HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Préface ou Bacchus

Liste des contextes (ordre alphabétique)


τ  =  44 formes différentes pour 147 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[2]   περισκιρτῶντα ὅλον τὸ στρατόπεδον, καὶ  τὰ   γύναια δὲ φοβεῖσθαι αὐτὸν καὶ
[2]   γυναικῶν καὶ διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα  τὰ   θρέμματα· ὠμοφάγους γάρ τινας αὐτὰς
[4]   δὲ τὰ τύμπανα ἐπαταγεῖτο καὶ  τὰ   κύμβαλα τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ
[6]   ἐν Ἰνδοῖς τοῖς Μαχλαίοις, οἳ  τὰ   λαιὰ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ
[8]   αἰτία· εἰ δὲ πινυτὰ δόξειε  τὰ   λεγόμενα, Σιληνὸς ἄρα ἦν
[6]   ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ καθ´ ἡλικίαν,  τὰ   μὲν μειράκια τῆς τῶν Σατύρων,
[2]   ἕτερον δὲ τεράστιον ἄνθρωπον, τράγῳ  τὰ   νέρθεν ἐοικότα, κομήτην τὰ σκέλη,
[3]   κεραυνοῦ— ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον  τὰ   ὅπλα καὶ τοὺς ἐλέφαντας ἐπισάξαντες
[2]   ὑπότρομον, νάρθηκι ἐπερειδόμενον, ἐπ´ ὄνου  τὰ   πολλὰ ἱππεύοντα, ἐν κροκωτῷ καὶ
[1]   Βακχικόν— φασὶν οὕτω καταφρονῆσαι αὐτοῦ  τὰ   πρῶτα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἐκεῖ,
[2]   τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα, κομήτην  τὰ   σκέλη, κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα, ὀργίλον
[4]   ἅπασι τὸ εὐοῖ. εὐθὺς δὲ  τὰ   τύμπανα ἐπαταγεῖτο καὶ τὰ κύμβαλα
[1]   προσάψαιτο— ἀσπίσι γὰρ εἴκαζον, οἶμαι,  τὰ   τύμπανα— ὀλίγους δέ τινας ἀγροίκους
[5]   ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν δέον παρέχειν  τὰ   ὦτα κώμοις γυναικείοις καὶ σκιρτήμασι
[5]   τελέως μεθύειν ὑπολάβητε, εἰ  τἀμὰ   εἰκάζω τοῖς θεοῖς— ὅμοιόν τι
[4]   Πὰν ἡγοῦντο· λοχαγοὶ δὲ καὶ  ταξίαρχοι   οἱ Σάτυροι ἐγκαθειστήκεσαν· καὶ τὸ
[3]   παρατάττεσθαι ἠξίουν, ἀλλ´ εἴπερ ἄρα,  τὰς   γυναῖκας ἐπαφήσειν αὐτοῖς, εἰ πλησίον
[2]   εἰκάζειν καλεῖσθαι αὐτῶν τὸν δεσπότην.  τὰς   δ´ οὖν ποίμνας διηρπάσθαι ἤδη
[2]   φοβεῖσθαι αὐτὸν καὶ σείειν ἠνεμωμένας  τὰς   κόμας, ὁπότε προσίοι, καὶ βοᾶν
[3]   πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων καὶ ἀνάπτων  τὰς   ὕλας καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν
[1]   μικρὰ ἔχουσαι ἀσίδηρα, κιττοποίητα καὶ  ταῦτα,   καί τινα πελτάρια κοῦφα, βομβοῦντα,
[8]   λέγοντα μέθη αὐτὸν κατέλιπεν.  ~Ταῦτά   μοι κατὰ τὸν Μῶμον εἰς
[3]   ὠμοφάγους γάρ τινας αὐτὰς εἶναι.  ~Ταῦτα   οἱ Ἰνδοὶ καὶ βασιλεῦς
[7]   βεβαπτισμένῳ ἔοικεν, εἶτα ἄφνω φωνή  τε   λαμπρὰ καὶ φθέγμα τορὸν καὶ
[5]   τολμῶσι τῷ παραδόξῳ τοῦ πράγματος  τεθορυβημένοι.   ἀλλὰ θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖς, ὅτι
[5]   νῦν ὡς πρότερόν ποτε τὴν  τελετὴν   ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ ἀναμνησθῶσιν
[5]   Χαρίτων μή με κορυβαντιᾶν  τελέως   μεθύειν ὑπολάβητε, εἰ τἀμὰ εἰκάζω
[4]   ἐντὸς βέλους γενέσθαι ὑπομείναντες, καὶ  τέλος   κατὰ κράτος ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι
[2]   τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ ἕτερον δὲ  τεράστιον   ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα,
[7]   τὴν ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ  τεττιγῶδές   τι πυκνὸν καὶ ἐπίτροχον συνάπτουσιν
[4]   καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν  τέως   καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντες ὡς οὐκ
[2]   θυμικόν, θατέρᾳ μὲν σύριγγα φέροντα,  τῇ   δεξιᾷ δὲ ῥάβδον καμπύλην ἐπηρμένον
[5]   ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ μὲν οὐδὲ  τὴν   ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, ὡς οὐδὲν δέον
[7]   οὐδ´ ἀποχρήσει σοι κύκνοις κατὰ  τὴν   ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές
[3]   ὕλας καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν  τὴν   Ἰνδικὴν φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ
[2]   χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ  τὴν   κόμην ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι καὶ
[2]   ἀγένειον ἀκριβῶς, οὐδ´ ἐπ´ ὀλίγον  τὴν   παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον,
[5]   καὶ νῦν ὡς πρότερόν ποτε  τὴν   τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις καὶ
[1]   καταγελᾶν ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν  τὴν   τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ
[4]   Ἰνδοὶ προτάξαντες τοὺς ἐλέφαντας ἐπῆγον  τὴν   φάλαγγα, Διόνυσος δὲ τὸ
[3]   ἤγγελτο πυρπολῶν θεὸς ἤδη  τὴν   χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων
[6]   οἱ ἄνδρες δὲ τῆς Πανικῆς,  τῆς   δὲ τοῦ Σιληνοῦ οἱ κατ´
[7]   τοὐντεῦθεν δὲ ἤδη ἀφεθείσης αὐτοῖς  τῆς   μέθης σιωπῶσι καὶ πρὸς τὸ
[6]   τῶν Σατύρων, οἱ ἄνδρες δὲ  τῆς   Πανικῆς, τῆς δὲ τοῦ Σιληνοῦ
[4]   μαθόντες ὡς οὐκ ἐχρῆν ἀπὸ  τῆς   πρώτης ἀκοῆς καταφρονεῖν ξένων στρατοπέδων.
[1]   οἶμαι, τῶν σκοπῶν ἀλλόκοτα ὑπὲρ  τῆς   στρατιᾶς αὐτοῦ ἀγγελλόντων, ὡς
[6]   καθ´ ἡλικίαν, τὰ μὲν μειράκια  τῆς   τῶν Σατύρων, οἱ ἄνδρες δὲ
[3]   Ἰνδικὴν φλογὸς ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ  τι   Διονυσιακὸν τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ
[5]   γὰρ πεπιστεύκασιν, οὐκ οἶδ´  τι   δόξαν αὐτοῖς ὑπὲρ ἐμοῦ οἱ
[5]   οἱ δὲ ὡς ἐπὶ τοιοῦτό  τι   ἥκοντες ἀντὶ τοῦ κιττοῦ σίδηρον
[6]   ἐλεύθερον γὰρ ἀκοή— ποιούντων  τι   καὶ φίλον. Ἐγὼ δέ, ἐπειδήπερ
[8]   μύθῳ ἔοικα. ὥστε ἢν μέν  τι   παραπαίωμεν, μέθη αἰτία· εἰ
[5]   τἀμὰ εἰκάζω τοῖς θεοῖς— ὅμοιόν  τι   πάσχειν οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς
[5]   ἀκοῆς καταφρονεῖν ξένων στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ  τί   πρὸς τὸν Διόνυσον Διόνυσος
[7]   ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές  τι   πυκνὸν καὶ ἐπίτροχον συνάπτουσιν ἄχρι
[8]   ὁρᾶτε γὰρ ἤδη καθ´  τι   τῷ μύθῳ ἔοικα. ὥστε ἢν
[6]   ἐθέλω καὶ ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί  τι   τῶν ἐκεῖθεν, οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ´
[4]   τοῦ Σιληνοῦ ὄνος ἐνυάλιόν  τι   ὠγκήσατο καὶ αἱ Μαινάδες σὺν
[2]   ὑποστρατηγεῖν δὲ δύο, ἕνα μέν  τινα   βραχύν, πρεσβύτην, ὑπόπαχυν, προγάστορα, ῥινόσιμον,
[5]   οἰόμενοι γὰρ σατυρικὰ καὶ γελοῖά  τινα   καὶ κομιδῇ κωμικὰ παρ´ ἡμῶν
[1]   ἀσίδηρα, κιττοποίητα καὶ ταῦτα, καί  τινα   πελτάρια κοῦφα, βομβοῦντα, εἴ τις
[2]   κροκωτῷ καὶ τοῦτον, πάνυ πιθανόν  τινα   συνταγματάρχην αὐτοῦ ἕτερον δὲ τεράστιον
[1]   οἶμαι, τὰ τύμπανα— ὀλίγους δέ  τινας   ἀγροίκους νεανίσκους ἐνεῖναι, γυμνούς, κόρδακα
[2]   ζῶντα τὰ θρέμματα· ὠμοφάγους γάρ  τινας   αὐτὰς εἶναι. ~Ταῦτα οἱ Ἰνδοὶ
[5]   Διόνυσον Διόνυσος οὗτος; εἴποι  τις   ἄν. ὅτι μοι δοκοῦσι— καὶ
[4]   πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ τῶν Σατύρων  τις   λαβὼν τὸ κέρας ἐπηύλει τὸ
[1]   τινα πελτάρια κοῦφα, βομβοῦντα, εἴ  τις   μόνον προσάψαιτο— ἀσπίσι γὰρ εἴκαζον,
[7]   τῆς μέθης σιωπῶσι καὶ πρὸς  τὸ   ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι. τὸ μέντοι παραδοξότατον
[3]   βασιλεῦς αὐτῶν ἀκούοντες ἐγέλων, ὡς  τὸ   εἰκός, καὶ οὐδ´ ἀντεπεξάγειν
[8]   Δί´ οὐκ ἂν ἔτι ἐπαγάγοιμι  τὸ   ἐπιμύθιον· ὁρᾶτε γὰρ ἤδη καθ´
[4]   τὸ μὲν σύνθημα ἦν ἅπασι  τὸ   εὐοῖ. εὐθὺς δὲ τὰ τύμπανα
[5]   καὶ πολλάκις μεθ´ ἡμῶν ἐρεῖν  τὸ   εὐοῖ. ~οὗτοι μὲν οὖν— ἐλεύθερον
[4]   καὶ τῶν Σατύρων τις λαβὼν  τὸ   κέρας ἐπηύλει τὸ ὄρθιον καὶ
[4]   ταξίαρχοι οἱ Σάτυροι ἐγκαθειστήκεσαν· καὶ  τὸ   μὲν σύνθημα ἦν ἅπασι τὸ
[7]   καὶ πρὸς τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι.  τὸ   μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω εἶπον· ἢν
[4]   τὴν φάλαγγα, Διόνυσος δὲ  τὸ   μέσον μὲν αὐτὸς εἶχε, τοῦ
[4]   τις λαβὼν τὸ κέρας ἐπηύλει  τὸ   ὄρθιον καὶ τοῦ Σιληνοῦ
[4]   τύμπανα ἐπαταγεῖτο καὶ τὰ κύμβαλα  τὸ   πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ τῶν Σατύρων
[3]   ἐμπεπληκώς— ὅπλον γάρ τι Διονυσιακὸν  τὸ   πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ τοῦ
[2]   καμπύλην ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα ὅλον  τὸ   στρατόπεδον, καὶ τὰ γύναια δὲ
[5]   κομιδῇ κωμικὰ παρ´ ἡμῶν ἀκούσεσθαι—  τοιαῦτα   γὰρ πεπιστεύκασιν, οὐκ οἶδ´
[5]   ἐλεφάντων, οἱ δὲ ὡς ἐπὶ  τοιοῦτό   τι ἥκοντες ἀντὶ τοῦ κιττοῦ
[1]   ὀρχουμένους, οὐρὰς ἔχοντας, κεράστας, οἷα  τοῖς   ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ
[5]   μεθύειν ὑπολάβητε, εἰ τἀμὰ εἰκάζω  τοῖς   θεοῖς— ὅμοιόν τι πάσχειν οἱ
[5]   πρὸς τοὺς καινοὺς τῶν λόγων  τοῖς   Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον καὶ πρὸς
[6]   ὧν ποιοῦμεν ἀλλότριον. ἐν Ἰνδοῖς  τοῖς   Μαχλαίοις, οἳ τὰ λαιὰ τοῦ
[1]   ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν  τόλμαν   αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ τῶν
[7]   πίωσιν, οἷα οἱ ἄνδρες  τολμῶσι   κατεχόμενοι τῷ Πανί, μακρὸν ἂν
[5]   σίδηρον εὑρόντες οὐδ´ οὕτως ἐπαινεῖν  τολμῶσι   τῷ παραδόξῳ τοῦ πράγματος τεθορυβημένοι.
[3]   καὶ συντρῖψαι σπεύδοντες αὐτῷ στρατοπέδῳ  τὸν   ἀγένειον ἐκεῖνον στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ
[2]   τοῦτο δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι αὐτῶν  τὸν   δεσπότην. τὰς δ´ οὖν ποίμνας
[8]   εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω, καὶ μὰ  τὸν   Δί´ οὐκ ἂν ἔτι ἐπαγάγοιμι
[5]   ξένων στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς  τὸν   Διόνυσον Διόνυσος οὗτος; εἴποι
[7]   γέρων μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει  τὸν   λόγον, δύντος ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ
[2]   ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις ὑποφύεται. ~καὶ  τὸν   μὲν στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ´ ἅρματος
[8]   αὐτὸν κατέλιπεν. ~Ταῦτά μοι κατὰ  τὸν   Μῶμον εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω, καὶ
[7]   πάντα καὶ κόσμια καὶ κατὰ  τὸν   Ὁμήρου ἐκεῖνον ῥήτορα· νιφάδεσσι γὰρ
[4]   κἀκ τῶν θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι  τὸν   σίδηρον. οἱ Ἰνδοὶ δὲ καὶ
[6]   αὐτοῦ βλέποις, ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸς  τὸν   Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ τούτοις ἄλσος
[7]   φωνή τε λαμπρὰ καὶ φθέγμα  τορὸν   καὶ πνεῦμα λιγυρὸν ἐγγίγνεται αὐτῷ
[5]   παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν τῶν  τότε   καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν
[3]   αὐτοὺς ἀντεπεξῄεσαν, καταφρονοῦντες μὲν καὶ  τότε,   ὀργιζόμενοι δὲ ὅμως καὶ συντρῖψαι
[4]   εἶχε, τοῦ κέρως δὲ αὐτῷ  τοῦ   δεξιοῦ μὲν Σιληνός, τοῦ
[6]   εἰς αὐτὸ οἱ Ἰνδοὶ ἅπαξ  τοῦ   ἔτους ἑορτάζοντες τῷ θεῷ, καὶ
[4]   τοῦ δεξιοῦ μὲν Σιληνός,  τοῦ   εὐωνύμου δὲ Πὰν ἡγοῦντο·
[6]   τοῖς Μαχλαίοις, οἳ τὰ λαιὰ  τοῦ   Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ κατὰ ῥοῦν
[3]   τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ  τοῦ   κεραυνοῦ— ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον
[4]   τὸ μέσον μὲν αὐτὸς εἶχε,  τοῦ   κέρως δὲ αὐτῷ τοῦ δεξιοῦ
[5]   ἐπὶ τοιοῦτό τι ἥκοντες ἀντὶ  τοῦ   κιττοῦ σίδηρον εὑρόντες οὐδ´ οὕτως
[5]   Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐς κόρον  τοῦ   κρατῆρος τούτου, ἔτι βακχεύσειν καὶ
[5]   οὕτως ἐπαινεῖν τολμῶσι τῷ παραδόξῳ  τοῦ   πράγματος τεθορυβημένοι. ἀλλὰ θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι
[6]   δὲ τῆς Πανικῆς, τῆς δὲ  τοῦ   Σιληνοῦ οἱ κατ´ ἐμέ. ~Ἃ
[4]   ἐπηύλει τὸ ὄρθιον καὶ  τοῦ   Σιληνοῦ ὄνος ἐνυάλιόν τι ὠγκήσατο
[7]   οἱ γέροντες ποιοῦσιν, ὅταν μεθυσθῶσιν  τοῦ   ὕδατος, οὐκ ἀλλότριον εἰπεῖν· ἐπειδὰν
[7]   ἐπίτροχον συνάπτουσιν ἄχρι βαθείας ἑσπέρας.  τοὐντεῦθεν   δὲ ἤδη ἀφεθείσης αὐτοῖς τῆς
[1]   οὕτω καταφρονῆσαι αὐτοῦ τὰ πρῶτα  τοὺς   ἀνθρώπους τοὺς ἐκεῖ, ὥστε καταγελᾶν
[1]   αὐτοῦ τὰ πρῶτα τοὺς ἀνθρώπους  τοὺς   ἐκεῖ, ὥστε καταγελᾶν ἐπιόντος, μᾶλλον
[4]   ἀλλήλους, οἱ μὲν Ἰνδοὶ προτάξαντες  τοὺς   ἐλέφαντας ἐπῆγον τὴν φάλαγγα,
[3]   σπουδῇ ἀνελάμβανον τὰ ὅπλα καὶ  τοὺς   ἐλέφαντας ἐπισάξαντες καὶ ἐγχαλινώσαντες καὶ
[5]   Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον καὶ πρὸς  τοὺς   ἐμούς· οἰόμενοι γὰρ σατυρικὰ καὶ
[5]   τι πάσχειν οἱ πολλοὶ πρὸς  τοὺς   καινοὺς τῶν λόγων τοῖς Ἰνδοῖς
[3]   ἐλέφαντας ἐπισάξαντες καὶ ἐγχαλινώσαντες καὶ  τοὺς   πύργους ἀναθέμενοι ἐπ´ αὐτοὺς ἀντεπεξῄεσαν,
[2]   ὁπότε προσίοι, καὶ βοᾶν εὐοῖ·  τοῦτο   δ´ εἰκάζειν καλεῖσθαι αὐτῶν τὸν
[6]   πρὸς τὸν Ὠκεανὸν καθήκουσι, παρὰ  τούτοις   ἄλσος ἐστὶν ἐν περιφράκτῳ, οὐ
[2]   πολλὰ ἱππεύοντα, ἐν κροκωτῷ καὶ  τοῦτον,   πάνυ πιθανόν τινα συνταγματάρχην αὐτοῦ
[5]   δὲ ἐς κόρον τοῦ κρατῆρος  τούτου,   ἔτι βακχεύσειν καὶ αὐτοὺς καὶ
[2]   αὐτοῦ ἕτερον δὲ τεράστιον ἄνθρωπον,  τράγῳ   τὰ νέρθεν ἐοικότα, κομήτην τὰ
[6]   ἀκριβῶς ποιοῦσιν. ἐνταῦθα πηγαί εἰσι  τρεῖς   καλλίστου καὶ διειδεστάτου ὕδατος,
[4]   τὸ εὐοῖ. εὐθὺς δὲ τὰ  τύμπανα   ἐπαταγεῖτο καὶ τὰ κύμβαλα τὸ
[1]   ἀσπίσι γὰρ εἴκαζον, οἶμαι, τὰ  τύμπανα—   ὀλίγους δέ τινας ἀγροίκους νεανίσκους
[6]   Ἰνδοὶ ἅπαξ τοῦ ἔτους ἑορτάζοντες  τῷ   θεῷ, καὶ πίνουσι τῶν πηγῶν,
[8]   γὰρ ἤδη καθ´ τι  τῷ   μύθῳ ἔοικα. ὥστε ἢν μέν
[7]   οἷα οἱ ἄνδρες τολμῶσι κατεχόμενοι  τῷ   Πανί, μακρὸν ἂν εἴη λέγειν·
[5]   εὑρόντες οὐδ´ οὕτως ἐπαινεῖν τολμῶσι  τῷ   παραδόξῳ τοῦ πράγματος τεθορυβημένοι. ἀλλὰ
[2]   οὖν ποίμνας διηρπάσθαι ἤδη ὑπὸ  τῶν   γυναικῶν καὶ διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα
[6]   καὶ ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί τι  τῶν   ἐκεῖθεν, οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ´ αὐτό,
[1]   τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ  τῶν   ἐλεφάντων, εἰ ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ,
[5]   καὶ σκιρτήμασι σατυρικοῖς καταβάντας ἀπὸ  τῶν   ἐλεφάντων, οἱ δὲ ὡς ἐπὶ
[4]   ἐνεπήδησαν αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι κἀκ  τῶν   θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι τὸν σίδηρον.
[5]   οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς καινοὺς  τῶν   λόγων τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον
[6]   ἑορτάζοντες τῷ θεῷ, καὶ πίνουσι  τῶν   πηγῶν, οὐχ ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ
[5]   τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν  τῶν   Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ
[6]   ἡλικίαν, τὰ μὲν μειράκια τῆς  τῶν   Σατύρων, οἱ ἄνδρες δὲ τῆς
[4]   κύμβαλα τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ  τῶν   Σατύρων τις λαβὼν τὸ κέρας
[1]   εἰ ἀντιτάξαιτο· ἤκουον γάρ, οἶμαι,  τῶν   σκοπῶν ἀλλόκοτα ὑπὲρ τῆς στρατιᾶς
[4]   ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ  τῶν   τέως καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντες ὡς
[5]   οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων κοινῶν  τῶν   τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/05/2009