Chapitre |
[14] |
εὐτέλειαν
οἴκου
καὶ
ἀμορφίαν.
ἐμοῦ
|
μὲν |
ἀκηκόατε
ἤδη
λέγοντος,
ὥστε
οὐδὲν |
[9] |
παραβαλεῖν·
πλὴν
παρ´
ὅσον
ἐκεῖνα
|
μὲν |
ἀπανθεῖ
καὶ
μαραίνεται
καὶ
ἀλλάττεται |
[4] |
πρὸς
κάλλη
χωρίων;
καίτοι
Σωκράτει
|
μὲν |
ἀπέχρησε
πλάτανος
εὐφυὴς
καὶ
πόα |
[2] |
καὶ
πεπαιδευμένοις
ἀνδράσιν,
ἀλλὰ
τοῖς
|
μὲν
|
ἀπόχρη
τὸ
κοινὸν
τοῦτο,
ἰδεῖν |
[23] |
τι
ὁ
γραφεὺς
ἐπενόησεν,
τὸ
|
μὲν
|
ἀσεβὲς
τῆς
ἐπιχειρήσεως
δείξας
μόνον |
[12] |
καὶ
μάλιστα
εἰ
βλέποι
τὴν
|
μὲν |
αὔραν
κούφως
ἐπουριάζουσαν
τὴν
ὀθόνην, |
[4] |
ἐκπέμπει
τοὺς
λόγους.
ἢ
τῷ
|
μὲν
|
Ἀχιλλεῖ
πιστεύομεν
τὴν
ὄψιν
τῶν |
[19] |
τῶν
Γοργόνων
διδάξειεν
ἄν·
ἐκεῖναι
|
μὲν |
γὰρ
ἐκήλουν
τοὺς
παραπλέοντας
μελῳδοῦσαι |
[5] |
βασιλέως
λέγῃς
τὴν
χρυσῆν·
ἐκείνης
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
τῇ
πολυτελείᾳ
μόνῃ
|
[20] |
τῇ
ὄψει
ἀπέδωκεν;
εἰκότως.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἔπεα
πτεροεντά
ἐστι
καὶ |
[3] |
ἔπαινος
τοῦ
οἴκου
μόνον—
τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
ἴσως
ἐκείνῳ
τῷ
νησιώτῃ |
[12] |
τὸ
φῶς
ἡ
πτέρωσις.
~ὅτι
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ἡ
θάλαττα
ἱκανὴ
|
[13] |
πάντα
τρόπον
εὐδοκιμῆσαι
παρασκευάσαι.
ἐγὼ
|
μὲν |
δὴ
τούτοις
πείθομαι
καὶ
ἤδη
|
[9] |
ἐρυθήματος
ἐκφαίνουσι
τὴν
αἰθρίαν.
~Τὰ
|
μὲν |
δὴ
ὑψηλὰ
καὶ
κορυφαῖα
τοῦ |
[18] |
ἀθρόῳ
τῷ
κάλλει
περιχυθεὶς
λόγων
|
μὲν |
ἐκείνων
ἢ
ἀκροάσεως
ἄλλης
οὐδὲ |
[1] |
~ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΟΙΚΟΥ.
~Εἶτα
Ἀλέξανδρος
|
μὲν |
ἐπεθύμησεν
ἐν
τῷ
Κύδνῳ
λούσασθαι |
[22] |
θηρίου
ὄψιν
ἀπρόσμαχον·
καὶ
τὸ
|
μὲν |
ἔπεισι
πεφρικὸς
ταῖς
ἀκάνθαις
καὶ |
[8] |
ὀροφή,
μᾶλλον
δὲ
κεφαλή,
εὐπρόσωπος
|
μὲν |
καὶ
καθ´
ἑαυτήν,
τῷ
χρυσῷ |
[22] |
καθικνεῖται
τῷ
ξίφει·
καὶ
τὸ
|
μὲν |
ὅσον
τοῦ
κήτους
εἶδε
τὴν |
[22] |
γραφὴ
τῶν
λόγων.
~Ἐν
δεξιᾷ
|
μὲν |
οὖν
εἰσιόντι
Ἀργολικῷ
μύθῳ
ἀναμέμικται |
[7] |
τῷ
φαεινοτάτῳ
συνορώμενον.
ἀλλ´
ἐκεῖναι
|
μὲν |
οὕτως·
ἡ
δέ
γε
σώφρων
|
[22] |
ὁ
Περσεὺς
δὲ
τῇ
λαιᾷ
|
μὲν |
προδείκνυσι
τὴν
Γοργόνα,
τῇ
δεξιᾷ |
[15] |
δικασταί,
φησὶν
ὁ
λόγος,
ὁ
|
μὲν |
προειπὼν
ῥήτωρ
πολλὰ
καὶ
μεγάλα |
[7] |
ἡ
δέ
γε
σώφρων
χρυσῷ
|
μὲν |
τὰ
ἀρκοῦντα
καὶ
μόνον
τὰ |
[30] |
πρέσβεις
ἤδη
καλοῦντες.
καὶ
τὰ
|
μὲν |
τῆς
ὑποκρίσεως
πιθανὰ
πάντα,
ἡ |
[25] |
τὸν
Περσέα·
ὁ
δὲ
τὴν
|
μὲν |
τόλμαν
εἴργασται,
τὸ
δὲ
ἔργον |
[32] |
δικασταί,
οὐχ
ὁρᾶτε
ὅπως
ἀπάγει
|
μὲν |
τὸν
ἀκροατὴν
καὶ
πρὸς
τὴν |
[23] |
πᾶσα,
ἐκπεπληγμένοι
τὸ
ἔργον
οἱ
|
μὲν
|
ὥσπερ
βοῶσιν,
οἱ
δέ
τινες |