HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Préface ou Bacchus

Liste des contextes (ordre alphabétique)


κ  =  56 formes différentes pour 129 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[6]   πηγῶν, οὐχ ἁπασῶν ἅπαντες, ἀλλὰ  καθ´   ἡλικίαν, τὰ μὲν μειράκια τῆς
[8]   τὸ ἐπιμύθιον· ὁρᾶτε γὰρ ἤδη  καθ´   τι τῷ μύθῳ ἔοικα.
[6]   ἐπινεμόμενοι μέχρι πρὸς τὸν Ὠκεανὸν  καθήκουσι,   παρὰ τούτοις ἄλσος ἐστὶν ἐν
[4]   Σιληνοῦ ὄνος ἐνυάλιόν τι ὠγκήσατο  καὶ   αἱ Μαινάδες σὺν ὀλολυγῇ ἐνεπήδησαν
[4]   καὶ τέλος κατὰ κράτος ἑαλώκεσαν  καὶ   αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν τέως
[6]   ἔτι ἐν Ἰνδοῖς ἐσμέν, ἐθέλω  καὶ   ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί τι τῶν
[6]   συνηρεφεῖ δέ· κιττὸς γὰρ πολὺς  καὶ   ἄμπελοι σύσκιον αὐτὸ ἀκριβῶς ποιοῦσιν.
[5]   τὴν τελετὴν ἐθελήσωσιν ἐπιδεῖν πολλάκις  καὶ   ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων
[3]   χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων  καὶ   ἀνάπτων τὰς ὕλας καὶ ἐν
[5]   τοῦ κρατῆρος τούτου, ἔτι βακχεύσειν  καὶ   αὐτοὺς καὶ πολλάκις μεθ´ ἡμῶν
[7]   πολὺ ἄφωνός ἐστι καὶ καρηβαροῦντι  καὶ   βεβαπτισμένῳ ἔοικεν, εἶτα ἄφνω φωνή
[2]   ἠνεμωμένας τὰς κόμας, ὁπότε προσίοι,  καὶ   βοᾶν εὐοῖ· τοῦτο δ´ εἰκάζειν
[5]   τοὺς ἐμούς· οἰόμενοι γὰρ σατυρικὰ  καὶ   γελοῖά τινα καὶ κομιδῇ κωμικὰ
[3]   γερόντιον καὶ ἡμίτραγον στρατιώτην ἄλλον  καὶ   γυμνήτας ὀρχηστάς, πάντας γελοίους. ἐπεὶ
[6]   ἐνταῦθα πηγαί εἰσι τρεῖς καλλίστου  καὶ   διειδεστάτου ὕδατος, μὲν Σατύρων,
[2]   διηρπάσθαι ἤδη ὑπὸ τῶν γυναικῶν  καὶ   διεσπάσθαι ἔτι ζῶντα τὰ θρέμματα·
[3]   ὅπλα καὶ τοὺς ἐλέφαντας ἐπισάξαντες  καὶ   ἐγχαλινώσαντες καὶ τοὺς πύργους ἀναθέμενοι
[4]   στρατηλάτην. ~ἐπεὶ δὲ πλησίον ἐγένοντο  καὶ   εἶδον ἀλλήλους, οἱ μὲν Ἰνδοὶ
[6]   δὲ Πανός, δὲ Σιληνοῦ.  καὶ   εἰσέρχονται εἰς αὐτὸ οἱ Ἰνδοὶ
[3]   καταφλέγων καὶ ἀνάπτων τὰς ὕλας  καὶ   ἐν βραχεῖ πᾶσαν τὴν Ἰνδικὴν
[7]   αὐτούς, ἀλλὰ τεττιγῶδές τι πυκνὸν  καὶ   ἐπίτροχον συνάπτουσιν ἄχρι βαθείας ἑσπέρας.
[3]   ἄρχοντα καὶ μεθύον σμικρὸν γερόντιον  καὶ   ἡμίτραγον στρατιώτην ἄλλον καὶ γυμνήτας
[3]   ἐδόκει καὶ φονεύειν γύναια μεμηνότα  καὶ   θηλυμίτρην ἄρχοντα καὶ μεθύον σμικρὸν
[2]   σκέλη, κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα, ὀργίλον  καὶ   θυμικόν, θατέρᾳ μὲν σύριγγα φέροντα,
[7]   αὐτίκα ἐπὶ πολὺ ἄφωνός ἐστι  καὶ   καρηβαροῦντι καὶ βεβαπτισμένῳ ἔοικεν, εἶτα
[7]   συνετὰ μέντοι πάντα καὶ κόσμια  καὶ   κατὰ τὸν Ὁμήρου ἐκεῖνον ῥήτορα·
[7]   εἰπεῖν· ἐπειδὰν πίῃ γέρων  καὶ   κατάσχῃ αὐτὸν Σιληνός, αὐτίκα
[5]   γὰρ σατυρικὰ καὶ γελοῖά τινα  καὶ   κομιδῇ κωμικὰ παρ´ ἡμῶν ἀκούσεσθαι—
[7]   μακρὰς συνείρειν. συνετὰ μέντοι πάντα  καὶ   κόσμια καὶ κατὰ τὸν Ὁμήρου
[7]   καὶ πνεῦμα λιγυρὸν ἐγγίγνεται αὐτῷ  καὶ   λαλίστατος ἐξ ἀφωνοτάτου ἐστίν, οὐδ´
[8]   τὸν Μῶμον εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω,  καὶ   μὰ τὸν Δί´ οὐκ ἂν
[3]   γύναια μεμηνότα καὶ θηλυμίτρην ἄρχοντα  καὶ   μεθύον σμικρὸν γερόντιον καὶ ἡμίτραγον
[1]   οἱ λόχοι γυναῖκες εἶεν ἔκφρονες  καὶ   μεμηνυῖαι, κιττῷ ἐστεμμέναι, νεβρίδας ἐνημμέναι,
[5]   κώμων κοινῶν τῶν τότε καιρῶν  καὶ   μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων καὶ
[1]   ἤλασε κωλύει γὰρ οὐδέν, οἶμαι,  καὶ   μῦθον ὑμῖν διηγήσασθαι Βακχικόν— φασὶν
[3]   εἰ πλησίον γένοιντο, σφίσι δὲ  καὶ   νικᾶν αἰσχρὸν ἐδόκει καὶ φονεύειν
[5]   θαρρῶν ἐπαγγέλλομαι αὐτοῖς, ὅτι ἢν  καὶ   νῦν ὡς πρότερόν ποτε τὴν
[3]   αὐτὰς εἶναι. ~Ταῦτα οἱ Ἰνδοὶ  καὶ   βασιλεῦς αὐτῶν ἀκούοντες ἐγέλων,
[4]   τὸ κέρας ἐπηύλει τὸ ὄρθιον  καὶ   τοῦ Σιληνοῦ ὄνος ἐνυάλιόν
[4]   τὸν σίδηρον. οἱ Ἰνδοὶ δὲ  καὶ   οἱ ἐλέφαντες αὐτῶν αὐτίκα ἐγκλίναντες
[1]   ὡς μὲν φάλαγξ αὐτῷ  καὶ   οἱ λόχοι γυναῖκες εἶεν ἔκφρονες
[3]   ἀκούοντες ἐγέλων, ὡς τὸ εἰκός,  καὶ   οὐδ´ ἀντεπεξάγειν παρατάττεσθαι ἠξίουν,
[2]   δεξιᾷ δὲ ῥάβδον καμπύλην ἐπηρμένον  καὶ   περισκιρτῶντα ὅλον τὸ στρατόπεδον, καὶ
[6]   τοῦ ἔτους ἑορτάζοντες τῷ θεῷ,  καὶ   πίνουσι τῶν πηγῶν, οὐχ ἁπασῶν
[7]   τε λαμπρὰ καὶ φθέγμα τορὸν  καὶ   πνεῦμα λιγυρὸν ἐγγίγνεται αὐτῷ καὶ
[3]   θεὸς ἤδη τὴν χώραν  καὶ   πόλεις αὐτάνδρους καταφλέγων καὶ ἀνάπτων
[5]   τούτου, ἔτι βακχεύσειν καὶ αὐτοὺς  καὶ   πολλάκις μεθ´ ἡμῶν ἐρεῖν τὸ
[7]   ἀφεθείσης αὐτοῖς τῆς μέθης σιωπῶσι  καὶ   πρὸς τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι. τὸ
[5]   λόγων τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις, οἷον  καὶ   πρὸς τοὺς ἐμούς· οἰόμενοι γὰρ
[5]   τις ἄν. ὅτι μοι δοκοῦσι—  καὶ   πρὸς Χαρίτων μή με κορυβαντιᾶν
[7]   αὐτὸν μὴ οὐχὶ συνεχῆ λαλεῖν  καὶ   ῥήσεις μακρὰς συνείρειν. συνετὰ μέντοι
[2]   τὰ γύναια δὲ φοβεῖσθαι αὐτὸν  καὶ   σείειν ἠνεμωμένας τὰς κόμας, ὁπότε
[5]   καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων  καὶ   Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐς κόρον
[5]   παρέχειν τὰ ὦτα κώμοις γυναικείοις  καὶ   σκιρτήμασι σατυρικοῖς καταβάντας ἀπὸ τῶν
[3]   καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ὅμως  καὶ   συντρῖψαι σπεύδοντες αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν
[2]   καὶ περισκιρτῶντα ὅλον τὸ στρατόπεδον,  καὶ   τὰ γύναια δὲ φοβεῖσθαι αὐτὸν
[4]   εὐθὺς δὲ τὰ τύμπανα ἐπαταγεῖτο  καὶ   τὰ κύμβαλα τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε
[4]   Πὰν ἡγοῦντο· λοχαγοὶ δὲ  καὶ   ταξίαρχοι οἱ Σάτυροι ἐγκαθειστήκεσαν· καὶ
[1]   δοράτια μικρὰ ἔχουσαι ἀσίδηρα, κιττοποίητα  καὶ   ταῦτα, καί τινα πελτάρια κοῦφα,
[4]   οὐδ´ ἐντὸς βέλους γενέσθαι ὑπομείναντες,  καὶ   τέλος κατὰ κράτος ἑαλώκεσαν καὶ
[1]   ἔχουσαι ἀσίδηρα, κιττοποίητα καὶ ταῦτα,  καί   τινα πελτάρια κοῦφα, βομβοῦντα, εἴ
[4]   καὶ ταξίαρχοι οἱ Σάτυροι ἐγκαθειστήκεσαν·  καὶ   τὸ μὲν σύνθημα ἦν ἅπασι
[2]   τοῖς ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις ὑποφύεται.  ~καὶ   τὸν μὲν στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ´
[3]   ἐπ´ αὐτοὺς ἀντεπεξῄεσαν, καταφρονοῦντες μὲν  καὶ   τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ὅμως καὶ
[3]   ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον τὰ ὅπλα  καὶ   τοὺς ἐλέφαντας ἐπισάξαντες καὶ ἐγχαλινώσαντες
[3]   τοὺς ἐλέφαντας ἐπισάξαντες καὶ ἐγχαλινώσαντες  καὶ   τοὺς πύργους ἀναθέμενοι ἐπ´ αὐτοὺς
[2]   τὰ πολλὰ ἱππεύοντα, ἐν κροκωτῷ  καὶ   τοῦτον, πάνυ πιθανόν τινα συνταγματάρχην
[4]   τὰ κύμβαλα τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε  καὶ   τῶν Σατύρων τις λαβὼν τὸ
[7]   εἶτα ἄφνω φωνή τε λαμπρὰ  καὶ   φθέγμα τορὸν καὶ πνεῦμα λιγυρὸν
[6]   γὰρ ἀκοή— ποιούντων τι  καὶ   φίλον. Ἐγὼ δέ, ἐπειδήπερ ἔτι
[3]   δὲ καὶ νικᾶν αἰσχρὸν ἐδόκει  καὶ   φονεύειν γύναια μεμηνότα καὶ θηλυμίτρην
[2]   τὴν κόμην ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι  καὶ   χρυσῇ ἐμβάδι· ὑποστρατηγεῖν δὲ δύο,
[5]   πάσχειν οἱ πολλοὶ πρὸς τοὺς  καινοὺς   τῶν λόγων τοῖς Ἰνδοῖς ἐκείνοις,
[5]   συμπόται κώμων κοινῶν τῶν τότε  καιρῶν   καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων
[3]   Διονυσιακὸν τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ  κἀκ   τοῦ κεραυνοῦ— ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ
[4]   ὀλολυγῇ ἐνεπήδησαν αὐτοῖς δράκοντας ὑπεζωσμέναι  κἀκ   τῶν θύρσων ἄκρων ἀπογυμνοῦσαι τὸν
[2]   βοᾶν εὐοῖ· τοῦτο δ´ εἰκάζειν  καλεῖσθαι   αὐτῶν τὸν δεσπότην. τὰς δ´
[6]   ποιοῦσιν. ἐνταῦθα πηγαί εἰσι τρεῖς  καλλίστου   καὶ διειδεστάτου ὕδατος, μὲν
[2]   φέροντα, τῇ δεξιᾷ δὲ ῥάβδον  καμπύλην   ἐπηρμένον καὶ περισκιρτῶντα ὅλον τὸ
[7]   ἐπὶ πολὺ ἄφωνός ἐστι καὶ  καρηβαροῦντι   καὶ βεβαπτισμένῳ ἔοικεν, εἶτα ἄφνω
[6]   τῆς δὲ τοῦ Σιληνοῦ οἱ  κατ´   ἐμέ. ~Ἃ μὲν οὖν πάσχουσιν
[4]   βέλους γενέσθαι ὑπομείναντες, καὶ τέλος  κατὰ   κράτος ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο
[6]   λαιὰ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ, εἰ  κατὰ   ῥοῦν αὐτοῦ βλέποις, ἐπινεμόμενοι μέχρι
[7]   διεξέρχονται, οὐδ´ ἀποχρήσει σοι κύκνοις  κατὰ   τὴν ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς, ἀλλὰ
[8]   μέθη αὐτὸν κατέλιπεν. ~Ταῦτά μοι  κατὰ   τὸν Μῶμον εἰς ἐμαυτὸν ἀπεσκώφθω,
[7]   μέντοι πάντα καὶ κόσμια καὶ  κατὰ   τὸν Ὁμήρου ἐκεῖνον ῥήτορα· νιφάδεσσι
[5]   κώμοις γυναικείοις καὶ σκιρτήμασι σατυρικοῖς  καταβάντας   ἀπὸ τῶν ἐλεφάντων, οἱ δὲ
[1]   τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἐκεῖ, ὥστε  καταγελᾶν   ἐπιόντος, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν
[4]   αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν τέως  καταγελωμένων,   ἔργῳ μαθόντες ὡς οὐκ ἐχρῆν
[7]   γὰρ ἀτελῆ γέρων μεταξὺ  καταλίπῃ   ὃν διεξῄει τὸν λόγον, δύντος
[7]   ἐπειδὰν πίῃ γέρων καὶ  κατάσχῃ   αὐτὸν Σιληνός, αὐτίκα ἐπὶ
[3]   τὴν χώραν καὶ πόλεις αὐτάνδρους  καταφλέγων   καὶ ἀνάπτων τὰς ὕλας καὶ
[4]   ἐχρῆν ἀπὸ τῆς πρώτης ἀκοῆς  καταφρονεῖν   ξένων στρατοπέδων. ~Ἀλλὰ τί πρὸς
[1]   ὑμῖν διηγήσασθαι Βακχικόν— φασὶν οὕτω  καταφρονῆσαι   αὐτοῦ τὰ πρῶτα τοὺς ἀνθρώπους
[5]   τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ  καταφρονήσωσιν   τῶν Σατύρων καὶ Σιληνῶν, πίωσι
[3]   πύργους ἀναθέμενοι ἐπ´ αὐτοὺς ἀντεπεξῄεσαν,  καταφρονοῦντες   μὲν καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ
[7]   πέρυσι λέγοντα μέθη αὐτὸν  κατέλιπεν.   ~Ταῦτά μοι κατὰ τὸν Μῶμον
[7]   οἷα οἱ ἄνδρες τολμῶσι  κατεχόμενοι   τῷ Πανί, μακρὸν ἂν εἴη
[4]   τῶν Σατύρων τις λαβὼν τὸ  κέρας   ἐπηύλει τὸ ὄρθιον καὶ
[1]   γυμνούς, κόρδακα ὀρχουμένους, οὐρὰς ἔχοντας,  κεράστας,   οἷα τοῖς ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις
[2]   ἐπ´ ὀλίγον τὴν παρειὰν χνοῶντα,  κερασφόρον,   βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν κόμην
[2]   νέρθεν ἐοικότα, κομήτην τὰ σκέλη,  κέρατα   ἔχοντα, βαθυπώγωνα, ὀργίλον καὶ θυμικόν,
[3]   πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ τοῦ  κεραυνοῦ—   ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον τὰ
[4]   μέσον μὲν αὐτὸς εἶχε, τοῦ  κέρως   δὲ αὐτῷ τοῦ δεξιοῦ μὲν
[1]   ἐνημμέναι, δοράτια μικρὰ ἔχουσαι ἀσίδηρα,  κιττοποίητα   καὶ ταῦτα, καί τινα πελτάρια
[6]   πάνυ μεγάλῳ χωρίῳ, συνηρεφεῖ δέ·  κιττὸς   γὰρ πολὺς καὶ ἄμπελοι σύσκιον
[5]   τοιοῦτό τι ἥκοντες ἀντὶ τοῦ  κιττοῦ   σίδηρον εὑρόντες οὐδ´ οὕτως ἐπαινεῖν
[1]   γυναῖκες εἶεν ἔκφρονες καὶ μεμηνυῖαι,  κιττῷ   ἐστεμμέναι, νεβρίδας ἐνημμέναι, δοράτια μικρὰ
[5]   ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται κώμων  κοινῶν   τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ
[2]   αὐτὸν καὶ σείειν ἠνεμωμένας τὰς  κόμας,   ὁπότε προσίοι, καὶ βοᾶν εὐοῖ·
[2]   κερασφόρον, βοτρύοις ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν  κόμην   ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι καὶ χρυσῇ
[2]   ἄνθρωπον, τράγῳ τὰ νέρθεν ἐοικότα,  κομήτην   τὰ σκέλη, κέρατα ἔχοντα, βαθυπώγωνα,
[5]   σατυρικὰ καὶ γελοῖά τινα καὶ  κομιδῇ   κωμικὰ παρ´ ἡμῶν ἀκούσεσθαι— τοιαῦτα
[1]   τινας ἀγροίκους νεανίσκους ἐνεῖναι, γυμνούς,  κόρδακα   ὀρχουμένους, οὐρὰς ἔχοντας, κεράστας, οἷα
[5]   καὶ Σιληνῶν, πίωσι δὲ ἐς  κόρον   τοῦ κρατῆρος τούτου, ἔτι βακχεύσειν
[5]   καὶ πρὸς Χαρίτων μή με  κορυβαντιᾶν   τελέως μεθύειν ὑπολάβητε, εἰ
[7]   συνείρειν. συνετὰ μέντοι πάντα καὶ  κόσμια   καὶ κατὰ τὸν Ὁμήρου ἐκεῖνον
[4]   αὐτῶν αὐτίκα ἐγκλίναντες σὺν οὐδενὶ  κόσμῳ   ἔφευγον οὐδ´ ἐντὸς βέλους γενέσθαι
[1]   καὶ ταῦτα, καί τινα πελτάρια  κοῦφα,   βομβοῦντα, εἴ τις μόνον προσάψαιτο—
[5]   πίωσι δὲ ἐς κόρον τοῦ  κρατῆρος   τούτου, ἔτι βακχεύσειν καὶ αὐτοὺς
[4]   γενέσθαι ὑπομείναντες, καὶ τέλος κατὰ  κράτος   ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ
[2]   ὄνου τὰ πολλὰ ἱππεύοντα, ἐν  κροκωτῷ   καὶ τοῦτον, πάνυ πιθανόν τινα
[7]   χειμερίῃσι διεξέρχονται, οὐδ´ ἀποχρήσει σοι  κύκνοις   κατὰ τὴν ἡλικίαν εἰκάσαι αὐτούς,
[4]   τὰ τύμπανα ἐπαταγεῖτο καὶ τὰ  κύμβαλα   τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινε καὶ τῶν
[1]   Διόνυσος ἐπ´ Ἰνδοὺς στρατιὰν ἤλασε  κωλύει   γὰρ οὐδέν, οἶμαι, καὶ μῦθον
[7]   διεξῄει τὸν λόγον, δύντος ἡλίου  κωλυθεὶς   ἐπὶ πέρας αὐτὸν ἐπεξελθεῖν, ἐς
[5]   καὶ γελοῖά τινα καὶ κομιδῇ  κωμικὰ   παρ´ ἡμῶν ἀκούσεσθαι— τοιαῦτα γὰρ
[5]   οὐδὲν δέον παρέχειν τὰ ὦτα  κώμοις   γυναικείοις καὶ σκιρτήμασι σατυρικοῖς καταβάντας
[5]   καὶ ἀναμνησθῶσιν οἱ παλαιοὶ συμπόται  κώμων   κοινῶν τῶν τότε καιρῶν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/05/2009