HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Δάφνιν 10
Δάφνις 28
δέ 10
δὲ 131
δέδοικα 2
δεδοικὼς 2
δεῖ 2

Fréquences [« »]
66 μὲν
76 τὴν
56 τὸν
131 δὲ
337 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LONGUS, Daphnis et Chloé, livre III

δὲ

Livre, Chap.

[3, 16]   ἄρνας καὶ ἐρίφους ἁρπάσει. Τὴν δὲ ἀγέλην τέως φρουρήσει Χλόη· πάντως

[3, 3]   μὲν δὴ λίνον ἔστρεφον, οἱ δὲ αἰγῶν τρίχας ἔπεκον, οἱ δὲ

[3, 29]   ἀλεκτορίδας θρέψαι δυνάμενον· παρ´ ἐμοῦ δὲ αἵδε ὑμῖν τρισχίλιαι. Μόνον ἴστω

[3, 24]   ἐθαύμαζε μὲν ἡ Χλόη, τὴν δὲ αἰτίαν ᾐδεῖτο πυθέσθαι. ~Ἐν τῷ

[3, 23]   αὐτὸν συρίττοντα τὸν Πᾶνα. Ὁ δὲ ἀκούσας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει κατὰ

[3, 21]   φωνῆς εἰς πολὺν ἀέρα· ἐπεὶ δὲ ἄκρᾳ τινὶ ὑποδραμόντες εἰς κόλπον

[3, 29]   τράγους μεγάλους καὶ καλούς· πρότερον δὲ ἀλλοτρίοις τὰς αἶγας ὑπεβάλλομεν. Ἀλλὰ

[3, 34]   πρὸς τὰς ἀγέλας ἀπῆλθε· Δάφνις δὲ ἀναδραμὼν ἐξίκετο τρυγῆσαι καὶ κομίσαι

[3, 10]   αὔρα βόρειος ὑπέκαε πάντα. Οἱ δὲ ἀναστάντες θύουσι τῷ Διονύσῳ κριὸν

[3, 11]   ὁ κιττὸς μὴ λείπῃ. Ὁ δὲ ἀπῄει, φιλήσας αὐτοὺς προτέρους Χλόης,

[3, 28]   ἐβάδιζε ζητῶν τὰς τρισχιλίας. Ἔμελλε δὲ ἄρα οὐ πολὺν κάματον ἕξειν·

[3, 5]   πολὺν αὐτῷ κάματον παρέσχεν· ἔρωτι δὲ ἄρα πάντα βάσιμα καὶ πῦρ

[3, 12]   στεφανῶσαι θέλοντες τοὺς θεούς· τὰ δὲ ἄρτι ὁ ζέφυρος τρέφων καὶ

[3, 9]   ἣν τὰ μὲν μυθολογήσαντες τὰ δὲ ᾄσαντες εἰς ὕπνον ἐχώρουν, Χλόη

[3, 6]   καὶ ἀποδύων τὰ πτερά· τῆς δὲ αὐλῆς προῆλθεν οὐδείς, οὐκ ἀνήρ,

[3, 25]   αὐτὰ καὶ γνησίῳ παιδίῳ ἐγεγόνει δὲ αὐτοῖς ἄρρεν παιδίον οὐ πρὸ

[3, 10]   πλῆθος οὐκ ὀλίγον ὀρνίθων. Ἦν δὲ αὐτοῖς καὶ φιλημάτων ἀπόλαυσις συνεχὴς

[3, 4]   ἀνέμενον ἐκ θανάτου παλιγγενεσίαν. Ἐλύπει δὲ αὐτοὺς ἢ πήρα τις ἐλθοῦσα

[3, 27]   Νύμφας αὖθις ἐκάλει βοηθούς. Αἱ δὲ αὐτῷ καθεύδοντι νύκτωρ ἐν τοῖς

[3, 21]   ἤσθιεν ὥσπερ νεοττὸς ὄρνιθος. ~Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν καὶ περιττότερα φιλούντων ὧν

[3, 33]   περιῄεσαν ζητοῦντες ὀπώραν ἀκμάζουσαν. Ἦν δὲ ἀφθονία πολλὴ διὰ τὸ τῆς

[3, 7]   καὶ κυνὸς αὐτίκα ἐπελάθετο, μέγα δὲ βοήσας χαῖρε, ὦ παῖ» περιεπλέκετο

[3, 12]   τῆς μὲν χιόνος λυομένης, τῆς δὲ γῆς γυμνουμένης καὶ τῆς πόας

[3, 30]   ὁμολογήσας αἰτίαν γεγονέναι πανταχοῦ· τὸν δὲ Δάφνιν ᾐτεῖτο Χλόῃ καὶ ἔλεγεν

[3, 20]   ἔτι ζητοῦσα τὸν χῆνα· ὁ δὲ Δάφνις εἰς λογισμὸν ἄγων τὰ

[3, 4]   στρέφειν καὶ γάμου μνημονεύουσα· ὁ δὲ Δάφνις, οἷα σχολὴν ἄγων καὶ

[3, 30]   τριβόλοις κατειργάζετο τὸν στάχυν· ὁ δὲ Δρύας θησαυρίσας τὸ βαλάντιον ἔνθα

[3, 32]   μέχρι τινός, φιλοφρονούμενος πάντα. ~Ὁ δὲ Δρύας οὐ παρέργως ἀκούσας τὸν

[3, 25]   οὐ πρὸ πολλοῦ τινος ὁ δὲ Δρύας ποτὲ μὲν ἐθέλγετο τοῖς

[3, 34]   εἰπὼν ἐντίθησι τοῖς κόλποις· ἡ δὲ ἐγγὺς γενόμενον κατεφίλησεν, ὥστε ὁ

[3, 10]   πάντα ποιεῖν Χλόην ὀνειροπολούμενος. ~Ὡς δὲ ἐγένετο ἡμέρα, κρύος μὲν ἦν

[3, 26]   ἐλπίδα μόνον λεπτὴν εἰργάζετο· ὅμως δὲ ἐδόκει μνᾶσθαι, καὶ τῇ Χλόῃ

[3, 22]   ἀπέβλεπε, τῶν ναυτῶν κελευόντων, ποτὲ δὲ εἰς τὴν γῆν ὑπέστρεφε, ζητοῦσα

[3, 15]   εἰς τὴν ἐκείνων σωτηρίαν, τὸν δὲ εἰς τὴν ἑαυτῆς ἐπιθυμίαν, ἐπιτεχνᾶταί

[3, 2]   γείτονα πόλιν ἢ σωφρονέστερα, σπουδὴν δὲ εἶχον ἀποδόντες πᾶσαν τὴν ἁρπαγὴν

[3, 18]   περιβάλλειν καὶ κατακλίνεσθαι χαμαί. Ὡς δὲ ἐκαθέσθη καὶ ἐφίλησε καὶ κατεκλίθη,

[3, 32]   ὠνειροπόλει μέχρι τῆς ἅλω· ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ καὶ τὸν Δάφνιν μετέωρον

[3, 14]   ὀρθοὶ μὲν ἐκεῖνοι δρῶσιν, ὀρθαὶ δὲ ἐκεῖναι πάσχουσιν, οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες,

[3, 26]   τῷ Λάμωνι νύκτωρ ἐκοινώσατο. Σκληρῶς δὲ ἐκείνου τὴν ἔντευξιν ἐνεγκόντος καὶ

[3, 25]   πολύ, λυπεῖν οὐ θέλουσα· ὡς δὲ ἐλιπάρει καὶ ἐνέκειτο πυνθανόμενος καὶ

[3, 24]   ἐνήχετο ἐν τοῖς ποταμοῖς, ἡ δὲ ἐν ταῖς πηγαῖς ἐλούετο· ὁ

[3, 25]   δῶρα ὠνομάζετο παρ´ ἑκάστου ποτὲ δὲ ἐννοήσας ὡς κρείττων ἐστὶν ἡ

[3, 18]   τέως ζητουμένην ὁδὸν ἦγε. Τὸ δὲ ἐντεῦθεν οὐδὲν περιειργάζετο ξένον· αὐτὴ

[3, 15]   καὶ γέλωτος συνεβάλλετο τοῦτο, τότε δὲ ἐξ ἑωθινοῦ σκηψαμένη πρὸς Χρῶμιν

[3, 21]   μείζων μὲν ἠκούετο βοή, σαφῆ δὲ ἐξέπιπτεν εἰς τὴν γῆν τὰ

[3, 2]   ὥρᾳ χειμῶνος τὴν θάλασσαν. ~Ὁ δὲ ἐξορμηθεὶς ἀγροὺς μὲν οὐκ ἐλεηλάτει

[3, 8]   καὶ τοῦ κιττοῦ γλιχόμενα. Οἱ δὲ ἐπῄνουν τὸ ἐνεργὸν καὶ ἐκέλευον

[3, 2]   ἔργα μᾶλλον ἢ στρατηγοῦ· ταχὺ δὲ ἐπὶ τὴν πόλιν αὐτὴν ἦγεν

[3, 5]   τὴν πήραν ὀψημάτων μεμελιτωμένων, κομίζων δὲ ἐς πίστιν ἰξὸν καὶ βρόχους.

[3, 33]   μὲν ἤδη πεπτωκότα κάτω, τὰ δὲ ἔτι ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ

[3, 12]   ὁ ἥλιος θερμαίνων ἐξῆγεν· ὅμως δὲ εὑρέθη καὶ ἴα καὶ νάρκισσος

[3, 23]   συνεχόρευε, ταῖς Μούσαις συνῇδεν· ἄρρενας δὲ ἔφευγε πάντας, καὶ ἀνθρώπους καὶ

[3, 33]   ἄρνας καὶ τοὺς ἐρίφους. Καλῶς δὲ ἐχόντων τούτων ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ἔπιον,

[3, 27]   ἐν οἷς καὶ πρότερον· ἔλεγε δὲ ἡ πρεσβυτάτη πάλιν· γάμου μὲν

[3, 5]   ἦν οὐ πλέον δέκα· οὔπω δὲ ἡ χιὼν λελυμένη πολὺν αὐτῷ

[3, 17]   κατόπιν ἠκολούθει τῇ Λυκαινίῳ· ἡ δὲ ἡγεῖτο ὡς μακροτάτω τῆς Χλόης.

[3, 24]   ἁμιλλώμενος πρὸς τὰς πίτυς, ἡ δὲ ᾖδε ταῖς ἀηδόσιν ἐρίζουσα· ἐθήρων

[3, 28]   εἰποῦσαι τῇ νυκτὶ συναπῆλθον· γενομένης δὲ ἡμέρας ἀναπηδήσας ὁ Δάφνις περιχαρὴς

[3, 21]   Ἄνεμος μὲν οὐκ ἦν, γαλήνη δὲ ἦν καὶ ἐρέττειν ἐδόκει. Καὶ

[3, 12]   γενέσθαι τὸν χειμῶνα ἀνέραστον. ~Ἤδη δὲ ἦρος ἀρχομένου καὶ τῆς μὲν

[3, 6]   ἀνύποπτον. Ἄμεινον ἄρα σιγᾶν· Χλόην δὲ ἦρος ὄψομαι, ἐπεὶ μὴ εἵμαρτο,

[3, 26]   οὐδὲν ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τῇ Μυρτάλῃ δὲ θαρρήσας καὶ τὸν ἔρωτα ἐμήνυσε

[3, 24]   τοῦ μὲν ἦρος παυομένου τοῦ δὲ θέρους ἀρχομένου, πάλιν αὐτοῖς ἐγίνοντο

[3, 8]   τὰ μὲν βρόχοις αὐτῶν τὰ δὲ ἰξῷ λάβοι τῶν μύρτων καὶ

[3, 24]   μαρτυροῦσα ὅτι μηδὲν ἐψεύσατο. ~Θερμοτέρου δὲ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν γινομένου τοῦ

[3, 16]   μοι τὸν ἀριθμὸν γενόμενον. Τάχα δὲ καὶ αὐτὸν τὸν ἀετὸν ἀποκτενεῖς

[3, 4]   καὶ ἦρος αὐτοῦ γλυκύτερον. Χλόη δὲ καὶ Δάφνις ἐν μνήμῃ γινόμενοι

[3, 33]   τρυγῶν ἀνελθεῖν, ἠμέλησε καθελεῖν· τάχα δὲ καὶ ἐφυλάττετο τὸ καλὸν μῆλον

[3, 30]   ῥᾳδίως λυθῆναι μὴ δυναμένῃ, ἤδη δὲ καὶ ἡλικίαν ἔχειν ὡς συγκαθεύδειν

[3, 11]   πήραν κρεῶν καὶ ἄρτων. Ἔδωκαν δὲ καὶ τὰς φάττας καὶ τὰς

[3, 8]   ὧν ὁ κύων κατέλιπεν, ἐκέλευον δὲ καὶ τῇ Χλόῃ πιεῖν ἐγχέαι.

[3, 32]   γέροντι καὶ μαδώσῃ γυναικί· εὐπόρησε δὲ καὶ τρισχιλίων, ὅσον οὐδὲ ἀχράδων

[3, 31]   προσλαβεῖν ἀγαθόν τι μέγα· περισπούδαστος δὲ καὶ Χλόη, καλὴ καὶ ὡραία

[3, 30]   τὸ καινότατον, μνᾶσθαι νυμφίον. Εὑρὼν δὲ κἀκείνους κριθία μετροῦντας οὐ πρὸ

[3, 32]   αἰγὸς ὡς κηδομένων θεῶν· ἔστι δὲ καλὸς καὶ οὐδὲν ἐοικὼς σιμῷ

[3, 7]   εἰς τὴν γῆν κατερρύησαν· μεῖναι δὲ καρτερήσαντες ὀρθοὶ προσηγόρευσάν τε καὶ

[3, 7]   κατ´ ἴχνος ὥσπερ κύων· διώκων δὲ κατὰ τὸν κιττὸν γενόμενος ὁρᾷ

[3, 14]   πάσχουσιν, οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες, αἱ δὲ κατανωτισάμεναι; Σὺ δέ με ἀξιοῖς

[3, 9]   μὲν ἥδετο, Χλόης ἀκροωμένης· ὅτε δὲ κατεῖχον αὐτόν, ὡς θύσοντες Διονύσῳ

[3, 3]   μὲν ἀπέκλεισε τὰς ὁδούς, πάντας δὲ κατέκλεισε τοὺς γεωργούς. Λάβροι μὲν

[3, 9]   ἡμέρας ὀφθησόμενος ὁ Δάφνις· Δάφνις δὲ κενὴν τέρψιν ἐτέρπετο· τερπνὸν γὰρ

[3, 5]   τροφῆς· πολὺς μὲν κόψιχος, πολλὴ δὲ κίχλη, καὶ φάτται καὶ ψᾶρες

[3, 3]   μὲν οἱ χείμαρροι κατέρρεον, ἐπεπήγει δὲ κρύσταλλος· τὰ δένδρα ἐῴκει κατακλωμένοις·

[3, 30]   ἆθλον ἔχων τὰς τρισχιλίας· ὁ δὲ Λάμων μήτε πενίαν ἔτι προβάλλεσθαι

[3, 21]   κελευστὴς ναυτικὰς ᾖδεν ᾠδάς, οἱ δὲ λοιποὶ καθάπερ χορὸς ὁμοφώνως κατὰ

[3, 19]   δεδοικὼς μὴ βραδύνας ἐπιλάθοιτο· ἡ δὲ Λυκαίνιον κατασχοῦσα αὐτὸν ἔλεξεν ὧδε·

[3, 14]   περιεφύετο μιμούμενος τοὺς τράγους. Πολὺ δὲ μᾶλλον ἀπορηθείς, καθίσας ἔκλαεν εἰ

[3, 33]   ἀχράδες, πολλαὶ δὲ ὄχναι πολλὰ δὲ μῆλα· τὰ μὲν ἤδη πεπτωκότα

[3, 13]   αὑτοὺς τὴν θηλὴν ἔσπασαν· τὰς δὲ μήπω τετοκυίας οἱ κριοὶ κατεδίωκόν

[3, 13]   τι φιλήματος καὶ περιβολῆς, μάλιστα δὲ ὁ Δάφνις. Οἷα γοῦν ἐνηβήσας

[3, 8]   τοῦ μὴ πεσεῖν ἐγένετο. ~Τυχὼν δὲ ὁ Δάφνις παρ´ ἐλπίδας καὶ

[3, 33]   μὲν οἷον οἶνος ἀπῶζε, τὰ δὲ οἷον χρυσὸς ἀπέλαμπε. Μία μηλέα

[3, 29]   καὶ λικμῆσαι πρὸς ἄνεμον. Ἀγέλην δὲ ὅπως νέμω μάρτυς Χλόη· πεντήκοντα

[3, 27]   ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον· Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα.

[3, 33]   πάμφορον· πολλαὶ μὲν ἀχράδες, πολλαὶ δὲ ὄχναι πολλὰ δὲ μῆλα· τὰ

[3, 3]   δὲ αἰγῶν τρίχας ἔπεκον, οἱ δὲ πάγας ὀρνίθων ἐσοφίζοντο. Τότε βοῶν

[3, 30]   ἐδίδου καὶ περιβαλὼν κατεφίλει. ~Οἱ δὲ παρ´ ἐλπίδα ἰδόντες τοσοῦτον ἀργύριον,

[3, 9]   κενὴ ἄρτων καὶ κρεῶν· καθήμενοι δὲ περὶ τῆς Μυρτάλης καὶ τοῦ

[3, 26]   νύμφης φερούσης τι μᾶλλον· οἱ δὲ πλούσιοι καὶ πλουσίων νυμφίων δεόμενοι.

[3, 25]   μέν τι δῶρον ἔφερον, οἱ δὲ πολλὰ ὑπέσχοντο εἰ ταύτης τύχοιεν.

[3, 11]   φίλημα καθαρὸν μείνῃ. Καὶ ἄλλας δὲ πολλὰς ἦλθεν ὁδοὺς ἐπ´ ἄλλαις

[3, 27]   εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα. Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ σύνηθες

[3, 14]   μόνον ἔρωτα παῦον φάρμακον. Τῆς δὲ πυνθανομένης τί πλέον ἐστὶ φιλήματος

[3, 30]   κρείττων ἐστὶ τοιούτου γάμου, χρόνον δὲ σιωπήσας ὀλίγον οὕτως ἀπεκρίνατο· ~Δίκαια

[3, 31]   καὶ αἱ Νύμφαι φιλήσειαν. Ἐγὼ δὲ σπεύδω μὲν καὶ αὐτὸς τὸν

[3, 19]   μισθὸν τὴν παρθενίαν λαβών· Χλόη δὲ συμπαλαίουσά σοι ταύτην τὴν πάλην

[3, 20]   μόνου τραύματος αἷμα γίνεται. Γνοὺς δὲ τὰ συνήθη τέρπεσθαι μετ´ αὐτῆς,

[3, 33]   εἰς γαυλοὺς τὸ γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταρσοῖς τοὺς τυρούς, προσέβαλλε ταῖς

[3, 20]   μὲν προτέρας ὁρμῆς ἀπήλλακτο, διοχλεῖν δὲ τῇ Χλόῃ περιττότερον ὤκνει φιλήματος

[3, 21]   τῶν κωπῶν τὸν ἦχον, ἰδίᾳ δὲ τὴν φωνὴν τῶν ναυτῶν· καὶ

[3, 19]   λοιπὸν ἐπαίδευσε τὸ πρακτέον. ~Τελεσθείσης δὲ τῆς ἐρωτικῆς παιδαγωγίας ὁ μὲν

[3, 2]   καίτοιγε αὐτοκράτωρ στρατηγὸς κεχειροτονημένος· αὐτὸς δὲ τῆς Μηθύμνης ὅσον ἀπὸ δέκα

[3, 6]   ἄπει; Χλόην θεάσασθαι βούλομαι. Πατρὶ δὲ τίς καὶ μητρὶ παρθένου τοῦτο

[3, 26]   Ἴθι δή, πεῖσον Χλόην, ἡ δὲ τὸν πατέρα, μηδὲν αἰτεῖν μέγα

[3, 20]   γὰρ ἐξῆν ὡς ἀκίνδυνον· ἡ δὲ τὸν στέφανον ἐφήρμοσεν αὐτοῦ τῇ

[3, 27]   πολλὰ τῶν ἐν αὐτῇ· βαλάντιον δὲ τρισχιλίων δραχμῶν ὑπὸ τοῦ κύματος

[3, 26]   τοῦ γάμου λόγους προσήνεγκεν· ἡ δὲ τῷ Λάμωνι νύκτωρ ἐκοινώσατο. Σκληρῶς

[3, 29]   αἴξ, ὡς Χλόην ὄϊς. Τοσοῦτον δὲ τῶν ἄλλων κρατῶν οὐδὲ δώροις

[3, 9]   μελιτώματα πολλὰ καὶ τοὺς θηραθέντας δὲ τῶν ὀρνίθων· καὶ τούτους ἐς

[3, 29]   αὐτῷ τὸν Χλόης συλλαμβάνουσαν. ~Εἰλημμένος δὲ τῶν τρισχιλίων οὐκέτ´ ἔμελλεν, ἀλλ´

[3, 23]   Τρέφεται μὲν ὑπὸ Νυμφῶν, παιδεύεται δὲ ὑπὸ Μουσῶν συρίζειν, αὐλεῖν, τὰ

[3, 18]   ἐπὶ πλευρὰν κατακλίσεως ἀνίστησιν, αὑτὴν δὲ ὑποστορέσασα ἐντέχνως ἐς τὴν τέως

[3, 27]   νῦν δόξαι μὴ πένητι, χρόνῳ δὲ ὕστερον ἔσῃ καὶ πλούσιος. ~Αἱ

[3, 31]   ἔσονται ἀνὴρ καὶ γυνή· νῦν δὲ φιλείτωσαν ἀλλήλους ὡς ἀδελφοί. Ἴσθι

[3, 17]   μοι τερπνὸν σαυτὸν μαθητήν· ἐγὼ δὲ χαριζομένη ταῖς Νύμφαις ἐκεῖνα διδάξω.

[3, 3]   καὶ τέλος οὕτω διελύθη. Γίνεται δὲ χειμὼν Δάφνιδι καὶ Χλόῃ τοῦ

[3, 22]   γένοιτο τῆς σύριγγος μέλη· ἡ δὲ Χλόη τότε πρῶτον πειρωμένη τῆς

[3, 31]   κόρη καὶ πάντα ἀγαθή· δοῦλος δὲ ὢν οὐδενός εἰμι τῶν ἐμῶν

[3, 23]   ὡς ἐκ πατρὸς θνητοῦ, καλὴ δὲ ὡς ἐκ μητρὸς καλῆς. Τρέφεται

[3, 1]   ~Μιτυληναῖοι δὲ ὡς ᾔσθοντο τὸν ἐπίπλουν τῶν

[3, 23]   ποιμέσι καὶ τοῖς αἰπόλοις. Οἱ δὲ ὥσπερ κύνες ἢ λύκοι διασπῶσιν

Livre, Chap.
[3, 16]	ἄρνας καὶ ἐρίφους ἁρπάσει. Τὴν	δὲ	ἀγέλην τέως φρουρήσει Χλόη· πάντως
[3, 3]	μὲν δὴ λίνον ἔστρεφον, οἱ	δὲ	αἰγῶν τρίχας ἔπεκον, οἱ δὲ
[3, 29]	ἀλεκτορίδας θρέψαι δυνάμενον· παρ´ ἐμοῦ	δὲ	αἵδε ὑμῖν τρισχίλιαι. Μόνον ἴστω
[3, 24]	ἐθαύμαζε μὲν ἡ Χλόη, τὴν	δὲ	αἰτίαν ᾐδεῖτο πυθέσθαι. ~Ἐν τῷ
[3, 23]	αὐτὸν συρίττοντα τὸν Πᾶνα. Ὁ	δὲ	ἀκούσας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει κατὰ
[3, 21]	φωνῆς εἰς πολὺν ἀέρα· ἐπεὶ	δὲ	ἄκρᾳ τινὶ ὑποδραμόντες εἰς κόλπον
[3, 29]	τράγους μεγάλους καὶ καλούς· πρότερον	δὲ	ἀλλοτρίοις τὰς αἶγας ὑπεβάλλομεν. Ἀλλὰ
[3, 34]	πρὸς τὰς ἀγέλας ἀπῆλθε· Δάφνις	δὲ	ἀναδραμὼν ἐξίκετο τρυγῆσαι καὶ κομίσαι
[3, 10]	αὔρα βόρειος ὑπέκαε πάντα. Οἱ	δὲ	ἀναστάντες θύουσι τῷ Διονύσῳ κριὸν
[3, 11]	ὁ κιττὸς μὴ λείπῃ. Ὁ	δὲ	ἀπῄει, φιλήσας αὐτοὺς προτέρους Χλόης,
[3, 28]	ἐβάδιζε ζητῶν τὰς τρισχιλίας. Ἔμελλε	δὲ	ἄρα οὐ πολὺν κάματον ἕξειν·
[3, 5]	πολὺν αὐτῷ κάματον παρέσχεν· ἔρωτι	δὲ	ἄρα πάντα βάσιμα καὶ πῦρ
[3, 12]	στεφανῶσαι θέλοντες τοὺς θεούς· τὰ	δὲ	ἄρτι ὁ ζέφυρος τρέφων καὶ
[3, 9]	ἣν τὰ μὲν μυθολογήσαντες τὰ	δὲ	ᾄσαντες εἰς ὕπνον ἐχώρουν, Χλόη
[3, 6]	καὶ ἀποδύων τὰ πτερά· τῆς	δὲ	αὐλῆς προῆλθεν οὐδείς, οὐκ ἀνήρ,
[3, 25]	αὐτὰ καὶ γνησίῳ παιδίῳ ἐγεγόνει	δὲ	αὐτοῖς ἄρρεν παιδίον οὐ πρὸ
[3, 10]	πλῆθος οὐκ ὀλίγον ὀρνίθων. Ἦν	δὲ	αὐτοῖς καὶ φιλημάτων ἀπόλαυσις συνεχὴς
[3, 4]	ἀνέμενον ἐκ θανάτου παλιγγενεσίαν. Ἐλύπει	δὲ	αὐτοὺς ἢ πήρα τις ἐλθοῦσα
[3, 27]	Νύμφας αὖθις ἐκάλει βοηθούς. Αἱ	δὲ	αὐτῷ καθεύδοντι νύκτωρ ἐν τοῖς
[3, 21]	ἤσθιεν ὥσπερ νεοττὸς ὄρνιθος. ~Ἐσθιόντων	δὲ	αὐτῶν καὶ περιττότερα φιλούντων ὧν
[3, 33]	περιῄεσαν ζητοῦντες ὀπώραν ἀκμάζουσαν. Ἦν	δὲ	ἀφθονία πολλὴ διὰ τὸ τῆς
[3, 7]	καὶ κυνὸς αὐτίκα ἐπελάθετο, μέγα	δὲ	βοήσας χαῖρε, ὦ παῖ» περιεπλέκετο
[3, 12]	τῆς μὲν χιόνος λυομένης, τῆς	δὲ	γῆς γυμνουμένης καὶ τῆς πόας
[3, 30]	ὁμολογήσας αἰτίαν γεγονέναι πανταχοῦ· τὸν	δὲ	Δάφνιν ᾐτεῖτο Χλόῃ καὶ ἔλεγεν
[3, 20]	ἔτι ζητοῦσα τὸν χῆνα· ὁ	δὲ	Δάφνις εἰς λογισμὸν ἄγων τὰ
[3, 4]	στρέφειν καὶ γάμου μνημονεύουσα· ὁ	δὲ	Δάφνις, οἷα σχολὴν ἄγων καὶ
[3, 30]	τριβόλοις κατειργάζετο τὸν στάχυν· ὁ	δὲ	Δρύας θησαυρίσας τὸ βαλάντιον ἔνθα
[3, 32]	μέχρι τινός, φιλοφρονούμενος πάντα. ~Ὁ	δὲ	Δρύας οὐ παρέργως ἀκούσας τὸν
[3, 25]	οὐ πρὸ πολλοῦ τινος ὁ	δὲ	Δρύας ποτὲ μὲν ἐθέλγετο τοῖς
[3, 34]	εἰπὼν ἐντίθησι τοῖς κόλποις· ἡ	δὲ	ἐγγὺς γενόμενον κατεφίλησεν, ὥστε ὁ
[3, 10]	πάντα ποιεῖν Χλόην ὀνειροπολούμενος. ~Ὡς	δὲ	ἐγένετο ἡμέρα, κρύος μὲν ἦν
[3, 26]	ἐλπίδα μόνον λεπτὴν εἰργάζετο· ὅμως	δὲ	ἐδόκει μνᾶσθαι, καὶ τῇ Χλόῃ
[3, 22]	ἀπέβλεπε, τῶν ναυτῶν κελευόντων, ποτὲ	δὲ	εἰς τὴν γῆν ὑπέστρεφε, ζητοῦσα
[3, 15]	εἰς τὴν ἐκείνων σωτηρίαν, τὸν	δὲ	εἰς τὴν ἑαυτῆς ἐπιθυμίαν, ἐπιτεχνᾶταί
[3, 2]	γείτονα πόλιν ἢ σωφρονέστερα, σπουδὴν	δὲ	εἶχον ἀποδόντες πᾶσαν τὴν ἁρπαγὴν
[3, 18]	περιβάλλειν καὶ κατακλίνεσθαι χαμαί. Ὡς	δὲ	ἐκαθέσθη καὶ ἐφίλησε καὶ κατεκλίθη,
[3, 32]	ὠνειροπόλει μέχρι τῆς ἅλω· ἐλθὼν	δὲ	ἐκεῖ καὶ τὸν Δάφνιν μετέωρον
[3, 14]	ὀρθοὶ μὲν ἐκεῖνοι δρῶσιν, ὀρθαὶ	δὲ	ἐκεῖναι πάσχουσιν, οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες,
[3, 26]	τῷ Λάμωνι νύκτωρ ἐκοινώσατο. Σκληρῶς	δὲ	ἐκείνου τὴν ἔντευξιν ἐνεγκόντος καὶ
[3, 25]	πολύ, λυπεῖν οὐ θέλουσα· ὡς	δὲ	ἐλιπάρει καὶ ἐνέκειτο πυνθανόμενος καὶ
[3, 24]	ἐνήχετο ἐν τοῖς ποταμοῖς, ἡ	δὲ	ἐν ταῖς πηγαῖς ἐλούετο· ὁ
[3, 25]	δῶρα ὠνομάζετο παρ´ ἑκάστου ποτὲ	δὲ	ἐννοήσας ὡς κρείττων ἐστὶν ἡ
[3, 18]	τέως ζητουμένην ὁδὸν ἦγε. Τὸ	δὲ	ἐντεῦθεν οὐδὲν περιειργάζετο ξένον· αὐτὴ
[3, 15]	καὶ γέλωτος συνεβάλλετο τοῦτο, τότε	δὲ	ἐξ ἑωθινοῦ σκηψαμένη πρὸς Χρῶμιν
[3, 21]	μείζων μὲν ἠκούετο βοή, σαφῆ	δὲ	ἐξέπιπτεν εἰς τὴν γῆν τὰ
[3, 2]	ὥρᾳ χειμῶνος τὴν θάλασσαν. ~Ὁ	δὲ	ἐξορμηθεὶς ἀγροὺς μὲν οὐκ ἐλεηλάτει
[3, 8]	καὶ τοῦ κιττοῦ γλιχόμενα. Οἱ	δὲ	ἐπῄνουν τὸ ἐνεργὸν καὶ ἐκέλευον
[3, 2]	ἔργα μᾶλλον ἢ στρατηγοῦ· ταχὺ	δὲ	ἐπὶ τὴν πόλιν αὐτὴν ἦγεν
[3, 5]	τὴν πήραν ὀψημάτων μεμελιτωμένων, κομίζων	δὲ	ἐς πίστιν ἰξὸν καὶ βρόχους.
[3, 33]	μὲν ἤδη πεπτωκότα κάτω, τὰ	δὲ	ἔτι ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ
[3, 12]	ὁ ἥλιος θερμαίνων ἐξῆγεν· ὅμως	δὲ	εὑρέθη καὶ ἴα καὶ νάρκισσος
[3, 23]	συνεχόρευε, ταῖς Μούσαις συνῇδεν· ἄρρενας	δὲ	ἔφευγε πάντας, καὶ ἀνθρώπους καὶ
[3, 33]	ἄρνας καὶ τοὺς ἐρίφους. Καλῶς	δὲ	ἐχόντων τούτων ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ἔπιον,
[3, 27]	ἐν οἷς καὶ πρότερον· ἔλεγε	δὲ	ἡ πρεσβυτάτη πάλιν· γάμου μὲν
[3, 5]	ἦν οὐ πλέον δέκα· οὔπω	δὲ	ἡ χιὼν λελυμένη πολὺν αὐτῷ
[3, 17]	κατόπιν ἠκολούθει τῇ Λυκαινίῳ· ἡ	δὲ	ἡγεῖτο ὡς μακροτάτω τῆς Χλόης.
[3, 24]	ἁμιλλώμενος πρὸς τὰς πίτυς, ἡ	δὲ	ᾖδε ταῖς ἀηδόσιν ἐρίζουσα· ἐθήρων
[3, 28]	εἰποῦσαι τῇ νυκτὶ συναπῆλθον· γενομένης	δὲ	ἡμέρας ἀναπηδήσας ὁ Δάφνις περιχαρὴς
[3, 21]	Ἄνεμος μὲν οὐκ ἦν, γαλήνη	δὲ	ἦν καὶ ἐρέττειν ἐδόκει. Καὶ
[3, 12]	γενέσθαι τὸν χειμῶνα ἀνέραστον. ~Ἤδη	δὲ	ἦρος ἀρχομένου καὶ τῆς μὲν
[3, 6]	ἀνύποπτον. Ἄμεινον ἄρα σιγᾶν· Χλόην	δὲ	ἦρος ὄψομαι, ἐπεὶ μὴ εἵμαρτο,
[3, 26]	οὐδὲν ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τῇ Μυρτάλῃ	δὲ	θαρρήσας καὶ τὸν ἔρωτα ἐμήνυσε
[3, 24]	τοῦ μὲν ἦρος παυομένου τοῦ	δὲ	θέρους ἀρχομένου, πάλιν αὐτοῖς ἐγίνοντο
[3, 8]	τὰ μὲν βρόχοις αὐτῶν τὰ	δὲ	ἰξῷ λάβοι τῶν μύρτων καὶ
[3, 24]	μαρτυροῦσα ὅτι μηδὲν ἐψεύσατο. ~Θερμοτέρου	δὲ	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν γινομένου τοῦ
[3, 16]	μοι τὸν ἀριθμὸν γενόμενον. Τάχα	δὲ	καὶ αὐτὸν τὸν ἀετὸν ἀποκτενεῖς
[3, 4]	καὶ ἦρος αὐτοῦ γλυκύτερον. Χλόη	δὲ	καὶ Δάφνις ἐν μνήμῃ γινόμενοι
[3, 33]	τρυγῶν ἀνελθεῖν, ἠμέλησε καθελεῖν· τάχα	δὲ	καὶ ἐφυλάττετο τὸ καλὸν μῆλον
[3, 30]	ῥᾳδίως λυθῆναι μὴ δυναμένῃ, ἤδη	δὲ	καὶ ἡλικίαν ἔχειν ὡς συγκαθεύδειν
[3, 11]	πήραν κρεῶν καὶ ἄρτων. Ἔδωκαν	δὲ	καὶ τὰς φάττας καὶ τὰς
[3, 8]	ὧν ὁ κύων κατέλιπεν, ἐκέλευον	δὲ	καὶ τῇ Χλόῃ πιεῖν ἐγχέαι.
[3, 32]	γέροντι καὶ μαδώσῃ γυναικί· εὐπόρησε	δὲ	καὶ τρισχιλίων, ὅσον οὐδὲ ἀχράδων
[3, 31]	προσλαβεῖν ἀγαθόν τι μέγα· περισπούδαστος	δὲ	καὶ Χλόη, καλὴ καὶ ὡραία
[3, 30]	τὸ καινότατον, μνᾶσθαι νυμφίον. Εὑρὼν	δὲ	κἀκείνους κριθία μετροῦντας οὐ πρὸ
[3, 32]	αἰγὸς ὡς κηδομένων θεῶν· ἔστι	δὲ	καλὸς καὶ οὐδὲν ἐοικὼς σιμῷ
[3, 7]	εἰς τὴν γῆν κατερρύησαν· μεῖναι	δὲ	καρτερήσαντες ὀρθοὶ προσηγόρευσάν τε καὶ
[3, 7]	κατ´ ἴχνος ὥσπερ κύων· διώκων	δὲ	κατὰ τὸν κιττὸν γενόμενος ὁρᾷ
[3, 14]	πάσχουσιν, οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες, αἱ	δὲ	κατανωτισάμεναι; Σὺ δέ με ἀξιοῖς
[3, 9]	μὲν ἥδετο, Χλόης ἀκροωμένης· ὅτε	δὲ	κατεῖχον αὐτόν, ὡς θύσοντες Διονύσῳ
[3, 3]	μὲν ἀπέκλεισε τὰς ὁδούς, πάντας	δὲ	κατέκλεισε τοὺς γεωργούς. Λάβροι μὲν
[3, 9]	ἡμέρας ὀφθησόμενος ὁ Δάφνις· Δάφνις	δὲ	κενὴν τέρψιν ἐτέρπετο· τερπνὸν γὰρ
[3, 5]	τροφῆς· πολὺς μὲν κόψιχος, πολλὴ	δὲ	κίχλη, καὶ φάτται καὶ ψᾶρες
[3, 3]	μὲν οἱ χείμαρροι κατέρρεον, ἐπεπήγει	δὲ	κρύσταλλος· τὰ δένδρα ἐῴκει κατακλωμένοις·
[3, 30]	ἆθλον ἔχων τὰς τρισχιλίας· ὁ	δὲ	Λάμων μήτε πενίαν ἔτι προβάλλεσθαι
[3, 21]	κελευστὴς ναυτικὰς ᾖδεν ᾠδάς, οἱ	δὲ	λοιποὶ καθάπερ χορὸς ὁμοφώνως κατὰ
[3, 19]	δεδοικὼς μὴ βραδύνας ἐπιλάθοιτο· ἡ	δὲ	Λυκαίνιον κατασχοῦσα αὐτὸν ἔλεξεν ὧδε·
[3, 14]	περιεφύετο μιμούμενος τοὺς τράγους. Πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἀπορηθείς, καθίσας ἔκλαεν εἰ
[3, 33]	ἀχράδες, πολλαὶ δὲ ὄχναι πολλὰ	δὲ	μῆλα· τὰ μὲν ἤδη πεπτωκότα
[3, 13]	αὑτοὺς τὴν θηλὴν ἔσπασαν· τὰς	δὲ	μήπω τετοκυίας οἱ κριοὶ κατεδίωκόν
[3, 13]	τι φιλήματος καὶ περιβολῆς, μάλιστα	δὲ	ὁ Δάφνις. Οἷα γοῦν ἐνηβήσας
[3, 8]	τοῦ μὴ πεσεῖν ἐγένετο. ~Τυχὼν	δὲ	ὁ Δάφνις παρ´ ἐλπίδας καὶ
[3, 33]	μὲν οἷον οἶνος ἀπῶζε, τὰ	δὲ	οἷον χρυσὸς ἀπέλαμπε. Μία μηλέα
[3, 29]	καὶ λικμῆσαι πρὸς ἄνεμον. Ἀγέλην	δὲ	ὅπως νέμω μάρτυς Χλόη· πεντήκοντα
[3, 27]	ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον· Δάφνις	δὲ	οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα.
[3, 33]	πάμφορον· πολλαὶ μὲν ἀχράδες, πολλαὶ	δὲ	ὄχναι πολλὰ δὲ μῆλα· τὰ
[3, 3]	δὲ αἰγῶν τρίχας ἔπεκον, οἱ	δὲ	πάγας ὀρνίθων ἐσοφίζοντο. Τότε βοῶν
[3, 30]	ἐδίδου καὶ περιβαλὼν κατεφίλει. ~Οἱ	δὲ	παρ´ ἐλπίδα ἰδόντες τοσοῦτον ἀργύριον,
[3, 9]	κενὴ ἄρτων καὶ κρεῶν· καθήμενοι	δὲ	περὶ τῆς Μυρτάλης καὶ τοῦ
[3, 26]	νύμφης φερούσης τι μᾶλλον· οἱ	δὲ	πλούσιοι καὶ πλουσίων νυμφίων δεόμενοι.
[3, 25]	μέν τι δῶρον ἔφερον, οἱ	δὲ	πολλὰ ὑπέσχοντο εἰ ταύτης τύχοιεν.
[3, 11]	φίλημα καθαρὸν μείνῃ. Καὶ ἄλλας	δὲ	πολλὰς ἦλθεν ὁδοὺς ἐπ´ ἄλλαις
[3, 27]	εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα. Λειπόμενος	δὲ	πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ σύνηθες
[3, 14]	μόνον ἔρωτα παῦον φάρμακον. Τῆς	δὲ	πυνθανομένης τί πλέον ἐστὶ φιλήματος
[3, 30]	κρείττων ἐστὶ τοιούτου γάμου, χρόνον	δὲ	σιωπήσας ὀλίγον οὕτως ἀπεκρίνατο· ~Δίκαια
[3, 31]	καὶ αἱ Νύμφαι φιλήσειαν. Ἐγὼ	δὲ	σπεύδω μὲν καὶ αὐτὸς τὸν
[3, 19]	μισθὸν τὴν παρθενίαν λαβών· Χλόη	δὲ	συμπαλαίουσά σοι ταύτην τὴν πάλην
[3, 20]	μόνου τραύματος αἷμα γίνεται. Γνοὺς	δὲ	τὰ συνήθη τέρπεσθαι μετ´ αὐτῆς,
[3, 33]	εἰς γαυλοὺς τὸ γάλα, ἐνεπήγνυ	δὲ	ταρσοῖς τοὺς τυρούς, προσέβαλλε ταῖς
[3, 20]	μὲν προτέρας ὁρμῆς ἀπήλλακτο, διοχλεῖν	δὲ	τῇ Χλόῃ περιττότερον ὤκνει φιλήματος
[3, 21]	τῶν κωπῶν τὸν ἦχον, ἰδίᾳ	δὲ	τὴν φωνὴν τῶν ναυτῶν· καὶ
[3, 19]	λοιπὸν ἐπαίδευσε τὸ πρακτέον. ~Τελεσθείσης	δὲ	τῆς ἐρωτικῆς παιδαγωγίας ὁ μὲν
[3, 2]	καίτοιγε αὐτοκράτωρ στρατηγὸς κεχειροτονημένος· αὐτὸς	δὲ	τῆς Μηθύμνης ὅσον ἀπὸ δέκα
[3, 6]	ἄπει; Χλόην θεάσασθαι βούλομαι. Πατρὶ	δὲ	τίς καὶ μητρὶ παρθένου τοῦτο
[3, 26]	Ἴθι δή, πεῖσον Χλόην, ἡ	δὲ	τὸν πατέρα, μηδὲν αἰτεῖν μέγα
[3, 20]	γὰρ ἐξῆν ὡς ἀκίνδυνον· ἡ	δὲ	τὸν στέφανον ἐφήρμοσεν αὐτοῦ τῇ
[3, 27]	πολλὰ τῶν ἐν αὐτῇ· βαλάντιον	δὲ	τρισχιλίων δραχμῶν ὑπὸ τοῦ κύματος
[3, 26]	τοῦ γάμου λόγους προσήνεγκεν· ἡ	δὲ	τῷ Λάμωνι νύκτωρ ἐκοινώσατο. Σκληρῶς
[3, 29]	αἴξ, ὡς Χλόην ὄϊς. Τοσοῦτον	δὲ	τῶν ἄλλων κρατῶν οὐδὲ δώροις
[3, 9]	μελιτώματα πολλὰ καὶ τοὺς θηραθέντας	δὲ	τῶν ὀρνίθων· καὶ τούτους ἐς
[3, 29]	αὐτῷ τὸν Χλόης συλλαμβάνουσαν. ~Εἰλημμένος	δὲ	τῶν τρισχιλίων οὐκέτ´ ἔμελλεν, ἀλλ´
[3, 23]	Τρέφεται μὲν ὑπὸ Νυμφῶν, παιδεύεται	δὲ	ὑπὸ Μουσῶν συρίζειν, αὐλεῖν, τὰ
[3, 18]	ἐπὶ πλευρὰν κατακλίσεως ἀνίστησιν, αὑτὴν	δὲ	ὑποστορέσασα ἐντέχνως ἐς τὴν τέως
[3, 27]	νῦν δόξαι μὴ πένητι, χρόνῳ	δὲ	ὕστερον ἔσῃ καὶ πλούσιος. ~Αἱ
[3, 31]	ἔσονται ἀνὴρ καὶ γυνή· νῦν	δὲ	φιλείτωσαν ἀλλήλους ὡς ἀδελφοί. Ἴσθι
[3, 17]	μοι τερπνὸν σαυτὸν μαθητήν· ἐγὼ	δὲ	χαριζομένη ταῖς Νύμφαις ἐκεῖνα διδάξω.
[3, 3]	καὶ τέλος οὕτω διελύθη. Γίνεται	δὲ	χειμὼν Δάφνιδι καὶ Χλόῃ τοῦ
[3, 22]	γένοιτο τῆς σύριγγος μέλη· ἡ	δὲ	Χλόη τότε πρῶτον πειρωμένη τῆς
[3, 31]	κόρη καὶ πάντα ἀγαθή· δοῦλος	δὲ	ὢν οὐδενός εἰμι τῶν ἐμῶν
[3, 23]	ὡς ἐκ πατρὸς θνητοῦ, καλὴ	δὲ	ὡς ἐκ μητρὸς καλῆς. Τρέφεται
[3, 1]	~Μιτυληναῖοι	δὲ	ὡς ᾔσθοντο τὸν ἐπίπλουν τῶν
[3, 23]	ποιμέσι καὶ τοῖς αἰπόλοις. Οἱ	δὲ	ὥσπερ κύνες ἢ λύκοι διασπῶσιν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/01/2007