Livre, Chap. |
[2, 39] |
προσῆν
ὡς
κόρῃ,
ὥστε
ἐξιοῦσα
|
τοῦ |
ἄντρου
καὶ
δεύτερον
ἠξίου
λαβεῖν |
[2, 14] |
συνελθεῖν.
Ἀλλ´
ἦν
οὐδὲν
ὄφελος·
|
τοῦ |
γὰρ
πνεύματος
ἀκμάζοντος
ἀσχέτῳ
τάχει |
[2, 36] |
πληροῦντι
τοὺς
πίθους,
εἶτα
πίνοντι
|
τοῦ |
γλεύκους.
Ταῦτα
πάντα
οὕτως
εὐσχημόνως |
[2, 11] |
χειρῶν
προσβολὴν
βιαιότερον
δή
τι
|
τοῦ |
Δάφνιδος
ἐπισπασαμένου
κλίνεταί
πως
ἐπὶ |
[2, 33] |
μεμψάμενος,
καὶ
ἔλαβε
σύριγγα
τὴν
|
τοῦ |
Δάφνιδος·
ἡ
δὲ
ἦν
μικρὰ |
[2, 26] |
φοβερωτέρα.
Οἱ
τράγοι
μὲν
οἱ
|
τοῦ |
Δάφνιδος
καὶ
αἱ
αἶγες
κιττὸν |
[2, 20] |
τοῖς
τῆς
Χλόης
ἀγροῖς
καὶ
|
τοῦ |
Δάφνιδος,
καὶ
ἀπόβασιν
ὀξεῖαν
θέμενος |
[2, 10] |
δὲ
τρίτον
φάρμακον
ἐβράδυνε,
μήτε
|
τοῦ |
Δάφνιδος
τολμῶντος
εἰπεῖν,
μήτε
τῆς |
[2, 23] |
κοινὸν
οὐδὲν
καὶ
τοῖς
προβατίοις
|
τοῦ |
Δρύαντος.
Καὶ
νῦν
δὲ
ἡμῖν |
[2, 8] |
εἶπεν
ὁ
Φιλητᾶς.
Τὸ
ἐκ
|
τοῦ |
κήπου
παιδίον
ὤφθη
καὶ
τοῖς |
[2, 5] |
εἰ
δοκῶ
παῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῦ |
Κρόνου
πρεσβύτερος
καὶ
αὐτοῦ
τοῦ |
[2, 14] |
λυθεῖσαν
αὐτὴν
ὑπήνεγκεν
ἡ
παλίρροια
|
τοῦ |
κύματος
καὶ
ἐς
τὸ
πέλαγος |
[2, 37] |
ταχέως
ἀναστάντες
ὠρχήσαντο
τὸν
μῦθον
|
τοῦ |
Λάμωνος.
Ὁ
Δάφνις
Πᾶνα
ἐμιμεῖτο, |
[2, 29] |
ἐν
κοίλῃ
νηΐ,
καθάπερ
αὐτὰ
|
τοῦ |
μέλους
μὴ
καλοῦντος.
Θαύματι
δὲ |
[2, 35] |
ἐστι
σῦριγξ
μουσική.
~Ἄρτι
πέπαυτο
|
τοῦ |
μυθολογήματος
ὁ
Λάμων,
καὶ
ἐπῄνει |
[2, 24] |
ἐπὶ
τὴν
πίτυν,
ἔνθα
τὸ
|
τοῦ |
Πανὸς
ἄγαλμα
ἵδρυτο
τραγοσκελές,
κερασφόρον, |
[2, 32] |
λύκον
ἀποκτείνας,
ἄλλος
ὡς
μόνου
|
τοῦ |
Πανὸς
δεύτερα
συρίσας·
τοῦτο
τοῦ |
[2, 31] |
ἐν
τῷ
ἀγρῷ,
τῆς
ἐπιούσης
|
τοῦ |
Πανὸς
ἐμνημόνευον,
καὶ
τῶν
τράγων |
[2, 30] |
τῶν
Νυμφῶν
ὀνείρατα
καὶ
τὰ
|
τοῦ |
Πανὸς
ἔργα,
διηγεῖται
καὶ
αὐτὸς
|
[2, 5] |
τοῦ
Κρόνου
πρεσβύτερος
καὶ
αὐτοῦ
|
τοῦ |
παντὸς
χρόνου.
Καί
σε
οἶδα |
[2, 22] |
Χλόη,
τοιαῦτα
πάσχεις;
ἆρα
μέμνησαι
|
τοῦ |
πεδίου
τοῦδε
καὶ
τῶν
Νυμφῶν |
[2, 13] |
οἱ
Μηθυμναῖοι
νεανίσκοι
ζήτησιν
ἐποιοῦντο
|
τοῦ |
πείσματος
καὶ
ὡμολόγει
γὰρ
οὐδεὶς |
[2, 27] |
Ἡγήσομαι
δὲ
ἐγὼ
καὶ
σοὶ
|
τοῦ |
πλοῦ
κἀκείνῃ
τῆς
ὁδοῦ.
~Πάνυ |
[2, 16] |
Ἀλλὰ
ἀπώλετο
ἡ
ναῦς
ὑπὸ
|
τοῦ |
πνεύματος
καὶ
τῆς
θαλάσσης·
ταῦτα |
[2, 22] |
στεφάνους
ὑμῖν
πλέκουσα,
ἡ
σπένδουσα
|
τοῦ |
πρώτου
γάλακτος,
ἧς
καὶ
ἡ |
[2, 26] |
ἡμέραν
ἐς
ὕπνον
οὐκ
ἀθεεὶ
|
τοῦ |
στρατηγοῦ
καταπεσόντος
αὐτὸς
ὁ
Πὰν |
[2, 20] |
σῖτον
καὶ
οἶνον,
ἄρτι
πεπαυμένου
|
τοῦ |
τρυγητοῦ,
καὶ
ἀνθρώπους
δὲ
οὐκ |
[2, 2] |
αὐταῖς
κομίζοντες
ἐπὶ
κλημάτων,
ἀπαρχὰς
|
τοῦ |
τρυγητοῦ.
Οὐδὲ
τὸν
πρότερον
χρόνον
|
[2, 1] |
τῆς
ὀπώρας
ἀκμαζούσης
καὶ
ἐπείγοντος
|
τοῦ |
τρυγητοῦ
πᾶς
ἦν
κατὰ
τοὺς |
[2, 32] |
τοῦ
Πανὸς
δεύτερα
συρίσας·
τοῦτο
|
τοῦ |
Φιλητᾶ
τὸ
σεμνολόγημα
ἦν.
~Ὁ |
[2, 20] |
φυλλάδα
χλωρὰν
ἔκοπτεν,
ὡς
ἔχοι
|
τοῦ |
χειμῶνος
παρέχειν
τοῖς
ἐρίφοις
τροφήν· |