Livre, Chap. |
[3, 34] |
ἡ
μὲν
ἀμεληθεῖσα,
ὀργισθεῖσα
πρὸς
|
τὰς |
ἀγέλας
ἀπῆλθε·
Δάφνις
δὲ
ἀναδραμὼν |
[3, 12] |
οἵ
τε
ἄλλοι
νομεῖς
ἦγον
|
τὰς |
ἀγέλας
εἰς
νομὴν
καὶ
πρὸ |
[3, 12] |
δρῦν,
ὑφ´
ἣν
καθίζοντες
καὶ
|
τὰς |
ἀγέλας
ἔνεμον
καὶ
ἀλλήλους
κατεφίλουν. |
[3, 29] |
ὄναρ,
δείκνυσι
τὸ
βαλάντιον,
κελεύει
|
τὰς |
ἀγέλας
φυλάττειν,
ἔστ´
ἂν
ἐπανέλθῃ, |
[3, 12] |
κατέσπεισαν.
Ἀπήρξαντο
καὶ
σύριγγος,
καθάπερ
|
τὰς |
ἀηδόνας
εἰς
τὴν
μουσικὴν
ἐρεθίζοντες· |
[3, 10] |
Παίζεις
ἀπατῶν
με.
Οὐ
μὰ
|
τὰς |
αἶγας,
ἃς
σύ
με
ἐκέλευες |
[3, 28] |
Δάφνις
περιχαρὴς
ἤλαυνε
ῥοίζῳ
πολλῷ
|
τὰς |
αἶγας
εἰς
τὴν
νομήν·
καὶ |
[3, 13] |
καὶ
τράγων
διώγματα
καὶ
ἐς
|
τὰς |
αἶγας
ἐρωτικώτερα
πηδήματα,
καὶ
ἐμάχοντο |
[3, 15] |
Δάφνιν
καθ´
ἑκάστην
ἡμέραν
παρελαύνοντα
|
τὰς |
αἶγας
ἕωθεν
εἰς
νόμην,
νύκτωρ |
[3, 14] |
Εἶτα
οὐχ
ὁρᾷς,
ὦ
Δάφνι,
|
τὰς |
αἶγας
καὶ
τοὺς
τράγους
καὶ |
[3, 14] |
ποιοῦσι
τὰς
ὄϊς
καὶ
τράγοι
|
τὰς |
αἶγας.
Ὁρᾷς
ὡς
μετὰ
τοῦτο
|
[3, 29] |
καὶ
καλούς·
πρότερον
δὲ
ἀλλοτρίοις
|
τὰς |
αἶγας
ὑπεβάλλομεν.
Ἀλλὰ
καὶ
νέος |
[3, 30] |
τοῦ
Δάφνιδος
αὐτοῦ
μένουσα
περιήλαυνε
|
τὰς |
βοῦς
καὶ
τοῖς
τριβόλοις
κατειργάζετο |
[3, 13] |
ὑποκλάσαντες
αὑτοὺς
τὴν
θηλὴν
ἔσπασαν·
|
τὰς |
δὲ
μήπω
τετοκυίας
οἱ
κριοὶ |
[3, 2] |
ἀπὸ
δέκα
σταδίων
στρατόπεδον
βαλόμενος
|
τὰς |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐντολὰς
ἀνέμενε. |
[3, 11] |
τῷ
Διονύσῳ
κρατῆρος
ἤσθιον
κιττῷ
|
τὰς
|
κεφαλὰς
ἐστεφανωμένοι.
Καὶ
ἐπεὶ
καιρὸς |
[3, 11] |
δὲ
καὶ
τὰς
φάττας
καὶ
|
τὰς |
κίχλας
Λάμωνι
καὶ
Μυρτάλῃ
κομίζειν, |
[3, 21] |
καμάτων
ἀμέλειαν,
τοῦτο
κἀκεῖνοι
δρῶντες
|
τὰς |
κώπας
ἀνέφερον.
Εἷς
μὲν
αὐτοῖς |
[3, 10] |
γένωμαι;
Μέμνησό
μου.
Μνημονεύω,
νὴ
|
τὰς |
Νύμφας,
ἃς
ὤμοσά
ποτε
εἰς
|
[3, 27] |
ἐρασταῖς
πενομένοις
ἔπραττεν·
ἐδάκρυε
καὶ
|
τὰς |
Νύμφας
αὖθις
ἐκάλει
βοηθούς.
Αἱ
|
[3, 28] |
ἐνθέμενος
οὐ
πρόσθεν
ἀπῆλθε,
πρὶν
|
τὰς
|
Νύμφας
εὐφημῆσαι
καὶ
αὐτὴν
τὴν |
[3, 12] |
Εὐθὺς
οὖν
δρόμος
ἦν
ἐπὶ
|
τὰς |
Νύμφας
καὶ
τὸ
ἄντρον,
ἐντεῦθεν |
[3, 28] |
καὶ
τὴν
Χλόην
φιλήσας
καὶ
|
τὰς |
Νύμφας
προσκυνήσας
κατῆλθεν
ἐπὶ
θάλασσαν, |
[3, 3] |
πολλὴ
χιὼν
πάσας
μὲν
ἀπέκλεισε
|
τὰς |
ὁδούς,
πάντας
δὲ
κατέκλεισε
τοὺς |
[3, 14] |
εἶπεν
ὃ
οἱ
κριοὶ
ποιοῦσι
|
τὰς |
ὄϊς
καὶ
τράγοι
τὰς
αἶγας. |
[3, 14] |
τράγους
καὶ
τοὺς
κριοὺς
καὶ
|
τὰς
|
ὄϊς
ὡς
ὀρθοὶ
μὲν
ἐκεῖνοι |
[3, 13] |
τὰ
φιλήματα
ὤργα
καὶ
πρὸς
|
τὰς |
περιβολὰς
ἐσκιτάλιζε
καὶ
ἦν
ἐς |
[3, 24] |
ὁ
μὲν
ἐσύριζεν
ἁμιλλώμενος
πρὸς
|
τὰς |
πίτυς,
ἡ
δὲ
ᾖδε
ταῖς |
[3, 27] |
θάλασσαν,
εἰς
τὴν
γῆν
εἰς
|
τὰς |
τῆς
ἄκρας
πέτρας
ἐξεβράσθη.
Αὕτη |
[3, 28] |
πλησίον
τῆς
κυματωγῆς
ἐβάδιζε
ζητῶν
|
τὰς |
τρισχιλίας.
Ἔμελλε
δὲ
ἄρα
οὐ |
[3, 30] |
τοῦ
πεῖσαι
λέγων
ἆθλον
ἔχων
|
τὰς |
τρισχιλίας·
ὁ
δὲ
Λάμων
μήτε
|
[3, 8] |
τὴν
τράπεζαν
ἀπὸ
τῶν
ὤμων
|
τὰς |
φάττας
ἀπεφορτίζετο
καὶ
τοὺς
κοψίχους, |
[3, 11] |
καὶ
ἄρτων.
Ἔδωκαν
δὲ
καὶ
|
τὰς
|
φάττας
καὶ
τὰς
κίχλας
Λάμωνι |