HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Préface ou Bacchus

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ν  =  196 formes différentes pour 274 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[5]   Διόνυσος οὗτος; εἴποι τις  ἄν.   ὅτι μοι δοκοῦσι— καὶ πρὸς
[7]   τολμῶσι κατεχόμενοι τῷ Πανί, μακρὸν  ἂν   εἴη λέγειν· δ´ οἱ
[7]   λαλίστατος ἐξ ἀφωνοτάτου ἐστίν, οὐδ´  ἂν   ἐπιστομίσας παύσειας αὐτὸν μὴ οὐχὶ
[8]   καὶ μὰ τὸν Δί´ οὐκ  ἂν   ἔτι ἐπαγάγοιμι τὸ ἐπιμύθιον· ὁρᾶτε
[7]   τοῦ ὕδατος, οὐκ ἀλλότριον εἰπεῖν·  ἐπειδὰν   πίῃ γέρων καὶ κατάσχῃ
[7]   μὲν οὖν πάσχουσιν οἱ παῖδες  ἐπειδὰν   πίωσιν, οἷα οἱ ἄνδρες
[2]   ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγον τὴν  παρειὰν   χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ
[7]   ἀποχρήσει σοι κύκνοις κατὰ τὴν  ἡλικίαν   εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές τι
[6]   οὐχ ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ καθ´  ἡλικίαν,   τὰ μὲν μειράκια τῆς τῶν
[1]   ~Ὅτε Διόνυσος ἐπ´ Ἰνδοὺς  στρατιὰν   ἤλασε κωλύει γὰρ οὐδέν, οἶμαι,
[5]   καὶ πρὸς Χαρίτων μή με  κορυβαντιᾶν   τελέως μεθύειν ὑπολάβητε, εἰ
[3]   πλησίον γένοιντο, σφίσι δὲ καὶ  νικᾶν   αἰσχρὸν ἐδόκει καὶ φονεύειν γύναια
[1]   τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἐκεῖ, ὥστε  καταγελᾶν   ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν
[1]   ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν  τόλμαν   αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ τῶν
[5]   πεπιστεύκασιν, οὐκ οἶδ´ τι  δόξαν   αὐτοῖς ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ μὲν
[2]   τὰς κόμας, ὁπότε προσίοι, καὶ  βοᾶν   εὐοῖ· τοῦτο δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι
[4]   Σιληνός, τοῦ εὐωνύμου δὲ  Πὰν   ἡγοῦντο· λοχαγοὶ δὲ καὶ ταξίαρχοι
[3]   πυρπολῶν θεὸς ἤδη τὴν  χώραν   καὶ πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων καὶ
[3]   τὰς ὕλας καὶ ἐν βραχεῖ  πᾶσαν   τὴν Ἰνδικὴν φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον
[3]   τοὺς πύργους ἀναθέμενοι ἐπ´ αὐτοὺς  ἀντεπεξῄεσαν,   καταφρονοῦντες μὲν καὶ τότε, ὀργιζόμενοι
[4]   δὲ καὶ ταξίαρχοι οἱ Σάτυροι  ἐγκαθειστήκεσαν·   καὶ τὸ μὲν σύνθημα ἦν
[4]   ὑπομείναντες, καὶ τέλος κατὰ κράτος  ἑαλώκεσαν   καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν
[4]   καὶ αἱ Μαινάδες σὺν ὀλολυγῇ  ἐνεπήδησαν   αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι κἀκ τῶν
[7]   δ´ οἱ γέροντες ποιοῦσιν,  ὅταν   μεθυσθῶσιν τοῦ ὕδατος, οὐκ ἀλλότριον
[3]   καὶ ἀνάπτων τὰς ὕλας καὶ  ἐν   βραχεῖ πᾶσαν τὴν Ἰνδικὴν φλογὸς
[6]   φίλον. Ἐγὼ δέ, ἐπειδήπερ ἔτι  ἐν   Ἰνδοῖς ἐσμέν, ἐθέλω καὶ ἄλλο
[6]   αὐτό, οὐδ´ ὧν ποιοῦμεν ἀλλότριον.  ἐν   Ἰνδοῖς τοῖς Μαχλαίοις, οἳ τὰ
[2]   ἐπ´ ὄνου τὰ πολλὰ ἱππεύοντα,  ἐν   κροκωτῷ καὶ τοῦτον, πάνυ πιθανόν
[6]   καθήκουσι, παρὰ τούτοις ἄλσος ἐστὶν  ἐν   περιφράκτῳ, οὐ πάνυ μεγάλῳ χωρίῳ,
[2]   ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν κόμην ἀναδεδεμένον,  ἐν   πορφυρίδι καὶ χρυσῇ ἐμβάδι· ὑποστρατηγεῖν
[5]   οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς  οὐδὲν   δέον παρέχειν τὰ ὦτα κώμοις
[1]   Ἰνδοὺς στρατιὰν ἤλασε κωλύει γὰρ  οὐδέν,   οἶμαι, καὶ μῦθον ὑμῖν διηγήσασθαι
[6]   ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί τι τῶν  ἐκεῖθεν,   οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ´ αὐτό, οὐδ´
[2]   δὲ τεράστιον ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ  νέρθεν   ἐοικότα, κομήτην τὰ σκέλη, κέρατα
[7]   ἐπίτροχον συνάπτουσιν ἄχρι βαθείας ἑσπέρας.  τοὐντεῦθεν   δὲ ἤδη ἀφεθείσης αὐτοῖς τῆς
[1]   αὐτῷ καὶ οἱ λόχοι γυναῖκες  εἶεν   ἔκφρονες καὶ μεμηνυῖαι, κιττῷ ἐστεμμέναι,
[7]   ἐστι καὶ καρηβαροῦντι καὶ βεβαπτισμένῳ  ἔοικεν,   εἶτα ἄφνω φωνή τε λαμπρὰ
[4]   Διόνυσος δὲ τὸ μέσον  μὲν   αὐτὸς εἶχε, τοῦ κέρως δὲ
[4]   ἐγένοντο καὶ εἶδον ἀλλήλους, οἱ  μὲν   Ἰνδοὶ προτάξαντες τοὺς ἐλέφαντας ἐπῆγον
[3]   ἀναθέμενοι ἐπ´ αὐτοὺς ἀντεπεξῄεσαν, καταφρονοῦντες  μὲν   καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ὅμως
[6]   ἅπαντες, ἀλλὰ καθ´ ἡλικίαν, τὰ  μὲν   μειράκια τῆς τῶν Σατύρων, οἱ
[4]   κέρως δὲ αὐτῷ τοῦ δεξιοῦ  μὲν   Σιληνός, τοῦ εὐωνύμου δὲ
[5]   δόξαν αὐτοῖς ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ  μὲν   οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς
[6]   ἡμῶν ἐρεῖν τὸ εὐοῖ. ~οὗτοι  μὲν   οὖν— ἐλεύθερον γὰρ ἀκοή— ποιούντων
[7]   Σιληνοῦ οἱ κατ´ ἐμέ. ~Ἃ  μὲν   οὖν πάσχουσιν οἱ παῖδες ἐπειδὰν
[6]   καλλίστου καὶ διειδεστάτου ὕδατος,  μὲν   Σατύρων, δὲ Πανός,
[2]   γεννηθεῖσιν ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ τὸν  μὲν   στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι
[4]   οἱ Σάτυροι ἐγκαθειστήκεσαν· καὶ τὸ  μὲν   σύνθημα ἦν ἅπασι τὸ εὐοῖ.
[2]   βαθυπώγωνα, ὀργίλον καὶ θυμικόν, θατέρᾳ  μὲν   σύριγγα φέροντα, τῇ δεξιᾷ δὲ
[8]   τῷ μύθῳ ἔοικα. ὥστε ἢν  μέν   τι παραπαίωμεν, μέθη αἰτία·
[2]   ἐμβάδι· ὑποστρατηγεῖν δὲ δύο, ἕνα  μέν   τινα βραχύν, πρεσβύτην, ὑπόπαχυν, προγάστορα,
[1]   στρατιᾶς αὐτοῦ ἀγγελλόντων, ὡς  μὲν   φάλαγξ αὐτῷ καὶ οἱ λόχοι
[6]   δέ, ἐπειδήπερ ἔτι ἐν Ἰνδοῖς  ἐσμέν,   ἐθέλω καὶ ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί
[6]   ἀπροσδιόνυσον οὐδ´ αὐτό, οὐδ´ ὧν  ποιοῦμεν   ἀλλότριον. ἐν Ἰνδοῖς τοῖς Μαχλαίοις,
[8]   ἔοικα. ὥστε ἢν μέν τι  παραπαίωμεν,   μέθη αἰτία· εἰ δὲ
[7]   πέρυσι λέγοντα μέθη αὐτὸν  κατέλιπεν.   ~Ταῦτά μοι κατὰ τὸν Μῶμον
[7]   τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω εἶπον·  ἢν   γὰρ ἀτελῆ γέρων μεταξὺ
[5]   ἀλλὰ θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖς, ὅτι  ἢν   καὶ νῦν ὡς πρότερόν ποτε
[8]   τι τῷ μύθῳ ἔοικα. ὥστε  ἢν   μέν τι παραπαίωμεν, μέθη
[4]   ἐγκαθειστήκεσαν· καὶ τὸ μὲν σύνθημα  ἦν   ἅπασι τὸ εὐοῖ. εὐθὺς δὲ
[8]   τὰ λεγόμενα, Σιληνὸς ἄρα  ἦν   ἵλεως.
[3]   καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν τὴν  Ἰνδικὴν   φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ τι
[2]   φέροντα, τῇ δεξιᾷ δὲ ῥάβδον  καμπύλην   ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα ὅλον τὸ
[2]   κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν  κόμην   ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι καὶ χρυσῇ
[3]   καὶ φονεύειν γύναια μεμηνότα καὶ  θηλυμίτρην   ἄρχοντα καὶ μεθύον σμικρὸν γερόντιον
[4]   καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντες ὡς οὐκ  ἐχρῆν   ἀπὸ τῆς πρώτης ἀκοῆς καταφρονεῖν
[5]   ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ μὲν οὐδὲ  τὴν   ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν δέον
[7]   οὐδ´ ἀποχρήσει σοι κύκνοις κατὰ  τὴν   ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές
[3]   ὕλας καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν  τὴν   Ἰνδικὴν φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ
[2]   χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ  τὴν   κόμην ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι καὶ
[2]   ἀγένειον ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγον  τὴν   παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον,
[5]   καὶ νῦν ὡς πρότερόν ποτε  τὴν   τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ
[1]   καταγελᾶν ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν  τὴν   τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ
[4]   Ἰνδοὶ προτάξαντες τοὺς ἐλέφαντας ἐπῆγον  τὴν   φάλαγγα, Διόνυσος δὲ τὸ
[3]   ἤγγελτο πυρπολῶν θεὸς ἤδη  τὴν   χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων
[2]   ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ τὸν μὲν  στρατηλάτην   αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι παρδάλεων
[3]   αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν ἀγένειον ἐκεῖνον  στρατηλάτην.   ~ἐπεὶ δὲ πλησίον ἐγένοντο καὶ
[5]   νῦν ὡς πρότερόν ποτε τὴν  τελετὴν   ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ ἀναμνησθῶσιν
[2]   ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα,  κομήτην   τὰ σκέλη, κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα,
[2]   δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι αὐτῶν τὸν  δεσπότην.   τὰς δ´ οὖν ποίμνας διηρπάσθαι
[2]   δύο, ἕνα μέν τινα βραχύν,  πρεσβύτην,   ὑπόπαχυν, προγάστορα, ῥινόσιμον, ὦτα μεγάλα
[3]   μεθύον σμικρὸν γερόντιον καὶ ἡμίτραγον  στρατιώτην   ἄλλον καὶ γυμνήτας ὀρχηστάς, πάντας
[5]   ἐμοῦ οἱ μὲν οὐδὲ τὴν  ἀρχὴν   ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν δέον παρέχειν
[2]   καὶ τοῦτον, πάνυ πιθανόν τινα  συνταγματάρχην   αὐτοῦ ἕτερον δὲ τεράστιον ἄνθρωπον,
[3]   ὡς τὸ εἰκός, καὶ οὐδ´  ἀντεπεξάγειν   παρατάττεσθαι ἠξίουν, ἀλλ´ εἴπερ
[7]   τῷ Πανί, μακρὸν ἂν εἴη  λέγειν·   δ´ οἱ γέροντες ποιοῦσιν,
[2]   ἐν πορφυρίδι καὶ χρυσῇ ἐμβάδι·  ὑποστρατηγεῖν   δὲ δύο, ἕνα μέν τινα
[5]   πρότερόν ποτε τὴν τελετὴν ἐθελήσωσιν  ἐπιδεῖν   πολλάκις καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ
[1]   ὥστε καταγελᾶν ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ  ἐλεεῖν   τὴν τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου
[2]   καὶ βοᾶν εὐοῖ· τοῦτο δ´  εἰκάζειν   καλεῖσθαι αὐτῶν τὸν δεσπότην. τὰς
[7]   ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ πέρας αὐτὸν  ἐπεξελθεῖν,   ἐς νέωτα πιὼν αὖθις ἐκεῖνα
[2]   γύναια δὲ φοβεῖσθαι αὐτὸν καὶ  σείειν   ἠνεμωμένας τὰς κόμας, ὁπότε προσίοι,
[7]   παύσειας αὐτὸν μὴ οὐχὶ συνεχῆ  λαλεῖν   καὶ ῥήσεις μακρὰς συνείρειν. συνετὰ
[5]   κιττοῦ σίδηρον εὑρόντες οὐδ´ οὕτως  ἐπαινεῖν   τολμῶσι τῷ παραδόξῳ τοῦ πράγματος
[4]   ἐχρῆν ἀπὸ τῆς πρώτης ἀκοῆς  καταφρονεῖν   ξένων στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς
[7]   μεθυσθῶσιν τοῦ ὕδατος, οὐκ ἀλλότριον  εἰπεῖν·   ἐπειδὰν πίῃ γέρων καὶ
[5]   αὐτοὺς καὶ πολλάκις μεθ´ ἡμῶν  ἐρεῖν   τὸ εὐοῖ. ~οὗτοι μὲν οὖν—
[7]   συνεχῆ λαλεῖν καὶ ῥήσεις μακρὰς  συνείρειν.   συνετὰ μέντοι πάντα καὶ κόσμια
[3]   ἀλλ´ εἴπερ ἄρα, τὰς γυναῖκας  ἐπαφήσειν   αὐτοῖς, εἰ πλησίον γένοιντο, σφίσι
[5]   κόρον τοῦ κρατῆρος τούτου, ἔτι  βακχεύσειν   καὶ αὐτοὺς καὶ πολλάκις μεθ´
[3]   καὶ νικᾶν αἰσχρὸν ἐδόκει καὶ  φονεύειν   γύναια μεμηνότα καὶ θηλυμίτρην ἄρχοντα
[5]   μή με κορυβαντιᾶν τελέως  μεθύειν   ὑπολάβητε, εἰ τἀμὰ εἰκάζω τοῖς
[5]   ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν δέον  παρέχειν   τὰ ὦτα κώμοις γυναικείοις καὶ
[5]   εἰκάζω τοῖς θεοῖς— ὅμοιόν τι  πάσχειν   οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς καινοὺς
[1]   γὰρ οὐδέν, οἶμαι, καὶ μῦθον  ὑμῖν   διηγήσασθαι Βακχικόν— φασὶν οὕτω καταφρονῆσαι
[6]   Ἰνδοῖς ἐσμέν, ἐθέλω καὶ ἄλλο  ὑμῖν   διηγήσασθαί τι τῶν ἐκεῖθεν, οὐκ
[5]   παρ´ ἡμῶν ἀκούσεσθαι— τοιαῦτα γὰρ  πεπιστεύκασιν,   οὐκ οἶδ´ τι δόξαν
[1]   καὶ μῦθον ὑμῖν διηγήσασθαι Βακχικόν—  φασὶν   οὕτω καταφρονῆσαι αὐτοῦ τὰ πρῶτα
[1]   ἔχοντας, κεράστας, οἷα τοῖς ἄρτι  γεννηθεῖσιν   ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ τὸν μὲν
[6]   καὶ ἄμπελοι σύσκιον αὐτὸ ἀκριβῶς  ποιοῦσιν.   ἐνταῦθα πηγαί εἰσι τρεῖς καλλίστου
[7]   λέγειν· δ´ οἱ γέροντες  ποιοῦσιν,   ὅταν μεθυσθῶσιν τοῦ ὕδατος, οὐκ
[7]   τεττιγῶδές τι πυκνὸν καὶ ἐπίτροχον  συνάπτουσιν   ἄχρι βαθείας ἑσπέρας. τοὐντεῦθεν δὲ
[7]   κατ´ ἐμέ. ~Ἃ μὲν οὖν  πάσχουσιν   οἱ παῖδες ἐπειδὰν πίωσιν,
[5]   τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ  ἀναμνησθῶσιν   οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν
[7]   δ´ οἱ γέροντες ποιοῦσιν, ὅταν  μεθυσθῶσιν   τοῦ ὕδατος, οὐκ ἀλλότριον εἰπεῖν·
[7]   οὖν πάσχουσιν οἱ παῖδες ἐπειδὰν  πίωσιν,   οἷα οἱ ἄνδρες τολμῶσι
[5]   ὡς πρότερόν ποτε τὴν τελετὴν  ἐθελήσωσιν   ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ
[5]   τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ  καταφρονήσωσιν   τῶν Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι
[6]   Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ τούτοις ἄλσος  ἐστὶν   ἐν περιφράκτῳ, οὐ πάνυ μεγάλῳ
[7]   αὐτῷ καὶ λαλίστατος ἐξ ἀφωνοτάτου  ἐστίν,   οὐδ´ ἂν ἐπιστομίσας παύσειας αὐτὸν
[7]   ἀτελῆ γέρων μεταξὺ καταλίπῃ  ὃν   διεξῄει τὸν λόγον, δύντος ἡλίου
[3]   καὶ μεθύον σμικρὸν γερόντιον καὶ  ἡμίτραγον   στρατιώτην ἄλλον καὶ γυμνήτας ὀρχηστάς,
[4]   μὲν Ἰνδοὶ προτάξαντες τοὺς ἐλέφαντας  ἐπῆγον   τὴν φάλαγγα, Διόνυσος δὲ
[2]   ὑπεζευγμένων, ἀγένειον ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´  ὀλίγον   τὴν παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις
[7]   μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει τὸν  λόγον,   δύντος ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ πέρας
[4]   αὐτίκα ἐγκλίναντες σὺν οὐδενὶ κόσμῳ  ἔφευγον   οὐδ´ ἐντὸς βέλους γενέσθαι ὑπομείναντες,
[2]   σύριγγα φέροντα, τῇ δεξιᾷ δὲ  ῥάβδον   καμπύλην ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα ὅλον
[2]   ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα ὅλον τὸ  στρατόπεδον,   καὶ τὰ γύναια δὲ φοβεῖσθαι
[4]   ~ἐπεὶ δὲ πλησίον ἐγένοντο καὶ  εἶδον   ἀλλήλους, οἱ μὲν Ἰνδοὶ προτάξαντες
[5]   τὴν ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν  δέον   παρέχειν τὰ ὦτα κώμοις γυναικείοις
[1]   τις μόνον προσάψαιτο— ἀσπίσι γὰρ  εἴκαζον,   οἶμαι, τὰ τύμπανα— ὀλίγους δέ
[1]   κωλύει γὰρ οὐδέν, οἶμαι, καὶ  μῦθον   ὑμῖν διηγήσασθαι Βακχικόν— φασὶν οὕτω
[7]   μέθης σιωπῶσι καὶ πρὸς τὸ  ἀρχαῖον   ἀνατρέχουσι. τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω
[2]   ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι παρδάλεων ὑπεζευγμένων,  ἀγένειον   ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγον τὴν
[3]   συντρῖψαι σπεύδοντες αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν  ἀγένειον   ἐκεῖνον στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ πλησίον
[4]   λαβὼν τὸ κέρας ἐπηύλει τὸ  ὄρθιον   καὶ τοῦ Σιληνοῦ ὄνος
[8]   οὐκ ἂν ἔτι ἐπαγάγοιμι τὸ  ἐπιμύθιον·   ὁρᾶτε γὰρ ἤδη καθ´
[6]   κιττὸς γὰρ πολὺς καὶ ἄμπελοι  σύσκιον   αὐτὸ ἀκριβῶς ποιοῦσιν. ἐνταῦθα πηγαί
[4]   καὶ τοῦ Σιληνοῦ ὄνος  ἐνυάλιόν   τι ὠγκήσατο καὶ αἱ Μαινάδες
[5]   τῶν λόγων τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις,  οἷον   καὶ πρὸς τοὺς ἐμούς· οἰόμενοι
[5]   εἰ τἀμὰ εἰκάζω τοῖς θεοῖς—  ὅμοιόν   τι πάσχειν οἱ πολλοὶ πρὸς
[7]   ὅταν μεθυσθῶσιν τοῦ ὕδατος, οὐκ  ἀλλότριον   εἰπεῖν· ἐπειδὰν πίῃ γέρων
[6]   οὐδ´ αὐτό, οὐδ´ ὧν ποιοῦμεν  ἀλλότριον.   ἐν Ἰνδοῖς τοῖς Μαχλαίοις, οἳ
[3]   τὰς γυναῖκας ἐπαφήσειν αὐτοῖς, εἰ  πλησίον   γένοιντο, σφίσι δὲ καὶ νικᾶν
[4]   ἀγένειον ἐκεῖνον στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ  πλησίον   ἐγένοντο καὶ εἶδον ἀλλήλους, οἱ
[3]   θηλυμίτρην ἄρχοντα καὶ μεθύον σμικρὸν  γερόντιον   καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην ἄλλον καὶ
[2]   τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ ἕτερον δὲ  τεράστιον   ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα,
[3]   φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ τι  Διονυσιακὸν   τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ
[4]   ἐπαταγεῖτο καὶ τὰ κύμβαλα τὸ  πολεμικὸν   ἐσήμαινε καὶ τῶν Σατύρων τις
[2]   κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα, ὀργίλον καὶ  θυμικόν,   θατέρᾳ μὲν σύριγγα φέροντα, τῇ
[1]   οἶμαι, καὶ μῦθον ὑμῖν διηγήσασθαι  Βακχικόν—   φασὶν οὕτω καταφρονῆσαι αὐτοῦ τὰ
[2]   τὰ σκέλη, κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα,  ὀργίλον   καὶ θυμικόν, θατέρᾳ μὲν σύριγγα
[6]   ἀκοή— ποιούντων τι καὶ  φίλον.   Ἐγὼ δέ, ἐπειδήπερ ἔτι ἐν
[3]   σμικρὸν γερόντιον καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην  ἄλλον   καὶ γυμνήτας ὀρχηστάς, πάντας γελοίους.
[1]   τοὺς ἐκεῖ, ὥστε καταγελᾶν ἐπιόντος,  μᾶλλον   δὲ ἐλεεῖν τὴν τόλμαν αὐτίκα
[2]   ῥάβδον καμπύλην ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα  ὅλον   τὸ στρατόπεδον, καὶ τὰ γύναια
[3]   πᾶσαν τὴν Ἰνδικὴν φλογὸς ἐμπεπληκώς—  ὅπλον   γάρ τι Διονυσιακὸν τὸ πῦρ,
[2]   τινα βραχύν, πρεσβύτην, ὑπόπαχυν, προγάστορα,  ῥινόσιμον,   ὦτα μεγάλα ὄρθια ἔχοντα, ὑπότρομον,
[2]   ῥινόσιμον, ὦτα μεγάλα ὄρθια ἔχοντα,  ὑπότρομον,   νάρθηκι ἐπερειδόμενον, ἐπ´ ὄνου τὰ
[8]   κατέλιπεν. ~Ταῦτά μοι κατὰ τὸν  Μῶμον   εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω, καὶ μὰ
[3]   τοῦ κεραυνοῦ— ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ  ἀνελάμβανον   τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἐλέφαντας
[6]   βλέποις, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸς τὸν  Ὠκεανὸν   καθήκουσι, παρὰ τούτοις ἄλσος ἐστὶν
[2]   ἐν κροκωτῷ καὶ τοῦτον, πάνυ  πιθανόν   τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ ἕτερον δὲ
[2]   βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν κόμην  ἀναδεδεμένον,   ἐν πορφυρίδι καὶ χρυσῇ ἐμβάδι·
[2]   μεγάλα ὄρθια ἔχοντα, ὑπότρομον, νάρθηκι  ἐπερειδόμενον,   ἐπ´ ὄνου τὰ πολλὰ ἱππεύοντα,
[2]   τῇ δεξιᾷ δὲ ῥάβδον καμπύλην  ἐπηρμένον   καὶ περισκιρτῶντα ὅλον τὸ στρατόπεδον,
[2]   τὴν παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις  ἐστεφανωμένον,   μίτρᾳ τὴν κόμην ἀναδεδεμένον, ἐν
[7]   κόσμια καὶ κατὰ τὸν Ὁμήρου  ἐκεῖνον   ῥήτορα· νιφάδεσσι γὰρ ἐοικότα χειμερίῃσι
[3]   σπεύδοντες αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν ἀγένειον  ἐκεῖνον   στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ πλησίον ἐγένοντο
[7]   εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές τι  πυκνὸν   καὶ ἐπίτροχον συνάπτουσιν ἄχρι βαθείας
[1]   πελτάρια κοῦφα, βομβοῦντα, εἴ τις  μόνον   προσάψαιτο— ἀσπίσι γὰρ εἴκαζον, οἶμαι,
[7]   ἀνατρέχουσι. τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω  εἶπον·   ἢν γὰρ ἀτελῆ γέρων
[2]   συνταγματάρχην αὐτοῦ ἕτερον δὲ τεράστιον  ἄνθρωπον,   τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα, κομήτην
[6]   τὸ εὐοῖ. ~οὗτοι μὲν οὖν—  ἐλεύθερον   γὰρ ἀκοή— ποιούντων τι
[2]   πάνυ πιθανόν τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ  ἕτερον   δὲ τεράστιον ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ
[5]   ὅτι ἢν καὶ νῦν ὡς  πρότερόν   ποτε τὴν τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν
[5]   τι ἥκοντες ἀντὶ τοῦ κιττοῦ  σίδηρον   εὑρόντες οὐδ´ οὕτως ἐπαινεῖν τολμῶσι
[4]   τῶν θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι τὸν  σίδηρον.   οἱ Ἰνδοὶ δὲ καὶ οἱ
[7]   ἄνδρες τολμῶσι κατεχόμενοι τῷ Πανί,  μακρὸν   ἂν εἴη λέγειν· δ´
[3]   καὶ θηλυμίτρην ἄρχοντα καὶ μεθύον  σμικρὸν   γερόντιον καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην ἄλλον
[5]   καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐς  κόρον   τοῦ κρατῆρος τούτου, ἔτι βακχεύσειν
[7]   φωνή τε λαμπρὰ καὶ φθέγμα  τορὸν   καὶ πνεῦμα λιγυρὸν ἐγγίγνεται αὐτῷ
[2]   ἐπ´ ὀλίγον τὴν παρειὰν χνοῶντα,  κερασφόρον,   βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν κόμην
[7]   καὶ φθέγμα τορὸν καὶ πνεῦμα  λιγυρὸν   ἐγγίγνεται αὐτῷ καὶ λαλίστατος ἐξ
[3]   γένοιντο, σφίσι δὲ καὶ νικᾶν  αἰσχρὸν   ἐδόκει καὶ φονεύειν γύναια μεμηνότα
[4]   φάλαγγα, Διόνυσος δὲ τὸ  μέσον   μὲν αὐτὸς εἶχε, τοῦ κέρως
[5]   στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς τὸν  Διόνυσον   Διόνυσος οὗτος; εἴποι τις
[6]   διηγήσασθαί τι τῶν ἐκεῖθεν, οὐκ  ἀπροσδιόνυσον   οὐδ´ αὐτό, οὐδ´ ὧν ποιοῦμεν
[3]   καὶ συντρῖψαι σπεύδοντες αὐτῷ στρατοπέδῳ  τὸν   ἀγένειον ἐκεῖνον στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ
[2]   τοῦτο δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι αὐτῶν  τὸν   δεσπότην. τὰς δ´ οὖν ποίμνας
[8]   εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω, καὶ μὰ  τὸν   Δί´ οὐκ ἂν ἔτι ἐπαγάγοιμι
[5]   ξένων στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς  τὸν   Διόνυσον Διόνυσος οὗτος; εἴποι
[7]   γέρων μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει  τὸν   λόγον, δύντος ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ
[2]   ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ  τὸν   μὲν στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος
[8]   αὐτὸν κατέλιπεν. ~Ταῦτά μοι κατὰ  τὸν   Μῶμον εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω, καὶ
[7]   πάντα καὶ κόσμια καὶ κατὰ  τὸν   Ὁμήρου ἐκεῖνον ῥήτορα· νιφάδεσσι γὰρ
[4]   κἀκ τῶν θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι  τὸν   σίδηρον. οἱ Ἰνδοὶ δὲ καὶ
[6]   αὐτοῦ βλέποις, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸς  τὸν   Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ τούτοις ἄλσος
[7]   τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι. τὸ μέντοι  παραδοξότατον   οὐδέπω εἶπον· ἢν γὰρ ἀτελῆ
[7]   δύντος ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ πέρας  αὐτὸν   ἐπεξελθεῖν, ἐς νέωτα πιὼν αὖθις
[2]   ὑποφύεται. ~καὶ τὸν μὲν στρατηλάτην  αὐτὸν   ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι παρδάλεων ὑπεζευγμένων,
[2]   καὶ τὰ γύναια δὲ φοβεῖσθαι  αὐτὸν   καὶ σείειν ἠνεμωμένας τὰς κόμας,
[7]   πέρυσι λέγοντα μέθη  αὐτὸν   κατέλιπεν. ~Ταῦτά μοι κατὰ τὸν
[7]   ἐστίν, οὐδ´ ἂν ἐπιστομίσας παύσειας  αὐτὸν   μὴ οὐχὶ συνεχῆ λαλεῖν καὶ
[7]   πίῃ γέρων καὶ κατάσχῃ  αὐτὸν   Σιληνός, αὐτίκα ἐπὶ πολὺ
[8]   μοι κατὰ τὸν Μῶμον εἰς  ἐμαυτὸν   ἀπεσκώφθω, καὶ μὰ τὸν Δί´
[2]   πολλὰ ἱππεύοντα, ἐν κροκωτῷ καὶ  τοῦτον,   πάνυ πιθανόν τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ
[3]   μεμηνότα καὶ θηλυμίτρην ἄρχοντα καὶ  μεθύον   σμικρὸν γερόντιον καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην
[1]   ὑπὸ τῶν ἐλεφάντων, εἰ ἀντιτάξαιτο·  ἤκουον   γάρ, οἶμαι, τῶν σκοπῶν ἀλλόκοτα
[7]   ἀλλὰ τεττιγῶδές τι πυκνὸν καὶ  ἐπίτροχον   συνάπτουσιν ἄχρι βαθείας ἑσπέρας. τοὐντεῦθεν
[3]   γάρ τι Διονυσιακὸν τὸ πῦρ,  πατρῷον   αὐτῷ κἀκ τοῦ κεραυνοῦ— ἐνταῦθα
[5]   ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖς, ὅτι ἢν καὶ  νῦν   ὡς πρότερόν ποτε τὴν τελετὴν
[6]   ἐρεῖν τὸ εὐοῖ. ~οὗτοι μὲν  οὖν—   ἐλεύθερον γὰρ ἀκοή— ποιούντων
[7]   οἱ κατ´ ἐμέ. ~Ἃ μὲν  οὖν   πάσχουσιν οἱ παῖδες ἐπειδὰν πίωσιν,
[2]   αὐτῶν τὸν δεσπότην. τὰς δ´  οὖν   ποίμνας διηρπάσθαι ἤδη ὑπὸ τῶν
[3]   καὶ οὐδ´ ἀντεπεξάγειν παρατάττεσθαι  ἠξίουν,   ἀλλ´ εἴπερ ἄρα, τὰς γυναῖκας
[6]   τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ κατὰ  ῥοῦν   αὐτοῦ βλέποις, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸς
[4]   τι ὠγκήσατο καὶ αἱ Μαινάδες  σὺν   ὀλολυγῇ ἐνεπήδησαν αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι
[4]   οἱ ἐλέφαντες αὐτῶν αὐτίκα ἐγκλίναντες  σὺν   οὐδενὶ κόσμῳ ἔφευγον οὐδ´ ἐντὸς
[2]   ἕνα μέν τινα βραχύν, πρεσβύτην,  ὑπόπαχυν,   προγάστορα, ῥινόσιμον, ὦτα μεγάλα ὄρθια
[2]   δὲ δύο, ἕνα μέν τινα  βραχύν,   πρεσβύτην, ὑπόπαχυν, προγάστορα, ῥινόσιμον, ὦτα
[6]   οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ´ αὐτό, οὐδ´  ὧν   ποιοῦμεν ἀλλότριον. ἐν Ἰνδοῖς τοῖς
[4]   ἐσήμαινε καὶ τῶν Σατύρων τις  λαβὼν   τὸ κέρας ἐπηύλει τὸ ὄρθιον
[3]   τὴν χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδρους  καταφλέγων   καὶ ἀνάπτων τὰς ὕλας καὶ
[6]   τῷ θεῷ, καὶ πίνουσι τῶν  πηγῶν,   οὐχ ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ καθ´
[5]   πολλοὶ πρὸς τοὺς καινοὺς τῶν  λόγων   τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον καὶ
[4]   τῆς πρώτης ἀκοῆς καταφρονεῖν ξένων  στρατοπέδων.   ~Ἀλλὰ τί πρὸς τὸν Διόνυσον
[2]   στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι  παρδάλεων   ὑπεζευγμένων, ἀγένειον ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´
[7]   πέρας αὐτὸν ἐπεξελθεῖν, ἐς νέωτα  πιὼν   αὖθις ἐκεῖνα συνάπτει πέρυσι
[2]   ποίμνας διηρπάσθαι ἤδη ὑπὸ τῶν  γυναικῶν   καὶ διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα τὰ
[3]   καὶ βασιλεῦς αὐτῶν ἀκούοντες  ἐγέλων,   ὡς τὸ εἰκός, καὶ οὐδ´
[3]   πάντας γελοίους. ἐπεὶ δὲ ἤγγελτο  πυρπολῶν   θεὸς ἤδη τὴν χώραν
[5]   τινα καὶ κομιδῇ κωμικὰ παρ´  ἡμῶν   ἀκούσεσθαι— τοιαῦτα γὰρ πεπιστεύκασιν, οὐκ
[5]   καὶ αὐτοὺς καὶ πολλάκις μεθ´  ἡμῶν   ἐρεῖν τὸ εὐοῖ. ~οὗτοι μὲν
[5]   καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται  κώμων   κοινῶν τῶν τότε καιρῶν καὶ
[2]   αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος ὀχεῖσθαι παρδάλεων  ὑπεζευγμένων,   ἀγένειον ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγον
[4]   αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν τέως  καταγελωμένων,   ἔργῳ μαθόντες ὡς οὐκ ἐχρῆν
[4]   ἀπὸ τῆς πρώτης ἀκοῆς καταφρονεῖν  ξένων   στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς τὸν
[5]   μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων καὶ  Σιληνῶν,   πίωσι δὲ ἐς κόρον τοῦ
[5]   ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων  κοινῶν   τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ
[1]   ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ, οἶμαι, τῶν  σκοπῶν   ἀλλόκοτα ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς αὐτοῦ
[7]   ἀλλότριον εἰπεῖν· ἐπειδὰν πίῃ  γέρων   καὶ κατάσχῃ αὐτὸν Σιληνός,
[7]   εἶπον· ἢν γὰρ ἀτελῆ  γέρων   μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει τὸν
[5]   συμπόται κώμων κοινῶν τῶν τότε  καιρῶν   καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων
[4]   δράκοντας ὑπεζωσμέναι κἀκ τῶν θύρσων  ἄκρων   ἀπογυμνοῦσαι τὸν σίδηρον. οἱ Ἰνδοὶ
[5]   παραδόξῳ τοῦ πράγματος τεθορυβημένοι. ἀλλὰ  θαρρῶν   ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖς, ὅτι ἢν καὶ
[6]   καὶ διειδεστάτου ὕδατος, μὲν  Σατύρων,   δὲ Πανός, δὲ
[5]   καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν  Σατύρων   καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐς
[6]   τὰ μὲν μειράκια τῆς τῶν  Σατύρων,   οἱ ἄνδρες δὲ τῆς Πανικῆς,
[4]   τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ τῶν  Σατύρων   τις λαβὼν τὸ κέρας ἐπηύλει
[6]   καὶ πίνουσι τῶν πηγῶν, οὐχ  ἁπασῶν   ἅπαντες, ἀλλὰ καθ´ ἡλικίαν, τὰ
[4]   αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι κἀκ τῶν  θύρσων   ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι τὸν σίδηρον. οἱ
[2]   οὖν ποίμνας διηρπάσθαι ἤδη ὑπὸ  τῶν   γυναικῶν καὶ διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα
[6]   καὶ ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί τι  τῶν   ἐκεῖθεν, οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ´ αὐτό,
[1]   τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ  τῶν   ἐλεφάντων, εἰ ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ,
[5]   καὶ σκιρτήμασι σατυρικοῖς καταβάντας ἀπὸ  τῶν   ἐλεφάντων, οἱ δὲ ὡς ἐπὶ
[4]   ἐνεπήδησαν αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι κἀκ  τῶν   θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι τὸν σίδηρον.
[5]   οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς καινοὺς  τῶν   λόγων τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον
[6]   ἑορτάζοντες τῷ θεῷ, καὶ πίνουσι  τῶν   πηγῶν, οὐχ ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ
[5]   τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν  τῶν   Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ
[6]   ἡλικίαν, τὰ μὲν μειράκια τῆς  τῶν   Σατύρων, οἱ ἄνδρες δὲ τῆς
[4]   κύμβαλα τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ  τῶν   Σατύρων τις λαβὼν τὸ κέρας
[1]   εἰ ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ, οἶμαι,  τῶν   σκοπῶν ἀλλόκοτα ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς
[4]   ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ  τῶν   τέως καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντες ὡς
[5]   οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν  τῶν   τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν
[5]   ὅτι μοι δοκοῦσι— καὶ πρὸς  Χαρίτων   μή με κορυβαντιᾶν τελέως
[1]   αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ τῶν  ἐλεφάντων,   εἰ ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ, οἶμαι,
[5]   σκιρτήμασι σατυρικοῖς καταβάντας ἀπὸ τῶν  ἐλεφάντων,   οἱ δὲ ὡς ἐπὶ τοιοῦτό
[1]   ἀλλόκοτα ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς αὐτοῦ  ἀγγελλόντων,   ὡς μὲν φάλαγξ αὐτῷ
[6]   μὲν οὖν— ἐλεύθερον γὰρ ἀκοή—  ποιούντων   τι καὶ φίλον. Ἐγὼ
[3]   καὶ πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων καὶ  ἀνάπτων   τὰς ὕλας καὶ ἐν βραχεῖ
[3]   οἱ Ἰνδοὶ καὶ βασιλεῦς  αὐτῶν   ἀκούοντες ἐγέλων, ὡς τὸ εἰκός,
[4]   Ἰνδοὶ δὲ καὶ οἱ ἐλέφαντες  αὐτῶν   αὐτίκα ἐγκλίναντες σὺν οὐδενὶ κόσμῳ
[2]   εὐοῖ· τοῦτο δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι  αὐτῶν   τὸν δεσπότην. τὰς δ´ οὖν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/05/2009