Chapitre |
[10] |
ἤδη
χρυσίον
τοῦ
συμπεφυρμένου
τῇ
|
ψάμμῳ· |
λέγεται
γὰρ
καὶ
οὗτος
ὁ
|
[8] |
τυχὸν
μὲν
ἀληθέσι,
τυχὸν
δὲ
|
ψευδέσι, |
προσπεπονθέναι.
Οὐκοῦν
οὐδὲ
εἴ
τι |
[6] |
τῆς
ἀκοῆς,
ὥσπερ
Ἀθηναῖοι
τὰ
|
ψευδῆ |
γράμματα
τοῦ
Μητρῴου.
Ἐπεὶ
δὲ |
[6] |
ἐφαίνετο
τοῖς
παλαιοῖς
ὁμολογοῦντα,
μήτοι
|
ψευδομαρτυριῶν |
ἡμῖν
ἐπισκήπτειν,
εἰ
δὲ
μὴ, |
[10] |
ἀπέδωκε
μόνον
τὸ
σώματα
καὶ
|
ψυχὰςἔχειν |
ἐκείνοις
παραπλησίας,
ὥστε
μηθὲν
πλέον |
[13] |
αὐτῇ
γὰρ
αὐτοὺς
ἐθεράπευε
τῇ
|
ψυχῇ, |
διδοὺς
οἶμαι
τὰ
τιμιώτατα
τῶν |
[11] |
ἐκ
τοῦ
σώματος
ἐμπίπτοντας
τῇ
|
ψυχῇ |
θορύβους,
οἷα
πολλάκις
ἡμᾶς
ἀναγκάζει |
[8] |
μαθεῖν
ἀκριβῶς,
τί
μὲν
ἀποδοτέον
|
ψυχῇ, |
τί
δὲ
σώματι·
ἀπέδοσάν
τε |
[10] |
δὲ
ἡμῖν
οὐδέν
τι
παραπλησία
|
ψυχὴ |
τοῖς
ἄλλοις
ἐνέσπαρται
ζῴοις,
ἀλλ´ |
[8] |
τε
εἰκότως
ἡγεμονίαν
μὲν
τῇ
|
ψυχῇ, |
ὑπηρεσίαν
δὲ
τῷ
σώματι.
Φαίνονται
|
[3] |
ἀρκέσει
μόνον
ὡς
ἔστιν
ἄνθρωπος
|
ψυχὴ |
χρωμένη
σώματι
μαθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
|
[8] |
πρὸς
φρόνησιν
εἴτε
ἐγκατορωρυγμένῃ
τῇ
|
ψυχῇ, |
ὡς
ἂν
θᾶττον
καθαρθῆναι
δύναιτο |
[13] |
ἑαυτοῦ,
τὸ
καθοσιῶσαι
τὴν
ἑαυτοῦ
|
ψυχὴν |
διὰ
τῶν
ἐννοιῶν.
Ἀπερυθριάτω
δὲ |
[11] |
ἀγωνισαμένων,
οὕτω
δὲ
διετέθη
τὴν
|
ψυχήν, |
ὥστε
εὐδαιμονεῖν,
ὥστε
βασιλεύειν
οὐθὲν |
[14] |
καὶ
Κράτης
ἐξελαυνέτω
μὲν
τῆς
|
ψυχῆς |
ἅπαντα
ἐκ
πάσης
τὰ
πάθη, |
[12] |
πόνον
καὶ
πιαίνειν
τὸν
τῆς
|
ψυχῆς |
δεσμὸν
καὶ
τράπεζαν
παρατίθεσθαι
πολυτελῆ |
[3] |
γιγνώσκων
αὑτὸν
εἴσεται
μὲν
περὶ
|
ψυχῆς, |
εἴσεται
δὲ
καὶ
περὶ
σώματος. |
[3] |
ὁ
δὲ
ἄνθρωπος
καὶ
λογικῆς
|
ψυχῆς. |
Εἰσὶ
μὲν
οὖν
οἳ
μίαν
|
[3] |
ἀλλὰ
καὶ
εἴ
τι
τῆς
|
ψυχῆς |
ἐν
ἡμῖν
ἐστι
κρεῖττον
καὶ
|
[3] |
μαθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτῆς
τῆς
|
ψυχῆς |
ἐπελεύσεται
τὴν
οὐσίαν,
ἔπειτα
ἀνιχνεύσει |
[3] |
πρὸς
κολακείαν
τοῦ
παθητικοῦ
τῆς
|
ψυχῆς |
ἡμῶν
ἐπινενόηται.
Προσλιπαρῆσαι
μὲν
γὰρ |
[11] |
ἐπειδὴ
τὸ
μέν
ἐστι
τῆς
|
ψυχῆς |
ἡμῶν
θειότερον,
ὃ
δὴ
νοῦν |
[3] |
δοκεῖ
καὶ
οἷστισιν
ἁρμόττει
τῆς
|
ψυχῆς |
μέρεσιν
οὐκ
ἀγνοήσει.
Σκόπει
δὴ |
[13] |
χειρόηθες
καταστησάτω
τὸ
παθηματικὸν
τῆς
|
ψυχῆς |
μόριον,
ὥστε
παντάπασιν
ἐξελεῖν
αὐτὸ |
[3] |
τοῦ
σώματος,
τὰ
ζῷα
δὲ
|
ψυχῆς, |
ὁ
δὲ
ἄνθρωπος
καὶ
λογικῆς |
[8] |
δι´
ὀχετῶν
τοιούτων
εἰσφερούσης
τῆς
|
ψυχῆς. |
Συλλέγουσα
γάρ,
φασί,
τὰ
κατὰ |
[10] |
οὗτος
ὁ
λόγος
περὶ
τῆς
|
ψυχῆς |
ὡς
ἀληθὴς
ὑπό
τινων.
Ἡμεῖς |
[1] |
κυνικὸς
Διογένη
φησὶ
κενόδοξον,
καὶ
|
ψυχρολουτεῖν |
οὐ
βούλεται,
σφόδρα
ἐρρωμένος
τὸ |