Livre, Chap. |
[2, 35] |
ποιμνίων,
μέγα
τὸ
βοῶν,
ὀξὺ
|
τὸ |
αἰγῶν·
ὅλως
πάσας
σύριγγας
μία |
[2, 39] |
ἀπιστούμενος
καὶ
στὰς
εἰς
μέσον
|
τὸ |
αἰπόλιον
καὶ
τῇ
μὲν
τῶν |
[2, 39] |
σύριγγι
καλάμων·
σὺ
δέ
μοι
|
τὸ |
αἰπόλιον
τοῦτο
ὄμοσον
καὶ
τὴν |
[2, 7] |
Πίτυος
ἐρασθέντα·
ἐπῄνουν
τὴν
Ἠχὼ
|
τὸ |
Ἀμαρυλλίδος
ὄνομα
μετ´
ἐμὲ
καλοῦσαν· |
[2, 39] |
Δάφνιδι
τὰς
Νύμφας,
εἰσελθοῦσα
εἰς
|
τὸ |
ἄντρον,
τὸν
αὐτὸν
στέρξειν
καὶ |
[2, 39] |
Τοσοῦτον
δὲ
ἄρα
τῇ
Χλόῃ
|
τὸ |
ἀφελὲς
προσῆν
ὡς
κόρῃ,
ὥστε |
[2, 35] |
Τερπνὸν
ἦν
τὸ
ποιμνίων,
μέγα
|
τὸ |
βοῶν,
ὀξὺ
τὸ
αἰγῶν·
ὅλως |
[2, 5] |
δῶρον·
οὐδὲν
γάρ
σε
ὠφελήσει
|
τὸ |
γῆρας
πρὸς
τὸ
μὴ
διώκειν |
[2, 33] |
σύριγγι
χαίροντος.
Ἐπαγγέλλεται
Φιλητᾶς,
καίτοι
|
τὸ |
γῆρας
ὡς
ἄπνουν
μεμψάμενος,
καὶ |
[2, 2] |
μὲν
ἄμπελοι
τετρύγηντο,
πίθοι
δὲ
|
τὸ |
γλεῦκος
εἶχον,
ἔδει
δὲ
οὐκέτ´ |
[2, 1] |
ὡς
ἂν
ὑπὸ
φωτὶ
νύκτωρ
|
τὸ |
γλεῦκος
φέροιτο.
Ἀμελήσαντες
οὖν
καὶ |
[2, 31] |
τῷ
λειμῶνι,
ἐν
τοῖς
φύλλοις·
|
τὸ |
δὲ
δέρμα
κέρασιν
αὐτοῖς
ἐνέπηξαν |
[2, 10] |
ἡ
περιβολὴ
τῶν
χειρῶν
ἠκολούθησε,
|
τὸ |
δὲ
τρίτον
φάρμακον
ἐβράδυνε,
μήτε |
[2, 9] |
ἐποίησαν
περιέβαλον
τὰς
χεῖρας
ἐπαλλάξαντες·
|
τὸ |
δὲ
τρίτον
ὤκνουν
φάρμακον
ἀποδυθέντες
|
[2, 30] |
Νύμφαις
καὶ
κρεμάσας
ἀπέδειρε
καὶ
|
τὸ |
δέρμα
ἀνέθηκεν.
~Ἤδη
δὲ
παρόντων |
[2, 5] |
δὲ
εἴ
σοι
καθ´
ἡλικίαν
|
τὸ |
δῶρον·
οὐδὲν
γάρ
σε
ὠφελήσει |
[2, 33] |
δέκα.
Ὁ
μὲν
οὖν
ῥίψας
|
τὸ |
ἐγκόμβωμα
γυμνὸς
ὥρμησε
τρέχειν,
ὥσπερ |
[2, 30] |
συρίσματα
ἀμφότερα,
τὸ
πολεμικὸν
καὶ
|
τὸ |
εἰρηνικόν,
τὴν
νύκτα
τὴν
φοβεράν, |
[2, 30] |
τὴν
ἐπανθήσασαν
τῇ
κεφαλῇ
πίτυν,
|
τὸ |
ἐν
τῇ
γῇ
πῦρ,
τὸν |
[2, 5] |
τὸ
μὴ
διώκειν
ἐμὲ
μετὰ
|
τὸ |
ἓν
φίλημα.
Δυσθήρατος
δ´
εἰμὶ |
[2, 35] |
ἀκώλυτον
διατρέχει
τὸ
πνεῦμα,
ἐνέπνει
|
τὸ |
ἐντεῦθεν
πολὺ
καὶ
νεανικόν.
Αὐλῶν |
[2, 38] |
προτέρας,
εἶτα
τὸν
Πᾶνα
προσαγορεύσαντες,
|
τὸ |
ἐντεῦθεν
ὑπὸ
τῇ
δρυῒ
καθεσθέντες |
[2, 8] |
καταλειφθέντες,
καὶ
τότε
πρῶτον
ἀκούσαντες
|
τὸ |
Ἔρωτος
ὄνομα
τάς
τε
ψυχὰς |
[2, 5] |
ἂν
αὐτοὺς
εἰς
ἓν
συναγάγω
|
τὸ |
ἑωθινόν,
εἰς
τὸν
σὸν
ἔρχομαι |
[2, 3] |
τὸν
κῆπον
ὀρνίθων
ἀγέλαι
συνέρχονται
|
τὸ |
ἑωθινόν,
τῶν
μὲν
ἐς
τροφήν, |
[2, 2] |
ἐπῄνουν
ὡς
ὅμοιον
τῷ
Διονύσῳ
|
τὸ |
κάλλος·
καί
τις
τῶν
θρασυτέρων |
[2, 23] |
Καὶ
νῦν
δὲ
ἡμῖν
πεφρόντισται
|
τὸ
|
κατ´
ἐκείνην,
ὡς
μήτε
εἰς |
[2, 35] |
ἀφαιρῶν
εἰς
τὸ
τερπνότερον
μετέβαλλε
|
τὸ |
μέλος.
Καὶ
πᾶσαν
τέχνην
ἐπιδεικνύμενος |
[2, 23] |
καὶ
τοῖς
ἀγάλμασιν
ὅμοιαι.
Καὶ
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
ἐῴκεσαν
ἐλεοῦσαι
τὸν
|
[2, 5] |
σε
ὠφελήσει
τὸ
γῆρας
πρὸς
|
τὸ |
μὴ
διώκειν
ἐμὲ
μετὰ
τὸ |
[2, 34] |
οὐχ
εὑρών,
τὸ
πάθος
μαθών,
|
τὸ
|
ὄργανον
νοεῖ,
{καὶ}
τοὺς
καλάμους |
[2, 34] |
καὶ
σύριγγι·
~Αὕτη
ἡ
σῦριγξ
|
τὸ |
ὄργανον
οὐκ
ἦν
ὄργανον
ἀλλὰ |
[2, 9] |
περιεβάλομεν,
καὶ
οὐδὲν
πλέον
σχεδόν·
|
τὸ |
οὖν
συγκατακλιθῆναι
μόνον
φάρμακον
ἔρωτος. |
[2, 34] |
τεμών,
τὴν
κόρην
οὐχ
εὑρών,
|
τὸ |
πάθος
μαθών,
τὸ
ὄργανον
νοεῖ, |
[2, 5] |
ἀνθρώπων
ἐν
γήρᾳ
θεασάμενος
τοῦτο
|
τὸ |
παιδίον.
~Ταῦτα
εἰπὼν
ἀνήλατο
καθάπερ |
[2, 21] |
Δάφνις
ἡσυχίας
γενομένης
ἐλθὼν
εἰς
|
τὸ |
πεδίον
ἔνθα
ἔνεμον,
καὶ
μήτε |
[2, 13] |
ἐδόκει
γὰρ
αὐτοῖς
καλὸν
εἶναι
|
τὸ |
πεδίον
ἐς
θήραν
λαγῶν.
Σχοῖνον |
[2, 2] |
πολυχειρίας,
κατήλαυνον
τὰς
ἀγέλας
εἰς
|
τὸ |
πεδίον
καὶ
μάλα
χαίροντες
τὰς |
[2, 30] |
Νύμφαι
καὶ
Πὰν»
κατέδραμεν
εἰς
|
τὸ |
πεδίον
καὶ
περιπλακεὶς
τῇ
Χλόῃ |
[2, 13] |
ἐλθών,
ἀφρουρήτῳ
τῇ
νηῒ
προσελθών,
|
τὸ |
πεῖσμα
ἐκλύσας,
οἴκαδε
κομίσας
ἐς
|
[2, 14] |
παλίρροια
τοῦ
κύματος
καὶ
ἐς
|
τὸ
|
πέλαγος
μετέωρον
ἔφερεν.
Αἰσθήσεως
δὴ |
[2, 5] |
πρωθήβην
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
ὄρει
|
τὸ |
πλατὺ
βουκόλιον
καὶ
παρήμην
σοι |
[2, 11] |
εἶναι
πέρας
ἐρωτικῆς
ἀπολαύσεως,
μάτην
|
τὸ |
πλεῖστον
τῆς
ἡμέρας
δαπανήσαντες
διελύθησαν |
[2, 35] |
ἔπειτα
μαθὼν
ὡς
ἀκώλυτον
διατρέχει
|
τὸ |
πνεῦμα,
ἐνέπνει
τὸ
ἐντεῦθεν
πολὺ |
[2, 35] |
οἷον
ποίμναις
φίλον.
Τερπνὸν
ἦν
|
τὸ |
ποιμνίων,
μέγα
τὸ
βοῶν,
ὀξὺ |
[2, 30] |
θαλάσσῃ
κτύπον,
τὰ
συρίσματα
ἀμφότερα,
|
τὸ |
πολεμικὸν
καὶ
τὸ
εἰρηνικόν,
τὴν |
[2, 18] |
τὸν
Δάφνιν
καὶ
ἀπονίπτει
τε
|
τὸ |
πρόσωπον
ᾑμαγμένον
ἐκ
τῶν
ῥινῶν |
[2, 8] |
κάεσθαι
δοκοῦσι,
καὶ
παρ´
ἡμῖν
|
τὸ |
πῦρ·
ἐπιθυμοῦσιν
ἀλλήλους
ὁρᾶν·
διὰ |
[2, 32] |
δεύτερα
συρίσας·
τοῦτο
τοῦ
Φιλητᾶ
|
τὸ |
σεμνολόγημα
ἦν.
~Ὁ
οὖν
Δάφνις |
[2, 35] |
ᾠήθη
συναυλούντων
ἀκούειν·
τοσοῦτον
ἤχει
|
τὸ |
σύριγμα.
Κατ´
ὀλίγον
δὲ
τῆς
|
[2, 7] |
τὴν
ψυχήν,
τὴν
καρδίαν
ἐπαλλόμην,
|
τὸ |
σῶμα
ἐψυχόμην·
ἐβόων
ὡς
παιόμενος, |
[2, 35] |
δὲ
τῆς
βίας
ἀφαιρῶν
εἰς
|
τὸ |
τερπνότερον
μετέβαλλε
τὸ
μέλος.
Καὶ |
[2, 24] |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
πίτυν,
ἔνθα
|
τὸ |
τοῦ
Πανὸς
ἄγαλμα
ἵδρυτο
τραγοσκελές, |