HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τίτυρον 1
Τίτυρος 2
τμῆμά 1
τὸ 53
τό 1
Τὸ 2
τοι 2

Fréquences [« »]
47 τῆς
44 τὸν
42 ὡς
53 τὸ
57 τὰς
63 μὲν
78 τῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LONGUS, Daphnis et Chloé, livre II

τὸ

Livre, Chap.

[2, 35]   ποιμνίων, μέγα τὸ βοῶν, ὀξὺ τὸ αἰγῶν· ὅλως πάσας σύριγγας μία

[2, 39]   ἀπιστούμενος καὶ στὰς εἰς μέσον τὸ αἰπόλιον καὶ τῇ μὲν τῶν

[2, 39]   σύριγγι καλάμων· σὺ δέ μοι τὸ αἰπόλιον τοῦτο ὄμοσον καὶ τὴν

[2, 7]   Πίτυος ἐρασθέντα· ἐπῄνουν τὴν Ἠχὼ τὸ Ἀμαρυλλίδος ὄνομα μετ´ ἐμὲ καλοῦσαν·

[2, 39]   Δάφνιδι τὰς Νύμφας, εἰσελθοῦσα εἰς τὸ ἄντρον, τὸν αὐτὸν στέρξειν καὶ

[2, 39]   Τοσοῦτον δὲ ἄρα τῇ Χλόῃ τὸ ἀφελὲς προσῆν ὡς κόρῃ, ὥστε

[2, 35]   Τερπνὸν ἦν τὸ ποιμνίων, μέγα τὸ βοῶν, ὀξὺ τὸ αἰγῶν· ὅλως

[2, 5]   δῶρον· οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει τὸ γῆρας πρὸς τὸ μὴ διώκειν

[2, 33]   σύριγγι χαίροντος. Ἐπαγγέλλεται Φιλητᾶς, καίτοι τὸ γῆρας ὡς ἄπνουν μεμψάμενος, καὶ

[2, 2]   μὲν ἄμπελοι τετρύγηντο, πίθοι δὲ τὸ γλεῦκος εἶχον, ἔδει δὲ οὐκέτ´

[2, 1]   ὡς ἂν ὑπὸ φωτὶ νύκτωρ τὸ γλεῦκος φέροιτο. Ἀμελήσαντες οὖν καὶ

[2, 31]   τῷ λειμῶνι, ἐν τοῖς φύλλοις· τὸ δὲ δέρμα κέρασιν αὐτοῖς ἐνέπηξαν

[2, 10]   ἡ περιβολὴ τῶν χειρῶν ἠκολούθησε, τὸ δὲ τρίτον φάρμακον ἐβράδυνε, μήτε

[2, 9]   ἐποίησαν περιέβαλον τὰς χεῖρας ἐπαλλάξαντες· τὸ δὲ τρίτον ὤκνουν φάρμακον ἀποδυθέντες

[2, 30]   Νύμφαις καὶ κρεμάσας ἀπέδειρε καὶ τὸ δέρμα ἀνέθηκεν. ~Ἤδη δὲ παρόντων

[2, 5]   δὲ εἴ σοι καθ´ ἡλικίαν τὸ δῶρον· οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει

[2, 33]   δέκα. Ὁ μὲν οὖν ῥίψας τὸ ἐγκόμβωμα γυμνὸς ὥρμησε τρέχειν, ὥσπερ

[2, 30]   συρίσματα ἀμφότερα, τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ εἰρηνικόν, τὴν νύκτα τὴν φοβεράν,

[2, 30]   τὴν ἐπανθήσασαν τῇ κεφαλῇ πίτυν, τὸ ἐν τῇ γῇ πῦρ, τὸν

[2, 5]   τὸ μὴ διώκειν ἐμὲ μετὰ τὸ ἓν φίλημα. Δυσθήρατος δ´ εἰμὶ

[2, 35]   ἀκώλυτον διατρέχει τὸ πνεῦμα, ἐνέπνει τὸ ἐντεῦθεν πολὺ καὶ νεανικόν. Αὐλῶν

[2, 38]   προτέρας, εἶτα τὸν Πᾶνα προσαγορεύσαντες, τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῇ δρυῒ καθεσθέντες

[2, 8]   καταλειφθέντες, καὶ τότε πρῶτον ἀκούσαντες τὸ Ἔρωτος ὄνομα τάς τε ψυχὰς

[2, 5]   ἂν αὐτοὺς εἰς ἓν συναγάγω τὸ ἑωθινόν, εἰς τὸν σὸν ἔρχομαι

[2, 3]   τὸν κῆπον ὀρνίθων ἀγέλαι συνέρχονται τὸ ἑωθινόν, τῶν μὲν ἐς τροφήν,

[2, 2]   ἐπῄνουν ὡς ὅμοιον τῷ Διονύσῳ τὸ κάλλος· καί τις τῶν θρασυτέρων

[2, 23]   Καὶ νῦν δὲ ἡμῖν πεφρόντισται τὸ κατ´ ἐκείνην, ὡς μήτε εἰς

[2, 35]   ἀφαιρῶν εἰς τὸ τερπνότερον μετέβαλλε τὸ μέλος. Καὶ πᾶσαν τέχνην ἐπιδεικνύμενος

[2, 23]   καὶ τοῖς ἀγάλμασιν ὅμοιαι. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐῴκεσαν ἐλεοῦσαι τὸν

[2, 5]   σε ὠφελήσει τὸ γῆρας πρὸς τὸ μὴ διώκειν ἐμὲ μετὰ τὸ

[2, 34]   οὐχ εὑρών, τὸ πάθος μαθών, τὸ ὄργανον νοεῖ, {καὶ} τοὺς καλάμους

[2, 34]   καὶ σύριγγι· ~Αὕτη ἡ σῦριγξ τὸ ὄργανον οὐκ ἦν ὄργανον ἀλλὰ

[2, 9]   περιεβάλομεν, καὶ οὐδὲν πλέον σχεδόν· τὸ οὖν συγκατακλιθῆναι μόνον φάρμακον ἔρωτος.

[2, 34]   τεμών, τὴν κόρην οὐχ εὑρών, τὸ πάθος μαθών, τὸ ὄργανον νοεῖ,

[2, 5]   ἀνθρώπων ἐν γήρᾳ θεασάμενος τοῦτο τὸ παιδίον. ~Ταῦτα εἰπὼν ἀνήλατο καθάπερ

[2, 21]   Δάφνις ἡσυχίας γενομένης ἐλθὼν εἰς τὸ πεδίον ἔνθα ἔνεμον, καὶ μήτε

[2, 13]   ἐδόκει γὰρ αὐτοῖς καλὸν εἶναι τὸ πεδίον ἐς θήραν λαγῶν. Σχοῖνον

[2, 2]   πολυχειρίας, κατήλαυνον τὰς ἀγέλας εἰς τὸ πεδίον καὶ μάλα χαίροντες τὰς

[2, 30]   Νύμφαι καὶ Πὰν» κατέδραμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόῃ

[2, 13]   ἐλθών, ἀφρουρήτῳ τῇ νηῒ προσελθών, τὸ πεῖσμα ἐκλύσας, οἴκαδε κομίσας ἐς

[2, 14]   παλίρροια τοῦ κύματος καὶ ἐς τὸ πέλαγος μετέωρον ἔφερεν. Αἰσθήσεως δὴ

[2, 5]   πρωθήβην ἐν ἐκείνῳ τῷ ὄρει τὸ πλατὺ βουκόλιον καὶ παρήμην σοι

[2, 11]   εἶναι πέρας ἐρωτικῆς ἀπολαύσεως, μάτην τὸ πλεῖστον τῆς ἡμέρας δαπανήσαντες διελύθησαν

[2, 35]   ἔπειτα μαθὼν ὡς ἀκώλυτον διατρέχει τὸ πνεῦμα, ἐνέπνει τὸ ἐντεῦθεν πολὺ

[2, 35]   οἷον ποίμναις φίλον. Τερπνὸν ἦν τὸ ποιμνίων, μέγα τὸ βοῶν, ὀξὺ

[2, 30]   θαλάσσῃ κτύπον, τὰ συρίσματα ἀμφότερα, τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ εἰρηνικόν, τὴν

[2, 18]   τὸν Δάφνιν καὶ ἀπονίπτει τε τὸ πρόσωπον ᾑμαγμένον ἐκ τῶν ῥινῶν

[2, 8]   κάεσθαι δοκοῦσι, καὶ παρ´ ἡμῖν τὸ πῦρ· ἐπιθυμοῦσιν ἀλλήλους ὁρᾶν· διὰ

[2, 32]   δεύτερα συρίσας· τοῦτο τοῦ Φιλητᾶ τὸ σεμνολόγημα ἦν. ~Ὁ οὖν Δάφνις

[2, 35]   ᾠήθη συναυλούντων ἀκούειν· τοσοῦτον ἤχει τὸ σύριγμα. Κατ´ ὀλίγον δὲ τῆς

[2, 7]   τὴν ψυχήν, τὴν καρδίαν ἐπαλλόμην, τὸ σῶμα ἐψυχόμην· ἐβόων ὡς παιόμενος,

[2, 35]   δὲ τῆς βίας ἀφαιρῶν εἰς τὸ τερπνότερον μετέβαλλε τὸ μέλος. Καὶ

[2, 24]   καὶ ἐπὶ τὴν πίτυν, ἔνθα τὸ τοῦ Πανὸς ἄγαλμα ἵδρυτο τραγοσκελές,

Livre, Chap.
[2, 35]	ποιμνίων, μέγα τὸ βοῶν, ὀξὺ	τὸ	αἰγῶν· ὅλως πάσας σύριγγας μία
[2, 39]	ἀπιστούμενος καὶ στὰς εἰς μέσον	τὸ	αἰπόλιον καὶ τῇ μὲν τῶν
[2, 39]	σύριγγι καλάμων· σὺ δέ μοι	τὸ	αἰπόλιον τοῦτο ὄμοσον καὶ τὴν
[2, 7]	Πίτυος ἐρασθέντα· ἐπῄνουν τὴν Ἠχὼ	τὸ	Ἀμαρυλλίδος ὄνομα μετ´ ἐμὲ καλοῦσαν·
[2, 39]	Δάφνιδι τὰς Νύμφας, εἰσελθοῦσα εἰς	τὸ	ἄντρον, τὸν αὐτὸν στέρξειν καὶ
[2, 39]	Τοσοῦτον δὲ ἄρα τῇ Χλόῃ	τὸ	ἀφελὲς προσῆν ὡς κόρῃ, ὥστε
[2, 35]	Τερπνὸν ἦν τὸ ποιμνίων, μέγα	τὸ	βοῶν, ὀξὺ τὸ αἰγῶν· ὅλως
[2, 5]	δῶρον· οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει	τὸ	γῆρας πρὸς τὸ μὴ διώκειν
[2, 33]	σύριγγι χαίροντος. Ἐπαγγέλλεται Φιλητᾶς, καίτοι	τὸ	γῆρας ὡς ἄπνουν μεμψάμενος, καὶ
[2, 2]	μὲν ἄμπελοι τετρύγηντο, πίθοι δὲ	τὸ	γλεῦκος εἶχον, ἔδει δὲ οὐκέτ´
[2, 1]	ὡς ἂν ὑπὸ φωτὶ νύκτωρ	τὸ	γλεῦκος φέροιτο. Ἀμελήσαντες οὖν καὶ
[2, 31]	τῷ λειμῶνι, ἐν τοῖς φύλλοις·	τὸ	δὲ δέρμα κέρασιν αὐτοῖς ἐνέπηξαν
[2, 10]	ἡ περιβολὴ τῶν χειρῶν ἠκολούθησε,	τὸ	δὲ τρίτον φάρμακον ἐβράδυνε, μήτε
[2, 9]	ἐποίησαν περιέβαλον τὰς χεῖρας ἐπαλλάξαντες·	τὸ	δὲ τρίτον ὤκνουν φάρμακον ἀποδυθέντες
[2, 30]	Νύμφαις καὶ κρεμάσας ἀπέδειρε καὶ	τὸ	δέρμα ἀνέθηκεν. ~Ἤδη δὲ παρόντων
[2, 5]	δὲ εἴ σοι καθ´ ἡλικίαν	τὸ	δῶρον· οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει
[2, 33]	δέκα. Ὁ μὲν οὖν ῥίψας	τὸ	ἐγκόμβωμα γυμνὸς ὥρμησε τρέχειν, ὥσπερ
[2, 30]	συρίσματα ἀμφότερα, τὸ πολεμικὸν καὶ	τὸ	εἰρηνικόν, τὴν νύκτα τὴν φοβεράν,
[2, 30]	τὴν ἐπανθήσασαν τῇ κεφαλῇ πίτυν,	τὸ	ἐν τῇ γῇ πῦρ, τὸν
[2, 5]	τὸ μὴ διώκειν ἐμὲ μετὰ	τὸ	ἓν φίλημα. Δυσθήρατος δ´ εἰμὶ
[2, 35]	ἀκώλυτον διατρέχει τὸ πνεῦμα, ἐνέπνει	τὸ	ἐντεῦθεν πολὺ καὶ νεανικόν. Αὐλῶν
[2, 38]	προτέρας, εἶτα τὸν Πᾶνα προσαγορεύσαντες,	τὸ	ἐντεῦθεν ὑπὸ τῇ δρυῒ καθεσθέντες
[2, 8]	καταλειφθέντες, καὶ τότε πρῶτον ἀκούσαντες	τὸ	Ἔρωτος ὄνομα τάς τε ψυχὰς
[2, 5]	ἂν αὐτοὺς εἰς ἓν συναγάγω	τὸ	ἑωθινόν, εἰς τὸν σὸν ἔρχομαι
[2, 3]	τὸν κῆπον ὀρνίθων ἀγέλαι συνέρχονται	τὸ	ἑωθινόν, τῶν μὲν ἐς τροφήν,
[2, 2]	ἐπῄνουν ὡς ὅμοιον τῷ Διονύσῳ	τὸ	κάλλος· καί τις τῶν θρασυτέρων
[2, 23]	Καὶ νῦν δὲ ἡμῖν πεφρόντισται	τὸ	κατ´ ἐκείνην, ὡς μήτε εἰς
[2, 35]	ἀφαιρῶν εἰς τὸ τερπνότερον μετέβαλλε	τὸ	μέλος. Καὶ πᾶσαν τέχνην ἐπιδεικνύμενος
[2, 23]	καὶ τοῖς ἀγάλμασιν ὅμοιαι. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐῴκεσαν ἐλεοῦσαι τὸν
[2, 5]	σε ὠφελήσει τὸ γῆρας πρὸς	τὸ	μὴ διώκειν ἐμὲ μετὰ τὸ
[2, 34]	οὐχ εὑρών, τὸ πάθος μαθών,	τὸ	ὄργανον νοεῖ, {καὶ} τοὺς καλάμους
[2, 34]	καὶ σύριγγι· ~Αὕτη ἡ σῦριγξ	τὸ	ὄργανον οὐκ ἦν ὄργανον ἀλλὰ
[2, 9]	περιεβάλομεν, καὶ οὐδὲν πλέον σχεδόν·	τὸ	οὖν συγκατακλιθῆναι μόνον φάρμακον ἔρωτος.
[2, 34]	τεμών, τὴν κόρην οὐχ εὑρών,	τὸ	πάθος μαθών, τὸ ὄργανον νοεῖ,
[2, 5]	ἀνθρώπων ἐν γήρᾳ θεασάμενος τοῦτο	τὸ	παιδίον. ~Ταῦτα εἰπὼν ἀνήλατο καθάπερ
[2, 21]	Δάφνις ἡσυχίας γενομένης ἐλθὼν εἰς	τὸ	πεδίον ἔνθα ἔνεμον, καὶ μήτε
[2, 13]	ἐδόκει γὰρ αὐτοῖς καλὸν εἶναι	τὸ	πεδίον ἐς θήραν λαγῶν. Σχοῖνον
[2, 2]	πολυχειρίας, κατήλαυνον τὰς ἀγέλας εἰς	τὸ	πεδίον καὶ μάλα χαίροντες τὰς
[2, 30]	Νύμφαι καὶ Πὰν» κατέδραμεν εἰς	τὸ	πεδίον καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόῃ
[2, 13]	ἐλθών, ἀφρουρήτῳ τῇ νηῒ προσελθών,	τὸ	πεῖσμα ἐκλύσας, οἴκαδε κομίσας ἐς
[2, 14]	παλίρροια τοῦ κύματος καὶ ἐς	τὸ	πέλαγος μετέωρον ἔφερεν. Αἰσθήσεως δὴ
[2, 5]	πρωθήβην ἐν ἐκείνῳ τῷ ὄρει	τὸ	πλατὺ βουκόλιον καὶ παρήμην σοι
[2, 11]	εἶναι πέρας ἐρωτικῆς ἀπολαύσεως, μάτην	τὸ	πλεῖστον τῆς ἡμέρας δαπανήσαντες διελύθησαν
[2, 35]	ἔπειτα μαθὼν ὡς ἀκώλυτον διατρέχει	τὸ	πνεῦμα, ἐνέπνει τὸ ἐντεῦθεν πολὺ
[2, 35]	οἷον ποίμναις φίλον. Τερπνὸν ἦν	τὸ	ποιμνίων, μέγα τὸ βοῶν, ὀξὺ
[2, 30]	θαλάσσῃ κτύπον, τὰ συρίσματα ἀμφότερα,	τὸ	πολεμικὸν καὶ τὸ εἰρηνικόν, τὴν
[2, 18]	τὸν Δάφνιν καὶ ἀπονίπτει τε	τὸ	πρόσωπον ᾑμαγμένον ἐκ τῶν ῥινῶν
[2, 8]	κάεσθαι δοκοῦσι, καὶ παρ´ ἡμῖν	τὸ	πῦρ· ἐπιθυμοῦσιν ἀλλήλους ὁρᾶν· διὰ
[2, 32]	δεύτερα συρίσας· τοῦτο τοῦ Φιλητᾶ	τὸ	σεμνολόγημα ἦν. ~Ὁ οὖν Δάφνις
[2, 35]	ᾠήθη συναυλούντων ἀκούειν· τοσοῦτον ἤχει	τὸ	σύριγμα. Κατ´ ὀλίγον δὲ τῆς
[2, 7]	τὴν ψυχήν, τὴν καρδίαν ἐπαλλόμην,	τὸ	σῶμα ἐψυχόμην· ἐβόων ὡς παιόμενος,
[2, 35]	δὲ τῆς βίας ἀφαιρῶν εἰς	τὸ	τερπνότερον μετέβαλλε τὸ μέλος. Καὶ
[2, 24]	καὶ ἐπὶ τὴν πίτυν, ἔνθα	τὸ	τοῦ Πανὸς ἄγαλμα ἵδρυτο τραγοσκελές,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/12/2006