵
ὦ
Μίνως·
βραχὺ
γάρ |
| [11] |
πάρει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ἐχρῆν
μὲν
μηδὲ
|
ἀποκρίνεσθαι |
πρὸς
ἄνδρα
ἐξεπίτηδες
ἐρεσχηλοῦντα·
~ὅμως |
| [27] |
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
σοι͵
ὦ
Αἰακέ͵
|
ἀποκρινοῦμαι |
δικαιότερα·
οὐ
~γὰρ
ἐγὼ
τούτων |
| [27] |
σοι
καὶ
περὶ
τοῦ
Ἔρωτος
|
ἀποκρινοῦμαι |
τὰ
δίκαια·
φήσει
γὰρ
~αὐτὸς |
| [10] |
ἂν
εἰδείη
ὅ
τι
αὐτῷ
|
ἀποκριτέον |
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
δὲ
ἥρως |
| [14] |
γενέσθαι͵
ὡς
ἂν
~ἀπὸ
τούτων
|
ἀπολάβοιμι; |
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
ἔστιν
ἄλλως͵
ὦ |
| [8] |
ὄντα.
οὐκ
ἦν
ἔτι
ἡδὺ
|
ἀπολαύειν |
τῆς
~ἀθανασίας.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐχ
ἡδὺ |
| [29] |
βέλτιστε,
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
τι
|
ἀπολαύεις |
αὐτοῦ,
πλὴν
εἰ
μὴ
τοῦτο |
| [24] |
ἐξετάζοις.
πλὴν
ἀλλὰ
σὺ
τοῦτο
|
ἀπολαύσεις |
τῆς
ἐπερωτήσεως͵
~διότι
οὐ
λῃστὴς |
| [7] |
διαρρυὲν
οὐκ
οἶδ΄
~ὅπως
αὖθις
|
ἀπολείπει |
ξηρὰν
τὴν
χεῖρά
μοι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [19] |
Σιμύλε͵
οὐκ
ὀλίγα
τῶν
ἐραστῶν
|
ἀπολέλαυκα |
μονονουχὶ
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν·
καὶ |
| [13] |
τεχνίτης.
πλὴν
ἀλλὰ
τοῦτό
γε
|
ἀπολέλαυκα |
τῆς
σοφίας
~αὐτοῦ͵
τὸ
λυπεῖσθαι |
| [19] |
φανερὸν
μὲν
ἕκαστον
αὐτῶν
κληρονόμον
|
ἀπολιπεῖν |
ἔφασκον͵
~ὁ
δ΄
ἐπίστευέν
τε |
| [22] |
ἀνιᾷ
σε
τὸ
πολλὴν
τρυφὴν
|
ἀπολιπόντα |
~τεθνάναι;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲν
τοιοῦτο͵
ἀλλ΄ |
| [15] |
τῶν
ἐλπίδων
τὸν
ὀνειροποληθέντα
πλοῦτον
|
~ἀπολιπόντες |
ἡκέτωσαν
ἤδη
κακοὶ
κακῶς
ἀποθανόντες. |
| [13] |
ἐννοήσῃς
ὅσην
~εὐδαιμονίαν
ὑπὲρ
γῆς
|
ἀπολιπὼν |
ἀφῖξαι͵
σωματοφύλακας
καὶ
~ὑπασπιστὰς
καὶ |
| [6] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Χαῖρε͵
ὦ
Εὔφορβε
ἢ
|
Ἄπολλον |
ἢ
ὅ
τι
ἂν
θέλῃς. |
| [24] |
καὶ
σοφιστής
τις
εἶναι
δοκεῖς.
|
ἀπόλυσον |
~αὐτόν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
μηκέτι |
| [7] |
ἑστώς;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Ὅτι͵
ὦ
Μένιππε͵
|
ἀπόλωλα |
ὑπὸ
τοῦ
δίψους.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὕτως |
| [12] |
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
οὐδὲ
τὸν
τῦφον
|
~ἀπομαθήσῃ |
καὶ
γνώσῃ
σεαυτὸν
καὶ
συνήσεις |
| [25] |
ὥστε
τοὺς
δακτυλίους
αὐτῶν
~μεδίμνοις
|
ἀπομετρῆσαι |
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς
γεφυρῶσαι
νεκροῖς. |
| [16] |
οἱ
δὲ
ὑποπρίουσι
τοὺς
ὀδόντας
|
~ἀπομυγέντες. |
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Ἀληθῆ
ταῦτα
φῄς·
ἐμοῦ |
| [27] |
τῇ
Τρῳάδι͵
οὕτως
φιλοκινδύνως
καὶ
|
~ἀπονενοημένως |
προεπήδησας
τῶν
ἄλλων
δόξης
ἐρασθείς͵ |
| [28] |
ἐν
τῷ
θαλάμῳ
καταλιπὼν
ᾠχόμην
|
ἀποπλέων͵ |
εἶτα
ὁ
κακοδαίμων
ἐν
τῇ |
| [6] |
ἢ
Πλάτων
~αὐτός͵
ὁ
μὲν
|
ἀποπνέων |
μύρον͵
ὁ
δὲ
τοὺς
ἐν |
| [1] |
κροκοδείλους
ποιοῦσι
καὶ
τὰ
~τοιαῦτα
|
ἄπορα |
ἐρωτᾶν
διδάσκουσι
τὸν
νοῦν.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
|
| [1] |
τῷ
~πράγματι
καὶ
οἰκτείροντες
τὴν
|
ἀπορίαν |
λέγε
μήτε
δακρύειν
μήτε
~οἰμώζειν |
| [22] |
ἀμφὶ
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
δὲ
|
~ἄπορον |
ἀπὸ
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς
εἶχον |
| [20] |
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν
καὶ
~ἐρωτήσεις
|
ἀπόρους |
καὶ
λόγους
ἀκανθώδεις
καὶ
ἐννοίας |
| [20] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
στεφάνους
τούτους
|
ἀπόρριψον |
καὶ
τὰ
κηρύγματα.
~ΔΑΜΑΣΙΑΣ
~Ἰδού |
| [20] |
ἀπέρριπται.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
τὸν
τῦφον
|
ἀπόρριψον͵ |
ὦ
Λάμπιχε͵
καὶ
τὴν
ὑπεροψίαν· |
| [20] |
μνημονευόμενα.
~ΚΡΑΤΩΝ
~Οὐχ
ἑκὼν
μέν͵
|
ἀπορρίψω |
δέ·
τί
γὰρ
ἂν
καὶ |
| [22] |
Θρᾷξ
τῇ
πέλτῃ
μὲν
ὑποδὺς
|
ἀποσείεται |
τοῦ
~Ἀρσάκου
τὸν
κοντόν͵
ὑποθεὶς |
| [29] |
ὀφθαλμοὺς
~ἀφῃρήμεθα
καὶ
τὰς
ῥῖνας
|
ἀποσεσιμώμεθα. |
ὁ
δὲ
τάφος
καὶ
οἱ |
| [22] |
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
δὲ
χρὴ
καὶ
|
ἀποσκοπεῖν |
πόρρωθεν
τοὺς
~ἀφικνουμένους.
βαβαί͵
πολλοί |
| [25] |
Ἰσσῷ
τε
~καὶ
Ἀρβήλοις
ἐκράτησεν͵
|
ἀποστὰς |
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι
ἠξίου
καὶ |
| [24] |
τῷ
παραδείγματι.
ἢν
δέ
τις
|
~ἀποστείλαντος |
τοῦ
δεσπότου
ἥκῃ
αὐτὸς
χρυσὸν |
| [2] |
ὑπερεκτίνειν
τῶν
νεκρῶν.
~ΧΑΡΩΝ
~Οὐκ
|
ἀποστήσομαί |
σου.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τούτου
γε
ἕνεκα |
| [22] |
δι΄
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς
ἑταίρας
|
ἀποσφάξας |
ἑαυτόν͵
ὁ
δὲ
Βλεψίας
λιμῷ |
| [24] |
ὦ
Ἑρμῆ͵
παρὰ
τὸν
Τιτυὸν
|
ἀποταθεὶς |
ὑπὸ
τῶν
γυπῶν
καὶ
αὐτὸς |
| [20] |
τῶν
λόγων.
~ΡΗΤΩΡ
~Ην
ἰδού͵
|
ἀποτίθεμαι. |
~ΕΡΜΗΣ
~Εὖ
ἔχει·
ὥστε
λύε |
| [20] |
πεντηκόντορος
δέξαιτο
ἄν
σε;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
|
~Ἀποτίθεμαι |
τοίνυν
αὐτά͵
ἐπείπερ
οὕτω
κελεύεις. |
| [24] |
~ΜΙΝΩΣ
~Καὶ
πάνυ͵
εἴ
γε
|
ἀποτίνειν |
τὴν
ἀξίαν
δίκαιον.
~ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ
~Ὅμως |
| [12] |
ὁρῶν
τὸν
τοῦ
Διὸς
υἱὸν
|
ἀποψύχοντα͵ |
δεόμενον
τῶν
ἰατρῶν
~βοηθεῖν;
νῦν |
| [14] |
Ἑρμῆ·
ἄμεινον
γὰρ
ὡρίσθαι
καὶ
|
ἀπραγμονέστερον. |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄγκυραν
ἐντειλαμένῳ
ἐκόμισα
πέντε |
| [9] |
πολύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ὁ
γυναικεῖος·
|
ἀπραγμονέστερος |
γάρ.
καὶ
~δεσπόζουσι
τῶν
ἀνδρῶν |
| [25] |
φοβήσας
τὴν
Ἑλλάδα
τῇ
Θηβαίων
|
ἀπωλείᾳ |
~στρατηγὸς
ὑπ΄
αὐτῶν
χειροτονηθεὶς
οὐκ |
| [30] |
τὸ
δὲ
κρανίον
ταύτῃ
μόνον
|
ἄρα |
διακρίνοιτο
ἀπὸ
τοῦ
Θερσίτου
~κρανίου, |
| [6] |
δέ͵
ὦ
Αἰακέ͵
ποῦ
ποτε
|
~ἄρα |
ἐστίν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μετὰ
Νέστορος
καὶ |
| [13] |
σε
εἶναι͵
σὺ
δὲ
Φιλίππου
|
~ἄρα |
ἦσθα;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου
δηλαδή·
οὐ |
| [22] |
τις;
~ΠΤΩΧΟΣ
~Οὐδὲ
τοῦτο.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
|
~Ἆρα |
οὖν
ἐπλούτεις͵
εἶτα
ἀνιᾷ
σε |
| [22] |
πάνυ
γέροντες
~ὀδύρονται.
τί
τοῦτο;
|
ἆρα |
τὸ
φίλτρον
αὐτοὺς
ἔχει
τοῦ |
| [22] |
ἀνίστασθαι
ἤθελεν͵
ὁ
βέλτιστος
Ἑρμῆς
|
~ἀράμενος |
αὐτὸν
ἐκόμισεν
ἄχρι
πρὸς
τὸ |
| [22] |
πελταστοῦ
ἐν
τῇ
ἐπὶ
τῷ
|
Ἀράξῃ |
πρὸς
τὸν
Καππαδόκην
συμπλοκῇ.
ὁ |
| [25] |
ἐν
Τύρῳ
~μηδὲ
τὰ
ἐν
|
Ἀρβήλοις |
διηγήσωμαι͵
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι
Ἰνδῶν |
| [25] |
Δαρεῖον
ἐν
Ἰσσῷ
τε
~καὶ
|
Ἀρβήλοις |
ἐκράτησεν͵
ἀποστὰς
τῶν
πατρῴων
προσκυνεῖσθαι |
| [7] |
ὑπὸ
τοῦ
δίψους.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὕτως
|
ἀργὸς |
εἶ͵
ὡς
μὴ
ἐπικύψας
πιεῖν |
| [20] |
τοὺς
νέους
ἐπὶ
τῇ
σοφίᾳ
|
ἀργύριον |
~λήψεται·
ταῦτα
λυπεῖ
αὐτόν.
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ |
| [24] |
δεσπότου
ἥκῃ
αὐτὸς
χρυσὸν
ἢ
|
ἄργυρον |
κομίζων͵
τίνι
~τὴν
χάριν
ἰστέον |
| [8] |
~Ὅπερ͵
οἶμαι͵
φασί͵
συνετὸν
ὄντα
|
ἀρέσκεσθαι |
καὶ
ἀγαπᾶν
τοῖς
~παροῦσι
καὶ |
| [19] |
καὶ
νῦν
ἐν
τοῖς
εὐπατρίδαις
|
ἀριθμεῖται |
ὑπεξυρημένος
~μὲν
τὸ
γένειον
καὶ |
| [16] |
πολλὰ
ὑπὸ
φροντίδων
ἄγρυπνος
~ἐκείμην
|
ἀριθμῶν |
ἕκαστα
καὶ
διατάττων.
ταῦτα
γοῦν |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε͵
ὦ
Μένιππε
ἀνδρῶν
|
ἄριστε͵ |
καὶ
τὴν
προεδρίαν
ἔχε
παρὰ |
| [21] |
ὁ
Πύθιος
αὐτὸς
ἄρτι
μὲν
|
Ἀριστέᾳ |
παρεῖχε
τὸ
~κράτος͵
ἄρτι
δὲ |
| [21] |
διαθήκας
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἐτίθεντο͵
|
Ἀριστέαν |
μὲν
ὁ
Μοίριχος͵
εἰ
~προαποθάνοι͵ |
| [21] |
ἑαυτοῦ
πάντων͵
Μοίριχον
δὲ
ὁ
|
~Ἀριστέας͵ |
εἰ
προαπέλθοι
αὐτοῦ.
ταῦτα
μὲν |
| [21] |
πολλὰς
ὁλκάδας
ἔχοντα͵
οὗ
ἀνεψιὸς
|
Ἀριστέας͵ |
~πλούσιος
καὶ
αὐτὸς
ὤν͵
τὸ |
| [6] |
οἶμαι͵
οἷος
ἧκε
παρὰ
σοὶ
|
Ἀρίστιππος |
ἢ
Πλάτων
~αὐτός͵
ὁ
μὲν |
| [19] |
ὃν
ἤδη
καὶ
αὐτῶν
οἱ
|
ἄριστοι |
θεραπεύουσιν.
ἐκεῖνος
τοίνυν
~ἐκληρονόμησέ
μου |
| [6] |
Αἴας
καὶ
Διομήδης
καὶ
οἱ
|
ἄριστοι |
τῶν
~Ἑλλήνων.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βαβαί͵
ὦ |
| [29] |
αὐτῷ
~τούτου·
λόγον
δὲ
τοῖς
|
ἀρίστοις |
περὶ
τούτου
καταλέλοιπεν
ἀνδρὸς
βίον |
| [25] |
ὢν
τῷ
ἀδελφῷ
μεγίστων
ἠξιώθην
|
ἄριστος |
κριθείς͵
καὶ
~τούς
τε
Κελτίβηρας |
| [25] |
ὥσπερ
οὗτος
ῥαψῳδῶν
οὔτε
ὑπ΄
|
Ἀριστοτέλει |
τῷ
σοφιστῇ
~παιδευθείς͵
μόνῃ
δὲ |
| [13] |
οὐδὲ
ταῦτά
σε
ὁ
σοφὸς
|
Ἀριστοτέλης |
ἐπαίδευσεν
μὴ
~οἴεσθαι
βέβαια
εἶναι |
| [13] |
γὰρ
ἂν
παύσαιο
ἐπὶ
~τοῖς
|
Ἀριστοτέλους |
ἀγαθοῖς
ἀνιώμενος.
καὶ
γὰρ
Κλεῖτον |
| [13] |
ὤν;
ἐμὲ
μόνον
~ἔασον
τὰ
|
Ἀριστοτέλους |
εἰδέναι͵
ὅσα
μὲν
ᾔτησεν
παρ΄ |
| [19] |
ἔχων;
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Νὴ
Δία͵
τοὺς
|
ἀρίστους |
γε
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει· |
| [12] |
Φωκέων
καὶ
Ἀθηναίων͵
καὶ
τὸ
|
~Ἀρκάδων |
ὁπλιτικὸν
καὶ
τὴν
Θετταλὴν
ἵππον |
| [22] |
Μηδίας
ὕπαρχος
~καὶ
Ὀροίτης
ὁ
|
Ἀρμένιος. |
ὁ
μὲν
οὖν
Ἰσμηνόδωρος
ἐπεφόνευτο |
| [25] |
μαχιμωτάτοις
συμπλεκόμενος͵
οὐ
Μήδους
καὶ
|
Ἀρμενίους |
~καταγωνιζόμενος
ὑποφεύγοντας
πρὶν
διώκειν
τινὰ |
| [27] |
παρὰ
πάντα
τὰ
δίκαια
ᾤχετο
|
ἁρπάσας· |
οὗτος
γὰρ
οὐχ
ὑπὸ
~σοῦ |
| [9] |
~ὅτι
ἀμφότερα
ἐγένου
μόνος
καὶ
|
ἄρρην |
καὶ
γυνή͵
τῶν
ποιητῶν
ἀκούσας |
| [22] |
διαπείραντα·
διελαύνεται
δὲ
καὶ
ὁ
|
Ἀρσάκης |
ἐκ
τοῦ
~βουβῶνος
διαμπὰξ
ἄχρι |
| [22] |
Καππαδόκην
συμπλοκῇ.
ὁ
~μὲν
γὰρ
|
Ἀρσάκης |
ἐπήλαυνεν͵
ὡς
διηγεῖτο͵
πολὺ
τῶν |
| [22] |
ὁ
πλούσιος
ὁ
ἡμέτερος
καὶ
|
Ἀρσάκης |
ὁ
Μηδίας
ὕπαρχος
~καὶ
Ὀροίτης |
| [22] |
μεθ΄
ἑαυτοῦ
κομίζων.
ὁ
δὲ
|
Ἀρσάκηςγηραιὸς |
ἤδη
~καὶ
νὴ
Δί΄
οὐκ |
| [22] |
πέλτῃ
μὲν
ὑποδὺς
ἀποσείεται
τοῦ
|
~Ἀρσάκου |
τὸν
κοντόν͵
ὑποθεὶς
δὲ
τὴν |
| [29] |
ἐν
Ἁλικαρνασσῷ
ἐρεῖ
ἑαυτοῦ
ὑπὸ
|
~Ἀρτεμισίας |
τῆς
γυναικὸς
καὶ
ἀδελφῆς
κατεσκευασμένον, |
| [13] |
καὶ
τοῦτο
μέρος
ὂν
τἀγαθοῦ͵
|
~ἄρτι |
δὲ
ἐς
τὰς
πράξεις
καὶ |
| [21] |
μὲν
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ
~κράτος͵
|
ἄρτι |
δὲ
Μοιρίχῳ͵
καὶ
τὰ
τάλαντα |
| [21] |
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
Πύθιος
αὐτὸς
|
ἄρτι |
μὲν
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ
~κράτος͵ |
| [13] |
παιδείαν
φιλοτιμίᾳ
θωπεύων
~καὶ
ἐπαινῶν
|
ἄρτι |
μὲν
πρὸς
τὸ
κάλλος͵
ὡς |
| [13] |
ἀνεμνήσθην
οἷα
ἐποίει
ἡ
Ἑλλάς͵
|
ἄρτι |
σε
παρειληφότα
~τὴν
ἀρχὴν
κολακεύοντες |
| [20] |
μάλιστα
ὁ
~φιλόσοφος
σὺ
ὁ
|
ἀρτίως |
τὸν
πώγωνα
δεδῃωμένος;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ὅτι͵ |
| [6] |
δὲ
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
καθάπερ
ἐγκρυφίας
|
ἄρτος͵ |
ὁ
ταῖς
φλυκταίναις
ἐξηνθηκώς͵
τίς |
| [7] |
πιεῖν
ἢ
καὶ
νὴ
Δί΄
|
ἀρυσάμενος |
κοίλῃ
~τῇ
χειρί;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Οὐδὲν |
| [7] |
με·
ἢν
δέ
ποτε
καὶ
|
ἀρύσωμαι |
καὶ
προσενέγκω
τῷ
στόματι͵
οὐ |
| [5] |
καὶ
Λήδα
καὶ
ὅλως
τὰ
|
ἀρχαῖα |
πάντα
κάλλη.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀστᾶ
μόνα |
| [25] |
τὴν
Μακεδόνων
ἀρχὴν
~περιέπων
ἀγαπᾶν
|
ἄρχειν |
ὁπόσων
ὁ
πατὴρ
κατέλιπεν͵
ἀλλὰ |
| [13] |
εἰπέ
μοι͵
τίνι
τὴν
τοσαύτην
|
ἀρχὴν |
καταλέλοιπας;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐκ
οἶδα͵
ὦ |
| [13] |
Ἑλλάς͵
ἄρτι
σε
παρειληφότα
~τὴν
|
ἀρχὴν |
κολακεύοντες
καὶ
προστάτην
αἱρούμενοι
καὶ |
| [25] |
τὴν
νίκην.
Ἀλέξανδρος
δὲ
πατρῴαν
|
ἀρχὴν |
~παραλαβὼν
ηὔξησεν
καὶ
παρὰ
πολὺ |
| [25] |
χειροτονηθεὶς
οὐκ
ἠξίωσα
τὴν
Μακεδόνων
|
ἀρχὴν |
~περιέπων
ἀγαπᾶν
ἄρχειν
ὁπόσων
ὁ |
| [25] |
ἐπὶ
~τὰ
πράγματα
καὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τεταραγμένην
κατέσχον
καὶ
τοὺς
φονέας |
| [21] |
μείζω
καὶ
~σεμνότερα
τῆς
Περσῶν
|
ἀρχῆς. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τίνα
ταῦτα
φῄς;
~ΚΡΑΤΗΣ |
| [25] |
τε
περιβαλόμενοι
καὶ
ἄξιοι
~δόξαντες
|
ἀρχῆς. |
ἔγωγ΄
οὖν
μετ΄
ὀλίγων
ἐξορμήσας |
| [25] |
τὸν
~Ὠκεανὸν
ὅρον
ἐποιησάμην
τῆς
|
ἀρχῆς |
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
αὐτῶν
εἶχον |
| [25] |
εἶναι͵
ὅσοι
τὸ
μηδὲν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ὄντες
ὅμως
~ἐπὶ
μέγα
προεχώρησαν |
| [27] |
ἡ
Μοῖρα
καὶ
τὸ
ἐξ
|
ἀρχῆς |
οὕτως
~ἐπικεκλῶσθαι.
ΑΙΑΚΟΣ
Ὀρθῶς·
τί |
| [22] |
ἤδη
~καὶ
νὴ
Δί΄
οὐκ
|
ἄσεμνος |
τὴν
ὄψινεἰς
τὸ
βαρβαρικὸν
ἤχθετο |
| [1] |
καὶ
τυράννους
~οὕτω
ταπεινοὺς
καὶ
|
ἀσήμους, |
ἐκ
μόνης
οἰμωγῆς
διαγινωσκομένους,
καὶ |
| [19] |
~Παράδοξον͵
εἰ
γέρων
τε
καὶ
|
ἀσθενὴς |
ἄτεκνός
τε
προσέτι
ἥδεσθαι
τοῖς |
| [25] |
~ὀλίγους
ἄγων
εἰσέβαλον
εἰς
τὴν
|
Ἀσίαν͵ |
καὶ
ἐπί
τε
Γρανικῷ
ἐκράτησα |
| [20] |
μὲν
εἰς
τὴν
~ἐκκλησίαν
συνελθόντες
|
ἄσμενοι |
γελῶσι
πάντες
ἐπὶ
τῷ
Λαμπίχου |
| [3] |
κάκιστοι
Λυδῶν
καὶ
Φρυγῶν
καὶ
|
Ἀσσυρίων͵ |
οὕτω
~γινώσκετε
ὡς
οὐδὲ
παυσομένου |
| [17] |
γε
ἑταίρῳ
ἀνδρὶ
ἐπιγελᾶν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
|
~Ἀστεῖα |
γάρ͵
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πέπονθας.
ὁ |
| [21] |
οἱ
μάντεις͵
εἴτε
ἀπὸ
τῶν
|
~ἄστρων |
τεκμαιρόμενοι
τὸ
μέλλον
εἴτε
ἀπὸ |
| [8] |
~ΧΕΙΡΩΝ
~Ἐρῶ
πρὸς
σὲ
οὐκ
|
ἀσύνετον |
ὄντα.
οὐκ
ἦν
ἔτι
ἡδὺ |
| [17] |
ἄν
σοι
διὰ
~τῆς
λεωφόρου
|
ἀσφαλέστερον͵ |
εἰ
καὶ
ὀλίγῳ
βραδύτερος
ἦν. |
| [11] |
εἰ
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
δὲ
|
ἀσώματον |
εἴδωλον
εἶ·
ὥστε
κινδυνεύεις
τριπλοῦν |
| [11] |
ἔτι
φοβοίμην
σε
~ἅπαξ
τεθνεώς;
|
ἀτὰρ |
εἰπέ
μοι
πρὸς
τοῦ
σοῦ |
| [7] |
~Τεράστιόν
τι
πάσχεις͵
ὦ
Τάνταλε.
|
ἀτὰρ |
εἰπέ
μοι͵
τί
δαὶ
καὶ |
| [13] |
ὑπέπτησσον
θεὸν
εἶναί
σε
νομίζοντες.
|
~ἀτὰρ |
εἰπέ
μοι͵
τίνι
τὴν
τοσαύτην |
| [9] |
ἐκ
~τῶν
ὠδίνων
πόνον
ὑφισταμένας;
|
ἀτὰρ |
εἰπέ
μοι͵
ὑπέμνησε
γάρ
με |
| [19] |
τῆς
χρυσῆς
~Ἀφροδίτης
ἦν.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
|
~Ἀτάρ͵ |
ὦ
Σιμύλε͵
οὐκ
ὀλίγα
τῶν |
| [16] |
γερόντων
ἐρῶντες͵
καὶ
μάλιστα
εἰ
|
ἄτεκνοι |
εἶεν͵
~οἱ
δὲ
ἔντεκνοι
ὑμῖν |
| [16] |
παθόντες
ἀλλοτρίοις
ἐπιχαίνετε
καὶ
τοῖς
|
ἀτέκνοις |
τῶν
~γερόντων
εἰσποιεῖτε
φέροντες
αὑτούς; |
| [18] |
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ἑρμόλαον
τὸν
πάνυ
πλούσιον
|
ἄτεκνον |
ὄντα
ἐθεράπευον
ἐπὶ
~θανάτῳ͵
κἀκεῖνος |
| [17] |
Πτοιόδωρον
τὸν
γέροντα;
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τὸν
|
ἄτεκνον͵ |
τὸν
πλούσιον͵
ᾧ
σε
τὰ |
| [22] |
εἶχον
εἰς
ὑπερβολὴν
πτωχὸς
ὢν
|
ἄτεκνός |
~τε
καὶ
προσέτι
χωλὸς
καὶ |
| [19] |
εἰ
γέρων
τε
καὶ
ἀσθενὴς
|
ἄτεκνός |
τε
προσέτι
ἥδεσθαι
τοῖς
~ἐν |
| [19] |
πολὺς
ὢν
ὁ
περὶ
τοὺς
|
~ἀτέκνους |
καὶ
πλουσίους
γέροντας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Νῦν |
| [16] |
τι
καθάπερ
~ἐξ
ᾠοῦ
νεοττὸς
|
ἀτελὴς |
ὑποκρώζων
ὥστ΄
ἐμὲ
ὅσον
αὐτίκα |
| [22] |
βαδίζειν
ἐδύνατο·
~πάσχουσι
δ΄
αὐτὸ
|
ἀτεχνῶς |
Μῆδοι
πάντες͵
ἢν
ἀποβῶσι
τῶν |
| [25] |
~νικήσας
αὐτὸν
καὶ
φυγεῖν
καταναγκάσας
|
ἀτίμως. |
πῶς
οὖν
οὐκ
~ἀναίσχυντος
οὗτος͵ |
| [19] |
τὰ
εἴκοσι.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Ηδη
μανθάνω
|
ἅτινά |
σοι
ἐκεῖνος
ἐχαρίζετο.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Πλὴν |
| [15] |
ἄλλους
~κατάσπασον
ἐφεξῆς
ἅπαντας.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἄτοπον |
ἂν
δόξειε
τὸ
τοιοῦτον.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [4] |
μέν͵
ὦ
Μένιππε͵
παντάπασιν
ἐδόκει
|
ἀτρέπτῳ |
τῷ
~προσώπῳ
προσιέναι
καὶ
οὐ |
| [13] |
καὶ
τὸν
πλοῦτον.
καὶ
γὰρ
|
αὖ |
καὶ
τοῦτο
ἀγαθὸν
~ἡγεῖτο
εἶναι͵ |
| [7] |
δακτύλων
διαρρυὲν
οὐκ
οἶδ΄
~ὅπως
|
αὖθις |
ἀπολείπει
ξηρὰν
τὴν
χεῖρά
μοι. |
| [14] |
μοι
ὀφείλεις
ἤδη͵
ὅπως
μὴ
|
~αὖθις |
ἐρίζωμέν
τι
περὶ
αὐτῶν.
~ΧΑΡΩΝ |
| [2] |
γενέσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐκοῦν
ἄπαγέ
με
|
αὖθις |
ἐς
τὸν
βίον.
~ΧΑΡΩΝ
~Χάριεν |
| [24] |
δόξω
λέγειν.
~ΜΙΝΩΣ
~Νῦν
ἀκούσω
|
αὖθις; |
οὐ
γὰρ
ἐξελήλεγξαι͵
ὦ
Σώστρατε͵ |
| [13] |
ὕδωρ
χανδὸν
~ἐπισπασάμενος
πίε
καὶ
|
αὖθις |
πίε
καὶ
πολλάκις·
οὕτω
γὰρ |
| [28] |
~Ἐπεὶ
Φερσεφόνῃ
συνδοκεῖ͵
ἀναγαγὼν
τοῦτον
|
αὖθις |
ποίησον
νυμφίον·
~σὺ
δὲ
μέμνησο |
| [15] |
δὲ
παραπέμψει
ἕκαστον
ἀντὶ
γέροντος
|
αὖθις |
πρωθήβης
~γενόμενος.
~ΤΕΡΨΙΩΝΟΣ
ΚΑΙ
ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ
|
| [1] |
σὸν
~γάρ
ἐστιν,
οἶμαι,
ἀναβιῶναι
|
αὔριον |
ἤν
που
ἴδῃς
Μένιππον
τὸν |
| [23] |
φέρουσα
ἐς
τὸ
~κοινὸν
κατέθετο
|
αὐτά. |
~ΑΙΑΣ
~Οὔκ͵
ἀλλὰ
τὸν
Ὀδυσσέα͵ |
| [20] |
ἄν
σε;
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Ἀποτίθεμαι
τοίνυν
|
αὐτά͵ |
ἐπείπερ
οὕτω
κελεύεις.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἀλλὰ |
| [8] |
πῶς
φέρεις͵
ἀφ΄
οὗ
προελόμενος
|
~αὐτὰ |
ἥκεις;
~ΧΕΙΡΩΝ
~Οὐκ
ἀηδῶς͵
ὦ |
| [6] |
λέγουσι͵
καὶ
τά
γε
σχήματα
|
αὐτὰ |
καὶ
~τὰ
βαδίσματα
εἰ
θεάσαιτό |
| [20] |
με͵
εἰ
~καὶ
μάλα
περικρύπτεις
|
αὐτά. |
καὶ
τὸ
ψεῦδος
δὲ
ἀπόθου |
| [28] |
ἡμέραν
ἀναβιῶναι
μετ΄
ὀλίγον
τὰ
|
αὐτὰ |
~ὀδυρόμενον;
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Οἶμαι
πείσειν
κἀκείνην |
| [18] |
ὡς
κἀκεῖνος
ζηλώσειεν
καὶ
τὰ
|
αὐτὰ |
πράξειεν.
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Τί
οὖν
δὴ |
| [8] |
~τροφῆς͵
αἱ
ὧραι
δὲ
αἱ
|
αὐταὶ |
καὶ
τὰ
γινόμενα
ἅπαντα
ἑξῆς |
| [21] |
τι
πάσχουσιν
αἱ
τοῦ
Δαναοῦ
|
αὗται |
παρθένοι
~εἰς
τὸν
τετρυπημένον
πίθον |
| [6] |
πολλὴ
κόρυζα͵
ταῦτά
σε
~ἀπηνθράκωσεν
|
αὐταῖς |
κρηπῖσιν
οὐκ
ἀνάξιον
ὄντα·
πλὴν |
| [9] |
γυναῖκες͵
καὶ
οὔτε
πολεμεῖν
ἀνάγκη
|
αὐταῖς |
~οὔτε
παρ΄
ἔπαλξιν
ἑστάναι
οὔτ΄ |
| [16] |
ἅπαντες
~προελεύσονται
αὐτοῦ
ὑπὸ
ταῖς
|
αὐταῖς |
φροντίσιν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Ἐπαινῶ
ταῦτα.
ζῴης |
| [21] |
~Τίνα
ταῦτα
φῄς;
~ΚΡΑΤΗΣ
~Σοφίαν͵
|
αὐτάρκειαν͵ |
ἀλήθειαν͵
παρρησίαν͵
ἐλευθερίαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Νὴ |
| [20] |
τοσαύτας
σάρκας
περιβεβλημένον·
ὥστε
~ἀπόδυθι
|
αὐτάς͵ |
ἐπεὶ
καταδύσεις
τὸ
σκάφος
τὸν |
| [13] |
Ὀλυμπιάδος
ὅμοια
ἐλέγετο͵
δράκοντα
ὁμιλεῖν
|
~αὐτῇ |
καὶ
βλέπεσθαι
ἐν
τῇ
εὐνῇ͵ |
| [28] |
βούλομαι
κἂν
πρὸς
ὀλίγον
ὀφθεὶς
|
~αὐτῇ |
καταβῆναι
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκ
ἔπιες͵ |
| [23] |
δυναίμην͵
ὦ
Ἀγάμεμνον͵
~οὐδ΄
εἰ
|
αὐτή |
μοι
ἡ
Ἀθηνᾶ
τοῦτο
ἐπιτάττοι. |
| [28] |
ὦ
~Πλούτων·
Ὀρφεῖ
γὰρ
δι΄
|
αὐτὴν |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
τὴν
Εὐρυδίκην |
| [13] |
γὰρ
ἔφθασα
ἐπισκῆψαί
τι
περὶ
|
αὐτῆς |
ἢ
~τοῦτο
μόνον͵
ὅτι
ἀποθνήσκων |
| [9] |
ἀνέφυ
καὶ
~πώγωνα
ἐξήνεγκας͵
ἢ
|
αὐτίκα |
ἐκ
γυναικὸς
ἀνὴρ
ἀνεφάνης;
~ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ |
| [17] |
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
ἐγὼ
δὲ
|
αὐτίκα |
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος
ἀντ΄ |
| [16] |
ἀτελὴς
ὑποκρώζων
ὥστ΄
ἐμὲ
ὅσον
|
αὐτίκα |
οἰόμενον
~ἐπιβήσειν
αὐτὸν
τῆς
σοροῦ |
| [11] |
παύσῃ
σκώπτων
εἰς
ἐμέ͵
εἴσῃ
|
~αὐτίκα |
οἵου
θεοῦ
εἴδωλόν
εἰμι.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
| [22] |
ὅπως
βαδίζειν
ἐδύνατο·
~πάσχουσι
δ΄
|
αὐτὸ |
ἀτεχνῶς
Μῆδοι
πάντες͵
ἢν
ἀποβῶσι |
| [4] |
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἐπείπερ
ἀναγκαῖον
|
αὐτὸ |
ἑώρα͵
κατεθρασύνετο
ὡς
δῆθεν
~οὐκ |
| [7] |
διψῴης
ἢ
πίοις;
~ΤΑΝΤΑΛΟΣ
~Τοῦτ΄
|
αὐτὸ |
ἡ
κόλασίς
ἐστι͵
τὸ
διψῆν |
| [11] |
ἔτεκεν
ἡ
Ἀλκμήνη
κατὰ
τὸ
|
~αὐτὸ |
Ἡρακλέας͵
τὸν
μὲν
ὑπ΄
Ἀμφιτρύωνι͵ |
| [17] |
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον
ἔχειν
|
~αὐτὸ |
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
εἰ
δὲ |
| [30] |
εὔθρυπτον
τὸ
σόν·
ἀλαπαδνὸν
γὰρ
|
αὐτὸ |
καὶ
οὐκ
ἀνδρῶδες
~ἔχεις.
~ΝΙΡΕΥΣ |
| [26] |
ταύτῃ
~χείρους
ἐστὲ
καθ΄
ἡσυχίαν
|
αὐτὸ |
πάσχοντες.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἀμείνους͵ |
| [8] |
περιπίπτῃς
σεαυτῷ
καὶ
ἐς
τὸ
|
αὐτό |
σοι
ὁ
λόγος
~περιστῇ.
~ΧΕΙΡΩΝ |
| [24] |
τύραννον͵
ἐπεὶ
οὐδὲ
τὸ
ξίφος
|
αὐτό· |
~ὑπηρετεῖ
γὰρ
ὄργανον
ὂν
τοῦτο |
| [16] |
μισεῖν
~αὐτοὺς
πλάττονται͵
ὡς
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἐραστὰς
ἔχωσιν·
εἶτα
ἐν
ταῖς |
| [22] |
μὲν
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
ἐν
|
αὐτοῖς |
δὲ
ἐπίσημοι
~Ἰσμηνόδωρός
τε
ὁ |
| [22] |
ἐγὼ
δὲ
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
|
αὐτοῖς. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
μέν͵
ὦ
Κράτης |
| [29] |
ὡς
δή
τι
μέγα
οἰκοδόμημα
|
αὐτοῖς |
ἐστιν·
~σὺ
δέ,
ὦ
βέλτιστε, |
| [1] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Τὸ
μὲν
ὅλον
παύσασθαι
|
αὐτοῖς |
παρεγγύα
ληροῦσι
καὶ
περὶ
τῶν |
| [25] |
γοῦν
ὁ
~πορθμεὺς
μὴ
διαρκέσαι
|
αὐτοῖς |
τότε
τὸ
σκάφος͵
ἀλλὰ
σχεδίας |
| [20] |
τὸ
κάλλος
καὶ
τὰ
χείλη
|
αὐτοῖς |
φιλήμασι
καὶ
τὴν
~κόμην
τὴν |
| [17] |
πολλὰ
ᾔδειν
συνόντα.
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Ἐκεῖνον
|
αὐτὸν |
ἀεὶ
ἐθεράπευον
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ |
| [16] |
ὅστις
καὶ
~τῇ
ἡλικίᾳ
μετ΄
|
αὐτόν͵ |
ἀναστρέφεσθαι
δὲ
μηδαμῶς͵
μηδὲ
ζῆν |
| [4] |
τὸν
ζόφον͵
κἀγὼ
ἔτι
διαμέλλοντα
|
αὐτὸν |
δακὼν
τῷ
~κωνείῳ
κατέσπασα
τοῦ |
| [25] |
πρῶτος
μὲν
κεκρίσθω
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
|
αὐτὸν |
δὲ
σύ͵
εἶτα͵
εἰ
δοκεῖ͵ |
| [16] |
καὶ
μηκέτι
χρήσασθαι
τῷ
πλούτῳ
|
αὐτὸν |
~δυνάμενον
ἀπελθεῖν
τοῦ
βίου
παραχωρήσαντα |
| [6] |
πολλά.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅμως
ἐβουλόμην
ἰδεῖν
|
αὐτόν͵ |
εἴ
που
ἐνθάδε
ἐστίν.
~ΑΙΑΚΟΣ |
| [22] |
ἤθελεν͵
ὁ
βέλτιστος
Ἑρμῆς
~ἀράμενος
|
αὐτὸν |
ἐκόμισεν
ἄχρι
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵ |
| [1] |
τὸν
κύνα,
~εὕροις
δ'
ἂν
|
αὐτὸν |
ἐν
Κορίνθῳ
κατὰ
τὸ
Κράνειον |
| [20] |
λαβὼν
πέλεκυν
τῶν
ναυπηγικῶν
ἀποκόψει
|
αὐτὸν |
~ἐπικόπῳ
τῇ
ἀποβάθρᾳ
χρησάμενος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
|
| [20] |
~Ψεύδεται·
ἄλλα
γὰρ
ἔοικε
λυπεῖν
|
αὐτόν. |
~ΕΡΜΗΣ
~Τὰ
ποῖα;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὅτι |
| [17] |
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
ἐπωμοσάμην
~ἀφήσειν
|
αὐτόν. |
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τί
οὖν
ἐγένετο;
πάνυ |
| [22] |
παρεκρούσατο
τὴν
προσβολὴν
~καὶ
παρῆλθεν
|
αὐτὸν |
ἡ
ἀκωκή͵
ἐς
τὸ
γόνυ |
| [25] |
Ἀννίβου
ἀμείνων͵
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας
|
αὐτὸν |
καὶ
φυγεῖν
καταναγκάσας
ἀτίμως.
πῶς |
| [28] |
ῥάβδῳ
νεανίαν
εὐθὺς
~καλὸν
ἀπεργάσασθαι
|
αὐτὸν͵ |
οἷος
ἦν
ἐκ
τοῦ
παστοῦ. |
| [23] |
Ὀδυσσέα
καὶ
πρῴην
οὔτε
προσέβλεψας
|
αὐτόν͵ |
~ὁπότε
ἧκεν
μαντευσόμενος͵
οὔτε
προσειπεῖν |
| [1] |
ἀλλήλους
φιλοσόφων
καταγελῶντα
εἰπεῖν
πρὸς
|
αὐτόν, |
~ὅτι
σοί,
ὦ
Μένιππε,
κελεύει |
| [26] |
πράγματος
καὶ
τὸ
μὴ
μόνον
|
αὐτὸν |
~πεπονθέναι.
ὁρᾷς
τὸν
Ἡρακλέα
καὶ |
| [6] |
δὲ
Κροῖσος͵
ὁ
δ΄
ὑπὲρ
|
αὐτὸν |
Σαρδανάπαλλος͵
ὁ
δ΄
~ὑπὲρ
τούτους |
| [18] |
~ΔΑΜΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
μόνον͵
ἀλλὰ
καὶ
|
αὐτόν |
σε
τὸν
ἁλιέα·
ὥστε
τὸ |
| [22] |
κοντόν͵
ὑποθεὶς
δὲ
τὴν
σάρισαν
|
αὐτόν |
τε
διαπείρει
καὶ
τὸν
~ἵππον. |
| [16] |
ἐμὲ
ὅσον
αὐτίκα
οἰόμενον
~ἐπιβήσειν
|
αὐτὸν |
τῆς
σοροῦ
ἐσπέμπειν
τὰ
πολλά͵ |
| [20] |
σοφίᾳ
ἀργύριον
~λήψεται·
ταῦτα
λυπεῖ
|
αὐτόν. |
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Σὺ
γάρ͵
ὦ
Μένιππε͵ |
| [24] |
σοφιστής
τις
εἶναι
δοκεῖς.
ἀπόλυσον
|
~αὐτόν͵ |
ὦ
Ἑρμῆ͵
καὶ
μηκέτι
κολαζέσθω. |
| [19] |
τε
ἂν
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
|
αὑτόν͵ |
ἄλλας
~δὲ
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας |
| [11] |
~Οὔκ͵
ὦ
μάταιε·
ὁ
γὰρ
|
αὐτὸς |
ἄμφω
ἦμεν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Οὐκ
ἔστι |
| [21] |
παῖδες͵
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
Πύθιος
|
αὐτὸς |
ἄρτι
μὲν
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ |
| [23] |
παρῆλθες;
~ΑΙΑΣ
~Εἰκότως͵
ὦ
Ἀγάμεμνον·
|
αὐτὸς |
γοῦν
μοι
τῆς
μανίας
αἴτιος |
| [11] |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Διογένους
τοῦ
Σινωπέως
εἴδωλον͵
|
αὐτὸς |
δὲ
οὐ
μὰ
Δία
μετ΄ |
| [22] |
γενναῖος;
ὁ
μὲν
γὰρ
Βλεψίας
|
αὐτὸς |
ἑαυτοῦ
κατηγόρει
φθάσας
~πολλὴν
τὴν |
| [27] |
ὄντα
σοι·
ἐρωτικὸς
~γὰρ
καὶ
|
αὐτός |
εἰμι
καὶ
τῷ
αὐτῷ
θεῷ |
| [11] |
~Ἀληθῆ
λέγεις·
ἀκριβῶς
γάρ͵
ὥστε
|
αὐτὸς |
ἐκεῖνος
εἶναι.
ὅρα
γοῦν
μὴ |
| [18] |
ἐκεῖνος;
~ΚΝΗΜΩΝ
~Ὅ
τι
μὲν
|
αὐτὸς |
ἐνέγραψεν
ταῖς
ἑαυτοῦ
διαθήκαις
οὐκ |
| [22] |
ἔχων
ὁμοῦ
χίλια
καὶ
τρυφῶν
|
αὐτὸς |
~ἐνενηκοντούτης
ὢν
ὀκτωκαιδεκαέτει
νεανίσκῳ
τέτταρας |
| [6] |
τἀληθῆ
λέγεινοὐδὲν
εἰδότα.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Καὶ
|
αὐτὸς |
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵
οἱ |
| [12] |
Ἄμμωνός
γε
ὤν.
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὐδ΄
|
αὐτὸς |
ἠγνόουν͵
ὦ
πάτερ͵
ὡς
Φιλίππου |
| [28] |
ὦ
Πλούτων·
ἠράσθης
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἤδη
~καὶ
οἶσθα
οἷον
τὸ |
| [24] |
ἀποταθεὶς
ὑπὸ
τῶν
γυπῶν
καὶ
|
αὐτὸς |
~κειρέσθω
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
δὲ |
| [13] |
εἶναι͵
ὡς
μὴ
αἰσχύνοιτο
καὶ
|
αὐτὸς |
λαμβάνων·
γόης͵
ὦ
Διόγενες͵
~ἅνθρωπος |
| [11] |
θεῷ.
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Καὶ
ὀρθῶς
ἔθυες·
|
αὐτὸς |
μὲν
γὰρ
ὁ
Ἡρακλῆς
ἐν |
| [27] |
ἀποκρινοῦμαι
τὰ
δίκαια·
φήσει
γὰρ
|
~αὐτὸς |
μὲν
τοῦ
ἐρᾶν
τῷ
Πάριδι |
| [6] |
παρὰ
σοὶ
Ἀρίστιππος
ἢ
Πλάτων
|
~αὐτός͵ |
ὁ
μὲν
ἀποπνέων
μύρον͵
ὁ |
| [17] |
οἶμαι͵
τὸ
~γεγενημένον
ἐγέλα
καὶ
|
αὐτός͵ |
οἷά
γε
ὁ
οἰνοχόος
εἴργασται. |
| [25] |
διαπλεῦσαι.
καὶ
ταῦτα
δὲ
ἔπραττον
|
~αὐτὸς |
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι
ἀξιῶν.
καὶ |
| [24] |
τις
~ἀποστείλαντος
τοῦ
δεσπότου
ἥκῃ
|
αὐτὸς |
χρυσὸν
ἢ
ἄργυρον
κομίζων͵
τίνι |
| [21] |
οὗ
ἀνεψιὸς
Ἀριστέας͵
~πλούσιος
καὶ
|
αὐτὸς |
ὤν͵
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο
εἰώθει |
| [4] |
γάρ
εἰμί
σοι
κύων
καὶ
|
αὐτὸς |
ὤνεἰπέ
μοι
πρὸς
τῆς
~Στυγός͵ |
| [25] |
δὲ
ὅρα
εἰ
κατ΄
ὀλίγον
|
αὐτοῦ |
διήνεγκα͵
ὃς
νέος
ὢν
ἔτι |
| [11] |
τέθνηκεν͵
ἀλλ΄
ἐγὼ
ἡ
εἰκὼν
|
αὐτοῦ. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Μανθάνω·
ἄντανδρόν
σε
τῷ |
| [11] |
Ηβην͵
ἐγὼ
δὲ
εἴδωλόν
εἰμι
|
αὐτοῦ. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς
λέγεις;
εἴδωλον
τοῦ |
| [22] |
ἄδικα
μέντοι
~ἔπαθες͵
ἔφην͵
ὑπ΄
|
αὐτοῦ͵ |
εἰ
τάλαντα
ἔχων
ὁμοῦ
χίλια |
| [29] |
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
Διογένης
δὲ
~καταγελάσεται
|
αὐτοῦ. |
καὶ
τάφον
ὁ
μὲν
ἐν |
| [12] |
καλῆς
οὔσης͵
καὶ
τῆς
μητρὸς
|
αὐτοῦ |
καὶ
τῶν
~θυγατέρων
ἐπεμελήθης·
βασιλικὰ |
| [15] |
ἔστω
ἀθάνατος͵
οἱ
δὲ
~προαπίτωσαν
|
αὐτοῦ |
μάτην
ἐπιχανόντες.
~ΕΡΜΗΣ
~Γελοῖα
πείσονται͵ |
| [29] |
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
τι
ἀπολαύεις
|
αὐτοῦ, |
πλὴν
εἰ
μὴ
τοῦτο
φῄς, |
| [20] |
Λαμπίχου
θανάτῳ
~καὶ
ἡ
γυνὴ
|
αὐτοῦ |
συνέχεται
πρὸς
τῶν
γυναικῶν
καὶ |
| [21] |
δὲ
ὁ
~Ἀριστέας͵
εἰ
προαπέλθοι
|
αὐτοῦ. |
ταῦτα
μὲν
ἐγέγραπτο͵
οἱ
δὲ |
| [6] |
~ἐπίτρεψον.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Μηδαμῶς·
διαθρύπτεις
γὰρ
|
αὐτοῦ |
τὸ
κρανίον
γυναικεῖον
ὄν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [13] |
τοῦτό
γε
ἀπολέλαυκα
τῆς
σοφίας
|
~αὐτοῦ͵ |
τὸ
λυπεῖσθαι
ὡς
ἐπὶ
μεγίστοις |
| [16] |
Μέλανθος
καὶ
ὅλως
ἅπαντες
~προελεύσονται
|
αὐτοῦ |
ὑπὸ
ταῖς
αὐταῖς
φροντίσιν.
~ΤΕΡΨΙΩΝ |
| [15] |
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
~δὲ
κόλακας
|
αὐτοῦ |
Χαρῖνον
τὸν
νέον
καὶ
Δάμωνα |
| [26] |
ἡρώων
ἁπάντων͵
ταπεινὰ
οὕτω
περὶ
|
αὑτοῦ |
διανοεῖσθαι
~πολλὴ
αἰσχύνη
καὶ
ἐναντιότης |
| [10] |
ὅ
τι
αὐτῷ
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
|
αὑτοῦ͵ |
ἐγὼ
δὲ
ἥρως
εἰμὶ
καὶ |
| [25] |
ὡς
Λίβυν
εἰκὸς
ἦν
ὑπὲρ
|
~αὑτοῦ. |
σὺ
δέ͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
τί |
| [21] |
ἀποθανεῖν͵
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς
βακτηρίας
|
αὐτοῦεἶχεν |
δὲ
πάνυ
καρτερὰν
ἐκ
~κοτίνου |
| [3] |
~Ἀληθῆ͵
ὦ
Πλούτων·
μισῶ
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἀγεννεῖς
καὶ
ὀλεθρίους
ὄντας͵
~οἷς |
| [26] |
οἶμαι
δέξαιντο
ἀνελθεῖν͵
εἴ
τις
|
αὐτοὺς |
~ἀναπέμψειε
θητεύσοντας
ἀκλήροις
καὶ
ἀβίοις |
| [1] |
τούτων.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Βούλει
καὶ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἐκείνους
ἐντείλωμαί
τι
τοὺς
φιλοσόφους; |
| [22] |
τί
τοῦτο;
ἆρα
τὸ
φίλτρον
|
αὐτοὺς |
ἔχει
τοῦ
βίου;
τοῦτον
οὖν |
| [21] |
ποτε
καὶ
ἐμβάλοι
τις
ἐς
|
αὐτοὺς |
ἢ
σοφίαν
ἢ
~παρρησίαν
ἢ |
| [15] |
Πλούτων·
μετελεύσομαι
γάρ
σοι
ἤδη
|
αὐτοὺς |
καθ΄
ἕνα
~ἑξῆς·
ἑπτὰ
δέ͵ |
| [20] |
δὲ
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς
διαγίνωσκε
|
αὐτοὺς |
καὶ
ἀναλάμβανε
γυμνοὺς
~ἐπιβαίνειν
ἀναγκάζων. |
| [15] |
~Πολλὰ
κἀκεῖνος
εὖ
μάλα
διαβουκολεῖ
|
αὐτοὺς |
καὶ
ἐλπίζει͵
καὶ
ὅλως
~αἰεὶ |
| [6] |
~Καὶ
αὐτὸς
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς
|
αὐτούς͵ |
οἱ
δὲ
εἰρωνείαν
τὸ
πρᾶγμα |
| [12] |
ἔργον͵
καὶ
ὅμως
οὐ
διαστήσας
|
αὐτοὺς |
οὐδὲ
προδοσίαις
~ὠνούμενος
τὰς
νίκας |
| [7] |
ἐκ
καταδίκης
διψῶσι
τοῦ
~ὕδατος
|
αὐτοὺς |
οὐχ
ὑπομένοντος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΧΕΙΡΩΝΟΣ
|
| [1] |
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
δὲ
οἰμώζειν
|
αὐτοὺς |
παρ'
ἐμοῦ
λέγε.
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Καὶ |
| [6] |
καὶ
Θαλῆς
ἐκεῖνος
καὶ
παρ΄
|
~αὐτοὺς |
Πιττακὸς
καὶ
οἱ
ἄλλοι·
ἑπτὰ |
| [16] |
καὶ
τύχωσι
παῖδας
ἔχοντες͵
μισεῖν
|
~αὐτοὺς |
πλάττονται͵
ὡς
καὶ
αὐτοὶ
ἐραστὰς |
| [3] |
τῶν
ἄνω·
χαίρω
τοιγαροῦν
ἀνιῶν
|
αὐτούς. |
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Ἀλλ΄
οὐ
χρή·
λυποῦνται |
| [1] |
παρ'
ἐμοῦ
ἐπιτίμησον
λέγων
ἐκλελύσθαι
|
αὐτούς. |
~ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
~Μηδέν,
ὦ
Διόγενες,
περὶ |
| [22] |
τοῖς
ἄλλοις͵
ἀλλ΄
~ἀφεὶς
οἰμώζοντας
|
αὐτοὺς |
προδραμὼν
ἐπὶ
τὸ
πορθμεῖον
προκατέλαβον |
| [13] |
καὶ
~ἀμύναιντο
σε
ὧν
ἔδρασας
|
αὐτούς. |
ὥστε
τὴν
ἑτέραν
σὺ
ταύτην |
| [16] |
ἀτέκνοις
τῶν
~γερόντων
εἰσποιεῖτε
φέροντες
|
αὑτούς; |
τοιγαροῦν
γέλωτα
ὀφλισκάνετε
~πρὸ
ἐκείνων |
| [8] |
αὐτῶν·
οὐ
γὰρ
ἐν
τῷ
|
~αὐτῷ |
ἀεὶ͵
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
τῷ |
| [6] |
~Οὐκοῦν
ἀλλὰ
προσπτύσομαί
γε
πάντως
|
αὐτῷ |
ἀνδρογύνῳ
γε
ὄντι.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Βούλει |
| [10] |
οὗτος
ἂν
εἰδείη
ὅ
τι
|
αὐτῷ |
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
δὲ |
| [5] |
τὴν
βαφήν͵
ἄμορφα
~δῆλον
ὅτι
|
αὐτῷ |
δόξει͵
ὅτε
μέντοι
ἀνθεῖ
καὶ |
| [17] |
ἕτοιμον
ἔχειν
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
|
αὐτῷ· |
εἰ
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον |
| [26] |
ἀλλὰ
κείμεθα
ἅπαντες
~ὑπὸ
τῷ
|
αὐτῷ |
ζόφῳ
ὅμοιοι
καὶ
κατ΄
οὐδὲν |
| [27] |
καὶ
αὐτός
εἰμι
καὶ
τῷ
|
αὐτῷ |
θεῷ
κατέσχημαι·
οἶσθα
δὲ
ὡς |
| [1] |
μεμνημένοι
τῶν
ἄνω.
ταῦτα
λέγε
|
αὐτῷ, |
καὶ
~προσέτι
ἐμπλησάμενον
τὴν
πήραν |
| [11] |
Ἡρακλέους͵
ὁπότε
ἐκεῖνος
ἔζη͵
~συνῆς
|
αὐτῷ |
καὶ
τότε
εἴδωλον
ὤν;
ἢ |
| [2] |
ἄνδρα
διεπόρθμευσας;
ἐλεύθερον
ἀκριβῶς·
~οὐδένος
|
αὐτῷ |
μέλει.
οὗτός
ἐστιν
ὁ
Μένιππος. |
| [16] |
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
ἐπεβούλευες
|
αὐτῷ |
~περιμένων
τὸν
κλῆρον.
~ΤΕΡΨΙΩΝ
~Οὐ |
| [22] |
βαδίζων
καὶ
ἠξίου
τὸν
ἵππον
|
αὐτῷ |
προσαχθῆναι·
καὶ
γὰρ
καὶ
ὁ |
| [27] |
ἐθέλῃ͵
καὶ
ἀδύνατόν
ἐστιν
~ἀντιτάττεσθαι
|
αὐτῷ. |
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Εὖ
λέγεις.
εἴθε
οὖν |
| [22] |
καὶ
γὰρ
καὶ
ὁ
~ἵππος
|
αὐτῷ |
συνετεθνήκει͵
μιᾷ
πληγῇ
ἀμφότεροι
διαπαρέντες |
| [29] |
οὐκ
οἶδεν·
οὐδὲ
γὰρ
ἔμελεν
|
αὐτῷ |
~τούτου·
λόγον
δὲ
τοῖς
ἀρίστοις |
| [20] |
πολλὰ
ἐν
τῷ
βίῳ
χρησιμεύσασαν
|
αὐτῷ. |
~ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
~Οὐκοῦν
καὶ
σύ͵
ὦ |
| [6] |
δεῖξον
καὶ
μάλιστα
τοὺς
~ἐπισήμους
|
αὐτῶν. |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος |
| [8] |
ἀγαπᾶν
τοῖς
~παροῦσι
καὶ
μηδὲν
|
αὐτῶν |
ἀφόρητον
οἴεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΤΕΙΡΕΣΙΟΥ
|
| [14] |
ὅμοιοι
~ἐκείνοις.
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
|
αὐτῶν |
διὰ
χρήματα
ἥκουσιν
ἐπιβουλεύοντες
~ἀλλήλοις͵ |
| [25] |
ἀλλὰ
σχεδίας
~διαπηξαμένους
τοὺς
πολλοὺς
|
αὐτῶν |
διαπλεῦσαι.
καὶ
ταῦτα
δὲ
ἔπραττον |
| [1] |
εἶναι
φάσκουσι
κατηγοροῦντα
τῆς
~σοφίας
|
αὐτῶν. |
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
δὲ
οἰμώζειν
αὐτοὺς |
| [25] |
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
|
αὐτῶν |
εἶχον
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ |
| [6] |
τὸν
Σαρδανάπαλλον
ἄπειμι
~πλησίον
οἰκήσων
|
αὐτῶν· |
ἔοικα
γοῦν
οὐκ
ὀλίγα
γελάσεσθαι |
| [19] |
ἐραστῶν
ἀπολέλαυκα
μονονουχὶ
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
|
αὐτῶν· |
καὶ
ἐθρυπτόμην
δὲ
πολλάκις
καὶ |
| [16] |
τοσούτῳ
ἅπασιν
ἡδὺ
~προαποθανεῖν
ὑμᾶς
|
αὐτῶν. |
καινὴν
γάρ
τινα
ταύτην
τὴν |
| [19] |
~Εἰς
τὸ
φανερὸν
μὲν
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
κληρονόμον
ἀπολιπεῖν
ἔφασκον͵
~ὁ
δ΄ |
| [25] |
μιᾶς
ἡμέρας͵
ὥστε
τοὺς
δακτυλίους
|
αὐτῶν |
~μεδίμνοις
ἀπομετρῆσαι
καὶ
τοὺς
ποταμοὺς |
| [19] |
~καὶ
ὄλεθρος͵
ὃν
ἤδη
καὶ
|
αὐτῶν |
οἱ
ἄριστοι
θεραπεύουσιν.
ἐκεῖνος
τοίνυν |
| [19] |
~ὑπερήδοντο
θεραπεύοντες͵
καὶ
μακάριος
ἦν
|
αὐτῶν |
ὅντινα
ἂν
καὶ
μόνον
~προσέβλεψα. |
| [22] |
θέαμα
γένοιτο͵
τοὺς
μὲν
~δακρύοντας
|
αὐτῶν |
ὁρᾶν͵
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι. |
| [20] |
τὸ
ἀπὸ
τούτου
μηδένα
παραδέχεσθαι
|
~αὐτῶν͵ |
ὃς
ἂν
μὴ
ψιλὸς
ᾖ |
| [8] |
~ἀκολουθοῦντα
θάτερον
θατέρῳ·
ἐνεπλήσθην
οὖν
|
αὐτῶν· |
οὐ
γὰρ
ἐν
τῷ
~αὐτῷ |
| [12] |
προδοσίαις
~ὠνούμενος
τὰς
νίκας
ἐκράτουν
|
αὐτῶν· |
οὐδ΄
ἐπιώρκησα
πώποτε
ἢ
~ὑποσχόμενος |
| [13] |
ἔλεγον.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Ἀλλὰ
τὸ
ψεῦδος
|
αὐτῶν |
οὐκ
ἄχρηστόν
σοι͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵ |
| [22] |
τινές
εἰσι
καὶ
τί
~ἕκαστος
|
αὐτῶν |
ποιεῖ;
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Ἀπίωμεν͵
ὦ
Διόγενες· |
| [9] |
κενά͵
μόνον
δὲ
αἱ
χῶραι
|
αὐτῶν· |
τὰ
δ΄
ἄλλα
οὐκέτ΄
~ἂν |
| [19] |
ἐθρυπτόμην
δὲ
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον
|
~αὐτῶν |
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
δὲ
ἡμιλλῶντο |
| [28] |
νεκροὶ
ἐρῶσιν͵
πλὴν
~οὐδεὶς
ἂν
|
αὐτῶν |
τύχοι.
~ΠΡΩΤΕΣΙΛΑΟΣ
~Ἀλλ΄
οὐ
τοῦ |
| [12] |
θεῷ
μάχεσθαι͵
ὥστε
ῥᾷον
ἐκράτουν
|
αὐτῶν. |
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
δὲ
ἐκράτησας
σύ |
| [14] |
μὴ
~αὖθις
ἐρίζωμέν
τι
περὶ
|
αὐτῶν. |
~ΧΑΡΩΝ
~Λογισώμεθα͵
ὦ
Ἑρμῆ·
ἄμεινον |
| [25] |
τῇ
Θηβαίων
ἀπωλείᾳ
~στρατηγὸς
ὑπ΄
|
αὐτῶν |
χειροτονηθεὶς
οὐκ
ἠξίωσα
τὴν
Μακεδόνων |
| [25] |
ὅμως
~ἐπὶ
μέγα
προεχώρησαν
δι΄
|
αὑτῶν |
δύναμίν
τε
περιβαλόμενοι
καὶ
ἄξιοι |
| [1] |
τοὺς
ἐκεῖ
~πλουσίους
οὐδὲν
ἀμείνους
|
αὑτῶν· |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
δὲ
τοῖς
σοῖς |
| [2] |
μὴ
ἀποθανεῖν;
~ΧΑΡΩΝ
~Μόνος
οὖν
|
αὐχήσεις |
προῖκα
πεπλευκέναι;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐ
προῖκα͵ |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
|
ἀφ΄ |
ἑνός
γε
χώρου͵
ἀλλ΄
οἱ |
| [8] |
ἐν
ᾅδου
δὲ
πῶς
φέρεις͵
|
ἀφ΄ |
οὗ
προελόμενος
~αὐτὰ
ἥκεις;
~ΧΕΙΡΩΝ |
| [14] |
καὶ
ἥλους
δὲ
καὶ
~καλῴδιον͵
|
ἀφ΄ |
οὗ
τὴν
ὑπέραν
ἐποίησας͵
δύο |
| [17] |
τὸ
φάρμακον͵
Πτοιοδώρῳ
δὲ
~τὸ
|
ἀφάρμακτον |
ἔδωκεν·
εἶτα
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵ |
| [28] |
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ.
δέομαι
δὲ
|
ἀφεθεὶς |
πρὸς
~ὀλίγον
ἀναβιῶναι
πάλιν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ |
| [22] |
αὐτῶν
ὁρᾶν͵
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας
|
ἀφεθῆναι. |
ἐνίους
δὲ
μόλις
~κατιόντας
καὶ |
| [22] |
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν
τοῖς
ἄλλοις͵
ἀλλ΄
|
~ἀφεὶς |
οἰμώζοντας
αὐτοὺς
προδραμὼν
ἐπὶ
τὸ |
| [20] |
τὴν
κινάβραν.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Βούλει
μικρὸν
|
ἀφέλωμαι |
καὶ
τῶν
ὀφρύων;
~ΕΡΜΗΣ
~Μάλιστα· |
| [20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλὰ
καὶ
ταῦτα
|
ἄφες. |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Εἶεν.
τί
ἔτι;
πᾶν |
| [20] |
καὶ
τὴν
ὀργήν͵
καὶ
~ταῦτα
|
ἄφες. |
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ
~Ἰδού
σοι
ψιλός
εἰμι. |
| [20] |
ἡ
πόλις
ἐτίμησέν
με.
~ΕΡΜΗΣ
|
~Ἄφες |
ὑπὲρ
γῆς
τὸ
τρόπαιον·
ἐν |
| [20] |
~Εἶεν.
τί
ἔτι;
πᾶν
γὰρ
|
ἀφῆκα͵ |
ὡς
ὁρᾷς.
~ΕΡΜΗΣ
~Καὶ
τὴν |
| [12] |
κρατεῖν
ῥᾳδίως͵
πολὺ
τῆς
δόξης
|
ἀφῄρει |
τῶν
κατορθουμένων·
πᾶν
~γὰρ
ἐδόκει |
| [29] |
ὁμοίως
προφαίνομεν
καὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
|
~ἀφῃρήμεθα |
καὶ
τὰς
ῥῖνας
ἀποσεσιμώμεθα.
ὁ |
| [3] |
~μνημονεύοντες·
τοιγαροῦν
οἰμώξεσθε
πάντων
ἐκείνων
|
ἀφῃρημένοι. |
~ΚΡΟΙΣΟΣ
~Πολλῶν
γε͵
ὦ
θεοί͵ |
| [17] |
δὲ
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
ἐπωμοσάμην
|
~ἀφήσειν |
αὐτόν.
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Τί
οὖν
ἐγένετο; |
| [27] |
σὲ
τοιγαροῦν͵
ὦ
Δύσπαρι͵
οὐκ
|
ἀφήσω |
ποτὲ
ἀπὸ
τῶν
~χειρῶν.
~ΠΑΡΙΣ |
| [20] |
κἀκεῖνα
ὑπὸ
τῶν
παίδων
βάλλεται
|
ἀφθόνοις |
τοῖς
λίθοις·
~ἄλλοι
δὲ
Διόφαντον |
| [22] |
ὦ
βέλτιστε͵
καὶ
ταῦτα
γέρων
|
ἀφιγμένος; |
ἦ
που
βασιλεύς
τις
~ἦσθα; |
| [21] |
ὁ
Μοίριχος͵
εἰ
~προαποθάνοι͵
δεσπότην
|
ἀφιεὶς |
τῶν
ἑαυτοῦ
πάντων͵
Μοίριχον
δὲ |
| [22] |
χρὴ
καὶ
ἀποσκοπεῖν
πόρρωθεν
τοὺς
|
~ἀφικνουμένους. |
βαβαί͵
πολλοί
γε
καὶ
ποικίλοι |
| [14] |
νῦν
δὲ
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵
|
ἀφικνοῦνται |
ἡμῖν·
~εἰρήνη
γάρ.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἄμεινον |
| [13] |
ὅσην
~εὐδαιμονίαν
ὑπὲρ
γῆς
ἀπολιπὼν
|
ἀφῖξαι͵ |
σωματοφύλακας
καὶ
~ὑπασπιστὰς
καὶ
σατράπας |
| [28] |
ὑπέρογκον
ἦν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκοῦν
περίμεινον·
|
ἀφίξεται |
γὰρ
κἀκείνη
ποτὲ
καὶ
οὐδὲ |
| [26] |
μετὰ
μικρὸν
δὲ
καὶ
Ὀδυσσεὺς
|
ἀφίξεται |
πάντως.
φέρει
δὲ
~παραμυθίαν
καὶ |
| [18] |
διαθήκαις
οὐκ
οἶδα·
ἐγὼ
γοῦν
|
~ἄφνω |
ἀπέθανον
τοῦ
τέγους
μοι
ἐπιπεσόντος͵ |
| [8] |
τοῖς
~παροῦσι
καὶ
μηδὲν
αὐτῶν
|
ἀφόρητον |
οἴεσθαι.
~ΜΕΝΙΠΠΟΥ
ΚΑΙ
ΤΕΙΡΕΣΙΟΥ
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
| [9] |
γυναικεῖον͵
ὡς
ἀθλίας
οὔσας
καὶ
|
ἀφόρητόν |
τινα
τὸν
ἐκ
~τῶν
ὠδίνων |
| [19] |
τινα
ὥσπερ
ὁ
Φάων
τὴν
|
Ἀφροδίτην |
ἐκ
Χίου
~διεπόρθμευσας͵
εἶτά
σοι |
| [19] |
θαυμάσιε͵
ὅτι
παρὰ
τῆς
χρυσῆς
|
~Ἀφροδίτης |
ἦν.
~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ
~Ἀτάρ͵
ὦ
Σιμύλε͵ |
| [5] |
θαυμάζω͵
εἰ
μὴ
συνίεσαν
οἱ
|
Ἀχαιοὶ |
περὶ
~πράγματος
οὕτως
ὀλιγοχρονίου
καὶ |
| [30] |
ὁποῖος
ἦν͵
ὁπότε
συνεστράτευον
τοῖς
|
Ἀχαιοῖς. |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀνείρατά
μοι
λέγεις·
ἐγὼ |
| [26] |
δεδίασίν
με
οὔτε
οἱ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
θεραπεύουσιν͵
~ἰσηγορία
δὲ
ἀκριβὴς
καὶ |
| [28] |
ὁ
Ἰφίκλου
Φυλάκιος
συστρατιώτης
τῶν
|
~Ἀχαιῶν |
καὶ
πρῶτος
ἀποθανὼν
τῶν
ἐπ΄ |
| [20] |
~Σὺ
γάρ͵
ὦ
Μένιππε͵
οὐκ
|
ἄχθῃ |
ἀποθανών;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Πῶς͵
ὃς
ἔσπευσα |
| [26] |
ἐσθλός.
ταῦτά
~με
ἀνιᾷ
καὶ
|
ἄχθομαι͵ |
ὅτι
μὴ
θητεύω
ζῶν.
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ |
| [1] |
Λάκων,
πολλοὶ
δ'
εἰσὶ
καὶ
|
ἀχθόμενοι |
τῷ
~πράγματι
καὶ
οἰκτείροντες
τὴν |
| [29] |
τοῦτο
φῄς,
ὅτι
~μᾶλλον
ἡμῶν
|
ἀχθοφορεῖς |
ὑπὸ
τηλικούτοις
λίθοις
πιεζόμενος.
~ΜΑΥΣΩΛΟΣ
|
| [26] |
Ἀννίβας
οὐδὲ
οὗτος
~εὐκαταφρόνητος
ὤν.
|
~ΑΧΙΛΕΩΣ |
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οἷα
πρῴην͵ |
| [26] |
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΛΟΧΟΥ
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οἷα
πρῴην͵
|
Ἀχιλλεῦ͵ |
πρὸς
τὸν
Ὀδυσσέα
σοι
εἴρηται |
| [26] |
οὖν
ἄν
τις
πάθοι͵
ὦ
|
Ἀχιλλεῦ; |
ταῦτα
γὰρ
ἔδοξε
τῇ
φύσει͵ |
| [26] |
~ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
~Οὔκ͵
ἀλλ΄
ἀμείνους͵
ὦ
|
Ἀχιλλεῦ· |
τὸ
γὰρ
ἀνωφελὲς
τοῦ
λέγειν |
| [26] |
θητεύσοντας
ἀκλήροις
καὶ
ἀβίοις
ἀνδράσιν.
|
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ |
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵
ἐμὲ |
| [26] |
μετὰ
~τῆς
ἀγαθῆς
δόξης
θάνατον.
|
~ΑΧΙΛΛΕΥΣ |
~Ὦ
παῖ
Νέστορος͵
ἀλλὰ
τότε |
| [5] |
καὶ
Νάρκισσος
καὶ
Νιρεὺς
καὶ
|
Ἀχιλλεὺς |
καὶ
~Τυρὼ
καὶ
Ἑλένη
καὶ |
| [6] |
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
δὲ
|
Ἀχιλλεύς͵ |
οὗτος
δὲ
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος |
| [13] |
~Ἀλλὰ
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν
οὐκ
|
ἄχρηστόν |
σοι͵
ὦ
Ἀλέξανδρε͵
πρὸς
τὰ |
| [29] |
νήσους
δέ
τινας
ὑπηγαγόμην
καὶ
|
~ἄχρι |
Μιλήτου
ἐπέβην
τὰ
πολλὰ
τῆς |
| [22] |
βέλτιστος
Ἑρμῆς
~ἀράμενος
αὐτὸν
ἐκόμισεν
|
ἄχρι |
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
δὲ |
| [21] |
ὀβολὸν
~ἥξουσι
κομίζοντες
καὶ
τοῦτον
|
ἄχρι |
τοῦ
πορθμέως.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΥΣ |
| [22] |
Ἀρσάκης
ἐκ
τοῦ
~βουβῶνος
διαμπὰξ
|
ἄχρι |
ὑπὸ
τὴν
πυγήν.
ὁρᾷς
οἷόν |