Chapitres |
[14] |
δίχα
οἴκτου
συνομνύμενοι
θάνατον
ἐνίοτε
|
μέντοι |
ἀκατεργάστους
καὶ
οἱονεὶ
ποκοειδεῖς
τὰς |
[26] |
νοῦ
τὰ
καλὰ
ὀνόματα.
ὁ
|
μέντοι |
γε
ὄγκος
αὐτῶν
οὐ
πάντη |
[31] |
καὶ
δένδρεα
μακρὰ
τεθήλῃ.
πρὸς
|
μέντοι |
γε
τὸν
γράφοντα
ὡς
ὁ |
[36] |
ἄν
τις
ἀποφήναιτο
δεσμωτήριον.
ἐγὼ
|
μέντοι |
γε
ὑπολαβών,
ῥᾴδιον"
ἔφην
ὦ
|
[29] |
κατὰ
τὸ
πλέον
ἄμοιρος·
ἔνθα
|
μέντοι |
γελοῖος
εἶναι
βιάζεται
καὶ
ἀστεῖος |
[20] |
οὕτως
τῶν
ὀνομάτων
ἐπισυντιθεμένων.
οὐ
|
μέντοι |
δεῖ
ποιεῖν
αὐτὸ
ἐπ´
ἄλλων, |
[10] |
μὴ
τοῖς
ὕψεσι
συνεπιρρωννύμενον.
ᾗ
|
μέντοι |
διαφέρει
τοῦ
ἀρτίως
εἰρημένου
τὰ |
[26] |
τοσοῦτον,
ὁπόσον
ἦθος
ἡδονῆς.
~Ἐπειδὴ
|
μέντοι |
ἡ
τοῦ
λόγου
νόησις
ἥ |
[27] |
πλεῖστον
αὐταῖς
χαίρουσι
τόποι.
ὅτι
|
μέντοι |
καὶ
ἡ
χρῆσις
τῶν
τρόπων, |
[15] |
ἢ
φαντασίας
ἀπογεννωμένων
ἀρκέσει.
~Αὐτόθι
|
μέντοι |
καὶ
ὁ
περὶ
σχημάτων
ἐφεξῆς |
[36] |
τὸ
πλεῖστον
καὶ
ἀσχήμονας.
~Ἐκεῖνο
|
μέντοι |
λοιπὸν
ἕνεκα
τῆς
σῆς
χρηστομαθείας |
[12] |
ὀλίγοις
ἄλλοις
μέρεσιν
ἁρμόδιος.
~Ὅτι
|
μέντοι |
ὁ
Πλάτων
(ἐπάνειμι
γάρ)
τοιούτῳ |
[25] |
ἐόντες,
οἷος
Ὀδυσσεὺς
ἔσκε"
~Καὶ
|
μέντοι |
περίφρασις
ὡς
οὐχ
ὑψηλοποιόν,
οὐδεὶς |
[5] |
ἀσχημονεῖν
πρὸς
τὸν
αἰῶνα.
~Ἅπαντα
|
μέντοι |
τὰ
οὕτως
ἄσεμνα
διὰ
μίαν |
[14] |
ἐναγώνια
καὶ
ἐμπαθῆ
προσεισφέρειν,
κατακιρναμένη
|
μέντοι |
ταῖς
πραγματικαῖς
ἐπιχειρήσεσιν
οὐ
πείθει |
[4] |
κυνὸς
ὄμματ´
ἔχων"
φησίν.
ὁ
|
μέντοι |
Τίμαιος,
ὡς
φωρίου
τινὸς
ἐφαπτόμενος, |
[25] |
ἡ
θεὸς
θήλειαν
νοῦσον.
Ἐπίκηρον
|
μέντοι |
{τὸ}
πρᾶγμα
ἡ
περίφρασις,
τῶν |
[30] |
τοῖς
ἐπαλλήλοις
ἐκείνου
πάθεσιν.
~ἐπὶ
|
μέντοι |
τοῦ
Πλάτωνος
καὶ
ἄλλη
τίς |