Livre, Chap. |
[2, 32] |
ἤσθιον·
καὶ
αὐτοῖς
ἐφίσταται
Φιλητᾶς
|
ὁ |
βουκόλος
κατὰ
τύχην
στεφανίσκους
τινὰς |
[2, 28] |
τῆς
ὁδοῦ.
~Πάνυ
οὖν
τεθορυβημένος
|
ὁ |
Βρύαξις
οὕτω
γὰρ
ἐκαλεῖτο
ὁ |
[2, 39] |
καὶ
ἀπόκτεινον
ὥσπερ
λύκον.
Ἥδετο
|
ὁ |
Δάφνις
ἀπιστούμενος
καὶ
στὰς
εἰς |
[2, 30] |
που
νομῆς
καιρὸς
ἦν,
καὶ
|
ὁ |
Δάφνις
ἀπὸ
σκοπῆς
τινος
μετεώρου |
[2, 17] |
πεῖσμα
εἶχε
λύγον;
~Τούτοις
ἐπεδάκρυσεν
|
ὁ |
Δάφνις
καὶ
εἰς
οἶκτον
ὑπηγάγετο |
[2, 13] |
τοῖς
ἀγροῖς,
ἐν
οἷς
ᾤκουν
|
ὁ |
Δάφνις
καὶ
ἡ
Χλόη·
ἐδόκει |
[2, 1] |
γλεῦκος
φέροιτο.
Ἀμελήσαντες
οὖν
καὶ
|
ὁ |
Δάφνις
καὶ
ἡ
Χλόη
τῶν |
[2, 30] |
τῆς
ὁδοῦ
μουσική.
Γνωρίσας
οὖν
|
ὁ |
Δάφνις
τὰ
τῶν
Νυμφῶν
ὀνείρατα |
[2, 1] |
ἐπεσκεύαζεν,
ὁ
δὲ
πίθους
ἐξεκάθαιρεν,
|
ὁ |
δὲ
ἀρρίχους
ἔπλεκεν·
ἔμελέ
τινι |
[2, 16] |
ναύτης.
~Τοσαῦτα
οἱ
Μηθυμναῖοι
κατηγόρησαν·
|
ὁ |
δὲ
Δάφνις
διέκειτο
μὲν
κακῶς |
[2, 21] |
προσταλαιπωροῦντες·
ἄνεμος
γὰρ
οὐκ
ἦν·
|
ὁ |
δὲ
Δάφνις
ἡσυχίας
γενομένης
ἐλθὼν |
[2, 33] |
γυμνὸς
ὥρμησε
τρέχειν,
ὥσπερ
νεβρός·
|
ὁ |
δὲ
Λάμων
ἐπηγγείλατο
αὐτοῖς
τὸν |
[2, 4] |
μυρρίνας
καὶ
τὰς
ῥοιὰς
κατακλάσῃ·
|
ὁ |
δέ
με
κούφως
καὶ
ῥᾳδίως |
[2, 1] |
ἔργῳ·
ὁ
μὲν
ληνοὺς
ἐπεσκεύαζεν,
|
ὁ |
δὲ
πίθους
ἐξεκάθαιρεν,
ὁ
δὲ |
[2, 17] |
ἀγροίκους
πολύν,
ὥστε
ὁ
Φιλητᾶς,
|
ὁ
|
δικαστής,
ὤμνυε
Πᾶνα
καὶ
Νύμφας |
[2, 34] |
ἀνίσους,
καθ´
ὅ
τι
καὶ
|
ὁ |
ἔρως
ἄνισος
αὐτοῖς·
καὶ
ἡ |
[2, 8] |
Εἰ
γὰρ
τοῦτο
μή
ἐστιν
|
{ὁ} |
ἔρως
ἐγὼ
δὲ
ἐρώμενος,
τί |
[2, 8] |
τὴν
ἡμέραν.
Σχεδὸν
τοῦτό
ἐστιν
|
ὁ |
ἔρως,
καὶ
ἐρῶμεν
ἀλλήλων
οὐκ |
[2, 7] |
ἔφη·
θεός
ἐστιν,
ὦ
παῖδες,
|
ὁ |
Ἔρως,
νέος
καὶ
καλὸς
καὶ |
[2, 7] |
καὶ
ἐπυνθάνοντο
τί
ἐστί
ποτε
|
ὁ |
Ἔρως,
πότερα
παῖς
ἢ
ὄρνις, |
[2, 7] |
Δύναται
δὲ
τοσοῦτον
ὅσον
οὐδὲ
|
ὁ |
Ζεύς.
Κρατεῖ
μὲν
στοιχείων,
κρατεῖ |
[2, 35] |
μουσική.
~Ἄρτι
πέπαυτο
τοῦ
μυθολογήματος
|
ὁ |
Λάμων,
καὶ
ἐπῄνει
Φιλητᾶς
αὐτὸν |
[2, 37] |
πείθων,
ἡ
δὲ
ἀμελοῦσα
ἐμειδία·
|
ὁ |
μὲν
ἐδίωκε
καὶ
ἐπ´
ἄκρων |
[2, 37] |
Πᾶνα
ἐμιμεῖτο,
τὴν
Σύριγγα
Χλόη·
|
ὁ |
μὲν
ἱκέτευε
πείθων,
ἡ
δὲ |
[2, 1] |
κατὰ
τοὺς
ἀγροὺς
ἐν
ἔργῳ·
|
ὁ |
μὲν
ληνοὺς
ἐπεσκεύαζεν,
ὁ
δὲ |
[2, 32] |
κλήμασι·
καὶ
αὐτῷ
τῶν
παίδων
|
ὁ |
νεώτατος
εἵπετο
Τίτυρος,
πυρρὸν
παιδίον |
[2, 39] |
αὐτοῦ
ὦ
Δάφνι»
λέγουσα
θεὸς
|
ὁ |
Πὰν
ἐρωτικός
ἐστι
καὶ
ἄπιστος· |
[2, 34] |
μήτε
ἄνθρωπον
ὁλόκληρον.
Ὁρμᾷ
διώκειν
|
ὁ |
Πὰν
πρὸς
βίαν·
ἡ
Σῦριγξ |
[2, 35] |
τις
εἶναι
ταύτην
ἐκείνην,
ἣν
|
ὁ |
Πὰν
πρώτην
ἐπήξατο.
Διεγερθεὶς
οὖν
|
[2, 8] |
βοηθοὺς
καταφεύγειν.
Ἀλλ´
οὐδὲ
Φιλητᾶν
|
ὁ |
Πὰν
ὠφέλησεν
Ἀμαρυλλίδος
ἐρῶντα.
Ὅσα |
[2, 26] |
ἀθεεὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
καταπεσόντος
αὐτὸς
|
ὁ |
Πὰν
ὤφθη
τοιάδε
λέγων·
~Ὦ |
[2, 3] |
ὧδε
εἶπε·
Φιλητᾶς,
ὦ
παῖδες,
|
ὁ |
πρεσβύτης
ἐγώ,
ὃς
πολλὰ
μὲν |
[2, 28] |
ὁ
Βρύαξις
οὕτω
γὰρ
ἐκαλεῖτο
|
ὁ |
στρατηγὸς
ἀναπηδᾷ
καὶ
τῶν
νεῶν |
[2, 35] |
εἰπόντα
μῦθον
ᾠδῆς
γλυκύτερον,
καὶ
|
ὁ |
Τίτυρος
ἐφίσταται
τὴν
σύριγγα
τῷ |
[2, 25] |
ἐπ´
αὐτῆς
τάδε.
~Ὁ
στρατηγὸς
|
ὁ |
τῶν
Μηθυμναίων
ὅσον
δέκα
σταδίους |
[2, 7] |
καὶ
τί
δύναται.
Πάλιν
οὖν
|
ὁ |
Φιλητᾶς
ἔφη·
θεός
ἐστιν,
ὦ |
[2, 37] |
πείθων,
ἀνακλητικὸν
ὡς
ἐπιζητῶν,
ὥστε
|
ὁ |
Φιλητᾶς
θαυμάσας
φιλεῖ
τε
ἀναπηδήσας |
[2, 35] |
Πὰν
πρώτην
ἐπήξατο.
Διεγερθεὶς
οὖν
|
ὁ |
Φιλητᾶς
καὶ
καθίσας
ἐν
καθέδρᾳ |
[2, 17] |
ὑπηγάγετο
τοὺς
ἀγροίκους
πολύν,
ὥστε
|
ὁ |
Φιλητᾶς,
ὁ
δικαστής,
ὤμνυε
Πᾶνα |
[2, 8] |
ἀλλήλους
ζητοῦμεν;
ἀληθῆ
πάντα
εἶπεν
|
ὁ |
Φιλητᾶς.
Τὸ
ἐκ
τοῦ
κήπου |