Livre, Chap. |
[1, 31] |
ταῦτα
θρῆνος
ἦν
τῶν
βοῶν
|
ἐπὶ |
βουκόλῳ
τετελευτηκότι.
~Μετὰ
δὲ
τὸν |
[1, 13] |
εἴη
πειρωμένη.
Καὶ
τότε
μὲν
|
ἐπὶ |
δυσμαῖς
γὰρ
ἦν
ὁ
ἥλιος |
[1, 8] |
ἄγειν
ἐπὶ
ποτόν,
πότε
ἀπάγειν
|
ἐπὶ |
κοῖτον·
ἐπὶ
τίσι
καλαύροπι
χρηστέον, |
[1, 21] |
πικρὸν
μάλα
ὑλακτήσαντες
ὥρμησαν
ὡς
|
ἐπὶ
|
λύκον·
καὶ
περισχόντες,
πρὶν
ὅλως |
[1, 7] |
ὁ
Δρύας
καὶ
ὁ
Λάμων
|
ἐπὶ |
μιᾶς
νυκτὸς
ὁρῶσιν
ὄναρ
τοιόνδε |
[1, 23] |
καὶ
τῶν
αἰγῶν
τὰς
πολλὰς
|
ἐπὶ |
πολὺν
μὲν
χρόνον
εἶχε
πηγνῦσα |
[1, 20] |
καὶ
παραφυλάξας
ὅτι
παρ´
ἡμέραν
|
ἐπὶ |
ποτὸν
ἄγουσι
τὰς
ἀγέλας
ποτὲ |
[1, 8] |
κοπάσαντος
τοῦ
καύματος·
πότε
ἄγειν
|
ἐπὶ |
ποτόν,
πότε
ἀπάγειν
ἐπὶ
κοῖτον· |
[1, 12] |
αἶγας
καὶ
τὰ
πρόβατα,
καθίσαντες
|
ἐπὶ |
στελέχει
δρυὸς
ἐσκόπουν
μή
τι |
[1, 28] |
ἄλλους
ἀγροὺς
περιεργασάμενοι
κατῆγον
αὐτὸν
|
ἐπὶ |
τὴν
ναῦν
κλάοντα
καὶ
ἠπορημένον |
[1, 21] |
μηρῶν
καὶ
ὤμων
δεδηγμένον
ἀγαγόντες
|
ἐπὶ
|
τὴν
πηγὴν
ἀπένιψαν
{τὰ
δήγματα} |
[1, 31] |
ἐξελθὼν
δὲ
καὶ
τὴν
Χλόην
|
ἐπὶ
|
τῆς
γῆς
γελῶσαν
ἅμα
καὶ |
[1, 8] |
ποτόν,
πότε
ἀπάγειν
ἐπὶ
κοῖτον·
|
ἐπὶ |
τίσι
καλαύροπι
χρηστέον,
ἐπὶ
τίσι |
[1, 8] |
κοῖτον·
ἐπὶ
τίσι
καλαύροπι
χρηστέον,
|
ἐπὶ |
τίσι
φωνῇ
μόνῃ.
Οἱ
δὲ |
[1, 31] |
διηγεῖται
πάντα·
τὸν
δρόμον
τὸν
|
ἐπὶ |
τὸν
Δόρκωνα,
τὸ
παίδευμα
τὸ |
[1, 16] |
τὸ
στόμα,
τούτου
δὲ
τὰς
|
ἐπὶ |
τοῦ
γενείου
τρίχας.
Μέμνησο
δέ, |
[1, 12] |
βουκόλῳ·
καὶ
οὕτως
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῦ
χείλους
ἑστῶτες
εἷλκον,
ὁ |
[1, 26] |
πλησίον
πετομένην
καὶ
τὸν
Δάφνιν
|
ἐπὶ |
τῷ
δέει
γελῶντα
τοῦ
φόβου |
[1, 21] |
οἱ
κύνες
οἱ
τῶν
προβάτων
|
ἐπὶ |
φυλακὴν
καὶ
τῶν
αἰγῶν
ἑπόμενοι, |
[1, 6] |
πήρας,
εὔχεται
δὲ
ταῖς
Νύμφαις
|
ἐπὶ |
χρηστῇ
τύχῃ
θρέψαι
τὴν
ἱκέτιν |