Livre, Chap.
[4, 10]	τούτοις ηὔχοντο μὲν αὐτῷ πάντα	τὰ	ἀγαθὰ Λάμων καὶ Μυρτάλη· Δάφνις
[4, 8]	στεφανώσει. Οὐδὲ σύ, δέσποτα Διόνυσε,	τὰ	ἄθλια ταῦτα ἠλέησας ἄνθη, οἷς
[4, 2]	φυτά, καθάπερ φρουρούμενα· ἔξωθεν περιειστήκει	τὰ	ἄκαρπα, καθάπερ θριγγὸς χειροποίητος· καὶ
[4, 4]	τις ἦν, ἣν εὗρεν ἐς	τὰ	ἄνθη Δάφνις· ἐσχόλαζε μὲν τοῖς
[4, 9]	τούτοις θερμότερα, καὶ ἐθρήνουν οὐ	τὰ	ἄνθη λοιπόν, ἀλλὰ τὰ αὑτῶν
[4, 19]	καὶ ταχέως ὑπὸ Γνάθωνος καὶ	τὰ	ἀστυκὰ διδαχθῆναι δυνάμενον. Χαίρων ὁ
[4, 9]	οὐ τὰ ἄνθη λοιπόν, ἀλλὰ	τὰ	αὑτῶν σώματα. Ἐθρήνει καὶ Χλόη
[4, 22]	Λάμων τὴν αἶγα εἶπε καὶ	τὰ	γνωρίσματα ἔδειξεν· ὅρα δὲ ἐπιστραφεὶς
[4, 31]	τοῦ Δρύαντος. Ἐπεὶ δὲ καὶ	τὰ	γνωρίσματα εἶδε κομισθέντα, τὰ ὑποδήματα
[4, 37]	μετὰ ἄλλων πολλῶν ἐποίησεν ἀναθήματα	τὰ	γνωρίσματα καὶ Δρύαντι τὰς λειπούσας
[4, 34]	τις ἐπὶ σκεύους ἀργυροῦ θεράπων	τὰ	γνωρίσματα καὶ περιφέρων ἐνδέξια πᾶσιν
[4, 36]	ὡς αἲξ Δάφνιν ἐμοί. Λαβὲ	τὰ	γνωρίσματα καὶ τὴν θυγατέρα, λαβὼν
[4, 18]	ἐρᾷ. Παρασκεύαζέ μοι μόνον εὐτρεπῆ	τὰ	γνωρίσματα. ~Οἱ μὲν ταῦτα συνθέμενοι
[4, 30]	οὐδὲν ἡμῖν· μαρτυρεῖ δὲ καὶ	τὰ	γνωρίσματα, πλουσιώτερα γὰρ ἢ κατὰ
[4, 30]	ἡμέρας ἔχων ἐν τῇ πήρᾳ	τὰ	γνωρίσματα πρόσεισι τῷ Διονυσοφάνει καὶ
[4, 21]	μαντεύεσθαι ἐπὶ πλέον, ἀλλὰ ἤδη	τὰ	γνωρίσματα σκοπεῖν εἰ λαμπρᾶς καὶ
[4, 34]	πλήσῃ κρατῆρα, τότε δεικνύειν ἑκάστῳ	τὰ	γνωρίσματα, τὸ δὲ ἐντεῦθεν ᾄδειν
[4, 22]	λεγούσης αὐτῆς καὶ τοῦ Διονυσοφάνους	τὰ	γνωρίσματα φιλοῦντος καὶ ὑπὸ περιττῆς
[4, 10]	μὲν κατέκλασαν, τὰ δὲ κατεπάτησαν,	τὰ	δὲ ἀνώρυξαν λυθέντες. Ἐπὶ τούτοις
[4, 18]	Δάφνιν φιλῶν ὡς ἀγαθὸν νεανίσκον,	τὰ	δὲ ἀχθόμενος εἰ Γνάθωνος ἐμπαροίνημα
[4, 2]	τὰ μὲν ἔφερεν ἡ γῆ,	τὰ	δὲ ἐποίει τέχνη· ῥοδωνιαὶ καὶ
[4, 7]	τὴν αἱμασιὰν τὰ μὲν ἀνώρυξε,	τὰ	δὲ κατέκλασε, τὰ δὲ κατεπάτησεν
[4, 10]	ἐξύβρισαν, καὶ τὰ μὲν κατέκλασαν,	τὰ	δὲ κατεπάτησαν, τὰ δὲ ἀνώρυξαν
[4, 7]	μὲν ἀνώρυξε, τὰ δὲ κατέκλασε,	τὰ	δὲ κατεπάτησεν ὥσπερ σῦς. Καὶ
[4, 8]	τὰ δὲ οὐκ ἀκμάσει· μετόπωρον,	τὰ	δὲ οὐδένα στεφανώσει. Οὐδὲ σύ,
[4, 8]	οὐκ ἀνθήσει· ἔσται τὸ θέρος,	τὰ	δὲ οὐκ ἀκμάσει· μετόπωρον, τὰ
[4, 8]	πονηρὸς ἄνθρωπος. Ἀφίξεται τὸ ἦρ,	τὰ	δὲ οὐκ ἀνθήσει· ἔσται τὸ
[4, 15]	πρὸ πάντων ἡ Κλεαρίστη καὶ	τὰ	δῶρα ἀποδώσειν ὤμοσε καλῷ τε
[4, 11]	οὐ παρέργως εἶδε τὸν Δάφνιν	τὰ	δῶρα κομίσαντα, ἀλλὰ καὶ φύσει
[4, 14]	ἐρυθήματος πλησθεὶς ἔνευσε κάτω, προτείνας	τὰ	δῶρα· ὁ δὲ Λάμων οὗτος«
[4, 32]	ἵσταντο καὶ ἀνετίθει καὶ Χλόη	τὰ	ἑαυτῆς, τὴν σύριγγα, τὴν πήραν,
[4, 10]	προσεκόμισεν ἐρίφους, τυρούς, ὄρνιθας καὶ	τὰ	ἔκγονα αὐτῶν, βότρυς ἐπὶ κλημάτων,
[4, 7]	ἀνεκάλει, ὥστε καὶ ἡ Μυρτάλη	τὰ	ἐν χερσὶ καταλιποῦσα ἐξέδραμε καὶ
[4, 38]	ᾄδουσι θερίζοντες, ὁ δὲ ἔσκωπτε	τὰ	ἐπὶ ληνοῖς σκώμματα· Φιλητᾶς ἐσύρισε,
[4, 40]	τότε Χλόη πρῶτον ἔμαθεν ὅτι	τὰ	ἐπὶ τῆς ὕλης γινόμενα ἦν
[4, 4]	Δὶς ἡγεῖτο ἐπὶ ποτόν· ἀνεζήτει	τὰ	εὐνομώτατα τῶν χωρίων· ἐμέλησεν αὐτῷ
[4, 2]	μελαινόμενος βότρυν ἐμιμεῖτο. Ἔνδον ἦν	τὰ	καρποφόρα φυτά, καθάπερ φρουρούμενα· ἔξωθεν
[4, 31]	γνωρίσματα εἶδε κομισθέντα, τὰ ὑποδήματα	τὰ	κατάχρυσα, τὰς περισκελίδας, τὴν μίτραν,
[4, 14]	καὶ τὰς τρίχας λάσιαι καὶ	τὰ	κέρατα ἄθραυστοι. Πεποίηκε δὲ αὐτὰς
[4, 4]	δὲ ἦν κηδεμονία, ὥστε καὶ	τὰ	κέρατα ἤλειφε καὶ τὰς τρίχας
[4, 4]	Λάμων ἐθεράπευε, τὰ ξηρὰ ἀποτέμνων,	τὰ	κλήματα ἀναλαμβάνων· τὸν Διόνυσον ἐστεφάνωσε·
[4, 18]	ὦ γύναι· ἥκει καιρὸς ἐκκαλύπτειν	τὰ	κρυπτά. Ἔρρει μοι δὲ αἱ
[4, 36]	καὶ Νύμφαις καὶ Ἔρωτι« Ἐπῄνει	τὰ	λεγόμενα ὁ Μεγακλῆς καὶ τὴν
[4, 20]	ψεύδεται, παρακαθημένης τῆς Κλεαρίστης ἐβασάνιζε	τὰ	λελεγμένα. Τί δ´ ἂν ἐψεύδετο
[4, 18]	περὶ Δάφνιδος διαλέξεται. Ἀκούσας δὲ	τὰ	λεχθέντα κρύφα πάντα ὁ Εὔδρομος
[4, 18]	μοι δὲ αἱ αἶγες καὶ	τὰ	λοιπὰ πάντα· ἀλλ´ οὐ μὰ
[4, 7]	φυλάξας καὶ ὑπερβὰς τὴν αἱμασιὰν	τὰ	μὲν ἀνώρυξε, τὰ δὲ κατέκλασε,
[4, 2]	Ἦσαν καὶ ἀνθῶν πρασιαί, ὧν	τὰ	μὲν ἔφερεν ἡ γῆ, τὰ
[4, 10]	ὡς ἐκεῖ δεθέντες ἐξύβρισαν, καὶ	τὰ	μὲν κατέκλασαν, τὰ δὲ κατεπάτησαν,
[4, 13]	τοῦ Λάμωνος ἔργα. Καὶ ὁρῶν	τὰ	μὲν πεδία ἐν αὔλακι, τὰς
[4, 18]	κρύφα πάντα ὁ Εὔδρομος καὶ	τὰ	μὲν τὸν Δάφνιν φιλῶν ὡς
[4, 30]	λέγειν· Ὁμοία με ἀνάγκη Λάμωνι	τὰ	μέχρι νῦν ἄρρητα ἐκέλευσε λέγειν.
[4, 4]	τὸν παράδεισον ὁ Λάμων ἐθεράπευε,	τὰ	ξηρὰ ἀποτέμνων, τὰ κλήματα ἀναλαμβάνων·
[4, 26]	Ἐνταῦθα ὁ Δάφνις συναθροίσας πάντα	τὰ	ποιμενικὰ κτήματα διένειμεν ἀναθήματα τοῖς
[4, 27]	περὶ τὴν Χλόην. Ἐκάθητο κλάουσα,	τὰ	πρόβατα νέμουσα, λέγουσα, οἷα εἰκὸς
[4, 37]	Ῥόδῃ τὴν Νάπην συνέστησαν καὶ	τὰ	πρὸς τὴν ἑορτὴν παρεσκευάζοντο λαμπρῶς.
[4, 13]	ταῖς δὲ ἄλλαις ἡμέραις ἐπεσκόπει	τὰ	τοῦ Λάμωνος ἔργα. Καὶ ὁρῶν
[4, 11]	ἢ γνάθος καὶ γαστὴρ καὶ	τὰ	ὑπὸ γαστέρα, οὐ παρέργως εἶδε
[4, 31]	καὶ τὰ γνωρίσματα εἶδε κομισθέντα,	τὰ	ὑποδήματα τὰ κατάχρυσα, τὰς περισκελίδας,
[4, 6]	ὥσπερ συμπεφυκότων αἱ περιβολαί· καὶ	τὰ	φιλήματα δειλὰ ἦν καὶ αἱ
[4, 6]	ὀνειροπολοῦσιν αὐτόν. Συνεχῆ μὲν οὖν	τὰ	φιλήματα καὶ ὥσπερ συμπεφυκότων αἱ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2007