Chapitre
[15]	ἔπος εἰπεῖν, οὐθενί, πάντα δὲ	ἐκ	διαστροφῆς ἐπιτηδεύεται. Ἀλλ´ οἱ νῦν
[10]	προσηνέχθη, ἡμῖν δὲ ἀντὶ πάντων	ἐκ	Διὸς ὁ νοῦς ἐδόθη· τὴν
[3]	καὶ τὸν καθ´ ἕκαστον συγκεῖσθαι	ἐκ	θνητῆς καὶ ἀθανάτου μερίδος. ~Ὅτι
[4]	τεμνέτω, μᾶλλον δὲ μὴ πολλὰς	ἐκ	μιᾶς ποιείτω. Ὥσπερ γὰρ ἀλήθεια
[13]	τὸν Κράτητος ἀναγράψαντι βίον οὐθὲν	ἐκ	παρέργου {τοῦ} μανθάνειν δεήσει τὸν
[14]	ἐξελαυνέτω μὲν τῆς ψυχῆς ἅπαντα	ἐκ	πάσης τὰ πάθη, ὀρθῷ δὲ
[15]	κέρδος· εἰ δὲ μηδὲν περαίνομεν	ἐκ	τοῦ παραχρῆμα περὶ τῶν τοιούτων
[7]	Πυθαγόρας καὶ Σωκράτης οἵ τε	ἐκ	τοῦ Περιπάτου καὶ Ζήνων ἕνεκα
[11]	τῷ λόγῳ πρακτέα, τοὺς δὲ	ἐκ	τοῦ σώματος ἐμπίπτοντας τῇ ψυχῇ
[12]	ὁ Διογένης, οἱ τύραννοι, ἀλλ´	ἐκ	τῶν δειπνούντων πολυτελῶς» καὶ ὁ
[8]	νέου. ~Τί οὖν ἡμεῖς οὐκ	ἐκ	τῶν ἔργων τοῦ Διογένους σκοποῦμεν
[12]	διδόντες ὁδὸν εὐτελείας; Οὐ γὰρ	ἐκ	τῶν μαζοφάγων» φησὶν ὁ Διογένης,
[13]	ὑπολάβῃ με ταῦτα ἄλλως λέγειν,	ἐκ	τῶν παιγνίων Κράτητος ὀλίγα σοι
[8]	τοιούτοις, Οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν»	οὐκ	ἀγεννεῖ δέ, νὴ τοὺς θεούς,
[3]	οἷστισιν ἁρμόττει τῆς ψυχῆς μέρεσιν	οὐκ	ἀγνοήσει. Σκόπει δὴ εἰ μὴ
[7]	ἀνιχνεῦσαι. Φέρε οὖν, ἐπειδὴ πέφηνεν	οὐκ	ἄλλο μὲν ἐπιτηδεύσας Πλάτων ἕτερον
[4]	τῷ θεῷ κατὰ δύναμιν ὁμοιοῦσθαι	οὐκ	ἄλλο τί ἐστιν ἢ τὸ
[8]	φαίνονται χρησάμενοι πολλῇ, ταύτῃ δὲ	οὐκ	ἄλλου χάριν ἀλλὰ τῆς πράξεως·
[13]	ὅλως ἀγνοῆσαι, τοῦτο δὲ ἡμῖν	οὐκ	ἄλλως ἢ διὰ τῶν γυμνασιῶν
[9]	τοῖς ὁπωσοῦν ἕπεσθαι λόγῳ δυναμένοις.	Οὐκ	ἄρα τὴν ὠμοφαγίαν βδελύττεσθε οἱ
[13]	τοιούτων, οὐ λιβανωτός, οὐ σπονδή,	οὐκ	ἀργύριον, ὅθεν αὐτὰ πρίαιτο. Εἰ
[3]	καὶ περὶ σώματος. Καὶ τοῦτο	οὐκ	ἀρκέσει μόνον ὡς ἔστιν ἄνθρωπος
[12]	νόμοι καὶ Κράτητος ὑπὲρ τούτων	οὐκ	ἀτιμαστέοι· ἔρωτα λύει λιμός, εἰ
[7]	προσήκειν. Τοῦτο γοῦν ἔοικεν Οἰνόμαος	οὐκ	ἀτόπως λέγειν ὁ κυνισμὸς οὔτε
[6]	γάρ τι καὶ ἐν ἐκείνοις	οὐκ	ἄχρηστον, ὁ κυνισμὸς δέ ἐστιν
[13]	μὴ γλυκερὸν τίθετε. Χρήματα δ´	οὐκ	ἐθέλω συνάγειν κλυτά, κανθάρου οἶτον,
[15]	καὶ κουφότατον ἑλόμενοι τὸ κρεῖττον	οὐκ	εἶδον· σύ τε ἐκείνων εἶναι
[15]	καὶ συνετωτάτου Ζήνωνος καθηγεμών, οὓς	οὐκ	εἰκὸς ἦν ἅπαντας ἀπατηθῆναι περὶ
[5]	ὁ γὰρ ἀγνοῶν ὅστις ἐστίν,	οὐκ	εἴσεται δήπουθεν ὅτι πράττειν ἑαυτῷ
[8]	καὶ νέου. ~Τί οὖν ἡμεῖς	οὐκ	ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Διογένους
[7]	νόμισμα» Τὸ γὰρ Γνῶθι σαυτὸν»	οὐκ	ἐκείνῳ πρῶτον, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[15]	ὁ λόγος τι πλέον ἐποίησεν,	οὐκ	ἐμὸν μᾶλλον ἢ σόν ἐστι
[11]	οὐδὲ ἑνὸς κρείττους, ὅτι δὲ	οὐκ	ἐμὸς ὁ λόγος ἐστί, πρῶτον
[7]	μὲν καὶ πρὸ τούτου τινὰς	οὐκ	ἐν Ἕλλησι μόνον, ἀλλὰ καὶ
[9]	καὶ βδελυρὸν ἡγῇ Διογένη, καὶ	οὐκ	ἐννοεῖς ὡς οὐθὲν μᾶλλον ταῦτα
[15]	τῆς ἐμπειρίας τἀνδρός. Τίνα γὰρ	οὐκ	ἐξέπληξε τῶν Ἑλλήνων ἡ Διογένους
[15]	Ἑλλήνων ἡ Διογένους καρτερία, βασιλικῆς	οὐκ	ἔξω μεγαλοψυχίας οὖσα, καὶ φιλοπονία;
[9]	βδελύττεσθε οἱ τὰ παραπλήσια δρῶντες	οὐκ	ἐπὶ τῶν ἀναίμων μόνον ζῴων,
[11]	ἐλαττοῦσθαι, πρὸς μὲν τοὺς θεοὺς	οὐκ	ἐρίζων, τοῦ δοκοῦντος δὲ τοῖς
[15]	λέγεται τὴν Διογένους μεγαλοψυχίαν· ἀλλ´	οὐκ	ἔστι σοι τούτων οὐθέν, ὡς
[12]	ἐν τῷ σκότῳ λανθάνοντα. Τοῦτο	οὐκ	ἔστι τοῦ Ταρτάρου χεῖρον; Οὐ
[11]	ἀνὴρ Ἄπολις, ἄοικος, πατρίδος ἐστερημένος,	Οὐκ	ὀβολόν, οὐ δραχμήν, οὐκ οἰκέτην
[12]	κρείττων; Ἐκείνου μὲν οὖν ἐγὼ	οὐκ	οἶδ´ ὅπως τότε κατειρωνευσάμην· εὖ
[11]	ἐστερημένος, Οὐκ ὀβολόν, οὐ δραχμήν,	οὐκ	οἰκέτην ἔχων» ἀλλ´ οὐδὲ μάζαν,
[12]	κακῶν αἴτιαι γίνονται τοῖς πολλοῖς.	Οὐκ	οἶσθα ὅπως τοὺς μὲν νέους
[12]	τούτῳ χρῆσθαι μὴ δύνασαι, βρόχος.	Οὐκ	οἶσθα ὅτι ταῦτα ἔπραξαν ἐκεῖνοι
[13]	οἴεταί τις ἀθεότητος εἶναι σημεῖον,	οὐκ	ὀρθῶς νομίζει· ἦν γὰρ οὐθὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/03/2006