HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τίς 1
τις 5
Τὸ 2
τὸ 34
Τοιαῦτα 3
τοιαῦτα 1
τοίνυν 1

Fréquences [« »]
29 γὰρ
31 ἡ
33 τὰς
34 τὸ
37 εἰς
37 τὰ
39 ὁ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LONGUS, Daphnis et Chloé, livre III

τὸ

Livre, Chap.

[3, 24]   ῥᾳδίως, εἰ μὴ Δάφνιν ἐτάραξε τὸ αἷμα. Ἀμέλει καὶ δεδοικὼς μὴ

[3, 20]   πεφονευμένην· ἀρτιμαθὴς γὰρ ὢν ἐδεδοίκει τὸ αἷμα καὶ ἐνόμιζεν ὅτι ἄρα

[3, 19]   πολλῷ {καθάπερ πεφονευμένη} Ἀλλὰ σὺ τὸ αἷμα μὴ φοβηθῇς, ἀλλ´ ἡνίκα

[3, 10]   ἃς ὤμοσά ποτε εἰς ἐκεῖνο τὸ ἄντρον, εἰς ὃ ἥξομεν εὐθέως,

[3, 12]   ἦν ἐπὶ τὰς Νύμφας καὶ τὸ ἄντρον, ἐντεῦθεν ἐπὶ τὸν Πᾶνα

[3, 28]   καὶ τὰ φυκία ἀφελὼν εὑρίσκει τὸ βαλάντιον ἀργυρίου μεστόν. Τοῦτο ἀνελόμενος

[3, 30]   στάχυν· ὁ δὲ Δρύας θησαυρίσας τὸ βαλάντιον ἔνθα ἀπέκειτο τὰ γνωρίσματα,

[3, 29]   διηγεῖται αὐτῇ τὸ ὄναρ, δείκνυσι τὸ βαλάντιον, κελεύει τὰς ἀγέλας φυλάττειν,

[3, 33]   πόνου. Ἤμελγε μὲν εἰς γαυλοὺς τὸ γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταρσοῖς τοὺς

[3, 27]   ὃν οὐδεὶς οὐδὲ προσῆλθεν ὁδοιπόρος, τὸ δυσῶδες τῆς σηπεδόνος παρατρέχων. Ἀλλὰ

[3, 11]   φιλήσας αὐτοὺς προτέρους Χλόης, ἵνα τὸ ἐκείνης φίλημα καθαρὸν μείνῃ. Καὶ

[3, 8]   κιττοῦ γλιχόμενα. Οἱ δὲ ἐπῄνουν τὸ ἐνεργὸν καὶ ἐκέλευον ἐσθίειν ὧν

[3, 6]   ῥάβδοις μακραῖς ἐπήλειψε· καὶ ἐκαθέζετο τὸ ἐντεῦθεν ὄρνιθας καὶ τὴν Χλόην

[3, 14]   Γλυκύ τι, ὡς ἔοικεν, ἐστὶ τὸ ἔργον καὶ νικᾷ τὸ ἔρωτος

[3, 14]   αἶγας. Ὁρᾷς ὡς μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον οὔτε ἐκεῖναι φεύγουσιν ἔτι

[3, 14]   ἐστὶ τὸ ἔργον καὶ νικᾷ τὸ ἔρωτος πικρόν. Εἶτα οὐχ ὁρᾷς,

[3, 30]   Μυρτάλην ἐφέρετο, μέλλων παρ´ αὐτῶν, τὸ καινότατον, μνᾶσθαι νυμφίον. Εὑρὼν δὲ

[3, 33]   καθελεῖν· τάχα δὲ καὶ ἐφυλάττετο τὸ καλὸν μῆλον ἐρωτικῷ ποιμένι. ~Τοῦτο

[3, 10]   οὕτως γένοιτο, Χλόη, θερμός, ὡς τὸ κᾶον πῦρ τὴν καρδίαν τὴν

[3, 30]   Δάφνιδος ἤδη γὰρ μειράκιον ἦν τὸ μὲν ἀληθὲς οὐδ´ ὣς ἐξηγόρευσεν,

[3, 31]   οὖν ἀναβαλώμεθα τὸν γάμον εἰς τὸ μετόπωρον· ἀφίξεσθαι τότε λέγουσιν αὐτὸν

[3, 34]   εἶπεν ὠργισμένῃ· ὦ παρθένε, τοῦτο τὸ μῆλον ἔφυσαν Ὧραι καλαὶ καὶ

[3, 34]   καλὸν μῆλον ἐρωτικῷ ποιμένι. ~Τοῦτο τὸ μῆλον ὡς εἶδεν ὁ Δάφνις,

[3, 14]   Φιλητᾶ παιδεύμασιν, ἵνα δὴ γένηται τὸ μόνον ἔρωτα παῦον φάρμακον. Τῆς

[3, 29]   παρὰ τὴν Χλόην διηγεῖται αὐτῇ τὸ ὄναρ, δείκνυσι τὸ βαλάντιον, κελεύει

[3, 15]   γείτων, γεωργὸς γῆς ἰδίας, Χρῶμις τὸ ὄνομα, παρηβῶν ἤδη τὸ σῶμα.

[3, 22]   καὶ ἐτέρπετο τῇ νηὶ παρατρεχούσῃ τὸ πεδίον θᾶττον πτεροῦ καὶ ἐπειρᾶτό

[3, 18]   γὰρ ἡ φύσις λοιπὸν ἐπαίδευσε τὸ πρακτέον. ~Τελεσθείσης δὲ τῆς ἐρωτικῆς

[3, 22]   ~Ὁ μὲν οὖν Δάφνις εἰδὼς τὸ πραττόμενον μόνῃ τῇ θαλάσσῃ προσεῖχε

[3, 17]   τῆς Χλόης. Καὶ ἐπειδὴ κατὰ τὸ πυκνότατον ἐγένοντο, πηγῆς πλησίον καθίσαι

[3, 27]   Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ σύνηθες ἐρασταῖς πενομένοις ἔπραττεν· ἐδάκρυε

[3, 15]   Χρῶμις τὸ ὄνομα, παρηβῶν ἤδη τὸ σῶμα. Τούτῳ γύναιον ἦν ἐπακτὸν

[3, 33]   Ἦν δὲ ἀφθονία πολλὴ διὰ τὸ τῆς ὥρας πάμφορον· πολλαὶ μὲν

[3, 19]   παρασχεῖν, ἄγαγε αὐτὴν εἰς τοῦτο τὸ χωρίον, ἵνα, κἂν βοήσῃ, μηδεὶς

Livre, Chap.
[3, 24]	ῥᾳδίως, εἰ μὴ Δάφνιν ἐτάραξε	τὸ	αἷμα. Ἀμέλει καὶ δεδοικὼς μὴ
[3, 20]	πεφονευμένην· ἀρτιμαθὴς γὰρ ὢν ἐδεδοίκει	τὸ	αἷμα καὶ ἐνόμιζεν ὅτι ἄρα
[3, 19]	πολλῷ {καθάπερ πεφονευμένη} Ἀλλὰ σὺ	τὸ	αἷμα μὴ φοβηθῇς, ἀλλ´ ἡνίκα
[3, 10]	ἃς ὤμοσά ποτε εἰς ἐκεῖνο	τὸ	ἄντρον, εἰς ὃ ἥξομεν εὐθέως,
[3, 12]	ἦν ἐπὶ τὰς Νύμφας καὶ	τὸ	ἄντρον, ἐντεῦθεν ἐπὶ τὸν Πᾶνα
[3, 28]	καὶ τὰ φυκία ἀφελὼν εὑρίσκει	τὸ	βαλάντιον ἀργυρίου μεστόν. Τοῦτο ἀνελόμενος
[3, 30]	στάχυν· ὁ δὲ Δρύας θησαυρίσας	τὸ	βαλάντιον ἔνθα ἀπέκειτο τὰ γνωρίσματα,
[3, 29]	διηγεῖται αὐτῇ τὸ ὄναρ, δείκνυσι	τὸ	βαλάντιον, κελεύει τὰς ἀγέλας φυλάττειν,
[3, 33]	πόνου. Ἤμελγε μὲν εἰς γαυλοὺς	τὸ	γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταρσοῖς τοὺς
[3, 27]	ὃν οὐδεὶς οὐδὲ προσῆλθεν ὁδοιπόρος,	τὸ	δυσῶδες τῆς σηπεδόνος παρατρέχων. Ἀλλὰ
[3, 11]	φιλήσας αὐτοὺς προτέρους Χλόης, ἵνα	τὸ	ἐκείνης φίλημα καθαρὸν μείνῃ. Καὶ
[3, 8]	κιττοῦ γλιχόμενα. Οἱ δὲ ἐπῄνουν	τὸ	ἐνεργὸν καὶ ἐκέλευον ἐσθίειν ὧν
[3, 6]	ῥάβδοις μακραῖς ἐπήλειψε· καὶ ἐκαθέζετο	τὸ	ἐντεῦθεν ὄρνιθας καὶ τὴν Χλόην
[3, 14]	Γλυκύ τι, ὡς ἔοικεν, ἐστὶ	τὸ	ἔργον καὶ νικᾷ τὸ ἔρωτος
[3, 14]	αἶγας. Ὁρᾷς ὡς μετὰ τοῦτο	τὸ	ἔργον οὔτε ἐκεῖναι φεύγουσιν ἔτι
[3, 14]	ἐστὶ τὸ ἔργον καὶ νικᾷ	τὸ	ἔρωτος πικρόν. Εἶτα οὐχ ὁρᾷς,
[3, 30]	Μυρτάλην ἐφέρετο, μέλλων παρ´ αὐτῶν,	τὸ	καινότατον, μνᾶσθαι νυμφίον. Εὑρὼν δὲ
[3, 33]	καθελεῖν· τάχα δὲ καὶ ἐφυλάττετο	τὸ	καλὸν μῆλον ἐρωτικῷ ποιμένι. ~Τοῦτο
[3, 10]	οὕτως γένοιτο, Χλόη, θερμός, ὡς	τὸ	κᾶον πῦρ τὴν καρδίαν τὴν
[3, 30]	Δάφνιδος ἤδη γὰρ μειράκιον ἦν	τὸ	μὲν ἀληθὲς οὐδ´ ὣς ἐξηγόρευσεν,
[3, 31]	οὖν ἀναβαλώμεθα τὸν γάμον εἰς	τὸ	μετόπωρον· ἀφίξεσθαι τότε λέγουσιν αὐτὸν
[3, 34]	εἶπεν ὠργισμένῃ· ὦ παρθένε, τοῦτο	τὸ	μῆλον ἔφυσαν Ὧραι καλαὶ καὶ
[3, 34]	καλὸν μῆλον ἐρωτικῷ ποιμένι. ~Τοῦτο	τὸ	μῆλον ὡς εἶδεν ὁ Δάφνις,
[3, 14]	Φιλητᾶ παιδεύμασιν, ἵνα δὴ γένηται	τὸ	μόνον ἔρωτα παῦον φάρμακον. Τῆς
[3, 29]	παρὰ τὴν Χλόην διηγεῖται αὐτῇ	τὸ	ὄναρ, δείκνυσι τὸ βαλάντιον, κελεύει
[3, 15]	γείτων, γεωργὸς γῆς ἰδίας, Χρῶμις	τὸ	ὄνομα, παρηβῶν ἤδη τὸ σῶμα.
[3, 22]	καὶ ἐτέρπετο τῇ νηὶ παρατρεχούσῃ	τὸ	πεδίον θᾶττον πτεροῦ καὶ ἐπειρᾶτό
[3, 18]	γὰρ ἡ φύσις λοιπὸν ἐπαίδευσε	τὸ	πρακτέον. ~Τελεσθείσης δὲ τῆς ἐρωτικῆς
[3, 22]	~Ὁ μὲν οὖν Δάφνις εἰδὼς	τὸ	πραττόμενον μόνῃ τῇ θαλάσσῃ προσεῖχε
[3, 17]	τῆς Χλόης. Καὶ ἐπειδὴ κατὰ	τὸ	πυκνότατον ἐγένοντο, πηγῆς πλησίον καθίσαι
[3, 27]	Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων	τὸ	σύνηθες ἐρασταῖς πενομένοις ἔπραττεν· ἐδάκρυε
[3, 15]	Χρῶμις τὸ ὄνομα, παρηβῶν ἤδη	τὸ	σῶμα. Τούτῳ γύναιον ἦν ἐπακτὸν
[3, 33]	Ἦν δὲ ἀφθονία πολλὴ διὰ	τὸ	τῆς ὥρας πάμφορον· πολλαὶ μὲν
[3, 19]	παρασχεῖν, ἄγαγε αὐτὴν εἰς τοῦτο	τὸ	χωρίον, ἵνα, κἂν βοήσῃ, μηδεὶς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/01/2007