Livre, Chap.
[4, 19]	περιιδεῖν γενόμενον, ὃς ἐς Μιτυλήνην	αὐτὸν	ἄγειν ἐπὶ γυναικῶν ἔργα σπουδάζει.
[4, 17]	Βουκόλος ἦν Ἀγχίσης, καὶ ἔσχεν	αὐτὸν	Ἀφροδίτη· αἶγας ἔνεμε Βράγχος, καὶ
[4, 22]	βοῶντα Δάφνι« νομίσας ὅτι συλλαβεῖν	αὐτὸν	βουλόμενος τρέχει, ῥίψας τὴν πήραν
[4, 4]	τῶν ὀΐων· βουλόμενος δὲ προθυμότερον	αὐτὸν	γενέσθαι πρὸς τὸν γάμον πᾶσαν
[4, 33]	καὶ ἐσθῆτας χειμερινὰς καὶ ἐλεύθερον	αὐτὸν	ἔθηκαν καὶ ἐλευθέραν τὴν γυναῖκα·
[4, 17]	ἐρώμενον. Εἰς εὐθυμίαν δὲ καὶ	αὐτὸν	{ἐκεῖνον} θέλων προαγαγεῖν ἐπυνθάνετο μειδιῶν
[4, 12]	τῷ Ἀστύλῳ καὶ ἤλπιζε δῶρον	αὐτὸν	ἕξειν παρὰ τοῦ νεανίσκου πολλὰ
[4, 40]	καὶ ἔδρασέ τι Δάφνις ὧν	αὐτὸν	ἐπαίδευσε Λυκαίνιον, καὶ τότε Χλόη
[4, 17]	αἶγας ἔνεμε Βράγχος, καὶ Ἀπόλλων	αὐτὸν	ἐφίλησε· ποιμὴν ἦν Γανυμήδης, καὶ
[4, 29]	καὶ καιρὸν ἥκειν διαλλαγῶν πρὸς	αὐτὸν	νομίζων τινὰς τῶν τοῦ Ἀστύλου
[4, 22]	Δάφνιν φιλῆσαι θέλων. Ἰδὼν δὲ	αὐτὸν	ὁ Δάφνις θέοντα μετὰ πολλῶν
[4, 17]	ἐφίλησε· ποιμὴν ἦν Γανυμήδης, καὶ	αὐτὸν	ὁ τῶν ὅλων βασιλεὺς ἥρπασε.
[4, 27]	Ὀνειροπολεῖ γάμους πλουσίους. Τί γὰρ	αὐτὸν	ὀμνύειν ἀντὶ τῶν Νυμφῶν τὰς
[4, 19]	Ἀστύλου μὲν οὖν εἶναι δοῦλον	αὐτὸν	οὐχ ὑπερηφανῶ, καλὸν οἰκέτην καλοῦ
[4, 17]	ἄπειρος ἐρωτικῆς λύπης, ἀλλ´ αἰτήσειν	αὐτὸν	παρὰ τοῦ πατρὸς ἐπηγγείλατο καὶ
[4, 2]	πλέθρων τεττάρων. Εἴκασεν ἄν τις	αὐτὸν	πεδίῳ μακρῷ. Εἶχε δὲ πάντα
[4, 11]	Δάφνιδος ἐγίνετο θεατής· μαλθάσσων δὲ	αὐτὸν	τάς τε αἶγας ἐπῄνει καὶ
[4, 20]	ἐκέλευσε, σφόδρα τὴν ὀφρὺν εἰς	αὐτὸν	τοξοποιήσας, τὸν δὲ Λάμωνα πάλιν
[4, 7]	ποιήσειε πικρόν· καὶ εἰδὼς πάνυ	αὐτὸν	τῷ παραδείσῳ τερπόμενον, ἔγνω τοῦτον,
[4, 31]	εἰς τὸν Δάφνιν καὶ ὁρῶν	αὐτὸν	χλωριῶντα καὶ κρύφα δακρύοντα ταχέως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2007