Livre, Chap.
[1, 31]	ταῦτα θρῆνος ἦν τῶν βοῶν	ἐπὶ	βουκόλῳ τετελευτηκότι. ~Μετὰ δὲ τὸν
[1, 13]	εἴη πειρωμένη. Καὶ τότε μὲν	ἐπὶ	δυσμαῖς γὰρ ἦν ὁ ἥλιος
[1, 8]	ἄγειν ἐπὶ ποτόν, πότε ἀπάγειν	ἐπὶ	κοῖτον· ἐπὶ τίσι καλαύροπι χρηστέον,
[1, 21]	πικρὸν μάλα ὑλακτήσαντες ὥρμησαν ὡς	ἐπὶ	λύκον· καὶ περισχόντες, πρὶν ὅλως
[1, 7]	ὁ Δρύας καὶ ὁ Λάμων	ἐπὶ	μιᾶς νυκτὸς ὁρῶσιν ὄναρ τοιόνδε
[1, 23]	καὶ τῶν αἰγῶν τὰς πολλὰς	ἐπὶ	πολὺν μὲν χρόνον εἶχε πηγνῦσα
[1, 20]	καὶ παραφυλάξας ὅτι παρ´ ἡμέραν	ἐπὶ	ποτὸν ἄγουσι τὰς ἀγέλας ποτὲ
[1, 8]	κοπάσαντος τοῦ καύματος· πότε ἄγειν	ἐπὶ	ποτόν, πότε ἀπάγειν ἐπὶ κοῖτον·
[1, 12]	αἶγας καὶ τὰ πρόβατα, καθίσαντες	ἐπὶ	στελέχει δρυὸς ἐσκόπουν μή τι
[1, 28]	ἄλλους ἀγροὺς περιεργασάμενοι κατῆγον αὐτὸν	ἐπὶ	τὴν ναῦν κλάοντα καὶ ἠπορημένον
[1, 21]	μηρῶν καὶ ὤμων δεδηγμένον ἀγαγόντες	ἐπὶ	τὴν πηγὴν ἀπένιψαν {τὰ δήγματα}
[1, 31]	ἐξελθὼν δὲ καὶ τὴν Χλόην	ἐπὶ	τῆς γῆς γελῶσαν ἅμα καὶ
[1, 8]	ποτόν, πότε ἀπάγειν ἐπὶ κοῖτον·	ἐπὶ	τίσι καλαύροπι χρηστέον, ἐπὶ τίσι
[1, 8]	κοῖτον· ἐπὶ τίσι καλαύροπι χρηστέον,	ἐπὶ	τίσι φωνῇ μόνῃ. Οἱ δὲ
[1, 31]	διηγεῖται πάντα· τὸν δρόμον τὸν	ἐπὶ	τὸν Δόρκωνα, τὸ παίδευμα τὸ
[1, 16]	τὸ στόμα, τούτου δὲ τὰς	ἐπὶ	τοῦ γενείου τρίχας. Μέμνησο δέ,
[1, 12]	βουκόλῳ· καὶ οὕτως οἱ μὲν	ἐπὶ	τοῦ χείλους ἑστῶτες εἷλκον, ὁ
[1, 26]	πλησίον πετομένην καὶ τὸν Δάφνιν	ἐπὶ	τῷ δέει γελῶντα τοῦ φόβου
[1, 21]	οἱ κύνες οἱ τῶν προβάτων	ἐπὶ	φυλακὴν καὶ τῶν αἰγῶν ἑπόμενοι,
[1, 6]	πήρας, εὔχεται δὲ ταῖς Νύμφαις	ἐπὶ	χρηστῇ τύχῃ θρέψαι τὴν ἱκέτιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2006